تحریک الکتریکی مغز

تحریک الکتریکی مغز

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه آگوست 28, 2022 12:44 pm

بسم الله الرحمان الرحیم
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

Re: تحریک الکتریکی مغز

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه آگوست 28, 2022 3:54 pm

تحریک الکتریکی مغز (tDCS)


معرفی روش درمانی:

تحریک الکتریکی مغز (tDCS) transcranial Direct Current Stimulation نوعی روش درمانی غیر تهاجمی است که طی آن جریان مستقیم بسیار ضعیفی در حدود ۱ تا ۳ میلی آمپر بر پوست سر بیمار وارد می شود . در این روش از تحريك الكتريكي مغز استفاده مي شود اين روش سالم و بسيارپر كاربرد است

این جریان ضعیف نمی تواند سبب ایجاد پتانسیل عمل شود ولی می تواند آستانه‌ی تحریک پذیری آن‌ ها را بیشتر یا کمتر (بسته به شرایط جریان الکتریکی عبور داده شده) می‌کند .
عبور جریان الکتریکی از داخل مغز با استفاده از قرار دادن الکترودهای مثبت و منفی روی جمجمه به فرایند درمان مشکلات و اختلالات مدنظر کمک می کند.

اين جريان الكتريكی پيوسته تحریک پذيری نورونی را در نواحی خاصی از مغز را افزايش يا كاهش می دهد. اين تغيير در تحریک پذيری نورونی به تغيير در عملكرد مغز منجر می شود.
این روش تحریک مغزی غیر تهاجمی موجب تغییر انعطاف پذیری عصبی و تحریک پذیری نورونی در نواحی مختلف مغز و در نتیجه منجر به تغییر فعالیت های مغز می شود.

مطالعات آزمايشگاهی بی خطر بودن تحریک الکتریکی مغز را برای كودكان و بزرگسالان تأييد كرده اند اگرچه ممکن است عوارضی مانند سردرد، سوزش در ناحيه زير الكترودها و خستگی رخ دهد که معولا طی چند ساهت تا چند روز برطرف می شود.

Image

تاریخچه:
طرح‌ریزی اولیه تحریک الکتریکی مغز tDCS به بیش از ۱۰۰ سال پیش برمی‌گردد. تعدادی آزمایش ابتدایی با استفاده از این تکنیک بر روی نمونه‌های حیوانی و انسانی پیش از قرن ۱۹ انجام شده بود. Luigi Galvani و Alessandro Volta دو تن از محققانی بودند که از این تکنولوژی جهت شناسایی منبع الکتریسیته سلول‌های حیوانی استفاده کردند. در سال ۱۸۰۴، Aldini مطالعه‌ای در خصوص کاربرد تحریک الکتریکی مغز tDCS شروع کرد که در بهبود خلق و خوی افراد افسرده موثر بود.
در سال‌های دهه ۱۹۶۰ شخصی به نام آلبرت توانست نشان دهد که tDCS با تغییر تحریک‌پذیری قشر مغز، عملکرد مغز را مورد تاثیر قرار می‌دهد. او همچنین کشف کرد که تحریک مثبت و منفی آثار متفاوتی بر تحریک‌پذیری قشر مغز دارند. اگرچه این یافته‌ها برای استفاده بالینی از tDCS مهم بود، اما با توجه به کم شدن دوباره تحقیقات در این زمینه، دارودرمانی خود را به عنوان روشی موثرتر در درمان نشان داد.
این استدلال تا عصر حاضر ادامه داشت تا اینکه با افزایش علاقه نسبت به مطالعات در خصوص کارکردهای اساسی مغز و کاربردهای درمانی، این روش به اندازه روش‌های جدید تحریک مغزی مانند تحریک مغناطیسی مغز TMS و تکنیک‌های جدید تصویربرداری مغزی مانند تصویربرداری عملکردی fMRI مجددا رونق گرفت.


در سال ۴۳ پس از میلاد، لارگوس اسکریبنیوس[۱]، پزشکی از امپراطوری کلودیوس روم، درمورد استفاده از اژدرماهی (انرژی الکتریکی) در درمان نقرس و سردرد توضیحات دقیقی ارائه کرد. از آن زمان بسیاری از دانشمندان مجرب درزمینه استفاده از تحریک الکتریکی، امیدوارند که از این طریق بتوان انواع بیماری¬ها را درمان کرده و حتی افراد را به زندگی عادی بازگرداند.
اختراع باطری عاملی بود که تحریک جریان مستقیم را ممکن ساخت. در سال ۱۷۵۵، پزشک فرانسوی چارلز لوروی، سیم¬هایی را اطراف سر مردی نابینا به امید بازگرداندن بینایی او، پیچید.
دِباخن بولگن[۲] برای اولین بار به¬صورت دقیق و مظم از برق برای تشخیص و درمان بیماری استفاده کرد. او حتی توانست با استفاده از صورتی ابتدایی از
شوک الکتریکی قلب، زنی را که دچار مسمومیت با اکسید کربن شده ¬بود و در حالت اغما قرارداشت، از مرگ نجات دهد.
در ایالات متحده امریکا در سال ۱۸۷۱، بیرد و راک ول کتاب خود را درمورد مصارف پزشکی برق، منتشر کردند. آن¬ها استدلال¬هایی مبنی بر استفاده از گالوانیزه کردن[۳] (معدل با تحریک با جریان مستقیم در آن زمان) برای انواع نشانه¬ها ارائه کردند (شکل ۲).

Image

در اواخر دهه ۱۷۰۰ و اوایل دهه ۱۸۰۰ میلادی، جیووانی آلدینی (برادرزاده گالوانی) گزارش آزمایشاتی را ارائه کرد که در آن¬ها از گالوانیزه کردن برای درمان روان¬پریشی، افسردگی و زنده کردن مردگان استفاده شده ¬بود. سپس او راه شعبده بازی را در بازگرداندن اجساد به زندگی در پیش گرفت و همین امر وجهه تحریک الکتریکی را برای ۱۰۰ سال آینده به خطر انداخت. در دهه ۱۹۶۰ تحقیقات حیوانی انجام شده با تحریک جریان مستقیم خفیف روی قشر مغز نشان داد که فعالیت¬های عصبی می¬توانند سریعاً تغییر کنند و این تغییرات برای چند ساعت باقی بمانند. این تحقیقات به¬عنوان خاستگاه حقیقی تحریک فراجمجمه¬ای با جریان الکتریکی مستقیم محسوب می¬گردد (tES).

بخش اعظم تحقیقات مربوط به tES توسط نیچه و همکارانش در دانشگاه گاتینگن آلمان انجام شده¬است. دیگر نویسندگان نیز ده¬ها مطالعه در هرسال منتشر کردند. سراسر سال¬های ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۸ پوشیده از تحقیقاتی است که پیشینه کار با tES را نشان می¬دهد. این تحقیقات توسط نیچه و همکارانش به¬طور کامل طبقه¬بندی شده¬اند.
در حدود سال ۲۰۰۵ علاقه¬مندی به tES افزایش یافت. براساس گزارشات سایت Pubmed (تصویر ۳ را مشاهده کنید)، در طول سال¬های ۲۰۰۰ تا نوامبر۲۰۱۳، بیش از ۱۴۵۹ مطالعه با این روش انجام شده¬است.

