مهد

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم.

[pejuhesh237]

مهد
به فتح ميم و سكون ها و دال مهمله.


فارسی:

عربی:

یونانی:

انگلیسی:

فرانسه:

آلمانی:

ایتالیائی:

[pejuhesh237]

صاحب خلاصة التجارب نوشته به لغت كشميرى گياهى را نامند كه شاخ‏هاى بسيار دارد

و كبود به شكل هميشه بهار و برگ‏هاى آن باريك و دراز و گل آن باريك و دراز

و گل آن هميشه رو به آفتاب دارد و به هر طرف كه ميل مى‏نمايد اين نيز ميل مى‏كند

و بيخ آن بقدر جدوارى بزرگ و سفيد رنگ کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 758

[pejuhesh237]

در كوهستان كشمير كثير الوجود کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 758

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

و صيادان آنجا بيخ آن را مانند سريشم مى‏پزند و تير را بدان آلوده به هر حيوان شكارى كه مى‏زنند در ساعت مى‏افتد

و مى‏ميرد آن را مى‏گذارند تا خوب سرد گردد جميع زهرها از بدن آن حيوان بازگشته با خون در محل زخم جمع مى‏گردد

و آن موضع را بريده مى‏اندازند و تتمه گوشت آن را مى‏خورند مى‏گويند بى‏مضرت است و سميتى ندارد

و امتحان بيخ مطبوخ آن در قوّت و ضعف چنان است كه تيغى بر عضوى فرو مى‏برند تا اندك قطره خونى جارى گردد

پس محل زخم را پاك مى‏نمايند و قدرى از آن بيخ بر آن مى‏گذارند اگر فى الحال نشويند از پوست نيز سرايت مى‏كند

به گوشت و سوزش و خارش عظيم در بدن احداث مى‏نمايد و سرخ مى‏سازد

و اگر علاج نكنند هلاك مى‏سازد و اگر فى الحال عضو را پاك بشويند و به روغن چرب نمايند

و بر آن ترياقات بمالند مضرت نمى‏رساند و علاج آن اگر در خارج باشد محجمه بگذارند و بكشند

و زلو بچسبانند و بعد از آن بر آن ترياق بمالند و شستن آن موضع به بول در اول حال بغايت نافع است. کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 758

[pejuhesh237]

و صيادان آنجا بيخ آن را مانند سريشم مى‏پزند و تير را بدان آلوده به هر حيوان شكارى كه مى‏زنند در ساعت مى‏افتد

و مى‏ميرد آن را مى‏گذارند تا خوب سرد گردد جميع زهرها از بدن آن حيوان بازگشته با خون در محل زخم جمع مى‏گردد

و آن موضع را بريده مى‏اندازند و تتمه گوشت آن را مى‏خورند مى‏گويند بى‏مضرت است و سميتى ندارد

و امتحان بيخ مطبوخ آن در قوّت و ضعف چنان است كه تيغى بر عضوى فرو مى‏برند تا اندك قطره خونى جارى گردد

پس محل زخم را پاك مى‏نمايند و قدرى از آن بيخ بر آن مى‏گذارند اگر فى الحال نشويند از پوست نيز سرايت مى‏كند

به گوشت و سوزش و خارش عظيم در بدن احداث مى‏نمايد و سرخ مى‏سازد

و اگر علاج نكنند هلاك مى‏سازد و اگر فى الحال عضو را پاك بشويند و به روغن چرب نمايند

و بر آن ترياقات بمالند مضرت نمى‏رساند و علاج آن اگر در خارج باشد محجمه بگذارند و بكشند

و زلو بچسبانند و بعد از آن بر آن ترياق بمالند و شستن آن موضع به بول در اول حال بغايت نافع است. کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 758

[pejuhesh237]

.