بیست و سوّم ماه محرّم الحرام

[najm152]

هو الله العلي الأعلى
بسم الله الرّحمان الرّحيم

[najm164]

روزنامه گاه شناسى : تقويم نجومي جامع

23 محرّم الحرام 1429
http://www.4shared.com/file/36435398/8a ... _1429.html

23 محرّم الحرام 1430
http://www.4shared.com/file/79038549/57 ... m1430.html

23 محرّم الحرام 1431
http://www.4shared.com/file/184112506/5 ... m1431.html

================
مرسولات حیات اعلی
شماره 1517

عزاي حسيني عليه السلام در سامراء
23 محرّم الحرام 1431
يادمان فاجعه سامراء
تجديد اقامه عمومي عزاي حسيني عليه السلام پس از 40 سال منع و تعطيل
http://aelaa.net/110.aspx?id=5594
----------------------------
مرسولات حيات اعلى
شماره: 2512
مرسولات سوگواره حسینی ماه محرم سال 1436
23 محرم 1436
سوگواره حسینی23
مداحي: مرحوم حاج غلامرضا غزالی اصفهانی متولد 1323
http://aelaa.net/Ersaal/3/Taqwim-elaahi ... 436-23.rar

[najm164]

بيست و سوم ماه محرم

يَاأبَا عَبْدِ اللهِ الحُسَين

ترسم كه بر صحيفه امكان قلم زنند = گر ماجراى كرب و بلا را رقم زنند

گوش فلك شود كر و هوش ملك ز سر =گر نغمه اى ز حال امام امم زنند

زان نقطه وجود حديثى اگر كنند = خط عدم بر بط حدوث و قدم زنند

آن رهبر عقول كه صد همچو عقل پير = در وادى غمش نتوان يك قدم زنند

ماه معين چو زهر شود در مذاق دهر = گر از لبان تشنه او لب بهم زنند

وز شعله سرادق گردون قباب او = بر قبه سرادق گردون علم زنند

سيل سرشك و اشك ، دمادم روان كنند = گر ز اشك چشم سيد سجاد دم زنند

تا حشر، دل شود بكمند غمش اسير = گر ز اهلبيت او سخن از بيش و كم زنند

كلك قضا است از رقم اين عزا كليل = لوح قدر فرو زده رخساره را به نيل

آيت الله شيخ محمد حسين اصفهاني

روز : ولادت حضرت امام حسن مجتبي (صلوات الله عليه) سال دوم هجرت (بنابرنقلي)

روز : قيام زيد بن علي بن الحسين (صلوات الله عليهما)

روز: هلاك مهدي عباسي:
در اين روز، سنه 169، مهدى عباسى پسر منصور در ماسبذان كه از بلاد دينور و حدود كلهر است وفات كرد. گويند وفاتش بسبب آن شد كه سوار اسب بود، اسب او دويدن گرفت و او را بدر خرابه اى بكوفت كه از صدمت آن هلاك شد. پس هادى پسرش بخلافت رسيد و مهدى همانستكه در صدد كشتن عيسى بن زيد بن امام زين العابدين بود و عيسى از او در كوفه متوارى گشته بود و نسب خود را از مردم پوشيده بود و بلباس سقائى خود را در آورده بود و سقائى مى كرد و هيچكس حتى عيال و اولادش او را نمى شناختند. وقتى دختر او را براى پسر مردى از سقايان خواستگارى كردند، عيالش گفت: بيا دختر خود را باو بدهيم تو مردى سقائى و او هم مردى سقا است. جرئت نكرد بعيال خود بگويد كه: من نواده امام زين العابدينم و دختر من، خانم مجلله اي است و كفو و همشأن پسر فلان مرد سقا نيست. هر چه زن او بملاحظه فقر و افلاس او در اين باب اصرار كرد او ساكت بود و جرئت بيان نسب خود نداشت تا از خدا كفايت امر خود را خواست. بعد از چندى دخترش مرد و از آن غصه راحت شد لكن اين اندوه و غصه در دلش ماند كه ماداميكه دخترش زنده بود، نتوانست خود را باو بشناساند و با او بگويد كه اى نور ديده ! تو از فرزندان پيغمبرى و خانم محترمي ميباشى نه آنكه دختر يكمرد بي اصل و نسب خود را گمان كنى. و او بمرد و شأن خود را ندانست و نفهميد كه كى بود و چه جلالت داشت. بالجمله عيسى بن زيد در كوفه بمرد و چون چيزى نداشت كه خرج يتيمان او كنند، لاجرم يتيمان او را براى مهدى عباسى بردند كه شايد بحال آنها ترحمى كند و از او امان طلبيدند كه آن كودكان را اذيت و آزارى نرساند.

روز: فاجعه سامراء (انهدام و از بين رفتن قبه مقدسه و رواقهاي مطهر حرم مهدوي و حرم مقدس و ضريح منور حضرت عسكريين (عليهم السلام)) سال 1427 هجري نبوي صلي الله عليه و آله

[najm164]

آئين هنگام

[najm111]

viewtopic.php?f=274&t=10030&p=47686#p47686