Image

جدول ۱ موضوع اصلی مقالات و تعداد تقریبی مطالعات انجام شده را نشان می‌دهد. حدود ۷۵ درصد از تحقیقات tES روی افراد سالم انجام شده¬است و هدف این تحقیقات صرفاً مشاهده تأثیرات انواع مختلف مونتاژها بر روی قسمت‌های مختلف سر، با جریان¬ها و چگالی جریان¬های مختلف بوده¬است. ۲۵ درصد باقی¬مانده نیز در جهت بررسی کاربرد tES در درمان بالینی بوده ¬است. در این مطالعات عمدتاً گروه آزمایش شامل افرادی است که دچار سکته مغزی، درد، افسردگی و همچنین برخی علائم حرکتی و روانی بوده¬اند.

جنبه های فنی tES
الکترود مثبت آند نامیده می¬شود. نظریه مشهوری در این زمینه بیان می¬کند که تحریکات مثبت، نورون¬های محلی را دِپلاریزه می¬کند، به این معنی که با تغییر در ولتاژ آن¬ها به میزان ۵ تا ۱۰ میکروولت، نورون¬ها را از حالت پتانسیل استراحت با ولتاژ ۶۵ میکروولت به ولتاژ ۵۵ میکروولت می¬رساند. در نتیجه نورون¬ها به ورودی¬های کمتری از طریق دندریت¬هایشان برای شروع فعالیت (دِپلاریزاسیون) احتیاج دارند. الکترود منفی که کاتد نامیده می¬شود، نورون-ها را کمی هایپرپلاریزه می¬کند و درنتیجه نورون به ورودی¬های بیشتری از دندریت برای شروع فعالیت احتیاج پیدا می¬کند. استگ و همکارانش (۲۰۰۹)، با استفاده از طیف نمای تشدید مغناطیسی مشاهده کردند که تحریک مثبت میزان گابا (تعدیل¬کننده عصبی مهاری) را در محل تحریک افزایش می¬دهد که نتیجه آن افزایش فعالیت نورونی است، درحالی که تحریک منفی عمدتاً باعث کاهش میزان گلوتامات (تعدیل¬کننده عصبی تهییجی) محل تحریک و در نتیجه کاهش فعالیت نورونی می¬شود. همچنین نشان داده شده ¬است که تحریکات آندی باعث افزایش جریان خون مغز (ژنگ و همکاران، ۲۰۱۱) و امواج مغزی بتا و گاما (کیسر و همکاران، ۲۰۱۱) می¬شود. تحریکات کاتدی جریان خون مغزی را کاهش می¬دهد درحالی که فعالیت امواج مغزی دلتا و تتا را افزایش می¬دهد. به‌صورت تجربی (براساس اندازه¬گیری-هایی که با fMRI یا PET انجام شده ‌است) فعالیت مغز زیر الکترود آند، هنگامی که چگالی جریان (تراکم آمپر تحت الکترود) از ۴۰ میکروآمپر بر سانتیمتر مربع (۲۶۰ میکروآمپر بر اینچ مربع) تجاوز کند، حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد افزایش می¬یابد. کاتد فعالیت مغز زیر الکترود را در چگالی جریان ذکر شده، ۱۰ تا ۳۰ درصد کاهش می¬دهد.

از آنجا که اکثر فعالیت¬ها نیازمند افزایش عملکرد مغز است، تحریک آندی رایج¬ترین نوع tES می¬باشد (درد از این قاعده مستثنی است).
الکترود تحریک کننده، الکترود فعال نامیده می¬شود، درحالی¬که الکترود غیرفعال، رفرنس نامیده می¬شود. در اکثر تحقیقات الکترود رفرنس روی contralateral orbit (بالای چشم راست یا چپ) قرار می¬گیرد. با این حال در اکثر مطالعات توجهی به تأثیرات مهاری یا تقویتی الکترود رفرنس روی نقطه¬ای که قرار دارد، نشده¬است. برخی از مطالعات اخیر، و به¬خصوص مطالعه¬ای که توسط نیچه و همکارانش (۲۰۰۷) انجام شده، نشان می¬دهد که بهتر است الکترود تحریکی کوچک و الکترود رفرنس بزرگ باشد. از این طریق می¬توان جریانی با چگالی بیشتر تحت الکترود درمانی و چگالی کمتر تحت الکترود رفرنس داشت. این آرایش امکان قرار دادن الکترود رفرنس را روی هر نقطه¬ای از پوست سر، بدون ایجاد تأثیری بر عملکرد مغز فراهم می¬کند. اکثر مطالعات، از تحریکی در حدود ۱ میلی¬آمپر در الکترودی با سایز ۷ سانتیمتر در ۷ سانتیمتر (۴۹ سانتیمتر مربع) استفاده می¬کنند. فرنی و همکارانش در دانشگاه هاروارد توصیه می¬کنند از شانه فرد برای الکترود رفرنس استفاده شود. من نیز با قراردادن رفرنس روی شانه موافقم مگر در مواردی که الکترود فعال (آند) برای درمان افسردگی روی بخش خلفی جانبی قشر پیش¬پیشانی (نقطه ۳F در مونتاژ ۱۰-۲۰) و کاتد روی ۴F قرار می¬گیرد.

نیچه و پائولس (۲۰۰۰) دریافتند که حداقل چگالی جریان ۱۷ میکروآمپر بر مترمربع لازم است تا نورون¬های حرکتی تحریک شوند. مطالعاتی که روی دیگر نقاط مغز انجام شده نیز، پیشنهاد می¬کند ۲۰ تا ۲۵ میکروآمپر بر مترمربع برای تحریک نورون¬های تحت الکترود لازم است. یک مطالعه درمورد افسردگی نشان داد که تحریک آندی روی ۳F با استفاده از ۱ میلی¬آمپر در الکترود ۳۵ سانتیمترمربع (۲۸ میکروآمپر بر سانتیمترمربع) کاهش افسردگی را در پی دارد.
لایر و همکارانش مشاهده کردند که تحریک روی قشر پیش¬پیشانی چپ با جریان ۱ میلی¬آمپر، تأثیری بر روانی کلام ندارد، اما با جریان ۲ میلی¬آمپر (چگالی جریان ۲۰ میکروآمپر بر سانتیمترمربع در مقابل ۴۰ میکروآمپر بر سانتیمترمربع)، بهبود قابل توجهی ایجاد شده¬است. دو مطالعه بر روی افسردگی، توسط بوگیو و همکاران، ۲۰۰۷ و ۲۰۰۸ نیز از ۲ میلی¬آمپر استفاده کرده¬ اند.

انواع تحریک در tES
tES دارای چند زیر شاخه است:
• تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم (transcranial direct Current Stimulation-tDCS)
• تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان متناوب (transcranial Alternating Current Stimulation-tACS)
• تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان پالس (transcranial Pulsed Current Stimulation-tPCS)
• تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم-نوسانی (Oscillatory transcranial Direct Current Stimulation-OtDCS)
• تحریک فراجمجمه ای با نویز رندوم (transcranial Random Noise Stimulation)


تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم (transcranial direct Current Stimulation-tDCS)
در این نوع تحریک، جریان ثابتی بین ۱/۰ تا ۲ میلی آمپر ارائه می شود. به جهت کاهش احساس نامطلوب از ارائه جریان به سر مراجع، جریان براساس یک شیب به تدریج و طی چندین ثانیه (معمولا ۳۰ ثانیه) افزایش یافته تا به مقدار تعیین شده توسط ذرمانگر برسد. سپس در کل زمان تحریکف جریان ثابت خواهد ماند. در زمان پایان جلسه نیز جریان به تدریج کاهش می یابد تا به صفر برسد.

