قرة العين

[pejuhesh237]

.علف چشمه بايد به صورت خام مصرف گردد و يا اينکه از شيره آن به حالت تازه استفاده بعمل آيد زييرا جوشاندن و يا پختن موجب از بين رفتن

قسمتي از اسانس آن و کاهش اثر درماني گياه مي شود.ضمنا بايد توجه داشت که اگر گياه را پس از چيدن در محلي قرار دهند تا تدريجا خشک شود

پس از خاتمه اين عمل ضمن زرد شدن ساقه و برگ اثر سمي در آن بوجود مي آيد

شيره اين گياه به مقدار 60 تا 150 گرم در روز مخلوط در شير يا جوشانده هاي مصرف مي شود زيرا اگر محلول هاي اخير به حالت گرم باشند

باعث تبخير مواد موثره گياه مي گردند.ربت اين گياه که با افزودن 750 گرم قند به 500گرم شيره آن به دست مي آيد. به مقدار 40 تا 100 گرم در روز

به حالت خالص و يا مخلوط در يک تيزان بکار مي رود.دم کرده آن که به نسبت 30 تا 40 در هزار با آب جوش در ظروف سر بسته تهيه مي شود

اثري کمتر از ساير صور مذکور از نظر درماني دارد. از علف چشمه شرابي با افزودن گياهان ديگر به آن مانند

C.Armoracia
و غيره که بدانها اشاره شد بدست مي آورند که در درمان بيماريها از آن استفاده مي شود.

در مورد عدم دفع ادرار مي توان نصف ليوان شيره گياه را با هم وزن آن روغن بادام يا روغن زيتون، مخلوط نموده مصرف کرد

بهداشت پوست

شيره تازه علف چشمه 100گرم

الکل 90 درجه 100گرم

اسانس ژرانيوم 10 قطره

محلولي براي جلوگيري از ريزش موي سر به دست مي آيد که سابقا زياد بکار رفته است

براي رفع لکه هاي پشت دست، صورت و ناحيه گردن (کک مک) 3 قسمت شيره گياه را با يک قسمت عسل به خوبي مخلوط مي کنند

و محلول حاصل را به صورت لوسيون با پنبه به پوست دست يا صورت مي مالند و پس از خشک شدن با آب مي شويند

از شيره تازه علف چشمه مخلوط با شيره هاي کاسني و شاه تره و کاهو که به مقدار مساوي از هر يک بکار رفته باشد،سابقا به عنوان تصفيه کننده خون استفاده بعمل مي آوردند

چون علف چشمه در آبي که ترکيبات آهن و يد داشته باشد پرورش مي يابد مقداري از اين مواد را در خود جذب مي کند

از اين جهت اثر درماني آن در بعضي بيماريهامانند کم خوني و غيره قوي تر مي شود

شيره تازه علف چشمه پادزهر نيکوتين است و در موارد ضروري سابقا از آن به صورت تزريقات زير جلدي پس از استرليزه کردن بدون مداخله گرما استفاده بعمل امده است

مصرف علف چشمه به حالت خام در ايران معمول نبوده است ولي اخيرا با توجه به اختصاصات درماني ارزنده مخصوصا اثر ضد اسکوربوت و مقوي معده

که دارد، مصرف آن تدريجا رواج يافته است.كتاب گياهان دارويي دكتر علي زرگري جلد يك ص 203-204

[pejuhesh237]

علف چشمه داراي آهن ،يد،منگنز،کلسيم،يک گلو کزيد گوگرد دار و محلول در آب به نام گلوکوناستورتين است.

اين گلوکزيد تحت اثر ميروزين و در مجاورت آب، اسانسي مي دهد که همان فنيل اتيل سنه ول مي باشد

بعلاوه داراي ويتامين هاي آ و سي به مقدار زياد ويتامين دي مقدار کمتر است

مقدار آهن و يد در علف چشمه،بستگي به ترکيبات زميني دارد که در انجا رشد مي کنند .

دانه اين گياه داراي موسيلاژي است که بر اثر هيدروليز، موادي نظير آرابينوز،رامنوز،گلوکز و اسيد گالاکتورونيک مي دهد..كتاب گياهان دارويي دكتر علي زرگري جلد يك ص 2001
.