اسراف

مديران انجمن: najm134, najm134, najm134

اسراف

پستتوسط pejuhesh232 » جمعه ژوئن 24, 2016 11:24 am

.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

واردات 4 میلیارد دلار لوازم آرایش در ولنگاری پسا‌برجام

پستتوسط pejuhesh232 » جمعه ژوئن 24, 2016 11:25 am

واردات 4 میلیارد دلار لوازم آرایش در ولنگاری پسا‌برجام


به گزارش مشرق، وب‌سایت صدای آمریکا در گزارشی نوشت: رقابت برندهای لوازم آرایش و مد غربی برای ورود به ایران در حالی داغ شده است که وقتی «نگین فتاحی - داسمال» اولین شعبه از سالن‌های زنجیره‌ای آرایش ناخن خود را در ایران افتتاح کرد، با استقبال مدگراهای ایرانی مواجه شد.

Image

فتاحی می‌گوید با لغو تحریم‌های اقتصادی بین‌المللی ایران، وقت آن رسیده است که یک برند ممتاز بین‌المللی وارد ایران شود.

نگین فتاحی شهروند اماراتی متولد ایران که مدیر سالن‌های زنجیره‌ای کاشت و آرایش ناخن و همچنین سالن پیرایش و ناخن مردانه در امارات است، در مصاحبه با «فورچون» می‌گوید: زنان ایرانی(!) تشنه هر چیز اصیل و وارداتی از غرب هستند. با این حال برخی مشتریان به دیده شک به شعبه تهران این سالن مانیکور نگاه می‌کنند.

بنابراین گزارش شرکت لوازم آرایش فرانسوی «سفورا» نیز در ایران شعبه ‌باز می‌کند. برخی برندهای ممتاز غربی که حتی در زمان تحریم محصولات خود را به دست مشتریان ثروتمند ایرانی می‌رساندند، حالا در تلاش برای ورود مستقیم به ایران هستند. وضع محصولات آرایشی نیز مشابه است.

مرکز پژوهش‌های مجلس بازار لوازم آرایش ایران را بیش از چهار میلیارد دلار در سال تخمین زده است.

خروج میلیاردها دلار از کشور برای لوازم آرایش در حالی است که دولت همواره از محدودیت‌های درآمدی ارزی نالان بوده و از سوی دیگر وعده داده که در پسا برجام، فناوری تولید برای رونق اقتصادی وارد کشور شود.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

سرانه مصرف آدامس هر ایرانی چقدر است؟

پستتوسط pejuhesh232 » شنبه آگوست 27, 2016 8:54 pm

سرانه مصرف آدامس هر ایرانی چقدر است؟


مهر: در مراسم امضای تفاهمنامه همکاری انجمن دندانپزشکی ایران با شرکت ایرانی تولید کننده آدامس بدون قند، اعلام شد که در سال ۲۰۱۶ میلادی سهم بازار آدامس جهان ۲۷.۱ میلیارد دلار بوده است. در حالی که پیش بینی می شود در سال ۲۰۱۹ این عدد به ۳۲.۶ میلیارد دلار برسد.

سهم ایران از بازار جهانی آدامس نزدیک به یک درصد است بطوریکه برآوردها نشان می دهد بالغ بر ۱۲۰۰ میلیارد تومان گردش مالی آدامس در کشورمان است.

در حالی که بازار آدامس سالانه ۶ درصد رشد نشان می دهد، سرانه مصرف آدامس در آمریکا ۶۰۰ گرم و در ایران نزدیک به ۲۰۰ گرم است.

همچنین، ۷۰ درصد بازار آدامس ایران در دست دو شرکت خارجی معروف دنیا است. در حالی که ۶۵ سال قبل در کشورمان آدامس تولید کرده ایم.

این در حالی است که آدامس خارجی در ایران هر کیلو ۱۴۰ هزار تومان به فروش می رسد، و آدامس تولید داخل به قیمت هر کیلو ۲۲ هزار تومان فروخته می شود.

بر اساس آماری که ارائه شد، گردش مالی بازار قاچاق و غیر قانونی آدامس در ایران ۵۰۰ میلیارد تومان است که ۵۷.۷ درصد سهم مصرف آدامس در کشورمان از این طریق تامین می شود.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

۳۰ درصد گندم و نیمی از محصولات باغی ایران به هدر می‌رود

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه مارس 12, 2017 11:07 pm

۳۰ درصد گندم و نیمی از محصولات باغی ایران به هدر می‌رود


إِنَّ الْمُبَذِّرِينَ كَانُوا إِخْوَانَ الشَّيَاطِينِ ۖ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِرَبِّهِ كَفُورًا (قرآن كريم سوره اسراء آيه 27)

یک مقام استانی کردستان می‌گوید یک‌سوم گندم تولید شده ایران به هدر می‌رود.

حسین فیروزی، معاون استاندار کردستان میزان هدرروی محصولات باغی ایران را هم حدود ۵۰ درصد دانست و این موضوع را نشانه‌ای از بهره‌وری پایین کشاورزی این کشور از تولید تا فرآوری محصولات عنوان کرد.

هدررفت یک سوم محصولات کشاورزی و نیمی از محصولات باغی ایران در شرایطی است که بیش از ۹۰ درصد آب ایران در بخش کشاورزی مصرف می‌شود. این درحالی است که به گفته کارشناسان، آبیاری سنتی رایج در ایران به اتلاف منابع آبی می‌انجامد.

علاوه بر این، انتقاد می‌شود که کاشت گندم در ایران با توجه به مصرف بیش از حد آب و قیمت تمام شده‌اش به‌صرفه نیست. حکومت جمهوری اسلامی ایران اما خودکفایی در تولید گندم را نشانه‌‌ای از تحقق شعار استقلال می‌داند.

حسین فیروزی که در همایشی زیست محیطی در دانشگاه آزاد سخن می‌گفت با اشاره به افزایش جمعیت ایران از ۳۰ به ۸۰ میلیون ظرف ۳۶ سال گفت: «در سال ۴۳ به ازای هر هکتار زمین برای ۱.۷ نفر غذا تأمین می‌شد که این میزان در سال ۷۰ به ۳ نفر و در حال حاضر به ۶.۷ نفر افزایش یافته است».

