زنجبیل

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

گياهى است از خانوادۀ Zingiberaceae ، نام علمى آن Zingiber officinalis Rosc. مى‌باشد.

زنجبیل

فارسی: بيخ يا ساقۀ زيرزمينى گياهى است كه در كتب طب سنتى با نام زنجبيل آمده است

و [ديوسكوريدس]آن را به نام «زيگژيبريس» نام برده است

هندى: تر تازۀ آن را ادرك و خشك آن را سونتهه نامند و سندهي نيز كويند

عربی:

یونانی:

انگلیسی:Ginger

فرانسه:Gingembre

آلمانی:

ایتالیائی:

[pejuhesh237]

بيخى است معروف و گياه او شبيه به گياه شقاقل

و از آن بسيار كوچكتر و بيگل و بيثمر کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص-138-137

و هميشه تازۀ آن بهم مى‌رسد و كوهي و دشتي نيز مى‌باشد كوهي آن بزركتر هم در بيخ و هم در كياه و زنجبيل بيريشۀ سفيد خشك

را بهندى ستهوه نامند و اين بهترين همه است و از چين كه مرباى زنجبيل مى‌آرند دانها بزرك و باليده و نهايت بى‌ريشه كه مانند آن هيچ جا نمى‌شود.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 479

زنجبيل گياهى است پايا با بيخ يا ساقۀ زيرزمينى ضخيم غده‌اى‌شكل، گره‌دار، ناصاف، برگهاى آن متناوب نيزه‌اى،

بيضى و دراز و نوك‌تيز كه دمبرگ آن قسمتى از ساقه را در آغوش مى‌گيرد. داراى  ۴ - ٣  ساقه به ارتفاع  ١٠٠ - ٢٠  سانتى‌متر شبيه نى.

شاخۀ گلدار معمولا مستقلا از ريشه خارج مى‌شود و گلهايى به رنگ زرد روشن با لكه‌هاى قهوه‌اى در انتهاى آن ظاهر مى‌شود.

تكثير زنجبيل با كاشت قسمتى از غدۀ زيرزمينى جوانه‌دار آن انجام مى‌گيرد.

زنجبيل تجارتى غدۀ زيرزمينى اين گياه است كه از زمين خارج نموده شسته و ريشكهاى آن را قطع نموده و خوب با مالش در آب آن را تميز مى‌نمايند.

به‌طور كلى دو نوع زنجبيل در بازار عرضه مى‌شود:

يكى خاكسترى و ديگرى سفيد. نوع خاكسترى كه با پوست است به ضخامت يك انگشت و عبارت است از تكمه‌ها متصل به هم

و داراى بشرۀ خاكسترى زردرنگ، مغز آن سفيد يا زرد با لكه‌هاى قهوه‌اى مايل به قرمز، بوى آن معطر و طعم آن خيلى تند فلفلى و گزنده است.

قسمت دوم يا قسم سفيد كه بدون پوست خارجى است، پهنتر و درازتر و باريكتر از زنجبيل خاكسترى و پوست آنكه معمولا برداشته مى‌شود،

زردرنگ و مخطط و خود ريشه تقريبا سفيد و سبكتر و شكننده‌تر از زنجبيل خاكسترى است. بوى آن كمتر ولى طعم آن تندتر است. کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد2 ص -347-346

[pejuhesh237]

و در مازندران نیز می باشد کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص-138-137


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و در بلاد هند و دكهن و كجرات و بنكاله بسيار مى‌شود.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 478


در سيلان و در چين نيز انتشار دارد. در ژاپن، در افريقاى شمالى و مكزيك و تعدادى از مناطق گرم و مرطوب دنيا نيز كشت آن معمول است.کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 2 ص 346

[pejuhesh237]

زنجبيل گرم است، بنابراين خواص آن گرم‌كننده است و معرق.

معمولا براى سرماخوردگى‌هاى سخت كه تمايل به قى و استفراغ در بيمار ايجاد مى‌شود، تجويز .مى‌گردد.

براى التهاب سينه، سرفه، استسقا و اسهال كاربرد دارد. زنجبيل، ضد سم خوبى براى مواردى كه از داروهاى سمى خاصى زايد بر حد

مجاز خورده باشند مانند Pinellia و نظاير آن مى‌باشد.

