علویان تانزانیا

ایده شناسی و تجمع شناسی علویان جهان

علویان تانزانیا

پستتوسط najm134 » چهارشنبه سپتامبر 13, 2017 10:10 am

.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

علویان تانزانیا

پستتوسط najm134 » چهارشنبه سپتامبر 27, 2017 2:11 pm

علویان تانزانیا


تانزانیا در قسمت شرقی آفریقا واقع شده‌است و با کشورهای کنیا، روآندا، بوروندی، زامبیا، مالاوی و موزامبیک همسایه‌است. همچنین در شرق تانزانیا در دریاچهٔ تانگانیکا با کنگو، و در شمال در دریاچهٔ ویکتوریا با اوگاندا مرز آبی دارد.
Image
بیشتر خاک تانزانیا از یک فلات با پوشش گیاهی بوته‌زار و علفزار تشکیل شده که در شمال به ناحیه آتشفشانی کلیمانجارو، در شرق به دریاچه تانگانیکا، و در جنوب به زمین‌های مرتفع، محدود می‌شود. علی‌رغم مجاورت با خط استوا، ارتفاع زیاد این سرزمین، باعث شده که دمای هوا بین ۲۹–۱۸ درجه سانتی گراد ثابت بماند. البته در جلگه‌های ساحلی، آب و هوا گرمسیری است و میزان بارش آن، به ۱۰۶–۵۷ سانتی‌متر در سال بالغ می‌شود.
اقتصاد تانزانیا بر پایه کشاورزی استوار است که بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی، حدود ۸۵٪ صادرات و ۸۰٪ نیروی کار را تشکیل می‌دهد. با این حال شرایط آب‌وهوایی و ناهمواری موجب شده تا فقط ۴٪ از کشور به کشاورزی اختصاص یابد. محصولات مهم کشاورزی در تانزانیا قهوه، پنبه، چای، توتون و بادام هندی است. قهوه و پنبه و نوعی کنف به نام سیسال در تانگانیکا و نارگیل و گرد میخک در جزایر زنگبار و پمبا کشت می‌شود.

تانزانیا از بزرگترین تولیدکنندگان ماهی در شرق آفریقا ست. ماهی از سواحل دریا و آب‌های داخلی، بویژه دریاچه‌های ویکتوریا و تانگانیکا و نیاسا، صید می‌شود.

تانزانیا منابع معدنی فراوانی چون طلا، الماس، فسفات، زغال سنگ، آهن، اورانیوم، نیکل، کروم، پلاتین و قلع دارد. استخراج و صادرات گاز طبیعی هم در دههٔ اخیر آغاز شده‌است. تانزانیا همچنین سومین تولیدکننده بزرگ طلا در آفریقا پس از آفریقای جنوبی و غنا ست. توسعه‌نیافتگی کشور باعث شده تا بهره‌برداری از معادن با مشکل روبرو شود.

بخش صنعت عمدتاً محدود به فرآوری محصولات کشاورزی و تولید کالاهای مصرفی است. صنعت گردشگری بخش مهمی در اقتصاد تانزانیاست. دو پارک طبیعی سرنگتی و نگورونگورو شهرت جهانی دارند.
اسلام، مسیحیت و آئین‌های بومی سه دین اصلی در این کشور هستند. برآورد دقیقی از میزان پیروان هریک از این ادیان در دست نیست اما تصور می‌شود هر کدام حدود یک‌سوم از جمعیت کشور را به خود اختصاص داده‌باشند. در جزیرهٔ زنگبار جمعیت مسلمانان حدود ۹۹٪ برآورد می‌شود. اکثر مسلمانان سنی مذهب، پیرو مکتب شافعی و صوفیمسلک اند. اما هندی-پاکستانی‌تبارها بیشتر حنفی، یمنی‌تبارها پیرو مذهب مالکی یا حنبلی و تعدادی از آسیایی‌تبارها اسماعیلی نزاری (خوجه‌ها)، اسماعیلی مُسْتَعْلَوی (بُهره‌ها) و شیعه دوازده امامی اند. مسلمانان عمانی‌تبار اغلب اباضی اند و گروه کوچک فعالی از احمدیه (پیروان غلام احمد قادیانی) در تانزانیا وجود دارد که هندی تبارند. به گفتهٔ برخی محققان، سه چهارم مسلمانان تانزانیا صوفی مسلک اند. طریقت‌های صوفیه در آنجا عبارت است از: شاذلیه (قدیمترین طریقت)، قادریه (بزرگترین طریقت)، رفاعیه، دَندراویه، احمدیه یا ادریسیه و علویه.

گروه‌های کوچک هندو، بودایی و بهایی نیز در این کشور حضور دارند.
گزارشی از وضعیت شیعیان در تانزانیا

تانزانیا کشوری است واقع در جنوب شرق آفریقا که از شرق به اقیانوس هند و از شما به کنیا و اوگاندا و از جنوب به موزامبیک راه دارد.

Image

نزدیک به چهل میلیون نفر در این کشور زندگی می کنند که متدین به ادیان مختلفی هستند. حدود 50 درصد از آنها مسلمان، 35 درصد مسیحی و 15 درصد دیگر پیرو سایر ادیان از قبیل هندو و ادیان محلی آفریقایی هستند.

اسلام در اوایل قرن هشتم میلادی از طریق تاجران عرب، ایرانی و هندی وارد این کشور شد. اولین کسانی که سنگ بنای آن را نهادند هفت تن از مسلمانان تاجر عرب بودند که در این کشور هفت مرکز تجاری تاسیس کردند.

بعد از آن در سال 950 میلادی حسن بن علی از شیراز ایران به همراه خانواده اش وارد این کشور شده و بعد از آن توانست امپراتوری زنگبار را تاسیس کند که حدود 300 سال بر تانزانیا حکومت کرد.

از تعداد واقعی شیعیان در این کشور اطلاع درستی در دست نیست. گروهی آنها را دو میلیون تن و گروهی دیگر شمار آنان را کمتر تخمین می زنند. در میانه انقلاب سال 1964 گروه زیادی از شیعیان کشته و اغلب آنها به کشورهای دیگر مهاجرت کردند.

حدود 12 هزار نفر از شیعیان تانزانیایی کسانی هستند که از هند وارد این کشور شده اند و در پایتخت آن دارالسلام زندگی می کنند.

در سال 1959 یکی از علمای تشیع به تانزانیا سفر کرد و در سال 1965 مرکز اسلامی "بلال" را تاسیس کرد که فعالیت های آن تنها محدود به تانزانیا نبود، بلکه در سایر کشورهای اسلامی نیز گسترش یافت. وجود همین مرکز اسلامی باعث شیعه شدن بیش از 20 هزار تن از تانزانیایی ها شد.

