آلودگی محيط زيست

[najm134]

عناوين گزارشاتي كه تا كنون در اين باره منتشر شده است: نسل 14% از پرندگان تا سال 2100 نابود خواهد شد - ضرورت مديريت زباله‌هاي خانگي - آلودگي وسيع رودخانه جاجرود = تهران در خطر است!! - زباله قابل بازیافت بریتانیا در چین دفن می شود - هشدارهاي خانگي

[najm134]

نسل 14% از پرندگان تا سال 2100 نابود خواهد شد
محققان آمریکایی اعلام کردند: تا پایان این قرن 10% از گونه های متعدد پرندگان نابود خواهد شد. با انقراض پرندگان دیگر بشر نمی تواند از مزاید این جانوران همچون پاکسازی محیط زیست از لاشه جانوران و پاشیدن بذر گیاهان بر روی زمین بهره گیرد.
تحقیقات وسیع بر روی سرعت انقراض نسل پرندگان و ارتباط آن با محیط زیست و شرائط اقلیمی نشانگر آن است که دست کم 1200 گونه از پرندگان تا سال 2100 منقرض خواهد شد
این یافته ها نتیجه تحقیق یک تیم تحقیقاتی از دانشگاه استندفورد کالیفرنیا می باشد.این تیم تحقیقاتی در نتایج تحقیقاتشان که در شرح مذاکرات آکادمی علمی و ملی چاپ شد نوشتند که "این در حالی است که از سال 1500 تنها نسل 3/1% پرنده از کل پرندگان جهان نابود شده اند که بر طبق آمار این تعداد به کاهش 20% تا 25% تعداد پرندگان منتهی گردیده است.
این مساله معلول فعالیت های بشر است. در سال 1997ا، 30000 نفر از 35000 تا 50000 مورد مرگ در جهان در هند بر اثر ابتلا به بیماری هاری در هند گزارش شده که این فاجعه در نتیجه وفور سگ های در شهر و رشد بی رویه جمعیت و نابودی پرندگان لاشخور رخ داد.
این پروژه تحقیقاتی گویای این مساله است که تا سال 2100 بیش از 14% از گونه های پرندگان نابود خواهند شد، کاهش 20% تا 25% تعداد پرندگان برابر نابودی یک پرنده از هر چهار پرنده است.

[najm134]

ضرورت مديريت زباله‌هاي خانگي
زباله اصطلاحا به مواد زايد جامد، نيمه‌جامد يا مايعي گفته مي‌شود كه ظاهرا به‌دردنخور بوده و دور ريخته مي‌شود. زباله‌هاي خانگي شايد مهمترين بخش زباله محسوب شوند كه در صورت تفكيك و مديريت صحيح بتوانند بخشي از سرمايه‌هاي ملي را بازگردانند. امروزه به دليل افزايش جمعيت، زباله‌هاي شهرها نيز افزايش يافته است. از آن گذشته رواج فرهنگ مصرف سبب شده است در شهرهاي بزرگي چون تهران هر فرد روزانه 900 گرم زباله توليد كند. زباله‌هاي خانگي عبارتند از پسمانده‌هاي مواد خوراكي، كاغذ، شيشه، فلزات، پلاستيك، پارچه و...
بخش بزرگي از زباله‌هاي خانگي را پسمانده‌هاي گياهي و حيواني مثل پسمانده سبزي‌ها، پوست و ضايعات ميوه و استخوان و ضايعات گوشت و مرغ و ماهي تشكيل مي‌دهند كه زباله تر به حساب مي‌آيد. كاغذ و مقوا اعم از روزنامه، كتاب، دفتر و كاغذ بسته‌بندي نيز بخش بزرگ ديگري از زباله را تشكيل مي‌دهد. انواع پلاستيك، ظروف يك بار مصرف، اسباب‌بازي و قوطي‌هاي فلزي و شيشه‌اي نيز بخشي از زباله‌هاي منازل است. بايد توجه داشت تمام موادي كه از نظر ما به‌دردبخور نيستند، دورريختني نيست. اگر به هزينه‌هاي جمع‌آوري و دفن زباله نگاهي بيندازيم، متوجه مي‌شويم كه با كمي ‌دقت مي‌توان از استهلاك سرمايه قابل توجهي جلوگيري كرد.
هر تن زباله حدود 400 متر مكعب گاز گلخانه‌اي دي‌اكسيد كربن متصاعد مي‌كند و از هر تن زباله 400 تا 600 ليتر شيرابه خارج مي‌شود كه مي‌تواند تاثير خطرناكي روي آب و خاك داشته باشد و محل‌هاي دفن زباله هر روز گسترش بيشتري پيدا مي‌كنند. اگر توليد زباله به همين ترتيب ادامه داشته باشد، مدت زيادي طول نخواهد كشيد كه تمام اراضي اطراف شهرها پر از زباله شده و محلي براي دفن زباله باقي نخواهد ماند. بازگشت به طبيعت در مورد بسياري از مواد موجود در زباله به طول مي‌انجامد و اين مواد سال‌ها باعث آلودگي و آسيب به محيط زيست مي‌شوند. شيشه و قوطي‌هاي فلزي و بويژه آلومينيومي ‌صدها سال روي زمين باقي مي‌مانند. كيسه‌ها و ظروف پلاستيكي كه يك روز به دليل سبكي و دوام آنها ساخته شدند، امروزه عامل بزرگترين مشكلات زيست‌محيطي هستند. چرا كه پلاستيك غيرقابل تجزيه است و كيسه‌هاي نايلوني به طور متوسط 500 سال در محيط باقي مي‌مانند. كيسه‌هاي پلاستيكي همراه باد همه جا پخش مي‌شوند و بيشتر آنها سر از دريا درآورده يا بلعيده شده به وسيله جانداران سبب مرگ آنها مي‌شوند.

[najm134]

آلودگي وسيع رودخانه جاجرود = تهران در خطر است!!
يكي از مشكلات جامعه ما آن است كه بعضي از وظايف روزمره خود را در قالب روزهاي خاص تعريف كرده ايم، وقتي آن روز فرا مي رسد به صورت سمبليك، آيين هايي را با شور و هيجان برگزار مي كنيم و دوباره، اصل قضيه در فراموشي مي افتد تا سال ديگر. از قضا در همين تب و تاب مراسم روز هواي پاك، گفت وگويي از خانم دكتر ابتكار رئيس سازمان حفاظت محيط زيست در روزنامه ها چاپ شده بود كه به گفته وي به دليل احداث ساختمان هاي غيرمجاز در حاشيه رودخانه جاجرود و آلودگي شديد آب اين رودخانه، يكي از منابع مهم تأمين كننده آب تهران با خطري جدي روبه رو شده است.
وقتي در ساحل يك رودخانه ويلا و خانه هاي ويلايي و در ساليان اخير برج ساخته مي شود به قول رئيس سازمان حفاظت محيط زيست، فاضلاب خام اين ساختمان ها وارد رودخانه مي گردد، شدت آلودگي به اندازه اي است كه كار پالايش آب را در تصفيه خانه هاي شهر تهران با مشكل روبه رو مي كند. اين يك واقعيت تلخ و تكان دهنده و كابوسي است كه در كنار تهديدهاي زلزله احتمالي در تهران بر ساكنان اين كلان شهر سايه افكنده است. اما آيا مسأله آلودگي آب جاجرود و احداث ساختمان هاي غيرمجاز در حاشيه رودخانه مربوط به امروز و ديروز است؟ مسلماً ساختمان ها يك شبه ساخته نشده اند و اين آلودگي هم به تدريج عارض رودخانه اي شده است كه در گذشته اي نه خيلي دور انواع ماهي ها در آب زلال اش زندگي مي كردند و صفاي ميگون و فشم بستگي به همين صفاي جاجرود داشت.يك حقوقدان برجسته آلماني گفته است، خلاف هاي كوچك زاينده تبهكاري هاي بزرگ خواهندبود. اگر قانون ساخت بنا در حريم رودخانه ها و درياها را ممنوع كرده است، چرا اين همه ساختمان و ويلا در اين حريم ها ساخته شده است. مسافراني كه همين نوروز امسال به شمال و سواحل درياي خزر رفته اند، ديده اند كه چه طور، ديواري از ويلاهاي كوچك و بزرگ ساحل دريا را پوشانده اند و به هيچ مسافر و گردشگري اجازه نزديك شدن به لبه آب را نمي دهند. اين همه ويلا، دور از چشم ضابطان قانون ساخته شده اند.رودخانه جاجرود هم به همچنين! كساني كه دوست داشته اند در لب آب ويلا بسازند و شب را با زمزمه رود به خواب خوش فرو روند هم پولش را داشته اند و هم گوششان بدهكار به دلايل قانوني وزارت نيرو و سازمان حفاظت محيط زيست نبوده است. تعدادي هم شايد از روي ناآگاهي در آن حريم به ساخت و ساز مبادرت كرده اند و عده اي هم شايد از ساكنان بومي باشند كه در ملك آباء اجدادي شان كه از قضا در جوار رودخانه واقع شده، خانه سازي كرده اند، اما به طور حتم اكثريت ويلاها را همان گروه اول بنا كرده اند و امروز خطر آلودگي وسيع آب تهران را دامن زده اند. تا آنجا كه بنده به عنوان يك شهروند ميانسال و نه چندان جوان به ياد دارم، حدود ،۱۰ ۱۵ سالي است كه وزارت نيرو و سازمان حفاظت محيط زيست مدام هشدار مي دهند كه ايهاالناس، ساختن خانه و تأسيسات در كنار رودخانه ها علي الخصوص رودهايي كه تأمين كننده آب تهران اند، ممنوع است اما كساني بي توجه به اين هشدار ها ساخته اند و همچنان مي سازند. تا وضع به اين منوال است، مسئولان بعد از وقوع فاجعه به صحنه مي رسند و هشدار مي دهند كه خطر آلودگي شديد يكي از مهم ترين منابع آب تهران را تهديد مي كند.
بحث ديگر در آلودگي رودخانه جاجرود فاضلاب بعضي از سازمان هاي بزرگ و پرجمعيت در اين نواحي است كه ظاهراً نه شهرداري محل و نه سازمان حفاظت محيط زيست قادر به تفهيم و اجراي قانون براي جلوگيري از انتشار اين فاضلاب ها به رودخانه نشده اند. فردا كه خداي ناكرده، آب تهران با مشكل جدي آلودگي روبه رو شد و مسأله اي كه در ابتدا به راحتي قابل حل بود، به صورت يك مشكل مملكتي درآمد، آن وقت اهرم هاي قانوني در عالي ترين سطوح به كار مي افتند تا راه هر چه فاضلاب خانگي و غيرخانگي و... را ببندند.اما چرا علاج واقعه را قبل از وقوع نمي كنيد. دستگاه هاي مسئول با استفاده از ضوابط قانوني مي توانند، اشخاص حقيقي و حقوقي را كه با آلوده كردن آب رودخانه جاجرود مرتكب جرم شده اند و قانون را زير پا گذاشته اند به محاكم قضايي بكشانند. اگر قرار بود با حرف و هشدار اين مسأله حل شود كه وضعيت جاجرود، چنين اسفبار نمي شد. مسأله فقط محدود به جاجرود نمي شود، در استان گيلان، بهره برداران شن و ماسه، تعداد زيادي از رودخانه ها را از وضعيت طبيعي خارج كرده اند به طوري كه تخم ريزي ماهيان و زندگي آبزيان در آنها ممكن نيست. چرا با آنها برخورد قانوني نمي شود؟! روزهايي كه براي گراميداشت محيط زيست نامگذاري شده اند از جمله روز زمين، روز هواي پاك، روز مبارزه با آلودگي هوا، روز محيط زيست و غيره... بسيار پسنديده و مقدس اند، اما وقتي قوانين محيط زيست در مورد حفظ حريم درياها و رودخانه ها كه بحث مفصل آنها در اينجا مقدور نيست به راحتي زيرپا گذاشته مي شوند آيا از آن روزها، جز حالت سمبليك چيزي باقي مي ماند خودتان قضاوت كنيد. تحقيق: رفعت وارياني

[najm134]

زباله قابل بازیافت بریتانیا در چین دفن می شود
محل دفن زباله در بریتانیا- بخش بزرگی از زباله ها، به جای بازیافت، بدون سر و صدا در کشورهای در حال توسعه سوزانده می شود . در حالی که بریتانیایی ها کم کم عادت می کنند زباله های خود را بازیافت کنند، کارشناسان می گویند که میزان مواد قابل بازیافت که به کشورهای خارجی، از جمله چین، هند و اندونزی فرستاده می شود احتمالا تا چند سال آینده دو برابر خواهد شد. اما هفته نامه ساندی تایمز اخیرا در گزارشی در همین ارتباط نوشت که بخش بزرگی از زباله خانوارهای بریتانیایی در کشورهای خارجی بازیافت نمی شود بلکه در کشورهای جهان سوم دفن می شود. از جمله برنامه های محیط زیستی بریتانیا صدور مواد قابل بازیافت به کشورهای خارجی است که میزان آن در سال به دوازده میلیون تن می رسد. اما گزارشگران ساندی تایمز در شهر دهلی در هند و همچنین چین می گویند که بخشی از این مواد صادراتی - که به "فهرست سبز" موسوم است - در کشورهای خارجی سوزانده و یا دفن می شود که عواقب ناگوار محیط زیستی برای این کشورها در بردارد. اما گردانندگان صنعت بازیافت بریتانیا تاکید دارند که بخش عمده مواد صادر شده مورد استفاده قرار می گیرد و تاثیر محیط زیستی آنها از نزدیک تحت نظر است.
به نوشته این هفته نامه ناظران ضمن قانونی دانستن تجارت مواد بازیافتی ابراز نگرانی کرده اند که بسیاری از مواد صادراتی "فهرست سبز" به درستی تفکیک نمی شود یا از یک جنس واحد تشکیل نشده که به آسانی قابل بازیافت باشد.
به نوشته ساندی تایمز در حالی که آمار و ارقام رسمی صادرات مواد بازیافتی شهرداری های انگلستان و ولز با آنچه واقعا صادر می شود تناقضی ندارد اما بخش بزرگی از زباله ها، به جای بازیافت، بدون سر و صدا در کشورهای در حال توسعه سوزانده می شود، در گورستان زباله دفن می شود یا در خیابان ها پراکنده می شود. یکی از دانشگاهیان ارشد چین، دولت بریتانیا را متهم کرده است که از کشورش به عنوان یک سطل آشغال بزرگ، "محلی برای صادر کردن آلاینده ها و در عین حال کسب درآمد از آن" استفاده می کند. در بریتانیا از مردم خواسته شده زباله های خود را تفکیک کنند اما برخی از زباله های این کشور تقریبا هیچ خواهانی ندارد مثل بسته بندی ساندویچ، ظرف ماست یا ظروف پلاستیکی؛ اما همین اقلام در بازارهای جهانی داد و ستد می شود.
پرفسور "کریس کاگینز"، مدیر یکی از سازمان های مشاوره ای در زمینه زباله، به ساندی تایمز گفت: "در بریتانیا زباله ظروف مواد غذایی، اغلب باید راهی گورستان زباله شود (چون قابل استفاده نیستند) بنابراین آن را به خارج صادر می کنند. این که این کار قانونی است یا برای آن بازاری وجود دارد، بحث جداگانه ای است."
راهول کومار، دلال زباله پلاستیک در هند، در حیاط منزل خود کوهی از این زباله ها را دارد. او به این هفته نامه بریتانیایی گفت: "برای این زباله ها پول چندانی نمی گیرم و فروش آنها سخت است. بطری های پلاستیکی خریدار بیشتری دارد و قیمت هر نیم کیلو، پانزده پنس (تقریبا 30 سنت) است."
بازیافت پلاستیک معمولا از طریق آب کردن آن یا خرد کردن آن به قطعات بسیار ریز صورت می گیرد و بعد از آن مقوا یا پلاستیک برای بسته بندی درست می کنند. اما برخی از این زباله ها عملا قابل بازیافت نیست چون یا خیلی کثیف است یا خیلی صدمه دیده یا از جنسی است که اصلا قابل بازیافت نیست." در بریتانیا برخی از شرکت های فعال در زمینه بازیافت، مراحل بعدی مصرف این مواد پس از صادرات را با دقت دنبال می کنند اما برخی دیگر، این مواد را به آژانسها و دلالان می فروشند و از سرنوشت آنها خبری ندارند.
ساندی تایمز می نویسد برخی از محموله هایی که به خارج فرستاده می شود زباله های تفکیک نشده است. اداره محیط زیست بریتانیا شرکت های مسئول ارسال این گونه محموله ها را تحت پیگرد قانونی قرار داده است اما گفته می شود که ابعاد معضل آلودگی مواد صادراتی بسیار گسترده است. بریتانیا زباله های قابل بازیافت خود را از جمله به هنگ کنگ صادر می کند و این مواد معمولا از هنگ کنگ راهی چین می شود. در چین مواد بازیافتی تفکیک می شود. یکی از استان های چین که به مرکز این مواد تبدیل شده استان "مای" در کنار رودخانه پرل است. "مای" یک زمان روستایی کوچک بود اما اکنون به شهری صنعتی تبدیل شده؛ صنعت زباله قابل بازیافت. در کارخانه های بتونی کوچکی که در این منطقه ساخته شده کاغذها از زباله ها تفکیک می شود و پلاستیک برای بازیافت به قطعات کوچک تبدیل می شود.
به نوشته ساندی تایمز پس از آنکه دولت چین دستور داد تجارتخانه ها از شهر "نانهای" (مرکز قبلی مواد قابل بازیافت) خارج شوند، دهها کارخانه که زباله خانگی بریتانیایی را وارد می کنند امسال به مای نقل مکان کرده اند. خشم ساکنان شهر نانهای از آلودگی محیط زیست باعث شد تا دولت چین چنین دستوری را صادر کند.
کارگران مهاجر در مای برای یک روز کار تفکیک زباله نزدیک چهار دلار دستمزد دریافت می کنند. کیسه های نایلونی فروشگاه های زنجیره ای بریتانیا در خیابان ها پراکنده است و آبراه های مای با پلاستیک و کاغذهای کثیف مسدود شده است.
گزارشگر ساندی تایمز از چین می نویسد موادی که از بریتانیا وارد این کشور می شود به ندرت تفکیک شده است در حالی که قانون بریتانیا می گوید که این مواد باید کاملا تفکیک شده باشد.
ژانگ وولانگ، کارگر نوزده ساله در روستای مای می گوید: "محموله ای که دست ما می رسد کثیف و قاطی است. آنهایی که قابل بازیافت نیست به گورستان زباله فرستاده می شود."
یکی دیگر از کارگران جوان این روستا می گوید که بسیاری از کارگران به طمع پیدا کردن پول انگلیسی این زباله را تفکیک می کنند: "من شنیدم یک کارگر زن یک دسته پول بریتانیایی در میان زباله ها پیدا کرده. من هم وقتی پول پیدا کنم به روستای خودم بر می گردم."
به نوشته این هفته نامه ساکنان روستای مای شکایت داشته اند که صنعت بازیافت تاثیر مخربی بر محیط زیست این منطقه داشته است. آنها می گویند که "همه چیز در این روستا آلوده شده در حالی که تا چند سال پیش آب نهرها و مزارع پاک و پاکیزه بوده است اکنون آب کثیف و مملو از زباله و آلاینده های شیمیایی است. سبزیجات هم قابل کاشت نیستند چون مزارع از پلاستیک و زباله پوشیده شده است."سازمان های بریتانیایی فعال در عرصه صنعت بازیافت می گویند چین به مواد خام قابل بازیافت نیاز زیادی دارد اما به نوشته ساندی تایمز هزینه آن برای محیط زیست چین خشم بسیاری را برانگیخته است.
اما مارپ سازمان ترویج دهنده بازیافت در بریتانیا، می گوید این کشور در کل مواد قابل بازیافت با کیفیت بالا را به خارج صادر می کند: "چین برای خرید این مواد هزینه زیادی را تحمل می کند و خیلی عجیب و غیرمنطقی است که آنها را بسوزاند یا در گورستان زباله دفن کند."

[najm134]

هشدارهاي خانگي
متخصص بيماري‌هاي ريوي در مورد انواع خطرناك آلاينده‌هاي موجود در هواي خانه توضيح مي‌دهد.
همه ما تا به حال در مورد خطرات ناشى از هواى آلوده شهر زياد شنيده‌ايم. منشأ تمام آلودگى‌هاى هوا را هم كم و بيش مى‌دانيم ولى چاره‌اى نداريم جز اينكه پا به اين آلودگى‌ها بگذاريم و هيچ گريزى هم از آن‌ها نيست. با اين‌حال آلودگى داخل خانه هم بخش ديگرى از آلودگى‌هاى اطراف ماست.
نكته‌اى كه بسيارى از ما نمى‌دانيم اين است كه به گفته كارشناسان، خطر آلودگى هواي منزل مي‌تواند بسيار بيشتر از خارج خانه باشد، حداقل بخاطر اين‌كه بسيارى از ما بيشتر وقتمان يعنى چيزى حول و حوش ۸۰ تا ۹۰ درصد از زمان شبانه روز را در خانه هستيم؛‌به‌خصوص اين روزها و هفته‌ها كه بحث خانه‌تكاني و نظافت آخر سال هم مطرح است.
دكتر حميد سهراب‌پور، متخصص بيماري‌هاي داخلي، فوق تخصص بيماري‌هاي ريوي و رئيس بيمارستان لبافي‌نژاد به آلاينده‌هاي خانگي و عوارض و بيماري‌هاي ناشي از آن‌‌ها توضيح مي‌دهد.
• آقاي دكتر، نوع آلاينده‌هاي داخل خانه با نوع آلاينده‌هاي محيط بيرون متفاوتند. با اين حال و با وجود عدم آگاهي مردم نسبت به اين آلاينده‌ها، كدام نوع آن‌ها بخصوص در داخل خانه شناخته‌شده‌تر است؟
درست است كه خيلي از مردم هنوز با آلاينده‌هاي خانه آشنا نيستند، ولي فكر كنم الان ديگر همه با خطرات سيگار آشنا هستند. هنوز هم از نظر ما در خانه‌ها شايعترين آلاينده و در صدر همه آلاينده‌ها دود سيگار است. چون دود سيگار آلاينده بسيار قوي است و در حدود 5 هزار ماده سمي در آن وجود دارد كه تعداد زيادي از آن‌ها سرطان‌زا هستند و براي همين است كه امروزه در اكثر كشورهاي پيشرفته سيگار كشيدن به‌طور كامل ممنوع شده است.
• از دود سيگار كه بگذريم خيلي از آلاينده‌هاي ديگر هستند كه مردم كمتر با آنها آشنا هستند.
بله، ببينيد الان شايد با وجود سرماي اخير و اعلام آمار تعداد كشته شدگان در اثر مسموميت با گاز مونوكسيد كربن و همچنين هشدارهاي مكرر كارشناسان مبني بر استفاده از وسايل گرمايشي استاندارد، تقريبا اكثر مردم بخصوص در تهران با خطرات وسايل گرمايشي غير استاندارد و حتي بوي ناشي از سوخت آن‌ها آشنا هستند، چون منهاي توليد گاز مونو، سوخت نادرست اين وسايل در كساني كه حساسيت‌هاي تنفسي دارند منجر به بروز اختلالات شديد ريوي مي‌شود.
ولي يكي از آلاينده‌هايي كه در ساختمان‌ها بخصوص در طبقات پايين و زيرزمين‌ها ايجاد مي‌شوند، اشعه رادون است. اين اشعه يكي از عوامل بروز سرطان ريه است. البته اين اشعه مقدار مجاز دارد كه اگر از اين مقدار بالاتر رود، احتمال بروز سرطان ريه در كساني كه با آن در تماسند وجود دارد.
• خب علاوه بر شناخت ناكافي مردم نسبت به آلاينده‌‌هاي اينچنيني، موادي وجود دارد كه مثلا استفاده از آن منسوخ شده باشد ولي در كشور ما هنوز مردم با آن سروكار داشته باشند؟
اين نكته بسيار مهمي است. ببينيد، يكي ديگر از آلاينده‌ها كه امروزه در تمام دنيا منسوخ است ولي متأسفانه هنوز در كشور ما از آن استفاده مي‌شود، آزبست است. اين يك ماده معدني است كه در عايق كاري‌ها و در ساخت مصالح ساختماني بكار مي‌رود. اين ماده منجر به بروز بيماري به نام آزبستوزيس مي‌شود و در نسج ريه تغييراتي ايجاد مي‌كند، چون اليافي كه در اين ماده وجود دارد استنشاق شده و از اين طريق وارد ريه شده و آن را ملتهب مي‌كند كه اين واكنش التهابي شديد بعدا به فيبروز يا همان تغيير نسج ريه تبديل مي‌شود.
• عوارض اين ماده در همان تغيير بافت ريه خلاصه مي‌شود؟
علائم عمده ناشي از استنشاق اين ماده همان تنگي نفس، سرفه و خس خس سينه است ولي مهم‌تر از آن اين است كه اين ماده سرطان‌زا هم هست و در كساني كه به‌طور مداوم با آن سر و كار دارند، ايجاد سرطان مي‌كند. حتي ما موارد زيادي از كارگران ساختماني داريم كه در تماس با اين ماده دچار تومورهاي بسيار بدخيم شدند چون اين ماده هنوز متأسفانه در صنايع ما ممنوع نشده ولي در كشورهاي ديگر از سال 1990 به بعد كاملا حذف شد حتي خيلي از ساختمان‌هايي كه در ساخت آن‌ها از اين ماده استفاده شده بود، كاملا تخليه شده‌اند مثل ساختمان‌ دويچه‌وله آلمان.
• سؤال آخر، مسلما ضربه‌پذير‌ترين افراد در مقابل عوارض آلاينده‌ها كودكان هستند. نه؟
دقيقا همين‌طور است. آلاينده‌هاي داخل منزل شامل انواع سوخت‌هاي فسيلي كه گاز مونواكسيد كربن توليد مي‌كنند، سيگار و... علاوه بر عملكرد جسمي، بر روي عملكرد فكري افراد منزل اثرات سوئي دارند و در كودكان موجب كاهش بهره هوشي آن‌ها مي‌شوند به‌طوري كه با علائمي همچون سردرد، عدم تمركز و احساس خستگي همراهند. همچنين قبل از بلوغ استعداد ابتلا به بيماري‌هاي تنفسي بيشتر است.
علاوه بر اين در افراد مسن نيز به علت ضعف سيستم دفاعي، علائم سريع‌تر و با شدت بيشتري بروز مي‌كنند. به اين 2 گروه سني در مورد هواي آلوده و انواع آلاينده‌ها هميشه هشدار‌هاي بيشتري داده مي‌شود. گزارش سميه شرافتي .

[najm134]

اخیرا دانشمندان دریافتند قرار گرفتن به مدت پنج دقیقه در معرض دود سیگار می تواند خطرناک باشد و سالیانه عده ی زیادی غیر سیگاری اعم از مادران باردار، کودکان و نوزادانی که هنوز متولد نشده اند، بر اثر بیماری های ناشی از سیگار و دود سیگار در معرض خطر قرار می گیرند و یا جان خود را از دست می دهند.

دود سیگار
خطر تنفس دود سیگار برابر است با سیگار کشیدن
مطالعات جدید نشان داده زندگی در کنار افراد سیگاری به اندازه سیگار کشیدن زیان ‌آور است.
محققان می ‌گویند زنانی که در معرض دود سیگار بوده ‌اند، ممکن است دچار ناباروری شوند یا بارداری آن ها با عوارضی، بیش از سایر زنان همراه باشد. به گزارش رویترز، در مطالعه این محققان در دانشگاه روچستر نیویورک مشخص شده داشتن اطرافیان سیگاری هم به اندازه سیگار کشیدن می ‌تواند برای سلامت فرد زیان‌ آور باشد.
پیش از این انبوهی از مطالعات، خطرهای گوناگون سیگار را به سیگاری ‌ها گوشزد کرده بودند؛ از ابتلا به انواع سرطان ‌ها گرفته تا مشکلات پوستی، دندانی و ...، اما تا به‌ حال پژوهش‌ های کمی در مورد عوارض ناگوار سیگار، برای اطرافیان فرد سیگاری انجام شده یا حداقل نتایج این پژوهش‌ ها به طور گسترده منتشر نشده است.
در این مطالعه جدید که در آن بیش از 4 هزار و 800 زن غیرسیگاری شرکت داشته ‌اند و نتایج این مطالعه در شماره آنلاین 27 نوامبر نشریه کنترل دخانیات منتشر شده، مشخص شده آن هایی که در کودکی در خانه‌ ای با والدین سیگاری زندگی می ‌کرده ‌اند، بیش از دیگر زنان احتمال دارد دچار ناباروری شوند؛ یعنی بیش از یک سال برای بچه ‌دار شدن تلاش کنند و نتیجه مثبت نگیرند.
این در حالی است که تحمل دود دیگران، هم در کودکی و هم در بزرگسالی، می ‌تواند احتمال سقط جنین یا تولد نوزاد مرده را در این زنان، تا 39 درصد افزایش دهد و امکان ناباروری را نیز تا 68 درصد بالا ببرد.
جالب این که هر چه ساعات مواجهه شخص با فرد سیگاری بیشتر بوده، احتمال گرفتار شدن او به این عوارض نیز به صورت تصاعدی بالا می ‌رفته، که این نشان‌ دهنده اثر مستقیم تنفس دود سیگار دیگران بر سلامت است.
به گفته این محققان، سموم متنوع موجود در دود سیگار، سبب از بین رفتن DNA در سلول ‌های حساس جنسی می ‌شود و به این ترتیب احتمال نقائص ژنتیکی در این سلول ‌ها بالا می ‌رود. ناهنجاری‌ های ژنتیکی و کروموزومی، از مهم ‌ترین علل بروز سقط در 3 ماهه سوم به شمار می‌ آیند.
همچنین دود سیگار، کارآیی این سلول‌ ها را از بین می ‌برد و در نتیجه احتمال باروری فرد، به خصوص آقایان پایین می‌ آید. به عنوان مثال، تحقیقات نشان داده مردان سیگاری، تعداد اسپرم‌ های سالم و متحرک و بارور کمتری به نسبت سایر آقایان دارند.
اما تاثیر بر سلول ‌های جنسی و باروری، تنها تاثیر منفی سیگار بر اطرافیان سیگاری‌ ها نیست. به عنوان مثال، در یکی از مطالعات انجام شده در این باره، در موسسه ملی بهداشت ژاپن مشخص شده زنانی که همسر آن ها سیگاری ‌هستند، بیش از سایر زنان در معرض ابتلا به سرطان‌ های مرتبط با سیگار، به ویژه سرطان ریه هستند.
نتایج مطالعاتی از این دست، باعث شده کارشناسان بهداشتی برای تصویب قانون ‌های ممنوعیت سیگار کشیدن در اماکن عمومی، تلاش بیشتری به خرج دهند تا حداقل بتوانند کودکان و افراد غیرسیگاری را از خطرهای آن دور نگه دارند.
جنین
دود سیگار برای نوزادان متولد نشده هم خطرناک است
پدران آینده باید سیگار کشیدن را ترک کنند تا فرزند آن ها با خطر روبه رو نشود.
محققان دانشگاه ناتینگهام متوجه شدند زنانی که در دوره بارداری در برابر دود سیگار قرار می ‌گیرند با احتمال 23 درصد بیشتر فرزندشان مرده به دنیا می ‌آید و با احتمال 13 درصد بیشتر نوزادشان به نقص‌ های مادرزادی دچار می ‌شود.
این نتایج با بازبینی 19 مطالعه مختلف که در سراسر جهان انجام شده بود به دست آمد.
یکی از کارشناسانی که در این طرح شرکت داشته در این باره گفت: زنان باردار باید به طور جدی در مورد خطرات دود سیگار آگاه باشند.
این مطالعات قبلا در کشورهای آمریکای شمالی، آمریکای جنوبیف آسیا و اروپا انجام شده است.
تمام این مطالعات روی زنانی انجام شده بود که خودشان سیگار نمی‌ کشیدند اما در معرض دود سیگار اطرافیان خود مانند همسرشان بودند.
تمام این تحقیقات اثبات می‌ کند که زنانی که همسر یا اطرافیانشان بیش از 10 سیگار در اطراف او می‌ کشند خطر را به طور قابل توجهی افزایش می ‌دهند.
محققان اعلام کردند پدران آینده که سیگار می ‌کشند باید بیشتر در مورد خطرات دود سیگارشان برای نوزادی که هنوز متولد نشده است آگاه باشند.
دود سیگار می ‌تواند خطراتی مانند کاهش شدید وزن در هنگام تولد، تولد زودرس و برخی از انواع دیگر نواقص مادرزادی مانند مشکلات قلبی را افزایش دهد.
د کتر جو بئوناردیبی که این تحقیقات را انجام داده است در این باره گفت: چیزی که ما نمی‌ دانیم، این است که آیا این عوارض در اثر دود سیگاری است که مادر در طول دوره بارداری استنشاق می‌ کند یا عوارضی است که در اثر کشیدن سیگار روی کیفیت اسپرم پدران اثر می ‌گذارد. شاید هم هر دو مورد در این زمینه تاثیرگذار باشند.
او در این باره گفت: هنوز هم باید تحقیقات بیشتری در این باره انجام شود، اما به هر حال نکته مهم این است که مردانی که همسرشان باردار است باید هرچه سریع ‌تر سیگار کشیدن را ترک کنند.
دود سیگار سالانه 26 هزار کودک ایرانی را دچار آسم می‌ کند
دبیر اجرایی جمعیت مبارزه با دخانیات گفت: دود سیگار باعث می شود هر سال 26 هزار کودک در کشور مبتلا به آسم شوند.
دکتر محمدرضا معدنی اظهارداشت: اگر هر فرد سیگاری روزانه یک پاکت سیگار مصرف کند، سالانه 70 هزار پک سیگار می زند.
وی با عنوان این مطلب که روزانه 200 نفر سیگاری در کشور فوت می کنند، افزود: از هر 10 نفر سیگاری دو نفر معتاد می شوند.
معدنی با اشاره به عوارض ناشی مصرف سیگار در کشور که تبعات مختلفی به دنبال دارد، گفت: مصرف سیگار علاوه بر زیان افتصادی که بر جای می گذارد، باعث هدر رفتن نیروی انسانی کشور می شود.
دبیر اجرایی جمعیت مبارزه با دخانیات به آسیب های اجتماعی مصرف سیگار در جامعه اشاره کرد و افزود: مرگ یک فرد سیگاری که سرپرست خانواده ای است می تواند آن خانواده را از هم بپاشد. هزینه های درمان عوارض سیگار بعضا به قدری سنگین است که علاوه بر مشکلات اقتصادی، آسیب های روحی و روانی را نیز به دنبال دارد.
وی با اعلام اینکه حدود 12 میلیون نفر در کشور سیگار مصرف می کنند، گفت: هزینه سیگار این تعداد افراد روزانه 4 تا 5 میلیارد تومان است. در حالی که 2 تا 3 برابر این مبلغ نیز توسط دولت صرف هزینه های درمان ناشی از عوارض مصرف سیگار می شود. بنابراین روزانه 20 میلیارد تومان بابت مصرف سیگار در کشور هزینه می شود.

مؤثرترين عامل در رواج و ترك سيكار عملكرد حكومتهاست
رسانه هاي حكومتي بر فضاي تبليغاتي و ذهني ملتشان حاكم هستند
وقتي توصيه ها يا برهيزهاى رسانه اى براى هر موضوع از جمله سيكار مؤثر است كه عملكرد حكومت ناقض مفاد تبليغات نباشد
اكر حكومتي اداره جات مؤسسات كارخانجات توليد و توزيع فروش سيكار داشته باشد
و درآمدهاى هنكفت ميلياردي از راه سيكار داشته باشد
تبليغات رسانه اي او درباره مضرات سيكار و لزوم برهيز از آن تاثيري ندارد

[najm134]

بنزین پتروشیمی ترکیب خطرناکی است که به اشتباه در چهار سال گذشته مورد استفاده قرار گرفته که خطرات جانی بسیاری را برای مردم داشته است و به طور رسمی از وزیر نفت خواسته ام این نوع بنزین دیگر عرضه نشود.
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست گفت: بنزین تولیدی پتروشیمی ترکیب خطرناکی است که به اشتباه در چهار سال گذشته مورد استفاده قرار گرفته که خطرات جانی بسیاری را برای مردم داشته است.

به گزارش تسنیم، معصومه ابتکار در جلسه شورای اداری آذربایجان شرقی، اظهار کرد: متاسفانه در 10 سال گذشته در رده‎بندی دنیا در حفظ و نگهداری محیط زیست، کشور ما 61 پله سقوط داشته است و شاخص‎های ملی ما نیز نشان می‎دهد که کشور در این عرصه در شرایط خوبی قرار ندارد.

وی با اشاره به توجه دولت به مسائل زیست محیطی گفت: یکی از موضوعاتی که در برنامه‎های دولت تدبیر و امید از طرف دکتر روحانی ارائه شد توجه به موضوع محیط زیست بوده است و در همین راستا یک برنامه از 11 برنامه‎ای که رئیس جمهور به مجلس ارائه کرد در خصوص توجه به محیط زیست و اهمیت این موضوع بود.

ابتکار احیای شورای عالی محیط زیست بعد از هفت سال تعطیلی را نوید بخش آغاز حرکت های جدید در عرصه زیست محیطی دانست و افزود: در این شورا باید تهدیدات به درستی احصاء شده و برای آنها راهکارهای کارشناسی ارائه شود.

رئیس سازمان حفاظت محیط زیست، روند خشک شدن پارک ملی دریاچه ارومیه را تلنگری برای دیگر حوزه های زیست محیطی دانست و گفت: میانگذر دریاچه ارومیه یکی از متهمان اصلی وضعیت فعلی آن است و سرنوشت این دریاچه مثال عینی برای دیگر تالاب های کشور است.

ابتکار افزود: اگر قرار است توسعه‎ای در کشور اتفاق بیافتد باید محیط زیست این توسعه را مدیریت کند و با لحاظ کردن پارامتر های زیست محیطی توسعه ممکن خواهد بود.

معاون رئیس جمهور آلودگی هوا را از جمله مشکلات بارز زیست محیطی شهر های بزگ کشور عنوان کرد و افزود: سوخت در کشور یکی از مسائل مهم در آلودگی هوا است و به هرقیمتی شده است باید تنها سوخت استاندارد در کشور استفاده شود.

ابتکار ادامه داد: بنزین پتروشیمی ترکیب خطرناکی است که به اشتباه در چهار سال گذشته مورد استفاده قرار گرفته که خطرات جانی بسیاری را برای مردم داشته است و به طور رسمی از وزیر نفت خواسته ام این نوع بنزین دیگر عرضه نشود.

[najm134]

جمعيت تهران به 62 مليون نفر رسيد = 12 مليون انسان + 50 مليون موش زنده خوار نروزي

براساس استانداردهاي جهاني، وجود يك موش به ازاي هرانسان طبيعي و جزء لاينفك اكوسيستم زندگي انساني است اما اگر ادعاي رييس كميسيون محيط زيست شوراحقيقت داشته باشد، به ازاي هر تهراني بيش از چهار موش وجود دارد.
موش‌هايي كه به گفته كارشناسان «رات» ـ موش‌هاي نروژي ـ هستند و نه «موش». درحقيقت «رات»‌هايي كه درپايتخت ديده مي‌شوند، گونه‌يي جهش يافته از موش‌ها هستند كه بسيار پرقدرت‌تر از موش‌ها بوده و خون آشام نيز هستند. به‌طوري كه به راحتي بچه موش‌ها را مي‌خورند و از خوردن لاشه‌هاي موش‌هاي مرده ابايي ندارند. به اين‌ترتيب جاي تعجب ندارد كه اين خزندگان به ساير جانوران و حتي انسان هم حمله كنند. اين يك واقعيت علمي و اثبات شده است نه يك گزارش تخيلي.

براساس آمارهاي اعلام شده از آمار موش‌هاي تهران، به ازاي هر نفر از جمعيت حدود 12 ميليوني اين كلانشهر چهار موش وجود دارد؛ محمد حقاني، رييس كميسيون محيط زيست شوراي شهر پيش از اين از آمار 50 ميليون موش زنده‌خوار درپايتخت خبر داده. تاكنون گزارش‌هاي متعددي در زمينه هجوم موش‌ها منتشر شده است. به عنوان مثال در تاريخ 9 دي‌ماه 1387، ساكنان روستاي «مسكن» درسبزوار با حمله غافلگيرانه تعداد بي‌شماري موش به مزارع و حتي منازل خود روبه‌رو شدند، جمعيت 850 نفري آن مجبور به كوچ از روستا و سكني گزيدن درمحوطه‌يي به شعاع 30 كيلومتري روستاي قبل شدند.

12 درمقابل 50
براساس استانداردهاي جهاني، وجود يك موش به ازاي هرانسان طبيعي و جزء لاينفك اكوسيستم زندگي انساني است اما اگر ادعاي رييس كميسيون محيط زيست شوراحقيقت داشته باشد، به ازاي هر تهراني بيش از چهار موش وجود دارد. موش‌هايي كه به گفته كارشناسان «رات» ـ موش‌هاي نروژي ـ هستند و نه «موش». درحقيقت «رات»‌هايي كه درپايتخت ديده مي‌شوند، گونه‌يي جهش يافته از موش‌ها هستند كه بسيار پرقدرت‌تر از موش‌ها بوده و خون آشام نيز هستند.

به‌طوري كه به راحتي بچه موش‌ها را مي‌خورند و از خوردن لاشه‌هاي موش‌هاي مرده ابايي ندارند. به اين‌ترتيب جاي تعجب ندارد كه اين خزندگان به ساير جانوران و حتي انسان هم حمله كنند. اين يك واقعيت علمي و اثبات شده است نه يك گزارش تخيلي. قاسم علي اكبر، پژوهشگرمبارزه با موجودات مهاجم درمورد صحت ادعاي وجود 50 ميليون موش درتهران گفت: من حتي معتقدم كه تعداد بيشتر از اين ارقام است چرا كه متاسفانه روش‌هاي نادرست براي مقابله با موش‌ها باعث شده تا نه تنها از تعداد آنها كم نشود كه حتي باعث مقاوم شدن و جهش يافتن گونه‌هاي موش‌هاي تهران و درنهايت چند برابر شدن آمار آنها طي سال‌هاي اخير شده است.

