نجوم

نشر گزارشات مفید برای توجه به حیات اعلی

مديران انجمن: najm134, najm134, najm134

روسها پيشتازان حضور در زهره

پستتوسط pejuhesh232 » چهارشنبه جولاي 07, 2021 12:34 pm

روسها پيشتازان حضور در زهره


Image

گزارشي متني تصويري و صوتي از زهره
https://ir.sputniknews.com/opinion/201804263517590

خیلی‌ها زهره را رصد کرده بودند ولی دانشمندان روسی کاشفان اصلی این سیاره مرموز شدند.
به گزارش اسپوتنیک، زهره یک سیاره روسی بشمار میرود. شاید به این دلیل که تمام کشفیات مهم مرتبط به این سیاره متعلق به دانشمندان روس است. همه چیز در قرن هجدهم آغاز شد – در آن زمان لومونسوف کبیر فضای ناهید را کشف کرد. یکی دیگر از اقدامات بزرگ دانشمندان شوروی در قرن بیستم صورت گرفت، زمانی که بشر پرواز به فضا را آموخت. اتحاد جماهیر شوروی به زهره بیش از سی ایستگاه اتوماتیک ارسال کرد. هیچ کشور دیگری در دنیای علمی جهان اطلاعات جدیدی در مورد زهره همانند روسیه نداشته است.


در خواست ناسا براى استفاده تجارب روسها
یک مقام ناسا، آژانس فضایی آمریکا اعلام کرد : ناسا آماده است با روسیه درباره طرح های آتی برای اکتشافات سیاره زهره گفتگو کند.

به گزارش اسپوتنیک، وی گفت: "ما در مورد تعریف اهداف مشترک برای برنامه Venera-D تبادل نظر عالی داشتیم و از فرصت های آینده برای ادامه بحث متخصصان خود درباره برنامه های مربوط به سیاره زهره استقبال می کنیم."
وی گفت: "طی چند سال گذشته، ناسا در حال شناسایی مناطق مورد علاقه متقابل در زمینه اکتشافات سیاره ای، به ویژه در رابطه با سیاره زهره بوده است."

سخنگوی ناسا گفت: "با اعلام اعزام دو فضا پیمای جدید به زهره در پایان این دهه در چهارشنبه گذشته ، ما از ورود به دوره جدیدی از اکتشافات در این سیاره که به آن علاقمندی مشترکی داریم، بسیار خوشحالیم".
این هفته ، ، بیل نلسون ، رئیس جدید ناسا اعلام کرد که ایالات متحده در حال آماده سازی دو مأموریت اکتشافی در سیاره زهره است: کاوشگر "داوینچی +" جو این سیاره را بررسی می کند و ماهواره Veritas نقشه زمین شناسی زهره را تهیه می کند.

دیمیتری روگوزین رئیس روس کاسموس ، شرکت دولتی فضایی روسیه در این رابطه اظهار داشت پروژه ایستگاه بین سیاره ای Venera-D می تواند به درخواست دانشمندان روسی دوباره به یک پروژه مشترک روسی-آمریکایی تبدیل شود.

مأموریت Venera-D فرود یک ایستگاه برای حضور طولانی مدت در سیاره زهره را پیش بینی می کند. این پروژه از سال 2013 با وقفه ای کوتاه در سال 2014 به عنوان یک پروژه مشترک اجرا شده است است. با این حال شرکت دولتی فضایی روسیه بعداً اعلام کرد Venera-D یک پروژه ملی با مشارکت احتمالی جزئی شرکای خارجی خواهد بود.
https://ir.sputniknews.com/world/202106057922475
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

اداره فضایی چین ویدئویی از مریخ منتشر کرد

پستتوسط pejuhesh232 » چهارشنبه جولاي 07, 2021 12:36 pm

اداره فضایی چین ویدئویی از مریخ منتشر کرد+ویدئو


https://ir.sputniknews.com/videoclub/202106277998444

به گزارش اسپوتنیک، این فیلم صحرای بی انتها و قهوه ای مایل به زرد و همچنین دره های مریخ و دهانه های کوچک را نشان می دهد.
علاوه بر این، لحظه باز شدن چتر نجات و همچنین عبور سطح سیاره توسط مریخ نورد ژورونگ وجود دارد، در همان زمان، ضبط ویدئو از مریخ نورد با صدای اصلی و نمایی از سطح سیاره همراه است.