مسلمانان در تمام نقاط این کشور پراکنده شده اندو اغلب ساکنان پایتخت مسلمان هستند، اما در منطقه زنگبار، تمام ساکنان مسلمان هستند.

بیش از نیمی از ساکنان زنگبار را نوادگان شیعیان اولیه شیراز تشکیل می دهند که تا مدتها بر این کشور حکومت می کردند. آنها دارای وضع مالی خوبی نیز هستند. دیگر مذاهب اسلامی موجود عبارتند از شافعی ها، حنفی ها، مالکی ها، اسماعیلیه و شیعه اثناعشری. گروهی از فرقه های صوفیه مانند احمدیه و قادریه نیز در این کشور وجود دارند.

بر اساس گزارش " ام القری"، تشیع در تانزانیا تاریخی دیرینه دارد. از حدود 100 سال قبل توسط شیعیان هندوستان، ایران و پاکستان وارد این کشور شد و امروز 10 درصد از کل مسلمانان را شیعیان تشکیل می دهند و در دارالسلام، لیندی و تانگا، عروشا و زنگبار ساکن هستند.

اهل تشیع این کشور مساجد و حسینه های زیادی دارند از جمله مسجد " انصار الامامیه" مسجد سازمان اسلامی تشیع در عروشا، مسجد " کیوندا" در زنگبار. حسینیه های زیادی نیز دارند مانند حسینیه " الحیدریه" و " ابوالفضل العباس" در پایتخت.

مراکز اسلامی شیعی زیادی در این کشور وجود دارند. غیر از مرکز اسلامی بزرگ " بلال" که قبلا به آن اشاره شد، مراکز و سازمان های دیگری نیز وجود دارند مانند مرکز "دارالهدی" که یک مدرسه دینی است و دارای قسمت های مختلف.

حوزه های علمیه زیادی نیز وجود دارد از جمله "حوزه علمیه اهل البیت" و حوزه "ولی العصر (عج)". حدود 400 طلبه در این دو حوزه تحصیل می کنند که دروس دینی می خوانند. علاوه بر این صدها تن دیگر نیز در حوزه های علمیه ی ایران و سوریه مشغول تحصیل هستند.

شیعیان به اقامه مراسم مذهبی از قبیل مراسم عاشوراء و مراسم محرم می پردازند، کنفرانس ها و سمینارهای مختلف برگزار می کنند و چند مجله ی دینی به زبان انگلیسی و زبان محلی آفریقا که " زبان ساحلی" نام دارد، منتشر می شود.

گسترش تشیع در میان اهالی تانزانیا بسیار افزایش یافته و بسیاری از فرهیختگان به این مذهب روی آوردند و کتاب های زیادی در موضوعات مختلف مانند تاریخ اسلام، ازدواج موقت، نماز و حقوق بشر در اسلام، خمس و زکات و کتاب هایی در مورد تشیع نگاشتند.

تاریخچه حضور شیعیان در سواحل شرق آفریقا

مرتضی رضوانفر، عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری که به منظور تهیه شناسنامه آثار ایرانی در تانزانیا و کنیا به این منطقه سفر کرده است، در گفت‌و‌گویی تاریخچه حضور شیعیان به سواحل شرق آفریقا را تبیین کرد و گفت:

Image
طبق اسناد و شواهد تاریخی، سواحل شرق آفریقا از پانصد سال پیش از میلاد، پذیرای جهانگردانی از کشورها و ملل مختلف نظیر عرب‌ها، ایرانیان، چینی‌ها و آشوری‌ها بوده است. حضور مذهب اهل‌بیت(ع) ‌در جزیره زنگبار و تانزانیا نیز نزدیک به هزار سال سابقه دارد.

وی افزود: در قرن هشتم میلادی، مصادف با قرون اولیه هجری قمری، عرب‌ها به تدریج شروع به سکونت در سواحل شرق آفریقا و زنگبار کردند و کالاهای مختلفی از جمله فنجان، صابون و شیشه‌های رنگی را به بومیان می‌فروختند و در مقابل، محصولات کشاورزی، غله و حبوبات دریافت می‌کردند.

ورود شیرازی‌ها و تشکیل امپراطوری زنگبار
رضوانفر تصریح کرد: در این میان ورود شیرازی‌ها به جزایر شرق آفریقا و تشکیل «امپراطوری زنگبار» را می‌توان سازمان‌یافته‌ترین مهاجرت خارجی‌ها در سواحل شرق آفریقا و زنگبار دانست که در بافت فرهنگی و اجتماعی مردم این مناطق دگرگونی‌های عمیقی پدید آورد و حتی منجر به پیدایش «زبان سواحیلی» شد.
وی ادامه داد: اسناد معتبر تاریخی در این خصوص نوشته‌اند که «در قرن هشتم و نهم میلادی یکی از بازرگانان شیراز به همراه شش نفر از فرزندانش با هفت کشتی به جزیره پمبا و سواحل لامو، مالیندی، مومباسا، کیلوا و کومور از توابع زنگبار مهاجرت و اقدام به تجارت طلا، عاج، پوست و ادویه کرد. این شیرازی‌ها که در منطقه خلیج فارس ساکن بودند با ترکیب با ساکنان بومی، فرهنگ جدیدی را شکل دادند».

به قدرت رسیدن «طغرل سلجوقی» در شیراز؛ دلیل مهاجرت شیعیان
عضو هیئت علمی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری بیان کرد: برخی تاریخ‌نگاران، انگیزه مهاجرت شیعیان به سواحل شرق آفریقا را به قدرت رسیدن «طغرل سلجوقی» در شیراز(۲۴۷ ق.) دانسته‌اند که با تشیع و شیعیان مخالف بود.

نفوذ اسلام در قرن دوازدهم میلادی در کیلوا
مرتضی رضوانفر همچنین با اشاره به نفوذ اسلام در بین بومی‌های منطقه گفت: «ابن بطوطه»(جهانگرد مسلمان مراکشی) نیز که در قرن دوازدهم میلادی از منطقه «کیلوا» بازدید ‌کرده است، تحت تأثیر نفوذ، تأثیر و گسترش اسلام در میان ساکنان بومی قرار می‌گیرد و اشاره می‌کند که «مردم به جنگ مقدس اعتقاد داشته و تقوا و درستکاری، مورد توجه آنها بوده است».

