علویان موزامبیک

ایده شناسی و تجمع شناسی علویان جهان

علویان موزامبیک

پستتوسط najm134 » شنبه اکتبر 13, 2018 9:45 pm

.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

علویان موزامبیک

پستتوسط najm134 » شنبه اکتبر 13, 2018 10:02 pm

علویان موزامبیک


نام موزامبیک از کلمه MUSA BIN BIQ منتسب به یکی از رهبران عربی (سید موسی سامبیق) است که در قرن 12 میلادی وارد این سرزمین شده است.

Image
زمانی که استعمار پرتغال بر این کشور استیلا یافت نام موزامبیک (آفریقای شرقی پرتغال) بر آن قرار گرفت. البته پس از استقلال نام اسلامی خود را باز یافت.

نفوذ اسلام در آن قدمتى هزار ساله دارد. دولت‏هاى اسلامى سوفولا و سامبيق در نواحى شرقى آن صاحب قدرتى بودند كه تا امتداد رودخانه «زامبزى) گسترش يافتند. در قرن هشتم هجرى عده‏اى از بازرگانان مسلمان نواحى عربستان و خليج فارس راهى اين سرزمين شده و در ميان قبايل بت‏پرست آن نداى توحيد و يكتاپرستى را سر دادند و به نشر آئين رهائى بخش اسلام پرداختند. «مسعودى‏» جغرافى‏دان مسلمان از رونق و شكوفايى تمدن اسلامى در موزامبيك سخن رانده و از روابط بازرگانى اين سرزمين با نواحى مسلمان نشين خاورميانه مطالبى را ذكر نموده است.

تجار عرب در قرن 12 وارد جزیره موزامبیک و سپس Sofala و نیز Inhambane شدند. اگر استعمار پرتغال در کار نبود نه فقط " ماپوتو" بلکه تمام جنوب این سرزمین اسلام را برای خود داشتند. حاکمیت پرتغال در موزامبیک در قرن 16 به وقوع پیوست.

در سال 1505 ميلادى نيروهاى متجاوز پرتقالى به شهر مسلمان نشين سوفالاى موزامبيك حمله نموده و به قتل عام مردم پرداختند و عده‏اى را به عنوان برده به كارهاى شاق گماردند و پس از آن شهر مزبور را تصرف كردند. نبرد بين پرتقالى‏ها و اهالى مسلمان شهر «موسى سمبيق‏» واقع در جزيره‏اى در شمال موزامبيك 4 قرن به درازا كشيد. اين مبارزات بى امان بود كه پرتقالى‏ها را به شدت عصبانى نمود و موجب آن گشت تا به قتل عام وحشيانه مسلمانان پرداخته و رهبران مسلمان را از داخل هواپيما زنده زنده به طرف مراكز سكونت مسلمين پرتاب كنند(1).

استعمار پرتقال، براى مبارزه اساسى با اسلام كه سد راه غارتگرى‏اش بود با تصويب قانونى، تعليم زبان عربى و آموزش قرآن كريم را ممنوع ساخت و افراد مختلف را طى برنامه‏هايى مجازات و مبلغين اسلامى را تبعيد نمود و براى مجاهدان مسلمان اردوگاههايى را در نظر گرفت تا آنها را دور از مسلمين نگاه دارد. با اين وجود، مقاومت مسلمانان در برابر حكومت استعمارى پرتقال به سستى و فتور گرايش نيافت و گر چه عده‏اى كشته و گروه زيادى به مالاوى و تانزانيا مهاجرت نمودند

با قتل عام مردم موئدا در نواحى ماكنده (Makonde) مسلمانان با آنها و ساير قواى موزامبيكى متحد شده و در سال 1962، جبهه آزادى‏بخش موزامبيك را تشكيل دادند كه نبرد مسلحانه‏اى را بر عليه متجاوزين پرتقالى آغاز كرد نهضت مزبور كه به آن فره‏ليمو مى‏گفتند اساسا از مسلمانان شمالى تركيب يافته بود اما رفته رفته بدليل نفوذ رهبران مسيحى بر عليه مسلمين تبعيض روا داشته و آنان را از موقع رهبرى و حتى از ميان توده عادى كنار زده و بسيارى را كشتند و تشكيل مزبور كه به همت مسلمين بوجود آمده بود متوجه مسيحيت و حتى ماركسيست ‏شد و به ضد اسلام سوق داده شد.