اولین کاوشگر چین برای کاوش در مریخ، تیانوان-۱ در پایان ژوئیه سال ۲۰۲۰ به فضا پرتاب شد. وزن کل "تیانوان-۱" حدود پنج تُن است که ۳.۷ تن آن روی ایستگاه مداری قرار می گیرد.

پیش از این گزارش شده بود که "تیانوان -۱" تصاویر جدیدی از مریخ گرفته است. ایستگاه فضایی در یک ارسال در وب سایت CGTN سه عکس با وضوح بالا از مریخ را به تصویر کشید، دو عکس پانکروماتیک و یک رنگتصاویر توسط یک دوربین با وضوح بالا و در فاصله ۳۳۰ تا ۳۵۰ کیلومتری جسم ثبت شده است.

روزنامه نگاران متوجه شدند که دهانه های کوچک، پشته ها، تپه های شنی و دیگر نقش برجسته های سیاره سرخ در تصاویر گرفته شده توسط "تیانوان -۱" دیده می شود.

در ماه مه، چین برای اولین بار در تاریخ یک سفینه فضایی را بر روی سیاره سرخ فرود آورد

لینک فیلم:
https://www.youtube.com/watch?v=gk9TyTa1VXU
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

تصاوير خورشيد و اجرام آسماني

پستتوسط pejuhesh232 » چهارشنبه جولاي 07, 2021 12:39 pm

تصاوير خورشيد و اجرام آسماني = از مسابقات عكس كيهانشناسي 2021 = از جمله غروب خورشيد در مريخ


Image

https://cdn1.img.ir.sputniknews.com/ima ... 006154.jpg
https://ir.sputniknews.com/photo/202106298006497
برگزيده ترين منظره هاى رصد عميق آسمان
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

راز افت درخشش 'ابط الجوزا

پستتوسط pejuhesh232 » چهارشنبه جولاي 07, 2021 12:44 pm

راز افت درخشش
'ابط الجوزا = شبان‌شانه= شانه چپ صورت فلکی شکارچی یا جبار'
گشوده شد


ابط الجوزا از نگاه ساکنان نیمکره شمالی زمین یک ستاره نارنجی رنگ در سمت چپ بخش فوقانی صورت فلکی شکارچی (شانه چپ) است.

Image

ابط الجوزا یا شبانه شانه از ستارگان آشنای شب های زمستان در نیمکره شمالی است
اخترشناسان می گویند راز افت روشنایی یکی از درخشان ترین ستارگان آسمان شب را کشف کرده اند.

ابط‌الجوزا یا شبان‌شانه یک ستاره از دسته ابرغول های سرخ در صورت فلکی شکارچی است که که درخشش آن ناگهان در اواخر سال ۲۰۱۹ و اوایل ۲۰۲۰ افت کرد.
این رفتار باعث گمانه زنی هایی در مورد احتمال انفجار قریب الوقوع این ستاره شد.

اما تیمی از منجمان با کمک "تلسکوپ خیلی بزرگ" اروپایی (وی ال تی) در شیلی می گویند که علت این پدیده به احتمال قریب به یقین یک توده غبار عظیم در برابر ستاره بود.

Image

ابط الجوزا از نگاه ساکنان نیمکره شمالی زمین یک ستاره نارنجی رنگ در سمت چپ بخش فوقانی صورت فلکی شکارچی (شانه چپ) است.
شبان‌شانه - در فاصله ۵۵۰ سال نوری - از نوع ستارگان موسوم به "متغیرهای نیمه منظم" است و درخشش آن در دوره های متناوب تقریبا ۴۰۰ ساله به طور طبیعی کم و زیاد می شود.
اما پدیده ای که ۱۸ ماه پیش روی داد غیرعادی بود چون کاهش درخشش آن خیلی شدیدتر از همه رکوردهای قبلی بود.
میگل مونتارگس و همکارانش این رویداد را با "وی ال تی" رصدخانه جنوبی اروپا که یکی از قوی ترین تلسکوپ های زمین است رصد کردند. این تلسکوپ می تواند از سطح شبان شانه عکس بگیرد.
محققان عکس های این ستاره را پیش از افت نور، در جریان آن و بعد از آن مقایسه کردند.
مدل سازی با این داده ها به توضیحاتی محتمل منجر شد. این احتمال بود که یک لکه خنک بزرگ روی سطح ستاره به وجود آمده و احتمال دیگر اینکه شاید توده ای بزرگ از غبار درست در برابر ستاره شکل گرفته است.

