نهم ماه ربيع الأوّل

[najm152]

هو الله العلي الأعلى
بسم الله الرّحمان الرّحيم

[najm164]

روزنامه گاه شناسى : تقويم نجومي جامع

9 ربيع الأوّل 1429
http://www.4shared.com/file/40949720/4d ... _1429.html

9 ربيع الأوّل 1430
http://www.4shared.com/file/84784295/76 ... l1430.html

9 ربیع الاول 1431
http://www.4shared.com/file/221072848/6 ... -1431.html
-------------------------------------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 117

9 ربيع الاول عيد بزرگ آل محمّد - 1427

9ربيع الأول - عيد بزرگ آل مـحمّد
را به ساحت مقدس حضرت قائم آل محمد (عليهم السلام) تبريك عرض مي كنيم

اين عيد فرخنده بر همه علويان مبارك باد

جهت دریافت مرسوله به آدرس زیر مراجعه نمائيد:
http://aelaa.net/Ersaal/3/Taqwim-elaahi ... hammad.zip

یا این آدرس:

http://www.4shared.com/file/78052605/7e ... ammad.html

-------------------------------------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 118

فضيلت عيد كبير - 1427

اين عيد فرخنده بر همه علويان مباركـ باد

خداوند همه ما را از
مؤمنين صاحب حق معرفت و ثابت در قدم قرارداده
و در محبت و معرفت و عبوديت و اطاعت مولا (منه السلام) موفق بدارد


جهت دریافت مرسوله به آدرس زیر مراجعه نمائيد:
http://aelaa.net/Ersaal/3/Taqwim-elaahi ... -Kabir.pdf

یا این آدرس:

http://www.4shared.com/file/78052692/31 ... Kabir.html

-------------------------------------------------

مرسولات حيات اعلى

عاشوراى يهود

جهت دریافت مرسوله به آدرس زیر مراجعه نمائيد:
http://aelaa.net/Ersaal/3/Taqwim-elaahi ... aan018.pdf

یا این آدرس:

http://www.4shared.com/file/44598985/ef ... aan18.html

-------------------------------------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 262

عيد كبير 1428

عيد كبير آل محمّد (صلوات الله عليهم اجمعين)
را
به پيشگاه حضرت وجه الله (منه السلام) عرض تبريك مي نمائيم


خداوندا دل بانوي عوالم امكان را به فرج مولا صاحب الأمر شاد نما
و همه ما را به معرفت و عبوديت و خدمتش همواره موفق بدار


جهت دریافت مرسوله به آدرس زیر مراجعه نمائيد:
http://aelaa.net/Ersaal/3/Taqwim-elaahi ... ir1428.pdf

یا این آدرس:

http://www.4shared.com/file/78576114/b0 ... r1428.html

-------------------------------------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 641

9ربيع الأول 1429

دوشنبه نهم ربيع الأوّل 1429 عيد كبير آل محمد (عليهم السلام) را
به حضرت قدسيه وجه الله و قبله حقيقيه عباد الله مولانا صاحب الأمر (ارواحنا فداه) تبريك عرض مي نماييم


شعر استقبال مردم مدينه از بيامبر در سفر هجرت:
طلع البدر علينا......
جندين بار خوانده شده است

بهترينشان
دانش آموزان اندونيسي
عماد رامي
أم كلثوم
گروه سرود: الفرقة الصيادية
......

مسعود كورتس خواننده ترك، كه عربي و تركي خوانده است
فعلاً اين اخير در دسترس بود

از اينجا دانلود كنيد:
http://aelaa.net/110.aspx?id=3763


يك فايل هم از چند خوانند معروف عربي است كه در يك خواندن خصوصي و سربائي
ضبط شده است

العزاوي:
http://aelaa.net/110.aspx?id=3762


فايل تصوير تبريك را نيز
به عنوان سبد كل ايميلي به مشتركين مرسولات حيات اعلى اهداء مي كنيم:
http://aelaa.net/110.aspx?id=3761

-------------------------------------------------
مرسولات حيات اعلى
شماره: 643

جشنواره فيروزگان 1

فايل صوتي ايامكم سعيده را از اين آدرس دريافت نمائيد:
http://aelaa.net/Ersaal/3/Taqwim-elaahi ... eida-2.mp3

همجنين، اشعار استقبال مردم مدينه از پيامبر در سفر هجرت را ميتوانيد از
آدرسهاي زير دريافت نمائيد:

طلع البدر علينا (الفرقة الصيادية):
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/tala3a_lbadro.rm

طلع البدر علينا : كتي استيونس (( يوسف اسلام )):
https://www.youtube.com/watch?v=k9FvOHbQd6U

توسط نوجوانان خوانده شده:
https://www.youtube.com/watch?v=L4yvE9nAWSw

-------------------------------------------------

مرسولات حيات اعلى
شماره: 1193

جشنواره فیروزگان
عید کبیر 9 ربیع الأول 1430

جشنوارهٔ فیروزگان و ۹ ربیع الأوّل ۱۴۳۰ سالروز فرخنده
عید کبیر محمد و آل محمد (علیهم السلام)
و جشن بابا شجاء الدّين و روز هلاکت طاغوت را،
به حضرت بقیة الله (منه السلام) تبریک عرض مینماییم


جهت دریافت مرسوله به آدرس زیر مراجعه نمائيد:
http://aelaa.net/Ersaal/3/Taqwim-elaahi ... 1-1430.pdf

-------------
جشنواره فیروزگان 1444

خواندن اشعار طلع البدر علینا:
https://www.youtube.com/watch?v=XjZ1gTvbaIA‏

فيلم بازسازي استقبال اهل مدينه از حضرت
https://www.youtube.com/watch?v=XWUmNs5J2aQ‏

اين هم براى بانوان 
يك بانوي انگليسي (سلوى لورن) كه موسيقيدان و آوازه خوان بوده مسلمان و محجبه شده و اين اشعار را با موسيقي و اواز خودش همراه با ترجمه انگليسي و تطبيق به زمان معاصر و مردمي كه در پوچيها و افسردگيها گرفتارند و با طلوع حضرت محمد و توجه به حضرتش موجب رهايي و نجاتشان مي شود
https://www.youtube.com/watch?v=dMDaBx9aTEE‏
----------------------------------
مجلس عيدالزهراء عليها السلام در شرق عربستان
كه ضمن صلوات حديث فضيلت اين روز هم همخواني و استماع مي شود
https://www.youtube.com/watch?v=yG8FI6Q ... 8%B3%D9%85

مجلس فَرحة الزَهرة = يعني عيد الزهرة
هله هله = خوش آمديد
https://www.youtube.com/watch?v=Mz0Qq2K ... alhussain2

https://www.youtube.com/watch?v=Li3mkLk ... el=BasiimK

https://www.youtube.com/watch?v=jyYhF4o ... aldamerchi

قصيدة معروف
شيخ النواصب عمر
اصل المصايب عمر
(فرحة الزهرة)
https://www.youtube.com/watch?v=FxwDPJv ... alhussieni

مجلس فرحة الزهراء در هند
https://www.youtube.com/watch?v=O_1gvdV ... OfAlZahraa
اين خطبه برائت در تبري ازطواغيت با القاب و اوصافشان است
و افراد بتوانند الفاظش را استخراج بخوانند و بارعايت شرايط تقيه آنرا بخوانند مثل دعاء و زيارت در ولايت / در نوع برائت است

ياد بابا شجاع الدين فيروز
https://www.youtube.com/watch?v=JwfjcCC ... 8%B3%D8%AA

افضليت لعن بر صلوات = آيت الله بهجت
اما بيان با اشاره بدون تصريح
https://www.aparat.com/v/rjdmC

ارزش و اهميت و وظيفه تقيه
https://www.aparat.com/v/s8AVc/

https://www.youtube.com/watch?v=3sjKTyY ... 8%AF%D9%8A

https://www.youtube.com/watch?v=hVB7snp ... =al3tra313

https://www.youtube.com/watch?v=YVPUp80 ... 9%88%DB%8C

به مناسبت ايام عيد كبير محمد و آل محمد
لطيفه ديني آموزنده = خالي از لغو و استهزاء و باطل
از منبرهاى مرحوم كافي
https://www.aparat.com/v/uiLBx/

فایل صوتی مجلس عیدالزهرا
www.aelaa.net/Ersaal/5/3/003KA.mp3

لینک فایل ویدیویی :
تلاوت لعن صنمي قريش با زيرنويس متن و ترجمه
https://www.youtube.com/watch?v=8apcN-e ... 8%A7%D9%85‏
------------------------------------
معرفی شخصیت علامه شیخ حسن شحاته و نحوه شهادت ایشان
اين علامه شهيد كه به تبعيت از امامش حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام با شكنجه شهيد شد
و مثل حضرت مسلم او را در بازارها روي زمين كشيدند
با اين تفاوت كه علامه شحاته را زنده زنده اين رفتار با او كردند
و با حضرت مسلم و هاني با جنازه شان
و با آنها محشور است در برزخ و قيامت

پخش چند نمونه از سخنرانيهاي بيدار كننده ایشان در لزوم برائت از دشمنان :

شهیدشیخ حسن شحاته برائت از دشمنان اهلبیت علیهم السلام
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/3/MajaalesSorur18.mp4

شهید راه برائت: شیخ حسن شحاته
https://www.youtube.com/watch?v=r63pIvI ... Q&index=31 ‏

پشیمانی شدید شیخ حسن شحاته از اینکه در گذشته سنی عمری بوده !
https://www.youtube.com/watch?v=nKmkgvL ... Q&index=52 ‏

آشنایی با علامه شحاته و کیفیت شهادت ایشان در غرفه دشمنان آئین اعلی در مصر در لینک زیر قابل دسترس می باشد:
viewtopic.php?f=845&t=10011#p44636

-----------------------------------

مجلس ختم مجرب برائت (لعن چهار ضرب) 310 مرتبه

از آدرس زیر دانلود نمایید:
http://www.aelaa.net/Ersaal/5/3/baraa'at-2.mp4

[najm164]

نهم ماه ربيع الأول

روز : ورود حضرت پيامبر (صلى الله عليه وآله) به همراه حضرت مولا (صلوات الله عليه) و حضرت فاطمه (عليها السلام) به مدينه در سفر هجرت
اهل مدينه و زنان انصار حضرت را با اشعاري كه به آواز خوش مي خواندند و همراه آن دف مي نواختند استقبال كردند.
و در اين روز نيز آن حضرت به مدينه ورود فرمود و روايت است كه در وقت ورود آن جناب به مدينه همه طبقات مردم مدينه از جمله زنان و صبيان انصار خوشحالى مي كردند و با سرودخواني و ضرب دفّ مى گفتند:
طلع البدر علينا = من ثنيات الوداع
وجب الشكر علينا = ما دعا لله داع
ايها المبعوث فينا = جئت بالامر المطاع

روز : عيد بزرگـ محمد وآل محمد (صلوات الله عليهم اجمعين)

روز : مستجاب شدن نفرين حضرت فاطمه زهرا (صلوات الله عليها)

روز : هلاك طاغوت (لعنه الله)

روز : هلاك عمر بن سعد (لعنه الله)

روز : (بنابرنقلي) ولادت حضرت امام مهدي (عجل الله تعالى فرجه الشريف) سال 257 هـ ق

[najm164]