سلطان علی از شیراز؛ مؤسس شهر «کیلوا» در زنگبار
رضوانفر افزود: «ابن مسعود»، مورخ مشهور با توصیف مشاهدات خود از شهر کیلوا که مقر سلطنت امپراطوری زنگبار بوده است، مؤسس آن را «سلطان علی» از شیعیان شیراز معرفی کرده که با ازدواج با یکی از دختران حکام بومی، نسل حُکمرانان بعدی را بر جای گذارده است.

دو اقدام شاخص شیعیان
وی ادامه داد: شیعیان با مهاجرت به سواحل کشورهای شرق آفریقا دو اقدام انجام داده‌اند که اثر و بقایای آن پس از هزار سال هنوز به چشم می‌خورد؛ راه‌اندازی مبادلات تجاری و رونق بخشیدن به اقتصاد و آباد کردن شهرها و مراکز استقرار خود و همچنین کمک به گسترش اسلام در شرق آفریقا و ساختن مساجد و اماکن عمومی در زنگبار و مومباسا.
کارشناس میراث فرهنگی و گردشگری تصریح کرد: «سلطان علی بن حسین» ابتدا در زنگبار و سپس در «کیلوا» در نزدیکی «دارالسلام» استقرار ‌یافت و با سران محلی رابطه حسنه‌ای برقرار کرد.

تشکیل دولت‌ ـ شهرهای مستقل
مرتضی رضوانفر ادامه داد: وی دامنه فعالیت اقتصادی و تجاری خود را گسترش داده و دولت‌ ـ ‌شهرهای مستقلی را در مناطقی نظیر مالیندی، مالو، زنگبار و آنژوان بنیان ‌نهاد. این دولت ـ ‌شهرها هر کدام به صورت فدرال اداره می‌شدند و در نحوه اداره امور داخلی خود اعم از امور قضایی و قانونگذاری از استقلال کامل برخوردار بودند.
رضوانفر یادآور شد: پس از سلطان علی، بیش از دویست سال، ده‌ها نفر از اولاد و اعقاب وی عهده‌دار پادشاهی می‌شوند امّا به دلیل سودجویی و توطئه‌های سیاسی داخلی و خارجی، طی قرن‌های سیزده و چهاردهم میلادی، این امپراطوری به سراشیبی سقوط کشیده می‌شود.

قتل عام ایرانیان توسط پرتغالی‌ها
مرتضی رضوانفر همچنین بیان کرد: در اواخر قرن پانزدهم میلادی ـ در زمان حکومت «فضیل بن سلیمان» ـ «واسکودوگاما»؛ دریانورد مشهور پرتغالی پس از کشف راه دریایی هند، وارد منطقه دریایی آفریقا شد و پس از جنگ‌ها و توطئه‌هایی، بساط حکومت زنگبار را برچید. پرتغالی‌ها در اقدامی وحشیانه بسیاری از عرب‌ها و ایرانیان ساکن را قتل عام و پایه‌های قدرت خود را مستحکم کردند.
وی تصریح کرد: در مجموع حاکمیت شیعیان بر زنگبار و جزایر اطراف آن حدود پنج قرن به طول انجامید و در طی این مدت دسته‌جات زیادی از عرب‌ها در زنگبار و مناطق ساحلی کشورهای کنیا و تانزانیای امروزی سکونت یافتند؛ همچون اعراب قبیله مزروعی در «بندر مومباسا» در کنیا؛ اعراب قبیله باجونی در «لامو»؛ اعراب قبیله حارث در دو جزیره اصلی زنگبار «اونگوجا» و «پمبا»؛ و قبیله مولی در جنوب شهر پمبا.

مسجدی که سلاطین شیرازی بنا کردند
رضوانفر با اشاره به شاخص‌ترین اقدامات سلاطین شیرازی در شرق آفریقا یادآور شد: سلاطین شیرازی‌ها با ورود به زنگبار مساجدی را ساختند که از آن جمله مسجد کیزیمکازی؛ قدیمی‌ترین مسجد موجود در زنگبار است که چند سال پس از ورود شیرازی‌ها به این منطقه به دستور یکی از سلاطین شیرازی ساخته شده است.
وی گفت: قدمت این مسجد به ۹۳۸ سال قبل باز می‌گردد و کتبیه موجود در آن به خط کوفی بوده است. این مسجد تماماً از سنگ ساخته شده است.

مسلمانان تانزانیا در عصر حاضر
در حال حاضر مسلمانان تانزانیا تقریبا در سراسر کشور پراکنده اند، اما نقطه تمرکز آن ها در مناطق ساحلی از شمال تا جنوب تانزانیا و جزیره های واقع در اقیانوس هند است که از نظر جمعیتی بیشترین تراکم را دارند.
Image
در یک بررسی کلی می توان گفت مسلمانان در شهرها و روستاهای مجمع الجزایر زنگبار، دارالسلام، کیساوا، ماندرا، روفیجی، امتوارا، نوالا، کیلوا، اوجیجی، لیندی، ناچینگوا، ماساسی، کیگوما، تونداره، امبینگ و سونگیا نسبت به مسیحیان از جمعیت بیشتری برخوردارند.

اکثریت مسلمانان تانزانیا اهل سنت هستند، اما بیشتر مسلمانان بومی از مذهب شافعی و مسلمانان آسیایی از مذهب حنفی پیروی می کنند. قبیله نیاموزی که دومین قبیله بزرگ تانزانیا به شمار می رود، مهم ترین قبیله اسلامی کشور است که بیش از نیمی از جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می دهند. علاوه بر این که جمعیت قابل توجهی از قبیله های زگولا، انگولو، شامبالا، دوئه، رووا، روندی ایرانگی، انیاتورو و نیرامبا نیز مسلمان هستند. قبیله یاتو نیز یکی دیگر از قبایل بزرگ و مسلمان تانزانیا است که هشتاد درصد جمعیت آن را مسلمانان تشکیل می دهند.

در این میان فرق ضاله بهائیت، احمدیه، اباضیه و وهابیت فعالیت می کنند و سعی در افزودن پیروان خود دارند. همچنین طریقت های صوفیانه به ویژه قادریه و شاذلیه مریدانی در تانزانیا دارند و شیعیان نیز بخش دیگری از مسلمانان تانزانیا هستند که جدای از شیعیان اسماعیلی آقاخانیه و بهره های داوودی، بیشتر آن ها شیعیان خوجه اثنی عشری و شیعیان بومی را در بر می گیرد. همچنین در حال حاضر حدود 99 درصد از جمعیت زنگبار را پیروان اسلام تشکیل می دهند و شغل اکثر آنان کشاورزی و ماهیگیری است.