Image

در این نوع تحریک پارامترهای زیر قابل تنظیم است:
Image


تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان متناوب (transcranial Alternating Current Stimulation-tACS)
در این نوع تحریک، جریان تنظیم شده به صورت موج سینوسی و براساس فرکانس تعیین شده ارائه می گردد. تحریک tACS همراه با افزایش فعالیت امواج مغزی است. مثلا تحریک با فرکانس ۱۰ هرتز سبب افزایش موج آلفا در مغز می شود.

Image

در این نوع تحریک پارامترهای زیر قابل تنظیم است:
Image

تحریک فراجمجمه ای با جریان پالس (transcranial Pulsed Current Stimulation-tPCS)
در این نوع تحریک، جریان تنظیم شده به شکل پالس ارائه می گردد. تنظیم فرکانس بر روی ۲۰ هرتز با Duty cyc. برابر با ۵۰ درصد، پالسی الکتریکی به مدت زمان ۵۰ میلی ثانیه در پی خواهد داشت که ۲۰ میلی ثانیه آن تحریک و ۲۵ میلی ثانیه دیگر عدم تحریک است.

Image

در این نوع تحریک پارامترهای زیر قابل تنظیم است:
Image


تحریک الکتریکی فراجمجمه ای با جریان مستقیم-نوسانی (Oscillatory transcranial Direct Current Stimulation-OtDCS)
زمانی که در تحریک tACS برای جریان خروجی، مقداری offset تنظیم می کنیم (مثلا ۵/۰ میلی آمپر)، جریان خروجی شامل یک جریان مستقیم به مقدار ۵/۰ میلی آمپر و مابقی جریان به صورت سینوسی براساس فرکانس تعیین شده خواهد بود.

Image


تحریک فراجمجمه ای با نویز رندوم (transcranial Random Noise Stimulation)
در این نوع تحریک، جریان تنظیم شده با فرکانسهای رندوم بین ۱ تا ۲۰۰ هرتز و بر اساس توزیع گوسی ارائه می شود.

Image

در این نوع تحریک پارامترهای زیر قابل تنظیم است:
Image
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

مکانیسم درمانی:

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه آگوست 28, 2022 5:08 pm

مکانیسم درمانی:
اصول کار به این صورت است که دو الکترود یکی قطب مثبت و دیگری قطب منفی از طریق یک پد اسفنجی که با محلول رسانا خیس شده است بر روی سر قرار می‌گیرند. جریان الکتریکی توسط این الکترودها پس از عبور از نواحی مختلف (پوست سر، جمجمه و …) خود را به سطح قشر مغز می‌رساند. جریانی که به این ناحیه رسیده نورون‌ها را دارای بار الکتریکی کرده و باعث ایجاد قطب مثبت و منفی می‌گردد که منجر به تغییر فعالیت آن ناحیه می‌شود.
بنا به اختلالی که وجود دارد در انجام این روش باید موارد زیر مشخص شده باشد:
• شدت جریان الکتریکی، مدت و جهت آن
• محل قرارگیری هر یک از الکترودها
• اندازه پدهای اسنفجی مورد استفاده
• تعداد جلسات
پس از مدتی از رایج شدن tDCS، رویکرد جدیدی معرفی شد که در آن به جای استفاده از دو پد، از تعدادی الکترود با اندازه‌های کوچک‌تر جهت هدف قرار دادن ساختارهای قشری خاص استفاده می‌شود. این رویکرد به نام tDCS با کیفیت بالا (HD-tDCS) شناخته می‌شود. در یک مطالعه مقدماتی مشخص شد که HD-tDCS نسبت به روش معمول تغییرات بیشتر و طولانی‌تری در تحریک‌پذیری قشر حرکتی دارد.


انواع تحریک:
سه نوع تحریک الکتریکی مغز وجود دارد: تحریک مثبت (anodal)، منفی (cathodal) و ساختگی (sham). در تحریک مثبت یا anodal، تحریک‌پذیری عصبی منطقه مورد نظر افزایش می‌یابد؛ حال آنکه در تحریک منفی برعکس این مسئله صورت می‌گیرد. حالت ساختگی نیز برای گروه کنترل در مطالعات مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این حالت تحریک کوتاهی صورت می‌گیرد و پس از آن متوقف می‌شود. در این حالت فرد متوجه نمی‌شود چه مدت تحریک بر روی وی صورت گرفته است. بوسیله وجود این حالت است که محققان می‌توانند اثر واقعی این روش را در مقایسه با اثر تلقین و یا دارونمایی آن مشخص نمایند.
یکی از مهم‌ترین ابعاد این روش، قابلیت آن در دستیابی به تغییرات صورت گرفته در قشر مغز حتی پس از پایان تحریک است. مدت این تغییرات به طول مدت تحریک و همچنین شدت تحریک بستگی دارد. عملکرد مغز با توجه دپولاریزاسیون و یا هیپرپولاریزاسیون اتفاق افتاده در پتانسیل استراحت غشاء تغییر می‌یابد.

Image

مکانیسم اثر :TDCS

الف- از طریق تاثیر بر کانال های یونی:

زمانیکه جریان الکتریکی از طریق الکترود مربوط به TDCS در روی پوست سر محکم شده ودستگاه روشن باشد،این جریان الکتریکی ضعیف که بین /۵ تا ۲ میلی آمپر شدت جریان دارد واز پوست و مو واستخوان جمجمه ومننژها ومایع مغزی نخاعی عبور می کند تا به سطح قشر مغز می رسد ، در ناحیه قشر مغز ودر خارج سلول موجب تغییر ولتاژ می شود که این تغییر ولتاژباعث تغییر در پتانسیل مامبران سلول می شود که این تغییر در نتیجه ورود وخروج یون های کلسیم ویا سدیم به داخل سلول انجام میشود که در صورت تحریک با قطب آند منجر به دپولاریزاسیون وافزایش فعالیت نورونی می شود وبا قطب کاتد منجر به هیپرپلاریزاسیون وکاهش فعالیت نورونی میشود.

Image

ب- تاثیر درمانی TDCS از طریق اثربرنوروترانسمیترها :

نوروترانسمیتر گلوتامات خاصیت تحریک کنندگی و نوروترانسمیترGABA خاصیت مهاری دارد وبا مطالعاتی که توسط Magnetic resonance spectroscopy صورت گرفته دانشمندان به این نتیجه رسیده اند که تحریک با قطب آند توسط TDCS منجر به کاهش میزان GABA وتحریک با قطب کاتد TDCS در ارتباط با کاهش هردو نوروترانسمیتر GABA وگلوتامات است . در ضمن مکانیسم دوپامینرژیک ممکن است اثرات (NMDA) (ان- متیل – دی – اسپارتات) را تحت تاثیر قرار دهد.

ج- تاثیر درمانی TDCS بر(RCBF) یا(Regional cerebral blood flow)

میزان جریان خون موضعی مغز را میتوان توسط اندازه گیری غلظت Oxyhemoglobin با اشعه مادون قرمز محاسبه کرد که ثابت شده به دنبال تحریک با قطب آند توسط دستگاه TDCS این ماده افزایش می یابد که یکی از نشانه های مربوط به میزان جریان خون می باشد و این افزایش غلظت اکسی هموگلوبین تا۱۰-۸ دقیقه پس از قطع تحریک الکتریکی نیز دوام دارد وبا تحریک توسط کاتد اثر ناچیزی به میزان جریان موضعی مغز دارد.


