فراورده های گوشتی شتر (پرورش صحرا)

فراورده های گوشتی شتر (پرورش صحرا)

پستتوسط aelaa.net » جمعه ژانويه 07, 2011 8:47 pm

فراورده های گوشتی شتر (پرورش صحرا)
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

خلقت شـتـر

پستتوسط aelaa.net » يکشنبه فبريه 13, 2011 3:11 am

قال الله تعالى :
أَفَلَا یَنظُرُونَ إِلَى الْإِبِلِ کَیْفَ خُلِقَتْ

خلقت شـتـر

«آيا نمی توانند ببينند شتر روی چه حسابی آفريده شده است»؟!

نـکـتـه آيـه: شتر روی حسابی آفريده شده!

شتر روی چه حسابی آفـريده شده است؟

تصوير

1ـــ داخـل دهـان آن از پوست سفـت و سخـت پـوشـيـده شـده کـه باعـث می شود بتواند گياهان دشت و صحرا که خشک و خاردار هستند را بخورد و زخمی نشود.

2ـــ مژه های آن خيلی پرپشت و کيپ همديگر هستند که باعث می شود شن و ماسه و سـنگـريـزه هـای اطـراف به درون چشم وی نـفـوذ نکنند.

3ـــ گـوشـهـای آن کـوچکـ و پـوشـيـده از مـوهـای پـرپـشـت و بهم چسبيده است، که باعث می شود شن و ماسه داخل گوش آن نروند.

4ـــ پـوسـته مـخاطی سوراخ بينی آن سطح خيلی پهنی دارند که راه نفوذ برای شن و ماسه به داخل بينی باقی نمی گذارند، ولی نم و رطوبت لازمه هـوای تـنـفـس را از هـوا می مکند و جذب می کنند.

5ـــ کوهان آن محل ذخيره انرژی است. ضمن اينکه چربی آن قشری برای مقابله با گرما نيز هست.

6ـــ سطح کمر آن باريک است. که باعث می شود تابش گرم و سوزان نيم روزی خورشيد، فقط به قسمت کمی از بدن وی بطور مـؤثر بـتابـد. و در شرايط تابش قبل از نيم روز يا بعد از آن که خورشيد مايل می تابد، اگـر مـجـبـور باشد در آفـتـاب باشـد، رو به خـورشيد و يا پـشـت به خـورشيد زمين گير می شود. که اين نيز بنوبه خود باعث می شود تابش مؤثر خـورشيد فقط به سطح کم بالائی وی بتابد. پوسـت پـشمی وی نيز بخـش عـمده تابش گرمای سوزان را خـنـثی می کند. به اين ترتيب شتر می تواند گرمائی که خيلی از حيوانات ديگر را می کشد تحمل کند.

7ـــ کليه های وی قسمت زيادی از آبهای مصرف شده را دوباره پس می گيرند، (به اين خاطر ادرار آن غليظ است).

8ــــ پوست پـشـمی آن باريک و نرم است. هم گرما را خنثی می کند و هم بدن را خنک می کند.

9ــــ روده آن سلولهای جذب آب دارد. اين سـلـولـهـا قـسـمـت زيـادی از آب مـصـرف شـده مـوجود در غذای روده را جذب می کنند و برای بدن نگه می دارند. (به اين خاطر سرگين آن خيلی خشک است).

10ـــ وقـتی ادرار می کند، دم خود را می جنباند تا ادرار به پـاهـا پاشيده شود. به اين شکل با خيس و مرطوب کردن خود به خنک شدن خود کمک می کند.

11ــــ شکم وی خيلی بزرگ است. می تواند تا 200 ليتر آب بنوشد. علاوه بر آن مجراها و منابع ذخيره آب نيز دارد. که هنگام آب خوردن آنها را نيز پر می کند.

12ـــ مجرای خون وی در اعماق بدن قـرار نگرفـته بـلکه زير پوست گردن و پاها و پهـلـوهـا قرار گرفته است. اين باعث می شود که گرمای بدن را بيشتر به سطح بدن منتقل کند. و سـرخ رگـهـا حتی در شـرايـطـی که تقـريـباً بی آب باشند و در وضعيت تقريبی معادل يک دويست هزارم حجم واقعی خود، باز هم می توانند اکسيژن را به نقـاط مختـلف بدن منتقل کنند.

13ـــ تکـيه گاهـهای وی در حالت نشستن (يعنی زانوها، آرنجها، و سينه) از قـشـر کلفـتِ پوستِ مرده تشکـيل شده است. اين قـشـر گرما را خنثی می کند و باعث می شود بدن آن زخم نشود.

14ـــ کف پهن پای آن با يک قشر شاخه ای مجهز شده که باعث می شـود پای آن در شن و مـاسـه فـرو نرود. و پا را در مـقـابل ماسـه هـای تيز و گرم نيز محافـظـت می کند.

15ـــ درجه حرارت بدن وی می تواند خـيـلـی تغـيـيـر کـند ضمن اينکه از پستانداران است. حرارت بدن وی بين 34 تا 42 درجه در تغيير است. وقتی دما بالا برود دمای بدن وی نيز بالا می رود، اين امر باعـث می شـود کـه تـا دمـای مـشـخصی نيازی به عرق کردن برای خنک کردن خود نداشته باشد. و در مصرف آب خود صرفه جوئی کند.

شتر در واقع به حساب دشت و صحرا پرداخته شده است. يعنی برای گرما، کـمـبـود آب، شـن و مـاسـه.

کـسـانی می گـويـند دليلی برای وجود خدا نمی بينند. قرآن آنها را به مطالعه پديده های طبيعی مراجعه می دهـد. انـتـخـاب شتر از ميان ساير حيوانات برای مطالعه، به اين معنی است که وی چيزهای خاصی دارد. بر اساس شـناختی کـه ما امروزه از بافت بـيـولـوژيکی شـتـر داريـم نـيز در واقع همينطور هم هست، و می بينيم که در ساختار آفرينش شتر مغز و انـديـشـه و حساب و کتاب خوابيده است. در حالـيکـه در گذشته مردم فکر می کردند که تحمل شتر زياد است نه اينکه چيز خاصی در آن می ديدند.

