احوال امريكا

[00343179]

آنتونی بلینکن، وزیر خارجه آمریکا در کمیته سیاست خارجی مجلس سنا درباره خارج کردن سپاه از فهرست تروریستی وزارت خارجه، اظهار داشت:

گذاشتن سپاه در این لیست از آغاز اشتباه بوده چون فایده اش از هزینه‌‌اش کمتر است.

بلینکن درباره گنجاندن نام سپاه پاسداران به فهرست به اصطلاح گروه‌های تروریستی گفت:
توصیه شد این کار انجام نشود زیرا برای ما دستاوردی ندارد. روسای جمهور پیشین آمریکا مخالف ورود نام سپاه به فهرست گروه‌های تروریستی بوده و معتقد بودند هزینه چنین کاری برای دولت آمریکا زیاد و دستاور‌های آن اندک است.
https://ir.sputniknews.com/20220504/%D8 ... 39301.html

[00343179]

شواهد جالب زوال «عقلانیت جمعی» در آمریکا از زبان یک آمریکایی +عکس و فیلم

چند روز قبل نیز، مارجوری گرین، نماینده ایالت جورجیا در مجلس نمایندگان، با تاکید چندباره بر مشکل بسیاری از مادران آمریکایی در تامین شیرخشک، به شدت به کمک چهل میلیارد دلاری دولت بایدن به اوکراین تاخت.

https://www.mashreghnews.ir/news/1377023/

[00343179]

در برابر حملات به ايران؟

یک هواپیمای خصوصی به حریم هوایی نزدیک محل اقامت بایدن رخنه کرد. = انتقال فوری بایدن به محلی امن

https://ir.sputniknews.com/20220605/%D8 ... 94457.html

[00343179]

فاکس نیوز مدر مقاله ای نوشت:

اگر چین تصمیم بگیرد که عرضه مواد معدنی کمیاب به ایالات متحده را متوقف کند، ارتش ایالات متحده بدون سلاح خواهد ماند.

بدون این منابع، هواپیماها پرواز را متوقف می کنند، تانک ها متوقف می شوند و ارتش ممکن است مشکلات ارتباطی داشته باشد.
جت های جنگنده اف-۳۵ آمریکایی، تانک های ام ۱آبرامز، موشک های زمین به هوا از این مواد تشکیل شده اند. انحصار پکن در مواد معدنی کمیاب، امنیت ملی ایالات متحده را تهدید می کند.

https://ir.sputniknews.com/20220605/%D9 ... 97280.html

[00343179]

کاخ سفید اعلام کرد:

رئیس جمهور آمریکا به دلیل تهدید کمبود برق وضعیت فوق العاده اعلام کرد.

https://ir.sputniknews.com/20220606/%D8 ... 14926.html

[00343179]

سقوط هواپیمای نظامی آمریکا حامل مواد هسته‌ای در کالیفرنیا

https://www.yjc.news/fa/news/8156694/

[00343179]

گاف مشاور بایدن درباره تحریم‌های روسیه و حذف ویدئوی سخنرانی

سالیوان که برای سخنرانی به اندیشکده «مرکز امنیت آمریکایی جدید» رفته بود بدون اینکه متوجه روشن بودن میکروفن باشد به عواقب توقیف کشتی‌های تفریحی روسی اعتراف کرد که بر اساس تحریم‌ها علیه مسکو بابت جنگ اوکراین اعمال شده‌اند.
مشاور امنیت ملی کاخ سفید درباره این کشتی‌های تفریحی روسی توقیفی گفت: «می‌دانید احمقانه‌ترین چیز چیست؟ هنگامی که یکی از آن‌ها را توقیف می‌کنیم باید هزینه نگه‌داری آن‌ها را بپردازیم».
https://fa.alalam.ir/news/6227798/

[00343179]

تگزاس خواستار رفراندوم جدایی از آمریکا شد

از به رسمیت شناختن نتایج انتخابات ریاست‌ جمهوری ۲۰۲۰ آمریکا خودداری می‌کنند و بنابراین اختیارات جو بایدن دموکرات را به عنوان رئیس دولت فعلی به رسمیت نمی‌ شناسند.
https://ir.sputniknews.com/20220621/%D8 ... aboration2

[00343179]

موج مقاومت در برابر امريكا = آیا بادهای تغییر در «جنوب جهانی = آمریکای لاتین » وزیدن گرفته؟

