آلودگی محيط زيست

[pejuhesh232]

مرگ عجیب پرندگان خزری

در روزهای اخیر چند مورد لاشه باکلان که پرنده ای ماهی خوار است در ساحل شرقی خزر دیده شده است. در مورد علت مرگ این باکلان ها که در اثر بیماری آنفولانزا بوده یا عامل دیگری هنوز اطلاعاتی منتشر نشده است.







n

[najm134]

دجله از جریان ایستاد!!! شروع فاجعه بزرگ زیست محیطی در عراق!!!!

اینجا باید منتظر ماند و دید، مسئولان ایرانی و عراقی در برابر مشکل بزرگی که بدون شک میلیون ها شهروند را دچار خسارت سنگین خواهد کرد، چه خواهند کرد؟ بنا به هر دلیل در این تهدید رو به افزایش کشور و مقامات ترکیه دست بالا را دارند و باید چه از طریق مذاکرات دوجانبه و چه از طریق مجامع بین المللی کنش های آبی آنها بررسی شود.
چند روزی است، خبری بسیار تأسفبار فضای رسانه ای و شبکه های اجتماعی ایران و عراق را در نوردیده و برای شهروندان این دو کشور، موجی از نگرانی را آفر یده است؛ نگرانی هایی که می دانیم حداقل در ایران شامل حال مسئولان کشور نمی شود. بله منظور خشک شدن بخش های جنوبی رود دو هزار ساله دجله است که خبر روزهای تلخی را برای آینده جنوب عراق و جنوب غرب ایران می دهد.
به گزارش «تابناک»؛ خشک شدن دریاچه ارومیه، تالاب گاوخونی، تالاب هامون، تالاب جازموریان، تالاب بختگان و بسیاری از رودهای داخلی را برای لحظاتی فراموش کنید. این خبر به تنهایی نگرانی های همه خبرهای مربوط به خشک شدن منابع آبی را در خود جای داده است؛ خبری که حکایت از خشک شدن بخش زیادی از طول جنوبی رود دجله است و با شرایطی که وجود دارد، دیگر امیدی به احیای آن نیست.
چهار روز پیش، احمد عباس، یکی از مقامات قضائی استان میسان واقع در جنوب شرقی کشور عراق با تأیید خبر خشک شدن کامل رود دجله در جنوب عراق، از خسارات روزافزون زیست محیطی این اتفاق گفت و افزود: جریان رود دجله در جنوب عراق، متوقف شده و این می تواند به یک فاجعه زیست محیطی بزرگ برای شهروندان عراقی منجر شود.
احمد عباس همچنین از دولت مرکزی عراق خواست هر چه زودتر به این مسأله ورود کند و اجازه پایدار شدن و توسعه این وضعیت نگران کننده را ندهد.
از آنچه این مقام مسئول در استان میسان عراق به آن اشاره کرد، دو حقیقت را می توان برداشت کرد و در مورد چرایی آن بحث و بررسی انجام داد: نخست اینکه خشک شدن رود دو هزار ساله دجله حقیقت دارد و این رود از میانه های راه خود تا رسیدن به اروند رود، دیگر آبی برای جریان ندارد. دیگر آنکه با خشک شدن رود دجله فاجعه زیست محیطی بزرگی منطقه را در بر خواهد گرفت که حیات میلیون ها شهروند ایرانی و عراقی را به خطر خواهد انداخت.
اولین دلیلی که برای چرایی خشک شدن این رود مطرح است، اینکه کاهش عظیم بارندگی ها و بروز خشکسالی های متوالی منابع آبی این رود را کاهش داده و این موضوع اجتناب ناپذیر است.
گفته می شود با کاهش بارندگی های سالانه و عدم تشکیل یخچال های برفی در کوهستان های شمال عراق، نزدیک به 144 میلیون مترمکعب از آب های این رود از بین رفته است و احیای آن بدون بارش باران ممکن نیست.



این البته همه دلیل خشک شدن رود دو هزار ساله دجله نیست و بخش عمده ای از علت بروز مشکل، آغاز پروژه بزرگ گاپ در دهه های اخیر در جنوب شرق کشور ترکیه است.
پروژه «گاپ» که در محدوده جغرافیایی 9 استان کردنشین به نام های دیار بکر، باتمان، سیرت، ماردین، شیرناک، آدی یامان، شانلی اورفا، غازیان تپ و کیلیس در حال اجراست، شامل سیزده طرح آبیاری و نیروگاه آبی است و برای نهایی شدن این برنامه ها، ساخت 22 سد و 19 نیروگاه برق آبی روی دو رودخانه دجله و فرات و شاخه های آن ها در دستور کار دولت ترکیه است.
پروژه گاپ که از آن صحبت می کنیم، از سال 1980 رسما مورد توجه مسئولان وقت دولت ترکیه قرار گرفت و عملیات ساخت بسیاری از سدهای آن از جمله سد آتاتورک که ظرفیت آن به تنهایی معادل 650 سد ایرانی است، نهایی شد. قرار است این طرح بیش از دو میلیون هکتار از زمین های کشاورزی جنوب شرق ترکیه را به زیر کشت ببرد و مستقیم برای بیش از 200 هزار تن شغل ایجاد کند.
سدهای کبان، کاراکایا، آتاتورک، کرال کیزی، باتمان، بیره جیک، سیلوان تنها تعدادی از 22 سد بزرگ پروژه گاپ است که در کنار طرح های آبیاری هاران، ماردین و نیز تونل انتقال آب سوروچ از جمله بزرگ ترین بخش های این پروژه کلان آبی و عمرانی هستند که می توان نام برد.
برای اشاره به حجم خساراتی که این طرح ها ـ که همگی بر روی دجله و فرات احداث شده اند ـ به پایین دست دجله و فرات تحمیل کرده، کافی است بدانیم تنها حجم آب ذخیره شده در پشت سد آتاتورک معادل 650 سد ایرانی است و تنها به دلیل ساخت همین سد، بیش از 670 هزار هکتار از مزارع قابل کشت در کشور عراق به بیابان تبدیل شده است.
ساخت سدهای بزرگی چون آتاتورک و ایلیسو در کشور ترکیه و بر سر سرچشمه های قانونی رود دجله در دهه های اخیر به قدری افزایش یافته است که حتی اگر بارندگی های مطلوبی نیز در سال های آینده رخ دهد، احیای دوباره رود دجله ممکن نیست.
پیگیری حقابه های رود دجله از کشور ترکیه به دلیل اینکه در ادامه مسیر خود به اروند رود و خلیج فارس می ریخت، نه تنها وظیفه واجب مسئولان ارشد کشور ترکیه است، بلکه این اقدام باید از سوی مسئولان کشور ایران نیز در پیش گرفته شود.
امروزه نیز خسارات سنگین مشکلات برآمده از خشک شدن رود دجله را در بروز ریزگردهای کشنده در استان خوزستان ایران و از بین رفتن اقتصاد کشاورزی و دامداری مردم می بینیم و این دست کمی از یک جنگ تمام عیار در برابر ملت ایران و عراق از سوی ترکیه ندارد.
اینجا باید منتظر ماند و دید مسئولان ایرانی و عراقی در برابر مشکل بزرگی که بدون شک میلیون ها شهروند را دچار خسارت سنگین خواهد کرد چه خواهند کرد؟ بنا به هر دلیلی در این تهدید رو به افزایش، کشور و مقامات ترکیه دست بالا را دارند و باید چه از طریق مذاکرات دوجانبه و چه از طریق مجامع بین المللی کنش های آبی آنها بررسی شود.
این موضوع البته شاید هنوز به دغدغه اصلی مسئولان ایرانی تبدیل نشده باشد، اما غفلت از آن مهم بدون شک حیات را در بخش زیادی از مساحت جنوب شرق کشور غیر ممکن خواهد کرد.

نقشه سرجشمه ها و حوضجه هاى آبي رودخانه دجله از تركيه تا سوريه و عراق و ايران

[najm134]

درختان خیابان ولی عصر دچار سرطان رنگی شده‌اند

نجفی: شهردار تهران: درختان خیابان ولی عصر دچار سرطان رنگی شده‌اند/ ناچار شدیم از اصفهان چنار 15 ساله بخریم
متأسفانه ۷۵۰ درخت قدیمی بر اساس مطالعاتی که صورت گرفته، دچار سرطان رنگی شده‌اند.

شهردار تهران گفت: ۷۵۰ درخت چنار جایگزین در خیابان ولیعصر را از اصفهان خریداری کردیم.

به گزارش مهر، محمدعلی نجفی اظهار کرد: خیابان ولیعصر شهرت بین‌المللی دارد و ۱۸ هزار درخت چنار داشت که این عدد اکنون به ۱۵ هزار و ۸۰۰ رسیده است.
وی ادامه داد: متأسفانه ۷۵۰ درخت قدیمی بر اساس مطالعاتی که صورت گرفته، دچار سرطان رنگی شده‌اند.

شهردار تهران افزود: متأسفانه این سرطان چاره‌ای جز جایگزینی درخت برای ما باقی نگذاشته است؛ لذا مجبور شدیم ۷۵۰ درخت میدان ولیعصر را جایگزین کنیم.
نجفی تصریح کرد: این درختان از دو، سه سال گذشته دچار آسیب شده‌اند که حتی بر اساس جدیدترین مطالعات علمی، امکان نجات ندارند و صرفاً باید جایگزین شوند، اما چون نمی‌خواستیم به جای این درختان قدیمی، نهال بکاریم، تصمیم گرفتیم درخت‌هایی از اصفهان خریداری و وارد کنیم.

وی بیان کرد: در حال حاضر ۷۵۰ چنار ۱۰ تا ۱۵ ساله از اصفهان وارد شده که به تدریج جایگزین می‌شود.
شهردار تهران همچنین با اشاره به سختگیری‌ها در آسیب‌رسانی به درختان گفت: تمام تلاش ما این است که در مدت حدود دو سال بتوانیم عدد درختان را به همان ۱۸ هزار برسانیم

[najm134]

تراریخته آفت محیط زیست

محمد درویش؛ کارشناس محیط زیست در نوشتاری با عنوان ترا ریخته آفت محیط زیست در روزنامه قانون نوشت؛ به گزارش رویترز، خانم یولیا کلوکنِر، وزیر جدید کشاورزی آلمان اعلام کرده که او در حال آماده کردن پیش نویس مقرراتی برای متوقف کردن مصرف آفتکش خطرناک گلایفوسیت در باغ‌های خانگی، پارک‌ها و اماکن ورزشی است که کمپانی های تولیدکننده محصولات دستکاری شده ژنتیکی – تراریخته – به شدت حامی تداوم مصرف آن هستند. در حقیقت در حالی‌که در ایران وزیر جهادکشاورزی و رییس سازمان حفاظت محیط زیست، همچنان از ترویج و تکثیر چنین محصولاتی حمایت می‌کنند، در آلمان وزیر کشاورزی جدیدش جنگی بزرگ را علیه مافیای ترویج تراریخته راهبری می‌کند. او همچنین برنامه‌ای برای محدودیت شدید این علف‌کش در کشاورزی – به استثنای مناطقی که در معرض فرسایش قرار دارند و در آنجا نمی توان ماشین‌های سنگین را بکار برد – طراحی کرده است.

خانم کلوکنر گفته که این پیشنهاد مورد بررسی وزرای دیگر نیز قرار خواهد گرفت.حقیقت آن است که این رویکرد از ماه فوریه گذشته و با آغاز به کار دولت ائتلافی جدید آلمان آغاز شد. آن ها راهبردی موسوم به «کمینه رسانی سیستماتیک»را مطرح کرده و می کوشند به منظور محدودیت استفاده از گلایفوسیت، هدف نهایی خویش؛ یعنی پایان دادنِ هر چه سریع‌تر به مصرف این علف‌کش خطرناک را به تدریج تحقق بخشند. خبر خوش آنکه وزیر جدید محیط زیست آلمان، خانم اسوِنیا شولتسه هم از این پیشنهاد به عنوان قدم نخست در راه پایان دادن به مصرف گلایفوسیت استقبال و حمایت کرده است. از میان برداشتن این علف‌کش هدف کلیدی دوره فعالیت خانم شولتسه به عنوان وزیر است.

او می گوید: «ما نیاز به خاتمه دادن کامل به استفاده از گلایفوسیت در این دوره قانونگذاری داریم. این سم خطرناک هر چیز سبزی را نابود و حشرات را از منابع غذایی شان محروم می کند». در ماه نوامبر گذشته، کریستیان اشمیت، وزیر پیشین کشاورزی آلمان و هم حزب خانم کلوکنر، با تصمیم غیرمترقبه خود در جانبداری از تمدید مجوز گلایفوسیت برای پنج سال آینده در اتحادیه اروپا، موجب برانگیختن خشم مخالفان تراریخته و دولت ائتلافی پیشین شد که در نهایت به برکناری وی انجامید. بنا به گزارش خبرگزاری رویترز، وِرنِر باومان، مدیر کمپانی بایر که در حال ادغام با شرکت مونسانتو است، گفته که مورد گلایفوسیت در اروپا بیش از اندازه جنبه سیاسی پیدا کرده و آلمان نیز بدون هیچ چارچوب مناسب در حال متوقف کردن استفاده از این علف‌کش هست! سخنان او به شدت آدمی را یاد سخنان عیسی کلانتری می‌اندازد که او هم مخالفان سیاست‌هایش در ترویج شتابناک محصولات دستکاری شده ژنتیکی را سیاسی خواند!

خواننده عزیز روزنامه وزین قانون! همانطور که ملاحظه می کنید، در حالی‌که در یکی از قطب‌های بزرگ علمی و فنی جهان آشکارا دارد بر میزان کاربرد و ترویج محصولات دستکاری شده ژنتیکی مقاومت بیشتری رخ می دهد و وزرای کشاورزی و محیط زیست آلمان، پرچمدارِ این مبارزه هستند، در ایران برعکس و شوربختانه این متولیان کشاورزی و محیط زیست کشور هستند که در شمار حامیان صف نخست ترویج محصولات تراریخته قرار داشته و مخالفان خود را با ادبیاتی چون، احساساتی، نادان یا سیاسی می رانند! چرا؟ نگاه کنید به روحیه و وضعیت پرسنل، کارشناسان، کنشگران و پژوهشگرانِ دو حوزه منابع طبیعی و محیط زیست کشور؛ این همه حس یأس، سرخوردگی، انفعال و بی عملی برای چیست؟ چرا باید در شرح وظایف رییس جدید سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور مواردی از طریق وزیر جهاد کشاورزی دیکته شود که آشکارا با فلسفه و روح ایجاد نهاد متولی منابع طبیعی کشور در تضاد است؟ چرا می خواهیم قصه پرغصه اصرار بر سدسازی را درست پس از آنکه دنیا در سال ۱۹۸۰ میلادی متوجه خطاهای آشکار خویش شد و بیش از ۱۷۰۰ سد را تخریب کرد، دوباره در حوزه تراریخته تکرار کنیم؟

راستی چرا حسن روحانی صدای منتقدان خویش را در بخش منابع طبیعی و محیط زیست نمی شنود؟ همان‌هایی که اغلب در دو دوره انتخابات ریاست جمهوری یازدهم و دوازدهم با باورِ «تدبیر و امیدش» به او رای دادند!

هنوز هم البته سه سال فرصت برای جبران هست! نیست؟

[pejuhesh232]

بحران آب؛ بزرگ‌ترین چالش امنیتی پیش روی ایران

معاون مدیر کل دفتر برنامه‌ریزی کلان آب و آبفای وزارت نیرو گفت: بحران کیفیت آب، معضل بزرگی است که طی دو سال آینده کشور را دچار مشکل خواهد کرد.

هدایت فهمی معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو در رابطه با روز جهانی آب اظهار کرد: 22 ماه مارس مصادف با 2 فروردین از سوی سازمان ملل متحد به عنوان روز جهانی آب نام گذاری شده است. این نام گذاری اولین بار در سال 1992 در کنفرانس محیط زیست و توسعه سازمان ملل در شهر ریودوژانیرو کشور برزیل رسما اعلام شد و از کشورهای عضو این معاهده کاسته شده است. این روز را به ترویج و آگاهی سازی مردم برای مصرف بهینه آب اختصاص داده اند.

وی افزود: هر سال نیز برای این روز شعاری در نظر می‌گیرند، مثلا این روز در سال 2018 با شعار طبیعت برای آب نامگذاری شد. این شعار مهم و نشانگر آن است که موضوع طبیعت و اجزای مختلف آن مانند خاک، گیاه، تالاب و همه عناصر طبیعت بر موضوع مدیریت آب تاثیر مستقیم دارند.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو این شعار عمدتا مربوط به راهکار توسعه منابع آب با گرایش و رویکرد طبیعت محور است. ما باید به طبیعت به عنوان یک اصل در همه فعالیت‌های توسعه‌ای در بخش آب توجه کنیم.

وی افزود: زمانی که می‌گوییم طبیعت برای آب، یعنی اینکه ما در زیرساخت‌های خود که زیر ساخت‌های خاکستری محسوب می‌شوند، باید به سمت ایجاد زیرساخت های سبز و اقتصاد سبز برویم و زیر ساخت های خاکستری را باید با زیرساخت های سبز هماهنگ کنیم.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: موضوع جنگل کاری از جمله مولفه‌هایی است که در بخش آب موثر است. تلاش در جهت حفظ رژیم جریان رودخانه‌ای، تامین حق آبه‌های زیست محیطی رودخانه‌ها و تالاب‌ها و در یک کلام ایجاد تعادل در چرخه آب در هماهنگی با طبیعت به سلامت و معیشت پایدار مردم کمک می‌کند.

مهمترین چالش ها و عوامل بحران زا برای کشور

وی افزود: بحران آب و سایر بحران ها در عرصه‌های مختلف طبیعت، جنگل‌ها، مراتع، ریزگردها و گونه‌های زیستی عواملی هستند که کشور را به سمت یک بحران محیط زیستی و سرزمینی هدایت می‌کنند. این عوامل به شرح ذیل است:

- با افزایش جمعیت مصرف آب نیز افزایش می‌یابد. در کشور ما میزان مصرف آب بیشتر از الگوهای مصرف بهینه است، بنابراین مصرف آب در کشور ما در بخش صنعت، کشاورزی و شرب بیشتر از الگوهای متوسط جهانی مصرف آب است و این موضوع باعث شده تا ما در بخش منابع آبی دچار کمبود شویم.

- وقوع تغییر اقلیم و فقدان برنامه جامع خشکسالی و سازگاری با اقلیم و کم آبی به معنای آن است که با کاهش بارش‌ها و افزایش خشکسالی در کشور روبه رو هستیم.

- با بهره وری فیزیکی و اقتصادی پایین آب، حجم عظیم تلفات در مصرف آب را شاهد هستیم.

-ورود آلاینده‌های شیمیایی، بیولوژیکی، عالی، فاضلاب شهری و صنعتی و ذهاب‌های کشاورزی به منابع آبی، منابع محدود ما را بیشتر محدود و نابود می‌کند.

