آلودگى محيط كار

مديران انجمن: najm134, najm134, najm134

آلودگى محيط كار

پستتوسط najm134 » شنبه مارس 27, 2010 12:17 pm

عناوين گزارشاتي كه تا كنون در اين باره منتشر شده است: شيفت شبانه براي خانم‌ها خطر دارد - آلودگي‌هاي نامرئي در محيط كار - استرس زياد در محيط‌هاي كاري؛ سلامت زنان شاغل را تهديد مي‌كند - عليرغم ادعاي غرب: زنان شاغل غربي در محيط كار با تحقير و تبعيض مواجهند
مرسولاتي كه تا كنون جداگانه در اين باره منتشر شده است:
كار در خانه
http://aelaa.net/110.aspx?id=532
در کل 1 بار ویرایش شده. اخرین ویرایش توسط najm134 در يکشنبه ژانويه 16, 2011 1:16 am .
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

محيط كار

پستتوسط najm134 » سه شنبه آپريل 13, 2010 7:24 am

شيفت شبانه براي خانم‌ها خطر دارد
در اين مطالعه كه در مركز ملي تحقيقات سلامت شغل و محيط فنلاند انجام شده، مشخص شده شب كاري، باعث بازنشستگي زودرس براي خانم‌ها مي ‌شود.
اين محققان در بررسي‌هايشان متوجه شدند زناني كه بيشتر در نوبت‌هاي كاري شب مشغول به كار هستند، احتمال بيشتري دارد كه به ‌دليل ناتواني‌هاي زودرس، بازنشسته شوند و كيفيت زندگي آنها هم در اين دوران بسيار پايين‌تر از زناني است كه در نوبت‌هاي صبح و عصر كار كرده‌اند. جالب اينكه اين نتايج، در مورد آقايان شاغل در نوبت كاري شب صدق نمي‌ كرد.
اين نتايج بعد از آن به دست آمد كه گروه‌هاي مختلفي از زنان و مردان با شغل مشابه، از سال 1990، تا سن 60 سالگي يا زماني كه فوت كنند يا تا سال 2006(هر كدام كه زودتر اتفاق بيفتد)، مورد مطالعه و پي‌گيري از لحاظ وضعيت بدني و رواني قرار گرفته‌ بودند. تحليل داده‌هاي به دست ‌آمده، بعد از حذف تأثير سن ‌و سال افراد و نيز وضعيت اجتماعي و اقتصادي آنها، اين طور نتيجه داد كه زنان شب كار تا 39 درصد بيشتر از ساير زنان به‌ دليل ازكارافتادگي بازنشسته شوند.
مسائلي مانند سرطان سينه، زخم معده و اختلالات خواب و بروز مشكل در بارداري در اين زنان بيشتر از ديگران ديده شده بود و گاه همين مشكلات باعث از كارافتادگي و بازنشستگي زودرس آنها شده بود.
اين نتايج حتي بعد از اينكه تأثير سيگار و وزن و سختي كار افراد نيز حذف شد، باز به قوت خود باقي بود. نتايج اين مطالعه، در آخرين شماره نشريه طب كار و محيط آمريكا منتشر شده است.
هنوز اين محققان توجيهي براي اين پديده ندارند، آنها حتي نمي ‌دانند چرا اين مشكلات براي خانم‌ها بيشتر است. مطالعات قبلي نشان داده بود احتمالاً وجود نور مصنوعي كه در كارگاه‌ها استفاده مي‌ شود، احتمال بروز سرطان سينه را در خانم‌ها بالا مي ‌برد. به همين دليل شايد بتوان شرايط موجود در محيط كار را در نوبت‌هاي شبانه به اين موضوع نسبت داد. اما نكته ديگري كه در اين بيماري‌ها وجود دارد، اين است كه همگي آنها را مي‌ توان به نوعي، با سطح استرس و تنش رواني بالاتر ربط داد.
شايد سيستم هورموني و رواني زنان به نحوي است كه نسبت به كار در شب حساس‌ترند و با شب كاري، احتمال بيشتري دارد كه سطح استرس‌شان بالا برود. به اين ترتيب، احتمال بروز بيماري‌هايي مانند زخم معده و اختلالات خواب در آنها بيشتر مي‌ شود. خانم‌ها نسبت به حضور خود در خانه و در جمع خانواده نيز حساس‌ترند و احتمالاً در هنگام كار در شب، احساس عذاب وجدان و ناراحتي بيشتري مي‌ كنند و اين ممكن است سيستم ايمني آنها را تحت ‌تأثير منفي خود قرار دهد.
البته برخي مطالعات نيز نسبت به تأثير منفي شب كاري روي سلامت جسمي مردان نيز تأكيد دارند و اين نشان مي ‌دهد، اصولاً بدن انسان با كار در شرايط شب به راحتي كنار نمي‌ آيد. با اين حال، علت اصلي هر چه كه باشد، نتايج اينگونه مطالعات، مي‌ تواند هم هشداري براي خانم‌ها باشد و هم براي كارشناساني كه دست‌ اندركار سلامت شغلي جامعه هستند.
شايد بتوان با تغييراتي در محيط كار، مرخصي‌هاي بيشتر و گردش مناسب‌تر نوبت كاري، از بروز برخي از اين مشكلات در شاغلين شب كار جلوگيري كرد و سلامت آنها را چه مرد و چه زن، بيشتر تأمين كرد.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

محيط كار

پستتوسط najm134 » سه شنبه آپريل 13, 2010 7:29 am

آلودگي‌هاي نامرئي در محيط كار

در محيط‌هاي كار و مكان‌هاي عمومي پر رفت و آمد آلودگي‌هاي فيزيكي، شيميايي و بيولوژيك نامرئي وجود دارد كه كمتر كسي به آن توجه مي‌كند.
اين امر بر لزوم رعايت معيارهاي بهداشتي و سلامت در محيط‌هاي اداري و صنعتي و مكان‌هاي عمومي تاكيد مي‌كند تا آلودگي‌هاي فوق كمتر به وجود بيايد.
آلودگي هاي فيزيكي در نتيجه بالارفتن حرارت در محيط‌هاي كاري نامناسب به وجود مي‌آيد كه براي رفع آن بايد به هواكش و كولر مناسب در محل نصب كنيم.
همچنين صاحبان مشاغل بايد با در نظر گرفتن ظرفيت محيط كار كارمند استخدام كنند. چون از فعاليت افراد در محيط‌ گا‌زهايي مانند دي اكسيد توليد مي شود كه بايد تهويه شوند و هواي تازه فضاي محيط كار را فرا گيرد.
بروز هرگونه نقصي در ثابت نگه داشتن دماي محيط كار و افزايش گاز دي‌اكسيد كربن در محل كارمندان را خواب آلود و كندذهن مي‌كند و بر عملكرد آنها تاثير مي‌گذارد. همچنين محيط كار بايد نور كافي داشته پنجره مناسب داشته باشد تا نور خورشيد به آن نفوذ كند.
البته از آلودگي هاي ناشي از تشعشعات شيميايي محيط‌هاي كار نبايد غافل شد. تلفن‌هاي همراه در بروز اين نوع آلودگيها موثرند. همچنين كنتورهاي برق و اتاق‌هاي برقي كه از خود تشعشعات كهرومغناطيسي صادر مي‌كنند در بروز آلودگيهاي شيميايي موثرند كارمندان نبايد در نزديكي اينگونه مكان‌ها فعاليت كنند چون تششعات شيميايي سلامت آنها را به خطر مي اندازد.
محيط‌هاي كار بايد مجهز به هواكش باشد تا تهويه هوا به راحتي انجام شود. فضاهاي كاري بسته آلودگي‌زا هستند. همچنين استفاده از رنگ‌هاي نامناسب و پوشش هاي فلزي، مبلمان و اثاثيه‌هايي كه از خود بو توليد مي‌كنند در محيط كار با معيارهاي سلامت همخواني ندارد و آلودگي به بار مي‌آورد.
همچنين بايد فضاهاي پاركنيگ‌ها به گونه‌اي باشد كه هوا مرتب تهويه شود در غير اين صورت گازهايي كه از موتور خودروها توليد مي‌شوند، به داخل ساختمان نفوذ كرده و آلودگي شيميايي به بار مي‌آورند.
آلودگي‌هاي بيولوژيك نيز در نتيجه عدم نظافت محيط كار به وجود مي‌آيد. ويروس‌ها و باكتري‌هايي كه در مواد غذايي باقيمانده در محيط كار فعاليت مي‌كنند آلودگي‌هاي بيولوژيك به بار مي‌آورند
همشهري امارات به نقل از امارات‌اليوم- مترجم زينب كامراني
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