در کنار مسلمانان بومی، اقلیت کوچکی از مسلمانان آسیایی و عرب تبار نیز در تانزانیا زندگی می کنند. اعراب بیشتر در دارالسلام، زنگبار و پمبا و گروه اندکی نیز در کیلوا و باگامویو حضور دارند. آن ها بیشتر به تجارت اشتغال دارند و بخش عمده ای از بازار زنگبار که از مراکز پر رونق تجاری شرق آفریقا به شمار می رود، در دست تاجران عرب است. آن ها در دارالسلام نیز از جایگاه مناسبی برخوردارند و علاوه بر صادرات و واردات کالاهای گوناگون، در برخی از شرکت های بزرگ تجاری نیز سرمایه گذاری می کنند. اعراب زنگبار و دارالسلام دارای مساجد و مراکز آموزشی خاص خود هستند و با کشورهای اسلامی مانند عربستان سعودی، عمان، قطر، امارات متحده عربی و بحرین ارتباطات خوبی دارند.

هندی ها دیگر گروه مهم مسلمانان در تانزانیا هستند که عمدتا در اواخر قرن نوزدهم از ایالات گوناگون هندوستان به این کشور مهاجرت کردند. این مسلمانان براساس تعلق خود به مناطقی از هند، آداب و رسوم خاص خود را دارند. یکی از گروه های مهم آنان، کچی ممون ها هستند که پیشینه آن ها به منطقه کچ هند باز می گردد و از این ایالت به شرق آفریقا مهاجرت کردند. آن ها در قرن نوزدهم عمدتا به دلیل تجارت و فعالیت های دریانوردی وارد شرق آفریقا شدند و نخست در جزیره لامو و سپس در مومباسا و زنگبار اقامت گزیدند.

کچی ها پس از اقامت طولانی در تانزانیا هنوز به آداب و رسوم خاص خود وفادارند و جامعه ای بسته به شمار می روند. آن ها در شهر زنگبار دارای مساجد متعدد و مقبره های قدیمی هستند که به بزرگان و مشایخ آنها تعلق دارد. این جماعت همچنان به رسم دیرین مبتنی بر اشتغال هر یک از دسته های کچی به یک شغل خاص وفادارند و لذا هر یک از دسته جات کچی به شغلی خاص مشغولند که با شغل دسته های دیگر متفاوت است.

کوکانی ها گروه دیگری از هندی های سنی هستند که در اوایل قرن نوزدهم از منطقه کوکان واقع در ایالت ماهاراشتا به شرق آفریقا مهاجرت کردند. کوکانی ها در قرون میانه مسلمان شدند و بعدها به دریانوردی روی آوردند. در اوایل قرن نوزدهم گروهی از آنها در مومباسا اقامت گزیدند و اولین رهبر آنان حاج کامبی نام داشت. او در یکی از رشته های مهندسی تحصیل کرده بود و در شرکت مکنزی که عهده دار تاسیس راه آهن کنیا بود، کار می کرد. وی پس از بازگشت به هندوستان، کوکانی ها را تشویق به مهاجرت به کنیا کرد.

شماری از کوکانی ها به کنیا آمدند و پس از اتمام کار راه آهن، با احداث شرکت های خصوصی در شهرهای گوناگون کنیا و تانزانیا به فعالیت های تجاری پرداختند. کوکانی ها نیز تشکیلات خاص خود را دارند و کمتر با دیگر مسلمانان به ویژه سیاهان مسلمان همراهی نشان می دهند. آن ها از نظر اقتصادی وضعیت مناسبی دارند و در زمره طبقات ثروتمند جامعه به شمار می آیند.

غیر از هندی ها، شماری پاکستانی سنی مذهب نیز که انگلستان آن ها را در اواخر قرن نوزدهم به شرق آفریقا انتقال داد، در چند شهر بزرگ تانزانیا زندگی می کنند. آن ها در آغاز به عنوان کارگر، فروشنده و منشی در خدمت انگلیسی ها بودند ولی پس از استقلال تانزانیا و بهره گیری از خلاء اقتصادی موجود، جذب مشاغل تجاری گوناگون شدند. این پاکستانی ها در سایه استعداد خود به جایگاه مناسبی دست یافتند و امروزه مالک بسیاری از شرکت های تجاری، کارخانجات، صرافی ها، بنگاه معاملات ملکی، موسسات صادرات و واردات و مغازه هایی در شهرهای مختلف تانزانیا هستند.

همچنین بلوچ های ایرانی تبار یکی دیگر از اقلیت های مهم مسلمانان تانزانیا به شمار می روند که پیشینه حضور آن ها به دوره قاجار و حکومت سلاطین عمانی بر بخش های مهمی از این کشور بر می گردد؛ اکنون نیز تعداد زیادی از آن ها در تانزانیا زندگی می کنند.

تاثیر زیارت اربعین در گسترش تشیع در آفریقا
حضرت آیت الله سید محمد تقی مدرسی از علمای شیعه عراق از گسترش تشیع در کشور آفریقایی "تانزانیا" و سایر کشورهای این قاره ابراز خشنودی کرد و محبت عمیق آنان به اهل البیت (ع) و سادگی ملت آفریقا را ستود.

Image
ایشان در دیدار با جمعی از طلاب حوزه علمیه "تانزانیا" در دفتر خود در کربلا تاکید کرد: ملت مسلمان آفریقا به اهل البیت (علیهم السلام) محبت وِیژه ای دارند؛ به همین دلیل ما شاهد گسترش تشیع در آفریقا و به خصوص در کشور تانزانیا هستیم.

آیت الله مدرسی در بخشی از سخنان خود اشاره کرد: تشیع مذهبی است که با فطرت مردم و ملت آفریقا که در سادگی و زهد زندگی می کنند سازگار است و این مسئله از مهم ترین پایه های تشیع است.

معظم له اشاره کرد: ملت تانزانیا و سایر مردم آفریقا باوجود درگیری های قبیله ای و چالش های بزرگی که این ملت با آن دست و پنجه نرم کردند، از تعصبات به دور اند.

آیت الله مدرسی تصریح کرد: تشیع از سرزندگی بالایی برخوردار است و وجود خود را از شعائر حسینی و از جمله زیارت میلیونی اربعین گرفته است. پیاده روی اربعین تاثیر بسزایی بر مسلمانان جهان و پیروان ادیان و مذاهب دیگر دارد و به فضل این زیارت، میلیون ها نفر شیعه شدند.

ایشان در مراسم عمامه گذاری تعدادی از طلاب علوم دینی اشاره کرد: با ملبس شدن به این لباس مقدس، مسئولیت تبلیغ دینی و نشر دین اسلام بر عهده شما قرار می گیرد.

