بولسرى‏

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

بولسرى‏
به ضم با و سكون واو و لام و فتح سين و كسر راى مهملتين و سكون يا و بهولسرى به خفاى ها نيز آمده

و در بنگاله بول و مول سرى به ميم نيز نامند.

فارسی:

عربی:

یونانی:

انگلیسی:

فرانسه:

آلمانی:

ایتالیائی:

[pejuhesh237]

درختى است هندى عظيم و موزون، گل آن كوچك مدور و مشرف و خوشبو و بعد از خشك شدن خوشبوتر مى‏گردد

و خشك آن را بعضى در بالش و تكيه پر مى‏نمايند جهت آنكه مى‏گويند در جايى كه آن باشد هزارپا در آنجا نمى‏باشد و نمى‏رود

و ثمر آن در شكل فى الجمله شبيه به عناب و كنار متوسطى و در خامى سبز و بعد از رسيدن زرد و سرخ نارنجى مى‏گردد

و لحميت كمى با اندك شيرينى و عفوصت بسيار و بعضى اطفال و مردم آن را مى‏خورند

و تخم آن در غلافى شبيه به فندق و از آن ريزه‏تر و اندكى طولانى و مغز آن تلخ و با اندك دهنيت.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 246

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.سرد و خشك و ثمر آن از آن زياده و با قوّت قابضهکتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 246

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

محلل و جهت تسكين درد دندان و دفع فساد صفرا و اسهال صفراوى

و خاييدن ثمر آن خصوص نارس و يا نيم رس جهت تسكين وجع دندان و استحكام آن و لثه

و خوردن آن قابض شكم و نفاخ و ممسك منى و ثمر نارس آن از ادويه ممسكه منى است

و عصاره تازه آن عطوساً و قطوراً در بينى براى اهوه و امراض دماغى نافع و آب بسيارى از دماغ بر مى‏آورد

و عرق گل آن مقوى ارواح و مفرح و جهت امراض مذكوره و بارده نافع و عطر آن كه با براده صندل مرتب نمايند بسيار خوشبو و مقوى است

و آشاميدن مطبوخ پوست درخت آن جهت تسكين وجع اعضا و مرضى كه در بنگاله مى‏شود

و به هندى اهوه مى‏نامند و مى‏گويند كه در بينى مى‏شود و مضمضه آن جهت تسكين وجع دندان و استحكام آن و لثه

و عصاره پوست درخت و ثمر نيم‏رس آن را ابريشم بافان جهت استحكام رنگ ابريشم بر تارهاى آن مى‏مالند

و رنگ آن سياه مى‏باشد و با ثبات و پوست درخت و ثمر خام آن را نيز كوفته و در آب خيسانيده طبخ مى‏دهند جهت رنگ نمودن ابريشمکتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 246

[pejuhesh237]

محلل و جهت تسكين درد دندان و دفع فساد صفرا و اسهال صفراوى

و خاييدن ثمر آن خصوص نارس و يا نيم رس جهت تسكين وجع دندان و استحكام آن و لثه

و خوردن آن قابض شكم و نفاخ و ممسك منى و ثمر نارس آن از ادويه ممسكه منى است

و عصاره تازه آن عطوساً و قطوراً در بينى براى اهوه و امراض دماغى نافع و آب بسيارى از دماغ بر مى‏آورد

و عرق گل آن مقوى ارواح و مفرح و جهت امراض مذكوره و بارده نافع و عطر آن كه با براده صندل مرتب نمايند بسيار خوشبو و مقوى است

و آشاميدن مطبوخ پوست درخت آن جهت تسكين وجع اعضا و مرضى كه در بنگاله مى‏شود

و به هندى اهوه مى‏نامند و مى‏گويند كه در بينى مى‏شود و مضمضه آن جهت تسكين وجع دندان و استحكام آن و لثه

و عصاره پوست درخت و ثمر نيم‏رس آن را ابريشم بافان جهت استحكام رنگ ابريشم بر تارهاى آن مى‏مالند

و رنگ آن سياه مى‏باشد و با ثبات و پوست درخت و ثمر خام آن را نيز كوفته و در آب خيسانيده طبخ مى‏دهند جهت رنگ نمودن ابريشمکتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 246

[pejuhesh237]

.