طب تجاري

مديران انجمن: najm134, najm134, najm134

تفاوت شرايط پزشكان و پرستاران = پزشكان تا 80 برابر حقوق / پر

پستتوسط najm134 » جمعه نوامبر 03, 2017 6:51 pm


تفاوت شرايط پزشكان و پرستاران = پزشكان تا 80 برابر حقوق / پرستاران تا مرگ بخاطر فشار كاري

مرگ ۱۶ پرستار بر اثر فشار کار زیاد

علی محمد آدابی، رئیس کل نظام پرستاری: سال گذشته 130 هزار دلار مستقیم و غیرمستقیم در بخش بهداشت کشور هزینه شده است در حالی که تنها درآمد نفتی ما 140 هزار دلار بوده است. هیچ جای دنیا درآمد یک کشور با هزینه درمان آن برابری نمی‌کند. پزشکان در ایران 20 تا 80 برابر مردم عادی درآمد دارند. این عدم تعادل درآمد باعث می‌شود نظام‌های سیاسی اجتماعی در جامعه نیز تحت تأثیر قرار گیرند. متأسفانه در سال گذشته ما 16 تن از پرستارانمان که بین 25 تا 45 سال بودند، به دلیل فشار کار زیاد از دست دادیم./ایلنا
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

کلاهبرداری با چشم و خون انسان!

پستتوسط pejuhesh232 » شنبه نوامبر 11, 2017 12:40 pm

کلاهبرداری با چشم و خون انسان!


آفتاب‌‌نیوز :روزنامه آرمان نوشت: «آگهی‌هایی که در برخی کوچه‌‌ها مبنی بر خون‌فروشی یا چشم‌‌فروشی وجود دارد، قطعا دروغ و کلاهبرداری است. چنین پدیده‌هایی به‌هیچ‌وجه در کشور وجود ندارند و بیان آن شبیه جوک و فکاهی است.» این اظهارات را چندی پیش یک مقام مسئول در وزارت بهداشت انجام داد.

شاید در نگاه اول چنین آگهی‌هایی چشم ببینندگان را به خود خیره کنند، اما با بررسی دقیق‌تر می‌توان دریافت این کسب‌وکار شکل دیگری به خود گرفته، چرا که سودجویان قصد دارند به‌هرطریقی، ولو با بازی‌گرفتن احساسات شهروندان، درآمدی را به‌دست‌آورند و حال این مساله به‌شکل فروش اعضای بدن انسان به بیماران رقم خورده؛ معضلی که تنها با اطلاع‌رسانی و نظارت می‌توان مانع از پررنگ‌شدن آن در جامعه شد.

بازار فروش اعضای بدن داغ شده، به‌حدی که در میان تبلیغات، نه‌تنها فروش کلیه و کبد، بلکه چشم‌فروشی و خون‌فروشی هم جلوه‌گری می‌کنند، آن هم نه روی دیوارهای سطح شهر، بلکه در سایت‌های تبلیغاتی که محلی برای کسب درآمد شده‌اند و چنین آگهی‌هایی با بازدید زیاد در آنجا درج می‌شوند؛ آگهی‌هایی که بدون پشتوانه علم پزشکی صرفا با هدف کلاهبرداری منتشر می‌شوند و تنها با داشتن آدرس تلگرام می‌توان با فروشندگان وارد مذاکره شد. گرچه در این زمینه اطلاع‌رسانی شده، اما آیا تمامی دردمندان با توجه به شرایط بحرانی مطلع هستند و می‌توانند با تصمیم به‌موقع خود را از دام شیادان نجات دهند؟ آنچه در این میان برجسته است، علاوه بر اطلاع‌رسانی، ضرورت نظارت بر اقدامات مداخله‌گران در امور پزشکی است که باید با ردیابی مانع از فعالیتشان شد.

برای نمونه بارها شاهد درج آگهی‌هایی با این مضامین بوده ایم: «مغز استخوان و پلاکت، جوان سالم با گروه خونBمثبت. گروه خونی Oمثبت، قیمت توافقی. گروه خونی Aمثبت برای بیمار پیوند مغز استخوان، وزرشکار و بدون دود و دم و...» حال این تبلیغات به فضای مجازی نیز رخنه کرده و کسانی که به پیوند مغز استخوان و پلاکت خون احتیاج دارند، به فروشندگان در تلگرام پیام می‌دهند و با قیمت‌های توافقی بالاخره معامله جوش می‌خورد؛ معامله‌ای پوچ و بیهوده که تنها یک طرف ماجرا را به سود می‌رساند.

از سوی دیگر، آگهی چشم‌فروشی هم جای تامل دارد؛ چرا که از نظر علمی پیوند چشم تنها درصورت ملاحظات پزشکی امکانپذیر است. بنابراین وقت آن رسیده هشیارانه با چنین آگهی‌هایی برخورد کنیم و از صحت‌وسقم آن خبردار شویم.

مرداد سال93 شورای عالی پیوند اعضا تصویب کرد که از این پس جراحی پیوند اعضای بدن به اتباع غیرایرانی در هر شرایطی در ایران ممنوع است. همچنین جراحی پیوند در بیمارستان‌های خصوصی ممنوع اعلام شد. در آن زمان حسن قاضی‌زاده هاشمی، وزیر بهداشت با بیان اینکه دو مصوبه شورای عالی پیوند به‌نفع سلامت بیماران ایرانی است، عنوان کرد: با ممنوع‌شدن جراحی پیوند اعضا به اتباع غیرایرانی و همچنین مجازشدن جراحی پیوند فقط در بیمارستان‌های دولتی و دانشگاهی امیدواریم برخی تخلفات و سودجویی‌ها در این روش‌‌های درمانی در کشور از بین برود. از این رو ضوابط یک پیوند مشروع در ایران برقرار است.

واکنش به آگهی خون‌فروشی و چشم‌فروشی

چندی پیش معاون سابق درمان وزیربهداشت گفت: آگهی‌هایی که در برخی کوچه‌ها مبنی بر خون‌فروشی یا چشم‌فروشی وجود دارد، قطعا دروغ و کلاهبرداری است، چنین پدیده‌هایی به‌هیچ‌وجه در کشور وجود ندارند و بیان آن شبیه جوک و فکاهی است.

محمد آقاجانی افزود: پدیده خون‌فروشی سال‌هاست در کشور منتفی شده و کنار گذاشته شده؛ اهدای خون در ایران در پایگاه‌های سازمان انتقال خون به‌طور کاملا رایگان و داوطلبانه انجام می‌شود و سال‌هاست هیچ‌گزارشی مبنی بر خریدوفروش خون در هیچ‌جای کشور نداشته‌ایم.

او ادامه داد: البته همیشه احتمال کلاهبرداری و سوء‌استفاده افراد سودجو از عواطف مردم وجود دارد؛ ممکن است افراد شیادی باشند که با سوء‌استفاده از احساسات مردم به‌دنبال سودجویی باشند، اما در هیچ‌یک از بیمارستان‌ها و مراکز بهداشتی یا درمانی دولتی و خصوصی در کشور چنین پدیده‌ای وجود ندارد.

معاون سابق درمان وزیربهداشت بیان کرد: متولی اهدا و تامین خون بیمارستان‌ها، سازمان انتقال خون است و این سازمان به‌طور رایگان خون موردنیاز همه بیمارستان‌های دولتی و خصوصی را تامین می‌کند و همیشه ذخیره خونی کافی در کشور وجود دارد و هیچ‌نیازی به خریدوفروش خون یا تامین آن از مسیری دیگر وجود ندارد.

او اظهار کرد: درمورد فراورده‌های خونی به‌علت اینکه فرایندی برای تولید این محصولات در سازمان انتقال خون انجام می‌شود، این فراورده‌ها بر اساس تعرفه‌های مصوب دولتی در اختیار بیمارستان‌ها قرار می‌گیرد و البته هزینه این فراورده‌ها را بیمه‌ها پرداخت می‌کنند و هزینه‌ای از بیماران نیازمند به فراورده‌های خونی در بیمارستان‌ها گرفته نمی‌شود.

آقاجانی افزود: در موارد بسیار اندک و شاید انگشت‌شمار و استثنایی ممکن است در یک بیمارستان به‌علت نیاز به خون تازه برای بیمار از بستگان بیمار خواسته شود که خون اهدا کنند و این خون پس از انجام آزمایش‌های لازم برای فرد بیمار در آن بیمارستان استفاده شود که در این مورد نیز خدمات کاملا رایگان است و همان‌طورکه بیان شد، چنین مواردی بسیار استثنایی و انگشت‌شمار است.

معاون سابق درمان وزیربهداشت درباره انتشار آگهی چشم‌فروشی در یکی از معابر گفت: فروش چشم اصلا امکانپذیر نیست و اساسا پیوند چشم، آن هم از فرد زنده، امکانپذیر نیست و هر کس چنین ادعایی کرده، حتما فردی شیاد است که هیچ‌آشنایی با نظام سلامت ندارد و قصد شوخی داشته است.

او توضیح داد: در ایران و دنیا درمورد چشم فقط پیوند قرنیه وجود دارد که آن هم فقط از افراد مرگ مغزی انجام می‌شود؛ در ایران برای این کار بانک قرنیه وجود دارد و خارج از چارچوب بانک قرنیه و پیوند قرنیه از فرد دچار مرگ مغزی امکان انجام پیوند وجود ندارد.

آقاجانی اضافه کرد: نظارت‌ها در حوزه پیوند در ایران بسیار جدی و سختگیرانه است، پیوند عضو فقط در بیمارستان‌های دولتی آن هم تعداد معدود و کاملا مشخص از بین بیمارستان‌های دولتی انجام می‌شود و به‌هیچ‌وجه امکان پیوند عضو در مراکز و بیمارستان‌های غیردولتی و به‌صورت زیرزمینی وجود ندارد.

به‌گزارش ایرنا، او افزود: با توجه به اهمیت موضوع پیوند، چون بیم سوء‌استفاده در این حوزه وجود داشت، دوسال پیش شورای عالی پیوند به ریاست وزیربهداشت دو تصمیم مهم گرفت، اول اینکه پیوند عضو برای افراد خارجی را در ایران ممنوع کرد و دوم اینکه انجام پیوند عضو در بیمارستان‌ها و مراکز خصوصی ممنوع شد؛ این دو تصمیم شجاعانه‌ای بود که در دولت یازدهم اتخاذ شد تا جلو هرگونه دلالی و سوء‌استفاده از پیوند عضو در ایران گرفته شود و نتیجه‌بخش بود.

آگهی خون‌فروشی و چشم‌فروشی بی‌معناست

برای بررسی همه‌جانبه این موضوع سراغ محمدنعیم امینی‌فرد، عضو کمیسیون بهداشت مجلس رفتیم که دارای مدرک فوق‌تخصص پیوند قرنیه چشم است. او درباره آگهی چشم‌فروشی در گفت‌وگو با «آرمان» می‌گوید: در کشور بانک چشم داریم که مجهز به آخرین روش‌های تهیه اجزای مختلف پیوند قرینه است.

امینی‌فرد می‌افزاید: درواقع یکی از نقاط‌قوت ما در پزشکی منطقه پیوندهایی است که در ارتباط با چشم، قرنیه و سلبیه انجام می‌شود و از این جهت هیچ‌تقاضای برآورده‌نشده نداریم که از طریق این آگهی‌ها برطرف شود.