تصوير

فسيلهای پيدا شده حيوانات نشان می دهند که نسل برخی از حيوانات در گذشته از نظر بلندی بلندتر و از نظر حجم بزرگتر از نسل امروزی آنها بوده، و نسل برخی ديگر در گذشته کوچکتر از نسل امروزی آنها بوده است، و همينطور نشان می دهند که حيوانات چگونه در ضمن ده ها ميليون سال تغييراتی کرده اند.
یکی از آن حیوانات که نسل گذشته آن بلندتر و بزرگتر بوده شتر است. فسيل پای شتر که در تصوير می بينيم و در سوريه پيدا شده نشان میدهد که شتری که در گذشته زندگی می کرده دو برابر شتر امروزی بوده، و فسيلهای ديگر که مربوطه به دوران ديگری است نشان می دهد که شتر در گذشته 4 متر ارتفاع داشته است. بهر حال چنانکه آيه گفته خداوند ارتفاع آنرا برای انسان پائین تر آورده تا برای انسان قابل استفاده بشود. ارتفاع شتر امروزی به دو و نيم متر می رسد.
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

گوشت شتر در پرتو تعاليم مكتب وحي

پستتوسط aelaa.net » يکشنبه فبريه 13, 2011 3:18 am

تصوير

فضيلت مصرف كَوشت شتر:
پيامبر(صلى الله عليه و آله ) فرمودند: شتر را جز مؤمن نمى خورد.
توضيح:
اين توصيه در مقابل يهود است كه از خوردن شتر برهيز دارند،
فلذا در ميان وابستكان آنها يا كساني كه سابقا يهودي بوده يا در محيط يهودي هستند محك خوبي است از اين رو خوردن كَوشت شتر علامت ايمان است

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ):
بر شما باد خوردن گوشت شتر؛ زيرا اين گوشت را تنها مومنان مخالف يهود (كه دشمنان خدايند) مى خورند.(1237)

المحاسن برقي: به نقل از سيارى ، در حديثى كه سند آن را به معصوم رسانده است -: خوردن گوشت شتر، دلدادگى (حرص و ولع) به گوشت را فرو مى نشاند.(1239)

تصوير

جايكَزين كوشت كاو:
از نظر جنس و قيمت كوشت كاو و شتر شبيه هم هستند،
بسياري از مردم عادت به كوشت كاو دارند ولي با كوشت شتر آشنايي ندارند
در حاليكه كوشت كاو در تعليمات مكتب وحي نهي شده است اما كوشت شتر سفارش شده است
بنابراين مي تواند جايكزين مناسبي براى آن باشد

مصرف گوشت گاو در تعاليم مكتب وجي:
پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ): بر شما باد شير و روغن گاو؛ اما از گوشت آن ، حذر كنيد؛ چرا كه شير و روغنش دارو و درمان ، و گوشتش بيمارى است .

پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ): گوشت گاو، درد است و شيرش ، درمان ؛ اما گوشت گوسفند، درمان است و شيرش ، درد.

امام على (عليه السلام ): گوشت گاو، بيمارى است .

امام على (عليه السلام ): گوشت گاو، درد و بيمارى ، شيرش دارو، و روغنش درمان است .
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

خوراك سالم و باكيزه شتر

پستتوسط aelaa.net » يکشنبه فبريه 13, 2011 3:57 am

امتياز شتر به خوراك سالم و محيط بكر مرتع آنست


گياهان مرتعي مورد استفاده شتر

تصوير

گياهان مرتعي مورد استفاده شتر:
یکشنبه 20 فروردین1385 | شماره : 988

گياهان مرتعي يكي از منابع غني مورد استفاده در تغذيه شترها به شمار مي رود و معمولاً شترها در مراتع ، برخي گياهان را بر ساير گياهان ترجيح مي دهند . در اين مقاله سعي بر اين شده است كه به معرفي گياهان مرتعي اي كه شترها آنها را بر ساير گياهان ترجيح مي دهند پرداخته شود با اين اميد كه مورد استفاده دست اندركاران قرار گيرد .

1ـ خار شتر Alhagi comelorum :
از خانواده پروانه آسياها papilionacees و از بقولات (لكومينوز) مي باشد . اين خانواده داراي كاسبرگ زنگ مانند با پنج دندانه كوتاه مي باشد. ميوه اين خانواده ناشكوفا است، دانه ها در داخل نيامك پهلوي هم و نامرتب قرار دارد. اين گياهان داراي ساق هاي منشعب خاردار مي باشند و برگ ها ساده و كامل مي باشد. اين گونه در تمام نقاط ايران، سمنان، خراسان، آذربايجان، سيستان و بلوچستان، هرمزگان ، كرمان، يزد و خوزستان وجود دارد. اين گونه خود به دو زير گونه تقسيم مي گردد يكي داراي برگ هاي درشت بوده و ديگري داراي برگ هاي ريز مي باشند .
خار شتر گياهي است چندين ساله كه در تمام خاك ها مي رويد و مخصوص خاك هاي فقير مي باشد و حتي در خاك هائي كه داراي قشر سفيدرنگ نمك مي باشد مي رويد . ريشه اين گياه خيلي عميق است و تا 5 ـ 6 متر هم مي رسد و از اين لحاظ در مقابل كم آبي مقاومت زياد دارد . خارشتر گياهي است مقاوم به سرما و تا ارتفاع 400 متري مشاهده گرديده است و در برخي مناطق همچون بلوچستان بيشترين غذاي شتر به طور معمول از گونه خارشتر است . بيشترين زمان مناسب توليد و برداشت علوفه خارشتر در زمان گل دهي و بذردهي مي باشد .

2ـ گورگياه Andropogon spp :
گياهي است انبوه، گسترده، خشبي و خوش خوراك كه با چندين مرتبه رشد مجدد در سال نسبت به چراي مفرط مقاوم مي باشد . سنبله هاي اين گياه بر روي هر گره محور اصلي سنبله به صورت بندبند قرار گرفته است . بعضي از اين انواع داراي دم گل بلندي است كه گاهي سنبله آن عقيم و پوشيده از موهاي ظريف مي باشد . ساقه هاي اين نباتات سخت بوده ، سنبلچه ها در يك سنبل مركب قرار گرفته است و چنانچه اين گياه بيش از حد رشد نمايد خشبي شده از كيفيت علوفه اي آن به ميزان فراواني كاسته مي گردد . اين گياه از غرب اروپا تا مركز آسيا پراكنده مي باشد ودر ايران نيز وجود دارد .
دوگونه از اين گياه بنام هاي A.Faveolatus و A.KellerI در سومالي مورد تغذيه شترها واقع مي گردند .