بوداده و سرخ‌شدۀ آن تا حدى كه قسمت خارج آن سياه شود (داخل آن قهوه‌اى) براى معالجۀ خونريزى روده‌ها به كار مى‌رود .

زنجبيل براى تقويت معده مفيد است بادشكن، محرك و مدر است . ضد سرفه و ضد قى مى‌باشد

مصرف آن در مواردى كه كبد عليل و ضعيف باشد و تحريك شود بايد با احتياط صورت گيرد،

زيرا در اين موارد موجب بيمارى برايت   مى‌شود بيمارى برايت ناراحتى حاد و مزمن كبدى است كه معمولا با استسقا در ارتباط مى‌باشد

و بيمارى به نام پزشك انگليسى ريچارد برايت ناميده شده است.

زنجبيل قاعده‌آور است و بى‌نظمى و تأخير در عادت ماهانه را رفع مى‌كند.

و معالج اسهال ساده و اسهال خونى است .

در فيليپين بوميان گرد آن را به جاى نمك براى چاشنى غذا مصرف مى‌كنند.

گياهى است چينى كه در چين، ژاپن، كره و ساير مناطق خاور دور استعمال دارويى وسيعى دارد.

از قسمت زيرزمينى ضخيم آن استفاده مى‌شود و چون سمّى است فقط در استعمال خارجى مصرف مى‌شود

آن را خرد كرده مخلوط با سركه روى بيمارى‌هاى پوستى حاصله از ليكن   مى‌مالند

ضماد ساييدۀ آن را روى تاولهاى پا، آبسه‌ها و زخمها مى‌گذارند.

در موارد نادرى كه استعمال داخلى آن توصيه مى‌شود از پروردۀ آن استفاده مى‌شود، براى اين كار ساقۀ زيرزمينى ضخيم آن را در اواخر

بهار از خاك بيرون آورده پس از تميز كردن با دود گرد آن را سفيد مى‌كنند و يا آن را ابتدا با زنجبيل و سپس با زاج سه ساعت مى‌جوشانند

و پس از آن ساييده و به صورت گرد براى مصرف درمى‌آورند.

از ين گرد به عنوان ضد قى و براى رفع تهوعهاى ويار حاملگى

و براى معالجۀ بيمارى‌هاى مزمن كليه و التهاب كبد و لوز المعده تجويز مى‌شود

تهيۀ گرد زنجبيل: به مقدار مورد نظر زنجبيل را گرفته نرم كوبيده از الك داروسازى مويى رد مى‌كنند و مقدار خوراك از اين گرد به مقدار  ٢  دسى‌گرم تا  ٢  گرم است.

شربت زنجبيل: گرد زنجبيل  ١  واحد، آب جوش  ١۶  واحد، قند به مقدار كافى.

زنجبيل را در آب جوش دم‌كرده و صاف كنند و دو برابر مقدار صاف‌شده قند اضافه كنند و در حمام ماريه حل كنند.

هر  ٣٠  گرم از اين شربت محتوى  ۶٠  سانتى‌گرم مادۀ محلول در آب است. طبق اين حساب به مقدار خوراك تجويزشده از اين شربت

مى‌توان خورد

و به‌هرحال بايد حد اكثر مقدارى باشد كه از  ٢  گرم زنجبيل تجاوز ننمايد.کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 2 ص 349-350

[pejuhesh237]

در سيم گرم و در اول خشك و با رطوبت کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص-138-137

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

فضليه و مقوى هاضمه

و ملين طبع و مفتح سدهء جگر و مبهى و محلل رياح غليظهء معده و امعأ و مجفف رطوبات

و رافع تشنگى بلغمى و مقوى معده و جگر و قوهء حافظه

و جهة سموم حيوانى و اخراج اخلط غليظ و رطوبة دماغ و حلق و رفع برودت هوا

و فالج و كرم معده و يرقان و تقطير بول و اسهال كه از فساد غذا باشد

و با نبات و كندر جهة رفع مضرت ميوهاى تازه و رطوبت معده

و با زردهء تخم نيم برشت جهة زياد كردن منى

و با تربد مسهل رطوبات مفاصل و ساقين و با خولنجان و پسته جهة تقوية باه از اسرار مجربه است