او با بیان اینکه آگهی چشم‌فروشی کاملا بی‌معناست، ادامه می‌دهد: عضو پیوندی چشم از جسدی که تازه فوت شده، تهیه می‌شود. همچنین در مورد پیوند سلول‌های بنیادی چشم هم سعی می‌شود عضو از چشم مقابل یا خویشاوندان نزدیک بیمار تهیه شود.

امینی‌فرد بیان می‌کند: اقلام مرتبط با پیوند چشم به سه‌دسته قرینه کامل، سلول‌‌های بنیادی و قرنیه سلبیه تقسیم می‌شوند که هرسه به‌طرق رسمی و با قیمت مناسب و کارشناسی در اختیار مردم قرار می‌گیرند. این عضو کمیسیون بهداشت مجلس در مورد خون‌فروشی هم می‌گوید: تمام اقلام خون به‌طور کامل توسط سازمان انتقال خون تهیه می‌شود.

او خاطرنشان می‌کند: 95‌درصد اقلام خون را سازمان انتقال خون می‌تواند با مراکز مجهزی که دارد، ارائه کند. همچنین ‌درصد پایین از اقلام خون به‌علت عدم صرفه اقتصادی معمولا به‌شکل فاکتورهای انعقادی از خارج کشور وارد می‌شوند و توزیع آن از طریق چرخه سالم با زنجیره فرد از طریق سازمان انتقال خون میسر است؛ پس عملا آگهی خون‌فروشی توجیه‌پذیر نیست.

امینی‌فرد عنوان می‌کند: برای مثال آگهی‌ فروش کلیه صحت دارد و بازار آن موجود است، اما این دو مورد خاص را به‌عنوان یک پزشک نمی‌‌پذیریم. این عضو کمیسیون بهداشت مجلس بیان می‌کند: عملا با توجه به این نکات باید بگویم آگهی‌های چشم‌فروشی و خون‌فروشی کلاهبرداری است.

از او درمورد نظارت و پیگیری این مساله می‌پرسیم که می‌گوید: این قبیل آگهی‌ها دخالت غیرمجاز در امور پزشکی است. از این رو وزارت‌بهداشت و سازمان نظام‌پزشکی موظفند با خاطیان برخورد کنند؛ حتی مدعی‌العموم هم می‌‌تواند در این زمینه اقامه دعوا کند.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

تیغ‌های زیباسازی چقدر در آن سوی آب قربانی می‌گیرند؟

پستتوسط pejuhesh232 » سه شنبه دسامبر 26, 2017 4:35 pm

تیغ‌های زیباسازی چقدر در آن سوی آب قربانی می‌گیرند؟


بعضی‌ها شوخی‌شوخی عمل می‌کنند، اما پیامدهای جراحی می‌تواند جدی‌جدی آنها را بکُشد! با گزارش ویژه مشرق از قربانیان تیغ‌های زیبایی همراه شوید.
سرویس جهان مشرق- در دنیای جدید برای هر مشکلی راه‌حلی پیدا می‌کنند. مثلاً برای هر بیماری، قرص و شربتی تجویز می‌شود. یا برای یک پدیده اجتماعی به تحقیق علمی پیرامون عوامل آن و سپس چگونگی حل آن می‌پردازند. اما مشکل اینجا است که گاهی همین راه‌حل‌ها به مشکل تبدیل می‌شوند و دوباره باید به عنوان یک بیماری یا معضل به آن نگاه کرد. در این مدت که راه حلِ رفعِ مشکلاتِ این راه‌حل پیدا می‌شود، بسیاری از افراد قربانی می‌شوند.

Image

این البته انتخاب خود آنها است که با همه خطراتش ترجیح داده‌اند به اتاق عمل بروند. گسترش رسانه‌های تصویری که پیش از هر چیز نوعی تمرین ظاهرنگری است،‌ موجب شده جراحی‌های زیبایی بواسطه حرص مدلینگ ( و نه فقط سلامتی) با وجود خطراتش افزایش یابد. شاید گفته شود جراحی‌های ضروری برای سلامتی نیز قربانی می‌گیرد (بسیار بیشتر از جراحی زیبایی) اما نکته مهم اینجا است که:

۱- آیا همه کسانی که تن به تیغ زیباساز می‌دهند از ابتدا می‌دانستند که این راه‌حل ممکن است خود به یک مشکل برای آنها تبدیل شود یا نه؟

۲- آیا واقعاً نازیبا بودند یا بخاطر حرص بیش از حد، چشم‌وهمچشمی و یا استفاده اقتصادی از زیبایی به جراح زیبایی مراجعه کرده‌اند؟ یعنی آیا تمایل آنها به جراحی زیبایی اساساً به دلیل یک مشکل جسمانی است یا یک معضل اجتماعی؟ بدیهی است در حالت دوم خود فرد باید به دنبال راه‌حل دیگری مانند مراجعه به روانشناس برای افزایش اعتماد به نفس خود باشد و (اگر به هدف درآمدزایی به این اقدام رو آورده است) دولت، گروه‌های مردمی و اطرافیان فرد راهی برای پیشرفت اقتصادی سالم او پیدا کنند.

مرگ یک مدل آرژانتینی در سال ۲۰۱۰ میلادی نشان داد توسل به جراحی زیبایی فقط به دلیل نازیبایی نیست. در همان سال، ۱۰۰ هزار عمل زیبایی در بریتانیا انجام شد که گسترش شتابان آن را نشان می‌داد. پژوهشی با بررسی ۳۶۱ مرکز عمل زیبایی در این کشور نشان داد به جز در مورد عمل پروتز سینه، اکثریت مراکز نسبت به آزمایش‌های پزشکی پیش از عمل و نگهداری از بیمار پس از آن اهمال می‌کنند. حتی بیشتر مراکز جراحی فاقد تجهیزات مطمئن برای انجام آن بودند.

Image
آمارها می‌گویند عمل جراحی زیبایی یک جراحی جدی است با همه خطراتش، حتی اگر در مجهزترین بیمارستان‌ها انجام شود
خبر دیگری حدود یک ماه پیش منتشر شد از اقدام بیمارستانی در سولنا نزدیک استکهلم و وابسته به دانشگاه کارولینسکا حکایت داشت که برای بیمارانی که تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند، خط تلفنی ویژه برای اعزام آژانس و انتقال وی به بیمارستان در نظر گرفته شده است. این تصمیم پس از آن اتخاذ شد که دست‌کم 40 نفر از بیماران پس از عمل زیبایی به مشکلات تنفسی، شکستگی صورت و آسیب‌های عصبی دچار شده‌اند.

آمار مرگ و میر
خبر خوب اینکه درصد مرگ و میر بر اثر جراحی‌های زیبایی کاهش یافته اما خبر بد اینکه تعداد آن رو به افزایش است زیرا تعداد کل عمل‌های زیبایی در حال رشد است. برای مثال طبق گزارش انجمن جراحان پلاستیک آمریکا در سال ۲۰۱۵ میلادی ۱۵.۰۹ میلیون جراحی زیبایی و ۵.۸ میلیون جراحی ترمیمی (reconstructive procedures) تنها در ایالات متحده انجام شده که نسبت به سال ۲۰۰۰ میلادی ۱۱۵% رشد را نشان می‌دهد، یعنی بیش از دوبرابر طی ۱۵ سال رشد داشته است.

این بدان معنا است که مرگ بر اثر جراحی زیبایی پایان نیافته است، به ویژه برای کشورهایی که نظارت صحیحی بر مراکز انجام این عمل‌ها ندارند زیرا عمده مرگ‌ها بخاطر شرایط بیمار قابل پیش‌بینی است و فقط کافی است آزمایش‌های دقیق پیش از عمل در چندین مورد صورت گیرد. در واقع پزشکانی که تأییدیه ندارند، بیش از عموم جراحان به مرگ بیمار خود کمک می‌کنند. آمار نشریه «جراحی پلاستیک و ترمیمی» نوشته است به طور متوسط ۱ نفر از هر ۵۰ هزار فردی که تن به عمل زیبایی می‌سپرند طی چند روز پس از آن می‌میرند (یعنی بیش از ۴۰۰ آمریکایی در سال) اما دکتر آرتور پری در کتب خود آورده وقتی پزشکان بدون تأییده را در نظر بگیریم به آمار ۱ نفر در هر ۱۱ هزار می‌رسیم.

همان‌گونه که گفته شد، تعداد مرگ و میر افزایش یافته اما نرخ مرگ و میر بهبود یافته است. پژوهش مؤسسه ملی بهداشت آمریکا نشان می‌دهد در سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ میلادی از هر ۵۲۲۴ نفری که در آمریکای شمالی زیر تیغ جراح زیبایی رفته‌اند، یک نفر طلوع خورشید چند روز بعد را ندیده است یعنی 10.2 در هر ۵۰ هزار که خیلی بدتر از وضعیت کنونی یعنی ۹.۵ نفر در هر ۵۰ هزار است. جالب اینکه در همان دوره ۸.۲ نفر از هر ۵۰ هزار موتورسوار جان باخته‌اند و این یعنی عمل زیبایی در آمریکا خطرناک‌تر از موتورسواری بود.

دلایل مرگ و میر پس از عمل جراحی
تحقیقی که در مورد سال‌های ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۸ میلادی در آمریکای شمالی انجام شده بود، دلایل عمده مرگ و میر را این‌گونه بیان می‌کند: ضعف سلامت بیمار، برداشت بیش از حد چربی، تزریق بیش از حد داروی بیهوشی و نهایتاً انجام چندین عمل در یک جلسه. در همان زمان هشدار داده شد که با وجود این خطرات، تمایل بی‌دلیل و بیش از حد به جراحی‌های زیبایی تا حدودی عجیب است و به نظر می‌رسد مردم با دیده تفننی به آن می‌نگرند. این هشدار را دکتر اچ‌ دی‌ جانگ از دانشکده پزشکی جفرسون در فیلادلفیا مطرح نمود و اضافه کرد: «فرآیند جراحی زیبایی بسیار عمیق‌تر و طولانی‌تر از آن چیزی است که مردم در ظاهر فکر می‌کنند. این پژوهش در واقع برای هشدار به جامعه پزشکی منتشر شده است تا مانند یک چراغ زرد راهنمایی و رانندگی نسبت به سرعت بیش از حد رواج این عمل‌ها هشدار دهد.»