به گفته امیلی کَنون از دانشگاه کاتولیک لووِن بلژیک معلوم شد که توضیح "اندکی این و اندکی آن است".
او به بی بی سی گفت: "در مجموع توضیح ما این است که به دلیل افت موضعی دما یک لکه خنک روی سطح ستاره پدیدار شده بود. همین باعث شد گازهایی که قبلا از ستاره فوران کرده فشرده شود و به صورت توده غبار درآید."
"پس ابتدا وجود لکه خنک روی سطح، نور ستاره را کم کرد و بعد توده فشرده غبار باعث کاهش بیشتر نور ستاره شد."

جرم ابط‌الجوزا حدود ۱۵ تا ۵۰ برابر خورشید است. ستاره ای به این عظمت احتمالا زمانی در آینده ابرنواختر خواهد شد. برای همین عجیب نبود که برخی فکر می کردند کاهش افت درخشندگی ستاره ممکن است به معنی انفجار قریب الوقوع آن باشد.

امیلی کَنون گفت: "هرچند فکر نمی کنم تغییر درخشندگی شبانه شانه نشانه آن باشد که می خواهد ابرنواختر شود اما چنین اتفاقی فوق العاده جالب می بود و من آرزو داشتم اتفاق بیافتد!"
"می دانیم که احتمال نابودی فزاینده جرم در ابرغول های سرخ وجود دارد که نشانگر احتمال انفجار آنها در مراحل بعدی است. اما به عقیده ما شبان شانه یک ابرغول سرخ نسبتا جوان است و هنوز عمر درازی در پیش دارد."

اگر این ستاره منفجر شود منظره ای تماشایی خواهد بود به طوری که حتی در روز روشن هم دیده می شود.
آخرین ابرنواختر در کهکشان راه شیری "ستاره کپلر" بود که در سال ۱۶۰۴ مشاهده شد. رکوردهای نجومی از آن زمان حاکیست که این ستاره برای سه هفته در طول روز دیده می شد.
تیم میگل مونتارگس نتایج این یافته را در نشریه نیچر گزارش کرده اند.

Image

والحمدلله رب العالمين
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

قلب کهکشان راه شیری

پستتوسط pejuhesh232 » چهارشنبه جولاي 07, 2021 12:52 pm

قلب کهکشان راه شیری


Image

تصویر جدید ناسا از قلب کهکشان راه شیری - کپی رایت آسوشیتدپرس

ناسا یک تصویر جدید و خیره‌کننده‌ای از هسته مرکزی خشن و فوق‌العاده پر انرژی کهکشان راه شیری منتشر کرده است.
این تصویر ترکیب ۳۷۰ مشاهده [تصویر] دو دهه گذشته رصدخانه اشعه ایکس چاندرا است که میلیاردها ستاره و سیاه‌چاله‌های بی‌شمار در مرکز یا قلب راه‌شیری را به تصویر می‌کشد. یک رادیو تلسکوپ در آفریقای جنوبی نیز در ایجاد تضاد در این تصویر نقش داشته است.

دانیل وانگ، ستاره‌شناس دانشگاه ماساچوست امهرست، جمعه گذشته گفت که او یک سال را صرف کار در این زمینه کرد در حالی که در هنگام شیوع بیماری همه‌گیر کرونا مجبور به ماندن در خانه بود.

وی افزود: «آنچه در تصویر می‌بینیم یک اکوسیستم خشن یا پرانرژی در مرکز کهکشان ما است.»
وی تصریح کرد: «انبوهی از بقایای ابرنواختر، سیاه‌چاله‌ها و ستاره‌های نوترونی در آنجا وجود دارد. هر نقطه یا جنبه اشعه ایکس یک منبع انرژی را نشان می‌دهد که بیشتر آن‌ها در مرکز قرار دارند.»
این مرکز کهکشانی شلوغ و پرانرژی ۲۶ هزار سال نوری با ما فاصله دارد. چاندرا در سال ۱۹۹۹ به فضا پرتاب شد و در مدار بیضی شکل دور زمین قرار دارد.

