صنعت طيب

[najm134]

[color=#008000]عناوين گزارشاتي كه تا كنون در اين باره منتشر شده است: موتور بادي با كارايي صنعتي - توليد سوخت زيستي ارزان از پسمانده هاي گياهي نه مواد غذايي - توليد برق از گردباد مصنوعي - تأمين انرژی مورد نياز خانه بدون مواد سوختي و حتی در هوای ابری- روشنایی از طریق انرژی جركتي
مرسولاتي كه تا كنون جداگانه در اين باره منتشر شده است:
هواي باك 1
http://aelaa.net/110.aspx?id=405
هوای پاک 2
http://aelaa.net/110.aspx?id=406
هوای پاک 3
http://aelaa.net/110.aspx?id=407
آب از باد
http://aelaa.net/110.aspx?id=404
بادگيرآبگير
http://aelaa.net/110.aspx?id=403
اجاق خورشيدي 1
http://aelaa.net/110.aspx?id=408
اجاق خورشیدی 2
http://aelaa.net/110.aspx?id=409
اجاق خورشیدی 3
http://aelaa.net/110.aspx?id=410
اجاق خورشیدی 4
http://aelaa.net/110.aspx?id=445
اجاق خورشیدی 5
http://aelaa.net/110.aspx?id=792
اجاق خورشیدی 6
http://aelaa.net/110.aspx?id=444
اجاق خورشیدی 7
http://aelaa.net/110.aspx?id=446
اجاق خورشیدی 8
http://aelaa.net/110.aspx?id=447

[najm134]

شهری که تمام انرژی خود را از خورشید می‌گیرد
شهر سویای اسپانیا براساس پروژه بزرگ انرژی خورشیدی اتحادیه اروپا تا سال 2013 تمام انرژی مورد نیاز خود را از نور خورشید تامین می‌کند.
این پروژه در منطقه "سن لوکار لا میور" در نزدیکی سویا آغاز شد فاز اول آن افتتاح شد.
در این پروژه عظیم اشعه های خورشید در بیش از 600 هزار پانل آینه ای هر یک با مساحت 120 متر مربع منعکس می شود. این انعکاس به برجی که در محدوده این پانل ها قرار دارد، منتقل شده و ذخیره می شود و در حال حاضر می تواند برق کافی برای 6 هزار خانه را تامین کند.
قرار است قسمت های دیگر این شهر خورشیدی تا سال 2013 تکمیل شود. پس از تکمیل این پروژه، این شهر خورشیدی می تواند برق 180 هزار خانه و 600 هزار خانواده را بدون تولید آنهیدرید کربن و گازهای گلخانه ای تولید کند.
تکنولوژی استفاده شده در این پروژه که انعکاس نور خورشید در آینه است، نه تنها جدید نیست بلکه بسیار قدیمی است. در حقیقت نخستین بار ارشمیدوس این تکنیک را ارائه کرد. عملکرد برج هم شبیه برج هایی است که در تولید انرژی برق از طریق گاز، زغال سنگ یا انرژی هسته ای بکار می رود با این تفاوت که در این برج نور خورشید آب را گرم می کند و این آب گرم به کوره منتقل می شود. کوره همانند یک توربین عمل کرده و برق تولید می کند.
بر اساس گزارش روزنامه لا رپوبلیکا، برای ساخت این شهر خورشیدی 2/1 میلیارد یورو هزینه شده است. شرکت "آبنگوا" که مجری این پروژه است، ساخت یک برج دیگر را آغاز کرده است که توان تولید 11 مگاوات برق را در هر فعالیت دارد.

[najm134]

موتور بادي با كارايي صنعتي
سعيد پيرصمدي، جوان مبتكر اردبيلي موتور بادي با كارايي متنوع صنعتي اختراع كرد
اين موتور با استفاده از انرژي باد در محوري با دو جهت گردشي چپ و راست كار مي‌كند. وي افزود:اين اختراع در اندازه‌هاي متفاوت قابل توليد است و براي استفاده در اماكني كه فعاليت موتور موجب آتش سوزي و يا احتراق شود كارايي مطلوبي دارد.
وي گفت: اين موتور انرژي بادي ذخيره شده در كمپرسورها را به انرژي مكانيكي و يا الكتريكي تبديل مي‌كند و در واقع انرژي باد ذخيره شده در كمپرسورها براي چرخاندن محور اين موتور مورد استفاده قرار مي‌گيرد. وي همچنين گفت: اين موتور به شكل استوانه‌اي طراحي شده و آن را مي‌توان در موتور خودروها، نيروگاههاي توليد انرژي و صنايع ديگر به كار گرفت.
پيرصمدي بيان كرد: نمونه آزمايشي اين موتور مورد استفاده قرار گرفته و آزمايشات نشان داده كه هرچه فشار هواي ورودي به اين موتور بيشتر باشد، سرعت و قدرت آن نيز به همان اندازه افزايش مي‌يابد. اين مخترع اردبيلي جلوگيري از آلودگي هوا ، كار با سوخت پاك باد ، هزينه پايين توليد و كاربرد آسان موتور را از جمله ويژگيهاي منحصر به فرد اين اختراع ذكر كرد.

[najm134]

توليد سوخت زيستي ارزان از پسمانده هاي گياهي نه مواد غذايي
به سرپرستي استاد ايراني دانشگاه «ميشيگان» دانشمندان موفق به توليد سوخت زيستي ارزان از پسمانده هاي گياهي شدند (سرويس: پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران – تهران)
گروهي از محققان در دانشگاه ايالتي «ميشيگان» آمريکا به سرپرستي يک دانشمند ايراني، موفق شده اند با استفاده از گياه ذرت تغيير ژنتيكي يافته و آنزيم موجود در معده گاو، سوخت زيستي ارزان قيمت توليد کنند.
به گزارش سرويس پژوهشي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين گونه جديد ذرت که از نظر ژنتيکي تغييراتي در آن ايجاد شده، توليد سوخت‌هاي زيستي را بسيار مقرون به صرفه مي کند بدون اينکه به بذر گياه آسيبي برسد.
در حال حاضر توليد سوختهاي زيستي از جمله اتانول، بيشتر به وسيله دانه هاي گياه انجام مي شود و از برگ‌ها و ساقه گياه استفاده نمي شود، چرا که شکستن (تجزيه) سلولز موجود در برگها و ساقه ذرت و تبديل آن به قند و اتانول، روندي بسيار دشوار و پرهزينه است؛ اما کشف جديد، اين امکان را فراهم مي کند که از برگ‌ها و ساقه هاي گياه، که پس‌مانده هاي آن محسوب مي شوند، براي توليد ارزان اتانول استفاده شود و دانه هاي گياه هم بدون آنکه به سوخت بدل شود مانند گذشته به عنوان مواد غذايي مصرف شود.
پژوهشگران دانشگاه ايالتي ميشيگان به سرپرستي دکتر مريم بهروز (استيکلن) موفق شدند ذرتي را توليد کنند که حاوي آنزيم خاصي است. اين همان آنزيمي است که به گاو امکان مي دهد که برگ‌ها و ساقه هاي فيبري گياه را هضم کرده و به قندهاي ساده تبديل کند. دکتر بهروز درباره ايده اوليه اين تحقيق مي گويد: کشف ها و اختراعات ما هميشه از طبيعت (آفرينش الهي) الهام مي گيرد. در اين مورد من فکر کردم که يک گاو که مثلا در آفريقا زندگي مي کند و فقط علف هاي بياباني و بوته هاي خار مي خورد، چطور مي تواند آنها را هضم کند و به انرژي تبديل کند. بعد متوجه شديم که ميکروبي در داخل شکم دوم يا معده دوم گاو وجود دارد که داراي آنزيم خاصي است و علفي که مي خورد به کمک آن، به انرژي تبديل مي شود. محققان اين ژن مخصوص را به ژنوم گياه ذرت اضافه کردند. به اين ترتيب قند موجود در برگ ها و ساقه گياه ذرت بدون اضافه کردن مواد شيميايي مصنوعي گران قيمت، به قندهاي ساده تبديل مي شود و در مرحله بعد از آن اتانول گرفته مي شود.
براي تبديل فيبر به قند سه نوع آنزيم مختلف لازم است. ذرت جديدي که در دانشگاه ايالتي ميشيگان توليد شده داراي هر سه آنزيم لازم است که در سه مرحله به ذرت اضافه شده است: ذرت نسل اول، با کمک آنزيمي توليد شد که در ميکروب موجود در چشمه هاي آب گرم وجود داشت. آنزيمي که با آن مي شود سلولز گياه را به دو قسمت بزرگ (پلي ساکاريد) تقسيم کرد.
ذرت نسل دوم با کمک ژن موجود در نوعي قارچ طبيعي بوجود آمد که قطعات بزرگ سلولز را که از مرحله اول بدست آمده بود به قندهاي دو تايي (دي ساکاريد) تبديل مي کند.
ذرت نسل جديد با کمک آنزيم موجود در معده گاو توليد مي شود. آنزيمي که مولکولهاي قندهاي دو تايي را به قندهاي ساده (مونو ساکاريد) مي شکند و اين قندهاي ساده به راحتي قابل تبديل به اتانول هستند.
به گفته کارشناسان اين مساله مهم است که عاملي خارجي به بخش خوراکي گياه يعني بذر آن اضافه نشود.
دکتر بهروز مي گويد: براي اين که اين آنزيم روي بذر گياه اثر نکند، ما اين ژن را به دستگاه فتوسنتز گياه که آن را سبز نگه مي دارد. در نتيجه اين آنزيم، فقط در بافت‌هاي سبز گياه ظاهر مي شود.
به گفته کارشناسان وقتي که يک عامل خارجي به گياه اضافه مي شود گياه دو راه دارد يا از بين برود و يا عامل خارجي از جمله آنزيم را از بين ببرد اما اين دانشمندان به دنبال راهي بودند که نه گياه از بين برود و نه آنزيم را از بين ببرد.
بهروز و همكارانش، ژن را به گونه اي برنامه ريزي کردند كه آنزيم پس از توليد در قسمت سبز گياه فورا در واکوئل سلول انبار شود و در آنجا بماند تا وقتي که گياه درو شده و خرد شود.
به محض خرد شدن گياه، آنزيم کمک مي کند که فيبر گياهي به قند تبديل شود و آن قند بعدا به اتانول تخمير شود.
به گزارش ايسنا، بالا رفتن قيمت نفت منجر به اقتصادي تر شدن توليد سوختهاي زيستي شده که از ذرت، نيشکر، سويا و بعضي ديگر از دانه هاي گياهي بدست مي آيد. اما برنامه جهاني غذا وابسته به سازمان ملل متحد اعلام کرده است که در سال گذشته يک صد ميليون تن غله براي توليد اتانول مورد استفاده قرار گرفته و اين ميزان بسرعت در حال افزايش است.
با اتانولي که از دهها کيلوگرم ذرت بدست مي آيد تنها مي توان يک بار باک بنزين يک اتومبيل خانواده را پر کرد. در حاليکه اين ميزان ذرت براي تغذيه يک سال همان خانواده کافي است.
به همين دليل بانک جهاني و سازمان ملل متحد هشدار داده اند که در حالي که مردم جهان دچار گرسنگي اند نبايد مواد غذايي آنها را به سوخت تبديل کرد.
اما کشف جديد، اين امکان را فراهم مي کند که از برگ‌ها و ساقه هاي گياه، که پس‌مانده هاي آن محسوب مي شوند، براي توليد ارزان اتانول استفاده شود و دانه هاي گياه هم بدون آنکه به سوخت بدل شود مانند گذشته به عنوان مواد غذايي مصرف شود.
دکتر بهروز معتقد است که در ايران هم مي توان از کشف جديد براي تبديل پسمانده هاي نيشکر و برنج به سوخت گياهي استفاده کرد درحالي که فعلا اين پس مانده ها را مي سوزانند، فرآيندي که باعث آلودگي هوا و حتي شيوع بيماري آسم مي‌شود: «همين ژن را مي توان در برنج و نيشکر گذاشت اما به گونه اي که اين ژن در مورد برنج داخل بذر گياه يا بخش خوراکي آن وارد نشود و فقط روي برگها و ساقه گياه اثر بگذارد و در مورد نيشکر اين آنزيم به آن قسمتي که شکر در آن جمع مي شود وارد نخواهد شد و فقط به قسمتهايي وارد مي شود که امروزه سوزانده مي شود.»
بر اساس پيش بيني ها تا سال 2030 ميلادي، با رشد جمعيت جهان، تقاضا براي مواد غذايي پنجاه درصد بيشتر مي شود.
يافته‌هاي اين پژوهشگر ايراني، نه تنها باعث توليد ارزان اتانول مي شود که نسبت به سوختهاي فسيلي، آسيب کمتري به محيط زيست مي رساند، بلکه مي توان از بخش اصلي گياه يعني دانه هاي آن، به عنوان ماده غذايي استفاده کرد.
اين تحقيق هم اکنون در دانشگاه ايالتي ميشيگان به پايان رسيده و ثبت شده است.