به گفته او، هدرروی محصولات غذایی و استفاده بی رویه از منابع آب و خاک می‌تواند امنیت غذایی را در ایران بر هم زند.

اسفندماه امسال نیز معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست می‎گوید ایرانی‌ها یک سوم مواد غذایی خود را از لحظه تولید در مزرعه تا زمان مصرف بر سر سفره هدر می‌دهند.

Image

ایرانی‌ها یک‌سوم غذای خود را هدر می‌دهند

معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست می‎گوید ایرانی‌ها یک سوم مواد غذایی خود را از لحظه تولید در مزرعه تا زمان مصرف بر سر سفره هدر می‌دهند.

معصومه ابتکار، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست از فرهنگ مصرف‌گرایی در بین ایرانی‌ها انتقاد کرد/ عکس از آرشیو

رئیس سازمان محیط زیست که در همایش محیط زیست و حقوق شهروندی صحبت می‎کرد، از «فرهنگ مصرف‌گرایی» در بین ایرانیان انتقاد کرد.

او با اشاره به محدودیت منابع آبی در ایران گفت هدر رفت غذا در ایران باعث تلف شدن حداقل ۲۷ میلیارد متر مکعب آب در سال می‌شود.

به گفته معصومه ابتکار این غذای باقی مانده علاوه به آسیبی که به خاک می‌زند به تولید پسماند و زباله می‌انجامد که مدیریت آن هزینه زیادی می‌برد.

ابتکار اعلام نکرده که این آمار بر اساس چه پژوهشی انجام شده اما این آمار با آمار جهانی برابری می‌کند.

رئیس سازمان محیط زیست گفته تنها راه حل این موضوع اصلاح رفتار و تغییر رویکرد است که باید با آموزش کودکان شروع کرد. ابتکار اضافه کرد که برای دستیابی به این منظور سازمان محیط زیست به توافق‌هایی با وزارت آموزش و پرورش دست یافته است.

او تدوین دستورالعملی برای ۱۰۶ مدرسه ایران و تأسیس مدارس طبیعت را از جمله نتایج توافق آموزش پرورش و محیط زیست دانست.

ابتکار پیشنهاد داد که می‌توان مانند ژاپن مسئولیت نظافت، مدیریت پسماند، آماده سازی فرآورده‌های غذایی و حفظ فضای سبز را به دانش آموزان واگذار کرد.

ابتکار گفت در مسئله آلودگی هوا نیز نیاز به کمک شهروندان است تا مردم کمتر از خودروهای شخصی و بیشتر از وسایل نقلیه عمومی و دوچرخه استفاده کنند.
آمار جهانی هدررفت غذا

آمارها رسمی نشان می‌دهد حدود یک سوم از تمام مواد غذایی تولیدشده در جهان یا اصلاً به دست مصرف‌کنندگان نمی‌رسد یا به هدر می‌رود.

بنابر اعلام سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (فائو) سالانه ۱.۳ میلیارد تن از مواد غذایی و محصولات کشاورزی تولیدی در جهان هدر می‌رود. سهم ایران از کل غذایی که هرسال در جهان به هدر می‌رود ۲.۷ درصد است.

این آمار از هدر رفت غذا در حالی اعلام شده است سازمان خواربار و کشاورزی سازمان ملل (فائو) اعلام کرده بود که در جهان هنوز ۸۰۵ میلیون نفر از گرسنگی رنج می‌برند و یک میلیارد نفر از مردم زمین دچار سوء تغذیه‌اند.

سبب اصلی هدر رفتن مواد غذایی را در بسیاری از کشورهای ثروتمند، ساختار نادرست مصرف می‌دانند. تعیین تاریخ انقضای سفت و سخت که در بسیاری مواقع نیز پایه درستی ندارد یکی از این موارد است.

تخمین‌زده می‌شود جمعیت جهان تا سال ۲۰۵۰ به حدود ۷. ۹ میلیارد نفر خواهد رسید. این درحالی است که هم‌اکنون نیز جهان شوک بزرگی را در زمینه تولید مواد غذایی تجربه ‌می‌کند. تولید چهار محصول عمده غدایی جهان برنج، ذرت، سویا و گندم پنج تا هفت درصد کاهش یافته. پیش‌بینی می‌شود این کاهش تولید مواد غذایی بر اثر تشدید تغییرات آب و هوایی و گرمایش زمین در ۲۵ سال آینده به سه برابر وضع فعلی خواهد انجامید.

در چنین شرایطی اصلاح الگوی مصرف و جلوگیری از هدررفت غذا می‌تواند نقشی جدی در بهبود امنیت غذایی انسان‌ها بازی کند.
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

امحاء خرماهای اسرائیلی!!!

پستتوسط najm134 » چهارشنبه آگوست 23, 2017 6:01 pm

امحاء خرماهای اسرائیلی!!!
آيا پيامبر اكرم خرماي خيبر را امحاء فرمود

9 کامیون خرمای اسرائیلی که در فروردین و اردیبهشت ماه سال گذشته توسط ماموران گمرک مرز تركيه توقیف شده بود پس از اخذ دستور قضایی، امروز امحاء شد.

Image
Image

امحاء خرماهای اسرائیلی
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

در ایران سالیانه 11 هزار میلیارد تومان صرف جمع آوری زباله.

پستتوسط najm134 » يکشنبه نوامبر 19, 2017 7:00 pm

در ایران سالیانه 11 هزار میلیارد تومان صرف جمع آوری زباله


باید تفکیک زباله از منزل صورت بگیرد و ما برویم با احترام از آنها بخریم.
عصر ایران؛ یوسف ناصری- نحوه جمع آوری زباله در شهرها و آلودگی ایجاد شده و هزینه های هنگفت مرتبط با آن، جای نقد و کاوش دارد. بنا به برخی آمارها در ایران سالیانه 11 هزار میلیارد تومان صرف جمع آوری زباله می شود که رقم قابل توجهی است.

با توجه به تغییر و تحولاتی که در سطح شورای شهر و شهرداری تهران به وجود آمده و مردم و ساکنان این شهر امیدوارند تحولی اساسی در شهر رخ بدهد، عصر ایران در گفت و گو با عباس نَدِرلو، امکان بهبود وضعیت جمع آوری زباله در تهران را بررسی کرده است.

