خنزير

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحيم

[pejuhesh237]

تحفه حكيم مومن
خنزير
به فارسى خوك گويند از ارسطو منقوال است كه اكثر او را در استخوان مغز نمی باشد و بعضى زهره ندارند
و گوشت او در اول دويم گرم و در سيم تر و شيرين و در طعم گويند فرقى از گوشت انسان ندارد
و قبل از ظهور اسلام جمعى گوشت مقتولان را به جاى گوشت خوك مي فروختند
و او موافق ترين لحوم است به مزاج انسان و همهء او بعد از انهضام جزو بدن می شود
و مفتح سدد و مسمن و اكل او مورث حرص شديد و فساد عقل و زايل شدن مروت و غيرتست
و قدماى مجرب بيان نموده اند و سبب صداع مزمن و داء الفيل و مفاصل و مفسد معده
و كعب سوخته او به قدر دو مثقال با شراب(حلال:حل كننده) جهة گزيدن هوام
و طلا كردن او با عسل جهة برص مجرب دانسته‌اند
و يك مثقال ازو كه در احراق به حد سفيدى رسيده باشد جهة تحليل نفخ امعأ و مغص قديم و بول خوك وحشى جهة سنگ مثانه
و در ساير افعال مثل بول گاو نر است و سرگين خشك او با آب جهة نفث الدم سينه
و رفع درد پهلو و با سركه جهة وهن عضل و با روغن گل جهة التواء عصب
و زهرهء او جهة قروح و قطع بواسير و با عسل و فلفل جهة رويانيدن موى سر اقرع
و حقنه كردن با پيه او جهة سحج امعأ و ضماد او جهة درد رحم و مقعد و سوختگى آتش و سرما و برف
و پيه كهنهء او كه مدتى بر او گذشته باشد ملين و مسخن و مغسول او جهة اورام حاره و شوصه نافع
و از جالينوس منقولست كه پيه بى نمك او با موميائى رفع کرى سامعه می كند
و اگر چه مادرزاد باشد و خون او در جميع افعال مثل خون انسان
و طلاى او جهة ورم پستان و شير منعقد او و تحليل اورام بالخاصية مفيدست
و از مهريارس منقولست كه ذرور استخوان سوختهء او رفع بواسير می كند
و آشاميدن سم سوختهء او قاطع سلس البولست و موى سوختهء او كه با زفت احراق يافته باشد
با روغن گل جهة تجفيف قروح مرفوع العلاج است.

كتاب تحفه حكيم مومن-طبع قديم-ص110-111