تاثیر TDCS بر نواحی ناتوانی نواحی مختلف قشر مغز:
 مرکز تکلم : که از TDCS می توان برای درمان اختلالات تکلمی استفاده کرد.
 اختلالات حسی
 تاثیر بر چگونگی تصمیم گیری ها : که دستگاه TDCS می تواند بر چگونگی اتخاذ تصمیم موثر باشد.
 حافظه : از این دستگاه می توان برای افزایش قدرت حافظه با بکارگیری پروتوکل های مخصوصی استفاده شود.
 دردهای هیجانی
 کاهش دردهای مزمن
 درمان وکاهش درد درفیبرومیالژی
 بازتوانی قدرت حرکتی به دنبال سکته مغزی
 برای کاهش اشتیاق مصرف مواد مخدر پس از ترک کردن در افراد مبتلا به سوء مصرف مواد
 بیماری افسردگی


Image


تاثیر TDCS بر توان بخشی بیماران :

TDCSدستگاه ساده ای است که توسط باتری ۹ ولتی تغذیه می شود و جریان الکتریکی ضعیفی تولید می کند که بین ۵/۰ تا ۴میلی آمپر می تواند متغیر باشد ولی شدت جریانی که معمولا در درمان با این دستگاه مورد استفاده قرار می گیرد، بین ۵ /۰ تا ۲ میلی آمپر است ، این دستگاه دارای دو قطب آند وکاتد می باشد که این دو قطب توسط دو عدد الکترود اسفنجی که توسط محلول آب ونمک ۹% خیس شده اند و توسط بست های مخصوصی بر روی سر ویا در جاهای دیگر بدن محکم می شوند ،این روش درمانی که کاملا غیر تهاجمی و بدون عارضه است یکی از روش های درمانی نوروتراپی است . دردستگاه TDCS قطب آند خاصیت افزایش فعالیت نورونی ویاخاصیت تحریک پذیری نورون ها را دارد ولی قطب کاتد برعکس، خاصیت کاهش فعالیت نورونی ویا خاصیت مهاری دارد.


 بلوک دیاگرام

Image


tDCSدرمغز چگونه کار می کند؟
اینکه دقیقا در مغز و در حین tDCS چه می گذرد نا مشخص مانده است. به هر حال، آزمایشات بر روی حیوانات ، انسان و حتی شواهد ثبت شده مستقیم از نورون های موارد آزمایش شده، یک توضیح کلی را پیش رو می گذارد. آند (منفی) مکانی است که الکترون ها وارد مغز می شوند. کاتد (مثبت) جایی است که الکتریسیته از مغز خارج می شود . بنابراین، یک بار منفی در زیر کاتد تحریک کننده، زمانی که الکترون ها رای داخل شدن به الکترود تحریک کننده تجمع می کنند، ایجا
یک کاتد کوچک تر میتواند بار کانونی تری را به ناحیه مورد نظر در مغز برساند واین زمانی است که بار بیشتری در درب خروجی تجمع کرده است. بنابراین، می توان اندازه ی ناحیه ای از مغز، که تحت تاثیر قرار می گیرد را، به وسیله تغییر اندازه الکترود کاتدی و یا با تغییر اندازه یا محل الکترود آندی، شکل داد یا کنترل کرد

اثرات رفتاری آنچه در زیر کاتد تحریک کننده اتفاق می افتد، الزاما با آن روشنی که انتظار داریم نیست. در بیشتر مطالعات، ناحیه ای که زیر آند قرار گرفته است تحریک و ناحیه ای که زیر کاتد قرار دارد مهار می شود. برای مثال، تحریک نواحی مختلف قشر حرکتی، باعث ایجاد چنین اثرات رفتاری می شود. این روش به عنوان درمان سکته به کار گرفته می شود.
سر انسان یک هادی ضعیف الکتریسیته است. به علاوه، حداقل ۵۰ درصد جریان در بافت های پیرامونی از دست می رود. به همین خاطر است که می توان از الکتریسیته بسیار کمتری، در زمانی که از جمجمه میگذرد و به طول مستقیم نورون ها را لمس می کند، استفاده کرد (مانند DBS یا TMS که در آن ها میدان مغناطیسی از جمجمه عبور داده می شود)
منطق علمی tDCS، عبور جریان الکتریکی از داخل مغز با استفاده از قرار دادن الکترودهای مثبت و منفی روی جمجمه است. بر این اساس می توان پیش بینی کرد که متغیرهای مهم برای دستیابی به اثرات دلخواه شامل موارد ذیل می شوند:

-۱ شدت جریان: طبیعی است که هر چه میزان جریان الکتریکی بالاتر باشد اثرات بیشتری مورد انتظار خواهد بود. جریان از الکترود آنود (قطب منفی ) به الکترود کاتد (قطب مثبت) برقرار میگردد.

۲- شکل و اندازه الکترود: می توان گفت مهم تر از شدت جریان، چگالی جریان گذر کرده از مغز می باشد. چگالی یا تراکم جریان در واقع معرف میزان جریان عبوری از هر سانتی متر مربع است. در اکثر مطالعات، تراکم ۰،۰۲۹ تا ۰،۰۸ میلی آمپر در هر سانتی متر مربع مورد استفاده قرار می گیرد . بر این اساس شکل و اندازه الکترود، شاخصی تعیین کننده خواهد بود. در عموم مطالعات به چاپ رسیده از الکترودهای ۲۵ الی ۳۵ سانتی متر مربعی استفاده شده است. برای برقراری اتصال مناسب بین دو الکترود و جمجمه از خیس کردن الکترود با آب معمولی یا محلول NaCl (غلظت ۱۵ الی ۱۴۰ میلی مول) یا کرم های مخصوص استفاده می گردد. البته چند شرکت تولید کننده، الکترودهایی بدون نیاز به مواد اضافی جهت اتصال به جمجمه معرفی نموده اند.

-۳ محل قرارگیری الکترود: با توجه به اندازه به کار رفته و اصول فنی tDCS نمی توان دقت مکانی زیادی از آن انتظار داشت. اما تاثیر گذاری منطقه ای، در حد قشر حرکتی راست یا چپ و یا قشر پره فرونتال راست یا چپ امکان پذیر است. پژوهش ها نشان می دهد الکترود آند منجر به افزایش و الکترود کاتد منجر به کاهش فعالیت نواحی سطحی قشر مخ می گردد. بر این اساس می توان گفت در به کار گیری tDCS در واقع یک ناحیه در قشر مخ تحریک و یک ناحیه مهار می گردد.

۴- طول برقراری جریان: بدیهی است که با افزایش طول دوره جریان و یا شدت جریان می توان انتظار اثرات بیشتری را در tDCS انتظار داشت. اما با توجه به گسترش دامنه نواحی تحت تاثیر در اثر افزایش شدت جریان و تحریک شدن نورون های لایه های زیرین و ایجاد اثرات غیر قابل کنترل و ارزیابی، ترجیح داده می شود برای افزایش اثر ، طول دوره آن افزایش یابد.
در برقراری جریان با tDCS درحد چند ثانیه اثرات ایجاد شده بلافاصله بعد از قطع جریان از بین می روند. در کاربرد tDCS درحدود ۱۰ دقیقه (عموم مطالعات از بازده حدود ۹ الی ۱۳ دقیقه استفاده می کنند) اثرات ایجاد شده تا حدود یک ساعت باقی می ماند.

