محل حضور کارگزار ناحیه مقدسه

[00243472]

بسم الله الرّحمن الرّحیم

[00243472]

منزل سيد شفتي (ملاقات با كارگزار ناحيه مقدسه)

منزل آیت الله سید شفتی كه بخاطر حضور كارگزار ناحيه مقدسه متبرك شده است و اين خانه قبلا خانه مرحوم آقا محمد بيدآبادي بوده است


1- قبلا و مكررا در مباحث معرفتي بيان شده است كه مقصد و هدف الله تعالى است و اگر رو به وجه الله مي كنيم و آثارش در همه عوالم مي جوييم بخاطر اين است كه حضرت الله از وجه و رخ بر خلق طلوع فرموده و با ديدن و توجه به وجه حق توجه به حق حاصل مي گردد.

2- همچنين جستجوي آثار و نشانه هاي وجه الله اگر چه متضمن آشنايي با اشخاص و امكنه و ازمنه مشخصي است، اما خود اينها مقصد نبوده و به قول ناصرالدين شاه در شعرش: كعبه يك سنگ نشاني است كه ره گُم نشود - حاجي احرام دگر بند ببين يار كجاست
همجنان كه در مسير مشهد مقدس تابلوهاي نشانه جاده براى زائر مسافر مورد توجه است و اين نشانه معرفت صحيح و مبتلانشدن به محدوديت در معرفت است

3- اصل واقعه حضور يكي از كارگزاران ناحيه مقدسه:
اين واقعه بخاطر اجابت توسل مرحوم سيد شفتي براى زيارت يكي از بلاد مستوره ناحيه مقدسه بوده است .
مرحوم نهاوندي در العبقري الحسان، ج 1، ص 127، س 31. نقل كرده است:
حضرت حجة الاسلام، حاج سيد محمد باقر شفتي رشتي (رحمه الله) در پشت کتاب تحفة الابرار (رساله عمليه خودشان) و به خط خود اين جريان را نوشته بودند:
من هميشه از حضرت بقية اللّه ارواحنافداه مي خواستم که مرا به مشاهده جزيره خضراء وبحر ابيض و شهرهايي که اولاد آن حضرت در آن جا بر خلق زيادي که در نهايت عظمت هستند، حکومت دارند، موفق گرداند و خدا را به حق ولي خود عجل اللّه تعالي فرجه الشريف قسم دادم که صحت اين امر بر من معلوم شود.
تا اين که شب عيد غدير که شب جمعه بود، ثلث آخر شب کنار باغچه اي که در خانه ما در بيدآباد اصفهان است، راه مي رفتم
ناگاه سيد مجللي را ديدم که به سيماي علماء بود.
ايشان مرا به تمام آنچه که در دل داشتم، خبر داد و همچنين به صحت آن شهرها وبلادي که در جزيره خضراء است آگاه نمود و گفت: آيا مي خواهي به چشم خود ببيني، تا براي تو و ساير اولي الابصار (صاحبان بصيرت) عبرتي باشد؟
گفتم: بلي، آقاي من و در اين صورت منت بزرگي بر من مي گذاريد. فرمود: بيا دو چشمت را بر هم بگذار و هفت مرتبه بر جدت محمد و آل او صلوات بفرست.
آنچه دستور داد، انجام دادم.
بعد فرمود: دو چشمت را باز کن و نظر کن ببين از آيات و نشانه هاي الهي چه مي بيني؟
چشمها را گشودم شهري را ديدم که خانه هايش دُور و طرف راست و چپ آن از درخت و گل، سبز و خرم بود که انها جنات تجري من تحتها الانهار. (مانند بهشتي که نهر هايي در آن جاري است)
بعد فرمود: به آخر آن درختها نظر کن و به آن جا برو، مسجد و امامي را مي بيني که نماز صبح را بجا مي آورد. پشت سر او جماعت و صفوفي است که نهايت ندارد.
نماز خود را به آن امام اقتداء کن، که او از طبقه هفتم اولاد صاحب الزمان (ع) و نامش عبدالرحمان است. بعد از نماز مرا آن جا مي بيني.
حسب الامر براه افتادم و ديدم زمين خود به خود زير پاي من طي مي شود تا به آن مسجد و به همان کيفيتي که گفته بود، رسيدم. آن امام (جماعت)، مثل ماه شب چهارده نوراني ودر محراب ايستاده بود.ايشان مرا ديد و من او را زيارت کردم فرمود: مرحبابک (خوش آمدي) به درستي که خدا بر تو منت گذارد.
مسائلي که در رابطه با احکام مشکل بود، از ايشان سؤال کردم و جواب گرفتم. بعد هم مرا اکرام و انعام نمود. آنگاه نماز فجر را بجا آورد.
به او اقتداء نمودم و (بعد نماز) مشغول به تعقيباتي که داشتم شدم تا آن که نزديک طلوع آفتاب شد.
اين جا از ذهنم گذشت که در چنين وقتي من با مردم نماز مي خوانده ام و آنها لابد به عادت هر روز منتظرم مي باشند، اما امروز گذشت و به آنها نمي رسم
در اين وقت، شنيدم آن سيد و امام که در محراب نشسته بود، مي گويد: مترس و محزون مباش که به زودي تو را به جاي خود مي رسانيم و با آنها نماز مي خواني.
ناگاه ديدم آن سيد اولي نزد من است دست مرا گرفت و گفت: به برکت امام زمان خود برويم.
فورا خود را در مسجد (سيد) بيدآباد ديدم. با جماعت نماز خواندم و آن سيد را هم ديگر نديدم.

4- محل حضور آن كارگزار ناحيه مقدسه خانه سيد شفتي كنار باغچه اش است



اين خانه خريداري و مرمت شده و مورد بازديد عموم است

https://new.isfahan.ir/Index.aspx?page_ ... uleContent


تمثالي ترسيمي از سيد شفتي