3ـ مزج Spp Aristida
گونه اي است پر پشت و كلاف مانند با ريشه هاي قوي و ساقه هاي كوتاه ، برگ هاي اين گياه باريك بوده و خوش خوراكي متوسطي دارد . اين گونه در برابر زمستان هاي خيلي سرد به مراتب بهتر از تابستان هاي گرم مقاومت مي كند و به طور وفور در مناطق كم و بيش خشك ايران از خوزستان تا خراسان و از بلوچستان تا قسمت هاي خشك آدربايجان وجود دارد . اين گياه از گندميان ايده آل براي مناطق خشك و شني بوده به شرط اينكه شن زياد متحرك نباشد .
اين گياه چراي مفرط را به خوبي تحمل نموده و به آساني توليد بذر مي نمايد چهار گونه از اين گياه به نام هاي A.Kelleri و A.Pallida و A.Plumosa و A.Pungens مورد تغذيه شتر قرار مي گيرد .

4ـ اتريپلكس Atriplex Spp
گياهي است كه هميشه سرسبز است و چنانچه بدان توجه كافي شود مي تواند به ويژه در تابستان و پائيز كه اكثر گياهان از بين مي روند پروتئين زياد و علوفه آبداري توليد نمايد . در برخي مواقع ميزان ويتامين A اين گياه در يك گرم حتي به بيش از 35 ميلي گرم مي رسد . ريشه هاي اين نبات راست و عميق است و گاهي نيز به عمق چهار متر مي رسد . شاخ و برگ اين نبات با گسترش زيادي كه دارد به صورت درختچه اي درآمده مانع جريان آب مي شود چون شاخ و برگ اين گياه زياد بزرگ مي شود به همين جهت بايستي شاخه هاي اضافي جهت تعليف چيده شود .
براي مناطقي كه خاك هاي شور و حدود 200 ميلي متر بارندگي دارند باز كاشت نهال هاي 3 تا 4 ماهه آن امكان پذير مي باشد . گياهي است مقاوم به سرما و گرما و حرارت هاي 15 تا 40 سانتي گراد را تحمل مي كند و كم و بيش در اكثر نقاط كشور وجود دارد .
گونه اين گياه به نام هاي A.Halimus , A.Leucoclada و A.Canescens مورد تغذيه شتر قرار مي گيرد .

5ـ علف پشمكي Bromus
گياهي است با برگ هاي باريك و آويزان، كه داراي ريشه نسبتاً عميقي است و در مقابل خشكي و گرما مقاوم مي باشد و به همين جهت نيز قادر است در تابستان گرم به رشد ونمو خود ادامه دهد. گياهان اين جنس را در اوايل رشد مي توان به وسيله برگ هاي بلند و باريك و كركدار آن كه به طور محسوسي در جهت عقربه هاي ساعت پيچ خورده است شناخت و چنانچه نشاء هاي جوان را به آرامي و با دقت از خاك خارج نمائيم معمولاً دانه به قاعده ساقه چسبيده است . كشت مخلوط آن با يونجه به علت خوش خوراكي ويژه اي كه دارد بسيار مناسب است .

شترها بر انواع مختلف اين گياه تغذيه مي نمايند .

6ـ خورنال Cenchus Spp
گونه اي است چمني، انبوه و كلاف مانند و مخصوص مناطق گرمسيري و نيمه گرمسيري است كه پراكندگي جغرافيايي آن زياد مي باشد . اين گياه با آب و هواي مختلف تطابق دارد ولي در مقابل سرما حساس مي باشد و كيفيت خوش خوراكي آن خوب است و به علت جوانه زدن آسان و رشد سريع در مقابل چراي مفرط مقاوم است .
گونه هاي مختلف اين گياه كه شتر از آنها تغذيه مي كند عبارتند از C.Bifiorus و C.Ciliaris و C.Setigerus و C.Citearis . اين گياه در مناطق خيلي گرم ايران از خوزستان تا بلوچستان ديده مي شود . درخوزستان و جنوب فارس گونه C.Ciliaris فقط در دامنه هاي سنگلاخي و صخره اي تا ارتفاعات 800 متر ديده مي شود . در حالي كه در بلوچستان به طور فراوان به صورت توده هائي در زمين هاي مسطح شني يافت مي گردد . اين گياه مناسب ترين گونه جهت احداث مراتع مصنوعي دائمي آبياري شده و يا بدون آبياري در جنوب ايران بويژه بلوچستان و نواحي گرم خوزستان و فارس ،كه كمتر از 250 ميليمتر بارندگي دارد ، مي باشد .


7ـ چبر POA Spp
چبر گياهي است چندين ساله و از تيره گرامينه . اين گياه به علت داشتن پيازهائي در قسمت هاي زير زميني بخوبي مي تواند زمستان هاي سخت را به سر برده و در اوايل بهار به رشد و نمو خود ادامه دهد . چبر داراي گونه هاي متعددي است . اين نبات علوفه اي به انگليسي موسوم به Blue grass و به علت غني بودن مواد غذائي اهميت ويژه اي دارد كه به عنوان علوفه سبز جهت چراگاه مورد استفاده قرار مي گيرد . برخي از گونه هاي علوفه اي چبر داراي خوش خوراكي خاص و ارزش تغذيه اي مناسبي مي باشد. اين گياه در اكثر مناطق كشور پراكنده است . دو گونه از اين گياه به نام هاي P.Buibosa و P.Sinaica كه در منطقه مديترانه مي رويند مورد استفاده شتر قرار مي گيرند .

8 ـ علف شور Salsola rigida
گياهي خثبي است از خانواده كنوپوديانه با قاعده چوبي و قوي و ساقه هاي كاملاً راست كه در قاعده گسترده مي باشد . اين گياه داراي برگ هاي باريك، ريز و فشرده اي است كه مدت زيادي از سال را رشد نموده و در پاييز بارور مي گردد . علف شور گياهي است خوش خوراك كه هميشه مورد چراي مفرط قرار مي گيرد و بعلت نرسيدن به مرحله دانه دهي ازدياد طبيعي آن به سختي امكان پذير است .
علف شور به ميزان فراوان در جنوب غربي تهران و هم چنين در شمال غربي و جنوب ايران و در استان سيستان و بلوچستان و هرمزگان و خراسان به چشم مي خورد، اين نوع علف شور نيز مانند S.Vermiculata واقع در كويرهاي سوريه و هم چنين ساير گونه هاي دائمي آن ، در اراضي شور به عمل نمي آيد. اين گياه يكي از بهترين گياهاني است كه در مناطق غير شور ولي كم باران مي تواند كاشته شود. انواع علف شور خود را با خاك هاي فقير و خاك هاي جلگه اي دشت نخورده وفق داده ، در خاك هاي حاصلخيز نواحي نيمه جلگه اي نيز رشد مي نمايد .
گونه هاي ديگري از اين گياه كه مورد تغذيه شتر قرار مي گيرد عبارتند از S.Foetida ، S.Kali ، S.Spionsa و S.Vermiculata .