Image

مطالعات tES
قشر پیشانی
تعداد بسیاری از مطالعات درمورد قشر پیش¬پیشانی خلفی جانبی (DLPFC) اطراف نقطه ۴F انجام شده¬است. تحریک آندی (ve+) همزمان با تحریک کاتدی (ve¬-) بر ۳F کاهش رفتارهای خطرزا را نشان داده ¬است؛ درحالی¬که تحریک آندی به¬تنهایی تأثیرگذار نبوده ¬است (فکتو و همکاران، a۲۰۰۷و b۲۰۰۷). مطالعه انجام¬شده توسط بیلی و همکارانش (۲۰۰۸) نشان داد که تحریک کاتدی در نقطه ۴F با رفرنس آندی روی استخوان ماستوئید طرف مقابل، تکانشگری را ۲۱۵ درصد افزایش می¬دهد. پاسخ¬های الکتریکی پوست در شرایط شبیه¬سازی شده به سواری با ترن هوایی، ۱۶۴درصد افزایش می¬یابد که نویسندگان آن را اثر «حضور در زمان حال» معرفی می¬کنند. هر چند این حالت ممکن است به دلیل فقدان بازداری ناحیه پیش¬پیشانی بر آمیگدال روی دهد (لدو، ۱۹۹۶). تحریک کاتدی در نقطه ۴F و قراردادن الکترود رفرنس روی orbital چپ، بهبود رفتار اجتماعی را در افرادی که تمایلشان به تنبیه رفتارهای تبعیض¬آمیز به میزان قابل ملاحظه¬ای کاهش یافته، به بار می¬آورد (ناک وهمکاران، ۲۰۰۸). تصویر ۸ جایگاه الکترود را روی ناحیه ۳F برای افزایش مهارت¬های سازمان¬دهی و برنامه¬ریزی (اسمیت و کلیترو ، ۲۰۰۹) و کاهش افسردگی نشان می¬دهد. اگر نقشه مغزی فعلیت بالای بتا را در قشر پیشانی راست نشان دهد، ممکن است الکترود کاتد هم¬سایز برروی DLPFC راست یعنی ۴F قرارگیرد. در مطالعات پیشین، تحریک همزمان آندی ۳F و کاتدی ۴F، ولع سیگار [به میزان ۲۱ درصد] (فرنی و همکاران، ۲۰۰۷)، ولع الکل (بوگیو و همکاران، ۲۰۰۸) و غذاهای مضر (فرنی و همکاران، ۲۰۰۸) را کاهش داد. اگرچه نتایج آرایش آند ۳F و کاتد ۴F بهتر بود، اما قراردادن الکترودها دقیقاً به عکس این حالت نیز، کاملاً اثربخش بود.

تصویر ۱۰ جایگاه الکترودها برای افزایش توجه را نشان می¬دهد. آند روی ۱FP یا ۲FP و کاتد نیز به¬صورت متقابل روی شانه قرارگرفته ¬است. همچنین الکترود آندی بزرگ نیز می¬تواند در عرض۱FP و ۲FP با جریان ۲ میلی¬آمپر قرارگیرد، درحالی¬که کاتد روی گردن قراردارد. چی و سیندر (۲۰۱۱)، راه مبتکرانه¬ای برای افزایش بینش[۵] یافتند. آن¬ها از یک الگوی تجربی شناخته¬شده به نام «حساب با چوب کبریت» استفاده کردند. از شرکت¬کنندگان خواسته¬شد عبارت ریاضی نادرست را که با اعداد رومی ساخته شده با چوب کبریت ارائه شده¬، ازطریق جابه¬جایی چوب کبریت از یک موقعیت به موقعیت دیگر بدون افزودن یا حذف کبریت، تصحیح کنند. بخشی از این افزایش بینش درنتیجه بازداری لوب گیجگاهی چپ می¬باشد که در تصویر ۱۱ نشان داده ¬شده ¬است.
تصویر ۱۲ جایگاه الکترودها برای افزایش سازگاری اجتماعی را نشان می¬دهد که شامل بازشناسی چهره و زبان بدن است. مطالعه انجام شده توسط کادوش (۲۰۱۰) نشان داد که تحریک آندی روی۴P با کاتد روی ۳P (تصویر ۱۳) قابلیت¬های محاسبه¬ای را افزایش می¬دهد، اما بررسی درمورد این که آیا کاتد اختلال کلامی را موجب می¬شود یا نه، انجام نشد.

مطالعات ادراک:
حداقل ۱۵ مطالعه به بررسی تأثیرات tES بر سیستم بینایی پرداخته ¬است (آنتال و پائولس ، ۲۰۰۸). نتیجه عمده برآمده از این تحقیقات این است که تحریک آندی قشر بینایی (تصویر۱۴) وضوح بینایی و زمان واکنش حرکتی بینایی را ارتقا می¬دهد، درحالی که تحریک کاتدی این قابلیت¬ها را کاهش می¬دهد. ارتقای پردازش دیداری بر ارتقای هنری، نقاشی، طراحی دکوراسیون منزل، کنترل جت، ورزش¬های فعال و غیره تأثیرگذار است. تحریک کاتدی ۱O و ۲O باعث کاهش درد میگرن شده ¬است (آنتال، ۲۰۱۱). تصویر ۱۵ جایگاه الکترودها را برای ارتقای پردازش شنیداری و تشخیص شدت صوت نشان می¬دهد (بنابراین ممکن است شما در گروه کُر بهتر بخوانید.)

مطالعات نوارحرکتی و درد:
بسیاری از مطالعات درمورد نوار حرکتی نشان می¬دهد که تحریک آندی در نقطه ۳C یا ۴C با رفرنس contralateral orbit ،کنترل حرکتی را ارتقا می¬دهد، در حالی که تحریک کاتدی آن را مختل می¬کند. مطالعه¬ای که درمورد نوار حرکتی بیماران سکته مغزی توسط لیندنبرگ و همکارانش انجام شده (۲۰۱۰)، نشان می‌دهد که با قراردادن آند روی نوار حرکتی آسیب¬دیده و کاتد روی نوار حرکتی متقابل[۶]، عملکرد حرکتی تا ۲۱ درصد ارتقا می¬یابد و برای یک هفته پابرجاست.
مطالعاتی نیز درمورد درمان درد صورت گرفته¬است. اکثر آن¬ها نشان می¬دهد که تحریک آندی نوار حرکتی (دقیقاً همانند مطالعات ارتقای حرکتی) و قراردادن کاتد به¬ صورت متقابل برای کاهش درد موثر است [تصویر ۱۶] (فرنی، ۲۰۰۶). در این¬جا جایگاه ۱A-1C درد را در بخش راست بدن سرکوب و ۲A-2C به‌ عکس آن عمل می¬کند. به ¬نظر غیرمنطقی می¬رسد که تقویت نوار حرکتی باعث کاهش درد گردد یا الکترود رفرنس روی لوب پیش¬پیشانی نقشی داشته ¬باشد. مندوکا (۲۰۱۱) دریافت که لوب پیش¬پیشانی بیش از آنچه در مطالعات قبل متصور بود، نقش عمده در تنظیم درد دارد. او همچنین دریافت هردو صورت تحریک آندی و کاتدی بر روی Supra-orbit، با قراردادن الکترود رفرنس روی گردن، درد را کاهش می¬دهد (تصویر ۱۷). تصویر ۱۸ و ۱۹ نسل سوم کاربرد tES را به¬خصوص در زبان و اختلات کلامی ناشی ازسکته مغزی ترسیم می‌کند.