Image
Image

لینک فیلم:
https://www.youtube.com/watch?v=S7L4kw1OiAg
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

كسوف حلقوي

پستتوسط pejuhesh232 » چهارشنبه جولاي 07, 2021 12:57 pm

Image


فردا پنجشنبه 29 شوال = ۲۰ خرداد خورشید می گیرد
كسوف حلقوي = در ايران مرئي نيست
https://www.asriran.com/fa/news/788076
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

ارسال نخستین تصاویر نزديك از سیاره عطارد

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه آگوست 28, 2022 8:12 pm

ارسال نخستین تصاویر نزديك از سیاره عطارد


فيلم مفيد درباره عطارد در اين سايت عربي است

https://www.dw.com/ar/%D8%A7%D9%84%D9%8 ... a-59389043
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

لحظه غروب زمین از افق ماه

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه آگوست 28, 2022 8:17 pm

لحظه غروب زمین از افق ماه + فیلم


Image

لینک دانلود فیلم:
https://cdn.yjc.news/files/fa/news/1400 ... 78_610.mp4
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

ماموریت دارت ناسا موفق شد مسیر سیارک را عوض کند

پستتوسط pejuhesh232 » سه شنبه اکتبر 18, 2022 6:29 pm

ماموریت دارت ناسا موفق شد مسیر سیارک را عوض کند



سازمان فضایی آمریکا می‌گوید که تلاش اخیر برای تغییر مسیر یک سیارک در منظومه شمسی موفق بوده است.

منجمان اکنون تایید کرده‌اند که مشخصات مدار حرکت یک سیارک ۱۶۰ متری به نام دیمورفوس در اثر اصابت کاوشگر دارت تغییر کرده است. آن برخورد ماه پیش انجام شد.

محققان بعد از محاسبات با کمک طیفی از رصدخانه‌های فضایی و زمینی به این نتیجه رسیده‌اند.

هدف این ماموریت محک زدن یک استراتژی بالقوه برای دفاع از زمین در برابر اجرامی است که ممکن است سیاره ما را تهدید کنند.

دستاورد دارت ثابت می‌کند که این استراتژی کارآمد است، به شرطی که زود انجام شود و سیارک خیلی بزرگ نباشد.

بیل نلسون مدیر ناسا گفت: «این ماموریت نشان می‌دهد که ناسا سعی دارد خود را برای هر آنچه کیهان به طرف ما پرت می‌کند آماده باشد.»

او به خبرنگاران گفت: «به اعتقاد من ناسا ثابت کرده که ما نقش خود به عنوان مدافع سیاره را جدی می‌گیریم.»

این سازمان روز سه شنبه مجموعه‌ای از داده‌ها را در تایید ارزیابی خود منتشر کرد. اینها شامل عکس‌های تازه از تلسکوپ هابل و عکس‌های یک فضاپیمای کوچک ایتالیایی است که قبل از اصابت دارت به دیمورفوس از آن جدا شده بود و عکس‌هایی از فاصله ۵۰ کیلومتری از آن برخورد گرفت.

ماموریت دارت (تست تغییر جهت سیارک دوگانه) در فاصله ۱۱ میلیون کیلومتری از زمین انجام شد.

Image

در این ماموریت یک ماهواره به بزرگی یک یخچال با سرعت ۲۲ هزار کیلومتر در ساعت به وسط دیمورفوس برخورد کرد.

این جرم دور سیارک بزرگتری (به قطر ۷۸۰ متر) به نام دیدیموس می‌گردد. تا پیش از آن برخورد، ۱۱ ساعت و ۵۵ دقیقه طول می‌کشید تا دیمورفوس یک دور کامل حول دیدیموس بگردد.

شواهد جمع‌آوری شده اکنون حاکیست که این تناوب مداری به ۱۱ ساعت و ۲۳ دقیقه کاهش پیدا کرده است، یعنی ۳۲ دقیقه کمتر شده.

این یعنی دیمورفوس اکنون ده‌ها متر به دیدیموس نزدیکتر شده است.