در آمریکای لاتین این شوخی مشهوری است که «می‌‎دانید چرا تا حالا در آمریکا کودتای نظامی اتفاق نیفتاده؟ چون آمریکا در واشنگتن سفارت ندارد.»
این قاعده هم استثنا داشت، در کلمبیا چندان نیازی به کودتای ضدچپ‌ نبود، قدرت در دست رهبران راستگرای برخوردار از حمایت آمریکا مانده بود طوریکه هوگو چاوز آن را «اسرائیل» آمریکای لاتین لقب داده بود.
اما حالا رخدادی تاریخی در کلمبیا رقم خورده که ناظران را هم شگفت‌زده کرده، نخستین‌ رئیس جمهوری مخالف امريكا برگزیده شده: گوستاوو پترو، عضو پیشین سازمان چریک‌های ام۱۹ و شهردار سابق پایتخت، بوگوتا.
انتخاب یک رئیس‌جمهور سوسیالیست و معاون اولش، زنی آفریقایی‌تبار، تازه‌ترین نمونه از چرخش‌های سیاسی در آمریکای لاتین و فاصله گرفتن از ایالات متحده آمریکا است.
در حال حاضر در هفت کشور پرجمعیت آمریکای جنوبی، "چپ‌ و مقاومت در برابر امريكا" در قدرت است: مکزیک، آرژانتین، پرو، بولیوی، ونزوئلا، کلمبیا و شیلی.
در برزیل هم لولا داسیلوا شانس زیادی برای ریاست‌جمهوری مجدد دارد.
آیا بادهای تغییر از «جنوب جهانی» وزیدن گرفته است؟ آیا معترضان به نظم سرمایه‌دارانه و نظام نواستعماری قادر خواهند بود تغییری ایجاد کنند؟
«موج صورتی»
آغاز موج سیاسی «چرخش به سوى مقاومت در برابر امريكا» در آمریکای جنوبی در قرن بیست‌ویکم، معروف به «موج صورتی» را می‌توان به قدرت رسیدن هوگو چاوز در ونزوئلا در آستانه قرن کنونی (۱۹۹۸) دانست.
از مشخصه‌های این موج که به دیگر کشورهای منطقه و حتی فراتر سرایت کرد، فاصله گرفتن از اقتصاد نئولیبرال (یا نام‌های مشابه مثل «اجماع واشنگتن» یا دکترین اقتصادی «پسرهای شیکاگو») و روی آوردن به سیاست‌های عدالتي و مردمى مثل گسترش آموزش و بهداشت بخصوص برای مردم بومی و ملی کردن منابع عمومی و به چالش کشیدن هژمونی آمریکا در منطقه بود.
اکنون تحلیلگران می‌گویند موج صورتی یک موج واحد نیست و جزر و مد داشته، و پس از وقفه‌ای دوباره شروع به برآمدن کرده است.
موج اول، موج دوم

توضیح تصویر،
بسیاری به قدرت رسیدن هوگو چاوز در آستانه قرن ۲۱ را آغاز «موج صورتی» می‌دانند