وي با ذكر اينكه هر موش مي‌تواند هر سه ماه بين شش تا 20 فرزند به دنيا بياورد، افزود: البته بايد توجه داشت آنچه امروز درتهران به نام «موش» مي‌شناسيم، درحقيقت «رات» است كه علاوه براينكه عامل انتقال بيش از 35 ويروس و مرض خطرناك است، زماني كه گرسنه شود و غذايي براي خوردن پيدا نكند به راحتي به موجودات زنده حمله مي‌كند.

علي اكبر درپاسخ به اين سوال كه 50 ميليون موش ـ رات ـ كجا مخفي شده‌اند؟ گفت: زير زمين. درتونل‌ها، آبراه‌ها و چاه‌هاي آب. وي ادامه داد: مثلا همان‌طور كه مي‌دانيد درتهران دو شاخه قنات شمالي ـ جنوبي و شرقي ـ غربي وجود دارد، چندي قبل خود شهرداري اعلام كرد كه مناطق شش و 20 بيشترين موش‌ها را دارند. اگر دقت كنيد اين دو منطقه محل تلاقي دو شاخه قنات‌هاي تهران هستند. اين خود دليلي است بر اينكه قنات‌هاي تهران به شاهراهي براي تردد موش‌ها بدل شده‌اند.

اين پژوهشگرمبارزه با موجودات مهاجم در بخش ديگري از سخنان خود درمورد ادعاي شهرداري كه عدم رعايت اصول بيرون گذاشتن زباله‌ها و رعايت بهداشت توسط شهروندان را يكي از مهم‌ترين عوامل افزايش تصاعدي آمار موش‌هاي تهران عنوان مي‌كنند، گفت: اتفاقا اين زباله‌ها مهم‌ترين خدمت به شهروندان تهراني را كرده‌اند. چرا؟ چون هرتهراني براساس گزارش شهرداري روزانه بين 700 تا 1000 گرم زباله مصرف مي‌كند، از سويي هر موش به‌طور متوسط روزانه 30 گرم غذا مي‌خواهد، به بياني زباله‌ها امروز به منبع اصلي غذايي موش‌ها بدل شده باعث شده‌اند تا موش‌ها به دليل گرسنگي از زير زمين به روي زمين نيايند و به انسان و جانوران حمله نكنند.

وي با تاكيد مجدد برامكان‌پذير بودن وجود 50 ميليون موش درتهران گفت: اين آمار به هيچ عنوان دور از ذهن نيست، به عنوان مثال پس از توفان «سندي»، بيش از 28 ميليون موش مرده پيدا شد. پس درتهران اين رقم چندان هم دور از ذهن نخواهد بود. ضمن آنكه شيوه جمع‌آوري زباله دراين شهركاملا مكانيزه و بسيار پيش رفته‌تر از ما است، پس چرا بايد اين همه موش داشته باشند‌؟

وي با ذكر اينكه روش‌هاي به كار رفته توسط شهرداري فقط و فقط باعث مقاوم شدن موش‌ها و چند برابر شدن نسل آنها شده است، گفت: حتي روش‌هاي جديدي كه شهرداري مي‌خواهد از آنها استفاده كند، روش‌هاي مردودي هستند كه به راحتي بي‌اثربودن آنها را مي‌توان اثبات كرد.

علي اكبر درادامه با ارايه تاييديه به امضاي شهردارمنطقه پنج مي‌گويد: سال گذشته با موافقت شهردارمنطقه پنج و با هزينه شخصي به روشي ابتكاري و ارگانيك، ناحيه پنج اين منطقه به وسعت 5735 متر مربع را پاكسازي كرديم و به اذعان اين گزارش تمامي موش‌هاي آن را نابود كرديم ولي متاسفانه شهرداري با وجود تاييد شهردار خودش، حاضر نيست از اين روش آزموده شده استفاده كند و همچنان به دنبال روش‌هاي پرهزينه و كم اثر خارجي است.

وي درپاسخ به سوال ديگري مبني براينكه آيا خود شاهد حمله «رات»‌ها به موجودات زنده بوده است؟ گفت: زماني كه درمنطقه پنج درحال پاكسازي بوديم، از صحنه‌هاي جالبي تصويربرداري كرديم. ازجمله درقسمتي از اين فيلم؛ «رات»‌ها، «رات»‌هاي مرده را به دندان مي‌گيرند و آنها را به گوشه‌يي مي‌برند و شروع به خوردن آنها مي‌كنند. يا درموردي ديگر زخم‌هايي درپاي گوساله و گاوهاي چندين دامداري درشهريار و اسلامشهربه ما گزارش شده كه به احتمال قريب به يقين به دليل گازگرفتگي موش‌ها به وجود آمده است.

اين پژوهشگرمبارزه با موجودات مهاجم، «رات»‌ها را موجوداتي «زنده»خوار دانسته درمورد احتمال حمله آنها به مردم گفت: اين اتفاق نه تنها دور از ذهن نيست، كه احتمال آن بسيار قوي نيز هست، چرا كه حيوانات مهاجم كه «رات»‌ها نيز جزو آنها هستند، به دلايل مختلفي مانند تغيير اقليم آب و هوايي، كمبود غذا، دستكاري انسان از محل اختفاي خود بيرون مي‌آيند و وحشي مي‌شوند.

وي با تاكيد براينكه مطرح كردن اين مساله نبايد به معناي تشويش اذهان عمومي تلقي شود، گفت: چند سال قبل شهردارنيويورك پس از حمله موش‌ها به اين شهر به جاي لاپوشاني و پنهان كردن ماجرا مساله را رسانه‌يي كرد و از تمامي كارشناسان جهان كمك خواست. چرا ما فكر مي‌كنيم با پنهان كردن مساله مي‌توانيم از پس آن برآييم؟

علي اكبر درپايان با ذكر اينكه براي «رات»‌ها مهم نيست كه به چه چيز حمله مي‌كنند و چه چيز را مي‌خورند، بلكه زماني‌كه گرسنه مي‌شوند، به هرچيزي حمله مي‌كنند، درجواب اين سوال كه چرا تا امروز موش‌ها به تهران حمله نكرده‌اند؟ گفت: اين لطف خداوند بوده است. شما هر روز از خيابان‌هاي مختلفي رد مي‌شويد، ولي آيا هرروز تصادف مي‌كنيد؟ و اگر نه هرلحظه ممكن است به دلايل مختلف، موش‌ها به سطح شهر بيايند و به شكل ميليوني و البته جدي مردم را تهديد كنند.

حقاني: «رات»‌ها واقعا زنده خوارند
محمد حقاني، رييس كميسيون محيط زيست شوراي شهرنيز درگفت‌وگو با «اعتماد» موش‌هاي تهران را به سه دسته موش‌هاي خانگي، «رات»‌هاي سياه و «رات»‌هاي قهوه‌يي تقسيم كرده گفت: بيشترين موش‌هاي تهران، «رات»‌هاي قهوه‌يي يا نروژي است كه اتفاقا خطرناك‌ترين آنها نيز محسوب مي‌شوند و نوعي موش صحرايي هستند.

وي درمورد سخنان اخير خود درصحن شورا و اعلام آمار 50 ميليوني موش‌هاي پايتخت نيز گفت: دراين مورد آمارمختلفي وجود دارد. گروهي از سازمان‌ها 20، گروهي ديگر 30 و گروهي 60 و حتي 70 ميليون موش را اعلام كرده‌اند. اما آنچه مسلم است تعداد آنها كمتر از 30 ميليون نيست.

وي دليل وجود بيشترين جمعيت موش‌ها درمناطق شش و 20 را به ترتيب رستوران‌ها و فست فودها درمنطقه شش و زمين‌هاي كشاورزي درمنطقه 20 دانسته گفت: از سال 1382، شركت ساماندهي صنايع و مشاغل شهرتهران متولي مقابله با موش‌ها شد كه بعدها اين مسووليت به9 ستاد محيط زيست و توسعه پايدار شهرداري منتقل شد؛ گرچه برخلاف شعارها و گزارش‌هايي كه داده مي‌شود، به دليل عدم شناخت درست و مقطعي و گذرا بودن مقابله، تا امروز شهرداري توفيقي درمهار جمعيت موش‌ها نداشته است.

وي با تاكيد بر اينكه وجود موش‌ها درخيابان‌هاي تهران باعث شيوع بيش از 20 نوع بيماري شده است، گفت: آنچه به عنوان مبارزه با موش‌ها گفته مي‌شود اغلب با كشتن موش‌ها اشتباه مي‌شود درحالي كه هدف اصلي بايد «كنترل» جمعيت آنها باشد چون نمي‌توان آنها را به شكل كامل از بين برد.

حقاني نيز شبكه‌هاي آبراهي و قنات‌ها را مهم‌ترين جولانگاه‌هاي موش‌ها درتهران مي‌داند و مي‌گويد: با از بين بردن قنات‌ها و تلاش براي حذف غذاي موش‌ها يعني زباله‌ها، مي‌توان آنها را كنترل كرد.

اين عضو شوراي شهر با اعلام اينكه براي كشتن هر موش 120 هزارتومان و درنتيجه براي كشتن تمام 30 ميليون موش 3600 ميليارد تومان بودجه لازم است گفت: يكي ديگر از مشكلات ما درمبارزه با موش، نبود مباني قانوني براي اين معضل است به‌طوري‌كه درهيچ كجاي قانون از جمله قانون شهرداري، تكليف صريحي درمورد مقابله با موش نشده است.

رييس كميسيون محيط زيست شوراي شهردرمورد زنده‌خواربودن «رات»‌هاي نروژي گفت: اين مساله كاملا علمي و اثبات شده است. بنابراين احتمال حمله آنها به حيوانات و حتي شهروندان درآينده‌يي دور يا نزديك به دلايل مختلف دور از ذهن نيست.

وي دراثبات ادعاي خود به گزارش دبير كميته دفع آفات شهري و صنعتي شهرداري تهران اشاره كرده كه درآن مهرداد حلوايي آورده است: اگر زلزله‌يي قوي و جدي درتهران رخ دهد، موش‌ها به روي زمين مي‌آيند و در زير آوارماندگان را تا رسيدن نيروهاي امدادي خواهند خورد.

محمد حقاني درپايان مشاركت سازمان‌هاي مختلفي چون وزارت بهداشت، شهرداري و... را تنها راه مقابله با موش‌هاي پايتخت و جلوگيري از فاجعه‌يي قريب‌الوقوع دانسته و گفت: بهتر است به جاي پاك كردن صورت مساله به فكر راه‌حل باشيم. هدف ما ايجاد رعب و وحشت نيست ولي نبايد از واقعيت و ابعاد خطرناك حمله احتمالي موش‌ها نيز غفلت كرد. حمله چند ده ميليون موش به تهران، آن هم موش‌هاي زنده‌خوار چيزي نيست كه بتوان به سادگي از كنار آن به بهانه تشويش اذهان عمومي گذشت.

[najm134]

آرایش خانم‌ها با محصولات صنعتي محیط زیست را نابود می‌کند!

تحقیقات نشان می دهد محصولات آرایشی به آلودگی محیط زیست را تشدید می کند.

خبرنگار شبکه اول تلویزیون دولتی آلمان، «آ.اِر.دِ» در ابتدا این پرسش را مطرح کرد که براستی آیا ذرات پلاستیکی موجود در محصولات آرایشی و زیبایی معطر می توانند به مرگ ماهی ها و صدفها بینجامند؟ وی با بیان آنکه امروزه ماسکهای زیبایی صورت، خمیر دندان و شامپوی بدن تقریبا در هر دستشویی و حمامی یافت می شوند، افزود: مایه تاسف است که این مواد و ذرات پلاستیکی در نهرها و دریاها نیز وجود دارند. البته مصرف کنندگان، این باصطلاح «میکروپلاستی‌کها» را برای سلامتی بشر زیانبار نمی بینند.

به همین خاطر است که مدتی است حافظان محیط زیست و نمایندگان حزب سبزهای پارلمان آلمان (بوندس تاگ) ممنوعیت کاربرد ذرات پلاستیک در محصولات آرایشی و بهداشتی نظیر کرمهای صورت، ژلهای مو یا روژگونه و محصولات مراقبت از پوست را خواستار شده اند. این مواد و ذرات کوچک پلاستیکی بعد از مصرف شدن، تجزیه نمی شوند و حتی از طریق فاضلاب به نهرها و دریاها وارد می شوند. صنایع آرایشی هم اکنون سالانه، صدها تن «میکروپلاستیک» از خود بجا می گذارند که باید در برابر تولید این مواد تجزیه ناشدنی پاسخگو بود.

خبرنگار این گزارش با بیان آنکه مواد و ذرات تشکیل دهنده محصولات آرایشی و زیبایی، وارد بدن ماهیها و صدفها می شوند و در واقع عامل مرگ آنها به حساب می آیند، افزود: هر چند امروزه تقریبا هر کس پس از استحمام از این مواد ژل مانند برای مراقبت از پوست و موی خود استفاده می کند اما این نهرها و دریاها هستند که در نهایت از وجود ذرات پلاستیکی و شیمیایی این محصولات تحت فشار قرار می گیرند و آسیب می بینند. از منظر مصرف کنندگان این محصولات، این باصطلاح «میکروپلاستیکها» سلامتی را به خطر نمی اندازند؛ مساله ای که البته به زعم حافظان محیط زیست وابسته به حزب سبزهای آلمان، مایه نگرانی است.

نادیا سیبارت از اداره فدرال حفاظت از دریا در اینباره اظهار داشت: ما از تولید کنندگان و همچنین از سیاستمداران می خواهیم که کاربرد «میکروپلاستیکها» در تولید مواد آرایشی را ممنوع کنند. از دو سال گذشته که ما با تولید کنندگان این محصولات صحبت کردیم آنها چنین ادعا کرده اند که «میکروپلاستیکها» را از تولیدات خود حذف کرده اند. اما حقیقت مطلب آن است که معلوم نیست در بلند مدت آنها به قول خود وفادار باشند. در واقع نمی شود به این حرفها اعتماد کرد. آنچه ما می خواهیم مبادله «میکروپلاستیکها» به صنایع دیگر نیست بلکه ما بدنبال ممنوعیت استفاده از این مواد هستیم؛ ممنوعیتی که تنها در سطح ملی نباشد بلکه در سطح بین المللی و در سطح اتحادیه اروپا نیز تعمیم یابد.

خبرنگار این گزارش سپس وارد یک محیط آزمایشگاهی شد و ظرفی را نشان داد که در آن مواد «میکروپلاستیک» پس از شستشوی دندانها با خمیر دندان و یا در حین جداسازی ماسکهای زیبایی صورت در فاضلاب ته نشین شده بود.

تصفیه خانه های فاضلاب تنها بخش کوچکی از «میکروپلاستیکها» را تصفیه می کنند و مابقی این مواد بطور مثال در دریاها وارد و در آنجا طعمه آبزیان می شوند. پژوهشگران تاکنون وجود این ذرات را در بدن ماهی ها، صدفها و حتی فوکها تشخیص داده اند. کارشناسان حتی بر این باورند که این ذرات معلق در آب دریاها حتی به سایر جانوران آبزی نیز آسیب می رسانند.

اشتفان بوریان از موسسه حیات دریا در آلمان در اینباره گفت: طبیعی است که ماهی ها از طریق دهان، مواد غذایی را وارد شکم خود می کنند. در این میان مواد ریز هضم ناشدنی به همراه خوراک وارد شکمشان می شود که در نهایت مرگ بسیاری از ماهیان را موجب می شود. در واقع باید گفت بدن این آبزیان بتدریج به انبانی از زباله های پلاستیکی تبدیل می شود.

مصرف کنندگان، اطلاعات اندکی راجع به «میکروپلاستیکها» دارند و بسختی می توانند به وجود این مواد در محصولاتی که مورد استفاده قرار می دهند، پی ببرند. زیرا این مواد اغلب نامهای متفاوتی دارند. با اینحال هم اکنون نرم افزارهای کاربردی بر روی گوشی های تلفن همراه توسعه یافته است که از طریق خوانش بارکد مندرج بر روی محصولات، محتوا و وجود ترکیبات پلاستیکی آنها را نشان می دهد. شبکه اینترنت، پایگاه مشاوره ای خوبی برای آشنایی بیشتر با «میکروپلاستیکها» می تواند باشد. برخی از این پایگاهها این مواد را خطر غیرقابل رویت برای سلامتی انسان خوانده اند.

بسیاری از تولید کنندگان محصولات آرایشی و بهداشتی قصد دارند (بطور داوطلبانه) تا پایان سال 2015 از این مواد در تولید محصولات خود استفاده نکنند و بنابراین دیگر نیازی به دستورات صادره سیاسی برای خود نمی بینند. به گفته اتحادیه صنایع شوینده و آرایشی و بهداشتی آلمان، تولید کنندگان محصولات آرایشی باید محصولات ایمنی بخش برای سلامت انسان و محیط زیست در دسترس مصرف کنندگان قرار دهند. بی شک این رسالت در چارچوب مقررات قانونی در گستره جهان محقق خواهد شد.

اکنون مراقبان و فعالان محیط زیست امیدوارند تا بررسی این چالش در کانون توجهات ویژه پارلمان فدرال آلمان قرار گیرد. زیرا بطور مثال هر خمیر دندان این ظرفیت را دارد که ذرات پلاستیکی بیشتری را وارد آب دریاها کند.

[pejuhesh232]

محيط زيست: ما متولی کشتن سگ های ولگرد با اسید نیستیم، و متولی اصلی این امر وزارت کشور است.

پایگاه خبری تحلیلی هدانا (HODANA.IR):

سید مجید خرازیان مقدم در رابطه با کشتن سگ‌های ولگرد با اسید در شیراز گفت: ما متولی محیط زیست هستیم ولی متولی مساله کشتن سگ‌های ولگرد نیستیم. هنوز هیچ خبری مبنی بر کشتن سگ‌های ولگرد با اسید به ما نرسیده است که بخواهیم آن را تایید یا تکذیب کنیم.

وی افزود: بنا به دلایل مختلف لازم است که جمعیت حیوانات بی‌صاحب از قبیل سگ های ولگرد که با نام حیوانات ناقل بیماری به انسان آنها را می‌شناسیم، کنترل شود. در سال 1375 ستادی در وزارت کشور با نام ستاد مرکزی کنترل جمعیت حیوانات ناقل بیماری به انسان در وزارت کشور تشکیل شد و افراد مختلفی از دستگاه‌های گوناگون در این ستاد عضو شدند که معاونت محیط زیست طبیعی و تنوع زیستی هم از سوی سازمان حفاظت محیط زیست در این ستاد عضو است.

مدیرکل دفتر تنوع زیستی و حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست با بیان اینکه باید اول بدانیم که برای کنترل جمعیت حیوانات ناقل بیماری به انسان چه سیاستی به کار برده می‌شود، گفت: در سال 87 دستورالعملی برای کنترل سگ‌های ولگرد تهیه شده است که اگر این دستورالعمل اجرا شود هیچ مشکلی پیش نمی‌آید و در تاریخ 18 بهمن 93 نیز نامه‌ای به تمام اداره کل‌های محیط زیست استانی زدیم که بر اجرای این دستورالعمل نظارت کنند و تخلفات را گزارش دهند.

سید مجید خرازیان مقدم در تشریح این دستورالعمل افزود: طبق این دستورالعمل مسئول جمع‌آوری سگ‌های ولگرد دهیاری‌ها و شهرداری‌ها هستند و موقع گرفتن آنها به هیچ نحو نباید سگ را بکشند بلکه باید زنده‌گیری شوند و به محل‌هایی که برای نگهداری آنها تهیه شده است منتقل شوند.

وی ادامه داد: در آن محل دامپزشک حضور می‌یابد و سگ را معاینه می‌کند اگر سگ سالم بود و متقاضی برای واگذاری آن وجود داشت آنها را واگذار می‌کنند و اگر تشخیص داده شود که سگ بیمار است باید تا جائیکه آن محل ظرفیت دارد در آنجا نگهداری شود و اگر ظرفیت وجود نداشت و سگ غیرقابل درمان بود طیق دستورالعمل معدم می‌شود.

مدیرکل دفتر تنوع زیستی و حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست نحوه معدوم کردن سگ‌های بیمار را اینگونه مطرح کرد: در ابتدا با استفاده از ماده‌ای مخصوص سگ بیهوش می‌شود و سپس با ماده‌ای دیگر بدون اینکه حیوان درد بکشد معدوم می‌شود.

سید مجید خرازیان مقدم استفاده از سلاح گرم را فقط در یک مورد مجاز دانست و آن هم زمانی است که حیوان بیماری خاصی داشته باشد و به تصویب کارگروه استان و ستاد مرکزی کنترل جمعیت حیوانات ناقل بیماری به انسان برسد که تا به حال هم چنین موردی به وجود نیامده است.

وی با بیان اینکه محیط زیست نامه‌ای برای عقیم‌سازی سگ‌های ولگرد به ستاد مرکزی ارسال کرده است، گفت: ما اقدامی که برای جلوگیری از کشتن سگ های ولگرد با اسید کردیم نامه‌ای بود که در جهت نظارت و گزارش تخلفات به ادارات کل محیط زیست استانی زدیم و متولی اصلی این امر وزارت کشور است.

[pejuhesh232]

بوي تعقن ناحيه فرودگاه بدترين استقبال از ميهمانان هوايي پايتخت است

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
بوی بد مسیر و اطراف فرودگاه امام خمینی(ره) مربوط به دیروز و امروز نیست؛ بااین‌حال تاکنون اقدام خاصی برای رفع این بوی بد و مشمئزکننده در اطراف فرودگاه که اصلی‌ترین محل ورود و خروج گردشگران و سرمایه‌گذاران خارجی به کشور است انجام نشده. البته مدیرکل محیط‌زیست استان تهران در گفت‌وگویی می‌گوید: «شش ماهی است دنبال منشأ بوی بد می‌گردند و هنوز موفق به یافتن آن نشده‌اند».

محمدهادی حیدرزاده، مدیرکل محیط‌زیست استان تهران دراین‌باره به «شرق» گفت: هنوز منشأ بوی بد مسیر و اطراف فرودگاه امام خمینی (ره) نامعلوم است. پیش‌تر گفته شده بود منشأ این بو گاوداری‌های فعال در این محدوده هستند ما از این گاوداری‌ها بازدید کردیم و حتی فعالیت چند گاوداری را متوقف کردیم اما بوی بد هنوز ادامه داشت. بعد گفتند ممکن است منشأ این بوی بد رودخانه‌ای باشد که اتفاقا فاضلاب مراکز صنعتی این منطقه به آن سرازیر می‌شود. به‌همین‌دلیل پس از بررسی به صنایعی برخوردیم که صنایع آلوده و شیمیایی خود را به این رودخانه سرازیر می‌کردند. متأسفانه پس از پلمپ‌شدن این مجموعه‌های صنعتی متخلف باز هم این بوی بد ادامه داشت.

حیدرزاده تصریح می‌کند احتمالا این بوی بد تلفیقی از چند منشأ با هم است که اتفاقا ماندگاری بالایی هم دارد. پیگیری‌های ما بیش از شش ماه است که ادامه دارد و در این مدت به دنبال منشأ این بوی بد هستیم اما هنوز نتوانسته‌ایم منشأ آن را پیدا کنیم. وی اذعان دارد مسئول شناسایی و پیگیری این موضوع اداره کل محیط‌زیست استان است و در ادامه می‌گوید: در چند ماه اخیر به طور هم‌زمان چند شرکت دانش‌بنیان با ما برای ازبین‌بردن این بوی بد همکاری می‌کنند اما مسئله این است که ابتدا باید بدانیم منشأ این بوی بد کدام‌یک از موارد است تا بتوانیم درباره آن تصمیم بگیریم.

حیدرزاده می‌گوید بوی بدی که از کهریزک استنشاق می‌شود، کم شده اما هنوز هم وجود دارد و می‌توان با برنامه‌ریزی برای این مجموعه، این بو را به حداقل رساند.

اما در همین حال رحیمیان، مدیر روابط‌عمومی شرکت شهر فرودگاهی به «شرق» می‌گوید مجموعه او، نگرانی‌ای از بابت این موضوع ندارند. او می‌گوید جهت وزش باد به سمت شرق است و این بوی بد تنها در بخش‌هایی از مسیر وجود دارد، درنتیجه ما نگرانی نداریم و تاکنون موضوع از سوی فرودگاه پیگیری نشده است. او به میهمانان خارجی فرودگاه اشاره می‌کند و می‌افزاید: از نظر ما بوی بد مربوط به گاوداری‌های نزدیک مسیر است اما رسیدگی به این موضوع مربوط به سازمان محیط‌زیست است و ما به‌عنوان یک مطالبه آن را پیگیری می‌کنیم.عبدالحسین مختاباد، عضو کمیسیون فرهنگی و اجتماعی شورای شهر تهران یکی از اعضایی بود که نگران آبروی تهران شد و گفت: درست است که محدوده فرودگاه امام خمینی(ره) در حوزه کاری ما نیست اما میهمانان خارجی از همین مسیر به تهران می‌آیند و بوی بدی که در این مسیر وجود دارد، به هیچ‌عنوان قابل تحمل نیست.مهدی چمران، رئیس شورای شهر تهران که قبلا هم دراین‌باره در شورای شهر تهران صحبت کرده بود، به «شرق» گفت: موضوع به ما مربوط نیست و این مسئله در خارج از محدوده شهر تهران رخ می‌دهد و ما تنها به‌عنوان وظیفه انسانی درباره آن پیگیری مختصری داشته‌ایم.

چمران تأکید دارد این بوی بد به دلیل فعالیت گاوداری‌هاست و همه آنها باید ساماندهی یا بسته شوند و می‌گوید: بوی تعفنی که از یک گاوداری به مشام می‌رسد کاملا حسی مشخص است و نیازی به پیگیری ندارد. اگر هم فاضلاب صنعتی وجود داشته باشد مربوط به شهرک صنعتی روبه‌روی فرودگاه است که با محل گاوداری فاصله دارد. بویی که مشکل‌ساز شده در مسیر رسیدن به فرودگاه است و مسئولان مربوطه باید به دنبال رفع آن باشند.میهمانان خارجی که به ایران آمده بودند و رفتند در دسترس ما نبودند تا درباره بوی بدی که در مسیر فرودگاه تا تهران تجربه کرده‌‌اند از آنها بپرسیم اما حتما اتفاق خوبی نبوده و شیشه‌های خودروی‌شان را تا آخر بالا داده‌اند. تجربه مسافران ایرانی که در مسیر رفت یا برگشت به فرودگاه امام خمینی (ره) با این بوی بد مواجه بوده‌‌اند، اگرچه متفاوت است اما می‌تواند به ما کمک کند. یک نقطه اشتراک در صحبت‌های همه افرادی که با آنها صحبت کردیم وجود داشت و اینکه بوی بد تنها در قسمتی از مسیر زیاد است و در باقی مسیر تمام می‌شود.

این یعنی منشأ بو، تقریبا به محدوده خاصی برمی‌گردد. نقطه اشتراک دیگر شدیدبودن بوی بد تعفن است؛ این بو، آن‌قدر شدید است که نمی‌توانید آن را تحمل کنید و نفس عمیق بکشید و فقط باید به‌سرعت از این قسمت بگذرید. یکی از مسافران برخلاف نظر مسئولان فرودگاه امام خمینی(ره) به خبرنگار «شرق»، گفت: در محوطه بیرونی فرودگاه شدت بو آن‌قدر زیاد بود که با عجله پارک کردیم و خودمان را به سالن اصلی رساندیم. بوی بد شبیه بوی زباله و تعفن آن بود. مسافر دیگری می‌گفت من مطمئن‌ام که بوی فضولات گاوداری بود که با بوی تعفن زباله یکی شده بود.یکی از مسافران در کنار بوی گاوداری، بوی سوزاندن زباله و پلاستیک را هم احساس کرده بود و می‌گفت وقتی به همین بخش که بوی بد هم می‌دهد می‌رسید، غبار و دودی هم وجود دارد، قبلا که شب رفته بودم متوجه نشده بودم اما در یکی از سفرهای روزانه‌ام این موضوع کاملا مشخص بود. مخاطب دیگری به خبرنگار «شرق»، گفت: این مشکل مربوط به چند سال اخیر نیست و از همان سال‌های اولی که این فرودگاه، راه‌اندازی شده بود و من از آن استفاده کرده بودم، این بوی بد وجود داشت اما کسی به آن توجه نکرده چون معتقدند این بو برای فضای اطراف فرودگاه است و چون نمی‌توان آنها را حذف کرد، پس بوی بد را هم باید تحمل کرد.چند سال قبل که اوضاع کوه زباله در کهریزک به این شکل نبود، شرایط اسفباری وجود داشت و آنچه امروز با هزینه و تلاش بسیار شهرداری تهران وجود دارد و میزان بوی بد را کم کرده، شرایطی کنترل شده است. پیش از این تعداد پرندگانی که بالای کوه زباله بودند بسیار بیشتر از حالا بود. این پرندگان قاعدتا یک‌جا نمی‌ماندند و بارها خودشان را به نزدیکی فرودگاه و مسیر پروازی هواپیماها می‌رساندند و حتما مسئولان شهری تهران و فرودگاه امام(ره) هشدارهای حضور این پرندگان در نزدیکی فرودگاه و حرف‌وحدیث‌ها برای جابه‌جایی کهریزک را فراموش نکرده‌اند.به‌هرروی فعلا چند شهرک صنعتی ازجمله شمس‌آباد در نزدیکی فرودگاه امام‌خمینی (ره) وجود دارد و برنامه‌های مفصل و بسیاری برای ایجاد مجتمع‌ها و شهرک‌ها و تبدیل این مجموعه‌ها به منطقه‌ ویژه اقتصادی در نزدیکی فرودگاه در دستور کار است. به این شرایط گاوداری‌های صنعتی که در همین محدوده‌ها وجود دارند و کوه ٤٠ متری زباله در کهریزک را هم اضافه کنید و ببینید اگر هر کدامشان آن بویی را که مسافران احساس کرده‌‌اند ایجاد کرده باشند، چه تلفیقی از انواع بوها در آنجا وجود دارد. در این شرایط اگر قرار باشد این محدوده که زمین‌های خالی و مستعد برای تبدیل به فضاهای صنعتی زیاد دارد، هر روز شلوغ‌تر شود و کهریزک همان‌جا بماند و گاوداری‌ها و فاضلاب‌های صنعتی هم راهشان را به آب‌های جاری پیدا کنند و ... دیگر نباید انتظار داشت آنجا اتفاق خوبی بیفتد و بوهای خوبی هم متصاعد شود. شاید بهتر است اداره‌کل محیط‌زیست استان تهران علاوه بر گشتن به‌دنبال منشأ بوی بد، شواهد آشکار اختلالات زیست‌محیطی را در این محدوده ردیابی کند و قبل از آنکه کار از کار این محدوده صنعتی بگذرد، برای این محدوده صنعتی چاره‌ای آبرودار بیندیشد.

[pejuhesh232]

ساعت قیامت به نیمه‌شب نزدیک‌تر شد

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
خطرات هسته‌ای و تغییرات آب‌وهوایی، تهدیداتی بزرگ برای زمین محسوب می‌شوند و به نوشته مجله Bulletin of the Atomic Scientists، عقربه ساعت نمادین قیامت در سه دقیقه به نیمه‌شب باقی خواهد ماند.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، این ساعت، نمادی از عملکرد بشر در از بین بردن زمین است که در سال 2015 به نیمه‌شب نزدیک‌تر شده است.

راشل برانسون، مدیر اجرایی مجله Bulletin of the Atomic Scientists در یک نشست خبری در واشنگتن اظهار کرد: این ساعت نمادین به نزدیکترین فاصله خود به نیمه شب در 20 سال اخیر رسیده است.

بیشتر مردم بر این تصور هستند که بمبهای هسته‌ای که در هیروشیما و ناکازاکی منفجر شدند، قدرتمندترین انفجارات تولید شده توسط بشر هستند، اما در واقع آن‌ها در مقایسه با بمبهای مدرن مانند زمزمه هستند.

لاورنس کاوس، کیهان‌شناس و استاد دانشگاه ایالتی آریزونا در این نشست گفت که گرمای جهانی، ترورسیم، خطرات هسته‌ای و تهدیدات سایبری به عنوان تأثیرات بی‌ثباتی باقی مانده‌اند.

وی در گفت‌وگو با خبرنگاران اظهار کرد: عوض نشدن ساعت از سال 2015 تاکنون اصلا خبر خوبی نیست.

با وجود اخباری مانند گفت‌وگوهای پاریس در مورد آب‌وهوا، اما کارشناسان در مورد افزایش وعده‌هایی که کاذب خوانده‌اند، همچنان اظهار نگرانی می‌کنند.

تصمیم‌گیری برای حرکت دادن یا ندادن ساعت توسط گروهی از دانشمندان از جمله 16 برنده جایزه نوبل انجام می‌شود.

ساعت قیامت در سال 1947 ایجاد شد و از آن زمان تاکنون 18 بار تغییر کرده است که این تغییرات از دو دقیقه به نیمه شب در سال 1953 تا 17 دقیقه به نیمه شب در سال 1991 متغیر بوده‌اند. آخرین بار، این ساعت، سه دقیقه به نیمه شب را نشان داد، سال 1983 بود که جنگ سرد بین آمریکا و اتحاد جماهیر شوروی در اوج خود قرار داشت.

[pejuhesh232]

كشتار 400 وال توسط ژاپنيها

شفقنا-سی ان ان نوشت ژاپنی ها در فصل شکار وال ها با دست پر به خانه برگشته اند؛ با جسد ۲۰۰ وال ماده و البته باردار.

شکارچیان وال ژاپنی از نظر گروه های طرفدار حقوق حیوانات و صلح سبز بدترین انسان های روی زمین هستند. حالا آنها قطعا با شنیدن شکار ۳۳۳ وال از دریاهای شمالی خشمگین تر هم می شوند.

شکارچیان ژاپنی که هیچ قاعده و قانون اخلاقی نمی شناسند امسال دست کم ۲۳۰ وال ماده را نیز شکار کرده اند که ۹۰ درصد آنها باردار بودند.

[pejuhesh232]

فرانسوی‌ها دریافتند که استفاده از پلاستیک رایگان نیست!

سه سال پیش در مطلبی به مناسبت «روز زمین» درباره یکی از آلودگی های بزرگ زمین نوشتیم و تلاش کردیم ثابت کنیم که برخلاف باور عمومی، استفاده از کیسه های پلاستیکی رایگان نیست؛ موضوعی که ظاهرا فرانسوی ها به درستی به آن پی برده‌اند. بخوانید و قضاوت کنید.

به گزارش «تابناک»، دولت فرانسه همه فروشگاه‌ها و سوپرمارکت‌ها را موظف کرده است که پلاستیک‌های غیرقابل بازیافت را از فروشگاه‌ها حذف کنند؛ اقدامی که معنای آن ارائه پاکت‌هایی از جنس مواد قابل بازیافت یا الزام مردم به همراه داشتن ساک و سبدهای دستی برای حمل خرید‌هایشان است.

این خبری است که رسانه‌های فرانسوی روی خروجی خود قرار داده‌ و آن را بخشی از طرح دولت فرانسه برای کاهش آسیب پاکت‌های پلاستیکی به چرخه طبیعت خوانده‌اند، زیرا پلاستیک‌های غیرقابل بازیافت، یکی از معضلات مهم زیست محیطی جهان امروز شده و تمام فعالان محیط زیستی تلاش‌هایی جهت کاهش و نهایتا حذف استفاده از آن‌ها را در سال‌ها اخیر انجام داده‌اند.

نتیجه تحقیقات گسترده در این خصوص در سطح جهان، حکایت از آن دارد که ۵۰ درصد کیسه‌های پلاستیکی در دنیا تنها یک بار مورد استفاده قرار می‌گیرند و بعد مقدار زیادی شان در مسیر زباله شدن قرار می‌گیرند؛ زباله‌هایی که آنقدر در سطح جهان پراکنده می‌شوند که حتی موجودات دریایی نیز از آسیب‌هایشان در امان نیستند و تحقیقات نشان می‌دهد در ۴۰ درصد گونه‌های جانوری در دریا‌ها، در بخش‌هایی از بدنشان پلاستیک پیدا شده است.

اگر خوب دقت کنیم در کشور ما هم این معضل به وضوح قابل رؤیت است. مقدار زیاد این کیسه‌ها در منازل مشکل‌ساز شده و بسیاری از مردم کیسه‌ها را بلافاصله پس از خرید و حمل اجناس به منزل دور می‌ریزند. اشکالی که بهره‌مندی کشورمان از منابع غنی نفتی و تولیدات پتروشیمی، پر رنگ‌تر شده، چون سالانه مقادیر زیادی لوازم پلاستیکی تولید و با نرخی ارزان عرضه می‌شود.

بر پایه آمارهای جهانی، سهم ایران ۱۵/۱درصد تولید زباله پلاستیکی دنیا بوده و کشور ما از تولید‌کنندگان عمده مواد پلاستیکی در دنیاست و مهم‌ترین علت استفاده از این کیسه‌ها، مسأله مقایسه قیمت آن‌ها با کیسه‌های کاغذی است.

بدون توجه به اینکه چنین مقایسه‌ای ناقص و نادرست است چراکه باید در این قیاس، مخارج جمع آوری و بازیافت این مواد و از همه مهم‌تر هزینه زیان و خسارات زیست محیطی ناشی از پراکندگی آن‌ها در محیط را هم مدنظر قرار داد که در این صورت درخواهیم یافت استفاده از آن‌ها برای ما بسیار گران‌تر است؛ به این دلیل که پلاستیک غیرقابل تجزیه بوده و به گفته محققان تجزیه کیسه‌های زباله به طور متوسط ۵۰۰ سال طول می‌کشد! با این ملاحظه که سوزاندن آن‌ها نیز راهکار خوبی نیست، چون باعث تولید اسید کلریدریک و گاز دیوکسین و در ‌‌‌نهایت آلودگی هوا خواهد شد.

پس اگر اندک علاقه‌ای به محیط زیست داریم، پیش از اینکه دیر شود و مسئولان دولتی مجبور به تنظیم قانون‌های خاص و برخوردهای ویژه یا تعیین جریمه شوند، خوب است خودمان ساک‌های پارچه‌ای یا کاغذی را که در خانه داریم همراهمان به فروشگاه‌ها ببریم و تا جای ممکن از کیسه‌های پلاستیکی و ظرف‌های پلاستیکی استفاده نکرده و از جیب آیندگان هزینه نکنیم.

[pejuhesh232]

ریزگردها تا کی بلای جان شهروندان ما هستند؟!

شفقنا زندگی- این روزها برخی از شهرهای ایران به جای اکسیژن گرد و خاک را به ریه های خود مهمان کرده اند شهرها خاکستری شده اند و هیچ نشانی از تازگی و زیبایی دیده نمی شود. پدیده ریزگردها که چند سالی است مهمان کشور ما شده و البته این امر در برخی استان ها مهمان همیشگی شده است از این رو پای بسیاری را هم به تخت های بیمارستان ها کشاند.

اگرچه آمار دقیقی از میزان تلفات ناشی از ریزگردها در دسترس نیست اما با یک حساب تخمینی می توان پی برد که این عدد چندان نازل هم نیست.

بخشی از ریزگردها داخلی و حاصل خشک شدن تالاب ها و از بین رفتن آب هاست

پدر علم کویر شناسی ایران در این باره معتقد است: تمامی ریزگردها از خارج از ایران نیست و قسمتی از این ریزگردها در حدود ۵ سال است که در کشور ما ایجاد می شود و حاصل خشک شدن تالاب ها و از بین رفتن آب ها در ایران است.

زمین ها از خوزستان تا عراق کشت نشده است

پرویز کردوانی در گفت و گو با خبرنگار شفقنا زندگی گفت: اندازه ریزگردها کمتر از دو هزارم میلیمتر قطر دارند و دیده نمی شوند به همین دلیل می تواند هزاران متر بالا برود. یکی از علل ریزگردهای خارجی به دلیل کم شدن آب ها در عراق و از بین رفتن رود دجله و فرات است اما از طرف دیگر رفت و آمدها در این منطقه افزایش داشته است و زمین ها از خوزستان تا عراق کشت نشده است.

حضور داعش یکی از عوامل مهم در ایجاد ریزگردها

وی وجود جنگ و حضور داعش در این منطقه را یکی از عوامل مهم در ایجاد ریزگردها عنوان کرد و ادامه داد: ریزگردها در کشور ما هم ایجاد می شود؛ یکی از علل ایجاد این ریزگردها در داخل کشور این است که ما در ابتدا این پدیده را نمی شناختیم و نتوانستیم به موقع عمل کنیم و از بین رفتن تالاب ها و کم شدن آب در کشاورزی و از بین رفتن پوشش های گیاهی به دلیل از بین رفتن آب های زیر زمینی باعث شد تا ریزگردها در هوا معلق شوند.

چاه های قدیمی نفت و مشعل ها موادهای باقی مانده را در هوا معلق می کند

این استاد کویر شناس با اشاره به چاه های قدیمی نفت و مشعل ها تصریح کرد: این دو عامل هم موادهای باقی مانده را در هوا معلق می کند؛ با این حال برای مقابله با پدیده ریزگردها روش مالچ پاشی را انتخاب کرده اند که چون مالچ خود قیر است و خود این مالچ ها به مرور زمان مانند دوده بخاری در هوا معلق می شود؛ و استفاده از این مواد منطقی نیست.