موزامبیک دارای روابط تاریخی با جهان اسلام است که عمدتاً از طریق مسیر شهرهای ساحلی تجاری اتفاق افتاده. شهر بندری Sofala که روزگاری زبانزد معدن طلا بود، می گویند تا قبل از سال 1505 زمان ورود استعمار پرتغال همه ساکنین این دیار مسلمان بودند. در واقع، Sofala و سایر نواحی ساحلی موزامبیک بخشی از حکومت Kilwa وابسته به اعراب (قرن 12) بوده و تا قرن 16 زمان تسخیر آن توسط پرتغال به همین حالت بوده است.

منابع موجود آمار مختلفی را از مسلمانان موزامبیک ارائه داده اند. آقای محمد عمره در کتاب " اسلام در جنوب آفریقا" اعتقاد دارد که 40% جمعیت 19 میلیونی کشور مسلمان و60% مسیحی، کمونیست و پیروان ادیان بومی هستند. مسلمانان در شمال و مرکز کشور از اکثریت برخوردارند و البته هر قدر به طرف جنوب نزدیک تر می شویم تعداد مسلمانان کمتر می شود.

آقای شیخ عمر پیری، استاد مطالعات اسلامی دانشگاه زیمبابوه در اثر خود "اسلام در جنوب آفریقا" نیز اعتقاد دارد که 8/17% الی 20% مردم موزامبیک (4 میلیون نفر) مسلمانند. بیشتر مسلمانان این کشور سنی مذهبند اگر چه پیروان فرقه اسماعیلیه نیز جمعیت قابل ملاحظه ای را دارند.

در خصوص ورود مسلمانان اولیه به این سرزمین گفته می شود که مسلمانان سواحیلی زبان سواحل شرق آفریقا که از بنادر مومباسا، کیلوا و زنگبار تشکیل مرکز تجاری را داده بودند همزمان با حرکت تجاری خود اسلام را نیز به این سرزمین آوردند. اسلامی که این چنین وارد موزامبیک گردید دینی منادی عدالت، برابری و اعتماد برخواسته از مبادلات و رفتار تجاری بازرگانان آفریقای شرقی بود. مسلمانان مهاجر در موزامبیک توانستند از طریق ازدواج با همسران بومی آفریقایی در موزامبیک به راحتی با جامعه آفریقایی انس و الفت بگیرند.

و اما گسترش اسلام همزمان با ورود استعمار پرتغال در اوایل قرن 18 با مقاومت فراوانی روبرو گردید چرا که میسیونرهای پرتغالی تمامی تلاش خود را برای جذب مردم بومی موزامبیک به دین مسیحیت اعمال می نمودند. مسلمانان مورد شکنجه و اعمال سختی قرار می گرفتند و با اینکه بسیاری از آنها کشته می شدند اما استعمار پرتغال نتوانست خللی در ایمان مسلمانان ایجاد نماید.

کلیسای کاتولیک رم به هیچ وجه اجازه فعالیت های اسلامی را به مسلمانان نمی داد. تاریخ به خوبی تاثیرات این گونه دشمنی های استعمار پرتغال که علیه مسلمانان اعمال می گردید نشان می دهد. دهه های بعد بسیاری از جوامع مسلمان شمال موزامبیک از این دسیسه بی نصیب نمانده و ضعف اسلامی آنها که از اسلام فقط اسم آن را با خود حمل می کنند آشکار است.

در سال 1974، حزب کمونیست در کشور پرتغال به قدرت رسید و باعث شد تا دو کشور آنگولا و موزامبیک به استقلال سیاسی دست یابند.