-ساختار و معایب اقتصادی آب باید بازنگری شود.

-ضعف ساختاری در بخش منابع طبیعی، محیط زیست، کشاورزی و آب باعث شده ما در حفاظت کمی و کیفی منابع آبی و زیستی توفیق چندانی نداشته باشیم.

-ضعف مدیریت و حکمرانی ناپایدار در تمامی بخش های سرزمینی مانند منابع طبیعی، کشاورزی، محیط زیست،‌آب.

-تحمیل خودکفایی( نه خود اتکایی در محصولات استراتژی) محصولات غذایی و اشتغالزایی موجب بروز بحران در بخش آب شده است.

فهمی تصریح کرد: دو عامل خارجی نبود نقشه جامع آمایش سرزمین که هنوز به صورت یک طرح جامع و ملی وجود ندارد و دیگری عدم وجود دکترین توسعه به ویژه توسعه پایدار در برنامه های توسعه اجتماعی و اقتصادی کشور باعث بحران در کشور شده‌اند.

آخرین وضعیت آبروهای کشور

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: تا این لحظه که 47 درصد نسبت به بارش متوسط دراز مدت کاهش بارندگی داریم، به جز 4 استان که مقداری بالاتر از نرمال هستند، تقریبا تمام استان‌های کشور زیر متوسط بارش جهانی بارندگی قرار دارند، از آن جمله می‌توان به استان‌های سیستان و بلوچستان با 73 درصد، کرمان 70 درصد، اصفهان 67 درصد، خراسان جنوبی 66 درصد و هرمزگان 65 درصد کاهش بارندگی اشاره کرد.

فهمی تصریح کرد: میزان آب موجود در رودخانه ها نسبت به سال گذشته 42 درصد کاهش پیدا کرده است. میزان پر شدگی موجود در سدهای کشور 46 درصد است و سدهای شهرها از جمله تهران 30 درصد، خوزستان 50 درصد، زاینده رود 11 درصد پر هستند و این یعنی آبی پشت سد نیست و به همین دلیل تنش‌های آبی به تنش‎های اجتماعی تبدیل شده است و ممکن است این وضعیت را در سایر مناطق کشور نیز شاهد باشیم.

جنگ آب در منطقه

وی افزود: درگیری ها بر سرآب همین الان نیز وجود دارد. آب در کشور ما یک پدیده است. آب تنها یک کالا و یا پدیده اقتصادی صرفا برای حیات نیست بلکه آب جنبه اجتماعی نیز دارد،زیرا کشور ما تنوع اقوام، ادیان و زبان را داراست. این موضوعات می‌تواند گسل‌های اجتماعی را به سرعت فعال کند و آن‌ها را به ناآرامی‌های اجتماعی تبدیل کند. بنابراین هر نوع بحث در مورد مدیریت و انتقال آب باید با حساسیت انجام شود.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: مسئولان کشوری باید در رابطه با انتقال آب با احتیاط عمل کنند و اگر آبی انتقال داده می‌شود فقط برای مصارف شرب باشد و حتما باید منافع حوزه پذیرنده آب و حوزه دهنده آب به صورت مشترک استفاده شود، لذا این موضوع مهمی است و باید حساسیت‌های منطقه را در نظر بگیریم که در این خصوص کارگروهی به نام کارگروه ملی سازگاری با کم آبی در دولت تشکیل شده است و یکی از وظایف آن حل و فصل مناقشات و تعارضات منطقه‌ای با یک سازوکار گفتگویی است.

انتقال آب از دریای خزر به مرکز کشور

فهمی تصریح کرد: انتقال آب از دریاها یعنی انتقال آب شور، شیرین سازی و نمک زدایی هم جنبه مثبت و هم منفی دارد.

وی افزود: کشور ما باید در منابع آبی مربوط به دریاها وآب‌های مشترک حقابه سازی کند،چراکه این حقابه سازی به نفع منافع ملی است. در انتقال آب باید جنبه‌های زیست محیطی را در نظر گرفت.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: انتقال آب باید از نظر اقتصادی مقرون به صرفه باشد. نمک زدایی آب دریا در بسیاری از مناطق در هر مترمکعب حدود 4 هزار تومان هزینه در بر دارد و انتقال آب بسیار پر هزینه است.

فهمی تصریح کرد: وزارت نیرو برای شرب مردم به هر قیمت انتقال آب را انجام می‌دهد و وظیفه وزارت نیرو تامین آب شرب است، اما برای بخش صنعت و سایر نیازها بخش خصوصی اگر آمادگی دارد می‌تواند با رعایت ضوابط زیست محیطی این انتقال را انجام دهد.

بحران آب در کشور

وی افزود: طی 60 سال گذشته چنین خشکسالی را در کشور نداشتیم. امسال سال آبی استثنایی بود. سال آبی از شهریور ماه آغاز و تا شهریور سال بعد ادامه دارد. اگر وضعیت بارش‌ها به همین صورت پیش رود سال بسیار سختی از نظر کم آبی خواهیم داشت. آبی که در پشت سدها جمع شده است، آب مربوط به سال جاری نیست،بلکه آبی است که سال‌های قبل نیز ذخیره سازی شده است. بنابراین اگر سال آینده نیز این وضعیت ادامه داشته باشد، می‌توان گفت یکی از دوران بسیار سخت در آب و سایر بخش های صنعت و کشاورزی را شاهد خواهیم بود.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: وزارت نیرو باید با مدیریت صحیح ذخایر استراتژیک را در مخازن حفظ کند و همچنین تامین آب شرب برای مردم نیز وظیفه این وزارتخانه است. تلفات در شبکه‌های توزیعی باید کاهش یابد، همچنین باید برای تامین آب پشتیبان از روش‌های دیگری استفاده شود تا کشور دچار بحران آب نشود.

فهمی تصریح کرد: مردم نیز برای بهینه مصرف کردن آب تکالیف و وظایفی دارند. در بخش کشاورزی، کشاورزان باید آب را بهینه مصرف کنند و همچنین بخش شرب و صنعت نیز همین گونه باید عمل کنند.این یک تعامل بین مردم و دولت است و دولت به تنهایی نمی‌تواند بحران آب را حل کند.

آلودگی های آب

وی افزود: آلودگی و پسماندها از جمله عوامل خطرناکی هستند که به زودی گریبان کشور را می‌گیرد.

معاون مدیـر کل دفتر بـرنـامه‌ریزی کلان آب و آبـفای وزارت نیـرو گفت: بحران کیفیت آب، معضل بزرگی است که طی دو سال آینده کل منابع آبی کشور را دچار مشکل خواهد کرد. اگر فاضلاب‌های خانگی، صنعتی و ذهاب‌های کشاورزی با این حجم آلایندگی همچنان به بدنه‌ها و محیط‌های آبی بازگردند، منابع آبی کشور که از نظر کمیت مشکل دارد این بار با مشکل کیفیت روبه رو خواهد شد.

فهمی تصریح کرد: هر متر مکعب آب فاضلاب یا ذهاب کشاورزی با توجه به غلظت آلایندگی از 8 متر مکعب تا 15 متر مکعب آب سالم و بهداشتی را آلوده خواهد کرد. حجم آب‌های برگشتی ما از فاضلاب و ذهاب کشاورزی حدود 30 میلیاردمترمکعب است. پسماندهایی که در محیط رها می‌شوند و شیرآبه‌هایی که از این پسماندها به محیط باز می‌گردند تهدید بزرگی برای منابع آبی کشور

[najm134]

نگرانی از تأمین آب شرب ۵ میلیون نفر اصفهاني

سخنگوی شورای شهر اصفهان: نگرانی از تأمین آب شرب ۵ میلیون نفر/ تمام چاه‌های شهرداری اصفهان خشک شده است
چکیده : مسئله آب اصفهان به یک عزم ملی نیازمند است که اگر به آن توجه نشود تبعات زیادی دارد. برای مردم اصفهان فقط مقداری فضای سبز مانده که اگر همین هم مثل زاینده رود از آنان گرفته شود، عملاً امید به زندگی از بین می‌رود
مهدی مقدری سخنگوی شورای شهر اصفهان در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین درباره وضعیت آب اصفهان اظهار کرد: سد زاینده روز خیلی آبی ندارد که بخواهد در مصارف غیر شرب استفاده شود و پیش‌بینی می‌شود که این حجم آب موجود نهایتاً در خردادماه، آب شرب مردم اصفهان را تأمین کند.
مقدری درباره تأمین آب برای فضای سبز اصفهان گفت: ما برای تأمین آب فضای سبز مشکل‌داریم، هرچند یک برنامه‌ریزی‌هایی هست که از تصفیه پساب فاضلاب استفاده شود و از همین طریق آبیاری‌هایی صورت می‌گیرد ولی برای همه فضای سبز اصفهان بخصوص مناطقی که درختان کهن‌سال وجود دارد، این آب هم کافی نیست چون در این مناطق درختان کهن‌سال ریشه‌های در عمق ۴۰ متری زمین‌دارند و این نیازمند آبیاری به شیوه غرقابی است.
سخنگوی شورای شهر اصفهان تأکید کرد: مسئله آب اصفهان به یک عزم ملی نیازمند است که اگر به آن توجه نشود تبعات زیادی دارد. برای مردم اصفهان فقط مقداری فضای سبز مانده که اگر همین هم مثل زاینده رود از آنان گرفته شود، عملاً امید به زندگی از بین می‌رود.
مقدری افزود: برای این حجم باقی‌مانده در سد، غیر از شرب نمی‌توانیم فکر کنیم. بر اساس گزارش‌ها الآن اصلاً مسئله کشاورزی، صنعت و یا فضای سبز مطرح نیست، بلکه نگرانی اصلی تأمین آب شرب مردم اصفهان است و غیرازاین نمی‌توان فکر کرد و فعلاً این حجم نهایتاً تا خردادماه تأمین‌کننده آب شرب مردم است چه‌بسا در اردیبهشت‌ماه هم دچار مشکل شود.
این مقام محلی درباره شیوه تأمین آب کارخانه‌های اصفهان اظهار کرد: کارخانه‌ها هم از پساب شهرهای اطراف خود مثل مبارکه استفاده می‌کنند. وقتی آب نباشد یا باید مثل کشاورزی تعطیل شوند یا چاره‌ای ندارند که آب خریداری کنند تا چرخ صنعت بچرخد. این در حالی است که وقتی کاهش مصرف آب باشد، میزان پساب هم کاهش پیدا می‌کند.
مقدری تصریح کرد: همه این موارد به بحرانی برای اصفهان تبدیل‌شده است ولی متأسفانه مقامات دولت بحث انتقال آب را در اصفهان جدی نگرفته‌اند و امسال به بحرانی‌ترین شکل ممکن خود را نشان می‌دهد به شکلی که قابل‌تصور نیست و در ماه‌های آینده این بحران نتیجه خود را نشان می‌دهد.
سخنگوی شورای شهر اصفهان درباره همکاری استان‌های بالادستی اصفهان در موضوع آب گفت: الآن مسئله اساسی که کارشناسان می‌گویند این است که بزرگ‌ترین معضل به‌غیر از طرح انتقال آب که به جریان نیفتد، برداشت‌های غیرمجاز در بالادست زاینده‌رود است که باعث شده ورودی به سد را کاهش دهد. موقعی می‌توانستند برداشت‌هایی داشته باشند که پروژه انتقال آب عملی می‌شد ولی الآن که تونل سوم کوهرنگ احداث نشده، این برداشت‌ها باعث شده که میزان آب ورودی به سد کاهش پیدا کند.
مقدری درباره رایزنی با دیگر استان‌ها گفت: این مسئله با گفت‌وگو حل می‌شود ولی الآن به‌قدری جدی است که به‌غیراز ورود حاکمیت و نهادهای بالادستی دولتی از این فضای تعاملی نمی‌توانیم استفاده کنیم. شورای شهرها لزوماً تصمیم‌گیرنده نیستند. مسئله ملی است و روسای قوا باید ورود کنند. ۵ میلیون انسان نه برای کشاورزی و صنعت بلکه برای شرب خود با بحران آب مواجه هستند.
سخنگوی شورای شهر اصفهان تأکید کرد: من سعی می‌کنم نگرانی را منتقل نکنم ولی آمارها را ببینید. تمام چاه‌های شهرداری اصفهان خشک‌شده است و روزبه‌روز سطح آب پایین‌تر می‌رود و به‌تبع کیفیت آب هم کمتر می‌شود.
او همچنین اعلام کرد:‌ در بخش‌هایی از شهر اصفهان تاکنون چند بار قطعی آب و یا افت فشار گزارش‌شده ولی هنوز جیره‌بندی اعلام‌نشده است.

[najm134]

پیدا شدن حوضه آبی مرده رو به گسترش در درياي عمان

دانشمندان دانشگاه آنگلیای شرقی بریتانیا متوجه شدند که میزان اکسیژن در دریای عمان به شدت رو به کاهش است.
به گزارش اسپوتنیک به نقل از EurekAlert! ،این حوضه آبی مرده با کمک ربات های زیردریایی Seaglider پیدا شده که قادرند به عمق 1000 متری آب فرو رفته و مدت چند ماه در آنجا کار کنند. آنها ارتباط خود با ماهواره ها را حفظ کرده و نقشه توزیع اکسیژن در آبهای دریا را تدوین کردند.معلوم شد مساحت ناحیه مرده و کم اکسیژن در دریای عمان معادل مساحت اسکاتلند است و افزایش آن ادامه دارد.
دریای عمان خلیج فارس را از طریق خاور تنگه هرمز به دریای عرب متصل می کند.

[najm134]

ارتباط انسان با پلاستیک + موارد پرهيز

انعطاف پذیری پلاستیک و قابلیت‌های فراوان آن زندگی ما را دگرگون کرد
آیا پلاستیک هنوز جذاب است؟ امروز ما دریافتیم که پلاستیک یک تهدید بزرگ برای محیط زیست است اما برای دلایل محکمی وجود داشته که ما انسانها عاشق این ماده ساخت بشر شده‌ایم. پروفسور مارک میودووینک، محقق مواد و استاد دانشگاه یو سی ال لندن، درباره رابطه پیچیده ما با پلاستیک و اهمیت این ماده در زندگی امروزی توضیح میدهد.
چطور پلاستیک در زندگی همه ما رخنه کرده است؟
در صنعت ساخت توپ بیلیارد و اسنوکر، پلاستیک جایگزین عاج فیل شد

۱. اولین پلاستیک جایگزینی برای عاج فیل بود
جالب است بدانید که اولین پلاستیک که در زندگی روزمره ما استفاده شد از پنبه تهیه شده بود. در سال ۱۸۶۳، عاج فیل کمیاب شد، به همین دلیل شرکت آمریکایی که از عاج فیل توپ بیلیارد تولید می‌کرد، برای تهیه ماده جایگزین برای عاج فیل، ده هزار دلار جایزه تعیین کرد.
یک مخترع آماتور به نام جان ویزلی هیات، در این رقابت شرکت کرد و شروع کرد به آزمایش با پنبه و اسید نیتریت.
او ماده "نیترات سلولوز" به دست آورد و نامش را گذاشت: سلولوئید. ماده شفاف و انعطاف پذیری که به راحتی به شکل دلخواه درمی‌آمد.
متاسفانه توپ‌های بیلیاری که از سلولوئید درست شده بود، به سادگی قابل اشتعال بود و هنگام برخورد بهم صدای بلندی ایجاد می‌کرد.
اما به هر حال اختراع آقای هیات، هزاران کاربرد دیگر پیدا کرد و با تبدیل به نوارهای ضبط تصویر صنعت سینما را متحول کرد.

۲. ساخت پلاستیک فیلمسازی را متحول کرد
رز نیومن، فیلمساز بریتانیایی از اولین کسانی بود که به سلولوئید برای ساخت فیلم اعتماد کرد
نخستین نوارهای استفاده شده برای ضبط تصویر در سینما از کاغذ درست شده بود، اما انعطاف پذیری و استحکام سلولوئید، آن را به ماده ایده آل برای ساخت فیلم سینمایی تبدیل کرد.
این ماده پلاستیکی قابل اشتعال می‌توانست به راحتی به نوارهای طولانی تبدیل شود و با مواد شیمیایی که در اثر نور پاک میشد قابل رنگ آمیزی بود.
سلولوئید به موقع به بازار آمد و تولید گسترده فیلم‌های هالیوودی را ممکن کرد.



۳. باکالیت؛ ماده‌ای با هزاران کاربرد
باکالیت، نوعی پلاستیک شکننده و سخت با رنگ‌های متنوع و جذاب وارد زندگی ما شد
در سال ۱۹۰۷ بود که باکالیت وارد صحنه شد؛ نوعی پلاستیک که از ترکیبات گاز زغال سنگ تهیه می‌شود. نوعی پلاستیک سخت است که برای محصولات زیادی از جمله تلفن، وسایل الکتریکی مثل سرپیچ، دوشاخه و پریز و همچنین دسته‌های ظروف و قابلمه‌ها استفاده می‌شود. این ماده شکننده و قهوهای رنگ است اما می‌تواند به شکل‌های مختلف تبدیل شود.
به مرور زمان انواع مختلف پلاستیک تولید شد و وسایل رنگی و جذابی با جنس پلاستیک‌های مختلف وارد زندگی ما شدند.

۴. تاثیر پلاستیک بر جنگ جهانی دوم



استفاده از نایلون به جای ابریشم صنعت تولید چتر نجات را متحول کرد
در سال‌های ۱۹۳۰ و ۴۰، شیمی‌دان‌های متخصص پتروشیمی نوعی پلاستیک تازه تولید کردند به نام پلی اتیلن. پلی اتیلن نقش بسیار مهمی در جنگ جهانی دوم داشت و در موارد بسیار زیادی مورد استفاده قرار گرفت مثلا نایلون جایگزین ابریشم در تولید چترهای نجات شد و به جای استفاده از فلز در کلاه خود از پلاستیک استفاده شد.
همزمان با افزایش مصرف مواد پلاستیکی، صنایع تولید پلاستیک هم گسترده و متنوع تر شد.


۵. پلاستیک نغمه هاي محبوب را وارد زندگی ما کرد
پلاستیک کاری کرد که اصوات در دسترس همه مردم قرار بگیرد
تا اواسط قرن نوزدهم میلادی، فقط افرادی می‌توانستند یک قطعه تلاوت را بشنوند که شاهد اجرای زنده آن باشند.
تا اینکه گرامافون استوانه‌ای بوسیله توماس ادیسون اختراع شد. ارتعاشات صدا روی صفحه هایی از جنس موم ضبط می‌شد و پس از آن بازپخش می‌شد. به این ترتیب این اولین وسیله ضبط و پخش صدا بود. اما ساخت صفحه‌های پلاستیکی، بعد از آن نوارهای کاست، انواع سی دی و ... را همه مدیون پلاستیک هستیم.

