مغاث

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

مغاث
فارسی:
عربی:
یونانی:
انگلیسی:
فرانسه:
آلمانی:
ایتالیائی:

[pejuhesh237]

بيخيست دراز و سطبر و پوست او سياه مايل به سرخى

و جوفش مابين سفيدى و زردى

بهترين او خوشبوى تلخ مايل به شيرينى است

و نزد بعضى او بيخ رمان بريست كه آن گلنار است نزد بعضى سورنجان است

و اظهر آنست كه غير هر دو باشد

و برگش با خشونة و عريض مانند برگ ترب

و گلش سفيد و تخمش مانند حب السّمنه

و انطاكى گويد قسمى از آن در نواحى مشام به هم می رسد

و در مصر مستعمل و ضعيف الاثر است کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص247-248

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و انطاكى نوشته كه نوعى از آن را از عبادان و نواح شام مى‏آورند و آن در مصر مستعمل و ضعيف الفعل و هندى آن را درخت بسيار بزرگ

و برگ آن كوچك قريب به برگ سيب و ثمر آن فى الجمله شبيه به سپستان و با لعابى چسبنده

و سياه و تلخ و آن را به هندى ميدالكرى نامند و به عربى كلز و در حرف الكاف مذكور شد.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 744

[pejuhesh237]

و از جبال كرخ خيزدکتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص247-248

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

در دويم گرم و در اول خشك و قوتش تا هفت سال باقيست کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص247-248


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و بعضى مايل به حرارت گفته ‏اند.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 745

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

مسمن بدن و محرك باه و با قوة قابضه و مقوى اعضا

و با سكنجبين جهة صرع و جنون و خلط سوداوى

و با عسل جهة امراض بلغمى و درد كمر و مفاصل و عرق النسا

و نقرس و تنقیه سينه و ريه و گرفتگى آواز و شكستگى اعضا

و ضعف عصب و تشنج و استرخاى آن و صلابت رحم

و مداومت آن با آب عناب و كثيرا جهة تسمين بدن

و ضماد او با گل ارمنى جهة جبر و كسر و وثى و ضربه و سقطه نافع

و تخم او در تحريك باه قويترين اشياست

و او مضر مثانه و مصلحش عسل

و شربتش دو درهم و بدلش سورنجان و عاقرقرحاست

و در ضمادات فلت نافع. کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص247-248


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

مسمن بدن و محرك باه و با قوة قابضه و مقوى اعضا

و با سكنجبين جهة صرع و جنون و خلط سوداوى

و با عسل جهة امراض بلغمى و درد كمر و مفاصل و عرق النسا

و نقرس و تنقیه سينه و ريه و گرفتگى آواز و شكستگى اعضا

و ضعف عصب و تشنج و استرخاى آن و صلابت رحم

و مداومت آن با آب عناب و كثيرا جهة تسمين بدن

و ضماد او با گل ارمنى جهة جبر و كسر و وثى و ضربه و سقطه نافع

و تخم او در تحريك باه قويترين اشياست

و او مضر مثانه و مصلحش عسل

و شربتش دو درهم و بدلش سورنجان و عاقرقرحاست

و در ضمادات فلت نافع. کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص247-248


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

.