Image

ناسا موفقیت در این ماموریت را تغییری به اندازه حداقل ۷۳ ثانیه در تناوب مداری تعریف کرده بود. نتایجی که سه‌شنبه منتشر شد نشان می‌دهد که دستاورد دارت ۲۵ برابر این زمان بوده.

دکتر نانسی چابوت از آزمایشگاه فیزیک کاربردی دانشگاه جانز هاپکینز که هدایت این ماموریت را به عهده داشت گفت: «این تغییری ۴ درصدی در تناوب مداری دیمورفوس دور دیدیموس است. دارت تلنگر کوچکی به این سیارک زده. اما اگر در آینده بخواهیم چنین ماموریتی را اجرا کنیم باید سال‌ها زودتر دست به کار شویم.»

«برای آنکه بتوانیم این نوع انحراف را در آینده به عنوان بخشی از یک سیستم دفاع سیاره‌ای خیلی بزرگتر عملی کنیم، زمان اهمیت کلیدی خواهد داشت.»

دکتر تام استاتلر مسئول برنامه دارت ناسا خواستار احتیاط در مورد نتیجه گیری های بزرگ از این آزمایش شد.

او گفت که سیارک‌ها انواع و اقسام دارند و ترکیب و ساختمان آنها متنوع است.

او تاکید کرد: «نمی‌شود با تکیه بر یک آزمایش به روی یک سیارک نتیجه کلی گرفت که سیارک‌ها همه در شرایط مشابه چنین واکنشی خواهند داشت.»

«اما می‌توانیم از این آزمایش به عنوان یک نقطه مبدا برای محاسبات فیزیکی در شبیه‌سازی هایی استفاده کنیم که به ما می‌گوید برخوردهای متفاوت در شرایط متفاوت چه رفتاری خواهند داشت.»

Image


حقایقی مهم درباره ماموریت ناسا برای انحراف یک سیارک
روز دوشنبه فضاپیمای ناسا در ماموریتی با هدف آزمایش ماموریت دفاع از زمین، خود را به سیارک "دیمورفوس" کوبید. حال در این خبر چند نکته در مورد این ماموریت و اینکه چرا ممکن است روزی به نجات بشریت کمک کند را ذکر کرده‌ایم.

به گزارش ایسنا، ناسا زمانی که به عنوان بخشی از برنامه "آزمایش تغییر مسیر دوگانه سیارک" یا به اختصار "دارت" (DART)، یک فضاپیما را به یک سیارک در فاصله حدود ۶.۸ میلیون مایل دورتر از زمین (حدود ۱۱ میلیون کیلومتر) کوباند، تاریخ ساز شد.

دانشمندان امیدوارند این ماموریت، اطلاعاتی مهمی در مورد اینکه آیا می‌توانیم از فضاپیماها برای منحرف کردن سیارک‌هایی که احتمال برخورد با زمین را دارند استفاده کنیم یا خیر، ارائه کند.

مأموریت دارت در تاریخ سوم آذر سال ۱۴۰۰ آغاز شد و این فضاپیما سوار بر موشک فالکون ۹ شرکت اسپیس‌ایکس از پایگاه فضایی وندنبرگ در کالیفرنیا به فضا پرتاب شد.

فضاپیمای دارت ناسا پس از طی مسافتی یک ساله، دوشنبه ۲۶ سپتامبر ۲۰۲۲ (بامداد سه شنبه ۵ مهرماه ۱۴۰۱) به نزدیکی هدف خود یعنی سیارک "دیمورفوس" (Dimorphos) رسید. اندازه این سیارک حدود ۱۷۰ متر است و هر ۱۱ ساعت و ۵۵ دقیقه یک بار به دور یک سیارک بسیار بزرگ‌تر به نام "دیدیموس" (Didymos) می‌چرخد. این دو سیارک حدود ۹.۶ میلیون کیلومتر از زمین فاصله دارند و البته هیچ خطری از سوی آنها، زمین را تهدید نمی‌کند.

مأموریت ناسا شامل کوبیدن فضاپیمای دارت به سیارک دیمورفوس با سرعت باور نکردنی تقریبا ۶.۵ کیلومتر بر ثانیه بود. این فضاپیمای ۱۲۶۰ پوندی (۵۷۰ کیلوگرمی) در زمان برخورد با سرعتی در حدود ۱۴۰۰۰ مایل (۲۲۵۳۰ کیلومتر) در ساعت پرواز می‌کرد.

در اینجا نحوه کار این آزمایش در چند نکته که شامل عکس و نمودار است، نوشته شده است.

در لحظه برخورد تصویر صفحه نمایش به رنگ قرمز تبدیل شد
Image

این تصاویر نشان می‌دهد که فضاپیما از کنار سیارکی به نام دیدیموس عبور می‌کند، سپس مستقیما به سمت دیمورفوس، یک سیارک کوچکتر در مدار دیدیموس، حرکت می‌کند و ان جا نیز مکانی است که در نهایت برخورد صورت گرفت.

در هنگام نزدیک شدن به دیمورفوس، صفحه نمایش این پوشش به طور ناگهانی و در لحظه برخورد به رنگ قرمز تبدیل و در آنجا متوقف شد. اکنون دانشمندان منتظر تصاویر یک ماهواره کوچک هستند که در کنار فضاپیمای دارت در حال حرکت بود. ان ماهواره نیز طی چند هفته آینده تصاویری با وضوح بالا از این برخورد منتشر خواهد کرد.

این برخورد، زباله‌های فضایی را به جو فرستاد
Image

لحظه برخورد فضاپیما به سیارک مذکور توسط پروژه سیستم آخرین هشدار زمینی (ATLAS) ثبت شد. این پروژه توسط پژوهشگران دانشگاه هاوایی انجام و از سوی ناسا حمایت مالی شده است. این پروژه از چهار تلسکوپ استفاده و آنها به طور خودکار، آسمان را برای رصد سیارک‌ها در شب اسکن می‌کنند.

این اولین آزمایش عملی دفاع از زمین در برابر سیارک‌ها است
Image

ماموریت دارت تنها یکی از سه روش بالقوه‌ای بود که ناسا برای منحرف کردن سیارک‌هایی که به سمت زمین در حال حرکت هستند آزمایش کرد. اولین مورد این است که یک وسیله انفجاری را در نزدیکی سیارک منفجر کنیم تا به قطعات کوچکتر و کم خطرتر تقسیم شود.

دومین راه‌حل، استفاده از یک لیزر قدرتمند با این امید است که سنگ مذکور را به اندازه کافی گرم کند تا مدار خود را تغییر دهد.

راهکار سوم نیز همان چیزی است که ناسا در ماموریت دارت آزمایش کرد؛ یک فضاپیما را با نیروی کافی به سیارک بکوبید تا از مسیرش خارج شود.

شبیه‌سازی‌ها نشان می‌دهند که ما هنوز برای منحرف کردن سریع یک سیارک آماده نیستیم
Image
از سال ۲۰۱۳، ناسا شبیه‌سازی‌هایی را اجرا می‌کند که در آن یک گروه بین‌المللی از کارشناسان، وظیفه نجات زمین از یک سیارک را دارند. شبیه‌سازی‌ها به‌گونه‌ای طراحی شده‌اند که پیچیده باشند و اغلب زمان بسیار کمی را قبل از برخورد شبیه‌سازی می‌کنند؛ اما از ۷ شبیه‌سازی، کارشناسان فقط یک بار کاملاً موفق بوده اند.

کارشناسان قبلا گفته بودند که در وضعیت آمادگی کنونی، احتمالاً به پنج تا ۱۰ سال زمان نیاز داریم تا یک مأموریت سفارشی برای توقف یک سیارک بسازیم و پرتاب کنیم.

مشکل فقط تئوری نیست
Image

مورگان مک فال جانسن خبرنگار سایت اینسایدر گزارش داد که تاکنون دو مورد وجود داشته است که در آنها سیارک‌هایی با اندازه خطرناک، به زمین نزدیک شده‌اند و تا زمانی که تقریبا دیر بود، مشاهده نشده بودند.

در سال ۲۰۱۳، یک سیارک به اندازه یک خانه به اندازه‌ای به زمین نزدیک شد که پنجره‌ها را شکست و به برخی از ساختمان‌ها در شهر چلیابینسک روسیه صدمه زد و بیش از ۱۰۰۰ نفر را نیز مجروح کرد.

