مرّار

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

مرّار
فارسی:
عربی:به ضم اول و تشديد ثانى اسم عربى خاريست و در مصر مریر و دردريه نامند
یونانی:
انگلیسی:
فرانسه:
آلمانی:
ایتالیائی:

[pejuhesh237]

خاريست كه در آخر بهار می رسد

برگش مانند برگ چغندر و مايل به سياهى و ملاصق زمين

و در تابستان مانند درخت شعبها از يك بيخ مي رويد

و گلش زرد و در اخر خاردار و شبيه به شكاعى می شود

و در آن تخمى مانند تخم كافشه و بسيار تلخ

و ساق او را پوست باز كرده مي خورند

و چون شتر را فربه می كند لهذا شوك الجمال نيز نامند کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص243


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و در مصر معروف به مرير است و اطباى آنجا به جاى شكاعى مستعمل دارند و در فعل قريب بدان است

و مردم ديار بكر آن را ازرودويه نامند و تلخى آن كمتر از برگ و تخم و پوست است و بعضى با گوشت پخته نيز مى‏خورند.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 732

[pejuhesh237]

و منبتش ميان زراعات و جاى نمناک کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص243


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

و قوتش تا چهار سال باقيست

در حرارة معتدل و در سيم خشك کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص243


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

و نایب مناب عصى الراعى و شكاعى و مدر بول

و آب او مفتح سدد و جهة ضعف جگر و علل قصبهء ريه

و تبهاى كهنه و جرب و حكه و درد پهلوى مزمن

و با نانخواه و زجاج جهة سنگ مثانه و عسر بول

و ضماد او جهة رمد و سه دانه او با شراب جهة سموم نافع

و مصدع و مصلحش كثيرا و شربتش تا سه درهم و از آبش تا يك وقيه است. کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص243


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

و نایب مناب عصى الراعى و شكاعى و مدر بول

و آب او مفتح سدد و جهة ضعف جگر و علل قصبهء ريه

و تبهاى كهنه و جرب و حكه و درد پهلوى مزمن

و با نانخواه و زجاج جهة سنگ مثانه و عسر بول

و ضماد او جهة رمد و سه دانه او با شراب جهة سموم نافع

و مصدع و مصلحش كثيرا و شربتش تا سه درهم و از آبش تا يك وقيه است. کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص243


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

.