شهر اصفهان

[00243472]

مقبره و تكيه عرفاني پیران پرناک باقيمانده دروازه درب كوشك ـ اصفهان

مختصات :32.662373, 51.666669

لینک مختصات : https://www.google.com/maps/place/32%C2 ... d51.666669

ویکی مپیا : http://wikimapia.org/#lang=fa&lat=32.66 ... 8%B4%D9%83

سر درب کوشک محله بید آباد
مربوط به بقعه اي است كه باز به اهل معرفت بوده و جون آنجا زاويه و تكيه عارفان بوده مربوط به دوره آق قويلونلوها و قبل صفويه و 540 سال قبل حدودا ساخته شده بوده بعدا در دوره قاجار بخاطر اينكه جنين بنايي بوده و به عنوان اهل معرفت بجاى اينكه ولو تصرف كنند و در جهت مصارف ديني بكار ببرند كنبد كل زاويه و تكيه را تخريب كرده و كنبد بقعه را هم برجيده و فقط سردب ورودي آنرا باقي كذارده اند كه امروزه هنوز هستو به اسم دروازه درب كوشك معروف است در حاليكه اينجا تكيه و بقعه بوده و دروازه و راه عبور نبوده است.
تصوير سردرب باقيمانده از ورودي بقعه كه به اسم دروازه درب كوشك معروف است .




تصوير كتيبه سردب وروردي بقعه سابق و راهرو امروز


مرحوم میر سید علی جناب در کتاب آثار ابنیه تاریخی اصفهان چنین آورده است :
((لقد ساعد التوفیق باتمام هذه الراویه الشریفه و الجنبد الرفیعه المنیفه تربه حضرت والده طاب الله ثراه فی زمان خلافه من هو عین سلاطین الزمان و العین الخواقین انسان سراج الدنیا و الدین**ابوالمظفر رستم بهادرخان خلد الله تعالی* خلافته و ملکه و سلطانه الحضره الاشجع الاکرم افتخار الامرا ء و الصنادید فی العالم مؤید دین سید الاملاک و سید الافلاک زین الدوله و السعاده والدین پیر بیک علی پرناک ایدت امارته فی 902))..**
این کتیبه سر دربی است که در محله درب کوشک واقع است. از مدلول آن مفهوم می شود که اصل عمارت ، زاویه و خانقاه – به اصطلاح امروز، تکیه بوده است. گنبدی را هم که نوشته ، تا این اواخر بوده است و حاج سید اسدالله بید آبادی حکم می دهد قبه ی آن را بر می چینند و روی نهر آب جلو همین سردرب ، پل می سازند . گردن آن گنبد باقی بود تا اواخر حکومت ظل سلطان که مراد میرزا ، پسر او ، به کلی آنرا منهدم ساخت و اثر قبر را برد ؛ محض آنکه آجر های آن را که ممتاز بود مفت ببرد و جای آن را کالاسکه خانه کرد بعد فروخت، حالیه خانه شده است.‎

اين مزار مربوط به خاندان عرفاني پیر بیک علی پرناک بوده است كه قبر خود و پدر و مادرش و ديگران هم در آن بوده است و داراى خانقاه و تكيه و زاويه اهل عبادت نيز بوده است.



سازنده بنا :
رستم بن مقصود. [ رُ ت َ م ِ ن ِ م َ ] (اِخ ) هشتمین از امرای آق قویونلو (از 897 تا 902 هَ . ق .). (یادداشت مؤلف ). پادشاه آق قویونلو (جلوس 897 هَ . ق . مقتول 902 هَ . ق .). در جنگی که میان امرای آق قویونلودرگرفت جمعی از امیران خاندان مزبور کشته شدند، تنها رستم نواده ٔ امیر حسن را زنده گذاشتند. طولی نکشید که بایسنقر گرفتار طرفداران رستم شد و ناچار به شروان نزد فرخ یسار پناه برد. رستم پسران شیخ حیدر صفوی (سلطانعلی و اسماعیل و ابراهیم ) را که یعقوب به حبس انداخته بود آزاد کرد ولی چون به سلطانعلی بدگمان شد، سلطانعلی و برادرانش به اردبیل مهاجرت کردند و رستم سپاهی به تعقیب ایشان فرستاد و سلطانعلی در جنگی که در اردبیل واقع شد کشته گردید. رستم در 902 هَ . ق . بدست پسرعمویش احمدبیگ که بر او شوریده بود کشته شد. (فرهنگ فارسی معین ، بخش اعلام ). و رجوع به تاریخ ادبی ایران تألیف ادوارد براون (از سعدی تا جامی ) ص 449، 460 و 450 و مرآت البلدان ج 1 ص 402 و سبک شناسی ج 3ص 252 و 253 و قاموس الاعلام ترکی ج 3 و رستم بیگ شود.



