آلودگي غذايي

مديران انجمن: najm134, najm134, najm134

مصرف نان و ته ديك و كوشت و سيب زميني قهوه اي خطرناك است

پستتوسط pejuhesh232 » شنبه ژانويه 28, 2017 6:28 pm

مصرف نان و ته ديگ و گوشت و سيب زميني قهوه اي خطرناك است


به گزارش خبرنگار کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران؛ کارشناسان در جدیدترین تحقیقات خود در خصوص سیب زمینی دریافتند سرخ کردن بیش از حد این سیب زمینی می‌تواند باعث جهش سلول های این ماده غذایی و بروز سرطان در افراد شود.

Image

کارشناسان بر این اساس به افراد توصیه می کنند هنگام سرخ کردن سیب زمینی، وقتی سیب زمینی ها طلایی شد، از سرخ کردنِ بیشتر خودداری کنند چرا که این کار سیب‌زمینی‌ها را به ماده‌ای سرطان‌زا تبدیل می‌کند.

علاوه بر سیب زمینی سرخ کرده، سایر خوراک هایی که با این ماده غذایی آماده می‌شوند، از جمله چیپس و سیب زمینی کبابی و تنوری هم در صورتی که بیش از حد سوخته و کبابی شوند، سبب ایجاد ماده ای سمی به نام "آکریل آمید" شده که عامل اصلی بروز سرطان در بدن به خاطر مصرف مواد غذایی ناسالم است.

بر اساس تحقیقات، به طور کلی مصرف مواد غذایی سرخ شده و سوخته می تواند زمینه ساز ابتلای افراد به سرطان باشد. مواد غذایی مثل نان برشته، برنج، گوشت، گوجه فرنگی در صورتی که بیش از حد سرخ شوند تبدیل به کربن شده و خاصیت سرطان زا پیدا می‌کنند.

از جمله سرطان هایی که از این طریق در بدن ایجاد می شود، می توان سرطان های دستگاه گوارش، سینه، ریه و تومورهای مغزی را نام برد.


متخصصات سلامتی بر این اساس توصیه می کنند که از مصرف مواد غذایی سرخ کردنی خودداری شده و غذاها به صورت آب‌پز و بخارپز مصرف شود.

سازمان غذا و دارو آمریکا در گزارشی اعلام کرد هر اندازه افراد کمتر گوشت و مواد غذایی سرخ کردنی مصرف و خوراکی های پخته و پخارپز به ویژه میوه و سبزیجات را جایگزین آنها کنند از سلامت بهتری برخوردار می شوند.

چنانچه تمایل دارید به هر دلیل سیب زمینی سرخ کرده درست کنید، درجه اجاق را روی حرارت پایین قرار داده و از روغن مخصوص سرخ کردنی استفاده کنی. به محض طلایی شدن سیب زمینی شعله را خاموش کنید.

همچنین برای روغن‌گیری از سیب زمینی ها از آبکش فلزی یا کاغذ روغنی استفاده کنید و قسمت هایی را که سوخته هرگز مصرف نکنید تا کمتر در معرض خطر ابتلا به سرطان قرار بگیرید.

منبع: Dailymail
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

استخراج وانيل مصنوعي (در كيك و بستني) از مدفوع گاو

پستتوسط pejuhesh232 » شنبه فبريه 18, 2017 4:01 pm

استخراج وانيل مصنوعي (در كيك و بستني) از مدفوع گاو


این ایده که بین مواد شیمیایی طبیعی، مانند آنهایی که در میوه ها وسبزیجات یافت می شوند، و نسخه های مصنوعی آن مواد شیمیایی تفاوت وجود دارد، گزینه خوبی برای نگاه کردن به جهان محسوب نمی شود.

به گزارش پایگاه خبری تیک (Tik.ir) ؛ مواد شیمیایی بسیاری در مزه ها و رنگ های طبیعی میوه ها وجود دارند. برخی از آنها دارای اسامی طولانی هستند.

تمام مواد غذایی - و هر چیز دیگری در اطراف ما - از مواد شیمیایی شکل گرفته است، حال چه به صورت طبیعی و چه به صورت آزمایشگاهی. این به معنای آن است که هر چیزی که بو یا مزه می کنیم واکنشی به مواد شیمیایی است.

به عنوان مثال، بوی میخک از یک ماده شیمیایی به نام اوژنول ناشی می شود.

و دارچین، که پوست خشک شده درونی درختانی خاص است، بو و مزه خود را از ترکیب سینامالدئید دریافت می کند.

از این رو، بو و مزه های طبیعی و مصنوعی حاوی مواد شیمیایی هستند. تمایز بین طعم دهنده های طبیعی و مصنوعی به منبع مواد شیمیایی باز می گردد.

طعم دهنده های طبیعی از هر چیزی که قابل خوردن است، مانند حیوانات و سبزیجات، تهیه می شوند، حتی اگر آن چیزها در آزمایشگاه برای ایجاد بو و مزه پردازش شده باشند.

طعم دهنده های مصنوعی از هر چیز غیر قابل خوردن، مانند نفت، تهیه می شوند که برای ایجاد مواد شیمیایی طعم دهنده پردازش شده اند.

گاهی اوقات یک طعم دهنده شیمیایی می تواند از منبعی طبیعی یا مصنوعی تهیه شده باشد - مولکول نهایی مشابه است، اما مسیر ساخت آن می تواند متفاوت باشد.

مواد شیمیایی مصنوعی در طعم دهنده های مصنوعی نسبت به آن چه در منابع طبیعی مواد شیمیایی یافت می شوند، به طور کلی هزینه تولید کمتری دارند. همچنین، آنها به طور بالقوه امن‌تر هستند زیرا با دقت مورد آزمایش و استفاده قرار می گیرند. تولید آنها می تواند هرچه بیشتر دوستدار محیط زیست باشد زیرا به زمین برای پرورش مواد غذایی نیاز ندارند.

به عنوان مثال، ترکیب وانیلین مسئول مزه و بوی وانیل است. در طبیعت، وانیلین از اُرکیده بومی مکزیک تهیه می شود. اما فرآیند استخراج این ماده شیمیایی خالص و طبیعی فوق العاده زمانبر و پر هزینه است. در همین راستا، دانشمندان روشی برای تولید یک نسخه مصنوعی وانیلین در آزمایشگاه یافتند.

