آلودگی اتمی و تشعشع

مديران انجمن: najm134, najm134, najm134

آلودگی اتمی و تشعشع

پستتوسط najm134 » شنبه فبريه 27, 2010 9:05 am

عناوين گزارشاتي كه تا كنون در اين باره منتشر شده است: گسترش دهندگان سرطان - اسرائيل و نسل كشي يهوديان عرب بوسيله تشعشع - مبارزه داوود (انرژي پاک) با جالوت (صنعت هسته اي) - نمکهای مصرفی یددار در کشور آلودگی رادیواکتیویته (در حد بالا) دارد - ورود آهن‌قراضه‌هاى آلوده به راديواکتيو از عراق به ايران - آزمايش های اتمی، عامل صدمات ژنتيکی در قزاقستان

مرسولاتي كه تا كنون جداگانه در اين باره منتشر شده است: بهداشت تشعشع -
اورانيوم فرسوده جنگ عراق
http://aelaa.net/110.aspx?id=411
در کل 1 بار ویرایش شده. اخرین ویرایش توسط najm134 در چهارشنبه ژانويه 05, 2011 9:17 am .
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

آلودگی تشعشع

پستتوسط najm134 » سه شنبه مارس 30, 2010 9:48 am

ورود آهن‌قراضه‌هاى آلوده به راديواکتيو از عراق به ايران
آهن‌قراضه‌هاى عراقى که به مواد راديواکتيو و اورانيوم ضعيف شده آلوده هستند از طريق برخى بنادر جنوبى به کشورمان وارد شده است. به گزارش خبرنگار خبرگزارى فارس، اخيرا يک محموله پنج هزار تنى از آهن‌آلات قراضه که قطعات سوخته تانک نيز در آن است، در بندر خرمشهر تخليه شده است. يک محموله 30 تنى که بيشتر آن قطعات تانک و نظامى بود نيز مدتى قبل از ورود به بندر خرمشهر، در آبهاى اروندرود ايران غرق شد. بنابراين گزارش محموله ديگرى نيز بدون اعلام تناژ آن، اخيرا با شناور وارد بندر خرمشهر گرديده است.
درخلال جنگ آمريکا و انگليس عليه عراق در مناطق مختلف و به خصوص در جنوب اين کشور، تانک‌ها و ادوات نظامى ارتش بعث عراق با استفاده از گلوله‌هاى اورانيوم ضعيف شده منهدم شدند و پس از آن در پى تماس مردم جنوب عراق با اين قطعات و گلوله‌ها، صدها نفر درعراق و به ويژه اطراف بصره به سرطان، بيماري‌هاى پوستى و ريوى وساير بيماريها از جمله مقطوع‌النسل شدن و خونريزى مبتلا شده‌اند.
در همين حال به دنبال انتشار اخبار مربوط به ورود آهن‌آلات قراضه و قطعات وارداتى آلوده به اورانيوم ضعيف شده و راديواکتيو به بندر خرمشهر، يک مقام آگاه در استان خوزستان به فارس گفت: دستگاه‌هاى ذيربط بايد شديدا مراقب ورود اين محموله‌ها باشند. وى افزود: واردات آهن قراضه مشکوک به راديواکتيو از بندر خرمشهر بايد متوقف و با آزمايشات دقيق صورت گيرد.
اين مقام آگاه اضافه کرد: اگر قرار باشد افرادى سودجو و رانت‌خوار سلامت مردم را به خطر بيندازند، جبران آن بعد از وقوع بسيار سخت ودشوار است. وى با بيان اينکه اگر قرار باشد اين محموله‌ها وارد کشور شود، سازمان انرژى اتمى حتما بايد آن را مورد بازرسى قرار دهد، تصريح کرد: ‌به دليل وجود لاشه قطعات نظامى در اين محموله‌ها، ورود آنها بايد به کسب مجوز از وزارت دفاع يا شوراى امنيت ملى موکول شود.
سال گذشته انفجار گلوله جنگى که در بين اين آهن‌قراضه‌هاى وارداتى عراق در تهران صورت گرفت، باعث مرگ يک کارگر افغانى در يک کارگاه شد.
يک مسئول در گمرک خرمشهر با تاييد اين مطلب به خبرنگار فارس گفت: گمرک تا ارائه مجوزهاى لازم از جمله مجوز عدم آلودگى انرژى اتمي، از خروج اين آهن‌آلات قراضه جلوگيرى خواهد نمود. وى افزود: واردکنندگان اين محموله‌ها تاکنون نتوانسته‌اند مجوزهاى لازم براى ورود آن را کسب کنند
نقل از روزنامه خراسان
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

آلودگی تشعشع

پستتوسط najm134 » سه شنبه مارس 30, 2010 9:52 am

آزمايش های اتمی، عامل صدمات ژنتيکی در قزاقستان
براساس يک گزارش تازه علمی، ريزش ذرات راديواکتيو حاصل از آزمايش بمب های اتمی در جو، توسط اتحاد جماهير شوروی سابق، باعث ايجاد جهش های ژنتيکی در مردم منطقه شده است.
محققانی که نتيجه تحقيقات خود را در نشريه "علم" (Science) منتشر کرده اند، می نويسند که ريزش ذرات اتمی، ميزان جهش های ژنتيکی در افرادی که اطراف مرکز اتمی "سميپالاتينسک" زندگی می کردند را تقريبا دو برابر کرده است. اين مرکز در قزاقستان، از جمهوری های سابق شوروی، واقع بود.
اتحاد جماهير شوروی آزمايش های اتمی جوی را در سال های دهه 1940 و 1950 انجام داد.
اين يافته شواهد خيره کننده تازه ای در مورد صدماتی که مواد راديواکتيو بر ساختار ژنتيکی انسان دارد فراهم می کند.
واقعه چرنوبيل
پژوهشگران 40 خانواده ساکن در مسير بادهايی که از مجتمع "سميپالاتينسک" می گذرد را مورد آزمايش قرار دادند و دريافتند که نرخ جهش در "دی ان ای" اين افراد شديدا بالاتر از حد عادی بود.
نرخ جهش ژنتيکی در افراد مسن تقريبا دو برابر شد، اما افراد جوان کمتر تحت تاثير قرار گرفتند.
محققان می گويند که اين اختلافات را می توان با توجه به دوره زمانی انجام آزمايش ها طبقه بندی کرد.
آنها معتقدند چهار آزمايش اتمی در فاصله سال های 1949 و 1956، مسبب عمده خسارات ژنتيکی بوده است، به همين دليل کسانی که اواخر اين دوره متولد شده اند کمتر در معرض تششعات راديواکتيو قرار گرفته اند.
البته معلوم نيست که اين جهش ها باعث مشکلات بهداشتی و پيدايش بيماری های بيشتر شده باشد، و محققان می گويند احتمال آن کم است که دراين باره اطلاعات تازه ای به دست آورند. تصوير
اتحاد جماهير شوروی و ساير کشورهای جهان، آزمايش های جوی را در سال 1963 ممنوع کردند. به گفته محققان درحال حاضر شمار بسيار معدودی از افرادی که آزمايش های اتمی روی آن ها تاثير گذاشته است، زنده مانده اند و به همين خاطر انجام تحقيقات دقيق ممکن نيست.
"يوری دوبرووا" دانشمندی که اين رشته مطالعات را در دانشگاه "ليستر" بريتانيا مديريت کرده است، در گذشته نيز تحقيقاتی انجام داده بود که نشان می داد نرخ افزايش جهش های ژنتيکی در افراد متاثر از حادثه اتمی چرنوبيل در سال 1986 نيز مشابه "سميپالاتينسک" بود.
اما آن پژوهش جنجال برانگيز بود و برخی از دانشمندان نتايج آن را قبول نداشتند. اکنون که دکتر دوبرووا در مورد "سميپالاتينسک" به همان نتايج دست يافته است، قصد دارد برای تحقيقات بيشتر به چرنوبيل بازگردد.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

