قاقلی

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

قاقلی :اسم قبطيست

رومى: اوردقيون

فارسی: كاكل و كاكسر و شابانگ و نيز به فارسى و تركى شور

عربی:قلام كرمان و فلاح و رجل الفروج

یونانی: مروسيمون

انگلیسی:

فرانسه:

آلمانی:

ایتالیائی:

[pejuhesh237]

نباتيست شبيه به اشنان و اسفند

و رطوبت او بيشتر از اشنان و از آن سبزتر

و طعم او شور و با تلخى و شتر بخوردن او راغب و موافق مزاج اوست کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-200

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و قبضى اندك و ربيعى است و در جوزا مى ‏رسد و مردم با ماست و شير مى‏ خورند کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 605

[pejuhesh237]

و منبت آن شوره‏زارها و خرابه‏ها کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 605

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

در دويم گرم و خشك کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-200

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و بغدادى در اول نوشته.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 605

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

و قليل الغذا

و آب او به قدر يك وقيه يا نيم رطل با آب مويز

و شكر سرخ مسهل زرداب و مدر بول و حيض

و مفتح سدد و جهة ضعف معده و ترهل و درد كمر نافع

و تازهء او مدر شير و محرك و مقوى باه است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-200



متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

خوشبو كننده جشا و هاضم آنچه در بطن باشد با بورقيت و لزوجت و لهذا مسهل و مخرج ما فى البطن است

و بايد كه عصاره آن را جوش ندهند كه قوّت آن باطل مى‏گردد بلكه جوش نداده بياشامند

و بعضى يك رطل عصير آن را با ده درم شكر سرخ مى‏آشامند و فعل قوى مى‏نمايد

و جيش ابن الحسن گفته با شكر سرخ و لبلاب و شاهتره فعل آن اقوى است مدر بول و شير و زياده كننده منى

و محرك باه خوردن تر و تازه آن و گفته‏اند مجفف و مسخن و قاطع منى است مانند سداب و مبرد قوى است

مانند كاهو و كافور و تخم آن در اسهال زرداب اقوى و گفته‏اند فعل آن مانند فعل كشوث است.

مقدار شربت‏: از جرم آن تا سه درم و از آب عصير آن دو ثلث رطل با ده درم شكر سرخ

و يحتمل كه اين ردونتى باشد كه در حرف الراى مع الدال المهمله ذكر يافت زيرا كه بسيار مشابه آنست.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 605

[pejuhesh237]

و قليل الغذا

و آب او به قدر يك وقيه يا نيم رطل با آب مويز

و شكر سرخ مسهل زرداب و مدر بول و حيض

و مفتح سدد و جهة ضعف معده و ترهل و درد كمر نافع

و تازهء او مدر شير و محرك و مقوى باه است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-200



متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

خوشبو كننده جشا و هاضم آنچه در بطن باشد با بورقيت و لزوجت و لهذا مسهل و مخرج ما فى البطن است

و بايد كه عصاره آن را جوش ندهند كه قوّت آن باطل مى‏گردد بلكه جوش نداده بياشامند

و بعضى يك رطل عصير آن را با ده درم شكر سرخ مى‏آشامند و فعل قوى مى‏نمايد

و جيش ابن الحسن گفته با شكر سرخ و لبلاب و شاهتره فعل آن اقوى است مدر بول و شير و زياده كننده منى

و محرك باه خوردن تر و تازه آن و گفته‏اند مجفف و مسخن و قاطع منى است مانند سداب و مبرد قوى است

مانند كاهو و كافور و تخم آن در اسهال زرداب اقوى و گفته‏اند فعل آن مانند فعل كشوث است.

مقدار شربت‏: از جرم آن تا سه درم و از آب عصير آن دو ثلث رطل با ده درم شكر سرخ

و يحتمل كه اين ردونتى باشد كه در حرف الراى مع الدال المهمله ذكر يافت زيرا كه بسيار مشابه آنست.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 605

[pejuhesh237]

.