احكام بيگانگان و دشمنان حق

[najm152]

سؤال:
در مسايل فقهي ديده ام كه طبيعيان و دهريان از نظر حكم ارتباط (طهارت و نجاست) مانند كافران هستند، آيا امروزه هم اين فرقه ها وجود دارند؟ لطفا در مورد نوع عقيده طبيعيان و دهريان مرا روشن نماييد.

جواب:
طبيعي: كسي است كه منشأ حوادث جهان را طبيعت مي داند و قائل به نيروي مافوق طبيعت نمي باشد، لذا خدا را معتقد نبوده و مدار امور نمي داند و به دنبال آن منكر نبوت انبياء (عليهم السلام) و دين الهي است.
دهري: مرجع همه حوادث را دهر مي داند، و كل امتداد زمان را دهر مي كَويد، و جهان را قديم دانسته و مخلوق نمي داند، و عقيده دارد كه مادّه فاني نيست، و هيچ شيئ غير مادي و غير محسوس وجود ندارد، لذا عقيده به خدا نداشته و منكر آفرينش الهي و تعاليم انبياء (عليهم السلام) است، و صرفا به حيات دنيوى معتقد و عالم آخرت بعد از مرك را قبول ندارد، در آيه 24 سوره جاثيه به آنها اشاره شده است.
طبيعيان و دهريان معاصر: امروزه كساني هستند كه بدون داشتن عناوين طبيعي يا دهري؛ همان عقايد را پيروى مي كنند، ولذا حكم همانها را نيز دارند، همين نكرشى كه رايج است در بعض اصحاب علوم جديده (كه ضمن انكار خداوند و دين الهي؛ مدار همه امور را طبيعت مي دانند) نوعي طبيعي كَري است، و يا كساني كه عقيده به ماده صرف داشته و ماوراى ماده را منكر بوده و به خداوند و دين الهي كافرند؛ نوعي دهري هستند، و كمونيستها و ماركسيستهاى كه در قرن گذشته بودند و عقيده به ازليت و ابديت ماده داشتند از اين قبيل محسوب مي شوند. [شمارة ثبت: (1292) منبع: المسائل الهمدانية]

[najm152]

سؤال:
نظر به تزايد واردات از كشور هند و افزايش معاملات و ارتباط با هندوان، حكم ايشان از نظر طهارت و نجاست و ذبيحه و منتوجات حيوانى و انجام معاملات چگونه مي باشد، با توجه به وفور مسلمانان در هند آيا حكم بازار مسلمين را بر كالاهاى هندى مي توان بار نمود؟

جواب:
كشور هند به سرزمين فرق و طوايف معروف بوده، و از اين ميان؛ هندو مذهبان اكثريت جمعيت را دارا هستند، كه اينها غالبا در زمره مشركين محسوب مي شوند، و در اين قرن اخير متأسفانه ايادى انگليس و صهيونيستهاى يهودى ؛ عمده ايشان را به دشمن سر سخت و محارب با اسلام و مسلمين تبديل كرده اند، به طورى كه رسما و علنا با اعلام صريح و رفتار وحشيانه سعي شديد بر اجبار مسلمانان به بركرداندن از اسلام به آئين هندو را دارند! و حتى مكررا اقدام به كشتار و سوزاندن دسته جمعى مسلمانان با تمامى خانه وسرمايه شان نموده اند، لذا با اين وصف؛ اين هندوان حكم مشرك حربي را دارند، مگر كسانى از ايشان را كه احراز شود حربي نبوده و از شيوه حربيان بيزارند، البته قليلى از هندوان هستند كه از بقاياى پيروان انبياى الهى در گذشته بشمار مي آيند؛ هر چند كه مبتلا به تحريفات شده اند، كه اين دسته در صورت عدم آلودگيشان به دشمنى با اسلام و اهل ايمان؛ چه بسا (از نظر احكام مورد سؤال) بحكم اهل كتاب و ملحق به ايشان باشند. لازم به ذكر است كه: هر چند جمعيت مسلمانان هند را بيش از يكصد و پنجاه مليون تخمين مي زنند؛ ولى نسبت به كل جمعيت هند حدود عُشر (يك دهم) آن به حساب مي آيند، و لذا نمي توان بازار هند را سوق مسلمين دانست، مگر اينكه به محصولات و منتوجات مسلمانان هند يا ايالتها و مناطقى كه اينها (در جمعيت و تهيه محصولات) غالبند محدود بدانيم، فلذا تنها با ايشان و آن هندوانى كه حربي نيستند؛ معامله شود و از محصولات غير ايشان تهيه نشود؛ مگر در اضطرار قطعى ، البته تجار مؤمن مي توانند با بررسي طرفهاى تجارى ضمن اجتناب از معامله با شركتهاى حربي؛ اقدام به داد وستد با شركتهاى مسلمان نموده و كالاهاى با منشأ و روش تهيه صحيح را كه توليد خود ايشان است استيراد نموده، و در مقابل كالاهاى مرغوب در هند را از طريق ايشان بدانجا صادر و توزيع نمايند. [شمارة ثبت: (528) منبع: المسائل المغربية]