نَدِرلو از سال 1362 به بعد در شهرداری تهران فعالیت داشته و جزو نیروهایی نبوده که از سازمان ها و نهادهای دیگر به طور موقتی و مقطعی به شهرداری تهران منتقل شده باشد.

گفت و گوی عصر ایران با نَدرلو را که در مقاطع مختلفی معاون امور شهری مناطق 17، 18، 21 22 بوده و مدتی هم سرپرست شهرداری منطقه 11 شهرداری تهران بوده است، می خوانید.
***

*در فروردین سال 1393 آقای مجتبی عبداللهی معاون خدمات شهری شهرداری تهران گفته بودند روزانه یک میلیارد و 250 میلیون تومان برای جمع آوری و دفن زباله در تهران هزینه می شود. کل زباله جمع آوری شده در هر روز را بین 7000 تُن تا 7500 تُن اعلام کرده بودند.
آقای دکتر کریم زادگان که استاد دانشگاه هستند گفته اند در ایران سالیانه 11 هزار میلیارد تومان هزینه صرف جمع آوری زباله می شود. در تهران هم اگر آن هزینه روزانه را مبنا بگیریم چیزی در حد 456 میلیارد تومان در سال 1393 هزینه شده.

شما که سابقه چند دهه حضور مستمر در شهرداری داشتید حساسیت شما در زمینه جمع آوری زباله از کجا شروع شد؟

- ما تمام هزینه ها را جمع کنیم هر کیلو زباله مثلا با 30 تومان هزینه جا به جا می شود. یعنی از مبدا تا مقصد که آراد کوه(کهریزک) است.
روزانه باید مجموعا حدود 210 میلیون تومان برای جمع آوری زباله هزینه شود. ما مدیر هزینه نیستیم. ما باید مدیر برنامه ریزی باشیم و برنامه داشته باشیم.

در ارتباط با صنایع بسته بندی، نه تنها شهرداری بلکه وزارت صنایع و سازمان حفاظت محیط زیست، به طور جدی دارند پیگیری می کنند. ما سی و چند سال در شهرداری با زباله که طلای کثیف نامیده شده سر و کار داشته ایم.

Image

*در سال 1387 به طور متوسط روزانه 6 هزار و 863 تُن زباله در تهران جمع آوری شده. این رقم در سال های 1390 و 1391روزانه به 7 هزار و 445 تُن رسیده.
از طرفی مکانیزه شدن جمع آوری زباله از سال 1365 شروع شده است. الان که بیش از 30 سال از شروع طرح جمع آوری مکانیزه زباله تهران می گذرد آیا وضعیت فعلی جمع آوری زباله، واقعا مطلوب است؟

-خیر. به خاطر این که ما به تنها چیزی که فکر نمی کنیم تفکیک زباله از مبدأ است. مدیریت شهری و وزارت بازرگانی و وزارت صنایع و سازمان محیط زیست، باید به یک الگو برسند که همه این سازمان ها و وزارتخانه ها در کاهش تولید زباله نقش داشته باشند.

یک مدیریت واحد شهری باید وارد شود. ما کاهش تولید زباله را نسبت به سال 1391 می بینیم. تناژ تولید زباله را داریم. هر روز هر چقدر زباله در آرادکوه جمع آوری می شود تناژ می شود.
در مبدأ یک مقدار زباله، بازیافت می شود. چه از مخازن زباله جمع آوری می کنند و چه از خانه ها خریداری می شود. این مقدار جمع آوری زباله برای بازیافت، باعث شده حداقل به مقدار چند درصد حمل زباله کاهش پیدا کند.

*یعنی زباله جمع آوری شده فعلی تهران نسبت به 7 هزار و 400 تن زباله ای که روزانه در سال 1390 بوده کاهش داشته است؟

-بله. کاهش داریم. این موضوع، ادعای من نیست. زبان آماری است. اما انتظاری که هست فرق دارد.

در زمانی که من مدیر میدان مرکزی میوه و تره بار شهرداری تهران بودم یک کارخانه تاسیس کردم که ظروف یک بار مصرف گیاهی تولید می کرد. همین الان هم تولید می کند. ظروف گیاهی، دوستدار محیط زیست است و بعد از مصرف، در طبیعت جذب می شود

ما به مالزی و کشورهای دیگری رفتیم و دوره های متعددی دیدیم. وقتی آدم باتجربه به سن بازنشستگی می رسد، او را کنار می گذارند. حتی سراغی از او نمی گیرند. وقتی که فردی مسئولیت بگیرد که شهر تهران را به خوبی نمی شناسد حتی اگر چند مشاور هم داشته باشد، معلوم است که این شهر آواره می ماند.

ما باید نسبت به جمع آوری زباله و تفکیک و دفع آن تعهد داشته باشیم. من خودم 30 مقاله نوشته ام که در مرکز مطالعات شهرداری موجود است.

حتی مقاله ای هم دارم که از صفر تا صد موضوع را نوشته ام و به طور کامل توضیح داده ام و کتاب هم نوشته ام. مقایسه کرده ام با کشورهای فرانسه، مالزی، کره جنوبی و آمریکا. ما یک ایالت آمریکا را بررسی کردیم و مطالب مفید را استخراج کردیم.
در عین حال ما فرهنگ خرید و مصرف نداریم و با مردم با صراحت صحبت نمی کنیم.

*شما سه بار و در سال های 1384، 1388 و 1390 به برخی کشورها سفر کرده اید که ببینید در آن کشورها زباله را چگونه جمع آوری می کنند. در دوره های مختلف معاون و از جمله چند بار معاون امور شهری مناطق مختلف شهرداری تهران بوده و در یک مقطع سرپرست یک منطقه از شهرداری تهران بوده اید.
می توانستید در سطح منطقه شهرداری که حضور داشتید اقدام کنید یا به تصمیم گیری کلان در کل سطح شهر تهران و به صورت یکپارچه نیاز داشت؟

-در همان منطقه شهرداری می شد به صورت پایلوت(طرح آزمایشی) عمل کرد. در یک جا به صورت پایلوت عمل می کنند ولی بالاخره باید از جایی شروع کنیم و به طور جدی هم شروع کنیم.
بازیافت را به پیمانکار دادند. جمع آوری زباله هم به پیمانکار داده شد. در همین موارد، چه صورت وضعیت های بی مورد اتفاق افتاده و چقدر دغدغه ایجاد کرده و هزینه های شهرداری را افزایش داده است.

