علویان لیبریا

[najm134]

.

[najm134]

علویان لیبریا

لیبریا قدیمی‌ترین جمهوری در قاره آفریقا است که جنگ‌های داخلی در دهه 90 میلادی نام آن را در اخبار دنیا مطرح کرد.

این کشور با سیرالئون، گینه و ساحل عاج همسایه است. در جنوب این کشور اقیانوس اطلس قرار دارد. لیبریا آب و هوای گرم و استوایی دارد.

در سال 1989 این کشور درگیر جنگ داخلی شد که تا سال 1996 طول کشید. سه سال بعد یعنی در سال 1999 جنگ داخلی دیگری در این کشور آغاز شد که تا سال 2003 ادامه یافت.


در اواخر دهه هشتاد قرن گذشته، کشتارهای زیادی علیه ساکنان آن صورت گرفت که در این میان حدود 250 مسجد به آتش کشیده شد.

امام جماعت ها به قتل رسیدند و زبان موذنان از حلقوم شان بریده شد. 2000 تن در حالی به قتل رسیدند که سر از تن شان به کلی جدا شده بود.

20 روستا با خاک یکسان شد. در اثر همین کشتارها بود که نزدیک به 167 هزار مسلمان به کشورهای گینه و ساحل عاج پناهنده شدند. در زمان حکمرانی " چارلز تایلور" نزدیک به 35 هزار مسلمان کشته و صدها مسجد و مدرسه ی اسلامی به آتش کشیده شدند.

اسلام در این کشور، با داشتن نسبت 25 درصد از کل جمعیت، به عنوان دومین دین شناخته شده است. این در حالی است که مسیحیت با داشتن حدود 40 درصد از کل ساکنان اولین دین به شمار می رود. سایر ساکنان پیرو دین های مختلف زمینی هستند. وجود این تعداد از مسلمانان باعث ناراحتی مراکز مسیحی و کسانی شد که از پیشرفت اسلام دراین کشور متضرر می شوند.

بر این اساس بود که سعی کردند اسلام را از این سرزمین دور کنند. این گروه از افراد که دارای ثروت زیادی نیز هستند، کشور لیبریا را صد در صد مسیحی می دانند.

آنان دو شبکه ی تلویزیونی ملی را تحت نظر خود دارند که در هر شبانه روز، بیش از 16 ساعت برنامه های متنوعی را به زبانهای مختلفی پخش می کند. علاوه بر آن، 90 درصد از مدارس و دانشگاه ها زیر نظر آنها اداره می شود.

مسلمانان در این کشور مشکلات فراوانی دارند. طبق تحقیقیات انجام شده از سوی آمریکا در سال 2007 با موضوع آزادی ادیان، مشخص شد که مسلمانان لیبریایی در سختی ها و تبعیض های زیادی زندگی می کنند که عدم استخدام آن ها در هیچ کدام از ادارات دولتی و عدم تعطیلی در اعیاد اسلامی، یکی از این مشکلات است.

همچنین در دولت کنونی کشور لیبریا از حدود 18 وزیر، تنها یک تن از آنها مسلمان است و از بین 64 نماینده ی مجلس، تنها نه نفر از ایشان مسلمان هستند.

وقتی مسلمانان از عدم تعطیلی در هیچ کدام از اعیاد مذهبی شکایت کردند، به آنان گفته شد که دولت، یک دولت مسیحی است، و روزهای مقدس را براساس قوانین مسیحیت معین می کند. مثلا میلاد حضرت مسیح (ع) و سایر اعیاد آنان تعطیل است اما چنین چیزی در مورد مسلمانان صادق نیست. و این دسته در تبعیض از مسیحیت به سر می برند.

مسلمانان دراین کشور حق ندارند نماز جمعه را بر پا دارند، در روزهای جمعه یا در محل کار خود هستند و صاحب کار اجازه ی خروج به آنها نمی دهد و یا اینکه باید سر کلاس درس حاضر شوند. در این باره هیچ قانونی وجود ندارد.

علاوه بر تمام مشکلاتی که مسلمانان با آن مواجه هستند، مشکلات دیگری نیز وجود دارد از جمله فقر، نادانی میان قبایل مسلمانی که غیر از مدارس محلی جهت آموزش زبان عربی مدارس دیگری ندارند.

مسیحیان بر سایر مدارس لیبریا مسلط هستند و مسلمانان اجازه تحصیل ندارند. در صورتی که کسی خواستار درس و تحصیل رایگان باشد ابتدا باید دین مسیحیت را قبول کند. مسلمانان در این کشور از داشتن بیمارستان های مخصوص خود نیز محروم هستند.