محيط كار

پستتوسط najm134 » سه شنبه آپريل 13, 2010 7:31 am

استرس زياد در محيط‌هاي كاري؛ سلامت زنان شاغل را تهديد مي‌كند
ايسنا – مطالعات انجام شده بر روي 260 زن متخصص و كارمند نشان داده است . كه 42 درصد از زنان شاغل به دليل استرس بيش از حد در هنگام كار در ميانه راه از كار خسته شده‌اند و سلامت آنها به خطر مي‌افتد .
با وجود اين كه نتايج به دست آمده نشان دهنده خسارت قابل توجه به ميزان توليد و كارآيي است اما متأسفانه مديران و مسؤولان هيچ اقدام سازنده‌اي در جهت رفع مشكل بر نمي‌دارند .
تحقيقات نشان مي‌دهد كه هزينه اين خسارت براي هر فرد شامل به خطر افتادن سلامتي و روابط شخصي و براي سازمان‌ها شامل كاهش كارآيي كارمندان ارزشمند با سابقه است .
در اين پژوهش‌ها بسياري از زنان اظهار كرده‌اند كه به دليل كار زياد و استرس بيش از حد ناشي از آن ديگر حاضر به ادامه كارشان نيستند .
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

محيط كار

پستتوسط najm134 » سه شنبه آپريل 13, 2010 7:37 am

عليرغم ادعاي غرب:زنان شاغل غربيدر محيط كار با تحقير و تبعيض مواجهند

حضور و مشاركتِ برابرِ زنان در محيطهاي كارِ بيرون از خانه و قرار گرفتن در كنار همكاران مرد، از جمله مقوله‏هايي بوده و هست كه همواره از سوي ديدگاه‏هاي فمينيستي غربي ترويج شده است. جوامع صنعتي غرب نيز در حركتي هماهنگ، با ناديده انگارىِ تفاوت‏هاي زيستي و غريزي زنان و مردان، فرصت‏هاي مساوي و متعددي براي اشتغال زنان ـ حتي در كارهايي مانند معماري، مهندسي، معدن، بنّايي، ارتش و.. كه تا پيش از اين به مردان اختصاص داشت ـ فراهم آوردند. اما تفاوت‏هاي واقعي ناديده گرفته شده، معادله را به نفع مردان و به ضرر زنان تغيير داد. كذشته از موضوع آزارجنسي زنان كه در صدر ليست حوادث جوامع غربي است، و خود مبحث دلخراش و مفصلي است، حتى از نظر موقعيت كاري و تامين حقوق و امكانات شغلي؛ زنان شاغل جوامع غربي با تبعيض و تحقير شديدي مواجهند. كه در سه دسته قابل جمع بندي است:
1. تحقير زنان و توهين به آنها از طريق واگذاري كارهاي حاشيه‏اي و پست به آنان.
2. تحقير زنان از طريق پرداخت حقوق و مزاياي كمتر به آنها در مقايسه با مردان.
3- ضرب و شتم و قتل زنان به دستِ مردانِ همكار
طبق شهادت زناني كه در شركت‏هاي آتش‏نشاني آمريكا كار مي‏كنند، آنها به قدري مورد اذيت و آزار هستند كه خطري براي زندگي آنها به شمار مي‏روند.» [1] مارلين، فرنچ، جنگ عليه زنان، ترجمه توران دخت تمدن (مالكي) ص 212 ـ 215
فرنچ، در بحث «جنگ با زنان در محل كار» به بررسي پيامدهاي زيانبار ديدگاه‏هاي برابرنگري در محل كار مي‏پردازد و اطلاعات و آمار ارزشمندي در اين باره ارائه مي‏دهد. به گفته او، در آمريكا با آن‏كه 55 درصد از زنان در مقابل دريافت دستمزد كار مي‏كنند، ولي همه آنها با تبعيض روبه‏رو هستند. بنيادها و مؤسسات بازرگاني ادعا دارند كه هيچ مانعي در راه پيشرفت زنان قرار نداده‏اند، با وجود اين، شمار اندكي از زنان ترفيع مي‏گيرند و كساني كه در مشاغل تخصصي و مديريتي هستند به مراتب كمتر از همتاي مردِ خود، حقوق دريافت مي‏كنند. اين پديده در همه‏جا، در مؤسسات بازرگاني، بنيادهاي علمي ـ حقوقي و پزشكي به چشم مي‏خورد.
جنگ با زنان در محيط كار ممكن است هدفي منحصر به فرد داشته باشد و آن، نگاه داشتن آنها در مشاغل پايين اقتصادي است كه به صورت‏هاي گوناگون جلوه مي‏كند. [2] همان، ص 211
يك زن جوشكار عليه كارخانه كشتي سازي كه در آن كار مي‏كرد، به دليل آزار و اذيت ، اقامه دعوا كرد. شش زن و 846 مرد در اين كارخانه به عنوان متخصص ماهر كار مي‏كردند. كليه سرپرست‏ها، سركارگرها، هماهنگ كننده‏ها، راهنماها يا متصدي‏ها مرد بودند. زن‏ها مجبور بودند به تقويم‏هايي كه روي ديوارها نصب شده و عكس‏ها و مطالب مستهجن بر آن كشيده و نوشته شده بود، نگاه كنند. مردها با حرف‏هاي ركيك و رفتارهاى آزاردهنده، زن‏ها را مسخره و اذيت مي‏كردند. قاضي «هوول ملتون» در بخش جكسون ويل فلوريدا، با اين استدلال كه كارخانه «محيطي مردانه» به وجود آورده و احساسات زنان را با نصب عكس‏هاي زشت جريحه دار كرده است، اعلام نمود كه نصب اين گونه عكس‏ها آزار محسوب مي‏شود. [3] همان
آزار زنان در محيط كار، به اذيت و آزارهاي جزيي محدود نيست و در برخي موارد، به ضرب و شتم و قتل نيز منجر مي‏شود. محيط كار در آمريكا براي زنان به‏گونه‏اي است كه علت اصلي مرگ زنان كارگر، قتل است كه همتاهاي آنها مرتكب مي‏شوند.

كاترين بل، متخصص بيماري‏هاي مسري در مؤسسه ملي ايمني شغلي و تندرستي [امريكا] معتقد است:اگر زني در محيط كار و بر اثر جراحات وارد شده فوت كرد، مطمئن باشيد كه وي را به قتل رسانده‏اند. شمار زنان سياه‏پوستي كه در محيط كار كشته مي‏شوند، دو برابر زنان سفيد پوست است. شمار زنان سياه پوست كه هر سال به قتل مي‏رسند، چهار برابر زنان سفيد پوست است؛ اما احتمال به قتل رسيدن زنان سفيد پوست، در ارتش بيشتر است (Newyork Times, 0991).
«رنكن كپل» در گزارش سازمان بين المللي كار (8991) مي‏نويسد: قتل و آدم كشي، جدي‏ترين جنبه خشونت در كارگاه به شمار مي‏آيد. در ايالات متحده، آمار رسمي حاكي از آن است كه آدم كشي، دومين علت مرگِ ناشي از كار، به طور كلي، و اولين عامل در خصوص زنان به شمار مي‏آيد. همه هفته به طور متوسط، بيست نفر كارگر به قتل مي‏رسند.
برپايه گزارش‏هاي شخصي، تخمين زده شده است كه در انگلستان از هر ده زن، هفت نفر در دوره زندگي شغل خود به مدتي طولاني دچار آزار مي‏گردند. آزار ممكن است رويدادي منفرد يا الگوي رفتاري پيوسته و ثابت باشد. در حالت اخير، زنان غالباً در حفظ آهنگ معمول كار خويش با دشواري روبه‏رو مي‏شوند. ممكن است مرخصي استعلاجي بگيرند يا به كلي از كارشان دست بكشند (Mackixnon, 7991).
گيدنز، آزار زنان را در محيط كار در غرب، پديده‏اي «بسيار معمول» دانسته است. به گفته او، آزار بخش بزرگي از زنان شاغلِ حقوق بگير را مستقيماً تحت تأثير قرار مي‏دهد. از جهتي همه زنان قربانيان تجاوز هستند، زيرا ناچارند احتياطهاي خاصي براي حفاظت خود بعمل آورند و با ترسِ تجاوز زندگي كنند. [4] آنتوني گيدنز جامعه‏شناسي، ترجمه منوچهرصبوري، ص 201

