شهر قم

[najm137]

69- امامزاده عبدالله علیه السلام:

توضیحات:
نسب شریف امامزاده عبدالله که با چهار واسطه به امام سجاد علیه السلام منتهی می‌شود که از قرار ذیل است:
سیّد عبدالله بن العبّاس الأکبر بن عبدالله الشهید بن الحسن الأفطس بن علی الأصغر بن الامام علی بن الحسین السجاد علیه السلام.

حسن بن محمّد بن حسن قمّی، مؤلّف تاریخ قم می‌نویسد: «دیگر از امامزاده‌هایی که به قم آمدند، عبدالله بن عباس بن عبدالله الشهید بود که از بصره به قم آمد. او با علی بن محمد علوی صاحب زنج در بصره بود، چون صاحب زنج را در بصره به قتل رساندند، عبدالله با برادرش حسن بن عبّاس از بصره به قم آمد و متوطن شد.»

جدّ امامزاده عبدالله، عبدالله شهید نام دارد. هنگامی که حسین بن علی شهید فخ علیه خلیفه هارون الرشید قیام نمود، جناب عبدالله بن حسن افطس نیز به یاری وی شتافت. پس از شهادت حسین، عبدالله بن افطس به دست سپاهیان هارون الرشید اسیر شد و در زندان افتاد. هارون الرشید او را به حبس جعفر بن یحیی برمکی انتقال داد تا این که جعفر برمکی در شب عید نوروز سرعبدالله را از بدن جدا کرد. روز عید، سر مطهر او را با تحفه‌های دیگر برای خلیفه هدیه فرستاد. سپس به تصور این که خلیفه از این عمل ظالمانه‌اش تحسین و تقدیر خواهد کرد. شخصاً به نزد هارون حاضر گشت و سرپوش را از روی طبق برداشت و هدایا را به خلیفه اظهار نمود. چون چشم خلیفه به سربریده عبدالله افتاد در غضب شد و پس از رفتن وی به خادم دستور داد که سر جعفر را از بدن جدا کند. مرقد وی در سوق الطعام بغداد است.

امامزاده سیّد عبدالله، فرزندی دارد که از شعرای بزرگ طالبی است. که به نام حسین و مکنی به ابوعبدالله است. در سال ۳۱۹ هـجری قمری در شهر ری وفات یافت و اینک آرامگاه او در سه راه ورامین شهر ری به امامزاده عبدالله شهرت دارد.

اکثر اجداد و پسرعموهای امامزاده سیّد عبدالله، و نوادگان وی، از بزرگان سادات حسینی و از معارف خاندان افطسی است و جمع کثیری از آنان در ری، طبرستان، اصفهان، خراسان و فارس سکونت داشتند و منشا آثار و برکاتی بودند. وفات سیّد عبدالله در سال ۲۸۵ هـجری قمری در قم اتفاق افتاد و در این مکان شریف به خاک سپرده شد.

آدرس: خیابان امامزاده ابراهیم

مختصات:



آدرس ویکی مپیا:

[najm137]

70- امامزاده سید علی موسی الرضا علیه السلام

توضیحات:
نسب شریف امامزاده سیّد علی موسی الرضا که با چهار واسطه به امام جواد علیه السلام منتهی می‌شود که از قرار ذیل است:
سیّد ابوالحسن موسی بن أبی عبدالله احمد بن أبی علی محمّد بن أبی علی احمد بن أبی جعفر موسی المبرقع بن امام جواد علیه السلام.

ایشان سیّدی جلیل القدر، عظیم الشأن و بسیار بزرگوار بود. ایشان ریاست شهر قم و نقابت سادات علوی را به عهده داشت و از سرشناسان خاندان رضوی علیهم السلام در قم بوده است.
حسن بن محمّد بن حسن قمّی، مؤلّف تاریخ قدیم قم درباره وی می‌نویسد: «ابوالحسن در قم بود و به کار و بار برادرش ابی محمّد و خواهرانش قیام نمود وضعیتهایی که از پدرش مانده بود، بدست آورد و آنچه به رهن بودند از رهن بیرون آورد و قواعد و سیرت او مجموع نیکو و پسندیده بوده‌اند و با مردم شهر قم معیشت و زندگانی به وجه احسن می‌نمود و حقوق ایشان رعایت می‌کرد تا جایی که گویا یکی از ایشان است. پس اهل قم به صحبت او میل کردند و او رئیس و سرور ایشان شد. مؤیّد الدوله و امیر فخرالدوله قدر او بشناختند و حق او را بدانستند و بعضی از خراج او بدو بخشیدند و مجری داشتند.

پس او در سال ۳۷۰ هـجری قمری به حج رفت و ملک عضدالدوله و تاج الدوله قدر او دانستند و او را گرامی داشتند. و چون حج خانه خدا بگذارد و به مدینه باز آمد بر پسران عمّ خود شفقت نمود و رحمت افزود و ایشان را خلعت و عطا بخشید، پس او را شکر بسیار گفتند.

او به جانب قم عزیمت نمود و در ماه ربیع الاخر سال ۳۷۱ هـجری قمری به قم رسید. مردم قم به قدوم او بشارت نمودند و شادی افزودند و بر سرکوچه‌ها و محلها آذین‌ها بستند و صاحب الجلیل کافی الکفاة ابوالقاسم اسماعیل بن عبّاد به او نامه‌ای نوشت و او را به معاودت از حج خانه خدای تعالی و مراجعت به شهر و منزل خود تهنیت گفت.

ابوالحسن موسی بن احمد، مردی بس فاضل، متواضع و متخلّق و سهل الجانب بوده است. در عنفوان جوانی و حداثت سن، نقابت سادات علوّیه شهر قم و نواحی آن به او مفوض بوده است. او در سال ۳۷۲ هـجری قمری به زیارت جدّش امام رضا علیه السلام رفت و سپس در سال ۳۷۵ هجری قمری در قم وفات یافت.»

برخی از محققین احتمال دادند که مزار کنونی در کوی رضا آباد متعلّق به همین سیّد جلیل القدر است که به اختصار به علی موسی الرضا علیه السلام شهرت یافته است.

آدرس: خیابان طالقانی (خیابان آذز) -

مختصات:



آدرس ویکی مپیا: