مرقد جناب آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی قدس سره

مديران انجمن: مزارات, مزارات, مزارات

مرقد جناب آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی قدس سره

پستتوسط najm137 » جمعه ژانويه 31, 2020 9:07 am

بسم الله الرحمن الرحیم
در کل 1 بار ویرایش شده. اخرین ویرایش توسط najm137 در دوشنبه فبريه 03, 2020 4:25 am .
najm137
 
پست ها : 1201
تاريخ عضويت: سه شنبه آپريل 19, 2011 12:37 pm

Re: مرقد جناب آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی قدس سره

پستتوسط najm137 » جمعه ژانويه 31, 2020 9:09 am

تصوير

تصوير

تصوير

تصوير

آدرس: شهر قم - بلوار زائر - حرم حضرت معصومه سلام الله علیها - راهروی مسجد اعظم در کنار مسجد بالاسر

مختصات:

34.641903,50.885518

آدرس ویکی مپیا:

http://wikimapia.org/#lang=fa&lat=34.64 ... 594510/fa/
آخرين ويرايش توسط najm137 on پنج شنبه مارس 05, 2020 7:31 pm, ويرايش شده در 4.
najm137
 
پست ها : 1201
تاريخ عضويت: سه شنبه آپريل 19, 2011 12:37 pm

مرقد جناب آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی قدس سره

پستتوسط najm137 » جمعه ژانويه 31, 2020 9:10 am

مرقد جناب آیت الله سید حسین طباطبایی بروجردی قدس سره

تصوير

توضیحات:
آیت الله بروجردی از علمای شیعه و مرجع بزرگ شیعیان و موسس مسجد اعظم مدفون در حرم حضرت معصومه سلام الله علیها می باشند.
که در راهروی مسجد اعظم در کنار مسجد بالاسر مدفون هستند.

سید حسین طباطبایی بروجردی معروف به آیت‌الله بروجردی که در 3 فروردین ماه سال 1254 هجری شمسی به دنیا آمدند و در 10 فروردین ماه سال 1340 در سن 86 سالگی دیده از جهان فرو بستند. از مراجع شیعه اهل ایران می‌باشند. ایشان به مدت هفده سال مدیر حوزه علمیه قم بودند و پس از درگذشت سید حسن طباطبایی قمی مرجعیت عامه شیعیان را به مدت نزدیک به ۱۵ سال بر عهده داشتند.

سید حسین بروجردی در ماه صفر ۱۲۹۲ در شهر بروجرد به دنیا آمدند. پدر ایشان سید علی طباطبایی و مادرشان سیده آغابیگم که هر دو بزرگوار از سادات طباطبایی بودند. نسب ایشان با ۳۲ واسطه، به امام حسن بن علی علیه السلام (امام حسن مجتبی علیه السلام) می رسد.

ایشان در ۱۰ فروردین ۱۳۴۰ هجری شمسی مصادف با ماه شوال سال 1380 هجری قمری در سن ۸۶ سالگی بر اثر بیماری قلبی درگذشت و در حرم حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها در قم به خاک سپرده شد. با این حال که او مقامی سیاسی و حزبی نداشت و به جز عراق و حجاز جای دیگری نرفته بود، خبر فوت او بازتابی وسیعی داشت، به گونه ای که دولت تعطیل و راهی قم شد و سه روز عزای عمومی اعلام شد. شهربانی کافه‌ها را بست. در عراق و پاکستان سه روز عزای عمومی، و در سوریه، لبنان و کویت عزاداری شد. بازار تهران تعطیل شد. سفیر شوروی پیام تسلیت فرستاد و بیشتر سفارتخانه‌های خارجی در تهران، در آن روز با پرچم‌های نیمه افراشته تعطیل شدند.

در زمینه تحصیلات:
ایشان پس از گذراندن مقدمات علوم در هجده سالگی، وارد دارالعلم اصفهان شدند و از ابوالمعالی، سید مدرس، سید محمد باقر درچه ایی سطوح فقه و اصول و ادبیات عرب را آموختند. همچنین چندین سال از حکیم قشقایی و حکیم کاشانی حکمت و فلسفه و کلام و منطق آموختند و پس از هشت سال اقامت در اصفهان به نجف اشرف و پس از آن بیش از ۳۰ سال در شهر خود بروجرد به تحقیق و تدریس پرداختند.
ایشان همچنین، در جریان قیام قم در زمان رضا شاه علی‌رغم حساسیت نیروهای امنیتی، در فرصتی مناسب از بروجرد خارج شده و برای همراه کردن مراجع نجف اشرف با قیام، به طرف عتبات رفته و سپس با پیام حمایت مراجع آنجا به ایران آمده ‌است.

تجربه قیام نور الله نجفی اصفهانی به عنوان مهمترین حادثه سیاسی زندگی بروجردی قبل از مرجعیت عامه تلقی می‌شود. آیت الله بروجردی، سال‌ها در نجف اشرف از آخوند خراسانی، سید محمد کاظم یزدی، مرتضی طالقانی، آقا شریعت اصفهانی در رشته خارج فقه و اصول تحصیل کرد، و خود در علوم عقلی و نقلی به مرتبه اجتهاد و استادی ارتقاء داد و در سن سی‌سالگی در ردیف استادان حوزه نجف اشرف به تدریس علما اشتغال داشتند.