[najm134]

توليد برق از گردباد مصنوعي
دانشمندان مي گويند مي توان با ايجاد گردبادهاي مصنوعي، برق توليد کرد.
بر اساس این گزارش به نقل از فاکس نيوز، به گفته دانشمندان يک گردباد مي تواند نيروي لازم براي گرداندن همه نيروگاههاي برق دنيا را توليد کند.
لوئيس ميشد دانشمند کانادايي مدعي شده است در نظر دارد با اجراي طرحي براي توليد گرباد مصنوعي، نيروي لازم را براي توليد برق به دست آورد.
وي گفت: در صورت موفقيت اين طرح، مي توان از نيرويي که يک گردباد مصنوعي بوجود مي آورد، برق يک شهر کوچک را تامين کرد. نيروگاهي که براي ايجاد گردباد مصنوعي و توليد برق از آن احداث مي شود مساحتي حدود دو هزار متر مربع مساحت و پنجاه تا صد متر بلندي دارد. اين نيروگاه حدود دو هزار مگاوات برق توليد مي کند که براي تامين برق يک شهر صد هزار نفري کافيست.

[najm134]

تأمين انرژی مورد نياز خانه بدون مواد سوختي و حتی در هوای ابری
زيست‌بوم- همشهري آنلاين: با بالا رفتن هزینه‌های انرژی، برخی آرزو دارند گرمای تابستان را برای زمستان ذخیره کنند. این کار دیگر غیر ممکن نیست.
یک گروه پژوهشی از دانشگاه فنی برلین، مشغول طرح یک ذخیره‌گاه انرژی خورشید در تابستان است.
مارتین بوخ‌هلتس، پژوهشگر دانشگاه برلین می‌گوید: "یک فنجان قهوه، زودتر از یک‌ پارچ قهوه سرد می‌شود. همچنین یک پارچ زودتر از یک مخزن بزرگ سرد می‌شود. پس می‌توان گفت که برای ذخیره انرژی خورشید باید از مخزن‌های بزرگ استفاده کرد." اما این به این آسانی نیست. برای این ‌که گرما برای کل زمستان کافی باشد احتیاج به مخزنی با حجم حداقل ۳۵ ‌مترمکعب داریم. این مسلم است که کسی مخزنی به این بزرگی در خانه خود ندارد.
یک کارشناس از انجمن اروپایی منابع انرژی ‌های تجدید پذیر، "یوروسولار" (Eurosolar)، تأکید می‌کند که در حال حاضر ذخیره ‌کردن انرژی فصلی به نتیجه‌ای نمی‌رسد، زیرا معمولا مخزن‌های بزرگ بسیار گران هستند. درست است که در برخی از خانه‌ها منبع‌هایی هستند که از نظر تکنیکی کار می‌کنند، اما به نظر این کارشناس، هنوز یک بازار انبوه از این مخزن‌ها وجود ندارد.
به همین خاطر، تیم پژوهشی مارتین بوخ‌هلتس، هدفش تولید کردن مخزن‌هایی با حجم کمتر، یعنی زیر ۱۰ متر مکعب است. برای ذخیره کردن انرژی خورشید در تابستان، آنها مخزنی در پشت‌‌ بام یک ساختمان آزمایشی می‌گذارند. در طول تابستان، در آن مخزن به‌جای آب معمولی، محلولی از آب نمک می‌ریزند.
بوخ‌هلتس شرح می‌دهد که نور آفتاب این محلول را گرم می‌کند، آب بخار می‌شود، و مخلوطی که باقی می‌ماند مقدار نمک بالایی دارد. در آخر تابستان این مخلوط حاوی یک سوم نمک و دوسوم آب خواهد بود. آب شور باقیمانده تا فصل زمستان در این مخزن می‌ماند.
در زمستان باردیگر از مخزن برای تولید بخار آب استفاده می‌شود. در این فصل یا آب باران وارد مخزن می‌شود یا آن را با آب لوله‌کشی پر می‌کنند. برای این فرایند، انرژی خورشید در زمستان کفایت می‌کند، زیرا که آب داخل مخزن فقط باید بین ۱۵ تا ۲۰ درجه گرم شود.
در نهایت، نمک که همواره رطوبت هوا را می‌گیرد، هوای مرطوب وارد شده به مخزن را، یعنی همان بخار آب را به مایع تبدیل می‌کند و در این جریان گرما آزاد می‌شود. به گفته مارتین بوخ‌هلتس، خانه‌ای که خوب عایق‌بندی شده، دیگر احتیاجی به شوفاژ ندارد.
امروزه هزینه تأسیسات برای فراهم کردن آب گرم جهت استفاده‌های مختلف، از جمله برای شوفاژ، حدود ۱۵ هزار یورو است. درست است که هزینه مخزن ذخیره انرژی خورشیدی به ۱۹ هزار یورو می‌رسد، اما دیگر نیازی به خریدن بخاری یا مخزن نفت هم نیست.
تیم پژوهشی دانشگاه برلین قصد دارد در ابتدا این تکنولوژی را در سال ۲۰۱۰صرفا برای دوستداران تکنیک و مهندسان وارد بازار کند. هم اکنون تنها یک درصد خانوارهای آلمانی از انرژی خورشیدی برای گرم کردن خانه‌ خود استفاده می‌کنند. آنها معمولا ازمخارج تهیه این تکنولوژی واهمه دارند. اما به گفته کارشناسان انرژی، استفاده از این تکنیک به ‌زودی به ‌صرفه خواهد بود، زیرا قیمت انرژی‌های فسیلی همواره بالا خواهد رفت.
اغلب گفته می‌شود که استفاده از انرژی خورشیدی در آلمان به‌صرفه نیست، اما به گفته کارشناسان انرژی، این فرض کاملا اشتباه است. مشکل این نیست که در آلمان نور آفتاب کم است، بلکه مشکل این است که تفاوت‌های فصلی در این کشور شدید هستند؛ به طوری که ممکن است در تابستان همان مقدار انرژی خورشیدی در یک مخزن جمع شود، که در یک روز زمستانی جمع می‌شود.
این مخزن ذخیره‌کننده‌ فصلی که موقتا به نام "واترگی" (Watergy) خوانده می‌شود، قرار است وارد بازار بین المللی شود. ولی در ابتدا باید بر یک سری مشکلات تکنیکی غلبه شود. برای مثال این‌که مخزن از چه ماده‌ای باشد که بتواند در برابر این محلول نمک شدید مقاومت کند.
به هر حال داشتن خانه‌ای که هیچ مصرف انرژی نداشته باشد، چا‌لشی بزرگ است؛ چه از نظر تکنیکی، چه از نظر اقتصادی.
نقل از: دويچه‌وله آلمان.

[najm134]

روشنایی از طریق انرژی حركتي
کارشناسان از ساخت چراغ های الکترونیکی جدیدی با نام Bonfire خبر داده اند که ظاهر آن شبیه به آتش سرخ پوستان است.این سه چراغ به صورت عمودی در کنار هم قرار گرفته اند و کاربر برای روشن کردن آنها باید چراغ ها را در کنار یکدیگر بچرخاند تا نور آن فضای پیرامون را روشن کند. داخل این سه لوله شیشه ای چراغ های LED قرار گرفته اند که گرما تولید نمی کنند و به همین خاطر کاربر برای چرخاندن این استوانه ها و خاموش کردن چراغ، مشکلی نخواهد داشت.این چراغ ها به حسگرهای ویژه ای مجهز شده اند که انرژی حرکتی را به انرژی الکتریسیته تبدیل می کنند تا چراغ روشن شود. علاوه بر این نوک استوانه های شیشه ای پنل های کوچک خورشیدی قرار گرفته اند که انرژی خورشیدی در آن ذخیره می شود و کاربران می توانند در فضاهای تاریک و هنگام شب از آن استفاده کنند. این چراغ ها برای تعطیلات کریسمس وارد بازارهای آمریکا شده اند و با آغاز سال میلادی جدید در دیگر کشورهای جهان نیز عرضه خواهد شد .

[najm134]

توليد برق از جاده هاي آسفالته
بحران انرژي امروز دنيا، باعث شده تا دانشمندان و محققان هر روز راه هاي جديد و بهتري براي توليد برق و انرژي پيدا کنند. به تازگي نيز يک محقق آمريکايي با نام اسکات بورسا دست به اقدام جالبي زده است که براساس آن مي توان سطح جاده ها را براي توليد انرژي الکتريکي مورد استفاده قرار داد. وي نام اين ابداع خود را Solar Roadways ( به معناي جاده هاي خورشيدي) گذاشته است. وزارت حمل و نقل ايالات متحده نيز براي حمايت از ايده وي و کمک به گسترش تحقيقات درباره آن، يک بودجه 100 هزار دلاري به اسکات بورسا ارائه کرده است. اين آسفالت ها علاوه بر توليد برق که مي تواند به تأمين انرژي الکتريکي خانه ها، چراغ هاي نصب شده در اتوبان ها و ... بپردازد، توانايي روشن کردن سطح خود جاده را نيز دارند. به اين ترتيب که با نصب لامپ هاي LED روي سطح جاده، مي توان هم علائم راهنماي راننده ها را واضح تر ساخت و هم جاده را روشن تر نمود. براساس اعلام اسکات بورسا، اين آسفالت ها 3 برابر بيشتر از آسفالت هاي معمولي ساخته شده از مشتقات نفتي عمر مي کنند و در طول زمستان نيز مي توان با گرم کردنشان، از يخ زدگي سطح جاده نيز ممانعت به عمل آورد. وي براي ساخت اين به اصطلاح آسفالت جديد، صفحات خورشيدي معمولي را با روشي خاص در کنار يکديگر قرار مي دهد.
در سال 2003 براساس آمار رسمي دولت اين کشور، بيش از 25 هزار مايل جاده و محل رفت و آمد خودرو در اين کشور وجود داشت که اگر قرار بود اين جاده ها را با پوشش جديد ساخته شده توسط اسکات بورسا جايگزين کرد و با فرض بازدهي 15 درصدي پنل هاي خورشيدي، انرژي الکتريکي توليد شده در اين جاده ها بيش از 3 برابر انرژي مورد نياز تمام خانه هاي ايالات متحده خواهد بود. به عنوان مثال اگر يک جاده يک مايلي با چهار باند را به اين پوشش جديد مجهز کنيم، روزانه در حدود 13 هزار و 376 کيلووات ساعت انرژي توليد مي شود. اين در حاليست که در طول روز نيز فقط 4 ساعت آفتاب داشته باشيم. وي يکي از چالش هاي پيش روي اين طرح را يافتن يک سطح شفاف براي قرار دادن روي پنل هاي خورشيدي مي داند.
اين سطح شفاف بايد هم از استقامت و استحکام خوبي برخوردار باشد و هم با داشتن خواصي مشابه سطح آسفالت توانايي دوام آوردن در برابر ترمز کردن يک کاميون با سرعت 120 کيلومتر بر ساعت را داشته باشد.
با نصب اين پنل ها در سطح جاده ها، مي توان برق مورد نياز واحدهاي بين راهي، چراغ هاي روشنايي، تلفن هاي صحرايي، زير ساخت هاي بين راهي، شارژ خودروهاي برقي و ... را تأمين نمود . لامپ هاي LED نصب شده در زير پوشش شفاف جاده نيز علاوه بر نشان دادن مسير مي توانند کمي هوشمندتر نيز عمل کرده و به نمايش سرعت خودرو، هشدار در مورد تصادفات پيش رو و ... بپردازند.
در ايالات متحده هم اکنون هر فوت مربع آسفالت معمولي با هزينه 16 دلار اجرا مي شود و تنها 7 سال عمر دارد. اين در حاليست که بورسا مي خواهد با هزينه 48 دلار در هر فوت مربع، به اجراي پوشش هاي خورشيدي جديد با عمر 21 سال بپردازد. با اضافه کردن قيمت برق رايگان توليدي، مي توان به صرفه اقتصادي بالاي اين طرح پي برد.