ما کار را به دست آدم های کاردان نمی دهیم. مدیریت شهری، سلیقه ای شده. فردی یک زمان معاون شهرسازی شهرداری تهران بود، بعد او را به معاونت دیگری منصوب کردند. در حالی که این معاونت ها، سنخیتی با هم ندارد. باید تریبون آزاد گذاشته شود و بدون رودربایستی صحبت کنیم.

در خصوص زباله های عفونی بیمارستان ها، مشکلات زیادی داریم. ما الان زباله های بیمارستانی را به کجا می بریم؟ آیا کسی می داند. من در سه کشور راجع به همین موضوع مطالعه کردم و بقیه کشورها را از طریق اینترنت ورود پیدا کردم. در هیچ جایی این نوع به هم ریختگی که ما داریم وجود ندارد.

*به نیروهایی که در شهرداری تهران از چند دهه قبل فعالیت داشته و در سال های اخیر بازنشسته شده اند نسل دایناسورهای منقرض شده می گویند. آیا این عنوان فقط به خاطر سابقه زیاد کارشان در شهرداری است یا برداشت منفی هم می شود از آن داشت؟

-من خودم هم گفتم که ما از نسل دایناسورها هستیم. چون وقتی ما را قبول نمی کنند مجبوریم به خودمان توهین کنیم.
این طور نیست که وقتی می گوییم فکر نو، حتما آن فرد جوان باشد. آدمی که سالخورده است و تجربه هم دارد و ضرر و زیان زیادی به شهرداری زده تا تجربه کسب کند، چرا الان که وقت استفاده از مغزش است، از فکر او استفاده نمی کنیم.

Image

می توانند از آدم های باتجربه به عنوان مشاور استفاده کنند. افرادی که با عشق و دل به مدت سی سال یا سی و چند سال در شهرداری خدمت کرده اند عاشق شهر هستند و عاشق سازمان خودشان هستند. چون اگر مثل برخی ها دزدی می کردند که وضع شان خیلی خوب بود و دیگر اصلا نیاز نداشتند حرص بخورند.

من نمی خواهم خودم را مطرح کنم. خیلی از دوستان و همکاران دیگر هستند که دل شان با سازمان است و زندگی و جوانی خودشان را در این سازمان گذاشته اند و تجربه کسب کرده اند.

*آقای عبداللهی در سال 1393 گفته بود برای جمع آوری و دفن زباله روزانه یک میلیارد و 250 میلیون تومان در تهران هزینه می شود. وقتی برای 365 روز حساب کنیم رقم 456 میلیارد تومان برای کل سال 1393 می شده.

در سال 1395 آقای حافظی عضو شورای شهر دوره چهارم تهران و رئیس کمیسیون سلامت و محیط زیست شورای شهر تهران بودند گفته بودند شهرداری تهران سالانه 450 میلیارد تومان یا به روایتی 600 میلیارد تومان هزینه می کند از جیب مردم برای جمع آوری زباله.
رقم مشخصی وجود دارد که در سال 1396 روزانه چقدر برای جمع آوری کل زباله تهران هزینه می شود؟

-وقتی من عددی را اعلام می کنم حتما آنالیز(تجزیه و تحلیل) آن را هم دارم. وقتی معاون شهردار تهران رقمی را اعلام می کند باید آنالیز خودش را هم بدهد.

*شما در مناطق مختلف شهرداری تهران که بوده اید و در مناطق 17، 18، 21، ، 10 و 11 بوده اید به هر حال به رقم خاصی رسیدید که جمع آوری روزانه زباله تهران چقدر هزینه دارد؟

-بستگی به محل جمع آوری زباله و دستمزد دارد. بستگی به نوع خودرو هم دارد. در خیلی جاها ارزان تر است و در خیلی جاها گران تر است.

اگر بخواهم رقمی به شما بدهم این است که یک کیلو زباله از هر جای تهران و از هر مبدأیی که به آرادکوه کهریزک برود 30 تومان برای شهرداری هزینه دارد. به طور میانگین می گویم جمع آوری زباله برای شهرداری تهران، هر کیلو حدود 25 تومان تا 30 تومان هزینه دارد.

با این حال کاهش تولید زباله نسبت به سال 1370 و سال 1380 اتفاق افتاده است. در خیلی از مناطق تهران، مردم ما فرهنگ آن را پیدا کرده اند.

*نسبت به تولید روزانه 7 هزار و 445 تُن سال 1391، در حال حاضر فکر می کنید چقدر تولید زباله کاهش پیدا کرده است؟

-من فکر می کنم 10 درصد کاهش داشته است.

*با در نظر گرفتن 10 درصد کاهش تولید زباله و با توجه به آن 7 هزار و 445 تن تولید روزانه زباله تهران، شما اعتقاد دارید امروزه در تهران روزانه 744 زباله کمتر تولید می شود؟

-من فکر می کنم این طور است. تا پارسال که در شهرداری مشغول بودم من تناژ منطقه 10 شهرداری را گرفتم کاهش داشتیم. همان 10 درصد کاهش داشته است.

* اگر متوسط 30 تومان را مبنای هزینه جمع آوری هر کیلو زباله قرار بدهیم برای جمع آوری روزانه 7 هزار تُن زباله تهران به مبلغ 210 میلیون تومان در روز می رسیم. هزینه سالیانه 76 میلیارد تومان می شود.
هزینه های فعلی فقط از مردم گرفته می شود یا از دولت یا منابع دیگر هم تامین می شود؟

-از محل عوارض شهرداری است. همچنین از محل تغییر کاربری های غیر مجاز.