نهم ماه ربيع الأول
هنگام برائت
عيد كبير محمّد وآل محمّد
جشنواره فيروزگان

روز : عيد بزرگـ محمد وآل محمد (صلوات الله عليهم اجمعين)
روز : مستجاب شدن نفرين حضرت فاطمه زهرا (صلوات الله عليها)
روز : هلاك طاغوت (لعنه الله)
روزى عظيم الشأن و روز سرور شيعه و عيد بزرگ آنها است. از كتاب مسار الشيعه نقل شده كه فرموده: اين روز، عيد بزرگ و روز عيد بقر يعنى شكافتن است.
محدث قمي مي كويد: و از براى آن شرح بزرگى است كه در غير اين موضع ذكر شده و بالجمله روز بسيار شريفى است و شرح آن مناسب نيست، هر كه طالب است، رجوع به زاد المعاد و غيره نمايد.
مؤلف تقويم جامع مي گويد: ولى ما غفلت در ذكر آنرا ناروا ديده؛ و ذكر اين حديث شريف را نه تنها مناسب دانسته؛ بلكه كلام خود را به نور آن منور مي نمائيم، خصوصا كه از افضل اعمال امروز تلاوت و استماع و مذاكره اين حديث قدسي و نبوي و ولوي است :حديث قدسي: يا محمّد إنّي قد جعلت ذلك اليوم عيدا لك ولأهل بيتك ولمن تبعهم
الشيخ حسن الحلّيّ رحمه الله الشيخ الفقيه علي بن مظاهـر الواسطي عـن محمّد بن عـلاء الهمدانيّ الواسطـي ويحيى بن جريح البغدادي قال:... قصدنا جميعا أحمد بن إسحـاق القمّيّ صاحب العسكريّ عليه السـلام بمدينة قمّ وقرعنا عليه الباب، فخرجت إلينا من داره صبيّة عراقيّة، فسألناها عنه.
فقالت: هو مشغول بعياله، فإنّه يوم عيد.
فقلنا: سبحان اللّه! الأعياد عند الشيعة أربعة: الأضحى، والفطر، ويوم الغدير، ويوم الجمعة.
قالت: فإنّ أحمد يروي عن سيّده أبي الحسن عليّ بن محمّد العسكريّ عليهما السـلام: أنّ هذا اليوم يوم عيد، وهو أفضل الأعياد عند أهل ‏البيت وعند مواليهم.
قلنا: فاستأذني لنا بالدخول عليه، وعرّفيه بمكاننا. فدخلت عليه وأخبرته بمكاننا، فخـرج علينا وهو متّزر بمئزر له، محتضن لكسائـه يمسـح وجهه، فأنكرنا ذلك عليه.
فقال: لا عليكما ! فإنّي كنت اغتسلت للعيد.
قلنا: أو هذا يوم عيد؟! وكان يوم التاسع من شهر ربيع الأوّل.
قال: نعم! ثمّ أدخلنا داره، وأجلسنا على سرير له.
وقال: إنّي قصدت مولانا أبا الحسن العسكريّ عليه السـلام مع جماعة من إخوتي بسـرّ من رأى، كما قصدتمانى، فاستأذنّا بالدخول عليه في هـذا اليوم، وهـو يوم‏ التاسع من شهر ربيع الأوّل. وسيّدنا عليه السـلام قد أوعز إلى كلّ واحد من خدمه أن يلبس ما له من الثياب الجدد، وكان بين يديه مجمرة وهو يحرق العود بنفسه.
قلنا: بآبائنا أنت وأُمّهاتنا يا ابن رسول اللّه! هل تجدّد لأهل البيت فرح؟!
فقال: وأيّ يوم أعظم حرمة عند أهل البيت من هذا اليوم؟!
ولقد حدّثني أبي عليه السـلام أنّ حذيفة بن اليمان دخل في مثل هذا اليوم- وهـو التاسع من شهر ربيع الأوّل - على جدّي رسـول اللّه صلـى الله عليه و آله وسلم قال: فرأيت سيّدي أمير المؤمنين مع ولديه الحسن والحسين يأكلون مع رسول ‏اللّه صلى الله عليه و آله وسلم، ورسول اللّه يتبسّم في وجوههم:. ويقول لولديه الحسن والحسين عليهما السلام:
كُلا هنيئا لكما ببركـة هذا اليوم الذي يقبض اللّه فيه عدوّه وعدوّ جدّكما، ويستجيب فيـه دعـاء أُمّكما،
كُلا! فإنّه اليوم الذي فيه يقبل اللّه تعالـى أعمـال شيعتكما ومحبّيكما.
كُلا! فإنّه اليوم الذي يصدّق فيه قول اللّه:فَتِلْكَ بُيُوتُهُمْ خَاوِيَةَ بِمَا ظَلَمُواْ {النمل: ٢٧/٥٢}.
كُلا! فإنّه اليوم الذي تكسر فيه شوكة مبغض جدّكما
كُلا! فإنّه اليوم الذي يفقد فيه فرعـون أهل بيتي وظالمهم وغاصب حقّهم.
كُلا! فإنّه اليوم الذي يعمد اللّه فيه إلى ما عملوا من عمل فيجعله هباء منثورا.
قال حذيفة: فقلت: يا رسول اللّه! وفي أُمّتك وأصحابك من ينتهك هذه الحرمة؟
فقال صلى الله عليه وآله وسلم : يا حذيفة! جبت من المنافقين يترأّس عليهم، ويستعمل فـي أُمّتي الرياء، ويدعوهم إلى نفسـه، ويحمل على عاتقه درّة الخزي، ويصدّ الناس عن سبيل اللّه، ويحرّف كتابه، ويغيّر سنّتي، ويشتمل على إرث ولدي، وينصب نفسه علما، ويتطاول على من بعدي، ويستحلّ أمـوال اللّه من غير حلّـه، وينفقها في غير طاعته، ويكذّب أخـي ووزيري، وينحّي ابنتي عن حقّها، فتدعو اللّه عليه، ويستجيب دعاؤها في مثل هذا اليوم.
قال حذيفة: فقلت: يا رسول اللّه! فلم لا تدعو ربّك عليه ليهلكه في‏حياتك؟!
فقال: يا حذيفة! لا أُحبّ أن أجترى‏ء علـى قضاء اللّه تعالـى، لمـا قد سبق في علمه، لكنّي سألت اللّه أن يجعل اليوم الذي يقبض فيه، له فضيلة على سائر الأيّام، ليكون ذلك سنّة يستنّ بها أحبّائي وشيعة أهل بيتي، ومحبّوهم، فأوحـى إليّ جلّ ذكـره، أن:
يا محمّد! كان في سابق علمي، أن تمسّك وأهل‏ بيتك محن الدنيا وبلاؤهـا، وظلم المنافقين والغاصبين مـن عبـادي، مـن نصحتهم وخانوك، ومحّضتهم وغشوك، وصافيتهم وكاشحوك، وصدّقتهم وكذّبوك، وأنجيتهم وأسلموك ، فأنا آليت بحولي وقوّتي وسلطاني لأفتحنّ على روح من يغصب بعدك عليّا حقّه ألف باب من النيران من أسفل الفيلوق، ولأصلينّه وأصحابـه قعرا يشرف عليه إبليس فيلعنه، ولأجعلنّ ذلك المنافق عبرة في القيامـة لفراعنـة الأنبياء وأعـداء الـدين في المحشر، ولأحشرنّهم وأولياءهم وجميع الظلمة والمنافقين إلى نار جهنّم زرقا كالحين، أذلّة خزايا نادمين، ولأخلدنّهم فيها أبد الآبدين.
يا محمّد! لن يرافقك وصيّك في منزلتك إلّا بما يمسّه من البلوى، من فرعونه وغاصبه الذي يجتري عليّ، ويبدّل كلامي، ويشرك بي ويصدّ الناس عن سبيلي،وينصب من نفسه عجلاً لأُمّتك، ويكفر بي في عرشي إنّي قد أمرت سبع سماواتي لشيعتكم ومحبّيكم أن يتعيّدوا في هذا اليوم الذي أقبضه فيه إليّ، وأمرتهم أن ينصبوا كرسـيّ كرامتي حذاء البيت المعمـور، ويثنوا عليّ، ويستغفروا لشيعتكم ومحبّيكم من ولد آدم، وأمـرت الكـرام الكاتبين أن ‏يرفعوا القلم عن الخلق كلّهم ثلاثة أيّام من ذلك اليوم، ولا يكتبون شيئا من خطاياهم كرامة لك ولوصيّك.
يا محمّد! إنّي قد جعلت ذلك اليـوم عيدا لك ولأهـل بيتك، ولمـن تبعهم من شيعتهم، وآليت على نفسي بعزّتي وجلالي وعلوّي في ‏مكاني، لأحبونّ من يعيّد في ذلك اليوم محتسبا ثواب الخافقين، ولأشفعنّه في أقربائه، وذوي رحمه، ولأزيدنّ في ماله إن وسّع على نفسه وعياله فيه، ولأعتقنّ من النار في كلّ حول في مثل ذلك اليوم ألفا من مواليكم وشيعتكم، ولأجعلنّ سعيهم مشكورا، وذنبهم مغفورا، وأعمالهم مقبولة.
قال حذيفة: ثمّ قام رسـول اللّه صلى الله عليه و آله وسلم إلى أُمّ سلمة، فدخل. ورجعت عنه، وأنا غير شـاكّ في أمـر الشيخ، حتّى ترأّس بعد وفاة النبيّ صلـى الله عليه وآله وسلم وأعاد الكفر، وارتدّ عن الدين، شمّر للملك، وحرّف القـرآن، وأحـرق بيت الوحـي، وأبدع السنن، وغيّر الملّة، وبدّل السنّة، وردّ شهادة أمير المؤمنين عليه السلام وكذّب فاطمة عليها السـلام واغتصب فدكـا، وأرضى المجوس واليهود والنصارى، وأسخـط قرّة عين المصطفـى ولم يرضهم، وغيّر السنن كلّها، ودبّر على قتل أمير المؤمنين عليه السلام وأظهر الجور، وحرّم ما أحلّ اللّه، وأحلّ ما حرّم اللّه، وألقى إلى الناس أن ‏يتّخذوا من جلود الإبل دنانير، ولطم حرّ وجه الزكيّة، وصعد منبر رسول ‏اللّه صلى الله عليه وآله وسلم، غصبا وظلما، وافترى على أمير المؤمنين عليه السلام وعانده وسفه رأيه.
قال حذيفة: فاستجـاب اللّه دعـاء مولاتي عليها السلام على ذلك المنافق، وأجرى قتله على يد قاتله. فدخلت على أمير المؤمنين عليه السلام لأُهنّئه بقتله ورجوعه إلى دار الانتقام.
فقال لي: يا حذيفة! أتذكر اليوم الذي دخلت فيـه على سيّدي رسول ‏اللّه صلى الله عليه وآله وسلم وأنا وسبطاه نأكل معه، فدلّك على فضل ذلك اليوم الذي دخلت عليه فيه.
قلت: بلى يا أخا رسول اللّه صلى الله عليه و آله وسلم!
فقال: هـو واللّه! هذا اليوم الذي أقرّ اللّه به عين آل الرسـول، وإنّي لأعرف لهذا اليوم اثنين وسبعين اسما.
قال حذيفة: قلت: يا أمير المؤمنين! أحبّ أن تسمعني أسماء هذا اليوم؟
فقال عليه السلام: هذا يوم الاستراحة، ويوم تنفيس الكربة، ويوم العيد الثاني، ويوم حطّ الأوزار، ويوم الخيرة، ويوم رفع القلم، ويوم الهـدو،{× يوم الغدير الثاني} {× يوم الهدي} ويوم العافية، ويوم البركة، ويوم الثارات، ويوم عيد اللّه الأكبر، ويوم إجابة الدعاء، ويوم الموقف الأعظم، ويوم التوافـي، ويوم الشرط، ويوم نزع ‏السـواد، ويوم ندامة الظالم، ويوم انكسار الشوكة، ويوم نفي الهموم، ويوم القنوع، ويوم عرض القدرة،ويوم التصفّح، ويوم فرح الشيعة، ويوم التوبة، ويوم الإنابة، ويوم الزكاة العظمـى، ويوم الفطر الثانـي، ويوم سيل الشعاب،{في البحـار: يوم سيل النغاب} ويوم تجرّع الريق، ويوم الرضـا، ويوم عيد أهل البيت، ويوم ظفر بني اسرائيل، ويوم قبول الأعمال، ويوم تقديم الصدقة، ويوم الزيارة، ويوم قتل النفاق {× يوم سيل النغاب}، ويوم الوقت المعلوم، ويوم سرور أهـل البيت، ويوم الشهود، ويوم القهر للعدوّ، ويوم هدم الضلالة، ويوم التنبيه، ويوم التصريد، ويوم الشهادة، ويوم التجاوز عن المؤمنين، ويوم الزهرة، ويوم التعريف، ويوم الاستطابة، ويوم الذهاب، ويوم التشديد، ويوم ابتهاج المؤمن، ويوم المباهلة، ويوم المفاخرة، ويوم قبول الأعمال، ويوم التبجيل، ويوم إذاعة السرّ، ويوم النصرة، ويوم زيادة الفتح، ويوم تودّد، ويوم المفاكهة، ويوم الوصـول، ويوم التزكية، ويوم كشف البدع، ويوم الزهد، ويوم الورع، ويوم الموعظة، ويوم العبادة، ويوم الاستسلام، ويوم السلم، ويوم النحر، ويوم البقر.
قال حذيقة: فقمت من عنده وقلت فـي نفسي: لو لم أدرك من أفعال الخير وما أرجو بـه الثواب إلّا فضل هذا اليوم لكان مناي.

قال محمّد بن العلاء الهمدانيّ،ويحيى بن جريح: فقام كلّ واحـد منّا وقبّل رأس أحمد بن إسحـاق بن
سعيد القمّيّ، وقلنا: الحمد للّه الذي قيّضك لنا حتّى شرّفتنا بفضل هذا اليوم. ثمّ رجعنا عنه، وتعيّدنا في ذلك.