آیت الله مدرسی به ارشاد جامعه مسلمان به سوی اخلاق نیک که از مذهب اهل البیت (علیهم السلام) آموخته اند و بیان فضائل آن بزرگواران فراخواند.

برگزاری دوره دانش‌افزایی مبلغان شیعی در تانزانیا
دوره دانش‌افزایی مبلغان شیعی تانزانیا در مجتمع آموزشی ولیعصر(عج) شهرک «کی با ها» در این کشور برگزار شد.

Image

علی باقری، رایزن فرهنگی ایران در تانزانیا در گفت‌و‌گو با ایکنا با اعلام این خبر گفت: این دوره از شانزدهم آبان‌ماه آغاز شد و به مدت سه روز تا ۱۸ آبان‌ماه ادامه داشت.

وی افزود: در این دوره تعدادی از روحانیون و مبلغان شیعه از سراسر تانزانیا حضور یافتند و موضوعاتی همچون اخلاق مبلغ، قرآن‌پژوهی، شناخت نهج‌البلاغه، تاریخ معاصر جهان اسلام، شناخت مذاهب اسلامی و روش تعامل با پیروان ادیان در آن مورد بحث قرار گرفت.

باقری تصریح کرد: در طول این دوره مبلغان با فعالیت‌های آموزشی و تبلیغی مجتمع ولیعصر آشنا شده و از مرکز نگهداری ایتام این مجتمع بازدید داشتند.

رایزن فرهنگی ایران همچنین بیان کرد: در بازدید از مرکز ایتام، فضایی عاطفی ایجاد شد که تأثیر بسیار زیادی بر ایتام و همچنین بازدید‌کنندگان داشت.

در مراسم اختتامیه این دوره پس از قرائت آیاتی از قرآن کریم، رایزن فرهنگی ایران طی سخنانی به تأثیر انقلاب اسلامی در جنبش‌های اسلامی جهان پرداخت و انقلاب اسلامی را موتور محرک این جنبش‌ها دانست.

باقری با اشاره به این که قبل از انقلاب اسلامی، جنبش‌های اسلامی از نظر کمی و کیفی و روش‌های مبارزاتی قابل مقایسه با پس از پیروزی انقلاب به رهبری امام خمینی(ره) نبودند، گفت: امام خمینی همه ادیان را زنده کرد و روحی در کالبد بی‌رمق جریان‌های اسلامی دمید.

وی با ذکر شیوه‌های تقابل غرب با جنبش‌های عدالت‌طلب و اسلام‌گرا گفت: غرب برای مقابله با جنبش‌های عدالت‌خواه و مبارزه با بیداری دست به خلق گروه‌های تکفیری زد و از جنبش‌های انحرافی حمایت کرد و آن‌ها را به جان مسلمانان انداخت.

در این مراسم حجت‌الاسلام والمسلمین مرتضی علی دینا، امام جمعه شیعیان دارالسلام نیز طی سخنانی بزرگ‌ترین عامل موفقیت یک مبلغ را تخلق به مکارم اخلاقی دانست.

مراسم اختتامیه دوره‌ دانش‌افزایی مبلغان در تانزانیا با قرائت زیارت عاشورا و دعای فرج پایان یافت.

مجتمع ولیعصر(عج) یک سازمان غیر انتفاعی مذهبی است که با نظارت هیئت امنا فعالیت می‌کند. این مجتمع در سال ۱۹۸۸ میلادی در تانزانیا به ثبت رسید.

برگزاری جشن مولود النبی (صل الله علیه و آله و سلم) در تانزانیا

با حلول ماه ربیع‌الاول، سرور و شادی سراسر تانزانیا را فرا می‌گیرد و مسلمانان این کشور در نقطه‌نقطه مناطق مسلمان‌نشین، به مناسبت سالروز میلاد حضرت محمد مصطفی (صل الله علیه و آله و سلم)، مراسم جشن و مولودی‌خوانی برپا می‌کنند.

Image

بر این اساس مراسم باشکوهی از سوی بخش بانوان شورای عالی مسلمانان تانزانیا با همکاری رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در این كشور و برخی دیگر از نهادهای فرهنگی تانزانیا، برگزار شد.

در ابتدای این مراسم که همسران رؤسای جمهور سابق تانزانیا (علی حسن موینی و جاکایا ککوته) و مریم باقری، همسر رایزن فرهنگی ایران به عنوان میهمان ویژه در آن شرکت داشتند، سلمی ککوته، همسر رییس جمهور سابق تانزانیا، با بیان اینکه مولود النبی (ص)، جشن بیداری و شناخت پیامبر گرامی اسلام (صل الله علیه و آله و سلم) است، گفت: ما میلاد پیامبر (صل الله علیه و آله و سلم) را جشن می‌گیریم تا گرد هم آمده و فضایل آن حضرت را بشنویم و سنت ایشان را فرا بگیریم و به آن عمل کنیم.
وی در بخشی دیگر از سخنان خود با اشاره به اهمیت علم‌آموزی در سنت پیامبر اسلام (ص) گفت: دختران جوان ما می‌باید ضمن حفظ عفت و پاکدامنی خود به کسب علم بپردازند تا بتوانند موقعیت‌های اجتماعی مناسبی کسب كنند.
سلمی ككوته افزود: من با آنکه به مدت ده سال بانوی اول کشور بودم و اشتغالات متدد سیاسی و اجتماعی داشتم؛ ولی به دلیل اهمیت دانش و علم‌آموزی، شغل معلمی خود را رها نکرده و همواره به تدریس خود در مدرسه ادامه دادم.
وی سپس با ابراز نارضایتی از وضعیت نامناسب اقتصادی زنان جامعه تانزانیا و درخواست از والدین برای مانع نشدن از تحصیل دختران، از اینکه مشاغل مهم افتصادی و علمی کشور در دست هندی‌هاست، ابراز ناخرسندی کرد و از جوانان خواست با کسب علم و مهارت، کارهای کشورشان را خود به دست بگیرند.
در این مراسم كه با حضور پیروان مذاهب مختلف اسلامی برگزار شد، همسر مفتی مسلمانان اهل سنت و بانوان فعال گروه‌های مختلف اهل سنت، همسر رییس جماعت شیعیان بهره اسماعیلی و همسر رییس شیعیان اسماعیلی آقاخانی، همسر رییس فدراسیون شیعیان اثنی‌عشری و بانوانی از اعضای جامعه اباضی تانزانیا و همچنین همسر رایزن فرهنگی ایران، همسر رییس نمایندگی جامعه المصطفی و همسر مسئول بخش تبلیغ سفرات كشورمان حضور داشتند.