و اكتحال او جهة غشاوه و بياض و سبل

و ضمادش جهة تقوية اعصاب و كزاز و رياح بواسير بيعديل

و در دهان داشتن او رافع تشنگى بلغمى است

و مضر حلق و مصلحش عسل و روغن بادام

و قدر شربتش دو درهم و بدلش دار فلفل است

و مرباى او محرك باه مبرودين جهة تقوية هاضمه و بنيهء پيران

و تجفيف بلغم قويتر است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص-138-137

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و با دو وزن آن حرمل اقوى است در تاثير و بدستور ماليدن سفوف خشك آن

و كرم نكاهداشتن آن موضع كه هواى سرد بدان نرسد

و بدستور با نصف وزن آن رازيانۀ خشك نرم كوبيده پيخته و با زرنباد نيز

و جوارش و مرباى آن در قرابادين ذكر يافت

و ضماد تر تازۀ نرم سودۀ آن جهت داء الثعلب و تحليل اورام ريحيه و باردۀ مائيه

و تسكين اوجاع بارده نافع و نوع كوهي آن قويتر و كويند چون آن را نرم بكوبند و بپزند

و بر آب كوشت بپاشند و بخورند جهت دفع اوجاع مفاصل و امراض باردۀ رطبه و اورام بارده نافع

و بدستور طلاى خشك آن و يا آب تازۀ آن و نيز نوع ديكر مى‌شود در هند و بنكاله كه آن را انبه سونتهه مى‌نامند

و بوى انبۀ خام از ان مى‌آيد اين نيز قريب باول است در مزاج و خاصيت و تر و تازۀ

اين را اكثر ورق كرده با نمك و آب‌ليمو پرورده بعد از طعام براى تقويت هاضمه و تغيير مزۀ دهان اندك‌اندك مى‌خورند

و خوش‌بو و لذيذ مى‌باشد و از نوع اول نيز تازۀ آن را ورق كرده بدستور با نمك و آب‌ليمو پرورده و يا خشك آن را كوبيده

و پيخته با نمك و آب‌ليمو خمير كرده اقراص مى‌سازند و بدستور تنقل مى‌نمايند.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 479

[pejuhesh237]

فضليه و مقوى هاضمه و ملين طبع و مفتح سدهء جگر و مبهى

مقوى حافظه و هاضمه، معده و كبد است، گرفتگى‌هاى كبد را باز مى‌كند نيروى جنسى را تقويت مى‌نمايد

و ملين مزاج است و خلطآور مى‌باشد

و محلل رياح غليظهء معده و امعأ و مجفف رطوبات

بادهاى غليظ معده و روده را تحليل مى‌برد و رطوبتها و بلغمهاى غليظ چسبيده به سطح معده و روده‌ها را از بين مى‌برد و خشك مى‌كند

و رافع تشنگى بلغمى و مقوى معده و جگر و قوهء حافظه


و جهة سموم حيوانى و اخراج اخلط غليظ و رطوبة دماغ و حلق و رفع برودت هوا

براى رفع سموم حيوانى مؤثر است و تشنگى بلغمى را تسكين مى‌دهد

و فالج و كرم معده و يرقان و تقطير بول و اسهال كه از فساد غذا باشد

براى فلج و كرم معده، يرقان، سختى در ترشح ادرار كه از سردى باشد، ضعف اعضا

و آلات مربوط به ادرار و بول و براى اسهال كه از فساد غذا باشد نافع است.

و با نبات و كندر جهة رفع مضرت ميوهاى تازه و رطوبت معده

و با نبات و كندر براى رفع زيانهاى خوردن ميوه‌هاى خام و هضم آنها نافع است.

و با زردهء تخم نيم برشت جهة زياد كردن منى

اگر با زردۀ تخم‌مرغ سرخ شود و خورده شود براى ازدياد ترشح اسپرم مفيد است

و با تربد مسهل رطوبات مفاصل و ساقين و با خولنجان و پسته جهة تقوية باه از اسرار مجربه است


و اكتحال او جهة غشاوه و بياض و سبل

اگر با تربد خورده شود مسهل رطوبتهاى مفصلها و ساقها مى‌باشد و اگر با خولنجان و پسته خورده شود براى تقويت نيروى جنسى بسيار مؤثر است.