{المحتضر: ٤٤ س ١٦ عنه البحـار: ٣١/١٢٠ س ٥ و ٩٥/٣٥١ ح ١ نقـلاً عن كتاب زوائد الفوائد للسيّد بن طـاووس؛، ومستدرك الوسائل: ٣/٣٢٦ ح ٣٧٠١ قطعة منه، وإثبات الهداة: ٢/١٩٩ ح ١٠٠٥ قطعة منه. (قطعـة منه في) أفضل الأعياد عند أهـل البيت: (و) سروره عليه السـلام في عيد الزهراء(عليها السلام و) خادمه (عليه السلام و) ما رواه عن أبيه الجواد عليهما السلام}

دفع شبهه

* محدث قمي به تبعيت از سيد بن طاووس مي كويد: چون روز هشتم وفات امام حسن عسكرى (عليه السلام) واقع شده، امروز، روز اول امامت حضرت صاحب الزمان (عليه السلام) است و اين جهت نيز باعث تعظيم و شرافت اين روز شده است.

* عبد الله العلوي الفاطمي قدس سره در رساله "عيد كبير برائت" در اين باره نوشته است:
هداية اولى: توجيه عيد بودن امروز بجهت اولين روز امامت حضرت صاحب الأمر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) به دلايلي بسياري مردود است؛ از جمله:

1- اولين روز امامت حضرت صاحب الأمر (عجل الله تعالي فرجه الشريف) روز شهادت پدرشان بوده چه اينكه حضرت امام حسن عسكري (صلوات الله عليه) در اوايل روز به شهادت رسيده اند پس امامت حضرتش در همان روز شروع شده و همان روز، اولين روز امامت مي باشد. لذا بنابر آن مسلك مردود؛ بايد همان روز وفات هر امام؛ عيد باشد براى شروع امامت امام بعد؛ و اين مستلزم تبديل جميع ايام عزا به اعياد است كه منكري واضح البطلان است.

2- در صورت عيد بودن اولين روز امامت معصومين (صلوات الله عليهم اجمعين)، اين معني در ساير حضرات هم لازم المراعات بوده، و بايد تمام روزهاي پس از وفات هر يك از ايشان عيد باشد، مانند عيد بودن روز وفات پيامبر به عنوان روز اول امامت و خلافت حضرت مولا؛ ولي هيج يك از قائلين به اين توجيه، اين امر مراعات ننموده بلكه هيچگاه اشاره هم ننموده اند، و بسيار بديهي است كه اين احتمال چقدر باطل و مردود است.

3- هر چند شروع امامت هر يك از حضرات (صلوات الله عليهم اجمعين) نعمتي بزرك بوده ولي عظمت مصيبت فقدان معصوم مقدم، مانع از عيد گٌرفتن و تبريك روز بعد آن، بعنوان ابتداي امامت امام حاضر مي باشد. و حضرات معصومين (صلوات الله عليهم اجمعين) نه تنها آن را تأييد نمي فرموده اند بلكه از چنين عملي تنفر داشته اند. و انكارشان در اين باب، به حدي شديد بوده است كه: وقتي يكي از زوجات حضرت امام حسن مجتبي (صلوات الله عليه)، بعد از شهادت حضرت مولا (صلوات الله عليه)، شروع امامت وخلافت حضرتش را به ايشان تبريك مي كٌويد، حضرت امام مجتبى (صلوات الله عليه) بسيار ناراحت شده و به همين جهت او را طلاق مي دهند!

4- در أحاديث شريفه ومفصله أي كه در باب بيان عيد بودن اين روز وارد شده است، خصوصا با تفصيل بعض آنها، كه در آن هفتاد وجه و اسم براي عيد بودن اين روز شريف از لسان معصوم (صلوات الله عليه) وارد شده بود؛ مي بينيم كه هيچ گونه ذكر يا حتي اشاره اى به توجيه و احتمال مذكور نشده است.

5- بر هر شيعي عادي معلوم است كه در شرايط سختي كه حتى در بيان برخي امور ساده ديني (مانند وضو گرفتن) تقيه لازم مي شده است؛ ديكر حال اظهار راجع به چنين امري كه بر دشمنان دين و اتباع منافقين سنگين بوده؛ معلوم است، و بديهي است كه آشكار شدنش در آن دوران از محالات بوده است، و اگر نبود اينكه جناب احمد اسحاق قمي از خواص اصحاب امام حسن عسكري بوده؛ اين امر بر او آشكار نمي شد؛ و اگر نبود كه وي در قم مركزيت شيعه و در قلب بلاد ايران مي زيست كه صدها فرسنگ از مركز حكومت طواغيت بدور بود؛ ايشان نيز اين امر را بر خواص شيعيان اظهار نمي نمود.

6- با توجه به دلايل فوق در موهون بودن توجيه مذكور، اعراض از أحاديث شريفه أي كه در وجه عيد بودن اين روز آمده است، بخاطر التزام به چنان توجيهي بسيار موهون تر مي باشد.

7- در خاتمه توجه به اين نكته شايان ذكر است كه دلايل فوق امري بسيار معلوم و آشكار و بديهي است؛ ولذا اگر چنان احتمالي (عيد بودن بخاطر روز اول امامت) در نوشته هاى برخي علماء ذكر شده اين امر به معناى عقيده ايشان نبوده؛ چه اينكه امري واضح البطلان است؛ و اما ذكر اين قول در كلام مثل سيد بن طاووس؛ بس واضح است كه از روي تقيه بوده؛ و هر چه تاكيد ناقل شديدتر باشد؛ حكايت از شدت شرايط تقيه داشته است و لا غير، خصوصا كه جناب ايشان به اشاره تصريح به وجه حقيقي عيد بودن اين روز نموده است: هلاك بعض من كان يهون بالله جل جلاله ورسوله صلوات الله عليه ويعاديه، (نقل از اقبال الاعمال ج3ص113 و از او در بحار الانوار ج95ص351) همچنانكه در طول تاريخ تا به امروز مؤمنين بخاطر حفظ از شر نواصب به شدت تاكيد بر عيد بودن اين روز به نام تاجگذاري و شروع امامت حضرت صاحب الأمر مي نمايند، و هر چه تاكيد شخص بر عيد بخاطر شروع امامت بيشتر و انكارش نسبت به عيد هلاك طاغوت افزونتر باشد، نشانه اين است كه آن شخص خود را بيشتر در معرض تقيه مي بيند.

8- اما آنچه در ميان برخي تازه به دوران رسيده ها متداول شده از بازگويي اين وجه باطل؛ پس اين بخاطر سستي عقيده ايشان در ولايت و سنگيني امر برائت بر قلوب آنها و تاثرشان از مسلك مخالفين و اضداد است، (كفى الله المؤمنين شرهم).

9- اما شرح وجه حقيقي عيد كبير؛ به تفاصيل احاديث و اقوال در مصادر مهم مذخور است كه از جمله آنهاست: (عيدكبير) به روايت شيخ حسن بن سليمان حلّي در كتاب (المحتضر)، از شيخ فقيه فاضل علي بن مظاهر واسطي به إسناد متصل از محمد بن علاء الهمداني ...(مستدرك وسائل الشيعة ج2 باب23 نوادر مايتعلّق بأبواب الأغسال ص522 ح4).، به قول فقيه عظيم الشأن صاحب كتاب «جواهر الكلام» شيخ محمد حسن نجفي جواهري رضوان الله تعالى عليه (جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام/ ج5/ص43).، به روايت زاد المعاد وبحار الأنوار ج95ص351ص1 از كتاب زوايد الفوائد به نقل سيّد ابن طاوس به روايت ابن ابي العلاء همداني و يحيي بن محمد بغدادي از احمد بن اسحاق قمي از حضرت امام هادي (صلوات الله عليه) وبه قول شيخ مفيد در كتاب مسار الشيعه ومحدث قمي در مفاتيح الجنان ص536 و وقايع الأيام ص210، و به نقل كفعمي در مصباح، و به قول سيد نعمت الله جزائري در الانوار النعمانية ج2ص138، فيض العلام ص211.[/[color][color=orange يوم نفي الهموم؛ فيه التوسعة في النفقة و لبس الجديد و الشكر والعبادة... به نقل علامة مجلسي در بحار الأنوار-ج95ص189ح1 از شيخ محمد بن علي الجبعي به نقل از شيخ...
(هلاك طاغوت) به روايت شيخ حسن بن سليمان حلّي در كتاب (المحتضر)، از شيخ فقيه فاضل علي بن مظاهر واسطي به إسناد متصل از محمد بن علاء الهمداني ...(مستدرك وسائل الشيعة ج2 باب23 نوادر مايتعلّق بأبواب الأغسال ص522 ح4).، به قول فقيه عظيم الشأن صاحب كتاب «جواهر الكلام» شيخ محمد حسن نجفي جواهري رضوان الله تعالى عليه (جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام/ ج5/ص43).، به روايت شيخ صدوق از امام صادق (صلوات الله عليه) و نقل علامه مجلسي در زاد المعاد ص404 و بحار الأنوار ج95ص356 (به نقل از علماء غير عرب)، و در بحار الأنوار-ج95ص199 به نقل از جماعة (علماء عرب): إنّ قد كان قتل .... في اليوم التاسع من شهر ربيع الاوّل والناس يسمّونه بعيد بابا شجاع الدّين) وبه قول شيخ مفيد در كتاب مسار الشيعه و به اشاره سيد بن طاووس (هلاك بعض من كان يهون بالله جل جلاله ورسوله صلوات الله عليه ويعاديه) مذكور در اقبال الاعمال ج3ص113 و نقل در كتاب زوائد الفوائد از ابن بابويه و از او بحار الانوار ج95ص351)، و به قول سيد نعمت الله جزائري در الانوار النعمانية ج2ص138، و احاديث در باره آن: بحار الانوار ج95ص351 و زاد المعاد.
(استجابت نفرين حضرت زهرا) زاد المعاد ص334، علامه مجلسي، وقايع الايام جلد ربيع ص59، مستدرك سفينة البحار ج4ص67.

هداية ثانية: عدم ترديد در تاريخ 9 ربيع اوّل در ارتباطش با هلاك طاغوت و منافات نداشتن با تاريخ مشهور نزد اتباع او.
برخي بخاطر شهرت تاريخ اواخر ذيحجه، تاريخ نهم را استبعاد نموده اند، در حاليكه استبعاد ايشان بعيد است و ارتباط تاريخ نهم مسلم قطعي است به دلايلي:
1- هيچ حجتي بالاتر از نص صريح حديث شريف وارد از حضرت امام حسن عسكري (عليه السلام) نمي باشد، و كافي است براى كسي كه بهره اى از معرفت و ولايت برده است اينكه با شنيدن كلام مولى گوش و چشم از همه خلق ببندد حتى خاصه؛ و ترديد يا مخالفت ديگران برايش ارزشي نداشته باشد.

2- وقتي كه عامه در تاريخ رحلت حضرت رسول الله حداقل سيزده رأي و نظريه دارند؛ با همه اهميت و شهرت و عموميت موضوع؛ معلوم مي شود كه آنچنان كه اين افراد فكر مي كنند در ضبط تاريخ دقيق نيستند كه بخواهند به اتكاي حرفشان ترديد در كلام مولى (عليه السلام) بنمايند.

3- در احاديث و معارف حقه اين معنا مكرر بيان شده است كه طاغوت براى رسيدن به دركه آتشين خود در جهنم به تعداد سالهاى عمر خويش در راه پائين رفتن است، و مانعي ندارد كه معتقدين به تاريخ مشهور بر تاريخ مذكور ملتزم باقي مانده، و روز نهم را نيز عيد مربوط به درك واصل شدن طاغوت بدانند، چه اينكه به درك واصل شدن يعني به جايگاه دوزخيش رسيدن، وقتي دو تاريخ را ملاحظه مي كنيم مي بينيم كه بينشان هفتاد روز فاصله بوده است، نشانه از عمر هفتاد ساله طاغوت است، لذا مي توانند تاريخ مشهور را عيد هلاك ظاهري طاغوت قرار داده، و تاريخ مخصوص را عيد به درك واصل شدن طاغوت بگيرند.