کردوانی ادامه داد: ریزگردها به دو قسمت تقسیم می شوند قسمتی از سنگ ایجاد شده اند که یا تبدیل به خاک رس شده اند و برای سلامتی مضر نیستند اما قسمتی دیگر از سنگ های کوارتز تشکیل می شوند و مانند خرده شیشه هستند و برای سلامتی بسیار مضر است چرا که باعث پارگی در ریه می شود بنابراین ریزگردها به دو دسته کانی و آلی(مواد گیاهی یا نفتی) تقسیم می شوند.

تبعات منفی ریزگردها برای سلامتی

مالچ پاشی به ۱۱ دلیل موثر نیست

وی به تبعات منفی این ریزگردها اشاره کرد و ادامه داد: به جز آنکه ادارات و مدارس در این ایام تعطیل می شوند و متاسفانه استفاده از ماسک هم برای افراد موثرنیست از طرفی دیگر برای فتوسنتز گیاهان و زنبورهای عسل مشکلاتی را ایجاد می کند و زنبورهای عسل مسیرهای خود را گم خواهند کرد.

این استاد دانشگاه راه های در نظر گرفته شده برای از بین رفتن ریزگردها ی خارجی را مانند کاشت درخت و مالچ پاشی مفید ندانست و ادامه داد: ارتفاع درختان نهایتا ۲۰ متر است و در حالی است که این ریزگردها به دلیل ریز بودن بسیار بالا می روند و از طرف دلیل مالچ پاشی به ۱۱ دلیل موثر نیست چرا که سازمان ملل هم اعلام کرده است باید برای انجام هر عملی باید چند فاکتور را در نظر گرفت از جمله؛ زیان محیط زیستی وجود نداشته باشد، در محل موجود باشد ، ارزان باشد و یک بار و برای همیشه باشد.

وی ادامه داد: متاسفانه مالچ نفتی نه تنها خود به ریزگرد تبدیل می شود بلکه ۱۱ مشکل عمده را ایجاد می کند:

۱. ماده نفتی است و کشورهایی مانند ایران می تواند استفاده های دیگر و مفید تر انجام می دهند ۲. این ماده باید تبدیل به قیر شود و نیازمند کارخانه سازی است ۳. تبدیل قیر به مالچ هم نیاز به کارخانه سازی دارد ۴. بسیار گران است و لیتری تا ۱۰ هزار تومان به فروش می رسد ۵. نیازمند ماشین مخصوص است که این مورد هم هزینه ایجاد می کند ۶. بعد از مالچ پاشی تمام منطقه سوخته می شود و مشکل زیست محیطی ایجاد می کند ۷. از آنجا که این ماده سیاه رنگ است و ضریب حرارتی بالایی دارد منطقه داغ می شود و باد داغ بلند می شود ۸. تمام موجوات خاک را می کشد ۹. بوی بدی می دهد که سرطان زاست ۱۰.آب نفوذ نمی کند وآب های حاصه از باران به هدر میرود و از طرف دیگر تا مدت ها هیچ انسان و حیوانی نباید از این منطقه عبور کند ۱۱. اثر این ماده بعد از ۴ سال از بین می رود و تبدیل به دوده می شود.

به جای مالچ از ریگ استفاده شود

کردوانی افزود: جنگل کاری درایران هم ممکن نیست چرا که وضعیت آب در ایران مناسب نیست و از طرف دیگر بسیار زمان بر است اینها در شرایطی است که در ایران کشاورزی در حال از بین رفتن است به همین دلیل ایده ای که برای عراق و کشور ما می تواند مناسب باشد استفاده از ریگ است چرا که شن و ماسه در کشور ما وجود دارد؛ این راه استفاده از طبیعت است از طرف دیگر ریگ ارزان است و یک بار برای همیشه است و زیبایی هم برای منطقه ایجاد خواهد کرد و در شب ها نسیم خنک را برای روستاهای اطراف ایجاد می کند.

به هر رو به نظر می رسد در حال حاضر نگاه ظریف مسئولین در ایجاد و یا پیشروی مشکلات زیست محیطی خلائی را ایجاد کرده است؛ همیشه استفاده از نظرات جمیع کارشناسان می تواند حاصله بهتری را نصیب مردم کند و از آنجا که مسایل زیست محیطی به صورت مستقیم بر سلامت شهروندان موثر است بار سنگینی را بر دوش مسئولین نهاده تا برررسی دقیق تر راه کاری مناسب را بجویند.

[pejuhesh232]

ریزگردها قاتل خاموش آبسنگ های مرجانی

تهران- ایرنا- بیش از 50 گونه آبسنگ های مرجانی در خلیج فارس و دریای عمان وجود دارد که عوامل مختلفی مانند آلودگی های نفتی، پساب ها و چند سالی است ریزگردها حیات این گونه های ارزشمند را تحت تاثیر قرار داده اند.



پدیده نوظهور ریزگردها به مرور تاثیر خود را بر تمام پهنه های زیستی نشان می دهد، بعد از ایجاد مشکلات تنفسی برای انسان ها اکنون نوبت به آبزیان رسیده است، به طوری که با نشستن بر روی دریاها به ویژه خلیج فارس که دریایی بسته و شکننده است موجب ته نشین شدن و نشستن بر روی آبسنگ های مرجانی می شود.
همچنین مانع رسیدن نور و اکسیژن به دریا و آبزیان می شود و کدورت آب را نیز به دنبال دارد که این مساله تهدید بزرگی برای حیات آبزیان و آبسنگ های مرجانی است زیرا سفیدشدگی آنها را به همراه دارد و این مساله در نهایت موجب مرگ مرجان ها می شود.

با توجه به اینکه آبسنگ های مرجانی به عنوان جنگل های دریایی و همچنین مامن انواع آبزیان است از این رو حفاظت از آنها باید جدی گرفته شود زیرا نابودی آنها تهدیدی برای دیگر آبزیان خواهد بود.
پروین فرشچی معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست روز چهارشنبه به خبرنگار علمی ایرنا گفت: بروز پدیده ریزگرد یکی از مشکلات بخش دریایی کشور به ویژه در خلیج فارس و دریای عمان است، ریزگردها همیشه بوده اما در چند سال اخیر با توجه به کاهش بارندگی و افزایش خشکسالی بیشتر شده و بیشتر منشاء آن هم خارج از مرزهای کشور است.
وی اظهار کرد: ریزگردها با نشستن بر روی دریا موجب کدر شدن آب و در نتیجه سفید شدگی مرجان ها می شود، همچنین موجب می شود تا اکسیژن کمتری به لایه های زیرین آب برسد که موجب تلف شدن ماهیان و مهاجرت آنها از منطقه می شود.

معاون محیط زیست دریایی سازمان حفاظت محیط زیست گفت: بیش از 50 گونه آبسنگ های مرجانی در خلیج فارس و دریای عمان وجود دارد، همچنین 7 گونه لاک پشت دریایی در دنیا وجود دارد که 5 گونه آن در خلیج فارس و دریای عمان زیست می کند، 17 گونه علف دریایی، 13 گونه نهنگ، 450 گونه ماهی، 5 تا 7 گونه دلفین و 100 گونه پرنده آبزی و کنار آبزی در این دو پهنه آبی وجود دارد که حیات تمام آنها زنجیروار به هم متصل است.

فرشچی گفت: ورود آلودگی های نفتی هم از دیگر تهدیدات آبسنگ ها و سایر موجودات دریایی خلیج فارس است، بر اساس تخمین راپمی سالانه حدود 1/2 میلیون بشکه نفت به علت نشت های طبیعی، حمل و نقل، تصادفات و قاچاق وارد در خلیج فارس و دریای عمان می شود که تهدیدی برای این پهنه و موجودات موجود در آن است.

همچنین داود میرشکار مدیر کل دفتر زیست بوم های دریایی سازمان حفاظت محیط زیست به خبرنگار علمی ایرنا با بیان اینکه ریزگردها از چند جنبه بر روی آبسنگ های مرجانی تاثیر می گذارند، گفت: زمانی که بر روی تالاب های ساحلی می نشینند موجب کدورت آب می شوند و اجازه نمی دهند نور کافی به آبسنگ های مرجانی برسد.
وی افزود: در این صورت فیتوپلانگتون هایی که با آبسنگ های مرجانی همزیستی دارند دیگر قادر به انجام عمل فتوسنتز نیستند از این رو مرجان ها را ترک می کنند که این مساله موجب سفیدشدگی آنها می شود که این تاثیر مستقیم ریزگردها بر روی آبسنگ های مرجانی است.

میرشکار با بیان اینکه گاهی هم به طور غیر مستقیم تاثیر می گذارند گفت: ریزگردها حاوی عناصری هستند که موجب بروز شکوفایی جلبکی می شوند زیرا با گسترده شدن بر روی سطح آب به ویژه آبهای کم عمقی مانند خلیج فارس مانع رسیدن اکسیژن به سطح آب می شود. کاهش اکسیژن در آبهایی با عمق کم در شب بیشتر است.
وی افزود: در روز هم به علت ایجاد لایه ای بر روی آب اجازه نمی دهد نور به مرجان ها برسد ، همچنین ممکن است مرگ و میر آبزیان بر اثر بروز کشند قرمز محیط را برای آبسنگ های مرجانی غیر قابل زیست کند زیرا زمانی که مرگ و میر زیاد شود مانند تلی روی آب قرار می گیرند که ممکن است حاوی میکروب و ویروس باشند و محیط را برای آبسنگ ها ناامن کنند.
میرشکار تاکید کرد: ریزگردها علاوه بر اینکه بر روی آبسنگ های مرجانی تاثیر می گذارند بر روی زیستگاه ها، جنگل های حراء و علف های دریایی نیز تاثیر سوء دارند از این رو پایش آن در دستور کار سازمان است که در صورت تامین اعتبار این کار انجام خواهد شد.

وی گفت: ایستگاه پایش دریایی سازمان حفاظت محیط زیست در استان هرمزگان به طور مداوم منطقه را پایش می کند اما قطعا اگر تعداد ایستگاه ها بیشتر باشد عملیات پایش و حفاظت بهتر انجام می شود.

مدیر کل دفتر زیست بوم های دریایی سازمان حفاظت محیط زیست افزود: همچنین موسسه شیلات نیز در گشت های دوره ای خود این مساله را مورد توجه قرار می دهد و اقدام به آنالیز فیتوپلانگتون ها می کند.

[pejuhesh232]

سیاه‌زخمی که زیر پای تهران خشک می‌شود

با گذشت چهار سال از بهره برداری تصفیه‌خانه شیرابه کهریزک، رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران از اشتباه محاسباتی دانشگاه تهران در طراحی این تصفیه خانه خبر می‌دهد.

به گزارش خبرگزاری تسنیم، اراضی 1400 هکتاری مجتمع پردازش و دفع آرادکوه واقع در حاشیه جنوبی شهر تهران که به سایت کهریزک شهرت دارد، سالهاست در گوشه و کنار خود میزبان گودال‌هایی به عمق 40 سانتی‌متر تا حداکثر 1.5 متر و مملو از مایعی بدبو، غلیظ و تیره رنگ است که به سیاه‌زخم هایی بر تن زمین داغ کهریزک می‌ماند؛ گودال‌هایی موسوم به حوضچه شیرابه که حاصل بیش از 40 سال دفن سنتی و غیربهداشتی زباله در این مجتمع بوده است. با وجود اینکه شیوه‌های دفع پسماند در سال‌های اخیر به نحوی مدیریت شده که شیرابه جدیدی تولید نمی‌شود، اما بارش برف و باران هم بر حجم این شیرابه‌ها می‌افزاید.

نگرانی‌های جدی نسبت به آثار مخرب نفوذ شیرابه‌های کهریزک به زیرزمین و پیامدهای زیست محیطی به دنبال آن، مدیریت شهری را به اقدام برای حل این معضل واداشت و با همکاری دانشگاه تهران طراحی و ساخت تصفیه‌خانه شیرابه کهریزک در بهمن 1391 به سرانجام رسید. مجتبی عبداللهی، معاون خدمات شهری شهردار تهران در هنگام بهره‌برداری از این تصفیه‌خانه وعده داد با توجه به ظرفیت 1400 مترمکعبی روزانه این سایت، شیرابه‌های کهریزک ظرف مدت 18 تا 24 ماه تصفیه شود. عملکرد تصفیه خانه نیز به نحوی طراحی شد که از مایع تصفیه شده برای آبیاری فضای سبز استفاده و لجن‌های آن نیز به کمپوست تبدیل شود.

تصفیه‌خانه شیرابه کهریزک قرار بود ظرف مدت دو تا سه سال پرونده آلوده‌ترین سیال شناخته شده روی زمین را در اراضی جنوب تهران ببندد و این عارضه را برای همیشه درمان کند. اما اکنون سازمان مدیریت پسماند از اشتباه محاسباتی دانشگاه تهران در طراحی این تصفیه خانه خبر داده و کارایی این سایت به کلی زیر سوال رفته است.

ظرفیت واقعی تصفیه خانه، 10 درصد پیش بینی اولیه است

پس از بازدید رحمت‌الله حافظی، رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران از آرادکوه در سال 93، موضوع بدون استفاده ماندن تصفیه خانه شیرابه از قول وی رسانه‌ای شد. اگرچه معاون خدمات شهری شهرداری تهران این تعطیلی را تایید نکرد اما در عین حال محقق نشدن وعده‌های اولیه و زمان‌بندی پیش‌بینی شده برای تصفیه کامل شیرابه‌ها، مؤید وجود مشکلاتی بر سر راه تحقق این برنامه است.

با این وجود حدود دو هفته پیش مجتبی عبداللهی، معاون خدمات شهری شهردار تهران در یک گفت‌وگوی رسانه‌ای مدعی شد که «در آینده‌ نزدیک چیزی به عنوان دریاچه شیرابه نخواهیم داشت و این دریاچه خشک خواهد شد. ضمن اینکه با تصفیه‌خانه‌ای که احداث شده 90 درصد دریاچه شیرابه خشک و 10 درصد دیگر نیز نهایتاً تا اوایل سال آینده خشک می‌شود».

در این بین رحمت‌الله حافظی به عنوان رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران که از نزدیک کهریزک و مساله‌هایش را رصد می کند، در گفت‌وگو با تسنیم از وجود مشکل در طراحی تصفیه‌خانه خبر داده و توضیح می دهد: شهرداری مدعی است که دانشگاه تهران به عنوان طراح و مجری تصفیه خانه شیرابه، در محاسباتش دچار خطا شده و همین امر دلیل عدم تحقق برنامه تصفیه شیرابه ها در زمان بندی اعلام شده است.

وی می افزاید: بر اساس اظهارات مسئولان شهرداری تهران، کیفیت شیرابه‌های تولید شده در تهران با گونه‌های موجود در کشورهای دیگر با توجه به ترکیب متفاوت زباله‌های پایتخت، تفاوت دارد و غلظت آن بسیار بالاست. بنابراین در صورتی که تمام ظرفیت سایت تصفیه به کار گرفته شود، تنها 10 درصد پیش‌بینی اولیه می‌تواند تصفیه انجام دهد.

رییس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران از تیم طراحی و اجرای دانشگاه تهران درخواست کرد در این رابطه پاسخگو باشند و از خود دفاع کنند.

شیرابه‌ها ماندنی نیست

حافظی در عین حال از کاهش سه هکتاری شیرابه‌های کهریزک نسبت به سال گذشته خبر می دهد و می‌گوید: سال گذشته حجم شیرابه‌ها حدود هفت هکتار بود که امسال این میزان به چهار هکتار کاهش یافته است.

به گفته وی، تصفیه شیرابه یکی از روش‌های خلاصی از دست این عارضه است و در دنیا روش‌های دیگری نظیر بازچرخانی جواب داده که اکنون در کهریزک نیز مورد استفاده قرار گرفته است. در این روش شیرابه‌های موجود بازچرخانی و دوباره روی زباله‌های دپو شده پمپ می‌شود تا در نهایت خشک شود.

وی با بیان اینکه شهرداری در طول چند ماه اخیر انرژی زیاد برای بکارگیری این روش صرف کرده است، خاطرنشان می کند: بخش اعظم کاهش حجم شیرابه‌های کهریزک با استفاده از روش بازچرخانی میسر شده است.

حافظی ابراز امیدواری می کند که با استفاده از روش بازچرخانی در آینده نزدیک حوضچه های شیرابه کهریزک به طور کامل محو شود.

[pejuhesh232]

عدم اقدامات لازم براى حفاظت محيط زيست در ايران

به گزارش خبرنگار گروه علمی ایرنا، کم نیست خبرهایی که هر ازچندگاهی قصه بی مهری به طبیعت را برایمان یاداوری می کند و شنیدن آنها قلب هر انسان دوستدار محیط زیست را جریحه دار می کند.



همین دو سال پیش بود که بیش از 2 میلیون قطعه ماهی در فاجعه ای زیست محیطی در سد فشافویه شهرستان ری به دلیل ورود فاضلاب خام شهرک صنعتی به این سد تلف شدند.
رئیس اداره محیط زیست شهرستان ری در آن برهه دلیل این اتفاق را ورود فاضلاب خام شهرک صنعتی واوان به سد 200 هکتاری فشافویه اعلام کرد و گفت: پیش از این فاضلاب خام شهرک صنعتی واوان با کانال آبی مخلوط و به ترتیب به دریاچه شهرک سینمایی دفاع مقدس و بعد سد فشافویه وارد می شد که با قطع این کانال آب، فاضلاب خام به طور مستقیم وارد این سد و منجر به افزایش شدید آلودگی و ایجاد فاجعه زیست‌محیطی در منطقه شده است.

همچنین ورود حجم بالایی از فاضلاب های صنعتی استان های جنوبی کشور به خلیج فارس، مشکل زیست محیطی اغلب شهرک های صنعتی و کم‌ توجهی به تصفیه فاضلاب و استانداردهای زیست محیطی، ورود فاضلاب ها و پساب های صنعتی به زمین های کشاورزی و از همه دردناک تر ورود فاضلاب های عفونی بیمارستان ها و مراکز درمانی نقاط مختلف کشور به رودخانه ها و دریاها محیط زیست کشورمان را با بحران جدی مواجه کرده است.

اما چند سالی است که دانشمندان و مهندسان علم شیمی برای رفع آلودگی های زیست محیطی به واژه جدیدی تحت عنوان«شیمی سبز» رسیده اند، که بهره گیری از راهکارهای مهندسی و تکنولوژیک ارائه شده در این روش به طور حتم گام مهمی در کاهش هرچه بیشتر معضلات زیست محیطی است.

**دانش مهندسی سبز مرهمی برای دردهای علم شیمی
شیمی یا همان کیمیا به عنوان علم و دانش تبدیل مواد کم ارزش به مواد ارزشمند از قدیم نقش بسیار اثرگذاری در پیشرفت تمدن انسان داشته است و جایگاه این علم در اقتصاد و زندگی آدمی روز به روز پر رنگ تر شده است که البته همزمان با این پیشرفت ها این دانش، آسیب ها و خطراتی نیز برای سلامتی و محیط زیست انسان به همراه داشته است.
شیمیدان ها طی سال ها کوشش و پژوهش، مواد خاصی از طبیعت برداشت و آن را به مواد دیگری تبدیل کرده اند که سلامت انسان و محیط زیست را به چالش کشیده اند، به طوری که این مواد دیگر به سادگی به چرخه طبیعی مواد باز نمی گردد و سال های طولانی بصورت زباله های بسیار مضر و همیشگی در طبیعت باقی خواهند ماند.
شاید امروزه تاثیر علم شیمی در پیشرفت های تکنولوژیکی بشر بخصوص در بخش انرژی هسته ای، نفت، گاز، پتروشیمی، صنعت دارو، پلاستیک، سازه‌های جدید فایبرگلاس و بخش عظیمی از صنایع بر کسی پوشیده نباشد. از سوی دیگر نیز ریشه بسیاری از فجایع زیست محیطی در عصر کنونی نیز در پساب ها و پسماندهای باقیمانده از تولید انواع و اقسام مواد شیمیایی است.
همین دلیل کافی بود که سازمان ملل متحد سال 2011 میلادی را سال جهانی شیمی نامگذاری کند تا ضمن معرفی اهمیت علم شیمی و جذب نخبگان به این علم، تبعات زیانبار مواد شیمیایی برای محیط زیست را به صنایع گوشزد کند.

شیمی سبز یا همان شیمی فلسفه تحقیقاتی شیمی و مهندسی شیمی است که هدف آن طراحی فرایندهایی برای تولید محصولات است که با محیط زیست سازگار بوده و ضمن به حداقل رساندن خطرات ناشی از مواد شیمیایی و آلاینده، به دنبال کاهش و جلوگیری از آلودگی در محیط زیست است، بنابراین هدف نهایی شیمی سبز، افزایش کیفیت زندگی در کره خاکی بصورت تمیزتر و ایمن تر است.

در ایران نیز نظر به اهمیت حفظ محیط زیست از ضایعات مواد پلیمری و ضرورت پرداختن به تحقیقات مرتبط با کاهش خطرات زیانبار آلودگی های ناشی از این مواد جدا از اقدامات اولیه ای که در معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری برای معرفی فرایندها شکل گرفته است کمیته ای نیز تحت عنوان کمیته سبز در پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران تاسیس شده است.
اما با وجود این که بحث های شیمی و تکنولوژی سبز در بسیاری از کشورها از جمله آلمان، آمریکا، کانادا، چین و سوئد پیشرفت های محسوسی داشته است، این فرایندها در کشورمان که با انواع و اقسام مخاطرات زیست محیطی دست و پنجه نرم می کند، هنوز ناشناخته است.

** ضعف قوانین و نبود فناوری، اصلی ترین مشکل ایران در استفاده از تکنولوژی سبز
استاد دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اشاره به این که وضعیت دفع آلاینده ها در کشورمان به هیچ وجه مناسب نیست، ضرورت استفاده مناسب از تکنولوژی سبز را به منظور کاهش هرچه بیشتر مخاطرات زیست محیطی مورد تاکید قرارداد و گفت: ضعف قوانین و نبود فناوری را مشکل ایران در حوزه استفاده از تکنولوژی سبز دانست.
بابک بنکدارپور روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار گروه علمی ایرنا، با بیان این که هدف شیمی سبز یا همان مهندسی شیمی طراحی فرایندهایی برای تولید محصولاتی است که با محیط زیست سازگار است، گفت: این فناوری ضمن به حداقل رساندن خطرات ناشی از مواد شیمیایی و آلاینده به دنبال کاهش و جلوگیری از آلودگی در محیط زیست است، بنابراین هدف نهایی شیمی سبز، افزایش کیفیت زندگی در کره خاکی بصورت تمیزتر و ایمن تر است.

وی افزود: در بحث شیمی سبز محصولات شیمیایی باید طوری ساخته شوند که بصورت ایده آل هیچگونه و در شرایط عادی با پساب و پسماند بسیار محدود از صدمه کمتری به محیط زیست برخوردار باشند، مانند محصولات صنایع پتروشیمی و نفتی و تمام محصولاتی که پایه آنها شیمی است.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه، چرخه تولید بسیاری از محصولات همراه با مقداری ضایعات، پسماند و پساب است گفت: این گونه مواد نباید در محیط زیست رها شود و تا حد امکان باید بازیافت و رقیق شوند.

وی درادامه با اذعان به این که تنها کاری که در حوزه تکنولوژی سبز در ایران می شود، تصفیه فاضلاب های عمومی برای جلوگیری از آسیب رسانی به طبیعت است، استفاده از این نوع تکنولوژی در کشورمان را در بخش های مختلف صنعتی به منظور کاهش شدت آسیب رسانی به محیط زیست بسیار ضروری دانست.
بنکدار اظهارکرد: بسیاری از مراکز صنعتی کشورمان از یک سو به دلیل نبود قوانین و جرائم سختگیرانه و از یک طرف به جهت نبود بهره مندی از تکنولوژی و فناوری های روز دنیا محیط زیست کشور را آلوده تر می کنند.

این استاد دانشگاه صنعتی امیرکبیر همچنین گفت: تا زمانی که بخش صنعت کشورمان به دلیل اینکه با مشکلات اساسی تری مواجه و از سودآوری لازم برخوردار نیست، تکنولوژی سبز را فقط یک نیاز ثانویه و حرکت لوکس می داند، انگیزه لازم برای استفاده از این نوع تکنولوژی وجود نخواهد داشت.

**تغییر نکردن دروس دانشگاهی همگام با پیشرفت های صنعتی
این استاد دانشگاه در ادامه با بیان اینکه، تولید علم و فناوری در جهان امروزی یکی از وظایف خطیر دانشگاه ها محسوب می شود، گفت: این وظیفه جامعه علمی کشور است که با توجه به موقعیت خود خارج از مسائل سیاسی، فرهنگی و اقتصادی به دنبال رفع مشکلات کشور باشد.

وی در عین حال با بیان این که دانشگاه ها نیز به منظور اقدامات علمی و پژوهشی خود با مشکلاتی از جمله تامین بودجه مواجه هستند، گفت: با حداقل امکانات نمی توان در حوزه های مختلف علمی از جمله شیمی سبز و تکنولوژی های مربوطه به پیش رفت و این نیازمند ارزش قائل شدن برای پژوهش و تحقیق است.
بنکدارپور با اشاره به این که طی ماه های اخیر یک کار پژوهشی از سوی دانشگاه صنعتی امیرکبیر در حوزه آشنایی با واحدهای درسی و ساختار دانشگاه های درجه یک دنیا انجام شده است، گفت: با انجام این کار پژوهشی مشخص شد که همگام با نیازهای جامعه و پیشرفت های صنعتی دروس دانشگاهی نیز متحول شده است.

وی با بیان این که برنامه های درسی و واحدهای دانشگاهی در مقطع کارشناسی یا بالاتر در رشته شیمی نسبت به سایر کشورهای پیشرفته خیلی به روز نشده است، گفت: در طول 30 سال گذشته تنها پس از انقلاب فرهنگی اصلاحات جزئی در تعدادی از واحدها و رفرنس ها صورت گرفت.

بنکدارپور با اشاره به اخذ مدرک کارشناسی رشته مهندسی شیمی از یکی از دانشگاه های انگلیس حدود 30 سال پیش گفت: برنامه ای که دانشگاه های انگلیس در حال حاضر برای سطح کارشناسی مهندسی شیمی تعریف و تنظیم کرده اند، با برنامه دانشگاهی کشورمان بسیار متفاوت است و نظام فعلی آموزشی ایران چندان با 30 سال پیش انگلیس تفاوتی نمی کند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه به عنوان مثال حدود 30 سال پیش بحث شیمی سبز و تکنولوژی آن دردنیا مطرح نبود، گفت: این درصورتی است که دانشجویی که امروز لیسانس مهندسی شیمی می گیرد و می خواهد در صنعت شیمیایی مشغول بکار شود، با این مفهوم و مباحث مربوطه آشنایی کامل دارد و در ذهنش جا افتاده است.
این استاد دانشگاه تصریح کرد: در حال حاضر کمیته ای متشکل از کارشناسان و مهندسین شیمی در دانشگاه صنعتی امیر کبیر برای بازنگری و بروز رسانی واحدهای درسی رشته مهندسی شیمی تشکیل شده است.

** نبود انسجام لازم در فعالیت های ایران در فرایندسازی تکنولوژی سبز
در راستای توجه به طراحی فرایندهای مهندسی شیمی در توسعه پایدار و راهکارهای شناسایی بازیافت از پسماند و پساب های صنعتی تاکنون تعدادی همایش و کنفرانس نیز در ایران برگزار شده است که مهمترین آن کنفرانس مهندسی و تکنولوژی های سبز برای آینده پایدار است که آبانماه پارسال (1394) در دانشگاه صنعتی امیر کبیر برگزار شد.

موضوعاتی همچون نحوه بازیافت از پسماند و پساب، لزوم احداث پارک های اکو صنعتی در ایران (همزیستی صنعتی)، خط مشی های محیط زیستی محصول محور به خصوص در صنایع پایین دستی نفت و پتروشیمی و ترویج فرهنگ و دانش مهندسی سبز در صنعت و دانشگاه و ارتباط آنها به منظور کاهش انتشار گازهای گلخانه ای، از جمله اهداف برگزاری این کنفرانس بود.
معاون پژوهشی دانشکده شیمی دانشگاه امیرکبیر که دبیری نخستین کنفرانس مهندسی تکنولوژی های سبز برای آینده پایدار را برعهده داشت، در خصوص چرایی برگزاری این کنفرانس از سوی دانشگاه امیرکبیر با تاکید براینکه نقش و جایگاه مهندسی شیمی در سبز شدن صنایع بسیار اثرگذار و مهم است گفت: شعار دانشگاه امیرکبیر پییشتازی در توسعه پایدار است.
نرگس فلاح در گفت و گو با خبرنگار ایرنا ادامه داد: امیرکبیر نخستین دانشگاهی است که دفتر توسعه پایدار و پژوهشکده انرژی را با دیدگاه تکنولوژی سبز تاسیس کرد و دانشکده مهندسی شیمی این دانشگاه نیز قدیمی ترین دانشکده در ایران است و می تواند یکی از متولیان اصلی این موضوع باشد.
این استاد دانشگاه بر ارتباط تنگاتنگ صنعت و دانشگاه برای رفع معضلات زیست محیطی تاکید کرد و گفت: این دانشکده های شیمی بودند که در ابتدا فرایندها را معرفی و صنعت نیز از آن استفاده کرد، حالا نیز باید این فرایند ها اصلاح و مجددا معرفی شود.

فلاح در ادامه با تاکید بر اینکه فعالیت های ایران در حوزه تکنولوژی سبز انسجام لازم را ندارد، گفت: بعنوان مثال سازمان بهینه سازی مصرف سوخت در حال کاهش مصرف سوخت است و به نوعی در جهت سبز شدن و کاهش مصرف انرژی و کاهش گازهای گلخانه ای تلاش می کند اما فعالیت های این سازمان با سایر دستگاه ها هماهنگ و جهت دار و سازماندهی شده نیست، مانند یک انجمن که چند تا زیرشاخه وجود دارد و هرکدام یک کار می کنند، آن زیرشاخه ها موجود هستند اما منسجم عمل نمی کنند.

وی با بیان اینکه دومین کنفرانس مهندسی و تکنولوژی های سبز برای آینده پایدار آبانماه امسال برگزار می شود و قرار است بصورت سالانه برگزار شود و یک دبیرخانه دائمی داشته باشد، دعوت از تعدادی از دانشمندان موفق کشورمان که در بخش شیمی سبز در خارج از کشور فعالیت می کنند، اهدا جایزه شیمی سبز، دایر کردن نمایشگاه معرفی محصولات سبز و ارائه مقالات را از جمله برنامه های اصلی این کنفرانس بین المللی عنوان کرد و گفت: امسال این کنفرانس با حمایت وزارت صنعت و معدن وتجارت و همچنین وزارت نفت برگزار می شود.
معاون پژوهشی دانشکده شیمی دانشگاه امیرکبیر با بیان اینکه جامعه هدف ما بیشتر در این کنفرانس بخش صنعت بخصوص صنایع پتروشیمی است گفت: ما بعنوان دانشکده مهندسی شیمی باید در این کنفرانس ها بتوانیم صنعت پتروشمی را در بهبود فرایند دفع پسماندها و پساب های صنعتی مضر برای محیط زیست قانع کنیم.

وی با تاکید بر اینکه صنایع پتروشیمی بزرگترین و تاثیرگذارترین صنعت به دلیل بالابودن اشل آلایندگی شناخته شده است و پس از آن صنایع پایین دستی قرار دارند، برگزاری این کنفرانس ها را در تبیین هرچه بیشتر تکنولوژی سبز را بسیار اثر گذار دانست.

**فرهنگ سازی لازمه مدیریت پسماندهای صنعتی در کشور
معاون پژوهشی دانشکده شیمی دانشگاه امیرکبیر در ادامه، نبود برنامه برای مدیریت پسماندهای ناشی از اجرای برخی طرح های صنعتی در واحدهای تولیدی را مشکل قدیمی و اساسی صنعت کشور می داند و گفت: این مشکل به دلیل گران بودن تجهیزات و دانش فنی نیست، بلکه معضلی فرهنگی است که رفع آن نیاز به فرهنگ سازی دارد.
فلاح افزود: تجربه ثابت کرده است که بازیافت فاضلاب، پساب ها و پسماندهای واحدهای صنعتی که به عنوان پروژه های زیست محیطی نام برده می شوند، به علت هزینه بر بودن و اینکه غالبا محصول محور نبوده و از خروجی اقتصادی برخوردار نیستند، در راهبردهای مدیریتی جایگاهی ندارند.

وی که دبیری نخستین کنفرانس مهندسی و تکنولوژی های سبز برای آینده پایدار را که آبان ماه سال گذشته به همت این دانشگاه و حمایت شرکت ملی پتروشیمی ایران برگزار شد، عهده دار بود، اظهار کرد: مدیران به طور طبیعی برای جلوگیری از هرگونه هزینه بدون سودآوری، ترجیح می دهند در بحث تکنولوژی سبز ورود پیدا نکنند.
فلاح با بیان اینکه پس از گران شدن بنزین در کشور در مصرف آن تغییرات چندانی رخ نداد، افزود: با وجود افزایش آلودگی هوا نه تنها تعداد تردد خودروها در معابر شهری کمتر نشد بلکه افزایش هم پیدا کرد؛ بنابراین توسعه تکنولوژی سبز در صنعت نیز نیازمند فرهنگ سازی در جامعه است.

عضو هیات علمی دانشکده مهندسی شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر اظهار کرد: این مشکل فرهنگی در خانواده ها نیز شایع است و کمتر خانواده ای را می توان یافت که زباله های خود را تفکیک کند چرا که با مقداری زحمت همراه است؛ بنابراین رفع این مشکل نیازمند تلاش بیشتر در حوزه فرهنگ سازی است.
وی اضافه کرد: در طول سال های گذشته به هنگام خرید و تهیه فناوری مربوط به راه اندازی طرح های تولیدی هیچگاه نسبت به خرید دانش فنی مربوط به پسماند و خطرات آن حساسیت لازم وجود نداشت چرا که کشور ما نزدیک دریا است و خیلی راحت تمام پساب ها در آن تخلیه می شود.

فلاح با بیان اینکه دانشگاه صنعتی امیرکبیر یکی از با سابقه ترین موسسه های آموزش عالی کشور در زمینه فنی و مهندسی است، گفت: به دلیل اینکه این دانشگاه یک مرکز علمی صنعتی است، بحث ما بیشتر روی مهندسی سبز متمرکز است چراکه بخش فرایند تولید بسیار مهم است.
وی با تاکید بر این موضوع که درحال حاضر بحث تکنولوژی های سبز در دنیا به سمت اقتصادی شدن حرکت می کند، گفت: اینکه تکنولوژی سبز منجر به بهره وری، محصول بهتر و صرفه جویی در انرژی شود، به عنوان اقدامات تشویقی و حمایتی مورد توجه جدی کارشناسان دنیا قرار گرفته است.

دبیر نخستین کنفرانس مهندسی و تکنولوژی های سبز برای آینده پایدار افزود: اکنون افرادی که می خواهند فرهنگ و تکنولوژی سبز را جا بیندازند، بیشتر به سمتی حرکت می کنند که برای پساب ها، پسماندها و تمام محصولات مازاد صنایع، کاربری جدیدی تعریف و این ضایعات را مجدد در چرخه تولید استفاده کنند.
وی معتقد است هنگامی که استفاده مجدد از پسماندها، فاضلاب ها و پساب های بخش تولید به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه باشد، مدیران نیز در هزینه های بکارگیری تکنولوژی سبز کارشکنی نخواهند کرد، اما تا زمانی که این کار اقتصادی نباشد مشکل همچنان پابرجاست.

فلاح گفت: برای مساله پساب و پسماندهای مجتمع های تولیدی کشورمان نیزکه بسیار برای محیط زیست آسیب زا است، راهکارهای مناسب وجود دارد اما به دلیل اینکه هزینه های آن تاحدودی بیشتر از جریمه های درنظرگرفته شده قانونی است، مدیران ترجیح می دهند که جریمه را پرداخت کنند.
این استاد دانشگاه معتقد است: سطح جریمه های زیست محیطی باید تا حدی افزایش یابد که ضمن بازدارندگی، تولیدکننده را تشویق کند که به سمت مدیریت مناسب پسماند حرکت کند و با صنایع آلاینده نیز به صورت جدی برخورد شود.

وی ضمن تاکید بر وضع قوانین مناسب در اجبار بخش صنعت به خصوص صنایع پتروشیمی در مصرف درصدی از آب پساب ها و فاضلاب های خود در چرخه مجدد تولید به منظور جلوگیری از آسیب رسانی به طبیعت، پیشنهاد کرد که مدیریت آب مصرفی این گونه واحدها به صورت جدی مدیریت شود.
معاون پژوهشی دانشکده شیمی دانشگاه صنعتی امیرکبیر، افزود: از یک زمان مشخصی ورودی آب این کارخانه ها باید بسته شود و آنها مجبور به احیای درصدی از پساب ها در چرخه تولید و بازیافت مجدد پسماندها شوند.

** نیاز سازمان حفاظت محیط زیست به اهرم اجرایی قوی
معاون پژوهشی دانشکده شیمی دانشگاه صنعتی امیر کبیر در ادامه با اشاره به اینکه حیطه کاری سازمان حفاظت محیط زیست با وجود توان محدود این سازمان مقداری گسترده تعریف شده است و این سازمان باید از گونه های حیوانی نایاب تا جنگل ها و مراتع سراسر کشور صیانت کند گفت:این در حالی است که این سازمان به لحاظ اهرم اجرایی و برخی ناهماهنگی های قضائی و انتظامی نمی تواند قوی عمل کند.

فلاح با اشاره به اینکه سازمان حفاظت از محیط زیست نیز وظیفه خود را تنها تعریف استانداردها و نظارت و جریمه تعریف کرده است گفت:اگر جریمه ها دریافتی از صاحبان مشاغل به صندوق محیط زیست وارد شود سازمان حفاظت از محیط زیست می تواند از این سرمایه برای بهبود عملکرد و راه اندازی سیستم تصفیه خانه استاندارد پساب های مجتمع های تولیدی فاقد این سیستم ها بهره گیری کند.

فلاح با تاکید بر اینکه برای تائید فناوری صنایع باید از کارشناسان بهداشت، ایمنی و محیط زیست ( HSE) مربوطه نیز بهره برد گفت: قبلا تنها سازمان محیط زیست بر این تکنولوژی ها نظارت می کرد.

وی افزود: بعنوان مثال تمام درخواست های ارائه شده به سازمان حفاظت از محیط زیست برای فعالیت در تمام حوزه ها از جمله پتروشیمی، غذایی و یا دامداری تنها از سوی کارشناسان محدودی مورد بررسی واقع می شد که گاها نیز از جزئیات طرح ها شناختی نداشتند و اظهارنظر می کردند، اما طبق مقررات جدید تکنولوژی طرح ها باید ابتدا در وزارتخانه مربوطه از سوی کارشناسان تائید شود و این گام مناسبی است.

معاون پژوهشی دانشکده شیمی دانشگاه صنعتی امیر کبیر با بیان اینکه از این پس مرجع تایید کننده فناوری برای راه اندازی طرح های صنعتی، سازمان مرتبط با طرح صنعتی و سازمان حمایت از محیط زیست است، این موضوع را بسیار امیدوار کننده و گام مهمی در توسعه تکنولوژی سبز در کشور دانست.
وی گفت:طبق مقررات جدید تمام آلاینده های تکنولوژی باید در ابتدای آغاز هر طرحی شناسایی و در ابتدا راهکارهای برخورد با این آلاینده ها نیز مشخص شود و پس از آن به طرح های صنعتی مجوز داده می شود.
گزارش: یوسف درویشی

[pejuhesh232]

نوازش گربه‌ها می‌تواند مرگبار باشد

شفقنا- بچه گربه‌ها موجوداتی دوست داشتنی هستند اما تحقیقات جدید حاکی از آن است که نوازش کردن این موجودات می‌تواند برای انسان مرگبار باشد.
به گزارش ایسنا گربه‌ها موجوداتی دوگانه هستند و گاهی نوازش را با تواضع پذیرفته و گاهی حمله می‌کنند. اکنون تحقیقات انجام شده توسط مراکز کنترل و جلوگیری از بیماری نشان داده که زخمی شدن توسط گربه می‌تواند مشکلات سلامتی جدی را به همراه داشته و حتی در اثر عفونت باکتریایی منجر به مرگ شود.

بیماری خراش گربه یا تب خراش گربه زمانی رخ می‌دهد که حیوان مبتلا به عفونت باکتریایی انسان را گاز گرفته، زخمی کرده یا زخم سرباز وی را لیس می‌زند.
حدود ۴۰ درصد گربه‌ها باکتری هنسله بارتونلا را با خود دارند که در اثر گزیده شدن توسط کنه یا مبارزه با گربه‌های مبتلا به آن‌ها منتقل شده و باعث بیماری می‌شود. گربه‌های مبتلا معمولا هیچ علائمی را نشان نمی‌دهند.

این باکتری در صورت انتقال به انسان باعث تب، سردرد، کاهش اشتها و خستگی می‌شود. اگرچه بیماری خراش گربه یک عفونت ملایم است و به راحتی قابل درمان است، اما در انواع شدید آن می‌توان به عفونت قلبی و تورم مغز منجر شود و حتی مرگبار باشد.

محققان دریافتند بچه گربه‌های کمتر از یک ساله بیشتر ممکن است باکتری مذکور را داشته و آن را منتشر کنند زیرا احتمال چنگ زدن آن بیشتر است.
بهترین روش برای جلوگیری از ابتلا به این عفونت، شستن دستها پس از تماس با این موجودات و کوتاه کردن ناخن‌های آن‌هاست.

[pejuhesh232]

نگهداری از گربه و عارضه نازایی

هر سال در آستانه روز جهانی بیماری‌های مشترک بین انسان و حیوان، موضوعات زیادی مطرح می‌شود که یکی از آنها مربوط به گربه‌هاست! احتمالا شما هم شنیده‌اید که مثلا موی گربه باعث نازایی یا حتی سقط جنین در خانم‌های باردار می‌شود، بنابراین نباید به گربه‌ها نزدیک شد!