گرامیداشت مقام مادر پیامبر صل الله علیه و آله و سلم) در تانزانیا
همچنین در ماه ربیع‌الاول هر سال، مراسمی برای بزرگداشت مقام شامخ مادر نبی گرامی اسلام (صل الله علیه و آله و سلم) توسط گروهی از بانوان فرقه قادریه برگزار می‌شود. بر همین اساس مراسم ویژه بانوان به همت گروهی از پیروان فرقه صوفیه قادریه و با همكاری رایزنی فرهنگی كشورمان در تانزانیا، به منظور زنده نگهداشتن یاد فضائل آمنه بنت وهب، مادر حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم) برگزار شد. این مراسم در چهارمین روز ماه ربیع‌الاول در مدرسه اقرا، وابسته به شورای عالی مسلمانان تانزانیا در منطقه مگومبنی دارالسلام برگزار شد.
در این مراسم خدیجه سعید، اولین خبرنگار زن در رادیو تانزانیا (که اکنون 81 سال دارد) به عنوان خبرنگاری پیشکسوت و مدیر این جشنواره، به حاضران در مراسم خیر مقدم گفت و در مورد تاریخچه فرقه زاوییة القدریة الاسلامیة، مطالبی را بیان کرد.
وی در بخشی از سخنان خود گفت: مؤسسه آموزشی و فرهنگی و خیریه زاوییة القدریة الاسلامیة در سال 1979 با مدیریت مرحوم مریم و عایشه کتوندو، تأسیس شد. این مؤسسه با تعلیم کودکان و زنان منطقه و راه‌اندازی صندوق خیریه و قرض‌الحسنه، اهدافی همچون کمک به افراد نیازمند و ایجاد اشتغال و همچنین آموزش سبک زندگی و مهارت‌های فنی و تکنیکی برای توسعه اقتصادی خانواده‌های مسلمان را پیگیری می‌كند.
پس از پایان این سخنرانی و اجرای چند برنامه مذهبی، زینب وولو، نماینده پارلمان تانزانیا با قرائت پیام خود کلاس‌های مهارت‌های اجتماعی برای بانوان را افتتاح کرد. وی در سخنرانی خود بر اهمیت آموزش و پرورش در جامعه تأکید کرد و افزود: کودکان و زنان باید قرآن را باید بگیرند و همه ما باید برنامه زندگی خود را بر اساس قرآن و تعالیم حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم) تنظیم كنیم.
دیگر سخنران این جشن خانم هالیما، از معلمین مدرسه اقراء بود که در سخنرانی خود گفت: حضرت محمد (صل الله علیه و آله و سلم) برای ما نعمت و تولد او نور است؛ زیرا او برای برطرف کردن تاریکی و بی‌عدالتی در جامعه آمد. او به ما امر به معروف و نهی از منکر، کمک به همنوعان و بخشیدن یکدیگر را آموخت و ما را سفارش به وحدت کرد.
خانم اومو سلاما آدم، که یکی از معروف‌ترین معلمان قرآن تانزانیاست، سخنران دیگر این مراسم بود كه گفت: جشن‌های مولودی باید بتواند در رفتار و اعمال ما ایجاد تغییر کند و ما را ملبس به زیور تقوا كند.
مریم باقری، همسر رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در تانزانیا، آخرین سخنران این مراسم بود که به بیان موقعیت اجتماعی زن در اسلام و جایگاه او در انقلاب اسلامی پرداخت.

میزان روابط ایران با آفریقا و مردم زنگبار

گفتگو با موسی فرهنگ سفیر ایران در تانزانیا

Image

- میزان تبادلات در حوزه مذهبی و دینی میان ایران و کشورهای آفریقایی با توجه به اشتراکاتشان.

اسلام خیلی زود وارد آفریقا شد، ما در آفریقا یاران و صحابه زیادی را چه در دوران رسول اکرم و چه در دوران خلفا داریم. یکی از نکات مهمی که به برقراری این ارتباط مذهبی با تشیع کمک کرده، وجود مذهب مالکی در آفریقا است که به لحاظ دینی و چارچوب هایی که دارند خیلی به مذهب تشیع نزدیک هستند. به طور مثال با دست باز نماز می خوانند، نسبت به اهل بیت احترام زیادی قائل اند و شاید بارزترین نمود این جریان، دانشگاه الازهر مصر است که اساساً از نام حضرت زهرا (س) گرفته شده است.

در کنار مذهب مالکی موضوع گرایش به مذهب تصوف باعث شده است که پیروان این طریقت ها نسبت به ما تا حدود زیادی دیدگاه مثبت و روشنی داشته باشند. خیلی از مردم آفریقا علاوه بر این صفات و ویژگی هایی که عرض کردم نسبت به حضرت امام و رهبری علاقه خاصی دارند و این مشترکات همه منجر به این خواهد شد که در صورت بهره برداری مناسب از این فرصت، روابط خوبی را با کشورهای آفریقایی داشته باشیم.

دور بودن کشورهای آفریقایی از کانون دعواهای شیعه و سنی باعث شده این کشورها در چند دهه گذشته، آن حساسیتی را که در میان بعضا کشورهای سنی یا عربی نسبت به ایران و تشیع وجود دارد، نداشته باشند. نگاه مردم مصر، تونس، الجزایر و امثال این کشورها نسبت به ایران به هیچ وجه بد نیست و خیلی از این کشورها و مردم آنها همچنان خلیج فارس را با نام درست آن مخاطب قرار می دهند و کاری با دعواهای سنی، شیعه و عرب و عجم ندارند و سعی می کنند دید مستقلی داشته باشند.

ظلم حکام دیکتاتور در طی سالیان دراز در آفریقا نسبت به مردم مظلوم کشورهای این قاره و دین ستیزی آنها باعث شده است که مردم مسلمان این قاره ناخودآگاه در بعد مذهبی، یا نگاهشان به الازهر مصر باشد و یا با دید عربستان سعودی نسبت به مذهب نگاه کنند. در همین چارچوب بود که نگاه اخوانی که در این منطقه به عنوان جذب کننده به سمت گروه های مختلف بود خیلی نفوذ پیدا کرد و از آن جریان آرام اخوانی و بی خطر تبدیل به یک جریان تند و افراطی شد که نتیجه عملکردش را در برخی کشورها می بینید.