در سال ۲۰۰۶، مایو یاماماتو، پژوهشگر ژاپنی، چگونگی استخراج وانیلین از مدفوع گاو را کشف کرد. وی به واسطه این پیشرفت جایزه ایگ نوبل یا نوبل مضحک را در دانشگاه هاروارد دریافت کرد.


بیشتر مردم توجه ای به این مساله ندارند که به همان اندازه مواد شیمیایی موجود در یک مزه و بوی طبیعی می تواند در همتای مصنوعی آن نیز یافت شود. به عنوان مثال، مواد تشکیل دهنده شیمیایی مورد استفاده در ساخت بو و مزه توت فرنگی مصنوعی در یک نوشیدنی توت فرنگی مشابه با تعداد مواد شیمیایی موجود در یک توت فرنگی تازه است.

بو و مزه مصنوعی انگور از یک ماده شیمیایی در انگورهای بنفش مشتق شده است و نه انگورهای قرمز یا سبز که از فروشگاه ها خریداری می کنیم. بر همین اساس است که آب نبات ها یا نوشیدنی هایی که در آنها از طعم دهنده مصنوعی انگور استفاده شده است به رنگ بنفش هستند و مزه آنها با انگورهایی که از فروشگاه ها خریداری می کنیم، متفاوت است.

برخی طعم دهنده های طبیعی می توانند خطرناک‌تر از نمونه های مصنوعی باشند. هنگامی که به طور طبیعی استخراج شده باشد، آثاری از سیانید را می توان در بو و مزه بادام، یا بنزآلدئید، یافت.

سویای خام که سس سویا از آن تهیه می شود، نیز سمی است. سس سویا صنعتی که در فروشگاه ها خریداری می کنید از پروتئین گیاهی هیدرولیز شده تهیه می شوند و نه سویای پخته شده.

بسیاری از مردم درباره مواد شیمیایی مانند مونوسدیم گلوتامات (MSG) که به غذاها افزوده شده اند، نگران هستند. پیوند بین سردرد و مونوسدیم گلوتامات که به نام «سندرم رستوران چینی» شناخته می شود، یک افسانه است. پژوهشگران فکر می کنند نشانه های مرتبط با غذای چینی به واسطه مقادیر بالای نمک شکل می گیرند.
*عصر ایران
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

رفع 80 درصد آثار كود و سموم شيميايي از برنج با شستن مكرر و .

پستتوسط pejuhesh232 » شنبه فبريه 25, 2017 9:33 pm

رفع 80 درصد آثار كود و سموم شيميايي از برنج با شستن مكرر و سپس خيساندن يك شب


محققان توصیه می کنند قبل از خوردن برنج، یک شب آن را در آب خیس کنید تا احتمال افزایش ریسک بیماری قلبی، دیابت و سرطان کاهش یابد.

به گزارش مهر، به گفته محققان دانشگاه کوئینز بلفاست انگلستان، مواد شیمیایی ناشی از سموم صنعتی و کودهای شیمیایی موجود در خاک موجب آلودگی برنج می شوند و از اینرو سلامت میلیون ها نفر را به خطر می اندازند.

یافته های جدید آشکار ساخته است خیساندن برنج در آب در طول شب میزان ماده سمی آرسنیک را تا ۸۰ درصد کاهش می دهد.

در این تحقیق، تیم مطالعه به سرپرستی اندی مهارگ سه شیوه پخت برنج را مورد آزمایش قرار دادند.

در روش اول، از دو قسمت آب به همراه یک قسمت برنج استفاده شد و آب در طول پخت کاملا بخار شد. در دومین روش، پنج قسمت اب با یک قسمت برنج بود که آب اضافی بیرون ریخته شد و میزان آرسنیک موجود تقریبا نصف شد. در روش سوم، برنج به مدت یک شب در آب خیسانده شد که در این حالت میزان ماده سمی تا ۸۰ درصد کاهش یافت.

نتيجه: اگر برنج مورد استفاده ارگانيك قطعي نيست؛ هفت بار آنرا بشوييد سپس يك شب بخيسانيد و صبح اب انرا عوض كنيد اكر ميان شب هم توانستيد ابش را عوض كنيد بهتر است
اينطوري 80 درصد از اثار سموم شيميايي كاسته مي شود
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

امنیت غذایی تعطیل است

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه مارس 05, 2017 3:43 pm

امنیت غذایی تعطیل است؟


«تبدیل‌کردن سالم‌ترین خوراکی به خطرناک‌ترین ماده غذایی، هنری است که شاید فقط از صنعت کشاورزی ما بربیاید. تصورش را بکنید، همین قرمه‌سبزی که غذای محبوب ایرانی‌هاست یا نان سنتی که همه ما عاشق برشته‌اش هستیم یا انواع و اقسام غذاهایی که در آن از بامیه، گوجه‌فرنگی، بادمجان، خیار و گندم استفاده می‌شود، همه و همه می‌تواند خطرناک‌ترین ماده غذایی باشد که به بدن می‌رسد. فاضلاب شهری در تن این محصولات زراعی رسوخ کرده است. آ

به گزارش هفته‌نامه جامعه پویا، آمارهای رسمی ‌هم مهر تأییدی بر این حرف می‌زند. چند هفته گذشته، خسرو صادق‌نیت، رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، به آمارهای قابل تأملی پرداخت که نشان می‌دهد فاضلاب نقشی در زنجیره غذایی ما دارد.

به گفته این مقام مسئول، حدود ۲۴۰۰ هکتار از زمین‌های کشاورزی کشور با فاضلاب تصفیه‌ نشده آبیاری می‌شود و بیشترین آمار این تخلف هم در چهار استان البرز، آذربایجان غربی، تهران و کرمانشاه مشاهده شده است. اگر پای حرف وزیر بهداشت بنشینید، او وضعیت سبزی‌کاری با فاضلاب را در کشور «خیلی بد» توصیف کرده است اما معلوم نیست که این بحران غذایی چه زمانی به شرایط «خیلی معمولی» برمی‌گردد.

امنیت غذایی تعطیل است
اگر امنیت غذایی را از یک جامعه بگیرید، دیگر هیچ نوع امنیتی نمی‌تواند جایگزین آن شود. اگر به سلامت غذایی که هر روز می‌خوریم، اطمینان نداشته باشیم، همین حس ناامنی روی همه فعالیت‌های ما تأثیر می‌گذارد.