و ضمادش جهة تقوية اعصاب و كزاز و رياح بواسير بيعديل

و در دهان داشتن او رافع تشنگى بلغمى است

و مضر حلق و مصلحش عسل و روغن بادام

و قدر شربتش دو درهم و بدلش دار فلفل است

و مرباى او محرك باه مبرودين جهة تقوية هاضمه و بنيهء پيران

و تجفيف بلغم قويتر است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص-138-137

زنجبيل مضر حلق است از اين نظر بايد با عسل و روغن بادام خورده شود. مقدار خوراك آن به صورت گرد حد اكثر  ٢  گرم مى‌باشد.

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و با دو وزن آن حرمل اقوى است در تاثير و بدستور ماليدن سفوف خشك آن

و كرم نكاهداشتن آن موضع كه هواى سرد بدان نرسد

و بدستور با نصف وزن آن رازيانۀ خشك نرم كوبيده پيخته و با زرنباد نيز

و جوارش و مرباى آن در قرابادين ذكر يافت

و ضماد تر تازۀ نرم سودۀ آن جهت داء الثعلب و تحليل اورام ريحيه و باردۀ مائيه

و تسكين اوجاع بارده نافع و نوع كوهي آن قويتر و كويند چون آن را نرم بكوبند و بپزند

و بر آب كوشت بپاشند و بخورند جهت دفع اوجاع مفاصل و امراض باردۀ رطبه و اورام بارده نافع

و بدستور طلاى خشك آن و يا آب تازۀ آن و نيز نوع ديكر مى‌شود در هند و بنكاله كه آن را انبه سونتهه مى‌نامند

و بوى انبۀ خام از ان مى‌آيد اين نيز قريب باول است در مزاج و خاصيت و تر و تازۀ

اين را اكثر ورق كرده با نمك و آب‌ليمو پرورده بعد از طعام براى تقويت هاضمه و تغيير مزۀ دهان اندك‌اندك مى‌خورند

و خوش‌بو و لذيذ مى‌باشد و از نوع اول نيز تازۀ آن را ورق كرده بدستور با نمك و آب‌ليمو پرورده و يا خشك آن را كوبيده

و پيخته با نمك و آب‌ليمو خمير كرده اقراص مى‌سازند و بدستور تنقل مى‌نمايند..کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 479