شاهد هستیم امروز گروه های افراط گرایی که منشأ و خواستگاه فکری آنها عربستان و برخی کشورهای حوزه خلیج فارس است ولی بیشترین نیروی مبارز را از کشورهای فقیر و ضعیف آفریقایی تامین می کنند. ‌ متاسفانه در کشورهای غیراسلامی آفریقایی هم این گروه های تروریستی با اسامی دیگری همچون بوکوحرام و الشباب فعالیت کرده و هر روز هم با اسامی متنوعی در کشورهای آفریقایی و غیر آن ظهور می کنند و در این زمینه همچون منطقه ما این مسئله رشد قارچ گونه ای داشته است. امروز یکی از دغدغه های بزرگ کشورهای آفریقایی، گرایش جوانان به گروه های افراط گرای تروریست است که دلیل آن هم سرخوردگی شدید آنها از سردمداران خود و یا قرار گرفتن تحت تاثیر وعده و وعیدهای چشمگیر مالی گروههای تروریستی است.

بیداری اسلامی که در کشورهای مختلف اسلامی در نقاط مختلف پدید آمد متأسفانه با غفلت برخی از حکام کشورهای اسلامی به ضرر کشورهای اسلامی تمام شد. امروز بسیاری از مردم کشورهای حوزه شمال آفریقا می گویند مصر یا لیبی پیش از بیداری اسلامی و پس از آن تقریبا وضعیت مشابهی دارند و همچنان گرفتار بسیاری از مشکلات سیاسی، اجتماعی و اقتصادی هستند.

- از دیرباز روابط خوبی میان ایرانی ها و زنگبار برقرار بوده است.

بر اساس اسناد متقن تاریخی، در قرن دهم میلادی یکی از شاهزادگان ایرانی که از اهالی شیراز بوده و گویا مادرش آفریقایی تبار بوده است به تانزانیا می رود و در سواحل زنگبار با کشتی های متعددی که همراه خود آورده بوده پهلو می گیرد.

گروهی که به سرپرستی آن شاهزاده ایرانی به تانزانیا رفته بودند به علت تسلط بر امور کشاورزی و بازرگانی توانستند ظرف مدت کوتاهی آن منطقه را تحت کنترل خود درآورند و به مدت ۵ قرن جایگاه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بالایی را در آن منطقه از آن خود سازند، یعنی تا قرن ۱۵ میلادی که این مدت به دوران امپراطوری شیرازی ها شهرت یافته است.

آنچه که این دوره را در تاریخ تانزانیا تثبیت کرده وجود سه نکته اساسی است. اولین نکته اینکه نگاه فرهنگی ایرانی های حاضر در آن مقطع نسبت به مردم تانزانیا و زنگبار نگاهی مردم دوست و محبت آمیز بوده است. نکته دوم ارائه شیوه های نوین تجاری و کشاورزی و نکته آخر و مهمترین آن که باعث شده تا به امروز هر ایرانی در آن کشور با افتخار از آن یاد کند و بگوید که من ایرانی هستم این بوده است که دست ایرانی ها به برده داری در آن کشور آغشته نشده و این مایه افتخار و مباهات ایرانیان است.

در قرن پانزدهم میلادی «واسکو دوگاما» ی پرتغالی با حمله به زنگبار توانست با استفاده از سلاح های آتشین و توپهای جنگی که ایرانیان فاقد آن بودند، منطقه را تحت سلطه خود درآورده و ۱۰۰ سال آنجا را به عنوان منطقه نفوذ و حاکمیت خود را درآورند که این مسئله تا قرن شانزدهم ادامه پیدا کرد.

از دیگر اقوامی که در تانزانیا حکومت داشتند عمانی ها بودند، اینها با ایرانی ها و یا همان شیرازی هایی که در تانزانیا بودند دست به دست هم دادند و پرتغالی ها را بیرون کردند و حتی پایتخت عمان برای مدتی به این منطقه منتقل شد.

از قرن هجدهم بود که آلمانی ها وارد تانزانیا شدند و رفتار بسیار وحشیانه ای نسبت به مردم تانزانیا روا داشتند به نحوی که آوردن نام آلمان در تانزانیا همان حسی را به مردم آن کشور می دهد که آوردن نام مغول در ایران.

پس از آلمان ها، انگلیسی ها به مدت حدود ۱۵۰ سال این منطقه را تحت سلطه خود درآوردند تا اینکه نهابتا در سال ۱۹۶۲ کشور تانگانیکا و در سال ۱۹۶۴ کشور زنگبار به استقلال رسیدند و البته بر اثر یک طراحی پیچیده، زنگبار اسلامی با همه تأثیرگذاری ای که در طول تاریخ داشته در «تانگانیکا» ادغام و از درون آن کشور تانزانیای امروز تشکیل می شود.

از لحاظ دینی و مذهبی هم به طور کلی در قرون ۱۸ و ۱۹ میلادی چند خاندان بزرگ ایرانی در تانزانیا حضور پیدا کردند از جمله مرعشی ها و شوشتری ها که همچنان آثار به جا مانده از آن خاندان های بزرگ ایرانی در نقاط مختلف تانزانیا دیده می شود و یاد و خاطره آنها را مردم تانزانیا زنده نگه می دارند اما به دلایل مختلف از جمله پیر شدن و یا فوت شدن بزرگان خاندان های مذکور، فرزندان آنها یا چندان رغبتی به ادامه فعالیت های نسل پیش از خود نداشته اند و یا به مرور غرق در زندگی شده و مسیر خاندان های خود را که در قالب حسینیه ها، مساجد و دیگر آثار به جا مانده از آنها در تانزانیا بود را دنبال نکردند.

به جرات می توان گفت زمانی که یک ایرانی وارد تانزانیا و یا زنگبار می شود به هیچ وجه احساس غربت نمی کند چرا که معماری ایرانی و آثار ایرانی در آنجا دیده می‌شود. در حال حاضر آثار و بناهای ایرانی_ اسلامی بسیاری در این متطقه وجود دارد.

متاسفانه بنا به دلایل مختلف تعداد شیعیان در این منطقه کاهش پیدا کرده و درصد بسیار اندکی امروز به مذهب تشیع گرایش دارند. امروز در این کشور شاهدیم که منع تبلیغ دین وجود ندارد و هر کس آزادانه می تواند دین خود را داشته و تبلیغ کند و همین آزادی عمل برای مسیحی ها، هندوها، سنی ها و شیعیان در انجام مناسبک مذهبی خودشان باعث شده که هر گروهی بدون احساس خطر به کار خودش ادامه بدهد.

یک ابهام تاریخی در تانزانیا وجود دارد که می گوید ۳۰ سال است که سرشماری صورت نگرفته است اما بر اساس آمار، شواهد و قرائن موجود تلقی ما این است که حدود ۶۰ درصد مسلمان وجود دارد. شما در ماه مبارک رمضان این مسئله را به خوبی حس می کنید که نیمی از جمعیت شهرهای مختلف تانزانیا به هنگام نماز مغرب به سمت مساجد و یا مراسم های افطاری راهی می شوند اما اسلام در این کشور ظهور و بروز چندانی ندارد.