Image

شاید خیلی از کسانی که عمل زیبایی انجام می‌دهند تصور می‌کنند «اکنون آن‌قدر درآمد دارم که به برخی فانتزی‌های زندگی هم فکر کنم و خب چه خوب است که مثل فلان دوستم در باشگاه به تغییر سایز بدنم اقدام کنم یا خود را شبیه فلان مدل درآورم». اما واقعیت این است که او دارد ریسک ابتلا به بیماری‌هایی را به جان می‌خرد که حتی فکر هم نمی‌کرده ممکن است ارتباطی با جراحی پلاستیک با پروتز داشته باشد:

۱- آمبولی ریه: حدود نیمی از مرگ‌ومیرها پس از عمل جراحی به این مشکل مربوط است. کافی است یکی‌دو لخته خون شریان‌های ریه را مسدود کند که اگر فوراً رسیدگی نشود یا سهل‌انگارانه با آن برخورد شود، در کمال ناباوری به مرگ منتهی می‌شود. گاهی عمل در نقاط دیگر بدن مانند انجام پروتز در پشت پا یعنی جایی که تصور می‌شود کمترین خطر را دارد، به گرفتگی چربی در عروق می‌انجامد. در برخی مواقع رفع این گرفتگی‌ها خود به عمل جراحی مجدد نیاز دارد.
لخته‌شدن خون در عروق ریوی، شایع‌ترین عامل مرگ و میر پس از جراحی زیبایی است

۲- مصرف بیش از حد داروی بیهوشی و مخدر: این اتفاق مخصوص جراحی زیبایی نیست اما نکته مهم اینجا است که فردی که تن به تیغ می‌سپارد باید بداند این عمل نیز مانند همه جراحی‌های دیگر با خطر overdose یعنی تزریق بیش از حد داروی بیهوشی یا مخدرهای تسکین‌دهنده روبرو است. این داروها در موارد متعددی نیز به تهوع و استفراغ می‌انجامد و همچنین مواردی که ضعف رشته‌های عصبی نیز گزارش شده است.

۳- مشکلات قلبی و تنفسی: عمل زیبایی در سنین بالا که به ویژه برای افراد علاقمند به مدلینگ گاهی به عنوان یک ضرورت شغلی مطرح می‌شود، ممکن است بخاطر وضعیت سلامتی فرد به مشکلات تنفسی و قلبی ختم شود. برخلاف انتظار، این مشکلات نیز می‌تواند به مرگ فرد در دو-سه روز بعد از عمل جراحی منجر شود. عمل در سنین بالای چهل سال یعنی دقیقاً همان زمانی که خانم‌ها احساس می‌کنند باید به طریقی زیبایی خود را حفظ کنند، خطرات بیشتری دارد و حتماً باید در بیمارستان‌های مجهز انجام شود تا در صورت بروز مشکلات دیگر، بخش مربوطه در دسترس باشد.

۴- عفونت و خونریزی: فاضل فتاح، رئیس وقت انجمن جراحان پلاستیک بریتانیا در سال ۲۰۱۱ اعلام کرد خونریزی و عفونت از پیامدهای تلخ این‌گونه عمل‌ها است در حالی که بیماران تصور می‌کنند کار ساده‌ای در پیش دارند. او صراحتاً گفت: «یک بیمار باید پیش از عمل نسبت به موازنه هزینه و فایده آن بیاندیشد.»

جمع‌بندی
جدا از آنچه گفته شد، به نظر می‌رسد جراحی زیبایی در کشورهایی مانند ایران از خطرات دیگری نیز در امان نباشد. با حفظ احترام به پزشکان شرافتمند یادآور می‌شود نقص احتمالی در سامانه‌های نظارتی فقط محدود به بررسی دانش و تجربه پزشک، احتمال عدم امکان اعتماد به تأییدیه پزشکی، عدم تناسب تجهیزات محل جراحی و انجام‌نشدن آزمایش‌های پیش از عمل و قناعت به اظهارات شفاهی بیمار نمی‌شود، بلکه ورود گسترده مواد بی‌کیفیت چینی برای پروتز و غیر آن که به سود اقتصادی پزشک است، ممکن است به مرگ بیمار ختم شود در حالی که از همه چیز بیخبر است. برخی مواد پروتز مانند سیلیکون مایع در ایالات متحدخ ممنوع شده است اما ممکن است در جای دیگری هنوز اثرات شوم خود را نشان نداده باشد.

در هر صورت، هر فردی قبل از اینکه بر روی تخت جراحی زیبایی بخوابد، باید بداند این یک جراحی جدی است و بعد، یک تفریح فانتزی. آن‌قدر جدی که حتی در مهد خود یعنی غرب نیز هنوز قربانی می‌گیرد چه برسد به جاهایی که جراحی زیبایی را وارد کرده‌اند، به ویژه اگر این واردکردن بیش از هر چیز یک تأثیرپذیری فرهنگی باشد تا مبتنی بر دانش پزشکی، یعنی عمده افراد متمایل به آن صرفاً از روی علاقه به آن رضایت بدهند نه با هدف سلامتی خود. این وضعیت ناشی از تبلیغات پرسروصدایی است که از آن سوی آب منتشر می‌شود و در ژورنال‌های مدلینگ و مسابقات تلویزیونیِ زیبایی ترویج می‌شود، بدون هیچ‌گونه احساس مسئولیتی نسبت به پیامدهای آن در جوامع دیگر و بدون اطلاع‌رسانی کامل از عواقب وخیمی که ممکن است سلامتی و حتی زندگی فرد را نابود کند.
کاش دست‌کم علاقمندان به جراحی زیبایی، سه گزارش یواس‌ای‌تودی را خوانده باشند که شش سال پیش برای بررسی سه عامل اصلی افزایش مرگ و میر آمریکایی‌ها بر اثر عمل زیبایی منتشر شد: تخصص اندک پزشکان، ارزان و سریع‌شدن عمل زیبایی و نقص در قوانین برای سخت‌گیری بر پزشکان، مراکز عمل جراحی و بیماران.

منبع
https://facebody.net/en/blog/46-plastic ... gery-death
http://www.bbc.co.uk/news/health-12415412
https://books.google.com/books?id=hJRWA ... SA&f=false
https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/10627013
http://dryoho.com/dr-yoho/clinical/deat ... ic-surgery
http://www.webmd.com/beauty/news/200001 ... dy-shows#1
https://www.svt.se/nyheter/inrikes/plas ... -att-andas
https://www.usatoday.com/story/money/20 ... ed/1759839
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

خطر دفن شدن زير آوار؛ در کمین مراجعان به مطب آقای پزشک

پستتوسط pejuhesh232 » سه شنبه ژانويه 02, 2018 9:56 am

خطر دفن شدن زير آوار؛ در کمین مراجعان به مطب آقای پزشک

Image

یک پزشک در ساختمانی مخروبه و قدیمی در دل شهر تهران که با دیوار نوشته‌هایی نظیر «خطر مرگ» و «ما هیچ مسئولیتی در قبال جان شما نداریم!» پر شده، در حال طبابت است.
به گزارش مشرق، همین نزدیکی‌هاست، وسط شهر تهران، جایی پر رفت و آمد و شلوغ، درست جلوی چشم مسئولان، از دور که نگاه کنی ساختمانی مخروبه با شیشه های شکسته و در پنجره از جا در رفته است، یک ساختمانی قدیمی دو طبقه که بیشتر شبیه جایی است که قرار است تخریب شود و به جای آن یک بنای نو بسازند یا لااقل بعید است کسی در آن زندگی کند، اما نزدیک تر که میروی داستان جور دیگری می ‌شود.

بازهم چشمت به تابلویی می‌خورد که روی آن نوشته است «مطب پزشک»، آنهم متخصص از نوع قلب و عروق، با خودت می گویی شاید این تابلو برای قبل از تخریب و به این روز افتادن بنای مطب باشد، کنجکاو می‌شوی و بازهم جلوتر می‌روی، کافی است سرکی به داخل ساختمان مخروبه بکشی و با این نوشته روی دیوار مواجه می‌شوی «مطب دایر است».
سری که می‌چرخوانی با یک نوشته دیگر مواجه می‌شوی که با رنگ قرمز روی کچ های نیمه‌ریخته دیوار نوشته است« خطر مرگ»! و تو بازهم کنجکاو تر می شوی که اگر مطب دایر است این خطر مرگ نوشته شده روی دیوار چیست! از آن بدتر اینکه با کلیشه روی دیوار حک شده است«این ملک در حال تخریب است! لطفا از تردد در آن خودداری کنید»
با ترس وارد ساختمان می‌شوی، بوی گل نم‌خورده را به راحتی می‌توانی احساس کنی، گچ‌های دیوارهای ریخته و یک جاهایی هم به آجر رسیده است، تیر آهن زنگ زده سقف هم خطر مرگ را دوباره برایت گوشزد می‌کند، به آرامی پایت را به پله اول می رسانی، سری به بالا می‌چرخوانی و مسیر رفتن را با چشم دنبال می‌کنی، با احتیاط قدم‌هایت را به پله دو و سوم و چهارم می رسانی، دیوارها همچنان پر است از علائم هشدار که می گوید تو نباید وارد این ساختمان بشوی!

Image

اما برای رسیدن به مطب آقای پزشک و فهمیدن راز این ماجرا چاره‌ای جز رفتن نداری، راهت را در این دالان مرگ ادامه می‌دهی اما حس ترس و وحشت فروریختن ساختمان رهایت نمی‌کند، از کنار دیوارهای خراب و پنجره‌های شکسته و سقف نیمه ریخته می گذری و خودت را به طبقه اول یا همان مطب پزشک می رسانی.
انتظار نداری که واقعا مطب دایر باشد، ولی با کمال تعجب منشی را می‌بینی که پشت یک میز قدیمی بزرگ نشسته است و بی خیال از این ترس و دلهره ها کارش را انجام می‌دهد، فضای مطب بسیار سنگین است و تو هنوز همان حسن غریب و وحشت را در دلت داری؛ نزدیک تر میروی و از منشی سوال می کنی که امروز آقای دکتر هستند؟ منشی هم که ظاهرا ساعتهاست بیماری را ندیده است، صدایی صاف می‌کند و می گوید: منتظر باشید می‌آیند!
رو صندلی قدیمی اتاق انتظار، منتظر و ضطرب می‌مانی، بازهم میخواهی سر از کار این پزشک عجیب در بیاوری، سری میچرخوانی با نوشته‌هایی چون تزریقات و پانسمان و... بمواجه می‌شوی که همگی نشان از فعال بودن این مطب دارد.

Image

از منشی پزشک علت این نوشته‌ها و اینکه چرا با وجود قدیمی بودن ساختمان، همچنان در آن مطبی در حال فعالیت است را جویا شدم که او در جواب می‌گوید: این پزشک سال‌هاست که در این ساختمان طبابت می کند و از صاحب ملک حق سر قفلی خود را می‌خواهد اما مالک ساختمان این موضوع را نمی‌پذیرد، از آنجایی که دادگاه نیز به نفع پزشک رای را صادر کرده است، او با نوشتن این مطالب و شکستن شیشه‌ها و باز کردن آب بر روی پشت بام سعی در تخریب ظاهر ساختمان را دارد تا کسی جرأت نکند به این پزشک و ساختمان مراجعه کند.
بیش از این نمی‌توانی منتظر بمانی و ترجیح می دهی از بیرون مطب بقیه ماجرا را پیگیری کنی. آرام از مطب خارج می‌شوی، در راه برگشت نوشته دیگری میخکوبت می کند«مالک ساختمان هیچ مسئولیتی در قبال ریزش ساختمان و آسیب جانی به افراد ندارد!»
و تو تنها جانت را بر می‌داری و می‌گریزی!

