نجوم

[pejuhesh232]

زمین در معرض تهدید فزاینده شهاب‌سنگ‌هاست

ممکن است، شاخه‌ای از شهاب‌سنگ‌های به تازگی کشف شده، تهدیدی جدی برای زمین باشند. اخترشناسان می‌گویند، ممکن است، در آینده‌ای نزدیک شاهد برخوردی برخی از این شهاب‌سنگ‌ها و سیارک‌ها به زمین باشیم. گروهی از اخترشناسان آکادمی علوم چک پس از مطالعه بارش شهابی ثوری این خبر را اعلام کرده‌اند.

بارش شهابی ثوری معمولا در ماه‌های اکتبر و نوامبر (آبان و آذر) فعالیت‌هایی دارد که به بارش شهاب‌سنگی کمی می‌انجامد. بارش شهاب‌سنگی، پدیده نوری است که هنگامی مشاهده می‌شود که شهاب‌سنگی وارد جو کره زمین شود و تبخیر شود، به این پدیده شهاب واره هم گفته می‌شود که هنگامی روی می‌دهد که ذرات برجای مانده از دنباله‌دار انکه با جو زمین برخورد می‌کنند.
بسیاری از این ذرات بسیار کوچک هستند و به هیچ‌وجه نمی‌توانند، تهدیدی برای زمین باشند؛ اما اخترشناسان چکی شاخه جدیدی شهاب‌سنگ را دنبال کرده‌اند. این شاخه دارای دو شهاب‌سنگ با قطرهای ۲۰۰ و ۳۰۰ متری است. این سیارک‌ها در مسیر برخورد با زمین نیستند، اما این یافته‌ها نشان می‌دهد که ممکن است، شهاب‌سنگ‌های دیگری با این اندازه و یا حتی بزرگ‌تر وجود داشته باشند که هنوز کشف نشده‌اند. بنابراین اخترشناسان به جستجوی خود برای کشف بارش‌های شهابی ثوری بیشتر ادامه می‌دهند تا تهدیدهای بالقوه این چنینی را کشف کنند.

این اخترشناسان در مطالعه خود در نشریه “Astronomy & Astrophysics”نوشته‌اند:”از آنجایی که شهاب‌سنگ‌هایی با اندازه‌های ده‌ها و صدها متری حتی اگر ضعیف باشند، تهدیدی برای زمین محسوب می‌شوند؛ تأثیر خطر بارش شهابی ثوری هرساله به طور قابل‌ملاحظه‌ای افزایش می‌یابد. مطالعات بیشتر می‌تواند منابع بهتر واقعی از این اجرام بالقوه خطرناک فراهم کند که می‌تواند آسیب‌های جدی منطقه‌ای و حتی قاره‌ای را در زمین در پی داشته باشند.”

اخترشناسان شاخه جدیدی شهاب‌سنگ را دنبال کرده‌اند. این شاخه دارای دو شهاب‌سنگ با قطرهای ۲۰۰ و ۳۰۰ متری است. این سیارک‌ها در مسیر برخورد با زمین نیستند، اما این یافته‌ها نشان می‌دهد که ممکن است، شهاب‌سنگ‌های دیگری با این اندازه و یا حتی بزرگ‌تر وجود داشته باشند که هنوز کشف نشده‌اند

البته باید بگوییم، هنوز هیچ جرم تهدیدآمیزی کشف نشده است. اما تهدیدات منطقه‌ای و قاره‌ای ناشی از فضا، هشدار دهنده هستند، بنابراین نیاز است که مشاهدات بیشتری در این زمینه انجام شود. ناسا مداوما در حال ارزیابی امکان برخورد اجرام کیهانی به زمین و هرگونه خطر چنین برخوردهایی است. ناسا برای این موضوع سیستم نظارتی به نام سنتری دارد که مداوما شهاب‌سنگ‌ها رصد می‌کند و احتمال برخوردهای ۱۰۰ سال آینده را پیش‌بینی می‌کند. این آژانس فضایی همچنین کاتالوگی از اجرام کیهانی کوچک تهیه‌کرده است.

بارش شهابی دنباله‌دار انکه روی بخشی از گرانش سیاره مشتری تأثیر می‌گذارد. مشتری غول گازی است که روی مدار دنباله‌دارها و سیارک‌های منظومه شمسی تأثیر می‌گذارد. به این ترتیب، با وجود تأثیر گرانش مشتری روی این شهاب‌سنگ‌ها، ممکن است، ذرات کیهانی بیشتری به زمین برخورد کنند.

در طول ‌افزایش بارش شهابی ثوری در سال ۲۰۱۵ ناشی از تأثیر انکه، اخترشناسان آکادمی علوم چک، موفق به بررسی ۱۴۴ گوی آتشین ثوری شدند که با برخورد با جو زمین، نوری زیادی تولید می‌کردند. این اخترشناسان مشاهدات فوق را به‌وسیله تلسکوپ‌های شبکه گوی آتشین اروپا انجام دادند. این سازمان بین‌المللی در اروپای مرکزی (آلمان و جمهوری چک) مستقر است و هدف آن مشاهده و رصد مداوم شهاب‌سنگ‌ها و اجرام کیهانی است.

از این شهاب‌سنگ‌های مورد بررسی قرار گرفته، ۱۳۳ مورد دارای ویژگی‌های مشترک از جمله مدار تقریبا مشابهی بودند. اخترشناسان به این نتیجه رسیدند که با توجه به بارش‌های شهابی پیشین، گوی‌های آتشینی که از شاخه جدید بارش شهاب‌سنگی ثوری می‌آیند به وسیله گرانش مشتری تغییر مسیر می‌دهند.

اخترشناسان در ادامه مطالعه خود، مسیر مداری سیارک ۲۰۱۵ TX24 و ۲۰۰۵ UR را بررسی کردند. با توجه به شباهت این مسیر به‌تازگی کشف شده با گوی‌های آتشین ثوری، اخترشناسان به این نتیجه رسیدند که این دو شهاب‌سنگ- با قطرهایی حدود ۲۰۰ تا ۳۰۰ متری- از اعضای شاخه جدید هستند. آنالیزهای گوی بزرگ اروپا نشان می‌دهد که شهاب‌سنگ‌های بزرگ با وجود اندازه‌شان از لحاظ ساختاری ضعیف هستند، و نمی‌توانند به‌راحتی وارد جو زمین شوند.



ناسا و شبکه‌ای از تلسکوپ‌های تجسسی در سال ۲۰۰۵ طی دستور کنگره آمریکا، فهرستی از تمام سیارک‌های شناخته‌شده با قطری بیشتر از ۱۴۰ متر تهیه کردند. همچنین سیارک‌های کوچک‌تر هم در این فهرست گنجانده‌شده‌اند. در بین این سیارک‌ها، بنا به پیش‌بینی‌های ناسا، هیچ‌کدام نمی‌توانند در آینده به زمین برخورد کنند. با این وجود با توجه به تصادفی بودن چنین پدیده‌های کیهانی هیچ‌گاه نمی‌توان به طور قطع چنین برخورد احتمالی را پیش‌بینی کرد.
.
منبع: livescience

[najm134]

کشور (نمادين) فضایی آزگاردیا تابستان امسال متولد می‌شود! مساحت اين كشور فضايي به اندازه‌ی‌ یک قرص نان است