هدايه ثالثه: لزوم عمل به وظيفه عيد برائت با رعايت فريضه تقيه:
البته رعايت تقيه از وظائف بسيار مهم اهل ايمان بوده؛ و نبايد در اين امور ذره اى سستي يا تجري بنمايند؛ كه به كيان مذهب لطمه زده و مواليان را در بلاد نواصب مورد آسيب قرار مي دهند، خوشا به حال اهل معرفت باطنه كه نه تنها ذره اى از عقيده و عمل خود دست نكشيده؛ بلكه با بذل ظرفيت مناسب و هوشمندي لازم؛ ضمن ظرافت عمل و رفتار؛ به كتمان حقايق و اسرار از اغيار و اشرار نيز موفق مي شوند.
به مؤمنين توصيه مي شود كه در مقام تقيه؛ وجه صحيح: ورود حضرت پيامبر و اهل بيت به مدينه در سفر هجرت را ذكر كنند كه اين وجه مانند وجه شروع امامت مجعول و ناصواب نبوده؛ بلكه صحيح و بجا، و بالاتر آنكه مورد فهم عامه مسلمين است، چه اينكه موضوع جشن گرفتن اين روز در زمان خود رسول الله تا به امروز؛ همواره در ميان عموم مسلمين مطرح بوده است، و مداحان ديني و قوالان عرفاني عموم فرق مسلمين؛ اشعار مردم مدينه (طلع البدر علينا...) در استقبال پيامبر را؛ به آواز و الحان هاى خوش مي خوانند و مجالسي نظير آن مراسم؛ آميخته با همخواني و آوازخواني و دف نوازي دارند؛ همچنانكه وجه ديگر و آن روز هلاك عمر بن سعد لعين قاتل امام حسين (عليه السلام) و فرمانده جنايات كربلا را نيز عند الضرورة مي توانند ذكر كنند. (بايان نقل از رساله عيد كبير برائت تاليف عبد الله العلوي الفاطمي قدس سره ).

[najm164]

آئين هنگام

محدث قمي: حضرت رسول (صلى الله عليه وآله) اين روز را عيد فرمود و امر كرده كه مردم نيز اين روز را عيد قرار دهند و تريد (خوراك كَوشت) درست كنند.

شيخ كفعمى از صاحب كتاب مسار الشيعه روايت كرده كه هر كه در اين روز، چيزى انفاق كند گناهايش آمرزيده شود و گفته كه مستحب است در اين روز، اطعام برادران مؤمن و خوشنود گردانيد ايشان و توسعه دادن در نفقه و پوشيدن جامه هاى نو و شكر و عبادت حق تعالى كردن و اين روز، روز بر طرف شدن غمها است و روز روزه داشتن نيست.

سؤال: ما الآن در ايام عيد و شادي محمد و آل محمد (عليهم السلام) هستيم، در كلام خاندان وحي (عليهم السلام) نيز فضيلت عيد گرفتن توصيه شده است، مي خواستم راهنمايي بنمائيد كه چگونه مجلس شادي و سرور بر پا كنيم كه منظور نظر حضرت حق باشد؟ نحوه درست برپايي مجلس سرور؛ و روش صحيح شاد نمودن اهل حق چگونه است؟

جواب:
1- شخص عارف و دانا، در دريافت حقايق و معارف و نيز پياده نمودن تعاليم نوراني به دنبال رهنمود و هدايت حقاني بوده، نه اينكه بر اساس سليقه و عادت و ميل و هواي خويش؛ يا عوام (قوم و قبيله و شهر و ملت و كشور)؛ معارف را تفسير كرده يا عملش را تطبيق كند.
بسياري كه خود را پيرو مذهب حق مي دانند؛ ممكن است عناوين مسائل را از شرع بگيرند؛ ولى تعيين كننده مصداق و تفسير و چگونگي اين عناوين نزد آنها؛ همانا سليقه و مذاق و عادت خودشان يا قومشان مي باشد، دستور العمل عيد گرفتن و جشن و ادخال سرور را از دين گرفته؛ ولى اينكه اين عيد گرفتن يا جشن يا ادخال سرور چگونه باشد؛ اين را به سليقه خودشان عمل مي كنند، اين روش نوعا با خطا و انحراف قرين است.
شخص روشن و آگاه؛ همواره سعي مي كند كه همه تفاصيل را از آيين حق بگيرد، و ملاحظه ميل و عادت خود و ديگران را نكرده بلكه آنها را بر اساس آيين حق تصحيح نمايد، همچنانكه از سؤال شما بر مي آيد، و از اين رو بوده است كه تفصيل روش و نحوه جشن و عيد گرفتن و ادخال سرور را پرسيده ايد.
2- بسياري غرايز و رغبتها و نيازها در آدمي هست كه بطور كلي مذموم نبوده، بلكه نحوه تأمين و تحصيل آن است؛ كه مي تواند با بكارگيري روشي نادرست؛ تباه كننده و مذموم بوده، و مي تواند با بكاربستن روش صحيح؛ رشد آفرين و ممدوح باشد، مانند غريزه خوردن و نوشيدن، و نگاه و تفرّج و مباشرت و انس حالى و كلامي و شادي و شادماني و وجد و ذوق..، كه همه اينها به حكمت الهيه در انسان تعبيه شده و نفي كلي آن خلاف تقويم احسن است، اين غرايز و رغبتها و نيازها اگر به هدايت نوراني وحي بكارگرفته شوند؛ مي تواند شخص را ضمن ارضاى رغبت و تأمين نياز؛ در اوج رشد و كمال نيز ببرد، همچنانكه بر خلاف آن؛ با لجام گسيختگي يا پيروي هواي نفس يا تبعيت از گرايش خلق؛ موجب انحطاط و آسيب و هلاكت تن و جان انسان گردد، در هر دو قسم ارضاي رغبت و غريزه شده، ولى يكي به بيماري تن و كدورت جان منجر شود، و ديگري به نشاط و رشد بدن و قوت روح و روان منتهي گردد، سرور و شادي و شادماني نيز از همين قبيل است.
3- شروع مجالس سرور و شادي اهل حق و روند برگزاري آن؛ همواره در جهت ياد حق و نورانيت و پاكي اهل حق بايد باشد، و همه اينها با فضاي فرح و انبساط خاطر و سرور و شادي و وجد و ذوق موافقت دارد، توهّم اينكه مجالس ديني منحصر به تذكر غم و يا بيان مصايب است؛ صحيح نمي باشد.
4- بجاى آوردن اعمال عبادي مفصل اين اعياد بطور فردي؛ و انجام برنامه هاى مختصر اين مناسبات در مجالس جمعي؛ همراه با اذكار تولاّ و تبرّا، بطور فردي و جمعي.
5- برگزاري مجالس اعياد برائت و يا برنامه هاي تبرّي در عموم مجالس ديني با ملاحظه اصل مهم رازپوشي و كتمان و تقيه انجام بگيرد، كه با توجه به اختلاط مردم گوناگون و بارز نبودن نشانه هاى بيگانگي از ظاهر افراد، و تشابه لباس و رفتارهاى عموم مردم؛ لزوم رعايت اين امر و دقت در اجراي آن نياز به تدابير هوشمندانه و تلاشهاى مجدانه است.
6- برنامه مهم مجالس اعياد: بيان كلام وحي و خازنان وحي (عليهم السلام) در معرفت بايسته و شايسته مربوط به آن مناسبت بوده، و نتيجه اش افزودن آگاهي و معرفت؛ و بالتبع ولايت و پيروي حاضرين نسبت به حضرات (عليهم السلام) باشد.
7- خواندن اشعار حقاني؛ با نواي روحاني؛ و الحان ايماني؛ و بكاربردن نغمه هاى روح انگيز؛ نه تنها اشكالي نداشته بلكه بسيار نيكو و بجابوده؛ بلكه از برنامه هاى اين مجالس است.
8- بيان نكات و ظرايف و لطايف پاكيزه و پيراسته؛ كه ضمن رشد روشنايي و پاكي اهل مجلس؛ موجب شكفتگي و انبساط خاطر و فرح و شادي و سرور ايشان بشود؛ از نشانه هاى اينگونه مجالس است.
9- خنداندن و خوشحال كردن با مزاح و شوخي و نكته و لطيفه خودش هنري بسيار دقيق است، كه سرمايه علمي و دانش و بينش گوناگون مي طلبد، كه برخي بر حسب استعداد ذاتي يا موروثي و برخي كسبي و تعلمي آنرا دارا هستند، شخص فرح بخش بايد افزون بر دانستن نكات و لطايف وظرايف مفيد و صحيح؛ مخاطب و مجلس و هنگام مناسب را نيز خوب بشناسد، كه در صورت بكارگيري مهارت لازم؛ با كمتر تلاشي و كوچكترين نكته اى ؛ مخاطب شكفته گشته و منبسط و مسرور مي گردد، و اين در صورت ضعف و عدم مهارت و قلت دانش و بينش است كه: شخص براى خنداندن مخاطب به تكلف مبتلا شده و با بكارگيري زشت و ناسره و استهزاء اين و سخره آن؛ براى انبساط خاطر مخاطب دست و پا زده و تقلا مي كند.
10- بايد بدانيم كه طنز و شوخي و فكاهيات و مطايبات؛ يك رشته موضوع و مطلب نيست، بلكه يك نحوه اداى مقصود و يك نوع رساندن مطلب و يك روش بيان مي باشد، با توجه به همين نكته است، كه مهاجمين فرهنگي چه از ملحدين و بي دينان گرفته تا پوچ گرايان و انحطاط گرايان از اين وسيله براى زير سؤال بردن مقدسات و اركان دين يا وهن و تخريب نمادهاى محترم ديني همواره كمك گرفته، و هم اكنون نيز براى ضعيف كردن ايمان و اراده اهل ايمان از اين رشته بسيار بهره مي گيرند.
از گذشته تا به امروز؛ همواره يكي از روشهاي نفوذ و تهاجم عقيدتي و فرهنگي به جوامع معتقد و پايبند؛ زبان طنز و لطيفه و ضرب المثل بوده است.
مثلا در ميان مردم ايران كه از ابتداى طلوع مكتب حق و جلوه گري سيماى نوراني اهل بيت (عليهم السلام) شيفته و دلبسته آن گرديده و پيشگام دلدادگي و پيروي حضرات معصومين (عليهم السلام) شدند، مي بينيم كه در دوره سلطه عمريان بجز از كشتارهاى دسته جمعي شهرهايي چون سبزوار و قتل عامهاى گروهي و شكنجه و آزارها و انواع اختناق و فشارهايي كه در برخي موارد ناچار از كتمان آيين حق گرديده، و گرايش خود را به عشق و پيروي مولا (عليه السلام) و خاندان پاك؛ در لباس طريقتهاى عرفاني؛ يا مذهبي كه امامش همچون شافعي در ارادت به مولا (عليه السلام) و آل الله مشهور بوده؛ پوشانده اند، ولى چون دشمنان آگاه از اين ارادت و پيروي مخفيانه ايرانيان بودند، لذا به كتمان و عنوان اضطراري تحت شرايط تقيه آنها راضي نشده؛ و چون هر گونه فشار و برخورد صريح موجب عميقتر شدن رابطه مردم ايران به آيين حق مي گرديد؛ لذا دشمنان به روشهاي غير محسوس روي آورده؛ و با استفاده از اموري چون طنز و فكاهي و ضرب المثل كه زمينه رواجش در عامه ناس زياد بوده، و به اقتضاي ميل طبع به فكاهيات موجب سرعت نقل و رواج آن گرديده، و از طرفي مطرح شدن به زبان شوخي مانع جدي تلقي شدن آن غالبا مي شود، نقشه هاى شوم خود را دنبال كردند، براى اينكه بتوانند اين ارادت و پيروي را بطور غير محسوس يا سست نموده يا لا اقل از تقدس آن بكاهند.
نمونه هاى آن بسيار است، و نقل تفصيل آن خود ترويج اين باطل و كمكي به اين تهاجم عقيدتي و فرهنگي است، ولى به اشاره مي گويم تا هم مطلب بهتر روشن شده و هم محذور نباشد، رواج ضرب المتلهايي مانند: خودت را به كوچه … چپ نزن، اين براى … تنبان نمي شود، يا … كچل، اين مثلها در محيط ارادت به حضرت مولا (عليه السلام) و حضرت صديقه طاهره (عليها السلام) و ساير خاندان پاك، و انتخاب اين نامها از ميان صدها نام متداول چيزي جز وهن و هدم مرموزانه معتقدات و مقدسات ايرانيان نيست، اگر اينها در محيط دشمنان متداول بود، طبيعي بوده و بر اساس عقيده باطلشان بود، ولى رواجش در ميان ارادتمندان و پيروان بسيار حساب شده؛ و تن دادن ما مردم و عدم هوشياري ما؛ بستر جريان اين تهاجمات بوده است. چرا متداول نشده است، كوچه ضحاك چپ؟! كه ايراني نامسلمان و مسلمان از او بيزار است! يا كوچه خسرو يا پرويز چپ؟! همانكه نامه پيامبر (صلى الله عليه وآله) را پاره كرد و جسارتها نمود! يا نامي از دشمنان حق و اهل حق در آنها برده نشده است؟! اين اقدام دشمن طبيعي است، ولى غفلت دوستان غير طبيعي است.
اگر دقت نماييم اينگونه طنزها و مثلهاي تهاجمي به معتقدات و مقدسات امروزه هم مرتبا توليد و نشر داده مي شود، و با توسعه ارتباطات و تشديد تهاجم استكبار و كفار و بي دينان و دشمنان حق؛ حجم آن نيز بسيار افزايش يافته است، لذا بسيار بايد هوشيار باشيم، تا مبادا ناخواسته در دام دشمنان خدا و دين و مولا و آيين حق افتاده و در زمره آنها باشيم (اعاذنا الله جميعا).