در شهر " ماپوتو" و مناطق حومه آن، اسلام توسط مسلمانانی که از شمال قاره آفریقا مهاجرت کرده بودند و نیز مسلمانان هندی که طی قرن 19 از آفریقای جنوبی به این سرزمین وارد شده بودند حضور داشت. مسلمانانی که به عنوان بازرگانانی در جمعیت وسیع به منظور یافتن فرصت های جدید تجاری از هند وارد موزامبیک شده بودند.

هر چند آمار دقیقی از جمعیت مسلمان موزامبیک جنوبی در دست نیست اما از طریق بررسی تعداد نهادهای اسلامی و مساجد واقع در شهر " ماپوتو" می توان به اهمیت حضور مسلمانان پی برد. مسلمانان هندی نیز طی سالها فعالیت مراکز بسیاری را برای کمک و خدمات به مسلمانان جامعه بومی موزامبیک و نیز رفع نیازهای خودشان تهیه دیدند.

از سال 1975م كه موزامبيك به رهبرى فره‏ليمو كسب استقلال كرد دولت الحادى و ماركسيست روى كار آمد كه تمام اعضاى آن مسيحى بودند، اين تشكيلات از هر فرصتى براى تحقير مسلمانان استفاده كرد و عده‏اى از مسلمانان ماكويايى را وادار نمود كه خوك پرورش دهند. هزاران مسلمان را در اردوگاههايى محبوس نموده كه بدليل شرايط بسيار ناگوار آن، بسيارى جان خود را از دست داده‏اند. مسلمانان هم اكنون در شرايط بسيار ناگوارى زندگى مى‏كنند و تماس آنان با جهان اسلام در سطح نازلى قرار دارد.

در دوران حاکمیت "Fremlio"، بسیاری از مدارس و دیگر مراکز از طرف دولت ملی شدند و مسلمانان از نظر اقتصادی، اجتماعی و آموزشی دچار مشکلات فراوانی شدند. به هر حال پس از اینکه دموکراسی در اواخر دهه 1980 در کشور قدرت گرفت مسلمانان توانستند به تدریج حضور بهتری یافته و لذا تاسیس موسسات بین المللی اسلامی غیرانتفاعی چندی را در آن زمان شاهد هستیم.

طی قرن بیستم نیز چالش های مختلفی را برای مسلمانان موزامبیک می بینیم. در دوره حاکمیت استعماری )"Estado Novo " 1974-1926)، فرقه کاتولیک رم توانست ضمن توافقی با حاکمیت استعماری تسلط دینی را برای خود به دست آورد و در نتیجه استعمار با دین اسلام خصومت شدیدی را پیشه کرد و تنها در زمان آغاز جنگ های آزادی بخش قدرت حاکم با اسلام در آشتی نشان داد که البته سیاست فوق هم بی جهت نبود چرا که قدرت مرکزی می خواست مانع هر گونه ائتلاف و همکاری مسلمانان با نهضت آزادی بخش گردد.

از زمان پایان دوران حاکمیت سوسیالیستی در موزامبیک (1989) مسلمانان در شرایط بسیار بهتری قرار دارند و می توانند در زندگی دینی روزمره و حتی امکان داشتن مساجد بیشتر آزادانه عمل نمایند. حضور در مجلس نیز اینک برای مسلمانان همچون دوران گذشته نیست و آنها دارای نماینده در پارلمان می باشند. همینطور موسسات دینی آفریقای جنوبی، کویت (آژانس مسلمانان آفریقا) فعال هستند. تاسیس دانشگاه اسلامی در منطقه Nampula با شعبه ای در Inhambane گام دیگری از نتیجه تلاش مسلمانان در توسعه حیات دینی است. در حال حاضر، موزامبیک یکی از اعضای فعال سازمان کنفرانس اسلامی به حساب می آید.

قانون اساسی کشور آزادی دینی را مهم دانسته و هر گونه اقدام گروه های دینی را در آغشته شدن به احزاب سیاسی را ممنوع اعلام و آن را مخالف وحدت ملی می داند. درحال حاضر نیز روابط دوستانه مذهبی بین مردم موزامبیک برقراراست.