۶. سطح بهداشت را در بیمارستان‌ها افزایش داد



بهداشتی و یکبار مصرف؛ پلاستیک سطح بهداشت را در بیمارستان‌ها بالا برد
پژوهشگران با اضافه کردن مواد شیمیایی به پلاستیک، لاستیکهای نرم با خاصیت ارتجاعی را تولید کردند که برای استفاده در وسایل بیمارستانی مناسب بود.
همه وسایلی که نیاز به ضدعفونی داشت، انواع کیسه‌های نگهداری خون، سرم ها و داروها با این نوع پلاستیک جایگزین شد و سطح بهداشت در بیمارستان‌ها بالا رفت و زندگی‌های بسیاری نجات یافت.

۷. ساده و در دسترس



ظرف‌های پلاستیکی یکبار مصرف زندگی را برای ما ساده و رنگین کردند اما در موارد داغ و چرب و مرطوب به ما ضرر زدند
بعد از جنگ جهانی دوم صنعت پتروشیمی تحول بسیاری پیدا کرد. انواع مختلف پلاستیک بر اساس نیازهای مختلف کارخانه‌ها و بازار تولید شد که می‌توان گفت که به "انقلاب پلاستیک" منجر شد.
از نظر اقتصادی پلاستیک می‌تواند بسیار ارزان قیمت باشد اما فقط در صورتی که در کارخانه و به مقیاس انبوه مورد استفاده قرار گیرد.
حدود سال‌های ۱۹۶۰ میلادی بود که با تولید پلاستیک‌های یکبار مصرف سرو کله ظروف یکبار مصرف پلاستیکی در بازار پیدا شد.
و به این ترتیب پلاستیک فرهنگ زباله سازی را تقویت کرد...

۸. پلاستیک دور ریختن غذا را کاهش داد
[


مواد غذایی در بسته بندی پلاستیکی دور دنیا جا به جا می‌شود
هر سال بیش از ۸۸ میلیون تن مواد غذایی در اتحادیه اروپا حیف و میل میشود این یکی از منابع اصلی آلودگی هواست.
اما بسته بندی مواد غذایی در ظروف پلاستیکی به طرز قابل ملاحظه‌ای میزان خرابی مواد غذایی را کاهش می‌دهد.
پروفسور فیل پورنل، پژوهشگر مواد می‌گوید: "یکی از خاصیت‌های مهم بسته بندی پلاستیک زمانی است که شما مواد غذایی را از مزرعه به دست مصرف کننده می‌رسانید و این بسته بندی باعث میشود که میزان صدمه به مواد غذایی حین حمل و نقل کاهش پیدا کند."

کجای کار اشتباه کردیم؟



مردی در میان زباله‌های پلاستیکی در منطقه‌ای در فیلیپین؛ هجم زباله‌های پلاستیک در سراسر جهان از کنترل ما خارج شده است
اکنون با بحران پلاستیک رو به رو شده‌ایم.
بیش از حد به بسته‌بندی‌های ارزان، یکبار مصرف و مقرون به صرفه آن متکی شدیم.
جهالت و بي مبالاتي و ريختن آنها در طبيعت به ما و حيات ما آسيب مي زند
این مواد پلاستیکی در طبیعت به ویژه اقیانوس‌ها، ممکن است ده‌ها سال باقی بمانند. لازم است میزان مصرف پلاستیک را کاهش دهیم.

ورد زبان‌مان باید این باشد:
1- پرهيز در تماس با بدن، 2- عدم مصرف براى مواد داغ چرب مرطوب و اسيدي، 3- کاهش مصرف عموما، 4- استفاده چند باره و در نهایت بازیافت، 5- نريختن در طبيعت."

[najm134]

مسابقات المپيك روسيه را زير زباله مدفون مي كند

بازیافت زباله در روسیه در حد صفر است
روسیه بزودی در زباله‌های پلاستیکی خودش مدفون خواهد شد!
طرفداران محیط زیست در روسیه هشدار دادند که حجم زباله‌های پلاستیکی در این کشور به قدری زیاد شده است که به زودی روسیه در این زباله‌ها مدفون خواهد شد. طرفداران محیط زیست اعلام کرده‌اند که میزان بازیافت این زباله‌ها بسیار پایین و نزدیک به صفر است و در خلال جام جهانی هر توریست به طور متوسط ۳ کیلوگرم زباله پلاستیکی تولید کرده است، که اکثر آن از استادیوم‌ها و محیط اطراف آن جمع آوری شده است.
طرفداران محیط زیست در روسیه امیدوارند که مسابقات جام جهانی در این کشور الگویی باشد تا برای بازیافت زباله در این کشور قدم‌هایی برداشته شود.

روسیه مشکل بزرگی درباره بازیافت و دفع مواد زائد دارد. طبق گفته یکی از متخصصان محیط زیست در انجمن حفاظت از محیط زیست در سن پترزبورگ به نام تاتیانا ناگورسکایا (Tatiana Nagorskaya) نرخ بازیافت زباله در روسیه صفر است و هیچ زباله‌ای در این کشور بازیافت نمی‌شود.

تاتیانا در این باره می‌گوید:

بهتر است دولتمردان و مسولین فکری به حال بازیافت زباله‌ها کنند، در غیر این صورت به زودی روسیه در زباله مدفون خواهد شد. مردم نیاز دارند ببینند زباله‌هایی که در سطل بازیافت قرار می‌دهند واقعا بازیافت می‌شود و از این راه است که می‌توانند به گفته مسولین در قبال حفظ محیط زیست اعتماد کنند. آموزش در این زمینه کافی نیست زیرا اگر ببینند که تفکیک زباله‌ها کار بی‌فایده‌ای است و هیچ چیز بازیافت نمی‌شود به زودی دیگر زباله‌های خود را هم تفکیک نخواهند کرد. بدون اعتماد هیچ پیشرفتی در این زمینه صورت نمی‌گیرد.

تنها در چند مایلی پایگاه تمرینی انگلیس در رپینو (Repino) و ساحل زیبایش هر روز عده‌ای از مردم و کارگران محلی به صورت داوطلبانه ساحل و محوطه را از زباله‌های پلاستیکی و هر نوع کثیفی پاک می‌کنند. آن‌ها هرروز و بی‌وقفه این کار را انجام می‌دهند و تنها در روزهای سرد زمستان خشن روسیه که دریا یخ می‌زند برای پاکسازی به ساحل نمی‌روند.


روسیه و جام جهانی 2018

یکی از این کارکنان در این باره می گوید:

«ما فقط دوست داریم مردم زیبایی واقعی این محل را ببیند و هیچ زباله‌ای در این محل دیده نشود. ما می‌خواهیم نهایت تلاشمان را برای حفظ محیط زیست انجام دهیم. »

جام جهانی همچنان در حال برگزاری است و توریست‌های زیادی همچنان در حال ورود به روسیه هستند که همین باعث تولید زباله‌های بیشتر می‌شود و اگر مسولین کشور روسیه فکری برای حل این مشکل نکنند به زودی مشکلات بزرگی گریبانگیر آنان خواهد شد.

[najm134]

ماجرای کشف انگشت بیمار در زباله های بیمارستان

چند وقتی است که موضوع دفع زباله های بیمارستانی به یک چالش جدی و خطرساز تبدیل شده است،اینبار نیز پیدا شدن انگشت یک بیمار در زباله های بیمارستانی باعث بازداشت مسئولان این بیمارستان دولتی شد.


به گزارش مشرق، موضوع دفن زباله های بیمارستانی سال هاست که به عنوان دغدغه ای مهم در بین مسولان و البته مردم و ساکنان اطراف بیمارستان ها تبدیل شده است. براساس آمارهای جهانی بین10 تا 52 درصد زباله های بیمارستانی عفونی هستند و حتی در صورت بازیافت نیز ممکن است باعث انتقال بیماریهای واگیردار شوند.

شاید ندانید که براثر برخورد سهوی با زباله­ های عفونی ۲۱ میلیون نفر در جهان به هپاتیت «ب»، دو میلیون نفر به هپاتیت «سی» و ۲۶۰ هزار نفر بهHIV، مبتلا شده اند و البته بیش از 80 درصد پسماندهای بیمارستانی در صورت عدم اختلاط با پسماندهای خطرناک و تفکیک در مبدا،‌ زباله عادی و بی­ خطر هستند و همین طور سرانه تولید پسماند عفونی در 90 درصد مناطق کشور بیشتر از استانداردهای جهانی است.

مهم آنکه، مسئولیت نظارت بر مدیریت پسماندهای بیمارستانی و چگونگی بی‌خطرسازی این پسماندها با وزارت بهداشت است و مسئولیت تشخیص حد آلایندگی زیست محیطی پسماندهای بیمارستانی بعهده سازمان محیط زیست است.

از نظر قانونی مسئولیت پسماندهای بیمارستانی با وزارت بهداشت است

از نظر قانونی مسئولیت نظارت بر مدیریت پسماندهای بیمارستانی و چگونگی بی­ خطرسازی این پسماندها با وزارت بهداشت است. اما مسئولیت تشخیص حد آلایندگی زیست محیطی پسماندهای بیمارستانی بعهده سازمان محیط زیست است. سازمان محیط زیست و وزارت بهداشت بر سر نوع پسماندی که به شهرداری تحویل داده می‌شود اختلاف نظر دارند. سازمان محیط زیست تاکید دارد که این زباله‌ها حتی بعد از بی‌خطرسازی در بیمارستان‌ها تبدیل به زباله عادی نمی‌شوند و مسئولیت مدیریت آنها همچنان با وزارت بهداشت است و باید روش دفع متفاوتی نسبت به پسماندهای عادی داشته باشند. بر اساس ماده هفت قانون مدیریت پسماند، مدیریت اجرایی جمع ­آوری پسماندهای غیرصنعتی در شهرها و روستاها به عهده شهرداری همان شهر و روستا و پسماندهای صنعتی به عهده افراد تولیدکننده است. بنابراین، جمع آوری پسماند بیمارستانی به عهده شهرداری نیست. اما مسئولان وزارت بهداشت معتقدندکه این زباله­ ها پس از تفکیک و طی فرایند بی­ خطر سازی در بیمارستان ها به زباله عادی تبدیل می­ شوند و مانند سایر زباله ­ها و بدون صرف هزینه اضافی می­ توان آنها را به شهرداری سپرد. این در حالی است که شهرداری­ ها بابت حمل و دفع زباله­ های بیمارستانی هزینه زیادی که گاه تا سه برابر هزینه حمل و دفع زباله­ های عادی است از بیمارستانها طلب می­‌کنند.

نقش عمده انتقال عفونت های بیمارستانی در امحای غیراصولی پسماندها است

اما همین مسئله که چه کسی باید این زباله ها را دفن کند و مسئولیت رسیدگی به آن با کیست؛ سالهسات که به چالش جدی این حوزه تبدیل شده است و آنچه مشخص است ردم و محیط زیست در این بین بیشترین آسیب را خواهند دید.

محمد نعیم امینی فرد با یادآوری مصوبه مجلس در مورد ممنوعیت انباشت پسماندهای بیمارستانی و صنعتی و خانگی در معابر عمومی، افزود: این موضوع پیشنهادی بود که از سوی کمیسیون کشاورزی، آب، و منابع طبیعی و سازمان محیط زیست در جریان بررسی لایحه هوای پاک ارایه شد که بر اساس آن هرگونه انباشتن پسماندهای بیمارستانی و صنعتی و خانگی در معابر عمومی ممنوع است.

یک سال قبل هم امینی فرد نماینده مجلس در خصوص دفن غیر اصولی زباله های بیمارستانی گفته بود : تمامی مراکز درمانی مکلف به رعایت ضوابط مدیریت پسماند هستند.

همچنین امینی فرد در واکنش به ضرب الاجل وزارت بهداشت برای 287 بیمارستان جهت رفع مشکل پسماند، گفت: به اﺳﺘﻨﺎد ﻣﺎده 11 ﻗﺎﻧﻮن ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ ﺗﻤﺎمی ﻣﺮاﮐﺰ ﺗﻮﻟﯿﺪﮐﻨﻨﺪه ﭘﺴﻤﺎﻧﺪهای وﯾﮋه و زﺑﺎﻟﻪ های ﻋﻔﻮﻧﯽ ﭘﺰﺷﮑﯽ ﺑﺎﯾﺪ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﺟﺪاﺳﺎزی ﭘﺴﻤﺎﻧﺪ های ﻋﻔﻮﻧﯽ پرخطر از زباله های عادی اقدام کنند اما با این حال برخی مراکز درمانی و بیمارستانی نسبت به بی خطرسازی و امحای درست زباله های بیمارستانی توجهی نداشته و با دفع غیراصولی پسماندها سلامت جامعه را به خطر می اندازند.

نماینده مردم ایرانشهر در مجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه در جمع آوری، حمل و امحای پسماندهای بیمارستانی باید استانداردها رعایت شود، افزود: در این رابطه ضوابط خاصی وجود دارد که تمامی مراکز درمانی مکلف به اجرا آن بوده و باید رعایت کنند.

وزارت بهداشت به وظایف خود برای بی‌خطرسازی پسماندهای بیمارستانی عمل می‌کند

از طرفی ترکی نماینده مجلس هم با هشدار نسبت به وضعیت بد دفن زباله های بیمارستانی گفت: وزارت بهداشت به وظایف خود برای بی‌خطرسازی پسماندهای بیمارستانی عمل می‌کند

وی درباره معضل انباشت پسماندهای بیمارستانی با تاکید بر اینکه بیمارستان‌ها توجه خاصی به این مهم دارند، گفت: وقتی بی‌خطرسازی پسماندهای بیمارستانی توسط اشعه دستگاه‌های مدرن کنونی انجام شود، به زباله عادی تبدیل شده و شهرداری باید در جهت انتقال آنها اقدام کند.

اگر مراکز درمانی مدیریت در پسماندهای بیمارستانی نداشته باشند، آلودگی ها کل جامعه را فرا می گیرد

دقیقا یک سال قبل هم وحدتی هلان نماینده مجلس نسبت به اینکه دفن غیراصولی زباله‌های بیمارستانی زمینه‌ساز تشدید بیماری در جامعه خواهد شد هشدار داده و گفته بود: باید بیمارستان‌های متخلف باید برخورد جدی شود

محمد وحدتی هلان درباره اخطار محیط زیست به بیمارستان هایی که مشکل مدیریت پسماند دارند، افزود: واقعیت آن است که اگر مراکز درمانی مدیریت خوبی در پسماندهای بیمارستانی نداشته باشند، آلودگی ها کل جامعه را فرا می گیرد.

نماینده مردم بستان آباد در مجلس شورای اسلامی، ادامه داد: اگر هزینه مناسبی برای دفن اصولی پسماندهای بیمارستانی نشود باید دو برابر این هزینه را صرف درمان بیماری های ناشی از دفن غیراصولی زباله های بیمارستانی کرد.

این نماینده مردم در مجلس دهم، تصریح کرد: مدیریت پسماند باید در بیمارستان ها رعایت شود و این مهم، موضوعی است که مسئولان بیمارستانی نیز از آن آگاه هستند و اگر بیمارستانی دفن اصولی زباله ها را رعایت نمی کند باید برخورد قاطعی با مسئولان بیمارستانی صورت گیرد زیرا از ضرورت مدیریت پسماند آگاه هستند اما ان را انجام نمی دهند.

چندی پیش مجدد رسول خضری عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی نیز نسبت به دفن غیر اصولی زباله های عفونی و بیمارستنای واکنش نشان داده و گفته بود: بیمارستان ها یا باید دارای زباله سوز بوده و یا اینکه باید با دستگاه اتوکلاو زباله‌های عفونی را بی‌خطر کنند، البته سازمان محیط زیست و شهرداری ها نیز دراین حوزه دارای وظیفه ای هستند؛ شهرداری به عنوان متولی دفن زباله های عفونی باید به وظایف خود عمل کند.

نماینده مردم سردشت و پیرانشهر درمجلس شورای اسلامی، با بیان اینکه پیشتر آیین نامه ای میان شهرداری و بیمارستان ها برای دفن زباله های بیمارستانی و بی خطر کردن آنها به تصویب رسیده است، افزود: طی این آیین نامه مبلغی از بیمارستان ها و مراکز بهداشتی به شهرداری پرداخت و این نهاد زباله های بیمارستانی را دفن می کرد، اما گاهی دیده شده شهرداری ها تمامی زباله ها را یکجا دفن می کنند.

انگشت بیمار در زباله های عادی بیمارستان دولتی!

این هشدارها و اخطارهای مسئولان در حالی است که چند روز قبل جواد جبله دادستان عمومی و انقلاب شهرستان ملارد با اشاره به دستگیری عوامل دفع غیرقانونی زباله‌های عفونی بیمارستانی در شهرستان ملارد اظهار کرد: بیمارستانی که اقدام به دفن غیرقانونی زباله‌های بیمارستانی کرده بود، شناسایی و عامل اصلی این اقدام دستگیر شد.

وی با اشاره به اظهار بی‌اطلاعی رئیس بیمارستان از این ماجرا و آزادی او با قرار التزام افزود: عامل اصلی بازداشت شده و موضوع به بازپرس ارجاع و پرونده در حال تکمیل تحقیقات است.

دادستان عمومی و انقلاب شهرستان ملارد تصریح کرد: عوامل این تخلف شناسایی و با قرار مناسب به لحاظ عجز از معرفی کفیل روانه زندان شدند.

جبله با اشاره به کشف تکه‌هایی از اعضای بدن انسان در منطقه‌ای در این شهرستان طی ماه گذشته، توضیح داد: با توجه به مشخصاتی که در یکی از این نمونه‌ها باقی مانده بود مسئله پیگیری شد و در نهایت شخصی به عنوان صاحب یکی از انگشتان دفن شده از پیوند عضو خود خبر داد که چند وقت پیش در یکی از بیمارستان‌های دولتی تهران انجام داده بود.

وی افزود: طبق قانون نحوه دفع و دفن زباله‌های بیمارستانی همانند سرنگ‌ها شرایط خاصی دارد و در وهله اول باید این زباله‌ها سوزانده و بعد از تبدیل شدن به پسماند عادی، منتقل شوند.

دادستان عمومی و انقلاب شهرستان ملارد گفت: در مورد اعضای پیوندی حتماً باید مجوز لازم برای دفن صادر شود و طبق قانون در گورستان‌ها توسط مسئولان مربوطه باید دفن شود که در این تخلف زباله‌های پاتولوژی بیمارستان بدون مجوز دفن شده بود که با شناسایی یکی از ساکنان منطقه به مراجع قانونی گزارش و پیگیری شد.

عفونت های خطرناک بدون متولی!

هرچند نمایندگان مجلس معتقد هستند این وزارت بهداشت است که باید بی خطر سازی زباله های بیمارستانی را انجام دهد و بر روی دفع زباله ها نظارت داشته باشد؛ اما وزارت بهداشتی ها همیشه توپ را در زمین شهرداری ها می اندازند و تا امروز تدبیر جدی در این خصوص اتخاذ نشده است. شاید بسیاری از بیمارستانهای کشور به سیستم دفع زباله ها یا بی خطر سازی زباله های عفونی مجهز شده باشند اما موضوع آنقدر جدی و مهم است که یک مورد دفع ناقص و معیوب زباله های عفونی نیز می تواند فاجعه بار باشد و تاثیرات جبران ناپذیر برای محیط زیست و زندگی مردم در اطراف بیمارستان ها و محل دفع آنها در پی داشته باشد.