9ـ برشنك Pennisetum Spp
يكي از انواع ارزن است كه براي چرا و سيلو مورد استفاده قرار مي گيرد . اين نباتات براي رشد و نمو و توليد محصول رضايت بخش احتياج به خاك هاي غني و حاصلخيز دارد . در شرايط مناسب علوفه سبز فراواني توليد مي كند و در يك فصل مي توان از آن چندين علوفه برداشت نمود . اين گياه داراي اكوتيپ هاي زيادي بوده و در مناطق گرمسيري فارس و خوزستان وهرمزگان به طور طبيعي مي رويد و در اراضي پرشيب و سنگلاخي براي جلوگيري از فرسايش خاك كشت مي شود . برشنك علاوه بر اين كه مورد استفاده بز و ساير دام ها مي توان قرار گيرد يكي از روئيدني هاي مورد استفاده شترمي باشد .

10ـ خيـــو Sporobolus Spp
گياهي است يكساله يا دائمي با سنبله هاي منفرد و ساقه هاي خشبي و سفت و مغزدار. بذرهاي اين گياهان به علت پوسته سفت و سخت مدت زيادي قدرت زايش خود را حفظ نموده مي تواند حتي چندين سال در شرايط طبيعي به صورت خفته باقي بماند . ساقه هاي بذر دهنده راست، صاف و خشبي است كه طول آنها تا يك متر نيز مي رسد . چنانچه دقت گردد در رأس خوشه اين انواع ، گل منفردي كه به بذر نشسته ديده مي شود . علوفه حاصل از اين گياه به صورت برگ هاي باريك اكثراً از سطح زمين يعني قاعده گياه خارج شده در زير ساقه گل دهنده مجتمع مي گردد .
ريشه اين گياه پراكنده مي شود و به علاوه تا عمق مناسبي در خاك فرو مي رود. اين گياهان با اغلب خاك ها سازش دارد ولي به طور كلي خاك هاي شني براي آن ها بهتر است و در خاك هاي مرطوب قليائي عملكرد بيشتري دارد . علوفه خشك انواع اين گياه ارزش غذائي چنداني ندارد .
از اين خانواده دو گونه S.Brockmanii S.Margwatus مورد مصرف شتر قرار مي گيرد .

11ـ علف چمني (چچم) Lolium Spp
اين گياه براي حيوانات داراي كيفيت علوفه اي مناسبي است. در صورت چراي مفرط و برداشت مكرر در چراگاه ها توليد بذر مي كند و چنانچه رطوبت و مواد غذائي كافي براي رشد در دسترس اين گياه قرار داده شود مي توان از آن در يك فصل چندين مرتبه محصول برداشت نمود . چچم را مي توان در پاييز و بهار كشت نمود، چنانچه منطقه مورد نظر داراي زمستان هاي سخت و سرد و خاك زراعي سنگين باشد بايد زمان كشت را به بهار موكول نمود. اين گياه به علت دارا بودن برگ هاي ظريف و ساقه هاي باريك علوفه خشك مرغوبي توليد مي كند .

12ـ چوج Salavadora Persica
اين درختچه از خانواه «سالوادوراسه» بوده كه در اطراف بندرعباس، ناي بند، ميناب و منطقه جاسك و چاه بهار ديده مي شود . درختچه اي است هميشه سبز با شاخه هاي صاف و براق كم رنگ و آويزان، برگ هايش استخواني، بيضي نيزه اي به ابعاد 5/3×2/1 سانتي متر و دمبرگ آن كوتاه به طول 5 ميليمتر گل آذين آن خوشه اي باز و محوري يا انتهايي راست ميوه آن شفت كوچك سرخ رنگ مي باشد .

13ـ كاورس Panicum Spp
انواع گونه هاي كاورس كه به تعداد فراواني در جهان پراكنده مي باشد ويژه مناطق گرمسير است . اين جنس از انواع ارزن بوده و داراي سنبله هائي كم و بيش بهم فشرده مي باشد . كاورس گياهي است علفي چند ساله كه مناطق سواحل جنوب حد فاصل بين بندرعباس و ميناب در مراتع آن به حد وفور يافت مي گردد . در منطقه جاسك سيريك به طرف سيستان و بلوچستان نيز گزارش گرديده است. گياهي است خوش خوراك كه مورد تعليف اكثر دام ها قرار مي گيرد. شتر نيز از اين گياه به خوبي تغذيه مي نمايد. برگ هاي آنان پهن و غلاف برگ هاي بي كرك و برهنه جهت تثبت شن هاي روان به كار مي رود . دوگونه اي از اين گياه به نام هاي P.Maximum ، P.turgidum جهت تغذيه شتر بيشتر بكار مي روند .

14ـ كنــار Zizyphus Spina – Christi
كنار درختي است كه مخصوص نواحي گرم خشك و نيم گرم جنوب كشور است . گرچه ارتفاع درخت كنار به بيش از هفت متر مي رسد ولي در منطقه به علت استفاده بيش از حدي كه در چرا از آن نشده است، اين درخت به صورت درختچه درآمده است. ميوه كنار در محل طالبين زياد دارد و به عنوان ميوه خوراكي براي انسان خريد و فروش مي شود . كنار داراي شاخه هاي زياد، بلند و نسبتاً با رنگ باز است. برگ هاي كنار تخم مرغي شكل و كشيده است كه از كوبيدن و سائيدن آن پودري به دست مي آيد كه «سدر» ناميده مي شود و براي شستشوي موي سر از آن استفاده مي گردد .
كنار درخت و درختچه ايست كه بيشتر براي تعليف شتر مورد استفاده قرار مي گيرد . اين گياه با خشكي، كم آبي و مناطق گرم سازش دارد .

15 ـ كهورك Prosopis Stephaniana Spreng
درختچه ايست كوچك كه در بعضي مواقع ارتفاع آن در محل به چهار متر مي رسد داراي خار زيادي است كه با اشكال مورد تعليف دام قرار مي گيرد . اين درختچه داراي ميوه اي شبيه بادام زميني ولي بزرگتر از آن است كه در تغذيه احشام محلي نقش مهمي را ايفاء مي كند . درختچه از تيره لگومينوز است و ميوه آن داراي ارزش غذائي نسبتاً خوبي است ، شتر علاوه بر استفاده از ميوه آن از سرشاخه هاي جوان آن استفاده مي نمايد، برگ آن مركب و داراي تعدادي برگچه هاي باريك مي باشد .