در دو دهه گذشته دو بار چپ در آمریکای لاتین زنجیره‌‌ای از پیروزی‌های انتخاباتی را تجربه کرده است.
«موج اول چپ پیشرو» در آمریکای لاتین با انتخاب هوگو چاوز به عنوان رئیس جمهور ونزوئلا، شروع شد و «در کمتر از یک دهه، احزاب مترقی و چپ در برزیل، آرژانتین، اروگوئه، بولیوی، نیکاراگوئه، اکوادور، السالوادور و پاراگوئه در انتخابات، متوالی پیروز شدند».
«موج دوم» با انتخاب مانوئل لوپز اوبرادور رئیس جمهوری مکزیک در سال ۲۰۱۸ آغاز شد. پس از آن، در سال ۲۰۱۹ ائتلاف احزاب چپ در آرژانتین پیروز شدند. بعد در بولیوی جنبش به سوی سوسیالیسم (mas) در سال ۲۰۲۰ به پیروزی رسید.
روند این پیروزی‌ها در سال ۲۰۲۱، با انتخاب پدرو کاستیو در پرو و گابریل بوریچ در شیلی ادامه یافت.
انتخاب سیومارا کاسترو، نماینده زن حزب چپ‌گرای لیبرتی هم به ریاست جمهوری هندوراس بخشی از همین زنجیره ارزیابی شده است.
برزیل، اوج موج؟
انتخابات ریاست جمهوری برزیل در ماه اکتبر (چهار ماه دیگر) برگزار خواهد شد. در حال حاضر لولا داسیلوا در نظرسنجی‌های فعلی با اختلاف زیادی از رقیب خود پیش است. با قدرت‌گیری مجدد لولا، موج چپ در آمریکای لاتین چهره‌ای یکپارچه‌تر و بارزتر به خود می‌گیرد.
بدین ترتیب، اگر برزیل هم به جمع مکزیک، آرژانتین، پرو، ونزوئلا، بولیوی، کلمبیا و شیلی اضافه شود، هشت کشور پرجمعیت آمریکای لاتین به چپ متمایل شده‌اند.
تقریبا سه ماه پیش که در شیلی، گابریل بوریچ جوان، پس از چند دهه حکمرانی رهبران راستگرا و میانه‌رو در انتخابات ریاست جمهوری به پیروزی رسید، ناظران آن را نشانه‌ دیگری از «چرخش به چپ» دانستند و پیش‌بینی کردند که این بر انتخابات سال ۲۰۲۲ کلمبیا و برزیل تاثیر می‌گذارد.
جدای از دولت‌های چپ‌گرای کوبا و ونزوئلا، دانیل اورتگا، رئیس‌جمهور مخالف آمریکا هم در نیکاراگوئه چهار انتخابات‌ اخیر ریاست جمهوری را برده و اکنون بعد از فیدل کاسترو رکورددار زمامداری در منطقه است.
با این حال برخی مفسران می‌گویند باید بین جنبش‌ها و احزاب فعلی چپ در منطقه تفاوت قائل شد، مثلا موج "چپ نو" که گابریل بوریچ و گوستاوو پترو از جمله نمایندگان آن شناخته می‌شوند با ونزوئلا، کوبا و نیکاراگوئه همدلی تام و تمام ندارند و منتقد شیوه حکمرانی در این کشورها هستند.
اهمیت کلمبیا، جای پای تجربه بولیوی
بومیان بولیوی در جنبش «ماس» که از پیوند اتحادیه‌ها و سندیکاهای محلی و صنفی تشکیل شده، نقشی اساسی بازی می‌کنند
برای بسیاری، کلمبیا در همان مسیر دموکراتیکی گام برداشته که بولیوی تجربه کرده، بولیویایی‌ها با توسل به انتخابات ۲۰۲۰ بر «کودتای» سال قبل فائق آمدند.
در سال ۲۰۱۹، محافظه‌کاران بولیویایی با کمک پلیس و نیروهای امنیتی، با موفقیت کودتایی را برای سرنگونی اوو مورالس اولین رئیس جمهوری بومی اجرا کردند.
اما بعد از یکسال و نیم، «ماس»، جنبشی که از پیوند اتحادیه‌ها و سندیکاها و شوراها به وجود آمد و سازماندهی قوی در محلات و روستاها و محیط‌های کشاورزی و صنعتی داشت، بار دیگر در انتخابات پیروز شد.
گوستاوو پترو نیز با خطر برکناری با توسل نیروی نظامی و شاید حتی شدیدتر مواجه است. ارتش و سازمان امنیت کلمبیا عملا از مخالفان رئیس جمهوری منتخب و معاون اولش به شمار می‌آیند.
اداوردو زاپاترو رئیس نهاد نظامی کلمبیا و شبه‌نظامیان راست‌گرا رسما آقای پترو را تهدید کرده‌اند. نظامیانی که عموما از حمایت آمریکا برخوردارند.
کلمبیا همواره محکم‌ترین و ثابت‌ترین پایگاه آمریکا در منطقه بوده، از سال ۱۸۲۳ که ایالات متحده دکترین مونرو را برای کنترل آمریکای جنوبی طرح کرد تا زمانی که واشنگتن تحت نام «جنگ با کمونیسم»، «جنگ با مواد مخدر» و «جنگ با تروریسم» به مداخله‌های سیاسی، امنیتی و نظامی در منطقه پرداخت.
آمریکا و سیاست «تغییر رژیم»
پاسخ آمریکا به موج اول صورتی پس از ۱۹۹۹، تحریم‌ اقتصادی، گاهی مداخله نظامی یا حمایت از کودتا و نامزدهای راستگرا بوده است.
در قرن نوزدهم، جیمز مونرو، رئیس جمهور ایالات متحدده، کل قاره آمریکا را حوزه نفوذ کشورش اعلام کرد، سیاستی که بسیاری معتقدند از آن پس در اشکال مختلف دنبال شده است.
در جریان عملیات «کندور» هزاران نفر از مخالفان چپگرا در آرژانتین، اروگوئه، برزیل، شیلی، پاراگوئه و بولیوی ربوده و کشته شدند. آمریکا حامی این دیکتاتورهای نظامی بود
پیش از موج صورتی در قرن بیست‌ویکم، در قرن بیستم در دوران جنگ سرد، سیاست «تغییر رژیم» در آمریکای جنوبی تقریبا سه دهه فعالانه دنبال می‌شد بویژه در دهه ۱۹۷۰.
در آن دوران در عملیات محرمانه «کُندور»، سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) از کودتا و عملیات نظامی در سراسر منطقه آمریکای لاتین حمایت کرد، دیکتاتورها مخالفان چپگرای خود را سرکوب کردند و هزاران مارکسیست و سوسیالیست‌ در آرژانتین، اروگوئه، برزیل، شیلی، پاراگوئه و بولیوی ربوده و کشته شدند.