کشور فضایی آزگاردیا
مهرماه سال گذشته بود که در یک کنفرانس خبری در پاریس، خبر بسیار عجیب و ادعای بسیار جسورانه‌ای برسر زبان‌ها افتاد: دیگر زمین،‌ تنها خانه‌ی انسان‌ها نخواهد بود! خبر ساخت کشور فضایی آزگاردیا (Asgardia) را مرکز تحقیقات بین المللی هوا و فضا (AIRC) اعلام نمود و از زمینی‌های علاقمند به زندگی در فضا دعوت کرد تا برای گرفتن مجوز شهروندی در آزگاردیا ثبت نام کنند.
این ایده در ابتدا بسیار عجیب و شاید دیوانه‌وار به نظر می‌رسید، اما موسسان آزگاردیا آنقدر به ایده‌های خود باور داشتند که حتی زمان پرتاب اولین ماهواره آزگاردیا را هم تابستان سال بعد اعلام کردند. حالا همان تابستان موعود است و موسسان آزگاردیا به قول خود عمل می‌کنند: آنها در کنفرانس خبری پنج روز پیش در هنگ‌کنگ اعلام کردند که اولین ماهواره آزگاردیا به زودی پرتاب می‌شود!
این همه ماجرا نیست! شکل‌گیری یک ملت و کشور فضایی به پرتاب یک ماهواره ختم نمی‌شود. همانطور که از قبل اعلام شده بود، کشور فضایی آزگاردیا ، کشوری مستقل، آزاد و صلح‌طلب خواهد بود که فارغ از هر گونه اغتشاش و اختلالی که زمین را به یک سیاره ناآرام تبدیل کرده،‌ به حیات آرام و پیشرفته‌ی خود ادامه خواهد داد. بنابراین لازم است تا کسانی که به عنوان شهروند کشور فضایی آزگاردیا ثبت نام کرده‌اند، دست به‌کار شده و قانون اساسی کشور فضاییشان را تصویب کنند. به‌ زودی، رای‌گیری قانون اساسی کشور فضایی آزگاردیا برگزار خواهد شد و صدها هزار نفری که حالا آزگاردی (شهروند آزگاردیا) هستند در این رای‌گیری، شرکت خواهند کرد.
مطمئنا ذهن شما هم مثل ما، سرشار از سوالات عجیب و غریب در مورد آزگاردیاست. متاسفانه یا خوشبختانه، مسولان آزگاردیا هنوز توضیح زیادی در مورد چگونه عملی‌کردن ایده‌ جسورانه‌ی خود نداده‌اند و احتمالا تا زمان جذب همکاری‌های بین المللی، اوضاع به همین منوال خواهد بود. یکی از سوالات بسیار مهم در مورد کشور فضایی آزگاردیا ، محل تامین بودجه‌ی چنین پروژه‌ی عظیمی است. در واقع کارشناسان در مورد اینکه شهروندان آزگاردیا واقعا تبدیل به یک ملت یا کشور فضایی شوند، خیلی اطمینان ندارند، چرا که تبدیل‌شدن یک توده‌ی انسانی به یک ملت، کار راحت و ساده‌ای نیست!
آزگاردیا یک سازمان غیردولتی در وین اتریش است. موسسان آزگاردیا امیدوارند کشور صلح‌جویی بسازند که معادن فضایی را استخراج کرده و از سیاره زمین در برابر شهاب سنگ‌های خطرناک و سایر تهدیدات فضایی، محافظت کند. به زودی نخستین ماهواره‌ی کشور فضایی آزگاردیا با نام آزگاردیا-۱ پرتاب خواهد شد و بدین ترتیب کشور فضایی آزگاردیا رسما متولد خواهد شد. این را جفری مَنبِر (Jeffrey Manber)، رییس کمپانی نانورکز (NanoRacks) که ماموریت هدایت آزگاردیا-۱ را بر عهده دارد، می‌گوید.
مساحت اين كشور فضايي و این فضاپیما، نانوماهواره‌ای به اندازه‌ی‌ یک قرص نان است و وزنی حدود یک نوزاد تازه متولدشده دارد. به طور دقیق‌تر این فضاپیمای تقریبا مکعبی، دارای طول و عرض ۱۰ و ارتفاع ۲۰ سانتی‌متر بوده و وزنی معادل ۲.۸ کیلوگرم دارد. آزگاردیا-۱، حامل داده‌های بارگذاری شده توسط شهروندان آزگاردیا خواهد بود. این نانوماهواره در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۷ روی مدار خاصی در ایستگاه فضایی بین المللی (ISS) قرار گرفته و سپس به درون یک سفینه کارگوی ناسا (سفینه پشتیبانی و بدون سرنشین) هدایت خواهد شد. وقتی فضاپیما به ایستگاه فضایی متصل شد، کارکنان ایستگاه فضایی بین‌المللی، آن را در مدار خواهند انداخت.
هزینه این پروژه توسط ایگور اشوربیلی (Igor Ashurbeyli) که یک مهندس هوا-فضا و البته یک میلیاردر روسی است، تامین می‌شود و مدیریت آن به عهده رام جاکو (Ram Jakhu)، مدیر موسسه‌ی هوا-فضای دانشگاه مک گیل است. جاکو می‌گوید:
آزگاردیا، یک کشور فضایی چند قومی، چند ملیتی و چنددینی خواهد بود که کاملا اخلاق‌مدار و صلح‌جوست و تلاش می‌کند انسانیت را در فضا حاکم کند. کشور فضایی آزگاردیا یک سلطنت مشروطه با سه قوه مقننه، مجریه و قضاییه خواهد داشت.
آیا آزگاردیایی‌ها، تبدیل به دزدان فضایی خواهند شد؟!
نانوفضاپیمای آزگاردیا-۱ که توسط یک کمپانی در ایندیانا به نام نیراسپیس لانچ (NearSpace Launch) ساخته می‌شود، نمی‌تواند از مدار زمین، فراتر برود. آزگاردیا یک حافظه ۵۱۲ گیگابایتی را حمل خواهد کرد که با داده‌های ۱.۵ میلیون شهروند اول آزگاردیا پر می‌شود. این داده‌ها می تواند عکس مادر، همسایه یا حتی گربه کوچک یا هرچیزی که به ذهن آزگاردی‌ها می‌رسد باشد. این اطلاعات تا زمانی که آزگاردیا وجود دارد، موجود خواهند بود. اگرچه حرکت آزگاردیا-۱ در اتمسفر بالایی زمین، به تدریج کُند شده و در مدت ۵ سال، به طور کامل خواهد سوخت، اما اطلاعات شهروندان به ماهواره‌ها یا فضاپیماهای آینده منتقل خواهد شد. صدهزار شهروند نخست، از طریق یک فرآیند چهار مرحله‌ای تایید شده و هریک، ۳۰۰ کیلوبایت از فضای آزگاردیا-۱ را دریافت خواهند کرد. چهارصد هزار شهروند بعدی هر یک، ۲۰۰ کیلوبایت و یک میلیون شهروند بعدی، هریک ۱۰۰ کیلوبایت در اختیار خواهند داشت. در بخشی از فرآیند تایید، شهروندان می‌توانند به قانون اساسی مقدماتی رای دهند و در صورت انجام این‌کار، مجاز به بارگذاری داده‌هایشان روی آزگاردیا-۱ قبل از پرتاب خواهند بود. اشوربیلی که تا برگزاری انتخابات، رهبری آزگاردیا را بر عهده خواهد داشت، می‌گوید:
بدون قانون اساسی، ما یک ملت جعلی خواهیم بود، یک بازی کامپیوتری بسیار پیچیده؛ و این چیزی نیست که ما می‌خواهیم. ما می‌خواهیم نخستین کشور فضایی مستقل و مشروع را بسازیم.
قطعا تولد کشور فضایی آزگاردیا تبعات حقوقی زیادی خواهد داشت. سال گذشته یکی از کارشناسان حقوق فضا گفت:
با وجود درخواست‌ها و ثبت‌نام‌های زیاد، تا وقتی کسی به فضا نرود، دولتی تشکیل نمی‌شود!
از طرفی، ذخیره‌ی اطلاعات در فضا، بحث‌های قانونی و اخلاقی زیادی را پیش می‌آورد. قانون اساسی آزگاردیا می‌تواند هر چیزی باشد. حقوقدانان معتقدند ملت آزگاردیا می‌توانند قوانین داخلی تصویب کنند که آنها را از هر گونه احضاریه، مصون نگه بدارد و در این‌صورت، شاید شهروندان آزگاردیا به دزدان فضایی تبدیل شوند!
شکل‌گیری کشور فضایی آزگاردیا
آزگاردیا-۱، نقطه‌ی شروع کوچک اما هیجان‌انگیزی برای ساخت یک کشور فضایی است. اما هدف نهایی، انتقال مردم به فضا و اسکان آنهاست. مردمی که یک ملت مستقل بوده و قوانین و مقررات خاص خودشان را خواهند داشت. هنوز جزییات این پروژه مانند جمیت اولیه‌ یا مقدار هزینه موردنیاز،‌ منتشر نشده است. به هرحال، ساخت ایستگاه‌های فضایی در هر اندازه‌ یا نوعی و اسکان مردم در آنها، بسیار بسیار گران است. یک پایگاه فضایی در ابعاد زمین فوتبال، برای ۱۸ نفر مناسب است و ساخت آن، حدود ۱۰۰ میلیارد دلار هزینه دارد. از طرفی، ارزان‌ترین هدایت‌کننده در مدار، راکت فالکن ۹ اسپیس ایکس (SpaceX’s Falcon 9 rocket) است که به ازای هر پرتاب، حدود ۴۳ تا ۶۵ میلیون دلار هزینه دارد.
سوالات متدوال در مورد کشور فضایی آزگاردیا
در وب‌سایت رسمی آزگاردیا، به تعدادی از سوالات مطرح‌شده، پاسخ داده شده که در ادامه چند مورد از آنها را آورده‌ایم:
 من یک آزگاردی هستم (شهروندی آزگاردیا را گرفته‌ام). آیا فرزندان من هم آزگاردی خواهند بود؟
براساس قانون اساسی آزگاردیا، هر کودکی که دارای یک والد آزگاردی باشد، شهروند آزگاردیا محسوب می‌شود. کودکی که قبل از تاسیس آزگاردیا متولد شده، بنا به درخواست والدینش که شهروند (یا شهروندان) آزگاردیا هستند، می‌تواند شهروند آزگاردیا شود.
 آیا آزگاردیا عضو کمیته‌های المپیک و پارالمپیک می‌شود و در مسابقات آنها شرکت خواهد کرد؟
آزگاردیا برنامه‌ریزی می‌کند تا در کمیته بین المللی المپیک عضو شود.
 آیا سفارت آزگاردیا در کشور من وجود خواهد داشت؟
سفارت آزگاردیا در هر قاره وجود خواهد داشت.
 آیا آزگاردیا، شبکه تلویزیونی خاص خودش را خواهد داشت؟
بله، آزگاردیا برنامه‌‌ریزی می‌کند تا شبکه تلویزونی خودش را داشته باشد.
ایده کشور فضایی آزگاردیا مانند کودکی است که برای برخواستن و قدم برداشتن، تلاش می‌کند، اما باید منتظر باشیم و ببینیم آیا این کودک، روزی می‌تواند روی پاهایش ایستاده و راه برود؟ واقعیت این است که هرگاه در طول تاریخ، فرد یا افرادی، در جستجوی چیزهای غیرعادی بوده‌اند، ابتدا مورد تمسخر قرار گرفته‌اند، اما هر ایده‌ی دیوانه‌واری، روزی عادی خواهد شد، درست همانطور که هزاران داستان علمی-تخیلی، حالا تبدیل به یک حقیقت علمی شده‌اند!

[najm134]

عبور سیارکی به قطر 230 متر از کنار زمین

دانشمندان ناسا از عبور سیارکی به قطر 230متر از کنار زمین خبر دادند.



حرکت سیارک‌ها در فضا می‌تواند برای کره خاکی خطرناک باشد زیرا سرعت این حرکت بسیار زیاد است و پس از برخورد با کره زمین شاید باعث نابودی زمین شوند. اما کمتر پیش می‌آید سیارک‌ها به سمت زمین حرکت کنند.
دانشمندان ناسا با بررسی حرکت اجرام آسمانی در جو مسیر آینده آنها را بررسی می‌کنند. بنا به پیش‌بینی کارشناسان و دانشمندان ناسا امروز سیارکی به قطر 230متر از کنار سیاره زمین عبور خواهد کرد که هیچگونه خطری را برای زمین درپی نخواهد داشت. البته در صورت تماس مي تواند ويرانكر و حتى حيات را بر كره زمين يا بخشي از آن به مخاطره اندازد
هرساله اجرام آسمانی زیادی از کنار مدار زمین عبور می‌کنند اكرجه تاکنون گزارشی موثقی از برخورد آنها با کره خاکی ما بدست نیامده است. اما جاي عبرت و استعاذه به رحمت الهي دارد

[pejuhesh232]

ناسا برای نجات زمین به دنبال پیشگیری از فوران ابرآتشفشان است

برنامه بلندپروازانه ناسا برای نجات زمین از فوران قریب‌الوقوع ابرآتشفشان، احتمالا تنها راه جلوگیری از انقراض نسل بشر است.
در زیر منطقه آرام پارک ملی یلوستون در آمریکا، مخزن عظیمی از گدازه‌های آتشفشانی قرار دارد. دلیل وجود آبفشان‌ها و چشمه‌های جوشان آب گرم که مشخصه اصلی این منطقه است، همین گدازه‌های آتشفشانی هستند. اما برای دانشمندان ناسا، این مخزن عظیم گدازه یکی از بزرگترین تهدیدهای طبیعی شناخته شده برای تمدن بشر است. گدازه‌های آتشفشانی پارک ملی در واقع یک ابرآتشفشان بالقوه است.



گروهی از پژوهشگران ناسا، گزارشی را درباره خطر و راه مقابله با این ابرآتشفشان در اختیار بی‌بی‌سی قرار داده‌اند که پیش از این خارج از ناسا منتشر نشده بود.
برایان ویلکاکس، پژوهشگر آزمایش پیشرانش موتور جت در ناسا می‌گوید: " من عضو کمیته مشاوره ناسا برای دفاع سیاره‌ای بودم که درباره روش‌های دفاع از زمین در برابر برخورد سیارک‌ها و دنباله‌دارها مطالعه می‌کند. در طول آن تحقیقات به این نتیجه رسیدم که تهدید ابرآتشفشان برای زمین اساسا بیشتر از تهدید برخورد سیارک یا دنباله‌دار است. "

حدود ۲۰ ابرآتشفشان شناخته شده روی زمین وجود دارند که به طور میانگین هر صدهزار سال یک بار فوران می‌کنند. تصور می‌شود که یکی از اصلی‌ترین تهدیدهای فوران یک ابر‌آتشفشان خطر قحطی باشد که به دنبال یک زمستان آتشفشانی طولانی رخ می‌دهد و بشر نمی‌تواند برای جمعیت فعلی زمین غذای کافی تولید کند. در سال ۲۰۱۲ تخمین سازمان ملل این بود که ذخیره‌های غذای جهانی تنها برای ۷۴ روز کافی خواهد بود.