تقریبا روزی نیست که خبری از آلودگی یک ماده غذایی در صدر اخبار قرار نگیرد؛ یک روز از بالا بودن نیترات در آب شرب تهران سخن به میان می‌آید، روز دیگر از اضافه‌ کردن کاکل ذرت به جای زعفران و روز بعدش اضافه‌ کردن اسید سیتریک در آبلیموهای خانگی. شیر و عسل هم که خوراک سودجویی شده است. از یک طرف گاه گفته می‌شود چربی طبیعی شیر را می‌گیرند و به آن پالم ارزان‌قیمت اضافه می‌کنند و از طرف دیگر، قند مایع گلوکز را در عسل طبیعی می‌ریزند تا حجمش بیشتر شود.

این که هر ماده غذایی که می‌خوریم، شک و شبهه‌ای در آن باشد، امنیت روانی جامعه را بر‌ هم می‌زند و مردم را از ساده‌ترین حقوق شهروندی‌شان محروم می‌کند.

در این بین، سبزی‌کاری با فاضلاب را باید در سر‌لیست تخلفات غذایی دانست که هم حجم تخلف در این حوزه گسترده‌تر است و هم خطرات و بیماری‌زایی آن به‌مراتب نگران‌کننده‌تر از سایر تخلفات است.

وقتی قند مایع را به جای عسل می‌خوریم، نهایتش این است که سرمان کلاه رفته است ولی وقتی خطرناک‌ترین فاضلاب‌ها به پای محصولات کشاورزی ریخته می‌شود، رسما با سلامت شهروندان بازی شده است.

چرا ترمز تخلف‌ها کشیده نمی‌شود؟
کشاورزانی که با فاضلاب خام به کشت محصولات کشاورزی اقدام می‌کنند، نیازی به مخفی‌کاری نمی‌بینند. کافی است جاده امامزاده ابوالحسن در شهرری را دنبال کنید تا با هکتارها زمین کشاورزی آلوده‌ای روبه‌رو شوید که انواع و اقسام محصولات کشاورزی با کثیف‌ترین آب تولید می‌شود. سازمان‌ها و نهادهای بسیار زیادی مسئول رسیدگی به این تخلف بارز هستند اما تا به امروز زور هیچ‌کدام از آنها به کشاورزان متخلف نرسیده است.

اداره کل محیط زیست، شرکت آب منطقه‌ای، شبکه بهداشت و درمان، دستگاه قضائی، سازمان جهاد کشاورزی و فرمانداری‌ها مسئولیت دارند که اجازه ندهند در وهله اول، هیچ محصول کشاورزی با فاضلاب آبیاری شود و اگر هم این تخلف اتفاق افتاد، در وهله دوم، حداقل اجازه ندهند که این محصول در بازار توزیع شود.

فقدان نظارت‌های جدی در بازار تولید و عرضه باعث شده که ردیابی این محصولات آلوده تقریبا غیر‌ ممکن باشد، یعنی اصلا معلوم نیست که محصولات کشاورزی آلوده به فاضلاب در کدام منطقه از شهر توزیع می‌شود. مثلا با وجود این که بیشترین مزارع آلوده به فاضلاب در جنوب تهران واقع شده است اما این حرف اصلا به این معنی نیست که این محصولات بیشتر در جنوب تهران توزیع می‌شود. اگر چه هر‌ از‌ چند گاهی شاهد اقدامات ضربتی از سوی نهادهای مسئول هستیم اما چون این مشکل به‌ صورت ریشه‌ای حل نمی‌شود، مشکل زراعت با فاضلاب هنوز حل‌نشده، رها شده است.

تا وقتی وزارت نیرو، شرکت آب و فاضلاب و شرکت‌های آبفا به تصفیه فاضلاب‌های شهری اقدام نکنند، بستر بروز تخلف پابرجاست. جالب است که با وجود چند دهه از شروع طرح فاضلاب شهری، هنوز در ابتدای راه قرار داریم؛ طوری‌ که بر‌ اساس مصوبه برنامه ششم توسعه دولت مکلف شده که تا پایان این برنامه یعنی حدود سال ۱۴۰۰، شبکه فاضلاب شهری را تا ۲۵ درصد توسعه دهد. همین قانون به‌ خوبی مؤید آن است که تکمیل شبکه فاضلاب شهری در کشور به احتمال قوی تا چند دهه طول خواهد کشید.

بدیهی است تا وقتی فاضلاب شهری سرگردان و تصفیه‌ نشده وجود داشته باشد، آبیاری مزارع با فاضلاب هم تمام نمی‌شود. از طرف دیگر تعریف‌ نکردن شغلی جایگزین برای کشاورزان متخلف که بسیاری از آنها از سر جبر زمانه مجبور به استفاده از فاضلاب در مزارع شده‌اند، باعث شده تا درآمد افرادی به همان فاضلاب روانی وابسته باشد که به پای محصولات کشاورزی می‌رسد.

مشکل کم‌آبی و کاهش سطح منابع آبی سفره‌های زیرزمینی هم مزید بر علت شده تا خیلی از کشاورزان از نعمت آب سالم برای آبیاری محروم بمانند و خواسته یا ناخواسته به سمت آبیاری با فاضلاب جذب شوند. در شرایطی که بر اساس آمارهای رسمی، بیش از ۹۰ درصد هدر‌رفت منابع آبی کشور در بخش کشاورزی صورت می‌گیرد، مدیریت منابع آب کشاورزی قطعا می‌تواند به صرفه‌جویی، افزایش منابع آبی مورد استفاده و کاهش استفاده از فاضلاب در مزارع منجر شود.

سازمان‌هایی مطالبه‌گر می‌خواهیم
اگر بر‌ اساس آمارهای رسمی ‌جلو برویم، هنوز حدود ۶۰ درصد از فاضلاب‌های شهر تهران به‌ صورت خام در طبیعت رها شده است که بخشی از آن در چاه و سفره‌های آب زیرزمینی می‌رود و بخشی هم به‌ صورت فاضلاب در سطح زمین روان می‌شود. این آمار در شهرستان‌ها به‌ مراتب بدتر است و حتی در برخی شهرها، اصلا شبکه فاضلاب تعریف نشده است. در این بین، گاهی فاضلاب‌های خطرناک بیمارستانی هم به فاضلاب‌های شهری اضافه می‌شود و سر از مزارع صیفی‌جات، سبزی‌کاری و سایر محصولات کشاورزی درمی‌آورد.