16ـ دوني Medicago Spp
مرغوب ترين گونه علوفه مرتعي است . اين گياه از خانواده لگومينوز بوده و به آن اصطلاحاً شبدر وحشي نيز مي گويند . گياه يكساله بوده كه در حوالي نهرهاي آب مزارع نخليلات و مركبات و خصوصاً مزارع صيفي مخصوصاً در سال هاي پرباران به حد كافي مي رويد ارزش آن در بازار از تمام انواع علوفه هرز باغات كه به صورت بسته بندي شده بفروش مي رسد بالاترين مي باشد .گونه اي از اين گياه به نام M.Polymorpha مورد تغذيه شتر قرار مي گيرد .

17ـ استبرق Calotropis
درختي مخصوص مناطق گرمسيري است كه سرماي زمستان هاي آن به زير صفر نرسد از اين درخت در قديم بالاخص در مناطق گرمسير مثل خوزستان ابريشم تهيه مي نمودند . چون اندام هاي اين درخت شيرابه سفيدرنگي دارد اهالي معتقدند كه شيرابه آن مي تواند درمان بعضي از دردها را بنمايد. از اين درخت علاوه بر تهيه ابريشم مي توان كاغذ ، كائوچو يا در مواردي خاص علوفه تهيه نمود .
استبرق برگ هاي پهن و متقابل دارد كه فاقد دمبرگ بوده و پشت و روي آن را كرك هاي سفيدرنگ و بسيار ظريف پوشانيده است . قطر برگ هاي اين درخت به حدود دو ميلي متر مي رسد . شترها معمولاً از برگ هاي تازه اين گياه تغذيه مي كنند .

18ـ لاتـــي Crotalaria Spp
گياهي است از خانواده «لگومينوز» بوده كه در اطراف بندرعباس خصوصاً جاده ميناب بندرعباس وجود دارد . درختچه اي است كوچك كه انتهاي شاخه هايش خار مانند است و برگ هاي آن محدود و به واسطه موهاي ابريشمين خود سفيد رنگ به نظر مي رسد و شامل 3 برگچه است . لاتي از نباتاتي است كه صرفاً شتر آن را مورد تعليف قرار مي دهد و شترها از برگه هاي تازه C.Pycoostachya در موريتاني تغذيه مي نمايند . شترهاي ايراني نيز از برگ هاي تازه C.frufuracea تغذيه مي نمايند .

19ـ خارخسك Tribulus terrestris
گياهي از نوع نباتات يكساله تابستاني است كه به حد وفور يافت مي شود . اين گياه معمولاً در نواحي بياباني ، حاشيه كوير و نقاط كوهستاني كشور وجود دارد و به علت اين كه خاردار مي باشد، دام هاي ديگر كمتر از آن استفاده مي كنند اما شتر به راحتي بر آن تغذيه مي نمايند .

20ـ شنبليله Trigonella
اين گياه شبيه يونجه است با اين تفاوت كه برگ آنها كوتاهتر و گل شان زرد رنگ، ريشه هايشان بسيار قوي و ساقه هايشان منشعب و نيمه راست مي باشد . اين انواع ويژه نواحي كوهستاني بوده و در مراتع طبيعي در گوشه و كنار يافت مي شود . اين گياه به علت خوشخوراكي مورد چراي مفرط قرار مي گيرد .

21ـ كهور Prosopis Spp
از خانواده «لگومينوز» بوده و به صورت درختاني بلند و تنومند وجود دارد محل رويش و پراكنش اين گياه در جنوب كشور، بندرعباس، جيرفت و بلوچستان است و در هرمزگان نيز در اكثر نقاط وجود دارد . برگ هاي آن مركب مضاعف وداراي 3 ـ 2 جفت برگچه مركب مي باشد . هريك از آن ها شامل 12 ـ 6 جفت برگچه مي باشد . ميوه آن دو غلافه و نازك به شكل لوبيا مي باشد و براي دام بسيار خوشمزه مي باشد و خصوصاً گوسفند و بز از ميوه آن استفاده مي نمايند . شترها معمولاً از برگ خشك اين درختان تغذيه مي كنند و دو گونه آن به نام هاي P.Spicigera ، P.Africana مورد تغذيه شتر قرار مي گيرد .

22ـ اسكنبيل Calligonum Spp
انتشار اين گونه از مصر و عربستان و سوريه تا ايران و افغانستان و پاكستان مي باشد و در نقاط مختلف خشك و نيمه خشك كشور مخلوط با گونه هاي ديگر ديده مي شود. در بندرعباس ، جاسك، ايرانشهر، طبس، كرمان و خوزستان انتشار دارد ارتفاع اين درختچه حدود 2 متر با انشعابات زياد موجدار و بهم بافته است . برگ هايش درفشي است و سريع مي ريزد طول برگ حدود 5 ـ 1 ميلي متربوده و ميوه دوكي شكل 13 ـ 12 ميلي متر طول دارد. اين درختچه مورد تعليف انواع دام مخصوصاً شتر قرار مي گيرد .

23ـ آسـه Lycium
اين نباتات معمولاً در مناطق كم باران خصوصاً حواشي ساحل روئيده و به جز شترها و گاهي اوقات بزها، ساير دام ها نمي توانند از اين گياه تغذيه نمايند . اين درختچه از خانواده Solanaceae مي باشد. علاوه بر بندرعباس و آذربايجان، ميانه، زنجان، دشت گرگان، شيراز و خوزستان و بلوچستان وجود دارد. برگ هايش باريك كشيده طول برگ ها 10 ـ 5 برابر پهناي آن است. اين گياه را در زبان محلي « زهير» گويند .

24ـ قيــچ Zygohyllum Spp
يكي از انواع بوته هاست كه در مناطق نيمه بياباني ، بياباني و جلگه اي ايران به وفور يافت مي شود . ارتفاع قسمت چوبي اين گياه بيش از يك متر نمي باشد . اين گياه جهت تغذيه شتر مورد استفاده قرار مي گيرد و بنابر گزارشات رسيده سه گونه از اين گياه به نام هاي Z.atriplicoides ، Z.Album ، Z.Coccineum مورد تغذيه شتر قرار مي گيرد .

25ـ گـــز Spp Tamarix
يكي از انواع درختان مناطق بياباني و نيمه خشك است كه شتر از شاخ و برگ آن تغذيه مي كند و باتوجه به منابع موجود به نظر مي رسد كه شترهاي كشورهاي عربي از اين درختان جهت تغذيه استفاده نمي كنند .