جمهوری موزامبیک با 800000 کیلومتر مربع در جنوب شرقی افریقا و در همسایگی تانزانیا، سوازیلند، افریقای جنوبی، مالاوی، زامبیا و زیمباوه قرار دارد. ساحل شرقی آن پست بوده ولی نواحی دیگر آن حالت فلاتی دارد. ارتفاعاتی هم در شمال و غرب آن واقع ایت. رودهای آن بخصوص زامبزی از فلات موزامبیک سرچشمه می گیرد و به سوی افریقای مرکزی روانه می گردد. بخش مهمی از موزامبیک را جنگ فرا گرفته است، نقاط کوهستانی، آب و هوای معتدل و بقیه نقاط آب و هوای گرم و مرطوب دارد در سال 1948م اولین بار «واسکودوگاما» این سرزمین را کشف نمود. و در سال 1909م موزامبیک رسما جزو مستعمرات پرتقال قلمداد گردید که پس از مبارزات طولانی مردم، موزامبیک استقلال خود را بدست آورد. (در سال 1975م به رهبری فره لیمو).
Image
جمهوری موزامبیک Republica de Mocambique کشوری است در جنوب آفریقا. پایتخت آن ماپوتو است. این کشور از شمال با تانزانیا، از شمال غرب با مالاوی و زامبیا، از غرب با زیمبابوه و از جنوب غرب با سوازیلند و آفریقای جنوبی همسایه است. در شرق این کشور اقیانوس هند قرار دارد.
Image
تاریخ

گاهشمار رویدادها موزامبیک در قرن شانزدهم میلادی مستعمره پرتغال پرتغال شد. در سال ۱۹۷۵ این کشور استقلالش را به دست آورد. جمهوری موزامبیک کشوری در جنوب شرقی آفریقا است که طی سال‌های گذشته از قوانین استعماری، جنگ‌های داخلی و قحطی آسیب زیادی دیده است. در فاصله سال‌های ۱۹۷۷ تا ۱۹۹۲ درگیری‌های داخلی در این کشور باعث کشته شدن نزدیک به یک میلیون نفر از مردم این کشور شد. در این مدت قحطی نیز گریبان مردم را گرفت. پس از مصالحه و برقراری آرامش در کشور در سال ۱۹۹۲ اندکی وضعیت اقتصادی بهبود پیدا کرد و سرمایه‌گذاران خارجی برای سرمایه‌گذاری در این کشور ترغیب شدند اما همچنان بسیاری از مردم این کشور در فقر به سر می‌برند.

سیاست
رئیس جمهور در این کشور رئیس حکومت است و با رای مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شود. رئیس دولت نخست وزیر است که رئیس جمهور او را تعیین می‌کند. مجلس قانونگذاری این کشور 250 کرسی دارد که نمایندگان آن با رای مستقیم مردم برای دوره‌ای پنج ساله انتخاب می‌شوند.در حال حاضر رئیس جمهور از حزب انقلابی فری لیمو جانشین چیسانو گردیده است.

موقعیت جغرافیایی
موقعیت کشور موزامبیک در جنوب شرقی قاره افریقا و در مجاورت اقیانوس هند واقع شده و از شمال به کشور تانزانیا، از جنوب به افریقای جنوبی سوازیلند و از غرب به مالاوی، زامبیا و زیمبابوه محدود است. این کشور حدود چهار صد سال مستعمره پرتغال بودکه جزء مستعمرات ماوراءبحار پرتغال محسوب می گردید.وسعت موزامبیک 801590 کیلومتر مربع است.

براساس تحقیقات بعمل آمده، وجه تسمیه کشور موزامبیک از اسم یکی از رهبران بزرگ اسلامی که در جزیره موزامبیک ساکن بوده گرفته شده است، که این شخص سلطان موسی السمبیک نام داشته و عدم توانائی پرتغالی ها در تلفظ صحیح این اسم ویا شاید در اثر کثرت استعمال آن طی سالیان متمادی آن را به مرور به موسمبیک و در نهایت به موزامبیک تغییر داده است. پایتخت آن بندر ماپوتو است که بزرگترین شهر این کشور محسوب می گردد و قبلا لورنسو ماکیز نامیده می شد. کلمه ماپوتو در اصل از اسم مونوتاپا امپراطور سابق سرزمین های زامبزیا یعنی زیمبابوه، زامبیا و موزامبیک مشتق شده و در زبان بانتو ها یعنی سرزمین مردان آزاده و یا سرزمین انقلاب و آزادی و همچنین به معنی سرزمینی که با انقلاب آزاد شده است می باشد.