آلودگی تشعشع

پستتوسط najm134 » سه شنبه مارس 30, 2010 9:57 am

گسترش دهندگان سرطان
در سایه استفاده گسترده ارتش ایالات متحده از سلاح های حاوی اورانیوم ضعیف شده در دو جنگ اول و دوم خلیج فارس ، آثار فاجعه بار این تسلیحات به ایجاد موجی از بیماری سرطان در کشور عراق و مناطق همجوار انجامیده است. ابتلای مردم این کشور و به ویژه مناطق جنوبی به انواع سرطان، به همراه آلودگی گسترده خاک و هوای این بخش ها، منطقه خاورمیانه و آسیای شرقی و در نهایت کل دنیا را در معرض آسیب های فراوانی قرار داده است که با ادعاهای دروغین بوش در توجیه این اشغالگری، هیچ ارتباطی ندارد.
به نظر می رسد که رسانه های آمریکایی چندان تمایلی به افشای دروغ های بوش در مورد جنگ ارتش آمریکا در عراق ندارند. مثلاً به این جمله بوش دقت کنید: «ما از خویشتن دفاع خواهیم کرد؛ اما در همین حال، ضمن همکاری با دوستان هم پیمانمان، فعالانه در جهت گسترش صلح و دموکراسی تلاش می کنیم.» مطمئناً به گسترش دموکراسی در این کشور باید با نگاهی دقیق تر بنگریم. چرا که در اشغال عراق و افغانستان، ما بیش از هر چیز شاهد آثار ویرانگر جنگ بر زندگی شهروندان این کشورها و تخریب زیرساخت های ملی بوده ایم.
روز به روز به آمار تلفات این جنگ افزوده می شود و مواد سمی مرگبار گسترش می یابند. آیا تاکنون نام اورانیوم ضعیف شده را شنیده اید؟ و آیا بحران آفرینشی در بخش سلامت ساکنان عراق و به دنبال آن در خاورمیانه و آسیای مرکزی، به خاطر استفاده از این سلاح های مرگبار، نباید از سوی مردم آمریکا با واکنش مناسبی رو به رو گردد؟
دکتر جواد العلی مدیر مرکز غده شناسی بزرگ ترین بیمارستان بصره، در کنفرانسی که در ژاپن برپا گردیده بود، چنین گفت: «دو پدیده عجیب در شهر بصره روی داده است که من هرگز مشابه آن را در گذشته مشاهده نکرده بودم. اول، وجود سرطان های دوگانه و سه گانه در یک فرد است. به عنوان مثال، ابتلای همزمان یک نفر به سرطان های خون و معده. البته ما با مواردی نظیر ابتلای یک نفر به سه سرطان خون، معده و کلیه هم رو به رو بوده ایم. نکته دوم این است که بیماری سرطان به صورت خوشه ای در خانواده های عراقی گسترش یافته است... . به عنوان مثلا، در خانواده همسرم، 9 نفر به انواع سرطان مبتلا شده اند.»
وی می افزاید: «کودکان عراقی بیش از دیگران از این آلودگی های هسته ای آسیب دیده اند. بدن این کودکان، تشعشع بیشتری را (به دلیل زندگی در سنین رشد) جذب می کنند. به همین دلیل هم سرطان غددد لنفاوی که به ندرت در میان افراد زیر 12 سال مشاهده می شود، هم اینک به یک بیماری عادی در میان کودکان عراقی تبدیل شده است.»
سلاح های حاوی اروانیوم ضعیف شده (DU)، از محصولات جانبی فرآیند غنی سازی اورانیوم ساخته می شوند. این سلاح را باید جزو کثیف ترین تسلیحات دنیا در حال حاضر دانست. چرا که پس از استفاده از آن علیه زره پوش ها، به سرعت انبوهی از ذرات نانو را در فضا می گستراند که به آسانی از طریق پوست افراد جذب می گردد. و البته باید بدانید که نیمه عمر اورانیوم موجود در این سلاح 4468 میلیارد سال است.
در جنگ اخیر، حدود 1700 تن از این سلاح ها و به ویژه در اطراف شهرهای بزرگ مورد استفاده قرار گرفت. همچنین در آغازین روزهای جنگ، از این سلاح ها علیه شهر بغداد استفاده شد که بارانی از ذرات سرطان زای باردار اورانیومی را در فضای این شهر گستراند. البته ابتلا به بیماری های خونی و نارسایی های جسمی در نوزادان، از دیگر آثار آن است . در حقیقت ما گامی در جهت گستراندن دموکراسی در عراق برنداشته ایم، بلکه تنها به دستکاری و تغییر ژنوم انسانی آنان دست زده ایم.
البته در همان حال که ما به قول رئیس جمهور بوش به «حفظ خویشتن» مشغولیم تا از شر سلاح های خیالی کشتار جمعی عراق در امان بمانیم، ایالت متحده درهای زراخانه اش را به روی این کشور گشوده است. به علاوه، خاک و هوای عراق به این مواد رادیواکتیو آلوده شده است. هر چند به دلیل جریانات آب و هوایی، کل دنیا از این گرد و غبار هسته ای آسیب خواهد دید.
کریس بوسبی، یکی از فیزیکدانان گرایش شیمی و عضو کمیته ریسک های ناشی از تشعشع در دولت انگلستان که بنیان گذار کمیته اروپایی ریسک های تشعشع می باشد، کیفیت هوای بریتانیای کبیر را بررسی و کنترل می کند. بر اساس یافته های وی، «این ذرات اورانیومی، در حال انتشار در سراسر کره خاکی ما هستند.» بدین ترتیب، هنگامی که بوش اعلام می کند که «ما در کنار مردم افغانستان و عراق تا دستیابی به آزادی و رهایی آنان ایستاده ایم» به یاد بیاوریم که یکی از دانشمندان برجسته انگلیسی از این جنگ به عنوان «مجازات مرگ برای منطقه خاورمیانه و آسیای مرکزی» - به دلیل آسیب های فراوان زیست محیطی آن – یاد کرده است. اینک جرایم جنگی این تجاوز در برابر چشمان ماست. البته شاید آن قدر این جنایت ها بزرگند که به چشم ما نمی آیند. اما در همین حال، مواد مرگبار و کشنده گسترش می یابند، کودکان می میرند و به دنبال آن، کره خاکی ما غیر قابل سکونت خواهد شد.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

آلودگی تشعشع

پستتوسط najm134 » جمعه آپريل 23, 2010 6:28 pm

اسرائيل و نسل كشي يهوديان عرب بوسيله تشعشع
جنایت اسرائیل در آغاز؛آلوده سازی همه كودكان نسل "سفاردي ها يهوديان عرب" به مواد راديو اكتیو
۳۱ اردیبهشت ماه ۱۳۸۷ ساعت : ۵۰ , ۰۲ خبرگزاري انتخاب : شبکه 10 تلويزيون رژيم صهيونيستي با پخش فيلمي مستند از يکي از پليدترين رازهاي بنيانگذاران حزب کار اسراييل كه آلوده کردن عمدي همه كودكان نسل "سفاردي ها يهوديان عرب " به مواد راديو اكتيو در فلسطين اشغالي بود ، پرده برداشت. شش هزار نفر از اين کودکان، کمي پس از تاباندن اين پرتوها، جان خود را از دست دادند. همچنين، بسياري از آنان به سرطان‌هاي پيشرفته‌اي مبتلا شدند که در طول زمان، هزاران نفر را کشت و هنوز هم در حال گرفتن جان باقيمانده آنهاست.
بر اساس این گزارش، فيلم "حلقه کودکان" با کارگرداني "ديويد بلهاسن" و " آشر حمياس" در سال 2004 ميلادي جايزه بهترين فيلم مستند فستيوال بين المللي فيلم حيفا را از آن خود کرد.
موضوع اين مستند، تاباندن عمدي پرتوهاي آسيب رسان به صدها هزار نفر از مهاجران كودك و نوجوان يهودي به فلسطين اشغالي است که از يهوديان عرب کشورهاي خاورميانه به اين سرزمين رفته و به "سفارديم" معروف بودند.
براساس اين گزارش، دکتر «چايم شبا»، مدير کل وزارت بهداشت اسرائيل در سال 1951 ميلادي به آمريکا رفت و با هفت ماشين اشعه ايکس اهدايي ارتش آمريکا به فلسطين اشغالي باز گشت.
اين گزارش مي افزايد: قرار بود، از اين ماشين‌‌ها براي يک آزمايش اتمي جمعي روي گروهي از جوانان سفاردي به عنوان خوک‌هاي آزمايشي استفاده شود.
هر جوان سفاردي 35 هزار بار که حداکثر دز تاباندن اشعه ايکس است، در معرض اين پرتوها قرار گرفت. دولت آمريکا براي اين کار، 300 ميليون ليره اسرائيل را در يک سال به رژيم صهيونيستي پرداخت کرد و اين در حالي بود که کل بودجه بهداشتي اين رژيم 60 ميليون ليره بود و پول پرداخت ‌شده توسط آمريکايي‌ها، برابر با ميلياردها دلار در حال حاضر است.
در اين گزارش تکان دهنده آمده است: براي گمراه کردن والدين قربانيان، اين کودکان به عنوان سفرهاي مدرسه‌اي به بيرون برده مي‌‌شدند و بعدها به والدين آنان گفته مي‌شد که آنها به علت ابتلا به «زردزخم» تحت درمان با اشعه ايکس قرار گرفته‌اند.
شش هزار نفر از اين کودکان، کمي پس از تاباندن اين پرتوها، جان خود را از دست دادند. همچنين، بسياري از آنان به سرطان‌هاي پيشرفته‌اي مبتلا شدند که در طول زمان، هزاران نفر را کشت و هنوز هم در حال گرفتن جان باقيمانده آنهاست.
بر پايه اين گزارش، زن کهنسالي که اشعه ايکس را به کودکان مي‌تابانده، گفت: «آنان کودکان را به صف مي‌آوردند. نخست سرهايشان را مي‌تراشيدند و به آن ژل ضدسوختگي مي‌ماليدند. سپس توپي را بين پاهاي آنان مي‌گذاشتند و به آنان مي‌گفتند که نگذارند توپ به زمين بيفتد که در نتيجه، آنان نيز تکان نخورده و ثابت مي‌ايستادند. ديگر بخش‌‌هاي بدن کودکان، هيچ محافظي نداشت. به من گفته شده بود که با اين کار، در از بين بردن زردزخم‌ها کمک مي‌کنيم. اگر مي‌دانستم اين کار چه خطراتي براي کودکان خواهد داشت، هيچ‌گاه حاضر به همکاري نمي‌شدم. هرگز».
به علت اين‌که تمامي بدن کودکان در معرض تشعشعات بود،‌ معمولا باعث اختلال در سيستم ژنتيکي کودکان مي‌شد که اين امر در نسل‌هاي بعدي هم تأثيرگذار بود.
اين فيلم به روشني نشان مي‌دهد که اين عمليات، تصادفي نبوده است. خطرات اشعه ايکس بيش از 40 سال است که شناخته شده و دستورالعمل‌هاي رسمي براي درمان و استفاده از اشعه ايکس در سال 1952 وجود دارد.
اين فيلم يك مورخ را نشان مي‌دهد که مي‌گويد: عمليات زردزخم يک برنامه حساب ‌شده براي پاک کردن رگه‌‌هايي از جامعه بوده که گمان مي‌شد، ضعيف هستند.
زن يهودي مراکشي که کودکان وي در اين عمليات صدمه ديده اند مي‌گويد: «اين يک هولوکاست بود؛ هولوکاست سفاردي. من مي‌‌خواهم بدانم چرا هيچ‌کس با آن مخالفتي نکرد؟».
کابينه دولت رژيم صهيونيستي را در زمان ثبت چنين اعمال بي‌رحمانه‌اي اين افراد تشکيل مي‌دادند: نخست وزير: دويد بن گوريون، وزير دارايي: اليزر کابلان، وزير دادگستري: لوي اشکول، وزير امور خارجه: موشه شارت، وزير بهداشت: يوسف بورگ، وزير کار: گولداماير، وزير پليس: آموس بن گوريون. ارشدترين پست خارج کابينه نيز متعلق به دبيرکل وزارت دفاع بود که در اختيار «شيمون پرز» بود.
نخست وزير «بن گوريون» که ظاهرا هراسناک بوده، بدون ترديد، پسر خود را به عنوان رئيس پليس انتصاب کرد تا در صورت دخالت ديگران، بتواند مشکل را حل کند.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