11- همچنين اگر به فكاهيات متداول امروزي نگاه كنيم، نوعا يا آميخته با الفاظ زشت و شنيع بوده، كه با آن طهارت اخلاقي مردم را مورد هجوم قرار مي دهند، يا بر اساس استهزا و سخره ضعفها و نقصهاى واقعي يا وهمي ديگران؛ تأليف شده، و يا بر اساس ترويج جدايي و عداوت بين ملتها و اقوام و اقشار يك مملكت بوده؛ كه همه اينها زمينه ساز گسستگي اقوام مختلف يك ملت براى تجزيه كشور يا تفرقه قلوب ملت آن بوده، يا دشمني بين ملتها و كشورها را پي ريزي مي كند.

12- همواره انسان بايد با نكته اى شكفته شود كه: در ضمن انبساط خاطر؛ سطح آگاهيش را نيز ارتقا دهد. لذا مي توان گفتاري يا رفتاري را براى انبساط خاطر بكارگرفت، كه خالي از ناسزا و فحش و الفاظ مستهجن و استهزاء طوايف و اقوام بوده؛ و پيراسته از وهن مقدسات و ارزشهاي ديني باشد، در ضمن اينكه لغو و پوچ هم نبوده، بلكه سطح آگاهي شنونده را نيز بالا ببرد.

مانعي ندارد كه با مطالعه تعبيرات و محاورات لهجه هاى مختلف ضمن ارتقاي دانش خود، بدون استهزاء و سخره صاحبان آن؛ شيرين كام و منبسط خاطر نيز گرديد، كما اينكه مي توان بر عكس با استهزاء و سخره لهجه غير مأنوس؛ هم كمي خنده مصنوعي كرده و عوارض تدريجي سوء آنرا نيز مبتلا شد، كه اولي مطلوب و دومي محذور است. يعني يك ماده در دو قالب و روش متضاد قابل بكارگيري است.

13- در اين ايام و اين گونه مجالس همانند ساير اوقات؛ مبادا به بهانه ايجاد انبساط خاطر؛ گفتاري يا رفتاري انجام بگيرد كه سبب تخفيف و اهانت يا خجلت يكي از حاضرين يا ساير اهل حق بشود.

14- هر چند مناسبات شادي و سرور حقاني و اعياد اهل حق؛ لازمه اش خوشي و شادماني است، وليكن مؤمن اهل مراقبه دل، نبايستي از ذكر عظمت و جلال حق غافل شده؛ و بايستي در اوج فرح و شادي خود؛ در درون خود با توجهي به حق؛ انقياد خود را تأكيد نموده و از حضرتش بخواهد كه اين احوال او را غفلت نشمرد، ولذاست كه توصيه فرمودند كه بگويد: اللهم لا تمقتنا (بار الها ما را دشمن مدار).

15- در اعياد بزرگ (عيد ولايت: غدير، عيد برائت: نهم ربيع) اگر حق تعالى از روي كرم و عطا بر بندگانش؛ به ملائكه خود مي فرمايد كه: تا سه روز در نوشتن لغزشها دست نگه دارند، اين جلوه اى از لطف و احسان اوست، نه اينكه بهانه نافرماني و لجام گسيختگي است، بنده راستين حق در همين فرصتهاست كه مي تواند عبوديتش را به درگاه حق عرضه نمايد، يعني كه حتى وقتي كه كرام الكاتبين هم نمي نويسند؛ من دنبال نافرمانيت نبوده بلكه به دنبال بندگيت هستم، حق تعالى نفرموده كه: در اين اوقات محرمات حلال مي شود! بلكه توصيه هاى وارده (مانند آنچه گذشت) در جهت تعميق و ژرفايي بيشتر پاكي و نورانيت بندگان خداست. توهم يا طرح اين گونه برداشتها يا تفسيرهاى غلط؛ ناشي از اذهان منكرين معارف و يا نفوس ضعيفه است؛ كه مي خواهند اصل اين مناسبتها و فضايلش را زير سؤال ببرند.

16- پذيرايي حاضرين با انواع نوشيدنيها و خوردنيهاي طيب و طاهر؛ از آداب مهمه اين مجالس است.

17- دادن صله (عيدي) و إنعام و جايزه در اين ايام و اين مجالس، از توفيقات بزرگ معنوي بوده؛ كه در سفارشها و توصيه هاى خاندان وحي (عليهم السلام) بر آن بسيار تأكيد شده است.

18- در بيان خاندان وحي (عليهم السلام) آمده است كه: هر روز كه در آن خداوند را نافرماني نكني آنروز روز عيد است، بجز از اين ملاك، عيد بزرگ ولايت (غدير خم) و عيد بزرگ برائت (نهم ربيع الأول) و ساير اعياد ولايت (ايام ميلاد حضرات و فتح و نصرت حق) و ساير اعياد برائت (هلاك طواغيت و اضداد حق) در كنار روز جمعه و عيد فطر و قربان؛ همه و همه از عيدهاى اهل حق مي باشند. [شمارة ثبت: (1308) منبع: المسائل الهمدانية

[aelaa.net]

زيارت جناب فيروزان نهاوندي = باباشجاع الدين فيروز
كه از تابعين بوده است كه بعد از صحابه نزد عموم مسلمين محترمند
ابولؤلؤة = پدر مرواريد (دختر خردسال وي كه در مدينه به انتقام پدرش شهيد شد)
در فين كاشان مزار اهل معرفت و خار جشم ناصبيان است



چون عبيد الله بن عمر اين دختر خردسال و چند ايراني را بكشت
حضرت مولا عليه السلام به عثمان فرمود كه بايد قصاص بشود
و عثمان با تقبل ديه از مال خودش قاتل را آزاد كرد
عبيدالله با خلافت حضرت مولا به شام فرار كرد
و به معاويه پناهنده شد
و در صفين بدست مولا به هلاكت رسيد

کلام مرحوم آیه الله العظمی نجفی مرعشی (رحمه الله علیه ) درباره زيارت ابولؤلؤ:
در ماه صفر 1381 هجری قمری ایشان به اتفاق جمعی از فضلا به شهر کاشان سفر کرده بودند تا زيارتگاههايی که در این شهر و حومه آنست را زیارت نمایند
که از جمله برنامه ایشان زیارت بقعه بابا شجاع الدین ابولؤلؤ بود که در زمان خود مورد توجه خاص و عام گردید. و ایشان می فرمودند :
" هرکس ابولؤلؤ را در کاشان زیارت کند ثواب زیارت زیارت جده ام حضرت زهرا (سلام الله علیها) را به او عطا می کنند."

[pejuhesh232]

براى آنها كه بخواهند با رعايت احكام ديندارى پوشيده (تقيه) و بدون جنجال و بازنشر بى رويه، مثل اعمال قربى و با توجه و خالص ديكر، شخصا يا در حد اجتماع خانواده، از فرصت ايام عيد كبير استفاده نمايند، و به برائت از اعداء الله واعداء رسوله واعداء اوليائه ببردازند، از برنامه هاى زير بهره برند:

1- لعنهاى وارده در حديث قدسى زيارت عاشورا به همان عدد صد مرتبه، با الفاظ اظهار كه در باروقي كتاب عاشوراء تامه توضيح نقطه جين شده است و بجاى نقطه جين نامهاى مربوطه را ذكر مي كنند.

2 دعاى لعن صَنَمَى (دو بت) قريش كه در قنوت نماز و غير نماز خوانده مى شود، اين دعا را حضرت مولاعلي اميرالمؤمين عليه السلام در قنوت نمازهايشان مى خوانده اند.

براى اين دعا ختم مجربى جهت برآورده شدن حوائج، از علماى اهل حق نقل شده است، كه طى يك هفته مجموعا 40 مرتبه (

شنبه: ۱ مرتبه، یکشنبه: ۳ مرتبه، دوشنبه: ۵ مرتبه، سه‌شنبه: ۷ مرتبه، چهارشنبه: ۷ مرتبه، پنجشنبه: ۸ مرتبه، جمعه: ۹ مرتبه) به شرح زير خواده مى شود:
قبل شروع اولين بار دعا در هرجلسه هر روز
۱۰۰ مرتبه صلوات هدیه به امام زمان(علیه‌السلام) خوانده مى شود و اكر صلوات با لفظ كامل (اللهم صل على محمد وعليّ وآلهما الطيبين الطاهرين) كفته شود بهتر است.
در پایان جلسه تلاوت دعاى هر روز یک هدیه صدقه و خيرات ولو مختصر به‌نیت سلامتی و ظهور امام زمان(علیه‌السلام) بدهید؛ و يا كنار بكذاريد. و در اولين فرصت بدهيد


متن و ترجمه دعاى لعن دوبت قريش

اللَّهُمَّ صَلّ عَلَى مُحَمَّد وَ آل مُحَمَّد.
بار الها بر پیامبر و آلش درود فرست.

اللَّهُمَّ العَن صَنَمَي قُرَیشٍ وَ جِبْتَیْهَا وَ طَاغُوتَیْهَا وَ إفکَیْهَا وَابْنَتَیهِمَا اللَّذَیْنِ خَالَفا أمْرَکَ وَ أنکَرَا وَحیَکَ وَ جَحَدَا إنعَامَکَ وَ عَصَیَا رَسُولَـکَ وَ قَلَّبَا دینَکَ وَ حَرَّفا کِتَابَکَ.
خداوندا، از رحمت خود دور نما دو بت قریش، جبت و طاغوت را و دو دروغ‌شان و دو دختر را، آن دو که با امر تو مخالفت ورزيده، و وحیت را انکار كرده، و نعمت بخشيت را بكلى منكر شدند، و از فرستاده ات سرپیچی نمودند، و دینت را واژگون و کتاب تو قرآن را تحریف کردند.

وَ أحَبَّا أعدَاءَکَ وَ جَحَدَا آلاءَکَ وَ عَطَّلا أحْکَامَکَ وَ أبـطَلا فَرائـضَکَ وَ ألحَدا فِي آیاتِکَ وَ عَادَیا أولیاءَکَ وَ وَالیا أعداءَکَ وَ خَرَّبا بِلادَکَ وَ أفسَدا عِبادَکَ.
و دشمنانت را دوست داشته و عطاياى تو را کفران ورزيده، و احکامت راتعطيل كردند. و واجبات دين تو را باطل كرند، و در آیاتت تو الحاد ورزيدند، و با دوستانت دشمنی ورزيده، و دشمنانت را دوستى كردند، و سرزمین‌های تو را ویران و بندگانت را فاسد كردند.

اللّهُمَّ العَنهُما وَ أتباعَهُما وَ أولیاءَهُما وَ أشیاعَهُما وَ مُحِبِّیهِما فَقَد أخْرَبا بَیتَ النُبُوّةِ وَ رَدَما بَابَهُ وَ نَقَضَا سَقفَهُ وَ ألحَقا سَماءَهُ بأرضِهِ وَ عَالِیَهُ بِسَافِلِهِ وَ ظاهِرَهُ بِباطِنِهِ، وَ اسْتَأْصَلا أهْلَهُ وَ أبادا أنصَارَهُ وَ قَتَلا أطفالَهُ وَ أخْلَیا مِنْبَرَهُ مِنْ وَصِیِّهِ وَ وارِثِ عِلمِهِ وَ جَحَدا إمامَتَهُ وَ أشْرَکا بِرَبِّهِمَا فَعَظِّمْ ذَنبَهُمَا وَ خَلِّدْهُما في سَقَر «وَ مَا أدْراکَ مَا سَقَر * لاتُبْقِي وَ لا تَذَر».
بار الها، لعن كن (از رحمتت دور کن، آن دو را، و دنباله‌روان شان را، و اوليايشان را، و پیروانشان را، و دوست‌داراانشان را، چه اینکه این دو نفر هر آينه خانۀ نبوّتت را خراب و درش را گِل گرفتند(بستند) و سقفش را در هم کوبیدند. و آسمان را به زمینش ملحق كرده، و بالايش را به پایینش وصل كرده، و ظاهرش را به باطنش را به هم رساندند (نهايت در هم كوبيدن)، و اهل خانه (نبوت) را ریشه‌کن كرده، و یاوران‌ش را نابود كردند، و کودکانش را کشتند. و منبرش (منبر نبوت) را از وصی و وارثِ علمش خالی کردند، و امامتش را انکار كردند، و برای پروردگارشان شرک ورزيدند. پس گناه‌شان را بزرگ شمار، و این دو را در جهنم جاودانه فرما، (آيه شريفه) و تو چه دانستی سقر (ناحيه خاص جهنم) چیست؟! (عذابی که) نه باقى مى كذارد و نه رها می‌سازد.