دانشمندان ناسا با بررسی این مسئله دریافتند که منطقی‌ترین راه حل جلوگیری از این خطر، سرد کردن ابرآتشفشان است. آتشفشانی با ابعاد یلوستون اساسا یک گرماساز عظیم است که انرژی حرارتی معادل شش نیروگاه صنعتی تولید می‌کند. در حال حاضر یلوستون حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد این گرما را از طریق جریان‌های آبی از دست می‌دهد که از راه ترک‌های سطحی به مخزن گدازه نشت پیدا می‌کند. گرمای باقیمانده که در داخل محفظه گدازه باقی می‌ماند، باعث ذوب شدن بیشتر سنگ‌های اطراف و تولید بیشتر گازهای فرار می‌شود. به محض اینکه حرارت درونی محفظه به آستانه معینی برسد، فوران انفجاری آتشفشان اجتناب‌ناپذیر خواهد بود.

سفری به اعماق یک آتشفشان در ایسلند
اما اگر ابرآتشفشان گرمای بیشتری از دست می‌داد، دیگر هرگز فوران نمی‌کرد. بر اساس محاسبات ناسا، اگر ۳۵ درصد از حرارتی که در داخل محفظه گدازه باقی می‌ماند، می‌توانست به بیرون منتقل شود، یلوستون دیگر تهدیدی برای زمین به شمار نمی‌رفت. اما سوال آن است که چگونه؟



یکی از امکان‌های موجود افزایش مقدار آبی است که به درون ابرآتشفشان نفوذ می‌کند. اما از نظر عملی، راضی کردن سیاستمداران برای صدور مجوز چنین پروژه‌ای به احتمال زیاد غیرممکن است.
به گفته آقای ویلکاکس "ساختن یک آبراه بزرگ که آب را سر بالا به سمت منطقه کوهستانی ببرد، پرهزینه و دشوار است. مردم هم نمی‌خواهند که منابع آب آنها به این صورت مصرف شود. مردم در سراسر جهان شدیدا نیازمند آب هستند و به همین دلیل یک چنین پروژه زیرساختی عمده‌ای که از آب صرفا برای سرد کردن یک ابرآتشفشان استفاده می‌کند، می‌تواند بسیار جنجال‌برانگیز شود. "
در عوض ناسا راه حل دیگری برای حل این مشکل یافته است. پژوهشگران ناسا باور دارند که موفق‌ترین راه حل حفاری تا عمق ۱۰ کیلومتری و پمپ کردن آب با فشار بالاست. آبی که به درون مخزن گدازه می‌رود با دمای ۳۵۰ درجه سانتی‌گراد باز خواهد گشت و بنابراین به تدریج و روز به روز حرارت ابرآتشفشان کم خواهد شد. هزینه این پروژه نزدیک به ۳ و نیم میلیارد دلار تخمین زده شده است، که می‌تواند سیاستمداران را راضی به صرف بودجه کند.

برایان ویلکاکس می‌گوید: "یلوستون در حال حاضر حدود ۶ گیگاوات گرما به بیرون می‌دهد. این گرما را می‌توان از طریق راه حل حفاری، برای ساختن یک نیروگاه زمین-گرمایی استفاده کرد. این نیروگاه می‌تواند انرژی الکتریکی با قیمتی بسیار پایین تولید کند که حدود ۱۰ سنت بر هر کیلو وات ساعت خواهد بود. به این ترتیب کمپانی‌های تولید انرژی زمین-گرمایی انگیزه خواهند داشت که برای بالا بردن بیشتر دمای آب، عمق بیشتری را حفاری کنند. با این روش هزینه سرمایه‌گذاری اولیه خیلی زود باز می‌گردد و علاوه بر آن انرژی الکتریکی مناطق اطراف به مدت ده‌ها هزار سال تامین خواهد شد. سود بلندمدت این پروژه نیز پیشگیری از فوران ابرآتشفشانی خواهد بود که ممکن است بشر را نابود کند. "



اما حفاری در منطقه ابرآتشفشان بدون خطر نخواهد بود و مهمترین خطر آن تحریک همان فورانی است که به دنبال جلوگیری از آن هستیم.
به گفته آقای ویلکاکس "اگر بخواهیم از بالای محفظه گدازه حفاری کنیم و آن را از بالا سرد کنیم، این عمل می‌تواند بسیار خطرناک باشد. این کار ممکن است کلاهک بالای محفظه گدازه را شکننده‌تر کند و آن را بیشتر در معرض ترک خوردن قرار دهد. همچنین ممکن است باعث آزادسازی گازهای فرار خطرناک داخل گدازه در بالای محفظه شویم که در غیر این صورت امکان نشت نداشتند. "
به همین دلیل ایده ناسا آن است که حفاری از مناطق پایین‌تر و در خارج مرزهای پارک ملی یلوستون انجام شود و حرارت از کناره‌های محفظه گدازه تخلیه شود. برایان ویلکاکس می‌گوید که "این روش باعث می‌شود حرارتی که از پایین محفظه گدازه می‌آید به بالای آن نرسد، که در واقع همان محلی است که تهدید واقعی ممکن از آن شروع شود. "
با این حال پژوهشگرانی که طرح چنین پروژه‌ای را می‌دهند هیچ وقت تکمیل شدن آن را نخواهند دید، و حتی در طول حیات خود نمی‌توانند بفهمند که پروژه موفق خواهد بود یا نه. سرد کردن یلوستون با این روش با سرعت یک متر در سال پیش خواهد رفت و ده‌ها هزار سال طول خواهد کشید که تنها سنگ‌های سرد در منطقه باقی بماند. با اینکه لزومی ندارد تا محفظه گدازه‌های یلوستون کاملا به سنگ جامد تبدیل شود که دیگر تهدیدی برای زمین نباشد، اما به مدت حداقل صدها یا حتی هزاران سال هیچ تضمینی نخواهد بود که این تلاش‌ها در نهایت به نتیجه موفق برسد.

امکان پیش‌بینی فوران آتشفشان
اما برای جلوگیری از فاجعه، چنین برنامه‌ریزی بلندمدتی تنها گزینه است. پژوهشگر ناسا، برایان ویلکاکس، می‌گوید: "با پروژه‌ای شبیه این، عمده‌ترین فایده‌ای که از نظر روزمره برایش می‌بینید آن است که منبع جدیدی برای انرژی الکتریکی خواهد بود. "
این برنامه می‌تواند برای همه ابرآتشفشان‌های فعال روی زمین اجرا شود و دانشمندان ناسا امیدوارند که طرح آن‌ها بتواند مشوق بحث‌ها و مناظره‌های علمی کاربردی‌تری برای مقابله با این تهدید باشد.

آقای ویلکاکس می‌گوید: "وقتی ایده دفاع از زمین در برابر یک سیارک مطرح شد، واکنش‌ها درست مشابه واکنش به ایده مقابله با تهدید ابرآتشفشان بود. مردم تصور می‌کردند بشر با اینهمه ضعف چطور می‌تواند از برخورد احتمالی یک سیارک به زمین جلوگیری کند. البته خب معلوم شد که اگر شما چیزی را مهندسی کنید که فشار خیلی کمی برای مدتی خیلی طولانی وارد کند، می‌توانید کاری کنید که سیارک به زمین نخورد. پس مسئله ساده‌تر از آن است که مردم تصور می‌کنند. هر دو مورد مستلزم آن است که جامعه علمی توان ذهنی بیشتری بگذارد و باید زود شروع کنیم. اما یلوستون حدودا هر ۶۰۰ هزار سال یک بار فوران می‌کند و امروز تقریبا ۶۰۰ هزار سال از آخرین انفجار آن می‌گذرد. همین نکته باید ما را وادار به هشیاری و توجه به این مسئله کند. "

[pejuhesh232]

باتوجه به کاهش سرعت چرخش زمین
دانشمندان هشدار دادند: ۲۰۱۸ سال زلزله‌های بزرگ و ویرانگر

دانشمندان هشدار دادند باتوجه به کاهش سرعت چرخش زمین، سال آینده شاهد تعداد زیادی زلزله ویرانگر خواهیم بود.
آفتاب‌‌نیوز :
دانشمندان هشدار داده‌اند که در سال آینده تعداد زیادی زلزله ویرانگر در سراسر جهان افزایش خواهد یافت. آنها معتقدند تغییرات در سرعت چرخش زمین می‌تواند فعالیت‌های لرزه‌ای شدید را به ویژه در مناطق بسیار گرمسیری مناطق گرمسیری ایجاد کند.

به گزارش آفتاب‌نیوز به نقل از گاردین، اگرچه چنین نوسان‌هایی در چرخش کوچک است - تغییر طول روز با یک میلی ثانیه - هنوز هم می‌تواند در انتشار مقدار زیادی انرژی زیرزمینی دخیل باشد، بحث می‌شود.

پیوند بین چرخش زمین و فعالیت لرزه‌ای در ماه گذشته در مقاله‌ای از «راجر بیلهام» از دانشگاه کلرادو در «بولدر» و ربکا بنیتک از دانشگاه مونتانا در میسولا که در نشست سالانه انجمن زمین شناسی آمریکا برگزار شد، برجسته شد.

بیلهام هفته گذشته در این نظرسنجی گفت: "ارتباط بین چرخش زمین و فعالیت زلزله قوی است و نشان می دهد که تعداد زلزله های شدید در سال آینده افزایش خواهد یافت."

آنها پنج دوره را پیدا کردند که در مقایسه با زمان‌های دیگر، تعداد زیادی زلزله بزرگ وجود داشت. بیلهم گفت: "در این دوره ها بین 25 تا 30 زلزله شدید در سال وجود داشت." "بقیه زمان به طور متوسط رقم حدود 15 زمین لرزه بزرگ در سال بود."

محققان برای پیدا کردن همبستگی بین این دوره‌ها از فعالیت‌های لرزه‌ای شدید و سایر عوامل، کشف کردند که وقتی چرخش زمین کمی کاهش می‌یابد، دوره‌های افزایش تعداد زلزله شدید دنبال م‌ شود. بلهام گفت: "چرخش زمین کمی تغییر می‌کند - یک میلی ثانیه در روز گاهی اوقات - که می‌تواند بسیار دقیق با ساعت‌های اتمی اندازه‌گیری شود.

آنها (بیلهام و بنیتک) دریافت که حدود پنج سال بوده است زمانی که چرخش زمین با چنین مقدار چندین بار در طول قرن و نیم گذشته کاهش یافته است. به طور عمده، این دوره ها به دوره های زمانی که تعداد زمین لرزه های شدید افزایش یافت، پیروی می کردند.

بیلهام گفت: "این ساده است." "زمین به ما سرآمد پنج ساله در زمین لرزه های آینده ارائه می دهد." این پیوند مخصوصا مهم است، زیرا چرخش زمین بیش از چهار سال پیش یکی از کمبودهای دوره‌ای آن بود."استنباط روشن است." "سال آینده ما باید تعداد قابل توجهی از زلزله‌های شدید را شاهد باشیم.

بیلهام گفت که آنها دریافتند که بیشتر زمین لرزه‌های شدید که به تغییرات در روز پاسخ دادند به نظر می‌رسد در نزدیکی استوا رخ می‌دهد؛ مناطقی گرمسیری که حدود یک میلیارد نفر در آنجا زندگی می‌کنند.