«هانس اينگوار جانس» در مقاله‏اي با عنوان «زنان سوئدي و فرصت‏هاي مساوي» پس از اينكه كشور سوئد را «قهرمان جهاني برابري بين زن و مرد» معرفي مي‏كند و از اشغال 142 كرسي (41 درصد) از 349 كرسي پارلماني توسط زنان سخن مي‏گويد، به گونه‏هاي اذيت و آزار اشاره مي‏كند و مي‏نويسد: «گونه‏هاي مختلف نابرابري و آزار عليه زنان در سوئد موجب شد قانون سوئدي برابرىِ بين زنان و مردان، سند فرصت‏هاي برابر از كارفرمايان بخواهد مستخدمينشان را از هرگونه آزار محافظت كنند.» [6] روزنامه سلام، 13/8/79

در سال 1989 هنگامي كه مجله «نيويورك تايمز» موضوع «مهم‏ترين مسئله‏اي كه زنان امروز با آن مواجه‏اند» را در آمريكا به همه پرسي گذاشت، تبعيضات شغلي، بيشترين درصد پاسخ‏ها را به خود اختصاص داد. در پايان دهه هشتاد، 80 تا 95 درصد زنان شاغل مي‏گفتند: از تبعيض شغلي و نابرابري دستمزد، ناراضي‏اند. در اين دهه، هفتاد درصد زنان از آزار و اذيت مردان شكايت داشتند.»[7] سوزان، فالودي،جامعه زنان آمريكا چه مشكلي دارند، ترجمه زهره زاهدي؛ به نقل از: نشريه زنان، ش13
پيش‏تر نيز «سيمون دوبوار» در كتاب جنس دوم، آزارهاي عليه زنان در غرب را بررسي و اعلام كرده بود كه زن‏ها به‏خصوص در كارهاي نخ‏ريسي و پارچه‏بافي، مورد سوء استفاده قرار مي‏گيرند. اربابان غالباً آنها را بر مردها ترجيح مي‏دهند. آنها كار بهتري در قبال مزد كمتري انجام مي‏دهند. اين فرمول وقيحانه، روشن كننده ماجراي غم‏انگيز كار زن غرب است.
«تروكن» [8] Norbert Truqan مي‏گويد: در كارگاه‏هاي ناسالم كه نور آفتاب در آنها راه ندارد، نيمي از اين دختران پيش از پايان كارآموزي، مسلول مي‏شوند. [9] دوبوار، سيمون، جنس دوم، ترجمه قاسم صفور، ص 179، با تلخيص و تصرف
به گفته دوبوار، سركارگران از زن‏هاي كارگر جوان سوء استفاده مي‏كنند. نويسنده ناشناس «حقيقت در باره ليون» مي‏نويسد: آنها براي رسيدن به منظور خود، از تهوع آورترين راه‏ها (نياز و گرسنگي) سوء استفاده مي‏كنند. [10] همان
«ژ . درويل» [12] G . Derville به همين علت در تلخيص كتاب «سرمايه»، زنان شاغل در جوامع غربي را «حيوان لوكس يا جوان باركشِ» جوامع مدرن معرفي مي‏كند. وضعيت تبعيض‏آميز و فراوانىِ برخوردهاي خشن با زنان در محيطهاي كار، به گونه‏اي در جوامع صنعتي غرب رو به تزايد بوده است كه بانوانِ كنوانسيون رفع تبعيض را بر آن داشته كه در جاي جاي سند بين المللي پكن (1995) ـ به ويژه بخش زن و اقتصاد از مواد 150 تا 181 سند ـ ضمن هشدار به جهانيان در مورد گسترش بي‏رويه نابرابري‏ها و آزارهاي عليه زنان شاغل، تدابيري براي جلوگيري از اين روند فزاينده اتخاذ و توصيه نمايند.
اين سند مي‏افزايد: بسياري از زنان كه به كارِ مزد آور اشتغال مي‏ورزند، با موانعي مواجه هستند كه آنان را از تحقق توان بالقوه‏شان باز مي‏دارد. تحمل آزار رساني، توهين به حيثيت يك كارگر است و زنان را از ارائه خدمتي متناسب با توانايي‏شان باز مي‏دارد. دولت‏ها يا بخش خصوصي و سازمان‏هاي غيردولتي، سنديكاها و سازمان ملل متحد بايد به نحو مقتضي قوانيني را در برابر انواع صور آزاررساني در جميع اماكن كار، وضع و اعمال كنند. [13] ر.ك: مواد 157، 160 و 180 اعلاميه پكن
بي دليل نيست كه رسانه‏هاي گروهي و افكار عمومي در غرب به «بازگشت زنان به خانه» ابراز تمايل مي‏كنند. روزنامه انگليسي زبان «ملت و جهان» در مقاله‏اي با همين عنوان: «بازگشت زنان به خانه» مي‏نويسد: در ايالات متحده آمريكا، بسياري از زنان، مشاغل خود را رها كرده و به مادران تمام وقت تبديل شده‏اند. ديويد بالنكن هوان رئيس مؤسسه ارزش‏هاي امريكا اين رويكرد جديد را «مكتب جديد طرفداري از خانواده» ناميده است.
اين مقاله را با شعري از شاعر بزرگ «هنري ود روژت لانگ فلو» به پايان مي‏رسانم: در خانه بمان قلب من و استراحت كن، قلب‏هاي حافظ خانواده، خوشبخت‏ترينند.color] ]{نقل با تلخيص و اقتباس از نوشتار عبدالرسول هاجري (كردآورنده اين قطعات)}
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

تاوان بودن و كار در عسلويه

پستتوسط najm134 » سه شنبه ژانويه 13, 2015 7:43 am

تاوان بودن و كار در عسلويه

یک روان‌شناس صنعتی و کارشناس‌ارشد ایمنی نسبت به خطر استنشاق آلاینده‌های معلق در هوای منطقه پارس‌جنوبی برای سلامت روانی و جسمی کارگران شاغل در این منطقه هشدار داد.
«غلام‌حسین عشقی» در گفتگو با ایلنا، ظهور بیماری‌های خطرناکی چون اوتیسم (درخودماندگی) را از عوارض بزرگ آلودگی در این منطقه برشمرد و اظهار داشت: سازمان انتقال خون از اهدای خون کارگران منطقه ویژه پارس جنوبی امتناع می‌کند.

وی در تشریح دلیل آلوده بوده خون کارگران عسلویه گفت: دی‌اکسیدگوگرد موجود در هوا که از دودکش‌ها و مشعل‌های پالایشگاه‌ خارج می‌شوند با غبارهای صنعتی معلق در فضا که حاوی ذرات آب است، ترکیب شده و اسید سولفوریک را تشکیل می‌‌دهد. این ترکیب با هر دم استنشاق از فیلترهای بینی عبور کرده و وارد ریه و سپس جذب خون می‌شود که خطراتی زیادی را به‌همراه خواهد داشت.

این کار‌شناس ایمنی و بهداشت محیط کار ادامه داد: چنان‌چه زمانی پروژه عسلویه به اتمام برسد یا حجم کار بسیار کم شود، کارگران باید کل درآمد عایدی از کار در منطقه را صرف هزینه درمانی ناشی از کار در پارس جنوبی کنند.

لازم به یادآوری است، رییس سازمان محیط‌زیست در سفر دوماه گذشته به بوشهر از «مناسب نبودن زمان کنونی برای طرح دعوی مدیران پارس‌جنوبی به جرم بی‌توجهی به هشدارهای محیط زیست» و «متوقف ماندن بسیاری از طرح و برنامه‌های محیط‌زیستی با حمایت مجموعه‌های مرتبط نظیر وزارت نفت در عسلویه در دولت قبلی» خبر داده بود.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

رتبه پایین ایران در رده بندی محیط کسب و کار در دنیا

پستتوسط najm134 » چهارشنبه ژوئن 20, 2018 11:59 pm

رتبه پایین ایران در رده بندی محیط کسب و کار در دنیا


در آخرین گزارش بانک جهانی پیرامون وضعیت محیط کسب و کار، ایران با بهبود اندک نمره و تنزل جایگاه نسبت به سال قبل رو به رو شد و حالا مسعود کرباسیان وزیر اقتصاد معتقد است که بی حوصلگی پاسخ دهندگان ایرانی یکی از دلایل نامناسب بودن جایگاه ایران در رده بندی محیط کسب و کار د ر دنیا است. آیا واقعا پاسخ دهندگان بی حوصله باعث نامساعد جلوه دادن محیط کسب و کار ایران در دنیا هستند؟