رحمت‌الله حافظی، رئیس کمیسیون سلامت، محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر تهران، در گفت‌وگو با «جامعه پویا» تأکید دارد که در این شرایط، باید راهکارهای منطقی بیندیشیم و با راه‌اندازی تصفیه‌خانه‌های کوچک، فاضلاب‌های شهری را به آبی سالم برای محصولات کشاورزی تبدیل کنیم. این یک راهکار علمی‌ است که به گفته این مقام مسئول، در بسیاری از کشورها جواب داده است و توانسته سلامت محصولات کشاورزی را ارتقا ببخشد. به گفته این عضو شورای شهر تهران بیش از یک دهه است که فاضلاب با برخی مزارع جنوب تهران آمیخته شده است؛ طوری که فقط در جنوب تهران، حدود ۵۰۰ هکتار از مزارع با فاضلاب آبیاری می‌شود. مطالبه‌گر‌ بودن سازمان‌ها و نظارت‌های جدی و مداوم، راهکار دیگری است که به باور حافظی می‌تواند ترمز این تخلف‌ها را بکشد اما در سال‌های اخیر بسیاری از سازمان‌ها نتوانسته‌اند این مطالبه جدی مردم را پیاده کنند.

۸میلیون اجاره‌بها برای یک هکتار زمین فاضلابی
وقتی فاضلاب به خورد یک محصول کشاورزی برود و مردم هم همان محصول کشاورزی را مصرف کنند، آن وقت احتمال بروز بیماری‌های عفونی، روده‌ای و انگلی بسیار بالا خواهد رفت. اگر هم مصرف این محصولات آلوده تداوم داشته باشد، حتی احتمال ابتلا به بیماری‌های مزمنی همچون سرطان هم دور از انتظار نیست.

محمدحسین بازگیر، رئیس اداره محیط زیست شهر تهران، به «جامعه پویا» می‌گوید راه‌حل نهایی مشکل آبیاری با فاضلاب، در اجماع ملی و همت همگانی است؛ به گونه‌ای که همه سازمان‌های مسئول، وظیفه خود را به‌ درستی انجام دهند و با یکدیگر هماهنگ باشند.

بازگیر تأکید دارد که مسئله آبیاری با فاضلاب، فقط به آلوده‌شدن محصولات کشاورزی محدود نمی‌شود بلکه این اتفاق باعث می‌شود که خاک و آب سالم هم آلوده شود و سلامت شهروندان به خطر بیفتد. فعالیت رسانه‌ها و نهادهای فرهنگ‌ساز هم به قول این مقام مسئول می‌تواند مردم، کشاورزان و سایر نهادهای مسئول را هوشیار کرده و آنها را با عواقب خطرناک آبیاری با فاضلاب آشنا کند.

البته در کنار این فرهنگ‌سازی، باید با کشاورزانی که اصرار به تخلف دارند، به شکل قاطع‌تری برخورد شود و به دستگاه قضا معرفی شوند. این که کشاورزی بخواهد برای کم‌هزینه‌تر‌ شدن فرآیند کاشت و برداشت محصول، فاضلاب رایگان را به پای زمین کشاورزی بریزد، اقدامی غیر اخلاقی است که فقط با تذکر و توصیه حل نمی‌شود.

در شرایطی که گفته می‌شود هر هکتار از زمین‌های کشاورزی جنوب تهران که با فاضلاب آبیاری می‌شود، حدود هشت میلیون تومان اجاره داده می‌شود، جای دوری نمی‌رود که همین کشاورز ملزم باشد مبلغی را هم برای خرید آب سالم برای زراعت کنار بگذارد تا سلامت همشهریانش به خطر نیفتد.

مجموعه تخلف صاحبان این مزارع، فقط به آبیاری با فاضلاب ختم نمی‌شود. بر‌ اساس قانون آنها موظفند حداقل یک هفته قبل از برداشت سبزی‌ها، هیچ ماده سمی ‌به سبزی نزنند تا سم وارد بدن مصرف‌کننده نشود اما شواهد حاکی است که بسیاری از کشاورزان همین مزارع فاضلابی، حتی تا چند ساعت قبل از برداشت محصول هم سم‌پاشی را انجام می‌دهند تا مبادا محصول‌شان بر اثر آفت‌های مختلف از بین برود. برای استفاده از سموم و آفت‌کش هم اغلب آنها هیچ حد و مرزی برای خود قائل نیستند. چندی قبل هم وزیر کشاورزی درباره این مسئله ابراز نگرانی کرد و هشدار داد که «همچنان نگرانی از سموم غیر مجاز و بیش از حد در کشاورزی ایران وجود دارد.»

بیشتر این سموم استفاده‌ شده هم تقلبی و قاچاق است. به قول وزیر بهداشت، حوزه خرید و فروش سموم و کود کشاورزی، سودآور و اغواکننده است؛ طوری‌ که گاهی تا ۸۰ درصد این فرآورده‌های قاچاق تقلبی هستند. حتی در مرحله توزیع و نگهداری این محصولات فاضلابی هم بهداشت و رعایت ایمنی قربانی می‌شود. به دلیل نبود نظارت‌های دقیق برای توزیع سالم و بهداشتی محصولات کشاورزی، فرآورده‌های فاضلابی در مقابل دیدگان نهادهای ناظر، تولید و به‌ صورت فله‌ای توزیع می‌شود؛ محصولاتی به ظاهر طبیعی که روح‌مان هم از ناسالم‌ بودن آن خبر ندارد و فقط از طریق آزمایشگاه‌های دقیق می‌توان به فاضلابی‌ بودن آن پی برد.»
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

با خرید نان های سفید به استقبال سرطان و دیابت بروید

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه مارس 12, 2017 11:13 pm

با خرید نان های سفید به استقبال سرطان و دیابت بروید


Image

بلانکیت یک پودر سفید رنگ است که ترکیب های گوگردی دارد و در صنایع رنگرزی و کاغذسازی استفاده می شود آن هم برای اینکه کاغذها را سفید کنند متاسفانه برخی از نانواها با هدف سفید شدن نان به آن جوهر قند می زنند, در حالی که از مضرات آن بی اطلاع هستند.