سازمان نظام پزشکی: به ما مربوط نیست!
رضا لاری‌پور مسئول روابط عمومی سازمان نظام پزشکی در گفت‌وگو با خبرنگار فارس در خصوص طبابت پزشک در این ساختمان قدیمی می‌گوید: این مسئله هیچ ارتباطی به نظام پزشکی ندارد. نظام پزشکی تنها مسئولیت بررسی پروانه پزشکان است و نظارت بر محل طبابت آن‌ها به این سازمان مربوط نمی‌شود، یک پزشک می‌تواند وسط خیابان به طبابت بپردازد و این موضوع به ما ارتباطی پیدا نمی‌کند!

ویزیت به قیمت خطر مرگ!
هر چند دلیل دعوای بین مالک و پزشک مشخص نیست اما طبق اعلام سازمان نظام پزشکی یک پزشک می‌تواند در هر مکانی طبابت کند.

Image

حال اینکه آیا آن مکان می‌تواند خطری برای بیماران داشته باشد یا خیر، موضوعی است که به گفته مسولان سازمان نظام پزشکی به آنها مربوط نبوده و نمی توانند آن را بررسی کنند، اما وجود چنین مکانی برای طبابت نه تنها در شأن هیچ پزشکی در این شهر نیست بلکه باعث سوالی می شود که در صورت ریزش احتمالی ساختمان و به خطر افتادن جان بیماران چه کسی پاسخ‌گو خواهد بود؟

Image

از آنجا که نظارت و بازرسی از مطب‌ها و مراکز خدمات درمانی یکی از وظایف مهم معاونت درمان دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور به‌شمار می‌رود، امید است با روی کار آمدن مسئولان جدید وزارت بهداشت، معاونت درمان جدید این وزارتخانه با توجه بیشتر به موضوع نظارت بر مراکز ارائه دهنده خدمات درمانی خصوصأ مطب‌های پزشکان، از بروز چنین مشکلاتی پیشگیری به‌عمل آورد.
«تلاش‌های ما برای گرفتن پاسخ از روابط عمومی معاونت درمان وزارت‌بهداشت بی‌نتیجه بود و مسئول این روابط عمومی حاضر به پاسخگویی و شفاف‌سازی در این خصوص نشد.»
منبع: فارس
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

آیا افغان‌ها درست آنتی بیوتیک مصرف می‌کنند؟

پستتوسط pejuhesh232 » پنج شنبه فبريه 22, 2018 12:39 pm

آیا افغان‌ها درست آنتی بیوتیک مصرف می‌کنند؟


Image

محمدآجان طره‌خیل، باشنده کابل را در یکی از مرکزهای درمانی نسبتاً مشهور این شهر دیدم. دختر پنج ماهه‌اش سینه‌پهلو کرده ‌بود. دکترها برای مداوای این بیمار سه نوع آنتی‌بیوتیک تجویز کرده ‌بودند.

او گفت: "سه نوع پیچکاری/آمپول همین حالا تجویز کردند. شب گذشته آمپول هزار میلی تزریق کردند. امروز هم آمپول‌های پنج‌صد میلی. برای یک دختر پنج ماهه و به خاطر سینه‌پهلو این مقدار دارو زیاد نیست؟ چه کسی باید بررسی کند؟"

به گفته‌ای آقای طره‌خیل طی چند روزی که دخترش بیمار بوده، حدود پنج‌هزار افغانی (حدود ۸۰ دلار) مصرف کرده‌است.

پولی را که او بابت خرید دارو و چند قلم آنتی‌بیوتیک مصرف کرده، بخش بسیار کوچک و ذره‌ای از ده‌ها میلیون دلاری است که افغان‌ها سالانه برای خرید آنتی‌بیوتیک می‌پردازند.

Image
آقای کامه‌وال گفت: "تعداد اقلامی را که ما در سال ۲۰۱۶ ثبت کردیم، ۳۱۳ قلم داروی آنتی‌بیوتیک وارد افغانستان شده که آمار بلندی است."

یک نهاد نظارت بر محصول‌های بهداشتی-درمانی در افغانستان می‌گوید سالانه میلیون‌ها دلارآنتی‌بیوتیک وارد افغانستان می‌شود.

به گفته رئیس اداره تنظیم امور دارویی و محصول‌های بهداشتی افغانستان با این‌که واردات آنتی‌بیوتیک در مقایسه با قبل کاهش یافته اما واردات همچنان بالاست.در سال گذشته میلادی، بیش از ۴۳ میلیون دلار آنتی‌بیوتیک و در سال ۲۰۱۵ حدود ۶۰ میلیون دلار وارد افغانستان شده است. قاچاق دارو را هم اگر در نظر بگیریم، بدون شک این رقم بیشتر از این خواهد بود.

نورشاه کامه‌وال، رئیس اداره تنظیم امور دارویی و محصولهای بهداشتی با اشاره به کاهش ۳۰درصدی واردات آنتی‌بیوتیک به افغانستان، تاکید می‌کند که واردات آنتی‌بیوتیک افغانستان زیاد است.

آقای کامه‌وال گفت: "تعداد اقلامی را که ما در سال ۲۰۱۶ ثبت کردیم، ۳۱۳ قلم داروی آنتی‌بیوتیک وارد افغانستان شده که آمار بلندی است."
Image
مقام‌ها می‌گویند که دکترها فایده و سود خود را در تجویز بیشتر آنتی‌بیوتیک می‌دانند، بدون توجه و تعهد به عواقب ناگوار آن برای بیماران

آنتی‏بیوتیک دارویی است برای بیماری‎هایی که عامل آن باکتری‌ است، نه ویروس؛ اما گفته می‌شود در افغانستان برای بیماری‌های ویروسی نیز تجویز می‌شود. به این ترتیب بیمار ممکن است از درمان تجویز شده راضی باشد بی‌آنکه بداند آنتی‌بیوتیک بر ویروس اثری ندارد و او هزینه‌ای را پرداخته که ضرورت نداشته است.

آن‌چه که در حال حاضر تمام جهان را نگران ساخته افزایش میزان مقاومت باکتری‌های در برابر آنتوبیوتیک‌ها است.

مقاومت به آنتی‌بیوتیک یعنی باکتری‌های بیماری‌زا که برای مبارزه با آنان آنتی‌بیوتیک استفاده می‌شود، به این داروها مقاومت پیدا می‌کنند و دیگر نمی‌توان با آنها مبارزه کرد.

از مهم‌ترین عوامل این نوع مقاومت دارویی، مصرف خودسرانه و یا بیش از حد آنتی‌بیوتیک‌ها است.

دکتر اجمل الکوزی به من گفت که برخی از دکترها فایده و سود خود را در تجویز بیشتر آنتی‌بیوتیک می‌دانند، بدون توجه و تعهد به عواقب ناگوار آن برای بیماران.

به گفته‌ی آقای الکوزی اکثر داروخانه‌ها یا از خود دکترها است یا با داروخانه‌ها ساخت‌وباخت دارند. این داروخانه‌ها در برابر هر نسخه به دکترها پول می‌پردازند. از طرف دیگر برخی از شرکت‌های دارویی در مقابل تجویز دارویی مشخص، برای دکترها امتیازاتی قائل می‌شوند.

Image
آن‌چه که در حال حاضر تمام جهان را نگران ساخته افزایش میزان مقاومت باکتری‌های در برابر آنتوبیوتیک‌ها است.

آنتی‌بیوتیک‌ها جزو داروهای پرمصرف و نسبتاً گران است.

سازمان جهانی بهداشت ۱۴ تا ۲۰ نوامبر را هفته جهانی آگاهی از آنتی‌بیوتیک نامگذاری کرد؛ هفته‌ای که در آن بیشتر به پیامدهای مقاومت آنتی‌بیوتیکی پرداخته شود.

در شماری از کشورها علیه استفاده نامناسب از این دارو برنامه‌های ویژه‌ای برگزار می‌شود؛ اما به نظر می‌رسد این نگرانی در افغانستان جدی گرفته نشده؛ تا جائی‌که برخی از مردم بدون تجویز دکتر آنتی‌بیوتیک مصرف می‌کنند.

شیراحمد رحمانزی، یکی از دارو فروشان شهر کابل به بی‌بی‌سی گفت که آنتی‌بیوتیک به پیمانه‌ا‌ی وسیع در افغانستان استفاده می‌شود؛ حتی برخی از بیماران بدون توصیه دکتر به داروخانه مراجعه کرده و آنتی‌بیوتیک استفاده می‌کنند.

اکنون سوال این است که برای کنترل واردات نسبتاً زیاد آنتی‌بیوتیک و استفاده بی‌رویه آن، حکومت افغانستان چه کار کرده؟

وزارت صحت عامه می‌گوید که به‌طور "شاید و باید" در این زمینه نظارتی نشده؛ اما با ایجاد شورای دائمی پزشکی این موضوع با جدیت بررسی می‌شود؛ شورایی که طرح ایجاد آن روی میز کابینه افغانستان است.

Image
وحید مجروح

وحید مجروح، سخنگوی وزارت صحت عامه افغانستان گفت که شورای موقت پزشکی ایجاد شده و طرح ما برای تاسیس شورای دائمی پزشکی به کابینه حکومت افغانستان ارائه شده که بزودی تصویب خواهد شد.

با این حال، به نظر می‌رسد در زمینه مصرف درست و مناسب دارو در افغانستان، حکومت و مردم راه درازی در پیش دارند. این امر نیازمند دانش کافی و تعهد دکتران و آگاهی مردم است؛ امری که بعید به نظر می‌رسد در زمان کوتاه بدست بیاید.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

اجساد اهدایی در آمریکا در بازار آزاد به فروش می‌رسند

پستتوسط pejuhesh232 » دوشنبه مه 07, 2018 4:41 pm

رویترز: اجساد اهدایی در آمریکا در بازار آزاد به فروش می‌رسند


شفقنا- رویترز در گزارشی مفصل به یکی از وحشتناک‌ترین تجارت‌ها در ایالات متحده پرداخته است؛ تجارت مرگ.

Image

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، رویترز می‌نویسد کسانی که در آمریکا اجساد مردگان خود را به بیمارستان‌ها، مراکز درمانی و آموزشی اهدا می‌کنند تا در راه پیشرفت علم پزشکی و آناتومی صرف شود، هرگز نمی‌دانند که اجساد عزیزانشان سر از بازار سیاه قاچاق اعضای بدن انسان درمی‌آورد.

برخی شرکت‌های کفن و دفن در آمریکا نیز از وضعیت مالی خانواده‌های ضعیف و متوسط سوءاستفاده کرده و در ازای اهدای جسد، تمام مراسم را رایگان انجام می‌دهند؛ غافل از آنکه اعضای قابل استفاده اجساد در بازار سیاه اعضای بدن انسان به فروش می‌رسد و سود هنگفتی به جیب دلالان می‌رود.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

گزارشی تکان‌دهنده از جراحانی که سر جان مردم معامله می‌کنند!

پستتوسط pejuhesh232 » سه شنبه مه 22, 2018 12:59 pm

گزارشی تکان‌دهنده از جراحانی که سر جان مردم معامله می‌کنند!


چکیده :شماره‌حساب نصف زنانشان را دارم، خیلی از پزشکان‌ برای اینکه ردی از خود به‌جا نگذارند، یا به صورت نقدی پول می‌گیرند یا شماره کارت نزدیکانشان را به ما می‌دهند؛ همسر، فرزندان یا منشی‌های هر جراح به صورت میانگین در ماه حدود ۲۰‌میلیون تومان رشوه از شرکت‌های تجهیزات پزشکی دریافت...