این در حالی است که این روزها بحث حمایت از حیوانات حسابی داغ شده و غذا دادن به حیوانات و فرهنگسازی در جهت مهربانی با حیوانات بویژه در فضای مجازی به وفور دیده می‌شود.

حالا واقعا گربه‌ها سلامت انسان‌ها را تهدید می‌کنند

باید بدانید توصیه‌هایی که در زمینه تماس با گربه در بارداری می‌شود، به دلیل بیماری توکسوپلاسموز است نه موی آن؛ انگلی به نام توکسوپلاسما که می‌تواند موجب عفونت در انسان و اختلال در جنین شود. ابتدا باید اطلاعات کافی درباره روش‌های انتقال این انگل به انسان داشته باشید. انگل توکسوپلاسما از دو راه می‌تواند انسان را آلوده کند:

خوردن یا تماس با گوشت آلوده،‌ تماس دست دارای خراشیدگی و زخم با چاقوی آشپزخانه‌ای که گوشت با آن خرد شده یا تخته خرد کردن گوشت و حتی قطرات آب گوشت خام و در عین حال خوردن کباب یا استیک کم پخته شده.

خوردن تخم‌های فعال شده انگل (تخم انگل دفع شده از مدفوع گربه‌های مبتلا که دو تا سه روز در محیط مرطوب و نسبتا گرم باقی مانده و فعال شده باشد) که واقعا نادر است.

انسان در واقع میزبان واسط انگل توکسوپلاسماست و در صورت ورود این انگل در بدن، کیست‌های بسیار ریز میکروسکوپی تشکیل می‌‌شود که بسرعت از طرف سیستم ایمنی افراد سالم مهار شده و اغلب تا پایان عمر، ‌دیگر فعال نمی‌شود. این اتفاق تنها یک‌بار در طول عمر هر فرد رخ می‌دهد و از آن پس فرد در برابر این انگل ایمن خواهد شد.

در افرادی که به دلایلی مانند ابتلا به ایدز یا شیمی‌درمانی سیستم ایمنی‌شان بسیار ضعیف است، گاه این کیست‌ها دوباره فعال می‌شوند که در این صورت با آنتی‌بیوتیک‌های مخصوص درمان خواهد شد. آنچه اغلب در جامعه ایجاد نگرانی می‌کند ابتلای زنان باردار به این انگل است که در میان مردم به نازایی ناشی از گربه شهرت یافته است. در بسیاری از کشورهای پیشرفته همه خانم‌ها پیش از بارداری یا پس از اطلاع از حاملگی مورد آزمایش سرمی توکسوپلاسموز قرار می‌گیرند.

افرادی که از نظر سرمی مثبت هستند (یعنی قبلا با انگل آلوده شده‌اند) در طول بارداری با خطری مواجه نیستند، ولی افرادی که از نظر سرمی منفی هستند (یعنی تا کنون به انگل توکسوپلاسما آلوده نشده‌اند) تحت آموزش لازم (مثلا عدم تماس مستقیم با مدفوع گربه) برای جلوگیری از ابتلا به توکسوپلاسموز قرار می‌گیرند.

با توجه به توضیحات مربوطه، احتمال آلودگی به انگل توکسوپلاسما از طریق مواد غذایی بسیار بیشتر از مدفوع گربه است و نیز تماس با گربه در دوران پیش از بارداری نیز مضر نیست و حتی در دوران بارداری با توجه به رعایت موارد گفته شده بی خطر است.

[pejuhesh232]

خودداری انتقال خون از پذیرش خون مردم عسلویه

به گزارش ایران نیوز24 ، حجت‌الاسلام عباس بحرینی در نمازجمعه این هفته عسلویه با تبریک به مناسبت میلاد حضرت زینب (س) اظهار داشت: وقتی که اسم حضرت زینب(س) می‌آید اشک از چشم همه ما جاری می‌شود چرا که ایشان ام‌المصائب است.وی از حضرت زینب(س) به عنوان زینت خاندان امام و ولایت و نبوت یاد کرد و افزود: ایشان بعد از فاطمه زهرا(س) برترین زن است و از نظر علم و عدالت و شجاعت در تاریخ نمونه است و ایشان قهرمان حادثه کربلا بود.امام جمعه موقت عسلویه با بیان اینکه حضرت زینب(س) برادر خویش را یاری می‌کرد و دلداری می‌داد، تصریح کرد: حضرت زینب(س) در یک کلام اسوه صبر و استقامت بود و زینت اسلام و شیعه و عالم است.

لزوم مقابله جدی با تحرکات فرقه وهابیون در منطقه

وی در بخش دیگری از سخنان خود به تحرکات فرقه وهابیون در منطقه اشاره کرد و بیان داشت: جدایی مردم از اهل بیت(ع) مهمترین هدف و ماموریت وهابیون است و شیعه و سنی نباید در مقابل این اقدامات بنشینند و نظاره کنند و باید با جدیت با این اعمال مقابله شود.حجت‌الاسلام بحرینی در ادامه با اشاره به تلاش‌های دشمنان برای فاصله انداختن بین شیعه و سنی، تاکید کرد: باید به خوبی مراقب این اعمال باشیم و اجازه ندهیم که وهابیون در منطقه لانه بسازند و در لانه‌های خود بخزند و برنامه‌ریزی کنند و علیه مسلمانان اقدام کنند.وی به هفته درخت‌کاری اشاره کرد و ادامه داد: توسعه و ترویج فرهنگ درختکاری از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است و همه مردم و مسئولان باید برای بهبود فضای سبز و درخت‌کاری دست به دست هم دهند.امام جمعه موقت عسلویه خواستار کاشت درخت توسط شهروندان در خیابان‌ها و مقابل منازلشان شد و اضافه کرد: درخت‌کاری در کاهش الودگی‌ها نقشی بسیار مهم دارد و این موضوع باید در عسلویه بیش از پیش مورد توجه قرار بگیرد.

هوای عسلویه چندبرابر آلوده‌تر از تهران است

وی با بیان اینکه خون مردم عسلویه مسموم است و انتقال خون هم از پذیرفتن خون مردم این منطقه اجتناب می‌کند و این به این معنا است که باید فکری جدی برای این مردم صورت بگیرد که توسعه فضای سبز برای کاهش آلودگی‌ها یکی از راهکارها است.حجت‌الاسلام بحرینی ادامه داد: با توجه به اعلام کارشناسان، میزان آلودگی هوا در منطقه عسلویه بسیار بالا است و چندین برابر شهر تهران است.وی همچنین به آغاز جشن نیکوکاری اشاره کرد و بیان داشت: افراد فقیر و نیازمند زیادی در جامعه داریم که باید شناسایی شوند و کمک‌های لازم به آنها صورت بگیرد و همه مردم باید به خوبی در این برنامه‌ها مشارکت کنند.امام جمعه موقت عسلویه دربخش دیگری از سخنان خود به سالروز تاسیس بنیاد شهید و امور ایثارگران اشارهکرد و گفت: امام خمینی(ره) برای ارائه خدمات بهتربه خانواده‌های شهدا و همچنین حمایت از ایثارگران و رزمندگان دستور تاسیس این نهاد را دادند.

[pejuhesh232]

اختلاف 48 مليوني متخصصان با شهرداري بر سر آمار موشهاى تهران (شهردارى 2مليون متخصصان 50 مليون)

رییس کمیته محیط زیست شورای شهر تهران گفت: شهرداری تعداد موش‌های تهران را یک و نیم تا دو میلیون، متخصصان تعداد آن را بیش از ۲۰ میلیون و برخی دیگر نیز تعداد موش‌ها را بیش از ۵۰ میلیون اعلام کرده‌اند.

محمد حقانی درباره ازدیاد موش‌ها در پایتخت به خبرنگار ایلنا گفت: امروزه راهکارهای زیادی برای مبارزه با موش وجود دارد که ناامن کردن محیط زندگی، کمبود غذا و آب برای این موجودات در این راستا از اهمیت زیادی برخوردار است.

وی با تاکید بر لزوم کنترل زاد و ولد موش‌ها و جلوگیری از ازدیاد نسل آنها افزود: به طور طبیعی نمی‌توان جمعیت موش‌ها را کنترل کرد از سوی دیگر موش هم باید در محیط زیست وجود داشته باشد.

حقانی با بیان اینکه متاسفانه شهرداری وظایف اصلی و ذاتی خود را فراموش کرده و به مسایل حاشیه‌ای پرداخته است، اظهار کرد: شهرداری موضوعات اصلی شهر همچون بهداشت عمومی مردم، ارتقاء کیفیت زندگی مردم و جمع‌آوری سد معبرها و کارتن خواب‌ها را به دست فراموشی سپرده است.

وی با اشاره به اینکه غذای موش از محل پسماند غذای انسان تامین می‌شود، عنوان کرد: زباله‌هایی که در نهرها و جوی‌ها رها می‌کنیم و عدم نظافت اماکن عمومی، رود دره‌ها و نقاط مرطوب که محل زندگی این حیوان است از جمله عوامل ازدیاد جمعیت موش‌ها است.

حقانی جلوگیری از غذارسانی به این حیوان، نظافت شهر و جمع‌آوری مناسب زباله‌ها را از جمله راهکارهای مقابله با موش‌ها عنوان کرد.

عضو شورای شهر تهران با بیان اینکه این حیوانات معمولا در درزها، شکاف‌ها، شکستگی‌ها و مخفیگاه‌ها زندگی می‌کنند و باید به هر شیوه ممکن سعی در از بین بردن این نقاط داشته باشیم، بیان کرد: شهرداری اعلام کرده که درزها را با ماده فوم پر می‌کند، این درحالی است که استفاده از این ماده به لحاظ اقتصادی صرفه اقتصادی نداشت و برای هتل‌ها و منازل مناسب است و برای معابر عمومی باید به عمران جوی‌ها و شهر بپرازیم.

وی با یادآوری اینکه در گذشته مبارزه با موش‌ها از طریق مواد شیمیایی انجام می‌شده است، گفت: امروزه با استفاده از سموم و داروهای خاص نسبت به عقیم‌سازی موش‌ها اقدام می‌شود، چرا که یک جفت موش در سال بین ۷۰۰ تا ۸۰۰ موش به جمعیت‌شان اضافه می‌کند، لذا باید از تولید نسل آنها جلوگیری شود.

رییس کمیته محیط زیست شورای شهر با تاکید بر اینکه آمار دقیقی از جمعیت موش‌های تهران نداریم، اظهار کرد: شهرداری تعداد موش‌ها را یک و نیم تا دو میلیون، متخصصان تعداد آن را بیش از ۲۰ میلیون و برخی نیز تعداد موش‌ها را بیش از ۵۰ میلیون اعلام کرده‌اند.

حقانی با بیان اینکه تعداد موش‌ها در پایتخت از حد طبیعی و نرمال بسیار بیشتر است که علت آن نزدیک نبودن اماکن عمومی است، خاطرنشان کرد: متاسفانه گاهی نیروهای پاکبان زباله‌های جمع آوری شده را به داخل نهرها و جوی‌ها می‌ریزند که این پسماندها محل تغذیه موش‌ها می شود، لذا باید از این کار جلوگیری شود.

وی خاطرنشان کرد: بارها در این خصوص به شهرداری تهران تذکر داده‌ایم و در این زمینه در کمیته محیط زیست جلساتی داشته‌ایم و شهرداری هر بار اعلام کرده که نسبت به کنترل و کاهش جمعیت موش‌ها اقدام می‌کند، این درحالی است که همچنان شاهد وفور این حیوان در سطح شهر تهران هستیم.

[pejuhesh232]

سرازیر کردن پساب اسیدی به تالاب «اینچه» توسط شرکت تولید کننده «ید»

سامانه‌ای که قرار است مانع سرازیر شدن اسید به یک تالاب شود، اگر به هر دلیل کار نکند، تاوانش را نه دایر کنندگان و ناظران آن، که محیط زیست کشور خواهد داد؛ بماند که بر اساس اسناد منتشره، علاوه بر اسیدی بودن پساب، امثال عنصرهای پرتوزا نیز از کارخانه فرآوری ید به دریاچه سرازیر می‌شود که معلوم نیست چه بلایی بر سر اینچه و مردمان حومه آن در آینده خواهد آورد!

در روزگاری که بسیاری از تالاب‌های زیبای کشورمان خشکیده یا در آستانه خشک شدن قرار دارند و ریشه این اتفاق، خشکسالی و مدیریت غلط منابع آب در کشور معرفی می‌شود، اخبار نگران کننده‌ای از برخی تالاب‌های واقع در مناطق پر آب کشور مخابره می‌شود که می‌تواند تصوراتمان را تغییر دهد؛ تالاب‌هایی که به ظاهر جان سالم به در برده‌اند، ولی زمان زیادی طول نخواهد کشید تا به مرگی متفاوت دچار شده و ثابت کنند، همه چیز زیر سر «خشکسالی» نیست!

به گزارش «تابناک»؛ هر چه اسناد بالادستی و قوانین مختلف بر ضرورت حفاظت از محیط زیست کشورمان و تهیه و اجرای پیوست‌های زیست محیطی برای پروژه های مختلف تأکید دارند، ظاهرا پای اجرا که به میان می آید، همه این الزامات و تعهدات رنگ می‌بازند؛ این را بررسی وضعیت مجموعه‌ای صنعتی نشان می‌دهد که هنوز یک دهه از آغاز به کارش نگذشته، به یکی از جدی ترین تهدیدات زیست محیطی کشورمان تبدیل شده است!

صحبت درباره تالاب «اینچه» در جنوب رودخانه اترک و شمال شهرستان آق قلا در استان گلستان است که از بد روزگار، در مجاورت آن منابع عظیمی از ید در دست استخراج قرار گرفته تا سرنوشت این تالاب زیبا و خاص را تیره و تار کرده و آن را از آبگیری زایا و زنده، به حوضچه ای بزرگ از آب اسیدی خالی از هر جنبده زنده‌ای تبدیل کند؛ داستانی تلخ که هنوز نمی‌دانیم مسئولان محیط زیست کشورمان از آن باخبرند یا خیر؟

سیه روزی این تالاب از سال 1383 آغاز شد؛ از فعالیت های اکتشافی شرکتی که در پی یافت منابع «ید» بود و با کشف این ماده ارزشمند معدنی در شورابه های مجاور این تالاب، فاز نخست صنایع استحصال این ماده سمی را کلید زد و موفق شد، با گرفتن مجوزهای مورد نیاز از دولت نهم و مدیران وقت سازمان حفاظت محیط زیست کشور، مشروط به رعایت مواردی، فرآوری ید را از سال 1387 آغاز کند.

البته آنچه روزگار اینچه را تیره و تار کرده، نه سمی بودن ید، که پساب ناشی از فرآوری این کانسار است. پسابی اسیدی که بر اساس توافق صورت گرفته در آن زمان با اداره کل حفاظت محیط زیست استان گلستان (به شماره 11381/125 مورخ 30/8/84)، مجوز تخلیه آن به تالاب صادر شد. با این شرط که قبل از روانه شدن به تالاب، به استخرهاي خروجي منتقل و با آهک زنی به روش صنعتي، خنثی شده و با طی مراحلی، به تالاب منتقل شود.



پروسه‌ای که بر پایه توافق صورت گرفته، سامانه پایش دائمی، پیوسته (24 ساعته) و آنلاین برای رصد وضعیت این پساب (از نظر PH) تدارک دیده شد و علاوه بر آن، کنترل وضعیت پساب به صورت نمونه برداری های اتفاقی به صورت حضوری و تجزیه و تحلیل این نمونه ها در آزمایشگاه های مورد اعتماد سازمان محیط زیست، راه کنترل این توافق در نظر گرفته شد.

نمونه برداری‌هایی که حالا چند نمونه از آن در اختیار تسنیم قرار گرفته که نشان از سرازیر شدن پسابی بسیار اسیدی به این تالاب دارد و معلوم نیست علت آن، از کار افتادن سامانه آنلاین سازمان محیط زیست برای پایش مداوم پساب خروجی مجموعه یدسازی است یا عامل دیگری موجب بروز آن شده، اما به وضوح ثابت می‌کند چه آینده تاریکی در انتظار تالاب اینچه و اکوسیستم وابسته به آن است.

آینده ای که با بهره برداری از فاز دوم کارخانه تولید ید در مجاورت این تالاب در دولت یازدهم، به نظر زمان زیادی برای ظهور و بروزش نمانده است؛ سایه شومی که بر سر این تالاب گسترده شده و بر خلاف بسیاری از معضلات زیست محیطی؛ که می‌توان آن را به دو بخش قصور دولت قبل یا دولت فعلی مرتبط تقسیمش کرد، آینه تمام نمایی از کوتاهی عالی ترین مجموعه حفاظت محیط زیست کشورمان است.

روایتی شوم که بعید نیست برای مقابله با آن، ادعایی مانند خرابی سامانه پایش آنلاین و 24 ساعته پساب اسیدی کارخانه تولید ید مطرح شده و بعد، در اخبار تکمیلی از تعمیر این سامانه بشنویم؛ سامانه‌ای که قرار است مانع سرازیر شدن اسید به یک تالاب شود، اگر به هر دلیل کار نکند، تاوانش را نه دایر کنندگان و ناظران آن، که محیط زیست کشور خواهد داد؛ بماند که بر اساس اسناد منتشره، علاوه بر اسیدی بودن پساب، امثال عنصرهای پرتوزا نیز از کارخانه فرآوری ید به دریاچه سرازیر می‌شود که معلوم نیست چه بلایی بر سر اینچه و مردمان حومه آن در آینده خواهد آورد!

در پایان گفتنی است، «تابناک» آمادگی دارد در راستای روشن شدن ابعاد ماجرا، پاسخ مسئولان شرکت ید اینچه و مدیران استانی و کشوری حفاظت محیط زیست کشور به این خبر را منتشر کنند.

[najm134]

رشد گروه‌های تروریستی ناشی از بیابان‌زایی

یک کارشناس آبخیزداری گفت: عوارض بیابان‌زایی باعث شده که تروریست‌ها بتوانند در مناطق مختلفی از غرب آسیا فرصت بیشتری برای رشد و نمو داشته باشند. ظهور جریان‌های تروریستی ناشی از تخریب سرزمین است.
به گزارش مشرق، محمد درویش کارشناس آبخیزداری و مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان محیط‌زیست به مناسبت روز مقابله با بیابان‌زایی گفت: ایرانیان بیشتر از ملل دیگر درگیر عواقب بیابان‌زایی هستند.
وی بابیان اینکه ایران جزء 5 کشور اولی است که حدود 23 سال پیش به پیمان مقابله با بیابان‌زایی پیوسته است، اظهار داشت: 23 سال پیش هنوز مشکلاتی که در غرب کشور بر اثر خشک‌سالی و مسائلی که بر سر میان‌رودان رخ داده خبری نبود و درک و باور نمی‌شد. به خاطر همین ما و کشورهای منطقه به ساخت سازه‌های مهار آبی روی آوردیم که از عوامل تشدیدکننده بیابان‌زایی هستند.
درویش با اشاره به اینکه عراق، سوریه، ‌ترکیه و ایران برای 150 میلیارد مترمکعب آبی که وارد میان‌رودان، شط‌العرب‌، هورالعظیم و اروندرود می‌شده است سد ساخته‌اند، افزود: این سدسازی‌ها بحران بزرگی ایجاد کردند که از عوارض این بحران بزرگ می‌توان به نابودی اراضی کشاورزی، بیکاری، فقر شدید و افزایش ناامنی اشاره کرد.
وی ادامه داد: درواقع این افزایش ناامنی‌ امروز با شنیدن صدای انفجار تا لندن و حتی نیویورک پیش رفته است که نشان‌دهنده اهمیت بیابان‌زایی است.
این کارشناس آبخیزداری با تأکید بر اینکه بیابان‌زایی منجر به نابودی زندگی می‌شود، تصریح کرد: عوارض بیابان‌زایی باعث می‌شود که افراد ساکن در مناطق مختلفی از خاورمیانه خشونت‌طلب شوند.
وی افزود: ظهور جریان‌های تروریستی داعش، پژاک، القاعده و طالبان همه ناشی از فقر زمین و نابودی آن چیزی است که برای ادامه زندگی باکیفیت نیاز بوده و حال با تخریب سرزمین، برخی از گروههای آسیب دیده تبدیل به جریان‌های خشونت‌طلب در منطقه شده‌اند.
درویش یادآور شد: ایرانیان در طول 80 سال گذشته، حدود 4 میلیون هکتار از اراضی بیابانی را با استفاده از گونه‌های سازگار با منطقه، جنگل‌کاری کرده‌اند که این رقم نسبت به جنگل‌کاری در کشورهای منطقه بی‌سابقه است.
این کارشناس آبخیزداری حساسیت ایرانیان نسبت به بیابان‌زایی را در مقایسه با کشورهای منطقه بیشتر دانست و ابراز داشت: حتی تعداد فارغ‌التحصیلان رشته‌های مرتبط با بیابان در ایران بسیار قابل‌توجه است و ما با تعداد متخصصین در منطقه حرف اول را می‌زنیم.
وی بابیان اینکه عملکرد ایرانیان برای مقابله با بیابان‌زایی باوجوداین سابقه رضایت‌بخش نیست، تصریح کرد: اگر روند فعالیت‌ها مناسب بود، باید در حدود این 23 سال بیابان‌زایی را کاهش می‌دادیم، درحالی‌که روند بیابان‌زایی در حال افزایش است،‌ تالاب‌های ما همچنان در حال خشک شدن هستند، بسیاری از رویشگاه‌ها در شمال و غرب کشور خشک شده و جازموریان و بختگان از دست رفته و حتی تالاب انزلی هم وارد فهرست مونترو شده است.
درویش ادامه داد: درواقع قدرت حاصلخیزی خاک یعنی آن چیزی که نماد بارآوری خاک است، کاهش یافته و در مقابل شوری آن افزایش یافته است.
این کارشناس آبخیزداری بابیان اینکه میزان نشست زمین در ایران تا 140 برابر متوسط جهانی است که منجربه ایجاد شرایط بحرانی در برخی مناطق شده است، گفت: ما رکورددار نشست زمین در کره زمین هستیم.
وی افزود: این بحران نشان‌دهنده این است که به‌رغم کارهای مثبتی که در طی این سال‌ها انجام داده‌ایم، اما فشارهای وارد بر سرزمین ایران بسیار زیاد بوده است.
وی عدم توجه به واقعیت‌های اکولوژیکی کشور را در چیدمان توسعه دلیل افزایش روند بیابان‌زایی دانست و تصریح کرد: ما به سمت نوعی از توسعه پیش رفته‌ایم که با حقایق اکولوژیکی ایران هارمونی ندارد. درواقع ما نباید به منابع آب‌وخاک خود وابستگی معیشتی پیدا می‌کردیم؛ چراکه منابع آب و خاک ما محدود است.
درویش در ادامه اظهار داشت: توسعه کسب‌وکار سبز و کاهش وابستگی معیشتی به منابع آبی و خاکی راه‌حل خروج از بحران بیابان‌زایی در ایران است.
این کارشناس آبخیزداری تأکید کرد: باید به سمت ایجاد زیرساخت‌های لازم برای پول درآوردن از محل زیبایی‌های طبیعت، جذابیت‌های تاریخی و فرهنگی کشور خود پیش برویم. علاوه‌بر این استفاده از انرژی‌های خورشیدی و بادی هم از مزیت‌های نسبی کشور ماست.
به گفته درویش متوسط دریافت انرژی خورشیدی از هر مترمکعب خاک 4 هزار و 500 وات در نظر گرفته شده است، درصورتی‌که در برخی از مناطق کشور ما این رقم تا 8 هزار وات هم می‌رسد.
وی خاطرنشان کرد: گفته می‌شود هر منطقه‌ای که 3 هزار و 500 وات توانایی تولید انرژی خورشیدی داشته باشد، برای سرمایه‌گذاری خورشیدی مقرون‌به‌صرفه است و با میانگین موجود در ایران می‌توانیم بگوییم پول درآوردن از انرژی خورشیدی برای ما به‌راحتی ممکن است.
کارشناس آبخیزداری در پایان تأکید کرد: گسترش سدسازی‌ها، نیروگاه‌های حرارتی و برقابی کشور را با مشکلات جدی روبرو کرده است.
منبع: فارس

[najm134]

ماجرای یک بوی بد مرموز در خاش

بامداد امروز بوی بدی شهر خاش را فرا گرفت. دقایقی بعد تعدادی از شهروندان دچار مشکلات تنفسی شده و به بیمارستان مراجعه کردند. با روشن شدن هوا شهر به حالت عادی بازگشت. در این میان گمانه‌زنی‌های مختلفی درباره علت و منشاء این بو به وجود آمد که مدیرکل بحران استان سیستان و بلوچستان در این باره توضیح داده است.
غلامرضا اربابی در گفت‌وگو با ایسنا درباره ماجرای بوی بد در شهرستان خاش اظهار کرد: حوالی 3 بامداد امروز بوی بدی در بخش‌های مختلفی از شهرستان خاش استشمام شد که در پی آن 52 نفر از شهروندان این شهر به بیمارستان‌ها و مراکز درمانی مراجعه کردند که تاکنون برابر آخرین آمارها، 35 نفر از آنان ترخیص شده و مابقی که عمدتا دارای سابقه بیماری تنفسی بودند، در بیمارستان بستری هستند.
وی با بیان اینکه در پی این ماجرا بلافاصله جلسه فوق‌العاده مدیریت بحران شهرستان خاش برگزار شد، اظهار کرد: صبح امروز نیز جلسه مدیریت بحران استان سیستان و بلوچستان نیز برگزار شده و درباره این موضوع تصمیم‌گیری و بررسی شد.
اربابی با بیان اینکه از حوالی ساعت 7 صبح امروز این بو از شهرستان خاش رفع شد و تاکنون چنین بویی استمشام نشده است، درباره منشاء این بو گفت: در جلسه صبح امروز، منشاء و دلایل احتمالی ایجاد این بو مورد بررسی قرار گرفته و از کارشناسان و دستگاه‌های مختلف درخواست کردیم تا نظر کارشناسی خود در این خصوص را اعلام کنند.
فعالیت آتشفشان تنها یکی از احتمالات بروز این بو است
مدیرکل بحران استان سیستان و بلوچستان درباره علل مطرح شده درباره این بو اظهار کرد: کارشناسان موارد مختلفی را مطرح کردند. به عنوان مثال برخی معتقد بودند که فعالیت آتشفشان تفتان ممکن است باعث ایجاد این بو شده باشد. گروهی دیگر فعالیت کارخانه ایزوگام را عامل ایجاد این بو می‌دانستند و برخی دیگر نیز معتقد بودند که منشا این بو می‌تواند از شهرک صنعتی خاش باشد؛ اما تاکنون تمامی این موارد در حد احتمال و گمانه‌زنی اولیه بوده و هیچ چیز به شکل قطعی اعلام نشده است.
اربابی با تاکید بر اینکه علت بروز این پدیده همچنان در دست بررسی است گفت: با مشارکت محیط زیست، کارشناسان زمین‌شناسی، دانشگاه علوم پزشکی و دیگر دستگاه‌های مرتبط بررسی منشاء این بو آغاز شده و البته به نظر نمی‌رسد که دوباره چنین پدیده‌ای در شهرستان خاش تکرار شود. = ولايت تكويني مدير بحران يا دخالت؟
*ایسنا
رفع بوی نامطبوع در خاش

رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان گفت: بوی نامطبوعی که در خاش منتشر شده و موجب مراجعه تعدادی از مردم این شهر به بیمارستان شده بود، برطرف شده است.
به گزارش انتخاب به نقل از ایسنا، میری افزود: از ساعت 3 بامداد امروز تاکنون 72 نفر از شهروندان خاش به دلیل مشاهده علائمی مانند تنگی نفس، سردرد و حالت تهوع به بیمارستان "امام‌خمینی(ره)" که بیمارستان اصلی این شهرستان محسوب می‌شود، مراجعه کرده‌اند.
میری با بیان اینکه در حال حاضر تنها 4 نفر در بیمارستان بستری هستند و سایر افراد پس از دریافت خدمات درمانی با حال عمومی مناسب مرخص شده‌اند، افزود: این 4 نفر افرادی هستند که مبتلا به بیماری‌های زمینه‌ای مانند آسم و آلرژی بوده‌اند و همه آزمایشات طبی لازم جهت ارزیابی سلامت این افراد نیز انجام شده است.
رئیس دانشگاه علوم پزشکی زاهدان خاطرنشان کرد: این افراد نیز به زودی پس از تکمیل بررسی شرایط پزشکی و رفع کامل مشکلات تنفسی با نظر پزشکان متخصص از بیمارستان مرخص می‌شوند و مشکل خاصی در این زمینه وجود ندارد.
وی گفت: خوشبختانه مراجعه جدیدی توسط شهروندان خاش به بیمارستان در رابطه با استنشاق بوی نامتعارف نداریم و در حال حاضر با وجود عادی بودن وضعیت شهر خاش و گزارشات دریافتی که حاکی از عدم استنشاق بوی نامتعارف است، جای نگرانی برای مردم وجود ندارد.

میری با بیان اینکه به‌نظر می‌رسد بوی نامتعارف استنشاق شده در خاش منشاء گوگردی دارد، افزود: تقریباً این بو در سطح شهر برطرف شده و اوضاع شهر تحت کنترل است، بنابراین جای نگرانی برای مردم وجود ندارد.

[pejuhesh232]

تاکید یک حشره‌شناس سفیدبالک: سم‌پاشی راهکار مقابله نیست

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
کارشناس سازمان حفاظت محیط زیست با تاکید بر اینکه سم‌پاشی با هدف از بین بردن سفیدبالک‌ها در علوم اکولوژی مردود است، گفت: تا یکی دو هفته آینده به دنبال افت دما سفیدبالک‌ها از بین می‌روند.

علیرضا نادری - حشره‌شناس- در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اینکه خاستگاه سفیدبالک‌ها مناطق نیمه گرمسیری است، تصریح کرد: این گونه در آسیای جنوب شرقی زندگی می‌کند و از آنجا به سایر نقاط منتقل می‌شود. این گونه که به‌غلط به مگس سفید مشهور شده، میزبان‌های متعددی دارد. درخت توت مهمترین میزبان سفیدبالک است که تعداد بسیاری از آن در تهران وجود دارد.

غفلت از ورود حشرات غیربومی از طریق گونه‌های خارجی

این حشره‌شناس با تاکید بر ضرورت توجه به گونه‌های بومی و اجتناب از کاشت گونه‌های غیربومی اظهار کرد: بسیاری از حشرات و آفات از طریق محصولات کشاورزی یا گل و گیاهان وارداتی به کشور نفوذ می‌کنند. یکی از اشتباهات گذشته این است از سیستم‌های کاشت درختان غیر بومی برای توسعه فضای سبز شهرها استفاده شد که کاشت توت در تهران نمونه بارز این روش غلط است چون توت تهران برای آسیای جنوب شرقی است و گونه بومی ایران محسوب نمی‌شود.

نادری با بیان اینکه هشدار اساسی در مورد گونه‌های غیر بومی است، گفت: امروز که در مورد سفیدبالک‌ها صحبت می‌کنیم؛ ممکن است یک حشره دیگر در حال ورود و طغیان به کشور باشد و ما از آن بی‌اطلاع باشیم. چون ممکن است با هر گیاهی که وارد کشور می‌شود و هر گونه غیر بومی که در شهرها می‌کاریم، زمینه را برای یک فاجعه بزرگ رقم بزنیم.

وی افزود: وقتی در شهری درختان غیر بومی داشته باشیم حشراتی که روی درختان بومی زندگی می‌کردند از بین می‌روند و فضا برای تولیدمثل حشرات غیربومی مهیا می‌شود این درحالیست که حشرات شکارگر گونه‌های جدید وجود ندارد. در شرایط کنونی بسیاری از گیاهان بومی تهران از بین رفته‌اند در حالی‌که می‌شد با آبیاری و حفظ آنها یک باغ گیاهشناسی داشته باشیم.

تاثیر افت دما در از بین رفتن سفیدبالک قطعی است

نادری در ادامه به تاثیر کاهش دما بر از بین رفتن سفیدبالک‌ها تاکید کرد و گفت: هفته پیش که هوا گرمتر بود در پارک پردیسان (محل سازمان حفاظت محیط زیست) تعداد سفیدبالک‌ها چندین برابر بود، حتی در نیمه شمالی شهر تهران که بسیار وفور پیدا کرده بودند به دلیل کاهش دما طی چند روز اخیر، تعداد سفیدبالک‌ها تا حد قابل توجهی کاهش پیدا کرده است.
کاهش سفیدبالک‌ها در نیمه شمالی تهران

وی افزود: افت دما در نیمه شمالی تهران واضح‌تر از مناطق مرکزی است،به همین علت تعداد سفیدبالک‌ها در این منطقه کمتر از مناطق مرکزی است البته تعدادی زیاد خودروها در مرکز شهر که باعث تولید گرما می‌شوند، در افزایش دمای زیستگاه حشره سفیدبالک‌ها غیر قابل انکار است.

این کارشناس سازمان حفاظت محیط زیست در ادامه اظهار کرد: صد درصد سفید بالک‌ها تحت تاثیر افت دما قرار می گیرند و از بین می روند اما احتمال دارد این حشره بتواند خود را با شرایط جدید تطبیق بدهد و تا مدتی زنده بماند ولی این به این معنا نیست که بتواند پاییز و زمستان را تحمل کند بنابراین بی شک تا یکی دو هفته دیگر به دنبال افت دما سفیدبالک‌ها از بین می روند مگر اینکه افزایش ناگهانی و بی‌سابقه دما داشته باشیم.

وی افزود: برخی از شهروندانی که اعتراض به سفیدبالک‌ها دارند، خود با اقداماتی مثل استفاده بیش از حد و غیر ضروری از خودرو و افزایش گرما در وخیم‌تر شدن شرایط زیست محیطی نقش دارند، چون باعث افزایش دمای شهر تهران می‌شوند و شرایط بسیار مساعدی برای بسیاری از حشرات از جمله سفیدبالک‌ها ایجاد می‌کنند.

تاثیر باران در کاهش سفیدبالک

نادری اضافه کرد: در شرایط کنونی نیاز به باران داریم چون سفیدبالک بال‌های ظریفی دارد که با بارش به گیاهان می‌چسبد و از بین می‌رود. سال گذشته در این مقطع بارندگی داشتیم که تاثیر بسیاری در از بین رفتن این حشره داشت.

سم‌پاشی؛ روش غلط شهرداری تهران در مقابله با سفیدبالک‌ها

این حشره‌شناس در ادامه ضمن مردود دانستن روش سم‌پاشی برای مقابله با سفیدبالک‌ها تصریح کرد: سم‌پاشی نه تنها باعث از بین رفتن این حشره نمی‌شود بلکه بعد از چند روز تعداد بسیاری از آن‌ها مجددا طغیان می‌کنند، افزون بر این سم‌پاشی سلامت انسان‌ها را تهدید می‌کند. متاسفانه شهرداری تهران برای آرام کردن اعتراض شهروندان تهرانی در برخی نقاط شهر سم‌پاشی می کرد که همواره نسبت به غلط بودن این کارهشدار داده‌ایم.

وی ، در مورد راهکارهای از بین بردن سفیدبالک‌ها گفت: در کشورهای پیشرفته در معضلات مشابه صبر می‌کنند چون اکولوژی در حشرات بسیار پیچیده است زمان بسیاری طول می‌کشد تا حشره‌ تازه‌ وارد به یک منطقه با سایر عوامل محیطی به تعادل برسد. باید منتظر گذر زمان حداقل ۱۰ ساله باشیم تا حشرات شکارگر سفیدبالک‌ها مثل انواع کفشدوزک‌ها، بال‌توری‌ها، زنبورهای پارازیته و تعدادی از انواع مگس‌ها جمعیت سفیدبالک را کنترل کنند.

جمع‌آوری نوزادان سفیدبالک راهکار کاهش جمعیت این حشره

نادری در مورد اقدامات صورت گرفته برای کنترل جمعیت سفیدبالک‌ها اظهار کرد: جمع‌آوری نوزادان زمستان‌گذران حشره با همت موسسه گیاه‌پزشکی کشور در سازمان حفظ نباتات صورت گرفته تا جمعیت آنها کنترل شود اما باید به هیچ وجه نمی ‌توان جمعیت سفیدبالک‌ها را به طور کامل از بین برد. تنها سرمای زیر صفر آن هم به مدت یک ماه می تواند جمعیت این حشره را تا حد بسیار زیادی از بین ببرد.

نادری در پاسخ به این پرسش که سازمان حفاظت محیط زیست چه وظایفی برای کاهش سفیدبالک‌ها دارد، گفت: وظیفه سازمان حفاظت محیط زیست نیست که به جلوگیری از ورود آفات تمرکز و توجه داشته باشد چون نظارت بر ورود گونه‌های غیربومی و کاشت گونه‌های غیربومی بر عهده این سازمان نیست. ضمن اینکه در کشور ما محیط زیست برای مردم و مسئولان مسئله دست چندم محسوب می‌شود اما وقتی پای مشکلات به میان می‌آید از محیط زیست توقع دارند که درصدد حل مشکل باشد. باید بودجه، امکانات و نیروی انسانی کافی در اختیار سازمان حفاظت محیط زیست قرار گیرد و بعد انتظار حل مشکلات را از این سازمان داشته باشیم.

پیش از این نیز محمد ابراهیم فرآشیانی - رئیس بخش تحقیقات حفاظت و حمایت جنگلها و مراتع کشور گفته بود: برای کنترل آفت سفید بالک می‌توان از راه‌های زراعی و کنترلی استفاده کرد. هرس سبز درختان توت، استفاده از تله‌های رول زرد و نصب کارت زرد روی درختان توت، آبشویی با صابون حشره‌کش پالیزین از جمله راه‌های کنترل جمعیت سفیدبالک است.

[najm134]

وضعیت شیوع آنفلوانزا در ایران

رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر مطرح کرد؛
وضعیت شیوع آنفلوانزا در ایران
رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، در خصوص وضعیت شیوع آنفلوانزای فصلی در کشور، توضیحاتی ارائه داد.
وبدا نوشت: دکتر محمد مهدی گویا با بیان اینکه دو نوع آنفلوانزای فصلی و پرندگان وجود دارد، افزود: تا به حال موردی از آنفلوانزای پرندگان در انسان نداشته ایم و آنفلوانزای فصلی هیچ ربطی به مصرف مرغ، تخم مرغ و گوشت نداشته و ندارد.

وی گفت: آنفلوآنزای فصلی با شروع فصل سرما در کشور شروع می شود و خیلی غیر معمول نیست.

رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت در مورد آنفلوانزای فصلی که در حال حاضر در فصل آن به سر می بریم، افزود: برخی گروه ها در صورت ابتلا به آنفلوانزا در معرض خطر بیشتری هستند و این گروه های شامل سالمندان و یا افرادی که یک بیماری زمینه ای مثل بیماری های قلبی، ریوی، نارسایی کلیه، نارسایی کبد و دیابت کنترل نشده دارند، هستند.

وی ادامه داد: بیماران سرطانی که تحت درمان هستند و کسانی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی دریافت می کنند و نیز خانم های باردار در صورت ابتلا به آنفلوانزا در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

گویا با تاکید بر اینکه افراد مسن و یا دارای بیماری زمینه ای باید واکسن آنفلوانزا بزنند، افزود: کسانی مبتلا به آنفلوانزا می شوند که به این توصیه توجه نکرده و موضوع را جدی نمی گیرند زیرا این افراد با آدم های معمولی فرق می کنند و آنفلوآنزا برای این افراد خطرناک تر از مردم عادی است و حتی ممکن است جان خود را به دلیل ابتلا به این بیماری از دست بدهند.

رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت در ادامه با تاکید بر اینکه این افراد باید به موقع واکسن آنفلوانزا تزریق کرده باشند، افزود: با توجه به اینکه در حال حاضر در فصل آنفلوانزا هستیم، تزریق واکسن آنفلوآنزا هنوز برای افراد پرخطر دیر نیست.

گویا با بیان اینکه ۳ نوع آنفلوآنزای فصلی با عنوان H۱N۱ ، H۳N۲ و آنفلوانزای نوع B وجود دارد، گفت: بیماری آنفلوانزا می تواند از طریق قطرات تنفسی فرد مبتلا از طریق سرفه، عطسه و ترشحات مخاطی به دیگران منتقل شود.

وی با اشاره به اینکه فرد مبتلا به آنفلوانزا می تواند با بوسیدن، دست دادن و در آغوش گرفتن دیگران را مبتلا کند، افزود: توصیه می کنیم که فرد مبتلا به این بیماری، موقع سرفه و عطسه از دستمال استفاده کند و دستمال را داخل کیسه پلاستیکی قرار داده و در سطل زباله بیندازد.

رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت در ادامه گفت: کسانی که نکات ساده بهداشتی را رعایت نمی کنند می تواند بیماری خود را به دیگران منتقل کنند.

گویا با اشاره به اینکه ویروس آنفلوانزا ظرف چند ساعت تا چند روز در خارج از بدن انسان از بین می رود و اوج دوره بیماری زایی همان موقعی است که فرد دچار علایم شدید بیماری است، تصریح کرد: تاکنون حتی یک مورد ابتلا به آنفلوآنزای پرندگان در کشور نداشتیم.

وی با بیان اینکه انتقال آنفلوانزای پرندگان به انسان از طریق خوردن گوشت مرغ یا تخم مرغ پخته، بسیار بعید است، گفت: کسانی که در تماس با پرنده هستند، کشتارگاه کار می کنند، پرنده نگه داری می کنند،با فضولات پرنده سروکار دارند و یا در مرغداری کار می کند ممکن است در معرض این بیماری قرار گیرند.

رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت درخصوص علائم آنفلوانزای فصلی نیز گفت: این بیماری در اکثر موارد با تب، سرفه، درد بدن، کوفتگی، عطسه، آبریزش بینی و گلو درد شروع می شود و معمولاً ۳ تا ۵ روز طول می کشد و خود به خود بهبود پیدا می کند.