[najm134]

دستگاهی برای تبدیل کاغذ باطله به مداد، طرحی برای حفاظت از جنگل
بسیاری بر این عقیده اند که از زمانی که خط اختراع شد و انسان توانست آثار خود را مکتوب کند توانست فرهنگ خود را جاودانه کند و آن را اشاعه دهد .
کاغذ و اختراع آن تاثیر شگرفی در انتقال فرهنگ و تمدن انسان ها داشت
و امروزه هم با وجود وسایل نوظهور مانند محتوای دیجیتالی و Paperless کماکان کاغذ جایگاه خود را حفظ کرده
توليد كاغذ و مداد براي تعليم مشكلي نيست
اما هزاران مصرف بيهوده جنكلها از جمله مصرف بيهوده كاغذ در جرايد و مجلات و كاغذبازي هاى اداري
معضلی شده است برای محیط زیست انسان .
و این تهدیدی است برای جنگل ها و مایه نگرانی دوستداران محیط زیست .
و امروزه راه کارهای زیادی برای استفاده مجدد از منابع موجود ارایه می شود
تا شاید بتوان به کمک این راه کارها تا حدودی از مصرف بی رویه منابع محدود کنونی جلوگیری شود.
اكر چه برای تولید کاغذ و مداد درختان زیادی شاید بریده نشوند
اما هر قدر ضرر كمتر بزنيم و بهتر بازيافت كنيم موفقتريم و خدا از ما راضيتر

به تازگی دستگاهی بنا بر ایده جالبی ابداع شده که
می تواند کاغذ های باطله را به مداد تبدیل کند
این طرح که جایزه طراحی از شرکت Liteon را برده و شاید روزگاری توسط این شرکت اجرایی شود
به سهولت کاغذ های وارده به دستگاه را بعنوان مواد خام خود بصورت بدنه یک مداد تبدیل می کند البته شاید این سوال پیش بیاید که مگر یک نفر چند مداد در سال استفاده میکند که ارزش آن را داشته باشد یک دستگاه از این را تهیه کند
اما این دستگاه از دو منظر قابل بررسی است . اول اینکه درختان بیشتری برای ساخت مداد قطع نخواهد شد
و دوم اینکه برای شرکت ها و اداراتی که استفاده بیشتری دارند نيز توجیه اقتصادی دارد .

در زیر تصاویری از این دستگاه ابداعی را می توانید مشاهده کنید که در نوع خود یک ایده جالب توجه است .

[najm134]

از نیروگاه های عظیم برقابی با میلیون‌ها لیتر گردش آب در روز تا خروج چندده لیتر آب از یک شیر معمولی، الکتریسیته را همه جا می‌توان تولید کرد.
در همین لحظه‌ای که دارید با کامپیوتر کار می‌کنید و این مطلب را می‌خوانید، یک توربین بخار یا توربین آبی در سدی در حال چرخیدن است تا انرژی جنبشی به انرژی الکتریکی تبدیل شود و کامپیوتر شما روشن بماند.


از توربین‌های عظیم که هر دقیقه چندین هزار لیتر آب از خود عبور می‌دهند تا اختراعی که در زیر می‌بینید هر دو از یک روش پایه‌ای برای ایجاد الکتریسیته استفاده می‌کنند.

این اختراع جدید که در واقع توربین‌های مینیاتوری است که در راه لوله آب قرار می‌گیرد از فشار اندک آب در لوله برای تولید الکتریسیته استفاده می‌کند و اگر چه اکنون با ان تنها می‌توان لامپ‌های مخصوص ضعیفی را روشن کرد اما می‌تواند در آینده یک راهکار برای تولید ارزان و بهینه الکتریسیته باشد.

[najm134]

تیمی از طراحان یک محصول ابتکاری، موفق به تولید نوعی مداد جدید شده‌اند که در انتهای خود، یک دانه گیاه داشته و می‌توان پس از اتمام مداد ، آن را کاشت.
این مداد با نام تجاری «جوانه(Sprout)» در نگاه اول کاملا شبیه به تمام مدادهای چوبی جهان است که از گزینه‌های نوشتاری و طراحی برخوردارند؛ اما در انتهای آن که از چوب درخت سرو ساخته شده، به جای پاک کن یک دانه لانه کرده است.
به محض پایان یافتن این مداد، می‌توان آن را در یک ظرف کوچک حاوی خاک کاشته و آبیاری کرد. کپسول واقع در انتهای جوانه از سه دانه گیاه به انتخاب فرد برخوردار است.
این محصول اکنون با ۲۲ گونه گیاهی از جمله ریحان، بادمجان، گل همیشه بهار، تربچه و گوجه فرنگی ارائه شده است.
این کپسول حاوی دانه پس ازچند بار آبیاری حل شده و به محض اینکه گیاه در خاک جاسازی شد، می‌توان مداد را برداشته یا به عنوان یک نشانگر محل از آن استفاده کرد.
با توجه و مراقبت کافی، این دانه به یک گیاه کامل تبدیل خواهد شد.
تاکنون بیش از ۱۰۰ مداد جوانه بطور دستی آماده شده است، اما این طراحان آمریکایی به دنبال افزایش سرمایه برای تولید صنعتی عمده آن هستند.

[najm134]

تصویری که مشاهده می‌کنید، اولین دوچرخه ساخته شده با کارتن‌های بازیافت شده است که قیمت آن فراتر از 9 دلار نیست.

این دوچرخه با کارتن باز یافت شده و آغشته به آب و چسب مخصوصی که از درختان صنوبر به دست می‌آید، ساخته شده و بالطبع چرخ‌ها و زنجیر آن تنها آهنی است. وزن این دوچرخه 9 کیلوگرم است، یعنی بسیار سبک و این به افراد اجاره حمل و نقل آن را می‌دهد. پیش‌بینی می‌شود، این دوچرخه‌ها در سال 2013 وارد بازارهای مصرف شود و قیمت آن تنها 60 دلار خواهد بود.

[najm134]

پژوهشگران ماده جدیدی ساخته اند که امکان شارژ تلفن هوشمند و دیگر وسایل الکترونیکی همراه را در هر مکان و زمانی فراهم می آورد.
به گزارش مشرق، در جامعه دیجیتالی امروز که افراد دنیا را در سر انگشتان خود دارند و با تلفن های هوشمند بسیار سرگرم هستند، تمام شدن شارژ باتری یک معضل مهم تلقی می شود.

اکنون گروهی از دانشمندان توانسته اند با خلق ماده جدیدی، تلفن های هوشمند و دیگر گجت ها را به راحتی شارژ کنند.


فیبرهای انعطاف پذیر فوتوولتاییک پیزوالکتریک می تواند انرژی را از طریق ضربه بگیرد یعنی می توان از راه رفتن بر روی یک فرش برق تولید کرد.

محققان موسسه تحقیقات و ابتکارات مواد دانشگاه بولتون این فناوری را ارائه و به ثبت رسانده اند؛ فناوری که می تواند در هر چیزی از جمله لباس تا گجت های شخصی به کار گرفته شود.

گفته می شود این فیبرها می توانند در هر مساحت 20 سانتی متر در 20 سانتی متر مربع یک وات انرژی تولید کند. برای مقایسه می توان گفت باتری آیفون شارژی حدود 5.45 وات ساعت را حفظ می کند.

پروفسور سایورس مجری این تحقیقات می گوید هدف از تولید این فیبرها عدم دسترسی دائمی به منابع انرژی تجدید پذیر مانند نور خورشید، باد و باران همیشه به طور همزمان و در یک منطقه بود.

وی افزود: ماده هیبریدی ما ترکیبی از مواد فوتوولتاییک انعطاف پذیر که انرژی خورشیدی را کسب می کند، با فیبر پیزوالکتریک انعطاف پذیر است که برق را از طریق حرکات تولید می کند.

این ترکیب اجازه می دهد این ماده برق را در تمامی شرایط آب و هوایی و محیطی تولید کند. می توان این ماده جدید به هر ساختار ماده ای بزرگ تری مانند پرده پنجره، چادر مسافرتی یا بادبان قایق بافت.

برق پیزوالکتریک بار الکتریکی است که در مواد جامد خاص مانند موادی که از ساختارهای کریستالی و سرامیکی تشکیل شده باشند تولید می شود.

قرار دادن آنها در معرض نیروی مکانیکی موجب جداسازی بار الکتریکی شده و ولتاژی را تولید می کند که می توان از آن برای برای شارژ محصولات همراه استفاده کرد.

می توان این فیبر را در ساختارهای نساجی سه بعدی مانند منسوجات پزشکی و لباس های ورزشی هوازی به کار گرفت. این ماده نخستین منسوجات سه بعدی برای کسب انرژی پیزوالکتریک محسوب می شود.


مشکل اصلی، تلفیق محتاطانه پیزوالکتریک با دیگر منسوجات به گونه ای است که کارآمدی خود را حفظ کنند.

اخیرا تحقیقات این دانشگاه در پیشگامی استفاده از فیبرهای کسب انرژی در منسوجات هر روزه در نشریه (Energy and Environmental Science (EESو همچنین در کنفرانس رهبران مبتکر ( ILC) در دانشگاه کمبریج عرضه شده است.

دکتر "ناونیت سوین" یکی از نویسندگان این مقاله می گوید معتقدیم این نخستین گام در خلق ساختارهای واقعی پوشیدنی کسب انرژی است که هیچ فرقی ظاهری و راحتی با دیگر الیاف معمولی نداشته باشد و همچنان بالاترین سطح کارآمدی را حفظ کند.

[najm134]

شارژ تلفن همراه با يک قطره آب

محققان موسسه فناوري ماساچوست (MIT) دريافتند که رطوبت موجود در هوا مي تواند براي شارژ تلفن همراه يا تبلت استفاده شود.

به گزارش ايسنا، اين محققان متوجه شدند که هنگام پرش خود به خودي قطرات آب از سطوح به شدت آب گريز حين ميعان، امکان دستيابي به مقادير کمي بار الکتريکي وجود دارد و از اين انرژي الکتريسيته مي توان براي شارژ دستگاه هاي کوچک مانند تلفن همراه يا تبلت استفاده کرد.اين فرآيند به ميعان وابسته است.چنين سيستمي شامل مجموعه اي از صفحات فلزي مسطح چند لايه است که علاوه بر شارژ دستگاه ها از طريق رطوبت موجود در هوا، قادر به توليد آب سالم و تميز است.از طريق اين فرآيند امکان دستيابي به يک ميکرو وات يا يک ميليونيم وات برق در هر سانتي متر مربع فراهم مي شود؛ در اين حالت يک مکعب با اضلاع 50 سانتي متر قادر به شارژ يک تلفن همراه در مدت 12 ساعت خواهد بود.