در سال ۲۰۱۹، یک سیارک با عرض ۴۲۷ فوت (۱۳۰ متر) - که برای از بین بردن یک شهر به اندازه کافی بزرگ است - از فاصله ۴۵۰۰۰ مایلی (۷۲ هزار کیلومتری) زمین عبور کرد. کارشناسان تنها چند روز قبل از نزدیک شدن، این سیارک را مشاهده کرده بودند.

کارشناسان تنها منابع، ظرفیت و فناوری لازم را دارند تا بتوانند حدود ۴۰ درصد از سیارک‌هایی را که در فاصله نزدیک زمین قرار دارند، ردیابی کنند.

اگر این سیارک به سمت زمین می آمد، آنقدر بزرگ بود که یک شهر را از بین ببرد
Image

دیمورفوس حدود ۵۳۵ فوت (۱۶۳ متر) عرض دارد. این باعث می‌شود آنقدر بزرگ باشد که قاتل یک شهر باشد. مورگان مک فال جانسن قبلا گزارش داده بود که اگر این سیارک به زمین برخورد کند، می‌تواند نیویورک را از بین ببرد.

دیمورفوس خیلی خیلی دور است

دیمورفوس تا حدودی به این دلیل انتخاب شد که بسیار دور است و در فاصله حدود ۶.۸ میلیون مایل از زمین واقع شده است. زیرا به اندازه کافی دور است که هیچ خطری برای سیاره ما ندارد. این فضاپیما که در ۲۴ نوامبر به فضا پرتاب شد، ۳۱۶ روز طول کشید تا به سیارک برسد.

دیمورفوس همچنین به دور سیارک دیگری می‌چرخد
Image

دلیل دیگر انتخاب دیمورفوس این است که به دور یک سیارک بزرگتر می‌چرخد که اندازه گیری اثر برخورد را برای ناسا آسان‌تر می‌کند. اگر محاسبات ناسا درست باشد، مدار دیمورفوس به دور دیدیموس باید چند دقیقه کوتاهتر باشد.

این فضاپیما در مقایسه با سیارک‌ها بسیار کوچک است
Image

جرم دیمورفوس حدود ۱۱ میلیارد پوند (حدود ۵ میلیارد کیلوگرم) است، در حالی که فضاپیمای دارت حدود ۱,۲۶۰ پوند (۵۷۱ کیلوگرم) وزن داشت. در نمودار بالا، این فضاپیما فقط کمی بزرگتر از اتوبوس است.

این فضاپیما به اندازه کافی کوچک بود که در یک جعبه روی یک کامیون جا شود
Image

این فضاپیما بدون بال‌های خورشیدی خود به راحتی برای حمل و نقل روی کامیون قرار می‌گیرد.علیرغم اندازه کوچکش، برخورد این فضاپیما می‌تواند در کسری از درصد مدار سیارک را منحرف کند. اگر محاسبه‌ها درست باشد، این فضاپیما برای تغییر قابل توجه مسیر آن کافی است.ناسا در هفته های آینده به نظارت بر ردیابی سیارک‌ها ادامه خواهد داد تا ببیند آیا آزمایش موفقیت آمیز بوده است یا خیر.

دارت یک ماموریت نسبتا ارزان بوده است
Image

طبق گزارش سایت خبری اسپیس، ماموریت دارت نسبتا ارزان و حدود ۳۱۳ میلیون دلار هزینه داشته است. در مقام مقایسه، ماموریت آرتمیس ناسا برای بازگرداندن انسان به ماه حدود ۹۳ میلیارد دلار هزینه داشته است.

نظارت فضایی بیشتری برای شناسایی سیارک ها در راه است
Image

ناسا از نزدیک اثرات ماموریت دارت را زیر نظر خواهد داشت تا مشخص کند آیا این استراتژی برای دفاع سیاره ای قابل اجرا است یا خیر.

در این میان، دیگر آژانس‌های فضایی نیز به شدت برای بهبود نظارت بر سیارک‌های بزرگ در اطراف زمین تلاش می‌کنند. ناسا در حال کار بر روی پرتاب یک تلسکوپ فضایی جدید به نام Near-Earth Object Surveyor در سال ۲۰۲۶ است، اگرچه پیشرفت این پروژه کند بوده و به تازگی با کاهش بودجه رو به رو بوده است.