بلانکیت یا جوهر قند چیست و چرا به خمیر نان های سفید اضافه می شود؟

«نان‌های سفید مشتریان بیشتری دارد.» این جمله توجیه بسیاری از نانواهاست برای استفاده از ماده‌ای موسوم به بلانکیت. جوهر قند یا بلانکیت یک ماده شیمیایی سمی است که در صنایع رنگرزی و کاغذسازی کاربرد دارد و از کشورهایی مانند چین و‌ آلمان وارد کشور می‌شود، اما طبق قانون به‌دلیل عوارض زیادی که جوهر قند برای سلامت دارد،

استفاده از آن در پخت نان ممنوع شده اما خبرهایی شنیده می‌شود مبنی بر اینکه برخی از نانواها با تبلیغات افرادی سودجو برای سفیدتر شدن نانشان از بلانکیت استفاده می‌کنند. دکتر زهرا عبداللهی، متخصص تغذیه و مدیر دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت به عوارض استفاده از این ماده سرطان‌زا اشاره می‌کند که مشروح آن را در ادامه می‌خوانید.

آیا واقعا هدف اصلی از اضافه کردن بلانکیت به خمیر نان، سفید شدن نان است؟

بلانکیت یک پودر سفید رنگ است که ترکیب‌های گوگردی دارد و در صنایع رنگرزی و کاغذسازی استفاده می‌شود آن هم برای اینکه کاغذها را سفید کنند. متاسفانه برخی از نانواها با هدف سفید شدن نان به آن جوهر قند می‌زنند، در حالی که از مضرات آن بی‌اطلاع هستند. توجیه دیگر آنها این است که بلانکیت باعث می‌شود خمیر بهتر پهن شود.

در گذشته با پیگیری‌های وزارت بهداشت استفاده از این ماده شیمیایی در تولید نان ممنوع اعلام شده بود و با بخشنامه به نانواها، اطلاع‌رسانی شد که حق ندارند از بلانکیت استفاده کنند ولی در حال حاضر دوباره برخی از نانواهای نان سنتی از این ماده استفاده می‌کنند، در حالی که نمی‌دانند بلانکیت چه خطرهایی برای خودشان و مردم دارد.

استفاده از بلانکیت در چه نان‌هایی شایع‌تر است؟

در بیشتر نان‌های لواش، بربری و سنگک که به روش ماشینی تهیه می‌شوند بلانکیت استفاده می‌شود.

برخی از نانوایی‌های صنعتی نیز نان سنتی تولید می‌کنند. آیا ممکن است در نان‌های صنعتی نیز از بلانکیت استفاده شود؟

بله، در هر نوع نان سنتی و صنعتی که رنگ سفید داشته باشد، امکان دارد که از بلانکیت استفاده شده باشد. ما همیشه تاکید داشتیم، آرد سفید برای سلامت مناسب نیست چون سبوس ندارد و باعث بیماری‌های قلبی، دیابت و چاقی می‌شود. حالا علاوه بر این مشکل باید به فکر بلانکیت نان هم باشیم.

در حال حاضر حتی نان سنگکی که باید براساس استانداردها با آرد ۷ درصد سبوس‌گیری‌شده درست شود با آرد ۱۵ درصد سبوس‌گیری‌شده تهیه می‌شود. این مشکل ناشی از یک سیاست نادرست است که از ۳-۲ سال پیش به نانواها اجازه دادند، آردشان را خودشان تهیه کنند. از این رو، بسیاری از نانواها از آرد نان لواش برای تهیه نان سنگکشان استفاده می‌کنند.

بلانکیت چه عوارضی برای مصرف‌کنندگان نان دارد؟

بلانکیت فقط برای مصرف‌کننده ضرر ندارد بلکه برای نانواها نیز بسیار خطرناک است و می‌تواند آنها را با عوارض گوارشی، پوستی و چشمی مواجه کند.

مهم‌ترین بیماری‌ای که بلانکیت برای مصرف‌کنندگان ایجاد می‌کند، سرطان‌ است؛ به‌خصوص برای دستگاه گوارش. از سوی دیگر، این ماده پرزهای روده را از بین می‌برد و از جذب مواد مغذی جلوگیری می‌کند. به علاوه، برخی پژوهش‌ها ثابت کرده بلانکیت تنظیم انسولین را در بدن به هم می‌زند و زمینه‌ساز ابتلا به دیابت می‌شود.

به نظر شما اشکال کار کجاست که یک ماده صنعتی شیمیایی وارد نانوایی‌ها شده است؟

به نظر من اشکال کار به ۲ عامل برمی‌گردد؛ اول اینکه این یک ماده ممنوع نیست که بتوان جلوی ورود آن را به کشور گرفت چون در سایر صنایع کاربرد دارد. دوم اینکه، مردم نیز نباید تصور کنند نان سفید، نان بهتری است. در حقیقت اگر تقاضا در این زمینه وجود نداشته باشد، شاید نانواها نیز از بلانکیت‌ در تهیه نان استفاده نکنند.

به نظر می‌رسد نظارت جدی نیز در این زمینه وجود ندارد. دراین‌باره چه پیشنهادی دارید؟

کاملا درست است. ما در این زمینه به نظارت جدی نیاز داریم. بازرسان بهداشت محیط که نان‌ها را از نظر نمک و جوش شیرین بررسی می‌کنند باید در این زمینه نیز نظارت داشته باشند. همچنین لازم است به نانواها آموزش داده شود تا بدانند از یک ماده سمی در تهیه نان استفاده می‌کنند.

از سوی دیگر، باید استاندارد آرد برای تهیه هر نان اجباری شود تا هر نانوایی نتواند برای تهیه مثلا نان سنگک از آرد نان لواش استفاده کند. در حال حاضر مشکل نان‌های ما این است که برای تهیه‌شان از آرد سبوس‌دار و استاندارد استفاده نمی‌شود و حالا مشکل جدی دیگری نیز به آن اضافه شده و آن وجود بلانکیت در نان است.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

شکلات‌های سرطان‌زا

پستتوسط pejuhesh232 » دوشنبه آپريل 17, 2017 7:01 pm

شکلات‌های سرطان‌زا


پایگاه خبری تحلیلی انتخاب (Entekhab.ir) :
برخى برندهاى شکلات حاوى سرب و کادمیوم بوده و عامل ابتلا به سرطان و کاهش هوش در کودکان مى‌شوند.