[najm134]

درختان متنوعی در دنیا وجود دارد که برخی میوه می‌دهند و برخی بدون میوه هستند؛ اما میوه درخت مورد نظر ما، الکتریسیته است.
گروهی از مهندسان فرانسوی یک درخت مصنوعی ساخته‌اند که با استفاده از جریان باد، الکتریسیته تولید می‌کند.
مؤسس شرکت نوپای Parisian می‌گوید: «ایده ساخت این درخت زمانی به ذهنم رسید که در یک میدان ایستاده بودم و برگ‌های درختان را تماشا می‌کردم. در همین حین متوجه شدم علیرغم این که بادی نمی‌وزید، برگ درختان می‌لرزیدند».
وی افزود به هر حال انرژی را باید از جایی تأمین و آن را به وات تبدیل کرد.

این درخت از برگ‌های تیغه مانند کوچکی استفاده می‌کند که به هنگام وزش باد می‌چرخند و هیچ صدایی هم تولید نمی‌کنند. جهت وزش باد در این درخت مهم نیست.
این گروه پس از سه سال تحقیق یک درخت مصنوعی حدوداً 8 متری ساخته است. این درخت مصنوعی در بخش Pleumeur-Bodou در شهر بریتانی در شمال فرانسه نصب شده است. مؤسس این شرکت امیدوار است در آینده این درخت‌ها در خانه‌های مردم و در مراکز شهر نصب و مورداستفاده قرار گیرد.

قیمت این درخت که قرار است در سال 2015 به بازار عرضه شود، 23500 پوند تعیین شده است. این درخت دو برابر روزهایی که یک توربین بادی معمولی برق تولید می‌کند، الکتریسیته تولید می‌کند.

درخت الکتریسیته هنوز توسط یک آزمایشگاه مستقل تست نشده است. مؤسس شرکت سازنده این درخت امیدوار است از انرژی این درخت برای جاهایی همچون چراغ‌های LED خیابان‌ها و چراغ‌های راهنمایی و رانندگی استفاده گردد.

[najm134]

این دوچرخه لباس‌های شما را می شوید

"باربورا توبولوا" یکی از طراحان جوانی است که ایده ساده ای برای حل مشکلات لباس های چرک ارائه کرده است. او دوچرخه ای ساده طراحی کرده است می تواند هم سلامت شما را تضمین کند، هم لباس های کثیف را تمیز کند.
گاهی اوقات ایده های ساده بسیار زیباتر از آنی هستند که به نظر می رسند و می توانند مشکلات ما را به خوبی حل کنند. این ایده های ساده و جالب بیشتر به دل می نشینند و یکی از آن ها را در ادامه بیشتر بررسی می کنیم.

"باربورا توبولوا" یکی از طراحان جوانی است که ایده ساده ای برای حل مشکلات لباس های چرک ارائه کرده است. او دوچرخه ای ساده طراحی کرده است می تواند هم سلامت شما را تضمین کند، هم لباس های کثیف را تمیز کند.

چرخ عقب این دوچرخه مخزنی دارد که لباس های چرک را درون آن خواهید ریخت و با کمی آب و ماده شوینده آن را کامل کنید. با پیمودن چند کیلومتر همراه دوچرخه لباس های شما تمیز شده و آماده پوشیدن هستند.

ذکر این نکته لازم است که چرخ عقب این وسیله قابل تعویض است و زمانی که لباس کثیفی ندارید می توانید آن را با چرخ معمولی تعویض کنید.

[najm134]

شارژ تلفن همراه با صدای ترافیک
محققان شرکت نوکیا و دانشگاه کوئین‌مری لندن، موفق به ارائه تکنیکی برای شارژکردن تلفن‌همراه با استفاده از صدا شدند.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان (ایران)، این محققان از اکسید روی در قالب ورقه‌ای از نانومیله‌های ریز استفاده کردند.

آن‌ها مطالعه خود را با افشانه‌کردن پوششی از اکسید روی مایع بر روی یک ورقه پلاستیکی آغاز کردند. این ورقه سپس در ترکیبی از مواد شیمیایی قرار داده شد و تا دمای 90 درجه سانتی‌گراد حرارت دید. چنین حرارتی اکسید روی را به آرایه‌ای از نانومیله‌ها تبدیل کرد.

برای شکار ولتاژ تولیدشده، ورقه نانومیله بین ورقه‌های تماس الکتریکی فشرده شد. در حالت معمول چنین تماس‌هایی از طلا ایجاد می‌شوند، اما در این مطالعه دانشمندان شیوه ارزان‌قیمتی را طراحی کردند که به آن‌ها امکان استفاده از فویل آلومینیومی معمولی را داد.

ابزار برداشت‌کننده جدید به اندازه گوشی Nokia Lumina 925 بوده و قادر به تولید پنج ولت جریان الکتریکی با استفاده از نویز پیش‌زمینه روزانه مانند ترافیک، موسیقی و صداهاست. پنج ولت جریان برای شارژ تلفن همراه کافی است و به طور قابل‌توجهی بالاتر از 50 میلی‌ولتی است که در تلاش‌های پیشین به دست آمده بود.

[najm134]

شارژ تلفن همراه با کمربند

یک شرکت انگلیسی به نام Nifty کمربند جدیدی ارائه داده که مجهز به باتری‌های ارتجاعی پنهان برای شارژ گوشی هوشمند کاربر هستند.
به گزارش سرویس فناوری ایسنا، کمربند ابداعی Xoo Belt مانند نمونه‌های رایج بوده اما ظرفیت 2100 میلی‌آمپری را در خود جای داده است. یک باتری ارتجاعی پلیمر سرامیک لیتیوم با ظرفیت 1300 میلی‌آمپر بین دو لایه چرم فشرده شده و یک باتری 800 میلی‌آمپری نیز در درون سگک کمربند قرار دارد. این نیروی 2100 آمپری برای شارژ بسیاری از گوشی‌های هوشمند جدید کفایت می‌کند.

کاربران، تلفن‌شان را با استفاده از کابل میکرو یو‌اس‌بی که بین کمربند و بدن قرار دارد، به کمربند متصل می‌کنند. این گوشی با استفاده از آهنربا و تا زمانی که کاربر نخواهد از آن استفاده کند، به کمربند متصل می‌ماند.

شارژ کمربند توسط یک رایانه سه ساعت زمان می‌برد و مجموعه‌ای از پنج لامپ ال‌ای‌دی بر روی سگک، کاربر را از شارژ مانده آن آگاه می‌کنند. سگک را می‌توان از کمربند جدا کرد و این امر امکان به‌روز‌رسانی یا تغییر مدل آن در آینده را فراهم می‌کند.

کمربند ابداعی با ابزار اندروید، iOS و Windows Phone عمل می‌کند و بهای آن 155 دلار اعلام شده است. این سامانه ماه ژوئیه 2015 عرضه خواهد شد.

[pejuhesh232]

نسل جديد توربينها

آلودگی صوتی ناشی از صدای توربین های بادی تولید برق و نیز خطری که از جانب تیغه این توربین ها زندگی پرندگان را تهدید می کند، سازندگان توربین های بادی را وادار کرد به فکر تولید توربین های بدون تیغه باشند.

به گزارش روز جمعه پایگاه خبری شبکه العالم صدای آزار دهنده توربین های بادی و خطر آنها برای زندگی پرندگان، مهندسان شرکت اسپانیایی سازنده توربین بادی "ورتکس"( Vortex Bladeless ) را به مطالعه در این باره وادار کرد که به موفقیت های قابل توجهی برای تولید نسل جدید توربین های بدون تیغه دست یافتند.

توربین های تولید شده توسط این شرکت فضای بسیار کمی را اشغال کرده و تیغه ندارند و برای جمع آوری انرژی باد به جهتی که باد می وزد متمایل می شوند.

در طراحی توربین جدید این کمپانی لرزش نقش اساسی را دارد. توربین Vortex Bladeless شامل ستونی است که در اثر وزش باد می‌لرزد و از این طریق انرژی الکتریکی تولید می‌شود.

پایگاه روسیا الیوم نوشت : براساس اطلاعات منتشر شده توسط ورتکس، استفاده از این روش هزینه‌ی ساخت توربین‌های بادی را تا 80 درصد کاهش می‌دهد. دلیل کاهش هزینه کاملا مشخص است، در صورتی که گردش و قطعات مکانیکی از ساختار توربین حذف شوند، در این صورت استهلاک و خرابی نیز از میان برداشته می‌شود.

همچنین باید به حذف پره‌های عظیم نیز اشاره کرد که تقریبا نیمی از هزینه‌ی ساخت یک توربین را به خود اختصاص می‌دهد. این درحالی است که بهره‌وری توربین‌های جدید در مقایسه‌ با نمونه‌های معمولی از نظر تولید انرژی 30 درصد کمتر است.

[pejuhesh232]

شارژ تلفن همراه با خاک گیاهان

مهندسان شرکتی در شیلی یک شارژر یواس‌بی تولید کرده‌اند که انرژی را از درون خاک جمع‌آوری کرده و با آن، تلفن همراه را شارژ می‌کند.

به گزارش ایسنا، یک گیاه می‌تواند تلفن همراه هوشمند را در 1.5 ساعت شارژ کرده یا برق لازم برای لامپ‌ها و سایر دستگاه‌ها را تأمین کند.

نمونه پیش‌ساخت این فناوری که E-Kaia نام دارد، توسط اولین آراونا، کامیلا روپسیش و کارولینا گوئررو ساخته شده است.

این سه نفر در سال 2009 زمانی که دانشجوی دانشگاه Duoc و دانشگاه ملی آندرس بلو بودند، این فناوری را ساختند.

یک مدار زیستی در زیر خاک دفن شده و یک خروجی یو‌اس‌بی در بالای گلدان گیاه قرار می‌گیرد. در زمان فتوسنتز، گیاهان به تولین مواد ارگانیک پرداخته که به رشد آن کمک می‌کند. گیاهان بویژه انرژی نور را به انرژی شیمیایی تبدیل می‌کنند.

موجودات ریز طبیعی در اطراف ریشه، این ترکیبات را برای تولید انرژی لازم به منظور رشد گیاه تجزیه می‌کنند، اما برخی الکترون‌ها به شکل محصول فرعی منتشر می‌شوند.

نور خورشید وارد کلروپلاست گیاه شده و آب به اکسیژن، پروتون و الکترون تجزیه می‌شود.

مدارزیستی شامل یک الکترود است که الکترون‌ها را گرفته و آن را به شکل الکتریسیته جمع‌آوری می‌کند. از آنجایی که همه الکترون‌ها مورد نیاز نیستند، جمع‌آوری آن‌ها به گیاه آسیبی نمی‌رساند.

به گفته سازندگان، این فناوری می‌تواند تا حدود 600 میلی‌آمپر خروجی بدهد که برای شارژ کردن یک تلفن همراه در 1.5 ساعت کافی است.

این تیم در حال حاضر پشتیبانی مالی سازمان توسعه اقتصادی شیلی را بدست آورده و امیدوار است بتواند این فناوری را در سال جاری به فروش برساند.

یک طرح مشابه توسط محققان دانشگاه واگنینگن در هلند ساخته شده که Plant-e نام دارد.

همچنین نخستین باتری ساخته شده از خاک موسوم به باتری سلولی دانیل در سال 1830 ابداع شد که بعدها توسط الکساندر باین در سال 1841 به نمایش درآمد. وی نیروی یک ساعت را با خاک از طریق قرار دادن مس و روی در زمین و اتصال آن‌ها با سیم به ساعت، تامین کرد.

زمانی که مس و روی در خاک مرطوب قرار می‌گیرند، واکنش نشان داده و یک حلال الکترودمانند تولید می‌کنند. الکترودها مانند یک باتری سنتی به تبادل الکترون پرداخته و یک جریان الکتریکی ایجاد می‌کنند.

