احكام بيگانگان و دشمنان حق

[مراقبت]

احكام بيگانگان و دشمنان حق

[najm152]

سؤال:
آيا فقط كفار و مشركين حربي و نواصب پاك نيستند؟ كفار و مشركين يا بي دينان و لا مذهبان اگر حربي نباشند چه حكمى دارند؟

جواب:
فقط يهود و نصارى و مجوس و صابئين و پيروان انبياى گذشته (عليهم السلام) (در صورت احراز) به شرط اجتناب از ارجاس و عدم دشمنى با اسلام و أهل ايمان، محكوم به طهارت هستند، و بقيه كفار و لا مذهبان و دهريان و طبيعيان حتى اگر حربي نباشند پاك نيستند، البته حكمشان در باب جواز معامله و تجارت و ارتباط صحيح با حربيان مختلف است كه با اينها (حربيان) روابط مذكوره هم جايز نيست، و اين تكليف حال اختيار است؛ و در حال اضطرار حكم به قدر ضرورت و برحسب آن متفاوت است. [شمارة ثبت: (529) منبع: المسائل المغربية]

[najm152]

سؤال:
آيا مسيحيان به دليل اينكه حضرت عيسي عليه السلام را پسر خدا مي دانند مشرك محسوب نمي شوند؟ به طور كلي آيا مسيحيان نجس هستند؟ در شهرى كه اكثريت قاطع آنها مسلمان هستند؛ خريد كردن ما مثلا از مغازه شيريني فروشي مسيحيها چه حكمي دارد؟

جواب:
مسيحي كه دشمني و جنگ با اسلام و مسلمين نداشته باشد؛ اكر از خوك و شراب و ساير نجاسات اجتناب مي كند پاك است، و اگر نمي دانيد كه آنها را مصرف مي كند به طهارت محكوم است، و اگر مي دانيد كه مصرف مي كند ولى مطمئن هستيد كه چيزي را كه او تهيه يا درست كرده با دست آلوده به آنها درست نكرده؛ اين هم پاك است، اما اگر محصول و ساخته او از چيزهايي است كه براى درست كردنش تماس با بدن در آنها قطعي است؛ از آن محصول اجتناب شود. و در هر صورت؛ آثار معنوي عقيده و فكر و حال و روحيات و رفتار سازنده در آن محصول وجود دارد، لذا با وجود دهها تهيه كننده مسلمان چه ضرورتي به استفاده از محصول اوست؟! [شمارة ثبت: (1294) منبع: المسائل الهمدانية]

[najm152]

سؤال:
آيا اهل كتاب نجس هستند؟ در صورت نجاست، براى مواردى كه تماس و معاشرت انسان با آنها زياد است و حتى گاهى هم غذا شده و يا از ظروف و وسائل انسان استفاده مى كنند وظيفه چيست؟

جواب:
اگر دشمنى با دين حق و أهل حق نداشته باشند، و از نجاسات اجتناب نمايند؛ با ايشان معامله (رفتار) طهارت مى شود. [شمارة ثبت: (1095) منبع: المسائل المغربيّة]

[najm152]

سؤال:
آيا دين مجوس همان دين زرتشت مي باشد؟

جواب:
بنظر مي رسد كه زرتشتيان امروز بقاياي همان مجوس باشند. [شمارة ثبت: (980) منبع: المسائل الإصفهانية]

[najm152]

سؤال:
آيا دين زرتشت از اديان الهي مي باشد؟

جواب:
فقط اسلام دين الهي بوده، و منحرّف آن در عصور گذشته؛ الهي نمي باشد. [شمارة ثبت: (995) منبع: المسائل الإصفهانية]

[najm152]

سؤال:
آيا مجوس از نظر حكم طهارت و نجاست و ذبيحه و معاملات به حكم اهل كتاب مي باشند؟

جواب:
حكم أهل كتاب را دارند؛ مگر در صورت دشمنى با دين اسلام و أهل ايمان؛ كه حكم كافر حربى را پيدا خواهند كرد. [شمارة ثبت: (995) منبع: المسائل الإصفهانية]

[najm152]

سؤال:
آيا زرتشتيان با وجودي كه اعتقاد دارند دو خدا وجود دارد كه يكي خير و ديگري شر است كافر محسوب نمي شوند؟

جواب:
شرك و كفر مراتبي دارد، شرك موجب نجاست: عقيده به خدايي چيزي يا كسي؛ در ضمن عقيده به خداوند است، مجوس و زرتشتيان در طول تاريخ تغييرات گرايشي مختلفي داشته اند و پيروانشان ضمن تشابه در عنوان فرقه؛ اما اعتقاداتشان مختلف و متغير بوده است، آنچه امروزه به اين عنوان معروفند: به خداى بزرك كه برتر از نور و ظلمت است، معتقد بوده، و اينكه خداوند پيامبراني را براى هدايت بشر فرستاده است را؛ نيز عقيده دارند، و زرتشت را پيامبري مي دانند كه كتاب آسماني داشته، و در احاديث شريفه هم اين مطلب آمده است، كه مجوس پيامبرى داشته اند كه او را كشته و كتابش را نيز سوزانده اند. البته تفصيل بيشتر اينكه چه عقيده اى دارند يا ندارند؛ را با مراجعه به مصادر معتبر فرقه شناسي مي توانيد بدست آوريد. [شمارة ثبت: (1293) منبع: المسائل الهمدانية]

[najm152]