کاربردها:
پژوهشگران از ضربه‌های الکتریکی این دستگاه برای درمان درد میگرن استفاده می‌کند
براى درمان عوارض پيري و باركينسون و حافظه و حتى افسردكي تاثيراتش تجربه شده
امروزه اينقدر اين امر در دنيا تجربه شده و وسايل ساده ان هم در بازار امده است كه ابتدا جزو ابزار الات نظاميان براى تمركز در كارهاى مراقبتي ووو محاسبات بالا و هرچه تمركز و پيجيدگي و دقت لازم دارد استفاده مي شد
الان به حدي وسيله اش معمولي شده كه گیمرها كه بازي اينترنتي مي كنند براى برنده شدن از ان استفاده مي كنند

Image
Image

از تحریک الکتریکی مغز tDCS در درمان اختلالاتی مانند افسردگی، میگرن، بازتوانی پس از سکته مغزی، ولع اعتیاد، وزوز گوش، پارکینسون، دردهای مزمن، اختلالات اضطرابی و اسکیزوفرنی استفاده شده است. همچنین آزمایش بر روی افراد سالم نشان داده است که این روش می‌تواند عملکرد شناختی آنان را بسته به منطقه‌ای که تحریک می‌شود افزایش دهد از قبیل توانایی‌های گفتاری و ریاضی، گستره توجه (attention span)، حافظه و …
اصول کار به این صورت است که دو الکترود یکی قطب مثبت و دیگری قطب منفی از طریق یک پد اسفنجی که با محلول رسانا خیس شده است بر روی سر قرار می‌گیرند. جریان الکتریکی توسط این الکترودها پس از عبور از نواحی مختلف (پوست سر، جمجمه و …) خود را به سطح قشر مغز می‌رساند. جریانی که به این ناحیه رسیده نورون‌ها را دارای بار الکتریکی کرده و باعث ایجاد قطب مثبت و منفی می‌گردد که منجر به تغییر فعالیت آن ناحیه می‌شود.

بنا به اختلالی که وجود دارد در انجام این روش باید موارد زیر مشخص شده باشد:
• شدت جریان الکتریکی، مدت و جهت آن
• محل قرارگیری هر یک از الکترودها
• اندازه پدهای اسنفجی مورد استفاده
• تعداد جلسات
پس از مدتی از رایج شدن tDCS، رویکرد جدیدی معرفی شد که در آن به جای استفاده از دو پد، از تعدادی الکترود با اندازه‌های کوچک‌تر جهت هدف قرار دادن ساختارهای قشری خاص استفاده می‌شود. این رویکرد به نام tDCS با کیفیت بالا (HD-tDCS) شناخته می‌شود. در یک مطالعه مقدماتی مشخص شد که HD-tDCS نسبت به روش معمول تغییرات بیشتر و طولانی‌تری در تحریک‌پذیری قشر حرکتی دارد.

اهداف و فواید
• بهبود سرعت پردازش مغز
• تقویت حافظه
• تقویت مهارت های زبانی و گفتاری
• تقویت مهارت های رياضی
• تقویت توانایی
• بهبود هماهنگی حركتی


سایر موارد کاربرد تحریک الکتریکی مغز
• اختلالات روحی افسردگی
• سردردهای میگرنی
• بازآموزی عصبی پس از سکته مغزی که نقش مهمی در توانبخشی این بیماران دارد.
• اسکیزوفرنی
• اعتیاد
• تقویت توانمندی های شناختی مانند حافظه، یادگیری و …
• وزوز گوش
• اختلال درد
• بی اشتهایی
• اضطراب
• استرس
• اختلال يادگيری
• اختلالات خواب
• اوتیسم
• آسیب های ناشی از ضایعات نخاعی
• اختلالات حرکتی ناشی از فلج مغزی
• نقص توجه و بيش فعالی


فراتر از كاربرد درماني براى تقويت كساني كه شغلشان مسلزم تمركز است رصد كننده رادراها يا حتى در مسابقات شطرنج و گيمرها ووو مفید است و کاربرد دارد

ساخت كلاهخود تابش مادون قرمز و كاربرد روزانه دوبار هر بار شش دقيقه سبب تقويت حافظه براى افراد سالم و براى مبتلايان به الزايمر موجب برگشت به وضعيت عادي و انجام كارهاى روزمره طبيعي است

در تحقيق ديگري تجربه شده است كه استفاده از نورلرزان همزمان با صدا (شبيه تلويزيون) سبب بهبودي و تقليل الزايمر است
همچنين در تحقيق ديگري ملعوم شده است كه افت فركانس امواج كاما موجب الزايمر مي شود كه تحريك و افزايش امواج كاما موجب بهبودي الزايمر مي شود

در تحقيق پنجمي نيز معلوم شده است خواب زياد روز شروع الزايمر است و اصلاح وضعيت و زمان خواب به بعد وقت عشاء تا سحر در تاريكي مطلق موجب منع الزايمر در افراد سالم و بهبودي وضعيت مبتلايان است

Image


تحریک الکتریکی مغز باعث تقویت حافظه در بزرگسالان مسن می‌شود = امیدی برای کند کردن کاهش حافظه در سنین سالخوردگی

Image

عملکرد حافظه ما با افزایش سن کاهش پیدا می‌کند و با توجه به روند سالمند شدن کلی جمعیت جهان این امر باید بیشتر بررسی شود و باید به دنبال راه‌هایی برای ارتقای حافظه باشیم و ببینیم آیا می‌توان برای مبارزه با زوال عقل و بیماری‌هایی مانند آلزایمر کارهایی بکنیم؟
یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که تحریک الکتریکی خفیف و غیرتهاجمی که از طریق کلاهخودی با الکترودهای متصل به آن اعمال می‌شود، می‌تواند برای مبارزه با اثرات پیری موثر باشد و مدارهای عصبی حافظه ما را تقویت و حفظ کند.
از نظر فنی، به این کار، جریان متناوب ترانس کرانیال یا tACS می‌گویند و تصور می‌شود که مکانیسم اثر آن همگام‌سازی امواج مغزی ما است.
در آزمایش‌هایی که توسط محققان دانشگاه بوستون انجام شد، تنها ۲۰ دقیقه تحریک در روز، برای بهبود قابل توجه در ۲ نوع عملکرد حافظه، کارایی دارد و تاثیر آن یک ماه دوام دارد.
در صورت انجام تحقیقات بیشتر، این روش شاید بتواند برای حفظ عملکرد ذهنی و حافظه در سالخوردگی عملا استفاده شود.
محققان در مقاله خود نوشته‌اند: “یافته‌های ما نشان می‌دهد که انعطاف‌پذیری (پلاستیسیتی plasticity) مغز افراد پیر می‌تواند به طور انتخابی و پایدار با استفاده از تعدیل عصبی تکراری و بسیار متمرکز مورد استفاده قرار گیرد.»

اما آزمایش چطور انجام شد؟
به ۱۵۰ فرد بین ۶۵ تا ۸۸ سال، روزانه ۲۰ دقیقه تحریک الکتریکی مغز به مدت ۴ روز متوالی داده شد. در همان زمان، از آنها خواسته شد که به ۵ لیست ۲۰ کلمه ای گوش داده و به یاد بیاورند.
بر اساس تحقیقات قبلی ، دو ناحیه خاص از مغز با فرکانس‌های مشخص مورد هدف قرار گرفتند.
تحریک لوبول جداری تحتانی مغز در فرکانس ۴ هرتز برای بهبود حافظه کوتاه مدت پاسخ داد
تحریک قشر پیشانی پشتی جانبی مغز با فرکانس ۶۰ هرتز به شرکت کنندگان کمک کرد تا کلمات ابتدای لیست‌ها را به خاطر بسپارند که نشانه ای از بهبود حافظه بلند مدت دارد.
کسانی که بدترین سطوح عملکرد شناختی را قبل از درمان تحریکی نشان دادند، بیشترین بهره را از این آزمایش بردند.
پس این کار امیدوارکننده‌ای است و نشان می‌دهد که مغز چقدر انعطاف‌پذیر و سازگار است.