[pejuhesh232]

گیاهی که به لاستیک تبدیل می‌شود

به گزارش گروه اجتماعی مشرق، با اینکه قاصدک برای باغبانان به عنوان یک گیاه معضل محسوب می‌شود اما دانشمندان با استفاده از ریشه این گیاه، لاستیک خودرو می‌سازند.



دانشمندان در موسسه «فرائنهوفر» در «مونستر» آلمان، که یک موسسه زیست شناسی مولکولی و بوم شناسی کاربردی است، نوعی از قاصدک بومی ویژه قزاقستان که در ریشه اصلی آن مایع شیری رنگ حاوی ذرات لاستیک وجود دارد را پرورش می‌دهند.

بر اساس گزارش شبکه خبری یورونیوز، «دیرک پروفر» مدیر پروژه در این انستیتو گفت: همانگونه که می‌بینید اطراف ما پر از بوته قاصدک است.

وی افزود: ما در جستجوی ژن‌هایی هستیم که بیوسنتز لاستیک دارند و به این ترتیب خواهیم توانست به بوته‌های جدیدی دست یابیم که به تولید لاستیک‌های با ثبات‌تر می‌انجامد.

محصول طبیعی به دست آمده از این طریق، کیفیتی مانند لاستیک‌هایی دارند که از کشورهای نیمه گرمسیری وارد می‌شوند و در ساخت تایر به کار می‌روند اما برخلاف لاستیک‌های معمولی، بوته این لاستیک‌ها در اروپا بهتر کشت می‌شوند و رشد می‌کنند و برداشت آنها نیز با صرفه‌تر است؛ قیمت رو به افزایش لاستیک نیز جستجوی محصولات جایگزین را ناگزیر کرده است.

«دیرک پروفر» اظهار داشت: یکی از چالش‌های اصلی پژوهش در مورد قاصدک‌ها، تولید بوته‌هایی بود که دارای لاستیک مرغوب‌تری از نظر اقتصادی باشند؛ به همین دلیل سال‌هاست که بر روی پرورش بوته‌هایی کار کرده‌ایم که دارای خواص مورد نظر برای تولید لاستیک با ثبات‌تر و مرغوب‌تر باشد.

ورقه‌هایی از لاستیک محصول این روش در مقایسه با لاستیک معمولی مورد آزمایش قرار گرفته است، اما آزمایش‌ها نشان داده که هنوز توسعه این صنعت به چند سال وقت نیاز دارد و کار برای مرغوب‌تر کردن محصول ممکن است از زمان این پروژه نیز فراتر برود تا بتوان اولین تایرهای محصول قاصدک را به بازار عرضه کرد. اگر چه امید برای جایگزین کردن کامل لاستیک معمولی با این نوع لاستیک، بعید است، اما حتی آزمایش این جایگزین، موجب خوشحالی بازارهاست.

دانشمندان در سنگاپور، در یک مزرعه تولید داخلی، سرگرم نوعی از فناوری کشت هستند که می‌تواند مدت زمان رشد و هزینه‌های آن را کاهش دهد.

مزرعه «پاناسونیک» یکی از این پروژه‌هاست؛ سنگاپور در حال حاضر 95 درصد محصولات مورد نیاز خود را وارد می‌کند و مهندسان در پی توسعه نوعی از فناوری تابشی هستند که نور لازم را برای پرورش بوته‌ها فراهم می‌کند؛ اجازه و ترویج این نوع کشت در کاهش هزینه‌ها بسیار موثر خواهد بود.

«آلفرد تام» مدیر این پروژه گفت: لامپ‌هایی که ما ساخته‌ایم به نوعی طراحی شده‌اند که 2 شعاع نور از هفت شعاع نور خورشید را که برای فتوسنتز این بوته‌ها ضروری است، تولید می‌کنند؛ آنها را طوری تنظیم و کنترل می‌کنیم که بهترین کشت ممکن صورت گیرد.

تنظیم لامپ‌ها به نحوی که طیف مناسب نور برای رشد محصول تولید شود، یکی از راه‌های کاهش هزینه در کشت است؛ یک راه دیگر کنترل دستگاه‌ها در آزمایشگاه به نحوی است که روند رشد بوته‌ها به زمان کمتری نیاز داشته باشند.

آلفرد تام افزود: ما با اندازه‌گیری و کنترل رطوبت خاک و ارزشPH آن در مراحل مختلف و نیز با استفاده از آبی که از سیستم تصفیه ویژه عبور می کند، به کیفیت مطلوبی از شرایط رشد گیاه دست می‌یابیم.

به این ترتیب کاربرد فناوری پیشرفته در کشت این محصول به این معناست که زمان لازم برای رشد کافی آن می‌تواند به میزان قابل توجهی کاهش یابد.

[najm134]

کوله پشتی مدرسه مجهز به فناوری خورشیدی

کارخانه ای در منطقه ی روستنبرگ، واقع در حومه ژوهانسبورگ، پایتخت آفریقای جنوبی کوله پشتی های جدیدی برای دانش آموزان ساخته است که با فناوری خورشیدی کار می کند.

برای دانش آموزان ساکن محله های فقیرنشین آفریقای جنوبی که هر روز با مشکل قطع برق روبرو است، انجام تکالیف مدرسه بدون دردسر نیست. مثلا یک دانش آموز ۹ ساله به نام کامو از مدرسه بازمی گردد، وسایلش را از کوله پشتی اش در می آورد و مشغول انجام تکالیفش می شود. او ساکن شهر روستنبرگ و یکی از محله های فقیر نشین این شهر است. او کیف مدرسه ای دارد که با فناوری خورشیدی ساخته شده است و هنگامیکه او در راه مدرسه است، شارژ می شود. صفحه سلولهای خورشیدی در جیب جلوی کیف قرار دارد. وقتی کامو به خانه بازمی گردد، صفحه را بیرون می آورد و به یک پیل خورشیدی مخصوصی وصل می کند. باتری ها تا ۱۲ ساعت دوام می آورند و میتوانند برق مورد نیاز وی در هنگام قطع برق خانه را تامین کنند. وی میگوید: "این کوله پشتی خیلی به من کمک میکند. در هنگام قطع برق میتوانم از آن برای روشن کردن یک لامپ استفاده کنم تا بتوانم تکالیف مدرسه ام را انجام دهم".

این کوله پشتی ها را از کیسه های پلاستیکی بازیافت شده می سازند. ابتدا ورقه های پلاستیکی را تمیز و فرآوری می کنند تا قالب پذیر شوند، و بتوان با آنها کیف ساخت .ماده ای که برای ساختن کیف به کار می رود بازتابنده نیز هست، تا بچه ها هنگامی که در کنار جاده به مدرسه می روند از دور دیده شوند.

طراحی و شکل ظاهری کیف هم خیلی مهم است. رنگ های روشن و مختلف در ساختن کیف به کار می رود تا برای دانش آموزان جذاب باشد.

یکی از مدیران کارخانه سازنده این کیفها می گوید: "دانش آموزان از داشتن کیف مدرسه خوشحالند. یادم است بار اول که این کیف های مدرسه را تقسیم می کردیم یکی از بچه ها به گریه افتاد. پدرومادرها و معلم ها سراغ ما می آیند و می گویند بچه ها تکلیف هایشان را انجام داده اند. خلاصه ساخت این کیفها در همه جنبه های زندگی کودک ثمربخش بوده است".

برگرفته از Euronet

[najm134]

دوچرخه های نظامی مونتاگ

در سال 1997 سازمان پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی؛ به اختصار DARPA، به دنبال کسب آگاهی از اهمیت تکنولوژی یکپارچه سازی تاشو قراردادی دو ساله با کمپانی مونتاگ منعقد کرد.
عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- بازار نظامی علاوه بر جنگ افزار های مختلف و تجهیزات مرتبط، شامل انواع وسایل نقلیه و حتی دوچرخه های مقاومی می شود که از آن ها عموما تحت عنوان "دوچرخه های نظامی" یاد می شود. مونتاگ برندی است که در همین زمینه فعالیت دارد و دفتر مرکزی آن در ماساچوست واقع شده است. لازم به ذکز است که این کمپانی در طراحی و تولید دوچرخه های خود از تکنولوژی یکپارچه سازی تاشو و یا به اختصار F.I.T بهره می برد. به نظر می رسد فناوری مذکور تغییری نوین در صنعت دوچرخه سازی ایجاد کند. تلاش ها برای راه اندازی برند مونتاگ توسط David مونتاگ و توسعه آن به سال 1987 باز می گردد؛ زمانی که وی از موسسه تکنولوژی ماساچوست فارغ التحصیل شد و کمپانی نام برده را احداث کرد. تمرکز اصلی کمپانی بر طراحی و تولید دوچرخه های سایز بزرگ، با کیفیت و مهم تر از همه تاشو بود که می توانست تجربه راحتی از حمل و نقل آن را در اختیار مشتری ها قرار دهد.
در سال 1997 سازمان پروژه های تحقیقاتی پیشرفته دفاعی؛ به اختصار DARPA، به دنبال کسب آگاهی از اهمیت تکنولوژی یکپارچه سازی تاشو قراردادی دو ساله با کمپانی مونتاگ منعقد کرد. برای این پروژه طراحی جدیدی از مفهوم تاشو ارائه شد. این طراحی منتج به تا شدن سریع تر دوچرخه و در نتیجه خروج راحت تر سرباز چترباز از هواپیمای نظامی می شد. بدین ترتیب دوچرخه کوهستانی غیر الکتریکی مونتاگ وارد خط تولید خود شد.


در سال 1999 سری ایکس معرفی شد. این سری بر اساس اسکلت اصلی یک دوچرخه نظامی طراحی شده است و با توجه به موفقیت مثال زدنی آن تصمیم گرفته شد تا برای استفاده حرفه ای و همچنین غیر نظامی نیز تولید شود.
در ادامه مسیر پیشرفت کمپانی مورد بحث، به همکاری آن با شرکت جنرال موتورز در سال 2002 برای تولید دوچرخه های تاکتیکی کوهستانی HUMMER می رسیم. این محصول نسخه ای به روز شده از دوچرخه نظامی معروف مونتاگ است که به منظور قرار گیری در بخش پشتی Hummer H2 تا می شود. این همکاری نشان گر عملکرد تحسین بر انگیز کمپانی مونتاگ در راستای گسترش ایده های بکر این مجموعه است.
در سال 2007 خط تولید جدیدی از دوچرخه های سر سخت کوهستانی بر پایه پلت فرم سری ایکس طراحی و معرفی شد. در ادامه نسل دیگری از دوچرخه های بزرگ و تاشو این کمپانی تولید شد که 700c نام داشت. (سال 2010) مکانسیم تا شدن دوچرخه در این مدل مورد بازبینی و طراحی مجدد قرار گرفت و نتیجه آن راحتی و سرعت بیشتر برای جمع کردن محصول بود. از این رو علاوه بر استفاده نظامی، بازار غیر نظامی نیز به این سری اصلاح شده علاقه مند شد. در سال 2011 نیز سیستم فرمان هشت وجهی (Octagon) به عنوان یکی از امکانات پس از فروش وارد بازار شد. این ویژگی به فرد اجازه می دهد تا بتواند به راحتی ارتفاع دسته را تا چهار اینچ تنظیم کند. به دنبال موفقیت های پی در پی کمپانی در راستای طراحی و تولید دوچرخه های با کیفیت، در سال 2016 و 2017 نیز امکانات متنوعی برای دوچرخه های نظامی و به ویژه دوچرخه های بازار غیر نظامی در نظر گرفته شد. از جمله جالب ترین این امکانات می توان به مولفه ای محبوب با نام Rockstand اشاره کرد. از این قطعه قفسه مانند می توان برای حمل لوازم ضروری و یا به عنوان یک گارد محافظ استفاده کرد.
اما همان طور که گفته شد، حضور پر رنگ کمپانی مونتاگ در بازار نظامی وابسته به دوچرخه هایی است که به طور ویژه برای استفاده نیروهای نظامی طراحی شده است. به کمک این دوچرخه ها سرباز چترباز قادر به خروج از هواپیما و فرود در میدان نبرد همراه با دوچرخه تاشو خود خواهد بود! لازم به ذکر بوده که این دوچرخه های نظامی قدرتمند با قابلیت جمع شدن سریع، برای فروش به عموم علاقه مندان در دسترس است.
مهم ترین نکاتی که در طراحی دوچرخه های نظامی مونتاگ به چشم می خورد، شامل چرخ های سایز بزرگ، اجزای استاندارد، اسکلت اصلی ثبت اختراع شده، فضای اشغال شده محدود در صورت تا کردن دوچرخه، قابلیت باز کردن ساختار تنها در چند ثانیه و سازگاری مناسب با زمین های ناهموار خواهد بود.