تنها اهرم فشار در این مورد قانون است و نمایندگان مجلس به عنوان قوه مقننه باید این خلا قانونی را درباره دفع درست زباله های خطرناک رفع کرده و قوه قضاییه نیز باید از دولت و وزارت بهداشت در این خصوص مطالبه کرده و با متخلفان این حوزه که با جان مردم بازی می کنند برخورد جدی کند.

[najm134]

هشدار رئیس سازمان محیط زیست درباره آلودگی های مس سرچشمه: تا کیلومترها دورتر، دام‌ها جنین مرده به دنیا می‌آورند

رییس سازمان محیط زیست گفت:مردم باید بدانند پیامد رفتارهایشان با محیط زیست چیست؟ برای مثال، مس سرچشمه سالهاست که ترکیبات سولفوری تولید می‌کند و تا کیلومترها دورتر، دام‌ها جنین مرده به دنیا می‌آورند.


به گزارش ایسنا، عیسی کلانتری در گردهمایی مدیران و کارشناسان روابط عمومی استان‌های این سازمان با تاکید بر اینکه محیط زیست مساله‌ای جهانی است و اولین دشمن محیط زیست مردم و انسانها هستند، گفت:مصرف روز افزون و خارج از تحمل کره زمین، محیط زیست را به "محیط نا زیست" تبدیل می کنند.

وی با اشاره به اینکه اولویتش در روابط عمومی و در سازمان، کار تبلیغاتی نیست، گفت: روابط عمومی ها باید سردمدار آموزش محیط زیست با بهره مندی از ابزارها و شگردهای رسانه‌ای باشند و هدف سازمان حفظ محیط زیست نیز همین است. ما درسازمان به دنبال کار تبلیغاتی و بخصوص انواع ناصحیح و غیر واقعی آن نیستیم.

بزودی صید پلاستیک بیش از صید ماهی خواهد شد

وی با اشاره به عمق فاجعه‌های زیست محیطی در کره زمین گفت: هشت میلیون تن پلاستیک وارد اقیانوس ها می شود و بزودی صید پلاستیک بیش از صید ماهی خواهد بود. معادل یک سوم نفت، انرژی فسیلی سوزانده می شود و کره زمین دیگر طاقت این حجم را ندارد. نتیجه این استفاده نامناسب خشک تر شدن مناطق خشک و نابسامانی‌های اقلیمی است که تغییرات ژنتیکی پس از آن ممکن است نسل بشر را ازبین برد. خیلی ها نگران تولیدات تراریخته هستند اما به فکر مشکلاتی که از طریق تغییر زیست بوم ایجاد می شود، نیستند.

️ موضوع محیط زیست، آموزش همگانی است
تولید ترکیبات سولفوری مس سرچشمه منجر به به دنیا آمدن جنین مرده در کیلومترها دورتر می شود

کلانتری با بیان این موضوع ادامه داد: مردم باید بدانند پیامد رفتارهای شان با محیط زیست چیست. برای مثال، مس سرچشمه سالهاست که ترکیبات سولفوری تولید می کند و تا کیلومترها دورتر، دام ها جنین مرده به دنیا می آورند.

وی افزود: محیط زیست اولین وظیفه اش افزایش آگاهی های عموم مردم برای حفظ محیط زیست است. باید اطلاعات صحیح زیست محیطی و رفتارهای غیر زیست محیطی نهادها و سازمان های حکومتی و دولتی را به آنها یادآوری کنند. ما درسازمان وظیفه داریم از حقوق نسل های بعد این سرزمین دفاع کنیم. متاسفانه، نسل حاضر هیچ حق و حقوقی برای آیندگان قائل نیست.

کلانتری گفت: فعالیت بخش روابط عمومی در بعد آموزشی، به مراتب مهم تر از اطلاع رسانی فعالیت حوزه های دیگر است. مهم ترین وظیفه ای که از شما انتظار دارم این است که آگاهی های مردم را برای حفظ محیط زیست شان توسعه دهید. بخشی از محیط زیست چیزی است که آب و خاک و منابع است، اما امروز محیط زیست انسانی بیشتر تهدید و تخریب می شود. آگاهی های مردم را به هر وسیله ممکن افزایش دهید. البته فرهنگ حفظ محیط زیست هم داریم و فرهنگ مطلوب وآموزش هم در برخی نقاط کشور، مثل شهر بیرجند دیده می شود، که شهری پاکیزه و بدون زباله است. البته جاهایی هم داریم که اصول زیست محیطی را رعایت نمی کنند و چون به تخریب محیط زیست عادت کرده اند، دقت نمی کنند.روابط عمومی ها باید در این موارد ورود کنند و کار آگاه سازی، اطلاع رسانی و آموزشی انجام دهند.

وی تصریح کرد: اصل اول باید افزایش آگاهی های عمومی باشد، اگر در این حوزه موفق نباشیم، موفقیت‌های دیگر تاثیری در محیط زیست نخواهد داشت.

در ۶۰۰ نقطه زاگرس، جنگل ها در حال سوختن است

معاون رییس جمهور، در ادامه صحبت هایش بزرگ ترین مصیبت کشور را "بی آبی" دانست و گفت: موضوعات اقتصادی قابل حل است اما آنچه که حل نمی شود، تخریب و آلودگی‌هایی است که عادت شده است. گیاه و حیات وحش و جنگل ها به خاطر بی آبی از بین می رود. در ۶۰۰ نقطه زاگرس، جنگل ها در حال سوختن است و اینکه محیط بان و جنگل بان برود، آتش را خاموش کند که ممکن نیست . شاهد بودید که ساختمان پلاسکو در مرکز تهران سوخت و با این همه امکانات در تهران و کشور نتوانستیم برای آن کاری بکنیم. چگونه انتظار داریم که محیط بانان در ارتفاعات و بدون دسترسی به جاده و امکانات، آتش را خاموش کنند؟ در واقع، ما هیچ کاری نمی توانیم بکنیم. هورالعظیم همچنان می سوزد و ما برای اینکه آرامش روانی ایجاد کنیم، بالگرد برای خاموش کردن آتش فرستادیم اما دلایل اصلی ماندگار است و کسی به آنها توجه نمی کند.

آب را از محیط زیست گرفته‌ایم

وی ادامه داد: آب را از محیط زیست گرفته ایم . وقتی همه مراتع را شخم زدیم و گندم کاشتیم زمین را آماده فرسایش کردیم و باد و باران، خاک را از بین برد. دامی که برای خودکفایی گوشت پرورش دادیم و به مراتع فرستادیم، پوشش گیاهی را نابود کرد. جنگل‌های زاگرس ۴۰ سال است که ضعیف شده‌اند و فرسودگی باعث شده حتی میکروارگانیسم هایی که جنگل با آنها همزیست بوده، اکنون باعث بیماری درختان و خشکی شده که زمینه آتش سوزی را فراهم می کند.

کلانتری گفت: متاسفانه افتخار می کنیم که از عمق ۵۰۰ متری زمین آب برداشت می کنیم، اما این یعنی زمین را می کُشیم. آبهای فسیلی میلیون‌ها ساله را تمام کردیم، این تولید و توسعه نیست. اینها محیط زیست را از بین می برند. وقتی آموزش عمومی به مردم داده نمی شود، مردم فکر می کنند کار محیط زیست، فقط محیط بانی است.

وی ادامه داد: خبررسانی باید همراه با آگاه سازی و آموزش باشد. اگر فرد یا مجموعه ای در سازمان، زحمت می کشد و کاری می کند، اطلاع رسانی شود اما این اصل کار روابط عمومی نیست. اصل کار، افزایش اطلاعات عمومی مردم در حوزه محیط زیست است. این کار را در حفظ چند جانور خلاصه نکنید، البته اینها نمادهای محیط زیست هستند، اما محیط زیست، فقط اینها نیست. فراموش نکنید مردم اگر حافظ محیط زیست نباشند، سازمان به تنهایی نمی تواند کاری کند. چه خود ما، در کلّ سازمان، چه شما روابط عمومی ها و چه آحاد مردم، اگر حافظ محیط زیست نباشیم چند سال آینده در این سرزمین چیزی برای نسل بعد نیست. ما همین امروز منابع آب متولدان بیست سال دیگر را مصرف کرده‌ایم. منابع خاک و آب را از بین برده‌ایم.
️ به اسم‌حمایت از تولید ملی، از صنایع تخریب‌گر محیط زیست، حمایت نشود

وی با اشاره به صنعت خودروسازی داخلی، به عنوان صنعت آسیب‌زا و تخریب‌گر محیط زیست افزود: تولید ملی ارزش است، اما اگر ده برابر منفعتش ایجاد آسیب کند، دیگر ارزش نیست. در نتیجه، هزینه واقعی تولید، بسیار بالاتر از هزینه‌ای است که برای مملکت ایجاد می کند. اینکه به خاطر خودروهای پر مصرف و غیر استاندارد، هوا و محیط زیست را آلوده کنیم یا برای تولید گوشت، خاک و مرتع را از بین ببریم، ارزش نیست و ضد ارزش است و این موضوع باید برای مردم طرح و شفاف سازی شود.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی سازمان محیط زیست ،کلانتری در پایان خطاب به مدیران و کارشناسان روابط عمومی استان ها و ستاد سازمان حفاظت محیط زیست گفت: در حال حاضر، دانش بشر هر شش ماه دوبرابر می شود و تا چندی دیگر هر دو هفته یک بار، چند برابر می شود؛ شما باید خود را برای این انقلاب افزایش علم آماده کنید.

[najm134]

بحران‌های شهری در آمریکا؛

«زندگی در کثافت»: از مجسمه ترامپ که می‌گوید «روی من ادرار کن» تا «گشت مدفوع» در شهرهای آمریکا

در بحبوحه بحران مدفوع در پیاده‌روها و خیابان‌های شهرهای بزرگ آمریکا، اکنون مجسمه‌های نیمه‌تنه‌ای از ترامپ در نیویورک نصب شده که زیرش نوشته‌اند: «روی من ادرار کن».
سرویس جهان مشرق - آمریکایی‌ها طی سال‌های اخیر (مشخصاً از سال ۲۰۱۱ به این سو) با یک معضل شهری-اجتماعی مواجه شده‌اند که هر سال نسبت به سال گذشته وخیم‌تر می‌شود: «بحران مدفوع.» آمارهای عجیب و غریبی از این معضل وجود دارد که بعضی از آن‌ها باورکردنی نیستند. و البته واقعیت‌های جالبی هم در این‌باره وجود دارد که بیش‌تر شبیه به جوک هستند. مثلاً این‌که ساکنان آپارتمانی در شیکاگو، سال ۲۰۱۶ تصمیم گرفتند هر وقت یک تکه مدفوع سگ را پیدا کردند اقدام به «مدفوع‌شکافی» (کالبدشکافی مدفوع) کنند، یعنی آن را به آزمایشگاه ببرند و روی آن آزمایش دی‌ان‌ای انجام بدهند تا بفهمند متعلق به سگِ چه کسی است [۱] . فعلاً در همین حد توضیح بدهیم که مسئله صرفاً تقصیر سگ‌ها هم نیست.


مأموران شهری در حال شست‌وشوی پیاده‌رو؛ معضل پوپ به نوعی بزرگ‌ترین معضل ساکنان سان‌فرانسیسکو محسوب می‌شود


لازم به ذکر است که برای جلوگیری از استفاده مکرر از واژه کریه‌المنظر «مدفوع» در این گزارش، از این‌جا به بعد، از یکی از معادل‌های انگلیسی آن یعنی «پوپ» و یا معادل‌های دیگر استفاده می‌کنیم.


سان‌فرانسیسکو «پایتخت پوپ» آمریکا
پایگاه اینترنتی آمریکایی «ریلتی‌هاپ» طی گزارشی تحت عنوان «پی‌پی: بحران جدید شهری [۲] » به بررسی معضل وجود "پوپ" (مدفوع) در سطح خیابان‌های شهرهای بزرگ آمریکا و به طور خاص، شیکاگو، نیویورک و سان‌فرانسیسکو پرداخته است. در ابتدای این گزارش تصویرسازی دردناکی انجام شده است که البته ممکن است برای شما آن‌چنان آشنا نباشد:
همه ما تجربه‌اش را داریم: داری از یک عصر زیبا لذت می‌بری؛ شاید قدم‌زنان به سمت جایی می‌روی که قرار است با چند نفر از دوستانت شام بخورید؛ که یک‌هو...! در کسری از ثانیه، احساسات مختلفی به سمتت هجوم می‌آورند: عصبانیت، ناراحتی، شرمندگی، یا حتی شاید تهوع. پایین را نگاه می‌کنی و بله... پایت روی پوپ رفته است. بوی گندی می‌دهد، واقعاً گند. و البته حس ناخوشایند آن لحظه‌ای هم هست که پایت در پوپ فرو می‌رود. آن‌جاست که از خودت می‌پرسی: کدام ... بعد از آن‌که دوست پشمالوی کوچکش پوپ کرد، جایش را تمیز نمی‌کند؟


«کهنه‌سرباز بی‌خانمان؛ از سربازانتان حمایت کنید»؛ برخی سگ‌ها و بی‌خانمان‌ها را عوامل اصلی بحران پوپ در آمریکا می‌دانند

در ادامه گزارش می‌خوانیم:
متأسفانه، فضولات سگ، تنها نوع پوپ نیست که ما مجبوریم با آن دست و پنجه نرم کنیم. در بسیاری از شهرهای بزرگ، فضولات انسانی هم معضل بزرگی است. این واقعیت، روی دیگر و تاریک شهرهایی است که تا زمانی بسیار عالی به نظر می‌رسند که مجبور نشده‌اید مدتی در آن‌ها زندگی کنید. پوپ نه تنها یک آلاینده زیست‌محیطی بزرگ است، بلکه نشانه‌ای از پاکیزگی یک شهر هم هست که به نوبه خود، بخش بزرگی از اعتبار نام یک شهر را رقم می‌زند. بنابراین تعجبی ندارد که شهرهای سراسر جهان، از جمله نیویورک، مادرید و لندن، همگی راه‌هایی برای مقابله با بحران پوپ دارند؛ راه‌هایی مانند اِعمال جریمه برای پوپ و اجرای برنامه‌هایی برای تمیز کردن پیاده‌روها. با وجود همه این‌ها، متأسفانه هم‌چنان شاهد کلمه «پوپ» در تیترهای خبری هستیم و بی‌اختیار می‌پرسیم: «آیا بحران پوپ وارد مرحله کاملاً جدیدی شده است؟»



یکی از مأموران شهرداری در حال ضدعفونی کردن محل رفت‌وآمد مردم در سان‌فرانسیسکو

ریلتی‌هاپ برای پاسخ به این سؤال به سراغ آمارهای کاملاً رسمی رفته است. این پایگاه اینترنتی تعداد تماس‌هایی را در نظر گرفته است که برای شکایت درباره پوپ به شماره ۳۱۱ گرفته می‌شود. ۳۱۱ شماره تماسی است که شهروندان در بسیاری از شهرهای آمریکا می‌توانند از آن برای گزارش مشکلات شهری استفاده کنند. ریلتی‌هاپ آمار تماس‌ها با ۳۱۱ درباره معضل پوپ را در سه شهر بزرگ شیکاگو [۳] ، نیویورک [۴] و سان‌فرانسیسکو [۵] با برخی آمارهای دیگر ترکیب کرده و نتایج جالبی را به دست آورده است که برخی از آن‌ها از این قرارند:
سان‌فرانسیسکو پایتخت پوپ آمریکاست. در این شهر طی سال ۲۰۱۷ به ازای هر یک مایل مربع (حدوداً ۲/۶ کیلومتر مربع) مساحت، ۴۵۵/۸۹ مورد مشاهده پوپ در خیابان گزارش شده است. به این ترتیب، سال گذشته در سان‌فرانسیسکو [۶] به طور متوسط در هر ۵/۷ متر مربع مساحت، یک مورد پوپ روی زمین دیده و گزارش شده است. طبیعتاً آماری از موارد دیده‌شده اما گزارش‌نشده در دست نیست.
در شیکاگو [۷] ، نسبت مستقیم و هم‌بستگی مثبتی میان مالکیت خانه‌ها و تعداد شکایت‌های مرتبط با پوپ وجود دارد. یعنی هرچه تعداد خانه‌هایی که افراد در آن‌ها مالک هستند در یک محله بیش‌تر می‌شود، شکایت‌های بیش‌تری هم در زمینه معضل پوپ در آن محله به ثبت می‌رسد. هم‌چنین آمار در یکی از مناطق شیکاگو، نسبت معکوس و هم‌بستگی منفی معناداری را میان ارزش متوسط خانه‌ها و تعداد شکایت‌ها درباره پوپ نشان می‌دهد. یعنی هرچه قیمت خانه‌های یک محله بیش‌تر می‌شود، تعداد شکایت‌ها از وضعیت پوپ کم‌تر می‌شود.
در نیویورک [۸] ، هیچ رابطه مستقیمی میان مالکیت خانه‌ها در یک محله با تعداد شکایت‌ها درباره پوپ وجود ندارد، اما نسبت معکوس و معنادار میان ارزش متوسط خانه‌ها ​​و شکایت‌ها از معضل پوپ، در این شهر هم مشاهده می‌شود. در سال ۲۰۱۷ «برانکس» کثیف‌ترین محله نیویورک از نظر تعداد شکایت‌ها درباره پوپ به ازای هر کیلومتر مربع بوده است. این در حالی است که محله «منهتن» تا این لحظه از سال ۲۰۱۸ از نظر تعداد شکایت‌ها درباره معضل پوپ در سال جاری از برانکس جلو زده است. آمار تا ۳۱ آگوست امسال، حاکی از ثبت ۹/۶ شکایت به ازای هر ۲/۶ کیلومتر مربع در منهتن به طور متوسط است.
تا زمان نگارش این گزارش، سال ۲۰۱۷ در سان‌فرانسیسکو با ثبت ۲۰,۸۹۹ شکایت در زمینه پوپ، هم‌چنان رکورددار بدترین سال در زمینه شکایت‌های مرتبط با پوپ بوده است. با این حال، جای هیچ نگرانی نیست، چون مسیری که نمودارهای سال ۲۰۱۸ در پیش گرفته‌اند، نشان می‌دهد امسال به زودی رکورد سال قبل را خواهد شکست.