با این حال آزمایش ممکن است مشکلاتی داشته باشد، مثلا مشخص نیست که بهتر شدن حافظه در مورد به یاد آوردن فهرست کلمات، واقعا قابل تعمیم به کلیه فعالیت‌های حافظه زندگی روزمره اشخاص باشد.
چیزی که ما هنوز نمی‌دانیم و در این مطالعه به آن پرداخته نشده، این است که آیا می‌توان از طریق این نوع تحریک و آموزش مغز به افرادی که به دلیل اختلال مغزی توانایی‌های حافظه دارند کمک کرد یا خیر.
زوال عقل یا دمانس در حال حاضر حدود ۵۵ میلیون نفر را در سراسر جهان گرفتار کرده که در آن مغز بیشتر از روند سالخوردگی طبیعی پیر می‌شود.
در حالی که هنوز روزهای اولیه بررسی این روش است، شروع امیدوارکننده‌ای داشته است: این فناوری غیر تهاجمی است، می تواند به سرعت اعمال شود و حداقل یک ماه دوام می‌آورد و همچنین بر روی انواع کوتاه مدت و بلند مدت یادآوری حافظه تاثر مثبت دارد.

پژوهشگران با تحریک الکتریکی مغز، حافظه افراد مسن را بهبود بخشیدند
محققان با تحریک مغز و ایجاد نوعی جریان الکتریکی در آن به مدت 20 دقیقه موفق شدند حافظه افراد مسن را بهبود بخشیدند.
محققان در مطالعه جدیدی با تحریک مغز و ایجاد نوعی جریان الکتریکی در آن به مدت 20 دقیقه موفق شدند حافظه افراد مسن را برای حداقل یک ماه تقویت کنند. این روش غیرتهاجمی و ایمن می‌تواند برای بهبود وضعیت افراد مسن مبتلا به آلزایمر یا زوال عقل گزینه مناسبی باشد.

Image

تحریک مغز با جریان الکتریکی و بهبود حافظه افراد مسن
در این مطالعه 60 داوطلب در سنین بین 65 تا 88 سال را به سه گروه تقسیم کردند. یک گروه از دستگاه استفاده کردند، اما هیچ تحریک الکتریکی به مغز آنها اعمال نشد. دومین گروه در برخی نواحی مربوط به حافظه کوتاه مدت، تحریک الکتریکی را دریافت کردند. درنهایت گروه سوم نیز در برخی نواحی مرتبط با حافظه بلند مدت، تحریک الکتریکی را دریافت کردند. به مدت چهار روز متوالی، شرکت کنندگان در حین انجام کارهای مرتبط با حافظه و خواندن فهرستی از 20 کلمه مورد بررسی قرار گرفتند.

Image

نتایج اولیه نشان داد که با تحریک مغزی، هم حافظه کوتاه مدت و هم حافظه بلند مدت در طول چهار روز بهبود یافته است. رابرت راینهارت، نویسنده این مطالعه و استاد بخش روان‌شناسی و علوم مغز دانشگاه بوستون می‌گوید:
«ما شاهد بهبود حافظه بودیم و شرکت کنندگان در این تحقیق بعد از گذشت یک ماه هنوز بهبودهایی را در حافظه خود نشان می‌دهند.»
برخلاف داروهای شیمیایی که مغز را هدف قرار می‌دهند، این سیستم الکتریکی هیچ تاثیر مخرب شیمیایی ندارد.


جمع بندی:
تحریک فراجمجمه¬ای با جریان الکتریکی مستقیم، مکان ¬وابسته بوده، مانند نوروفیدبک ممکن است برای زیر و بم کردن تنظیمات بخش¬های مختلف مغز به¬کار رود. همچنین استفاده از این روش ساده بوده و احتیاجی به توجه ثابت درمانگر ندارد، بنابراین برای درمانگر امکان گفتاردرمانی، برخی انواع بیوفیدبک و یا جمع¬آوری اطلاعات مربوط به مراجع را درطول درمان فراهم می¬کند. پیش از سال ۲۰۰۰، تعداد کمی از مطالعات دریافتند که تأثیرات tES فراتر از چند ساعت می¬باشد. با این حال در ۱۰ سال گذشته، تعداد فزاینده¬ای از مطالعات از tES به¬صورت روزانه برای یک یا دو هفته استفاده می¬کردند و سپس یک یا دو هفته پس از آن پیگیری را ترتیب می¬دادند. بسیاری از مطالعات بهبودی طولانی¬مدت را نشان داده اند. مطالعه¬ای بر روی افسردگی، پایداری تأثیرات را پس از ۳۰ روز نشان می¬دهد (که تجربیات شخصی درمانگران نیز آن را تأیید می¬کند).
باید توجه داشته¬باشید که برخی مبادلات نامطلوب نیز وجود دارد. برای مثال، ممکن است ارتقای بیش از حد بینش، باعث اختلال در تشخیص شدت صوت شود. ارتقای بیش از حد قابلیت¬های ریاضی، ممکن است منجر به آفازی ورنیکه شود. کاهش بیش از حد کارکرد لوب پیشانی راست در هنگام درمان درد، می‌تواند باعث افزایش تکانشگری و اضطراب شود، در حالی که کاهش بیش از حد کارکرد قشر پیش¬پیشانی خلفی جانبی چپ، افسردگی را به بار می¬آورد. به هر حال، براساس تحقیقات موجود و تجربیات شخصی من، گمان می‌کنم که با آموزش مناسب، tES به یک رویکرد بالینی معمول در درمان اختلالات عصبی تبدیل شود.


نکات مراقبتی در هنگام استفاده ازtDCS :

به استفاده از جریان بسیار خفیف و عدم تماس الکترودها با بافت مغز، مطالعات مختلف نشان داده اند که این روش کاملا غیر تهاجمی و بدون عوارض جدی است. تنها عارضه قابل توجهی که بعضی از مطالعات به آن اشاره کرده اند خارش محل الکترودها و قرمزی این محل پس از جلسات متعدد و طولانی در تعدادی از بیماران است که این قرمزی و خارش نه به علت آسیب بافتی بلکه عمدتا ناشی از گشادی عروق محل گذر جریان است.
عبور جریان از نواحی کنترل کننده ضربان قلب و یا تنفس در ساقه مغز می تواند از لحاظ تئوریک خطر ساز باشد. در یک مطالعه که الکترود مرجع در پاهای بیمار و الکترودهای دیگر در قشر پره فرونتال قرار گرفته بود. در یک بیمار گزارش حالت تهوع و مشکلات تنفسی ذکر شده است که بعد از قطع جریان، این مشکل نیز برطرف شده و نیاز به بستری در بیمارستان ایجاد نشده است.

