ابقر

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن
ابقر:
به فارسى شوره گويند
و آن از بخار مائى بر روى زمين شوره زار به هم میرسد
و بعد از تصفيهء آن به آتش شبيه به نمك می شود
و در آخر سيم گرم و خشك و مفتّح سدّه و منقّى بلغم و اوساخ بدن
و مسهل و در نهايت حدّت و قویتر از نمك و بوره در افعال
و جهة علل سپرز و درد كمر نافع و مجرّب دانسته‌اند
و مضّر مرى و گرده
و مصلحش كتيرا و عسل
و قدر شربتش تا نيم درهم وبدلش ملح اندرانى
و ربع درهم او تا دو درهم با شكر جهة احتباس بول كه به هيچ چيز دفع نشود مجربست
و از خواص او سرد كردن آبست به عمل

مخصوص كه آب را در ظرف روى توتيا كرده در آب شوره حركت دهند
و او جزو اعظم بارود است.

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص 10-11