منبع: تسنیم

[najm134]

ناسا اعلام کرد؛ یک سیارک از بیخ گوش زمین عبور کرد

ماه تنها همسفر زمین در گردش به دور خورشید نیست. گاهی یک سیارک قبل از ناپدیدشدن در فضا چند سالی اسیر گرانش سیاره ما شده و با ما همسفر می‌شود. دیروز هم یک سیارک به اندازه یک اتوبوس از فاصله نزدیکی از زمین عبور کرد.
به گزارش انتخاب به نقل از گیزمگ، اخترشناسان سال گذشته یکی از پایدارترین نوع این سیارک‌ها را کشف کردند و در حال حاضر به شناخت بیشتر درک درست از آنها نزدیکتر شده‌اند.

این سیارک موسوم به " ۲۰۱۷ TD۶" به اندازه یک اتوبوس است که دیروز (۱۹ اکتبر) از بین زمین و ماه عبور کرد.
سیارک ۲۰۱۷ TD۶ از فاصله ۱۱۹ هزار مایلی (۱۹۱ هزار کیلومتری) زمین گذشت. میانگین فاصله بین زمین و ماه حدود ۲۳۹ هزار مایل (۳۸۴ هزار کیلومتر) است که این یعنی این سیارک از فاصله‌ای نزدیک به نصف فاصله ماه از زمین از کنار ما عبور کرده است.



طبق نظر مرکز مطالعات اشیاء نزدیک زمین (CNEOS) ناسا، وسعت سیارک ۲۰۱۷ TD۶ بین ۳۲ تا ۷۲ فوت ( ۹ تا ۲۲ متر) بوده است. برای مقایسه، سیارکی که در سال ۲۰۱۳ بالای "چلیابینسک روسیه" منفجر شد، حدود ۶۵ فوت (۲۰ متر) وسعت داشت.
مرکز سیارک‌های کوچک اتحادیه نجوم گزارش داد که چندین رصدخانه طی چند روز اخیر ۲۰۱۷ TD۶ را مشاهده کرده‌اند.
چندی پیش نیز در روز ۱۲ اکتبر سیارک TC۴ ۲۰۱۲ با خیال راحت از فاصله حدود ۲۶ هزار مایلی (۴۲ هزار کیلومتری) بالای قطب جنوب پرواز کرد.
همانطور که TC۴ ۲۰۱۲، تهدیدی برای زمین نبود، TD۶ ۲۰۱۶ نیز خطرناک نبوده و نیست.
میلیون‌ها اشیاء نزدیک زمین، محدوده کیهانی این سیاره را پوشانده‌اند، اما محققان ناسا و دیگر اخترشناسان اکثر سنگ‌هایی را که می‌توانند به زمین آسیب جدی بزنند، کشف کرده‌اند و متوجه شده‌اند که آنها در آینده نزدیک تهدیدی به حساب نمی‌آیند.
منبع: ایسنا

[najm134]

گزارش ناسا از پدیده‌های فضایی

سازمان فضایی آمریکا(ناسا) چند تصویر از پدیده‌های مختلف فضایی را منتشر کرد.
در یکی از این تصاویر که رصدخانه چاندرا منتشر کرد، ابرنواختری از بقایای یک ستاره در فاصله 190 هزار سال نوری از زمین دیده می‌شود
این ابرنواختر بقایای یک انفجار فوق‌العاده پرحجم است که انفجار آن حدود هزار سال پیش در نیم‌کره جنوبی زمین قابل رویت بوده است.


ابرنواخترها(Supernova) پرجرم‌ترین ستاره‌های عالم هستند، زندگی خود را با انفجاری عظیم به نام ابرنواختر به پایان می‌برند. یک ابرنواختر زمانی رخ می‌دهد که یک ستاره در حال مرگ شروع به خاموش شدن می‌کند. آن گاه به طور ناگهانی منفجر شده و مقدار بسیار زیادی نور تولید می‌کند و در پس خود یک هستهٔ کوچک نوترونی به جای می‌گذارد. نوترون سنگین‌ترین ماده در فضا است. مقداری نوترون به اندازهٔ یک سر سوزن می‌تواند هزاران تن جرم داشته باشد. ستاره ماده خود را به سوی فضا پرتاب می‌کند و ممکن است درخشندگی آن چند روزی از کل یک کهکشان هم بیش‌تر باشد. هنوز هم می‌توان بقایای درخشان ستاره‌های منفجر شده را که صدها یا هزاران سال پیش از هم پاشیده‌اند، دید. ابرنواخترها نادرند؛ در کهکشان خودمان به طور میانگین در هر قرن یک یا دو ابرنواختر رخ می‌دهد که برخی از آن‌ها نیز در پس غبار کهکشان پنهان می‌شوند. آخرین ابرنواختر قطعی که در راه‌شیری دیده‌ شد، ابرنواختر کپلر در سال ۱۶۰۴ میلادی بود. اما اخترشناسان، به‌خصوص رصدگران آماتور، تعداد بسیار بیشتری را در دیگر کهکشان‌ها یافته‌اند.


در تصویر دیگری که آن را نیز چاندرا منتشر کرده است سحابی سیاره‌نمای "مدوسا" در کهکشان "جمینای" دیده می‌شود که 1500 سال نوری از زمین فاصله داشته و شعاع آن چهار سال نوری است.
"سحابی سیاره‌نما" (planetary nebula) نوعی سحابی منتشر شونده است که از گاز و پلاسما تشکیل شده‌ است و معمولا این نوع سحابی‌ها پس از مرگ ستارگان به وجود می‌آیند.
این نام از قرن هجدهم، هنگامی که این سحابی‌ها به علت حلقوی بودن(که خود به خاطر انفجار ستاره‌ است) در تلسکوپ‌های ضعیف به شکل یک سیاره دیده و اشتباه گرفته می‌شدند، به وجود آمده‌ است.
عمر این سحابی‌ها کوتاه و حدود 10 هزار سال در مقابل با عمر چند میلیون ساله ستاره است.
نواحی روشن از گاز یونیده، نه تنها کنار ستارگان تازه متولد شده، بلکه اطراف ستاره‌هایی که آخرین مراحل تحول خود را سپری می‌کنند نیز دیده می‌شود.
سحابی سیاره‌ نما عبارت است از یک پوسته گازی به دور یک ستاره آبی داغ و کوچک.
در زمان تحول ستاره و در مرحله هلیوم‌سوزی، ممکن است ناپایداری‌هایی بروز کند. برخی ستارگان شروع به تپش می‌کنند، در حالی که در دیگر ستاره‌ها ممکن است تمام اتمسفر بیرونی به فضا پرتاب شود. در حالت اخیر، یک پوسته گازی که با سرعت 20 تا 30 کیلومتر بر ثانیه در حال انبساط است اطراف یک ستاره کوچک و داغ(دمای 50 هزار تا 100 هزار درجه کلوین) تشکیل خواهد شد.

[najm134]

خطر بزرگ از بیخ گوش زمین گذشت و ناسا مطلع نبود

سیارکی عظیم از فاصله ۱۱۷۴۸۰ کیلومتری زمین رد شده و جالب آنکه ناسا پس از وقوع این رویداد، متوجه آن شد. با اینكه برحسب براورد دانشمندان روسي این سیارک در صورت برخورد با زمین سرتاسر زمين را نابود می کرد. اما در رسانه هاى امريكايي (وسايتهاى ايراني) سیارک در صورت برخورد، شهری به بزرگی نیویورک را ویران می کرد!!!.
به نقل از تلگراف، در نهم دسامبر سیارکی با سرعت ۹ کیلومتر برثانیه از کنار زمین گذشت.
این سیارک عظیمی که ۲۰۱۷VL۲ نامیده شده، از فاصله ۱۱۷۴۸۰ کیلومتری زمین گذشت. این مسافت حدود یک سوم فاصله میان زمین و ماه است.
قطر این سیارک بین ۱۶ تا ۳۲ متر اعلام شده و به عقیده دانشمندان در ۲۱۲۵ دوباره از کنار زمین می گذرد.
جالب آنکه ستاره شناسان ناسا یک روز پس از آنکه سیاره از کنار زمین گذشت، آن را رصد کردند. این احتمالا نخستین صخره مرگباری است که رصدخانه Mauna Loa در هاوایی آن را رصد کرده است.
عوارض برخورد احتمالي اين سيارك به زمين را در فيلم زير بازسازي كرده اند، مي توانيد انرا در نمايش كامل مونيتور ببينيد

https://www.youtube.com/watch?v=oG8JZ-lsmk8

[najm134]