Image


*در دهه های قبل سازمان خدمات موتوری شهرداری، مسئولیت جمع آوری زباله را به عهده داشته است. در اوایل دهه 70 و در زمان آقای کرباسچی واگذاری جمع آوری زباله به پیمانکار اجرایی شده.
در این روش چون با پیمانکار طرف هستیم این روش، هزینه های جمع آوری زباله را افزایش داد؟

-بله. دقیقا افزایش داد. در حالی که ما خودروهای شهرداری را در اختیار پیمانکار می گذاریم. به نظر من، اصل کار برون سپاری، درست بوده ولی برنامه کاری ما غلط بوده است.

*یعنی تصدی گری شهرداری کاهش پیدا کرد اما هزینه ها افزایش داشت.

-بله. ما اینهمه خودرو در شهرداری داشتیم چه شد. ما تعداد زیادی کامیون جمع آوری زباله داشتیم. ماشین های جارو داشتیم. همه اینها را داشتیم. شهر که خود به خود تمیز نمی شد. در آنالیز واگذاری به پیمانکار مشکل داریم و خوب مطالعه و بررسی نکردیم.

* روش فعلی مناقصه برای جمع آوری زباله باعث افزایش هزینه می شود. گفته شده که جمع آوری زباله باید به مزایده گذاشته شود و نه مناقصه. آیا با روش مزایده هزینه جمع آوری زباله می تواند کاهش پیدا کند؟

- من در هر منطقه از شهرداری تهران بودم این کار را انجام می دادم. برای مثال در یک منطقه شهرداری تهران، برای جمع آوری زباله مثلا ماهیانه 90 میلیون تومان به پیمانکار داده می شد. در آن زمان بررسی کردم که پیمانکار می تواند با ماهیانه 70 میلیون تومان جمع آوری زباله را به خوبی انجام بدهد.

ما باید کاری بنیادی انجام بدهیم و نه این که بگوییم یا مناقصه یا مزایده و این رقم. اولا آمارهای ما دقیق نیست. ما باید ببینیم آقای دکتر نجفی شهردار جدید تهران چه کار می کنند.

* در سطح منطقه شهرداری برای انتخاب پیمانکار جمع آوری زباله تصمیم گیری می شود؟

-خیر. در سطح کل شهر و شهرداری تهران است.

*وضعیت فعلی جمع آوری زباله، چهره شهر را تخریب می کند. تعداد زیادی زباله گرد یا زباله دزد در ساعات مختلف، مخزن های زباله را زیر و رو می کنند که مواد بازیافتی را پیدا کنند. گفته می شود این زباله گردها، مواد را برای یک مافیا جمع آوری می کنند.

-مافیا نیست. همان پیمانکار بازیافت شهرداری است. واحدهای بازیافت در هر منطقه شهرداری وجود دارد. این زباله دزدها این مواد بازیافتی را به آنجا می برند و می فروشند.

*این موضوع مطرح شده که 4 هزار واحد در تقی آباد (بزرگراه تهران ـ ورامین) و خلازیل (بزرگراه خلیج فارس) تفکیک زباله را انجام می دهند و زباله گردها توسط مافیای زباله استثمار می شوند.
به نظر شما این واحدها، مواد ضایعاتی مثل پلاستیک را از زباله گردها خریداری می کنند و بعد به واحدهای تولیدی برای بازیافت می فروشند؟

-بله. همان ها هستند. اما آهن الات فرق می کند. پلاستیک فرق می کند. پیمانکار مربوط به بازیافت باید جمع آوری مجاز ضایعات و بازیافت را در سطح شهر تهران انجام بدهد. اگر پیمانکار، جمع آوری ضایعات را از مبدأ انجام ندهد باید با او برخورد شود. مافیایی وجود ندارد.

*اگر مردم بخواهند مواد کهنه ای که می شود بازیافت کرد مثل پلاستیک و کاغذ را به افرادی که به منازل مراجعه می کنند یا به دکه های شهرداری که مواد پسماند مثل کاغذ و مجله را خریداری می کنند، بفروشد رقم خرید خیلی ناچیز است.
به همین خاطر شهروندان بی تفاوت می شوند نسبت به تفکیک زباله ها و فروش مواد بازیافتی. چرا قیمت این اقلام کهنه تا این حد پایین است؟

-در منطقه 10 حدود 11 یا 12 کیوسک بازیافت گذاشتیم. مردم هم به خوبی استقبال کردند. راضی هم بودند. چون بر اساس بررسی های انجام شده و آنالیزهای دقیق، قیمت هر کالا را مشخص کردیم.

*ولی قیمت ها به حدی ناچیز است که افراد را نسبت به تفکیک مواد بازیافتی و فروش آنها بی تفاوت می کند.

- این بی تفاوتی در منطقه 10 شهرداری تهران وجود نداشت. ما قیمت ها را کنترل می کردیم. ما به پیمانکار می گوییم قوطی کیلویی اینقدر یا شیشه کیلویی اینقدر. وقتی قیمت ها در معرض دید مردم باشد مشکلی پیش نمی آید.

اصلا ما نباید به اینجا برسیم. ما باید یک مخزن جداگانه بدهیم و بروند از منازل تحویل بگیرند. من در سال 1386 در شهرک دژبان تهران، کارت خوان بازیافت گذاشتم. با سوپرمارکت های شهرک دژبان، توافقی امضا کردیم و گفتیم کسانی که این جنس ها را به ما می دهند بیایند از شما خرید کنند.

ما گفتیم فردی که جنس خودش را به ما می دهد یک کوپن به او بدهیم و او برود از سوپرمارکت خرید کند. یعنی هم میزان خرید و فروش محله را افزایش دادیم و هم این که توانستیم از مردم مواد بازیافتی را دریافت کنیم. همه این کارها شدنی است و نشد ندارد.

Image


*مخزن های روباز که در شهر وجود دارد و هر لحظه زباله در آنها ریخته می شود منظره نامناسبی را به وجود می آورد و بوی نامناسب دارد. شستن این مخزن ها یک بار در هفته کفایت نمی کند. آیا نمی شد سرپوشی برای این مخازن تهیه شود و آیا اگر مخزن های بهتری تولید می شد به نظر شما موثرتر نبود که آلودگی کمتر شود؟

-در شهر ژنو سوئیس مخازن زباله، دفنی بود. بعد هم کاور می شد. کیسه های ضد آبی بود که عوامل شهرداری یا پیمانکار، آن را برمی داشتند و می بردند و کیسه جدیدی را جای آن می گذاشتند. ظاهرا کیسه اول را می بردند و می شستند. جرثقیل می آمد و کیسه را برمی داشت و در کامیون حمل زباله می گذاشت.