گویا با بیان اینکه آنفلوانزای فصلی به ندرت باعث ذات الریه و عوارض دیگری می شود، ادامه داد: البته ذات الریه ممکن است در افرادی که بیماری زمینه ای دارند، رخ دهد.

وی همچنین با ذکر این نکته که این بیماری معمولا بدون درمان هم خوب می شود، گفت: در موارد شدید آنفلوانزای فصلی از دارو استفاده می شود که این دارو در کشور موجود است و با تجویز پزشک در اختیار بیمار قرار می گیرد.

رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، افزود: نکته مهم دیگری که فرد مبتلا به این بیماری لازم است به آن توجه کند این است که باید مدت زمانی که پزشک برای استراحت تعیین کرده است در منزل استراحت کند و در محل کار و مدرسه حضور نیابد، این موضوع نه تنها برای خود بیمار اهمیت دارد و باعث می شود طول مدت بیماری کوتاه تر شود بلکه برای دیگران نیز اهمیت دارد زیرا افرادی که دارای بیماری های زمینه ای هستند درصورت ابتلا به آنفلوانزای فصلی بیماریشان شدیدتر خواهد بود و ممکن است کارشان به بستری و در نهایت به مرگ بیانجامد.

گویا با یادآوری اینکه آنفلوانزای فصلی همه ساله اپیدمی می شود و همه گیری های آن می تواند چند موج داشته باشد، گفت: این وضعیت در همه جای دنیا مشاهده می شود ما هم اکنون در موج اول آنفلوآنزا هستیم و ممکن است بعد از چند هفته موج بعدی بیماری ظاهر شود زیرا در تمام طول فصل سرما ممکن است بیماری آنفلوآنزا ظاهر شود و مردم باید نکات بهداشتی را رعایت کنند

[najm134]

خوزستان اصلاً آب ندارد!!

واکنش پدر علم کویرشناسی‌‌به نامه محرمانه کلانتری
کردوانی: یک توصیه به معاون اول رئیس‌جمهور؛ خوزستان اصلاً آب ندارد

پدر علم کویرشناسی ایران با اشاره به نامه کلانتری مبنی بر اینکه خوزستان آب مازاد دارد، گفت: کلانتری بگوید کجای خوزستان آب مازاد دارد، محیط زیست استان خوزستان در حال نابودی است.
پرویز کردوانی در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در اهواز با اشاره به نامه محرمانه کلانتری رئیس سازمان حفاظت محیط زیست کشور به جهانگیری معاون اول رئیس جمهور مبنی بر اینکه خوزستان آب مازاد دارد اظهار داشت: زمانی استان خوزستان به‌لحاظ شرایط توپوگرافی یک‌سوم آب‌های سطحی کشور را داشت و پرآب‌ترین نقطه ایران بود ولی اکنون این استان در حال نابودی است.
وی با بیان اینکه مردم استان خوزستان در درجه اول از لحاظ وضعیت آب و سپس اقلیم در حال مهاجرت هستند، افزود: پس از ساخت سد گتوند آب شور وارد رودهای این استان شد و اکنون نخلستان‌های خوزستان در حال خشک شدن هستند.

اگر خوزستان آب دارد از سد گتوند آب را منتقل کنند
پدر علم کویرشناسی ایران ضمن تأکید بر اینکه کلانتری اگر می‌گوید خوزستان آب دارد پس از سد گتوند آب را منتقل کند، بیان کرد: جهانگیری در سفری که به استان خوزستان داشت به‌یاد بیاورد که کشاورزان خوزستانی از شوری آب کارون چقدر عصبانی بودند و حتی معاون اول رئیس جمهور به‌هنگام بازگشت در مصاحبه‌ای که داشتند چاره‌اندیشی برای کشاورزان خوزستانی را خواستار شد.
وی با اشاره به اینکه مسئولان بگویند خوزستان در کجا آب مازاد دارد استان خوزستان اصلاً آب ندارد، گفت: در اواسط دهه 70 به‌قدری آب رودخانه کارون زیاد بود که اهواز در خطر سیل قرار گرفته بود در همان سال‌ها مقام معظم رهبری به خوزستان سفر می‌کند و مردم به ایشان می‌گویند "در خوزستان آب زیادی وجود دارد بنابراین دستور دهید که در اینجا کشاورزی انجام شود".
کردوانی در ادامه عنوان کرد: مقام معظم رهبری نیز دستور اجرای طرح 550 هزار هکتاری را دادند اما پس از روی کار آمدن احمدی‌نژاد و گرفتن آب‌های بالادست، سطح آب‌های خوزستان پایین آمد همچنین این طرح را نیز اجرایی نکردند.
وی با بیان اینکه اکنون با توجه به اقدامات انجام‌شده حدود یک‌سوم این طرح اجرایی شده، افزود: مهمترین نگرانی وزارت نیرو نیز همین طرح است و اگرچه به‌دستور مقام معظم رهبری از صندوق ملی اعتبار اجرای این طرح تصویب شده ولی مهمترین موضوع، تأمین آب این طرح است.

استان‌های خوزستان و گلستان می‌توانند روغن مملکت را تأمین کنند
چهره ماندگار جغرافیای ایران مهمترین علت بروز ریزگردها در خوزستان را عدم به زیر کشت رفتن زمین‌های این استان دانست و تصریح کرد: شرایط اقلیمی خوزستان به‌نوعی است که می‌توان از یک زمین سه بار محصول ذرت برداشت کرد در حالی که اکنون 95 درصد روغن کشور وارداتی است. خوزستان از طریق ذرت و گلستان به‌واسطه کاشت سویا می‌توانند روغن مملکت را تأمین کنند.
وی به شادگان اشاره کرد و با بیان اینکه حدود یک‌سوم خرماهای این شهرستان خشک شده چرا که به زمین‌های شادگان آب نمی‌دهند، ادامه داد: خوزستان به‌لحاظ اقلیمی مهمترین استان کشور است، این استان از برکت رودخانه‌هایش به وجود آمده اگر این آب‌ها نبودند خوزستانی هم وجود نداشت و این استان مثل بیابان لوت می‌شد.
کردوانی تأکید کرد: این آب‌ها مال خوزستانی‌هاست اما به‌زور و قدرت در حال گرفتن و انتقال آب برای استان‌هایی از جمله یزد، اصفهان و کرمان هستند. کی می‌گوید خوزستان آب مازاد دارد؟ بروند ببینند که حتی در برخی از نقاط خوزستان به‌دلیل کمبود آب دیگر حتی مردم زندگی نمی‌کنند.

برای گذر از کارون کافی است شلوارمان را تا زانو بالا بزنیم
وی با اشاره به اینکه دریای خزر امکان خشک شدنش وجود دارد ولی خلیج فارس به‌دلیل اتصال به اقیانوس خشک نمی‌شود، گفت: آب خلیج‌فارس به‌دلیل گرم شدن زمین و آب شدن یخ‌های قطبی در حال بالا آمدن است و زمین‌هایی از جمله باغ‌های بهمن‌شیر که کنار خلیج‌فارس واقع شده‌اند متأثر از این موضوع هستند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه خوزستان با دو بحران کم‌آبی و آب‌های شور روبه‌رو است، خاطرنشان کرد: مشکل آب شور از کم‌آبی بدتر است چرا که به‌سبب برخی بیماری‌ها از جمله سرطان و نیز با ورود به اراضی، درختان را خشک و موجب مهاجرت مردم می‌شود.
کردوانی با توجه به وضعیت نامساعد رودخانه کارون یادآور شد: اکنون در حال کاشتن سبزی در رودخانه کارون هستند و در رودخانه‌ای که روزی قابلیت کشتی‌رانی داشت نخاله‌های ساختمانی را می‌ریزند. این روزها برای گذر از کارون کافیست شلوارمان را تا زانو بالا بزنیم.

یک توصیه به معاون رئیس‌جمهور
وی با بیان اینکه کلانتری بگوید کجای استان خوزستان آب مازاد دارد اضافه کرد: البته کلانتری از این حرف‌ها زیاد می‌زند و شاید می‌خواهد از کارون به تالاب‌هایی آب منتقل کند که دیگر قابل احیا نیستند.
پدر علم جغرافیای کشور به دریاچه ارومیه گذری زد و گفت: میلیاردها میلیارد آب برای احیای دریاچه ارومیه صرف کردند و اکنون فقط حدود یک‌میلیارد مترمکعب آب در آن باقی مانده که آن هم در حال خشک شدن است. 13 فاضلاب و پساب کارخانه‌ها و شهرها به این دریاچه ریخته می‌شود و در آینده بوی بد زباله از این دریاچه استشمام می‌شود.
وی با اشاره به نامه کلانتری عنوان کرد: نوشتن و گفتن این نامه اشتباه بزرگی است. شهرهای استان خوزستان از بی‌آبی در حال نابودی هستند کارون دیگر آب ندارد. جهانگیری معاون اول رئیس جمهور به‌هنگام مطالعه و جواب دادن به این نامه اعتراض شدید کشاورزان خوزستانی را به‌یاد بیاورد.

[pejuhesh232]

پلاستیک بخوریم یا ماهی

شفقنا- توده‌های زباله‌ای شناور همچون وصله‌های بزرگی در اقیانوس آرام جابه‌جا می‌شوند. آنها از ساحل‌های شهری تا جزیره‌های دورافتاده با امواج اقیانوس‌ها بالا و پایین شده و مسافت بسیار زیادی را پیموده‌اند تا ناخواسته دوباره به آن سواحل بازگردند. تحقیقات نشان می‌دهد این پلاستیک‌های سرگردان در معده بیش از نیمی از لاک‌پشت‌های دریایی و تقریبا در معده همه مرغ‌های دریایی وجود دارند. اگر این پلاستیک‌ها را در سراسر سواحل دنیا جمع‌آوری کنیم با کل آنها می‌توان در تمام سواحل دنیا یک دیوار خیالی پلاستیکی حایل میان خودمان و دریا بسازیم.



از طرفی این میزان پلاستیک با مقداری که سازمان جهانی اقتصاد معتقد است تا میانه قرن جاری در اقیانوس‌ها شناور است، قابل مقایسه است. بنابر گزارش سازمان‌های مردم‌نهاد اگر ما به همین منوال کنونی پلاستیک تولید کنیم و راهکار مناسبی برای بازیافت نداشته باشیم تا‌ سال ٢٠۵٠ وزن پلاستیک‌های اقیانوس‌ها از وزن ماهی‌های دنیا پیشی خواهد گرفت. براساس این گزارش در ۵٠‌سال گذشته میزان استفاده از پلاستیک‌ها ٢٠ برابر شده است. پیش‌بینی می‌شود این میزان تا ٢٠‌سال آینده هم دو برابر شود. همچنین تا‌ سال ٢٠۵٠ میزان پلاستیک‌های تولیدی نسبت به ‌سال ٢٠١۴ سه برابر خواهد شد.

بر این اساس، انسان‌ها برای اطمینان از بازیافت یا خلاصی از زباله‌های محصولات پلاستیکی راه را به کلی اشتباه رفته‌اند. در حدود یک‌سوم از زباله‌های محصولات پلاستیکی در فرآیند جمع‌آوری نادیده گرفته می‌شوند که سرانجام‌شان جایی جز امواج دریاها یا معده مرغ‌های دریایی نیست. این میزان حدود ٨‌میلیون‌تن در هر ‌سال است یا آن‌گونه که جنا جمبک از دانشگاه جورجیا به‌تازگی در واشینگتن‌پست نوشته به اندازه ١۵ گونی پر از پلاستیک در هر متر از سواحل دنیا.

این گزارش درست یک روز قبل از برگزاری پر زرق‌وبرق اجلاس جهانی اقتصاد منتشر شد. همایش امسال اقتصاد در دائوس سوییس با تاکید خاص به آنچه WTF (انقلاب صنعتی چهارم) می‌خواند، گشایش یافت. آنها اهداف انقلاب صنعت چهارم را پیشرفت در عرصه فناوری‌های پیچیده مثل ربات‌ها و تأثیر آن در افزایش شکاف میان ثروتمندان و فقرای جهان تعریف می‌کنند.
اما موقعیت پلاستیک‌ها (صنعتی نه‌چندان پیچیده که نزدیک به یک قرن قدمت دارد) یک یادآوری هشداردهنده است بر این‌که ما هنوز نتوانسته‌ایم بسیاری از اثرات و عواقب انقلاب‌های قبلی صنعتی را مدیریت کنیم. براساس این گزارش، مقصد بیشتر از ٧٠درصد تولیدات پلاستیکی جایی جز زمین‌ها یا راه‌های آبی دنیا یا مکان‌های عمومی نیست.

برای تولید محصولات پلاستیکی ۶درصد از نفت جهان مصرف می‌شود (میزانی که تا ‌سال ٢٠۵٠ به ٢٠درصد خواهد رسید) و همچنین یک‌درصد از بودجه کربن جهان صرف تولید این محصولات می‌شود (بودجه کربن حداکثر آلودگی‌ای که جهان می‌تواند تولید کند تا دمای کره‌زمین بیش از ٢ درجه سلسیوس بالا نرود).

این گزارش می‌گوید ١۵درصد از بودجه کربن را تا ‌سال٢٠۵٠ صرف ساخت بطری‌های پلاستیکی نوشابه‌ها، کیسه‌های خرید پلاستیکی و مشابه آن خواهیم کرد.
صنایعی چون گردشگری، حمل‌ونقل و ماهیگیری زیان‌دیدگان اصلی ورود پلاستیک‌ها به آبراه‌های دنیا هستند که سالانه ١٣‌میلیارد دلار متضرر می‌شوند. همچنین این آلودگی پلاستیکی توازن زیست‌بوم دریایی را برهم می‌زند تا جایی که خطری جدی برای امنیت غذایی مردمانی است که به غذاهای دریایی وابسته هستند.
از طرفی دیگر، همه پلاستیک‌های داخل آب‌ها برای جانداران دریایی نیز خطرات جدی ایجاد می‌کنند.

اطلاعات این گزارش نتیجه بیش از ٢٠٠ مصاحبه و مقاله از ١٨٠متخصص و پژوهشگر در همایش «اقتصاد پلاستیک» است. همزمان با انتشار این گزارش همچنین مجلهNature Communication یادآوری کرده که سازمان فائو (سازمان غذا و کشاورزی ملل متحد) به صورت بنیادی نقشه صیادی بی‌‌رویه را نادیده گرفته است. سرپرست‌های این پژوهش «دانیال پائولی» و «دریک زلر» از دانشگاه بریتیش کلمبیا هستند که به این مطالعه «پروژه دریای اطراف ما» نام نهاده‌اند و براساس آن صید ماهی در جهان میان سال‌های ١٩۵٠ تا ٢٠١٠ احتمالا ۵٠درصد بیشتر از آنچه قبلا فرض می‌شده، انجام شده است. به این معنی که ضربه به ذخایر ماهی‌های دنیا بیش از آن است که قبلا تصور می‌کردیم. اما در هر دو مطالعه نشانه‌هایی از خوشبینی هم یافت می‌شود. پائولی و زلر به روزنامه واشینگتن‌پست گفته‌اند دست‌کم‌گرفتن میزان صید ماهی از طرف سازمان ملل نشان‌دهنده این واقعیت است که در تخمین تعداد ماهی‌ها هم دچار اشتباه بوده‌اند.

آنها معتقدند: «اگر ما منابع ماهی دریاهای دنیا را بازسازی کنیم، بیشتر از آنچه قبلا فکر می‌کردیم می‌توانیم در این بازسازی موثر باشیم، به عبارت دیگر اقیانوس‌ها بیش از آنچه قبلا فکر می‌کردیم، می‌توانند غذای مارا فراهم کنند.»

از طرف دیگر، گزارش جلسه جهانی اقتصاد چندان مثبت نیست، اما راه‌هایی را برای جمع‌آوری همه محصولات پلاستیکی که تولید و مصرف می‌کنیم، پیشنهاد می‌کند. کشورها می‌توانند قوانینی را اجرا کنند تا زباله‌هایی که جمع‌آوری می‌شوند، با بهره‌وری بیشتر بازیافت شده و همزمان با تولید دوباره، در بسته‌بندی‌های جدید به کار گرفته شوند، نتیجه آن تقویت زیرساخت‌هایی است که طی آن زباله‌های کمتری تولید و در نتیجه به دریاها وارد می‌شوند.

فرهاد مرتاض/ روزنامه شهروند

[pejuhesh232]

مرگ عجیب پرندگان خزری

در روزهای اخیر چند مورد لاشه باکلان که پرنده ای ماهی خوار است در ساحل شرقی خزر دیده شده است. در مورد علت مرگ این باکلان ها که در اثر بیماری آنفولانزا بوده یا عامل دیگری هنوز اطلاعاتی منتشر نشده است.







n

[najm134]

دجله از جریان ایستاد!!! شروع فاجعه بزرگ زیست محیطی در عراق!!!!

اینجا باید منتظر ماند و دید، مسئولان ایرانی و عراقی در برابر مشکل بزرگی که بدون شک میلیون ها شهروند را دچار خسارت سنگین خواهد کرد، چه خواهند کرد؟ بنا به هر دلیل در این تهدید رو به افزایش کشور و مقامات ترکیه دست بالا را دارند و باید چه از طریق مذاکرات دوجانبه و چه از طریق مجامع بین المللی کنش های آبی آنها بررسی شود.
چند روزی است، خبری بسیار تأسفبار فضای رسانه ای و شبکه های اجتماعی ایران و عراق را در نوردیده و برای شهروندان این دو کشور، موجی از نگرانی را آفر یده است؛ نگرانی هایی که می دانیم حداقل در ایران شامل حال مسئولان کشور نمی شود. بله منظور خشک شدن بخش های جنوبی رود دو هزار ساله دجله است که خبر روزهای تلخی را برای آینده جنوب عراق و جنوب غرب ایران می دهد.
به گزارش «تابناک»؛ خشک شدن دریاچه ارومیه، تالاب گاوخونی، تالاب هامون، تالاب جازموریان، تالاب بختگان و بسیاری از رودهای داخلی را برای لحظاتی فراموش کنید. این خبر به تنهایی نگرانی های همه خبرهای مربوط به خشک شدن منابع آبی را در خود جای داده است؛ خبری که حکایت از خشک شدن بخش زیادی از طول جنوبی رود دجله است و با شرایطی که وجود دارد، دیگر امیدی به احیای آن نیست.
چهار روز پیش، احمد عباس، یکی از مقامات قضائی استان میسان واقع در جنوب شرقی کشور عراق با تأیید خبر خشک شدن کامل رود دجله در جنوب عراق، از خسارات روزافزون زیست محیطی این اتفاق گفت و افزود: جریان رود دجله در جنوب عراق، متوقف شده و این می تواند به یک فاجعه زیست محیطی بزرگ برای شهروندان عراقی منجر شود.
احمد عباس همچنین از دولت مرکزی عراق خواست هر چه زودتر به این مسأله ورود کند و اجازه پایدار شدن و توسعه این وضعیت نگران کننده را ندهد.
از آنچه این مقام مسئول در استان میسان عراق به آن اشاره کرد، دو حقیقت را می توان برداشت کرد و در مورد چرایی آن بحث و بررسی انجام داد: نخست اینکه خشک شدن رود دو هزار ساله دجله حقیقت دارد و این رود از میانه های راه خود تا رسیدن به اروند رود، دیگر آبی برای جریان ندارد. دیگر آنکه با خشک شدن رود دجله فاجعه زیست محیطی بزرگی منطقه را در بر خواهد گرفت که حیات میلیون ها شهروند ایرانی و عراقی را به خطر خواهد انداخت.
اولین دلیلی که برای چرایی خشک شدن این رود مطرح است، اینکه کاهش عظیم بارندگی ها و بروز خشکسالی های متوالی منابع آبی این رود را کاهش داده و این موضوع اجتناب ناپذیر است.
گفته می شود با کاهش بارندگی های سالانه و عدم تشکیل یخچال های برفی در کوهستان های شمال عراق، نزدیک به 144 میلیون مترمکعب از آب های این رود از بین رفته است و احیای آن بدون بارش باران ممکن نیست.



این البته همه دلیل خشک شدن رود دو هزار ساله دجله نیست و بخش عمده ای از علت بروز مشکل، آغاز پروژه بزرگ گاپ در دهه های اخیر در جنوب شرق کشور ترکیه است.
پروژه «گاپ» که در محدوده جغرافیایی 9 استان کردنشین به نام های دیار بکر، باتمان، سیرت، ماردین، شیرناک، آدی یامان، شانلی اورفا، غازیان تپ و کیلیس در حال اجراست، شامل سیزده طرح آبیاری و نیروگاه آبی است و برای نهایی شدن این برنامه ها، ساخت 22 سد و 19 نیروگاه برق آبی روی دو رودخانه دجله و فرات و شاخه های آن ها در دستور کار دولت ترکیه است.
پروژه گاپ که از آن صحبت می کنیم، از سال 1980 رسما مورد توجه مسئولان وقت دولت ترکیه قرار گرفت و عملیات ساخت بسیاری از سدهای آن از جمله سد آتاتورک که ظرفیت آن به تنهایی معادل 650 سد ایرانی است، نهایی شد. قرار است این طرح بیش از دو میلیون هکتار از زمین های کشاورزی جنوب شرق ترکیه را به زیر کشت ببرد و مستقیم برای بیش از 200 هزار تن شغل ایجاد کند.
سدهای کبان، کاراکایا، آتاتورک، کرال کیزی، باتمان، بیره جیک، سیلوان تنها تعدادی از 22 سد بزرگ پروژه گاپ است که در کنار طرح های آبیاری هاران، ماردین و نیز تونل انتقال آب سوروچ از جمله بزرگ ترین بخش های این پروژه کلان آبی و عمرانی هستند که می توان نام برد.
برای اشاره به حجم خساراتی که این طرح ها ـ که همگی بر روی دجله و فرات احداث شده اند ـ به پایین دست دجله و فرات تحمیل کرده، کافی است بدانیم تنها حجم آب ذخیره شده در پشت سد آتاتورک معادل 650 سد ایرانی است و تنها به دلیل ساخت همین سد، بیش از 670 هزار هکتار از مزارع قابل کشت در کشور عراق به بیابان تبدیل شده است.
ساخت سدهای بزرگی چون آتاتورک و ایلیسو در کشور ترکیه و بر سر سرچشمه های قانونی رود دجله در دهه های اخیر به قدری افزایش یافته است که حتی اگر بارندگی های مطلوبی نیز در سال های آینده رخ دهد، احیای دوباره رود دجله ممکن نیست.
پیگیری حقابه های رود دجله از کشور ترکیه به دلیل اینکه در ادامه مسیر خود به اروند رود و خلیج فارس می ریخت، نه تنها وظیفه واجب مسئولان ارشد کشور ترکیه است، بلکه این اقدام باید از سوی مسئولان کشور ایران نیز در پیش گرفته شود.
امروزه نیز خسارات سنگین مشکلات برآمده از خشک شدن رود دجله را در بروز ریزگردهای کشنده در استان خوزستان ایران و از بین رفتن اقتصاد کشاورزی و دامداری مردم می بینیم و این دست کمی از یک جنگ تمام عیار در برابر ملت ایران و عراق از سوی ترکیه ندارد.
اینجا باید منتظر ماند و دید مسئولان ایرانی و عراقی در برابر مشکل بزرگی که بدون شک میلیون ها شهروند را دچار خسارت سنگین خواهد کرد چه خواهند کرد؟ بنا به هر دلیلی در این تهدید رو به افزایش، کشور و مقامات ترکیه دست بالا را دارند و باید چه از طریق مذاکرات دوجانبه و چه از طریق مجامع بین المللی کنش های آبی آنها بررسی شود.
این موضوع البته شاید هنوز به دغدغه اصلی مسئولان ایرانی تبدیل نشده باشد، اما غفلت از آن مهم بدون شک حیات را در بخش زیادی از مساحت جنوب شرق کشور غیر ممکن خواهد کرد.

نقشه سرجشمه ها و حوضجه هاى آبي رودخانه دجله از تركيه تا سوريه و عراق و ايران

[najm134]

درختان خیابان ولی عصر دچار سرطان رنگی شده‌اند

نجفی: شهردار تهران: درختان خیابان ولی عصر دچار سرطان رنگی شده‌اند/ ناچار شدیم از اصفهان چنار 15 ساله بخریم
متأسفانه ۷۵۰ درخت قدیمی بر اساس مطالعاتی که صورت گرفته، دچار سرطان رنگی شده‌اند.

شهردار تهران گفت: ۷۵۰ درخت چنار جایگزین در خیابان ولیعصر را از اصفهان خریداری کردیم.

به گزارش مهر، محمدعلی نجفی اظهار کرد: خیابان ولیعصر شهرت بین‌المللی دارد و ۱۸ هزار درخت چنار داشت که این عدد اکنون به ۱۵ هزار و ۸۰۰ رسیده است.
وی ادامه داد: متأسفانه ۷۵۰ درخت قدیمی بر اساس مطالعاتی که صورت گرفته، دچار سرطان رنگی شده‌اند.

شهردار تهران افزود: متأسفانه این سرطان چاره‌ای جز جایگزینی درخت برای ما باقی نگذاشته است؛ لذا مجبور شدیم ۷۵۰ درخت میدان ولیعصر را جایگزین کنیم.
نجفی تصریح کرد: این درختان از دو، سه سال گذشته دچار آسیب شده‌اند که حتی بر اساس جدیدترین مطالعات علمی، امکان نجات ندارند و صرفاً باید جایگزین شوند، اما چون نمی‌خواستیم به جای این درختان قدیمی، نهال بکاریم، تصمیم گرفتیم درخت‌هایی از اصفهان خریداری و وارد کنیم.

وی بیان کرد: در حال حاضر ۷۵۰ چنار ۱۰ تا ۱۵ ساله از اصفهان وارد شده که به تدریج جایگزین می‌شود.
شهردار تهران همچنین با اشاره به سختگیری‌ها در آسیب‌رسانی به درختان گفت: تمام تلاش ما این است که در مدت حدود دو سال بتوانیم عدد درختان را به همان ۱۸ هزار برسانیم

[najm134]

تراریخته آفت محیط زیست

محمد درویش؛ کارشناس محیط زیست در نوشتاری با عنوان ترا ریخته آفت محیط زیست در روزنامه قانون نوشت؛ به گزارش رویترز، خانم یولیا کلوکنِر، وزیر جدید کشاورزی آلمان اعلام کرده که او در حال آماده کردن پیش نویس مقرراتی برای متوقف کردن مصرف آفتکش خطرناک گلایفوسیت در باغ‌های خانگی، پارک‌ها و اماکن ورزشی است که کمپانی های تولیدکننده محصولات دستکاری شده ژنتیکی – تراریخته – به شدت حامی تداوم مصرف آن هستند. در حقیقت در حالی‌که در ایران وزیر جهادکشاورزی و رییس سازمان حفاظت محیط زیست، همچنان از ترویج و تکثیر چنین محصولاتی حمایت می‌کنند، در آلمان وزیر کشاورزی جدیدش جنگی بزرگ را علیه مافیای ترویج تراریخته راهبری می‌کند. او همچنین برنامه‌ای برای محدودیت شدید این علف‌کش در کشاورزی – به استثنای مناطقی که در معرض فرسایش قرار دارند و در آنجا نمی توان ماشین‌های سنگین را بکار برد – طراحی کرده است.

خانم کلوکنر گفته که این پیشنهاد مورد بررسی وزرای دیگر نیز قرار خواهد گرفت.حقیقت آن است که این رویکرد از ماه فوریه گذشته و با آغاز به کار دولت ائتلافی جدید آلمان آغاز شد. آن ها راهبردی موسوم به «کمینه رسانی سیستماتیک»را مطرح کرده و می کوشند به منظور محدودیت استفاده از گلایفوسیت، هدف نهایی خویش؛ یعنی پایان دادنِ هر چه سریع‌تر به مصرف این علف‌کش خطرناک را به تدریج تحقق بخشند. خبر خوش آنکه وزیر جدید محیط زیست آلمان، خانم اسوِنیا شولتسه هم از این پیشنهاد به عنوان قدم نخست در راه پایان دادن به مصرف گلایفوسیت استقبال و حمایت کرده است. از میان برداشتن این علف‌کش هدف کلیدی دوره فعالیت خانم شولتسه به عنوان وزیر است.

او می گوید: «ما نیاز به خاتمه دادن کامل به استفاده از گلایفوسیت در این دوره قانونگذاری داریم. این سم خطرناک هر چیز سبزی را نابود و حشرات را از منابع غذایی شان محروم می کند». در ماه نوامبر گذشته، کریستیان اشمیت، وزیر پیشین کشاورزی آلمان و هم حزب خانم کلوکنر، با تصمیم غیرمترقبه خود در جانبداری از تمدید مجوز گلایفوسیت برای پنج سال آینده در اتحادیه اروپا، موجب برانگیختن خشم مخالفان تراریخته و دولت ائتلافی پیشین شد که در نهایت به برکناری وی انجامید. بنا به گزارش خبرگزاری رویترز، وِرنِر باومان، مدیر کمپانی بایر که در حال ادغام با شرکت مونسانتو است، گفته که مورد گلایفوسیت در اروپا بیش از اندازه جنبه سیاسی پیدا کرده و آلمان نیز بدون هیچ چارچوب مناسب در حال متوقف کردن استفاده از این علف‌کش هست! سخنان او به شدت آدمی را یاد سخنان عیسی کلانتری می‌اندازد که او هم مخالفان سیاست‌هایش در ترویج شتابناک محصولات دستکاری شده ژنتیکی را سیاسی خواند!

خواننده عزیز روزنامه وزین قانون! همانطور که ملاحظه می کنید، در حالی‌که در یکی از قطب‌های بزرگ علمی و فنی جهان آشکارا دارد بر میزان کاربرد و ترویج محصولات دستکاری شده ژنتیکی مقاومت بیشتری رخ می دهد و وزرای کشاورزی و محیط زیست آلمان، پرچمدارِ این مبارزه هستند، در ایران برعکس و شوربختانه این متولیان کشاورزی و محیط زیست کشور هستند که در شمار حامیان صف نخست ترویج محصولات تراریخته قرار داشته و مخالفان خود را با ادبیاتی چون، احساساتی، نادان یا سیاسی می رانند! چرا؟ نگاه کنید به روحیه و وضعیت پرسنل، کارشناسان، کنشگران و پژوهشگرانِ دو حوزه منابع طبیعی و محیط زیست کشور؛ این همه حس یأس، سرخوردگی، انفعال و بی عملی برای چیست؟ چرا باید در شرح وظایف رییس جدید سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور مواردی از طریق وزیر جهاد کشاورزی دیکته شود که آشکارا با فلسفه و روح ایجاد نهاد متولی منابع طبیعی کشور در تضاد است؟ چرا می خواهیم قصه پرغصه اصرار بر سدسازی را درست پس از آنکه دنیا در سال ۱۹۸۰ میلادی متوجه خطاهای آشکار خویش شد و بیش از ۱۷۰۰ سد را تخریب کرد، دوباره در حوزه تراریخته تکرار کنیم؟

راستی چرا حسن روحانی صدای منتقدان خویش را در بخش منابع طبیعی و محیط زیست نمی شنود؟ همان‌هایی که اغلب در دو دوره انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و دوازدهم با باورِ «تدبیر و امیدش» به او رای دادند!

هنوز هم البته سه سال فرصت برای جبران هست! نیست؟

[pejuhesh232]

بحران آب؛ بزرگ‌ترین چالش امنیتی پیش روی ایران

معاون مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو گفت: بحران کیفیت آب، معضل بزرگی است که طی دو سال آینده کشور را دچار مشکل خواهد کرد.

هدایت فهمی معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو در رابطه با روز جهانی آب اظهار کرد: 22 ماه مارس مصادف با 2 فروردین از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روز جهانی آب نام گذاری شده است. این نام گذاری اولین بار در سال 1992 در کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل در شهر ریودوژانیرو کشور برزیل رسما اعلام شد و از کشورهای عضو این معاهده کاسته شده است. این روز را به ترویج و آگاهی سازی مردم برای مصرف بهینه آب اختصاص داده اند.

وی افزود: هر سال نیز برای این روز شعاری در نظر می‌گیرند، مثلا این روز در سال 2018 با شعار طبیعت برای آب نامگذاری شد. این شعار مهم و نشانگر آن است که موضوع طبیعت و اجزای مختلف آن مانند خاک، گیاه، تالاب و همه عناصر طبیعت بر موضوع مدیریت آب تاثیر مستقیم دارند.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو این شعار عمدتا مربوط به راهکار توسعه منابع آب با گرایش و رویکرد طبیعت محور است. ما باید به طبیعت به عنوان یک اصل در همه فعالیت‌های توسعه‌ای در بخش آب توجه کنیم.

وی افزود: زمانی که می‌گوییم طبیعت برای آب، یعنی اینکه ما در زیرساخت‌های خود که زیر ساخت‌های خاکستری محسوب می‌شوند، باید به سمت ایجاد زیرساخت های سبز و اقتصاد سبز برویم و زیر ساخت های خاکستری را باید با زیرساخت های سبز هماهنگ کنیم.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: موضوع جنگل کاری از جمله مولفه‌هایی است که در بخش آب موثر است. تلاش در جهت حفظ رژیم جریان رودخانه‌ای، تامین حق آبه‌های زیست محیطی رودخانه‌ها و تالاب‌ها و در یک کلام ایجاد تعادل در چرخه آب در هماهنگی با طبیعت به سلامت و معیشت پایدار مردم کمک می‌کند.

مهمترین چالش ها و عوامل بحران زا برای کشور

وی افزود: بحران آب و سایر بحران ها در عرصه‌های مختلف طبیعت، جنگل‌ها، مراتع، ریزگردها و گونه‌های زیستی عواملی هستند که کشور را به سمت یک بحران محیط زیستی و سرزمینی هدایت می‌کنند. این عوامل به شرح ذیل است:

- با افزایش جمعیت مصرف آب نیز افزایش می‌یابد. در کشور ما میزان مصرف آب بیشتر از الگوهای مصرف بهینه است، بنابراین مصرف آب در کشور ما در بخش صنعت، کشاورزی و شرب بیشتر از الگوهای متوسط جهانی مصرف آب است و این موضوع باعث شده تا ما در بخش منابع آبی دچار کمبود شویم.

- وقوع تغییر اقلیم و فقدان برنامه جامع خشکسالی و سازگاری با اقلیم و کم آبی به معنای آن است که با کاهش بارش‌ها و افزایش خشکسالی در کشور روبه رو هستیم.

- با بهره وری فیزیکی و اقتصادی پایین آب، حجم عظیم تلفات در مصرف آب را شاهد هستیم.

-ورود آلاینده‌های شیمیایی، بیولوژیکی، عالی، فاضلاب شهری و صنعتی و ذهاب‌های کشاورزی به منابع آبی، منابع محدود ما را بیشتر محدود و نابود می‌کند.

-ساختار و معایب اقتصادی آب باید بازنگری شود.

-ضعف ساختاری در بخش منابع طبیعی، محیط زیست، کشاورزی و آب باعث شده ما در حفاظت کمی و کیفی منابع آبی و زیستی توفیق چندانی نداشته باشیم.

-ضعف مدیریت و حکمرانی ناپایدار در تمامی بخش های سرزمینی مانند منابع طبیعی، کشاورزی، محیط زیست،‌آب.

-تحمیل خودکفایی( نه خود اتکایی در محصولات استراتژی) محصولات غذایی و اشتغالزایی موجب بروز بحران در بخش آب شده است.

فهمی تصریح کرد: دو عامل خارجی نبود نقشه جامع آمایش سرزمین که هنوز به صورت یک طرح جامع و ملی وجود ندارد و دیگری عدم وجود دکترین توسعه به ویژه توسعه پایدار در برنامه های توسعه اجتماعی و اقتصادی کشور باعث بحران در کشور شده‌اند.

آخرین وضعیت آبروهای کشور

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: تا این لحظه که 47 درصد نسبت به بارش متوسط دراز مدت کاهش بارندگی داریم، به جز 4 استان که مقداری بالاتر از نرمال هستند، تقریبا تمام استان‌های کشور زیر متوسط بارش جهانی بارندگی قرار دارند، از آن جمله می‌توان به استان‌های سیستان و بلوچستان با 73 درصد، کرمان 70 درصد، اصفهان 67 درصد، خراسان جنوبی 66 درصد و هرمزگان 65 درصد کاهش بارندگی اشاره کرد.

فهمی تصریح کرد: میزان آب موجود در رودخانه ها نسبت به سال گذشته 42 درصد کاهش پیدا کرده است. میزان پر شدگی موجود در سدهای کشور 46 درصد است و سدهای شهرها از جمله تهران 30 درصد، خوزستان 50 درصد، زاینده رود 11 درصد پر هستند و این یعنی آبی پشت سد نیست و به همین دلیل تنش‌های آبی به تنش‎های اجتماعی تبدیل شده است و ممکن است این وضعیت را در سایر مناطق کشور نیز شاهد باشیم.

جنگ آب در منطقه

وی افزود: درگیری ها بر سرآب همین الان نیز وجود دارد. آب در کشور ما یک پدیده است. آب تنها یک کالا و یا پدیده اقتصادی صرفا برای حیات نیست بلکه آب جنبه اجتماعی نیز دارد،زیرا کشور ما تنوع اقوام، ادیان و زبان را داراست. این موضوعات می‌تواند گسل‌های اجتماعی را به سرعت فعال کند و آن‌ها را به ناآرامی‌های اجتماعی تبدیل کند. بنابراین هر نوع بحث در مورد مدیریت و انتقال آب باید با حساسیت انجام شود.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: مسئولان کشوری باید در رابطه با انتقال آب با احتیاط عمل کنند و اگر آبی انتقال داده می‌شود فقط برای مصارف شرب باشد و حتما باید منافع حوزه پذیرنده آب و حوزه دهنده آب به صورت مشترک استفاده شود، لذا این موضوع مهمی است و باید حساسیت‌های منطقه را در نظر بگیریم که در این خصوص کارگروهی به نام کارگروه ملی سازگاری با کم آبی در دولت تشکیل شده است و یکی از وظایف آن حل و فصل مناقشات و تعارضات منطقه‌ای با یک سازوکار گفتگویی است.

انتقال آب از دریای خزر به مرکز کشور

فهمی تصریح کرد: انتقال آب از دریاها یعنی انتقال آب شور، شیرین سازی و نمک زدایی هم جنبه مثبت و هم منفی دارد.

وی افزود: کشور ما باید در منابع آبی مربوط به دریاها وآب‌های مشترک حقابه سازی کند،چراکه این حقابه سازی به نفع منافع ملی است. در انتقال آب باید جنبه‌های زیست محیطی را در نظر گرفت.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: انتقال آب باید از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. نمک زدایی آب دریا در بسیاری از مناطق در هر مترمکعب حدود 4 هزار تومان هزینه در بر دارد و انتقال آب بسیار پر هزینه است.

فهمی تصریح کرد: وزارت نیرو برای شرب مردم به هر قیمت انتقال آب را انجام می‌دهد و وظیفه وزارت نیرو تامین آب شرب است، اما برای بخش صنعت و سایر نیازها بخش خصوصی اگر آمادگی دارد می‌تواند با رعایت ضوابط زیست محیطی این انتقال را انجام دهد.

بحران آب در کشور

وی افزود: طی 60 سال گذشته چنین خشکسالی را در کشور نداشتیم. امسال سال آبی استثنایی بود. سال آبی از شهریور ماه آغاز و تا شهریور سال بعد ادامه دارد. اگر وضعیت بارش‌ها به همین صورت پیش رود سال بسیار سختی از نظر کم آبی خواهیم داشت. آبی که در پشت سدها جمع شده است، آب مربوط به سال جاری نیست،بلکه آبی است که سال‌های قبل نیز ذخیره سازی شده است. بنابراین اگر سال آینده نیز این وضعیت ادامه داشته باشد، می‌توان گفت یکی از دوران بسیار سخت در آب و سایر بخش های صنعت و کشاورزی را شاهد خواهیم بود.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: وزارت نیرو باید با مدیریت صحیح ذخایر استراتژیک را در مخازن حفظ کند و همچنین تامین آب شرب برای مردم نیز وظیفه این وزارتخانه است. تلفات در شبکه‌های توزیعی باید کاهش یابد، همچنین باید برای تامین آب پشتیبان از روش‌های دیگری استفاده شود تا کشور دچار بحران آب نشود.

فهمی تصریح کرد: مردم نیز برای بهینه مصرف کردن آب تکالیف و وظایفی دارند. در بخش کشاورزی، کشاورزان باید آب را بهینه مصرف کنند و همچنین بخش شرب و صنعت نیز همین گونه باید عمل کنند.این یک تعامل بین مردم و دولت است و دولت به تنهایی نمی‌تواند بحران آب را حل کند.

آلودگی های آب

وی افزود: آلودگی و پسماندها از جمله عوامل خطرناکی هستند که به زودی گریبان کشور را می‌گیرد.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: بحران کیفیت آب، معضل بزرگی است که طی دو سال آینده کل منابع آبی کشور را دچار مشکل خواهد کرد. اگر فاضلاب‌های خانگی، صنعتی و ذهاب‌های کشاورزی با این حجم آلایندگی همچنان به بدنه‌ها و محیط‌های آبی بازگردند، منابع آبی کشور که از نظر کمیت مشکل دارد این بار با مشکل کیفیت روبه رو خواهد شد.