Image
در آخرین گزارش بانک جهانی پیرامون محیط کسب و کار در دنیا که با عنوان “انجام کسب و کار ۲۰۱۸، اصلاحات برای ایجاد شغل” منتشر شد، ایران با کسب امتیاز ۵۶.۴۸ در رتبه ۱۲۴م دنیا در بین ۱۹۰ کشور حاضر در این گزارش قرار گرفت. رتبه ایران در این شاخص نسبت به سال قبل با چهار پله افزایش رو به رو شد. در اهمیت این گزارش و رتبه بندی محیط کسب و کار کشورها همین بس که بسیاری از سرمایه گذاران دنیا با مطالعه آن اقدام به انتخاب کشور مورد نظر جهت سرمایه گذاری می کنند و طبیعتاً کشورهایی که در این رتبه بندی در رتبه های بهتری قرار گرفته اند مکان های بهتری برای سرمایه گذاری خواهند بود.
حالا مسعود کرباسیان وزیر اقتصاد در یادداشتی به این نکته اشاره نموده است که بی حوصلگی پاسخ دهندگان ایرانی یکی از دلایل نامناسب بودن جایگاه ایران در رتبه بندی کشورها به لحاظ محیط کسب و کار است و در همین زمینه اظهار داشته: متاسفانه در طی سال های اخیر کمتر این موضوع برایمان اولویت بوده که اولاً آمارهای واقعی اقتصاد ایران و پتانسیل های آن را به جهان ارائه کنیم و ثانیاً اینکه حتی وقتی از سمت آن ها برای کسب اطلاعات به ما رجوع شد، حداقل پاسخ های دقیق برای بیان داشته باشیم. کما اینکه امروز خیلی ها قبول دارند که یک دلیل رتبه پایین ایران در شاخص فضای کسب و کار بی حوصلگی پاسخ دهندگان ایرانی برای مطالعه دقیق فرم ها و ارائه پاسخ دقیق به آن هاست.
اینکه موضوع بی حوصلگی پاسخ دهندگان شاید یکی از دلایل نامساعد جلوه دادن محیط کسب و کار ایران در سطح دنیاست، درست است اما باید به وزیر اقتصاد گفت که از سال ۱۳۸۹ مرکز پژوهش های مجلس به دلیل همین اشکالات در تهیه گزارش های بانک جهانی، اقدام به تهیه گزارش پایش محیط کسب و کار در ایران به صورت فصلی و نظرسنجی از فعالان اقتصادی استان ها نمود و به تازگی نیز این مسئولیت را به اتاق بازرگانی سپرده است. نتایج این گزارش ها نیز نشان می دهند که وضعیت محیط کسب و کار در مدتی که این گزارش ها تهیه شده است هرگز مساعد نبوده و این نتایح نشان دهنده آن هستند که رتبه بالای ایران در رده بندی فضای کسب و کار بانک جهانی ربط چندانی به بی حوصلگی پاسخ دهندگان ایرانی ندارد.
شاید بهتر است به جای آنکه به دنبال دلایلی چون بی حوصلگی پاسخ دهندگان ایرانی برویم و توپ نامساعد بودن محیط کسب و کار ایران را به زمین آن ها بیندازیم، قانون بهبود محیط کسب و کار که چندین سال از تصویب و ابلاغ آن به دولت می گذرد را اجرا کنیم تا شاید رتبه فضای کسب و کار ایران در دنیا بهبود یابد.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

برای ساخت گوشی‌های آیفون چند کارگر خودکشی می‌کنند؟

پستتوسط najm134 » دوشنبه جولاي 16, 2018 7:13 pm


برای ساخت گوشی‌های آیفون چند کارگر خودکشی می‌کنند؟

اپل برای تولید محصولات خود با کمپانی‌های بزرگی مانند «فاکس‌کان» قرارداد دارد، اما شرایط کار برای کارگران این کمپانی‌ها آن‌قدر سخت است که بسیاری از آن‌ها دست به خودکشی می‌زنند.

به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ اپل بزرگ‌ترین کمپانی فعال در زمینه فناوری اطلاعات و (بعد از سامسونگ) دومین تولیدکننده بزرگ گوشی‌های همراه در جهان است. این کمپانی اوایل سال ۲۰۱۵ موفق شد رکورد جدیدی را به عنوان اولین کمپانی آمریکایی ثبت کند که بیش از ۷۰۰ میلیارد دلار قیمت‌گذاری شده است. اپل ۱۱۶ هزار کارمند تمام وقت و حدود ۵۰۰ فروشگاه در ۲۲ کشور جهان دارد. این غول آمریکایی حوزه فناوری اطلاعات، طی سال مالی ۲۰۱۶ درآمد سالانه‌ای معادل ۲۱۵ میلیارد دلار داشت و تا کنون بارها و بارها عنوان «ارزشمندترین برند دنیا» را به خود اختصاص داده است. تخمین زده می‌شود در حال حاضر بیش از یک میلیارد محصول اپل در سراسر دنیا در دست کاربران باشد.

Image

دفتر مرکزی اپل در کاپرتینو کالیفرنیا، بزرگ‌ترین کمپانی فناوری اطلاعات و ارزشمندترین برند دنیا

کارخانه‌ای که شبکه تلویزیونی، ایستگاه آتش‌نشانی و بیمارستان خودش را دارد

اگرچه کمپانی اپل و محصولات آن از محبوبیت بی‌اندازه‌ای میان کاربران برخوردارند، اما برخی از سیاست‌های این کمپانی نیز به شدت مورد انتقاد کارشناسان و فعالان حقوق مدنی در دنیا هستند. به عنوان مثال، اپل برای تولید قطعات و محصولات خود به شرکت‌های خارج از آمریکا متوسل می‌شود تا هزینه‌های تولید خود را پایین بیاورد. یکی از این شرکت‌ها، «هون های پریسیژن ایندستری» است که با نام تجاری «فاکس‌کان» فعالیت می‌کند.

این کمپانی تایوانی، از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان قطعات و محصولات الکترونیک در دنیاست و با کمپانی‌های شناخته‌شده‌ای مانند اپل، گوگل، مایکروسافت، اینتل، نوکیا، سونی، موتورولا، دِل، اِیسر، هیولت‌پکرد (اچ‌پی)، هوآوی، بلک‌بری، آمازون، توشیبا، شیائومی و غیره قرارداد (داشته یا) دارد و محصولاتی نظیر آیفون، آیپد، آیپاد، ایکس‌باکس و پلی‌استیشن را برای این کمپانی‌ها تولید می‌کند. آمار کلی نشان می‌دهد فاکس‌کان به تنهایی حدود ۴۰ درصد از محصولات الکترونیک دنیا را تولید می‌نماید.

دست‌مزدهای پایین و بازدهی بالا در میان کارگران چینی موجب شده تا فاکس‌کان در این کشور ۱۲ کارخانه در ۹ شهر مختلف داشته باشد؛ اگرچه این تعداد، بیش از تعداد کارخانه‌های فاکس‌کان در هر کشور دیگری است، اما این کمپانی قصد دارد کارخانه‌های بیش‌تری را هم در چین افتتاح کند. بزرگ‌ترین کارخانه فاکس‌کان در دنیا «پارک علم و فناوری لانگهوا» نام دارد که در منطقه لانگهوا در شهر شنژن واقع است.

این مجموعه که بیش‌تر آن را با نام «شهر فاکس‌کان» می‌شناسند، با مساحتی حدود ۳ کیلومتر مربع، شامل ۱۵ کارخانه، خوابگاه کارگران، ۴ استخر، یک ایستگاه آتش‌نشانی مستقل، و یک شبکه تلویزیونی مجزا به نام «فاکس‌کان تی‌وی» است. هم‌چنین امکاناتی نظیر سوپرمارکت، بانک، رستوران، کتاب‌خانه و بیمارستان نیز در داخل این مجموعه تعبیه شده است. از میان حدود ۱/۳ میلیون تا ۱/۵ میلیون کارگر کمپانی فاکس‌کان، تعداد کارگران شاغل در «شهر فاکس‌کان» عمدتاً بین ۲۳۰ هزار تا ۴۵۰ هزار نفر[۸] بیان می‌شود.



به ازای ساخت هر گوشی آیفون چند کارگر خودکشی می‌کنند؟

«خودکشی‌های فاکس‌کان» عبارتی است که برای توصیف خودکشی‌های متعدد در میان کارگران فاکس‌کان به کار می‌رود. اکثر این خودکشی‌ها به علت حقوق ناچیز و شرایط وخیم کاری (گاهاً ۱۴ ساعت کار در روز، هفت روز هفته) در «شهر فاکس‌کان» رخ می‌دهند. سال ۲۰۰۷ یکی از کارگران ۱۹ ساله این مجموعه در دست‌شویی محل کارش خود را حلق‌آویز زد. سال ۲۰۰۹، یک کارگر ۲۵ ساله بعد از آن‌که یک نمونه اولیه آیفون ۴ را گم کرد (و طبق برخی گزارش‌ها کارمندان فاکس‌کان او را مورد ضرب و جرح قرار دادند و خانه او را تفتیش کردند)، از طبقه دوازدهم یک آپارتمان خود را پایین انداخت.

