خوخ

[pejuhesh237]

برای طراوت پوست صورت، قرار دادن هلوی تازه و له شده بر روی پوست، از قدیم الایام بین زنان ملل مختلف معمول بوده است

و هنوز هم این عمل انجام می گیرد به طوریکه حتی در کتب و مجلات بهداشتی و آرایشی انعکاس دارد و مورد تائید می باشد.

برای این کار هلو را به دقت پوست کنده و له می نمایند سپس بر روی پوست صورت قرار می دهند

مدت 20 دقیقه به همان حال در استراحت بسر می برند.سپس صورت را با آب باران یا آب معدنی می شویند.

صور داروئی

دم کرده 15 تا 30 گرم گلهای خشک شده هلو در یک لیتر شیر یا در یک جوشانده

به عنوان ملین برای اشخاص بالغ و 2 تا 4 گرم آن به همین منظور برای اطفال بکار می رود.

دم کرده گلهای تازه هلو به مقدار 2 تا 3 گرم برای یک فنجان به عنوان ملین

و به مقدار 5 تا 10 گرم برای یک فنجان به عنوان مسهل مصرف دارد.

از مخلوط 8 قسمت گل هلو، 12 قسمت آب جوش و 8 قسمت قند، شربتی تهیه می کنند

که به مقدار 4 تا 15 گرم در روز برای اطفال و 30 تا 50 گرم برای اشخاص بالغ، به حالت خالص یا مخلوط در یک دم کرده بکار می رود.

به جای برگ و گل هلو می توان از جوانه های درخت هلو نیز استفاده های درمانی بعمل آورد.

گرد گلهای خشک شده هلو به مقدار 2 تا 4 گرم مخلوط در عسل یا در یک پوسیون

و شیره هلوی تازه (به عنوان ملین و مدر) به مقدار یک لیوان، صبح ناشتا و به مدت چند روز پی در پی نیز بکار می رود.

شربت ملین

عصاره روان گل درخت هلو 50 گرم

شربت ساده 950 گرم

به مقدار یک تا 3 قاشق قهوه خوری، شب قبل از خوابیدن به تناسب سن، می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

شربت مذکور به صورت زیر تهیه می شود:

مقدار 100 گرم از گل های درخت هلو را به مدت کافی در یک لیتر آب به ملایمت می جوشانند و سپس صاف می کنند.

به محلول صاف شده، معادل وزنش، قند اضافه می کنند و به صورت شربت در می آورند.

در استعمال خارج، مخلوط قطعات برگ هلو و جعفری را در روغن زیتون وارد می کنند و به صورت ضماد در آورده

بر روی سوختگی ها و محل ضرب دیده اعضای بدن قرار می دهند.

قرار دادن ضماد حاصل از برگ، گل و مغز له شده هلو در ناحیه شکم اطفال بمنظور دفع کرمک، هنوز هم بین مردم معمول است.

مغز هلو به صورت ضماد، اثر مسکن دارد و از روغن آن جهت رفع سودا و ناراحتی های بواسیر استفاده بعمل می آید.کتاب گیاهان دارویی دکتر علی زرگری جلد پنجم ص 228

[pejuhesh237]

از نظر تركيبات شيميايى شكوفه‌هاى نيمه‌باز هلو داراى تريفولين   است

مغز هستۀ آن داراى دياستاز امولسين، گلوكوزيد اميگدالين و همچنين پروسيك اسيد، كولين و استيل كولين   است .

درخت هلو داراى يك هتروزيد پرسيكوزيد   است

برگها و شاخه‌هاى درخت هلو داراى آميگدونيتريل  ۴ و شاخه‌هاى سبز و نازك هلو داراى دو فلاوونول گلوكوزيد   مى‌باشد

بررسى ديگرى نشان مى‌دهد كه در برگهاى درخت هلو علاوه بر مواد يادشده مقدارى لوروسرازين   و كمى از انواع قندها يافت مى‌شود

و در مغز هستۀ هلو علاوه بر مواد مذكور در حدود  ٣٠  درصد روغن ثابت شبيه روغن بادام تلخ وجود دارد.

چون گلوكوزيد آميگدالين در محيط مرطوب تحت تأثير دياستاز امولسين، اسيد سيانيدريك آزاد مى‌كند، بنابراين مغز هستۀ هلو سمى است

و خوردن بيش از حد مجاز مسموميت ايجاد مى‌كند و در مواردى نيز كه به عللى براى بعضى ناراحتى‌ها، لازم مى‌شود

و براى معالجه مقدار كمى مغز هستۀ هلو تجويز مى‌شود،

بايد خيلى با احتياط و زير نظر پزشك باشد. به دليل اخير روغن مغز هستۀ هلوى مرطوب قابل استخراج نيست.

ميوۀ هلو شيرين و در برخى ارقام ترش و شيرين است.

در هريك صد گرم از گوشت لذيذ ميوۀ هلو مواد زير وجود دارد:

آب حدود  ٨٨  گرم، هيدراتهاى كربن  ٩  گرم، كلسيم  ٩  ميلى‌گرم، پتاسيم  ٢٠٠  ميلى‌گرم،

آهن  ۵ / ٠  ميلى‌گرم، ويتامين A 1330 واحد بين‌المللى، ويتامين C  ٧  ميلى‌گرم، تيامين  

٠٢ / ٠  ميلى‌گرم، رايبوفلاوين  ٠۵ / ٠  ميلى‌گرم، نياسين  ١  ميلى‌گرم

و به علاوه داراى حدود يك درصد اسيدهاى آزاد مانند سيتريك اسيد، ماليك اسيد، وينيك اسيد و. . . است.

در هلو مقدار قابل ملاحظه‌اى منيزيوم وجود دارد.کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد ص 240-241