آیت الله بروجردی بعد از ده سال اقامت در عتبات عالیات در سال ۱۳۲۸ از عراق وارد بروجرد شد و مدت چند سال در زادگاه خود به ترویج، تدریس و تألیف مشغول گشتند و چند سفر به حوزه قم آمد و شد نمودند که در برهه زمان در جمله مدرسین حوزه قم قرار گرفت و دیری نگذشت که پس از فوت آیت الله حائری تدریجاً در رأس استادان بزرگ حوزه قم قرار گرفتند.

تصوير

بعد از ورود به قم:
بعد از درگذشت مؤسس حوزه علمیه قم، عبدالکریم حائری یزدی و محمد حسین نائینی (ساکن نجف اشرف) در سال ۱۳۵۵ هجری قمری و نیز، درگذشت آقا ضیاء الدین عراقی در سال ۱۳۶۱ هجری قمری، مرجعیت عامه شیعه تا سال ۱۳۶۵ هجری قمری بر عهده سید ابوالحسن اصفهانی قرار گرفت. سید ابوالحسن اصفهانی در نجف اشرف ساکن بودند و مرجعیت عامه شیعه را بر عهده داشتند. همچنین در آن سالها سید حسین طباطبایی قمی در کربلا ساکن بودند و مشغول تدریس
برای طلاب حوزه کربلا بودند.

در سال ۱۳۶۵ هجری قمری سید ابوالحسن اصفهانی در نجف اشرف درگذشتند و کمتر از ۴ ماه پس از آن سید حسین طباطبایی قمی نیز از دنیا رفتند. پس از درگذشت سید ابوالحسن اصفهانی و سید حسین طباطبایی قمی، عملاً سید حسین طباطبایی بروجردی عهده‌دار مرجعیت شیعیان گشتند و این موضوع به مدت نزدیک به ۱۵ سال ادامه یافت.

دیدگاه‌های ایشان:

اندیشه تقریب مذاهب اسلامی:
سید حسین بروجردی از دارالتقریب که در سال ۱۳۲۷ در قاهره با دبیر کلی شیخ محمد تقی قمی شکل گرفت، حمایت می‌کردند. محمد واعظزاده خراسانی از شاگردانش که با دارالتقریب مصر ارتباط داشتند، می‌گویند توجه بروجردی به تقریب مذاهب اسلامی نشانگر اهتمام وی به وحدت و انسجام مسلمانان است. آیت الله بروجردی معتقد بودند که شیعه در عصر حاضر باید بر مقام علمی اهل بیت علیهم السلام تأکید ورزد و اگر شیعه به استناد حدیث ثقلین به مرجعیت علمی اهل بیت علیهم السلام اکتفا کند قادر خواهد بود همه مسلمانان را پیرامون اهل بیت علیهم السلام جمع کند.

اصلاحات ارضی:
آیت الله بروجردی یکی از مخالفان سرسخت اصلاحات ارضی بود. این مخالفت در حدی بود که محمد رضا شاه پهلوی طرح اصلاحات ارضی را تا زمان فوت وی عملیاتی نکرد. البته وی شاه را تهدید کرده بود که اگر اصلاحات ارضی را عملیاتی کند زمین بدست آمده از اصلاحات اراضی را حرام یا نجس اعلام خواهد کرد. در همان دوران بروجردی فتوای حرام بودن رادیو و تلویزیون و پپسی کولا را نیز اعلام کرد.

روش اجتهادی ایشان:
ایشان همچون علمای سلف خود مثل شیخ مفید، سید مرتضی، شیخ طوسی، شیخ طبرسی و سید محمد مهدی بحرالعلوم دارای جامعیتی در علوم اسلامی است در فقه شیوه‌ای استنباطی را به کار بردند.
شیوه ایشان در فقه بر چند محور استوار است: اهمیت به آراء قدماء، اهمیت به روایات و فتاوای، تکیه بر ادله و روایات اولیه، ریشه یابی مسائل

تألیفات ایشان:
سید حسین طباطبایی بروجردی بر کتابهای فقیه شیخ صدوق، تهذیب الاحکام، استبصار شیخ طوسی، خصال و رجال آمالی و علل الشرایع اسانیدی ضمیمه نمودند. ایشان حاشیه بر کفایه آخوند خراسانی و نهایه طوسی نگاشتند.

چند مورد از کتابهای ایشان عبارت است از:
حاشیه علی کفایه الاصول، المهدی فی کتب اهل السنه، الآثار المنظومه، انیس المقلدین، مجمع الفروع، مناسک الحج، جامع احادیث الشیعه، مستدرک فهرست منتخب الدین، تجرید اسانید
الامانی، تجرید اسانید الاستبصار.

نخستین بار از روی رساله عملیه ایشان کتاب توضیح المسائل نوشته شد که در زمان حیات او و به تأیید ایشان به چاپ رسید.

شاگردان ایشان: سید محمدرضا گلپایگانی، ناصر مکارم شیرازی، حسین مظاهری، جعفر سبحانی، میرزا جواد تبریزی، یدالله دوزدوزانی، سید محمد مهدی غضنفری خوانساری، سید محمد هاشم غضنفری خوانساری، موسوی اردبیلی، حسین نوری همدانی، مسلم ملکوتی، اسماعیل صالحی مازندرانی، شیخ فضل‌الله ذوعلم، سید موسی شبیری زنجانی، محمد فاضل لنکرانی، لطف‌الله صافی گلپایگانی، عبدالله جوادی آملی، علی صافی گلپایگانی، محمدتقی بهجت، سید علی سیستانی، سید روح‌الله خمینی، محمد صادقی تهرانی.
najm137
 
پست ها : 1201
تاريخ عضويت: سه شنبه آپريل 19, 2011 12:37 pm


بازگشت به شهر قم و حومه


cron
Aelaa.Net