سؤال:
در روايت 35ص400 تفسير برهان ج1 (چاپ قديم) از امام صادق (صلوات الله عليه) نقل است كه مى فرمايند: لاتسلموا على اليهود ولا على النصارى و لاعلى المجوس ولا على عبدة الاوثان ولا على موائد شرب الخمر ولا على صاحب الشطرنج والنرد ولا على المخنث ولا على الشاعر الذى يقذف المحصنات ولا على المصلّي لان المصلي لايستطيع أن يردّ السلام لأن التسليم من المسلّم تطوع والردّ فريضة ولا على آكل الربا ولا على رجل جالس على غايط ولا على الذى فى الحمام ولا على الفاسق المعلن بفسقه.
الف: آيا حكم همه اين موارد از جهت عدم جواز سلام يكسان است؟
ب: آيا با يهود و نصارى و مجوس و عبده اوثان در همه شرايط بايد اينگونه برخورد كرد؟ در صورتى كه در دراز مدت احتمال جذب به اسلام را دارند چطور؟

جواب:
حكم هر كدام مختلف است، و اجتناب از ابتداي سلام به كفار؛ به معناي برخورد نامناسب با آنها نبوده؛ بلكه چون خصوص تحيت "سلام" در ميان ملتهاي غير مسلمان متداول نبوده، لذا در اين موارد توصيه فرموده اند تا عمل به عرف خود ايشان شده، و از فرستادن تحيت مخصوص "سلام" (كه هديه الهي براي مسلمين بوده؛ و فقط صرف ايشان بايد بشود) بر غيرمسلمان اجتناب گردد. امّا برخوردهايي كه موجب تأليف قلوب قاصرين و مقصرين و گمراهان بوده و زمينه هدايت يا روابط مسالمت آميز با مسلمين را فراهم مي نمايد؛ نه تنها جايز بوده بلكه موارد قطعيه آن لازم و حتى هزينه آن از مصارف زكات اموال مي باشد.[شمارة ثبت: (991) منبع:: المسائل الخراسانية]

[najm152]

سؤال:
موضوع پاك نبودن غير اهل ايمان و اسلام؛ و لزوم اجتناب از آنها در فضاى اهل معرفت ديني خيلي واضح بوده؛ بلكه پذيرفته شده و مورد التزام نيز مي باشد،
ولى اگر بخواهيم همين موضوع را در مجامعي كه آگاهي و شناخت و پايبندي ديني ندارند؛ با تعبيرات و اصطلاحات رايج محيطهاى ديني بيان كنيم؛ قابل فهم نبوده؛ و چه بسا سبب سوء برداشت نيز شده؛ و موجب بدبيني آنها به اساس فرهنگ ديني نيز بشود،
در اين موارد افراد متدين؛ يا ملاحظه برداشت طرف مقابل را نكرده و طبعا تبعات منفي آنرا نيز دچار مي شوند؛
و يا بخاطر ملاحظه طرف مقابل از رعايت اين حكم شرعي تغافل كرده و يا اغماض مي نمايند،
مي خواستم راهنمايي نماييد كه در اين گونه موارد چطور اين مسئله را تبيين كنيم كه هم آنها بتوانند آنرا درك كنند؛ و هم سوء برداشتي پيش نيايد، و هم اينكه (خواسته يا ناخواسته) چيزي از اهميت و جديت و محدوده اجراى اين حكم شرعي نكاسته باشيم؟

جواب:
عرف همه جوامع امروزي جهان (غير مؤمن) بر اجتناب از تماس با رطوبت و مصرف نيم خورده و لباس مستعمل ناشسته يكديگر است؛ هر چند دوست و خانواده خودشان باشند، پس اصل اين شيوه و رفتار؛ امري ناشناخته يا غير معقول يا ناپذيرفته در ميان افراد غير مسلمان نيست، بلكه مورد الزام شان نيز هست،
در شرع شريف؛ همين رفتارى كه مورد التزام عمومي آنهاست؛ تنها بطور محدود (و نسبت به خود اينها) لازم الاجرا بوده؛ و در بقيه موارد رخصت فرموده است، ولذا شرع شريف پرهيز در استفاده نيم خورده و مانند آنرا نسبت به غير (اهل ايمان و اسلام) مورد تأكيد قرار داده است، بنابر اين وقتي همين روش و رفتار را خود آنها به نحو عام و بدون محدوديت و بطور هميشگي ملتزم هستند؛ ديگر جاى اشكال براى التزام به آن در محدوده خاص باقي نمي ماند، براى درك موضوع بر اساس باور آنها و در محدوده فهم ايشان: شرع شريف پيروان خود را در محدوده ايشان (مطابق عرفشان) به پرهيز دستور داده، ولى براى اهل اسلام و غير دشمني با حق و اهل حق، عدم لزوم رعايت آنرا بيان نموده است، البته اين حكم ذاتي اين موارد است، و در موارد خاص مانند ابتلاى اهل ايمان به نجاست عارضي؛ حكم پرهيز از موضع آلوده شده در اين موارد نيز الزامي است؛ البته طبع رعايت اين حكم مستلزم پيش آمدن سوء تفاهم و يا توهم اهانت نبوده، و مي توان در رفتاري بادرايت؛ ضمن التزام جدّي و مستمر به هدايتها و راهنماييهاى الهي از رخداد تبعات ناخواسته منفي نيز بر حذر بود. [شمارة ثبت: (1257) منبع: المسائل المغربية]