[جوارش زنجبيل نافع از براى ضعف معده و امعا]
جوارش زنجبيل نافع است از براى ضعف معده و امعا و طعام را هضم كند و هيضه را نافع باشد و حابس اسهال و كاسر رياح غليظه و محلّل رطوبات و بلغم و نافع است از براى جميع امراض بلغمى‏
صنعت آن‏
زنجبيل بيست درم صمغ عربى دانه هيل‏بوا از هريك ده درم قرنفل دارچينى از هريك پنج درم جوزبوا زعفران از هريك يك درم بسباسه چهار درم و در نسخه ديكر بجاى بسباسه نشاسته است بهمان وزن نبات سفيد نود مثقال بدستور مرتب نمايند
[مربّاى زنجبيل كه اسهل و بهترين انواع و معمول اهل هند است‏]
مربّاى زنجبيل كه اسهل و بهترين انواع و معمول اهل هند است كرده و مثانه را قوت دهد و باه را زياده كند و قوت مجامعت ببخشد و معده سرد را مفيد و مقوى هاضمه و ملينه آن و مجفف رطوبات است‏
صنعت آن‏
بكيرند زنجبيل‏هاى درشت باليده و بى‏ريشه و پوست انها را جدا كرده و دانهاى ريشه‏دار كه برايد دور نموده خار بسيار بر آن زده مقدار سه چهار ساعت كامل در آب آهك بكذارند پس براورده پاك شسته در آب خالص جوش دهند تا پخته كردد آن كاه شيره قند يا نبات يا شكر سفيد يا عسل سفيد اندك رقيق صاف نموده هركدام كه خواهند داخل كرده جوش دهند تا بقوام آيد پس فرود اورده سرد كرده در مرتبان چينى يا شيشه نكاه دارند
[مرّباى زنجبيل نوع ديگر جهت تقويت باه و گرده و مثانه‏]
مرّباى زنجبيل نوع ديكر جهت تقويت باه و كرده و مثانه و هضم طعام و معده بارد و تب بلغمى و سوداوى و سردمزاجان را نافع بود و مدر بولست‏
صنعت آن‏
زنجبيل تازه را خارها زده بيست روز در آب بخيسانند و اكر زنجبيل تازه نباشد زنجبيل خشك آنچه خواهند در زير ريك كنند و بيست روز بكذارند و هر روز آب بالاى ريك بريزند پس براورند و بشويند و خارها زده در آب صاف بجوشانند و با شكر صاف و يا عسل مصفّى بجوشانند تا بقوام مربّا آيد
[مربّاى زنجبيل مركب كه اسهل و بهترين انواع و معمول اهل هند است‏]
مربّاى زنجبيل مركب كه اسهل و بهترين انواع و معمول اهل هند است كرده و مثانه را قوت دهد و باه را زياده كند و قوت مجامعت بخشد و معده سرد را مفيد و مقوى هاضمه و مجفف رطوبات است‏
صنعت آن‏
بكيرند زنجبيل تر كه آن را بهندى ادرك نامند پوست آن را جدا كرده بى‏ريشه آن را قطعه‏قطعه نموده قطعهاى بزرك را در آب صافى ريزند و بيست و يك روز در سرما و در كرما كمتر بكذارند بعد از آن از آب بيرون اورده آب شيرين بر سر آن ريزند آن مقدار كه آن را بپوشاند و در ديك سنكى بجوشانند باتش ملايم پس بيرون اورده عسل مصفى بر سر آن ريزند و بجوشانند تا عسل را جذب كند و در هر يكمن زنجبيل دو درم از اين ادويه داخل نمايند دارچينى قرفة الطيب قرنفل دانه هيل جوزبوا مصطكى از هريك ده مثقال مشك خالص نيم مثقال زعفران يك مثقال بدستور مقرر مربّا سازند و در ظرف چينى نكاه دارند و بعد از چهل روز استعمال نمايند و اكر ادويه را جوكوب نموده در كيسه نازكى كرده در وقت طبخ با عسل در آن اندازند و لمحه بلمحه كيسه را بمالند از پشت كفچه بهتر است و بجاى عسل نبات يا شكر سفيد نيز خوبست.کتاب قرابادین کبیر ص 991-992

[pejuhesh237]

.نظرى به تحقيقات جديد علمى در مورد خواص درمانى زنجبيل

زنجبيل داراى خواص درمانى متعددى است از جمله همان‌طور كه حكماى طب سنتى كهن جملگى معتقد بودند،

زنجبيل ضد قى و آشفتگى مى‌باشد.

محققان و دانشمندان ثابت كرده‌اند كه زنجبيل در مورد رفع قى و تهوع حتى از درامامين   (داروى شيميايى تجارتى ضد قى و

حال‌به‌هم‌خوردگى و ضد هيستامين) مؤثرتر و بهتر است،

و از آشفتگى‌هاى ناشى از دوار و چرخيدن و حركتهاى غير ارادى و بى‌نظم كشتى يا هواپيما و اتومبيل و. . . جلوگيرى مى‌نمايد.


براى آزمايش آثار زنجبيل، تعدادى از اشخاصى را كه مبتلا به موشن‌سيكنس   هستند

يعنى معمولا در اثر حركات غير ارادى و بى‌نظم شديدا سرگيجه و دوار گرفته

و آشفتگى و حالت تهوع پيدا مى‌كنند، در يك صندلى دوّار با حركات بى‌نظم نشانده و صندلى را به حركت درآوردند،

حركت بى‌نظم اين صندلى‌ها در اين قبيل اشخاص معمولا ايجاد آشفتگى در معده و حالت تهوع مى‌كند

، ٢٠  دقيقه قبل از شروع آزمايش، محققان به هريك از اشخاص مورد آزمايش يكى از سه نوع كپسول كاملا يك‌شكل كه مادۀ محتوى آنها

نامعلوم مى‌باشد داده‌اند.

