بيست و هفتم ماه جمادى الأخرى

بيست و هفتم ماه جمادى الأخرى

پستتوسط najm152 » سه شنبه مارس 16, 2010 12:26 pm

هو الله العلي الأعلى
بسم الله الرّحمان الرّحيم
najm152
 
پست ها : 2010
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:26 am

مرسولات منتشره

پستتوسط najm152 » سه شنبه مه 11, 2010 10:11 am

روزنامه گاه شناسى : تقويم نجومي جامع

27 جمادى الأخرى 1429
http://www.4shared.com/file/53259117/56 ... a1429.html

27 جمادى الاخرى1430
http://www.4shared.com/file/112915923/1 ... -1430.html
najm152
 
پست ها : 2010
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:26 am

فضيلت اين روز

پستتوسط najm152 » سه شنبه مه 11, 2010 10:16 am

بيست و هفتم ماه جمادى الأخرى

روز : بنابرنقلي شهادت حضرت فاطمه زهرا (صلوات الله عليها)

روز : بنابرنقلي شهادت حضرت امام هادي (صلوات الله عليه)
در اين روز، بقولى روز وفات امام على نقى (عليه السلام) است. بدانكه سال شهادت آن جناب باتفاق سال دويست و پنجاه و چهار است و در روز وفات اختلاف است بعضى سوم رجب گفته اند وشيخ كلينى و مسعودى چهار روز بآخر جمادى الاخرة فرموده اند و سن شريف آن حضرت در آن وفت بچهل يا چهل و يكسال و كسرى رسيده بود و در وقت وفات والد بزرگوارش شش سال و پنج ماه تقريبا از سن شريفش گذشته بود كه بمنصب جليل امامت رسيد و قريب بسيزده سال در مدينه توقف داشت و بعد از آن متوكل آن جناب را به "سر من راى" طلبيد و بيست سال حضرتش را در آنجا تحت نظر داشت، و توطن فرمود در خانه اى كه اكنون مدفن آن حضرتش و درك فرمود زمان سلطنت معتصم و واثق ومتوكل و منتصر و معتز را؛ كه اينها همه طواغيت عصر حضرتش مي باشند، فقير گويد كه صدمات و اذيتهائى كه به آن جناب رسيد در زمان خلفاى بنى عباس، بخصوص در زمان رجس پليد متوكل عنيد؛ چه بخود آن حضرت، چه بشيعيان و دوستان و علويين و اولاد فاطمه (عليها السلام) چه بقبر امام حسين و زوار آن قبر مطهر كه بازگشت تمام بآن حضرت است، زياده از آنستكه در حوصله بيان بگنجد و من در غره شوال بمختصرى از شنايع اعمال متوكل اشارتى كردم.
شيخ اجل على بن الحسين المسعودى روايت كرده كه در باب امام على نقى (عليه السلام) نزد متوكل سعايت كردند و گفتند كه: در منزل آن جناب اسلحه بسيار و كاغذهاى زيادى است كه شيعيان او از قم براى او فرستاده اند و آن جناب عزم آن دارد كه بر تو خروج كند.
متوكل جماعتى از تركان را بخانه آن حضرت فرستاد، ايشان در شب بخانه آن حضرت ريختند و هر چه تفتيش كردند، چيزى نيافتند و ديدند آن حضرت در حجره ايست و در را بسته و بر روى زمين كه رمل و ريگ ريزه بود، نشسته و توجهش بسوى حق تعالى است و مشغول خواندن آيات قرآن است.
آن حضرت را با آن حال مأخوذ داشتند و بنزد متوكل حمل كردند و گفتند: در خانه او ريختيم و چيزى نيافتيم و ديديم آن جناب را نشسته بود رو به قبله و قرآن تلاوت مينمود. متوكل در آن حال در مجلس شرب بود، پس آن امام معصوم را در آن مجلس شوم وارد كردند، در حاليكه متوكل جام شراب در دستش بود پس از براى آن حضرت تعظيم كرد و آن حضرت را در پهلوى خود نشانيد و جام شراب را خواست بآن حضرت بدهد.
آن جناب فرمود: والله شراب داخل گوشت و خون من نشده هرگز، مرا معفو دار، پس او را معفو داشت.
متوكل گفت: براى من شعر بخوان فرمود: انى قليل الرواية للشعر، من كم شعر مي خوانم، گفت: از اين چاره نيست. پس حضرت انشاد فرمود آن اشعارى را كه مشتمل است بر بيوفائى دنيا و مرگ سلاطين و ذلت و خوارى ايشان، بعد از مرگ و صدرش اين است:
باتوا على قلل الا جبال تحرسهم = غلب الرجال فما اغناهم القلل... (تا آخر اشعار)
متوكل از شنيدن اشعار گريست باندازه ايكه اشك چشمش، ريشش را تر كرد و حاضرين نيز گريستند و بروايت ديگر: متوكل جام شراب را بر زمين زد و عيشش منقص شد و آن حضرت را مكرما بخانه اش رد كرد.