سکه نقره رستم آق قویونلو - ترکمانان آق قویونلو


يكسري كاشيهايي هم با نقش ستاره شش بر مسجد كناري درب كوشك و كتيبه بسيار نفيسي بود اما توسط حزبولاي سياسي تخريب شد چون نشانه صهيونيست است، و الحمدلله بخاطر بيسواد سالاري حاكم بر كشور كه نداند كه ستاره داوود منسوب به حضرت داوود است و مقدس چون ساخته بيامبر الهي به تعليم الهي است و بخاط سوء استفاده منحرفان از قدسيت نمي افتد همجنانكه صدام از شعار الله اكبر روي پرچمش استفاده كرد و داعش از نقش مهر نبوت و شهادتين و اينها مجوز بي احترامي به تكبيرو شهادتين نيست اما خوب ظاهرا هر زماني عده اى جاهل سوار بر امدند









تصوير موقعيت خانقاه و زاويه درب كوشك كه فقط سردربش باقيمانده است و مسجد دربكوشك كه احتمالا بخشي از اين مجموعه مفصل عرفاني بوده و خيابان امروز كه بنام مرحوم آيت الله طيب است‎




‎تصوير نزديكتر از مقام مشهد مهدوي عليه السلام در دربكوشك اصفهان

[00243472]

قبر مرحوم سيداحمد دهكردى (از اهل معرفت) در خانه اش برادر مرحوم آيت الله دهكردي (از فقهاء و مراجع بزرگ) استان اصفهان.

براى آشنايي با احوالات آيت الله سيدابوالقاسم دهكردي مرجع تقليد اينجا را مطالعه كنيد
https://shahrekord.iqna.ir/fa/news/3724 ... 8%AF%DB%8C

برادرشان آيت الله سيد احمد نوربخش كه بجز اينكه از فضلا اصفهان و نجف اشرف و شاگرد آخوند كاشي و نيز آخوند خراساني صاحب كفاية از فقهاء بزرگ شيعه بود
در مسجد كوفه با مباحث عرفاني آشنا شده بود و نهايتا آنقدر به رشته استادش مجذوب گرديده بود مرحوم سيد احمد آثار عرفاني و منظوم دارد:
ا- رشحات رحمت .
۲- دیوان فنائی . و در حدود دوازده هزار بيت از غزلیات و قصاید در مدح ائمه اطهار و ترجیعات و مسمطات و رباعیات و تخلص او در این دیوان فنائی است.
٣- کتاب منطق الطیر در شرح هفت وادی عشق منظومه . - مثنوی در شرح آیه نور . - برهان حقیقت
برهان نامه حقيقت : https://archive.org/details/1202829/page/n3

اشعاري هم در مرثيه حسيني عليه السلام دارد : https://fa.wikihussain.com/view/%D8%B3% ... C%E2%80%8C

آدرس : كوچه‌اي كه از محل شير در كوشك (زاويه دركوشك) و مسجد دركوشك به سمت مسجد و بازارچه رحيم خان مي‌رود را به مناسبت آن كه حرم سلاطين و حكمرانان آق‌قويونلو در آن جا بوده كوچه حرم يا كوچه باغ حرم و در سال‌هاي اخير به نام كوچه كهنه چين‌ها معروف شده است.
در باغ حرم، مقبره مرحوم حاح سيّد احمد دهكردي قرار دارد.

مختصات : 32.663071,51.664390

لینک مختصات : https://www.google.com/maps/place/32%C2 ... 4d51.66439

ویکی مپیا : https://wikimapia.org/#lang=fa&lat=32.6 ... 8%AE%D8%B4

[00243472]