ما الان با بحران آب مواجه هستیم. ما نمی توانیم این مخازن زباله را هر روز یا یک روز در میان شستشو بدهیم. در عین حال ضد عفونی هم نمی شود. اگر بخواهیم با محلول ضد عفونی کنند شستشو بدهیم، آن محلول به فضای سبز و خیابان ها آسییب می رساند.

*شستشوی مخزن زباله در حد شستن با آب است و آب و زباله ای که از مخزن به بیرون ریخته می شود در خیابان و جوی آب راه می افتد و محیط را آلوده می کند.

-این مخازن زباله باید دفنی شود. کیسه های ضد آب هم در داخل آن بگذارند و زباله را با کیسه ببرند. دفن مخزن زباله در همین معابری که مخزن گذاشته ایم باید انجام شود.

در ژنو، حفره ایجاد کرده بودند و جنس مخزن زباله از چدن بود برای این که پوسیده نشود. بعد یک کیسه زباله بزرگ که جنس پارچه ای و پلاستیکی بود در داخل مخزن می گذاشتند. ما الگوهای زیادی در این زمینه داریم.

*در مالزی در برخی ایالت ها از جمله در شهر کوالالامپور آلوده کردن محیط با زباله ممنوع است. اول با صحبت کردن راهنمایی می کنند. اما بعد اگر مجددا اتفاق بیفتد برای بار اول 15 دلار جریمه می کنند. دفعه دوم 30 دلار و دفعه سوم 150 دلار.
برای بار چهارم فرد تخلف کننده باید به دادگاه برود و 300 دلار جریمه دارد. همچنین گفته شده در تورنتوی کانادا ریختن غیر قانونی زباله 380 دلار جریمه دارد.
این که تفکیک زباله مثل کشور مالزی اجباری شود و اگر فردی آلودگی ایجاد کرد جریمه شود آیا می تواند در کشور ما کارساز باشد و اجرای آن هم عملی شود؟

-ما باید زمینه و بستر را ایجاد کنیم. ما باید بگوییم ما این امکانات را به شما می دهیم شما هم حق ندارید که تفکیک زباله از مبدأ را انجام ندهید. می گوییم هر نفر در 24 ساعت حق دارد یک کیلو زباله تولید کند.

همین خودروهای درون شهر را ببینید که یک نفر دستمال کاغذی خود را به بیرون از خودرو پرت می کند و دیگری مشمای پفک را بیرون می اندازد. ما قانون داریم هر فردی که شیء آلوده کننده ای را از خودرو به معبر خیابان بیندازد جریمه می شود.
پلیس راهنمایی و رانندگی باید این افراد را جریمه کند. این ماشین ها باید توقیف شوند.

*اعلام شده که اگر فرهنگ سازی شود خانوارها یا محل های تجاری می توانند یک سوم یا 30 درصد، زباله کمتری تولید کنند.

-من به شما قول می دهم 70 درصد. در مغازه ها، مگر همیشه میوه می خورند که زباله تولید شود؟ زباله آنها یا مشما است یا کاغذ است. یک وعده هم غذا می خورند و مثلا دو تا سیب می خورند و سیب هم که زباله زیادی ندارد.
الان قرن بیست و یکم است. الان همه دنیا دغدغه حفط محیط زیست دارد. در اقیانوس ها آلودگی هایی وجود دارد.
الان دارند اقیانوس ها را احیا می کنند ولی ما هنوز در نحوه جمع آوری زباله مشکل داریم. در حالی که با آموزش های چهره به چهره می توانیم به خانوارها آموزش بدهیم و کاهش زباله اتفاق بیفتد ولی ما این کارها را انجام نداده ایم.

*شما که می گویید تجربه و سابقه زیادی در حوزه امور شهری و خدمات شهری دارید آیا پیشنهاد خاصی دارید که فرضا در مورد همین جمع آوری زباله تحول ایجاد شود؟
-من هم پیشنهاد کوتاه مدت دارم و هم بلند مدت. پیشنهاد بلند مدت به وزارتخانه ها و سازمان های مرتبط با سبد خانوار و نحوه استفاده است. البته ثمره این کار را می توان دو سال بعد دید.
اما در کوتاه مدت ما باید خانوارها را به هر طریق ممکن تشویق کنیم که تفکیک زباله را برای جدا کردن مواد بازیافتی در منازل انجام بدهند و ما برویم با احترام از آنها بخریم.
کاهش در تولید زباله یک امر بلند مدت است. نیاز به این است که صنایع بسته بندی ایجاد شود و فرهنگ خرید ما تغییر کند. در زمان مسئولیت خودم، امکاناتی را فراهم کردیم و در میدان مرکزی میوه و تره بار تهران، ضایعات میوه به خوراک دام تبدیل می شد.
دامداران اطراف آنجا مثل رباط کریم، شهریار، ورامین و حسن آباد قم، صبح به صبح می آمدند این مواد را می بُردند و خیلی هم خوش خوراک بود. بالاخره باید کار را از جایی شروع کرد.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

قبرستان دوچرخه‌ها در چین!

پستتوسط pejuhesh232 » سه شنبه آپريل 17, 2018 10:00 am

قبرستان دوچرخه‌ها در چین!


وقتی در سال گذشته برای اولین بار سیستم دوچرخه های اشتراکی با هدف کاهش ترافیک شهری راه اندازی شد ،در مدت کوتاهی ده‌ها شرکت اشتراک‌گذاری دوچرخه ،شهرهای چین را مملو از میلیون‌ها دوچرخه کردند .
با رشد سریع این شرکت ها و عدم وجود زیرساخت های شهری مناسب ستفاده کنندگان دوچرخه ها را هر جا که میخواستند پارک می کردند و یا فقط آنها را در کوچه و خیابان رها می کردند .در نتیجه خیابانها پر از دوچرخه های رها شده و یا شکسته شد و حتی شاهراه ها بدلیل حجم بالای دوچرخه های رها شده، مسدود شدند.