آلودگی تشعشع

پستتوسط najm134 » جمعه آپريل 23, 2010 6:31 pm

مبارزه داوود (انرژي پاک) با جالوت (صنعت هسته اي)
در گزارشي که قرار است در اواخر سال جاري در نشريه زيست محيطي فرهنگستان علوم سوئد موسوم به "امبيو" منتشر شود دو دانشمند انديشکده راکي مانتين در ايالت دنور امريکا صنعت هسته اي را به مثابه جالوت کند و سنگين تصوير کرده اند که نمي تواند با داوودهاي چابکتر يعني توليدکننده هاي کوچک برق نظير توربين هاي بادي يا صفحات خورشيدي رقابت کند.
اموري بي لووينس و ايمران شيخ در تحليل خود که " توهم هسته اي " نام دارد نوشته اند " تبديل جاه طلبي هاي هسته اي به دستاوردهاي واقعي ، سفارشهاي قطعي و نيروگاههاي عملياتي با موانع اساسي روبروست که اکنون مهمترين و اصلي ترين انها مسائل اقتصادي است چون موانع سياسي مرتبط با ايمني ، ضايعات هسته اي ، توليد و تکثير سلاحهاي هسته اي و غيره را مي توان از طريق صدور دستور دور زد که در کشورهاي زيادي هم اينگونه عمل شده است."
به گفته اين دو دانشمند سرمايه هاي خصوصي ،به علت هزينه سرسام اور اوليه مورد نياز براي احداث نيروگاه جديد هسته اي که دستکم پنج ميليارد دلار است و همچنين تجربيات قبلي درباره فراتر رفتن هزينه ها از پيش بيني هاي اوليه ، از انرژي هسته اي دوري مي کند. اين دو نوشته اند " در طول دوره احيا هسته اي که ظاهرا اکنون در جريان است هيچ پروژه جديد هسته اي توسط سرمايه هاي بخش خصوصي تامين نشده است. سرمايه گذاران توجه خود را به حوزه هايي معطوف کرده اند که هزينه ها و خطرات مالي کمتري دارد."
اما ايا توليد انرژي هاي بدست امده از باد ، خورشيد و سوخت هاي زيستي به ميزاني خواهد بود که به صورت قابل توجهي در تامين تقاضاي روز افزون جهان به برق که دولت امريکا مي گويد تا سال دو هزار و سي دو برابر خواهد شد مشارکت کند؟
پاسخ نويسندگان اين تحليل که توليد کوچک و غيرمتمرکز انرژي را به انقلابي تشبيه کرده اند که طي ان رايانه هاي خانگي متصل به يکديگر جانشين مراکز بزرگ رايانه اي شد، مثبت است. انها استدلال مي کنند که اين امر شروع به ايجاد تغييرات اساسي در صنعت برق به صورتي کرده است که انرژي هسته اي را بيش از پيش غير رقابتي نموده است.
در اين تحليل امده است " اطلاعات مربوط به صنايع جهاني و اطلاعات دولتها که هر سال از طرف موسسه راکي مانتين جمع اوري مي شود حاکي از ان است که برق توليدي از باد ، خورشيد ، سوختهاي زيستي و غيره در سال دو هزار و شش از برق هسته اي پيش افتاد ( هر کدام از اين دو يک ششم انرژي جهان را تامين مي کنند) . توليد انرژي از باد ، خورشيد ، سوخت هاي زيستي و غيره در سال دو هزار و دو هم از ظرفيت توليد برق هسته اي جهان بيشتر بود و روز به روز هم بر سرعت ان افزوده مي شود."
فرايند بررسي درخواست صدور مجوز هسته اي در حال حاضر سه تا چهار سال زمان مي برد. پس از اين مرحله انتظار مي رود که کار احداث نيروگاه هم اگر همه چيز خوب پيش رود حدود چهار سال زمان ببرد. موسسه ملي انرژي مي گويد تا سال دو هزار و شانزده بين پنج تاهشت راکتور در جهان تکميل خواهد شد.
تکميل به موقع و با بودجه کافي اين نيروگاهها [ که در گذشته اتفاق نادري بوده است ] شايد در حکم اغاز اين رنسانس هسته اي باشد. صنعت برق هسته اي هنوز راه درازي در پيش دارد.
توضيح: لزوم بهره مندي از دانش و فن آوري هسته اى به معني تاييد بكاركيري آن حتى براى توليد برق و انرزي نيست، جه اينكه اصل داشتن اين دانش و فن آوري براى كشورهاى اسلامي به عنوان سبر امنيتي بازدارنده در مقابل تهديدهاى سلطه استكباري امري ضروري است، لذا در كزارشات رسانه اعلى به جهت بحث توجه شده تا برداشت غلط نشود.

najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

آلودگی تشعشع

پستتوسط najm134 » جمعه آپريل 23, 2010 6:37 pm

نمکهای مصرفی یددار در کشور آلودگی رادیواکتیویته (در حد بالا) دارد
مدیرکل حفاظت محیط زیست استان مرکزی گفت: به استناد تحقیقات انجام شده یک متخصص تغذیه، نمکهای مصرفی یددار در کشور آلودگی رادیواکتیویته دارد و به شدت برای سلامتی مضر است.
دکتر "محمد باقر صدوق" روز چهارشنبه در شورای سلامت استان مرکزی افزود: ید مورد مصرف برای خوراک دام هر کیلو پنج دلار و درمصارف انسانی ‪۱۷‬دلار است و متاسفانه از این یدها بار رادیواکتیو عدد ‪ ۱۳۱‬و ‪ ۱۳۳‬در نمکهای یددار استفاده می‌شود.
وی گفت: درآزمایشهای انجام شده، نمکهای یددارآلودگی بالا به فلزات سنگین و مواد سمی دارد و علاوه براین، موارد ناخالصی‌های زیاد که موجب رسوب در اعضای بدن و افزایش فشار خون می‌شود نیز موجود است.
وی افزود: باتوجه به ‌اینکه مصرف نمک یکی از عادات رژیم غذایی مردم ایران است اصلاح ساختار غیربهداشتی آن ضروری به نظر می‌رسد.
رییس مرکز بهداشت استان مرکزی نیز گفت: جایگزینی نمک های یددار به جای نمکهای معمولی طی برنامه‌ای از سال ‪ ۷۲‬در وزارت بهداشت و درمان آغاز شده و اکنون پوشش صددرصدی دارد.
دکتر "علی‌اصغر فرازی" افزود: باتوجه به آلودگی‌های ذکرشده‌ امسال استفاده از نمکهای یددارکیسه زرد که آغشته به آرسنیک ، سرب و سایرمواد سمی خطرناک بوده از سوی وزارت بهداشت و درمان ممنوع و استفاده‌از نمکهای تصفیه پیشنهاد شده‌است.
تذكر:
* خيلي مايه تاسف است كه به مدت بانزده سال طي يك برنامه سراسري؛ نمك مصرفي كل كشور تحت پوشش اين آلودگی عميق قرار كرفته است، و الآن بعد از كذشت بانزده سال از عموميت صدرصدي آن اين مشكل بزرك بيان و افشا مي شود.
* اين خبر كوتاه بيامهاى فراواني براى اهل علم و تامل دارد:
تشخيص سطح آكاهي متخصصين و متصديان بهداشت كشور،
ميزان سلامت طرحهاى عمومي،
وسعت تبليغات غير واقعي به اصطلاح علمي
و اهداف استكبار جهاني و عوامل داخلي از اين نوع اقدامات.