اللّهُمَّ الْعَنْهُمْ بِعَدَدِ کُلِّ مُنکَرٍ أتَوْهُ وَ حَقٍّ أخْفَوْهُ وَ مِنْبَرٍ عَلَوْهُ و مؤمنٍ أرجَوهُ وَ منافقٍ وَلَّوه وَ وَلیٍّ آذَوه وَ طَریدٍ آوَوه وَ صَادقٍ طَرَدوه وَ کافرٍ نَصَرُوهُ وَ إمامٍ قَهَروه، وَ فَرضٍ غَیَّرُوهُ وَ أثَرٍ أنکَرُوهُ وَ شَرٍّ آثَرُوهُ وَ دَمٍ أراقُوهُ وَ خَیْرٍ [وَ خَبَرٍ] بَدَّلُوهُ وَ کُفْرٍ نَصَبُوهُ [أبْدَعُوهُ] وَ حُکمٍ قَلَّبُوهُ وَ کِذبٍ دَلَّسُوهُ. وَ إرثٍ غَصَبُوهُ وَ فَیْ‏ءٍ اقتَطَعُوهُ وَ سُحتٍ أکَلُوهُ وَ خُمسٍ استَحَلَّوهُ وَ باطلٍ أسَّسُوهُ وَ جَورٍ بَسَطُوهُ وَ نِفاقٍ أسَرُّوهُ وَ غدْرٍ أضْمَرُوهُ وَ ظُلمٍ نَشَرُوهُ. وَ وَعدٍ أخلَفُوهُ (وَ إمامٍ حَارَبُوهُ) وَ عَهدٍ نَقَضُوهُ وَ حَلالٍ حَرَّمُوهُ وَ حَرامٍ أحَلُّوهُ وَ بَطنٍ فَتَقُوهُ وَ جَنِینٍ أسقَطُوهُ وَ ضِلعٍ دَقُّوهُ وَ صَکٍّ مَزَّقُوهُ وَ شَمْلٍ بَدَّدُوهُ وَ عَزیزٍ أذَلُّوهُ وَ ذَلیلٍ أعَزُّوهُ وَ حَقٍّ مَنَعُوهُ (وَ إمامٍ خَالَفُوهُ)
معبودا، این دو را لعنت نما به تعداد هر منكري که انجام دادند، و هر حقّی که مخفي کردند و هر منبری که بالايش رفتند، و هر مؤمنی که راندند و هر منافقى (دورویی) که به سرپرستی برگزیدند، و هر ولي (الهي) که اذیت كردند، و هر رانده‌شده از سوى بيامبر که پناه دادند، و هر راستگویی که طرد كردند، و هر کافری که یاریش نمودند، و هر امام حقی که بر او قهر و زور ورزيدند، و هر فريض اى را که تغییر دادند، و هر اثر (حديث) که انکار کردند، و هر شرى که ترجیح دادند، و هر خونی که ریختند، و هر خيری‌ [و اخباری] که تبديلش کردند، و هر کفری که ابداع و استوار و برقرار كردند، و هر حکم الهی که واژگون كردند، و هر دروغی که تدليس كرده و پوشاندند. و هر ارثی که غصب كردند، و هر فيئ (اموال در دست امام حق) که برای خود برداشتند، و هر مال حرامی که خوردند و هر خمسی که بر خود حلال شمردند، و هر باطلی که تاسيس كردند، وهر ستمی که گستراندند، و هر نفاقی که در خودشاند پوشاندند، و هر خیانتی که پنهان کردند، و هر ظلمی که منتشر كردند. و هر خلف‌وعده‌ اى كه انجام دادند، و هر امام حقى كه با او جنكيدند، و هر پیمان‌ الهى كه شکستند، و هر حلاللى که حرام كردند و هر حراممى که حلال كردند، و هر شکمی که شکافتند، و هر جنینی که سقط كردند، و هر دنده‌ای که کوبیدند آن جنان كه نرم شد، و هر سندى كه پاره كردند، و هر اجتماع حقی که پراکندند، و هر عزيز بحقي که ذلیلش كردند، و هر ذلیل بحقی که گراميش داشتند، و هر حقّی که جلویش را گرفتند، و امامی که با او مخالفت کردند.

اللَّهُمَّ العَنهُم بعَدَدِ کُلِّ آیَةٍ حَرّفُوها وَ فَریضَةٍ تَرَکوها وَ سُنَّةٍ غَیَّروها وَ رُسُومٍ مَنَعُوهَا وَ أرْحَامٍ قَطَعُوهَا (وَ أحکامٍ عَطَّلوها) وَ بَیعَةٍ نَکَسُوها وَ أیْمَانٍ نَکَثُوهَا وَ دَعوَى أبطَلوها وَ بَیّنَةٍ أنکَروها. وَ حیلَةٍ أحدَثوها وَ خیانَةٍ أورَدوها وَ أمانَةٍ خَانوها وَ عَقَبَةٍ ارتَقوها وَ دبابٍ دَحرَجوها وَ أزیافٍ لَزِمُوها وَ شَهاداتٍ کَتَموها وَ وَصیَّةٍ ضَیَّعوها.
بار خداوندا، لعن‌شان کن به تعداد هر آیه که تحریف كردند، و هر فريضه ای که ترک كردند، و هر سنتی که تغيير دادند، و رسومی که منع كردند، و أرحام (بيامبر) كه قطع كردند، (و احكامى كه تعطيل كردند)،
و بیعتی که وارونه كردند، و سوكندهايى که شکستند، و ادعاى حقى كه باطل كردند، و بينه و شاهدى که انکارش نمودند، و حیله‌ای که ایجاد كردند، و خیانت‌هایی که وارد ساختند، و امانت‌هایی که در آن خیانت كردند، و گردنه‌ای که بالای آن رفته و دبه هايی که غلتاندند (اشاره به واقعه ترورعقبه منى توسط منافقين كه در كردنه منى شتر بيامبر را رم داده و دبه هايي را از بالا غلتاندند تا به حضرتش اصاب كند) و کج‌روی‌هایی که ملتزم شدند، و شهادت‌هایی که كتمان كردند، و وصیتی که تضييع کردند.

اللَّهُمَّ العَنهُما فِي مَکنونِ السِرِّ وَ ظاهِرِ العَلانیَةِ لَعناً کَثیراً (دَائِباً) أبَداً دائِماً سَرمَداً، لا انقِطاعَ لأمَدِهِ وَ لا نَفَادَ لعَدَدِهِ، لَعناً یَغدُو أوَلُّهُ وَ لا یَرُوحُ آخِرُهُ، لَهُم وَ لِأعْوَانِهِم وَ أنصَارِهِم وَ مُحِبِّیهِم وَ مُوالِیهِم وَ المُسَلِّمِینَ لَهُم وَ المائِلِینَ إلیهم وَ الناهِضِینَ بِأجْنِحَتِهِم [بِاحتِجاجِهِم] وَ المُقتَدِینَ بکَلامِهِم وَ المُصَدِّقِینَ بِأحکامِهِم.
بار الها، این دو را در مكنون سرّ و بيرون آشکار لعنی کن فراوان، پیوسته و همیشگی و سرمدى که مدتش قطع نگردد، و شمارشش به سرنيايد، لعنى كه ابتدايش هر صبح تازه شود و آخرش تمام نشود، لعن كن هم خودشان را و هم اعوانشان را، و هم انصارشان را، و هم محبانشانرا، و هم مواليانشان، و آنها كه تسلیم‌شان باشند، یا متمایل به آنها باشند، و به بال آنها برپاشده و قدرت بيدا كرده اند، در حمایت‌شان بوده و به كلامشان اقتدا كرده اند، و احكامشان را تصديق كنند.

سپس چهار مرتبه می‌گویی:
«اللَّهُمَّ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً ألِیماً یَسْتَغِیثُ مِنهُ أهْلُ النارِ»
خداوندا آنها را عذابی كن عذابى كه دردناك بوده و اهل دوزخ از آن استغاثه كرده و فریادرس مى طلبند.

سپس يك مرتبه می‌گویی:
آمِینَ رَبَّ العَالَمِینَ
اى پروردگارجهانيان دعايم را مستجاب فرما

نكات مهم

نكته اول:
متن و ترجمه تصحيح و تكميل شده است، با ترجمه هاى رايج يكسان پنداشته نشود

نكته دوم:
در دعا و قنوت نماز و بيرون آن و نيز ختم مذكور فقط الفاظ عربى خوانده مى شود نه ترجمه آن

نكته سوم:
در خواندن اين متن مانند ساير متون كلام وحي قرآن كريم و كلام خازانان وحى و اذكار و ادعيه كه به عربى است؛ دقت شود، جون با اندك تغييرى معنا تغيير مى كند
مثلا
اكر "صَنَمَي قُرَيْش" كه معنايش "دو بُت قريش" است، را دقيقا همينطور نخوانيد و مثلا بخوانيد "صَنَمِي قريش" معنايش ديكر عناى صحيح نبوده و مى "بت من قريش"!!! كه به معنى بت برستي كوينده مى شود وهكذا ساير الفاظ كه لازمه اش دقت و صحت تلاوت است،
و نظير اين نكات در زبان فارسي و ساير زبانها هم هست
مثلا در فارسي "سر" را
اكر به فتح سين (سَر) بخوانيد معنايش "بالاى تن و كله" است
و اكر به كسر سين (سِر) بخوانيد به معنى "راز" است
و اكر به ضم سين (سُر) بخوانيد به معنى "لغزنده" است

مطايبه:
بسيار ديده مى شود كه همان ذكر جهار ضرب را برخى "ثم عمر" را غلط خوانده آنوقت غلطشان موجب سؤال برايشان مى شد و مي برسيدند آقا اين "سُمبه عمر" يعنى جه؟ مكر سمب (سُم) داشته؟
ث را سين غلط خوانده بخاطر تعلم شنوايي و بي دقتي يك ب هم اخرش اضافه كرده به لحاظ برداشت و تلفظ غيرصحيح عاميانه سُم (سُمب) آنوقت براى غلط و توهم و جعلش مسئله تراشيده و مى برسيده، كه كفته شد، ان سين نيست و ث است آخرش ب ندارد و به معنى "سبس" نه سُم الاغ؟

نكته چهارم:
اين لعن صنمي قريش فهرست موجز جنايتها و خيانتها و بدعتها و ظلم ها و انحرافشان است، كه هر فقره در منابع حديث شريف شرح وقايع و مستنداتش آمده است
از جمله مقتل حمله به درب خانه وحي و در آن مصاـب و روضه هايي است كه در اين 1430 سال كذشته فقط خواص مى دانند،
در فقراتش هست كه كودك خانه وحي را كه كشتند، و اشاره به شهادت طفل ششماهه شيرخواره در آغوش حضرت زهرا عليها السلام است
همجنين ذكر جنين سقط شده هست
همچنين اشاره به شكافتن شكم با خنجر شده است كه توضيح روشني بر نحوه سقط و كشته شدن جنين است.