نگاهی به این ماموریت
Image
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

ساختار مخفی فراکهکشانی پشت کهکشان راه شیری

پستتوسط pejuhesh232 » سه شنبه نوامبر 08, 2022 5:42 pm

دانشمندان: یک ساختار مخفی فراکهکشانی پشت کهکشان راه شیری پنهان شده است


ستاره‌شناسان توانستند طیف وسیعی از اجرام مختلف را ببینند که به نظر می‌رسد کهکشان هستند
Image

دانشمندان یک «ساختار فراکهکشانی» عظیم یافته‌اند که در پشت کهکشان راه شیری پنهان شده است.

این ساختار به‌دلیل اینکه در اصطلاحا «منطقه اجتناب» قرار دارد، [از دید ما] پنهان شده است. این بخشی از فضا است که «برآمدگی» کهکشان خودمان آن را پنهان کرده است، و از این رو، به این معنی است [که این ناحیه] کم بررسی شده است.

این منطقه که منطقه «تار» کهکشانی نیز نامیده می‌شود، به این دلیل رخ می‌دهد که غبار و ستارگان [کهکشان] راه شیری خودمان، از رسیدن نور آن در مسیرش به زمین جلوگیری می‌کنند. این به معنای آن است که حدود ۱۰ درصد از آسمان که در پشت کهکشان خودمان پنهان شده تا حد زیادی رازآلود است.

این کشف جدید، تاحدی به روشن کردن آنچه در آن منطقه بسیار مرموز رخ می‌دهد کمک می‌کند. به گفته پژوهشگران در نسخه پیش از انتشار یک مقاله جدید، این موضوع نشان می‌دهد که خوشه کهکشانی دیگری در آنجا وجود دارد.

دانشمندان در سال‌های اخیر، برای بررسی «منطقه اجتناب» از طریق طول موج‌های متفاوت، از چندین و چند ابزار مختلف استفاده کرده‌اند. [این موضوع] پیشرفت‌های بزرگی در کاوش در این منطقه فراهم کرده است - اما هنوز هم بسیاری از آن [منطقه]، اسرارآمیز باقی مانده است.

این سرنخ‌ها دانشمندان را به این گمان واداشته بود که چه بسا نوعی ساختار به صورت مخفی در پشت این منطقه وجود داشته باشد. اما اکنون دانشمندان با استفاده از نقشه‌برداری «وی‌وی‌وی» (VVV) توانسته‌اند این [حدس‌ها] را تایید کنند.

این نقشه‌برداری پروژه‌ای است که از طول موج‌های فروسرخ برای اسکن برآمدگی [کهکشان راه شیری] استفاده می‌کند. در حالی که کهکشان راه شیری، نور مرئی را تقریبا به‌طور کامل مسدود می‌کند، گسیل فروسرخ می‌تواند از آن عبور کند و دانشمندان اینک می‌توانند آن [پروتوهای فروسرخ] را با تجهیزات پیشرفته بررسی کنند.

آن‌ها توانستند طیف وسیعی از اجرام مختلف را ببینند که به نظر می‌رسد کهکشان هستند، که [البته این اجرام]، احتمالا در کنار هم، متعلق به ساختار فراکهکشانی‌اند که دانشمندان کشف کرده‌اند.

دانشمندان می‌گویند که در مجموع ممکن است حداقل ۵۸ کهکشان این ساختار را تشکیل داده باشند. کار[های] بعدی می‌توانند تعداد بیشتری از آن‌ها را آشکار کنند و همچنین اطلاعات بهتری در مورد اندازه آن‌ها ارائه دهند.

این یافته‌ها در مقاله جدیدی با عنوان «آشکارسازی یک ساختار جدید فرا‌کهکشانی پنهان شده از طریق کهکشان راه شیری» گزارش شده است که در نسخه پیش از چاپ پایگاه دانشگاهی آرکایو (arXiv) منتشر شده و به مجله «آسترونومی اند آستروفیزیکس» ارسال شده است.

© The Independent
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

قبليبعدي

بازگشت به نشر گزارشات رسانه حيات اعلى


cron
Aelaa.Net