منزل آیت الله سید شفتی كه بخاطر حضور كارگزار ناحيه مقدسه متبرك شده است

1- قبلا و مكررا در مباحث معرفتي بيان شده است كه مقصد و هدف الله تعالى است و اگر رو به وجه الله مي كنيم و آثارش در همه عوالم مي جوييم بخاطر اين است كه حضرت الله از وجه و رخ بر خلق طلوع فرموده و با ديدن و توجه به وجه حق توجه به حق حاصل مي گردد. 2- همچنين جستجوي آثار و نشانه هاي وجه الله اگر چه متضمن آشنايي با اشخاص و امكنه و ازمنه مشخصي است، اما خود اينها مقصد نبوده و به قول ناصرالدين شاه در شعرش: كعبه يك سنگ نشاني است كه ره گُم نشود - حاجي احرام دگر بند ببين يار كجاست
همجنان كه در مسير مشهد مقدس تابلوهاي نشانه جاده براى زائر مسافر مورد توجه است و اين نشانه معرفت صحيح و مبتلانشدن به محدوديت در معرفت است
3- اصل واقعه حضور يكي از كاركزاران ناحيه مقدسه:
اين واقعه بخاطر اجابت توسل مرحوم سيد شفتي براى زيارت يكي از بلاد مستوره ناحيه مقدسه بوده است .
مرحوم نهاوندي در العبقري الحسان، ج 1، ص 127، س 31. نقل كرده است:
حضرت حجة الاسلام، حاج سيد محمد باقر شفتي رشتي (رحمه الله) در پشت کتاب تحفة الابرار (رساله عمليه خودشان) و به خط خود اين جريان را نوشته بودند:
من هميشه از حضرت بقية اللّه ارواحنافداه مي خواستم که مرا به مشاهده جزيره خضراء وبحر ابيض و شهرهايي که اولاد آن حضرت در آن جا بر خلق زيادي که در نهايت عظمت هستند، حکومت دارند، موفق گرداند و خدا را به حق ولي خود عجل اللّه تعالي فرجه الشريف قسم دادم که صحت اين امر بر من معلوم شود.
تا اين که شب عيد غدير که شب جمعه بود، ثلث آخر شب کنار باغچه اي که در خانه ما در بيدآباد اصفهان است، راه مي رفتم
ناگاه سيد مجللي را ديدم که به سيماي علماء بود.
ايشان مرا به تمام آنچه که در دل داشتم، خبر داد و همچنين به صحت آن شهرها وبلادي که در جزيره خضراء است آگاه نمود و گفت: آيا مي خواهي به چشم خود ببيني، تا براي تو و ساير اولي الابصار (صاحبان بصيرت) عبرتي باشد؟
گفتم: بلي، آقاي من و در اين صورت منت بزرگي بر من مي گذاريد. فرمود: بيا دو چشمت را بر هم بگذار و هفت مرتبه بر جدت محمد و آل او صلوات بفرست.
آنچه دستور داد، انجام دادم.
بعد فرمود: دو چشمت را باز کن و نظر کن ببين از آيات و نشانه هاي الهي چه مي بيني؟
چشمها را گشودم شهري را ديدم که خانه هايش دُور و طرف راست و چپ آن از درخت و گل، سبز و خرم بود که انها جنات تجري من تحتها الانهار. (مانند بهشتي که نهر هايي در آن جاري است)
بعد فرمود: به آخر آن درختها نظر کن و به آن جا برو، مسجد و امامي را مي بيني که نماز صبح را بجا مي آورد. پشت سر او جماعت و صفوفي است که نهايت ندارد.
نماز خود را به آن امام اقتداء کن، که او از طبقه هفتم اولاد صاحب الزمان (ع) و نامش عبدالرحمان است. بعد از نماز مرا آن جا مي بيني.
حسب الامر براه افتادم و ديدم زمين خود به خود زير پاي من طي مي شود تا به آن مسجد و به همان کيفيتي که گفته بود، رسيدم. آن امام (جماعت)، مثل ماه شب چهارده نوراني ودر محراب ايستاده بود.ايشان مرا ديد و من او را زيارت کردم فرمود: مرحبابک (خوش آمدي) به درستي که خدا بر تو منت گذارد.
مسائلي که در رابطه با احکام مشکل بود، از ايشان سؤال کردم و جواب گرفتم. بعد هم مرا اکرام و انعام نمود. آنگاه نماز فجر را بجا آورد.
به او اقتداء نمودم و (بعد نماز) مشغول به تعقيباتي که داشتم شدم تا آن که نزديک طلوع آفتاب شد.
اين جا از ذهنم گذشت که در چنين وقتي من با مردم نماز مي خوانده ام و آنها لابد به عادت هر روز منتظرم مي باشند، اما امروز گذشت و به آنها نمي رسم
در اين وقت، شنيدم آن سيد و امام که در محراب نشسته بود، مي گويد: مترس و محزون مباش که به زودي تو را به جاي خود مي رسانيم و با آنها نماز مي خواني.
ناگاه ديدم آن سيد اولي نزد من است دست مرا گرفت و گفت: به برکت امام زمان خود برويم.
فورا خود را در مسجد (سيد) بيدآباد ديدم. با جماعت نماز خواندم و آن سيد را هم ديگر نديدم.

4- محل حضور آن كاركزار ناحيه مقدسه خانه سيد شفتي كنار باغجه اش است



اين خانه خريداري و مرمت شده و مورد بازديد عموم است

https://new.isfahan.ir/Index.aspx?page_ ... uleContent



تمثالي ترسيمي از سيد شفتي