کشور موزامبیک به دلیل دسترسی به آبهای اقیانوس هند و موقعیت جغرافیائی که در مجاورت تنگه موزامبیک و در مسیر کشتی های نفتکش قرار گرفته دارای اهمیت استراژتیک فراوانی است، به طوری که آن را دروازه آفریقای جنوب شرقی نامیده اند. گرچه موزامبیک دارای معادن ذغال سنگ، بوکسیت، آهن، مس و نمک می باشد و همچنین گاز طبیعی و منابع هیدرولیکی فراوانی را داراست ولی به علت عدم بهره برداری کافی، نقش تعیین کننده آن بیشتر از نظر موقعیت جغرافیایی است تا از نظر منابع معدنی، علاوه بر آن بندر ماپوتو که بزرگترین شهر این کشور نیز محسوب می گردد پایتخت موزامبیک است و همچنین بنادر بیرا و ناکالا از جمله بنادر مهم اقتصادی هستند که دارای اهمیت استراتژیک می باشند.

جمعیت موزانبیک

جمعیت این کشور ۲۱,۲۸۴,۷۰۱ نفر با میانگین سنی ۱۷.۴ سال است. ۲۳.۸ درصد از مردم مسیحی کاتولیک و ۱۷.۸ درصد مسلمان هستند.

زبان و خط

زبان رسمی کشور موزامبیک، پرتغالی بوده و این در حالی است که درصد بالائی از جمعیت این کشور از نعمت سواد محروم و حتی با زبان پرتغالی نیز آشنائی ندارند. به موازات پیشرفت روابط سیاسی و گسترش رابطه اقتصادی و فرهنگی موزامبیک با کشور های غربی و جهان، بر اهمیت آموزش زبان انگلیسی در این کشور پرتغالی زبان افزوده شد.

علاوه بر زبان پرتغالی و انگلیسی، عموم مردم موزامبیک به زبانهای قبیله ای خود تکلم می کنند که مشهور ترین آنها عبارتند از : ماکوآ، تسونگا، سینا، شونا، سواحلی، چوپی، چیوا، یائو، ماکونده و سایر زبانهای دیگر قبیله ای، که ازمیان آنها زبانهای ماکوآ و سواحلی از جمله زبانهائی هستند که مسلمانان به آنها تکلم می نمایند.خطوط کلیه زبانهای فوق با الفبای لاتینی و از چپ براست نوشته می شود، زبان سواحلی به صورت الفباء عربی و از راست به چپ کتابت می گردد. مکاتبات اداری به صورت زبان و خط انگلیسی و پرتغالی می باشد.

اقتصاد


تولید ناخالص داخلی این کشور 17.82 میلیارد دلار است. 9 میلیون و 600 هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند که 81 درصد آنها در بخش کار می‌کنند. نرخ بیکاری در این کشور 21 درصد است و 70 درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال 2007 نرخ تورم در موزامبیک 8 درصد بود.

محصولات صادراتی آن شامل آلومینیوم، میگو، بادام هندی، پنبه، شکر، مرکبات و الوار است که به کشورهای هلند (59.7 درصد)، آفریقای جنوبی (15.2 درصد) و زیمبابوه (3.2 درصد) صادر می‌شود. محصولات وارداتی آن شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، وسایل نقلیه، سخت، مواد شیمیایی، آهن‌آلات، مواد غذایی و منسوجات است که از کشورهای آفریقای جنوبی (36.3 درصد)، هلند (15.6 درصد) و پرتغال (3.3 درصد) وارد می‌شود.