بر اساس اخباری که از این شهر به بیرون درز می‌کند، اوج خودکشی‌ها مربوط به سال ۲۰۱۰ بود. در این سال حدود ۱۸ کارگر فاکس‌کان (۱۴ مرد و ۴ زن ۱۷ تا ۲۸ ساله) اقدام به خودکشی کردند و از این تعداد، دست‌کم ۱۴ نفر جان خود را از دست دادند. یکی از این افراد از کمر به پایین فلج شد و سرنوشت برخی از آن‌ها نیز هم‌چنان نامعلوم است. اکثر این کارگران خود را از ساختمان‌های بلند در «شهر فاکس‌کان» به پایین پرت کردند و این کار به نوعی سنت میان کارگران فاکس‌کان تبدیل شد که بعدها برای اعتراض به حقوق و شرایط کاری خود، روی سقف ساختمان‌های بلند «شهر فاکس‌کان» تجمع و کارفرمایان خود را تهدید به خودکشی دسته‌جمعی کردند.

خودکشی‌ها سال ۲۰۱۱ با ۴ مورد دیگر (۲ مرد و ۲ زن ۲۰ تا ۲۵ ساله)، سال ۲۰۱۲ با خودکشی یک مرد ۲۳ ساله، سال ۲۰۱۳ با خودکشی یک مرد ۲۴ ساله و یک زن ۲۳ ساله، و سال ۲۰۱۶ با خودکشی یک مرد ۳۱ ساله ادامه پیدا کرد. بعد از خودکشی‌های سال ۲۰۱۰، برخی مشتریان فاکس‌کان از جمله اپل اقدام به بررسی مستقل موضوع کردند، اما حاضر به تعلیق یا لغو همکاری با فاکس‌کان نشدند.

در سوی دیگر، «تری گو» بنیان‌گذار و مدیرعامل فاکس‌کان در کنار افزایش حقوق کارگران «شهر فاکس‌کان»، اقداماتی را در واکنش به این خودکشی‌ها صورت داد که از جمله آن‌ها نصب توری‌های ضدخودکشی در زیر ساختمان‌های بلند، دعوت از راهب‌های بودایی برای برگزاری مراسم‌های دعا در کارخانه، و البته گرفتن «تعهدنامه عدم خودکشی» از کارگران و وادار کردن آن‌ها به امضای سندی مبنی بر عدم شکایت خودشان یا بازماندگانشان در صورت وقوع مرگ، آسیب به خود، یا خودکشی «غیرمنتظره» بود.

Image



کارگران فاکس‌کان مجبورند در اتاق‌های کوچک و ۱۲ نفره با حداقل امکانات زندگی کنند



Image

نمونه‌ای از توری‌های ضدخودکشی که در کارخانه فاکس‌کان تعبیه شده است

کودکانی که آیفون‌های گران‌قیمت شما را می‌سازند


کارشناسان و صاحب‌نظران، خودکشی‌های فاکس‌کان را بدترین رسوایی اپل در تاریخ این کمپانی می‌دانند، اما این تنها رسوایی اپل طی سال‌های اخیر نبوده است. بعد از این رسوایی، اپل تحقیقات درباره کمپانی‌های طرف قرارداد خود را جدی‌تر گرفت و در بررسی‌های خود متوجه شد صدها نفر از حدود ۱/۵ میلیون کارگری که در تولید محصولات اپل نقش دارند، کودکان کار هستند. این کمپانی طی بررسی‌های خود در سال ۲۰۱۲ متوجه شد تنها ۱۱ کارخانه طرف قراردادش مجموعاً ۱۷۶ کودک زیر ۱۶ سال را به خدمت گرفته‌اند. از این تعداد ۷۴ نفر تنها در یک کارخانه کار می‌کردند. هم‌چنین سال ۲۰۱۰ نیز اپل ۹۱ مورد کودک کار را در کارخانه‌های طرف قرارداد خود پیدا کرده بود که ۴۲ نفر از آن‌ها تنها در یک کارخانه مشغول کار بودند؛ این سال همان سالی بود که کارگران فاکس‌کان دست به خودکشی زدند.

اپل بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۶ مجموعاً ۳۶۱ مورد استخدام کودکان کار را در کارخانه‌های طرف قرارداد خود پیدا کرده است. البته این آمار از سال ۲۰۱۳ تا کنون رو به کاهش بوده است به طوری که بین سال‌های ۲۰۱۳ تا ۲۰۱۶ به ترتیب ۲۳، ۱۶، ۳ و ۱ کودک کار در کارخانه‌های مورد بررسی اپل استخدام بوده‌اند. در عین حال، باید توجه داشت که این تعداد صرفاً در کارخانه‌هایی پیدا شده‌اند که اپل تا کنون درباره آن‌ها تحقیق کرده است و تعداد کودکان کار در تمام کارخانه‌هایی که اپل با آن‌ها قرارداد دارد ممکن است بیش از این ارقام باشد.

اما وقتی اپل متوجه شود کارخانه‌ای کودکان زیر ۱۶ سال را به خدمت گرفته است چه واکنشی نشان می‌دهد؟ گفته می‌شود مدیران اپل از سال ۲۰۱۰ به این سو، استخدام‌کنندگان کودکان کار را وادار می‌کنند تا نه تنها این کودکان را به خانواده خود برگردانند و هزینه تحصیل آن‌ها را بپردازند، بلکه تا زمانی که این کودکان به سن قانونی می‌رسند، هم‌چنان حقوق ماهیانه آن‌ها را نیز پرداخت کنند تا این کودکان انگیزه‌ای برای برگشتن سر کار نداشته باشند. اپل تمام تلاش خود را هم می‌کند تا مطمئن شود کودکان کار در کارخانه‌های طرف قرارداد با این کمپانی این روند بازگشت به مدرسه را طی می‌کنند و بعد از رسیدن به سن قانونی نیز، هم‌چنان فرصت شغلی قبلی برای آن‌ها فراهم است.

با وجود این تلاش‌ها، بررسی‌ها نشان می‌دهد باز هم نتایج اعلامی اپل حاصل نشده است. طبق آخرین آمار و ارقام، از میان کودکانی که در کارخانه‌های طرف قرارداد با اپل و دو کمپانی دیگر مشغول به کار بوده‌اند، تنها ۳۴ درصد در سال ۲۰۱۱ فرصت حضور در طرح بازگشت به مدرسه را پیدا کرده‌اند. این آمار بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰ حتی از این رقم هم بسیار کم‌تر، و تنها اندکی بیش از ۱۸ درصد بوده است.

Image

بسیاری از کارگران فاکس‌کان کودکان زیر ۱۶ سال هستند



کودکان کار و دختران باردار، اتاق‌های ۱۲ نفره و حمام‌های ۲۰ نفره

یکی دیگر از کمپانی‌های بزرگی که اپل ساخت قطعات و محصولات خود را به آن می‌سپارد، «پگاترون» است. این کمپانی که مایکروسافت، دِل و اچ‌پی هم با آن قرارداد دارند، دقیقاً مانند فاکس‌کان، یک کمپانی تایوانی است که کارخانه‌هایی در کشورهای مختلف دنیا از جمله چین دارد. بررسی‌ها نشان می‌دهد یکی از کارخانه‌های پگاترون واقع در حومه شانگهای، که بعد از «شهر فاکس‌کان» دومین کارخانه بزرگ تأمین قطعات و محصولات اپل در چین است، برخورد بهتری از فاکس‌کان با کارگران خود ندارد.

خبرنگارانی که تحت پوشش کارگر وارد این کارخانه شده‌اند گزارش می‌کنند که کودکان کار و دختران باردار در این کارخانه هفته‌ای ۶۶ ساعت کار می‌کنند (در حالی که حداکثر ساعات قانونی کار در چین در هر هفته ۴۹ ساعت است) و مجبورند پای برگه‌هایی را امضا کنند که ساعات حضور آن‌ها در کارخانه را کم‌تر نشان می‌دهد. یکی از این خبرنگاران گزارش می‌کند که برخی کارگران را وادار کرده‌اند ۱۸ روز پشت سر هم در کارخانه کار کنند، بدون آن‌که (بعضاً به‌رغم درخواست‌های مکرر) بتوانند حتی یک روز را استراحت کنند. طی ماه مارس سال ۲۰۱۶ (دوران اوج تولید آیفون ۶) بیش از ۶۲ درصد از کارگران این کارخانه بیش از ۱۰۰ ساعت اضافه‌کاری کرده‌اند.