Image
Image
Image
Image
Image
Image Image
Image Image
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

افطاری دادن دستگاه‌های اجرایی ممنوع شد

پستتوسط najm134 » دوشنبه آپريل 23, 2018 6:50 am

افطاری دادن دستگاه‌های اجرایی ممنوع شد

Image
نمایندگان مردم در خانه ملت، افطاری دادن کلیه دستگاه های اجرایی را به هر میزان و به هر نحو مطلقا ممنوع کردند.
نمایندگان در نشست علنی روز پنجشنبه، ۳ اسفند ماه مجلس شورای اسلامی در جریان بررسی جزئیات بخش هزینه ای لایحه بودجه سال ۹۷ با الحاق یک بند به تبصره ۲۰ ماده واحده این لایحه با ۱۱۲ رأی موافق، ۳۵ رأی مخالف و ۴ رأی ممتنع از مجموع ۲۰۰ نماینده حاضر موافقت کردند.
براساس این بند الحاقی؛ تامین هزینه افطاری کلیه دستگاه های اجرایی مندرج در ماده ۵ قانون مدیریت خدمات کشوری مصوب از هر محل از جمله بودجه کل کشور، اعتبارات عمومی و اختصاصی منابع داخلی، اعتبارات خارج از شمول و منابع حاصل از صرفه جویی به هر میزان و به هر نحو مطلقاً ممنوع است.
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

انحطاط فرهنگي برخي نانواها: ريختن دهها كيلو خمير روي زمين

پستتوسط najm134 » شنبه جولاي 28, 2018 8:03 am

انحطاط فرهنگي برخي نانواها: ريختن دهها كيلو خمير روي زمين به عنوان اعتراض!!!!


انحطاط فرهنگي برخي نانواها: ريختن دهها كيلو خمير روي زمين به عنوان اعتراض!!!!
كجا اين فرهنگ و آنكه خرده نان ريز را مواظب بود زير پا نريزد، برق اگر رفت با دست خمير مي كنند تا اتلاف نشود مثل همه خميرگيرهاي تا چندسال بيش
خمير ترش شده را بدهيد به مرغداري و گاوداري تا مصرف شود نه اينكه اتلاف كنيد


قطع مکرر برق در سراسر ایران؛ اعتراض نانوایان، اخلال در ترافیک

در روزهای اخیر قطع مکرر برق در شهرهای مختلف ایران مشکلاتی را برای شهروندان ایجاد کرده و در همین رابطه گزارش‌هایی از اعتراض نانوایی‌ها به خراب شدن خمیر نان و اخلال در کارشان در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی منتشر شده است.
افزایش مصرف در فصل گرما باعث قطع برق در ایران شده است.

Image
خبرگزاری کار ایران (ایلنا) در گزارشی که امروز یکشنبه ۲۴ تیرماه منتشر کرده است به نقل از یکی از کارگران نانوایی در شهر مریوان نوشت: "همین پنج‌شنبه گذشته از ساعت ۱۱:۳۰ برق نانوایی ما رفت؛ ما هشتاد کیلو خمیر داشتیم که مجبور شدیم همه‌ی آن را دور بریزیم. فقط روز جمعه، قطعی برق نداشتیم وگرنه روزهای کاری وسط هفته، گاه و بیگاه، با این مشکل مواجه می‌شویم. کمتر روزی‌ست که قطعی ناگهان برق نباشد و ما به مشکل برنخوریم."
براساس گزارش‌ها چند روز پیش از آن یک نانوا در شهر خاش در استان سیستان و بلوچستان در اعتراض، خمیرهایی که خراب شده بود را در مقابل اداره برق این منطقه خالی کرده است.
همچنین در توییتر تصاویری از اعتراض یک نانوا در شهرستان رویان استان مازندران منتشر شده است که در اعتراض خمیر نان را روی پله‌های ورودی اداره برق این شهرستان ریخته است.

Image
در روزهای اخیر شرکت توزیع نیروی برق تهران بزرگ از شهروندان تهرانی درخواست کرد "فقط با ۱۰ درصد صرفه‌جویی در مصرف برق به ویژه در ساعات اوج مصرف (۱۲ تا ۱۷ و ۲۰ تا ۲۳) و انتقال مصارف غیرضروری به دیگر ساعت‌ها، مجموعه صنعت برق را در تامین برق پایدار یاری رسانند."
خبرگزاری رسمی جمهوری اسلامی (ایرنا) هم از استان فارس گزارش داد که "قطعی برق به طور عملی در فرایند زندگی، تولید و صنعت استان فارس تاثیر منفی گذاشته است" اما "اعلام جدول زمان بندی خاموشی احتمالی در این استان به یاری مردم آمده است تا "آسیب های کمتری از این ناحیه متحمل شوند."
اما عبدالله بلواسی، فعال صنف نانوایان مریوان در استان کردستان، درباره "نبود برنامه مشخص و منظم زمان قطع برق" به خبرگزاری ایلنا گفت: "کارگر می‌رود سر کار، خمیر درست می‌کند و بعد ناگهان برق قطع می‌شود، هم کارگر از کارش می‌ماند و هم هدررفت آرد به وجود می‌آید؛ و در این میان، کارگران خمیرگیر و شاطری که حق‌الزحمه‌ای دستمزد می‌گیرند، بیشتر متضرر می‌شوند. از آن طرف، مردم هم ‌سرگردان و معطل می‌مانند؛ در این گرمای تابستان به قصد نانوایی و خرید نان از منزل خارج می‌شوند ولی نانی در کار نیست."
najm134
 
پست ها : 2044
تاريخ عضويت: چهارشنبه فبريه 03, 2010 10:15 am

اسراف تحصیلی

پستتوسط pejuhesh232 » يکشنبه نوامبر 11, 2018 12:40 pm

اسراف تحصیلی:
از کارشناسی تا دکتری چقدر برای دولت آب می‌خورد؟



هزینه یک فارغ‌التحصیل P.hD که از کارشناسی تا دکتری را در دانشگاه دولتی تحصیل کند، چیزی حدود 2 میلیارد تومان خواهد بود.