در اين سه كپسول در يكى فقط مادۀ بى‌اثر پلاسبو   بوده و در دومى  ٩۴٠  ميلى‌گرم گرد ريشۀ زنجبيل و در سومى  ١٠٠  ميلى‌گرم درامامين بوده است.

اشخاص مورد آزمايش نمى‌دانند چه نوع دارويى خورده‌اند و فكر مى‌كنند هر سه نوع كپسول يكسان است.

پس از خوردن كپسولها هيچ‌يك از اشخاصى كه پلاسبو و درامامين خورده بودند نتوانستند حتى تا  ۶  دقيقه در صندلى دوّار باقى بمانند

و در اين فاصله تهوع و آشفتگى شديد به آنها دست داد ولى نصف عده‌اى كه زنجبيل خورده بودند

توانستند حركات بى‌نظم صندلى را بخوبى تحمل كنند

و با اين آزمايش نشان داده مى‌شود كه ريشۀ زنجبيل از هر داروى ضد حال‌به‌هم‌خوردگى و آشفتگى مؤثرتر است،

با اين تفاوت كه خوردن درامامين ايجاد سرگيجه مى‌كند در صورتى كه خوردن زنجبيل هيچ نوع عوارض جانبى و سرگيجه ندارد،

زيرا زنجبيل در روده‌ها اثر مى‌كند برخلاف درامامين كه در مغز اثر مى‌گذارد.

دكتر آلبرت لونگ   ، يكى از كارشناسان معروف گياهان دارويى، مى‌گويد كه خاصيت ضد تهوع

و آشفتگى ناشى از حركات نامنظم براى زنجبيل را قرنها پيش حكماى مشرق زمين

شناخته‌اند و اضافه مى‌كند اگر به هونگ‌كونگ سفر كرده باشيد مشاهده كرده‌ايد اشخاصى كه در قايق سوار مى‌شوند

و قايق‌رانها مرتبا زنجبيل مى‌جوند. دوز يا مقدار مصرف زنجبيل براى اين قبيل موارد

در حدود نصف قاشق مرباخورى زنجبيل كوبيده‌شده است.

زنجبيل به عنوان مادۀ ضد انعقاد خون بسيار مؤثر

اسريواستاوا   ، محقق دانماركى در قسمت پزشكى مؤسسۀ دانشگاهى اودنس ،

معتقد است زنجبيل از نظر خاصيت ضد انعقاد خون در بررسى كه در آزمايشگاه در لوله‌هاى

آزمايشى به عمل آمده از سير و پياز كه هر دو از ضد انعقاد خونهاى معروف هستند نيرومندتر و مؤثرتر بوده است.

زنجبيل حتى از سير و پياز براى جلوگيرى از فعاليت سلولهاى خونى در تركيب ماده‌اى به نام ترومبوكسان مؤثرتر است.

ترومبوكسان ماده‌اى است كه روى پلاتلتهاى  ٢ خون اثر مى‌گذارد تا به هم بچسبند

و به اين ترتيب اولين گام براى تشكيل لخته‌هاى خون آغاز مى‌شود.

هر قدر زنجبيل بيشتر مصرف شود اثرش بيشتر است ولى در عين حال مقدار بسيار كم زنجبيل نيز بى‌اثر نيست و كارساز است.

تصادف هيجان‌انگيزى كه با خوردن مارمالاد رخ داد

خاصيت ضد انعقاد خون زنجبيل در جريان يك تصادفى كه براى دكتر چارلز دورسو   ،

استاد دانشكدۀ پزشكى دانشگاه كورنل، رخ داد كشف شد.

تجربۀ دكتر دورسو خيلى شبيه تجربه‌اى كه براى دكتر ديل هامرشميت 4كه خاصيت ضد انعقاد خون نوعى قارچ را كشف كرد، بوده است.

دكتر دورسو هم مانند دكتر هامرشميت از پلاتلتهاى سلولهاى خون خودش در انجام آزمايش به عنوان كنترل استفاده نمود.