فهمی تصریح کرد: هر متر مکعب آب فاضلاب یا ذهاب کشاورزی با توجه به غلظت آلایندگی از 8 متر مکعب تا 15 متر مکعب آب سالم و بهداشتی را آلوده خواهد کرد. حجم آب‌های برگشتی ما از فاضلاب و ذهاب کشاورزی حدود 30 میلیاردمترمکعب است. پسماندهایی که در محیط رها می‌شوند و شیرآبه‌هایی که از این پسماندها به محیط باز می‌گردند تهدید بزرگی برای منابع آبی کشور

[najm134]

نگرانی از تأمین آب شرب ۵ میلیون نفر اصفهاني

سخنگوی شورای شهر اصفهان: نگرانی از تأمین آب شرب ۵ میلیون نفر/ تمام چاه‌های شهرداری اصفهان خشک شده است
چکیده : مسئله آب اصفهان به یک عزم ملی نیازمند است که اگر به آن توجه نشود تبعات زیادی دارد. برای مردم اصفهان فقط مقداری فضای سبز مانده که اگر همین هم مثل زاینده رود از آنان گرفته شود، عملاً امید به زندگی از بین می‌رود
مهدی مقدری سخنگوی شورای شهر اصفهان در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین درباره وضعیت آب اصفهان اظهار کرد: سد زاینده روز خیلی آبی ندارد که بخواهد در مصارف غیر شرب استفاده شود و پیش‌بینی می‌شود که این حجم آب موجود نهایتاً در خردادماه، آب شرب مردم اصفهان را تأمین کند.
مقدری درباره تأمین آب برای فضای سبز اصفهان گفت: ما برای تأمین آب فضای سبز مشکل‌داریم، هرچند یک برنامه‌ریزی‌هایی هست که از تصفیه پساب فاضلاب استفاده شود و از همین طریق آبیاری‌هایی صورت می‌گیرد ولی برای همه فضای سبز اصفهان بخصوص مناطقی که درختان کهن‌سال وجود دارد، این آب هم کافی نیست چون در این مناطق درختان کهن‌سال ریشه‌های در عمق ۴۰ متری زمین‌دارند و این نیازمند آبیاری به شیوه غرقابی است.
سخنگوی شورای شهر اصفهان تأکید کرد: مسئله آب اصفهان به یک عزم ملی نیازمند است که اگر به آن توجه نشود تبعات زیادی دارد. برای مردم اصفهان فقط مقداری فضای سبز مانده که اگر همین هم مثل زاینده رود از آنان گرفته شود، عملاً امید به زندگی از بین می‌رود.
مقدری افزود: برای این حجم باقی‌مانده در سد، غیر از شرب نمی‌توانیم فکر کنیم. بر اساس گزارش‌ها الآن اصلاً مسئله کشاورزی، صنعت و یا فضای سبز مطرح نیست، بلکه نگرانی اصلی تأمین آب شرب مردم اصفهان است و غیرازاین نمی‌توان فکر کرد و فعلاً این حجم نهایتاً تا خردادماه تأمین‌کننده آب شرب مردم است چه‌بسا در اردیبهشت‌ماه هم دچار مشکل شود.
این مقام محلی درباره شیوه تأمین آب کارخانه‌های اصفهان اظهار کرد: کارخانه‌ها هم از پساب شهرهای اطراف خود مثل مبارکه استفاده می‌کنند. وقتی آب نباشد یا باید مثل کشاورزی تعطیل شوند یا چاره‌ای ندارند که آب خریداری کنند تا چرخ صنعت بچرخد. این در حالی است که وقتی کاهش مصرف آب باشد، میزان پساب هم کاهش پیدا می‌کند.
مقدری تصریح کرد: همه این موارد به بحرانی برای اصفهان تبدیل‌شده است ولی متأسفانه مقامات دولت بحث انتقال آب را در اصفهان جدی نگرفته‌اند و امسال به بحرانی‌ترین شکل ممکن خود را نشان می‌دهد به شکلی که قابل‌تصور نیست و در ماه‌های آینده این بحران نتیجه خود را نشان می‌دهد.
سخنگوی شورای شهر اصفهان درباره همکاری استان‌های بالادستی اصفهان در موضوع آب گفت: الآن مسئله اساسی که کارشناسان می‌گویند این است که بزرگ‌ترین معضل به‌غیر از طرح انتقال آب که به جریان نیفتد، برداشت‌های غیرمجاز در بالادست زاینده‌رود است که باعث شده ورودی به سد را کاهش دهد. موقعی می‌توانستند برداشت‌هایی داشته باشند که پروژه انتقال آب عملی می‌شد ولی الآن که تونل سوم کوهرنگ احداث نشده، این برداشت‌ها باعث شده که میزان آب ورودی به سد کاهش پیدا کند.
مقدری درباره رایزنی با دیگر استان‌ها گفت: این مسئله با گفت‌وگو حل می‌شود ولی الآن به‌قدری جدی است که به‌غیراز ورود حاکمیت و نهادهای بالادستی دولتی از این فضای تعاملی نمی‌توانیم استفاده کنیم. شورای شهرها لزوماً تصمیم‌گیرنده نیستند. مسئله ملی است و روسای قوا باید ورود کنند. ۵ میلیون انسان نه برای کشاورزی و صنعت بلکه برای شرب خود با بحران آب مواجه هستند.
سخنگوی شورای شهر اصفهان تأکید کرد: من سعی می‌کنم نگرانی را منتقل نکنم ولی آمارها را ببینید. تمام چاه‌های شهرداری اصفهان خشک‌شده است و روزبه‌روز سطح آب پایین‌تر می‌رود و به‌تبع کیفیت آب هم کمتر می‌شود.
او همچنین اعلام کرد:‌ در بخش‌هایی از شهر اصفهان تاکنون چند بار قطعی آب و یا افت فشار گزارش‌شده ولی هنوز جیره‌بندی اعلام‌نشده است.

[najm134]

پیدا شدن حوضه آبی مرده رو به گسترش در درياي عمان

دانشمندان دانشگاه آنگلیای شرقی بریتانیا متوجه شدند که میزان اکسیژن در دریای عمان به شدت رو به کاهش است.
به گزارش اسپوتنیک به نقل از EurekAlert! ،این حوضه آبی مرده با کمک ربات های زیردریایی Seaglider پیدا شده که قادرند به عمق 1000 متری آب فرو رفته و مدت چند ماه در آنجا کار کنند. آنها ارتباط خود با ماهواره ها را حفظ کرده و نقشه توزیع اکسیژن در آبهای دریا را تدوین کردند.معلوم شد مساحت ناحیه مرده و کم اکسیژن در دریای عمان معادل مساحت اسکاتلند است و افزایش آن ادامه دارد.
دریای عمان خلیج فارس را از طریق خاور تنگه هرمز به دریای عرب متصل می کند.

[najm134]

ارتباط انسان با پلاستیک + موارد پرهيز

انعطاف پذیری پلاستیک و قابلیت‌های فراوان آن زندگی ما را دگرگون کرد
آیا پلاستیک هنوز جذاب است؟ امروز ما دریافتیم که پلاستیک یک تهدید بزرگ برای محیط زیست است اما برای دلایل محکمی وجود داشته که ما انسانها عاشق این ماده ساخت بشر شده‌ایم. پروفسور مارک میودووینک، محقق مواد و استاد دانشگاه یو سی ال لندن، درباره رابطه پیچیده ما با پلاستیک و اهمیت این ماده در زندگی امروزی توضیح میدهد.
چطور پلاستیک در زندگی همه ما رخنه کرده است؟
در صنعت ساخت توپ بیلیارد و اسنوکر، پلاستیک جایگزین عاج فیل شد

۱. اولین پلاستیک جایگزینی برای عاج فیل بود
جالب است بدانید که اولین پلاستیک که در زندگی روزمره ما استفاده شد از پنبه تهیه شده بود. در سال ۱۸۶۳، عاج فیل کمیاب شد، به همین دلیل شرکت آمریکایی که از عاج فیل توپ بیلیارد تولید می‌کرد، برای تهیه ماده جایگزین برای عاج فیل، ده هزار دلار جایزه تعیین کرد.
یک مخترع آماتور به نام جان ویزلی هیات، در این رقابت شرکت کرد و شروع کرد به آزمایش با پنبه و اسید نیتریت.
او ماده "نیترات سلولوز" به دست آورد و نامش را گذاشت: سلولوئید. ماده شفاف و انعطاف پذیری که به راحتی به شکل دلخواه درمی‌آمد.
متاسفانه توپ‌های بیلیاری که از سلولوئید درست شده بود، به سادگی قابل اشتعال بود و هنگام برخورد بهم صدای بلندی ایجاد می‌کرد.
اما به هر حال اختراع آقای هیات، هزاران کاربرد دیگر پیدا کرد و با تبدیل به نوارهای ضبط تصویر صنعت سینما را متحول کرد.

۲. ساخت پلاستیک فیلمسازی را متحول کرد
رز نیومن، فیلمساز بریتانیایی از اولین کسانی بود که به سلولوئید برای ساخت فیلم اعتماد کرد
نخستین نوارهای استفاده شده برای ضبط تصویر در سینما از کاغذ درست شده بود، اما انعطاف پذیری و استحکام سلولوئید، آن را به ماده ایده آل برای ساخت فیلم سینمایی تبدیل کرد.
این ماده پلاستیکی قابل اشتعال می‌توانست به راحتی به نوارهای طولانی تبدیل شود و با مواد شیمیایی که در اثر نور پاک میشد قابل رنگ آمیزی بود.
سلولوئید به موقع به بازار آمد و تولید گسترده فیلم‌های هالیوودی را ممکن کرد.



۳. باکالیت؛ ماده‌ای با هزاران کاربرد
باکالیت، نوعی پلاستیک شکننده و سخت با رنگ‌های متنوع و جذاب وارد زندگی ما شد
در سال ۱۹۰۷ بود که باکالیت وارد صحنه شد؛ نوعی پلاستیک که از ترکیبات گاز زغال سنگ تهیه می‌شود. نوعی پلاستیک سخت است که برای محصولات زیادی از جمله تلفن، وسایل الکتریکی مثل سرپیچ، دوشاخه و پریز و همچنین دسته‌های ظروف و قابلمه‌ها استفاده می‌شود. این ماده شکننده و قهوهای رنگ است اما می‌تواند به شکل‌های مختلف تبدیل شود.
به مرور زمان انواع مختلف پلاستیک تولید شد و وسایل رنگی و جذابی با جنس پلاستیک‌های مختلف وارد زندگی ما شدند.

۴. تاثیر پلاستیک بر جنگ جهانی دوم



استفاده از نایلون به جای ابریشم صنعت تولید چتر نجات را متحول کرد
در سال‌های ۱۹۳۰ و ۴۰، شیمی‌دان‌های متخصص پتروشیمی نوعی پلاستیک تازه تولید کردند به نام پلی اتیلن. پلی اتیلن نقش بسیار مهمی در جنگ جهانی دوم داشت و در موارد بسیار زیادی مورد استفاده قرار گرفت مثلا نایلون جایگزین ابریشم در تولید چترهای نجات شد و به جای استفاده از فلز در کلاه خود از پلاستیک استفاده شد.
همزمان با افزایش مصرف مواد پلاستیکی، صنایع تولید پلاستیک هم گسترده و متنوع تر شد.


۵. پلاستیک نغمه هاي محبوب را وارد زندگی ما کرد
پلاستیک کاری کرد که اصوات در دسترس همه مردم قرار بگیرد
تا اواسط قرن نوزدهم میلادی، فقط افرادی می‌توانستند یک قطعه تلاوت را بشنوند که شاهد اجرای زنده آن باشند.
تا اینکه گرامافون استوانه‌ای بوسیله توماس ادیسون اختراع شد. ارتعاشات صدا روی صفحه هایی از جنس موم ضبط می‌شد و پس از آن بازپخش می‌شد. به این ترتیب این اولین وسیله ضبط و پخش صدا بود. اما ساخت صفحه‌های پلاستیکی، بعد از آن نوارهای کاست، انواع سی دی و ... را همه مدیون پلاستیک هستیم.

۶. سطح بهداشت را در بیمارستان‌ها افزایش داد



بهداشتی و یکبار مصرف؛ پلاستیک سطح بهداشت را در بیمارستان‌ها بالا برد
پژوهشگران با اضافه کردن مواد شیمیایی به پلاستیک، لاستیکهای نرم با خاصیت ارتجاعی را تولید کردند که برای استفاده در وسایل بیمارستانی مناسب بود.
همه وسایلی که نیاز به ضدعفونی داشت، انواع کیسه‌های نگهداری خون، سرم ها و داروها با این نوع پلاستیک جایگزین شد و سطح بهداشت در بیمارستان‌ها بالا رفت و زندگی‌های بسیاری نجات یافت.

۷. ساده و در دسترس



ظرف‌های پلاستیکی یکبار مصرف زندگی را برای ما ساده و رنگین کردند اما در موارد داغ و چرب و مرطوب به ما ضرر زدند
بعد از جنگ جهانی دوم صنعت پتروشیمی تحول بسیاری پیدا کرد. انواع مختلف پلاستیک بر اساس نیازهای مختلف کارخانه‌ها و بازار تولید شد که می‌توان گفت که به "انقلاب پلاستیک" منجر شد.
از نظر اقتصادی پلاستیک می‌تواند بسیار ارزان قیمت باشد اما فقط در صورتی که در کارخانه و به مقیاس انبوه مورد استفاده قرار گیرد.
حدود سال‌های ۱۹۶۰ میلادی بود که با تولید پلاستیک‌های یکبار مصرف سرو کله ظروف یکبار مصرف پلاستیکی در بازار پیدا شد.
و به این ترتیب پلاستیک فرهنگ زباله سازی را تقویت کرد...

۸. پلاستیک دور ریختن غذا را کاهش داد
[


مواد غذایی در بسته بندی پلاستیکی دور دنیا جا به جا می‌شود
هر سال بیش از ۸۸ میلیون تن مواد غذایی در اتحادیه اروپا حیف و میل میشود این یکی از منابع اصلی آلودگی هواست.
اما بسته بندی مواد غذایی در ظروف پلاستیکی به طرز قابل ملاحظه‌ای میزان خرابی مواد غذایی را کاهش می‌دهد.
پروفسور فیل پورنل، پژوهشگر مواد می‌گوید: "یکی از خاصیت‌های مهم بسته بندی پلاستیک زمانی است که شما مواد غذایی را از مزرعه به دست مصرف کننده می‌رسانید و این بسته بندی باعث میشود که میزان صدمه به مواد غذایی حین حمل و نقل کاهش پیدا کند."

کجای کار اشتباه کردیم؟



مردی در میان زباله‌های پلاستیکی در منطقه‌ای در فیلیپین؛ هجم زباله‌های پلاستیک در سراسر جهان از کنترل ما خارج شده است
اکنون با بحران پلاستیک رو به رو شده‌ایم.
بیش از حد به بسته‌بندی‌های ارزان، یکبار مصرف و مقرون به صرفه آن متکی شدیم.
جهالت و بي مبالاتي و ريختن آنها در طبيعت به ما و حيات ما آسيب مي زند
این مواد پلاستیکی در طبیعت به ویژه اقیانوس‌ها، ممکن است ده‌ها سال باقی بمانند. لازم است میزان مصرف پلاستیک را کاهش دهیم.

ورد زبان‌مان باید این باشد:
1- پرهيز در تماس با بدن، 2- عدم مصرف براى مواد داغ چرب مرطوب و اسيدي، 3- کاهش مصرف عموما، 4- استفاده چند باره و در نهایت بازیافت، 5- نريختن در طبيعت."

[najm134]

مسابقات المپيك روسيه را زير زباله مدفون مي كند

بازیافت زباله در روسیه در حد صفر است
روسیه بزودی در زباله‌های پلاستیکی خودش مدفون خواهد شد!
طرفداران محیط زیست در روسیه هشدار دادند که حجم زباله‌های پلاستیکی در این کشور به قدری زیاد شده است که به زودی روسیه در این زباله‌ها مدفون خواهد شد. طرفداران محیط زیست اعلام کرده‌اند که میزان بازیافت این زباله‌ها بسیار پایین و نزدیک به صفر است و در خلال جام جهانی هر توریست به طور متوسط ۳ کیلوگرم زباله پلاستیکی تولید کرده است، که اکثر آن از استادیوم‌ها و محیط اطراف آن جمع آوری شده است.
طرفداران محیط زیست در روسیه امیدوارند که مسابقات جام جهانی در این کشور الگویی باشد تا برای بازیافت زباله در این کشور قدم‌هایی برداشته شود.

روسیه مشکل بزرگی درباره بازیافت و دفع مواد زائد دارد. طبق گفته یکی از متخصصان محیط زیست در انجمن حفاظت از محیط زیست در سن پترزبورگ به نام تاتیانا ناگورسکایا (Tatiana Nagorskaya) نرخ بازیافت زباله در روسیه صفر است و هیچ زباله‌ای در این کشور بازیافت نمی‌شود.

تاتیانا در این باره می‌گوید:

بهتر است دولتمردان و مسولین فکری به حال بازیافت زباله‌ها کنند، در غیر این صورت به زودی روسیه در زباله مدفون خواهد شد. مردم نیاز دارند ببینند زباله‌هایی که در سطل بازیافت قرار می‌دهند واقعا بازیافت می‌شود و از این راه است که می‌توانند به گفته مسولین در قبال حفظ محیط زیست اعتماد کنند. آموزش در این زمینه کافی نیست زیرا اگر ببینند که تفکیک زباله‌ها کار بی‌فایده‌ای است و هیچ چیز بازیافت نمی‌شود به زودی دیگر زباله‌های خود را هم تفکیک نخواهند کرد. بدون اعتماد هیچ پیشرفتی در این زمینه صورت نمی‌گیرد.

تنها در چند مایلی پایگاه تمرینی انگلیس در رپینو (Repino) و ساحل زیبایش هر روز عده‌ای از مردم و کارگران محلی به صورت داوطلبانه ساحل و محوطه را از زباله‌های پلاستیکی و هر نوع کثیفی پاک می‌کنند. آن‌ها هرروز و بی‌وقفه این کار را انجام می‌دهند و تنها در روزهای سرد زمستان خشن روسیه که دریا یخ می‌زند برای پاکسازی به ساحل نمی‌روند.


روسیه و جام جهانی 2018

یکی از این کارکنان در این باره می گوید:

«ما فقط دوست داریم مردم زیبایی واقعی این محل را ببیند و هیچ زباله‌ای در این محل دیده نشود. ما می‌خواهیم نهایت تلاشمان را برای حفظ محیط زیست انجام دهیم. »

جام جهانی همچنان در حال برگزاری است و توریست‌های زیادی همچنان در حال ورود به روسیه هستند که همین باعث تولید زباله‌های بیشتر می‌شود و اگر مسولین کشور روسیه فکری برای حل این مشکل نکنند به زودی مشکلات بزرگی گریبانگیر آنان خواهد شد.

[najm134]

ماجرای کشف انگشت بیمار در زباله های بیمارستان

چند وقتی است که موضوع دفع زباله های بیمارستانی به یک چالش جدی و خطرساز تبدیل شده است،اینبار نیز پیدا شدن انگشت یک بیمار در زباله های بیمارستانی باعث بازداشت مسئولان این بیمارستان دولتی شد.


به گزارش مشرق، موضوع دفن زباله های بیمارستانی سال هاست که به عنوان دغدغه ای مهم در بین مسولان و البته مردم و ساکنان اطراف بیمارستان ها تبدیل شده است. براساس آمارهای جهانی بین10 تا 52 درصد زباله های بیمارستانی عفونی هستند و حتی در صورت بازیافت نیز ممکن است باعث انتقال بیماریهای واگیردار شوند.

شاید ندانید که براثر برخورد سهوی با زباله­ های عفونی ۲۱ میلیون نفر در جهان به هپاتیت «ب»، دو میلیون نفر به هپاتیت «سی» و ۲۶۰ هزار نفر بهHIV، مبتلا شده اند و البته بیش از 80 درصد پسماندهای بیمارستانی در صورت عدم اختلاط با پسماندهای خطرناک و تفکیک در مبدا،‌ زباله عادی و بی­ خطر هستند و همین طور سرانه تولید پسماند عفونی در 90 درصد مناطق کشور بیشتر از استانداردهای جهانی است.

مهم آنکه، مسئولیت نظارت بر مدیریت پسماندهای بیمارستانی و چگونگی بی‌خطرسازی این پسماندها با وزارت بهداشت است و مسئولیت تشخیص حد آلایندگی زیست محیطی پسماندهای بیمارستانی بعهده سازمان محیط زیست است.

از نظر قانونی مسئولیت پسماندهای بیمارستانی با وزارت بهداشت است

از نظر قانونی مسئولیت نظارت بر مدیریت پسماندهای بیمارستانی و چگونگی بی­ خطرسازی این پسماندها با وزارت بهداشت است. اما مسئولیت تشخیص حد آلایندگی زیست محیطی پسماندهای بیمارستانی بعهده سازمان محیط زیست است. سازمان محیط زیست و وزارت بهداشت بر سر نوع پسماندی که به شهرداری تحویل داده می‌شود اختلاف نظر دارند. سازمان محیط زیست تاکید دارد که این زباله‌ها حتی بعد از بی‌خطرسازی در بیمارستان‌ها تبدیل به زباله عادی نمی‌شوند و مسئولیت مدیریت آنها همچنان با وزارت بهداشت است و باید روش دفع متفاوتی نسبت به پسماندهای عادی داشته باشند. بر اساس ماده هفت قانون مدیریت پسماند، مدیریت اجرایی جمع ­آوری پسماندهای غیرصنعتی در شهرها و روستاها به عهده شهرداری همان شهر و روستا و پسماندهای صنعتی به عهده افراد تولیدکننده است. بنابراین، جمع آوری پسماند بیمارستانی به عهده شهرداری نیست. اما مسئولان وزارت بهداشت معتقدندکه این زباله­ ها پس از تفکیک و طی فرایند بی­ خطر سازی در بیمارستان ها به زباله عادی تبدیل می­ شوند و مانند سایر زباله ­ها و بدون صرف هزینه اضافی می­ توان آنها را به شهرداری سپرد. این در حالی است که شهرداری­ ها بابت حمل و دفع زباله­ های بیمارستانی هزینه زیادی که گاه تا سه برابر هزینه حمل و دفع زباله­ های عادی است از بیمارستانها طلب می­‌کنند.

نقش عمده انتقال عفونت های بیمارستانی در امحای غیراصولی پسماندها است

اما همین مسئله که چه کسی باید این زباله ها را دفن کند و مسئولیت رسیدگی به آن با کیست؛ سالهسات که به چالش جدی این حوزه تبدیل شده است و آنچه مشخص است ردم و محیط زیست در این بین بیشترین آسیب را خواهند دید.

محمد نعیم امینی فرد با یادآوری مصوبه مجلس در مورد ممنوعیت انباشت پسماندهای بیمارستانی و صنعتی و خانگی در معابر عمومی، افزود: این موضوع پیشنهادی بود که از سوی کمیسیون کشاورزی، آب، و منابع طبیعی و سازمان محیط زیست در جریان بررسی لایحه هوای پاک ارایه شد که بر اساس آن هرگونه انباشتن پسماندهای بیمارستانی و صنعتی و خانگی در معابر عمومی ممنوع است.

یک سال قبل هم امینی فرد نماینده مجلس در خصوص دفن غیر اصولی زباله های بیمارستانی گفته بود : تمامی مراکز درمانی مکلف به رعایت ضوابط مدیریت پسماند هستند.

همچنین امینی فرد در واکنش به ضرب الاجل وزارت بهداشت برای 287 بیمارستان جهت رفع مشکل پسماند، گفت: به اﺳﺘﻨﺎد ﻣﺎده 11 ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ ﺗﻤﺎمی ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﭘﺴﻤﺎﻧﺪهای وﯾﮋه و زﺑﺎﻟﻪ های ﻋﻔﻮﻧﯽ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺪاﺳﺎزی ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ های ﻋﻔﻮﻧﯽ پرخطر از زباله های عادی اقدام کنند اما با این حال برخی مراکز درمانی و بیمارستانی نسبت به بی خطرسازی و امحای درست زباله های بیمارستانی توجهی نداشته و با دفع غیراصولی پسماندها سلامت جامعه را به خطر می اندازند.

نماینده مردم ایرانشهر در مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه در جمع آوری، حمل و امحای پسماندهای بیمارستانی باید استانداردها رعایت شود، افزود: در این رابطه ضوابط خاصی وجود دارد که تمامی مراکز درمانی مکلف به اجرا آن بوده و باید رعایت کنند.

وزارت بهداشت به وظایف خود برای بی‌خطرسازی پسماندهای بیمارستانی عمل می‌کند

از طرفی ترکی نماینده مجلس هم با هشدار نسبت به وضعیت بد دفن زباله های بیمارستانی گفت: وزارت بهداشت به وظایف خود برای بی‌خطرسازی پسماندهای بیمارستانی عمل می‌کند

وی درباره معضل انباشت پسماندهای بیمارستانی با تاکید بر اینکه بیمارستان‌ها توجه خاصی به این مهم دارند، گفت: وقتی بی‌خطرسازی پسماندهای بیمارستانی توسط اشعه دستگاه‌های مدرن کنونی انجام شود، به زباله عادی تبدیل شده و شهرداری باید در جهت انتقال آنها اقدام کند.

اگر مراکز درمانی مدیریت در پسماندهای بیمارستانی نداشته باشند، آلودگی ها کل جامعه را فرا می گیرد

دقیقا یک سال قبل هم وحدتی هلان نماینده مجلس نسبت به اینکه دفن غیراصولی زباله‌های بیمارستانی زمینه‌ساز تشدید بیماری در جامعه خواهد شد هشدار داده و گفته بود: باید بیمارستان‌های متخلف باید برخورد جدی شود

محمد وحدتی هلان درباره اخطار محیط زیست به بیمارستان هایی که مشکل مدیریت پسماند دارند، افزود: واقعیت آن است که اگر مراکز درمانی مدیریت خوبی در پسماندهای بیمارستانی نداشته باشند، آلودگی ها کل جامعه را فرا می گیرد.

نماینده مردم بستان آباد در مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: اگر هزینه مناسبی برای دفن اصولی پسماندهای بیمارستانی نشود باید دو برابر این هزینه را صرف درمان بیماری های ناشی از دفن غیراصولی زباله های بیمارستانی کرد.

این نماینده مردم در مجلس دهم، تصریح کرد: مدیریت پسماند باید در بیمارستان ها رعایت شود و این مهم، موضوعی است که مسئولان بیمارستانی نیز از آن آگاه هستند و اگر بیمارستانی دفن اصولی زباله ها را رعایت نمی کند باید برخورد قاطعی با مسئولان بیمارستانی صورت گیرد زیرا از ضرورت مدیریت پسماند آگاه هستند اما ان را انجام نمی دهند.

چندی پیش مجدد رسول خضری عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی نیز نسبت به دفن غیر اصولی زباله های عفونی و بیمارستنای واکنش نشان داده و گفته بود: بیمارستان ها یا باید دارای زباله سوز بوده و یا اینکه باید با دستگاه اتوکلاو زباله‌های عفونی را بی‌خطر کنند، البته سازمان محیط زیست و شهرداری ها نیز دراین حوزه دارای وظیفه ای هستند؛ شهرداری به عنوان متولی دفن زباله های عفونی باید به وظایف خود عمل کند.

نماینده مردم سردشت و پیرانشهر درمجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه پیشتر آیین نامه ای میان شهرداری و بیمارستان ها برای دفن زباله های بیمارستانی و بی خطر کردن آنها به تصویب رسیده است، افزود: طی این آیین نامه مبلغی از بیمارستان ها و مراکز بهداشتی به شهرداری پرداخت و این نهاد زباله های بیمارستانی را دفن می کرد، اما گاهی دیده شده شهرداری ها تمامی زباله ها را یکجا دفن می کنند.

انگشت بیمار در زباله های عادی بیمارستان دولتی!

این هشدارها و اخطارهای مسئولان در حالی است که چند روز قبل جواد جبله دادستان عمومی و انقلاب شهرستان ملارد با اشاره به دستگیری عوامل دفع غیرقانونی زباله‌های عفونی بیمارستانی در شهرستان ملارد اظهار کرد: بیمارستانی که اقدام به دفن غیرقانونی زباله‌های بیمارستانی کرده بود، شناسایی و عامل اصلی این اقدام دستگیر شد.

وی با اشاره به اظهار بی‌اطلاعی رئیس بیمارستان از این ماجرا و آزادی او با قرار التزام افزود: عامل اصلی بازداشت شده و موضوع به بازپرس ارجاع و پرونده در حال تکمیل تحقیقات است.

دادستان عمومی و انقلاب شهرستان ملارد تصریح کرد: عوامل این تخلف شناسایی و با قرار مناسب به لحاظ عجز از معرفی کفیل روانه زندان شدند.

جبله با اشاره به کشف تکه‌هایی از اعضای بدن انسان در منطقه‌ای در این شهرستان طی ماه گذشته، توضیح داد: با توجه به مشخصاتی که در یکی از این نمونه‌ها باقی مانده بود مسئله پیگیری شد و در نهایت شخصی به عنوان صاحب یکی از انگشتان دفن شده از پیوند عضو خود خبر داد که چند وقت پیش در یکی از بیمارستان‌های دولتی تهران انجام داده بود.

وی افزود: طبق قانون نحوه دفع و دفن زباله‌های بیمارستانی همانند سرنگ‌ها شرایط خاصی دارد و در وهله اول باید این زباله‌ها سوزانده و بعد از تبدیل شدن به پسماند عادی، منتقل شوند.

دادستان عمومی و انقلاب شهرستان ملارد گفت: در مورد اعضای پیوندی حتماً باید مجوز لازم برای دفن صادر شود و طبق قانون در گورستان‌ها توسط مسئولان مربوطه باید دفن شود که در این تخلف زباله‌های پاتولوژی بیمارستان بدون مجوز دفن شده بود که با شناسایی یکی از ساکنان منطقه به مراجع قانونی گزارش و پیگیری شد.

عفونت های خطرناک بدون متولی!

هرچند نمایندگان مجلس معتقد هستند این وزارت بهداشت است که باید بی خطر سازی زباله های بیمارستانی را انجام دهد و بر روی دفع زباله ها نظارت داشته باشد؛ اما وزارت بهداشتی ها همیشه توپ را در زمین شهرداری ها می اندازند و تا امروز تدبیر جدی در این خصوص اتخاذ نشده است. شاید بسیاری از بیمارستانهای کشور به سیستم دفع زباله ها یا بی خطر سازی زباله های عفونی مجهز شده باشند اما موضوع آنقدر جدی و مهم است که یک مورد دفع ناقص و معیوب زباله های عفونی نیز می تواند فاجعه بار باشد و تاثیرات جبران ناپذیر برای محیط زیست و زندگی مردم در اطراف بیمارستان ها و محل دفع آنها در پی داشته باشد.

تنها اهرم فشار در این مورد قانون است و نمایندگان مجلس به عنوان قوه مقننه باید این خلا قانونی را درباره دفع درست زباله های خطرناک رفع کرده و قوه قضاییه نیز باید از دولت و وزارت بهداشت در این خصوص مطالبه کرده و با متخلفان این حوزه که با جان مردم بازی می کنند برخورد جدی کند.

[najm134]

هشدار رئیس سازمان محیط زیست درباره آلودگی های مس سرچشمه: تا کیلومترها دورتر، دام‌ها جنین مرده به دنیا می‌آورند

رییس سازمان محیط زیست گفت:مردم باید بدانند پیامد رفتارهایشان با محیط زیست چیست؟ برای مثال، مس سرچشمه سالهاست که ترکیبات سولفوری تولید می‌کند و تا کیلومترها دورتر، دام‌ها جنین مرده به دنیا می‌آورند.


به گزارش ایسنا، عیسی کلانتری در گردهمایی مدیران و کارشناسان روابط عمومی استان‌های این سازمان با تاکید بر اینکه محیط زیست مساله‌ای جهانی است و اولین دشمن محیط زیست مردم و انسانها هستند، گفت:مصرف روز افزون و خارج از تحمل کره زمین، محیط زیست را به "محیط نا زیست" تبدیل می کنند.

وی با اشاره به اینکه اولویتش در روابط عمومی و در سازمان، کار تبلیغاتی نیست، گفت: روابط عمومی ها باید سردمدار آموزش محیط زیست با بهره مندی از ابزارها و شگردهای رسانه‌ای باشند و هدف سازمان حفظ محیط زیست نیز همین است. ما درسازمان به دنبال کار تبلیغاتی و بخصوص انواع ناصحیح و غیر واقعی آن نیستیم.

بزودی صید پلاستیک بیش از صید ماهی خواهد شد

وی با اشاره به عمق فاجعه‌های زیست محیطی در کره زمین گفت: هشت میلیون تن پلاستیک وارد اقیانوس ها می شود و بزودی صید پلاستیک بیش از صید ماهی خواهد بود. معادل یک سوم نفت، انرژی فسیلی سوزانده می شود و کره زمین دیگر طاقت این حجم را ندارد. نتیجه این استفاده نامناسب خشک تر شدن مناطق خشک و نابسامانی‌های اقلیمی است که تغییرات ژنتیکی پس از آن ممکن است نسل بشر را ازبین برد. خیلی ها نگران تولیدات تراریخته هستند اما به فکر مشکلاتی که از طریق تغییر زیست بوم ایجاد می شود، نیستند.

️ موضوع محیط زیست، آموزش همگانی است
تولید ترکیبات سولفوری مس سرچشمه منجر به به دنیا آمدن جنین مرده در کیلومترها دورتر می شود

کلانتری با بیان این موضوع ادامه داد: مردم باید بدانند پیامد رفتارهای شان با محیط زیست چیست. برای مثال، مس سرچشمه سالهاست که ترکیبات سولفوری تولید می کند و تا کیلومترها دورتر، دام ها جنین مرده به دنیا می آورند.

وی افزود: محیط زیست اولین وظیفه اش افزایش آگاهی های عموم مردم برای حفظ محیط زیست است. باید اطلاعات صحیح زیست محیطی و رفتارهای غیر زیست محیطی نهادها و سازمان های حکومتی و دولتی را به آنها یادآوری کنند. ما درسازمان وظیفه داریم از حقوق نسل های بعد این سرزمین دفاع کنیم. متاسفانه، نسل حاضر هیچ حق و حقوقی برای آیندگان قائل نیست.

کلانتری گفت: فعالیت بخش روابط عمومی در بعد آموزشی، به مراتب مهم تر از اطلاع رسانی فعالیت حوزه های دیگر است. مهم ترین وظیفه ای که از شما انتظار دارم این است که آگاهی های مردم را برای حفظ محیط زیست شان توسعه دهید. بخشی از محیط زیست چیزی است که آب و خاک و منابع است، اما امروز محیط زیست انسانی بیشتر تهدید و تخریب می شود. آگاهی های مردم را به هر وسیله ممکن افزایش دهید. البته فرهنگ حفظ محیط زیست هم داریم و فرهنگ مطلوب وآموزش هم در برخی نقاط کشور، مثل شهر بیرجند دیده می شود، که شهری پاکیزه و بدون زباله است. البته جاهایی هم داریم که اصول زیست محیطی را رعایت نمی کنند و چون به تخریب محیط زیست عادت کرده اند، دقت نمی کنند.روابط عمومی ها باید در این موارد ورود کنند و کار آگاه سازی، اطلاع رسانی و آموزشی انجام دهند.

وی تصریح کرد: اصل اول باید افزایش آگاهی های عمومی باشد، اگر در این حوزه موفق نباشیم، موفقیت‌های دیگر تاثیری در محیط زیست نخواهد داشت.

در ۶۰۰ نقطه زاگرس، جنگل ها در حال سوختن است

معاون رییس جمهور، در ادامه صحبت هایش بزرگ ترین مصیبت کشور را "بی آبی" دانست و گفت: موضوعات اقتصادی قابل حل است اما آنچه که حل نمی شود، تخریب و آلودگی‌هایی است که عادت شده است. گیاه و حیات وحش و جنگل ها به خاطر بی آبی از بین می رود. در ۶۰۰ نقطه زاگرس، جنگل ها در حال سوختن است و اینکه محیط بان و جنگل بان برود، آتش را خاموش کند که ممکن نیست . شاهد بودید که ساختمان پلاسکو در مرکز تهران سوخت و با این همه امکانات در تهران و کشور نتوانستیم برای آن کاری بکنیم. چگونه انتظار داریم که محیط بانان در ارتفاعات و بدون دسترسی به جاده و امکانات، آتش را خاموش کنند؟ در واقع، ما هیچ کاری نمی توانیم بکنیم. هورالعظیم همچنان می سوزد و ما برای اینکه آرامش روانی ایجاد کنیم، بالگرد برای خاموش کردن آتش فرستادیم اما دلایل اصلی ماندگار است و کسی به آنها توجه نمی کند.

آب را از محیط زیست گرفته‌ایم

وی ادامه داد: آب را از محیط زیست گرفته ایم . وقتی همه مراتع را شخم زدیم و گندم کاشتیم زمین را آماده فرسایش کردیم و باد و باران، خاک را از بین برد. دامی که برای خودکفایی گوشت پرورش دادیم و به مراتع فرستادیم، پوشش گیاهی را نابود کرد. جنگل‌های زاگرس ۴۰ سال است که ضعیف شده‌اند و فرسودگی باعث شده حتی میکروارگانیسم هایی که جنگل با آنها همزیست بوده، اکنون باعث بیماری درختان و خشکی شده که زمینه آتش سوزی را فراهم می کند.

کلانتری گفت: متاسفانه افتخار می کنیم که از عمق ۵۰۰ متری زمین آب برداشت می کنیم، اما این یعنی زمین را می کُشیم. آبهای فسیلی میلیون‌ها ساله را تمام کردیم، این تولید و توسعه نیست. اینها محیط زیست را از بین می برند. وقتی آموزش عمومی به مردم داده نمی شود، مردم فکر می کنند کار محیط زیست، فقط محیط بانی است.

وی ادامه داد: خبررسانی باید همراه با آگاه سازی و آموزش باشد. اگر فرد یا مجموعه ای در سازمان، زحمت می کشد و کاری می کند، اطلاع رسانی شود اما این اصل کار روابط عمومی نیست. اصل کار، افزایش اطلاعات عمومی مردم در حوزه محیط زیست است. این کار را در حفظ چند جانور خلاصه نکنید، البته اینها نمادهای محیط زیست هستند، اما محیط زیست، فقط اینها نیست. فراموش نکنید مردم اگر حافظ محیط زیست نباشند، سازمان به تنهایی نمی تواند کاری کند. چه خود ما، در کلّ سازمان، چه شما روابط عمومی ها و چه آحاد مردم، اگر حافظ محیط زیست نباشیم چند سال آینده در این سرزمین چیزی برای نسل بعد نیست. ما همین امروز منابع آب متولدان بیست سال دیگر را مصرف کرده‌ایم. منابع خاک و آب را از بین برده‌ایم.
️ به اسم‌حمایت از تولید ملی، از صنایع تخریب‌گر محیط زیست، حمایت نشود

وی با اشاره به صنعت خودروسازی داخلی، به عنوان صنعت آسیب‌زا و تخریب‌گر محیط زیست افزود: تولید ملی ارزش است، اما اگر ده برابر منفعتش ایجاد آسیب کند، دیگر ارزش نیست. در نتیجه، هزینه واقعی تولید، بسیار بالاتر از هزینه‌ای است که برای مملکت ایجاد می کند. اینکه به خاطر خودروهای پر مصرف و غیر استاندارد، هوا و محیط زیست را آلوده کنیم یا برای تولید گوشت، خاک و مرتع را از بین ببریم، ارزش نیست و ضد ارزش است و این موضوع باید برای مردم طرح و شفاف سازی شود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان محیط زیست ،کلانتری در پایان خطاب به مدیران و کارشناسان روابط عمومی استان ها و ستاد سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در حال حاضر، دانش بشر هر شش ماه دوبرابر می شود و تا چندی دیگر هر دو هفته یک بار، چند برابر می شود؛ شما باید خود را برای این انقلاب افزایش علم آماده کنید.

[najm134]

بحران‌های شهری در آمریکا؛

«زندگی در کثافت»: از مجسمه ترامپ که می‌گوید «روی من ادرار کن» تا «گشت مدفوع» در شهرهای آمریکا

در بحبوحه بحران مدفوع در پیاده‌روها و خیابان‌های شهرهای بزرگ آمریکا، اکنون مجسمه‌های نیمه‌تنه‌ای از ترامپ در نیویورک نصب شده که زیرش نوشته‌اند: «روی من ادرار کن».
سرویس جهان مشرق - آمریکایی‌ها طی سال‌های اخیر (مشخصاً از سال ۲۰۱۱ به این سو) با یک معضل شهری-اجتماعی مواجه شده‌اند که هر سال نسبت به سال گذشته وخیم‌تر می‌شود: «بحران مدفوع.» آمارهای عجیب و غریبی از این معضل وجود دارد که بعضی از آن‌ها باورکردنی نیستند. و البته واقعیت‌های جالبی هم در این‌باره وجود دارد که بیش‌تر شبیه به جوک هستند. مثلاً این‌که ساکنان آپارتمانی در شیکاگو، سال ۲۰۱۶ تصمیم گرفتند هر وقت یک تکه مدفوع سگ را پیدا کردند اقدام به «مدفوع‌شکافی» (کالبدشکافی مدفوع) کنند، یعنی آن را به آزمایشگاه ببرند و روی آن آزمایش دی‌ان‌ای انجام بدهند تا بفهمند متعلق به سگِ چه کسی است [۱] . فعلاً در همین حد توضیح بدهیم که مسئله صرفاً تقصیر سگ‌ها هم نیست.


مأموران شهری در حال شست‌وشوی پیاده‌رو؛ معضل پوپ به نوعی بزرگ‌ترین معضل ساکنان سان‌فرانسیسکو محسوب می‌شود


لازم به ذکر است که برای جلوگیری از استفاده مکرر از واژه کریه‌المنظر «مدفوع» در این گزارش، از این‌جا به بعد، از یکی از معادل‌های انگلیسی آن یعنی «پوپ» و یا معادل‌های دیگر استفاده می‌کنیم.


