امامزادگان حمزه و احمد بن موسی کاظم علیهم السلام

[najm137]

بسم الله الرحمن الرحیم

[najm137]

آدرس: خيابان طالقانی (شهید دل آذر) - کوچه شاه حمزه - نرسیده به مدرسه رضوی سمت مقابل خیابان

مختصات:

34.641912,50.892545

آدرس ویکی مپیا:

http://wikimapia.org/#lang=fa&lat=34.64 ... 4129692/fa

[najm137]

امامزاده حمزه بن موسی کاظم علیه السلام و احمد بن اسحاق بن ابراهیم بن موسی بن ابراهیم بن موسی کاظم علیه السلام

توضیحات:
امامزاده حمزه بن موسی کاظم علیه السلام:
نسب شریف امامزاده سیّد حمزه (معروف به شاه حمزه) با شش واسطه به امام موسی کاظم علیه السلام منتهی می‌شود که از قرار ذیل است:
سیّد حمزة بن أبی عبدالله الحسین بن احمد بن أبی عبدالله اسحاق بن أبی المحسن ابراهیم العسکری بن أبی سبحة موسی الثانی بن ابراهیم المرتضی بن الامام موسی الکاظم علیه السلام.

ایشان سیّدی جلیل القدر، عظیم الشان و بسیار بزرگوار بود. سیّد حمزه، فرزند ابوعبدالله حسین موسوی است که مردی عاقل و عالم بود. وی دختر ابوالقاسم حمزه، فرزند امامزاده سیّد علی(مدفون در بیرون دروازه ری قم و معروف به شاه سیّد علی) را به همسری خود درآورد و از وی چهار پسر به نام حمزه، ابوالمحسن علی، ابوالفضل محمّد، ابومحمد حسین و همچنین چهار دختر به دنیا آمد. مرحوم فیض(ره) معتقد است که وی در بقعه پدرش احمد بن اسحاق مدفون است. اسحاق بن ابراهیم، جدّ اعلای امامزاده حمزه نیز در ساوه مدفون است و دارای گنبد و بارگاه مجللّی است.

مؤلف تاریخ قدیم قم دربارة مهاجرت جدّ امامزاده حمزه می‌نویسد: ابوعبدالله اسحاق به قم آمد و قصد داشت که به خراسان و طبرستان رود، اما علی بن عبدالله جبله اشعری و دیگر بزرگان عرب قم از او خواهش کردند که در این شهر اقامت کند و او را بسیار اکرام و احترام کردند و به او عطا و بخشش نمودند. او در این شهر ماند و ازدواج کرد و صاحب فرزندانی شد که سه پسر و یک دختر بودند. اکثر عموها و عموزادگان امامزاده سیّد حمزه، از بزرگان سادات موسوی قم و آبه و خورزن بودند و برخی از آنان منصب نقابت سادات علوی را عهده‌دار شدند. این خاندان به زهد و تقوی آراسته و قبور آنان از مشاهیر مزارات مناطق فوق الذکر است.

امامزاده احمد بن اسحاق بن ابراهیم بن موسی بن ابراهیم بن موسی کاظم علیه السلام:
نسب شریف امامزاده سیّد احمد بن اسحاق با چهار واسطه به امام موسی کاظم علیه السلام منتهی می‌شود که از قرار ذیل است:
سیّد احمد بن أبی عبدالله اسحاق بن أبی المحسن ابراهیم العسکری بن موسی الثانی أبی سبحة بن ابراهیم المرتضی بن الامام موسی الکاظم علیه السلام.

ایشان سیّدی جلیل القدر، عظیم الشأن و بسیار بزرگوار بود. حسن بن محمّد بن حسن قمّی درباره مهاجرت جدّش سیّد ابوعبدالله اسحاق می‌نویسد: او به قم آمد و قصد داشت که به خراسان و طبرستان رود، اما علی بن عبدالله جبله اشعری و دیگر بزرگان عرب قم از او خواهش کردند که در این شهر اقامت کند و او را بسیار اکرام و احترام کردند و به او عطا و بخشش نمودند. او در این شهر ماند و ازدواج کرد و صاحب فرزندانی من جمله سه پسر و یک دختر شد که یکی از آنها ابوعلی احمد نام داشت.

ابوعلی احمد، از قم به آبه رفت و در آنجا ازدواج نمود و صاحب فرزندانی شد و پس از مدّتی دیگر بار به قم آمد و ازدواج نمود و صاحب فرزندی شد بنام ابوعبدالله حسین. او در قم از اندوخته‌هایی که داشت زندگی می‌کرد تا اینکه به جوار حضرت حق شتافت و در این مکان به خاک سپرده شد.

پسرش ابوعبدالله حسین نیز پس از وفات در این مکان دفن شد. او فرزندی داشت به نام سیّد حمزه که در این بقعه مدفون است. بنابراین بقعه امامزاده حمزه در خیابان طالقانی (آذر) مدفن سه تن از پدر، پسر و جد است که به نام شاه حمزه شهرت پیدا کرده است.