مردم تانزانیا به دلیل قانون دینی موجود در آن کشور و فرهنگ خاصی که به لحاظ مذهبی از آن برخوردارند هر کدام بدنبال حفظ اقلیت مذهبی خود هستند و کاری به دین و مذاهب دیگر ندارند.

زمانی که یک ایرانی وارد تانزانیا و یا زنگبار می شود به هیچ وجه احساس غربت نمی کند چرا که معماری ایرانی و آثار ایرانی در آنجا دیده می‌شود

امروز ۲ گروه عمده شیعه در این کشور وجود دارد. گروه اول «خوجه ها» هستند که اصالتا هندی بوده و به شکلی بسیار سازماندهی شده، هویت شیعی خود را در طول ده ها سال حفظ کرده اند. یکی از ویژگی های برجسته «خوجه ها» این است که به همان اندازه که از سیاست دور هستند به اقتصاد و تجارت نزدیک هستند و وضع اقتصادی بسیار خوبی دارند و اغلب آنها تاجر هستند.

«خوجه ها» نسبت به اسلام و تشیع ارادت ویژه ای دارند و همینطور نسبت به انقلاب اسلامی ایران گرایش مثبتی دارند. جمعیت «خوجه ها» حدود ۲۰ الی ۲۵ هزار نفر تخمین زده می‌شود.

دسته دوم شیعیان بومی تانزانیایی هستند. این دسته به لحاظ جمعیت از دو دسته دیگر قطعا بیشتر هستند اما به لحاظ تاثیرگذاری بعد از خوجه ها قرار می گیرند چرا که همانطور که گفتم «خوجه ها» صاحب ثروت و مال فراوانی هستند که این می تواند در پیشبرد اهدافی که دارند آنها را کمک کنند.

بعد از این دو گروه، شیعیان لبنانی را داریم که البته آنها محدود هستند اما اصالت ملی و مذهبی خودشان را که شامل حجاب لبنانی، غذای لبنانی و پوشش لبنانی باشد را حفظ کرده اند. ‌

دسته آخر شیعیان پاکستانی هستند که به عنوان گروهی پرشور در تانزانیا به حساب می آیند. اینها افراد عادی جامعه هستند اما مجامع مذهبی این دسته هم بسیار فعال است و به امور فرهنگی و مذهبی می پردازند.

افراطی گری و وهابیت در تانزانیا


مجمع الجزایر زنگبار واقع در حاشیه اقیانوس هند، بخشی از خاک جمهوری تانزانیاست؛ تاریخ، زیبائی های طبیعی و سواحل بکر زنگبار آن را به مقصد پرطرفدار گردشگران تبدیل کرده است.
Image

مردم زنگبار بسیار خونگرم و صمیمی اند و از لحاظ دین و مذهب، از دیرباز بر طبق نسخه ای معتدل و میانه رو از اسلام عمل می کنند که البته در دهه اخیر دستخوش تغییر شده و هر روز بیش از پیش، بیم آن می رود که اینان نیز قربانی افراط ­گرایی اسلامی شوند.

تبلیغ و اشاعه این ایدئولوژی نو، تغییرات اساسی در آداب و رسوم اسلامی مردم زنگبار بوجود آورده است؛ مردم هر روز بیشتر نسبت به شیوه اسلامی که پیش گرفته اند، متعصب می شوند و مدارای خود را نسبت به دیگر مدل های اسلام و نیز نسبت به مسیحیان از دست داده اند و آنها را نمی­ پذیرند، چنانکه در ماه می سال 2012 گروهی به یک کلیسا یورش بردند و پانصد نیمکت آن را سوزاندند. متعاقب این اتفاق، تظاهرات بزرگی شکل گرفت و در جزیره ای که سال هایی دراز، اسلامی میانه رو را به نمایش می گذاشت ترس و بدگمانی بجای گذاشت.

گروهی در زنگبار به نام «جمعیت ترویج و بسیج اسلامی» که بیشتر به نام یومشو Uamsho شناخته می شوند، با تهدید کشیشان مسیحی زنگبار به سر بریدن، اعلام کرده اند که هدفشان از این حرکات، استقلال زنگبار از تانزانیا و تاسیس دولتی مبتنی بر اسلام سیاسی ویژه خود است. این اظهارات، جوی از ترس و بی ثباتی بوجود آورد که بر صنعت گردشگری (که پیکره اقتصاد زنگبار است) تاثیر منفی گذاشت.

تخمین زده می شود که عربستان سعودی به تنهایی سالانه یک میلیون دلار خرج مؤسسات اسلامی زنگبار می کند؛ در این خصوص می توان از بنیاد خیریه النور نام برد که چند سال قبل با هزینه عربستان سعودی در تانزانیا تاسیس شد و دانشجویان و معلمان را بطور رایگان جهت تحصیل به سودان و ابوظبی و عربستان می فرستد.

ظهور و افزایش افراط گرایی اسلامی در زنگبار کاملاً واضح و آشکار است اما روش دولت هایی که یکی پس از دیگری روی کار آمدند در اداره اوضاع نیز بسیار قابل تقدیر است؛ آنان ادیان مختلف را تشویق و ترغیب به گفتگو کردند و به ندرت از اهرم زور و فشار استفاده کردند. مردم تانزانیا فرهیخته، آزاد اندیش، اهل مدارا و بسیار منسجم و یکپارچه اند و این ویژگی ها، در نهایت موفق به کنترل افراطی­گری و جلوگیری از درگیری ها و مشاجرات دینی­مذهبی خواهد شد.



منابع:
پایگاه اطلاع رسانی شیعیان آفریقا
خبرگزاری مهر
پایگاه خبرگزاری اهل بیت (علیه السلام). ابنا
خبرگزاری رسمی حوزه
پایگاه اطلاع رسانی شفقنا
پایگاه خبرگزاری اهل بیت (ع). ابنا

1- مقاله: سازمان هاي غير دولتي اسلامي در كشورهاي جنوب صحراي آفريقا.
2- شیعیان تانزانیا دیروز و امروز نوشته امیر بهرام عرب احمدی.
3- اسلام و مسلمانان در کنیا نوشته مژگان مقدم.
4- وب سایت بهائی های تانزانیا.
5- وب سایت احمدی های تانزانیا.
6- یادداشت های شخصی سید محمد شاهدی.
7- تحقیقات میدانی سید احمد سیدمرادی.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am


بازگشت به علویان جهان


cron
Aelaa.Net