سان‌فرانسیسکو «پایتخت پوپ» آمریکا
پایگاه اینترنتی آمریکایی «ریلتی‌هاپ» طی گزارشی تحت عنوان «پی‌پی: بحران جدید شهری [۲] » به بررسی معضل وجود "پوپ" (مدفوع) در سطح خیابان‌های شهرهای بزرگ آمریکا و به طور خاص، شیکاگو، نیویورک و سان‌فرانسیسکو پرداخته است. در ابتدای این گزارش تصویرسازی دردناکی انجام شده است که البته ممکن است برای شما آن‌چنان آشنا نباشد:
همه ما تجربه‌اش را داریم: داری از یک عصر زیبا لذت می‌بری؛ شاید قدم‌زنان به سمت جایی می‌روی که قرار است با چند نفر از دوستانت شام بخورید؛ که یک‌هو...! در کسری از ثانیه، احساسات مختلفی به سمتت هجوم می‌آورند: عصبانیت، ناراحتی، شرمندگی، یا حتی شاید تهوع. پایین را نگاه می‌کنی و بله... پایت روی پوپ رفته است. بوی گندی می‌دهد، واقعاً گند. و البته حس ناخوشایند آن لحظه‌ای هم هست که پایت در پوپ فرو می‌رود. آن‌جاست که از خودت می‌پرسی: کدام ... بعد از آن‌که دوست پشمالوی کوچکش پوپ کرد، جایش را تمیز نمی‌کند؟


«کهنه‌سرباز بی‌خانمان؛ از سربازانتان حمایت کنید»؛ برخی سگ‌ها و بی‌خانمان‌ها را عوامل اصلی بحران پوپ در آمریکا می‌دانند

در ادامه گزارش می‌خوانیم:
متأسفانه، فضولات سگ، تنها نوع پوپ نیست که ما مجبوریم با آن دست و پنجه نرم کنیم. در بسیاری از شهرهای بزرگ، فضولات انسانی هم معضل بزرگی است. این واقعیت، روی دیگر و تاریک شهرهایی است که تا زمانی بسیار عالی به نظر می‌رسند که مجبور نشده‌اید مدتی در آن‌ها زندگی کنید. پوپ نه تنها یک آلاینده زیست‌محیطی بزرگ است، بلکه نشانه‌ای از پاکیزگی یک شهر هم هست که به نوبه خود، بخش بزرگی از اعتبار نام یک شهر را رقم می‌زند. بنابراین تعجبی ندارد که شهرهای سراسر جهان، از جمله نیویورک، مادرید و لندن، همگی راه‌هایی برای مقابله با بحران پوپ دارند؛ راه‌هایی مانند اِعمال جریمه برای پوپ و اجرای برنامه‌هایی برای تمیز کردن پیاده‌روها. با وجود همه این‌ها، متأسفانه هم‌چنان شاهد کلمه «پوپ» در تیترهای خبری هستیم و بی‌اختیار می‌پرسیم: «آیا بحران پوپ وارد مرحله کاملاً جدیدی شده است؟»



یکی از مأموران شهرداری در حال ضدعفونی کردن محل رفت‌وآمد مردم در سان‌فرانسیسکو

ریلتی‌هاپ برای پاسخ به این سؤال به سراغ آمارهای کاملاً رسمی رفته است. این پایگاه اینترنتی تعداد تماس‌هایی را در نظر گرفته است که برای شکایت درباره پوپ به شماره ۳۱۱ گرفته می‌شود. ۳۱۱ شماره تماسی است که شهروندان در بسیاری از شهرهای آمریکا می‌توانند از آن برای گزارش مشکلات شهری استفاده کنند. ریلتی‌هاپ آمار تماس‌ها با ۳۱۱ درباره معضل پوپ را در سه شهر بزرگ شیکاگو [۳] ، نیویورک [۴] و سان‌فرانسیسکو [۵] با برخی آمارهای دیگر ترکیب کرده و نتایج جالبی را به دست آورده است که برخی از آن‌ها از این قرارند:
سان‌فرانسیسکو پایتخت پوپ آمریکاست. در این شهر طی سال ۲۰۱۷ به ازای هر یک مایل مربع (حدوداً ۲/۶ کیلومتر مربع) مساحت، ۴۵۵/۸۹ مورد مشاهده پوپ در خیابان گزارش شده است. به این ترتیب، سال گذشته در سان‌فرانسیسکو [۶] به طور متوسط در هر ۵/۷ متر مربع مساحت، یک مورد پوپ روی زمین دیده و گزارش شده است. طبیعتاً آماری از موارد دیده‌شده اما گزارش‌نشده در دست نیست.
در شیکاگو [۷] ، نسبت مستقیم و هم‌بستگی مثبتی میان مالکیت خانه‌ها و تعداد شکایت‌های مرتبط با پوپ وجود دارد. یعنی هرچه تعداد خانه‌هایی که افراد در آن‌ها مالک هستند در یک محله بیش‌تر می‌شود، شکایت‌های بیش‌تری هم در زمینه معضل پوپ در آن محله به ثبت می‌رسد. هم‌چنین آمار در یکی از مناطق شیکاگو، نسبت معکوس و هم‌بستگی منفی معناداری را میان ارزش متوسط خانه‌ها و تعداد شکایت‌ها درباره پوپ نشان می‌دهد. یعنی هرچه قیمت خانه‌های یک محله بیش‌تر می‌شود، تعداد شکایت‌ها از وضعیت پوپ کم‌تر می‌شود.
در نیویورک [۸] ، هیچ رابطه مستقیمی میان مالکیت خانه‌ها در یک محله با تعداد شکایت‌ها درباره پوپ وجود ندارد، اما نسبت معکوس و معنادار میان ارزش متوسط خانه‌ها ​​و شکایت‌ها از معضل پوپ، در این شهر هم مشاهده می‌شود. در سال ۲۰۱۷ «برانکس» کثیف‌ترین محله نیویورک از نظر تعداد شکایت‌ها درباره پوپ به ازای هر کیلومتر مربع بوده است. این در حالی است که محله «منهتن» تا این لحظه از سال ۲۰۱۸ از نظر تعداد شکایت‌ها درباره معضل پوپ در سال جاری از برانکس جلو زده است. آمار تا ۳۱ آگوست امسال، حاکی از ثبت ۹/۶ شکایت به ازای هر ۲/۶ کیلومتر مربع در منهتن به طور متوسط است.
تا زمان نگارش این گزارش، سال ۲۰۱۷ در سان‌فرانسیسکو با ثبت ۲۰,۸۹۹ شکایت در زمینه پوپ، هم‌چنان رکورددار بدترین سال در زمینه شکایت‌های مرتبط با پوپ بوده است. با این حال، جای هیچ نگرانی نیست، چون مسیری که نمودارهای سال ۲۰۱۸ در پیش گرفته‌اند، نشان می‌دهد امسال به زودی رکورد سال قبل را خواهد شکست.



نمودار تعداد شکایت‌ها از پوپ در سان‌فرانسیسکو به تفکیک ماه‌های سال از سال ۲۰۱۱ تا هشت ماه نخست سال ۲۰۱۸

سان‌فرانسیسکو؛ از تنوع مناظر تا تهوع مدفوع
گزارش ریلتی‌هاپ به طور کاملاً مفصل آمار هر سه شهر شیکاگو، نیویورک و سان‌فرانسیسکو را بررسی و درباره آن‌ها نتیجه‌گیری کرده است، اما واقعیت این است که اگرچه شیکاگو مشهور به «شهر بادها»، پایتخت موش آمریکا [۹] هم هست و علاوه بر معضل فضولات سگ، با چالش موش هم مواجه است، و اگرچه نیویورک مشهور به «سیب بزرگ»، صدها هزار سگ [۱۰] و دست‌کم ۷۷ هزار بی‌خانمان دارد [۱۱] و بنابراین علاوه بر پوپ سگ، پوپ انسان هم یکی از معضل‌های نیویورک محسوب می‌شود، اما آمارهای این دو شهر در مقابل آمارهای سان‌فرانسیسکو رنگ می‌بازد و کسل‌کننده به نظر می‌آید. بنابراین در این گزارش، مستقیماً به سراغ آمارهای عجیب شهر سان‌فرانسیسکو می‌رویم.
وب‌سایت ریلتی‌هاپ توضیحات خود درباره سان‌فرانسیسکو را با جمله‌ای منتسب به «اسکار وایلد» شاعر و نمایش‌نامه‌نویس مشهور ایرلندی آغاز می‌کند: «عجیب است، اما هر کس که ناپدید می‌شود، می‌گویند در سان‌فرانسیسکو است.» این پایگاه آمریکایی سپس ادامه می‌دهد:

واقعیت هم همین است که سان‌فرانسیسکو با آب و هوا، مناظر و تنوعی که دارد یکی از زیباترین شهرهای آمریکاست. با این وجود، هر شهر یک روی تاریک هم دارد و سان‌فرانسیسکو نیز از این قاعده مستثنی نیست. این شهر، همان اندازه که کوچک است، غرق در پوپ هم هست؛ هم پوپ سگ و هم پوپ انسان. طبق گزارش اداره حیوانات سان‌فرانسیسکو، حدود ۱۲۰ هزار سگ (به صورت رسمی و ثبت‌شده) در سان‌فرانسیسکو وجود دارد و این یعنی این شهر یکی از سگ‌دوست‌ترین شهرهای آمریکاست. با این حال، سان‌فرانسیسکو علاوه بر دوستان پشمالوی ما، میزبان بیش از ۷۰۰۰ بی‌خانمان نیز هست. اگرچه شاید در نگاه اول، این آمار از نیویورک یا لس‌آنجلس خیلی بهتر به نظر برسد، اما واقعیت این است که عدم برخورداری سان‌فرانسیسکو از پناهگاه‌های مختص بی‌خانمان‌ها و نبود یک سیستم خوب برای برخورد با این معضل [۱۲] ، این شهر را در معرض خطر قرار داده است.


«زویلا سوریانو» با فوت شوهرش همه چیزش را از دست داد و پس از فروش خانه‌اش برای پرداخت هزینه کفن و دفن پسرش، بی‌خانمان شد

در همین‌باره بخوانید:
یک چهارم بی‌خانمان‌های آمریکا کودکان زیر ۱۸ سالند/ رشد ۸۵ درصدی چادرخواب‌های لس‌آنجلس
نیم میلیون کودک بی‌خانمان‌ در ثروتمندترین ایالت آمریکا
خیابان‌گردی بی‌خانمان‌های کشور فرصت‌ها

یک نکته عجیب هم در مورد سان‌فرانسیسکو وجود دارد که دقیقاً عکس شیکاگو و نیویورک است. گزارش ریلتی‌هاپ در همین‌باره می‌نویسد:
مفهوم «زندگی در کثافت» برای ساکنان سان‌فرانسیسکو اکنون معنای کاملاً [ملموس و] جدیدی پیدا کرده است. نقشه زیر، میزان فرو رفتن محله‌های مختلف سان‌فرانسیسکو به زیر پوپ را نشان می‌دهد. نکته این‌جاست که بر خلاف آن‌چه در شیکاگو و نیویورک می‌بینیم (یعنی تمیزتر بودن مرکز این دو شهر و کثیف‌تر بودن محله‌های حاشیه‌ای آن‌ها)، متأسفانه، در سان‌فرانسیسکو، مرکز شهر پوشیده از پوپ است و محله‌هایی که از مرکز شهر فاصله دارند، شکایت‌های کم‌تری هم در این‌باره داشته‌اند (البته به استثنای محله پارک گلدن گیت).


نقشه پوپ سان‌فرانسیسکو (هرچه پررنگ‌تر، پوپ بیش‌تر)


بحران مدفوع در سان‌فرانسیسکو؛ هر سال دریغ از پارسال
چنان‌که گزارش پایگاه ریلتی‌هاپ نشان می‌دهد، کثیف‌ترین محله‌های سان‌فرانسیسکو از نظر تعداد شکایت‌های مرتبط با پوپ از این قرارند:
محله پارک گلدن گیت: این محله هر سال به طور متوسط و به ازای هر ده هزار خانواده، ۳۲۱۸/۷۵ مورد شکایت درباره پوپ را ثبت می‌کند که باورنکردنی است. البته درباره آمار این محله باید اشاره کرد که پارک گلدن گیت مساحت نسبتاً بزرگی دارد، اما تنها ۴۰ خانه مسکونی در آن واقع شده است. بنابراین آمار ۲۳ مورد شکایت در سال ۲۰۱۷، به نسبت ۴۰ خانوار موجب شده تا آمار متوسط این منطقه به این اندازه عجیب و غریب شود. در عین حال، طی هشت ماه اول سال ۲۰۱۸ (ابتدای ژانویه تا انتهای آگوست)، تعداد شکایت‌ها در این محله درباره پوپ به عدد ۲۸ رسیده است که از آمار کل سال ۲۰۱۷ نیز بیش‌تر است.
محله جنوب بازار: این محله در شمال شرقی سان‌فرانسیسکو واقع شده و هر سال به طور متوسط به ازای هر ده هزار خانوار، ۲۴۹۲/۹۰ مورد شکایت مربوط به مشاهده پوپ در خیابان‌های آن ثبت می‌شود. این محله طی سال ۲۰۱۷ شاهد ثبت ۴۴۳۶ مورد شکایت در این خصوص بوده و از ابتدای سال ۲۰۱۸ تا انتهای ماه آگوست نیز ساکنان آن ۳۷۸۲ مرتبه در این‌باره با شماره ۳۱۱ تماس گرفته و ابراز نارضایتی کرده‌اند.
تندرلوین: همسایه شمال غربی محله جنوب بازار، محله تندرلوین است که هر ساله به ازای هر ده هزار خانواده، شاهد ثبت ۲۲۷۲/۶۱ مورد شکایت درباره پوپ است. ساکنان این محله نسبتاً کوچک، سال ۲۰۱۷ برای شکایت از بحران پوپ در محله‌شان ۴۰۳۵ بار با ۳۱۱ تماس گرفتند و طی هشت ماه نخست سال جاری میلادی نیز ۲۲۱۱ بار دست به این کار زده‌اند.
ریلتی‌هاپ در پاسخ به این سؤال که آیا بحران پوپ در سان‌فرانسیسکو طی سال‌های اخیر رو به وخامت هم گذاشته است یا خیر، مؤکداً می‌نویسد:
بله، بله، بله. نمودار زیر تعداد شکایت‌ها درباره پوپ را از سال ۲۰۱۱ تا سال ۲۰۱۸ نشان می‌دهد و ثابت می‌کند که این رقم از ۵۶۰۶ مورد در سال ۲۰۱۱، به بیش از سه و نیم برابر در سال ۲۰۱۷، یعنی رقم ۲۰,۸۹۹ شکایت رسیده و سان‌فرانسیسکو را پایتخت پوپ آمریکا کرده است. از ابتدای سال ۲۰۱۸ تا پایان ماه آگوست این سال، ساکنان سان‌فرانسیسکو ۱۶,۳۱۹ بار از دیدن پوپ در مکان‌های عمومی شکایت کرده‌اند و اگر این شهر با همین سرعت کنونی در معضل پوپ خود فرو برود، این احتمال کاملاً وجود دارد که تا انتهای سال جاری، سان‌فرانسیسکو یک بار دیگر رکورد خودش را بشکند.


تعداد شکایت‌ها از پوپ در سان‌فرانسیسکو بین از سال ۲۰۱۱ تا هشت ماه اول سال ۲۰۱۸

«گشت پوپ» و معضلات دیگر سان‌فرانسیسکو
ریلتی‌هاپ هم‌چنین اشاره می‌کند که اکنون باید دید آیا «گشت پوپ» می‌تواند کمکی به حل این معضل در سان‌فرانسیسکو بکند یا خیر. اشاره این پایگاه اینترنتی به مسئله استخدام افرادی در اداره خدمات عمومی سان‌فرانسیسکو است که کار آن‌ها ضدعفونی کردن و شست‌وشوی پیاده‌روهای این شهر است. مسئله بی‌خانمان‌ها و پوپ انسانی در سان‌فرانسیسکو آن‌قدر بغرنج شده که بخشی از بودجه ۱۱ میلیارد دلاری شهرداری سان‌فرانسیسکو رسماً به این موضوع اختصاص داده شده است [۱۳] . روزنامه «سان‌فرانسیسکو کرانیکل» در معرفی گشت پوپ می‌نویسد: «در شهری که پیاده‌روهای کثیف شکایت «شماره یک» بسیاری از شهروندان هستند، اکنون شورای شهر راهی برای برخورد با معضل «شماره دو» [اشاره به پوپ] پیدا کرده است [۱۴] .» چنان‌که این روزنامه توضیح می‌دهد، وظیفه این حقوق‌بگیران آن است که «پیدا کردن و شستن تکه‌های پوپ قبل از آن‌که یکی از شهروندان اقدام به شکایت درباره آن‌ها بکند.»
مسئله «گشت پوپ» در سان‌فرانسیسکو آن‌قدر عجیب و غریب است که مجله «تایم» آمریکا هم دو ماه پیش (آگوست ۲۰۱۸) به سراغ این موضوع رفت و از تخصیص بیش از ۱ میلیون دلار بودجه شهری برای ساخت دست‌شویی‌های عمومی جدید و افزایش ساعت کار دست‌شویی‌های کنونی و همین‌طور اختصاص بیش از ۳ میلیون دلار بودجه به استخدام «خیابان‌شو»های جدید نوشت [۱۵] . اما موضوع این‌جاست که معضل سان‌فرانسیسکو فقط پوپ سگ و پوپ انسان هم نیست. گزارش‌ها حاکی از موارد دیگری هم هست که ساکنان این شهر را به شکایت‌های مکرر درباره کثیفی پیاده‌روها و خیابان‌های شهرشان وادار کرده است. به عنوان نمونه، یکی از مواردی که شهروندان سان‌فرانسیسکو از آن شکایت دارند، سُرنگ‌های استفاده‌شده‌ای است که در سطح پیاده‌روها و خیابان‌های سان‌فرانسیسکو به وفور یافت می‌شود [۱۶] . البته شهرداری سان‌فرانسیسکو برای این معضل هم راه‌حلی اندیشیده و ۷۵۰ هزار دلار از بودجه شهر را به استخدام افرادی اختصاص داده است که قرار است این سرنگ‌ها را جمع‌آوری کنند.


وفور سرنگ‌های استفاده‌شده در خیابان‌های سان‌فرانسیسکو نیز یکی دیگر از مواردی است که ساکنان این شهر را به ستوه آورده است

در همین‌باره بخوانید:
هر ۱۹ دقیقه یک نوزاد معتاد به مواد مخدر در آمریکا به دنیا می‌آید
کشوری با کم‌تر از پنج درصد جمعیت جهان ۸۰ درصد آرام‌بخش‌های دنیا را مصرف می‌کند
تمام کودکان زیر ۶ سال در «فلینت» تا پایان عمر دچار عارضه مغزی خواهند بود

یکی از مشکلات دیگر سان‌فرانسیسکو که البته پیش‌تر هم به آن اشاره شد، آب و هوای خوب این شهر است. ریلتی‌هاپ در همین‌باره توضیح می‌دهد که با توجه به این‌که سان‌فرانسیسکو تقریباً در تمام سال، آب و هوای خوبی دارد، بر خلاف شیکاگو و نیویورک، در این شهر تعداد شکایت‌ها درباره پوپ در تمام ماه‌های سال به شکل عادلانه‌تری توزیع شده‌اند. به عبارت دیگر، در حالی که هم شیکاگو و هم نیویورک زمستان‌های سرد و برف‌های سنگینی را تجربه می‌کنند، اوضاع در سان‌فرانسیسکو مناسب‌تر است و بنابراین در تمام سال معضل پوپ از خیابان‌های این شهر رخت برنمی‌بندد. البته نکته مهم درباره ماه آگوست سال جاری، رکورددار بودن آن بین ماه‌های آگوست از سال ۲۰۱۱ تا کنون است که احتمالاً همین مسئله منجر به بروز پدیده گشت پوپ در این ماه هم شده است.

ماجرای مجسمه «روی من ادرار کن»: آیا همه چیز تقصیر ترامپ است؟
شکی نیست که معضل پوپ در خیابان‌های برخی از شهرهای بزرگ آمریکا، معضل بزرگ و زشتی است. اما آیا دونالد ترامپ در این‌باره مقصر است؟ بعید به نظر می‌آید کسی تا کنون معضل پوپ در آمریکا را مستقیماً به ترامپ ارتباط داده باشد، اما بد نیست بدانید طی چند روز گذشته، «هنرمندی» به نام «فیل گیبل»، در اقدامی ظاهراً بی‌ارتباط با معضل پوپ در آمریکا، چندین مجسمه کوچک از نیم‌تنه دونالد ترامپ را ساخته و با برچسب «روی من ادرار کن» در چندین نقطه منطقه بروکلین در نیویورک در پیاده‌رو نصب کرده است [۱۷] .


این روزها در محله بروکلین نیویورک، مجسمه‌های نیم‌تنه ترامپ نصب شده‌اند که زیر آن‌ها نوشته «روی من ادرار کن»

این اقدام گیبل از یک سو طرف‌دارانی پیدا کرده است که آن را خنده‌دار و جالب دانسته و حتی از او تشکر کرده‌اند، و از سوی دیگر، منتقدانی که (چه دموکرات و چه جمهوری‌خواه) از او به خاطر ساختن مجسمه‌ها انتقاد نموده‌اند. با این حال، خود گیبل می‌گوید این مجسمه‌ها را به عنوان راهی برای «شخصاً تحقیر کردن دونالد ترامپ» ساخته و در محله نصب کرده است. این به‌اصطلاح هنرمند نیویورکی حتی می‌گوید روی مجسمه‌ها نوعی اسپری تربیت سگ هم پاشیده است تا سگ‌ها به سمت آن جلب شوند و روی آن ادرار کنند. البته این بدان معنا نیست که انسان‌ها نمی‌توانند این کار را انجام بدهند [۱۸] .




[۱] Chicago apartment building using DNA testing to catch dog poop scofflaws Link
[۲] Doo-Doo, the New Urban Crisis Link
[۳] Chicago Poop Complaints Link
[۴] 311 Service Requests from 2010 to Present Link
[۵] 311 Cases Link
[۶] San Francisco Neighborhoods Socio-Economic Profiles - American Community Survey 2010–2014 Link
[۷] Spreadsheet: 2010 Census Data Summarized Link
[۸] Demographics and profiles at the Neighborhood Tabulation Area (NTA) level Link
[۹] Chicago's Rat Complaints Continue to Grow Link
[۱۰] Health Department Announces 2015’s Most Popular Dog Names Link
[۱۱] The 2017 Annual Homeless Assessment Report (AHAR) to Congress Link
[۱۲] A better model, a better result? Link
[۱۳] SF’s record budget focuses on saving lives, cleaning streets, improving Muni Link
[۱۴] It’s no laughing matter — SF forming Poop Patrol to keep sidewalks clean Link
[۱۵] San Francisco to Launch 'Poop Patrol' to Clean Up Streets Amid Homelessness Crisis Link
[۱۶] SF to get team dedicated to clearing used needles from city’s streets Link
[۱۷] Trump ‘Pee On Me’ Statues Appear in Brooklyn Link
[۱۸] You or Your Dog Can Now Pee All Over Trump Thanks to These Statues Link

[pejuhesh232]

آیا لباس‌های ما زمین را نابود می‌کند؟

مثل بیشتر آدم‌ها، استیسی دولی عاشق مد است.

او می‌گوید: "برای من خرید ‌درمانی است، خرید کردن راهی است برای تمدّد اعصاب، من لباسی می‌خرم و آن را به خانه می‌برم و می‌پوشم و با آن یک خروار عکس می‌گیرم".

اما امروزه در دنیایی که مد به سرعت عوض می‌شود و در شرایطی که فروشگاه‌های بزرگ، مجموعه‌های خود را نه فصلی بلکه هفتگی عوض می‌کنند، امکان دارد که خرید کردن بیش از پیش اعتیاد‌آور شود.

مردم معمولاً بیش از آنچه نیاز دارند لباس می‌خرند، فقط برای آنکه با آخرین مد همراه باشند و استیسی هم که عاشق این است که ببیند فروشگاه‌های محبوبش چه لباس‌های تازه‌ای آورده‌اند، یکی از همین افراد است.

لوسی سیگل، روزنامه‌نگار حوزهٔ محیط‌‌‌ زیست توضیح می‌دهد:" تغییرات شتابناک دنیای مد ما را وسوسه می‌کند تا بیش از نیازمان لباس بخریم، این سیستم‌های تولیدی هستند که حجم بالایی از لباس را به بازار می‌فرستند".

هر چه بیشتر فروشگاه‌ها، نمونه‌هایی مشابه آنچه در نمایش‌های مد ارائه می‌شود را با قیمتی ارزان به ما عرضه کنند، بیشتر ترغیب می‌شویم تا خودمان را با ظاهر و البته لباس‌‌های مدل‌ها، هماهنگ کنیم.

بزرگ‌ترین مشکل این ماجرا صدمه و آسیبی است که به محیط‌ زیست وارد می‌شود، چنان‌که استیسی در مستند جدید خود، "راز‌های کثیف دنیای مد"، در مورد آن تحقیق کرده است. در این فیلم او به تأثیر تکان‌دهندهٔ اشتهای سیری‌ناپذیر ما به پوشاک ارزان در سراسر جهان می‌پردازد.



اخیراً مطرح شده است که صنعت مد و پوشاک یکی از پنج صنعت بسیار آلوده‌کننده در سراسر جهان است و در ردیف صنعت نفت قرار می‌گیرد.

استیسی می‌گوید: "به نظر من سر‌سام‌آور است".

لوسی توضیح می‌دهد: "در سراسر جهان ما سالانه بیش از ۱۰۰ میلیارد لباس نو از الیاف و پارچه‌های نو تولید می‌کنیم و کرهٔ زمین گنجایش چنین حجمی را ندارد".

پنبه یا نخ که بیشترین الیاف مورد مصرف در تولید پوشاک در اروپا و ۴۳‌درصد از کل پوشاک به فروش رفته است، ممکن است به اندازهٔ زغال‌سنگ و نفت، آلوده‌کنندهٔ محیط زیست به نظر نیاید اما جریان تولید که شامل استفاده از آفت‌کش‌ها و کود‌های شیمیایی در مزارع پنبه و رنگ‌های سمی در فرآیند تولید و مقدار بسیار زیاد منابع طبیعی مثل آب که استفاده می‌شود، باعث صدمات قابل‌توجهی خواهد شد.

در آزمایشی که در این فیلم مستند نشان داده می‌شود، استیسی به ما می‌گوید که برای کاشت پنبهٔ مورد نیاز در تولید یک شلوار جین، بیش از ۱۵۰۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود. او می‌گوید:" من هیچوقت تصور نمی‌کردم که تولید پوشاک ممکن است ربطی با آلودگی محیط ‌زیست داشته باشد".

نکتهٔ مهم دیگری که در صنعت تولید پوشاک ارزان باید در نظر بگیریم، مقدار زیاد مواد شیمیایی مازاد است که در فرآیند تولید دور ریخته می‌شود

استیسی در سفرش به قزاقستان، کشوری که به خاطر تولید پنبه تحت تاثیر قرار گرفته است، دریافت که تا چه حد مد و صنعت پوشاک ممکن است به محیط زیست آسیب برساند.

در سال‌ ۱۹۶۰، دریاچهٔ آرال که در این کشور قرار دارد حدود ۶۸۰۰۰ کیلومتر مربع از خاک این کشور را در بر می‌گرفت، این دریاچه یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های جهان بود و پر از ماهی، حیات‌وحش و جاذبه‌ای کم‌نظیر برای گردشگران بود اما از سال ۱۹۶۰ تا‌کنون، به دلیل کشت پنبه، این دریاچه روز‌به‌روز کوچک‌تر شده است.

در این سفر، استیسی با ماشین از جاده‌هایی که روزی بستر دریاچه بودند و حالا فقط خاک آن مانده بود، عبور کرد.

آبی در دریاچه نمانده بود و همه‌جا مثل صحرا خشک بود. چون مسیر آمودریا، یکی از رود‌هایی که به این دریاچه می‌ریخت را به سوی مزارع تولید پنبه کج کرده بودند و همه آب رود را پیش از آنکه بتواند به دریاچه برسد، مصرف می‌کردند.

استیسی در حالی که بر زمینی که زمانی بستر دریاچهٔ آرال بوده و اکنون خشک شده است و شتر‌ها در آن می‌چرند، ایستاده است، می‌گوید: "شما نمی‌توانید عظمت فاجعه را دریابید مگر آنکه آن وضعیت را از نزدیک ببینید. من حس می‌کنم که به‌ خوبی می‌دانم پلاستیک چه بر سر زمین می‌آورد ما هر روز در این مورد حرف می‌زنیم اما آیا می‌دانستم که پنبه می‌تواند چه بلایی بر سر زمین بیاورد؟ البته که نمی‌دانستم. اصلاً فکرش را هم نمی‌کردم".

اندونزی یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های تولید پوشاک در جهان است. بر کنارهٔ رودخانهٔ سیتاروم بیش از ۴۰۰ کارخانه قرار دارد و فعالان محیط ‌زیست می‌گویند بسیاری از آنها هر روزه مواد زائد سمی کارخانه را در آبراهه‌های منطقه می‌ریزند.

دکتر سوناردی، سم‌شناس‌زیست‌محیطی، آب این رود‌خانه را آزمایش کرده است و دریافته است که میزان مواد سمی مثل جیوه، کادمیوم، سرب و ارسنیک موجود در آب‌های محلی که اهالی از آن برای حمام و شستن لباس استفاده می‌کنند، بسیار بالاست.


آلودگی آب رودخانه در اندونزی

استیسی به تأثیر مخرب تولید‌کننده‌های بزرگ پوشاک دیگر در جهان اشاره می‌کند و می‌گوید:"از دید من، این یک فاجعهٔ کامل است و باید به خاطر داشت که اندونزی حتی یکی از پنج (کشورتولید‌کنندهٔ پوشاک) در سطح جهان نیست. من از تصورش هم وحشت می‌کنم. دشوار است که باور کنم لباس‌هایی که می‌پوشم می‌تواند اینقدر به محیط زیست آسیب بزند. حالا خوب می‌دانم که تا چه حد صنعت می‌تواند تهدیدی برای سیارهٔ زمین باشد".

بی‌بی‌سی تلاش کرد تا با نمایندگان مارک‌های مشهوری مثل زارا، ایسوس، مارکز‌اند‌ اسپنسر، مونسون، نکست و ریور‌آیلند تماس برقرار کند اما همه آنها ازتماس و گفتگو سر‌ باز زدند.

بعضی از مارک‌های پوشاک و مد هم در تلاش هستند تا این مشکل را حل کنند.

پاول دلینگر، مدیر نوآوری محصول جهانی جین‌های لیوایز، به استیسی گفت:"ما تلاش می‌کنیم میزان مصرف آب را در تولید پنبهٔ مصرفی خود کاهش دهیم. ما بر راهکار استفاده از پارچه‌های کهنه و حل کردن شیمیایی آنها و تبدیل‌شان به الیاف جدید که همانند پنبه باشند، کار می‌کنیم. فرآیندی که امیدواریم هیچ اثر منفی بر منابع آب نداشته باشد".

اما تا دگرگونی اساسی هنوز راه درازی مانده است. دلینگر می‌گوید:"این صنعت عظیمی است و چنان گستردگی یافته است که تغییر مؤثر در آن تقریباً غیر‌ممکن است. بخصوص وقتی ذائقهٔ بازار تمایلی به دگرگونی نداشته باشد، اما باید راه‌حل قانونی و سامان‌‌دهنده‌ای باشد". به عبارت دیگر، مارک‌های پوشاک بیشتری باید در راه تولید محصولات سازگار با محیط زیست وارد عمل شوند اما نقش دولت هم در این میان به‌جای خود محفوظ است.

به بریتانیا باز‌می‌گردیم، مایکل گوو، وزیر محیط زیست، غذا و امورروستایی به بی‌بی‌سی گفت که او از"هر ایده و نظری که اثر آلاینده‌ها و پس‌ماند‌ها را بر اقیانوس‌ها و محیط‌ زیست کاهش دهد، استقبال می‌کند".

او هم‌چنین افزود: "ما اکنون موفق به کاهش زباله‌های کیسه‌های پلاستیکی و ریز‌دانه‌ها شده‌ایم، مقدار پوشاکی که دور ریخته می‌شود رو به کاهش است و ما از پژوهش‌هایی برای یافتن راه‌های جدید مقابله با میکرو‌پلاستیک‌ها پشتیبانی می‌کنیم، اما هنوز کارهای بسیاری مانده است".

در سال‌های اخیر پلاستیک یکی از ملاحظات مهم شده است اما فعالان محیط‌زیست نگرانند که آلوده‌کننده‌های دیگر محیط زیست مانند صنعت پوشاک در این میان نادیده گرفته شوند. در ماه ژوئن امسال اعضای پارلمان بریتانیا تحقیقی برای بررسی اثر تغییر سریع مد بر محیط زیست به راه انداختند، اما هنوز یافته‌ها و نتایج این تحقیق منتشر نشده است.



نوآمی اسمارت امیدوار است که بتواند هوادارانش را به استفادهٔ کمتر مد سریع تشویق کند

بنا به نظر نوآمی اسمارت، یکی از تأثیر‌گذاران عرصهٔ مد، این است که نگرش افراد را در مورد خرید مد سریع دگرگون کرد. او هم پس از گفتگو با استیسی از تأثیر مخرب و هولناک مد و پوشاک بر محیط زیست حیرت کرد. حال او امیدوار است که بتواند هوادارانش را به استفادهٔ کمتر مد سریع تشویق کند.

او گفت:" به جای اینکه مستقیم به سراغ فروشندگان بروم، من با مخاطبانم وارد گفتگو شدم. به عنوان مصرف‌کننده، باید نگرش‌مان را تغییر دهیم. حسن کاری که می‌توانم انجام دهم این است که می‌توانم مخاطبانم را با خود به سفر (کشف زیست‌محیطی مد) ببرم. می‌توانم به آنها بگویم که می‌شود لباسی را بیش از یک بار پوشید و هم‌چنین می‌توان لباس‌ها را با دوستان معاوضه کرد و از این مهم‌تر اینکه بیایید در این زمینه با هم حرف بزنیم؛ ما چه کاری می‌توانیم بکنیم تا نسبت به محیط اطراف‌مان هشیار‌تر و مسئول‌تر باشیم؟"

استیسی می‌گوید:" از طرف خودم اگر بگویم دیگر لباس نمی‌خرم کاملاً دروغ گفته‌ام، اما حالا خوب می‌دانم که به عنوان مصرف‌کننده چه نقش تعیین‌کننده‌ای در این ماجرا دارم".

"پولی که ما برای خرید لباس می‌پردازیم قیمت واقعی آن نیست، قیمت واقعی آن میلیون‌ها گالن آب پاکیزه است که برای تهیهٔ پارچه به کار رفته است یا میلیون‌ها گالن آب شیرین است که با مواد شیمیایی برای رنگ کردن پارچه آلوده شده است".

" این موقعیتی است که لازم است به آن توجه شود و خیلی سریع هم توجه شود. باید همین حالا به ضرورت و فوریت آن آگاه شویم چون صادقانه بگویم، زمان زیادی نداریم".

[pejuhesh232]

شبکه فاضلاب، تهران را می‌بلعد!

پدیده فرونشست‌ها با وجود بی‌اعتنایی مسئولان همچنان تهران را تهدید می‌کنند تا جایی که فرودگاه بین‌المللی امام را نشانه رفته‌اند.

به گزارش ایسنا، «ایران» در ادامه نوشت: برای قطار سراسری جنوب به‌شمال در ورامین نقشه شومی در سردارند. زمین‌شناسان تنها راه نجات پایتخت از فرونشست‌های خزنده را نفوذ پذیرکردن شهر می‌دانند؛ چیزی که «جواد بلورچی» زمین‌شناس، مشاور و سخنگوی سابق سازمان زمین‌شناسی از آن به «شهر نفوذ» نام می‌برد. او می‌گوید: «تمام تهرانی‌هایی که آب باران را به شبکه فاضلاب می‌فرستند، مجرم هستند. این باران باید با چاه جذبی به خاک نفود کند.» تهران براساس گزارش سازمان زمین‌شناسی سالی ۳۶ سانتیمتر فرونشست می‌کند.

بلورچی می‌گوید: «فرونشست تهران در ۱۲ سال گذشته دو برابر شده است. سال ۸۴ فرونشست ۱۷ سانتیمتربود.»

به گفته او باوجود خیزش فرونشست‌ها در دشت تهران هیچ کس مسأله را جدی نمی‌گیرد. بلورچی نسخه سختی را برای نجات تهران از فرونشست‌هایی که ممکن است یک روز صبح یک بخش از شهر را ببلعد می‌نویسد.

او می‌گوید: «شهر نفوذ را تنها زمانی می‌توان از دل تهران سنگی- سیمانی بیرون کشید که مسیرهای طبیعی رودخانه‌های تهران باز شود.» این مسیرها با برج سازی‌ها در یکی دو دهه گذشته کور شده‌اند!

«محمد درویش» کارشناس بیابان‌زدایی نیز براساس آمار سازمان زمین‌شناسی می‌گوید: «میزان فرونشست تهران از کل دنیا بیشتر است. ما (ایران) رکورددار بالاترین فرونشست‌ها در منطقه هستیم.»

او هم انگشت اتهام را به سمت «سدسازان» می‌کشاند و می‌گوید: «روی تمام رودخانه‌های منتهی به حوزه دریاچه نمک سد ساخته‌اند.»

به گفته درویش حوزه دریاچه نمک ۱۰ میلیون هکتار است که توسط رودخانه‌های «کرج»، «جاجرود» و «خررود» از سمت قزوین، «قم رود» از سمت قم و چند رودخانه از سمت همدان وارد دریاچه نمک می‌شود.

او بزرگ‌ترین فرونشست را متعلق به منطقه جنوب غرب تهران می‌داند و می‌گوید: «در دشت شهریار تا ۳۶ سانتیمتر گزارش شده.»

درویش دشت معین‌آباد ورامین را هم یکی از مناطق بحرانی فرونشست تهران می‌داند و می‌گوید: «این درحالی است که ما یک دهه پیش در این دشت، مشکلِ خیز آب داشتیم و وزارت نیرو از میدان خراسان آب را بیرون می‌کشید. اما الان آبی وجود ندارد. دکل‌های انتقال برق کج شده‌اند.»

به گفته درویش مسئولان تازه به این نتیجه رسیده‌اند که چند دهه گذشته اکولوژیست‌ها درست می‌گفتند که وسعت ۷۵۰ کیلومتری تهران ظرفیت سکونت دو ونیم تا سه میلیون نفر را دارد. هرچند این نتیجه هم عملکرد مسئولان را تغییر نداده است!

معاون سابق سازمان محیط زیست می‌گوید: «گزارش‌هایی به شهرداری شهرری رسیده که خانه‌ها در معرض نشست قرار دارند. درب اتاق‌ها و آشپزخانه بسته نمی‌شود.»

او هشدار می‌دهد که این شرایط می‌تواند خسارت زلزله‌های احتمالی را افزایش دهد.

درویش درباره وضعیت فرونشست‌ها در منطقه ۲۲ تهران هم می‌گوید:«ما در مؤسسه تحقیقاتی سازمان جنگل‌ها (باغ گیاه‌شناسی) براساس اسناد موجود در سال ۴۵، ۶ چاه برای آبیاری داشته‌ایم. آن زمان عمق چاه‌ها به ۶۰ متر می‌رسید. در سال ۵۷ عمق چاه به ۸۰ متر رسید. حالا سه چاه هم خشک شده و برای رسیدن به آب تا ۲۰۰ متر کف شکنی کردیم.»

به گفته او از دریاچه استادیوم آزادی تا وردآورد بین ۷ تا ۱۷ سانتیمتر فرونشست اتفاق افتاده است. او خبر بد دیگری هم دارد. در این منطقه همچنان ساخت و ساز وجود دارد و هنوز بخشی از جمعیت در این واحدها ساکن نشده‌اند.

درویش بحث را به سمت شکایت مداوم ساکنان برج‌های اطراف دریاچه چیتگر درباره بوی فاضلاب می‌برد و می‌گوید: «چون ساخت‌وسازها با عجله در حال وقوع است، هیچ کس به زیرساخت‌ها فکر نمی‌کند.»

او برج‌سازی در همت و حکیم را هم مثل چیتگر بسیار بحرانی می‌داند و نسبت به آن هشدار می‌دهد.

بلورچی، زمین‌شناس هم اعتقاد دارد مهم‌ترین فرونشست‌ها در زمین‌های کشاورزی در حال وقوع است اما کسی به آن توجه نمی‌کند.

او بخشی از ماجرا را زیر سر تراکم فروشی و بلندمرتبه‌سازی می‌داند و هشدار می‌دهد که «همه آبخوان‌ها دارد از بین می‌رود.»

مرگ آبخوان‌ها یعنی مرگ تهران!

بلورچی می‌گوید: «منابع طبیعی فکر می‌کند با بستن چند چاه می‌توان فرونشست را مدیریت کرد اما باوجود هزینه‌های چند هزارمیلیاردتومانی دشت تهران دارد می‌میرد.»

او اعتقاد دارد که نصب کنتور هوشمند نمی‌تواند پایتخت را از سقوط در دل خاک نجات بدهد.

این زمین‌شناس درباره وضعیت فرونشست‌ها در فرودگاه امام خمینی هم می‌گوید: «نرخ فرونشست در این فرودگاه بالا نیست اما با توجه به کارکرد فرودگاه، هر ترکی می‌تواند به ایجاد خسارت منجر شود، بنابراین باید مدام پایش شود.»

او از اتفاقی که در خیابان مولوی می‌افتد به‌عنوان «فروریزش» یاد می‌کند و می‌گوید فروریزش‌ها در این منطقه ربطی به فرونشست‌های دشت تهران ندارد.

او تأکید می‌کند: «در این منطقه یا سقف قنات ریزش کرده یا نتیجه دستکاری در سیستم فاضلاب شهر است.»

به گفته او فروریزش‌ها چون در شهر اتفاق می‌افتد به چشم می‌آید اما هیچ کس توجهی به از بین رفتن‌ دشت‌ها و آبخوان‌هایش ندارد.