[najm152]

سؤال:
در دانشگاه با توجّه به اينكه با افراد زيادى سر و كار داريم گاهى با افرادى برخورد مى كنيم كه فقط خدا را به عنوان قدرت بالاتر و برتر قبول دارند و خداوند را خالق مى دانند و معتقدند كه ديگر هيچ اختيارى ندارد و بشر صد در صد مختار است و هيچ واسطه بين خلق و خدا را قبول ندارند و به شدّت ردّ مى كنند نه پيامبر را قبول دارند و نه امام، و پدر و مادر ايشان مسلمان هستند با توجّه به شرايط فوق:
1- آيا اين افراد كافرند؟
2- آيا نجس مى باشند و بايد ملاحظه نحوه برخورد با آنها را نمود؟
3- گاهى اوقات شروع به بد گويى حتّى ناسزا و بد دهانى نسبت به بزرگان دين اسلام و ائمّه و بقيّه پيامبران مى كنند نحوه برخورد با آنها چگونه باشد آيا با آنها برخورد كنيم يا اينكه از آنها بر حذر باشيم و ارتباط را بدون هيچ شرطى با آنها قطع كنيم؟
4- اگر آنها به عنوان مهمان بر ما وارد شدند دستور چيست؟
5- آيا به يكبار گفتن عقايد خود توسّط اين افراد كفايت مى كند و يا چند مرتبه كه اقرار كنند و اصول دين را ردّ كنند (همان عقايد فوق) براى ما مسجل مى شود كه با آنها به نحوى كه شما مى فرماييد برخورد نمائيم؟

جواب:
انكار جدّي حقيقت (از توحيد و ساير اصول دين و خاصّه مقام ولايت كبرى و ساير معتقدات اهل حق) براى كسى كه سابقاً (به حسب دين پدر و مادر و ملتش) مسلمان بوده است، موجب ارتداد است و احكام مرتد را دارد، و دشمنى كردن و از جمله آن جسارت؛ موجب مشمول احكام ناصبى بر او مى شود، ولى تحقيق براى اثبات ايمان يا كفر يا ارتداد يا نصب لازم نيست، و فقط در صورت قطع و يقين به موردي، احكام مربوطه بر آن حمل مى گردد، و قبل از آن به حكم عموم مسلمين است و كلاّ ارتباطى كه ضرورت دين يا خير دين شخص يا طرف مقابل در آن نباشد؛ بلكه زمينه تأثر و انفعال يا تشويق انحراف منحرف نيز بشود جايز نيست، اين اجمال تكليف است و موارد مختلف احكامش ممكن است متفاوت باشد. [شمارة ثبت: (854) منبع: المسائل القمّيّة]

[najm152]

سؤال:
بهائيهايي كه در شهر و بلاد مسلمين زندگي مى كنند آيا مال و جانشان محفوظ است؟ يا اگر كسي متعرض آنها بشود اشكال ندارد؟

جواب:
در صورتي كه در مقام اخلال و مفسده نباشند، و تعرض به آنها مستلزم مفسده باشد مجاز نيست. [شمارة ثبت: (345) منبع: المسائل الخراسانية]

[najm152]