بسیاری از این کارگران هنگام شیفت‌های ۱۲ ساعته (که گاهاً تا ۱۶ ساعت هم تمدید می‌شود)، از شدت خستگی به خواب فرو می‌روند و روی دستگاه‌های خط تولید می‌افتند. اضافه‌کاری تقریباً برای همه کارگران در این کارخانه اجباری است و کارگران مجبورند بدون دریافت هیچ حقوقی، در جلسات کاری‌ای شرکت کنند که باید به ازای آن‌ها هزینه‌ای به کارگران پرداخت شود. در بسیاری از این جلسات (که عموماً سه بار در روز برگزار می‌شوند) کارگران باید ۲۰ دقیقه شعارهایی مانند «کیفیت، انضباط، اتحاد. من بهترین هستم! سخت کار می‌کنم!» سر بدهند و کف بزنند، یا به حالت خبردار نظامی بایستند و به خاطر عدم موفقیت در رسیدن به اهداف مدنظر کارخانه (مثلاً مونتاژ ۶۰۰ قاب آیپد در روز) سرزنش شوند.

Image

کارگران چینی اپل ایستاده‌اند تا سرشماری شوند

Image

سالن غذاخوری کارگران پگاترون

شرایط کاری در کارخانه، به هیچ‌یک از کارگران اجازه نمی‌دهد با نفر کناری خود صحبت کند، از روی صندلی کار بلند شود، غذا بخورد یا آب بنوشد، دست‌شویی برود یا به گوشی همراه خود نگاه کند. حتی اگر یک کارگر بتواند زودتر از پایان شیفت کاری خود کارش را تمام کند، باید تا پایان شیفتش جزوه‌های «دستورالعمل کارگران» را مطالعه نماید. کارگران، صبحانه و ناهار را باید با هزینه شخصی از درون کارخانه تهیه کنند و شام نیز عملاً همان ناهار است که دوباره گرم شده است. اتفاقاً همان توری‌های ضدخودکشی به سبک شهر فاکس‌کان در این‌جا هم خودنمایی می‌کنند.

شرایط زندگی کارگران پگاترون در خوابگاه‌هایشان هم بسیار شبیه به ساکنان «شهر فاکس‌کان» است. هر یک از کارگران نه تنها مجبور است در اتاق‌های فوق‌العاده کوچک با ۱۱ نفر دیگر زندگی کند، بلکه باید برای زندگی در این شرایط، ماهیانه بیش از ۲۱ دلار (از حقوق ۳۳۰ دلاری خود را) بپردازد. این در حالی است که کارگران باید بعد از شیفت‌های طولانی، در سالن‌های بزرگ و کپک‌زده و بعضاً ۲۰ نفر هم‌زمان با هم دوش بگیرند، چون در این خوابگاه خبری از حمام انفرادی نیست. هم‌چنین دست‌شویی‌های خوابگاه نیز صرفاً اتاقک‌هایی هستند که مسیر فاضلاب از کف آن‌ها عبور می‌کند و حتی در یا شیر آب هم برای آن‌ها تعبیه نشده است. این‌ها برگرفته از گزارشی است که رسانه‌ها بعد از تعطیلی یکی از این‌خوابگاه‌ها (به دلیل کاهش سفارش‌های اپل و عدم نیاز به کارگران ساکن در آن) تهیه شده است.


کارگران پگاترون مجبور بوده‌اند در این‌جا حمام کنند



Image

دست‌شویی‌های کارگران پگاترون، بدون سنگ، آب یا حتی دری که بتوان آن را بست


Image

دست‌شویی‌های کارگران پگاترون صرفاً اتاقک‌هایی هستند که مسیر فاضلاب از کف آن‌ها عبور می‌کند

آیا اپل کارگران چینی را حیوان می‌داند؟

انتظاراتی که کارشناسان و ناظران حقوق مدنی از اپل دارند در قالب مفهوم «نظارت بر زنجیره تأمین» مطرح می‌شود و به این معناست که کمپانی‌های غول‌پیکری نظیر اپل که ساخت بسیاری از قطعات و محصولات خود را برون‌سپاری می‌کنند، موظف هستند بر روند ساخت این قطعات و محصولات نظارت داشته باشند. ممکن است بیش از ۱۰ کارخانه مختلف به صورت یک زنجیره در ساختن یک گوشی آیفون نقش داشته باشند و اپل وظیفه دارد بر تمام حلقه‌های این زنجیره نظارت داشته باشد تا مانع از نقض قوانین و زیر پا گذاشتن حقوق مدنی کارگران در آن‌ها شود.

تحقیقات نشان می‌دهد مواد اولیه‌ای که اپل در حلقه‌های اولیه زنجیره تأمین خود از آن‌ها استفاده می‌کند نیز در شرایطی استخراج می‌شوند که با قوانین حقوق مدنی در تناقض است. به عنوان مثال، جزیره «بانکا» در کشور اندونزی یکی از نقاطی است که قلع از آن استخراج و به تأمین‌کنندگان مواد اولیه طرف قرارداد با اپل فروخته می‌شود. یکی از کارکنان معادن قلع اندونزی کودکی ۱۲ ساله به نام «ریانتو» است که در کنار چندین کودک دیگر در شرایطی فوق‌العاده خطرناک و با دستان خالی از دل این معادن، سنگ قلع استخراج می‌کند.

Image


«تیم کوک» مدیرعامل اپل طی بازدیدش از کارخانه فاکس‌کان


Image

«تری گو» بنیان‌گذار و مدیرعامل فاکس‌کان، کارگران این شرکت را «حیوان» می‌داند


Image

«ریانتو» معدنچی ۱۲ ساله‌ای که برای تأمین مواد اولیه ساخت آیفون به دل معادن قلع می‌رود



نتیجه‌گیری

آن‌چه در این گزارش به آن پرداخته شد، شواهدی از پیش‌رفت فناوری‌های امروزی برای استفاده عده‌ای از مردم، به قیمت گرفته شدن جان سایر انسان‌ها بود. «استیو جابز» که یک سال پیش از فوتش، به خاطر همکاری با فاکس‌کان با سیل انتقادات مواجه شد، شاید نابغه‌ای تکرارنشدنی در تاریخ فناوری اطلاعات دنیا باشد، اما چرا حاضر نشد ارتباط تجاری خود با «تری گو» را قطع کند؟ آیا می‌توان گفت عقاید هر دوی این افراد درباره ارزش جان انسان‌ها یکی بوده است؟ آیا «تیم کوک» هم همین عقیده را دارد؟

«تری گو» اوایل سال ۲۰۱۲ میلادی ضمن برگزاری مراسمی در باغ‌وحش شهر تایپه (پایتخت تایوان) و دعوت از «چین شیه‌چین» مدیر این باغ‌وحش برای سخنرانی در جمع مدیران ارشد فاکس‌کان، مدیران کمپانی خود را به درس گرفتن از شیوه مدیریت «چین» تشویق کرد و در اظهاراتی عجیب گفت: «هون های [فاکس‌کان] بیش از یک میلیون نیروی کار در سراسر دنیا دارد و از آن‌جایی که انسان‌ها هم حیوان هستند، مدیریت یک میلیون حیوان، سر من را به درد می‌آورد!»
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

Re: آلودگى محيط كار

پستتوسط pejuhesh232 » پنج شنبه فبريه 07, 2019 5:12 pm

آیا می دانید کدام شغل ها سرطان زا هستند؟


همه ی شغل ها سختی ها و مشکلات خاص خود را دارند و حتی در طولانی مدت باعث آسیب های جسمانی می شوند. از طرفی، بیماری سرطان به یکی از مشکلات شایع بشر تبدیل شده که ژنتیک و سبک زندگی را مهم ترین عامل بروز آن می دانند. از آنجایی که بخش قابل توجهی از عمر ما در حین کار سپری می شود، بنابراین شغل ما بخشی از سبک زندگی ما محسوب می شود و ویژگی های آن اثری مستقیم بر سلامتی ما دارد. در ادامه به ۱۳ شغلی می پردازیم که خطر ابتلا به سرطان در آن ها بالا است.

۱ - مهمانداران هواپیما
Image
طبق تحقیقات، خدمه ی پرواز در ارتفاعات بالا در معرض تابش یون ساز بیشتری قرار می گیرند و این مسأله احتمال بروز بسیاری از سرطان ها از جمله سینه، گردن رحم، رحم، نیروئید، مری، روده ی بزرگ، معده و کبد، لوز المعده را افزایش می دهد. برخی آمارها حاکی از آن است که در زنان مهماندار نرخ ابتلا به سرطان سینه ۵۰ درصد بیشتر از سایر زنان بوده و نرخ ابتلا به انواع غیر ملانوم سرطان پوست هم ۴ برابر بیشتر است.