موزامبیک کشوری است که به سبب مجاورت با اقیانوس هند و نزدیکی به خط استوا ؛ از آب و هوای گرم و مرطوب برخوردار است و دارای خاک حاصلخیز و زمین های پست و هموارمی باشد که برای تولید هر نوع محصول مساعد است.محصولاتی چون ذرت، برنج، بادام، سیب زمینی، کنف انواع سبزیجات و صیفی، کتان، نیشکر و لوبیا در پهنه موزامبیک قابل تولید و بهره برداری است.

در بخش ماهیگیری و صید آبزیان و فعالیتهای شیلاتی در مقایسه با تولید و اقتصاد ملی، موزامبیک از اهمیت خاصی برخوردار است. بخش شیلات نقش مهمی را در اقتصاد ملی ایفا می نماید.اهمیت این بخش در کسب ارز خارجی بواسطه صید و صدور ماهی و میگو می باشد،بخش شیلات امروز بیش از 40% درآمد حاصل از صادرات کشوررا به خود اختصاص داده است.
کارخانجات

کارخانجاتی که در حال حاضر در موزامبیک فعالیت دارند عبارتند از:

کارخانه سیمان کارخانه سیگار کارخانه کاغذ و تخته سه لا کارخانه مونتاژ رادیو و چند کارخانه کوچک مانند کبریت سازی، صابون سازی، نساجی نیز در این کشور مشغول فعاالیت می باشند. این کشور فاقد صنایع سنگین می باشد صادرات اصلی کشور موزامبیک عبارتند از : میگو – بادام هندی – پنبه – شکر – چای - حبوبات – الوار چوب – ذغال – ذغال سنگ – انواع سنگهای معدنی – مغز و روغن نارگیل – صنایع دستی چوبی و عاج فیل- منسوجات – بادام زمینی – روغن بادام.

واردات مهم این کشور عبارتند از : مواد غذائی – مواد شیمیائی – فلزات – نفت خام – فراورده های نفتی – تجهیزات برقی – ماشین آلات صنعتی، کشاورزی و راه سازی – اتومبیل.

شرکای مهم تجاری موزامبیک از نظر واردات از آن کشور ها عبارتند از : فرانسه – پرتغال – آلمان – سوئد – ایتالیا – انگلیس – سوئیس – هلند – بلژیک – لوکزامبورگ – آمریکا – ژاپن – کانادا – روسیه – رومانی – چین – بلغارستان – افریقای جنوبی – زیمبابوه و بوتسوانا.

همچنین طرفهای تجاری عمده این کشور از نظر صادرات به آن کشور ها عبارتند از : انگلیس – ایتالیا – افریقای جنوبی – فرانسه – روسیه – پرتغال – ژاپن – سوئد – امریکا – آلمان و اسپانیا.

شرایط موزامبیک پس از معاهده صلح برای سرمایه گذاری در بخشهای مختلف اقتصادی بسرعت آماده گردید، و امتیازات و شاخصهای اقتصادی در هر ماه افزایش محسوس و قابل توجهی را نشان داده است. از آنجائیکه محصولات تولیدی درموزامبیک بسیار متنوع و گاهی در نوع خود کم نظیر هستند. رمایه گذاران آشنا با این منطقه همواره فعالیت در زمینه تولید و بهره برداری از میگو و دیگر ذخایر دریایی را مد نظر قرار داده اند. علاوه بر آن بادام هندی، پنبه، نیشکر، نارگیل و مشتقات آن چوب و مواد معدنی بسیار گوناگون از جمله مواردی هستند که سرمایه گذاری خارجی را می طلبند.

زمینه های اصلی اقتصادی که تا کنون سرمایه گذاران خارجی را جلب و جذب نموده عبارتند از : - مناطق استراتژیکی که نقش مهمی را در شبکه حمل و نقل و مخابرات ایفاء می کنند. - امکانات بالقوه کشاورزی – منابع سرشار آبی – انرژی – منابع معدنی – توریسم و هتل داری – توسعه امکانات زیر بنائی روستایی – صید ماهی. معادن.