به گزارش انتخاب به نقل از باشگاه خبرنگاران، براساس گزارش سازمان حقوق سلامت مصرف کنندگان در آمریکا با بررسی و آزمایش ۵۰ محصول شکلات از جمله تخم مرغ‌های شکلاتی و خرگوشی مشخص شد که ۳۵ مورد از این شکلات‌ها حاوی سرب و کادمیوم بودند.

آزمایشات روی شکلات‌ها در آزمایشگاهی مستقل انجام شد و محققان دریافتند که محصولات دارای سرب و کادمیوم بیش از حد مجاز است.

براساس این گزارش شکلات‌های مشهور که در ذیل نام آنها ذکر شده حاوی کادمیوم و سرب بوده که سرطانزا هستند.

الن ون ولیت کارشناس بهداشت در این باره گفت: سرب با اختلالات عصب شناختی، ناتوانی در یادگیری و کاهش ضریب هوشی مرتبط بوده و کودکان به هیچ وجه از موادغذایی حاوی سرب نباید استفاده کنند.

شان پالفری یک متخصص اطفال در دانشکده پزشکی بوستون دانشگاه افزود: با وجود سرب در هوای بیشتر شهرها، کودکان و زنان باردار باید از خوردن یا در معرض قرارگرفتن هرگونه ماده حاوی سرب اجتناب کنند.

کادمیوم به کبد، استخوان و کلیه‌ها آسیب رسانده و این صدمات در کوکان شدیدتر و خطرناکتر است و در نهایت منجر به سرطان می شود.

مطالعات انجام شده ارتباط میان کادمیوم و آسیب به دستگاه تولیدمثل بدن، کاهش وزن نوزادان هنگام تولد و مشکلات عصبی رفتاری را نشان می‌دهد.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

11تن گوشت مرغ فاسد در زرندیه معدوم شد

پستتوسط pejuhesh232 » پنج شنبه ژوئن 01, 2017 3:15 pm

11تن گوشت مرغ فاسد در زرندیه معدوم شد


مدیر دامپزشکی شهرستان زرندیه گفت: 11تن گوشت مرغ فاسد شده در این شهرستان کشف و با حکم دادستانی معدوم شد.

آفتاب‌‌نیوز :
علی نقیبی روز یکشنبه درگفت و گو با ایرنا افزود: این میزان گوشت غیرقابل استفاده، طی 2 مرحله جداگانه در بازرسی های انجام گرفته کشف شد.

وی اظهار کرد: پنج تن و 500 کیلو گرم گوشت مرغ فاسد در یک مرحله در حین گشت زنی بازرسین شبکه از یک خودرو کشف که بلافاصله با حکم دادستانی معدوم شد.

نقیبی تصریح کرد: محموله دیگر کشف شده نیز به صورت قطعه شده از یک کارگاه بسته بندی مرغ در این شهرستان کشف شد.

مدیر شبکه دامپزشکی زرندیه اظهار کرد: این محموله توسط خریدار مرجوعی شده بود و به دلیل اینکه در کارگاه بسته بندی مرغ قرار داشت با حضور بازرسین شبکه دامپزشکی شهرستان شناسایی و پس از ارسال به مرکز استان و انجام آزمایش های لازم با حکم دادستان شهرستان معدوم شد.

شهرستان زرندیه با مرکز مامونیه و جمعیت 64 هزار نفر از شهرستان های دوازده گانه استان مرکزی است.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

حکایتی نگران کننده از یک ماده کشنده که در نانوایی ها استفاده

پستتوسط pejuhesh232 » جمعه ژوئن 09, 2017 11:23 am

حکایتی نگران کننده از یک ماده کشنده که در نانوایی ها استفاده می شود!


پس از تلاش های فراوان مسئولان برای حذف مصرف جوش شیرین در نانوایی ها ـ که گفته می شد، زیان های بسیاری برای سلامتی دارد ـ هم اکنون گزارش هایی منتشر می شود که نشان می دهد، برخی نانوایی ها به منظور تسریع در فرایند پخت و افزایش کیفیت ظاهری نان به سمت یک ماده شیمیایی خطرناک به نام «سدیم دیتیونیت»، رفته اند؛ ماده ای که برای سلامتی شهروندان بسیار خطرناک است و امکان تشخیص استفاده از آن نیز به آسانی ممکن نیست.

به گزارش «تابناک»؛ چند سالی هست که ورود افزودنی های شیمیایی به بازار صنایع غذایی مثل روغن، سوسیس، کالباس، انواع نوشیدنی ها و... به یکی از جدی ترین نگرانی های عمومی در مورد سلامت شهروندان تبدیل شده است؛ افزودنی هایی که هرچند غیرمجاز و سمی هستند، به دلیل جذابیت ها و تأثیری که بر ماندگاری مواد غذایی دارند، هر تولید کننده ای را برای استفاده از آنها تحریک می کند. مثل برخی نانواهای کشور که با ممنوع شدن استفاده از جوش شیرین، حالا به استفاده از «سدیم دیتیونیت» یا جوهر قند روی آورده اند.

هرچند استفاده از افزودنی های شیمیایی و غیرمجاز در هیچ یک از مواد غذایی مجاز نیست و به تبع خسارت های جانی خود را بر سلامت افراد بر جای خواهد گذاشت، این مهم در مورد نان و محصولات وابسته، از آن جهت نگران کننده تر است که این ماده غذایی یکی از مهم ترین و متداول ترین محصولاتی است که مورد استفاده شهروندان قرار می گیرد.

پیشتر «آرش رشیدیان»، معاون بهداشتی دانشگاه علوم پزشکی تهران بارها و در موضع گیری های متعدد خود به استفاده از جوهر قند در تولید نان اعتراض کرده و گفته بود، در تهران نانوایی های وجود دارد که در آنها آزادانه از جوهر قند برای بهبود کیفیت ظاهری نان استفاده می شود، در حالی که این ماده شیمیایی برای سلامتی به شدت خطرناک و سرطان زاست.