نمودار تعداد شکایت‌ها از پوپ در سان‌فرانسیسکو به تفکیک ماه‌های سال از سال ۲۰۱۱ تا هشت ماه نخست سال ۲۰۱۸

سان‌فرانسیسکو؛ از تنوع مناظر تا تهوع مدفوع
گزارش ریلتی‌هاپ به طور کاملاً مفصل آمار هر سه شهر شیکاگو، نیویورک و سان‌فرانسیسکو را بررسی و درباره آن‌ها نتیجه‌گیری کرده است، اما واقعیت این است که اگرچه شیکاگو مشهور به «شهر بادها»، پایتخت موش آمریکا [۹] هم هست و علاوه بر معضل فضولات سگ، با چالش موش هم مواجه است، و اگرچه نیویورک مشهور به «سیب بزرگ»، صدها هزار سگ [۱۰] و دست‌کم ۷۷ هزار بی‌خانمان دارد [۱۱] و بنابراین علاوه بر پوپ سگ، پوپ انسان هم یکی از معضل‌های نیویورک محسوب می‌شود، اما آمارهای این دو شهر در مقابل آمارهای سان‌فرانسیسکو رنگ می‌بازد و کسل‌کننده به نظر می‌آید. بنابراین در این گزارش، مستقیماً به سراغ آمارهای عجیب شهر سان‌فرانسیسکو می‌رویم.
وب‌سایت ریلتی‌هاپ توضیحات خود درباره سان‌فرانسیسکو را با جمله‌ای منتسب به «اسکار وایلد» شاعر و نمایش‌نامه‌نویس مشهور ایرلندی آغاز می‌کند: «عجیب است، اما هر کس که ناپدید می‌شود، می‌گویند در سان‌فرانسیسکو است.» این پایگاه آمریکایی سپس ادامه می‌دهد:

واقعیت هم همین است که سان‌فرانسیسکو با آب و هوا، مناظر و تنوعی که دارد یکی از زیباترین شهرهای آمریکاست. با این وجود، هر شهر یک روی تاریک هم دارد و سان‌فرانسیسکو نیز از این قاعده مستثنی نیست. این شهر، همان اندازه که کوچک است، غرق در پوپ هم هست؛ هم پوپ سگ و هم پوپ انسان. طبق گزارش اداره حیوانات سان‌فرانسیسکو، حدود ۱۲۰ هزار سگ (به صورت رسمی و ثبت‌شده) در سان‌فرانسیسکو وجود دارد و این یعنی این شهر یکی از سگ‌دوست‌ترین شهرهای آمریکاست. با این حال، سان‌فرانسیسکو علاوه بر دوستان پشمالوی ما، میزبان بیش از ۷۰۰۰ بی‌خانمان نیز هست. اگرچه شاید در نگاه اول، این آمار از نیویورک یا لس‌آنجلس خیلی بهتر به نظر برسد، اما واقعیت این است که عدم برخورداری سان‌فرانسیسکو از پناهگاه‌های مختص بی‌خانمان‌ها و نبود یک سیستم خوب برای برخورد با این معضل [۱۲] ، این شهر را در معرض خطر قرار داده است.


«زویلا سوریانو» با فوت شوهرش همه چیزش را از دست داد و پس از فروش خانه‌اش برای پرداخت هزینه کفن و دفن پسرش، بی‌خانمان شد

در همین‌باره بخوانید:
یک چهارم بی‌خانمان‌های آمریکا کودکان زیر ۱۸ سالند/ رشد ۸۵ درصدی چادرخواب‌های لس‌آنجلس
نیم میلیون کودک بی‌خانمان‌ در ثروتمندترین ایالت آمریکا
خیابان‌گردی بی‌خانمان‌های کشور فرصت‌ها

یک نکته عجیب هم در مورد سان‌فرانسیسکو وجود دارد که دقیقاً عکس شیکاگو و نیویورک است. گزارش ریلتی‌هاپ در همین‌باره می‌نویسد:
مفهوم «زندگی در کثافت» برای ساکنان سان‌فرانسیسکو اکنون معنای کاملاً [ملموس و] جدیدی پیدا کرده است. نقشه زیر، میزان فرو رفتن محله‌های مختلف سان‌فرانسیسکو به زیر پوپ را نشان می‌دهد. نکته این‌جاست که بر خلاف آن‌چه در شیکاگو و نیویورک می‌بینیم (یعنی تمیزتر بودن مرکز این دو شهر و کثیف‌تر بودن محله‌های حاشیه‌ای آن‌ها)، متأسفانه، در سان‌فرانسیسکو، مرکز شهر پوشیده از پوپ است و محله‌هایی که از مرکز شهر فاصله دارند، شکایت‌های کم‌تری هم در این‌باره داشته‌اند (البته به استثنای محله پارک گلدن گیت).


نقشه پوپ سان‌فرانسیسکو (هرچه پررنگ‌تر، پوپ بیش‌تر)


بحران مدفوع در سان‌فرانسیسکو؛ هر سال دریغ از پارسال
چنان‌که گزارش پایگاه ریلتی‌هاپ نشان می‌دهد، کثیف‌ترین محله‌های سان‌فرانسیسکو از نظر تعداد شکایت‌های مرتبط با پوپ از این قرارند:
محله پارک گلدن گیت: این محله هر سال به طور متوسط و به ازای هر ده هزار خانواده، ۳۲۱۸/۷۵ مورد شکایت درباره پوپ را ثبت می‌کند که باورنکردنی است. البته درباره آمار این محله باید اشاره کرد که پارک گلدن گیت مساحت نسبتاً بزرگی دارد، اما تنها ۴۰ خانه مسکونی در آن واقع شده است. بنابراین آمار ۲۳ مورد شکایت در سال ۲۰۱۷، به نسبت ۴۰ خانوار موجب شده تا آمار متوسط این منطقه به این اندازه عجیب و غریب شود. در عین حال، طی هشت ماه اول سال ۲۰۱۸ (ابتدای ژانویه تا انتهای آگوست)، تعداد شکایت‌ها در این محله درباره پوپ به عدد ۲۸ رسیده است که از آمار کل سال ۲۰۱۷ نیز بیش‌تر است.
محله جنوب بازار: این محله در شمال شرقی سان‌فرانسیسکو واقع شده و هر سال به طور متوسط به ازای هر ده هزار خانوار، ۲۴۹۲/۹۰ مورد شکایت مربوط به مشاهده پوپ در خیابان‌های آن ثبت می‌شود. این محله طی سال ۲۰۱۷ شاهد ثبت ۴۴۳۶ مورد شکایت در این خصوص بوده و از ابتدای سال ۲۰۱۸ تا انتهای ماه آگوست نیز ساکنان آن ۳۷۸۲ مرتبه در این‌باره با شماره ۳۱۱ تماس گرفته و ابراز نارضایتی کرده‌اند.
تندرلوین: همسایه شمال غربی محله جنوب بازار، محله تندرلوین است که هر ساله به ازای هر ده هزار خانواده، شاهد ثبت ۲۲۷۲/۶۱ مورد شکایت درباره پوپ است. ساکنان این محله نسبتاً کوچک، سال ۲۰۱۷ برای شکایت از بحران پوپ در محله‌شان ۴۰۳۵ بار با ۳۱۱ تماس گرفتند و طی هشت ماه نخست سال جاری میلادی نیز ۲۲۱۱ بار دست به این کار زده‌اند.
ریلتی‌هاپ در پاسخ به این سؤال که آیا بحران پوپ در سان‌فرانسیسکو طی سال‌های اخیر رو به وخامت هم گذاشته است یا خیر، مؤکداً می‌نویسد:
بله، بله، بله. نمودار زیر تعداد شکایت‌ها درباره پوپ را از سال ۲۰۱۱ تا سال ۲۰۱۸ نشان می‌دهد و ثابت می‌کند که این رقم از ۵۶۰۶ مورد در سال ۲۰۱۱، به بیش از سه و نیم برابر در سال ۲۰۱۷، یعنی رقم ۲۰,۸۹۹ شکایت رسیده و سان‌فرانسیسکو را پایتخت پوپ آمریکا کرده است. از ابتدای سال ۲۰۱۸ تا پایان ماه آگوست این سال، ساکنان سان‌فرانسیسکو ۱۶,۳۱۹ بار از دیدن پوپ در مکان‌های عمومی شکایت کرده‌اند و اگر این شهر با همین سرعت کنونی در معضل پوپ خود فرو برود، این احتمال کاملاً وجود دارد که تا انتهای سال جاری، سان‌فرانسیسکو یک بار دیگر رکورد خودش را بشکند.


تعداد شکایت‌ها از پوپ در سان‌فرانسیسکو بین از سال ۲۰۱۱ تا هشت ماه اول سال ۲۰۱۸

«گشت پوپ» و معضلات دیگر سان‌فرانسیسکو
ریلتی‌هاپ هم‌چنین اشاره می‌کند که اکنون باید دید آیا «گشت پوپ» می‌تواند کمکی به حل این معضل در سان‌فرانسیسکو بکند یا خیر. اشاره این پایگاه اینترنتی به مسئله استخدام افرادی در اداره خدمات عمومی سان‌فرانسیسکو است که کار آن‌ها ضدعفونی کردن و شست‌وشوی پیاده‌روهای این شهر است. مسئله بی‌خانمان‌ها و پوپ انسانی در سان‌فرانسیسکو آن‌قدر بغرنج شده که بخشی از بودجه ۱۱ میلیارد دلاری شهرداری سان‌فرانسیسکو رسماً به این موضوع اختصاص داده شده است [۱۳] . روزنامه «سان‌فرانسیسکو کرانیکل» در معرفی گشت پوپ می‌نویسد: «در شهری که پیاده‌روهای کثیف شکایت «شماره یک» بسیاری از شهروندان هستند، اکنون شورای شهر راهی برای برخورد با معضل «شماره دو» [اشاره به پوپ] پیدا کرده است [۱۴] .» چنان‌که این روزنامه توضیح می‌دهد، وظیفه این حقوق‌بگیران آن است که «پیدا کردن و شستن تکه‌های پوپ قبل از آن‌که یکی از شهروندان اقدام به شکایت درباره آن‌ها بکند.»
مسئله «گشت پوپ» در سان‌فرانسیسکو آن‌قدر عجیب و غریب است که مجله «تایم» آمریکا هم دو ماه پیش (آگوست ۲۰۱۸) به سراغ این موضوع رفت و از تخصیص بیش از ۱ میلیون دلار بودجه شهری برای ساخت دست‌شویی‌های عمومی جدید و افزایش ساعت کار دست‌شویی‌های کنونی و همین‌طور اختصاص بیش از ۳ میلیون دلار بودجه به استخدام «خیابان‌شو»های جدید نوشت [۱۵] . اما موضوع این‌جاست که معضل سان‌فرانسیسکو فقط پوپ سگ و پوپ انسان هم نیست. گزارش‌ها حاکی از موارد دیگری هم هست که ساکنان این شهر را به شکایت‌های مکرر درباره کثیفی پیاده‌روها و خیابان‌های شهرشان وادار کرده است. به عنوان نمونه، یکی از مواردی که شهروندان سان‌فرانسیسکو از آن شکایت دارند، سُرنگ‌های استفاده‌شده‌ای است که در سطح پیاده‌روها و خیابان‌های سان‌فرانسیسکو به وفور یافت می‌شود [۱۶] . البته شهرداری سان‌فرانسیسکو برای این معضل هم راه‌حلی اندیشیده و ۷۵۰ هزار دلار از بودجه شهر را به استخدام افرادی اختصاص داده است که قرار است این سرنگ‌ها را جمع‌آوری کنند.


وفور سرنگ‌های استفاده‌شده در خیابان‌های سان‌فرانسیسکو نیز یکی دیگر از مواردی است که ساکنان این شهر را به ستوه آورده است

در همین‌باره بخوانید:
هر ۱۹ دقیقه یک نوزاد معتاد به مواد مخدر در آمریکا به دنیا می‌آید
کشوری با کم‌تر از پنج درصد جمعیت جهان ۸۰ درصد آرام‌بخش‌های دنیا را مصرف می‌کند
تمام کودکان زیر ۶ سال در «فلینت» تا پایان عمر دچار عارضه مغزی خواهند بود

یکی از مشکلات دیگر سان‌فرانسیسکو که البته پیش‌تر هم به آن اشاره شد، آب و هوای خوب این شهر است. ریلتی‌هاپ در همین‌باره توضیح می‌دهد که با توجه به این‌که سان‌فرانسیسکو تقریباً در تمام سال، آب و هوای خوبی دارد، بر خلاف شیکاگو و نیویورک، در این شهر تعداد شکایت‌ها درباره پوپ در تمام ماه‌های سال به شکل عادلانه‌تری توزیع شده‌اند. به عبارت دیگر، در حالی که هم شیکاگو و هم نیویورک زمستان‌های سرد و برف‌های سنگینی را تجربه می‌کنند، اوضاع در سان‌فرانسیسکو مناسب‌تر است و بنابراین در تمام سال معضل پوپ از خیابان‌های این شهر رخت برنمی‌بندد. البته نکته مهم درباره ماه آگوست سال جاری، رکورددار بودن آن بین ماه‌های آگوست از سال ۲۰۱۱ تا کنون است که احتمالاً همین مسئله منجر به بروز پدیده گشت پوپ در این ماه هم شده است.

ماجرای مجسمه «روی من ادرار کن»: آیا همه چیز تقصیر ترامپ است؟
شکی نیست که معضل پوپ در خیابان‌های برخی از شهرهای بزرگ آمریکا، معضل بزرگ و زشتی است. اما آیا دونالد ترامپ در این‌باره مقصر است؟ بعید به نظر می‌آید کسی تا کنون معضل پوپ در آمریکا را مستقیماً به ترامپ ارتباط داده باشد، اما بد نیست بدانید طی چند روز گذشته، «هنرمندی» به نام «فیل گیبل»، در اقدامی ظاهراً بی‌ارتباط با معضل پوپ در آمریکا، چندین مجسمه کوچک از نیم‌تنه دونالد ترامپ را ساخته و با برچسب «روی من ادرار کن» در چندین نقطه منطقه بروکلین در نیویورک در پیاده‌رو نصب کرده است [۱۷] .


این روزها در محله بروکلین نیویورک، مجسمه‌های نیم‌تنه ترامپ نصب شده‌اند که زیر آن‌ها نوشته «روی من ادرار کن»

این اقدام گیبل از یک سو طرف‌دارانی پیدا کرده است که آن را خنده‌دار و جالب دانسته و حتی از او تشکر کرده‌اند، و از سوی دیگر، منتقدانی که (چه دموکرات و چه جمهوری‌خواه) از او به خاطر ساختن مجسمه‌ها انتقاد نموده‌اند. با این حال، خود گیبل می‌گوید این مجسمه‌ها را به عنوان راهی برای «شخصاً تحقیر کردن دونالد ترامپ» ساخته و در محله نصب کرده است. این به‌اصطلاح هنرمند نیویورکی حتی می‌گوید روی مجسمه‌ها نوعی اسپری تربیت سگ هم پاشیده است تا سگ‌ها به سمت آن جلب شوند و روی آن ادرار کنند. البته این بدان معنا نیست که انسان‌ها نمی‌توانند این کار را انجام بدهند [۱۸] .




[۱] Chicago apartment building using DNA testing to catch dog poop scofflaws Link
[۲] Doo-Doo, the New Urban Crisis Link
[۳] Chicago Poop Complaints Link
[۴] 311 Service Requests from 2010 to Present Link
[۵] 311 Cases Link
[۶] San Francisco Neighborhoods Socio-Economic Profiles - American Community Survey 2010–2014 Link
[۷] Spreadsheet: 2010 Census Data Summarized Link
[۸] Demographics and profiles at the Neighborhood Tabulation Area (NTA) level Link
[۹] Chicago's Rat Complaints Continue to Grow Link
[۱۰] Health Department Announces 2015’s Most Popular Dog Names Link
[۱۱] The 2017 Annual Homeless Assessment Report (AHAR) to Congress Link
[۱۲] A better model, a better result? Link
[۱۳] SF’s record budget focuses on saving lives, cleaning streets, improving Muni Link
[۱۴] It’s no laughing matter — SF forming Poop Patrol to keep sidewalks clean Link
[۱۵] San Francisco to Launch 'Poop Patrol' to Clean Up Streets Amid Homelessness Crisis Link
[۱۶] SF to get team dedicated to clearing used needles from city’s streets Link
[۱۷] Trump ‘Pee On Me’ Statues Appear in Brooklyn Link
[۱۸] You or Your Dog Can Now Pee All Over Trump Thanks to These Statues Link

[pejuhesh232]

آیا لباس‌های ما زمین را نابود می‌کند؟

مثل بیشتر آدم‌ها، استیسی دولی عاشق مد است.

او می‌گوید: "برای من خرید ‌درمانی است، خرید کردن راهی است برای تمدّد اعصاب، من لباسی می‌خرم و آن را به خانه می‌برم و می‌پوشم و با آن یک خروار عکس می‌گیرم".

اما امروزه در دنیایی که مد به سرعت عوض می‌شود و در شرایطی که فروشگاه‌های بزرگ، مجموعه‌های خود را نه فصلی بلکه هفتگی عوض می‌کنند، امکان دارد که خرید کردن بیش از پیش اعتیاد‌آور شود.

مردم معمولاً بیش از آنچه نیاز دارند لباس می‌خرند، فقط برای آنکه با آخرین مد همراه باشند و استیسی هم که عاشق این است که ببیند فروشگاه‌های محبوبش چه لباس‌های تازه‌ای آورده‌اند، یکی از همین افراد است.

لوسی سیگل، روزنامه‌نگار حوزهٔ محیط‌‌‌ زیست توضیح می‌دهد:" تغییرات شتابناک دنیای مد ما را وسوسه می‌کند تا بیش از نیازمان لباس بخریم، این سیستم‌های تولیدی هستند که حجم بالایی از لباس را به بازار می‌فرستند".

هر چه بیشتر فروشگاه‌ها، نمونه‌هایی مشابه آنچه در نمایش‌های مد ارائه می‌شود را با قیمتی ارزان به ما عرضه کنند، بیشتر ترغیب می‌شویم تا خودمان را با ظاهر و البته لباس‌‌های مدل‌ها، هماهنگ کنیم.

بزرگ‌ترین مشکل این ماجرا صدمه و آسیبی است که به محیط‌ زیست وارد می‌شود، چنان‌که استیسی در مستند جدید خود، "راز‌های کثیف دنیای مد"، در مورد آن تحقیق کرده است. در این فیلم او به تأثیر تکان‌دهندهٔ اشتهای سیری‌ناپذیر ما به پوشاک ارزان در سراسر جهان می‌پردازد.



اخیراً مطرح شده است که صنعت مد و پوشاک یکی از پنج صنعت بسیار آلوده‌کننده در سراسر جهان است و در ردیف صنعت نفت قرار می‌گیرد.

استیسی می‌گوید: "به نظر من سر‌سام‌آور است".

لوسی توضیح می‌دهد: "در سراسر جهان ما سالانه بیش از ۱۰۰ میلیارد لباس نو از الیاف و پارچه‌های نو تولید می‌کنیم و کرهٔ زمین گنجایش چنین حجمی را ندارد".