۲میلیارد تومان ناقابلبه گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همین چند وقت پیش بود که انتشار تصاویری از دور ریختن پایان‌نامه‌های دانشجویان دکتری دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهیدچمران اهواز آن‌هم توسط یکی از اساتید سروصدای زیادی را در فضای مجازی و رسانه‌های رسمی کشور ایجاد کرد؛ جار و جنجالی که درنهایت به ورود معاون پژوهشی دانشکده دامپزشکی به موضوع و دادن تذکر کلی به هیات‌علمی دانشکده ختم شد؛ درست است که انتشار چنین تصویری به‌هیچ‌وجه قابل قبول نیست، اما در این میان سوالی که همیشه مطرح بوده و هست اینکه برای تولید پایان‌نامه دانشجویی چقدر هزینه می‌شود؟ پایان‌نامه‌هایی که یکی از معضلات دانشجویان کارشناسی‌ارشد برای رفتن به مقطع دکتری و دانشجویان این مقطع برای فارغ‌التحصیلی محسوب می‌شود و دانشجویان باید برای به نتیجه رسیدن پایان‌نامه‌هایشان دست به جیب شده و بعضا هزینه‌های زیادی را متحمل شوند.

شاید این‌گونه تصور شود که هزینه مالی نگارش یک پایان‌نامه تنها متوجه دانشجو است، در حالی که اصلا این‌گونه نیست و دانشگاه‌ها بیشترین مبلغ را برای به ثمر رسیدن پایان‌نامه‌های دانشجویی هزینه می‌کنند؛ هزینه‌هایی که این‌قدر مهم و کلیدی است که در بودجه سالانه دانشگاه‌ها مدنظر قرار گرفته می‌شود و با نگاه کلی‌تر از جیب‌المال صرف خواهد شد.

البته این همه ماجرا نیست؛ چون اگر کمی به عقب بازگردیم، باید بگوییم درست است که دانشجو صرفا در مقطع کارشناسی‌ارشد و دکتری ملزم به ارائه پایان‌نامه می‌شود، اما برای رسیدن هر دانشجو به این مقاطع، دانشگاه‌ها هزینه‌های زیادی را خرج او می‌کنند؛ هزینه‌هایی که از بخش‌های مختلف ازجمله فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی، فعالیت‌های پشتیبانی عمومی و خدمات دانشجویی تشکیل می‌شود؛ در کنار آنها دانشگاه‌ها برای فارغ‌التحصیلی دانشجویان از مقطع کارشناسی و به‌طور کلی تمامی مقاطع هزینه‌هایی را تحت‌عنوان فعالیت‌های پرسنلی متحمل می‌شوند که نمی‌توان از آنها چشم‌پوشی کرد.

برای اینکه بتوانیم هزینه‌های نگارش یک پایان‌نامه در مقطع کارشناسی‌ارشد را محاسبه کنیم، باید هزینه‌هایی که برای دانشجوی این مقطع در چهار سال قبل از آن، یعنی کارشناسی انجام شده را هم مدنظر قرار دهیم، همچنین درباره هزینه تولید پایان‌نامه در مقطع دکتری هم باید هزینه‌هایی را که از 6 سال پیش برای این دانشجو انجام شده لحاظ کرد.

یک گزارش از مدل تعیین بودجه سرانه دانشجو از سوی دفتر برنامه بودجه و تشکیلات وزارت علوم در سال ۹۴ منتشر شد و اعدادی که این گزارش آمده برگرفته از این تحقیق وزارت علوم است که با حساب نرخ تورم اعداد سال ۹۷ به دست آمده است. نکته دیگر در بحث هزینه‌های دانشگاه‌ها برای دانشجویان مقاطع مختلف این است که بیشترین هزینه در مقطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد مربوط به هزینه‌های آموزشی و در مقطع دکتری مربوط به هزینه‌های پژوهشی و فناوری است؛ این مهم از اهمیت پژوهشی در مقطع کارشناسی‌ارشد و دکتری حکایت دارد.

به‌عبارت دیگر، هزینه سرانه دانشجو نسبت به هزینه سرانه کارشناسی نشان می‌دهد تربیت دانشجوی کارشناسی‌ارشد به طول میانگین 1.5 برابر کارشناسی و تربیت دانشجوی دکتری به طول میانگین ۵/2 برابر دانشجوی کارشناسی هزینه دارد.

موضوع دیگری که نمی‌توان در بحث نگارش پایان‌نامه از آن غفلت کرد، دوره سنوات تحصیلی دانشجو است. به‌عبارت دیگر، دانشجو تا زمانی که به نگارش اولین پایان‌نامه خود در مقطع کارشناسی‌ارشد برسد، دانشگاه برای او 4681 میلیون ریال در مقطع کارشناسی و 2221 میلیون ریال در مقطع کارشناسی‌ارشد هزینه کرده است؛ این موضوع در مقطع دکتری متفاوت‌تر می‌شود و علاوه‌بر این هزینه‌ها، 13835 میلیون ریال تنها برای مقطع دکتری دانشجو هزینه می‌شود؛ موضوعی که نشان‌دهنده رقم بالای 21000 میلیون ریالی است که هر دانشجو در طول دوران تحصیل از کارشناسی تا دکتری به دانشگاه محل تحصیل خود تحمیل می‌کند.

Image
Image

شاید در ابتدا هزینه‌هایی که برای تحصیل یک دانشجو در طول سنوات تحصیلی‌اش در هرکدام از مقاطع تحصیلی آمده، چندان بزرگ به نظر نیاید؛ اما وقتی به آمار صدور 20 هزار مدرک برای دانشجویان دکتری در طول یک‌سال نگاهی داشته باشیم به رقم 40 هزار میلیارد تومان می‌رسیم که شمارش صفرهایش هم زمانبر می‌شود و یکی از اصلی‌ترین دلایل خرج این مبلغ نیز به آن جهت است که دانشجو به جایگاهی برسد که بتواند با پایان‌نامه‌اش دردی از جامعه خود دوا کند؛ اما آنچه در عمل می‌بینیم با انتظاری که از پایان‌نامه می‌رود، زمین تا آسمان متفاوت است.

Image
Image
pejuhesh232
 
پست ها : 8630
تاريخ عضويت: سه شنبه دسامبر 07, 2010 11:22 pm

بعدي

بازگشت به آلوده شناسى


Aelaa.Net