دامنه استفاده از جوهر قند به نانوایی های استان تهران محدود نیست و زمستان سال گذشته، معاون غذا و داروی دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز ضمن تأیید استفاده از این ماده در استان خراسان رضوی گفته بود: جوهر قند به ‌هیچ عنوان یک ماده افزودنی مجاز در نان نیست و هرچند ترکیب آن با نان مشکلات بهداشتی و گوارشی به‌ همراه خواهد داشت و وجود آن در نان تخلف محسوب می‌شود، متأسفانه برخی سودجویان برای سفید کردن نان خود از این ماده استفاده می‌کنند.

در تازه ترین واکنش ها به این اقدام غیر قانونی و در روز گذشته، رمضانعلی ملک، مدیر عامل شرکت غله و خدمات بازرگانی منطقه دو کشور (استان های شمالی) گفت: هرچند جوش شیرین از نانوایی حذف شده است، نانوایان از ماده دیگری به نام جوهر قند در پخت نان استفاده می‌کنند که سمی و کشنده است و نباید در پخت نان استفاده شود.

موضوع به این ختم نمی شود؛ در اسفندماه سال گذشته، «اسماعیل عطاپور»، معاون نظارت و بازرسی سازمان صنعت معدن و تجارت آذربایجان‌شرقی نیز به تخلف بیش از 1100 واحد صنفی آرد و نانِ این استان در استفاده از جوهر قند، اشاره کرد و ادامه داد، پرونده این واحدهای متخلف برای رسیدگی و مجازات به تعزیرات ارسال شده است.

در رابطه با درستی یا نادرستی استفاده از جوهر قند توسط نانوایی ها، «ی . ح» یکی از نانواهای قدیمی تهران ضمن تأیید موضوع به «فارس» گفت: خمیری که جوهر قند دارد اصطلاحاً سریع تر ورز می آید و باعث می شود کیفیت ظاهری نان افزایش یابد؛ موضوعی که به شدت مشتریان به آن اهمیت می دهند.

در مورد دلایل دیگر استفاده از جوهر قند توسط نانوایان، «اصغر شهریاری»، کارشناس تغذیه و مدیرعامل یکی از کارخانه های بزرگ تولید نان در کشور، به «جام جم آنلاین» گفت: نانواهای متخلف استفاده از جوهر قند را به صرفه تر از به کاربردن خمیرمایه عادی نان می دانند و به جای آن استفاده می کنند، چون هم اکنون هر کیلو خمیر مایه 6 هزار تومان و هر کیلو جوهر قند 12 هزار تومان است اما نسبت استفاده از خمیرمایه به آرد نان، یک به صد است در حالی که میزان جوهرنمک استفاده شده برای هر صد کیلو آرد فقط به اندازه یک بطری آب است و با این حال تأثیر منفی اش را بر سلامت مصرف کننده می گذارد.

از سوی دیگر، خمیر نان و تخمیر کامل پیش از پخت، به قول نانواها باید حدود دو ساعت استراحت کند و در محیطی مناسب با درجه رطوبت و حرارت معین بماند؛ بنابراین، نانوا برای آماده کردن خمیر باید هم محیطی مناسب در اختیار داشته باشد و هم وقت کافی صرف کند، ولی نانواهایی که نمی خواهند برای آماده کردن خمیر وقت صرف کنند و محیط کارشان غیراستاندارد و ناسالم است، با جوهرقند به سرعت خمیر را آماده پخت می کنند و نیازی هم به مناسب سازی محیط تخمیر نیست.

علت اینکه مخالفت های متعددی در برابر استفاده از این ماده شیمیایی وجود دارد، زیان های فراوانی است که این ماده شیمیایی بر سلامت شهروندان بر جای می گذارد. در رابطه با خسارت های این ماده شیمیایی «علی میلانی»، استاد دانشگاه و متخصص سیاست های غذا و تغذیه نیز به «جام جم آنلاین» گفت: از لحظه استفاده و افزودن جوهر قند به نان، عوارض چشمی، گوارشی و پوستی اش در بدن نانوایی که آن را به نان می افزاید، آغاز می شود اما فاجعه اصلی وقتی ظاهر می شود که مردم نان آلوده به این ماده را می خورند.

به گفته او «سدیم دیتیونیت» یا جوهر قند با از بین بردن پرزهای داخل روده مانع جذب مواد غذایی مفید در بدن می شود. به خصوص که برخی پژوهش ها ثابت کرده این ماده تنظیم انسولین را در بدن به هم می زند و باعث دیابت زودرس و مانع از عملکرد مناسب آنتی اکسیدان ها در بدن انسان ها می شود.

گذشته از برخوردهای کم و بیش مسئولان با استفاده کنندگان این ماده خطرناک، باید تأکید کرد که «سدیم دیتیونیت» یا جوهر قند فارغ از نقشی که در آسان کردن کار نانوا و افزایش رضایت لحظه ای مشتری از خرید دارد، کاربرد اصلی اش در صنعت به عنوان رنگ بر است و به عنوان مثال جوهر و نوشته ها را به خوبی از روی کاغذ باطله برای بازگشت به چرخه کاغذ سفید حذف می کند. استفاده از چنین ماده ای در مواد غذایی به ویژه نان به دلیل افزایش ضریب ابتلا به سرطان، از بین رفتن پرز روده و معده، بی‌ اثرسازی آنتی‌اکسیدان‌ها و اختلال در گوارش، بیماری های پوستی و چشمی غیرقانونی بوده و پیگیرد قانونی دارد.

اینکه مسئولان به چه میزان توانسته اند در کشف موارد تخلف موفق باشند و سفره شهروندان ایرانی را از این ماده خانمان برانداز و کشنده خالی کنند، جای سئوال و نگرانی جدی دارد. از سوی دیگر، باید از مسئولان پرسید، آیا با موارد تخلف به گونه ای که بتواند نقشی بازدارنده در تکرار چنین رفتاری داشته باشد، برخوردی داشته اند یا خیر؟