پنبه یا نخ که بیشترین الیاف مورد مصرف در تولید پوشاک در اروپا و ۴۳‌درصد از کل پوشاک به فروش رفته است، ممکن است به اندازهٔ زغال‌سنگ و نفت، آلوده‌کنندهٔ محیط زیست به نظر نیاید اما جریان تولید که شامل استفاده از آفت‌کش‌ها و کود‌های شیمیایی در مزارع پنبه و رنگ‌های سمی در فرآیند تولید و مقدار بسیار زیاد منابع طبیعی مثل آب که استفاده می‌شود، باعث صدمات قابل‌توجهی خواهد شد.

در آزمایشی که در این فیلم مستند نشان داده می‌شود، استیسی به ما می‌گوید که برای کاشت پنبهٔ مورد نیاز در تولید یک شلوار جین، بیش از ۱۵۰۰۰ لیتر آب مصرف می‌شود. او می‌گوید:" من هیچوقت تصور نمی‌کردم که تولید پوشاک ممکن است ربطی با آلودگی محیط ‌زیست داشته باشد".

نکتهٔ مهم دیگری که در صنعت تولید پوشاک ارزان باید در نظر بگیریم، مقدار زیاد مواد شیمیایی مازاد است که در فرآیند تولید دور ریخته می‌شود

استیسی در سفرش به قزاقستان، کشوری که به خاطر تولید پنبه تحت تاثیر قرار گرفته است، دریافت که تا چه حد مد و صنعت پوشاک ممکن است به محیط زیست آسیب برساند.

در سال‌ ۱۹۶۰، دریاچهٔ آرال که در این کشور قرار دارد حدود ۶۸۰۰۰ کیلومتر مربع از خاک این کشور را در بر می‌گرفت، این دریاچه یکی از بزرگ‌ترین دریاچه‌های جهان بود و پر از ماهی، حیات‌وحش و جاذبه‌ای کم‌نظیر برای گردشگران بود اما از سال ۱۹۶۰ تا‌کنون، به دلیل کشت پنبه، این دریاچه روز‌به‌روز کوچک‌تر شده است.

در این سفر، استیسی با ماشین از جاده‌هایی که روزی بستر دریاچه بودند و حالا فقط خاک آن مانده بود، عبور کرد.

آبی در دریاچه نمانده بود و همه‌جا مثل صحرا خشک بود. چون مسیر آمودریا، یکی از رود‌هایی که به این دریاچه می‌ریخت را به سوی مزارع تولید پنبه کج کرده بودند و همه آب رود را پیش از آنکه بتواند به دریاچه برسد، مصرف می‌کردند.

استیسی در حالی که بر زمینی که زمانی بستر دریاچهٔ آرال بوده و اکنون خشک شده است و شتر‌ها در آن می‌چرند، ایستاده است، می‌گوید: "شما نمی‌توانید عظمت فاجعه را دریابید مگر آنکه آن وضعیت را از نزدیک ببینید. من حس می‌کنم که به‌ خوبی می‌دانم پلاستیک چه بر سر زمین می‌آورد ما هر روز در این مورد حرف می‌زنیم اما آیا می‌دانستم که پنبه می‌تواند چه بلایی بر سر زمین بیاورد؟ البته که نمی‌دانستم. اصلاً فکرش را هم نمی‌کردم".

اندونزی یکی از بزرگ‌ترین قطب‌های تولید پوشاک در جهان است. بر کنارهٔ رودخانهٔ سیتاروم بیش از ۴۰۰ کارخانه قرار دارد و فعالان محیط ‌زیست می‌گویند بسیاری از آنها هر روزه مواد زائد سمی کارخانه را در آبراهه‌های منطقه می‌ریزند.

دکتر سوناردی، سم‌شناس‌زیست‌محیطی، آب این رود‌خانه را آزمایش کرده است و دریافته است که میزان مواد سمی مثل جیوه، کادمیوم، سرب و ارسنیک موجود در آب‌های محلی که اهالی از آن برای حمام و شستن لباس استفاده می‌کنند، بسیار بالاست.


آلودگی آب رودخانه در اندونزی

استیسی به تأثیر مخرب تولید‌کننده‌های بزرگ پوشاک دیگر در جهان اشاره می‌کند و می‌گوید:"از دید من، این یک فاجعهٔ کامل است و باید به خاطر داشت که اندونزی حتی یکی از پنج (کشورتولید‌کنندهٔ پوشاک) در سطح جهان نیست. من از تصورش هم وحشت می‌کنم. دشوار است که باور کنم لباس‌هایی که می‌پوشم می‌تواند اینقدر به محیط زیست آسیب بزند. حالا خوب می‌دانم که تا چه حد صنعت می‌تواند تهدیدی برای سیارهٔ زمین باشد".

بی‌بی‌سی تلاش کرد تا با نمایندگان مارک‌های مشهوری مثل زارا، ایسوس، مارکز‌اند‌ اسپنسر، مونسون، نکست و ریور‌آیلند تماس برقرار کند اما همه آنها ازتماس و گفتگو سر‌ باز زدند.

بعضی از مارک‌های پوشاک و مد هم در تلاش هستند تا این مشکل را حل کنند.

پاول دلینگر، مدیر نوآوری محصول جهانی جین‌های لیوایز، به استیسی گفت:"ما تلاش می‌کنیم میزان مصرف آب را در تولید پنبهٔ مصرفی خود کاهش دهیم. ما بر راهکار استفاده از پارچه‌های کهنه و حل کردن شیمیایی آنها و تبدیل‌شان به الیاف جدید که همانند پنبه باشند، کار می‌کنیم. فرآیندی که امیدواریم هیچ اثر منفی بر منابع آب نداشته باشد".

اما تا دگرگونی اساسی هنوز راه درازی مانده است. دلینگر می‌گوید:"این صنعت عظیمی است و چنان گستردگی یافته است که تغییر مؤثر در آن تقریباً غیر‌ممکن است. بخصوص وقتی ذائقهٔ بازار تمایلی به دگرگونی نداشته باشد، اما باید راه‌حل قانونی و سامان‌‌دهنده‌ای باشد". به عبارت دیگر، مارک‌های پوشاک بیشتری باید در راه تولید محصولات سازگار با محیط زیست وارد عمل شوند اما نقش دولت هم در این میان به‌جای خود محفوظ است.

به بریتانیا باز‌می‌گردیم، مایکل گوو، وزیر محیط زیست، غذا و امورروستایی به بی‌بی‌سی گفت که او از"هر ایده و نظری که اثر آلاینده‌ها و پس‌ماند‌ها را بر اقیانوس‌ها و محیط‌ زیست کاهش دهد، استقبال می‌کند".

او هم‌چنین افزود: "ما اکنون موفق به کاهش زباله‌های کیسه‌های پلاستیکی و ریز‌دانه‌ها شده‌ایم، مقدار پوشاکی که دور ریخته می‌شود رو به کاهش است و ما از پژوهش‌هایی برای یافتن راه‌های جدید مقابله با میکرو‌پلاستیک‌ها پشتیبانی می‌کنیم، اما هنوز کارهای بسیاری مانده است".

در سال‌های اخیر پلاستیک یکی از ملاحظات مهم شده است اما فعالان محیط‌زیست نگرانند که آلوده‌کننده‌های دیگر محیط زیست مانند صنعت پوشاک در این میان نادیده گرفته شوند. در ماه ژوئن امسال اعضای پارلمان بریتانیا تحقیقی برای بررسی اثر تغییر سریع مد بر محیط زیست به راه انداختند، اما هنوز یافته‌ها و نتایج این تحقیق منتشر نشده است.



نوآمی اسمارت امیدوار است که بتواند هوادارانش را به استفادهٔ کمتر مد سریع تشویق کند

بنا به نظر نوآمی اسمارت، یکی از تأثیر‌گذاران عرصهٔ مد، این است که نگرش افراد را در مورد خرید مد سریع دگرگون کرد. او هم پس از گفتگو با استیسی از تأثیر مخرب و هولناک مد و پوشاک بر محیط زیست حیرت کرد. حال او امیدوار است که بتواند هوادارانش را به استفادهٔ کمتر مد سریع تشویق کند.

او گفت:" به جای اینکه مستقیم به سراغ فروشندگان بروم، من با مخاطبانم وارد گفتگو شدم. به عنوان مصرف‌کننده، باید نگرش‌مان را تغییر دهیم. حسن کاری که می‌توانم انجام دهم این است که می‌توانم مخاطبانم را با خود به سفر (کشف زیست‌محیطی مد) ببرم. می‌توانم به آنها بگویم که می‌شود لباسی را بیش از یک بار پوشید و هم‌چنین می‌توان لباس‌ها را با دوستان معاوضه کرد و از این مهم‌تر اینکه بیایید در این زمینه با هم حرف بزنیم؛ ما چه کاری می‌توانیم بکنیم تا نسبت به محیط اطراف‌مان هشیار‌تر و مسئول‌تر باشیم؟"

استیسی می‌گوید:" از طرف خودم اگر بگویم دیگر لباس نمی‌خرم کاملاً دروغ گفته‌ام، اما حالا خوب می‌دانم که به عنوان مصرف‌کننده چه نقش تعیین‌کننده‌ای در این ماجرا دارم".

"پولی که ما برای خرید لباس می‌پردازیم قیمت واقعی آن نیست، قیمت واقعی آن میلیون‌ها گالن آب پاکیزه است که برای تهیهٔ پارچه به کار رفته است یا میلیون‌ها گالن آب شیرین است که با مواد شیمیایی برای رنگ کردن پارچه آلوده شده است".

" این موقعیتی است که لازم است به آن توجه شود و خیلی سریع هم توجه شود. باید همین حالا به ضرورت و فوریت آن آگاه شویم چون صادقانه بگویم، زمان زیادی نداریم".

[pejuhesh232]

شبکه فاضلاب، تهران را می‌بلعد!

پدیده فرونشست‌ها با وجود بی‌اعتنایی مسئولان همچنان تهران را تهدید می‌کنند تا جایی که فرودگاه بین‌المللی امام را نشانه رفته‌اند.

به گزارش ایسنا، «ایران» در ادامه نوشت: برای قطار سراسری جنوب به‌شمال در ورامین نقشه شومی در سردارند. زمین‌شناسان تنها راه نجات پایتخت از فرونشست‌های خزنده را نفوذ پذیرکردن شهر می‌دانند؛ چیزی که «جواد بلورچی» زمین‌شناس، مشاور و سخنگوی سابق سازمان زمین‌شناسی از آن به «شهر نفوذ» نام می‌برد. او می‌گوید: «تمام تهرانی‌هایی که آب باران را به شبکه فاضلاب می‌فرستند، مجرم هستند. این باران باید با چاه جذبی به خاک نفود کند.» تهران براساس گزارش سازمان زمین‌شناسی سالی ۳۶ سانتیمتر فرونشست می‌کند.

بلورچی می‌گوید: «فرونشست تهران در ۱۲ سال گذشته دو برابر شده است. سال ۸۴ فرونشست ۱۷ سانتیمتربود.»

به گفته او باوجود خیزش فرونشست‌ها در دشت تهران هیچ کس مسأله را جدی نمی‌گیرد. بلورچی نسخه سختی را برای نجات تهران از فرونشست‌هایی که ممکن است یک روز صبح یک بخش از شهر را ببلعد می‌نویسد.

او می‌گوید: «شهر نفوذ را تنها زمانی می‌توان از دل تهران سنگی- سیمانی بیرون کشید که مسیرهای طبیعی رودخانه‌های تهران باز شود.» این مسیرها با برج سازی‌ها در یکی دو دهه گذشته کور شده‌اند!

«محمد درویش» کارشناس بیابان‌زدایی نیز براساس آمار سازمان زمین‌شناسی می‌گوید: «میزان فرونشست تهران از کل دنیا بیشتر است. ما (ایران) رکورددار بالاترین فرونشست‌ها در منطقه هستیم.»

او هم انگشت اتهام را به سمت «سدسازان» می‌کشاند و می‌گوید: «روی تمام رودخانه‌های منتهی به حوزه دریاچه نمک سد ساخته‌اند.»

به گفته درویش حوزه دریاچه نمک ۱۰ میلیون هکتار است که توسط رودخانه‌های «کرج»، «جاجرود» و «خررود» از سمت قزوین، «قم رود» از سمت قم و چند رودخانه از سمت همدان وارد دریاچه نمک می‌شود.

او بزرگ‌ترین فرونشست را متعلق به منطقه جنوب غرب تهران می‌داند و می‌گوید: «در دشت شهریار تا ۳۶ سانتیمتر گزارش شده.»

درویش دشت معین‌آباد ورامین را هم یکی از مناطق بحرانی فرونشست تهران می‌داند و می‌گوید: «این درحالی است که ما یک دهه پیش در این دشت، مشکلِ خیز آب داشتیم و وزارت نیرو از میدان خراسان آب را بیرون می‌کشید. اما الان آبی وجود ندارد. دکل‌های انتقال برق کج شده‌اند.»

به گفته درویش مسئولان تازه به این نتیجه رسیده‌اند که چند دهه گذشته اکولوژیست‌ها درست می‌گفتند که وسعت ۷۵۰ کیلومتری تهران ظرفیت سکونت دو ونیم تا سه میلیون نفر را دارد. هرچند این نتیجه هم عملکرد مسئولان را تغییر نداده است!

معاون سابق سازمان محیط زیست می‌گوید: «گزارش‌هایی به شهرداری شهرری رسیده که خانه‌ها در معرض نشست قرار دارند. درب اتاق‌ها و آشپزخانه بسته نمی‌شود.»

او هشدار می‌دهد که این شرایط می‌تواند خسارت زلزله‌های احتمالی را افزایش دهد.

درویش درباره وضعیت فرونشست‌ها در منطقه ۲۲ تهران هم می‌گوید:«ما در مؤسسه تحقیقاتی سازمان جنگل‌ها (باغ گیاه‌شناسی) براساس اسناد موجود در سال ۴۵، ۶ چاه برای آبیاری داشته‌ایم. آن زمان عمق چاه‌ها به ۶۰ متر می‌رسید. در سال ۵۷ عمق چاه به ۸۰ متر رسید. حالا سه چاه هم خشک شده و برای رسیدن به آب تا ۲۰۰ متر کف شکنی کردیم.»

به گفته او از دریاچه استادیوم آزادی تا وردآورد بین ۷ تا ۱۷ سانتیمتر فرونشست اتفاق افتاده است. او خبر بد دیگری هم دارد. در این منطقه همچنان ساخت و ساز وجود دارد و هنوز بخشی از جمعیت در این واحدها ساکن نشده‌اند.

درویش بحث را به سمت شکایت مداوم ساکنان برج‌های اطراف دریاچه چیتگر درباره بوی فاضلاب می‌برد و می‌گوید: «چون ساخت‌وسازها با عجله در حال وقوع است، هیچ کس به زیرساخت‌ها فکر نمی‌کند.»

او برج‌سازی در همت و حکیم را هم مثل چیتگر بسیار بحرانی می‌داند و نسبت به آن هشدار می‌دهد.

بلورچی، زمین‌شناس هم اعتقاد دارد مهم‌ترین فرونشست‌ها در زمین‌های کشاورزی در حال وقوع است اما کسی به آن توجه نمی‌کند.

او بخشی از ماجرا را زیر سر تراکم فروشی و بلندمرتبه‌سازی می‌داند و هشدار می‌دهد که «همه آبخوان‌ها دارد از بین می‌رود.»

مرگ آبخوان‌ها یعنی مرگ تهران!

بلورچی می‌گوید: «منابع طبیعی فکر می‌کند با بستن چند چاه می‌توان فرونشست را مدیریت کرد اما باوجود هزینه‌های چند هزارمیلیاردتومانی دشت تهران دارد می‌میرد.»

او اعتقاد دارد که نصب کنتور هوشمند نمی‌تواند پایتخت را از سقوط در دل خاک نجات بدهد.

این زمین‌شناس درباره وضعیت فرونشست‌ها در فرودگاه امام خمینی هم می‌گوید: «نرخ فرونشست در این فرودگاه بالا نیست اما با توجه به کارکرد فرودگاه، هر ترکی می‌تواند به ایجاد خسارت منجر شود، بنابراین باید مدام پایش شود.»

او از اتفاقی که در خیابان مولوی می‌افتد به‌عنوان «فروریزش» یاد می‌کند و می‌گوید فروریزش‌ها در این منطقه ربطی به فرونشست‌های دشت تهران ندارد.

او تأکید می‌کند: «در این منطقه یا سقف قنات ریزش کرده یا نتیجه دستکاری در سیستم فاضلاب شهر است.»

به گفته او فروریزش‌ها چون در شهر اتفاق می‌افتد به چشم می‌آید اما هیچ کس توجهی به از بین رفتن‌ دشت‌ها و آبخوان‌هایش ندارد.

سخنگوی سابق سازمان زمین‌شناسی مهم‌ترین مناطق تهران که در معرض فرونشست قرار دارد را اسلامشهر، شهریار، چهاردانگه، احمدآباد مستوفی، ورامین و.. می‌داند و می‌گوید: «اگر همین امروز راهکارهای عملی را برای کنترل فرونشست شروع کنیم، ۱۵ سال دیگر نتیجه آن را می‌بینیم.»

او همین موضوع را یکی از دلایل بی‌توجهی مدیران به موضوع می‌داند ومی گوید: «چون در دوره مدیریتشان نه اثر فرونشست را به شکل جدی می‌بینند ونه نتیجه عملکرد مثبت آن را، بنابراین کاری هم انجام نمی‌دهند.»

او هشدار می‌دهد: «۶۰ درصد آب کشور از آب‌های زیرزمینی تأمین می‌شود، اگر از بین برود کشور با بحرانی غیرقابل جبران روبه‌رو می‌شود.»

بلورچی اولین و مؤثرترین حمله به دشت تهران را ساخت سد روی رودخانه کرج می‌داند و می‌گوید: «شهر تهران را با سیمان، بتن و آسفالت پوشاندیم و جلوی نفوذ آب را گرفتیم.»

به گفته این زمین‌شناس یک مدتی با چاه فاضلاب این کمبود جبران می‌شد اما الان با شبکه فاضلاب جلوی پدیده نفوذ به طور کلی گرفته شده است.

او شهرنفوذ را مهم‌ترین راهکار برای تهران می‌داند و نخستین ایراد را به سمت شبکه فاضلاب می‌برد و می‌گوید: «امروز بسیاری از خانواده‌ها آب باران را به شبکه فاضلاب وصل می‌کنند. درصورتی که این کار جرم است و باید توسط چاه جذبی وارد زمین شود. حداقل به شبکه فاضلاب شهری نباید وصل کرد.»

او نفوذپذیر کردن آسفالت‌ها و پارک‌ها را یک گام دیگر می‌داند و می‌گوید: «باید از آسفالت نفوذپذیر استفاده کرد. باید چاه بزنیم و آب باران را روانه‌ جوی‌ها کنیم تا به زمین تزریق شود.»

او کانالیزه کردن رودخانه‌های تهران را یکی دیگر از اشتباهات هزینه‌زا می‌داند و می‌گوید: «این بتن‌ها را باید خراب کرد. رودخانه‌های تهران باید زنده شوند.»