تصوير از وقت انفجار كه قطعات ضريح به بيرون برتاب شده و در آسمان ديده مي شود

تصوير

و در ايام خلافت معتز آن حضرت را زهر دادند و شهيد نمودند.
در وقت شهادت آن امام غريب، غير از امام حسن عسكرى (عليه السلام) نزد بالين آن جناب نبود
و چون رحلت فرمود جميع امراء و اشراف حاضر شدند و امام حسن در مصيبت پدر خود گريبان چاك زد و خود متوجه غسل و كفن و دفن والد بزرگوار خود شد و آن جناب را در حجره اى كه محل عبادت آن حضرت بود، دفن كرد.
جمعى از جاهلان احمق بر آن حضرت اعتزاض كردند كه گريبان چاك زدن در مصيبت شايسته نبود، حضرت بانها فرمود كه: چه ميدانيد احكام دين خدا را، حضرت موسى پيغمبر خدا بود و در ماتم برادر خود هارون گريبان چاك زد.
مسعودى در مروج الذهب گفته كه آن حضرت در روز دوشنبه چهار روز باخر جمادى الاخرة وفات كرد و گاهيكه جنازه آن حضرت را حركت ميدادند بجانب قبر ببرند، شنيدند كه كنيزكى ميگفت: ماذا لقينا فى يوم الاثنين قديما و حديثا! يعنى ما چه كشيديم از نحوست روز دوشنبه از قديم الايام تا اين زمان، پس آن حضرت را در خانه خود در سامراء دفن نمودند.


تصوير

شهادت سلطان علي بن محمد الباقر (عليهما السلام)
كه مزار ايشان در نزديكي كاشان به مشهد اردهال معروف است و مراسم قالي شوئي در اين روز برگزار مي شود.

چون در واقعه شهادت ايشان مردم محل در اثر تبليغات حكومت وقت اغفال شده و ايشان را به شهادت رسانيده و در قالي بيجيده بودند، بعد از مدتي كه آگاه مي شوند، از عمل خود توبه مي كنند و در سالگرد شهادت ايشان آنجا جمع شده و قالي مذكور را مي شويند، اين مراسم بيوسته تكرار مي شده و تا به امروز هر ساله در روز شهادت حضرتش از اطراف كاشان جمع مي شوند و مراسم قالي شويي بطور نمادين برگزار مي شود


تصوير
تصوير
تصوير بالا مشهد اردهال در روز شهادت امامزاده و مراسم قالي شويي
najm152
 
پست ها : 2010
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:26 am

آئين هنگام

پستتوسط najm152 » سه شنبه مه 11, 2010 10:17 am

آئين هنگام
najm152
 
پست ها : 2010
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:26 am


بازگشت به ماه جمادى الأخرى


cron
Aelaa.Net