26 ـ گــون Spp Astragalus
گياهي علوفه اي از خانواده «لگومينوز» مي باشد وداراي انواع بسياري است و تقريباً تمام انواع آن خوش خوراك مي باشد. اين انواع بسيار گوناگون است برخي علفي و يا چوبي بدون ساقه و بعضي ديگر داراي ساقه كوتاه در روي زمين و بالاخره عده اي داراي ساقه هاي خوابيده روي زمين يا راست مي باشند . دامنه پراكندگي آن ها از آذربايجان تا فارسو از شمال تا خراسان مي باشد . اين گياهان معمولاً در برابر چراي مفرط مقاوم مي باشد . گياهان اين گونه داراي رشد سريع و دوام چند ساله بوده با بذرپاشي طبيعي مي تواند تكثير پيدا نمايد .

27ـ تـــاغ Haloxylon Spp
درختي است كه در مناطق جلگه، نيمه بياباني و بياباني رشد مي كند و گاهي ارتفاع آن تا چندين متر مي رسد . داراي شاخ ها و شاخك هاي شكننده و برگ هاي ريزي است كه شترها به راحتي بر روي آنها تغذيه مي كنند . اين درخت در مناطق حاشيه مديترانه ، مصر، سوريه، لبنان، اردن، صحراي سينا و ايران پراكنده است و بنا بر گزارش محققين ، شتر بر روي دو گونه از اين گياه به نام هاي H.Articulatum ، H.Salicornicum تغذيه مي نمايد .

28ـ نيــل Indigofera Spp
گياهي است از خانواده « لگومينوز» چند ساله است كه بيشتر در مناطق نيمه گرمسيري مي رويد و در سيستان و بلوچستان، هرمزگان و خراسان يافت مي شود . گونه هاي متعددي از اين گياه به نامهاي I.ARRECTA ، I.INTRICATA ، I.SPINOSA ، I.SCHIMPERI ، I.RUSPOLI ، I.DBLONGIFOLIA مورد تغذيه شتر قرار مي گيرد و شترها معمولاً از همه اجزاي اين گياه جهت تغذيه استفاده مي كنند .

29 ـ درمنــه Artemisia Spp
يكي از گياهان مشخص مناطق جلگه اي مي باشد كه در مناطقي مانند تهران، خراسان، كرمان و مناطق جنوبي كشور ديده مي شود و اغلب با گياهان غير نمك دوست از خانواده اسفناج همراه است و يا جانشين آنها مي گردد . دو گونه از اين گياه به نام هاي A.CAMPESTRIS و A.HERBA-ALBA مورد تغذيه شتر قرار مي گيرند .

30ـ خارگوني Noaea Muctonata
گياهي بوته اي است كه فلور جلگه اي ايران است و تقريباً در تمامي نواحي ديده مي شود .


منابع مورد استفاده :

1ـ گودرز شيدائي ـ ناصر نعمتي ـ مرتعداري نوين و توليد علوفه در ايران ـ وزارت كشاورزي و عمران روستائي تهران سال 1357
2ـ هادي كريمي ـ مرتع داري انتشارات دانشگاه تهران چاپ سوم 1356 تهران .
3ـ محمد هاشمي ـ گياه خارشتر ـ نشريه سازمان جنگلها و مراتع كشور ـ وزارت كشاورزي تهران سال 1365
4ـ محمد رضازاده ـ شتر و اهميت آن در كشور و استان هرمزگان ـ امور دام جهاد سازندگي استان هرمزگان سال 1370 .
5 ـ موسسه تحقيقات جنگل ها ومراتع ـ گل ها وگياهان مناطق خشك ونيمه خشك وكويري ايران ، جلد اول ، نشريه فني شماره 15 ، چاپ اول 1355 ، تهران ايران .

6- WARDEH , et.at (1990) = The Nutritive Value of prefred Plant species By camels – PP:8-14-ACSAD DAMAS SYRIA

تاليف : دكتر احسان مقدس

تصوير
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

گوشت شتر و ارزش غذايى و درمانى آن

پستتوسط aelaa.net » يکشنبه فبريه 13, 2011 4:00 am

توليدات مهم شتر عبارتند از :
1- گوشت:
کمبود پروتئين حيواني و افزايش جمعيت باعث گرديده که همه ساله ارز زيادي جهت خريد گوشت از مملکت خارج گردد با توجه به اقاليم مناسب پرورش شتر و تعداد جمعيت شتر در کشور و با رشد و توسعه متعادل مي توان از گوشت آن پاره اي از نياز جامعه را بر طرف نمود .
مصرف گوشت شتر در تمام نقاط کشور متداول نبوده ولي در اغلب مناطق شتر خيز رواج دارد مناطقي مانند استان خراسان، سمنان، تهران، قم، اصفهان، يزد، کرمان، بخصوص در بخشها و روستاهاي حاشيه کويرهاي ايران پروار بندي و مصرف گوشت شتر متداول است .
درشرايط کنوني حدود 9 هزار تن گوشت شتر در کشور توليد مي شود ( سال 1374 ) يکي از راههاي مصرف گوشت شتر استفاده از اين گوشت در صنعت کنسرو سازي است .
رنگ گوشت شتر جوان شبيه گوساله و گوشت شتر پير و بالغ مايل به قهوه اي است چربي آن سفيد، الياف ماهيچه اي آن بيشتر از گوشت هاي مانند اسب مي باشد . مقدار آب آن مانند گوشت کم چربي گاو است .
نکته قابل اهميت آنکه در صورت برنامه ريزي صحيح در جهت توسعه علمي پرورش شتر مي توان از منابع داخلي کشور بدون خروج ارز بري حدود 80 الي 100 هزار تن گوشت قرمز توليد نمود.

گوشت و مشتقات آن ،مواد غذایی مرغوبی به شمار می روند كه خوردن آنها می تواند باعث بروز عادات غذایی مختلفی برای مصرف كنندگان شود
كه برخی از این عادت های غذایی می توانند مشكلات اقتصادی وبهداشتی برای مصرف كنندگان در پی داشته باشند
و از جمله این عادت ها یكی خوردن گوشت به صورت خام و یا تخمیر شده و یا محصولات توليد بصورت صنعتى(سوسيس، كالباس و همبرگر و غيره) می باشد.
برخی از مطالعات نشان می دهد كه روش های مصرف گوشت و یا بازار یابی آن، در مواردی، باعث انتشار گسترده بیماری ها در كشورهای مختلف می گردد چرا كه در جوامع مختلف دنيا میهمانی های بزرگی ترتیب داده می شود كه در آن میهمانان زیادی شركت می كنند و سفره های بزرگی گسترده می شود كه تمامی افراد بر سر این سفره ها می نشینند و چنانچه در این میهمانی ها گوشت آلوده ای مصرف شود این افراد به بیماری مبتلا خواهند شد.
از این روست كه مقامات بهداشتی محلی، منطقه ای وبین المللی اهمیت زیادی را به بهداشت گوشت و مشخصات آن و روش های تولید ومصرف آن اختصاص داده اند.
اما یك مشكل هم چنان باقی و پابرجا می ماند كه حل این مشكل آسان به نظر نمی رسد و آن مشكل درحقیقت تغییر عادت های غذایی مردم در رابطه با مصرف گوشت و فرآورده های گوشتی است .
همه می دانیم كه آدمی از دوران كودكی به خوردن نوع معینی از غذاها عادت می كند و به همین دلیل از خوردن سایر غذاهایی كه به آن عادت ندارد و یاغذاهایی كه به دلیل برخی از عادات اجتماعی و عرفی پرهيز داده شده است، خودداری می كند.
برخی به علت عادت به گوشت گوسفند يا گاو؛ با مصرف گوشت شتر آشنا نيستند.
برخی از آن ها بخاطر نوع روش آشبزي خودشان بر این گمان هستند كه گوشت شتر دیر پز است و ... .
از همین جا می توان دریافت كه درخصوص مصرف و پختن گوشت سلیقه های مختلفی وجود دارد كه عواملی نظیر محیط زیست، عرف و عادت و روانشانسی مصرف در آن موثر است .