زمستان 2018 پیشگام زمستان

هفت ماه اول سال 2018، حوادث کمتر از زمین لرزه زمین / زمین لرزه / فاجعه معدن را تجربه خواهد کرد.
از آغاز ماه اوت 2018 تا هفته اول سپتامبر 2018 پیش بینی می شود که زلزله های شدید زلزله زده شود.
دوره دیگر زمین کوکهای قدرتمند بین هفته دوم ماه اکتوبر 2018 و هفته سوم نوامبر 2018 پیش بینی می شود. تا اواسط دسامبر 2018 می تواند پس از پیروزی قابل ملاحظه ای داشته باشد.
پیش بینی دقیق:
دوره بین 14 هفتم فوریه، 2018 و 3 RD مارس، 2018 خواهد معتدل زلزله / لرزش قوی را تجربه
تاریخ های مهم:
• 13 هفتم فوریه، 2018-17 هفتم فوریه، 2018 - - (محل سکونت = شمال شرقی آرژانتین، جنوب پاراگوئه / شمالی اروگوئه)
• 22 دوم فوریه، 2018-24 هفتم فوریه، 2018 و
• 1 ST مارس 2018-3 RD مارس، 2018 - - (محل سکونت = L اقیانوس آرام به جزیره هاوایی نزدیک تر است)
برای لرزش قوی / رانش زمین / حوادث معدن بین 23 نگاه RD مارس، 2018 و 19 هفتم آوریل، 2018 (محل سکونت = استرالیای جنوبی / آرژانتین)
تاریخ های مهم:
• 21 ST مارس 2018-26 هفتم مارس، 2018 - - - - (رانش زمین = داخلی غربی قسمت از TAMILNADU، کرالا و جنوب غربی کارناتاکا)؛ (بحران زلزله متوسط / مین = مرز تبت و نپال، شمال شرقی اندونزی، نیوزیلند و جنوب فیلیپین.
• 29 هفتم مارس، 2018-31 ST مارس، 2018 - - - مشابه بالا ...
• 7 هفتم آوریل، 2018-9 هفتم آوریل، 2018 - - - مشابه بالا ...
• 15 هفتم آوریل، 2018-17 هفتم آوریل، 2018 ( 16 هفتم آوریل، 2018 می تواند روز) - - -
قوی / متوسط زلزله بین 3 ممکن است RD ماه مه، 2018 و 27 هفتم ماه مه، 2018.
تاریخ مهم:
• بین 9 هفتم ماه مه / 10 هفتم ماه مه، 2018. مکان ها می توانند سوریه، لبنان و فلسطین باشند
• بین 14 هفتم ماه مه، 2018 و 16 هفتم ماه مه، 2018. مکان ها = شیلی، جزایر اقیانوس آرام جنوبی.
• بین 21 ST ماه مه، 2018 و 27 هفتم ماه مه، 2018. مکان ها همانند بالا است.
برای زلزله های قوی با امکانات سونامی بین 25 نگاه هفتم ژوئن، 2018 و 10 هفتم اکتبر، 2018. وجود خواهد داشت دو چرخه زلزله های مختلف هر کدام موثر بر دو بخش مختلف از زمین : (A) بین 25 هفتم ژوئن، 2018 و 3 RD سپتامبر ، 2018 و (B) بین 1 ST اوت، 2018 و 19 هفتم سپتامبر، 2018.
تاریخ های مهم: (A)
• بین 25 هفتم ژوئن، 2018 و 27 هفتم ژوئن، 2018،، زلزله شدید؛ موقعیت = شرق چین @ هنان / هوبئی / آنهویی،
• بین 6 ژوئیه 2018 و 8 ژوئیه 2018، پسزندهای قوی؛ مکان ها همانند بالا است
• بین 9 هفتم ژوئیه، 2018 و 13 هفتم ژوئیه، 2018 زلزله قدرتمند (سونامی)؛ موقعیت = جنوب از تاسمانی / جزیره جنوبی نیوزیلند و نزدیک به جزیره Balleny قطب جنوب،
• بین 16 هفتم ژوئیه، 2018 و 21 ST ژوئیه، 2018، زلزله قوی: محل = شرق چین @ هنان / هوبئی / آنهویی،
• بین 27 هفتم ژوئیه، 2018 و 2 دوم اوت، 2018 زلزله، زمین لغزش شدید / فاجعه معدن در شرق چین،
• بین 4 هفتم اوت، 2018 و 8 ام اوت، 2018، محل سکونت همانند بالا
• بین 10 هفتم اوت، 2018 و 12 هفتم اوت، 2018، زلزله بسیار شدید؛ مکانها = شرق چین @ هنان / هوبئی / آنهویی
• بین 18 هفتم اوت، 2017 و 20 هفتم اوت، 2018، پس لرزه قوی، زمین لغزش شدید / فاجعه معدن، مکان همانند بالا
• بین 25 هفتم اوت، 2018 و 27 هفتم اوت، 2018، و بین 2 دوم سپتامبر، 2018 و 4 هفتم سپتامبر، 2018. (زلزله، رانش زمین؛ (محل سکونت آرژانتین، پاراگوئه / بولیوی.
تاریخ های مهم: (ب)
• بین 29 هفتم ژوئیه، 2018 و 2 دوم اوت، 2018، زلزله شدید؛ موقعیت = کشورهای غربی آفریقا سیرالئون، گینه و سنگال نیز در جنوب تاسمانی / جزایر جنوبی نیوزیلند و نزدیک به جزیره بالنی قطب جنوب،
• بین 4 هفتم اوت، 2018 و 7 هفتم اوت، 2018، محل سکونت = کشورهای غرب آفریقا سیرالئون، گینه و شمال شرقی آرژانتین، جنوب پاراگوئه / شمالی اروگوئه
• بین 10 هفتم اوت، 2018 و 12 هفتم اوت، 2018، مکان = شرق چین @ هنان / هوبئی / آنهویی،
• بین 18 هفتم اوت، 2017 و 20 هفتم اوت، 2018، محل سکونت = همان (1)
• بین 25 هفتم اوت، 2018 و 27 هفتم اوت، 2018، محل سکونت = همان (1)
• بین 2 دوم سپتامبر، 2018 و 4 هفتم سپتامبر، 2018، محل سکونت = فوران شدید آتشفشانی (ایتالیا) و لرزش قوی ....
• بین 8 هفتم سپتامبر، 2018 و 10 هفتم سپتامبر، 2018 = فوران های آتشفشانی شدید همراه با زلزله قوی خواهد ایتالیا تاثیر می گذارد،
• بین 14 هفتم سپتامبر، 2018 و 19 هفتم سپتامبر، 2018 = مشابه بالا ..
وجود خواهد داشت چرخه دیگری از زمین لرزه قدرتمند بین 19 هفتم اکتبر، 2018 و 8 هفتم نوامبر، 2018.
تاریخ های مهم:
• بین 21 ST اکتبر، 2018 و 24 هفتم اکتبر، 2018، مکان = فلات ایران، یونان،
• بین 26 هفتم اکتبر، 2018 و 28 هفتم اکتبر، 2018، مکان = مشابه بالا،
• بین 31 ST اکتبر، 2018 و 2 دوم نوامبر، 2018، مکان = اورکنی جزایر (شمال UK)،
• بین 6 هفتم نوامبر، 2018 و 8 هفتم نوامبر، 2018، مکان = کشورهای غرب آفریقا سیرالئون، گینه و شمال شرقی آرژانتین، جنوب پاراگوئه / شمالی اروگوئه،
در دو مورد زیر امکان وقوع بلایای زمین لغزش / مین وجود دارد. موقعیت = هند شبه جزیره جنوبی:
• بین 15 هفتم نوامبر، 2018 و 19 هفتم نوامبر، 2018 و
• بین 4 هفتم دسامبر، 2018 و 6 هفتم دسامبر، 2018. محل سکونت = کشورهای غرب آفریقا سیرالئون، گینه و شمال شرقی آرژانتین، جنوب پاراگوئه / شمالی اروگوئه.(به جز موارد فوق.
- S. RAMACHANDRAN (Astro-Meteorologist) sesh.ramachandran@gmail.com

[pejuhesh232]

هشدار برای ساکنان زمین /ایستگاه فضایی چین از کنترل خارج شد

یک ایستگاه فضایی چینی که در سال 2011 راه اندازی شده است ، در حال حرکت به سمت زمین آن هم با سرعتی بیش از حد مجاز است . بر اساس آخرین پیش بینی ها این ایستگاه تا اوایل آوریل به زمین می رسد .

پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
به گزارش سرویس آی تی انتخاب به نقل از سی نت، احتمال دارد که ایستگاه فضایی چین که به عنوان "کاخ آسمانی 1" شناخته می شود، به زودی به مدار زمین وارد شود .



آخرین پیش بینی زمانی که فضاپیمای خارج از کنترل را تحت رصد دارد ، نشان می دهد، احتمالا یکم آوریل این فضاپیما وارد جو زمین می شود .گرچه آژانس فضایی اروپا این تاریخ را تا 30 آوریل افزایش داده است . به عبارت دیگر، این فضاپیمای 18،740 پوندی در آخرین روزها حرکت باشکوه خود قرار دارد .



البته اگر با خواندن این سطور دچار نگرانی شده اید باید بدانید که قرار نیست اتفاق خطرناکی رخ دهد، چرا که احتمالا محل فرود فضاپیما برابر است با یک نقطه بین 43 درجه شمالی و جنوبی از خط استوا، که یک سد بزرگ از زمین و اقیانوس را شامل می شود . بنابراین اهالی کانادا که در مسیر این فضاپیما قرار دارند در امنیت کامل خواهند بود .

[najm134]

عکس های ماه افروخته از اطراف جهان

پدیده نادر "ماه افروخته سرخ آبی" که در اطراف جهان قابل مشاهده بود ناظران را شگفت زده کرده است. این رویداد وقتی اتفاق می افتد که ماه گرفتگی کامل، ماه خونی و ماه افروخته همزمان می شوند.
یک رویداد نادر که به "ماه افروخته سرخ آبی" معروف است باعث شعف ناظران تحولات آسمان در اطراف جهان شده است.

مهدی اومر این عکس را در مادرید گرفته.



ابرماه از اسوالبارد نروژبر فراز تپه های سفیدپوش چنین دیده شد



ماه در حال غروب در پشت آسمانخراش های شهر سانفرانسیسکوی در غرب آمریکا



این رویداد وقتی اتفاق می افتد که ماه گرفتگی کامل، ماه خونی و ماه افروخته همزمان می شوند. این عکس را اوشا ونکات از ساختمان مجلس ایالتی ایندیانا گرفته است.



این عکس را دنی لاسون از شهر هال در بریتانیا فرستاده است




ماه افروخته از پشت کلیسای سن پال در لندن طلوع کرده است

این ماه باید حدود 7 درصد بزرگتر و 15 درصد روشن تر از معمول به نظر برسد. مهدی عمر در مادرید این عکس را در یک فرصت طلایی گرفت:

عبور هواپیما از برابر ماه.




اینجا ماه از پشت معبدی در بانکوک دیده می شود.


ماه آبی زمانی اتفاق می افتد که ماه کامل دو بار در یک ماه اتفاق بیافتد و ابرماه یا ماه افروخته زمانی است که ماه در نزدیک ترین حالت به زمین باشد این ماه برای اولین بار بعد از 150 سال در آسیا، استرالیا و اروپای شرقی دیده شد.



این ماه همچنین در نیمکره غربی از جمله اینجا در نیویورک رویت شد.



عکس دیگری از ماه افروخته در نیویورک پشت مجسمه آزادی (بردكي بوميان آمريكا).


این نمای نزدیک از ماه در اندونزی گرفته شد.




این تابش قرمز ناشی از همان پدیده ای است که باعث سرخی خورشید هنگام غروب می شود.
نور خورشید پیش از رسیدن به ماه ابتدا با عبور از اتمسفر زمین منکسر (شکسته) یا خمیده می شود.
رنگ آبی در این فرآیند فیلتر می شود و فقط طیف سرخ است که برای مشاهده می ماند.

[najm134]

"ابرماه سرخ آبی" و "ماه گرفتگی آبی" در ایران

در حالیکه "ماه آبی" دومین ماه کامل در طول یک ماه است، پدیده "اَبَر ماه" وقتی رخ می‌دهد که ماه در حالت بدر به نزدیک‌ترین فاصلهٔ خود از زمین می‌رسد و 14 درصد درخشان‌تر و بزرگتر از همیشه دیده می‌شود. این دو پدیده این بار به طور همزمان با ماه گرفتگی رخ می‌دهند و این امر ماه گرفتگی امروز چهارشنبه ۱۱ بهمن را مهم‌تر و قابل توجه می‌سازد.




منبع: ایسنا

[najm134]

کویر اشتهارد؛ بهشتی روی زمین براى رصد ستاره هاي آسمان

کویر اشتهارد بهشتی بر روی زمین است و آسمان پرستاره‌ این کویر مناظر منحصربه فردی را برای گردشگران ایجاد کرده است.
وقتی ترانه سبز باران در گوش شاخه‌های بی‌برگ نجوای زندگی سر می‌دهد، وقتی نفس مسیحایی باد بر دشت‌ها، صحراها و کویرها دمیده می‌شود، وقتی آفتاب مهربان از میان پیکره‌های ابر با تابش شاخه‌های زرین نور جانی به تن فسرده زمین می‌بخشد همه می‌دانند که بهار درراه است و عمر زمستان به سر آمده و آن‌گاه است که ما ایرانیان به شیوه اجداد خویش آماده می‌شویم تا بهار را به استقبال برویم زیرا روز نویی در پیش است و نوروز ایرانیان سرآغاز زندگی دوباره است.
اما ایرانیان در ایام نوروز علاوه بر تازه شدن دیدارها به سفر می‌روند، بی‌شک ما در معرفی و دفاع از زیبایی‌ها و شگفتی‌های کشورمان همیشه باصلابت سخن گفته و اوج غرور خود را در این امر به کار می‌بریم. این موضوع نشان از علاقه وافر ما به سرزمین و غنای فرهنگی‌مان دارد. فرهنگی که در آن سفر کردن و دیدن نادیده‌ها توصیه‌شده و سفر را موجب نشاط روح و جسم انسان می‌داند.