«جبهه مقاومت» در برابر آمریکا؟



نیکلاس مادورو در سال ۲۰۱۳ پس از درگذشت هوگو چاوز به ریاست جمهوری انتخاب شد
گمان می‌رود یکی از اولین پیامدهای تحولات اخیر، تضعیف موضع آمریکا در قبال دولت نیکولاس مادورو در ونزوئلا است.
دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا و متحدان غربی‌اش بعد از اعلام پیروزی مجدد نیکلاس مادورو در انتخابات ریاست جمهوری سال ۲۰۱۸، او را به تقلب گسترده متهم کردند و خوان گوآیدو، رهبر مخالفان را به عنوان رئیس جمهور به رسمیت شناختند.
حمایت از گوآیدو که در انتخابات ریاست‌جمهوری نامزد هم نبوده کمتر و کمتر شده. اکنون با چرخش سیاسی در کلمبیا که همسایه ونزوئلاست، گمان می‌رود امکانات و مشروعیت مخالفان بیش از پیش تضعیف شود.

دموکراسی در برابر دموکراسی

به نظر می‌رسد آمریکا که همواره کل قاره را حوزه نفوذ خود می‌شناخت، اکنون با وضعیت تازه‌ای مواجه است.
اخیرا دولت بایدن میزبان نشست سران قاره آمریکا در لس آنجلس بود، اما دولتی که بزرگترین تحریم‌کننده در دنیاست، خود در چالش تحریم افتاد.
دولت جو بایدن از کوبا، ونزوئلا و نیکاراگوئه به خاطر عدم رعایت دموکراسی دعوت نکرده بود و این با واکنش‌های منفی دیگر دولت‌ها مواجه شد که خود در روندی دموکراتیک قدرت گرفته‌اند.
رئیس جمهوری مکزیک و وبولیوی این نشست را تحریم کردند، خانم کاسترو، رئیس جمهوری هندوراس هم از شرکت سرباز زد.
در خود اجلاس هم بسیاری از حاضران از جمله آلبرتو فرناندز رئیس‌جمهوری آرژانتین و جان بریچنو، نخست‌وزیر بلیز نبود غایبان را یادآوری کردند.
احزاب و جنبش‌های برابری‌طلب آمریکای لاتین این بار با تجربه‌ای به مراتب بیشتر به قدرت رسیده‌اند، آنها تجربه پیروزی در انتخابات، کنار رفتن از قدرت با رای یا جبر و برگشت به قدرت با رای را تجربه کرده‌اند.
آیا این کشورها می‌توانند بلوکی قدرتمند و همسو شکل دهند؟ واکنش آمریکا چه خواهد بود؟
نزدیک‌ترین و بزرگترین رویدادی که پاسخ این سوال‌ها را روشن‌تر می کند، انتخابات غول آمریکای لاتین است، برزیل.

[00343179]

چین: دموکراسی آمریکا جعلی و برای كمفعت اقلیت ۱ درصدی جامعه است

http://fna.ir/1pytdf