بر اساس گزارش منابع اینترنتی، در شهری مانند " منرویا" که دارای بیش از 15 هزار مسلمان می باشد، در تمام شهر تنها 5 مسجد وجود دارد، در مقابل تعداد کلیساهای این شهر به 43 باب می رسد.

جهل مسلمانان لیبریا در تمام امور حتی در امور دینی شان نیز وجود دارد. به طوری که بسیاری از آنها به خاطر همین نادانی با بیش از چهار زن ازدواج می کنند و میان دو خواهر در ازدواج جمع می بندند و هر قبیله ای قانون اسلامی را بر حسب آشنایی خود با آن اعمال می کند و روز به روز به تعداد مرتدین و کفار این کشور در اثر همین نادانی افزوده می شود.

در این کشور تاکنون حدود 250 مسجد در شهرهای " لمبا" ، "بونگ" و "ماجیبی" به آتش کشیده شدند.

بیشتر مسلمانان به کشورهای مجاور مانند گینه و ساحل عاج فراری داده شدند و بسیاری از مدارس اسلامی به پناهگاهی برای سرکشان تبدیل شد.


سیاست در لیبریا

در جمهوری لیبریا قدرت اجرایی در دست رئیس جمهور است. در سال 2006 میلادی، خانم الن جانسن سیرلیف برای بار دوم به عنوان رئیس جمهور این کشور انتخاب شد.

او در گذشته در فرانسه وزیر بود. لیبریایی‌ها از او با عنوان «بانوی آهنین» یاد می‌کنند.

رئیس جمهور با رای مردم برای دوره‌ای شش ساله تعیین می‌شود. رئیس جمهور معاون رئیس جمهور را تعیین می‌کند.

شورای ملی این کشور 30 کرسی دارد و نمایندگان آن با رای مردم برای دوره‌ای 9 ساله انتخاب می‌شوند. مجلس نمایندگان لیبریا 64 عضو دارد که با رای مردم برای دوره‌ای شش ساله انتخاب می‌شوند.

اقتصاد در لیبریا

تولید ناخالص داخلی این کشور 498/1 میلیارد دلار است که حدود 77 درصد آن در بخش کشاورزی تولید می‌شود. نرخ بیکاری در این کشور 85 درصد است.

بر اساس آمارها 80 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. نرخ تورم در آن 15 درصد است.

محصولات صادراتی این کشور شامل لاستیک، الوار، آهن،‌الماس، کاکائو و قهوه است که به کشورهای آلمان (1/40درصد)، آفریقای جنوبی (12 درصد)، هلند (7/11 درصد)، آمریکا(5/8درصد) و اسپانیا (2/8درصد) صادر می‌شود.

محصولات وارداتی این کشور شامل سوخت، مواد شیمیایی، ماشین‌آلات، تجهیزات حمل و نقل، کالاهای مصرفی و مواد غذایی است که از کشورهای کره جنوبی (2/43درصد)، سنگاپور (15 درصد)، ژاپن (8/12 درصد) و چین (2/8 درصد) وارد می‌شود.

مردم لیبریا

جمعیت این کشور سه میلیون و 334 هزار و 587 نفر با میانگین سنی 18 سال است. امید به زندگی برای زنان 46/42 سال و برای مردان 85/39 سال است.

مالاریا و تب زرد هم در این کشور رایج است.

40 درصد از مردم لیبریا مسیحی، 20 درصد مسلمان و 40 درصد پیرو ادیان محلی هستند. زبان رسمی این کشور انگلیسی است.

جمعیت کل: ۳.۹۵۵.۰۰۰ نفر

مساحت: ۹۷.۷۵۴ کیلومتر مربع

حکومت: جمهوری

واحد پول: دلار لیبریا

پایتخت: مانروویا

ادیان(درصد): مسیحیت (۴۰ درصد)، ادیان بومی (۴۰ درصد)، اسلام (۲۰ درصد)

زبان رسمی: انگلیسی

جمعیت مسلمانان: حدود ۸۰۰ هزار نفر


اطلاعات کلی

لیبریا کشوری است در غرب آفریقا. حدود ۲۰ درصد جمعیت لیبریا مسلمان هستند. اغلب مسلمانان این کشور سنی مذهب و پیرو مذهب مالکی هستند. شیعیان هم بخشی از مسلمانان این کشور را تشکیل می‌دهند.