اما در ادامه باید گفت؛ به‌رغم وجود این فرهنگ غنی و آن حس زیبای وطن‌دوستی متأسفانه هنوز بسیاری از بخش‌های کشورمان ناشناخته باقی‌مانده است و برای همه ما پیش‌آمده به‌جای سفر کنیم و از شهرها و روستاهای زیبا با آبشارها و کوه‌ها، پل‌ها و کاروانسراهای تاریخی بسیاری بگذریم و آن‌ها را ندیده باشیم.






یکی از مناطق زیبای کشور، کویر اشتهارد و تپه‌های رنگین‌کمانی آن است. کویری زیبا در جنوب البرز، استانی که چهارفصل را باهم دارد، سی و یکمین استان ایران که در دامنه رشته‌کوه‌های البرز مرکزی واقع‌شده و دارای جاذبه‌های گردشگری فراوانی است.
استان البرز سرزمین پدیده‌های طبیعی دست‌نخورده و بناهای تاریخی فراوان واقع در شمال ایران و در دامنه رشته‌های کوه‌های البرز مرکزی مقصدی مناسب برای گردشگری است وجود آب‌وهوای متنوع، ویژگی خاصی به این استان بخشیده و درمجموع البرزی دیدنی و شنیدنی را در پیش چشم مسافران و گردشگران و همچنین محققان قرار داده است.
گردشگرانی که البرز را مقصد نهایی خود انتخاب می‌کنند در یک روز هم می‌توانند از سرسبزی جاده چالوس بهره‌مند شوند و هم می‌توانند در کویر اشتهارد شبی پرستاره را سپری کنند و اما برخی که به ورزش‌های زمستانی علاقه‌مند هستند با حضور در پیست اسکی دیزین و خور می‌توانند لذت اسکی روی برف را تجربه کنند، درواقع می‌توان ادعا کرد استان البرز استانی چهارفصل است.
کویر اشتهارد با تپه‌های رنگین کمانی منظره‌ای فوق‌العاده‌ خلق کرده که هر گردشگری را مجذوب خود می‌کنددر این روزها مسافران با برنامه‌ریزی و حضور در استان البرز می‌توانند از کویر بی‌نظیر اشتهارد بهره برده و شب‌هایی پرستاره را تجربه کنند. کویر اشتهارد در قلمرویی کم باران و خشکیده جا خوش کرده ولی در دل بهشتی پنهان دارد.



کافی است فرمان اتومبیل خود را به سمت جنوب استان بچرخانید تا از منظره بی‌نظیر کویر اشتهارد و تپه‌های رنگین‌کمانی آن استفاده کنید، حیف است از زیبایی‌های استان البرز گفته شود اما از کویر بی‌نظیر اشتهارد حرفی زده نشود. کویری که تپه‌های رنگین کمانی آن‌چنان منظره فوق‌العاده‌ای از زیبایی خلق کرده که هر گردشگری را مجذوب خود می‌کند.
کویر اشتهارد یا قشلاق حسین‌خانی (به کویر قارپوزآباد هم شناخته می‌شود) در موقعیت جغرافیایی ۵۰ درجه و ۵۰ دقیقه شرقی تا ۵۰ درجه و ۶ دقیقه شرقی و ۳۶ درجه تا ۳۵ درجه و ۳۸ دقیقه شمالی در شمال شهرستان اشتهارد و جنوب شرقی مهرشهر کرج در استان البرز قرار دارد. طول کویر ۶۰ کیلومتر و عرض آن در حدود ۲۰ کیلومتر است. در نقطه مرکزی کویر دق زیبایی قرار دارد و در حاشیه دق ارتفاعات و گنبدهای نمکی زیبایی که از رنگ‌های متنوعی تشکیل‌شده‌اند، وجود دارد. گنبدهای نمکی حاشیه این کویر متأسفانه برای استخراج نمک به‌شدت مورد تخریب قرارگرفته‌اند اما مناظر کویر از فراز این ارتفاعات بسیار زیبا و دل‌انگیز است.



نزدیکی این کویر به تهران پتانسیل بالقوه‌ای را برای تبدیل‌شدن منطقه به هدف گردشگری بیابان ایجاد کرده است. پوشش گیاهی منطقه در حاشیه ارتفاعات درمنه دشتی و در هسته کویر فاقد پوشش گیاهی است. در جنوب کویر رودخانه شور (ابهر رود) یا به گفته بومیان شورکات از غرب به شرق جریان دارد که حاشیه این رود به‌شدت باتلاقی است و در صورت تردد با خودرو باید موردتوجه قرار گیرد.
این رودخانه در شمال اشتهارد از غرب به شرق جریان دارد و تنها رودخانه شهرستان اشتهارد استان البرز است. این رودخانه از کوه‌های جنوب غربی آوج (استان قزوین) سرچشمه گرفته، پس از مشروب کردن دشت‌های ابهر، قزوین، شمال بخش اشتهارد و جنوب ساوجبلاغ به رودخانه کرج می‌پیوندد.
این رودخانه به‌طور پراکنده دارای ماهی گورخری است و در اوایل فصل بهار پرنده‌هایی چون سلیم قوطی، پرستو، اگرت سفید و عقاب اتپی در این ناحیه رؤیت شده است و در مسیر این رود در منطقه‌ای نزدیک به روستای جارو به دلیل شیب کم و وسعت زیاد نمک زارهایی تشکیل‌شده است که مناظر فوق‌العاده زیبایی را پدیده آورده است.
در این منطقه درواقع براثر فرسایش رود در ارتفاعات شمالی اشتهارد (ارتفاعات حلقه دره) باتلاق نمکزار به این قسمت زهکشی می‌شود و ازاین‌پس رود شور یک مسیر غربی - شرقی را طی کرده است و به علت شیب بسیار کم زمین، از سرعت این رود کاسته و عمدتاً در زمین نفوذ می‌کند و زمینه ایجاد کویر اشتهارد را باعث می‌شود. با عبور رود شور از این نمکزار بر شوری این آب افزوده‌شده و در پل عاصف الدوله در نزدیکی پلیس‌راه ماهدشت کاملاً شور شده و به‌طرف جنوب شرقی جریان می‌یابد و درنهایت به حوضه آبریز دریاچه مسیله قم می‌ریزد. علت نام‌گذاری منطقه به قارپوزآباد هم‌جواری آن با روستای قارپوزآباد در شمال آن است. قارپوز در زبان آذری به معنای هندوانه است.




برای دسترسی به این کویر می‌توانید از جاده جدید نظرآباد کرج به اشتهارد که از میانه این کویر می‌گذرد استفاده و خود را مهمان گنبدهای نمکی و زیبای دشت اشتهارد کنید.
احمد ترکاشوند معاون گردشگری اداره کل میراث فرهنگی، صنایع‌دستی و گردشگری استان البرز در گفتگو باخبرنگار مهر با تشریح عوامل مؤثر در توسعه پایدار زیرساخت‌های گردشگری، اظهار کرد: بدون شک زیرساخت‌های اقامتی یکی از مهم‌ترین اجزای نظام فضایی گردشگری است از طرفی باید به این نکته نیز اشاره کرد که کمیت و کیفیت این زیرساخت‌ها در افزایش فعالیت‌های گردشگری به‌ویژه در جذب گردشگر مؤثر است.
وی در ادامه دسترسی فیزیکی به جاذبه توریستی، دسترسی به آب‌لوله‌کشی، برخورداری از شبکه برق، برخورداری از گاز یا سایر فرآورده‌های نفتی، وجود سیستم دفع زباله و فاضلاب، فضاهای سبز و شبکه ارتباطی را ازجمله عوامل مهم و مؤثر در توسعه صنعت گردشگری دانست.
کویر اشتهارد جاذبه گردشگری ویژه‌ای است که به زیرساخت‌های لازم برای بهبود صنعت گردشگری در این منطقه نیاز داردوی با اشاره به اینکه توسعه صنعت گردشگری در استان البرز به برنامه‌های بلندمدت و کوتاه‌مدت نیاز دارد، افزود: باید به استفاده از توان‌بخشی خصوصی زمینه‌های لازم جهت توسعه و گسترش این صنعت و نیز توسعه زیرساخت‌های گردشگری را فراهم کرد.




ترکاشوند بابیان اینکه در استان البرز فرصت‌های گردشگری فراوانی وجود دارد که با تکیه‌بر اینکه ظرفیت‌ها، مدیریت کلان و تخصصی می‌توان در کشور زبان زد شد، افزود: کویر اشتهارد جاذبه گردشگری ویژه‌ای است که به زیرساخت‌های لازم برای بهبود صنعت گردشگری در این منطقه نیاز دارد.

حضور بخش خصوصی در حوزه گردشگری البرز تحول آفرین است
ترکاشوند با اشاره به اینکه ایجاد زیرساخت‌های موردنیاز نظیر محل اقامت، محل عرضه مواد غذایی و دیگر امکانات رفاهی در این دسته از جاذبه‌های گردشگری ازجمله کویر اشتهارد الزامی است، ادامه داد: به‌طورقطع بهبود و توجه بیش‌ازپیش به این حوزه به مشارکت بخش خصوصی نیاز دارد.
وی با اعلام اینکه بسته سرمایه‌گذاری جاذبه گردشگری کویر اشتهارد تهیه و تدوین‌شده است، اظهار کرد: اقدامات لازم به‌منظور ایجاد رونق صنعت گردشگری در این منطقه منوط به استقبال سرمایه‌گذاران بخش خصوصی است چراکه با استفاده از اعتبار بخش دولتی نمی‌توان قدم‌های محکمی در این عرصه برداشت.

[najm134]

جابجایی فاجعه بار مدارهای زمین

جابجایی مدارهای زمین به اثبات رسیده است.
به گزارش اسپوتنیک با استناد به خبر منتشره در «یورک آلرت»، هر 405 هزار سال، مدار زمین به دلیل تأثیر نیروی جاذبه مشتری و زهره درازتر می شوند که باعث تغییر اقلیم شده و بر روند زندگی روی زمین تأثیر می گذارد و از جمله باعث مرگ و میر جمعی موجودات زنده خواهد شد.
دانشمندان تحت رهبری دنیس کنت از دانشگاه «پاتر» به چنین نتیجه ای رسیدند. سیکل 405 هزار سال بر اساس محاسبات حرکت سیاره پیش بینی شده است، اما نتایج مدلسازی تئوریکی فقط برای 50 میلیون سال اخیر موثق بوده است. تغییر مدار زمین همچنین با تغییر در قطب های مغناطیسی زمین در ارتباط است.
محققان با تجزیه و تحلیل رسوبات در حوضه آبی « نیوآرک» در ایالت نیوجرسی آمریکا و آریزون به اطلاعات بیشتری در خصوص تغییر جهت میدان مغناطیسی زمین دست یافتند. نتایج حاصله، با محاسبات تئوریکی مطابقت داشته است که می توان از این سیکل برای تعیین زمان وقوع حوادثی که روی زمین رخ می دهد استفاده کرد.