اما واقعيتهاي علمي و عادات و سنن و تجربه هاى مستمر مردم محيطهاى بكر؛ تجربه متفاوتي داشته آن جنان كه ركن خوراك و آشبزي آنهاست.

گوشت شتر منبع بسیار خوبی برای بسیاری از مواد غذایی مهم و مورد نیاز بدن می باشد.
این گوشت حاوی پروتئین هایی با ارزش غذایی بالا و تعدادی از ویتامین های مفید و مورد نیاز بدن نظیر ویتامین B كمپلكس و برخی از عناصر معدنی مهم نظیر آهن و فسفر و كلسیم است. هم چنین گوشت شتر دارای قدرت مخصوصی در نگهداری هرچه بیشتر آب است كه این خاصیت اهمیت زیادی در تعیین برخی از خواص طبیعی گوشت دارد.

خصوصیات حسی و فیزیكی گوشت شتر:
گوشت شترهای جوان كه سن آن ها مابین یك تا سه سال است نرم تر و خوش طعم تر از گوشت شترهای بزرگسال است كه معمولاً گوشتی سفت و دیر هضم دارند و هرچه سن حیوان بیشتر و بیشتر شود، بمانند ساير انواع دام از میزان نرمی گوشت كاسته می شود، از این روست كه پیشنهاد می شود كه شتر های یكساله را برای مصرف گوشت ذبح نمود
گوشت شترهای كم سن و سال ازجهت مزه و طعم و نرمی شبیه گوشت گاو است.
موسوی ( سال 1995 ) اقدام به مطالعاتی در زمینه استفاده از گوشت شتر در همبرگر سازی نمود به طوری كه در این همبرگرها به درجات مختلف گوشت گاو اضافه شده بود.
وی این همبرگر را در اختیار گروهی از صاحب نظران قرار داد تا آن ها را از جهت تمامی خصوصیات حسی نظیر رنگ، بو، طراوت، نرمی و درجه پذیرش مصرف كننده مورد بررسی قرار دهند و مشاهده كرد كه صفت نرمی در همبرگرهایی كه میزان بیشتری گوشت شتر داشتند واضح و آشكار است.
هم چنین مشاهده شد كه صفت كم وزنی همراه با افزایش نسبت گوشت شتر در همبرگرها افزایش می یابد.
گفتنی است كه گوشت شتر برای تهیه تمامی انواع غذاهای مورد مصرف آدمی كه از گوشت حیوانات دیگر تهیه می شود نظیر گوشت های سرخ كرده، پخته و فرآوری شده مناسب است .

اما عللی كه باعث شد مردم گمان كنند كه گوشت شتر دیرپز است، استفاده از گوشت شترهای پیر و مسن است چرا كه هرچه عمر شتر بالا رود پیوندهای موجود بین الیاف بافت همبند افزایش می یابد و كمتر تحت تأثیر حرارت و انزیم ها قرار می گیرند.
قابل ذكر است كه گوشت شتر های مسن و پیر برای سرخ كردن مناسب نیستند، چرا كه به علت داشتن میزان زیادی از كولاژن دیرپز می باشند، اما می توان این گوشت را فرآوری كرده و از آن ساير محصولات گوشتى سالم تهیه كرد و یا اینكه آن را همانند سایر گوشت ها خشك كرده و برای مدت طولانی در داخل روغن حیوانی نگهداری كرد .
از این رو پیشنهاد می شود كه مصرف كنندگان گوشت شتر را تجربه نمایند، چرا كه با توجه به سرعت حوادث در دنیای امروز و تغییراتی كه هر از چندی در محیط زیست پیرامون ما روی می دهد و شيوع و كسترش آلودكيها در محيطهاي برورش دامهايي غيرشتر؛ ساتفاده از كوشت شتر كه در محيط بكر صحرا برورش مي يابد غنيمت بزركي است


گوشت شتر: طبع آن گرم و خشک می باشد.

تصوير

مقايسه گوشت شتر با ساير گوشتها:
از لحاظ شكل ظاهری شبیه گوشت گوسفند است.
این گوشت در مقایسه با سایر گوشت ها از سدیم بیشتری برخوردار است
اما میزان پتاسیم آن كمتر است
كه این امر با متابولیسم آب در بدن دام ارتباط مستقیمی دارد
و باید افزود كه نسبت كلسیم فقط در عضلات ران زیاد است.
و در مقایسه با گوشت گاو و گوسفند از لحاظ درجه PH بسیار متفاوت بوده و در نتیجه برای عملیات فرآوری گوشت بسیار مناسب است .
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

نشانه كوشت سالم از فاسد

پستتوسط aelaa.net » يکشنبه فبريه 13, 2011 4:35 am

علائم سلامت يا فساد گوشت شتر:


- رنگ گوشت بايد به رنگ قرمز روشن بوده و تيره نباشد.

- تغيير رنگ قرمز به سبز، قهوه ای، خاكستری و سياهی دال بر فساد گوشت است.

- لايه لزج و چسبناك روی گوشت دال بر فساد گوشت است.

- سطح خارجی گوشت مرطوب يا خيس نباشد.

- هيچ گونه بوی غير طبيعی مثل ترشيدگی يا بوى تعفن نبايد از آن به مشام برسد.

- وجود بوى غير طبيعی در محل اتصال گوشت به استخوان نشانه فساد عمقی است.

- موارد خون مردگى، قارچ زدگى و ذرات خارجى نبايد در گوشت مشاهده شود.