۲- خلبان ها
Image
کابین خلبان به اندازه ی دستگاه های برنزه کننده مثل سولاریوم برای پوست خطرناک است. طبق تحقیقات، نرخ ابتلا به انواع ملانوم سرطان پوست (خطرناک ترین نوع این سرطان) در خلبان ها و دیگر خدمه ی پرواز ۲ برابر بیشتر از سایر مردم است و خلبان ها در زمان حضور در کابین، به اندازه ی ۲۰ دقیقه استفاده از دستگاه های برنزه کننده، در معرض پرتوهای فرابنفش آ (UVA) قرار می گیرند. خطرات ناشی از پرتوهای فرابنفش آ در زمان پرواز بر بالای ابرهای فشرده یا مناطق برفی بیشتر می شودد. اگرچه محققان توصیه می کنند از شیشه هایی برای پنجره ی جلوی هواپیما استفاده شود که جلوی پرتوهای فرابنفش را بگیرد، اما خلبان ها هم باید همیشه از کرم ضدآفتاب استفاده کنند و به طور مرتب برای معاینه ی مربوط به سرطان پوست به پزشک مراجعه کنند.

۳- جوشکارها
Image
طبق پژوهش های صورت گرفته، قرارگیری در معرض گاز جوشکاری، اشعه ها و ماده ی آزبست (پنبه ی نسوز)، میلیون ها جوشکار در سراسر دنیا را در معرض ابتلا به سرطان قرار داده است.این مواد سمی می توانند باعث بروز سرطان های ریه، کلیه، ملانوم چشم و دیگر بیماری ها شوند.

۴- شغل های پشت میزی
Image
نشستن طولانی مدت می تواند منجر به بروز سرطان های روده ی بزرگ و رحم شود. طبق تحقیقات، کسانی که بیشتر زمان روز را در حالت نشسته سپری می کنند، در آن ها خطر ابتلا به سرطان روده ی بزرگ ۲۴ درصد بیشتر و خطر بروز سرطان رحم ۳۲ درصد بیشتر است. به ازای هر ۲ ساعتی که به زمان نشستن شما اضافه می شود، این خطر تا حدود ۱۰ درصد افزایش پیدا می کند. ورزش های گاه و بیگاه از اثرات مخرب نشستن کم نمی کند. بنابراین، در طول روز، به ویژه بعد از وعده های غذایی، بیشتر از جای خود بلند شوید و بدن تان را حرکت دهید.

۵- ناخن کارها
Image
تنها مواد مانیکور نیست که آسیب جدی ای به سلامتی ناخن کارها وارد می کند. علاوه بر مواد شیمیایی ای که از طریق پوست جذب بدن می شود، این افراد در سالن آرایشگاه انواع گازها و گرد و غبارهای آلوده را تنفس می کنند و این مسأله خطر ابتلا به سرطان و بیماری های تنفسی و تناسلی را افزایش می دهد. کارشناسان توصیه می کنند، سالن های آرایشگاه ها از تهویه ی مناسبی برخوردار باشند و ناخن کارها از لباس های آستین بلند، دستکش و حتی ماسک استفاده کنند. به علاوه آن ها باید دست های خود را به طور مرتب بشویند.

۶- کشاورزان
Image
سموم ضدآفتی که در تولید مواد غذایی غیر اورگانیک استفاده می شوند نه تنها باعث نگرانی مصرف کنندگان هستند، بلکه صدمات بسیار بیشتری به کشاورزان وارد می کنند. طبق تحقیقات، نرخ ابتلا به بعضی سرطان ها در میان کشاورزان و خانواده های آن ها بیشتر از میزان عادی است. این سرطان ها عبارتند از سرطان خون، لنفوم غیر هوچکین (نوعی سرطان دستگاه لنفاوی)، میلوم متعدد (نوعی سرطان استخوان)، سارکوم بافت نرم (سرطان بافت نرم) و سرطان های معده، مغز، پروستات و پوست. علاوه بر سموم ضد آفت، دود خروجی موتورها، گرد و غبار، ویروس های حیوانات، کودهای شیمیایی، سوخت ماشین های کشاورزی و بعضی میکروب ها، عوامل ابتلا به بیماری در کشاورزان هستند. صدمات ناشی از این بیماری ها ممکن است بلافاصله بعد از اولین قرارگیری در معرض عامل بیماری زا یا بعد از چندین سال قرارگیری مداوم بروز پیدا کند.

۷- آتش نشان ها
Image
آتش نشان ها علاوه بر سر و کار داشتن با شعله های آتش، ریزش ساختمان ها و استنشاق دود، در معرض ابتلا به سرطان هم قرار دارند. در حقیقت، سرطان عامل اصلی مرگ و میر در میان مأمورین آتش نشانی است. در اثر سوختن پلاستیک، بعضی مصالح ساختمانی و دیگر موادی که در ساخت وسایل روزمره به کار می رود، مواد سمی ای آزاد می شود که آتش نشان ها آن ها را استنشاق می کنند یا جذب بدن شان می شود. طبق پژوهش ها، خطر ابتلا به سرطان در آتش نشان ها کمی بیشتر از سایرین است اما خطر بروز بعضی سرطان ها در آن ها مثل سرطان بیضه و سرطان نادر و بدخیم مزوتلیوما در اثر قرارگیری در معرض ماده ی آزبست (پنبه ی نسوز) به میزان ۲ برابر بیشتر است.

۸- مشاغل شیفت شب
Image
قرار گرفتن در معرض اشعه ها و مواد شیمایی تنها عوامل بروز سرطان نیستند. بر هم خوردن ریتم ساعت زیستی بدن هم می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد. سلول های بدن نیازمند نشانه ای از نور هستند تا مانند یک دکمه ی شروع دوباره، ساعت زیستی بدن را فعال کند. وقتی این نشانه وجود نداشته باشد، سلول های بدن ریتم طبیعی خود را از دست می دهند. در نتیجه، نوعی پروتئین سرطان زا به نام c-myc در سلول ها انباشته شده و باعث رشد و گسترش تومور می شود.

۹- کارگران معدن
Image
کار در معدن یکی از مخاطره آمیزترین مشاغل دنیا است و خطر ابتلا به انواع مختلفی از سرطان ها هم در آن وجود دارد. برای مثال، گرد و غبار معدن های ذغال سنگ خطر بروز سرطان های ریه و معده را بالا می برد. به علاوه، دیگر کارگران معدن هم در معرض مواد سرطان زایی مثل آزبست (پنبه ی نسوز)، اورانیوم و رادون قرار دارند. گاز خروجی تجهیزات حفاری هم یکی دیگر از عوامل بروز بیماری در کارگران معدن است. طبق تحقیقات، کارگرانی که به طور مداوم در معرض این گازها قرار دارند، احتمال ابتلا به سرطان ریه در آن ها ۵ برابر بیشتر از سایر کارگران است.

۱۰- کارگران ایزوگام
Image
کار کارگرانی که بام های ساختمان ها و جاده ها را آسفالت می کنند، خطر ابتلا به سرطان در آن ها بالا است. محققان پی برده اند که کارگران ایزوگام کار و دیگر مشاغلی که با قیر داغ سر و کار دارند، بعد از شیفت های کاری، میزان ماده ی شیمیایی هیدروکربن اروماتیک چند حلقه ای در خون آن ها افزایش می یابد. این ماده به دی ان ای صدمه می زند و خطر بروز سرطان را بالا می برد. میزان این ماده ی شیمیایی خطرناک در بدن کارگرانی که از دستکش های محافظ استفاده نمی کنند یا تجربه ی سوختگی داشته اند بیشتر است.

۱۱- آرایشگرها
Image
استفاده ی گاه و بیگاه از مواد رنگ یا فر مو خطر چندانی برای افراد عادی ندارد، اما سرو کار داشتن مداوم با این مواد برای آرایشگرها بسیار خطرساز است. آمین های اروماتیک موجود در برخی رنگ موها، خطر ابتلا به سرطان مثانه را در آرایشگرها بالا می برد. تصور بر آن بود که از سال ۱۹۷۰ دیگر از این مواد شیمیایی در ساخت رنگ مو استفاده نمی شود، اما تحقیقات جدید از وجود این مواد در خون آرایشگرها حکایت دارد. برای کم شدن خطر، آرایشگرها باید در هنگام استفاده از محصولات شیمیایی دستکش به دست کنند و سالن آرایشگاه از تهویه ی مناسبی برخوردار باشد.

