اهليلج اصفر

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

اهليلج اصفر: هليلهء زرد است
فارسی:
عربی:
یونانی:
انگلیسی:
فرانسه:
آلمانی:
ایتالیائی:

[pejuhesh237]

بهترين او باليدهء زرد است مايل به سرخى با ملاسة است کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-38-39

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

در آخر اول سرد و در دويم خشك کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-38-39

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

و مسهل به عصر صفرأ و بلغم رقيق

و مقوى معده و دماغ و مفتح سدود و مطبوخ و منقوع او بهتر از جرم اوست

و جرم او و ساير هليلجات محدث قولنج اند به سبب رفع رقيق خلط

و باقيماندن غليظ و مجموع او مقوى حواس و ذهن و جهة خفقان

و صداع و غثيان و جذام و حمّيات مركبه و دردسر و استسقاء و رياح بواسير

و منع صعود بخار به دماغ و تصفيهء رنگ رخسار و اطفاى تاثير سودا كه از احتراق صفرا باشد نافع اند

و بعضى درحميات منع كرده اند و اين قول حق است مگر آنكه خلط غليظى با صفرا و بلغم رقيق نباشد

و به دستور در حقنه منع نموده‌اند

و در شرح اسباب در قواعد كليّه علاج سرسام صفراوى مذكور است

كه هليله در حقنه او بايد كرد و اين قول پسنديده است

و حقير در حقنه اسهال كراثى كه با سّده و نهايت وجع امعاء بوده مكرر كرده

و باعث رفع علة شده و استدلال مانع به سبب عصر آن صورتى ندارد

چه حقنه را اثر در افضيه است نه مسام كه باعث انضام

و بقاى مواد غليظه گردد خصوصا با ادويهء مليّنه و مفتحه و جاذبه كه اضعاف او باشد

و عصارهء خشك هليله قوى الفعل است و قليل المقدار و درد دستورات مذكور می شود

و ذرور هليلهء زرد جهة دمعه و تجفيف رطوبات و حدّة بصر نافع خصوصا هرگاه در خمير گرفته بسوزانند

و به دستور قطور آب خيسانيدهء او همين اثر دارد

و سنون او و دانهء او جهة تقوية لثه و خون بن دندان و رويانيدن گوشت او مفيد

و مضر سفل و مصلحش عناب و سپستان و مصلح قبض لازم عصر او روغن بادام و قند و ترنجبين

و قدر شربتش از جرم او تا پانزده درهم و از مطبوخات و منقوح از هفت درهم تا ده درهم

و بدلش در غير اسهال پوست انار

و گويند عفص بدل اوست و از خواص مجربه اوست سرعت گداختن معادن خصوصا حديد را کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-38-39

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

و مسهل به عصر صفرأ و بلغم رقيق

و مقوى معده و دماغ و مفتح سدود و مطبوخ و منقوع او بهتر از جرم اوست

و جرم او و ساير هليلجات محدث قولنج اند به سبب رفع رقيق خلط

و باقيماندن غليظ و مجموع او مقوى حواس و ذهن و جهة خفقان

و صداع و غثيان و جذام و حمّيات مركبه و دردسر و استسقاء و رياح بواسير

و منع صعود بخار به دماغ و تصفيهء رنگ رخسار و اطفاى تاثير سودا كه از احتراق صفرا باشد نافع اند

و بعضى درحميات منع كرده اند و اين قول حق است مگر آنكه خلط غليظى با صفرا و بلغم رقيق نباشد

و به دستور در حقنه منع نموده‌اند

و در شرح اسباب در قواعد كليّه علاج سرسام صفراوى مذكور است

كه هليله در حقنه او بايد كرد و اين قول پسنديده است

و حقير در حقنه اسهال كراثى كه با سّده و نهايت وجع امعاء بوده مكرر كرده

و باعث رفع علة شده و استدلال مانع به سبب عصر آن صورتى ندارد

چه حقنه را اثر در افضيه است نه مسام كه باعث انضام

و بقاى مواد غليظه گردد خصوصا با ادويهء مليّنه و مفتحه و جاذبه كه اضعاف او باشد

و عصارهء خشك هليله قوى الفعل است و قليل المقدار و درد دستورات مذكور می شود

و ذرور هليلهء زرد جهة دمعه و تجفيف رطوبات و حدّة بصر نافع خصوصا هرگاه در خمير گرفته بسوزانند

و به دستور قطور آب خيسانيدهء او همين اثر دارد

و سنون او و دانهء او جهة تقوية لثه و خون بن دندان و رويانيدن گوشت او مفيد

و مضر سفل و مصلحش عناب و سپستان و مصلح قبض لازم عصر او روغن بادام و قند و ترنجبين

و قدر شربتش از جرم او تا پانزده درهم و از مطبوخات و منقوح از هفت درهم تا ده درهم

و بدلش در غير اسهال پوست انار

و گويند عفص بدل اوست و از خواص مجربه اوست سرعت گداختن معادن خصوصا حديد را کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص-38-39

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود.

[pejuhesh237]

.