لیبریا کشوری است در غرب افریقا. مساحت این کشور ۹۷.۷۵۴ کیلومتر مربع است. بر اساس سر شماری سال ۲۰۰۹ میلادی جمعیت لیبریا ۳.۹۵۵.۰۰۰ نفر بوده است. [۱] این کشور در سال ۱۸۴۷ تشکیل شد و حکومت آن اکنون جمهوری است. زبان رسمی لیبریا انگلیسی و واحد پول آن دلار لیبریا است. [۲]

شهر مونروویا با جمعیتی نزدیک به یک میلیون نفر بزرگترین شهر و پایتخت لیبریا است. [۳]

ادیان در لیبریا

حدود ۲۰ درصد جمعیت لیبریا مسلمان هستند و ۴۰ درصد آنان مسیحی و ۴۰ درصد نیز به ادیان بومی اعتقاد دارند. [۴] مسلمانان سنی مذهب این کشور پیرو مذهب مالکی هستند. شیعیان هم بخشی از مسلمانان این کشور را تشکیل می‌دهند.

سابقه تشیع

نخستین شیعیان ساکن در این کشور مهاجرانی از لبنان بودند که از اوایل قرن بیستم وارد این کشور شدند. اما فعالیت تبلیغی شیعیان در این کشور از حدود سال ۱۹۸۰ م شروع شده است.

مراکز شیعی

شیعیان در این کشور دارای چندین مرکز فرهنگی و آموزشی هستند. برخی از این مراکز عبارتند از:

مرکز بزرگ شیعیان در شهر مانروویا

مدرسه جعفریه در شهر مانروویا

مدرسه جعفریه در شهر بوواتار ساید

شخصیت‌های شیعی

محمد شریف

جانیکا توری

برای قرنهای متمادی تجارت برده ، بسیاری از مردمان افریقا را از سرزمین خود دور ساخت و درتنهایی جانکاه و نومید کننده خویش از فشار کار و زیر ضربات شلاق در حالی که زنجیر در پای و گردن داشتند ، جان باختند. بیشترین تعداد بردگان در طی قرون جدید یعنی از سال 1500 تا 1800 میلادی از افریقا گرفته شدند.

بره فروشان بیرگ این دوران، اروپائیان بودند و در همان دوره ای که اروپا به سوی ترقی علمی گام می نهاد با بیرحمی و قساوت، انسانهای بیگناه و محروم افریقایی را برده خود نموده و از آنان چون حیوان بهره کشی می نمودند.

بیشترین سیاه پوستان که به عنوان برده از افریقا به امریکا انتقال می یافتند مربوط به افریقای غربی بودند و مسکن اصلی آنان لیبریای کنونی بود و هنگام بازگشت عده ای از این بردگان به این سرزمین آمده و بدنبال آن گروهی از سیاهان مسیحی هم به سوی آن روی آوردند و در اوایل قرن نوزدهم با کمک امریکا، دولتی را بوجود آوردند که لیبریا (سرزمین آزادی) نام گرفت. (1) لیبریا با 111370 کیلومتر مربع وسعت درغرب افریقا قرار گرفته است و قبل از تاسیس ، به ساحل غله موسوم بود و بر اثر تجارت برده از سکنه خالی شد، تاریخ تاسیس آن 1822م می باشد.
در این کشور قبل از آنکه سیاهپوستان مسیحی مقیم امریکا بدان روی آورند 90% مردم مسلمان بودند. رهبران مسیحی در اندک مدتی زمام امور را بدست گرفته و صاحب قدرت سیاسی - فرهنگی شدند و مسلمانان را در انزاوا قرار داده و رفتار قساوت آمیزی با آنان داشتند. حتی تعدادی از قبایل مسلمان را با به کار گیری وسایل تبشیری وادار به قبول دیانت مسیحی نمودند و چون قدرت مادی در دسد مسیحی ها بود. پیشرفت اسلام در آن سیر نزولی یافت و کلیساها که قبلا اثری از آنها نبود نثل قارچ در این کشور روئیدند. هم اکنون از 2562000 سکنه آن، 45% مسلمان هستند.
مسلمانان در سالهای اخیر تحرک خوبی پیدا کرده اند و در زمینه احکام و اصول اسلامی کوشش هایی نموده اند تا از طریق آموزش این مفاهیم، آداب اسلامی را به جوانان انتقال دهند صدها مسجد و مدارس قرآنی در سراسر کشور بویژه در مرکز حکومت یعنی مونرویا ساخته اند و با جهان اسلام برخی کشورهای مسلمان آسیای غربی رابطه فرهنگی - مذهبی دارند.