مرقد سید محمد حسن طباطبایی میر جهانی

مديران انجمن: مزارات, مزارات, مزارات

مرقد سید محمد حسن طباطبایی میر جهانی

پستتوسط najm137 » پنج شنبه فبريه 13, 2020 8:39 am

بسم الله الرحمن الرحیم
در کل 1 بار ویرایش شده. اخرین ویرایش توسط najm137 در پنج شنبه فبريه 13, 2020 8:46 am .
najm137
 
پست ها : 1201
تاريخ عضويت: سه شنبه آپريل 19, 2011 12:37 pm

مرقد سید محمد حسن طباطبایی میر جهانی

پستتوسط najm137 » پنج شنبه فبريه 13, 2020 8:45 am

آدرس:


مختصات:


آدرس ویکی مپیا:
najm137
 
پست ها : 1201
تاريخ عضويت: سه شنبه آپريل 19, 2011 12:37 pm

مرقد سید محمد حسن طباطبایی میر جهانی

پستتوسط najm137 » پنج شنبه فبريه 13, 2020 8:57 am

مرقد سید محمد حسین طباطبایی میر جهانی

توضیحات:
سید محمّدحسن طباطبائی میرجهانی محمدآبادی جَرقَویه‌ای اصفهانی مشهور به میرجهانی عالم شیعی قرن پانزدهم هجری است. میرجهانی از سادات اصفهان بود. نسب او به امام حسن مجتبی علیه السلام می‌رسد. میرجهانی از شاگردان سید ابوالحسن اصفهانی در نجف بود. از وی بیش از ۵۰ اثر در موضوعات مختلف بر جای مانده که کتاب جنة العاصمه درباره زندگانی حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها از مشهورترین آنان است. مرقد او در اصفهان در کنار آرامگاه علامه مجلسی است.

زندگینامه:
سیدحسن میرجهانی طباطبائی اصفهانی فرزند میر سیدعلی است که نسبش به امام حسن مجتبی علیه السلام می‌رسد. او دوشنبه ۲۲ ذی القعده سال ۱۳۱۹قمری (۱۲۷۹شمسی) در جرقویه اصفهان متولد شد و در ۲۱ جمادی‌الثانی سال ۱۴۱۳قمری مطابق ۱۳۷۱شمسی در اصفهان درگذشت و نزدیکِ آرامگاه علامه مجلسی (در کنار مسجد جامع اصفهان) به خاک سپرده شد.

کشف سیادت:
میر جهانی سال‌ها، عمامه سفید بر سر داشت تا آنکه با اسناد مشخص شد از سادات است و در سال ۱۳۷۹قمری در قم و توسط آیت‌الله بروجردی، عمامه سیاه بر سر نهاد. گفته شده که جد بزرگ‌وی، به نام میرجهان طباطبائی در زمان استیلای افاغنه بر اصفهان و قتل سادات، از ترس جان به همراه برادر خود موسوم به میر عماد لباس سیادت از تن در آورده، به صورت ناشناس به روستای حسن آباد جرقویه عُلیا مهاجرت می‌کند. فرزندان وی نیز به تبعیت از پدر، از لباس مخصوص سادات استفاده نمی‌کردند.

تحصیلات:
سید محمدحسن در پنج سالگی به مکتب رفت و تا هفت سالگی قرآن، خواندن و نوشتن و برخی از کتاب‌های فارسی را فراگرفت. پس از آن به آموختن ادبیات عرب پرداخت. وی سپس به اصفهان رفت و به تحصیل علوم دینی پرداخت. مدتی نیز به نجف رفت و از محضر سید ابوالحسن اصفهانی بهره برد.

اساتید
برخی از اساتید او عبارتند از:
محمد علی معلم حبیب آبادی نویسنده کتاب مکارم الآثار، سید ابوالقاسم دهکردی، محمّدعلی فتحی دزفولی، محمّدرضا نجفی مسجدشاهی، محمّدحسین فشارکی، آقا ضیاء عراقی، سید ابوالحسن اصفهانی، عبدالله مامقانی نویسنده کتاب تنقیح المقال در رجال، شیخ علی یزدی، سید محمّد رضا رضوی خوانساری، میرزا احمد اصفهانی، سید محسن حکیم، حاج آقا حسین قمی، سید عبدالهادی شیرازی.

حضور در مشهد و تهران:
میرجهانی پس از بازگشت از نجف، مدتی در اصفهان ماند و با مرگ پدرش به مشهد رفت و به‌مدت هفت سال در آن‌جا ماند و در آن سال‌ها از نزدیکان شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی بود. پس از آن به تهران آمد و جندین سال در این شهر به اقامه نماز جماعت، وعظ و ارشاد مردم و تألیف کتاب مشغول بود. وی پس انقلاب اسلامی ایران به اصفهان بازگشت.

ویژگی‌ها:
به گفته محمد شریف‌رازی در کتاب گنجینه دانشمندان که میرجهانی در علوم غریبه، فنّ منبر و بیان احادیث و فضائل ائمه تبحر داشته و در مدح حضرت رسول صل الله علیه و آله و سلم و امامان معصوم علیهم السلام و به‌ویژه امام زمان منه السلام اشعار بسیار به عربی و فارسی سروده‌ است.

مبارزه با فرقه‌های انحرافی:
یکی از اقدامات میرجهانی مقابله با پیروان فرقه بهائیت در زواره بود. وی در این شهر با سخنرانی‌ها به مقابله با بهائیت برخاست و مردم را علیه بهائیان بسیج کرد. در نتیجه اهالی، ارتباط اقتصادی و اجتماعی خویش را با بهائیان قطع کردند و محافل بهایی‌ها را تعطیل کردند و بهائیان به مرور شهر را ترک کردند.

آثار:
میرجهانی آثاری درباره علائم ظهور و همچنین انساب سادات تدوین کرده است. برای وی بیش از ۵۰ اثر شمرده‌اند که کتاب جنة العاصمة مشهورتر از دیگر کتب اوست. علاوه بر آثار تاریخی و دینی، آثار علمی دیگری در فنون متنوع، چون رساله‌های متعددی در جفر، رمل و اسطرلاب و نجوم، رساله‌ای در ریاضیات، رساله‌ای در شیمی، رساله‌ای در طبّ قدیم، صمدیه منظوم و تقریرات درس سید ابوالحسن اصفهانی دارد که مجموع آثار وی به‌شمار می‌رود.

میرجهانی در شعر نیز دستی داشت و به زبان فارسی و عربی شعر می‌سرود. از وی دیوانی نیز بر جای مانده است:

در دل خود کشیده‌ام نقش جمال یار را
پیشه خود نموده‌ام حالت انتظار را
ریخته دام و دانه شه از خط و خال خویشتن
صید نموده مرغ دل برده از او قرار را
سوزم و سازم از غمش روز و شبان بخون دل
تا که مگر ببینم آن طرّه مشکبار را
najm137
 
پست ها : 1201
تاريخ عضويت: سه شنبه آپريل 19, 2011 12:37 pm


بازگشت به شهر اصفهان و حومه


Aelaa.Net