با صدای بلند ارقام را می‌خواند «هفت‌ میلیون، چهار ‌میلیون، ۹‌ میلیون، شش‌ میلیون تومان» فیش‌های بانکی را یکی‌یکی نشان می‌دهد، جلوی شماره‌حساب مقصد برخی از فیش‌ها نام پزشکان بنامی ثبت شده است و جلوی برخی اسم کسانی دیگر. این مبالغ واریزی یکی از شرکت‌های تجهیزات پزشکی به حساب جراحان است؛ جراحانی که از شرکت‌های تجهیزات پزشکی درخواست رشوه می‌کنند تا بیمارستان را مجاب کنند ابزار مورد نیاز اتاق عمل و وسیله‌هایی را که در بدن بیمار کار گذاشته می‌شود، از آنها بخرند. برگه‌های بایگانی‌شده انتقال وجه را یکی‌یکی ورق می‌زند و این‌طور ادامه می‌دهد: «خیلی از پزشکان برای اینکه ردی از خود به‌جا نگذارند، شماره‌حساب نزدیکانشان را می‌دهند. دکتر… شماره‌حساب همسرش را داده، این یکی شماره‌حساب منشی‌اش را داده، این شماره‌حساب پسر دکتر… است».

شرکت‌های تجهیزات پزشکی ادعا می‌کنند ناچار به پرداخت این مبالغ هستند؛ زیرا اگر به جراحان رشوه ندهند، کالایشان را نمی‌خرند و ورشکست خواهند شد.
همین ترس باعث فرار از اعلام اسامی پزشکان رشوه‌بگیر از سوی شرکت‌های تجهیزات پزشکی شده است. تخلفاتی که گویا به گوش برخی از مسئولان هم رسیده است، اما دانستن و ندانستن‌ آنها به نظر تأثیری بر اصل ماجرا نداشته است.

ایرج فاضل، رئیس سازمان نظام پزشکی ایران، با بیان اینکه درباره این‌گونه تخلفات اخباری به گوشم رسیده است، به «شرق» می‌گوید: «هرگونه سهم‌خواهی در زمینه پزشکی برخلاف مقررات، آیین‌نامه‌ها و اخلاق پزشکی است. دادگاه‌های نظام پزشکی مرجع رسیدگی به این مسائل هستند و طبق قانون به پزشک متخلف حکم خواهند داد». بااین‌حال، صاحبان شرکت‌‌های تجهیزات پزشکی ادعا می‌کنند مسئولان از موضوع خبر دارند، اما تاکنون اقدامی در این زمینه انجام نداده‌اند. برای پی‌بردن به موضوع، سراغ چند نفر از پزشکان متخلف که شرکت‌های تجهیزات پزشکی فیش‌های بانکی آنها را در اختیارم گذاشته‌اند، رفتم که هیچ‌یک از آنها تلفنی حاضر به مصاحبه نشدند. در ادامه برای پیگیری‌های بیشتر به شرکت‌های تجهیزات پزشکی رفتم.

برای پیگیری موضوع، به دفتر یکی از همین شرکت‌ها رفتم؛ صاحب شرکت می‌گوید هر اطلاعاتی بخواهید به شما می‌دهم تا شاید با رسانه‌‌ای‌‌شدن آن، جلوی رشوه‌گرفتن جراحان را بگیریم. چند زونکن بزرگ از کمد گوشه اتاق کارش بیرون می‌آورد، برگه‌های انتقال وجه به حساب پزشکان را که داخل آن بایگانی کرده است، ورق می‌زند: «فکر می‌کنم فیش‌ها گویای همه‌چیز باشد و نشان می‌دهد این مبالغ به حساب کدام پزشک و برای چه واریز شده است. اشخاصی که این مبالغ به حساب آنها واریز شده، نه تاجر هستند و نه من ملک و ماشینی از آنها خریده‌ام. آنها پزشک هستند و من یک وارد‌کننده تجهیزات پزشکی هستم و به‌‌جز مراودات کاری در زمینه تجهیزارت پزشکی، ارتباط دیگری با آنها نداشته‌ایم. در این چند سال تمام تلاشم را کردم و حتی با بیمارستان‌های کوچک نیز کار کردم و به آنها پیشنهاد دادم به‌جای اینکه پزشکانشان با من وارد مذاکره شوند، با خودشان به صورت مستقیم کار کنم، حتی گفتم به آنها تخفیف خواهم داد، اما قبول نکردند». این گفته‌های صاحب یکی از شرکت‌های وارد‌کننده تجهیزات پزشکی است؛ مردی که سال‌‌ها در این زمینه فعالیت داشته است، اما به گفته خودش، در این چند سال تعداد انگشت‌شماری از جراحان از او درخواست رشوه نکرده‌‌اند.

با پوزخند می‌گوید: «شماره‌حساب نصف زنانشان را دارم، خیلی از پزشکان‌ برای اینکه ردی از خود به‌جا نگذارند، یا به صورت نقدی پول می‌گیرند یا شماره کارت نزدیکانشان را به ما می‌دهند؛ همسر، فرزندان یا منشی‌های هر جراح به صورت میانگین در ماه حدود ۲۰‌میلیون تومان رشوه از شرکت‌های تجهیزات پزشکی دریافت می‌کنند». فیش ۱۲‌میلیون‌تومانی را که به حساب یکی از جراحان بنام واریز کرده است، نشان می‌دهد: «فقط به حساب یکی از آنها ماهی ۱۲میلیون تومان واریز می‌کنم. اینها جدای از حقوق و کارانه‌ای است که بیمارستان به آنها می‌دهد. شاید ماهیانه چندصد‌میلیون درآمد داشته باشند، اما نگاهشان به بیماران مادی است. خیلی از پزشکان ادعا می‌کنند ۱۰ تا ۱۲میلیون حقوق می‌گیرند، اما این‌طور نیست. یک روز فیش حقوقی یکی از پزشکان جراح را نگاه می‌کردم که در آن ۲۲۰‌ میلیون تومان ثبت شده بود که جمع حقوق، کارانه و مزایای دیگر بود. در ظاهر شاید حقوقش ۱۰‌میلیون بوده باشد، اما از کارانه‌ای‌ که از بیمارستان می‌گیرند، حقوق‌شان در ماه به چندصد‌میلیون هم می‌رسد. این فقط درآمدشان از بیمارستان است، جدای از پول‌های دیگر که شاید از بیمار یا تجهیزات پزشکی و… می‌گیرند. نمی‌گویم همه جراحان این کار را انجام می‌دهند، اما تعداد جراحانی که رشوه یا به قول خودشان «آفر» نمی‌گیرند، انگشت‌شمار است. جراحانی را نیز می‌شناسم که وقتی متوجه می‌شوند بیمارشان شرایط مالی خوبی ندارد، هزینه عمل از آنها نمی‌گیرند، اما تعدادشان خیلی کم است».

اما جراحان فقط از این شرکت رشوه نگرفته‌اند، رشوه‌گرفتن از شرکت‌‌های تجهیزات پزشکی تقریبا به یک رویه تبدیل شده است. صاحب یکی دیگر از این شرکت‌‌ها با تأیید این سخنان به «شرق» می‌گوید «بعضی وقت‌ها پزشکان به صورت مستقیم از ما پول نمی‌خواهند؛ به جای آن از ما می‌خواهند آنها را به سفر بفرستیم، سفرهایی که گاه چند برابر آفری است که دریافت می‌کنند. ما می‌توانیم پزشک را برای کنگره‌های علمی یا بازدید از کارخانه به کشورهایی که از آن کالا وارد می‌کنیم بفرستیم اما در بسیاری از موارد آنها خانواد‌ه‌شان را نیز همراه خود می‌برند یا در برخی موارد به جای سفر کاری و علمی از ما می‌خواهند آنها را به سفر تفریحی بفرستیم. البته پزشکانی که میزان خریدشان از شرکت‌‌های تجهیزات بالاست، با مسافرت قانع نمی‌شوند و از شرکت‌ها می‌خواهند پول آفر را به حسابی که به آنها می‌دهند واریز کنند. درباره برخی ست‌های جراحی نیز همین اتفاق می‌افتد؛ بیمارستان بعضی از ست‌های جراحی که هزینه بالایی دارد و معمولا کمتر پیش می‌آید از آنها استفاده کنند را از شرکت‌ها اجاره می‌کنند که معمولا پزشک نیمی از پول اجاره را از شرکت می‌گیرد تا بیمارستان را مجاب کند ست را از آن شرکت اجاره کند».

همه می‌دانند حتی وزیر بهداشت

فیش‌ها را داخل زونکن مرتب می‌کند و می‌گوید «همه کسانی که در این زمینه فعالیت دارند، این موضوع را می‌دانند. خاطرم هست یک روز به ملاقات رئیس یکی از این بیمارستان‌‌ها که برادر یکی از نامزد‌های ریاست‌‌جمهوری در سال‌های گذشته بود، رفتم و از وضع موجود شکایت کردم. ایشان در پاسخ به من گفتند اگر دوست ندارید، می‌توانید با پزشکان این بیمارستان کار نکنید. این موضوع را حتی با وزیر بهداشت نیز مطرح کردم که ایشان ادعا کردند درباره آن اطلاعی ندارند و حتما به آن رسیدگی خواهند کرد اما هیچ کاری در این زمینه انجام ندادند. خیلی جالب است؛ فاکتور‌ها را که نگاه می‌کنم می‌بینم برای عملی که با چهار ‌میلیون تومان وسیله‌‌گذاری می‌توان آن را انجام داد ۱۲‌ میلیون تومان پول وسیله از بیمار می‌گیرند چون مقدار زیادی از آن به جیب پزشک می‌رود درحالی‌که این اتفاق به راحتی قابل حل است. اگر سیستم خرید مجزا باشد و به پزشک جراح اجازه داده نشود با شرکت تجهیزات پزشکی ارتباط داشته باشد».

کالای چینی به جای جنس مرغوب

به گفته صاحب این شرکت تجهیزات پزشکی تخلفات پزشکان به همین‌جا ختم نمی‌شود: «یک روز یکی از پزشکان که عضو هیئت علمی دانشگاه و سهام‌دار یکی از بیمارستان‌های معروف پایتخت و جراح بنامی است، از من دعوت کرد به دفترش بروم. فکر کردم می‌خواهد درباره بالابردن قیمت آفر با من صحبت کند اما در کمال ناباوری از من خواست پیچ‌های چینی را به جای یک برند آلمانی فاکتور کنم و سودش را با هم شریک شویم که من این کار را قبول نکردم. برای بیشتر جراحان کیفیت و خدمات اهمیتی ندارد؛ برای آنها فقط میزان پولی که به دست می‌آورند اهمیت دارد. یکی از جراحان هست که هر وقت یاد کارش می‌افتم، حالم از شغلی که دارم به‌هم می‌خورد. صحبت از چهار سال پیش است. این پزشک بیماران را برای خرید وسیله‌ نزد من می‌فرستاد؛ از من وسیله‌ای خریداری می‌کردند که وقتی شخصی‌ ای‌سی‌ال زانویش پاره می‌شود با آن داخل زانوی بیمار را شیو می‌کنند. همه بیمارانی که برای خرید می‌آمدند، شرایط مالی خوبی نداشتند. یادم هست یکی از بیمارانش کارگر بود و برای ۲۰۰‌ هزار تومان شناسنامه‌اش را گرو گذاشت. بعد از مدتی وقتی برای مذاکرات کاری به دفتر کارش رفتم، در کمدش را باز کرد؛ حدود ۶۰ عدد از آن دستگاه‌ها به صورت آکبند داخل کمدش بود. به من گفت اینها را چند تومان از من می‌خری؟ هرکدام از وسیله‌های قبلی که بیماران خریداری می‌کردند را برای چند نفر استفاده کردم و اینها به صورت آکبند و دست‌نخورده باقی مانده؛ اگر بخواهی با نصف قیمت به خودت می‌فروشم».

