جام كهاس

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

جام كهاس
بفتح جيم عجمى و الف و سكون ميم و فتح كاف عجمي و خفاى ها و الف و سين مهمله لغت هندى و بنكاله است‏


فارسی:

عربی:

یونانی:

انگلیسی:

فرانسه:

آلمانی:

ایتالیائی

[pejuhesh237]

كياهى است با ساقهاى بلند بقدر ذرع و زياده و كمتر از ان دو عدد

و يا زياده بر سر هر ساقى سه برك پيوسته بهم با بورقيت و حدت

و بيخ آن سفيد بقدر پياز كوچكى با حدت و بورقيت و كل آن شبيه ببركى عريض طرف پائين آن پيچيده

و از جانب پيچيدكي ميلى مخروطى شكل روئيده و زير كل آن كرهى صراحي شكل

و بيخى باريك سفيد و كل آن نهايت بدبو مى‏شود.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 290-291

[pejuhesh237]

در هند و بنكاله بسيار در جاهاى نم‏ناك در موسم برسات مى‏رويد .کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 290-291

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

كرم و خشك‏.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 291

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

‏خوردن ساق برك پخته آن جهت استسقا و بيخ آن با فلفل كه سائيده حبوب بندند هر حبى بقدر فلفلى

و نخودى سه چهار حب آن جهت حبس قئ و در هيضه كه بند نشود

و كذاشتن مقدار نخودى و يا باقلائى از ان بيخ در جوف قدرى از مويز پخته كه بهندى كيله نامند

آن مقدار كه بلع توان نمود جهت تحليل طحال چند روز متوالى كه بعد از بلع يك دو لقمه برنج نرم پخته بى‏روغن و بى‏نمك بخورند

مجرب دانسته‏اند و چون مقدار بيست و چهار توله كه يك نيم پا و آثار هندى باشد بيخ آن را نرم سوده در ظرف چيني كنند

و بوزن آن روغن كاو داخل آن نمايند و خوب برهم زنند پس آب ليموى كه بهندى كاغذى نامند

شانزده عدد داخل كرده خوب برهم زنند و اكر آب‏ليمو كم شود كه مانند مرهم و ضماد رقيق نباشد

آب چهار عدد ليموى ديكر داخل نمايند و در شيشه و يا ظرف چيني كرده در جاى نمناك نكهدارند

جهت التيام قروح خبيثه و ساعيه كه بهندى كهركهره نامند كه روز دو مرتبه آن را در جوف زخمها پر كنند

و بر بالاى آن بطريق مرهم استعمال نمايند و اكر بعد التيام و چاق شدن خارشى در آن موضع باقي بماند

از تدهين بدان روغن مزبور زائل كردد و اين روغن زياده از يك هفته نمى‏ماند

و هفته دوم باز اكر احتياج باقي باشد بايد كه تجديد نماين.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 291

[pejuhesh237]

‏خوردن ساق برك پخته آن جهت استسقا و بيخ آن با فلفل كه سائيده حبوب بندند هر حبى بقدر فلفلى

و نخودى سه چهار حب آن جهت حبس قئ و در هيضه كه بند نشود

و كذاشتن مقدار نخودى و يا باقلائى از ان بيخ در جوف قدرى از مويز پخته كه بهندى كيله نامند

آن مقدار كه بلع توان نمود جهت تحليل طحال چند روز متوالى كه بعد از بلع يك دو لقمه برنج نرم پخته بى‏روغن و بى‏نمك بخورند

مجرب دانسته‏اند و چون مقدار بيست و چهار توله كه يك نيم پا و آثار هندى باشد بيخ آن را نرم سوده در ظرف چيني كنند

و بوزن آن روغن كاو داخل آن نمايند و خوب برهم زنند پس آب ليموى كه بهندى كاغذى نامند

شانزده عدد داخل كرده خوب برهم زنند و اكر آب‏ليمو كم شود كه مانند مرهم و ضماد رقيق نباشد

آب چهار عدد ليموى ديكر داخل نمايند و در شيشه و يا ظرف چيني كرده در جاى نمناك نكهدارند

جهت التيام قروح خبيثه و ساعيه كه بهندى كهركهره نامند كه روز دو مرتبه آن را در جوف زخمها پر كنند

و بر بالاى آن بطريق مرهم استعمال نمايند و اكر بعد التيام و چاق شدن خارشى در آن موضع باقي بماند

از تدهين بدان روغن مزبور زائل كردد و اين روغن زياده از يك هفته نمى‏ماند

و هفته دوم باز اكر احتياج باقي باشد بايد كه تجديد نماين.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 291

[pejuhesh237]

.