انتله

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

انتله: به لغة آنجا جدوار اندلسى است و به بغدادی گياه مزبور را اطواره گويند
فارسی:
عربی:
یونانی:
انگلیسی:
فرانسه:
آلمانی:
ایتالیائی:

[pejuhesh237]

و قسمى از او سياه و كثير الفروع و بزرگ به قدر بیخ كولان

و فروع او شبيه به ريشه بنطافلن

و مغزش سرخ و طعمش مثل طعم دانهء شفتالو

و برگش مايل به سرخى و شبيه به برگ عنب الثعلب و انبوه

و قسمى سفيد و برگش مثل برگ سنا مايل به زردى و خشونت

و طعمش شيرين و رايحهء برگ او اندك تند و با عطريت کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-37


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود

[pejuhesh237]

و منبت انتله بلاد اندلس و چين است کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-37

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و كوهستان تبت و بعضى كوههاى هند و مورنك و لاسه كه متصل بكوهستان خطا است و غيرها کتاب مخزن الادویه طبع قدیم جلد یک ص 174

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

سفيد: او در آخر دويم گرم و خشك و سياه او : در آخر دويم گرم و خشك کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-37
متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود

[pejuhesh237]

.و مؤلف تذكره گويد كه گياه انتله كشنده حيوان است کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-37

[pejuhesh237]

سفيد او در رفع سمّ هوام ضعيف‌تر از قسم سياه

و مستعمل او برگ اوست و جهة تحليل رياح و تسكين دردهاى باطنى نافع

و قدر شربتش تا دو مثقال و بیخش كشندهء حيوانيست به غير انسان و محرك باه

و مثل جدوار ترياق سموم و از آن ضعيف‌تر و مبهّى و مسخن معده و جگر

و محلل مواد بلغمى و پخته او در شراب قاطع بواسير

و حمول آن مقوى رحم و محلل ورم آن و ورم ساير اعضأ

و تدهين به روغن او موجب درازى مو بغايت مؤثر و مورث خناق

و كرب و مجفف رطوبات و مصلحش روغن كنجد و شيرينى

و قدر شربتش يك قيراط و بغدادى گويد كه در حوالى او گياهى می رويد

كه چون گوسفند بخورد می ميرد مثل گياه بیش

و از خوردن گياه انتله رفع سميت او می شود کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-37


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و جهت لسع هوام نافع

و صنف سياه آن در ترياقيت قائم‌مقام ترياق فاروق خصوصا در اوجاع بطن و اوجاع ارحام نافع

کتاب مخزن الادویه طبع قدیم جلد یک ص 174

[pejuhesh237]

سفيد او در رفع سمّ هوام ضعيف‌تر از قسم سياه

و مستعمل او برگ اوست و جهة تحليل رياح و تسكين دردهاى باطنى نافع

و قدر شربتش تا دو مثقال و بیخش كشندهء حيوانيست به غير انسان و محرك باه

و مثل جدوار ترياق سموم و از آن ضعيف‌تر و مبهّى و مسخن معده و جگر

و محلل مواد بلغمى و پخته او در شراب قاطع بواسير

و حمول آن مقوى رحم و محلل ورم آن و ورم ساير اعضأ

و تدهين به روغن او موجب درازى مو بغايت مؤثر و مورث خناق

و كرب و مجفف رطوبات و مصلحش روغن كنجد و شيرينى

و قدر شربتش يك قيراط و بغدادى گويد كه در حوالى او گياهى می رويد

كه چون گوسفند بخورد می ميرد مثل گياه بیش

و از خوردن گياه انتله رفع سميت او می شود کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-37


متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و جهت لسع هوام نافع

و صنف سياه آن در ترياقيت قائم‌مقام ترياق فاروق خصوصا در اوجاع بطن و اوجاع ارحام نافع

کتاب مخزن الادویه طبع قدیم جلد یک ص 174

[pejuhesh237]

.