این نوع تخلفات تقریبا تجربه و روایات مشترک بیشتر صاحبان تجهیزات پزشکی است. یکی دیگر از وارد‌کنندگان با تأیید رشوه‌گرفتن جراحان و تخلفات غیرمعمول می‌گوید «یک پزشک در تبریز هست که همیشه به اقوام خود سفارش می‌کنم به مطب او نروند. چند سال پیش این پزشک برای خرید استنت دارویی به من مراجعه کرد که به او گفتم تاریخ مصرفشان تمام شده است.

در کمال ناباوری به من گفت اشکال ندارد؛ نصف قیمت آنها را به من بفروش با مسئولیت خودم آنها را در بدن بیماران کار می‌گذارم. استنت وسیله‌ای برای بازنگه‌داشتن شریان‌های کرونر قلبی یا سایر عروق بدن مثل عروق کاروتید مغزی است که تنگ یا بسته شده‌اند. فنر‌های دارویی به‌تدریج از خود موادی آزاد می‌کنند که جلوی بسته‌شدن مجدد استنت را تا حدی می‌گیرند؛ بنابراین باعث کاهش میزان بروز تنگی مجدد عروق کرونر و کاهش نیاز به انجام مجدد آنژیوپلاستی یا جراحی باز قلب در ماه‌های پس از آنژیوگرافی می‌شوند. شما این را در نظر بگیرید که این وسیله به خوبی کار نکند؛ آن وقت چه اتفاقی خواهد افتاد که متأسفانه برای این پزشک اصلا مهم نبود».

قیمت‌های غیرواقعی به‌دلیل رشوه به پزشکان

به گفته مدیران شرکت‌های تجهیزات پزشکی، پزشکان حداقل ۲۰ درصد و حداکثر ۵۰ درصد از مبلغ تجهیزاتی را که برای عمل نیاز دارند، از این شرکت‌ها دریافت می‌کنند. یکی از وارد‌کنندگان تجهیزات پزشکی دراین‌باره به «شرق» می‌گوید: «به‌خاطر همین مسائل است که شرکت‌های تجهیزات پزشکی وسیله‌های خود را با قیمت بالا ثبت می‌کنند، چون می‌دانند که باید مبلغی از آن را به‌عنوان آفر به پزشکان پرداخت کنند و اگر به جراحان رشوه ندهیم، کالاهایمان به فروش نمی‌رسد، چون این کالاها را شرکت‌های مختلفی وارد یا تولید می‌کنند و شرکت‌ها باهم در رقابت هستند و مجبور هستیم این مبلغ را واریز کنیم، چون اگر ما این کار را نکنیم شرکت‌های رقیب این کار را انجام خواهند داد، مگر اینکه شرکت‌ها همه باهم متحد شوند و این مبلغ را پرداخت نکنند که تاکنون این اتفاق نیفتاده است و شرکتی که بخواهد جلوی پزشکان بایستند ورشکست خواهد شد.

شاید در کل کشور فقط ۱۰ بیمارستان دولتی وجود داشته باشد که این موضوع برای مدیرانش اهمیت دارد و اجازه نمی‌دهند جراح در خرید تجهیزات عمل دخالت کند و به‌جای آن خودشان وسیله‌های مورد نیاز را خریداری می‌کنند و از شرکت تخفیف می‌گیرند؛ این بیمارستان‌ها معمولا با شرکت‌های مختلف تماس می‌گیرند و هرکدام که به آنها تخفیف بیشتری بدهند از آنها خرید می‌کنند و جراح حق ندارد با شرکت ارتباط داشته باشد. مدتی پیش یکی از بیمارستان‌ها توانست از یکی از شرکت‌ها حدود ۶۰ درصد تخفیف بگیرد و برای بیمارستان درآمدزایی کند، هرچند این نشان می‌دهد تجهیزات بسیار گران‌تر از ارزش واقعی قیمت‌گذاری شده‌اند، اما جای شکرش باقی است که این مبلغ به جیب بیمارستان می‌رود تا شاید صرف بیمارانی شود که پول کافی برای درمان ندارند».

اما به اعتقاد برخی دیگر از صاحبان شرکت‌های تجهیزات پزشکی، خرید کلی بیمارستان‌ها نیز می‌تواند بیماران را متضرر کند، به این خاطر که نظارتی بر کیفیت کالا‌ها وجود ندارد و شرکت‌ها معمولا در این شرایط اجناس بی‌کیفیت خود را برای بیمارستان‌ها ارسال می‌کنند. یکی از فروشنده‌های تجهیزات پزشکی دراین‌باره می‌گوید: «برخی بیمارستان‌ها به‌خاطر اینکه آفر را حذف کنند، از همه شرکت‌ها استعلام قیمت می‌گیرند و هر شرکتی که بیشترین تخفیف را به آنها بدهد، خرید کلی را از آنجا انجام می‌دهد.

این طرح از یک لحاظ خوب است، آن‌هم اینکه جراحان نمی‌توانند درخواست آفر کنند، اما این باعث شده است بیماران فدا شوند، به این دلیل که شرکت‌ها به‌جای آفر به بیمارستان تخفیف می‌دهند، اما اجناس غیراستاندارد به بیمارستان می‌دهند، چون جراحان و کارشناسان اجناس را بررسی نمی‌کنند و بیمارستان به‌صورت کلی اجناس را خریداری می‌کند، بیشتر شرکت‌ها نیز اجناس نامرغوب خود را ارسال می‌کنند؛

برای مثال به‌جای اجناس ایرانی، اجناس پاکستانی را که خیلی ارزان و بی‌کیفیت هستند، با لیبل ایرانی ارسال می‌کنند و هنگامی که پزشک با آن وسیله‌ها کار می‌کند، متوجه می‌شود تجهیزات کیفیت لازم را ندارند و گاهی سر عمل وسیله‌ها می‌شکنند. برخی از اجناس تولید داخل نیز کیفیت لازم را ندارد البته نسبت به قیمتی که دارند جنسشان قابل‌قبول است، اما قابل رقابت با برخی کالاهای خارجی نیستند».

رشوه به پزشکان از چه زمانی شروع شد

به گفته فروشندگان تجهیزات پزشکی، چند سالی است که جراحان شروع به گرفتن رشوه از آنها کرده‌‌اند؛ یکی از فروشندگان تجهیزات پزشکی می‌گوید: «به اعتقاد من بازدید از کارخانه‌ها و حضور در کنگره‌های بین‌المللی حرکت مثبتی بود، اما متأسفانه از سال ۸۸ به بعد سال‌به‌سال سفر‌ها کم‌رنگ‌تر شد و جراحان درخواست‌های دیگری مثل آفر را مطرح می‌کردند، به‌طوری‌که جراحان این روز‌ها آفر نقدی را حق خود می‌دانند. جراحان از برخی شرکت‌ها که تازه شروع به فعالیت کرده‌اند، به‌صورت نقدی آفر دریافت می‌کنند و اجازه نمی‌دهند به حساب آنها پولی واریز کنند، اما با شرکت‌های قدیمی‌تر که به آنها اعتماد دارند، شماره حساب می‌دهند و از آنها می‌خواهند پول را به حسابشان واریز کنند. من تقریبا در همه بیمارستان‌های کشور کار کرده‌‌ام و متأسفانه باید بگویم تعداد کمی از پزشکان آفر دریافت نمی‌کردند. قبل از قیمت‌گذاری شرکت شرایط خیلی بدتر از این بود، هر شرکتی اجناسش را هر قیمتی که دوست داشت می‌فروخت؛ برای مثال شرکت‌ها یک ست را ۱۴‌ میلیون به فروش می‌رساندند و حدود پنج، شش‌ میلیون آن را به پزشک جراح می‌دادند، بعد از قیمت‌گذاری قیمت همان ست به سه ‌میلیون تومان رسید و قیمت اجناس چینی و کره‌ای به زیر نصف رسید و قیمت اجناس آمریکایی و اروپایی تقریبا نصف شد. این نشان می‌داد که قیمت‌گذاری‌‌ها درست انجام نشده بود، با این کار آفر جراحان نیز خیلی پایین آمد».

رزیدنت‌‌ها هم رشوه می‌گیرند

«جدیدا رزیدنت‌ها هم یاد گرفته‌اند آفر بگیرند. آنها ۱۰ درصد سهم خود را برمی‌دارند و بقیه آن را به استادشان می‌دهند؛ یعنی دانشجو از بدو شروع آموزش می‌بیند که چطور باید کار کند». این گفته‌های یکی از وارد‌کنندگان تجهیزات پزشکی است. او می‌گوید «مدتی پیش یکی از رزیدنت‌ها با من تماس گرفت و می‌گفت برای یکی از بیماران که نیاز به پیچ‌گذاری نداشته‌ است، چند پیچ در کمرش کار گذاشته است. با حالتی این جملات را می‌گفت که خوشحال باشم که بدون اینکه بیمار نیاز به عمل داشته باشد، برای خرید تجهیزات به من سود رسانده است. خب این بیمار بیچاره که به او مراجعه کرده است، هرگز کمرش مثل روز اول نخواهد شد؛ اما او به‌راحتی و بدون توجه به این مسئله او را عمل کرد. متأسفانه هیچ نظارتی روی کار آنها وجود ندارد. مدتی پیش یکی از دوستانم که در آمریکا جراح ارتوپد است، به ایران آمد و من او را با چند نفر از جراحان داخل کشور معرفی کردم. از آنها سؤال کرد شما چند عمل تعویض مفصل زانو انجام می‌دهید؟ در پاسخ به او گفتند بین ۲۰ تا ۳۰ نفر. دوستم تعجب کرد و گفت به من اجازه نمی‌دهند در سال بیش از ۲۰ عمل تعویض مفصل زانو انجام دهم. چطور شما در ماه این میزان عمل می‌کنید؟ زمانی به ما اجازه عمل داده خواهد شد که سه جراح دیگر آن را تأیید کنند.