او هم يك روز در طول مدت آزمايشها با تعجب مشاهده كرد كه خونش طبق معمول منعقد نمى‌شود.

پس از اينكه به فكر فرو رفت به خاطرش آمد كه شب قبل در يك رستوران لندن

پس از شام مقدار زيادى مارمالاد عالى بسيار بامزه خورده بود، مارمالاد گريپ‌فروت و زنجبيل كه مقدار زيادى در حدود  ١۵  درصد در آن

زنجبيل ريخته بودند.

سپس دكتر دورسو براى اطمينان از تصورش دربارۀ دخالت زنجبيل در اين ماجرا،

مقدارى زنجبيل كوبيده از سوپرماركت خريده و در لوله‌هاى آزمايشگاهى كه از پلاتلتهاى سلولى

خونى خود و عده‌اى از همكارانش پر شده بودند ريخت و با تعجب مشاهده كرد كه پلاتلتها به هيچ وجه به هم نچسبيدند

و حتى پس از اينكه از باب تجربه به ميزان صددرصد مادۀ ديگرى كه لخته شدن خون را افزايش مى‌دهد اضافه كرد،

مشاهده كرد كه باز هم پلاتلتها به هم نچسبيدند.

محققان دانشگاه كورنل معتقدند كه مادۀ فعال ضد انعقاد خون در زنجبيل،

جين‌جرول مى‌باشد كه از نظر تركيب شيميايى بسيار شبيه آسپيرين ست، كه آسپيرين خود يكى از داروهاى ضد انعقاد خون است.

محققان هندى در تحقيقات خود دريافته‌اند كه زنجبيل به مقدار محسوسى كلسترول خون را در موشها در درازمدت كاهش مى‌دهد

و حتى آثار كلسترول‌زايى غذاهاى پرچربى را نيز از بين مى‌برد.

در ژاپن كه زنجبيل در سطح گسترده‌اى مورد بررسى قرار گرفته است،

تحقيقات نشان مى‌دهد كه زنجبيل تازه و زنجبيل خشك تجارتى هر دو مسكن درد است

و از قى و آشفتگى جلوگيرى مى‌كند و ترشح اسيد معدى را متعادل مى‌سازد و فشار خون را كاهش مى‌دهد و محرك قلب است.

در مطالعاتى كه دانشمندان ژاپنى به منظور مقايسۀ خواص انواع گياهان انجام دادند،

نشان داده شده است كه زنجبيل شبيه يك دسموتاژن از تغييرات سلولى در اثر موتاسيون   كه منجر به سرطان مى‌شود جلوگيرى

مى‌نمايد.

در تحقيقات ديگرى نشان داده شده است كه اضافه كردن زنجبيل به غذاى موشها از سرطان جلوگيرى نموده است.

توصيه‌هاى عملى:

در موارد تهوع و آشفتگى در اثر حركت مانند حركت كشتى يا اتومبيل و. . .

مى‌توان از كپسول ژلاتينى محتوى گرد زنجبيل استفاده كرد. اگر كپسول زنجبيل پيدا نشد هركس مى‌تواند به آسانى از كپسولهاى

ژلاتينى معمولى استفاده كرده و در هر كپسول  ۵٠٠  ميلى‌گرم يعنى نيم گرم زنجبيل كوبيده و نرم‌شده بريزد

و دو كپسول نيم ساعت قبل از شروع حركات يعنى قبل از سوار شدن به ماشين يا كشتى و. . . بخورد.

يكى از كارشناسان خوردن زنجبيل به صورت گرد و در خارج كپسول را تجويز نمى‌كند زيرا ممكن است ناى را بسوزاند

ولى دكتر جيم دوك از كارشناسان گياهى وزارت كشاورزى امريكا توصيه مى‌كند كه ممكن است

نصف قاشق مرباخورى گرد زنجبيل را در چاى يا نوشابه ديگرى ريخته

و خورد و اضافه مى‌كند كه اگر ريشۀ تازۀ زنجبيل مصرف مى‌شود مقدار خوراك آن را بايد دو برابر نمود

و براى مصرف ريشه بايد آن را پوست كند و آسياب نمود و در نوشابه‌اى مخلوط كرده و خورد. کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 2 ص 350-351-352-353