به نقل از مجله تایم کمپانی های دوچرخه سازی معدودی وجود دارند که خط تولید دوچرخه های نظامی خود را با دقت و ظرافت بالا متناسب با استاندارد های نظامی طراحی می کنند. اما به راستی کمپانی مونتاگ را می توان یکی از موفق ترین کسب و کار ها در این زمینه به شمار آورد. این کمپانی به خوبی توانسته است به چهارچوب های مورد نظر پنتاگون از جمله وزن سبک، قابلیت جمع کردن و مقاومت قابل توجه برای استفاده در شرایط محیطی دشوار در یک دوچرخه نظامی پاسخ دهد. از طرفی دوچرخه های نظامی تاکتیکی این کمپانی بهترین دوچرخه های موجود برای استفاده نظامی توسط نیروهای ارتشی هستند.

در گذر زمان تا به امروز دوچرخه های نظامی مختلفی مخصوص نیروی زمینی، نیروی دریایی و حتی جانبازان نظامی مورد استفاده قرار گرفته است که از میان آن ها اخیرا دوچرخه های نظامی سوئیسی شهرت بیشتری داشته اند. با این وجود هم اکنون پیشرفته ترین و جدید ترین خط تولید این دسته محصولات توسط مونتاگ اداره می شود. در واقع کمپانی مذکور ادعا می کند که هیچ دوچرخه دیگری از قابلیت های چند منظوره دوچرخه های نظامی این برند همراه با مقاومت بی نظیر برای استفاده سنگین برخوردار نخواهد بود. این محصول نه تنها باری اضافی را به نیروی چترباز تحمیل نمی کند، بلکه حمل و نقلی آسان را نیز در اختیار وی قرار می دهد.

[pejuhesh232]

پرتاب اولین ماهواره اینترنت رایگان به فضا

شرکت "کوئیکا"(Quika) اولین ماهواره خدمات اینترنت رایگان برای کشورهای در حال توسعه را به فضا می‌فرستد.

برنامه‌های فیسبوک برای دسترسی به اینترنت ماهواره‌ای رایگان احتمالا به مشکل خورده است، اما شرکت دیگری وعده داده است که این امر را محقق کند.

"کوئیکا" که توسط رئیس بخش ماهواره‌ ای "تالیا" تاسیس شده، در سه ماهه دوم سال 2018، خدمات پهنای باند ماهواره‌ای رایگان را راه‌اندازی می‌کند.

وعده داده شده است که این خدمات در کشورهای در حال توسعه که در آن نابرابری و فقدان و نقص زیرساخت‌ها(به خصوص در مناطق روستایی) دسترسی به اینترنت متداول را برای اکثر مواقع غیرممکن می‌سازد، سریع و با دسترسی وسیع فراهم شود.

این خدمات ابتدا در افغانستان، عراق و بسیاری از کشورهای آفریقایی راه‌اندازی خواهد شد، اما وعده دسترسی کشورهای بیشتری پس از آن وجود دارد.

استراتژی پشت این دسترسی بدون هزینه پیچیده نیست؛ "کوئیکا" در حال برنامه‌ریزی برای حمایت مالی از طرح رایگان خود از طریق خدمات پرداخت برای شرکت‌ها و ارائه دهندگان اینترنت است. همچنین، در حالی که خدمات رایگان خواهد بود، ممکن است مشتریان برای راه‌اندازی سخت افزارهای مورد نیاز هزینه‌ای پرداخت کنند.

دور از انتظار است که این کار آن طور که تبلیغ می‌شود، اجرایی شود. این موضوع بستگی به این دارد که مشتریان، شرکت‌های کافی که یارانه برای دسترسی آزاد در اختیار قرار می‌دهند، داشته باشند و ظرفیت نیز می‌تواند یک مسئله باشد.

اگر تعداد زیادی از کاربران وجود داشته باشد، ممکن است سرعت پایین بیاید و پرتاب ماهواره‌های اضافی همیشه سریع و آسان نیست. با این حال، اگر این وعده محقق شود، می‌تواند گامی بلند رو به جلو برای دموکراتیزه کردن دسترسی به اینترنت باشد.

گوگل در حال حاضر بالن‌های ارائه دهنده اینترنت آزاد را در برخی مناطق راه‌اندازی کرده است، اما تنها در یک مقیاس آزمایشی محدود است.

طرح "کوئیکا" می‌تواند اینترنت رایگان را در بسیاری از نقاط جهان فراهم کند.

"آلن افراسیاب"، بنیانگذار و رئیس "کوئیکا" و مدیر عامل شرکت "Talia" توضیح داد: ما عدم توازن پیشرفت‌های تکنولوژیکی و اقتصادی را در جوامع و مناطق مختلف، رفع خواهیم کرد. کوئیکا کمک خواهد کرد که این شکاف دیجیتالی و اقتصادی از بین برود.

وی افزود: 3.9 میلیارد نفر یعنی حدود 53 درصد از جمعیت جهان هنوز دسترسی به اینترنت ندارند. اکثریت این افراد در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و اغلب فقیر هستند. دلیل اصلی افرادی که از اینترنت استفاده نمی‌کنند، نابرابری در درآمد و تحصیلات، همچنین فقدان زیرساخت‌ها، محتوای آنلاین مناسب و خدمات مرتبط با آن، به اضافه هزینه‌های بالای دسترسی و استفاده است.

وی می‌گوید: در حالی که ابتکارات متعددی برای دسترسی جوامع به اینترنت به اجرا گذاشته شده است، شمار قابل توجهی از مردم همچنان دسترسی ندارند. ما امیدواریم با "کوئیکا" سرعت اینترنت را در سراسر دنیا افزایش دهیم و جوامع را به سمت بهتر شدن سوق دهیم.

اینترنت رایگان "کوئیکا" توسط فعالیت‌های تجاری پشتیبانی خواهد شد. این سرویس برای همه افراد و کسب و کارها در دسترس است و در سه ماهه دوم سال 2018 در اکثر کشورهای آفریقا و خاورمیانه و سپس کشورهای در حال توسعه دیگر در دسترس خواهد بود.

ماموریت "کوئیکا" این است که اینترنت را به صورت رایگان برای اتصال مردمی که دسترسی به آن ندارند، فراهم کرده و بر نابرابری‌های دیجیتال غلبه کند تا یک دنیای بهتر برای همه بسازد.

"کوئیکا" با استفاده از پتانسیل بسیار زیاد، جوامع را از مزایای آموزشی، اقتصادی و اجتماعی متفاوتی که امکان اتصال آنلاین برای آنها فراهم می‌کند، برخوردار می‌کند.
*ایسنا

آیا اینترنت ماهواره ای رایگان خاورمیانه برای ایرانی ها در دسترس خواهد بود؟

شرکت اینترنتی Quikaمتعلق به اپراتور ماهواره ای Talia قصد دارد اینترنت ماهواره ای پرسرعت را در سه ماهه دوم ۲۰۱۸ برای خاورمیانه و آفریقا به رایگان فراهم و نخستین اینترنت ماهواره ای پرسرعت رایگان را برای ساکنان کشورهای در حال توسعه ارائه کند.این شرکت با استفاده از ماهواره های مجموعه LEO وGEO اینترنت پرسرعت Ka-band فراهم می کند.

این خدمات ابتدا در افغانستان، عراق و بسیاری از کشورهای آفریقایی راه‌اندازی خواهد شد، اما وعده دسترسی کشورهای بیشتری پس از آن وجود دارد.استراتژی پشت این دسترسی بدون هزینه پیچیده نیست؛ "کوئیکا" در حال برنامه‌ریزی برای حمایت مالی از طرح رایگان خود از طریق خدمات پرداخت برای شرکت‌ها و ارائه دهندگان اینترنت است. همچنین، در حالی که خدمات رایگان خواهد بود، ممکن است مشتریان برای راه‌اندازی سخت افزارهای مورد نیاز هزینه‌ای پرداخت کنند.



طبق تعریف انجام شده ،کاربران برای اتصال به اینترنت ماهواره‌ای باید سخت افزار مرتبط را خریداری و در خانه نصب کنند. گوگل هم بالون‌های ارائه دهنده اینترنت آزاد را در برخی مناطق راه‌اندازی کرده، اما تنها در یک مقیاس آزمایشی محدود است.طرح "کوئیکا" می‌تواند اینترنت رایگان را در بسیاری از نقاط جهان فراهم کند.مدیر این شرکت گفت: 3.9 میلیارد نفر یعنی حدود 53 درصد جمعیت جهان هنوز دسترسی به اینترنت ندارند.بیشتراین افراد در مناطق روستایی زندگی می‌کنند و اغلب فقیر هستند.

[najm134]

نیروگاه خورشیدی برجی

روشهای نوین تسخیر انرژی خورشید با راندمان و بهره وری بالا و تبدیل آن به انرژی الکتریسیته که به سهولت قابل استفاده برای بشر است، در حال به تحقق پیوستن هستند.
یکی از انواع انرژیهای نو یا تجدید پذیر را که به وفور در دسترس بشر قرار دارد ولی تاکنون توان استفاده مناسب و مقرون به صرفه از آن فراهم نبوده را می توان انرژی خورشید نامید. سالیان سال است که خورشید بعنوان منبع انرژی عظیمِ منظومه شمسی در حال درخشش و صدور انرژی به سیارات این منظومه منجمله زمین است. اما تا همین چند سال اخیر توان استفاده از این انرژی را بشر بصورت کارآمد و با راندمان مناسب و مقرون به صرفه نداشته است.



