بژ

[pejuhesh237]

.بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

بژ
به فتح با و راى چهار نقطه هندى است

فارسی:

عربی:

یونانی:

انگلیسی:

فرانسه:

آلمانی:

ایتالیائی:

[pejuhesh237]

درختى است عظيم شاخ‏هاى آن پراكنده و از شاخ‏هاى آن ريشه‏هاى بلند آويزان بعضى قريب به زمين

و بعضى به زمين رسيده و برگ آن اندك عريض طولانى از كف دست بزرگ تر

و اندك ضخيم و بى‏تشريف و بى‏شعبه

و به زبان مردم آنجا آن را لول مى‏نامند و درخت آن بسيار بزرگ مى‏شود خصوص بعضى درخت كهنه شده

كه هزار سوار در زير سايه آن درخت ايستاده شوند و از بيخ برگ آن چون بشكنند لبنى برمى‏آيد چسبنده.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 211

[pejuhesh237]

و در ممالك هند و بنگاله و دكهن كثير الوجود و در گرمسيرات و بعضى بنادر فارس نيز مى‏شودکتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 211

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

گرم و تر.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 211

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

آشاميدن لبن آن محلل رياح و رادع اورام و محرك باه و دافع بواسير

و چون لبن آن را هر روز صبح قبل از طلوع آفتاب تازه به تازه بگيرند

و با هم وزن آن شكر سفيد ممزوج نموده ناشتا بخورند تا بيست و يك روز و يا زياده و يا كمتر بقدر احتياج كه از يك درم شروع نمايند

و هر روز قدرى بيفزايند تا سه درم و باز به دستور كم نمايند جهت بواسير هر نوع كه باشد

و جريان و رقت منى و سرعت انزال و كثرت احتلام و تقويت اعضاى رييسه نافع و مجرب

و ضماد شير تازه آن بر اورام در ابتداى ظهور خصوص بر ورم كش ران رادع و مجرب و بر دماميل ابتداءً اگر مواد كم است تحليل مى‏دهد

و اگر مواد بسيار باشد منفجر نموده زود به التيام مى‏آرد و بهتر از مرهم است

و چون برگ آن را اندك گرم نموده بر زخم تازه كه محتاج به بخيه باشد دهن آن را به هم آورده بر آن گذارند و محكم بندند

و تا سه روز باز كنند ملصق و ملتئم سازد و آشاميدن ريشه‏هاى آويخته آن مقدار نيم درهم با يك درهم شكر سفيد ممزوج نموده

با قدرى آب جهت امساك منى و رفع جريان و سيلان آن نافعکتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 211

[pejuhesh237]

آشاميدن لبن آن محلل رياح و رادع اورام و محرك باه و دافع بواسير

و چون لبن آن را هر روز صبح قبل از طلوع آفتاب تازه به تازه بگيرند

و با هم وزن آن شكر سفيد ممزوج نموده ناشتا بخورند تا بيست و يك روز و يا زياده و يا كمتر بقدر احتياج كه از يك درم شروع نمايند

و هر روز قدرى بيفزايند تا سه درم و باز به دستور كم نمايند جهت بواسير هر نوع كه باشد

و جريان و رقت منى و سرعت انزال و كثرت احتلام و تقويت اعضاى رييسه نافع و مجرب

و ضماد شير تازه آن بر اورام در ابتداى ظهور خصوص بر ورم كش ران رادع و مجرب و بر دماميل ابتداءً اگر مواد كم است تحليل مى‏دهد

و اگر مواد بسيار باشد منفجر نموده زود به التيام مى‏آرد و بهتر از مرهم است

و چون برگ آن را اندك گرم نموده بر زخم تازه كه محتاج به بخيه باشد دهن آن را به هم آورده بر آن گذارند و محكم بندند

و تا سه روز باز كنند ملصق و ملتئم سازد و آشاميدن ريشه‏هاى آويخته آن مقدار نيم درهم با يك درهم شكر سفيد ممزوج نموده

با قدرى آب جهت امساك منى و رفع جريان و سيلان آن نافعکتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 211

[pejuhesh237]

.