* خداوند به اين مسئول حفاظت محیط زیست خير بدهد كه مردم را از اين خطر آكاه كرد.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

مواد رادیواکتیو چه بلایی بر سر اقیانوس آرام می‌آورند؟

پستتوسط najm134 » جمعه مه 13, 2011 10:35 am

مواد رادیواکتیو چه بلایی بر سر اقیانوس آرام می‌آورند؟
پس از سرازیر شدن مقادیر بالای مواد رادیواکتیو به آب‌های اقیانوس آرام، گفته شد که بزرگی اقیانوس، از غلظت و خطر این مواد می‌کاهد، اما در واقع هیچ کس نمی‌داند چه اتفاقی دارد می‌افتد!
تصوير
آب‌های آلوده نیروگاه داییچی فوکوشیمای ژاپن به آب‌های اقیانوس راه پیدا کردند و ارزیابی آب اقیانوس در فاصله چنیدن کیلومتری شمال و جنوب منطقه آسیب‌دیده، حاکی از آلودگی آب اقیانوس به مواد رادیواکتیو است.

به علاوه،‌ تپکو (شرکت انرژی توکیو الکتریک که اپراتور نیروگاه فوکوشیما است) برای خلاص شدن از آب آلوده، بخش زیادی از آن را مستقیما روانه اقیانوس کرد. تنها حرف اطمینان‌بخشی که دائم شنیده می‌شود این است که اقیانوس خیلی بزرگ است!
البته کسی این واقعیت را که اقیانوس بزرگ است و مواد رادیواکتیو در آن رقیق می‌شوند، زیر سوال نمی‌برد؛
اما به گزارش نیچر، دانشمندان بسیاری خواهان انجام مطالعات گسترده در آب‌های اطراف فوکوشیما شده‌اند تا هر آسیب احتمالی به اکوسیستم آبی بررسی شود.
البته کسی انتظار ندارد که مواد رادیواکتیو به سرعت به موجودات آبزی آسیب زده باشد،‌
اما ایزوتوپ‌هایی که نیمه‌عمر طولانی دارند وارد چرخه غذایی می‌شوند و انباشتگی آن‌ها می‌تواند به عنوان مثال باعث مرگ ماهی‌ها و پستانداران آبزی و کاهش جمعیت آن‌ها شود.
ولی اوضاع چه‌قدر نگران‌کننده است؟ کن بوسلر، از موسسه اوشن‌گرافیک در ماساچوست در این‌باره می‌گوید:
«این که مقدار این مواد در آب به حدی رسیده که می‌توانیم آن‌ها را اندازه‌گیری کنیم، لزوما بدین معنا نیست که خطرناک هستند؛ اما این اولین باری است که انسان باعث آزادسازی این حجم از مواد رادیواکتیو درون آب اقیانوس شده و ما نمی‌دانیم چه اتفاقی می‌افتد.»
در دو هفته گذشته تمرکز بالای دو ماده رادیواکتیو ید 131 (با نیمه‌عمر 8 روز) و سزیوم 137 ( با نیمه‌عمر 30 سال، یعنی پس از 30 سال مقدار مواد رادیواکتیو به نصف کاهش می‌یابد) در نمونه‌های جمع‌آوری‌شده در خود نیروگاه و فاصله 30 کیلومتری ساحل دیده شده است.
تا آخر ماه مارس (18 روز پیش) سطح مواد رادیواکتیو ده‌ها هزار بار بیشتر از قبل از حادثه بود. به علاوه احتمال دارد به غیر از ید 131 و سزیوم 137، مواد رادیواکتیو دیگری هم وارد آب شده باشد.
یکی از مشکلات موجود این است که هنوز نمی‌دانیم چه میزان ماده رادیواکتیو وارد اقیانوس شده و این روند همچنان ادامه دارد و اگر مشکلات تازه‌ای در فوکوشیما پیش بیایند،‌ ممکن است حجم قابل توجهی از آب آلوده به رادیواکتیو به اقیانوس سرازیر شود.
علی‌رغم همه این تردیدها، دانشمندان موسسه ملی علوم رادیولوژیک ژاپن در حال برنامه‌ریزی مطالعاتی برای ارزیابی میزان مواد رادیواکتیو انباشته‌شده در بافت‌ها، ماهیچه‌ها، استخوان‌ها و تخمک‌های موجودات دریایی هستند.
آن‌ها همچنین می‌خواهند مدلی بسازند که تاثیر بلندمدت رادیوایزوتوپ‌ها را بر محیط آبی و مقدار کل ماده رادیواکتیوی که موجودات دریایی با آن مواجه خواهند شد نشان دهد.
در حال حاضر گروهی به سرپرستی دومینیک بوست، مدیر موسسه فرانسوی امنیت هسته‌ای و حفاظت در برابر مواد رادیواکتیو، در حال پیش‌بینی سطح آلودگی در موجودات زنده و رسوب بستر اقیانوس بر اساس تخمین مقدار رادیوایزوتوپ‌های آزادشده از فوکوشیما و نمونه‌های جمع‌آوری‌شده است.
بر اساس محاسبات این گروه،‌ حدود 50 رادیوایزوتوپ، میزان 10 هزار بکرل در لیتر آلودگی رادیواکتیو را در فاصله 300 متری فوکوشیما شکل می‌دهند.
قبل از حادثه، میزان سزیوم 137 در این آب‌ها حدود 3هزارم بکرل در لیتر و مقدار ید 131 هم غیرقابل تشخیص بود.
این محققین معتقدند بستر اقیانوس در آن منطقه می‌تواند حاوی بین 10 هزار تا 100 هزار بکرل بر کیلوگرم ماده رادیواکتیو باشد.
این رقم در جلبک‌هایی که برخی از آن‌ها ید جذب می‌کنند،‌ تا 100 میلیون بکرل بر کیلوگرم هم می‌رسد.
قوانین ژاپن، مصرف ماهی‌های حاوی 500 بکرل بر کیلوگرم سزیوم 137 و 2000 بکرل بر کیلوگرم ید 131 را ممنوع می‌داند.
البته هر چه زمان بگذرد و هر چه از فوکوشما دورتر شویم، میزان آلودگی کاهش می‌یابد،‌ به شرط این که مواد بیشتری در حال نشت به آب اقیانوس نباشد.
اما در منطقه نزدیک به فوکوشیما ممکن است تا سال‌های متمادی مقداری از مواد رادیواکتیو با دوز پایین باقی بماند.
بررسی همه این فرضیه‌ها نیاز به مطالعات گسترده بین‌المللی دارد.
وارد ویکر، متخصص سلامت محیطی و رادیولوژیک در دانشگاه ایالتی کلرادو در غرب امريكا
هم بر نیاز به مطالعه تاکید دارد.
به نظر او،‌ برای انجام این مطالعات، نیاز به نمونه‌گیری‌های متعدد از منطقه نزدیک به فوکوشیما و مناطق دورتر داریم.
او می‌افزاید:‌ باید میزان رادیونوکلیدها را در آب، بستر اقیانوس، پلانکتون‌ها،‌ نرم‌تنان،‌ سخت‌پوستان، جلبک‌های دریایی و ماهی‌ها اندازه‌گیری کنیم و سلامت اکوسیستم دریا را تحت نظر بگیریم.
البته برای چندین هفته مصرف آبزیان برای انسان‌ها ممنوع خواهد بود،‌ اما ویکر شک دارد که دانشمندان بتوانند تغییرات ژنتیکی احتمالی در آبزیان بر اثر مواد رادیواکتیو را تشخیص بدهند. هر موجود تغییریافته ژنتیکی ‌ممکن است به هر جایی در اقیانوس برود یا خیلی زود، ‌قبل از این که ما پیدایش کنیم، بمیرد.
به علاوه تشخیص این که هر پدیده‌ای بر اثر مواد رادیواکتیو روی داده یا این که به موارد دیگری چون آلودگی آب (که از قبل وجود داشته) و تخریب‌های ناشی از سونامی بر می‌گردد، ‌بسیار دشوار خواهد بود.
پس چه باید کرد؟ برونو فیوت،‌ رادیواکولوژیست موسسه فرانسوی امنیت هسته‌ای و حفاظت در برابر مواد رادیواکتیو پیشنهاد می‌کند که روی گونه‌های خاص متمرکز شویم. وی می گوید: «به نظر من،‌ جلبک قهوه‌ای باید یکی از اولویت‌های مطالعاتی دانشمندان در شرایط فعلی باشد.
جلبک قهوه‌ای که لامیناریا دیجیتاتا نامیده می‌شود، در آب‌های ساحلی ژاپن در اقیانوس آرام فراوان است.
این جلبک برای حفاظت از خودش در برابر آسیب‌های بیرونی مانند آلودگی، ید جذب می‌کند.
جلبک قهوه‌ای می‌تواند 10 هزار برابر محیطی که در آن زندگی می‌کند،‌ ید در خود انباشته سازد.
جلبک قهوه‌ای قهرمان جهان در جذب ید است. بنابراین می‌تواند شاخص خوبی از میزان آلودگی سایر موجودات دریا به ایزوتوپ رادیواکتیو ید 131 باشد».
در نهایت به نظر می‌رسد دانشمندان فراوانی در سراسر جهان، ‌آماده‌اند تا تاثیر مواد رادیواکتیو بر زندگی موجودات آبزی اطراف ژاپن را بررسی کنند.
فقط یک مشکل باقی می‌ماند، در شرایط بحرانی حاضر، چه کسی قبول می‌کند برای نمونه‌برداری وارد این آب‌ها شده و به فوکوشیما نزدیک شود؟
یولف ریبسل ، زیست‌شناس و متخصص اقیانوس‌نگاری موسسه علوم دریایی لایب‌نیتز آلمان در این باره می‌گوید:
«البته ما از هر مطالعه‌ای استقبال می‌کنیم،‌ اما من به طور قطع نمی توانم از دانشجویانم بخواهم در شرایط موجود به فوکوشیما نزدیک شوند!»
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