نكته پنجم:
همانطور كه در دعاى طلب خيرات و رحمات كف دستها به طرف آسمان حركت داده مي شود
در لعن و نفرين پشت دستها به طرف آسمان و كف دستا به طرف زمين حركت داده مي شود
در روش نفرين مردم ايران هم هست كه وقتي به دشمن مي كويند "خـــاك توسرت" به همين نحو (بشت دست به اسمان و كف دست بطرف زمين) دستشان را گرفته و حركت مي دهند
ولذا اين لفظ فارسي با اين حركت نفرين مهمي است و نبايد مثل عوام وقت و بي وقت براى هر جيزي بكار برد خصوصا براى فرزندان در وقتي لغزشي دارند يا مؤمن ووو


3- لعنهاى مذكور در قرآن كريم:
تلاوت آيات شريفه قرآنى كه خداوند ذكر دشمنان و منحرفان و ظالمان و بالاخص منافقان را فرموده است، از آيه غير المغضوب عليهم سوره حمد ..... تا آيات ذكر ظالمين و مشركين و كافرين و منافقين و دشمنان خدا و دشمنان انبياء و دشمنان رسولان و دشمنان اولياء الهي بالخص سوره منافقين و سوره احزاب كه به سوره بزرك منافين معروف بوده است مى تواند از اعمال قربي ايام برائت باشد

4- واژگان قرانى و حديثي كه اشاره به دشمنان دارد
مثل الجبت و الطاغوت و اللات و العُزّى و مناة وووو
و لعن اينها و براى نحوه لعن اينها الفاظى هم وارد شده است با فضيلت بسيار
مثل
اللهم العن الجبت والطاغوت،
از حضرت امام سجاد عليه السلام وارد شده است، كه

هر صبح يكبار كفته شود،
و خداوند به همين برائت موجز،
براى او در نامه عملش اين فضيلتهاى عظيم را مقرر مى فرمايد:
كتب الله له سبعين ألف حسنة، ومحا عنه سبعين ألف سيئة، ورفع له سبعين ألف درجة. (خداوند برايش هفتاد هزار حسنة نوشته، و هفتاد هزار بدي را محو فرموده، و هفتاد هزار درجه او را بالا برد)



ادامه بيان فضيلت لعن جبت و طاغوت
آن فضيلت براى عموم مؤمنان بود
اما براى خواص مثل ابوحمزة ثمالي ان فضيلت را هزار برابر (يعني يكمليون ...) بشارت مي دهند، و هر كسي بر حسب معرفتش مضاعف مي شود
عن أبي حمزة الثمالي عن الإمام زين العابدين عليه السلام قال :
" مَن لعن الجبت والطاغوت لعنةً واحدة ، كتب الله له سبعين ألف ألف حسنة ومحى عنه سبعين ألف ألف سيئة ، ورفع له سبعين ألف ألف درجة ، ومَن أمسى يلعنهما لعنةً واحدة كُتب له مثل ذلك"
قال : فمضى مولانا علي ابن الحسين فدخلتُ على مولانا أبي جعفر محمد الباقر فقلتُ له يا مولاي : حديثٌ سمعته من أبيك ، فقال : هات يا ثمالي ، فأعدت عليه الحديث فقال : نعم يا ثمالي أتحبُ أن أزيدك ؟
فقلتُ : بلى يا مولاي .
فقال : مَن لعنهما لعنةً واحدة في كل غداة لم يُكتب له ذنبٌ في ذلك اليوم حتى يمسي ، ومَن أمسى ولعنهما لم يُكتب له ذنبٌ في ليله حتى يصب
قال : فمضى أبو جعفر ، فدخلتُ على مولانا الصادق (ع) فقلتُ : حديثٌ سمعته من أبيك وجدك ، فقال : هات يا أبا حمزة ، فأعدت عليه الحديث.
فقال : حقاً يا أبا حمزة ، ثم قال عليه السلام : ويرفع له ألف ألف درجة ، ثم قال : إنّ الله واسعٌ كريم "
شفاء الصدور – الحاج ميرزا الطهراني : ج٢ ،ص٢٧

از سه امام معصوم علیهم السلام یعنی امام سجاد و باقر و صادق علیهم افضل السلام و صلوات نقل کرد ابوحمزه ثمالی که هرکس یکبار بگوید :
اللهم العن الجبت و الطاغوت
خداوند ۷۰میلیون ثواب برایش ثبت می‌فرماید
و ۷۰ میلیون گناه از او پاک می‌فرماید
و در آن روز یا شب گناهی برای او ثبت نمی‌شود….
و هزارهزار (=میلیون) درجه او را رفعت می‌ دهد

و اين بشارتهاى تكميلي را ابوحمزه از امامان بعد بدست مى آورد:
بعد از وفات امام سجاد عليه السلام مشرف مي شود خدمت امام باقر عليعه السلام و حديث بدرشان را بيان مي كند آنوقت امام باقر عليه السلام آنرا تاييد فرموده و علاوه به او بشارت مي دهند كه
و در آن روز یا شب گناهی برای او ثبت نمی‌شود….
بعد از وفات امام باقر عليه السلام مشرف مي شود خدمت امام صادق عليه السلام و حديث جدشان و بدرشان را بيان مي كند آنوقت امام صادق عليه السلام همه آنها را تاييد فرموده و علاوه به او بشارت مي دهند كه
و هزار هزار (=میلیون) درجه او را رفعت مى دهد
و سبس فرمود: و خداوند واسع و كريم است
و بعيد نيست كه دو بشارت اخير نيز براى عموم باشد

تكميل:
در حديث شريف دارد براى گناه ننوشتن براى شخص كه هر كه صبح يكبار بكويد تا شب برايش گناهى ننويسند و هر كه در شب يكبار بگويد تا صبح برايش گناهى ننويسند
اينها بركت يكبار گفتن اين فقره لعنيه (اللهم العن الجبت والطاغوت) است


فقره (اللهم العن الجبت والطاغوت) ختمي برايش معروف است به شرح زير:
مرحوم سقازاده خراساني نقل كرده است:
ابتدا ۳۶۶ قطعه سنگ کوچک را جمع کرده
و در مکانی خلوت دو گودال نزدیک به هم بکند
و برای رسیدن به حاجات شرعی
وضو یا غسل کرده
و لباس طاهر بپوشد
سپس
سنگريزه ها دریکی از آن دو گودال بریزد
و روی به قبله نشسته
و بر هر یک از آن سنگريزه ها یک مرتبه بگوید
اللهُمَّ العَنِ الجِبتَ و الطّاغُوتَ
و بدمد بر آن سنگريزه
و سپس آنرا به گودال دیگر بریزد
تا آن که تمام سنگها به گودال دیگر منتقل شود
بعد روي گودال

سنگريزه ها را با خاك بر كند و بپوشاند
. بعد از آن بلند شود و دو رکعت نماز بخواند .
در رکعت اول بعد ازحمد سوره توحید را بخواند .
و در ركعت دوم سوره قدر
بعد از اتمام نماز ده مرتبه بگوید
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم و اَهلِک اَعدائَهُم اَجمَعینَ
بعد ده مرتبه بگوید
سبحان الله و الحمد الله و لا اله الا الله و الله اکبر و لا حول و لا قوه الا بالله العلی العظیم
بعد ده مرتبه بگوید
یا غِیاثَ المُستَغیثینَ اَغِثنی
گفته شده كه این ختم از مجربات است

5- ختم برائت سابق الذكر (لعن چهار ضرب)
كه قبل از برامه هاى برائت به عنوان تصحيح نقلهاى برخي اعضا در كانالهاى ديكر بيان شد:

چهار ضرب مي كويند به خاطر نحوه خواندنش و سبك خواندنش
كه ويديوي دسته جمعي بين الحرمين كربلا
براى نشان دادن آهنك جهار ضرب معرفي شد

الفاظ صحيح و دقيق لعن چهارضرب
اللهمّ العَنْ عمر، ثمّ ابابکرٍ و عمر، ثمّ عثمانَ و عمر، عمرَ عمرَ عمرَ عمر

عدد اصلي آن هم 310 مرتبه است
به عدد عمر بر حساب ابجد

لوازمى هم در برخي نقلها برايش هم نقل شده:
كه بر هر سنگريزه يكبار مي خوانند و فوت مي كنند
و آنرا در كودال آتش انداخته
و نهايت ختم آن كودال را از خاك بر مي كنند

البته اعداد كبير و ملحقاتي هم همراهش متاخرا متداول شده كه در اصل دستور العمل اوليه نبوده است

6- خواندن خطبه لعنيه منسوب به خواجه نصيرالدين طوسى
كه در لعن و برائت از 14 مردود حق مى باشد،
همانكه خطيب هندي روي منبر مي خواند و جمعيت شيعيان هندي معني لفظ لفظ آنرا مي شناختند و با كلمات محلي حظ خود را ابراز مي كردند
اين چنين بايد باشد مستمعان مجالس ذكر و توسل و معارف الهي

كه در اين ايام خصوصا استفاده شود
و آنانكه حظي از تلاوت فصيح و صحيح دارند مي تواند فايل صوتي تلاوتشان را ضبط كرده و در اين كانال قرار دهند،
متن نشانه كذاري شده آن چنين است:
لعنیّه جناب خواجه نصیر طوسی - عَلَیهِ الرَّحمة ُو الغـُفرانُ
مُشتمِل بر چهارده فصل
و هر فصلی مخصوص است به یکی از مُعانِدین و ظالمین آل پاک حضرت محمد مصطفی (صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ) :

اَعوذ ُباللهِ مِنَ النـّار ِ؛ و مِن غضَبِ الجبّار ِ؛ وَمِن شرِّ الکـُفـّار ِ؛العِزَّةُ لِلّٰهِ الواحدِ القـَهّار ِ؛

(1) اللّهمَّ العَن اَوّلَ ظالم ٍ ظلـَمَ حقَّ محمّدٍ و آل ِ محمّدٍ (صلى الله عليه وآله) و غصَبَ حَقـَّهُم؛وهُوَ الزِّندیقُ الأکبَرُ، الاَحمقُ الاَبتـَرُ، الکافِرُ المَردودُ، ثانِی اثنـَین ِ لِنـُمرُودَ، الفاسِقُ الفاجـِرُ، المُشرِکُ المَطرودُ، عَدُوّ ُاللهِ وعَدُوّ ُالرّسول ِ(صلى الله عليه وآله)، الـَّذی اَنکـَرَ حَقَّ البَتولِِ(عليه السلام)، غاصِبُ اَرض ِ فـَدَکٍ، المَدفونُ بـِقـَعر ِ الدَّرَکِ، رَأسُ اَهل ِ الضَّلالةِ و الشَّقاوَةِ، خَسِرَ الدُّنیا وَ الآخِرَةَ، المُلـَقـَّبُ بکَلبِ وٰادِی التـَّهامَةِ، المُؤَبَّدُ فی عَذابِ یَومِ القِیامَةِ، قاطِعُ حَقّ ِ الخِلافـَةِ، اَبوبَکر ٍ ابنُ اَبی قـُحافة َ، لعنة ُ اللهِ عَلـَیهِ.

(2) اللهمَّ العَن ِ الشَّقِیَّ الاَعظمَ و المُلحِدَ المُشرِکَ المُنجَذَمَ، رَئیسَ اَهل ِ الظـّـُلـَمِ، عَدُوَّ اللهِ و عَدُوَّ الوَلِیِّ، المَلعونَ بالنـَّصِّ الجَلِیِّ، غاصِبَ حَقِّ اَبی تُرابٍ(عليهما السلام)، باعِثَ ایجادِ النـّار ِ وَ العذابِ، مُخرِّبَ المَسجـِدِ و المِحرابِ، فِرعَونَ اُمَّةِ شافِعِ یَومِ الحسابِ (صلى الله عليه وآله)، المَحرومَ مِنَ الحَسَناتِ و الثـَّوابِ، مَردودَ الاَعمالِ و الآدابِ، الظـّالِمَ عِندَ اُوْلِی الاَلبابِ، الکافِرَ بجمیعِ الکِتابِ، المُعَذَّبَ بجَمیعِ العِقابِ، المُخاطـَبَ بکَلبِ سَقـَرَ، الکـَذّابَ بالفـَجـَر ِ، المُرتـَدَّ المُرتابَ، المُخَلـَّدَ فی غَضَبِ المَلِکِ الوَهّابِ، عُمَرَ بنَ الخَطّابِ، عَلَیهِ اللَّعنة ُ وَ العذابُ .

(3) اللهمَّ العَن ِ الاَشـَلَّ الاَعرَجَ، الاَحمَقَ الاَعوَجَ، الخلیفة َ بـِغـَیر ِ الحَقِّ، الفاسِقَ الفاجـِرَ، المنافِقَ الکافِرَ، اَکبَرَ وُلـْدِ الشَّیطان ِ، سارِقَ کلامِ اللهِ المَلِکِ المَنـّان ِ، دَجّالَ آخِر ِ الزَّمان ِ، شارِبَ الزَّقـّـُومِ، لابـِسَ القـَطِران ِ، اِمامَ اَهلِ النـِّیران ِ، ثالِثَ قارونَ و هامانَ، مُبطِلَ الآیاتِ و اَحکامَ القرآن ِ، المُلـَقـَّبَ بکَلبِ الاَوثان ِ، الواصِلَ اِلیٰ عِقابِ الرَّحمٰن ِ، الشَّیطانَ بنَ الشَّیطان ِ، عُثمانَ بنَ عَفـّانَ ،عَلـَیهِ اللَّعنة ُ وَ النـِّیرانُ.

(4) اللّهمَّ العَن ِ الشَّریرَة َ الملعونة َ الطـّاغِیَة َ الباغِیَة َ المُحارِبَة َ حَرْبَ الجَمَل ِ، المُخـَلـَّدَة َ فی عَذابِ المَلِکِ الاَعظم ِ الاَجَلِّ، المُعَذَّبَة َ فی قعـر ِ الدَّرکِ الاَسفـَل ِ مِنَ النـّار ِ، بـِنتَ شَرِّ الاَشرار ِ وَ خلیفةِ الکـُفـّار ِ وَ الفـُجّار ِ، الذَّلیلـَة َ فی یَومِ الآتِیَةِ، بـِنتَ اَبی بکر ٍ اللَّعین ِ، عایـِشة َ ، لعنة ُ اللهِ عَلـَیها.