معادن
ذخایر معدنی موزامبیک را می توان به چهار گروه تقسیم بندی کرد. 1- منابع سوختی و انرژی زای غیر نفتی 2- منابع مواد فلزي 3- مواد غیر آهنی 4 - نفت و گاز طبيعي تا کنون دو حوزه نفت و گاز در موزامبیک شناخته شده است. الف : حوزه رووما در شمال کشور با وسعت حدود 29 هزار کیلومتر مربع در خشکی و 12 هزار کیلومتر مربع از مناطق دریائی استان کابو دلگادو. ب : حوزه موزامبیکن، که حوزه وسیعی از مناطق مرکزی و جنوب کشور را در بر می گیرد و مجموع مساحت آن در خشکی و دریا بیش از 290 هزار کیلومتر مربع می باشد.

در سالهای اخیر توسط شرکتهای خارجی مجموعا 54 حلقه چاه عمیق حفاری و منحنی های لرزه 75 هزار کیلومتر مربع از حوزه مزبور رسم گردیده. معادن دیگر موزامبیک عبارتند از : - معدن مس در استان مانیسا (Manica) معدن سیلیکات آلمینیوم ( نپتونیت ) در ماپوتو (Maputo) - معدن مرمر در کابودلیادو (Cabo Delgado) معدن ذغال سنگ در استان تته (Tete) - معدن گرانیت در کوآمبا (Cuamba) معدن طلا در پنو لو نگز (Peunolongs) - معدن بوکسیت در مانیکا (Manica)

ورود اسلام

ورود اسلام به گویانا نیز مانند کشور همسایه اش، سورینام، با انتقال عده زیادی از برده های آفریقایی که برخی از آنان مسلمان بودند، رخ داده است. مسلمانان این منطقه نیز مانند کشورهای دیگر تحت ستم اربابان اروپایی واقع شده، مجبور به رها ساختن فرهنگ و دین خود شدند. انگلستان پس از لغو قوانین برده داری در سال 1834، اقدام به انتقال کارگران هند به این کشور نمود. عده ای از این کارگران مسلمان بودند. برای آنکه مسلمانان مذکور در مدت قراردادشان از دین خود دست بکشند، تحت فشار و ظلمهای بیشماری قرار گرفتند، ولی آنها با راه انداختن جمعیتهای زیرزمینی به حفاظت از هویت فرهنگی خود پرداختند. تا سال 1860، از نکاح اسلامی مسلمانان ممانعت بعمل می آمد و از آنها خواسته می شد در کلیسا ازدواج کنند. از آن تاریخ به بعد، رفتار انگلیسها نسبت به مسلمانان نرمتر شد. به آنها اجازه دادند مسجد داشته باشند و جمعیتهای مورد نظر خود را تاسیس کنند.

انجمنهای متعدد مسلمانان در سال 1936 میلادی به هم پیوسته، جمعیتی به نام جمعیت عالی اسلامی را تاسیس نمودند. هواداران هندی و آفریقایی این جمعیت در انتخابات سال 1961م هر یک از حزب جداگانه ای حمایت کردند; به این ترتیب، به دو جناح منشعب شدند. پس از انشعاب مذکور، جمعیتهای جدید و مستقلی ظهور یافت. مهمترین آنها مجلس عالی اخوت اسلامی، اتحادیه جوانان مسلمان و مرکز اسلامی است. ولی امروزه جماعات محلی در واقع شعباتی از صدر اسلامی محسوب می شوند. تعداد چنین شعباتی در حال حاضر 120 می باشد. هر شعبه در محل یک مسجد مشغول فعالیت و اداره کلاسهای آموزش قرآن است.

این کشور دارای 130 مسجد است که بزرگترین آنها مسجد کوئین استان در پایتخت این کشور یعنی جورج تاون می باشد. مسلمانان در پارلمان و هیات وزیران گویانا حضور دارند. آنها در احوالات شخصی، خانواده و حقوق مربوط به ارث، مطابق احکام اسلامی عمل می کنند. در گویانا 130 هزار نفر مسلمان زندگی می کنند. نسبت جمعیت مسلمانان به کل جمعیت کشور 17% می باشد.