مروری بر حادثه عظیم نیروگاه هسته ای چرنوبیل

پستتوسط najm134 » شنبه ژوئن 04, 2011 9:23 pm

مروری بر حادثه عظیم نیروگاه هسته ای چرنوبیل
پرخرج ترین حادثه تاریخ با هزینه ای بالغ بر 200 میلیارد دلار !
چرنوبیل شهری در اکراین است که در استان کیف پایتخت اکراین و در نزدیکی مرز بلاروس قرار دارد. این شهر به علت حادثه چرنوبیل که در نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل که در ۱۴.۵ کیلومتری این شهر قرار داشت اتفاق داد خالی از سکنه شد. این حادثه در 26 اپریل 1986 میلادی (دقیقا 25 سال پیش در چنین روزی) در رآکتور شماره ۴ نیروگاه چرنوبیل اکراین که از نوع رآکتورهای RBMK بود رخ داد. از حادثه اتمی چرنوبیل بعنوان بدترین حادثه اتمی غیرنظامی تاریخ جهان نام برده شده است. شما اعضای خوب گروه خورشید در ادامه همین ایمیل مختصری از جزئیات رخ داده در این فاجعه بزرگ را به همراه تصاویر مربوطه خواهید دید.
تصوير
"تصویری از نیروگاه اتمی چرنوبیل در شهر چرنوبیل"
استفاده از انرژی هسته ای برای مصارف صلح آمیز، در كنار منافع و مزایای بسیاری كه برای كشور ها به ارمغان می آورد، خطرات و چالش های بهداشتی و زیست محیطی متعددی را نیز ممكن است با خود در پی داشته باشد، به خصوص زمانی كه به كارگیری انرژی هسته ای از قالب كنترل شده خارج شود و اصول ایمنی و حفاظتی مربوطه رعایت نشود. هر گونه كوتاهی و اهمال كاری در این خصوص، عوارض جبران ناپذیری برای سلامت انسان و محیط زیست به همراه خواهد داشت. یك انفجار هسته ای ناخواسته یا تعمدی، نشت مواد رادیواكتیو از رآكتور های آسیب دیده یا فرسوده نیروگاه ها یا مراكز فناوری هسته ای، بروز آلودگی رادیواكتیو در حین حمل، جابه جایی و ذخیره سازی سوخت و زباله اتمی و آلوده شدن محیط و افراد درگیر عواقب فاجعه باری خواهند داشت. تشعشعات ساطع شده از هسته اتم های رادیواكتیو یا انفجار كنترل نشده ناشی از هم جوشی (fusion) یا شكافت (fission) هسته ای، خطرهایی برای انسان و محیط زیست به دنبال دارد كه به خطرات هسته ای (nuclear hazards) معروف است.
تصوير
و اما چگونگی حادثه چرنوبیل
بیشتر ما درباره حادثه چرنوبیل چیزهایی شنیده ایم؛ 26 اپریل 1986 ساعت 1:24 صبح،‌ شعله ای رنگین كمانی به اوج 1000 متری آسمان اوكراین زبانه كشید. راكتور چهارم نیروگاه اتمی چرنوبیل منفجر شده بود. نشان از این واقعه بود که نبرد چرنوبیل آغاز شده بود. 8 ماه، 800 هزار سرباز جوان، معدنكاران و حتی شهروندان عادی از گوشه و كنار اتحاد جماهیر شوروی تلاش می كردند تشعشعات را كنترل كنند، مقبره ای سنگی دورتادور راكتور ویران شده بسازند و مهم تر از همه اینكه دنیا را از انفجاری دیگر نجات دهند. انفجار اتمی ثانویه، ناشی از واكنش های زنجیره ای مهیب، ‌10 برابر قوی تر از هیروشیما، هر لحظه تهدید می كرد كه نه تنها كل اوكراین بلكه نیمی از اروپا را از چهره زمین محو كند! رقابتی علیه زمان كه اولین شركت كنندگان نبرد چرنوبیل هرگز فراموش نخواهند كرد. اروپا در آستانه فاجعه بود. این حادثه با هزینه ای بالغ بر 200 میلیارد دلار پرخرج ترین حادثه تاریخ به شمار می رود.
تصوير
چگونگی بروز حادثه
در 25 و 26 آوریل 1986 متصدیان راکتور برای انجام آزمایشی سیستم ایمنی راکتور را غیر فعال کردند (کندکننده‌های نوترون را از آن خارج کردند). نتیجه آن راکتوری بدون کندکننده مناسب و از کنترل خارج شدن آن بود. بدون توانایی در کنترل رآکتور، دمای آن به حدی رسید که بیشتر از حرارت خروجی طرح ریزی شده بود. حادثه زمانی آغاز شد که در 10:11 شب 25 آوریل 1986نیروگاه چرنوبیل دستور کاهش میزان قدرت رآکتوربرای تست را دریافت نمود و نیروگاه شروع به کاهش قدرت رآکتور شماره چهار تا 30 درصد نمود. دو اشتباه واقعه مهلک چرنوبیل را رقم زد اولین اشتباه زمانی بود که کنترل کننده رآکتور به اشتباه و بر اثر عدم تنظیم کردن میله‌های جذب نوترون نیروی راکتور را تا یک درصد کاهش داد و رآکتور بیش از پیش افت قدرت پیدا کرد. در اینجا بود که پرسنل دومین اشتباه خود را انجام دادند و تقریبا تمامی میله‌های کنترل را از داخل رآکتور بیرون کشیدند. این همانند زمانی است که اتومبیلی را در آن واحد هم گاز داد و هم ترمز گرفت. در این زمان و با وجود نبود میله‌های کنترل کننده قدرت در داخل منطقه فعال نیروی رآکتور به 7درصد افزایش پیدا نمود.
تصوير
در 1:24 صبح یک انفجار اولیه پوشش 1000 تنی بالای رآکتور را بلند و راه را برای خروج مقدار زیادی بخار آب داغ هموار کرد و این مقدمه‌ای بود بر انفجار دوم ناشی از هیدروژن، که ممکن است حاصل ترکیب بخار آب لوله‌های پاره شده و زیرکونیوم و یا حتی گرافیت هسته رآکتور بوده باشد. انفجار دوم سقف رآکتور را پاره کرد و 25درصد از تأسیسات هسته رآکتور را از بین برد. گرافیت (کندکننده) سوزان و مواد داغ هسته که در اثر انفجار بیرون ریخته بود، باعث ایجاد حدود 30 آتش سوزی جدید شد، و این شامل سقف قیر اندود و قابل اشتعال واحد 3نیز می‌شد که مجاور واحد4 واقع شده بود.
عواقب حادثه چرنوبیل
تعداد زیادی از کارکنان تأسیسات در عرض چند ساعت نشانه‌های دریافت تشعشع رادیو اکتیو را نشان دادند. عده زیادی کارمند و آتش نشان که بدون محافظ مشغول به کار بودند، بیشتر بخاطر شروع آتش سوزی در سقف واحد 3 بود که پیش بینی‌های ایمنی را نادیده گرفتند. عده افرادی که در بیمارستانها بستری شدند، تا ساعت6 صبح به 108 و تا پایان روز اول به 132نفر رسید. پس از انفجار ابتدا محیط اطراف تاسیسات به امواج رادیواکتیو آلوده گشت و بعد به تدریج ابرهای آلوده به نواحی دورتر سرکشیدند و بارش باران سبب شد که بخش‌های وسیعی از اروپا به مواد رادیواکتیو آلوده شود. در اثر انفجار در راکتور بلوک چهار تاسیسات اتمی چرنوبیل، مواد رادیواکتیو برای ساختن حدود 100 بمب اتمی آزاد شدند. اگرچه در آن سال مقامات اتحاد جماهیر شوروی سابق در آن زمان، پخش هر گونه خبری را در مورد این فاجعه به شدت ممنوع ساختند اما در مقایسه جوامع بشری، فاجعه چرنوبیل دهشتناک ترین فاجعه تکنوژنیک انسانی در تمام تاریخ به شمار می‌آید.
تصوير
در اثر فاجعه چرنوبیل قریب به 5 میلیون نفر آسیب دیدند، حدود 3 هزار مرکز مسکونی در جمهوری روسیه، سفید اوکراین و فدراسیون روسیه با ذرات رادیو اکتیو آلوده شدند. از میان آنها، 2218 شهر و روستا با جمعیت حدود 2.4 میلیون نفر در محدوده اوکراین قرار داشتند، فاجعه چرنوبیل جمعیت کشورهای مذکور را تحت الشعاع قرار داد. غیر از اوکراین، جمهوری روسیه سفید و فدراسیون روسیه، کشورهای سوئد، نروژ، لهستان، بریتانیای کبیر و برخی کشورهای دیگر نیز اثرات فاجعه را احساس کردند. عوامل اصلی فاجعه انجام آزمایش بدون فراهم بودن شرایط، سطح پایین دانش امنیت هسته‌ای دانشمندان شوروی، سطح ناکافی ایمنی در راکتور، اشتباهات پرسنل اعلام شد.
نتایج فاجعه در نیروگاه چرنوبیل از تاریخ 27 آوریل 1986 تحت ریاست کمیسیون دولتی شوروی آغاز شد. این عملیات از نیمه دوم روز 30 آوریل شروع شد و تا سال1991ادامه یافت. در اولین گام یک منطقه انزوا در محدوده 30 کیلومتری اطراف نیروگاه چرنوبیل تعیین شد. از 27 آوریل سال 1986 حکومت اوکراین ساکنین شهرهای پریپیتت و چرنوبیل، و روستاهای داخل منطقه 30 کیلومتری (حدود 100 هزار نفر) را به خارج این محدوده انتقال داد. پنهان کردن اطلاعات مربوط به فاجعه چرنوبیل باعث شکل گیری و گسترش شایعات باور نکردنی پیرامون نتایج فاجعه شد. ریاست شوروی از پذیرش همکاری بین المللی برای انجام عملیات امحاء نتایج فاجعه هسته‌ای امتناع کرد. تنها در سال 1989 بود که حکومت شوروی از آژانس انرژی اتمی به منظور ارزیابی کارشناسی عملیات امحاء، درخواست کمک کرد. فاجعه چرنوبیل وضعیت تشعشع در محدوده‌های بسیاری از کشورهای اروپایی را به شدت تغییر داد که در ماه می‌سال1986 در تمامی کشورهای نیمکره جنوبی، در اقیانوسهای آرام، اتلانتیک و منجمد شمالی ملاحظه می‌شدند.
هیچ کس دقیقا نمی داند بر اثر این انفجار، از 180 تن سوخت هسته ای موجود چه میزان آن وارد اتمسفر شد. با وجود گذشت 25 سال از این فاجعه حدود 9 میلیون نفر در نواحی آلوده به رادیواکتیو چرنوبیل سکونت دارند و پیش بینی کارشناسان انگلیسی گویای این مسئله تلخ است که حدود 66 هزار نفر دیگر به علت ابتلا به سرطان كه انفجار نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل باعث آن شده است در سالهای آینده جان خود را از دست خواهند داد كه این میزان 15 برابر پیش بینی‌های سازمان ملل است.