- گوشت بيش از حد سفت يا لزج يا نرم نباشد.

- گوشت خشك و چروكيده نباشد.

- ارگانهاي نظير جگر نبايد دچار تورم، نرمى و قوام غير طبيعى يا كيست يا رنگ غير طبيعى و يا بوى غير طبيعى باشد.


تصوير
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

آشبزي با گوشت شتر(پرورش صحرا)

پستتوسط aelaa.net » يکشنبه فبريه 13, 2011 4:54 am

تصوير

تصوير

تصوير

تصوير

تصوير

تصوير


تصوير
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

اجزاي خوردني شتر (پرورش صحرا)

پستتوسط aelaa.net » يکشنبه فبريه 13, 2011 5:19 am

احشاء شتر مانند بقيه احشام

تصوير

تصوير

تصوير

خصوصا
قلب
كبد

مورد استفاده و مرغوب مي باشد


تصوير

كبد يا جگرسياه شتر داروي كم خوني

امعا و احشا به اندام های درونی بدن حیوانات نشخوارکننده، به ویژه دستگاه گوارش گفته می شود و به طور کلی در نشخوارکنندگان شامل دل، جگر، قلوه، سیرابی و شیردان است.

این مواد غذایی در گروه گوشت قرار می گیرند، همان گونه که می دانید یکی از گروه های مواد غذایی، گروه گوشت و جانشین های آن است و مواد غذایی، مانند گوشت قرمز، مرغ، ماهی، تخم مرغ و... در این گروه طبقه بندی می شوند.

ویژگی اصلی این مواد غذایی پروتئین بالا و با کیفیت آن ها است. پروتئین ها مواد مغذی هستند که در رشد و ترمیم و ساخت سلول ها و بافت های بدن نقش مهمی بر عهده دارند. مصرف پروتئین حیوانی به مقدار لازم برای تمام گروه های سنی توصیه می شود.

امعا و احشا از نظر ترکیب با بافت ماهیچه یا همان گوشت متفاوت هستند و این بدین معنا است که ارزش تغذیه ای آن ها، چه از نظر پروتئینی و چه از نظر چربی، ویتامین و املاح متفاوت است.

تا سال 1926 میلادی کم خونی وخیم(پرنیشز) یک بیماری کشنده به شمار می رفت و علت و درمان نامعلوم بود. در آن سال دانشمندان نشان دادند که این بیماری را می توان با مصرف زیاد جگر(240 گرم در روز) درمان نمود. این دانشمندان به نام های " مینوت و مورفی " جایزه نوبل در پزشکی را به خاطر معالجه این نوع کم خونی دریافت کردند. عده ای از دانشمندان اثر درمانی جگر را در تغذیه بیماران مبتلا به این کم خونی گزارش دادند و به دنبال آن مشاهده کردند که بیماران در اثر تغذیه گوشت مخلوط شده با شیره معدی، سلول های جدیدی در خون تشکیل می دهند، ولی هر کدام از این مواد به تنهایی دارای چنین واکنشی نیستند. بدین ترتیب به عامل ناشناخته ای در شیره معدی و گوشت پی بردند که به ترتیب فاکتور داخلی و فاکتور خارجی نامیده شدند. به نظر برخی محققین، این دو فاکتور با تاثیر بر یکدیگر، عامل موثری که در جگر برای معالجه این نوع کم خونی وجود دارد را به وجود می آورند. مطالعات بعدی حتی تأثیر عصاره جگر را از طریق تزریق در مبتلایان به این بیماری نشان دادند و از این پس مطالعات در جهت کشف این عامل در عصاره جگر متمرکز گردید تا این که در سال 1948 " سیانوکوبالامین " یا ویتامین B12 کشف گردید.

جگر
عامل دیگری که در درمان این نوع کم خونی موثر بود، تحت نام اسید فولیک شناخته شد. اگر چه اسید فولیک در تشکیل گلبول های قرمز موثر بود، ولی هیچ گونه تاثیری در برطرف نمودن اختلالات سیستم عصبی که یکی از علایم این نوع کم خونی است، نداشت. در صورتی که ویتامین B12 موجود در عصاره جگر، برطرف کننده این علایم بود.
خصوصیات تغذیه ای جگر سیاه

یکی از اجزای امعا و احشای شتر جگر سیاه است. جگر سیاه همان کبد می باشد که دارای مقداری پروتئین حیوانی بالایی در حد گوشت قرمز کم چرب است. مقدار چربی آن پایین بوده ولی مقدار کلسترول آن تقریباً دو برابر گوشت قرمز کم چرب است. مقدار آهن جگر بالاتر از گوشت قرمز و تقریباً سه برابر آن است. به همین دلیل منبع بسیار خوب آهن به حساب می آید و در کم خونی فقر آهن توجه ویژه ای به مصرف آن می شود. همین طور جگر سیاه از منابع غنی و خوب ویتامین B12 است که کمبود آن منجر به نوعی کم خونی می شود.
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

كوهان شتر

پستتوسط aelaa.net » يکشنبه فبريه 13, 2011 5:26 am

از قسمت فوقاني كوهان شتر
غذاي لذيذي تهيه مي شود

روغن بقيه كوهان جنبه درماني دارد

روغن مخصوص از کوهان شتر

مسکن و معالج دردهای مفصلی ، آرتروز،رماتیسم ،سیاتیک ،گرفتگی عضلات و رگ به رگ شدگی

مفید برای کاستن دردهای استخوان،مفاصل،آرتروز و روماتیسم

1-روغن را صبح و شب در محل درد بمالید و 5 دقیقه ماساژ دهید تا کاملا جذب بدن شود.
2-اگر در محل درد مو باشد آنرا بتراشید.
3-برای بار اول محل درد را با پارچه زبر مالش دهید تا پوست قرمز شود سپس روغن را بمالید.
4-دارو را مقداری مصرف کنید که در یک هفته تمام شود تا نتیجه مطلوب حاصل شود.

این چنانچه با مقداری پودر زنجفیل مخلوط و روزی دو بار ، هر بار پنج دقیقه ، روی مفاصل دردناک ماساژ داده شود اثر بخشی بیشتری خواهد داشت
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

فراورده های گوشتی شتر (پرورش صحرا)

پستتوسط aelaa.net » يکشنبه فبريه 13, 2011 5:29 am

از كوشت شتر فراورده هاي كوشتي مختلفي تهيه مي شود

استيك

همبركر

كباب كوبيده آماده
aelaa.net
Site Admin
 
پست ها : 908
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:21 am

بعدي

بازگشت به بازارچه طيبات مواد غذايي


Aelaa.Net