لوبيا

[pejuhesh237]

.جوشانده 30 درهزار میوه خشک لوبیا (پیله خشک) به مدت یک تا دو روز بمقدار یک فنجان بین هر دو غذا.

استفاده از نسخه های زیر توسط پزشکان مختلف توصیه گردیده است:

الف:
مقدار 2 تا 3 مشت، میوه خشک لوبیا را در یک لیتر آب بجوشانند بطوری که مجموعا حجم مایع به نیم یا 4/3 لیتر برسد.

مقدار مصرف این جوشانده، یک فنجان بین هر دو غذا به مدت 4 روز است.

پس از 4 روز اگر مدت سه روز فاصله داده شود، می توان مجددا مصرف آنرا تکرار کرد.

ب:

مقدار 200 تا 250 گرم میوه خشک لوبیا را به مدت یک شب در مقداری آب بخیسانید

و بعدا آنرا به مدت 2 تا 3 ساعت بپزید به حدی که محلول به مقدار 4/3 لیتر تقلیل حاصل نماید.

این جوشانده را می توان با افزودن شیره گوشت، دارای طعم مطبوع کرد.کتاب گیاهان دارویی دکتر علی زرگری جلد دوم ص 55

[pejuhesh237]

.از نظر تركيبات شيميايى در برگهاى گياه ماده‌اى به نام آلانتوان   و در ميوۀ آن روبيديوم وجود دارد

و به علاوه در ميوۀ رسيدۀ گياه نيز وجود مواد مختلفى از جمله آرژى‌نين و تريگونلين و كولين و آلانتوان و لوسين و غيره گزارش شده

است. در دانۀ لوبياى خشك حدود  ٢٠  درصد فازئولين   و مقدارى فازلين و فازول  و مواد چرب و ساكاروز و ترپيتوفان و لسيتين

و هيدراتهاى كربن وجود دارد. ضمنا مقدار بسيار كمى در حدود  ٣ / ٠  در هزار HCN (اسيد سيانيدريك) از دانۀ لوبيا جدا شده است.

در هريك صد گرم دانه لوبياى سفيد خام مواد زير موجود است:

آب در حدود  ١٠  درصد، پروتئين در حدود  ٢٢  گرم، مواد چرب  ۶ / ١  درصد، هيدراتهاى كربن  ۵۶  درصد، خاكستر  ٩ / ٣  درصد، كلسيم  ١۴۴ 

ميلى‌گرم، فسفر  ۴٢۵  ميلى‌گرم، آهن  ٨ / ٧  ميلى‌گرم، سديم  ١٩  ميلى‌گرم، پتاسيم  ١١٩۶  ميلى‌گرم، تيامين  ۶۵ / ٠  ميلى‌گرم،

رايبوفلاوين  ٢٢ / ٠  ميلى‌گرم و نياسين  ۴ / ٢  ميلى‌گرم.

در هريك صد گرم دانه لوبياى قرمز خام مواد زير موجود است:

آب حدود  ١٠  گرم، پروتئين حدود  ٢٢  گرم، مواد چرب حدود  ۵ / ١  گرم، هيدراتهاى كربن حدود  ۵۶  گرم، خاكستر  ٧ / ٣  گرم، كلسيم  ١١٠ 

ميلى‌گرم، فسفر  ۴٠۶  ميلى‌گرم، آهن  ٩ / ۶  ميلى‌گرم، سديم  ١٠  ميلى‌گرم، پتاسيم  ٩٨۴  ميلى‌گرم، ويتامين A  ٢٠  واحد بين المللى،

تيامين  ۵١ / ٠  ميلى‌گرم، رايبوفلاوين  ٢ / ٠  ميلى‌گرم و نياسين  ٣ / ٢  ميلى‌گرم.

در هريك صد گرم از لوبياى سبز خام مواد زير موجود است:

آب حدود  ٩٠  درصد، پروتئين  ٩ / ١  درصد، مواد چرب  ٢ / ٠  درصد، هيدراتهاى كربن  ۴ / ۶  درصد، خاكستر  ٧ / ٠  درصد، كلسيم  ۵۶  ميلى‌گرم،

فسفر  ۴۴  ميلى‌گرم، آهن  ٨ / ٠  ميلى‌گرم، سديم  ٧  ميلى‌گرم، پتاسيم  ٢۴٣  ميلى‌گرم، ويتامين A  ۶٠٠  واحد بين المللى، تيامين  ٠٨ / ٠ 

ميلى‌گرم، رايبوفلاوين  ١١ / ٠  ميلى‌گرم، نياسين  ۵ / ٠  ميلى‌گرم و ويتامين C 19 ميلى‌گرم.

در هريك صد گرم لوبياى سبز پخته (كه در مدت كمى پخته شده باشد) مواد زير موجود است:

آب حدود  ۴ / ٩٢  درصد، پروتئين  ۶ / ١  درصد، مواد چرب  ٢ / ٠  درصد، هيدراتهاى كربن  ۴ / ۴  درصد، خاكستر  ۴ / ٠  درصد، كلسيم  ۵٠ 

ميلى‌گرم، فسفر  ٣٧  ميلى‌گرم، آهن  ۶ / ٠  ميلى‌گرم، سديم  ۴  ميلى‌گرم، پتاسيم  ١۵١  ميلى‌گرم، ويتامين A  ۵۴٠  واحد بين المللى،

تيامين  ٠٧ / ٠  ميلى‌گرم، رايبوفلاوين  ٠٩ / ٠  ميلى‌گرم، نياسين  ۵ / ٠  ميلى‌گرم و ويتامين C 12 ميلى‌گرم.

گونۀ ديگر لوبيا كه بيشتر در مناطق حاره مى‌كارند به فرانسوى Haricot de Lima و به انگليسى Lima bean گفته مى‌شود

و نام علمى آن Phaseolus lunatus L. مى‌باشد.


از نظر تركيبات شيميايى در دانه‌هاى آن HCN گلوكوزيد   وجود دارد، به همين علت در اغلب موارد به عنوان گياه سمى تلقى مى‌شود

و مسموميت اسيد سيانيدريك مى‌دهد.

در گزارش ديگرى آمده است كه در دانۀ اين گياه مقادير متغيرى از يك سيانوژنتيك گلوكوزيد وجود دارد كه در مجاورت آب و رطوبت در اثر

عمل يك انزيم به نام ليناماراز 1و يا احتمالا انزيم امولسين تبديل به اسيد سيانيدريك مى‌شود .

اين سميت در گياه وحشى زياد و خطرناك است، لذا از مصرف دانه‌هاى لوبياى حاصله از گياه وحشى بايد جدا خوددارى شود

زيرا دانه‌هاى وحشى آنكه به رنگ ارغوانى تيره است به قدرى سمى است كه احتمال هلاكت دارد.

گياه پرورشى آن داراى دانه‌هاى سفيدرنگ است.

اين لوبيا معمولا به صورت لوبياسبز وقتى كه دانه‌هاى آن به ابعاد كافى رسيده باشند در مناطق جنوبى امريكا مصرف مى‌شود

و غلاف آن مصرف نمى‌شود. به‌طور طبيعى اين لوبيا داراى مقدار نسبتا زيادى ويتامينهاى تيامين و رايبوفلاوين

و همچنين آهن و فسفر مى‌باشد. کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 1 ص 262-265