15 پرسش و پاسخ در مورد فاجعه چرنوبیل

1. چه عاملی باعث حادثه چرنوبیل شد؟

26 آوریل 1986، قسمت چهار راكتور RBMK در نیروگاه هسته‌ای چرنوبیل در اوكراین در جریان یك آزمایش از كنترل خارج شد و انفجار عظیمی را در ساختمان راكتور ایجاد كرد. قسمتی از ساختمان تخریب شد و مقدار زیادی پرتو در آن ناحیه آزاد شود ضرایب ایمنی دیگر به كار نمی‌آمدند، سوخت اورانیوم موجود در راكتور بیش از حد گرم شد و به صورت مذاب در موانع حفاظتی جریان پیدا كرد. راكتورهای RBMK در آن زمان، از سیستمی كه الان به آن نگهدارنده می‌گویند برخوردار نبودند.
تصوير
این سیستم در واقع یك گنبد ساخته شده از سیمان و فولاد است كه علاوه بر سقف راكتور روی آن قرار می‌گیرد و باعث می‌شود تا در صورت بروز چنین حادثه‌ای پرتوها داخل راكتور بمانند و در فضای خارج پخش نشوند. با گذشت زمان، عناصر رادیواكتیوی مثل پلوتونیوم، ید، استرانتیوم و سزیوم در كل منطقه پخش شده بودند. علاوه بر این بلوك‌های گرانیتی كه به‌ عنوان متعادل نگهدارنده درRBML نگهداری می‌شوند با ورود هوا به راكتور و گرمای ناشی از انفجار آتش گرفتند كه این قضیه هم باعث شد پرتوهای موجود در مركز راكتور به بیرون تابیده شوند.
2. بلافاصله پس از حادثه، چند نفر از مردم كشته شدند؟
انفجار اولیه منجر به مرگ دو نفر از كارگران شد اما 28 آتش‌نشان و كارگرانی كه راكتور را تمیز كردند تنها در فاصله سه ماه بعد از حادثه به دلیل بیماری‌های ناشی از پرتوهای رادیواكتیو و ایست قلبی جان سپردند.
تصوير
3. چند نفر از منطقه حادثه تخلیه شدند؟
همه ساكنان شهر پریپیات با جمعیت بیش از 49 هزار نفر كه در فاصله سه كیلومتری نیروگاه قرار داشتند در ظرف 36 ساعت تخلیه شدند. در هفته‌ها و ماه‌های بعد 67 هزار نفر از ساكنین منطقه جابجا شدند و به جاهایی كه دولت برایشان در نظر گرفته بود رفتند. به‌طور كلی، تخمین‌زده شده كه نزدیك به 200 هزار نفر در اثر حادثه چرنوبیل مجبور به تغییر مكان شدند.
تصوير
4. تأثیرات حادثه چرنوبیل بر سلامت افرادی كه در معرض پرتوهای رادیواكتیو قرار گرفته بودند چه بود؟
حداقل 1800 مورد سرطان تیروئید كودكان در بین جوانان 14-0 ساله گزارش شد. این میزان سرطان تیروئید خیلی‌خیلی بیشتر از میزان طبیعی آن است. غده تیروئید كودكان به شدت تحت‌تأثیر پرتوهای رادیواكتیو عنصرید است. این قضیه باعث می‌شود سرطان به راحتی در كودكان آغاز شود و آن را می‌شود هم با جراحی و هم با دارو درمان كرد. مطالعات وضعیت سلامت روی كارگرانی كه وظیفه تمیز كردن راكتور را برعهده داشتند نشان داد ارتباط مستقیمی بین در معرض پرتوهای رادیو اكتیو قرار گرفتن و بروز سرطان در آنها وجود دارد. تأثیرات روانشناختی حادثه چرنوبیل نه تنها در آن زمان بلكه هنوز هم ادامه دارد. بلافاصله بعد از حادثه خودكشی‌های زیادی انجام شد. افراد زیادی به الكل معتاد شدند و افسردگی افزایش پیدا كرد.
تصوير
5. چه عناصر رادیواكتیوی وارد محیط اطراف شدند؟
بیشتر از 100 عنصر رادیو اكتیو بعد از انفجار چرنوبیل وارد منطقه شدند. البته اكثر این عناصر نیمه عمر كوتاهی داشتند و خیلی زود پرتوزایی خود را از دست دادند. ید، استرانسیوم و سزیوم خطرناك‌ترین عناصری بودند كه آزاد شدند و به ترتیب نیمه عمری برابر با 8 روز، 29 سال و 30 سال داشتند. به همین دلیل ایزوتوپ‌های استرونتیوم – 90 و سزیوم – 137 هنوز در منطقه موجود هستند. همانطور كه ید باعث سرطان تیروئید می‌شود، استرونتیوم هم لوسمی یا سرطان خون ایجاد می‌كند. سزیوم هم عنصری بود كه بیشتر از همه عناصر پراكنده شد و بیشتر از همه آنها هم در طبیعت باقی می‌ماند. این عنصر بقیه اعضای بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد و كار كبد و طحال را مختل می‌كند.
تصوير
6. منطقه‌ای كه تحت تأثیر پرتوها قرار گرفت چقدر بزرگ بود؟
منطقه‌ای در حدود 150 هزار كیلومتر مربع در بلاروس، روسیه و اوكراین آلوده شد. این منطقه فضایی به شعاع 500 كیلومتر در شمال نیروگاه را تشكیل می‌داد. منطقه‌ای به شعاع 30 كیلومتر دورتادور نیروگاه هم به عنوان "منطقه ورود ممنوع" تعیین شده و هیچ‌كس حق زندگی در آن را ندارد. پرتوهای رادیواكتیو در كل نیمكره شمالی به ‌وسیله باد و طوفان‌ها پراكنده شدند كه البته میزان آنها چندان قابل توجه نیست.
تصوير
7. بعداز وقوع حادثه چگونه منطقه را پاك‌سازی كردند؟
كارگران امداد برای پاك‌سازی منطقه و نیروگاه بلافاصله دست به‌كار شدند. اكثر این كارگران، كارمندان نیروگاه و آتش‌نشان‌های اوكراینی به علاوه سربازان و معدنكاران روسی، بلاروسی، اوكراینی و معدنكاران دیگر نقاط اتحاد جماهیر شوروی بودند. تعداد امدادگران دقیقاً مشخص نیست چون افراد زیادی درگیر پاك‌سازی شدند. آمار ثبت‌نام‌های روسیه تقریباً 400 هزار كارگر بود كه البته 600 هزار نفر به‌ عنوان كارگر روزمزد در این پروژه شركت كردند. برای این افراد خدمات ویژه‌ای به‌ عنوان كسانی كه در پاكسازی شركت كرده بودند در نظر گرفته شد.
تصوير
وظایف این كارگران متفاوت بود. آنها روی ساختمان‌ها و شهرها كار می‌كردند. به مردمی كه مجبور به تخلیه شده بودند یاری می‌رساندند. سیستم‌های تصفیه آب، زباله‌دان و … درست می‌كردند و مهمترین كارشان ساخت پوششی برای قسمت چهار نیروگاه بود تا عناصر پرتوزا در آنجا بمانند و از پرتوزایی آنها جلوگیری شود.