۱۲- تکنیسین های آزمایشگاه
Image
طبق پژوهش های صورت گرفته، زنانی که سابقه ی خانوادگی در ابتلا به سرطان سینه دارند، کار در آزمایشگاه های پزشکی خطر بروز این سرطان را در آن ها به میزان ۲ برابر افزایش می دهد. اگر زنان پیش از به دنیا آوردن فرزند اول شان با حلال های اورگانیکی مثل بنزن سر و کار داشته باشند، این خطر به میزان ۴۰ درصد بالا می رود.

۱۳- فضانوردها
Image
فضانوردها بعد از خروج از اتمسفر و میدان مغناطیسی محافظ کره ی زمین، در معرض میزان قابل توجه و خطرناکی از تشعشعات کیهانی یون ساز قرار می گیرند، یعنی شبیه به مشکلی که خلبان ها و مهمانداران با آن درگیر هستند، اما به میزانی بسیار بیشتر که معادل ۱۵۰ تا ۶۰۰۰ بار انجام رادیوگرافی قفسه ی سینه است. این مسأله خطر ابتلا به بیماری های زیادی را در فضانوردان افزایش می دهد،از جمله سرطان، بیماری موج گرفتگی، بیماری های تخریب استخوانی و بیماری هایی که دستگاه عصبی مرکزی را مورد حمله قرار می دهند. تکنولوژی کنونی بشر هنوز قادر نیست از فضانوردان یا گردشگران فضایی در برابر تشعشعات کیهانی و جهش های سلولی ناشی از آن ها محافظت کن
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

بغض حلبی‌آبادی‌های شهر ما/مدافع حقوق آنها کیست؟

پستتوسط najm134 » چهارشنبه مارس 13, 2019 8:21 pm

بغض حلبی‌آبادی‌های شهر ما/مدافع حقوق آنها کیست؟

در چهره تک تک این زنان، خستگی و گلایه از سرنوشت موج می‌زند اما امیدوارانه برای حمایت از فرزندان‌شان که در خانه انتظارشان را می‌کشند، به‌دنبال حق خود بودند.

Image

به گزارش خبرگزاری فارس از شهرستان ساری، جمعی از زنان کارگر شرکت دشت‌ناز برای دریافت حقوق خودشان به اداره‌کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی مراجعه کردند، زنانی که روزگار، آنها را رنجور کرد، زنانی که از کودکی مجبور به کار در دشت‌ناز بودند و الان نیز به‌عنوان سرپرست خانوار یا کمک‌خرج خانه مثل یک مرد کار می‌کنند، در چهره تک تک این زنان، خستگی و گلایه از سرنوشت موج می‌زند اما امیدوارانه برای حمایت از فرزندان‌شان که در خانه انتظارشان را می‌کشند، به‌دنبال حق خود بودند.

باورکردنی نبود، از کار کردن زیاد چهره‌های‌شان پیرتر نشان می‌داد و رنج باورنکردنی، با گوش سپردن به سخنان این زنان پرتلاش و زحمتکش و ستمی که از سوی پیمانکار و سرکارگرشان بر آنها تحمیل می‌شد، به‌یاد داستان‌های کتاب‌ها افتادم که هرگز باورشان نکرده بودیم اما امروز با گوش‌های خودمان شنیدیم و باور کردیم.

بیکار شدن زنانی که سرپرست خانوار هستند در این گرانی و رکود اقتصادی ضربه سهمگین بر خانواده‌های آنان است.

با زنانی که در مقابل اداره‌کل تعاون، کار و رفاه اجتماعی حضور داشتند، به گفت‌وگو نشستیم.

* با آوردن کارگر از استان گلستان ما را بیکار کرده‌اند

خانم بهره‌دار در گفت‌وگو با فارس، اظهار کرد: در زمان کار در شالیزار و بلند کردن سینی‌های نشا و بردن‌شان به خزانه و در زمان محصولات دیگر از سم‌زنی، زنبورزنی، ما زنان مانند مردان کار می‌کنیم اما با آوردن کارگر از استان گلستان ما را بیکار کرده‌اند.

وی افزود: کارگرانی که از گلستان می‌آیند، بیمه نیستند، هر چند سرپرست کارگران بیمه ما را رد نمی‌کرد.

خدیجه بزی یکی دیگر از کارگران زحمتکش به فارس، گفت: ما 6 ماه اول را در دشت‌ناز در شالیزار کار می‌کنیم و در 6 ماه دوم در قسمت مرکبات کار می‌کنیم؛ اما کارگران را از استان گلستان می‌آورد و هر زمانی که دلش بخواهد ما را سرکار می‌برد.

وی بیان کرد: از زمانی که به‌یاد دارم، پدر، مادر، خواهر و برادرهایم در دشت ناز کار می‌کردیم، از شرکت دشت‌ناز راضی هستیم اما از پیمانکار کارگران شکایت داریم.

بزی عنوان کرد: سرپرست کارگران، می‌گوید دوست دارم از استان گلستان کارگر بیاورم، پیمانکار منم و دلم نمی‌خواهد از دشت‌ناز کارگر بگیرم.

وی خاطرنشان کرد: ما نزدیک به 70 کارگر هستیم که در تابستان به جمعیت ما اضافه می‌شود؛ در دشت‌ناز کار می‌کنیم و از بهمن‌ماه بیکار هستیم.

Image

* پایم شکست و بینایی‌ام کم شد

فاطمه مرعشی نیز در گفت‌وگو با فارس، گفت: از سال 94 در شرکت دشت‌ناز کار می‌کنم؛ در سال گذشته 93 روز کار کردم اما تنها 25 روز برایم رد کرده است.

وی تصریح کرد: در هنگام کار کردن پایم شکست و بینایی چشمم کم شد اما از پیمانکار شکایت نکردم، الان هم به دلیل ظلمی که به دوستانم شده، شکایت کردم.

خانم سعیدی هم به فارس گفت: سال‌های زیادی است که در دشت‌ناز کار می‌کنم، امسال به‌دلیل زیاد بودن مرکبات، 2 ماه شب‌کاری داشتیم، ساعت 3 صبح تا 11 شب در سورتینگ کار می‌کردیم.

وی ادامه داد: حالا که فشردگی کار در سورتینگ به پایان رسیده، ما را اخراج کردند و از بهمن‌ماه بیکار هستیم، البته از استان گلستان کارگر می‌آورند.

سعیدی افزود: شوهرم بیمار است و به‌طور مداوم نمی‌تواند کار کند، با این گرانی و قیمت بالا، بیکاری خیلی سخت است، سرپرست کارگران از دی‌ماه حقوق ما را نداده و ما را سرکار نمی‌برد.

* تنها 2 سال سابقه بیمه دارم


بانویی دیگر به فارس گفت: من از 10 سالگی در دشت‌ناز کار می‌کنم اما تنها 2 سال سابقه بیمه دارم، بیمه را برای آشنایان‌شان رد کرده و همه آنها الان بازنشسته شده‌اند.

وی بیان کرد: در بالا رفتن از درخت 4 متری که نردبان نداشت، افتادم و دستم شکست، کارگران مرا به بیمارستان بردند اما سرپرست کارگران حتی سراغی از من نگرفت.

وی با بیان اینکه 8 ساعت در روز باید سرپا باشیم، رئیس دشت‌ناز برای ما صندلی گذاشت اما سرپرست کارگران همه صندلی‌ها را جمع کرد، ادامه داد: وقت ناهار ما 10 دقیقه است،روزی 39 هزار تومان می‌دهد اما اندازه 100 هزار تومان از ما کار می‌کشد.

وی با عنوان اینکه سرپرست کارگران ما را بدبخت کرده و هرکدام از ما به‌دلیل فشار زیاد کار از یک ناراحتی رنج می‌بریم، افزود: مثل برده از ما کار می‌کشد، تا یک شب باید در سورتینگ باشیم، اگر هم اعتراض کنیم، تهدید می‌کند از فردا سرکار نیایید.

* با بیکاری نمی‌دانم چه کنم!

کارگر دیگری با بغض گفت: 4 سال است که در دشت‌نار کار می‌کنم، سرپرست خانوار هستم و دو دختر دارم، با بیکاری در دشت‌ناز نمی‌دانم چگونه خرج خود و دخترانم را بدهم.

به گزارش فارس، بیکار شدن زنانی که سرپرست خانوار هستند در این گرانی و رکود اقتصادی ضربه سهمگین بر خانواده‌های آنان است.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am


بازگشت به آلوده شناسى


cron
Aelaa.Net