دموکراسی دینی

موزامبیک مساحتی بالغ بر 308642 مایل دارد و جمعیت آن به 17 میلیون نفر می رسد. طبق گزارش موسسه ملی آمار کشور، نیمی از این جمعیت به هیچ دینی اعتقاد ندارند. اما به هر حال علمای دانشگاه های محلی را اعتقاد بر این است که تقریباً همه این تعداد به ادیان بومی عمل کرده و یا حداقل به آنها احترام می گذارند.

از تعداد هشت میلیون نفری که اعتقادات مذهبی دارند، 24% آنها پیرو کلیسای کاتولیک رم،22% پروتستان و 20% مسلمانند. بسیاری از رهبران مسلمان کشور با آمار اخیر موافق نبوده و مدعی حضور اکثریت مسلمان در موزامبیک می باشند.

Image
اجتماعات مذهبی در سراسر کشور پراکنده اند. ایالات شمالی و نوار ساحلی موزامبیک از سوی مسلمانان، کاتولیک ها درایالات مرکزی و پروتستان ها در جنوب کشور حضور دارند. گفته می شود مسیحیان انجیلی (پروتستان) بیشترین گسترش را در جامعه دارند چرا که طرفداران جوان زیر سن 35 سال این فرقه مسیحی با رشد بسیار بالایی روبرو هستند.

بیش از 500 نوع دین و 107 سازمان دینی در اداره امور دینی وزارت دادگستری موزامبیک ثبت گردیده اند. اما در میان مسلمانان فرقه اهل تسنن و اسماعیلی رسماً ثبت شده اند و در میان مسیحیان، فرق کاتولیک رم، آنگلیکن (وابسته به کلیسای انگلیس) و کلیسای ارتدکس یونان همراه پرسبیترین (وابسته به کلیسای مشایخی پروتستان)، متدیست (مومنین مسیحی)، بابتیست، کنگره ای (جماعتی)، مومنین به مسیح دوم، کلیسای عیسی مسیح، مسیحیت امریکایی (مورمون) و....دیگر ادیان چون یهودی، هندو و فرقه بهایی نیز حضور دارند و قبایل متعدد موزامبیک به آنها گرایش دارند.

یکی از نکان مهم دینی فرهنگی که شامل همه ادیان و من جمله اسلام در موزامبیک می شود در واقع همزیستی اعتقادات سنتی و بومی با آداب دینی است. برای نمونه، اعضای برخی از فرق بومی جهت طلب باران به مقابر نیاکان خود رفته عبادت می کنند که مشابه چنین اعمالی را در بین مسیحیان و مسلمانان نیز شاهد هستیم.

موزامبيك در حال حاضر 5/15 ميليون نفر سكنه دارد كه اكثريت آنان مسلمان هستند و نيمى از مسلمانان 14 واحد سياسى جنوب آفریقا تنها در اين كشور ساكنند اما متاسفانه در شرايط بسيار سخت و خشنى زندگى مى‏كنند. بزرگترين قبيله موزامبيك يعنى ماكوا با 5/4 ميليون نفر غالبا تابع دين اسلام هستند. 4 ايالت ‏شماى شامل زامبزيا، كابودلگار، نامپولا و نياسا، از اكثريت مسلمانان برخوردارند.

در سالهاى اخير درگيرى‏هاى شديدى بين نيروهاى دولتى و نيروهاى مقاومت ملى موزامبيك (رنامو) پديد آمده كه ظاهرا با پيمان صلحى بين آنان و رئيس جمهور موزامبيك اين شورش‏ها تا حدودى تنزل يافته است. (1) ولى از عوارض آن آواره شدن و فقر و محروميت بسيارى از مسلمانان موزامبيك مى‏باشد. ظاهرا در حال حاضر معاون وزير دادگسترى و مسئول امور مذهبى موزامبيك مسلمان است وى درباره امام خمينى(قدس سره) گفته بود:

"ما بايد از اين رهبر بزرگ و رهنمودهايى كه براى بشريت به جاى گذاشته است به عنوان ابزار قوى در راه تداوم تفكرات والا كه باعث ‏سعادت مادى و معنوى بشر مى‏شود استفاده كنيم".
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am


بازگشت به علویان جهان


Aelaa.Net