او هشدار می‌دهد که طبیعت، زمینش را پس خواهد گرفت و ما نباید بگوییم: «چرا سیل می‌آید؟»

[najm134]

دهان بازکردن فروچاله‌هایی به عرض ۴۰ و عمق ۷۰ متر در کشور/ 8هزار روستای تشنه داریم

معاون وزیر کشور و رئیس سازمان مدیریت بحران تغییر اقلیم در ایران را یک واقعیت عنوان کرد و گفت: با این تغییر اقلیم، بروز خشکسالی و خشک شدن منابع آبی، پراکنش بارش، تغییر زمان بارش، گرم شدن ۱.۷ سانتیگراد زمین، بیابان زایی، تعریق و تبخیر و فروچاله رخ داده است و همچنین در سالهای اخیر فروچاله هایی به عرض ۴۰ متر و عمق ۷۰ متر در برخی از مناطق کشور ایجاد شده که برای مردم این مناطق خطر آفرین است و حصارکشی این فروچاله ها ضروری شده است .
اسماعیل نجار یکشنبه شب در نشست ستاد مدیریت بحران چهارمحال و بختیاری در فرمانداری لردگان با محوریت سیلاب اخیر این شهرستان افزود: از محل ماده ۱۰ و ۱۲ مدیریت بحران کشور ۱۰ هزار و ۲۰ میلیارد ریال اعتبار برای کاهش تنش آبی با مصوبه دولت به وزارت نیرو اختصاص یافته است.




وی، تغییر اقلیم در ایران را یک واقعیت عنوان کرد و گفت: با این تغییر اقلیم، بروز خشکسالی و خشک شدن منابع آبی، پراکنش بارش، تغییر زمان بارش، گرم شدن ۱.۷ سانتیگراد زمین، بیابان زایی، تعریق و تبخیر و فروچاله رخ داده است.

به گفته وی، در سالهای اخیر فروچاله هایی به عرض ۴۰ متر و عمق ۷۰ متر در برخی از مناطق کشور ایجاد شده که برای مردم این مناطق خطر آفرین است و حصارکشی این فروچاله ها ضروری شده است.

رئیس ستاد مدیریت بحران در خصوص حمایت از بخش کشاورزی و کشاورزان نیز گفت: سالانه تا سقف ۱۳ هزار میلیارد ریال به صندوق توسعه بیمه کشاورزی از محل ماده ۱۰ و ۱۲ بودجه مدیریت بحران کشور اختصاص می یابد تا بتوانند مشکل بیمه بخش های مختلف کشاورزی را حل کرد.

نجار گفت: در اردیبهشت ماه امسال بروز ۴ ساعت سرما در کشور باعث سوختگی و سرمازدگی ۷۵۰ هزار هکتار از باغات شد که میزان خسارت به بخش باغات کشاورزی ۱۲۰ هزار میلیارد ریال برآورد شد.

وی افزود: همین تغییر اقلیم و ۴ ساعت سرمازدگی به اندازه نیمی از بودجه عمرانی کشور را به خود اختصاص داد ، به ویژه اینکه به بخش اشتغال و امنیت غذایی نیز آسیب رساند.

معاون وزیر کشور گفت: به دولت پیشنهاد شده است استمهال سود بانکی کشاورزان خسارت دیده به مدت ۳ سال در دستور کار قرار گیرد، هر چند سود بانکی این استمهال ۶۰ هزار میلیارد ریال باست که باید به بانک ها پرداخت شود.

وی تصریح کرد: پیشنهاد شده است به هر کشاورزی که تحت پوشش بیمه کشاورزی قرار دارد تا ۵۰ میلیون ریال و آنهایی که محصولات و اراضی آنها تحت بیمه نیست ۱۰ میلیون ریال بلاعوض پرداخت شود که هنوز به تصویب نرسیده است.

[najm134]

دولت روحانی، شعار محیط زیست با تيم و تصميمات ناموافق

سپهر قاسمی روزنامه نگار
بهار سال ۱۳۹۲ امیدها برای گذر از بحران‌های زیست‌محیطی در ایران بیشتر از هر زمان دیگری بود. حسن روحانی تنها نامزد انتخابات ریاست‌جمهوری بود که به روشنی از توجه به محیط زیست صحبت می‌کرد و قرار بود کلیدش قفل بسته معضلات زیست‌محیطی ایران را باز کند. روحانی مدعی بود دولت او زیست‌محیطی‌ترین دولت تاریخ ایران خواهد بود اما حالا کارنامه محیط زیستی دولت او زیر سوال است.

از مهم‌ترین شعارهای محیط زیستی روحانی احیای دریاچه ارومیه، کاهش آلودگی هوا، بازبینی در پروژه‌های انتقال آب و محدودشدن سدسازی در کشور بود. حالا پنج سال از آن روزها گذشته و دریاچه ارومیه به دست ابرها سپرده شده، آلودگی هوا به دست باد، مدیریت آب به دست مافیای سدسازی، جنگل‌های شمال به دست جنگل‌خواران، جنگل‌های زاگرس به دست آتش، آشوراده به دست هتل‌سازان، سرنوشت یوز آسیای به دست تقدیر، خراسان به دست خشکسالی، سیستان و بلوچستان به دست طوفان و خوزستان به دست آلودگی‌های نفتی و ریزگردها.

انتخاب یک تیم ناهماهنگ با پروژه‌های زیست محیطی، کوتاه‌آمدن مقابل فشارها و بازگذاشتن دست فعالان اقتصادی در عرصه طبیعت نشان می‌دهد هم روحانی و دولتمردانش و هم بازیگران قدرتمند خارج از دولت می‌دانستند که کلید او برای بازکردن قفل مشکلات زیست‌محیطی ایران تقلبی است و این در همچنان بر همان پاشنه قدیم خواهد چرخید. هرچند توانستند با تدبیری که به کار بردند، امیدی دیگر را ناامید کنند

واگذاری مرجعیت کنوانسیون تنوع زیستی به وزارت جهاد کشاورزی و دفاع تمام‌قد عیسی کلانتری، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست ایران از آن، یکی از آخرین نمونه‌هایی است که نشان می‌دهد دیگر کسی در دولت برای محیط زیست همیتی نمی دهد.. وضعیت دریاچه ارومیه هم نشان دیگری از این بی‌تفاوتی دولت به محیط زیست است. وزارت نیرو آب سدها را برای احیای دریاچه رهاسازی نمی‌کند و کلانتری که همزمان رئیس ستاد احیای دریاچه ارومیه است گفته چون بودجه‌های مورد نیاز از طرف دولت تامین نمی‌شود «دریاچه هم طبق برنامه در ‌سال ١٤٠٢ احیا نخواهد شد.»
اما چرا دولت روحانی موفق به تحقق شعارهایش نشد؟ چه موانعی باعث شد تا در این دولت نگرانی‌ها برای محیط زیست بیشتر از پیش شود؟ آیا روحانی از اساس به شعارهای انتخاباتیش اعتقاد داشت یا این شعارها تاکتیکی برای رای‌ جمع‌کردن بود؟ بیایید به برخی از علل موفق‌نشدن دولت در تحقق شعارهایش نگاهی بیاندازیم.

نفوذ تکنوکرات‌های توسعه‌گرا: چیدمان دولت روحانی از همان روز اول با شعار محیط زیستی‌ترین دولت تاریخ تناقض زیادی داشت. دولت او از تکنوکرات‌هایی تشکیل شده که محیط زیست را قربانی محتوم توسعه می‌دانند و در بیشتر از یک سوم از چهار دهه گذشته در مسند امور بود‌ه‌اند و سرنوشت امروز کشور نتیجه تصمیم‌های آنان است.
برای مثال وزیران نیرو و کشاورزی و حتی رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست این دولت سابقه طولانی در کمک به تخریب محیط زیست دارند. حمید چیت‌چیان، وزیر نیروی دولت اول روحانی معتقد بود مخالفان سدسازی دیدگاهی صحیح نسبت به مسائل واقعی جامعه ندارند و دیدگاه آنها «رمانتیک» است.

روحانی در دولت دوم پا را فراتر گذاشت و حبیب‌الله بیطرف را به عنوان وزیر پیشنهادی نیرو به مجلس معرفی کرد. او که پیشتر در دولت محمد خاتمی وزیر نیرو بود با خاطره پروژه‌های انتقال آب از فلات غربی ایران به استان‌های یزد و کرمان و همچنین موافقت با ساخت سد گتوند در یادها مانده است. انتخاب او نشان می‌داد دولت دوم روحانی از شعارهای زیست‌محیطی‌اش فاصله بیشتری گرفته است، هرچند در نهایت مجلس به او رای اعتماد نداد.
رضا اردکانیان وزیر فعلی نیرو هم در کارنامه خود سدهای بسیاری ساخته است. او که پیشتر در فاصله سال‌های ۷۷ تا ۸۴ به عنوان قائم‌مقام وزیر و بعدتر در مقام معاون امور آب با بیطرف همکاری داشته، اغلب با همان ایده‌های رئیس سابق خود همراه است. اضافه بر این‌ها نشستن محمود حجتی بر صندلی وزارت جهاد کشاورزی که او هم سابقه مدیریت اجرایی در ساخت سد کرخه را دارد جمع سدسازان در دولت را جمع کرده است.
در کنار آنها وزیران صنعت و معدن، نفت و راه و شهرسازی هم که سابقه طولانی در ساختار مدیریت ایران دارند اغلب حفاظت از محیط زیست را مانعی بر سر راه پیشرفت قلمداد می‌کنند. جمع‌شدن این افراد در کنار هم با شعار زیست‌محیطی‌ترین دولت تاریخ تناقض عجیبی ایجاد کرده که ثمره آن امروز قابل لمس و مشاهده است.

فشار بازیگران اقتصادی صاحب قدرت و سلاح: فصل مشترک اغلب وزیرانی که از آنها نام برده شد، شروع فعالیت آنها از سپاه پاسداران و رابطه خوب آنها با این دستگاه نظامی است. انحصار سدسازی سال‌هاست که در اختیار قرارگاه خاتم‌الانبیاء سپاه پاسداران است. در ایران برای مدیریت ۷۹ میلیارد مترمکعب آب سد ساخته شده در حالیکه مجموع روان‌آب‌های کشور حدود ۴۶ میلیارد مترمکعب است. در همین حال ۱۱۰ سد در ایران در حال ساخت است که هزینه ساخت آنها به گفته محمد درویش، فعال محیط زیست و از مدیران سابق سازمان حفاظت محیط زیست ۱۵۰هزار میلیارد تومان است. سود این حجم عظیم از سرمایه‌گذاری در سدها و پروژه‌های انتقال آب به صورت مستقیم و غیرمستقیم به حساب قرارگاه خاتم‌الانبیا و شرکت‌های زیرمجموعه سپاه پاسداران واریز می‌شود.
علاوه بر این‌ها عیسی کلانتری کمتر از سه ماه پیش اقرار کرده بود که وزارت جهاد کشاورزی در تصمیم‌گیری‌هایش عملا «تحت تاثیر ارگان‌های نظامی ا‌ست». آستان‌های قدس و بنیادهای مختلف هم زمین‌های بسیاری دارند که به صورت صنعتی به کشاورزی مشغولند.

سود سرشار این منابع باعث شده تا سپاه و دیگر بازیگران قدرتمند این عرصه از نفوذ سیاسی و اقتصادی و اطلاعاتی خود برای سرکوب مخالفان تفکر سازه‌ای در مدیریت محیط زیست استفاده کنند. در حال حاضر بازداشت فعالان محیط زیست که ۱۰ ماه است در زندان به سر می‌برند هزینه فعالیت زیست‌محیطی در ایران را به قدری بالا برده که اغلب فعالان دیگر جرات مخالفت با تصمیم‌های ضدمحیط زیستی را ندارند.

فساد و انواع مافیاهای اقتصادی: در بخش محیط زیست هم مانند هرجای دیگری از ساختار سیاسی و اقتصادی ایران نمی‌توان از فساد گسترده و سیستماتیک چشم‌پوشی کرد. این فقط سپاه پاسداران نیست که از سدسازی و کشاورزی و برداشت از منابع طبیعی منتفع می‌شود. تعداد زیادی از بازیگران سیاسی فعلی و سابق ایران در شرکت‌های مهندسی و فنی سهم دارند و می‌توانند از نفوذ سیاسی خود برای رسیدن به منافع اقتصادی بهره بگیرند. این گروه‌های ذی‌نفوذ سال‌هاست که با عنوان مافیای سدسازی، مافیای چوب، مافیای دریا، مافیای کوه‌خواری و جنگل‌خواری و انواع اقسام مافیاهای دیگر شناخته می‌شوند و قدرت آنها ورای مهار دولت‌هاست.

ناتوانی سازمان محیط زیست و ناهماهنگی در دولت: بسیاری از فعالان محیط زیست یکی از نشانه‌های فاصله‌گیری دولت روحانی از سیاست‌های محیط زیستی را انتخاب عیسی کلانتری به عنوان رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست می‌دانند. کلانتری در دولت اکبر هاشمی رفسنجانی و سه سال اول دولت محمد خاتمی وزیر کشاورزی بود. وزارتخانه‌ای که ردپایش در بسیاری از تصمیم‌های ضدمحیط زیستی دیده می‌شود.

کلانتری حالا از منتقدان سرسخت بهره‌برداری بی‌رویه از طبیعت است، با این‌حال دستورهای عجیبی هم صادر می‌کند. دستور انتقال آب کارون به استان کرمان، موافقت با ساخت سد در شمال کشور، موافقت با ساخت هتل در آشوراده، دستور ساخت شهرک ویلایی در منطقه حفاظت‌شده تنگ‌تکاب در خوزستان و موافقت با آب ونک ـ سولگان به دشت‌های رفسنجان بخشی از این تصمیم‌های جنجال‌برانگیز کلانتری است. او با اینکه ایران را «ورشکسته آبی» می‌داند و معتقد است ایران از لحاظ زیست‌محیطی از «کشورهای سرافکنده» جهان است اما با این پروژه‌ها موافقت کرده.

کلانتری این کارها را «معامله» می‌نامد و خودش را «واقعگرا». مثلا درباره سدسازی در جنگل‌های شمال گفته یک میلیون و ۲۰۰هزار مترمربع از جنگل‌های شمال تخریب شده، می توان «در قالب معامله‌ای با وزارت نیرو» در ازای صدور مجوز ساخت سد، از آنها خواسته شود جنگل‌های نابودشده را احیا کنند. به اعتقاد کلانتری اگر سازمان محیط زیست زیاد پاپیچ صنعت شود و بخواهد «تمام قد در برابر اقدامات ضد محیط زیستی بایستد، قطعا قربانی خواهد شد.»
این حرف‌های کلانتری نشان‌دهنده تضاد منافع بزرگی است که دولت و حاکمیت و صاحبان بنگاه‌های بزرگ اقتصادی با محیط زیست دارند و سازمان حفاظت محیط زیست هم حتی اگر در مواردی اراده‌ای برای جلوگیری از تخریب‌ها داشته باشد در برابر قدرت آنها شکست می‌خورد.
علاوه بر این‌ها عیسی کلانتری کمتر از سه ماه پیش اقرار کرده بود که وزارت جهاد کشاورزی در تصمیم‌گیری‌هایش عملا «تحت تاثیر ارگان‌های نظامی ا‌ست». آستان‌های قدس و بنیادهای مختلف هم زمین‌های بسیاری دارند که به صورت صنعتی به کشاورزی مشغولند.
تحریم‌ها و محدودیت منابع
آغاز تحریم‌های دوباره ایالات متحده امریکا علیه ایران برای هرکسی ناراحت‌کننده باشد برای کسانی که به دنبال بهره‌برداری بیشتر از منابع طبیعی کشورند یک نعمت است و بهترین بهانه برای دست‌درازی به منابع طبیعی.

کشاورزی بی‌رمق و ناکارآمد کشور حالا با تحریم‌ها منابع آب بیشتری را خواهد بلعید، صنایع آب‌بری مانند فولاد بیشتر از پیش مورد توجه قرار خواهند گرفت، سدسازی برای بالابردن میزان رشد اقتصادی و کم‌کردن از معضل بیکاری راهکار مناسبی به نظر می‌رسد و استفاده از جنگل‌ها و مراتع کشور در «برهه حساس کنونی» به یک راهکار ناگزیر تبدیل می‌شود.

تحریم‌ها موضع مخالفان معاهده پاریس را هم تقویت می‌کند چراکه این معاهده را نوعی توطئه برای کاهش رشد اقتصادی ایران تعبیر می‌کنند. مخالفانی که در میان تندروهای ایران از حامیان بیشتری برخوردارند و البته منافع اقتصادی بیشتری هم از بی‌توجهی به طبیعت به دست می‌آورند.

در این میان بیکاری، وضعیت نگران‌کننده معیشت مردم، دسترسی‌نداشتن به بازارهای جهانی و کاهش رشد اقتصادی هم به صورت خودکار حفاظت از محیط زیست را از اولویت‌های دولت و حکومت ایران خارج می‌کند. هرچند هرگز چنین اولویتی وجود نداشته است.

کارنامه دولت روحانی در نهایت نشان می‌دهد او و مشاورانش با وجود آگاهی از محدودیت‌ّها و موانع سرراهشان، به خوبی نبض خواسته جامعه را در دو انتخابات گذشته در دست داشتند. آنها می‌دانستند که بحران خشکسالی و محدودیت منابع آب و نگرانی از وضعیت جنگل‌ها و مراتع و دریاچه ارومیه به یک نگرانی عمومی تبدیل شده است، بنابراین به خوبی از این نگرانی در تبلیغات انتخاباتی استفاده کردند و نه یک بار که دوبار پیروز انتخابات شدند.
انتخاب یک تیم ناهماهنگ با پروژه‌های زیست محیطی، کوتاه‌آمدن مقابل فشارها و بازگذاشتن دست فعالان اقتصادی در عرصه طبیعت نشان می‌دهد هم روحانی و دولتمردانش و هم بازیگران قدرتمند خارج از دولت می‌دانستند که کلید او برای بازکردن قفل مشکلات زیست‌محیطی ایران تقلبی است و این در همچنان بر همان پاشنه قدیم خواهد چرخید. هرچند توانستند با تدبیری که به کار بردند، امیدی دیگر را ناامید کنند.

[pejuhesh232]

خطر رشد حشرات آزارنده همزمان با افت شدید حشرات مفید

براساس این مطالعه شمار زیادی از گونه های پروانه با افت جمعیت روبرو شده اند

بررسی علمی شمار حشرات جهان حکایت از آن دارد که ۴۰ درصد گونه های حشرات شاهد "افت چشمگیر" جمعیت هستند.

این مطالعه می گوید که زنبورها، مورچه ها و قاب بالان (سخت بالپوشان یا بیتل ها) با سرعتی هشت برابر پستانداران، پرندگان و خزندگان درحال زوال هستند.