به نظر می رسد، اگر سلامتی شهروندان برای متولیان بهداشت و درمان و نیز صنعت کشور مهم است، باید در درجه اول نسبت به اطلاع رسانی همگانی و هشدارهای لازم این مطالبه عمومی را در شهروندان در مورد دقت در خرید نان از مراکز معتبر افزایش دهند و در کنار این اقدام با افزایش کمیت و کیفیت بازرسی ها ضمن شناسایی موارد تخلف، با آنها به گونه ای موثر برخورد کنند که تکرار چنین فعلی به صفر نزدیک شود و یک بار برای همیشه پایان یابد؛ رفتاری که قطعاً نتیجه اش افزایش ضریب امنیت غذایی شهروندان ایرانی خواهد بود، زیرا می دانیم، جوهر قند یک ماده شیمیایی خطرناکی است که برخی نانوایی های متخلف آن را جایگزین جوش شیرین کرده اند و به دلیل صرفه اقتصادی، تسریع در فرایند آماده سازی خمیر نان، افزایش کیفیت ظاهری نان و... علاقه مندی های فراوانی در آنها برای استفاده از جوهر قند وجود دارد؛ ماده ای که البته شیمیایی است و استفاده از آن سلامت شهروندان را به شدت تهدید می کند و راه تشخیص استفاده از آن در نان نیز به آسانی راه تشخیص استفاده از جوش شیرین نیست.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

پنبه در حلیم، این بار در رودهن

پستتوسط pejuhesh232 » جمعه ژوئن 30, 2017 1:17 am

پنبه در حلیم، این بار در رودهن


از قول معاون غدا و دارو دانشگاه علوم پزشکی ایران بخوانید:

1- اغلب حلیم های خیابانی که در ماه رمضان بازار داغی هم دارند از پشم گوسفند، مو و پنبه تهیه می‌شوند.

این حلیم ها در کنار خیابانها توسط دوره گردان فروخته می شود.

اسهال، استفراغ، دل درد و دل‌پیچه از مهمترین علائم بروز مسمومیت و حتی عفونت های ناشی از مصرف این حلیم هاست
رئیس حوزه قضایی بخش رودهن گفت: با شکایت فردی مبنی بر وجود پنبه در حلیم یکی از کبابی‌های رودهن، پرونده قضایی در دادسرا تشکیل شد.

به گزارش پایگاه خبری تیک (Tik.ir) ؛حجت الاسلام و المسلمین تقیان در گفت وگو با میزان از ادعای یک مشتری مبنی بر کشف پنبه درحلیم یکی از کبابی‌های شهرستان رودهن خبر داد.

وی گفت: فردی با مراجعه به دادسرا مدعی شده است که پنبه موجود در حلیمی که از یک کبابی خریداری کرده، در گلوی وی گیر کرده است. رئیس حوزه قضایی بخش رودهن از تشکیل پرونده قضایی در همین زمینه خبر داد وافزود: با دستور قضایی نمونه‌ای از حلیم این کبابی به همراه حلیمی که مشتری ادعای کرده است که داخلش پنبه بوده برای آزمایش به مرکز بهداشت دماوند فرستاده شده است.

این مقام قضایی اظهارکرد: تحقیقات تکمیلی از این پرونده ادامه دارد .
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

استفاده از گازوئیل در نوشابه‌های گازدار

پستتوسط pejuhesh232 » شنبه جولاي 15, 2017 11:09 pm

استفاده از گازوئیل در نوشابه‌های گازدار


سلامت نیوز: به گفته رئیس انجمن صنایع غذایی ایران، برای گازدار کردن نوشابه‌ها از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌شود که یکی از آنها گازوئیل است. دود حاصل از سوزاندن گازوییل حاوی گازکربنیک و برخی مواد دیگر است که با جدسازی آنها، در نهایت گاز کربنیک به صورت بی‌بو، بیرنگ و تحت فشار معین وارد نوشابه می‌شود.

به گزارش سلامت نیوز، دکتر محمد حسین عزیزی در گفتگو با سلامت آنلاین افزود: انواع نوشابه های گازدار، از نظر میزان آب، شکر، اسید، اسانس، گاز و مواد نگهدارنده تقریبا مشابه یکدیگرند و هیچ‌کدام بر دیگری برتری ندارد، اما از نظر مواد رنگی به کار رفته تفاوت هایی دارند.

او در پاسخ به این پرسش که برای ایجاد شفافیت نوشابه های سفید از مواد شیمیایی یا افزودنی خاصی استفاده می شود یا خیر گفت: عامل شفافیت و زلالی نوشابه های سفید، تصفیه چندباره آب مورد استفاده برای تهیه آن است که علاوه بر نوشابه های سفید، نوشابه های سیاه و نارنجی هم شفافیت داشته و کدورت و رسوب ندارند، اما چون حاوی مواد رنگی اند این موضوع از نظر مصرف کننده قابل تشخیص نیست. بنابراین، در میان نوشابه هایی که به واسطه رنگ های مصنوعی رنگی می شوند، نوشابه‌های نارنجی و در مقایسه با نوشابه‌های رنگی سیاه و نارنجی، نوشابه‌های سفید در اولویت مصرف قرار دارند.

این عضو هیئت علمی دانشگاه تربیت مدرس در مورد صحت و سقم اعتیاد آور بودن نوشابه های سیاه اظهار کرد: در نوشابه های سیاه غیر الکلی از پودر دانه های گیاهی به نام کولا استفاده می شود که این پودر علاوه بر طعم دهندگی، رنگ قرمز قهوه ای دارد و حاوی کافئین، تئوبرومین و درصدی تانن است. کافئین اثرات محرک داشته و شبیه به چای و قهوه باعث رفع خستگی می شود اما چون مقدار آن در نوشابه های سیاه بسیار اندک است اعتیاد آوری ضعیفی دارد.

به گفته این متخصص علوم و صنایع غذایی، کافئین یک لیوان نوشابه سیاه تقریبا معادل همین میزان چای غلیظ و کمتر از قهوه است.

دکتر عزیزی در پاسخ به این ادعا که گفته می شود گاز نوشابه را از گازوئیل تهیه می کنند گفت: گاز کربنیک نوشابه را از هر سوخت فسیلی می توان تهیه کرد. یکی از راه های تهیه این گاز از طریق سوزاندن گازوییل است. دود حاصل از سوزاندن گازوییل حاوی گازکربنیک و مواد و گازهای زاید است. بنابراین، دود ناخالص را درون محلول‌های تصفیه ‌کننده مختلفی هدایت می‌کنند تا آلاینده‌ها و مواد زاید آن از گاز کربنیک جدا شود و در نهایت گاز کربنیک به صورت بی بو و بی رنگ و تحت فشار معینی وارد کپسول‌ شده، روانه کارخانه های نوشابه می شود.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

قبليبعدي

بازگشت به آلوده شناسى


cron
Aelaa.Net