(5) اللهمَّ العَن مُحارِبَ خلیفةِ الرَّحمٰن ِ وَ مَجوسِیَّ اُمَّةِ رَسول ِ السّـُبحان ِ، شَدّادَ اَهل ِ بَیتِ النـَّبیِّ الاَمین ِ، عَدُوَّ اللهِ و عَدُوَّ اَمیرالمُؤمِنینَ (عليه السلام)، المُکـَنـّیٰ بخال ِ الکافِرینَ، اَمیرَ الفاسقینَ والفاجرینَ و سَبَبَ تضییع ِ مذهبِ سَیِّدِ المُرسَلینَ، المَلعونَ بالدَّلائل ِ وَالبَراهین ِ، رَئیسَ الاَشقِیاءِ مِنَ الاَوَّلینَ وَ الآخِرینَ، لَعنة ُاللهِ عَلَیهِ مِنَ الآن ِ اِلیٰ یَوم ِ الدّین ِ، مُؤَسِّسَ الظـّلمِ وَ البـِدعَةِ و الطـّغیان ِ، مُعاوِیَة َ بنَ اَبی سُفیانَ ، عَلَیهِ غَضَبُ الرَّحمٰن ِ.

(6) اللهمَّ العَن ِ الزِّندیقَ بنَ الضَّحّاکِ، الکافِرَ المُنافِقَ السَّفـّاکَ، الظـّالِمَ العاصِیَ الطـّاغِیَ الباغِیَ المُعادِیَ المُفسِدَ المُلحِدَ المُجرِمَ ، وَلدَ الزِّنا ، قاتِلَ سَیِّدِ الشّهداءِ(عليهم السلام)، اَشقـَی الاَشقیاءِ ، الَّذی عَجَزَ عن لَعنِهِ جمیعُ الاَشیاءِ، المُسْوَدَّ وَجهُهُ فِی الآخِرَةِ وَ الاُولَیٰ ، المُقـَیَّدَ بسَخَطِ خالِق ِ الارض ِ وَ السَّماءِ، النـَّجـِسَ الکَلبَ الظالِمَ، المَحبوسَ فی قعر ِ الهاوِیَةِ ، یَزیدَ بنَ مُعاوِیَة َ ، لعنة ُاللهِ عَلَیهِ.

ٍ(7) اللهمّ العَن ِ الکافِرَ الفاسِقَ، الفاجرَ المُنافِقَ، المُشرِکَ الملعونَ، الزِّندِیقَ المطعونَ، الظّالِمَ الجَبّارَ المَکـّارَ، الشَّریرَ المَردودَ المطرودَ، کاتبَ عثمانَ الغـَدّار ِ، عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّ اَمیر ِ المُؤمنینَ الکرّار ِ(عليه السلام)، الشَّقِیَّ المشهورَ بَینَ الاُمَم ِ، الخائِنَ الخاسِرَ فِی الوُجودِ و العَدَم ِ، خِنزیرَ اَلوادِ العرَبِ و العجَم ِ، الدّائِمَ فی عذابِ جَهَنـَّمَ ، مَروانَ بنَ الحَکـَم ِ، لعنة ُ اللهِ عَلَیهِ.

(8) اللهمّ العَن مُصَنـِّفَ اَحادیثِ اَهل ِ الخِلافِ، مُختـَرِعَ البدعةِ فِی الحَجِّ وَ الطـَّوافِ، الکافِرَ الطّامِعَ اللَّعینَ النـَّسناسَ، الجَعّالَ لِلمَنکوروَ الخـَنـّاسَ، الَّذی کان یُوَسوِسُ فی صُدور النـّاس ِ، عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّ اَمیر ِ البَرَرَةِ (عليه السلام)، شَیخَ الکذَبَةِ وَ الفـَجَرَةِ، اَبا هُرَیرَة َ، لعنة ُاللهِ عَلَیهِ .

(9) اللهمَّ العَن اَمیرَ الکوفةِ وَ البصرة من اهل الالحاد، ثانِیَ اثـْنـَین ِ لِنـُمرُودَ وَ شَدّادٍ، باعِثَ اَهل ِ الفـَسادِ، المَلعُونَ فِی المَبدَءِ و المَعادِ، الکافِرَ بـِالآباءِ وَ الاَجدادِ، المُبَرَّءَ مِن کـُلِّ صَلاح ٍ وَ سَدادٍ، المُضطـَرَّ فی یَومِ یُنادِی المُنادِ، المَشهُورَ فی جَمیع ِ البـِلادِ بـِالشَّرِّ وَ العِنادِ، الدَّیّـُوثَ القـَوّادَ، لَعَنـَهُ اللهُ وَ حَشَرَهُ مَعَ الشّیاطین ِ فِی المَعادِ، عُبَیدَ اللهِ بنَ زیادٍ، لعنة ُ اللهِ عَلَیهِ.

(10) اللهمّ العَن مَن اَقـَرَّ بظـُلمِهِ آحادُ المُمکِناتِ، وَ اعترَفَ بـِبَغیـِهِ اَفرادُ المَوجُوداتِ، المذمومَ فِی الاَرَضینَ والسَّماواتِ، الخائِفَ فِی العَرَصاتِ، المَحرومَ مِنَ الثـَّوابِ وَ الدَّرَجاتِ، مَغضوبَ رَبِّ العالـَمینَ، قاتِلَ اَمیر ِالمؤمنینَ(عليه السلام)، عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّ الرَّسُول ِ وَ اَهل ِ البَیتِ الجَلیل ِ، الشّـُؤمَ المَلعونَ فِی التـَّوراةِ و الاِنجیل ِ، المَیشومَ بـِتَأویل ِ الکِتابِ وَ التـَّنزیل ِ، الیَهُودیَّ الفاجـِرَ البَخیلَ ، وَلـَدَ الزِّنـَا الـَّذی خَلـَّدَهُ اللهُ فی عذابِ غِلاظٍ و شِدادٍ، الّذی کانَ فی غَیِّهِ المُتمادِی، عَبدَ الرَّحمٰن ِ بنَ مُلجَمٍ المُرادِیَّ، لعنة ُاللهِ عَلَیهِ.

(11) اللهمّ العَن مَن دَخـَلَ فی سَقیفةِ بنی ساعِدَة َ، وَالمُقِـرَّ بخِلافةِ اَبی بکر ِ بن ِ اَبی قـُحافـَة َ، الَّذی اَنکـَرَ بَیعة َ یَوم ِ الغدیر ِ، الکافِرَ الملعونَ الشَّریرَ، عَدُوَّ اللهِ وَ عَدُوَّ رَسُول ِ المَلِکِ المَعبُودِ، الـَّذی فـُضِلَ عَلـَیهِ کَلبُ النَّصارٰی وَ الیَهودِ، المَردودَ الغاوِیَ الضّالَّ الهالِکَ، اَنَس بنَ مالِکٍ، لعنة ُ اللهِ عَلـَیهِ.

(12) اللهمَّ العَن شدیدَ العَداوَةِ مِنَ المُهاجـِر ِ وَ الاَنصار ِ، الذَّلیلَ الخبیثَ الـَّذی اَعانَ الکـُفارَ و الفـُجّارَ، رَئیسَ المُنافِقینَ و الاَشرار ِ، الَّذی لـَم یُؤمِن بـِاللهِ وَ رَسُولِهِ المُختار ِ، دَلیلَ المُنافِقینَ اِلـَی النـّار ِ، عَینَ المَعایبِ و الفضایح ِ، جامِعَ المَثالِب ِ و القبایح ِ، مُقتدیٰ اَهل ِ البُهتان ِ وَ السَرَفِ، عَبدَ الرَّحمٰن ِ بنَ عَوفٍ، لعنة ُاللهِ عَلَیه.

(13) اللهمَّ العَن ِ الکافِرَین ِ الفاسِقـَین ِ المَلعونـَین ِ المَشهورَین ِ الباغیَین ِ فِی البَرِّ وَ البَحرَین ِ،رَئیسَ اَهل ِ الظـّـُلمِ فی المَشرِقـَین ِ وَ المَغرِبَین ِ،مُخـَرِّبَی ِ الحَرَمَین ِ الشَّریفـَین ِ، باعِثـَی حَربِ الجَمَل ِ وَ الصِّفـِّینَ مَعَ امامِ الکـَونـَین ، الکافِرَین ِ الزِّندیقـَین ِ قاطِعَی سُبُل ِ الخـَیر ِ، اَعني طَلحَة َ و زُبَیرَ، لَعنة ُاللهِ عَلَیهِما.

(14) اللهمَّ العَن ِ الظـّالِمَین ِ الطـّاغِیَین ِ الباغِیَین ِ الکافِرَین ِ الخَبیثـَین ِ النـَّحِسَین ِ النَّجـِسَین ِ السّاحِرَین ِ الکاذِبَین ِ المَجنونـَین ِ المَحرومَین ِ مِن النَّجاة في یَومِ الوَعدِ وَ الوَعیدِ، عَذَّبَهُمَا اللهُ فِی العَذابِ الاَلیمِ الشَّدیدِ، اَعني سَعداً (سعدَ بنَ أبی وَقـّاص ٍ) و سعیداً (سعیدَ بنَ العاص ٍ، اَخا عَمرِو بن العاص ٍ)، لَعنة ُ اللهِ عَلـَیهـِما.

اللّهمَّ العَنهُم جَمیعاً وَ لا سِیَّما بنی اُمَیَّة َ قاطِبَة ً و طُغَاةُ بَنِی العَبّاس ِ وَ مَن تابَعَهُم اِلیٰ یَومِ الدّین ِ، آمِینَ رَبَّ العالـَمینَ. اللّهمَّ العَنهُم جَمیعاً اِلیٰ یَومِ القیامةِ. اللّهمَّ العَن اَربَعة ً و اَربَعاً: اَبابَکر ٍ وَ عُمَرَ و عُثمانَ و مُعاوِیَة َ وَ عائِشة َ وَ حَفصَة َ وَ هِنداً وَ اُمَّ الحَکـَمِ (اُختَ مُعاویة)، اللّهُمَّ عَذِّبهُم عَذاباً یَستـَغیثُ مِنهُ اَهلُ النـّار ِ، آمِینَ رَبَّ العالـَمینَ.

7- فقره لعن (ابا الشرور)
متن:
اللّهُمَّ الْعَنْ أبَالشُّرُورِ وَ أتباعَهُ، فی کُلِّ لَمحَة بقدر مافی عِلمِکَ مِنَ الأزَلِ إلَی الأبَدَ»

عدد:
همان 310 بار به حساب ابجد اسم عمر
اين ختم مكررا در حوايج مختلف نتيجه داده است
مرحوم آیت‌الله سید محمود مجتهدی سیستانی از بدرشان مرحوم آسيد محمدباقرسيستاني از جدّشان مرحوم آیت‌الله سید علی سیستانی، كه توسلات و تشرفاتى هم داشته اند نقل كرده است:
که وقتی پدربزرگمان این لعن را برمی‌داشت، گاهی برایش مکاشفه پیش می‌آمد و ملعون دومی را می‌دید که در قلاده‌های آتشین می‌آید و ضجّه می‌زند که «سید دست بردار که مرا بیچاره کردی»!

والحمدلله رب العالمين




سؤال يكى از كاربران:
ختم لعن صنمی قریش برای شروعش ترتیبی که بیان فرمودید باید باشد یا اینکه از روزهای دیگر هم می توان شروع کرد؟

جواب:
تا بياد شنبه بشه از بقيه ختمها استفاده كنيد
وقتي عملي به صورت مشخصي نقل و يا روايت مي شود، سؤال اينكه اكر انطور انجام ندهيم؛ ديكر جه معني دارد؟!؟؟
مكر از خداوند سؤال مي كنيد (كه اختيار داشته باشد) و بگويد: باشد هر طور مي خواستي انجام بده؟!!؟
اين همه وقت گذاشته مى شود؛ توقع هست از افراد كه رويكردهاى با علامت چيز فهمي ديده شود
يا شافي اشف مرضى المسلمين


سوال:
آیا درمورد آن ختمی که دو چاله بکنیم و ریگ‌ها را از یک چاله در بیاوریم و پس از قرائت ذکر شریف لعن آن را در چاله دیگر قرار دهیم و ... باتوجه به اینکه اکثرا در آپارتمان زندگی می‌کنیم آیا می‌توان بجای دوچاله در زمین داخل دو گلدان خاک بریزیم؟

جواب:
شما از دستورالعمل اصلى اين ذكر، يكبار صبح، يا يكبار صبح يكبار شب استفاده كنيد
و انجام نوع خواندن به سنكريزه را به وقتي موكول كنيد كه خلوتى در طبيعت داشته باشيد