[najm134]

نشانه‌های حیات در مریخ/ تصاویر ناسا از قارچ‌های مریخی

محققان ناسا تصاویری از قارچ‌های سیاره سرخ منتشر کرده‌اند که حیات در مریخ را نشان می‌دهد.


نشانه‌های حیات در مریخ/ تصاویر ناسا از قارچ‌های مریخی
به گزارش خبرنگار گروه علمی و دانشگاهی خبرگزاری فارس به نقل از دیلی‌میل، محققان کنجکاو ناسا تصاویری از قارچ‌های سیاره سرخ منتشر کرده‌اند که حیات در مریخ را نشان می‌دهد.

این تصاویر نشان می‌دهد که بعضی از گیاهان امکان رشد در خاک سیاره مریخ را دارند، این در حالیست که تصاویر منتشر شده از قارچ‌ها هنوز توسط سازمان ناسا تأیید یا رد نشده است.

پیش از این بررسی‌های یکی از پژوهشگران ناسا نشان داده بود که در مجموع 10 گیاه هستند که برای کاشت فضایی و تبدیل شدن به سبزیجات مریخی باید آزمایش شوند. اسفناج، هویج، پیاز سبز، فلفل، توت فرنگی، سبزیجات معطر، کاسنی ایتالیایی، کلم، کاهو و گوجه فرنگی گیاهانی هستند که باید شرایط رشد و پرورش آنها در مریخ تحت بررسی قرار گیرد.

پژوهشگران ناسا تصاویری به ثبت رسانده‌اند که وجود جلبک‌ها، لیسه‌ها و قارچ‌های مریخی را نشان می‌دهد.

در حال حاضر 14 پژوهشگر برای بررسی تصاویر ثبت شده استخدام شده‌اند و در صورت تأیید عکس‌ها توسط آنها، درک بشر از مریخ متحول خواهد شد.

تصاویری از وجود قارچ‌ها و جلبک‌ها در مریخ را در زیر مشاهده می‌کنید:

[najm134]

برنده نوبل فیزیک ۲۰۱۹: پای انسان هرگز به سیارات فراخورشیدی باز نخواهد شد

«میشل مایور»، اخترشناس سوییسی که چند روز پیش به خاطر کشف نخستین سیاره فراخورشیدی برنده جایزه نوبل فیزیک ۲۰۱۹ شد، بر این باور است که انسان هرگز به خارج از منظومه شمسی سفر نخواهد کرد و به همین خاطر باید تغییرات اقلیمی را جدی بگیرد.

مایور و «دیدیه کلاز» در سال ۱۹۹۵ «پگاسی۵۱» را به عنوان نخستین اگزوپلنت شناسایی کردند. اخترشناسان از آن زمان حدود ۴۰۰۰ سیاره با ویژگی های مشابه کشف کرده اند اما مایور مدعی است انسان هرگز پایش را روی آنها نخواهد گذاشت:

بگذارید شفاف بگویم مهاجرت به اگزوپلنت ها در کار نخواهد بود. این سیاره ها در بهترین حالت چند سال نوری با ما فاصله دارند که با ابزارهای کنونی به معنی صدها میلیون روز است.



مایور معتقد است به جای سرگرم شدن با رویای مهاجرت به این مناطق، باید حواسمان به سیاره خودمان باشد. از نظر او دیدگاه کسانی که می گویند اگر روزی زمین قابل سکونت نباشد به سیاره دیگری مهاجرت می کنیم، از اساس دیوانه وار است.

به نظر می رسد حق با مایور است. رقابت فضایی کنونی شاید پاسخی به بحران اقلیمی نباشد اما حواس بسیاری را از فجایع زیست محیطی که همین حالا زمین با آنها مواجه شده، پرت کرده است.

بسیاری امیدوارند تئوری هایی نظیر ماشین وارپ و کوانتوم سفرهای نوری را ممکن سازند، اما اگر این نظریات نادرست از آب درآیند یا به هر دلیلی قادر به عملی کردن آنها نباشیم آنگاه تنها گزینه زمینی خواهد بود که به واسطه تغییرات اقلیمی حال و روز خوشی ندارد.

شاید برخی به ماه و مریخ به عنوان سکونت های بعدی چشم داشته باشند اما ماه وسعت چندانی ندارد و مریخ هم علی رغم جاه طلبی های ایلان ماسک قابل سکونت نیست.

[pejuhesh232]

كشفيات جديد كه لازم مي شود مراجع علمي و كتابهاى درسي تغيير كند

ناسا می‌گوید بعد از مطرح شدن یک تحقیق جدید در مورد چگونگی تشکیل سیارات منظومه شمسی، کتاب‌های علمی در این مورد باید بازنویسی شوند.
تحقیق جدید تئوری غالبی را رد می‌کند که می‌گوید این سیاره‌ها پس از برخورد با یکدیگر توده بزرگتری را به وجود آورده‌اند و جهان کنونی را تشکیل داده‌اند. این تحقیق می گوید شروع شکل گیری جهان بسیار آرامتر بوده است.

https://www.bbc.com/persian/science-51507101

[najm134]

اگر به آسمان شب و اکتشافات فضایی علاقه‌مندید،سال۲۰۲۱ مملو از اتفاقات هیجان‌انگیز و زیبایی است که از آنها لذت خواهید برد.

ستارگان آسمان دریاچه چلدیر در ترکیه

سال نو و برنامه‌های نو برای رصد ستارگان

اگر به آسمان شب و اکتشافات فضایی علاقه‌مندید، الان موقع برنامه‌ریزی است چون ۲۰۲۱ مملو از اتفاقات هیجان‌انگیز و زیبایی است که از آنها لذت خواهید برد. در فهرست این رویدادها می‌توانید انتظار دیدن سیاره‌های خجالتی، کهکشان‌های همسایه، خسوف کامل، مقارنه، حلقه‌های آتش، بارش شهابی، فرود دو کاوشگر روی مریخ و حتی پرتاب یک تلسکوپ فضایی جدید را داشته باشید که یک فرصت منحصربه‌فرد برای مشاهده و نظاره فضا خواهد بود. ارزش چشم‌به‌راه ماندن را دارند؛ چه آنهایی که تنها یک بار اتفاق می‌افتند و چه آنهایی که هر چند سال یک بار تکرار می‌شوند.


۱- ملاقات با عطارد

عطارد در سمت راست در کنار مشتری و زهره

اگر تا به حال عطارد - کوچک‌ترین سیاره منظومه شمسی و نزدیک‌ترین سیاره به خورشید - را ندیده‌‌اید، ۲۴ ژانویه (۵ بهمن) بهترین فرصت است.

عطارد برای کسانی که بینایی خوبی دارند، در افق غربی قابل رویت خواهد بود، البته اگر تلسکوپ یا لااقل دوربین داشته باشید که چه بهتر.

۸۸ روز طول می‌کشد تا عطارد یک دور کامل دور خورشید بزند و ما اغلب نمی‌توانیم آن را ببینیم چون یا پشت آن پنهان است یا در نور شدید خورشید فرو رفته.

اما در اواخر ژانویه در فاز نیمه خود خواهد بود که به آن نیم‌تابی می‌گویند و در این حالت خورشید تنها ۵۰ درصد سطح عطارد را روشن می‌کند. این بهترین فرصت برای شماست که رصدش کنید و لذت ببرید!

۲- مشاهده اجرام آسمانی در عمق فضا از نیم‌کره جنوبی


راه شیری در بیابان آتاکاما در شمال شیلی
رصد ستارگان در نیم‌کره جنوبی ضیافتی باشکوه برای ستاره‌شناسان آماتور و حرفه‌ای است. اول از همه، مسیر راه شیری آنقدر واضح و روشن است که گاهی به صورت یک رنگین‌کمان پرستاره به نظر می‌رسد: یک طاق به‌هم پیوسته با نورهای رنگارنگ که از افق تا افق کشیده شده است. بارت بوک، اخترشناس هلندی-آمریکایی، که با همسر اخترشناسش پریسیلا فیرفیلد اکتشافات برجسته متعددی درباره ساختار و تکامل کهکشان ما داشته، یک بار گفته بود که "همه‌ چیزهای خوب در نیم‌کره جنوبی است."

در این طرف کره زمین، هر کسی می‌تواند با چشم غیرمسلح خوشه‌های کروی ستارگان (دسته‌ای کروی از ستارگان که با کمک جاذبه کنار یکدیگر قرار گرفته‌اند)، کهکشان‌هایی غیر از کهکشان خودمان، سحابی‌ها و غیره را رصد کند.

می‌توانید چلیپا، ملقب به صلیب جنوبی را هم ببینید؛ صورتی فلکی که با اینکه از هر ۸۷ صورت فلکی دیگر کوچک‌تر است، جزو خاص‌ترین‌هاست.

سمت شرق چپیلا، می‌توانید سحابی کولسک را ببینید که پیوسته ستارگان جدید در آن زاده می‌شوند.

و در نزدیکی کولسک، جعبه جواهر قرار دارد که خوشه ستاره‌ای منحصربه‌فردی شامل ۱۰۰ ستاره قرمز، آبی و سفید است که با یک تلسکوپ یا دوربین ساده قابل رویت است.

۳- آسمان ژرف زمستان در نیم‌کره شمالی


خوشه پروین به هفت خواهران هم شهرت دارد

زمستان شب‌های طولانی دارد که این برای ستاره‌شناسان به معنی زمان بیشتر برای غرق شدن در رصد آسمان و ستارگان است.

یک شب تاریک را انتخاب کنید. مثلا ۱۱ فوریه (۲۳ بهمن) تاریخ مناسبی است چون ماه نو است (وقتی ماه در آسمان دیده نشود، نورش نمی‌تواند برنامه‌های رصد شما را به هم بریزد.)، بعد چشم‌هایتان را عادت بدهید که ورای آنچه پیداست را ببیند.

با این روش احتمالاً می‌توانید بعضی از اجرام آسمانی مانند خوشه‌ پروین را در ژرفای آسمان پیدا کنید. این خوشه ستاره‌ای که به نام "هفت خواهران" هم می‌شناسیدش، از زیباترین خوشه‌های ستاره‌ای است و آنچنان درخششی دارد که اگر بدانید کدام سوی آسمان را باید نگاه کنید، حتی در مناطق شهری هم می‌توانید آن را رصد کنید، کافی است پس از غروب خورشید به جنوب بنگرید.

اگر خیلی به خودتان مطمئنید، می‌توانید تلاش کنید کهکشان آندرومدا را هم پیدا کنید. آندرومدا نزدیک‌ترین کهکشان بزرگ به راه شیری است و تنها ۲.۵ میلیون سال نوری از ما فاصله دارد.

اگر جایی باشید که آلودگی نوری وجود نداشته باشد می‌توانید آندرومدا را با چشم غیرمسلح هم ببینید. کافی است پس از غروب به غرب بنگرید، در نزدیکی صورت فلکی به همین نام.

۴- صورت فلکی شکارچی


صورت فلکی شکارچی (در سمت راست) در آسمان کانادا

اگر در ستاره‌شناسی تازه‌کارید، یا می‌خواهید تنها نحوه شناسایی یک صورت فلکی را یاد بگیرید، چرا دنبال یک صورت فلکی خاص نروید که در هر دو نیم‌کره قابل رویت باشد؟

پیدا کردن صورت فلکی اوریون یا شکارچی در آسمان شب زمستان آسان است. اگر در نیم‌کره شمالی هستید در جنوب غربی است و اگر در نیم‌کره جنوبی هستید در شمال غربی (اگر بخواهیم دقیق باشیم، در وضعیت مطلوب در عرض جغرافیایی ۸۵ و منفی ۷۵ درجه).