ملاحضات ایمنی
بررسی¬ تاریخچه تحقیق مؤید این واقعیت است که استفاده از تحریک با شدت خفیف برای انسان بی¬خطر است و تنها عوارض جانبی نادر و خفیف در پی دارد. مطالعات مقایسه¬ای EEG و MRI نیز هیچ نگرانی آسیب¬شناختی در رابطه با استفاده از tES نشان نمی¬دهد (لایر و همکاران، ۲۰۰۵؛ نیچه و همکاران، ۲۰۰۳). هرچند بیمارانی که سابقه تشنج دارند به¬طور معمول از مطالعات فعلی مربوط به tES حذف شدند، اما هیچ نمونه¬ای از حملات صرعی ناشی از tES در انسان مشاهده نشده (پوریز وهمکاران، ۲۰۰۷) و حتی در برخی مطالعات tES برای درمان صرع نیز استفاده شده ¬است (فرنی و همکاران، ۲۰۰۶؛ سون وان، ۲۰۱۱). بی¬خطر بودن tES برای زنان باردار و کودکان هنوز مشخص نشده¬است.
رایج¬ترین شواهد عوارض جانبی tES، سوزن سوزن شدن خفیف (۷۱ درصد)، خستگی خفیف (۳۵ درصد)، احساس خارش جزئی (۴/۳۰ درصد)، بی‌قراری مختصر (۲۲ درصد) و درد خفیف (۱۶ درصد) زیر الکترودها می¬باشد (پوریز و همکاران، ۲۰۰۷). برخی افراد گزارشاتی از سردرد (۱۲ درصد)، مشکل تمرکز (۱۱ درصد)، تهوع (۹/۲ درصد) و اختلالات خواب (۱ درصد) داده¬اند (پوریز و همکاران، ۲۰۰۷). جراحاتی مانند سوختگی پوست نیز در پی استفاده از tES گزارش شده است (پالم، ۲۰۰۸) اما تنها زمانی این اتفاق روی داده است که از تکنیک¬های استاندارد پیروی نشده¬است. حساسیت بصری و مشاهده حلقه های نورانی[۴] گاهی درنتیجه قراردادن الکترودها روی جلوی سر تجربه شده¬است. این حالت چندان ناخوشایند نیست، اما با استفاده از دستگاه¬هایی که جریان را به‌ آرامی در ابتدا و انتهای هر جلسه افزایش ¬می¬دهد، می¬توان از آن اجتناب کرد. دستگاهی که انتقال جریان آن در سطوح مختلف تا حدود ۲ میلی¬آمپر بوده و با توجه به دستورالعمل¬های تحریکی موجود مورد استفاده قرارگیرد (نیچه، ۲۰۰۸) برای افراد سالم و بیماران، بی¬خطر است (لایر و همکاران، ۲۰۰۵). همچنین چگالی جریان عامل مهم دیگری در استفاده از tES است، به¬صورتی که حتی ۱ میلی¬آمپر نیز ممکن است اگر الکترود کوچک باشد یا بخشی از اسفنج خشک باشد، باعث ناراحتی قابل توجه و سوختن پوست شود.
tES شرکت Mind Alive (Oasis Pro) دستگاهی است که به¬صورت خودکار ولتاژ را براساس تغییرات مقاومت پوست، تنظیم می¬کند. بنابراین جریان همیشه یکسان باقی می¬ماند. برای مثال، اگر مقاومت پوست ۱۰۰۰۰ اهم باشد، ۱۰ ولت لازم است تا جریان ۱ میلی¬آمپر را به بدن وارد کند. اگر اتصال ضعیف شود و مقاومت پوست نیز به ۲۰۰۰۰ اهم برسد، دستگاه به¬صورت خودکار ولتاژ را به ۲۰ ولت می¬رساند تا دوباره ۱ میلی¬آمپر را به بدن فرد وارد کند. اگر اتصال بسیار ضعیف باشد دستگاه قادر خواهد بود که در مرحله¬ای که احتمال آسیب وجود دارد، به¬صورت خودکار خاموش شود.سایر دستگاههای استاندارد نیز باید این قابلیت را داشته باشند.

خطرات و عوارض جانبی:
تاکنون هیچ گونه خطری در مورد استفاده از این روش گزارش نشده است. اما از آنجایی که tDCS یک روش تحریکی است، اقدامات احتیاطی باید رعایت شود. از جمله استفاده از پروتکل صحیح و اجرای درست آن و همچنین توصیه به احتیاط بیشتر در افراد مستعد ابتلا به تشنج از قبیل صرع.
مواردی جزئی از عوارض جانبی نیز که می‌تواند حین تحریک در فرد ایجاد شود وجود دارد. این عوارض عبارتند از: سوزش پوست، پدیده Phosphene (دیدن نورهای سفید) در شروع تحریک، تهوع، سردرد، سرگیجه و خارش در زیر الکترود. در یک مطالعه که یک پروتکل بر روی ۵۰۰ نفر اجرا شده بود تنها یک تحریک پوستی خفیف و یک Phosphene به عنوان عوارض جانبی گزارش شد.
در میان روش‌های غیرتهاجمی در درمان اختلالات مختلف روانپزشکی، نورولوژی و روانشناختی می‌توان به تحریک مغناطیسی مغز rTMS،‌ نوروفیدبک و بیوفیدبک نیز اشاره کر
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

معرفی ابزار

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه آگوست 28, 2022 5:16 pm

معرفی ابزار

این ابزار امروز مثل يك گجت در بازار خارج هست و اينجا هم چه بسا به اسم آن عنوانش مطرح باشد
يعني علاوه بر وسيله تشريفاتي گران قيمت در مطبها و جلسه تحريك الكتريكي مغز ووو تا اين حد كاربرد عمومي و ساده دسترس دارد
و آموزش كار با ان هم بسيار ساده است شايد در يك جلسه بشود
حتى دستور العمل ساخت ان در خانه با هزينه كم هم هست
يعني اينقدر اين وسيله ساده است با اينكه به اسم وسيله فيزيوترابي از دوازده مليون و به بالا مي فروشند يك جنبه تجاري است
و وقتي گجت آنرا در بازار جوانها استفاده مي كنند ديگربايد فهميد واقعيت مصرف و كاربرد آن چقدر وسيع و ساده است

البته اين را بدانيد تاثير آن به مقدار انجام اين تحريك است كه براى شخصي كه كمبود دارد مثل قرص ويتامين هر از گاهي مصرف بايد بكند
ولذا مطبهاي فيزيزترابي به عنوان يك درامد پيوسته از بيماران بكار مي برند
و صنايع به روز هم مثل يكوسيله همراه مانند عينك ووو آنرا عرضه كرده است
و اگر سطح آگاهي مردم بالا برود از اين استفاده مي كنند نه فقط بيماران
و البته برخي افراد؛ ساده بودن را ممكن است جدي نگيرند و همين كه بروند مطب و سه جلسه در هفته و هر جلسه هم چند صد تومان ويزيت شوند بيشتر تاثيرش را درك مي كنند
و البته شركتهاى ابزار طبي براى منافعشان انرا تيتر ووو قيمتهاى آنچناني مي دهند


در هر صورت فعال كردن اين رشته براى بكارگیري چه به عنوان ارائه خدمات طبي و يك شغل و چه آموزش عمومي براى موارد مصرف فراوان آن در جامعه خوب است
https://www.entekhab.ir/fa/news/634373
راه اندازي مركز درماني با تحريك الكتريكي مغز در تهران به اسم دانش بنيان و فقط ... بدون توضيح مكانيسم ساده آن و اينكه هر كسي يكجور درمان مي شود ووو
https://atiehclinic.com/%D8%AF%D8%B1%D9 ... rm=dep-LBS
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm


بازگشت به اقدامات طبي علوم طب جامع


Aelaa.Net