8. آیا بقیه كشورهای اروپایی هم تحت‌تأثیر پرتوها قرار گرفتند؟
كشورهای اسكاندیناوی و دیگر قسمت‌های جهان هم تحت‌تأثیر پرتوهای رادیواكتیو قرار گرفتند. سزیوم و دیگر ایزوتوپ‌های رادیواكتیو توسط باد به شمال یعنی كشورهای سوئد، فنلاند و دیگر كشورهای نیم‌كره شمالی رفتند. در سه هفته اول پس از زلزله اتمی، میزان پرتوها در نقاط مختلف جو در سراسر جهان بیش از حد معمول بود. اما این پرتوها خیلی زود كاهش یافتند. هیچ تحقیقی نتوانست رابطه مستقیمی بین حادثه چرنوبیل و افزایش خطر سرطان و دیگر مشكلات را در كشورهای اوكراین، بلاروس و فدراسیون روسیه برقرار كند.
تصوير
9. بعد از حادثه برای حیوانات و محیط‌زیست چه اتفاقی افتاد؟
در گیاهان و حیوانات جهش‌های ژنتیكی رخ داد. شكل برگ‌ها عوض شد و حیوانات ناقص الخلقه به دنیا می‌آمدند. با وجود بالا رفتن پرتوزایی در منطقه پس از حادثه، بعضی حیوانات هنوز در آنجا زندگی می‌كنند. گوزن، گرگ، گراز و بعضی پرندگان هنوز در منطقه موجودند.
تصوير
10. آیا الان امكان دارد كه از منطقه بازدید كرد؟
منطقه چرنوبیل را می‌شود بازدید كرد. حتی منطقه ممنوعه را كه در واقع دایره‌ای به شعاع 30 كیلومتر دور نیروگاه است و البته الان همه راكتورها بسته هستند. هرچند هنوز بعضی ایزوتوپ‌ها در فضای منطقه وجود دارند و از خودشان پرتو ساطع می‌كنند. اگر به مدت كوتاهی در معرض این پرتوها قرار بگیرید زیاد خطرناك نیستند. بعضی از ساكنان منطقه ممنوعه با اراده و تصمیم خودشان به خانه‌هایشان برگشته اند و در مناطقی زندگی می‌كنند كه میزان پرتوهای رادیو اكتیو در آن بیشتر از حد معمول است. هرچند، این چندان كشنده نیست. قرار گرفتن در معرض پرتوها برای مدت كوتاهی خیلی كم خطرناك‌تر از قرارگرفتن در مقابل حجم عظیمی از پرتوهای رادیواكتیو در یك لحظه است. تا به‌حال مطالعات توانسته‌اند وجود رابطه مستقیم بین پرتوهای كم خطر ابتلا به سرطان را اثبات كنند.
تصوير
11. چه روش‌های ایمنی برای دیگر راكتورهای RBMK درنظر گرفته شده تا دوباره چرنوبیل تكرار نشود؟
درس‌هایی كه از این حادثه گرفته شد توسط آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به صورت یك نیروی محركه در طول یك دهه برای كشورهای اروپای شرقی و مركزی و كشورهای اتحاد جماهیر شوروی سابق درآمد. مهمترین كار، تهیه لیستی از ضعف‌های راكتورهای VVR و RBMK بود. ارتقای سیستم‌ها و اعمال روش‌های ایمنی بیشتر در كلیه راكتورهای RBMK در دستور كار قرار گرفت.
” دسامبر سال 2000، آخرین راكتوری هم كه در چرنوبیل مشغول فعالیت بود بسته شد و پروژه انهدام آغاز گشت. در این پروژه همه سوخت‌ها و زباله‌ها جابه‌جا و در جای امنی انبار می‌شوند و تمامی نیروگاه و منطقه اطراف شامل هر ذره آب یا هردانه خاك كه ممكن است رادیواكتیو باشد پاكسازی می‌شود. "
تصوير
12. در مقایسه چرنوبیل با انفجار بمب اتمی در هیروشیما و ناكازاكی كدام قوی‌تر بودند؟
حادثه چرنوبیل تقریباً 400 بار قوی‌تر از بمبی بود كه در هیروشیما منفجر شد. هرچند بمب‌های اتمی كه توسط كشورهای مختلف به صورت آزمایشی در فاصله سال‌های 1960 تا 1970 منفجر شدند، 100 تا 1000 برابر بیشتر از چرنوبیل ماده رادیواكتیو وارد طبیعت كردند.
تصوير
13. ساكنین قدیمی چرنوبیل الان در چه وضعیتی به سر می‌برند؟
187 گروه كوچك از مردم در حال حاضر در منطقه ممنوعه زندگی می‌كنند. عده كمی از ساكنین خواسته اند كه به این منطقه برگردند اما به كودكان اجازه داده نشد كه در این منطقه زندگی كنند. اكثر مردمی كه كوچ كردند در شهرهایی كه تازه ساخته شده مثل اسلاووتیچ زندگی می‌كنند و امروز که 25 سال از حادثه چرنوبیل می گذرد، بنظر می رسد که شهر چرنوبیل همچون شهر ارواح خالی از سکونت است.
تصوير
14. حالا كه نیروگاه كاملاً بسته شده چه اتفاقی برای آن می‌افتد؟
15 دسامبر سال 2000، آخرین راكتوری هم كه در چرنوبیل مشغول فعالیت بود بسته شد و پروژه انهدام آغاز گشت. در این پروژه همه سوخت‌ها و زباله‌ها جابه‌جا و در جای امنی انبار می‌شوند و تمامی نیروگاه و منطقه اطراف شامل هر ذره آب یا هردانه خاك كه ممكن است آلوده به رادیواكتیو باشد پاكسازی می‌شود. الان 3 راكتور غیرفعال در چرنوبیل وجود دارد كه زمان در نظر گرفته شده برای پروژه پاكسازی آنها چندین دهه است. این پروژه تحت نظارت دولت اوكراین انجام می‌شود و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی هم با ارائه خدمات مهندسی، برنامه‌ریزی و مشاوره‌ای به اوكراین كمك خواهد كرد. سرنوشت راكتور چهارم كه باعث حادثه سال 1986 شد هنوز مشخص نیست.

15. وضعیت لایه محافظتی كه روی راكتور چهارم كشیده شده چطور است؟

با وجود هزاران وضعیت خطرناك و پیچیده، هزاران كارگر، این لایه را درست كردند. این لایه در فاصله 6 ماهه بعد از انفجار در حالی كه پرتوهای رادیو اكتیو در حداكثر میزان خود بودند توسط كارگران ایجاد شد. سقف سیمان و فولادی سنگین با آخرین تكنولوژی ساخته شد و تعمیرات و بازسازی‌های زیادی هم مثل تهویه و قوی‌سازی سقف روی آن انجام شد. بانك اروپایی برای بازسازی و توسعه برای پروژه این لایه محافظتی در هشت یا نه سال آینده، 765 میلیون دلار در اختیار بنیاد لایه محافظتی چرنوبیل قرار داده است.