دلیل آنکه به این صورت فلکی ویژه "شکارچی" می‌گویند، این است که به شکل یک ساعت شنی است و حتی کمربندی از سه ستاره نورانی دارد و یک شمشیر که از ستارگان کم‌نورتری تشکیل شده‌اند.

اگر دقیق‌تر نگاه کنید، می‌بینید که یکی از ستارگانی که این خنجر را تشکیل می‌دهند ستاره نیست بلکه سحابی اوریون است که مهدی برای تولد ستاره‌های جدید است.

شانه‌های شکارچی هم چیزی از باقی آن کم ندارد. شانه‌ها از ستاره اِبط الجوزا (یک ستاره قرمز) و ستاره ناجذ (یک ستاره آبی) تشکیل شده‌اند. یکی از پاها هم ابرستاره رایجل (سفید-آبی) است.

اما به خاطر داشته باشید که اگر دارید از نیم‌کره جنوبی به آن نگاه می‌کنید، سروته است. یعنی به جای اینکه به دنبال شکار بدود انگار دارد کله معلق می‌زند.

۵- فرود روی مریخ


کاوشگر تیانون-۱ چین

امسال احتمالا نه یکی بلکه دو کاوشگر روی مریخ فرود می‌آیند.

ناسا امیدوار است که ۱۸ فوریه (۳۰ بهمن) مریخ‌نورد "استقامت" را به همراه بالگرد "نبوغ" روی سیاره سرخ فرود بیاورد.

این آزمایشگاه علمی سیار مجهز به دوربین‌های بسیاری برای ضبط لحظه فرود و همینطور مطالعه خاک مریخ است.

این کاوشگر به دنبال یافتن آثاری از حیات در گذشته و حال است و همین‌طور آزمایش فناوری‌های تازه برای سفرهای آینده انسان.

در ماه آوریل هم کاوشگر تیانون-۱ چین به آن‌ها می‌پیوندد که ماموریتش کشف آب زیر سطح مریخ و پایه‌ریزی برای سفر بازگشتی احتمالی به زمین است.

بدین صورت سازمان فضایی ملی چین دومین نهادی پس از ناسا خواهد بود که یک کاوشگر روی مریخ می‌نشاند.

۶- بارش شهابی


برای دیدن بارش شهابی جوزایی یکی از بزرگ‌ترین بارش‌های شهابی باید تا دسامبر صبر کنید

هر سال، آسمان چندین بارش شهابی برایمان به ارمغان می‌آورد که به قول گرگ براون، اخترشناس رصدخانه سلطنتی گرینویچ، "مناظری به غایت دیدنی هستند".

همانطور که زمین در مدارش حرکت می‌کند، از میان ابرها و غبارهایی رد می‌شود که بازمانده عبور ستاره‌های دنباله‌دار و خرده سیارک‌ها از منظومه شمسی است.

این خبر خوبی برای ماست چون وقتی این خرده اجرام به اتمسفر ما برخورد می‌کنند، مجموعه‌ای از رگه‌هایی از نور در سراسر آسمان شب می‌گسترند.

بهترین روش برای لذت بردن از این نورافشانی طبیعت این است که تا نیمه‌شب صبر کنید، شبی که اوج این بارش‌هاست، و جایی بروید که کمترین آلودگی نوری ممکن را داشته باشد.

هرچه بتوانید حجم بیشتری از آسمان را بالای سر خود یکجا ببینید، بهتر است. آماده باشید، روی زمین دراز بکشید و صبر کنید. براون می گوید: "با کمی حوصله و البته شانس، در شدیدترین بارش می توانید در هر دقیقه یک یا دو شهاب ببینید و به عنوان جایزه، چون چشم‌هایتان به تاریکی آسمان عادت کرده در پس‌زمینه ستارگان فصلی را هم می‌توانید مشاهده کنید."

براون می‌گوید: "چهارم ماه مه، اوج بارش "اتا دلوی" است که یکی از دو بارش قابل ملاحظه‌ای است که ستاره دنباله‌دار مشهور هالی به وجود می‌آورد."

بارش شهابی قابل توجه بعدی "برساوشی" (۱۱ اوت، ۲۰ مرداد) است اما برای بهترین بارش شهابی سال ۲۰۲۱ باید تا آخر سال صبر کنید.

به گفته براون، بارش شهابی جوزایی (۱۳ دسامبر، ۲۲ آذر) "از برخورد با خرده اجرامی به وجود می‌آید که یک سیارک و نه یک ستاره‌دنباله‌دار بر جای گذاشته است و به همین دلیل هم نور شدیدی دارند چون عناصر در برخورد با اتمسفر همان طوری می‌سوزند که مواد در آتش‌بازی."

اگر می‌خواهید از حالا برای ۲۰۲۲ هم آماده باشید، بارش شهابی ربعی را در تقویم یادداشت کنید که قرار است چند روز بعد از تحویل سال نوی میلادی اتفاق بیفتد.

۷- خسوف کامل


خسوف در پکن

بیست و پنجم مه (چهارم خرداد) ماه زیر سایه زمین پنهان خواهد شد. به عبارت دیگر، سایه زمین روی ماه می‌افتد.

افرادی که از حاشیه اقیانوس آرام این پدیده را مشاهده می‌کنند (مناطق جغرافیایی که اقیانوس آرام را در برگرفته‌اند)، بهترین دید را برای رویت این ماه‌گرفتگی کامل دارند.

بهترین نقطه هاوایی خواهد بود چون ماه در نیمه‌شب آنها در بالاترین جایگاه قرار دارد، در حالی که مناطقی که شمال‌تر یا جنوب‌تر هستند، فقط می‌توانند بعضی از مراحل خسوف را پیش از غیب شدن ماه در افق ببینند.

۸- کسوف حلقوی


خورشیدگرفتگی ۲۰ خرداد امسال یک خورشیدگرفتگی معمولی نخواهد بود

دهم ژوئن (۲۰ خرداد) ماه سایه‌اش را روی زمین می‌اندازد اما این یک خورشیدگرفتگی معمولی نخواهد بود.

این بار، ماه فقط ۴۰۴۳۰۰ کیلومتر با زمین فاصله دارد بنابراین سایه‌اش آنقدر بزرگ نیست که بتواند خورشید را به طور کامل بپوشاند.

پس وقتی ماه از جلوی این ستاره عبور می‌کند، یک "حلقه آتش" قابل رویت باقی می‌ماند.

یادتان باشد که هرگز نباید مستقیم به خورشید نگاه کنید و باید عینک‌های مناسب کسوف برای محافظت از چشم‌هایتان داشته باشید. این پدیده را می توانید در کانادا، شمال غربی گرینلند، شمال شرقی سیبری... و احتمالا از همه‌جای دیگر، البته از روی اینترنت ببینید.

۹- مقابله سیاره‌ای


شاید بتوانید مشتری و زحل را از بالکن خود ببینید

چون سیارات در منظومه شمسی همگی به دور خورشید می‌گردند، گاهی پیش می‌آید که زمین بین خورشید و یک سیاره دیگر قرار می‌گیرد: ستاره‌شناسان به این پدیده "مقابله" می‌گویند.

دارا پاتل، اخترشناس رصدخانه سلطنتی گرینویچ می‌گوید: "سیاره‌های نزدیک به زمین را می‌شود با چشم غیرمسلح هم دید اما "مقابله" بهترین فرصت رصد آنها را به ما می‌دهد. زحل و مشتری، هر دو دوم و بیستم اوت (۱۱ و ۲۹ مرداد) به موقعیت مقابله می‌رسند. همزمان در نزدیک‌ترین فاصله با ما خواهند بود."

اگر تلسکوپ دارید (اگر دوربین هم دارید بد نیست امتحان کنید) این بهترین موقعیت است که حدود ساعت یک بامداد به سمت خط استوا نگاه کنید تا همان‌طور که پاتل می‌گوید، "شاهد نوارهای مشتری و حلقه‌های زحل در درخشنده‌ترین حالت ممکن باشید".

۱۰- پرتاب تلسکوپ فضایی جیمز وب


تصویر فواره قطبی در سحابی شاه‌تخته که تلسکول هابل گرفت

اگر یک رویداد باشد که ستاره‌شناسان دل توی دلشان نیست که اتفاق بیفتد، آن رویداد پرتاب تلسکوپ جیمز وب به فضاست - به اختصار JWST - که قرار است ۳۱ اکتبر (۹ آبان) اتفاق بیفتد.

اد بلومر، اخترشناس رصدخانه سلطنتی گرینویچ می گوید که تلسکوپ بعد از یک سفر یک‌ماهه و رسیدن به مدار زمین "و فرایند پیچیده‌ باز شدن - تلسکوپ در اندازه واقعی بسیار بزرگ است و روی موشک جا نمی‌شود به همین دلیل مثل یک اثر اوریگامی شسته‌رفته، روی هم تا شده است - قرار است طلیعه‌ای در ستاره‌شناسی مادون قرمز باشد."

بلومر اضافه می‌کند که این اتفاق هیجان‌انگیزی است چون به دانشمندان اجازه می دهد تا "روی ستاره‌ها و کهکشان‌های اولیه، فرایند تشکیل سیاره‌ها، تکامل کهکشان‌ها و بسیاری چیزهای دیگر تحقیق کنند."

نمی‌شود گفت این تلکسوپ جایگزینی برای تلسکوپ چند دهه قدیمی هابل است اما بلومر می‌گوید: "این تلسکوپ نماد عصری جدید در مهندسی است و تا سال‌های سال ستاره‌شناسان سراسر جهان از آن کار خواهند کشید."

بلومر می‌گوید امیدوار است که جیمز وب تصاویر جدیدی را که مشتاقانه در انتظارشان هستیم، در اختیارمان بگذارد؛ تصاویری "به خوبی هر چه تا الان توانسته‌ایم با رصد مادون قرمز تهیه کنیم. از این به بعد مسلماً اوضاع بهتر می‌شود."

[pejuhesh232]

تصویری از کهکشان راه شیری بر فراز قله دماوند

لیست تصاویر بر گزیده مسابقه «عکاسی نجومی رصدخانه سلطنتی گرینویچ» سال ۲۰۲۱ منتشر شده است که در میان آنها تصویر کهکشان راه شیری بر فراز قله دماوند که توسط عکاس ایرانی «مسعود قدیری» ثبت شده، می‌درخشد.



لینک مشروح خبر:
https://www.hamshahrionline.ir/news/611650‏

[pejuhesh232]

آغاز ماموریت فضایی کاوشگر چین، سلفی در مریخ

در هفته سوم مأموریت، اول ژوئن، ژورونگ بی اختیار دوربین بی سیم را روی زمین انداخت و سپس کمی به عقب رفت و از خودش و مدول فرود عکس سلفی گرفت.
مریخ نورد چینی "ژورونگ" اولین ضبط های صوتی و تصویری را به زمین فرستاد که دانشمندان را به خود مجذوب کرده است

لینک مشروح خبر:
https://ir.sputniknews.com/opinion/202107028015040‏