قیمت‌گذاری

به گفته صاحبان شرکت‌های تجهیزات پزشکی در قیمت‌گذاری تجهیزات پزشکی هر شرکتی که آشنا داشته باشد، می‌تواند تجهیزات را با قیمت بالاتری به ثبت برساند. متأسفانه قیمت‌گذاری‌ در یک روند ناسالم صورت می‌گیرد. صاحب یکی از این شرکت‌ها می‌گوید «متأسفانه سیستم بیمار است، کیفیت تولیدات داخلی مقبول است و تا‌به‌حال نشنیده‌ام کالایی که در ستون فقرات کار گذاشته‌‌‌اند، برای بیماری مشکل خاصی ایجاد کرده باشد. شاید در مقابل مشابه خارجی ۱۰ درصد بیشتر در بدن بیمار دچار ایراد شود. البته چند وقت پیش یکی از پزشکان به من نشان داد که کیج گردنی که در داخل ساخته می‌شود، درست روی گردن قرار نمی‌گیرد و قوس لازم را ندارد؛ اما چون در بیمارستان‌های دولتی برای حمایت از کالای داخلی نمی‌توانند نمونه خارجی آن را خریداری کنند، مجبور هستند آن را در بدن بیمار کار بگذارند. البته این موضوع را با بیمار در میان می‌گذارند که اگر می‌خواهد نمونه خارجی آن در بدنشان کار گذاشته شود، باید در بیمارستان خصوصی عمل کنند. بخشنامه‌ای به بیمارستان‌های دولتی ابلاغ شده است که تا زمانی که از یک کالا تولید داخلی آن در بازار موجود باشد، بیمارستان حق ندارد نمونه خارجی آن را خریداری کند. این در حالی است که در برخی موارد نمونه ایرانی گران‌تر است، مانند پیچی که در ستون فقرات به کار می‌رود، نمونه ایرانی ۵۰۰ ‌هزار و نمونه ترکیه‌ای و چینی آن ۲۵۰‌ هزار تومان است. به ‌طور مثال اجناس ایرانی دو برابر اجناس ترکیه‌ای یا کره‌ای هستند».

تعداد جراحان رشوه‌بگیر اندک است

بااین‌حال برخی از مسئولان بر این باورند که تعداد پزشکان رشوه‌بگیر اندک است؛ به گفته کاظم عباسیون، نایب‌رئیس جامعه جراحان ایران، تعداد جراحان رشوه‌بگیر انگشت‌شمار است. او دراین‌باره به «شرق» می‌گوید «هنگامی که این اتفاق می‌افتد، دو طرف مسئول هستند. شرکت‌های تجهیزات پزشکی حق ندارند به پزشکان پول بدهند تا پزشک از شرکت آنها وسایل مورد نیاز عمل را خریداری کند. درباره این موضوع شنیده بودم که برخی پزشکان بیمار یا بیمارستان را مجاب می‌کنند از شرکت خاصی خرید کنند و آن شرکت برای پزشک پورسانتی در نظر می‌گیرد؛ اما به نظر من این یک نوع دزدی است. البته فکر نمی‌کنم این موضوع همه‌گیر باشد و تعداد انگشت‌شماری از پزشکان این کار را انجام می‌دهند که من پیشنهاد می‌کنم شرکت‌های تجهیزات پزشکی آنها را به ما معرفی کنند تا ما بتوانیم با‌ آنها صحبت کنیم و تذکر دهیم؛ چون برخورد با پزشکان متخلف کار نظام پزشکی و وزارت بهداشت است. البته به اعتقاد من نهادی که می‌تواند جلوی این تخلفات را بگیرد، وزارت بهداشت است. اگر این نهاد قوانین درستی در این زمینه وضع کند، همه مجبور به اجرای آن می‌شوند».
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

نوجوان آمریکایی پیش ازاهدای اعضای بدنش هوشیاری خود را بازیاف

پستتوسط pejuhesh232 » سه شنبه ژوئن 05, 2018 12:51 pm

نوجوان آمریکایی پیش ازاهدای اعضای بدنش هوشیاری خود را بازیافت


به نظر پزشكان (حتى اگر متخصصان امريكايي باشند) براى غيرقابل برگشت بودن شخص دركوما و پيشنهاد اهداء اعضاء = فورا عمل نكنيد، نوجوان آمریکایی پیش ازاهدای اعضای بدنش هوشیاری خود را بازیافت وي اكنون راه می‌رود و حرف می‌زند و حتی کتاب می‌خواند و مسئله ریاضی حل می‌کند.

Image

یک پسر ۱۳ ساله در ایالت آلاباما که در کما بود، پس از این که پدر و مادرش فرم اهدای اعضای بدنش را امضا کردند، هوشیاری خود را باز یافت.

ترنتون مک‌کینلی در ماه مارس در تصادف رانندگی دچار ضربه مغزی شدیدی شده بود و هفت جای جمجمه‌اش شکسته بود.

پزشکان به پدر و مادر این نوجوان ۱۳ ساله گفته بودند که او خوب نخواهد شد و اعضای بدن او قابلیت پیوند زدن به پنج کودکی دارد که به پیوند عضو نیاز دارند.

یک روز پیش از آن که دستگاه تنفس مصنوعی ترنتون خاموش شود، نشانه‌های هوشیاری در او ظاهر شد.

جنیفر رایندل، مادر او گفته روی پسرش هفت عمل جراحی جمجمه‌بری (کرانیوتومی) انجام شده و او دچار نارسایی کلیه و ایست قلبی هم شده است.

مادر او گفت یک بار قلب پسرش برای ۱۵ دقیقه از حرکت ایستاد که در آن زمان پزشکان گفته بودند ترنتون هرگز به وضعیت عادی بر نخواهد گشت.

خانم رایندل به شبکه خبری سی‌بی‌اس گفته است او پس از این که شنید اعضای بدن پسرش به نجات جان پنج کودک منجر خواهد شد، موافقت خود را برای اهدای اعضای بدن پسرش اعلام کرد.

روز بعد که قرار بود آخرین نوار مغزی برای تعیین زمان خاموش کردن دستگاه تنفس مصنوعی گرفته شود علایم حیاتی این نوجوان قوت گرفتند و به همین خاطر پزشکان از این کار صرف نظر کردند.


ترنتون می‌گوید چیزی از تصادف یادش نیست
اینک روند بهبودی ترنتون اگرچه به کندی، آغاز شده است.

او لحظه برخورد سرش با کف بتونی خیابان را به یاد می‌آورد اما بعد از آن را به یاد نمی‌آورد.

او هنوز از دردهای عصبی و حملات ناگهانی رنج می‌برد و باید عمل جراحی روی جمجمه‌اش انجام شود تا شکاف آن را ببندند.

مادر ترنتون گفته است پسرش راه می‌رود و حرف می‌زند و حتی کتاب می‌خواند و مسئله ریاضی حل می‌کند. او می‌گوید این یک "معجزه" است.

ترنتون گفته است موقعی که بی‌هوش بود، خیال می‌کرد در بهشت است.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

مرگ ۹۳ بیمار تالاسمی بدلیل نبود دارو و مصرف داروی بی‌کیفیت

پستتوسط najm134 » جمعه ژوئن 15, 2018 1:55 pm


مرگ ۹۳ بیمار تالاسمی بدلیل نبود دارو و مصرف داروی بی‌کیفیت


دعواي بين بيمه و متوليان درمان؛ مرگ ۹۳ بیمار تالاسمی بدلیل نبود دارو و مصرف داروی بی‌کیفیت
رییس انجمن تالاسمی از مرگ ۹۳ بیمار تالاسمی بدلیل عارضه قلبی ناشی از عدم دریافت دارو و تزریق داروی بی‌کیفیت خبر داد.
میثم رمضانی (رییس هیات مدیره انجمن تالاسمی) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا با اعلام این خبر گفت: در سال گذشته حدود ۸۷ نفر از بیماران تالاسمی جان خود را از دست دادند، فروردین امسال هم ۷ نفر از آنها فوت شدند. به جز یک مورد، مابقی بیماران تالاسمی فوت شده به دلیل عارضه قلبی جان خود را از دست دادند که به دلیل این است؛ بیمار به دلایل مختلف دارو مصرف نکرده یا دارویی که مصرف کرده عملا کارآمد و موثر نبوده است و نتوانسته نیاز بیمار را برطرف کند.
وی خاطرنشان کرد: وقتی درصد بالایی از افراد مبتلا به تالاسمی به دلیل عارضه قلبی جان خود را از دست می‌دهند، بی‌شک این موضوع ناشی از عدم تزریق دارو یا بی‌کیفیتی دارو بوده است.
رمضانی با بیان اینکه اولین خط درمان یک بیمار تالاسمی تزریق خون است، گفت: یک بیمار تالاسمی برای اینکه زنده‌ بماند باید خون تزریق کند. با تزریق هر واحد خون چیزی حدود ۳۰۰ تا ۳۵۰ میلی‌گرم آهن در بدن تجمع می‌شود، بالا رفتن میزان آهن ابتدا روی کبد و سپس بر قلب تاثیرات منفی می‌گذارد. کبد می‌تواند با تجمع آهن مقابله کند اما قلب نمی‌تواند و دچار عارضه می‌شود.
رییس هیات‌ مدیره انجمن تالاسمی ایران با بیان اینکه در سال گذشته با نوسانات توزیع داروی وارداتی مواجه بودیم، تصریح کرد: در سال گذشته دارو در دفعات متعددی در دسترس بیماران تالاسمی نبود و در حال حاضر نیز سه ماه است که اصلا داروی دسفرال نیست و موجودی آن صفر مطلق است. مقادیر محدودی داروی دسفرال نیز به دلیل افزایش قیمت دلار در گمرگ است.
رمضانی درباره عدم توزیع مناسب دارو توضیح داد: در سال گذشته مراکز درمانی به شرکت‌های توزیع کننده بدهکار بودند و نمی‌توانستند؛ بدهی‌های خود را پرداخت کنند، مراکز درمانی نیز مدعی بودند که بیمه هزینه‌های لازم را پرداخت نکرده‌است. از بیمه ها که جویا می‌شدیم مدیران بیمه نیز ادعا داشتند که وزارت بهداشت به آنها بدهکار است و در نتیجه مشخص نشد؛ چه کسی باید این هزینه‌ها را پرداخت کند و ضرر این سردرگمی متوجه بیماران است.
وی با بیان اینکه بسیاری از بیماران تالاسمی در حال حاضر در دهه سوم زندگی خود هستند و تشکیل خانواده‌ داده‌اند، اضافه کرد: عدم مسئولیت‌پذیری و عدم مدیریت مسئولان باعث می‌شود تا جان این بیماران به خطر بیفتد. از میان بیماران تالاسمی در کشور حدود ۱۸ هزار نفر دارو مصرف می‌کنند و از این میان نیز ۱۲ هزار نفر داروی خارجی مصرف می‌کنند، فکر نمی‌کنم کشورمان آنقدر منابع مالی نداشته باشد که نتواند این هزینه را تامین کند.
رییس هیات مدیره انجمن تالاسمی خاطرنشان کرد: سهمیه‌ای برای واردات در نظر می‌گیرند تا بتوانند به تولید داخل قوت ببخشند، متاسفانه شرکت‌های داخلی میزان تعهدشان پایین است و مدام ماده اولیه را از کشورهای مختلف تامین می‌کنند.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

افزایش «۹۷۰۰۰» درصدی قیمت یک دارو در آمریکا

پستتوسط najm134 » دوشنبه جولاي 16, 2018 7:00 pm

افزایش «۹۷۰۰۰» درصدی قیمت یک دارو در آمریکا/بیماران در مرکز سرمایه‌داری دنیا چه وضعیتی دارند؟


بسیار جالب است که بدانیم که چگونه دارویی که در سال‌های دهه ۱۹۳۰ برای نخستین بار تولید شد، در عرض کم‌تر از دو دهه(۲۰۰۰ تا ۲۰۱۸) از قیمتی معدل یک قهوه‌ساز به دو برابر قیمت یک هوندا سیویک ۲۰۱۸ رسیده است.