یکی از دلایل عدم توجه مناسب به این انرژی بسیار پاک و عظیم، عدم امکان استفاده از آن در شبهاست که خورشید در آسمان نیست! بهمین دلیل در سالهای گذشته استفاده از این انرژی محدود به وسایل با مصرف کم که مجهز به باطری¬هایی برای ذخیره آن بمنظور استفاده در ساعات شب است شده بود. اما با پیشرفت بشر در سالهای اخیر امکان استفاده از آن در 24 ساعت شبانه روز مهیا شده است! آن هم در مقیاسهای چند مگاواتی و بعنوان نیروگاه تولید برق که می تواند برق مورد نیاز ده ها هزار واحد مسکونی را در شهرها تأمین نماید.
پس از سالها تحقیق و آزمایش مهندسان و پژوهشگران، اخیراً در اسپانیا نیروگاهی افتتاح گردیده که در آن از یک برج بلند که در زمین مسطح و وسیعی ساخته شده است و اطراف آن را آیینه هایی احاطه کرده اند و نور خورشید را روی این برج متمرکز می کنند، استفاده شده است.
نور خورشید باعث گرم شدن نمک مذاب که مخلوطی از نیترات سدیم و نیترات پتاسیم است و محیط مناسبی برای ذخیره انرژی گرمایی برای مدت زمان مورد نظر است را فراهم می آورد. این مخزنِ گرمکنِ نمکِ مذاب، در قسمت بالایی برج 162 متری که نور خورشید در این قسمت توسط آیینه ها متمرکز شده است، قرار گرفته است.
آیینه ها در روی زمین در مساحتی به اندازه 155000 مترمربع قرار گرفته اند و در تمام ساعات روز با چرخش اتوماتیک نور خورشید را در قسمت مذکور از برج متمرکز می کنند. نمک مذاب گرم شده که دمای بیش از 530 درجه سلسیوس دارد، در یک سیکل ترمودینامیکی به نام رانکین باعث گرم شدن و تبخیر آب و تولید بخار آب داغ می شود. این بخار توربینهای بخار را برای تولید برق به حرکت در می آورد.
این نیروگاه 20 مگاواتی برق مورد نیاز ده هزار خانه را تأمین می نماید. جالب است بدانیم اسپانیا با توجه به موقعیت جغرافیای بین کشورهای اروپایی، اهتمام جدی در تولید برق از انرژی خورشیدی و انرژی باد داشته و در مقام دوم و سوم پس از آمریکا و آلمان در تولید برق از انرژِیهای تجدید پذیر فوق است که جایگاه بسیار مطلوبیست.
آیا می دانید در ایران گرمترین نطقه کره زمین قرار دارد!؟ و بیابانهای وسیعی برای تولید برق از انرژی خورشید وجود دارد!؟ آیا می دانید هنوز هیچ تحقیقاتی در این خصوص در ایران انجام نشده!! مدیران و کارشناسان سازمان انرژیهای نو ایران واقعاً خسته نباشید....!!؟

[najm134]

دستگاهی که از نور خورشید هیدروژن می گیرد

محققان بلژیکی موفق به تولید دستگاهی شده‌اند که با ترکیب نور جذب شده از خورشید و بخار آب محیط اطراف قادر به تولید 250 لیتر هیدروژن در یک سال است.


به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس به نقل از نیواطلس، پژوهشگران بلژیکی می‌گویند با نصب 20 صفحه خورشیدی بر روی این دستگاه ها و یک تانکر زیرزمینی به منظور نگهداری هیدروژن تولید شده می توان نیاز یک خانوار به برق و انرژی گرمایی را از طریق همین هیدروژن تولید شده برای یک سال تامین کرد.

مهم‌ترین مزیت این روش هزینه مناسب دسترسی به انرژی است که می‌تواند جایگزینی مناسب برای استفاده از برق یا سوخت‌های فسیلی برای تامین گرما یا روشنایی باشد.

این دستگاه توان ذخیره سازی انرژی به منظور استفاده در روزهای بارانی را هم دارد و عمکلرد بهتری نیز در مقایسه با باتری‌های خانگی دارد. زیرا اولا خریداری این باتری ها نیاز به چند هزار دلار هزینه دارد و از سوی دیگر باتری های لیتیومی به تدریج توانایی خود را برای ذخیره سازی انرژی از دست می دهند و باید با صرف هزینه بالا تعویض شوند.



در حال حاضر توانایی این دستگاه برای تبدیل انرژی به تنها 15 درصد می رسد، اما امید می رود در آینده بتوان از صفحات خورشیدی پیشرفته‌تری استفاده کرد که قادر باشند این رقم را به 18 تا 20 درصد افزایش دهند. تانکرهای ذخیره سازی گاز هیدروژن برای تولید گرما، برق و غیره قابل استفاده بوده و میزان بهره وری آنها در حدود 90 درصد است.

[pejuhesh232]

ژاپن برای کاهش زباله فضایی ماهواره چوبی می‌سازد

یک موسسه ژاپنی و دانشگاه کیوتو دست به دست هم داده اند تا اولین ماهواره ساخته شده از چوب در جهان را تا سال ۲۰۲۳ تولید کنند.

موسسه جنگلداری سومیتومو گفته است تحقیقات در مورد رشد درخت مورد نظر و استفاده از مواد چوبی در امور فضایی را آغاز کرده است.

در قالب این مشارکت آزمایش روی انواع مختلف چوب در محیط‌های دارای شرایط شدید روی زمین آغاز خواهد شد.

با پرتاب ماهواره‌های بیشتری به جو، زباله فضایی شامل ماهواره‌های از کار افتاده و قطعات آنها در حال افزایش است.

ماهواره‌های چوبی بدون آزاد کردن مواد مضر در جو یا بارش بقایای زیانبار بر زمین هنگام بازگشت دوباره به جو می‌سوزند.

تاکاو دوئی ، استاد دانشگاه کیوتو که یک فضانورد ژاپنی است به بی‌بی‌سی گفت "ما بسیار نگران این واقعیت هستیم که تمام ماهواره‌هایی که دوباره وارد جو زمین می‌شوند می‌سوزند و ذرات ریز آلومینا ایجاد می‌کنند که برای سالها در جو بالای زمین شناور خواهد ماند."

او می‌گوید که این ذرات سرانجام بر روی محیط زمین تأثیر خواهد گذاشت.

پروفسور دوی افزود:"مرحله بعد ساخت نمونه مدل مهندسی ماهواره است و سپس مدل قابل پرواز آن را تولید خواهیم کرد."

او در مارس ۲۰۰۸ به عنوان فضانورد به ایستگاه فضایی بین‌المللی اعزام شد.

در طول این ماموریت، او اولین کسی بود که یک بومرنگ را در فضا پرتاب کرد. این بومرنگ به طور خاص برای استفاده در جاذبه اندک طراحی شده بود.

جنگلداری سومیوتومو که بخشی از گروه سومیوتومو می باشد که بیش از ۴۰۰ سال پیش تأسیس شد، گفته است که تحقیقات کنونی شامل تولید مواد چوبی بسیار مقاوم در برابر تغییرات شدید دما و نور خورشید خواهد بود.

سخنگوی موسسه به بی‌بی‌سی گفت که نوع چوبی که در دست تحقیق است، از "اسرار تحقیقاتی" است.



زباله فضایی

کارشناسان در مورد افزایش خطر سقوط مواد ناخواسته فضایی به زمین که با افزایش پرتاب فضاپیماها و ماهواره‌ها بیشتر می شود هشدار داده‌اند.

ماهواره‌ها به طور فزاینده‌ای برای ارتباطات، پخش تلویزیونی، ناوبری و پیش‌بینی هواشناسی مورداستفاده قرار می‌گیرند و متخصصان و محققان فضایی در حال بررسی گزینه‌های مختلفی برای جمع‌آوری و کاهش ناخواسته زباله فضایی هستند.

طبق گفته مجمع جهانی اقتصاد نزدیک به ۶۰۰۰ ماهواره در حال چرخش بر مدار مین هستند که از حدود ۶۰٪ آنها استفاده نمی‌شود و زباله فضایی محسوب می‌شوند.

شرکت تحقیقاتی یوروکانسالت تخمین می‌زند که در این دهه هر ساله ۹۹۰ ماهواره پرتاب شود که بدان معناست که تا سال ۲۰۲۸ ،ممکن است تا ۱۵۰۰۰ ماهواره در مدار زمین وجود باشد.

شرکت اسپیس‌اگس متعلق به الون ماسک در حال حاضر بیش از ۹۰۰ ماهواره از نوع استارلینک را به فضا پرتاب کرده و قصد دارد هزاران ماهواره دیگر را هم در جو قرار دهد.

زباله‌های ناخواسته فضایی با سرعت باورنکردنی بیبش از ۲۲۳۰۰ مایل در ساعت حرکت می‌کنند و در صورت برخورد به هر جسمی می‌توانند آسیب قابل توجهی برسانند.

در سال ۲۰۰۶ یک قطعه ناخواسته فضایی با ایستگاه فضایی بین‌المللی برخورد کرد و یک تکه کوچک از پنجره آن را که بسیار مقاوم هم ساخته شده جدا کرد.

[najm134]

نيروگاههاى خورشيدي شناور بهتر از نيروگاههاى خورشيدي روي زمين

قرار گرفتن نیروگاه‌های شناور خورشیدی بر بستری از آب, همچون دریاچه پشت سدها نه تنها احتمال قرار گرفتن صفحات خورشیدی در معرض آلاینده های هوا همچون گرد و غبار را کمتر می کند بلکه هزینه تمیز کردن این صفحات را نیز کاهش می دهد.


خروج ایالات متحده آمریکا از پیمان تغییرات اقلیمی پاریس اگرچه ابتدا نگرانی‌هایی را در کشورهای مختلف بین علاقمندان به محیط زیست در مورد آینده این توافق بوجود آورد اما پاسخ فوری و حمایت قاطع و بی‌قید و شرط کشورهایی چون چین، هند و فرانسه از این پیمان بار دیگر نشان داد که حرکت جهانی برای کاهش گازهای گلخانه‌ای، تولید انرژی پاک و توسعه پایدار توقف ناپذیر است.

جالب آنکه در خود آمریکا نیز صنایع عمده اجرای توافق پاریس را در راستای منافعشان می‌دانند و به پایبندی به آن تاکید دارند. به‌عنوان مثال ایلان ماسک سرمایه‌گذار پیشرو در زمینه فناوری که بنیان‌گذار شرکت‌های عظیم اسپیس اکس، سولارسیتی و تسلا است اعلام کرد که عضویت در گروه مشاوران ترامپ را رها می‌کند؛ زیرا تصمیم او را برخلاف منافع آمریکا و جهان می‌داند.

ایالت‌های تاثیرگذار آمریکا همچون نیویورک، کالیفرنیا و واشنگتن هم اعلام کردند که به‌دنبال تشکیل ائتلافی با عنوان اتحاد اقلیم ایالات‌متحده هستند، حرکتی که بر پیگیری تعهد ایالت‌های آمریکا طبق توافق پاریس تاکید می‌کند.

حقیقت این است که انرژی‌های تجدیدپذیر و فناوری‌های آن در حال شکوفایی هستند و انتظار این است که چنین روندی در دهه‌های پیش‌رو ادامه داشته باشد. انرژی‌های نو و مبارزه با گرمایش زمین، فرصت‍های اقتصادی بی‌نظیری هستند که علاوه بر توسعه پایدار، به کشورها کمک می‌کنند مشکلات زیست محیطی خود را نیز کاهش دهند.

آخرین مورد این تلاشها ساخت بزرگترین نیروگاه شناور خورشیدی جهان در چین است؛ نیروگاهی که اوایل ماه گذشته میلادی (ژوئن ۲۰۱۷) با ظرفیت ۴۰ مگاوات در شهر هواینان در استان آنهویی در شرق این کشور افتتاح شد. این نیروگاه شناور خورشیدی قادر به تامین برق یک شهر کوچک و نیاز حدود پانزده هزار خانوار است.

این نیروگاه بر یک معدن ذغال‌سنگ بنا شده که متروکه شده و زیر آب رفته بود از این رو به طرزی نمادین یادآور پایان دوران زغال سنگ و آغاز فصل جدید انرژی‌های نو در این کشور است. برنامه ریزی لازم برای احداث یک نیروگاه شناور خورشیدی با ظرفیت ۱۵۰ مگاوات نیز در کنار نیروگاه فعلی صورت گرفته است.

نیروگاه شناور خورشیدی اخیر اگر چه آخرین مورد از رکوردشکنی های چین در عرصه جهانی است اما اولین نمونه این نیروگاه‌ها نیست.

سال گذشته یکی از مهمترین مخازن اصلی آب در لندن نیز شاهد این نوآوری بود. بیست و سه هزار پنل خورشیدی کنارهم گذاشته شدند تا نیروگاهی را با ظرفیت بیش از شش مگاوات تشکیل دهند. این نیروگاه که روی یک مخزن آب قرار گرفته به اسم ملکه الیزابت دوم نامگذاری شده و در نزدیکی فرودگاه هیترو در حومه لندن قرار دارد.

