بادنجان

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.از نظر تركيبات شيميايى در برگ و شاخه‌ها و گل بادنجان الكالوئيدسولانين   وجود دارد و همچنين در ميوۀ نارس آن نيز مشخص شده است.

ولى در ميوۀ رسيدۀ آن مقدارش خيلى كم است و فقط ميوۀ رسيدۀ بادنجان خوراكى است و با توجه به اين كه در معده‌هاى ضعيف حتى وجود مقدار كم

الكالوئيدسولانين نيز ممكن است اختلالات مسموميت ضعيفى ايجاد نمايد، لذا در مصرف و خوردن بادنجان بايد رعايت احتياط به عمل آيد.

براى اين كار بادنجان را قبل از طبخ بايد به برشهايى با پوست يا بى‌پوست تقسيم و داخل و خارج آن را نمك پاشيد  ٣ - ٢  ساعت بگذارند كه زردآب و آب

سياهى كه محتوى الكالوئيد است از آن خارج شود و در خلال اين  ٣ - ٢  ساعت چند بار آب آن را عوض كنند و آب تازه بريزند تا بكلى سياه‌آب از آن خارج

شود و پس از آن پخته و مصرف كنند.

گزارش ديگرى نشان مى‌دهد كه در ميوۀ بادنجان وجود ترى‌گونلين   و كولين و پروتئين   و كلسيم و فسفر و آهن و ويتامينهاى A و B و C تأييد شده است.

از نظر مواد معدنى و ويتامينها در هريك صد گرم بادنجان رسيده مواد زير موجود است (ارقام بالا مربوط به بادنجان خام و ارقام زير مربوط به بادنجان پخته با آب كم است) :

آب  ٩۴ / ٩٢  گرم، پروتئين   ٢ / ١  گرم، چربى  ٢ / ٠  گرم، هيدراتهاى كربن  ٢ / ٣   ٧ / ۴  گرم، كلسيم  ١١ / ١٢  ميلى‌گرم، فسفر  ٢١ / ٢۶  ميلى‌گرم، آهن  ٧ / ٠   ۶ 
/ ٠  ميلى‌گرم، سديم  ١ / ٢  ميلى‌گرم، پتاسيم  ١۵٠ / ٢١۴  ميلى‌گرم، ويتامين A  ١٠ / ١٠  واحد بين المللى، تيامين  ۵ / ٠ / ٠  ميلى‌گرم، رايبوفلاوين  ٠۴ / ٠   ٠۵ / ٠  ميلى‌گرم، نياسين  ۵ / ٠  ۶ / ٠  ميلى‌گرم، ويتامين C 3/5 ميلى‌گرم. کتاب معارف گیاهی میر حیدر جلد 1 ص 11