Image
متن زیر، چکیده‌ای از گزارش مفصل حیرت‌آور شبکه آمریکایی CNN در ۲۹ ژوئن ۲۰۱۸ به قلم خبرنگار تحقیقاتی، «وین دِرَش» است.

شاید برخی از مخاطبان محترم با خواندن این تیتر، بلافاصله بگویند «مگر در ایران وضع بهتر است!» یا «پس حتما همه جای دنیا خراب است و فقط ایران خوب است!» یا به طور خلاصه «خودمان بدتریم» و از این دست نظرات که در جای خود محترم (البته قابل بحث و استدلال) است. هدف از گزارش‌هایی از این دست که هر از چندی در مشرق منتشر می شود، در وهله اول این است که بگوییم الگوی سرمایه‌داری که متاسفانه بسیاری در داخل کشور متعصبانه سنگ آن را به سینه می زنند، خود با مشکلات و چالش‌های عدیده‌ حاصل از روابط ظالمانه حاکم بر آن دست و پنجه نرم می کند. ثانیا، تاکید بر این نکته است که نسخه‌ای که آمریکا و متحدان غربی آن دهه‌هاست که به دنبال تحمیل آن بر همه جای دنیا هستند، امروز در شرایطی است که مشکلات(بلکه فجایع) آن به صورت عیان و واضح درآمده است و بنا بر برآوردهای اقتصاددانان و تحلیل‌گران شناخته شده در خود آمریکا، خیلی زودتر از آن چه که تصورش می‌رود، نتیجه بحران ذاتی نظام سرمایه داری که بر اصل مصرف گرایی شدید و تحصیل سود بی حد و مرز بنا شده، به صورت فروپاشی اقتصادی خود را نشان خواهد داد که آخرین نمونه آن، پیش‌بینی «بیل گیتس» (ابرسرمایه دار آمریکایی و مالک شرکت مایکروسافت) از وقوع بحرانی بسیار بدتر از بحران سال ۲۰۰۸ است. [۱]

سی ان ان- ......وقتی قیمت داروی «EpiPen»، دارویی ضروری برای درمان واکنش‌های آلرژیک شدید، اوج گرفت، فضای اینترنت را خشم فرا گرفت.

«مارتین شکرلی» (Martin Shkreli)، صاحب شرکت «فارما برو»، که قیمت داروی ایدز را ۵.۰۰۰ درصد بالا برد، "منفورترین مرد آمریکا" خوانده شد. اشک‌های او زمانی که به هفت سال زندان محکوم شد، کم‌ترین همدلی در کسی ایجاد نکرد.

ولی ما به ندرت چیزی درباره کالبدشکافی جهش قیمت‌ها (در بازار دارو) می شنویم، به ویژه وقتی در یک دهه گذشته، پیش چشم نهادهای نظارتی فدرال و انجمن‌های پزشکی، قیمت‌های سیر صعودی داشته است.

Image
........بسیار جالب است که بدانیم که چگونه دارویی که در سال‌های دهه ۱۹۳۰ برای نخستین بار تولید شد، از ۴۰ دلار در هر ویال(واحد عرضه داروهای تزریقاتی) در سال ۲۰۰۰ به «۳۹.۰۰۰» دلار در هر ویال در ۲۰۱۸ رسیده است ...یعنی جهش از قیمت یک دستگاه قهوه‌ساز به قیمت یک اتوموبیل نوی خوب با روکش صندلی تمام چرم!

جهش شدید قیمت داروی «آکثار» (Acthar) خانواده‌ها، پزشکان، داروخانه‌ها و بیمارستان‌ها را در آمریکا مستاصل کرده است ...و موجب شده که پای برخی از والدین کودکان بیمار برای شهادت درباره موضوع به کنگره باز شود.

در جریان تحقیقات کنگره آشکار شد که «مدیکِر» (برنامه ملی بیمه درمان) حدود ۲ میلیارد دلار برای پوشش نسخه‌های آکثار بیماران بزرگسال پرداخت کرده است و شرکت تولیدکننده این دارو هم میلیون‌ها دلار برای تجویز این داروی فوق گران به پزشکان (رشوه) پرداخت کرده است.


Image
قیمت هر ویال «آکثار» دو برابر قیمت یک هوندا سویک ۲۰۱۸ در بازار آمریکاست!

Image
من خودم نخستین بار ماجرا را در انجمن صرع شنیدم؛ پسر خود من دچار اختلال تشنج کنترل نشده است. والدین کودکان بیمار، وقتی از هزینه تهیه آکثار و تلاش‌های خود برای تامین این دارو با من حرف می زدند، معمولا گریه می کردند.

تصورش را بکنید که یک ویال دارو در دست شماست که به اندازه خودروی مینی ون شما قیمت دارد، دستان شما در تلاش برای زمین نریختن این اکسیر گرانبها می لرزد، در حالی که باید بر خود مسلط باشید تا این آمپول را در دهان کودک تشنج کرده خود که جیغ می کشد، خالی کنید.


تلفات «اُوردوز» با مواد در یک سال، بیش از تلفات آمریکا در جنگ ویتنام

آیا آمریکا به «حشیشستان» دنیا تبدیل می‌شود؟

........به آسمان رفتن قیمت این ارو، شرکت تولیدکننده آن، «کوئستکور و مالینکروت»، را صاحب عایدات افسانه‌ای کرده است. خبیثانه‌تر این که، این شرکت، حق تولید انحصاری نسخه بدیل این دارو، به نام «Synacthen» را هم خریده است تا مطمئن شود با ورود رقیب به بازار، انحصار آکثار در بازار نمی شکند.

قیمت اعجاب‌آور این داروی صرع، باعث شده که در بسیاری از مراکز درمانی ایالات متحده، حتی مراکز درمانی مشهوری چون بیمارستان جانز هاپکینز، در وهله نخست آن را تجویز نمی کنند، چون تهیه ان برای بسیاری از بیماران تقریبا ناممکن است.

Image
دکتر «الی میزراهی»، رییس انجمن صرع آمریکا می گوید قیمت بالای آکثار، یک دغدغه همیشگی در آمریکاست. پرداخت ده‌ها هزار دلار برای یک ویال دارو، در درازمدت امکانپذیر نیست:

" این یک دغدغه است چون مانعی بر سر راه درمان محسوب می شود. من می خواهم بدانم چرا قیمت یک دارو این قدر بالاست و اصولا چه کارهایی برای کاهش قیمت آن انجام گرفته است"

Image Image
Image

کودکان مبتلا به صرع، مهم‌ترین مصرف‌کنندگان این داروی فوق گرانقیمت هستند

دکتر «جان ماتینگر»، متخصص مغز و اعصاب در بیمارستان کودکان کلمبوس نیز می گوید به خاطر قیمت نجومی، برای بسیاری از متخصصان مغز و اعصاب «آکثار» یک انتخاب درمانی برای تجویز به بیماران نیست.

پزشک دیگری که از ترس تلافی شرکت مالینکروت در برابر بیمارستانی که او در آن کار می کند، حاضر نیست هویتش منتشر شود، به سی ان ان گفت:

" این مستاصل‌کننده است چون هرگز نمی خواهم قیمت بالای یک دارو، محدودیتی در توانایی درمان من برای کودکان ایجاد کند. به دلیل قیمت بالای آکثار، تایید آن در بیمه‌ها طولانی می شود که خود مانعی در برابر رسیدن هر چه زودتر بیمار به درمان است. اگر قیمت این قدر بالا نبود، شرکت‌های بیمه خیلی سریع‌تر نسخه‌ها را تایید می کنند و شما می توانستید آن را سریع‌تر به بیمار خود برسانید. "

شرکت تولیدکننده دارو، کوئستکور، در سال ۲۰۱۰ با ۱۰۰.۰۰۰ دلار حقوق انحصاری تولید آکثار را خرید. به فاصله کوتاهی، این شرکت قیمت را از ۴۰ دلار در هر ویال به ۷۵۰ دلار رساند. ظرف یکی دو سال، قیمت دو برابر شد. سپس در ۲۷ آگوست ۲۰۰۷، در عرض یک شب، قیمت از ۱۶۰۰ دلار به «۲۳.۰۰۰» دلار در هر ویال رسید.

این جهش دیوانه‌وار در قیمت باعث شد که بنیاد صرع (جامعه صرع امریکا)، آکادمی مغز و اعصاب آمریکا و انجمن ملی مراکز صرع، نامه‌ای تند و تیز به رو. سای شرکت بنویسند و جواب بخواهند. در این میان، بنیاد صرع به معنای واقع کلمه شوک‌زده بود.

تولیدکننده قبلی آکثار در اواسط دهه ۱۹۹۰ تقریبا کل محصولات خود را به خاطر وجود مشکلات جدی در خط تولید، از قفسه‌ها جمع کرده بود. ولی بنیاد صرع از صاحبان شرکت خواست که دست‌کم به عرضه دارو برای بیماران خردسال ادامه دهد. حالا هم بنیاد صرع در خط اول مبارزه برای معقول ماندن قیمت داروست.

استراتژی افزودن ده‌ها هزار دلار به قیمت هر ویال آکثار، توسط مدیرعامل شرکت کوئستکور، «دان بیلی» (Don Bailey) طراحی شد، کسی که بیشتر سابقه کاری او تا قبل از آن، نه در حوزه دارو که در پیمانکاری صنایع نظامی و شرکت «کومارکو» بود.

Image

«دان ام بِیلی»، مدیرعامل کوئستکور که قیمت داروی انحصاری شرکتش را یکشبه هزاران درصد بالا برد

......از سال ۲۰۰۷ و آن جهش نجومی در قیمت، انجمن‌ها و موسسات و اشخاص زیادی از این شرکت شکایت کرده‌اند که با سوء استفاده از انحصار تولید، با درد و رنج کودکان مبتلا به صرع و تشنج، عایدات سرشار برده است.

یکی از شاکیان این شرکت، شهرداری شهر «راکفورد» در ایالت ایلینوی است. این شهرداری که یک قرار داد تامین هزینه درمان برای کارکنان خود دارد، اکنون با یک بدهی ۵۰۰.۰۰۰ دلاری بابت پوشش هزینه داروی آکثار برای کودکان بیمار دو تن از کارکنان خود مواجه است. در بخشی از شکایت شهرداری راکفورد آمده است:

" داستان این که یک برند دارویی با سابقه ۶۵ ساله توانست قیمت را از ۴۰ دلار در هر ویال به ۳۵.۰۰۰ دلار در هر ویال در ۲۰۱۵ برساند، شاید داستان بدترین نوع انحصار و بی‌عدالتی در تجارت در تاریخ آمریکا باشد. "[۲]

[۱] http://www.businessinsider.com/bill-gat ... ing-2018-2

[۲] https://edition.cnn.com/2018/06/29/heal ... index.html
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

قبليبعدي

بازگشت به آلوده شناسى


cron
Aelaa.Net