برق تولیدی این نیروگاه تا دهه‌ها تامین‌ کننده بخش قبل توجهی از برق مورد نیاز برای تصفیه آب لندن خواهد بود.

دلیل ساختن این نیروگاه شناور روی یکی از مهمترین مخازن آب لندن، سیاست انگلستان است برای استفاده هر چه بیشتر از انرژی‌های نو بادر نظر گرفتن کمبود زمین برای تاسیس نیروگاه خورشیدی.

با این حال مزایای چنین نیروگاه‍هایی بسیار فراتر از این موارد است.

قرار گرفتن نیروگاه‌های شناور خورشیدی بر بستری از آب، همچون دریاچه پشت سدها نه تنها احتمال قرار گرفتن صفحات خورشیدی در معرض آلاینده های هوا همچون گرد و غبار را کمتر می‌کند بلکه هزینه تمیز کردن این صفحات را نیز کاهش می‌دهد.


نیروگاههای خورشیدی شناور، راهکاری ساده، قابل‌اتکا و کم‌هزینه را به‌عنوان آلترناتیوی برای نیروگاه‌های خورشیدی نصب شده روی زمین قرار می‌دهد که بخصوص برای صنایع و مناطقی کاربرد دارد که از مشکل کمبود آب و انرژی رنج می‌برند.

زمان لازم برای نیروگاه‌های شناور خورشیدی در مقایسه با سایر نیروگاه‌ها قابل کم است. در این روش از صفحات استاندارد فتوولتائیک (خورشیدی) استفاده می‌شود و به این ترتیب می‌توان صفحات خورشیدی را روی انواع مخازن طبیعی یا مصنوعی آب قرار داد؛ از جمله مخازن آب شرب، دریاچه‌ها، مخازن آب کشاورزی و دریاچه پشت سدها.

این سیستم راهکاری ساده، قابل‌اتکا و کم‌هزینه را بجای نیروگاه‌های خورشیدی نصب شده روی زمین عرضه می‌کند که بخصوص برای صنایع و مناطقی کاربرد دارد که مشکل کمبود آب و انرژی دارند. عمر مفید یک نیروگاه شناور ۲۵ سال است. این روش با هر نوع زیرساخت و هر شبکه برقی سازگار است و می‌توان بدون از بین بردن یا تغییر اجزای اولیه، بتدریج آن را از مقیاس کوچک و آزمایشی به مقیاس بزرگ ارتقا داد؛ به عبارت دیگر اجزای تشکیل‌دهنده اولیه می‌توانند براحتی بخشی از یک سیستم بزرگتر شوند.

با کاهش تابش مستقیم خورشید، رشد جلبک‌ها (Algae) کاهش می‌یابد و کیفیت آب مخازن آب شرب بهتر شده و به این دلیل که نیاز به حفاری ندارد، اثر زیست‌محیطی مخربی نداشته و آزمایش‌ها نشان می‌دهد که بر کیفیت آب مخزن هم بی‌تاثیر است. در مخازن آبی وسیع، امواج آب روی آن موجب خوردگی یا صدمه به ساختار مخزن می‌شود اما با استفاده از این روش، شدت امواج و خوردگی کاهش پیدا می‌کند.

در کنار همه مزایای فوق، نیروگاه‌های شناور خورشیدی مزیتی استراتژیک برای ایران دارند. اگر کشورهایی مثل چین برای تولید انرژی پاک یا انگلستان به دلیل کمبود زمین به استفاده از نیروگاه‌های شناور خورشیدی روی آورده‌اند، چنین نیروگاه‌هایی راهکاری مفید برای بخشی از مشکلات بحران آب هستند.

ایران یکی از بیشترین پرتوهای خورشیدی را در جهان دریافت می‌کند؛ ۲۲۰۰ کیلووات ساعت در مترمربع در سال. چنین منطقه جغرافیایی که معمولا ۳۰۰ روز کاملا آفتابی در طول سال دارد؛ کشور را با چالش عمده تبخیر آب مواجه می‌کند اما ایران را به یکی از مستعدترین و با صرفه‌ترین مناطق دنیا هم برای به کار بردن انرژی خورشیدی تبدیل کرده است.

اگرچه در ایران برخلاف بسیاری از کشورها مانند ژاپن و انگلستان زمین کافی برای نیروگاه‌های خورشیدی وجود دارد اما اگر این نیروگاه‌های خورشید روی سطح مخازن باز آب نصب شوند، نه تنها میزان قابل‌توجهی انرژی پاک تولید و از تولید گازهای گلخانه‌ای جلوگیری می‌شود؛ بلکه جلوی تبخیر مقادیر متنابهی آب گرفته شده و حداقل بخشی از تهدید، به فرصت تبدیل خواهد شد.

مطالعات نشان می‌دهند که نیروگاه‌های شناور خورشیدی -چه در مقیاس‌ نسبتا کوچک در ژاپن چه در مقیاس صنعتی در انگلستان و چین- تبخیر از سطوحی که شناورسازها و صفحات خورشیدی پوشانده تا حدود ۸۰ درصد کاهش می یابد.

علاوه بر این، گرمای هوا بخصوص در فصل تابستان باعث افت کارآیی تمام نیروگاههای خورشیدی می‌شود اما این نیروگاه‌ها به علت وجود آب و اثر خنک کنندگی آن با این مشکل مواجه نیستند یا بسیار کمتر مواجهند.

در مورد ایران اثر خنک کنندگی آب بر افزایش بهره‌وری نیروگاه‌های خورشیدی شناور -در مقایسه با نیروگاه‌های خورشیدی معمولی- نزدیک به بیست درصد تخمین زده می‌شود.



در کنار همه این مسائل بخش بزرگی از ایران با معضل گرد و غبار مواجه است. قرار گرفتن نیروگاه‌های شناور خورشیدی بر بستری از آب، همچون دریاچه پشت سدها نه تنها احتمال قرار گرفتن صفحات خورشیدی در معرض آلاینده های هوا همچون گرد و غبار را کمتر می کند بلکه هزینه تمیز کردن این صفحات را نیز کاهش می دهد.

تعهد ایران به پیمان پاریس برای کاهش گازهای گلخانه‌ای، ۳۰۰ روز کاملا آفتابی در سال، کاهش ۸۰ درصدی تبخیر آب از سطح نیروگاه های خورشیدی شناور و مشوق‌های فراوان برای حرکت به سمت انرژی‌های پاک، چنین نیروگاه‌هایی را به گزینه‌ای ایده‌آل برای ایران تبدیل کرده است.

این فناوری اکنون در کشورهایی مثل ژاپن و انگستان که دارای بالاترین استانداردهای زیست محیطی هستند با موفقیت به کار گرفته شده و ایران نیز می‌تواند با بکار پیشتاز استفاده از این فناوری در منطقه باشد.

اخیرا در ایران نیز بخش‌های مدیریتی مرتبط با انتقال فناوری و همچنین آب و نیرو، در بکار بستن چنین نوآوریهایی پیشگام شده و با استفاده از تجارب کشورهای پیشرو می‌توانند مدیریت منابع آب و انرژی را بهینه‌سازی کنند.

همچون هر پروژه‌ای، گام‌های آغازین و برنامه ریزی قابل اتکاء برای استفاده از فناوری نیروگاه‌های شناور خورشیدی (که علیرغم ظاهری ساده از ظرایف فنی خاص خود برخوردار است) اهمیتی بنیادین دارد. تدوین پروتکل‌های زیست محیطی برای چنین سازه‌هایی در کشور, شناسایی مستعدترین مناطق برای احداث نیروگاه‌های شناور خورشیدی و تدوین تعرفه‌های متناسب برای خرید برق از چنین نیروگاه‌هایی از جمله این اقدامات است.

[najm134]

اولین جزیره انرژی دنیا در دریای شمال

نقشی خیالی از این جزیره که توربین های بادی آن را احاطه کرده اند

سیاستمداران دانمارکی به پروژه ای برای ایجاد یک جزیره بزرگ که انرژی مورد نیاز سه میلیون خانوار را تامین خواهد کرد چراغ سبز نشان داده اند.

این اولین جزیره انرژی جهان به بزرگی ۱۸ زمین فوتبال (۱۲۰ هزار متر مربع) خواهد بود که امید می رود وسعت آن به تدریج سه برابر شود.

این جزیره را ۲۰۰ توربین عظیم بادی برای تولید برق احاطه خواهند کرد.

این بزرگترین پروژه عمرانی در تاریخ دانمارک است و هزینه آن ۲۱۰ میلیارد کرونر (۳۴ میلیارد دلار) تخمین زده می شود.

حداقل نیمی از این جزیره مصنوعی که در فاصله ۸۰ کیلومتری از ساحل ساخته خواهد شد تحت مالکیت دولت و بخشی از آن هم در اختیار بخشی خصوصی خواهد بود.

این مرکز می تواند برق اضافه را به شبکه برق کشورهای همسایه مانند آلمان و هلند بفرستد. از دیگر محصولات این جزیره هیدروژنی است که به صورت پاکیزه تولید شده تا برای کشتیرانی، هوانوردی، و سایر شیوه های حمل و نقل سنگین به کار برده شود.

براساس "قانون اقلیمی دانمارک" این کشور قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ - نسبت به سال ۱۹۹۰ - حدود ۷۰ درصد از تصاعد گازهای گلخانه ای بکاهد و تا سال ۲۰۵۰ کربن‌خنثی شود. این کشور دسامبر گذشته اعلام کرد که به کلیه اکتشافات نفت و گاز در "دریای شمال" پایان می دهد.

دن یورگنسون وزیر انرژی گفت که دانمارک درحال "تغییر معادلات است."

پروفسور جیکوب اوسترگارد از دانشگاه فنی دانمارک می گوید: "این گام بزرگ بعدی برای صنعت توربین بادی دانمارک است. ما در خشکی پیشتاز بودیم، گام بعدی را به سوی آب ها برداشتیم و حالا با جزیره انرژی قدم بعدی را برمی داریم. بنابراین دانمارک در این زمینه موقعیت ممتاز را حفظ می کند."

گروه سبز "دانسک انرژی" گفت که هرچند "این رویا در مسیر بدل شدن به واقعیت" است اما گفت شک دارد که این جزیره در موعد مقرر یعنی ۲۰۳۳ ساخته و راه اندازی شده باشد.

سیاستمداران دانمارکی از طیف های مختلف سیاسی از این طرح حمایت کرده اند. راسموس هِلوِگ پیترسون وزیر سابق انرژی از حزب سوسیال لیبرال گفت که جزایر انرژی ابتدا فقط "بینشی رادیکال" بودند اما اکنون در مورد تحقق آنها اجماع گسترده وجود دارد.

پیشتر هم برای ساخت یک جزیره کوچکتر انرژی در کنار بورنهلوم در دریای بالتیک در شرق دانمارک برنامه ریزی شده بود. قراردادهایی برای ارسال برق از این جزیره به آلمان، بلژیک و هلند امضا شده است.



این اولین جزیره انرژی جهان به بزرگی ۱۸ زمین فوتبال خواهد بود که امید می رود وسعت آن به تدریج سه برابر شود

نوامبر گذشته اتحادیه اروپا طرح هایی را برای ۲۵ برابر کردن ظرفیت تولید برق با توربین های بادی در دریا تا سال ۲۰۵۰ اعلام کرد.

در حال حاضر انرژی های نوین حدود یک سوم نیازهای برق این اتحادیه را تامین می کند:

به گفته اتحادیه اروپا، توربین های بادی در دریا ۱۲ گیگاوات برق تولید می کنند
۱.۷ گیگاوات از این برق را دانمارک تامین می کند
جزیره تازه در ابتدا ۳ گیگاوات برق تولید خواهد کرد که به مرور زمان به ۱۰ گیگاوات افزایش خواهد یافت
جزیره کوچکتر بورنهلوم ۲ گیگاوات برق تولید خواهد کرد