سؤال:
ارتباط با افراد مسلمان ولى فاسق؛ كه مشروبات الكلي مصرف مي كنند چگونه بايد باشد؟ و در صورت تماس بدني (دست خيس) با آنها؛ آيا طرف مقابل نجس مي شود؟

جواب:
اگر متجاهر به آن عمل خلاف بوده؛ از ارتباط با وى پرهيز كنند، و در صورت اضطرار، اگر بدانند كه مصرف كرده، و دست او هم آلوده شده است؛ پس تا علم به تطهير آن حاصل نشده اجتناب نموده؛ و الاّ پس از تماس؛ موضع ملاقات را تطهير كنند. [شمارة ثبت: (596) منبع: المسائل الإصفهانية]

[najm152]

سؤال:
هل يجوز غيبة المسلم المخالف؟

جواب:
اظهار نظر درباره ديگران حق عرفى عقلائي است، ولو به مورد كلام راضي نباشند، و شرع مقدس اختصاصاً براي شخص مؤمن حريم ويژه أي قائل شده، و اين حق را مجاز و محدود به غير حريم مؤمن نموده، بلكه حريم مؤمن را فقط استثناء نموده است، كه: غيبت مومن به احترام ايمانش، جايز نيست. [شمارة ثبت: (347) منبع: المسائل الخراسانية]

[najm152]

سؤال:
إذا كنت مبتلي بمزاولة شخص ما بالرطوبة ولا أعرف كونه مسلما أو كافرا نجسا هل يجب علي أن أسأله أم ما الحكم؟

جواب:
ليس عليك السؤال في الفرض، بل تبني على طهارة ما مسك اذا لم يعلم بنجاسة من مسك منه. [شمارة ثبت: (355) منبع: المسائل الغروية]

[najm152]

سؤال:
ما هو تكليف من يتردد للتجارة أو الدارسة إلى الدول غير الاسلامية كأوروبا مثلا؟ علما إلى حياتهم اليومية لاتكاد تخلو من المماسة بالرطوبة المسرية، خصوصا لدى الطبيب أو الحلاق أو المكوى، وفي حالة هطول المطر وغيرها مما يصعب إحصاؤها؟

جواب:
المذكور في الفرض ممن يدّعي متابعة الأنبياء السابقين (عليهم السلام) مالم يعلم بكونه حربيّا و معاديا للإسلام وأهل الإيمان، ومباشرته بالنجاسات؛ فهو محكوم بالطهارة، وتشمل أكثر الموارد ومنها المفروض غالبا. [شمارة ثبت: (390) منبع: المسائل الغروية]

[najm152]

سؤال:
حكم خوراكيها و موادى مانند عطر و ادكلن هايى كه از خارج وارد مى شود چيست؟

جواب:
موادّى كه از بلاد خارجه مى آورند در صورتى كه فاقد خبائث و ارجاس (از جمله الكل و اجزاء مردار و سگ و خوك و ومانند آن) باشد؛ محكوم به طهارت است و با ترتيبات رايج در اين عصر، اجزاى اشياء نوعاً معلوم و ظاهر است، و با اندك تأملي واضح بوده و بيش از اين احتياج به تفحص ندارد. [شمارة ثبت: (2) منبع: المسائل القمّيّة]

[najm152]

سؤال:
ما حكم الجلود المستوردة من الدول الغير إسلامية كالامريكية والاوروبية؟ وما حكم لبس الساعة التي لها حزام من جلد أو حزام البنطلون أثناء الصلاة؟ وكذلك هل يجوز حمل محفظة النقود (الجزدين) في أثناء الصلاة في الجيب؟

جواب:
ما لم يعلم بتذكية حيوانات تلك الجلود تذكية شرعية لا تصح الصلاة والعبادة فيها بأي صورة من الصور المذكورة، كما لا تصلح استعمالها في أماكن العبادة، نعم إن علم بعدم تذكيتها ولكنها كانت مدبوغة فمحكوم بالطهارة، إلا أن تكون مصنوعة من الميتة فحكمها النجاسة وإن كانت مدبوغة. [شمارة ثبت: (371) منبع: المسائل الغروية]