ارزش داشتن ایمنی و سلامتي ملتها براى حكومتها
و حفاظت مردم از فجايع احتمالي اسيب مراكز اتمي
اقتضا دارد كه تاسيسات اتمي را در نقاط دور از تجمعات شهري ايجاد كنند
نه اينكه انها را لابلاي شهرهاى بزرك و مراكز تراكم انساني قرار بدهند
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

سطح تشعشعات رادیواکتیو فوکوشیما به چرنوبیل نزدیک می‌شود

پستتوسط najm134 » شنبه جولاي 16, 2011 5:24 pm

در پی بروز بحران هسته‌ای در نیروگاه آسییب دیده از زلزله و سونامی فوکوشیما، میزان اتنشار ید و سزیوم رادیواکتیو، در آستانه سطوحی است که پیش از این تنها در فاجعه چرنوبیل در سال 1986 دیده شده بود.
مجید جویا: در پی بروز بحران هسته‌ای در نیروگاه آسییب دیده از زلزله و سونامی فوکوشیما، میزان اتنشار ید و سزیوم رادیواکتیو در حال نزدیک شدن به سطوحی است که پیش از این تنها در فاجعه چرنوبیل در سال 1986 دیده شده بود.
به گزارش نیوساینتیست، پژوهشگران اتریشی با استفاده از یک شبکه جهانی حسگرهای تشعشع (که به منظور رهگیری آزمایش‌های پنهان اتمی طراحی شده) نشان دادند که نرخ انتشار ایزوتوپ ید 131 به 73 درصد شدت انتشار آن بعد از فاجعه چرنوبیل رسیده است. میزان انتشار روزانه سزیوم 137 از نیروگاه فوکوشیما دایچی هم تقریبا 60 درصد مقدار آزاده شده در سال 1986 است.
به گفته آنان، تفاوت بین این حادثه و چرنوبیل در این است که در چرنوبیل یک آتش‌سوزی مهیب مقادیر زیادی از خیلی از مواد رادیواکتیو را آزاد کرد که شامل ذرات سوخت هم می‌شد؛ اما در فوکوشیما دایچی تنها ذرات فرار مانند ید و سزیوم، از میله‌های آسیب دیده سوخت خارج می‌شوند. ولی با این وجود، این عناصر هم می‌توانند سلامتی افراد در خارج از نیروگاه را به خطرات چشمگیری مواجه کنند.
نهاد سی.تی.بی.تی که به منظور نظارت جامع بر اجرای پیمان منع آزمایش سلاح‌های اتمی بنا نهاده شده، یک شبکه جهانی از نمونه گیرهای هوا دارد که منشا تقریبا یک دوجین رادیونوکلید را نظارت و رهگیری می‌کنند، عناصر رادیواکتیوی که در اثر انفجار بمب‌های اتمی (و حوادث هسته‌ای) آزاد می‌شوند. می‌توان این اندازه گیری‌ها را با داده‌های هواشناسی از جهت وزش باد ترکیب کرد تا مشخص شود که این رادیونوکلیدها از کجا می‌آیند و چقدر از آنها منتشر شده است.تصوير
به گفته گرهارد ووتاوا از انستیتوی مرکزی هواشناسی و ژئودینامیک اتریش در وین، سطح رادیونوکلیدهایی که از فوکوشیما دایچی نشت کرده‌اند مشخص نیست، ولی نمونه‌بردارهای هوای CTBT می‌توانند کمی از ابهامات بکاهند.
باد
در دو روز اول بعد از حادثه، جهت وزش باد به شرق بود و تشعشعات را از فوکوشیما به سوی ایستگاه‌های نظارتی ساحل غربی ایالات متحده می‌برد؛ در روز سوم به سوی جنوب غربی و ایستگاه نظارتی ژاپن در تاکازاکی تغییر جهت داد؛ سپس دوباره به سمت شرق رفت. به گفته ووتاوا، میزان تشعشعات ید 131 در هر روز در ساکرامنتو کالیفرنیا، یا در تاکازاکی، هر دو نشان دهنده این بود که مقادیر یکسانی از ید از فوکوشیما خارج می‌شود: 1.2 تا 1.3 × 1017 بکرل در هر روز (10 به توان 17 یعنی صدمیلیون میلیارد).
به گفته وی، متناظر بودن این دو «ما را در مورد دقت این عدد مطمئن می‌سازد». نتایج مشابهی نیز از ایستگاه‌های CTBT در آلاسکا، هاوایی و مونترال کانادا به دست آمدند؛ دست کم مقدار اندازه گیری در آخری، نشان دهنده این بود که تشعشعات ادامه یافته‌اند.
چرنوبیل در روز دهم آتش‌سوزی، 1.76 × 1018 بکرل از ید 131 را آزاد کردکه تنها 50 درصد بیش از مقدار روزانه اندازه گیری شده در فوکوشیما دایچی است. هنوز مشخص نیست که تشعشعات از نیروگاه فوکوشیما دایچی تا چه زمانی ادامه می‌یابند.
همزمان، به گفته واتووا، مقدار تابش سزیوم 137 همین نسبت را با چرنوبیل دارد. از اندازه گیری‌ها در ساکرامنتو چنین بر می‌آید که این نیروگاه در هر روز 5 × 1015 بکرل از سزیوم 137 را آزاد کرده؛ چرنوبیل در تمام دوران حادثه 8.5 × 1016 بکرل از آن را ساتع کرد که تقریبا 70 درصد بیش از مقدار روزانه فوکوشیما است.
به گفته ووتاوا «این تعجب برانگیز نیست. هنگامی که سوخت آسیب می‌بیند، هیچ دلیلی وجود ندارد که مواد فرار از آن خارج نشوند»، و سزیوم و ید اندازه گیری شده نیز نسبت مستقیمی با سوخت مورد استفاده در راکتورهای فوکوشیما دایچی دارند. علاوه بر این، نیروگاه فوکوشیما تقریبا 1760 تن سوخت تازه و مصرف شده در خود دارد، و مقدار نامعلومی از آن آسیب دیده‌اند. چرنوبیل، تنها 180 تن داشت.
به گفته وی، مقادیر منتشر شده «کاملا متناظر» با مقادیر نسبتا کم سزیوم و ید اندازه گیری شده در خاک و آب ژاپن است، چرا که بخش اعظم آن را باد با خود به دریا برده است. مقادیری نیز که از اقیانوس آرام گذشته‌اند و به جاهایی مانند ساکرامنتو رسیده‌اند، بسیار کم و قابل چشمپوشی هستند؛ البته نه برای شبکه حسگرهای CTBT که قادر به اندازه گیری مقادیر بسیار کم هم هستند.
ایزوتوپ‌های خطرناک
به گفته مالکوم کریک، دبیر یک نهاد وابسته به سازمان ملل که به تازگی اثرات حادثه چرنوبیل را بر سلامتی بازبینی کرده؛ تا به این جای کار، حادثه چرنوبیل منجر به فعالیت رادیواکتیویته بیشتر و انتشار طیف گسترده‌تری از عناصر رادیواکتیو به نسبت نیروگاه فوکوشیما بوده است، ولی این ید و سزیوم هستند که بیشترین آسیب را برای سلامتی داشته‌اند؛ مخصوصا در خارج از منطقه ممنوعه نیروگاه چرنوبیل. به گفته او، این دو بر خلاف دیگر عناصر، به طور گسترده و تا فاصله دوری توسط باد پراکنده شده‌اند.
علاوه بر آن، بدن انسان سزیوم و ید را به آسانی جذب می‌کند. کیت باوراستوک، رئیس پیشین حفاظت از تشعشع دفتر اروپایی سازمان جهانی بهداشت، که اثرات چرنوبیل بر سلامتی انسان‌ها را برر سی کرده است، می‌گوید: «تقریبا تمام ید و سزیوم استنشاق شده یا خورده شده، وارد خون می‌شوند».
ید به سرعت توسط تیروئید جذب می‌شود، و تنها در اثر واپاشی در اثر رادیواکتیویته و با نیمه عمر 8 روزه از آن خارج می‌شود. سزیوم توسط عضلات جذب می‌شود، و با نیمه عمر 30 ساله خود، تنها در اثر دفع از بدن خارج می‌شود. دفع نیمی از سزیوم مصرف شده، بین 10 تا صد روز به طول می‌انجامد.
وقتی ایزوتوپ در بدن قرار دارد، تشعشعات رادیواکتیو آن می‌توانند اثر مخربی بر بدن داشته باشند، به خصوص بر دی‌ان‌ای. کودکانی که در معرض ید 131 قرار بگیرند، در عرض ده سال به سرطان تیروئید مبتلا می‌شوند؛ ولی به نظر می‌رسد که بزرگسالان نسبتا ایمن باشند. یک تحقیق منتشر شده در ایالات متحده در هفته گذشته نشان داد که ید 131 چرنوبیل، هنوز هم سبب موارد جدید ابتلا به سرطان تیروئید در مناطق پاکسازی نشده اوکراین، بلاروس و روسیه می‌شود.
سزیوم 137 به دلیل طول عمر بالای خود در طبیعت باقی می‌ماند. پژوهشگران در مورد اثرات زیست محیطی قرار گرفتن در معرض مقادیر کم سزیوم که هنوز از چرنوبیل بر جای مانده‌اند، اتفاق نظر ندارند. برخی از آنها بر این عقیده‌اند که بازمانده‌های چرنوبیل، هنوز می‌تواند سبب موارد جدیدی از سرطان در همه جای اروپا شود.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

بعدي

بازگشت به آلوده شناسى


cron
Aelaa.Net