سخنگوی سابق سازمان زمین‌شناسی مهم‌ترین مناطق تهران که در معرض فرونشست قرار دارد را اسلامشهر، شهریار، چهاردانگه، احمدآباد مستوفی، ورامین و.. می‌داند و می‌گوید: «اگر همین امروز راهکارهای عملی را برای کنترل فرونشست شروع کنیم، ۱۵ سال دیگر نتیجه آن را می‌بینیم.»

او همین موضوع را یکی از دلایل بی‌توجهی مدیران به موضوع می‌داند ومی گوید: «چون در دوره مدیریتشان نه اثر فرونشست را به شکل جدی می‌بینند ونه نتیجه عملکرد مثبت آن را، بنابراین کاری هم انجام نمی‌دهند.»

او هشدار می‌دهد: «۶۰ درصد آب کشور از آب‌های زیرزمینی تأمین می‌شود، اگر از بین برود کشور با بحرانی غیرقابل جبران روبه‌رو می‌شود.»

بلورچی اولین و مؤثرترین حمله به دشت تهران را ساخت سد روی رودخانه کرج می‌داند و می‌گوید: «شهر تهران را با سیمان، بتن و آسفالت پوشاندیم و جلوی نفوذ آب را گرفتیم.»

به گفته این زمین‌شناس یک مدتی با چاه فاضلاب این کمبود جبران می‌شد اما الان با شبکه فاضلاب جلوی پدیده نفوذ به طور کلی گرفته شده است.

او شهرنفوذ را مهم‌ترین راهکار برای تهران می‌داند و نخستین ایراد را به سمت شبکه فاضلاب می‌برد و می‌گوید: «امروز بسیاری از خانواده‌ها آب باران را به شبکه فاضلاب وصل می‌کنند. درصورتی که این کار جرم است و باید توسط چاه جذبی وارد زمین شود. حداقل به شبکه فاضلاب شهری نباید وصل کرد.»

او نفوذپذیر کردن آسفالت‌ها و پارک‌ها را یک گام دیگر می‌داند و می‌گوید: «باید از آسفالت نفوذپذیر استفاده کرد. باید چاه بزنیم و آب باران را روانه‌ جوی‌ها کنیم تا به زمین تزریق شود.»

او کانالیزه کردن رودخانه‌های تهران را یکی دیگر از اشتباهات هزینه‌زا می‌داند و می‌گوید: «این بتن‌ها را باید خراب کرد. رودخانه‌های تهران باید زنده شوند.»

او هشدار می‌دهد که طبیعت، زمینش را پس خواهد گرفت و ما نباید بگوییم: «چرا سیل می‌آید؟»

[najm134]

دهان بازکردن فروچاله‌هایی به عرض ۴۰ و عمق ۷۰ متر در کشور/ 8هزار روستای تشنه داریم

معاون وزیر کشور و رئیس سازمان مدیریت بحران تغییر اقلیم در ایران را یک واقعیت عنوان کرد و گفت: با این تغییر اقلیم، بروز خشکسالی و خشک شدن منابع آبی، پراکنش بارش، تغییر زمان بارش، گرم شدن ۱.۷ سانتیگراد زمین، بیابان زایی، تعریق و تبخیر و فروچاله رخ داده است و همچنین در سالهای اخیر فروچاله هایی به عرض ۴۰ متر و عمق ۷۰ متر در برخی از مناطق کشور ایجاد شده که برای مردم این مناطق خطر آفرین است و حصارکشی این فروچاله ها ضروری شده است .
اسماعیل نجار یکشنبه شب در نشست ستاد مدیریت بحران چهارمحال و بختیاری در فرمانداری لردگان با محوریت سیلاب اخیر این شهرستان افزود: از محل ماده ۱۰ و ۱۲ مدیریت بحران کشور ۱۰ هزار و ۲۰ میلیارد ریال اعتبار برای کاهش تنش آبی با مصوبه دولت به وزارت نیرو اختصاص یافته است.




وی، تغییر اقلیم در ایران را یک واقعیت عنوان کرد و گفت: با این تغییر اقلیم، بروز خشکسالی و خشک شدن منابع آبی، پراکنش بارش، تغییر زمان بارش، گرم شدن ۱.۷ سانتیگراد زمین، بیابان زایی، تعریق و تبخیر و فروچاله رخ داده است.

به گفته وی، در سالهای اخیر فروچاله هایی به عرض ۴۰ متر و عمق ۷۰ متر در برخی از مناطق کشور ایجاد شده که برای مردم این مناطق خطر آفرین است و حصارکشی این فروچاله ها ضروری شده است.

رئیس ستاد مدیریت بحران در خصوص حمایت از بخش کشاورزی و کشاورزان نیز گفت: سالانه تا سقف ۱۳ هزار میلیارد ریال به صندوق توسعه بیمه کشاورزی از محل ماده ۱۰ و ۱۲ بودجه مدیریت بحران کشور اختصاص می یابد تا بتوانند مشکل بیمه بخش های مختلف کشاورزی را حل کرد.

نجار گفت: در اردیبهشت ماه امسال بروز ۴ ساعت سرما در کشور باعث سوختگی و سرمازدگی ۷۵۰ هزار هکتار از باغات شد که میزان خسارت به بخش باغات کشاورزی ۱۲۰ هزار میلیارد ریال برآورد شد.

وی افزود: همین تغییر اقلیم و ۴ ساعت سرمازدگی به اندازه نیمی از بودجه عمرانی کشور را به خود اختصاص داد ، به ویژه اینکه به بخش اشتغال و امنیت غذایی نیز آسیب رساند.

معاون وزیر کشور گفت: به دولت پیشنهاد شده است استمهال سود بانکی کشاورزان خسارت دیده به مدت ۳ سال در دستور کار قرار گیرد، هر چند سود بانکی این استمهال ۶۰ هزار میلیارد ریال باست که باید به بانک ها پرداخت شود.

وی تصریح کرد: پیشنهاد شده است به هر کشاورزی که تحت پوشش بیمه کشاورزی قرار دارد تا ۵۰ میلیون ریال و آنهایی که محصولات و اراضی آنها تحت بیمه نیست ۱۰ میلیون ریال بلاعوض پرداخت شود که هنوز به تصویب نرسیده است.

[najm134]

دولت روحانی، شعار محیط زیست با تيم و تصميمات ناموافق

سپهر قاسمی روزنامه نگار
بهار سال ۱۳۹۲ امیدها برای گذر از بحران‌های زیست‌محیطی در ایران بیشتر از هر زمان دیگری بود. حسن روحانی تنها نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری بود که به روشنی از توجه به محیط زیست صحبت می‌کرد و قرار بود کلیدش قفل بسته معضلات زیست‌محیطی ایران را باز کند. روحانی مدعی بود دولت او زیست‌محیطی‌ترین دولت تاریخ ایران خواهد بود اما حالا کارنامه محیط زیستی دولت او زیر سوال است.

از مهم‌ترین شعارهای محیط زیستی روحانی احیای دریاچه ارومیه، کاهش آلودگی هوا، بازبینی در پروژه‌های انتقال آب و محدودشدن سدسازی در کشور بود. حالا پنج سال از آن روزها گذشته و دریاچه ارومیه به دست ابرها سپرده شده، آلودگی هوا به دست باد، مدیریت آب به دست مافیای سدسازی، جنگل‌های شمال به دست جنگل‌خواران، جنگل‌های زاگرس به دست آتش، آشوراده به دست هتل‌سازان، سرنوشت یوز آسیای به دست تقدیر، خراسان به دست خشکسالی، سیستان و بلوچستان به دست طوفان و خوزستان به دست آلودگی‌های نفتی و ریزگردها.

انتخاب یک تیم ناهماهنگ با پروژه‌های زیست محیطی، کوتاه‌آمدن مقابل فشارها و بازگذاشتن دست فعالان اقتصادی در عرصه طبیعت نشان می‌دهد هم روحانی و دولتمردانش و هم بازیگران قدرتمند خارج از دولت می‌دانستند که کلید او برای بازکردن قفل مشکلات زیست‌محیطی ایران تقلبی است و این در همچنان بر همان پاشنه قدیم خواهد چرخید. هرچند توانستند با تدبیری که به کار بردند، امیدی دیگر را ناامید کنند

واگذاری مرجعیت کنوانسیون تنوع زیستی به وزارت جهاد کشاورزی و دفاع تمام‌قد عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ایران از آن، یکی از آخرین نمونه‌هایی است که نشان می‌دهد دیگر کسی در دولت برای محیط زیست همیتی نمی دهد.. وضعیت دریاچه ارومیه هم نشان دیگری از این بی‌تفاوتی دولت به محیط زیست است. وزارت نیرو آب سدها را برای احیای دریاچه رهاسازی نمی‌کند و کلانتری که همزمان رئیس ستاد احیای دریاچه ارومیه است گفته چون بودجه‌های مورد نیاز از طرف دولت تامین نمی‌شود «دریاچه هم طبق برنامه در ‌سال ١٤٠٢ احیا نخواهد شد.»
اما چرا دولت روحانی موفق به تحقق شعارهایش نشد؟ چه موانعی باعث شد تا در این دولت نگرانی‌ها برای محیط زیست بیشتر از پیش شود؟ آیا روحانی از اساس به شعارهای انتخاباتیش اعتقاد داشت یا این شعارها تاکتیکی برای رای‌ جمع‌کردن بود؟ بیایید به برخی از علل موفق‌نشدن دولت در تحقق شعارهایش نگاهی بیاندازیم.

نفوذ تکنوکرات‌های توسعه‌گرا: چیدمان دولت روحانی از همان روز اول با شعار محیط زیستی‌ترین دولت تاریخ تناقض زیادی داشت. دولت او از تکنوکرات‌هایی تشکیل شده که محیط زیست را قربانی محتوم توسعه می‌دانند و در بیشتر از یک سوم از چهار دهه گذشته در مسند امور بود‌ه‌اند و سرنوشت امروز کشور نتیجه تصمیم‌های آنان است.
برای مثال وزیران نیرو و کشاورزی و حتی رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست این دولت سابقه طولانی در کمک به تخریب محیط زیست دارند. حمید چیت‌چیان، وزیر نیروی دولت اول روحانی معتقد بود مخالفان سدسازی دیدگاهی صحیح نسبت به مسائل واقعی جامعه ندارند و دیدگاه آنها «رمانتیک» است.

روحانی در دولت دوم پا را فراتر گذاشت و حبیب‌الله بیطرف را به عنوان وزیر پیشنهادی نیرو به مجلس معرفی کرد. او که پیشتر در دولت محمد خاتمی وزیر نیرو بود با خاطره پروژه‌های انتقال آب از فلات غربی ایران به استان‌های یزد و کرمان و همچنین موافقت با ساخت سد گتوند در یادها مانده است. انتخاب او نشان می‌داد دولت دوم روحانی از شعارهای زیست‌محیطی‌اش فاصله بیشتری گرفته است، هرچند در نهایت مجلس به او رای اعتماد نداد.
رضا اردکانیان وزیر فعلی نیرو هم در کارنامه خود سدهای بسیاری ساخته است. او که پیشتر در فاصله سال‌های ۷۷ تا ۸۴ به عنوان قائم‌مقام وزیر و بعدتر در مقام معاون امور آب با بیطرف همکاری داشته، اغلب با همان ایده‌های رئیس سابق خود همراه است. اضافه بر این‌ها نشستن محمود حجتی بر صندلی وزارت جهاد کشاورزی که او هم سابقه مدیریت اجرایی در ساخت سد کرخه را دارد جمع سدسازان در دولت را جمع کرده است.
در کنار آنها وزیران صنعت و معدن، نفت و راه و شهرسازی هم که سابقه طولانی در ساختار مدیریت ایران دارند اغلب حفاظت از محیط زیست را مانعی بر سر راه پیشرفت قلمداد می‌کنند. جمع‌شدن این افراد در کنار هم با شعار زیست‌محیطی‌ترین دولت تاریخ تناقض عجیبی ایجاد کرده که ثمره آن امروز قابل لمس و مشاهده است.

فشار بازیگران اقتصادی صاحب قدرت و سلاح: فصل مشترک اغلب وزیرانی که از آنها نام برده شد، شروع فعالیت آنها از سپاه پاسداران و رابطه خوب آنها با این دستگاه نظامی است. انحصار سدسازی سال‌هاست که در اختیار قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه پاسداران است. در ایران برای مدیریت ۷۹ میلیارد مترمکعب آب سد ساخته شده در حالیکه مجموع روان‌آب‌های کشور حدود ۴۶ میلیارد مترمکعب است. در همین حال ۱۱۰ سد در ایران در حال ساخت است که هزینه ساخت آنها به گفته محمد درویش، فعال محیط زیست و از مدیران سابق سازمان حفاظت محیط زیست ۱۵۰هزار میلیارد تومان است. سود این حجم عظیم از سرمایه‌گذاری در سدها و پروژه‌های انتقال آب به صورت مستقیم و غیرمستقیم به حساب قرارگاه خاتم‌الانبیا و شرکت‌های زیرمجموعه سپاه پاسداران واریز می‌شود.
علاوه بر این‌ها عیسی کلانتری کمتر از سه ماه پیش اقرار کرده بود که وزارت جهاد کشاورزی در تصمیم‌گیری‌هایش عملا «تحت تاثیر ارگان‌های نظامی ا‌ست». آستان‌های قدس و بنیادهای مختلف هم زمین‌های بسیاری دارند که به صورت صنعتی به کشاورزی مشغولند.

سود سرشار این منابع باعث شده تا سپاه و دیگر بازیگران قدرتمند این عرصه از نفوذ سیاسی و اقتصادی و اطلاعاتی خود برای سرکوب مخالفان تفکر سازه‌ای در مدیریت محیط زیست استفاده کنند. در حال حاضر بازداشت فعالان محیط زیست که ۱۰ ماه است در زندان به سر می‌برند هزینه فعالیت زیست‌محیطی در ایران را به قدری بالا برده که اغلب فعالان دیگر جرات مخالفت با تصمیم‌های ضدمحیط زیستی را ندارند.

فساد و انواع مافیاهای اقتصادی: در بخش محیط زیست هم مانند هرجای دیگری از ساختار سیاسی و اقتصادی ایران نمی‌توان از فساد گسترده و سیستماتیک چشم‌پوشی کرد. این فقط سپاه پاسداران نیست که از سدسازی و کشاورزی و برداشت از منابع طبیعی منتفع می‌شود. تعداد زیادی از بازیگران سیاسی فعلی و سابق ایران در شرکت‌های مهندسی و فنی سهم دارند و می‌توانند از نفوذ سیاسی خود برای رسیدن به منافع اقتصادی بهره بگیرند. این گروه‌های ذی‌نفوذ سال‌هاست که با عنوان مافیای سدسازی، مافیای چوب، مافیای دریا، مافیای کوه‌خواری و جنگل‌خواری و انواع اقسام مافیاهای دیگر شناخته می‌شوند و قدرت آنها ورای مهار دولت‌هاست.

ناتوانی سازمان محیط زیست و ناهماهنگی در دولت: بسیاری از فعالان محیط زیست یکی از نشانه‌های فاصله‌گیری دولت روحانی از سیاست‌های محیط زیستی را انتخاب عیسی کلانتری به عنوان رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست می‌دانند. کلانتری در دولت اکبر هاشمی رفسنجانی و سه سال اول دولت محمد خاتمی وزیر کشاورزی بود. وزارتخانه‌ای که ردپایش در بسیاری از تصمیم‌های ضدمحیط زیستی دیده می‌شود.

کلانتری حالا از منتقدان سرسخت بهره‌برداری بی‌رویه از طبیعت است، با این‌حال دستورهای عجیبی هم صادر می‌کند. دستور انتقال آب کارون به استان کرمان، موافقت با ساخت سد در شمال کشور، موافقت با ساخت هتل در آشوراده، دستور ساخت شهرک ویلایی در منطقه حفاظت‌شده تنگ‌تکاب در خوزستان و موافقت با آب ونک ـ سولگان به دشت‌های رفسنجان بخشی از این تصمیم‌های جنجال‌برانگیز کلانتری است. او با اینکه ایران را «ورشکسته آبی» می‌داند و معتقد است ایران از لحاظ زیست‌محیطی از «کشورهای سرافکنده» جهان است اما با این پروژه‌ها موافقت کرده.

کلانتری این کارها را «معامله» می‌نامد و خودش را «واقعگرا». مثلا درباره سدسازی در جنگل‌های شمال گفته یک میلیون و ۲۰۰هزار مترمربع از جنگل‌های شمال تخریب شده، می توان «در قالب معامله‌ای با وزارت نیرو» در ازای صدور مجوز ساخت سد، از آنها خواسته شود جنگل‌های نابودشده را احیا کنند. به اعتقاد کلانتری اگر سازمان محیط زیست زیاد پاپیچ صنعت شود و بخواهد «تمام قد در برابر اقدامات ضد محیط زیستی بایستد، قطعا قربانی خواهد شد.»
این حرف‌های کلانتری نشان‌دهنده تضاد منافع بزرگی است که دولت و حاکمیت و صاحبان بنگاه‌های بزرگ اقتصادی با محیط زیست دارند و سازمان حفاظت محیط زیست هم حتی اگر در مواردی اراده‌ای برای جلوگیری از تخریب‌ها داشته باشد در برابر قدرت آنها شکست می‌خورد.
علاوه بر این‌ها عیسی کلانتری کمتر از سه ماه پیش اقرار کرده بود که وزارت جهاد کشاورزی در تصمیم‌گیری‌هایش عملا «تحت تاثیر ارگان‌های نظامی ا‌ست». آستان‌های قدس و بنیادهای مختلف هم زمین‌های بسیاری دارند که به صورت صنعتی به کشاورزی مشغولند.
تحریم‌ها و محدودیت منابع
آغاز تحریم‌های دوباره ایالات متحده امریکا علیه ایران برای هرکسی ناراحت‌کننده باشد برای کسانی که به دنبال بهره‌برداری بیشتر از منابع طبیعی کشورند یک نعمت است و بهترین بهانه برای دست‌درازی به منابع طبیعی.

کشاورزی بی‌رمق و ناکارآمد کشور حالا با تحریم‌ها منابع آب بیشتری را خواهد بلعید، صنایع آب‌بری مانند فولاد بیشتر از پیش مورد توجه قرار خواهند گرفت، سدسازی برای بالابردن میزان رشد اقتصادی و کم‌کردن از معضل بیکاری راهکار مناسبی به نظر می‌رسد و استفاده از جنگل‌ها و مراتع کشور در «برهه حساس کنونی» به یک راهکار ناگزیر تبدیل می‌شود.

تحریم‌ها موضع مخالفان معاهده پاریس را هم تقویت می‌کند چراکه این معاهده را نوعی توطئه برای کاهش رشد اقتصادی ایران تعبیر می‌کنند. مخالفانی که در میان تندروهای ایران از حامیان بیشتری برخوردارند و البته منافع اقتصادی بیشتری هم از بی‌توجهی به طبیعت به دست می‌آورند.

در این میان بیکاری، وضعیت نگران‌کننده معیشت مردم، دسترسی‌نداشتن به بازارهای جهانی و کاهش رشد اقتصادی هم به صورت خودکار حفاظت از محیط زیست را از اولویت‌های دولت و حکومت ایران خارج می‌کند. هرچند هرگز چنین اولویتی وجود نداشته است.

کارنامه دولت روحانی در نهایت نشان می‌دهد او و مشاورانش با وجود آگاهی از محدودیت‌ّها و موانع سرراهشان، به خوبی نبض خواسته جامعه را در دو انتخابات گذشته در دست داشتند. آنها می‌دانستند که بحران خشکسالی و محدودیت منابع آب و نگرانی از وضعیت جنگل‌ها و مراتع و دریاچه ارومیه به یک نگرانی عمومی تبدیل شده است، بنابراین به خوبی از این نگرانی در تبلیغات انتخاباتی استفاده کردند و نه یک بار که دوبار پیروز انتخابات شدند.
انتخاب یک تیم ناهماهنگ با پروژه‌های زیست محیطی، کوتاه‌آمدن مقابل فشارها و بازگذاشتن دست فعالان اقتصادی در عرصه طبیعت نشان می‌دهد هم روحانی و دولتمردانش و هم بازیگران قدرتمند خارج از دولت می‌دانستند که کلید او برای بازکردن قفل مشکلات زیست‌محیطی ایران تقلبی است و این در همچنان بر همان پاشنه قدیم خواهد چرخید. هرچند توانستند با تدبیری که به کار بردند، امیدی دیگر را ناامید کنند.

[pejuhesh232]

خطر رشد حشرات آزارنده همزمان با افت شدید حشرات مفید

براساس این مطالعه شمار زیادی از گونه های پروانه با افت جمعیت روبرو شده اند

بررسی علمی شمار حشرات جهان حکایت از آن دارد که ۴۰ درصد گونه های حشرات شاهد "افت چشمگیر" جمعیت هستند.

این مطالعه می گوید که زنبورها، مورچه ها و قاب بالان (سخت بالپوشان یا بیتل ها) با سرعتی هشت برابر پستانداران، پرندگان و خزندگان درحال زوال هستند.

اما محققان می گویند که فراوانی بعضی گونه ها، مثل مگس و سوسک، احتمالا بیشتر خواهد شد.

افت کلی جمعیت حشرات ناشی از صنعت کشاورزی، استفاده از آفت کش ها و تغییرات اقلیمی است.

حشرات اکثریت موجودات ساکن خشکی ها را تشکیل می دهند و فواید زیادی برای بسیاری از گونه ها از جمله انسان دارند.

آنها غذای پرندگان، خفاش ها و پستانداران کوچک را تشکیل می دهند؛ حدود ۷۵ درصد گرده افشانی محصولات کشاورزی با کمک آنها انجام می شود؛ باعث تقویت و سلامت خاک می شوند و آفات را مهار می کنند.

در سال های اخیر بسیاری از مطالعات دیگر نشان داده است که بعضی از گونه های حشرات مثل زنبورها دچار افت شدید جمعیت شده اند، به خصوص در کشورهای توسعه یافته.

اما این مطالعه نگاه وسیع تری به این مساله دارد.



براساس مطالعه تازه سرگین غلتانک که فضولات حیوانی را بازیافت می کنند با افت جمعیت روبرو هستند

مطالعه تازه که نتایج آن در نشریه "بیولوژیکال کانسرویشن" چاپ شده ۷۳ مطالعه موجود از اطراف جهان که در ۱۳ سال اخیر چاپ شده اند را جمع بندی می کند.

محققان دریافتند که افت آمار حشرات در تقریبا همه مناطق می تواند به انقراض ۴۰ درصد حشرات طی چند دهه آینده منجر شود. یک سوم گونه های حشرات هم اکنون "در معرض خطر" طبقه بندی می شوند.

دکتر فرانچسکو سانچز-بایو نویسنده اصلی این مقاله به بی بی سی نیوز گفت: "عامل اصلی نابودی زیستگاه به دلیل فنون کشاورزی، گسترش نواحی شهری و قطع جنگل هاست."

"دلیل دوم استفاده فزاینده از کودها و آفت کش ها برای زراعت در سراسر جهان و آلودگی خاک به انواع مواد شیمیایی است. در درجه سوم، عوامل بیولوژیکی را داریم، مثل گونه های متجاوز و عوامل بیماری زا؛ و دلیل چهارم، تغییرات اقلیمی است که به خصوص معلوم شده در نواحی گرمسیری تاثیر شدیدی (بر حشرات) دارد."

در این مطالعه از جمله افت سریع جمعیت حشرات در آلمان و افت شدید شمار آنها در جنگل های گرمسیری در پورتو ریکو که به بالا رفتن دمای زمین مرتبط است، پررنگ شده.

سایر کارشناسان می گویند که این یافته ها "ناگوار و نگران کننده است."

مت شاردلو از کمپین "باگ لایف" در بریتانیا گفت: "موضوع فقط زنبورها یا حتی گرده افشانی و تغذیه انسان نیست - افت حشرات شامل قاب بالان موسوم به سرگین غلتانک (دانگ بیتل) می شود که فضولات را بازیافت می کنند و حشراتی مثل سنجاقک است که در رودها و برکه ها زیست می کنند."

"روز به روز روشن تر می شود که اکولوژی سیاره ما درحال آسیب دیدن است و جلوگیری از آن نیازمند تلاشی شدید و جهانی برای وارونه کردن این روندهای هولناک است. منطقی نیست که اجازه دهیم روند تدریجی نابودی حشرات ادامه یابد."


به گفته کارشناسان خطر رشد روزافزون سوسک و مگس وجود دارد

گسترش آفت

نویسندگان این مطالعه نگران تاثیر افت جمعیت حشرات بر زنجیره غذایی هستند. با توجه به تکیه بسیاری از گونه های پرندگان، خزندگان و ماهی ها بر حشرات به عنوان منبع اصلی غذایی، احتمال دارد این گونه ها هم نابود شوند.

هرچند جمعیت بعضی از مهمترین گونه های حشرات درحال آب رفتن است، این بررسی نشان داد که گروه کوچکی از گونه ها احتمالا خود را با شرایط تازه تطبیق خواهند داد و موفق خواهند بود.

پروفسور دیو گولسون از دانشگاه ساسکس که در این مطالعه شرکت نداشته می گوید: "آفت هایی که سریع تکثیر می شوند احتمالا به خاطر گرمتر شدن هوا حال و روز خوبی خواهند داشت، چون بسیاری از دشمنان طبیعی آنها، که سرعت تکثیر کمتری دارند ناپدید خواهند شد."

او افزود کارهایی هست که مردم می توانند انجام دهند، مثلا باغچه هایشان را محیط بهتری برای حشرات کنند، از آفت کش ها استفاده نکننده و مواد غذایی ارگانیک بخرند.

[najm134]

رئیس سازمان محیط زیست: هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور موجود زنده ندارد

غیر سفیدرود و کارون هیچ رودخانه‌ای زنده نیست
رئیس سازمان محیط زیست کشور گفت:هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور نداریم که موجود زنده داشته باشد؛ زیرا پسماندهای زباله‌ها شیرابه‌هایی را وارد رودخانه‌ها کرده که موجود زنده را از بین برده‎ است.
آفتاب‌‌نیوز :
عیسی کلانتری در جلسه شورای اداری استان در محل سالن اجتماعات استانداری، اظهار کرد: مقام معظم رهبری بارها فرمودند که محیط زیست نه جای کار سیاسی و نه ‌مربوط به این دولت و آن دولت، یک نسل و یک جغرافیا است. محیط زیست مساله عموم مردم جهان بدون توجه به جغرافیای سیاسی بوده، بدون اینکه متعلق به ما یا نسل‌های قبل و بعد باشد.

وی افزود: محیط زیست امانتی برای نسل‌های آتی نزد ما است. استراتژی محیط زیست در دنیا که بر مبنای استراتژی توسعه پایدار ترسیم شده در حقیقت تابع چهار اصل در توسعه پایدار بوده که اقتصادی کار کردن، حفاظت از محیط زیست، برهم نزدن نظم اجتماعی جامعه و حقوق نسل‎‌های بعد است که به طور کل در دنیا فراموش شده است.

رئیس سازمان محیط زیست: هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور موجود زنده ندارد

کلانتری ادامه داد: دو روز پیش دختر ‌نوجوان‌ سوئدی در سازمان ملل زمانی که روسای کشورهای جهان جمع شده بودند و ترامپ نیز با خشم از مقابل او رد شد، دوجمله بسیار قشنگ گفت، اول اینکه شما رهبران جهان را نمی‌بخشم که آینده ‌ما را به خاطر چند دلار رشد اقتصادی بیشتر نابود کردید و دوم اینکه نمی‌دانم شما به تصمیماتی که می‌گیرید و به پیامدها و تخریب محیط زیست آگاهید؟ امیدواریم آگاه نباشید اما اگر آگاه هستید شما شیطانید برای اینکه شما نسل‌های ما و بعد از ما را با زیاده‌خواهی‌هایی که امروز در جهان دارید نابود کردید.



امروز محیط زیست جهان را مصرف زیاده از حد تهدید می‌کند

معاون رئیس‌جمهور با بیان اینکه امروز محیط زیست جهان را مصرف زیاده از حد تهدید می‌کند، عنوان کرد: در جهان از یک طرف جمعیت زیاد می‌شود و طرف دیگر استفاده بی حد از منابع، افزایش ‌تولید ناخالص و رفاه بی‌حد، ‌نسل‌های آینده را قربانی زیاده‌خواهی نسل‌های امروز می‌کند. مقام معظم رهبری بارها از مسئولان کشور به علت شدت بالای انرژی گلایه داشتند. امروز در دنیا بیش از ۳۰۰ میلیون بشکه نفت مصرف می‌شود که ۹۵ بشکه نفت و بقیه به صورت گاز، هیزم و آتش زدن است.

رئیس سازمان محیط زیست کشور بیان کرد: شاید مقام معظم رهبری بیش از ۲۰ بار در ۲۰ سال گذشته از شدت انرژی صحبت کردند. ما بعد روسیه بالاترین مصرف انرژی را داریم، ایشان بارها در خصوص حمایت از تولید داخل فرمودند اما خواهند گفت تولید داخل نه به هر قیمت، به بهای پایان دادن به منابع آب‌های سرزمینی، بالا بردن شدت انرژی، آلوده کردن محیط زیست و تعدی به حقوق نسل‌های بعد.

مصرف کنونی ما تهدیدکننده تمدن این سرزمین است

وی خاطرنشان کرد: این کشور پتانسیل این میزان مصرف را ندارد و نمی‌تواند دوام بیاورد. این مصرفی که امروز در اکثر بخش‌های ما وجود دارد، تهدیدکننده تمدن این سرزمین است. آب اضافی که از زیرزمین برداشته می‌شود، بخشی برداشت اضافی بوده، بخش مخرب‌تر دیگر نشست لایه‌های زمین است که خاک را از بین برده و برای همیشه خاکی برای ذخیره آب باقی نخواهد گذاشت.

کلانتری با اشاره به اینکه ما با تغییر اقلیم به شدت وحشتناکی از بعد علمی روبه‌رو هستیم، تصریح کرد: شاید یک یا دو درجه افزایش دما برای مردم قابل ملاحظه نباشد اما وقتی صحبت از 0.03 و 0.04 درجه سانتی گراد در سال می‌شود، اثرات وحشتناکی می‌گذارد. از نظر جغرافیای کشورها، کشور ما در نقطه‎‌ای از کره زمین قرار دارد که تنها از بدی‌های تغییر اقلیم مانند افزایش درجه حرارت و کاهش بارش برخوردار خواهیم بود.

معاون رئیس‌جمهور اضافه کرد: در ۲۹ سال گذشته ۵۰ میلی متر بارش کشور کم شده و در 20 سال گذشته علیرغم اینکه متوسط گرمای جهانی 0.6 تا 0.7 درجه افزایش یافته اما افزایش دمای کشور ما بیش از ۱.۵ درجه سانتی گراد است، در حالی که با هر یک درجه افزایش دما، ۱۰۰ میلی متر شدت تبخیر افزایش می‌یابد.

خارج از سواحل دریا به صنعت فولاد و پتروشیمی مجوز نخواهیم داد

رئیس سازمان محیط زیست کشور گفت: مساله محیط زیست ملی است. سازمان محیط زیست سازمان کوچکی بوده و ما به تنهایی نمی‌توانیم کاری انجام دهیم اما با کمک مردم می‎‌توان بسیاری از مشکلات را حل کرد. ما به هیچ وجه با صنایعی که بیش از حد نرمال مخرب محیط زیست باشند موافق نخواهیم بود. من از سال گذشته دستور صادر کردم که به هیچ وجه خارج از سواحل دریا به صنعت فولاد و پتروشیمی مجوز نخواهیم داد. صنایع آب‌بر باید در کنار دریا باشند نه درون سرزمین.

وی افزود: امروز بیش از ۱۰۰ درصد آب تجدیدپذیر را مصرف می‌کنیم. استان خراسان رضوی سه سال پیش ۱۳۲ درصد آب های تجدیدپذیر را در سال مصرف می‌کرد که این یعنی خودکشی. حداکثر نرم بین‌المللی ۴۰ درصد تعیین شده و حتی با فرض اینکه ما در منطقه خشک و نیمه خشک قرار داریم باید به ۵۰ تا ۵۵ درصد برسد.

کلانتری ادامه داد: در سال‌هایی که ‌وارد مسئولیت شدم، تنها ۱۰۰ متر مکعب بیلان منفی داشتیم اما اکنون بیلان منفی و برداشت ما از آب‌های زیرزمینی به بیش از ۲۰ میلیارد مترمکعب رسیده است. حفظ محیط زیست وظیفه همه است، اگر شما نخواهید محیط زیست را حفظ کنید ما چه کاری می‌توانیم انجام دهیم. ما داریم حقوق نسل‌های بعد را در مصرف آب، انرژی، تولید پسماند و ضایعات از بین می‌بریم.

معاون رئیس‌جمهور بیان کرد: قدرت زایش خاک در سرزمین ما در سال 0.03 میلی متر است، یعنی ۳۳ سال یک میلی متر و ۳۳۰ سال یک سانتی متر خاک تولید می‌شود، در حالی که در سال ۰.۷ میلی متر یعین 23 برابر تولید خاک ضایع می‌کنیم. کل عمق خاک زراعی ما ۲۲ سانتی متر بوده، در حالی که متوسط عمق خاک جهان بیش از ۱.۵ متر است. محیط ما شکننده است و اگر از این محیط شکننده حمایت نشود چه چیزی برای نسل‌های بعد باقی خواهد ماند؟

رئیس سازمان محیط زیست کشور خاطرنشان کرد: اگر مقام معظم رهبری و افرادی که دانش این رشته را دارند، بر حفظ محیط زیست تاکید می‌کنند، به خاطر آینده کشور است. ما امکانات و تکنولوژی داریم و می‌توانیم از همه امکانات کشور بهره‌مند شویم. ۶۰ سال پیش مردم ایران تلاش می‌کردند، مقنی می‌شدند و به اندازه ۲۰ درصد آب‌های زیرزمینی و تجدیدپذیر مصرف می‌شد اما بعد وارد شدن تکنولوژی و افزایش تقاضا، همه چیز وارونه شد.

غیر سفیدرود و کارون هیچ رودخانه‌ای زنده نیست

وی با بیان اینکه امروز تالاب‌های ما قربانی زیاده‌خواهی‌های ما هستند، عنوان کرد: غیر سفیدرود و کارون هیچ رودخانه‌ای زنده نیست زیرا به مقصد نمی‌رسند. همه تالاب های ما غیر ۲، 3 مورد همه از بین رفته بودند. ۹ هزار میلیارد تومان خرج کردیم تا توانستیم جلوی خشک شدن دریاچه ارومیه را بگیریم، برای جلوگیری از خشک شدن این دریاچه باید شهر تبریز تخلیه می‌شد که صدها میلیارد دلار هزینه داشت.

کلانتری گفت: محیط زیست برای جامعه است. یک ریال از مالیات‌هایی که از صنایع گرفته می‌شود به محیط زیست وارد نشده است. موافق این موارد نیستیم، مجلس برای کمک به شهرداری‌ها این قانون را وضع کرده است. این قوانین یک در هزار محیط زیست کشور را بهبود نمی‌دهد. همه مسئولان استانی مخالف حذف این قانون هستند. اصل بر این نیست که صنعت آلاینده ورود کند و بعد ضوابط محیط زیست آن اصلاح شود، همان کاری که امروز گرفتارش هستیم.

معاون رئیس‌جمهور اضافه کرد: بیش از 100 میلیارد دلار در صنایع عسلویه سرمایه‌گذاری شده اما ضوابط زیست محیطی را رعایت نکردیم و امروز برای اصلاح باید چندین برابر هزینه کنیم. اگر ضوابط زیست محیطی را در اصفهان رعایت می‌کردیم، امروز کوچک‌ترین آلودگی در این شهر وجود نداشت، در حالی که هوای آن به مراتب بدتر از تهران است. در تیرماه به علت تابش خورشید دمای بالای ۳۳ درجه سانتی گراد داشتیم که باید ۱۲ روز شهر تهران را به دلیل ازن سطح پایین تعطیل می‌کردیم زیرا خودروهای ساخت داخل استاندارد نیستند.

هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور موجود زنده ندارد

رئیس سازمان محیط زیست کشور خاطرنشان کرد: سختگیری ما برای این است که بچه‌های شما راحت زندگی کنند. همه زندگی که تولید ریال و دلار نیست، بخشی این بوده اما بخشی نیز حفظ محیط زیست است. هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور حتی سفیدرود نداریم که موجود زنده داشته باشد زیرا پسماندهای زباله‌ها شیرابه‌هایی را وارد رودخانه‌ها کرده که موجود زنده را از بین برده‎ است. پسماند را در بستر رودخانه نریزید. در کردستان جلوی ایجاد معدن طلا را گرفتیم زیرا معدن طلا در بالای سد تامین‌کننده آب سقز و بانه است و سیانور به سد نفوذ می‌کند.

وی بیان کرد: رعایت ضوابط محیط زیست تنها به خاطر خود مردم است. ما ضعیف و کوچک هستیم و پاسخگوی نیازهای فراوان زیست محیطی کشور نیستیم زیرا کمتر از سه در هزار از بودجه کشور در اختیار ما بوده، بنابراین توانایی پاسخگویی سریع را نداریم. بالای 97 تا 98 درصد سمن‌ها دلشان به حال این سرزمین می سوزد و تنها ممکن است تعداد کمی سیاسی باشند.

کلانتری با اشاره به اینکه شهر مشهد را با یک سال قبل نمی‌توانم مقایسه کنم، تصریح کرد: تمیز بودن یا نبودن معابر و خیابان‌ها یک معیار بوده و شهر شما بسیار تمیز شده است. هیچ شهر جهان مانند بیرجند تمیز نیست زیرا ملت کثیف نمی‌کنند. ما این فرهنگ را در محیط زیست می‎‌خواهیم یعنی اگر می‌خواهیم محیط زیست داشته باشیم، باید محیط انسانی آن را حفظ کنیم.

معاون رئیس‌جمهور در خصوص مناطق چهارگانه، گفت: طبق قانون بیان شده که تا ۱۷ درصد از اراضی باید برای حفظ منابع ژنتیکی، جانوری و گیاهی نسل‌های بعد دست نخورده بماند. تا صدها سال دیگر نمی‌توانند ژن را سنتز کنند. این مواد ژنتیکی باید برای استفاده نسل‌های بعد حفظ شود که مناطق چهارگانه نیز برای همین است. یکی از حقوق نسل‌های بعد حفظ طبیعی منابع ژنتیکی است. شما می‌خواهید عسل تولید کنید اما زنبور عسل مسافت طی می‌کند و ممکن است خلوص ژن وحشی را به هم بزند.

رئیس سازمان محیط زیست کشور با بیان اینکه محیط‌بان‌های ما مظلوم‌ترین قشر جامعه هستند، عنوان کرد: یک کارمند 160 ساعت کار می‌کند اما یک محیط‌بان باید ۴۴۰ ساعت یعنی بیش از 2.5 برابر یک کارمند در پاسگاه‌ها زندگی کند. محیط‌بانان تنها کسانی هستند که در قبال قاچاقچیان حیات وحش دفاع می‌کنند و برای انجام وظیفه خود یا باید کشته یا قصاص شوند. اکنون سه محیط‌بان داریم که محکوم به قصاص هستند زیرا انجام وظیفه کردند. از نمایندگان مجلس سپاسگزارم که محیط‌بانان را جزو نیروهای مسلح و نیروهای نظامی دانستند.

[najm134]

تلف‌شدن هزاران ماهی در رودخانه قره‌سوی کرمانشاه

به‌دنبال تلف‌شدن هزاران ماهی در حاشیه رودخانه قره‌سو به‌دلیل تخلیه پساب کارخانه‌های مستقر در مسیر تعدادی افراد سودجو اقدام به عرضه ماهی‌های مسموم کرده‌اند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، از روز گذشته ماهی‌های رودخانه قره‌سو در حاشیه شهرک کرناچی در حال تلف شدن هستند و بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که علت مرگ ماهیان نشت پسماند یکی از کارخانه‌های بالادست است.



با وجود اینکه مصرف این ماهی‌ها به‌طور قطع عامل بروز بیماری است اما مردم منطقه اقدام به گرفتن ماهی کرده‌اند و عده‌ای نیز با جمع‌آوری ماهی‌های مرده آن را به‌صورت دستفروشی عرضه می‌کنند که باید مردم نسبت به این موضوع هوشیار باشند.

مردم ماهی‌های اطراف رودخانه را مصرف نکنند

بهمن خدادادیان مسئول بهداشت محیط مرکز بهداشت شهرستان کرمانشاه در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در کرمانشاه، با اشاره به تلف شدن هزاران ماهی در رودخانه قره‌سوی کرمانشاه اظهار داشت: از چند روز گذشته چند کارخانه که در مسیر قرار دارند پساب خود را وارد رودخانه قره‌سو و در آن تخلیه کرده‌اند.

وی با اشاره به اینکه این پساب بار اسیدی و شیمیایی بسیار زیادی داشته و سبب تلفات تعداد زیادی ماهی شده است عنوان کرد: همکاران در شهرداری‌، بهداشت، دامپزشکی و محیط زیست با همکاری نیروی انتظامی و محوریت فرمانداری در حال پیگیری این موضوع هستند.

کارشناس بهداشت شهرستان کرمانشاه با بیان اینکه نمونه‌برداری‌ها انجام شده است گفت: باید با این کارخانه با قاطعیت برخورد شود و ما نیز مدعی هستیم.

خدادادیان افزود: از مردم درخواست می‌شود از خرید هرگونه ماهی از دستفروشان و دوره‌گردها که دور میادین و برخی بازار روزها مستقر هستند خودداری کنند و ماهی مصرفی را از فروشگاه‌های بزرگ خریداری کنند.

وی تأکید کرد: از اجرائیات شهرداری نیز درخواست می‌شود تانکرهایی را که دور میادین در شرایط بسیار نامناسب اقدام به عرضه ماهی می‌کنند جمع‌آوری کنند.