اما محققان می گویند که فراوانی بعضی گونه ها، مثل مگس و سوسک، احتمالا بیشتر خواهد شد.

افت کلی جمعیت حشرات ناشی از صنعت کشاورزی، استفاده از آفت کش ها و تغییرات اقلیمی است.

حشرات اکثریت موجودات ساکن خشکی ها را تشکیل می دهند و فواید زیادی برای بسیاری از گونه ها از جمله انسان دارند.

آنها غذای پرندگان، خفاش ها و پستانداران کوچک را تشکیل می دهند؛ حدود ۷۵ درصد گرده افشانی محصولات کشاورزی با کمک آنها انجام می شود؛ باعث تقویت و سلامت خاک می شوند و آفات را مهار می کنند.

در سال های اخیر بسیاری از مطالعات دیگر نشان داده است که بعضی از گونه های حشرات مثل زنبورها دچار افت شدید جمعیت شده اند، به خصوص در کشورهای توسعه یافته.

اما این مطالعه نگاه وسیع تری به این مساله دارد.



براساس مطالعه تازه سرگین غلتانک که فضولات حیوانی را بازیافت می کنند با افت جمعیت روبرو هستند

مطالعه تازه که نتایج آن در نشریه "بیولوژیکال کانسرویشن" چاپ شده ۷۳ مطالعه موجود از اطراف جهان که در ۱۳ سال اخیر چاپ شده اند را جمع بندی می کند.

محققان دریافتند که افت آمار حشرات در تقریبا همه مناطق می تواند به انقراض ۴۰ درصد حشرات طی چند دهه آینده منجر شود. یک سوم گونه های حشرات هم اکنون "در معرض خطر" طبقه بندی می شوند.

دکتر فرانچسکو سانچز-بایو نویسنده اصلی این مقاله به بی بی سی نیوز گفت: "عامل اصلی نابودی زیستگاه به دلیل فنون کشاورزی، گسترش نواحی شهری و قطع جنگل هاست."

"دلیل دوم استفاده فزاینده از کودها و آفت کش ها برای زراعت در سراسر جهان و آلودگی خاک به انواع مواد شیمیایی است. در درجه سوم، عوامل بیولوژیکی را داریم، مثل گونه های متجاوز و عوامل بیماری زا؛ و دلیل چهارم، تغییرات اقلیمی است که به خصوص معلوم شده در نواحی گرمسیری تاثیر شدیدی (بر حشرات) دارد."

در این مطالعه از جمله افت سریع جمعیت حشرات در آلمان و افت شدید شمار آنها در جنگل های گرمسیری در پورتو ریکو که به بالا رفتن دمای زمین مرتبط است، پررنگ شده.

سایر کارشناسان می گویند که این یافته ها "ناگوار و نگران کننده است."

مت شاردلو از کمپین "باگ لایف" در بریتانیا گفت: "موضوع فقط زنبورها یا حتی گرده افشانی و تغذیه انسان نیست - افت حشرات شامل قاب بالان موسوم به سرگین غلتانک (دانگ بیتل) می شود که فضولات را بازیافت می کنند و حشراتی مثل سنجاقک است که در رودها و برکه ها زیست می کنند."

"روز به روز روشن تر می شود که اکولوژی سیاره ما درحال آسیب دیدن است و جلوگیری از آن نیازمند تلاشی شدید و جهانی برای وارونه کردن این روندهای هولناک است. منطقی نیست که اجازه دهیم روند تدریجی نابودی حشرات ادامه یابد."


به گفته کارشناسان خطر رشد روزافزون سوسک و مگس وجود دارد

گسترش آفت

نویسندگان این مطالعه نگران تاثیر افت جمعیت حشرات بر زنجیره غذایی هستند. با توجه به تکیه بسیاری از گونه های پرندگان، خزندگان و ماهی ها بر حشرات به عنوان منبع اصلی غذایی، احتمال دارد این گونه ها هم نابود شوند.

هرچند جمعیت بعضی از مهمترین گونه های حشرات درحال آب رفتن است، این بررسی نشان داد که گروه کوچکی از گونه ها احتمالا خود را با شرایط تازه تطبیق خواهند داد و موفق خواهند بود.

پروفسور دیو گولسون از دانشگاه ساسکس که در این مطالعه شرکت نداشته می گوید: "آفت هایی که سریع تکثیر می شوند احتمالا به خاطر گرمتر شدن هوا حال و روز خوبی خواهند داشت، چون بسیاری از دشمنان طبیعی آنها، که سرعت تکثیر کمتری دارند ناپدید خواهند شد."

او افزود کارهایی هست که مردم می توانند انجام دهند، مثلا باغچه هایشان را محیط بهتری برای حشرات کنند، از آفت کش ها استفاده نکننده و مواد غذایی ارگانیک بخرند.

[najm134]

رئیس سازمان محیط زیست: هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور موجود زنده ندارد

غیر سفیدرود و کارون هیچ رودخانه‌ای زنده نیست
رئیس سازمان محیط زیست کشور گفت:هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور نداریم که موجود زنده داشته باشد؛ زیرا پسماندهای زباله‌ها شیرابه‌هایی را وارد رودخانه‌ها کرده که موجود زنده را از بین برده‎ است.
آفتاب‌‌نیوز :
عیسی کلانتری در جلسه شورای اداری استان در محل سالن اجتماعات استانداری، اظهار کرد: مقام معظم رهبری بارها فرمودند که محیط زیست نه جای کار سیاسی و نه ‌مربوط به این دولت و آن دولت، یک نسل و یک جغرافیا است. محیط زیست مساله عموم مردم جهان بدون توجه به جغرافیای سیاسی بوده، بدون اینکه متعلق به ما یا نسل‌های قبل و بعد باشد.

وی افزود: محیط زیست امانتی برای نسل‌های آتی نزد ما است. استراتژی محیط زیست در دنیا که بر مبنای استراتژی توسعه پایدار ترسیم شده در حقیقت تابع چهار اصل در توسعه پایدار بوده که اقتصادی کار کردن، حفاظت از محیط زیست، برهم نزدن نظم اجتماعی جامعه و حقوق نسل‎‌های بعد است که به طور کل در دنیا فراموش شده است.

رئیس سازمان محیط زیست: هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور موجود زنده ندارد

کلانتری ادامه داد: دو روز پیش دختر ‌نوجوان‌ سوئدی در سازمان ملل زمانی که روسای کشورهای جهان جمع شده بودند و ترامپ نیز با خشم از مقابل او رد شد، دوجمله بسیار قشنگ گفت، اول اینکه شما رهبران جهان را نمی‌بخشم که آینده ‌ما را به خاطر چند دلار رشد اقتصادی بیشتر نابود کردید و دوم اینکه نمی‌دانم شما به تصمیماتی که می‌گیرید و به پیامدها و تخریب محیط زیست آگاهید؟ امیدواریم آگاه نباشید اما اگر آگاه هستید شما شیطانید برای اینکه شما نسل‌های ما و بعد از ما را با زیاده‌خواهی‌هایی که امروز در جهان دارید نابود کردید.



امروز محیط زیست جهان را مصرف زیاده از حد تهدید می‌کند

معاون رئیس‌جمهور با بیان اینکه امروز محیط زیست جهان را مصرف زیاده از حد تهدید می‌کند، عنوان کرد: در جهان از یک طرف جمعیت زیاد می‌شود و طرف دیگر استفاده بی حد از منابع، افزایش ‌تولید ناخالص و رفاه بی‌حد، ‌نسل‌های آینده را قربانی زیاده‌خواهی نسل‌های امروز می‌کند. مقام معظم رهبری بارها از مسئولان کشور به علت شدت بالای انرژی گلایه داشتند. امروز در دنیا بیش از ۳۰۰ میلیون بشکه نفت مصرف می‌شود که ۹۵ بشکه نفت و بقیه به صورت گاز، هیزم و آتش زدن است.

رئیس سازمان محیط زیست کشور بیان کرد: شاید مقام معظم رهبری بیش از ۲۰ بار در ۲۰ سال گذشته از شدت انرژی صحبت کردند. ما بعد روسیه بالاترین مصرف انرژی را داریم، ایشان بارها در خصوص حمایت از تولید داخل فرمودند اما خواهند گفت تولید داخل نه به هر قیمت، به بهای پایان دادن به منابع آب‌های سرزمینی، بالا بردن شدت انرژی، آلوده کردن محیط زیست و تعدی به حقوق نسل‌های بعد.

مصرف کنونی ما تهدیدکننده تمدن این سرزمین است

وی خاطرنشان کرد: این کشور پتانسیل این میزان مصرف را ندارد و نمی‌تواند دوام بیاورد. این مصرفی که امروز در اکثر بخش‌های ما وجود دارد، تهدیدکننده تمدن این سرزمین است. آب اضافی که از زیرزمین برداشته می‌شود، بخشی برداشت اضافی بوده، بخش مخرب‌تر دیگر نشست لایه‌های زمین است که خاک را از بین برده و برای همیشه خاکی برای ذخیره آب باقی نخواهد گذاشت.

کلانتری با اشاره به اینکه ما با تغییر اقلیم به شدت وحشتناکی از بعد علمی روبه‌رو هستیم، تصریح کرد: شاید یک یا دو درجه افزایش دما برای مردم قابل ملاحظه نباشد اما وقتی صحبت از 0.03 و 0.04 درجه سانتی گراد در سال می‌شود، اثرات وحشتناکی می‌گذارد. از نظر جغرافیای کشورها، کشور ما در نقطه‎‌ای از کره زمین قرار دارد که تنها از بدی‌های تغییر اقلیم مانند افزایش درجه حرارت و کاهش بارش برخوردار خواهیم بود.

معاون رئیس‌جمهور اضافه کرد: در ۲۹ سال گذشته ۵۰ میلی متر بارش کشور کم شده و در 20 سال گذشته علیرغم اینکه متوسط گرمای جهانی 0.6 تا 0.7 درجه افزایش یافته اما افزایش دمای کشور ما بیش از ۱.۵ درجه سانتی گراد است، در حالی که با هر یک درجه افزایش دما، ۱۰۰ میلی متر شدت تبخیر افزایش می‌یابد.

خارج از سواحل دریا به صنعت فولاد و پتروشیمی مجوز نخواهیم داد

رئیس سازمان محیط زیست کشور گفت: مساله محیط زیست ملی است. سازمان محیط زیست سازمان کوچکی بوده و ما به تنهایی نمی‌توانیم کاری انجام دهیم اما با کمک مردم می‎‌توان بسیاری از مشکلات را حل کرد. ما به هیچ وجه با صنایعی که بیش از حد نرمال مخرب محیط زیست باشند موافق نخواهیم بود. من از سال گذشته دستور صادر کردم که به هیچ وجه خارج از سواحل دریا به صنعت فولاد و پتروشیمی مجوز نخواهیم داد. صنایع آب‌بر باید در کنار دریا باشند نه درون سرزمین.

وی افزود: امروز بیش از ۱۰۰ درصد آب تجدیدپذیر را مصرف می‌کنیم. استان خراسان رضوی سه سال پیش ۱۳۲ درصد آب های تجدیدپذیر را در سال مصرف می‌کرد که این یعنی خودکشی. حداکثر نرم بین‌المللی ۴۰ درصد تعیین شده و حتی با فرض اینکه ما در منطقه خشک و نیمه خشک قرار داریم باید به ۵۰ تا ۵۵ درصد برسد.

کلانتری ادامه داد: در سال‌هایی که ‌وارد مسئولیت شدم، تنها ۱۰۰ متر مکعب بیلان منفی داشتیم اما اکنون بیلان منفی و برداشت ما از آب‌های زیرزمینی به بیش از ۲۰ میلیارد مترمکعب رسیده است. حفظ محیط زیست وظیفه همه است، اگر شما نخواهید محیط زیست را حفظ کنید ما چه کاری می‌توانیم انجام دهیم. ما داریم حقوق نسل‌های بعد را در مصرف آب، انرژی، تولید پسماند و ضایعات از بین می‌بریم.

معاون رئیس‌جمهور بیان کرد: قدرت زایش خاک در سرزمین ما در سال 0.03 میلی متر است، یعنی ۳۳ سال یک میلی متر و ۳۳۰ سال یک سانتی متر خاک تولید می‌شود، در حالی که در سال ۰.۷ میلی متر یعین 23 برابر تولید خاک ضایع می‌کنیم. کل عمق خاک زراعی ما ۲۲ سانتی متر بوده، در حالی که متوسط عمق خاک جهان بیش از ۱.۵ متر است. محیط ما شکننده است و اگر از این محیط شکننده حمایت نشود چه چیزی برای نسل‌های بعد باقی خواهد ماند؟

رئیس سازمان محیط زیست کشور خاطرنشان کرد: اگر مقام معظم رهبری و افرادی که دانش این رشته را دارند، بر حفظ محیط زیست تاکید می‌کنند، به خاطر آینده کشور است. ما امکانات و تکنولوژی داریم و می‌توانیم از همه امکانات کشور بهره‌مند شویم. ۶۰ سال پیش مردم ایران تلاش می‌کردند، مقنی می‌شدند و به اندازه ۲۰ درصد آب‌های زیرزمینی و تجدیدپذیر مصرف می‌شد اما بعد وارد شدن تکنولوژی و افزایش تقاضا، همه چیز وارونه شد.

غیر سفیدرود و کارون هیچ رودخانه‌ای زنده نیست

وی با بیان اینکه امروز تالاب‌های ما قربانی زیاده‌خواهی‌های ما هستند، عنوان کرد: غیر سفیدرود و کارون هیچ رودخانه‌ای زنده نیست زیرا به مقصد نمی‌رسند. همه تالاب های ما غیر ۲، 3 مورد همه از بین رفته بودند. ۹ هزار میلیارد تومان خرج کردیم تا توانستیم جلوی خشک شدن دریاچه ارومیه را بگیریم، برای جلوگیری از خشک شدن این دریاچه باید شهر تبریز تخلیه می‌شد که صدها میلیارد دلار هزینه داشت.

کلانتری گفت: محیط زیست برای جامعه است. یک ریال از مالیات‌هایی که از صنایع گرفته می‌شود به محیط زیست وارد نشده است. موافق این موارد نیستیم، مجلس برای کمک به شهرداری‌ها این قانون را وضع کرده است. این قوانین یک در هزار محیط زیست کشور را بهبود نمی‌دهد. همه مسئولان استانی مخالف حذف این قانون هستند. اصل بر این نیست که صنعت آلاینده ورود کند و بعد ضوابط محیط زیست آن اصلاح شود، همان کاری که امروز گرفتارش هستیم.

معاون رئیس‌جمهور اضافه کرد: بیش از 100 میلیارد دلار در صنایع عسلویه سرمایه‌گذاری شده اما ضوابط زیست محیطی را رعایت نکردیم و امروز برای اصلاح باید چندین برابر هزینه کنیم. اگر ضوابط زیست محیطی را در اصفهان رعایت می‌کردیم، امروز کوچک‌ترین آلودگی در این شهر وجود نداشت، در حالی که هوای آن به مراتب بدتر از تهران است. در تیرماه به علت تابش خورشید دمای بالای ۳۳ درجه سانتی گراد داشتیم که باید ۱۲ روز شهر تهران را به دلیل ازن سطح پایین تعطیل می‌کردیم زیرا خودروهای ساخت داخل استاندارد نیستند.

هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور موجود زنده ندارد

رئیس سازمان محیط زیست کشور خاطرنشان کرد: سختگیری ما برای این است که بچه‌های شما راحت زندگی کنند. همه زندگی که تولید ریال و دلار نیست، بخشی این بوده اما بخشی نیز حفظ محیط زیست است. هیچ رودخانه‌ای در شمال کشور حتی سفیدرود نداریم که موجود زنده داشته باشد زیرا پسماندهای زباله‌ها شیرابه‌هایی را وارد رودخانه‌ها کرده که موجود زنده را از بین برده‎ است. پسماند را در بستر رودخانه نریزید. در کردستان جلوی ایجاد معدن طلا را گرفتیم زیرا معدن طلا در بالای سد تامین‌کننده آب سقز و بانه است و سیانور به سد نفوذ می‌کند.

وی بیان کرد: رعایت ضوابط محیط زیست تنها به خاطر خود مردم است. ما ضعیف و کوچک هستیم و پاسخگوی نیازهای فراوان زیست محیطی کشور نیستیم زیرا کمتر از سه در هزار از بودجه کشور در اختیار ما بوده، بنابراین توانایی پاسخگویی سریع را نداریم. بالای 97 تا 98 درصد سمن‌ها دلشان به حال این سرزمین می سوزد و تنها ممکن است تعداد کمی سیاسی باشند.

کلانتری با اشاره به اینکه شهر مشهد را با یک سال قبل نمی‌توانم مقایسه کنم، تصریح کرد: تمیز بودن یا نبودن معابر و خیابان‌ها یک معیار بوده و شهر شما بسیار تمیز شده است. هیچ شهر جهان مانند بیرجند تمیز نیست زیرا ملت کثیف نمی‌کنند. ما این فرهنگ را در محیط زیست می‎‌خواهیم یعنی اگر می‌خواهیم محیط زیست داشته باشیم، باید محیط انسانی آن را حفظ کنیم.

معاون رئیس‌جمهور در خصوص مناطق چهارگانه، گفت: طبق قانون بیان شده که تا ۱۷ درصد از اراضی باید برای حفظ منابع ژنتیکی، جانوری و گیاهی نسل‌های بعد دست نخورده بماند. تا صدها سال دیگر نمی‌توانند ژن را سنتز کنند. این مواد ژنتیکی باید برای استفاده نسل‌های بعد حفظ شود که مناطق چهارگانه نیز برای همین است. یکی از حقوق نسل‌های بعد حفظ طبیعی منابع ژنتیکی است. شما می‌خواهید عسل تولید کنید اما زنبور عسل مسافت طی می‌کند و ممکن است خلوص ژن وحشی را به هم بزند.

رئیس سازمان محیط زیست کشور با بیان اینکه محیط‌بان‌های ما مظلوم‌ترین قشر جامعه هستند، عنوان کرد: یک کارمند 160 ساعت کار می‌کند اما یک محیط‌بان باید ۴۴۰ ساعت یعنی بیش از 2.5 برابر یک کارمند در پاسگاه‌ها زندگی کند. محیط‌بانان تنها کسانی هستند که در قبال قاچاقچیان حیات وحش دفاع می‌کنند و برای انجام وظیفه خود یا باید کشته یا قصاص شوند. اکنون سه محیط‌بان داریم که محکوم به قصاص هستند زیرا انجام وظیفه کردند. از نمایندگان مجلس سپاسگزارم که محیط‌بانان را جزو نیروهای مسلح و نیروهای نظامی دانستند.

[najm134]

تلف‌شدن هزاران ماهی در رودخانه قره‌سوی کرمانشاه

به‌دنبال تلف‌شدن هزاران ماهی در حاشیه رودخانه قره‌سو به‌دلیل تخلیه پساب کارخانه‌های مستقر در مسیر تعدادی افراد سودجو اقدام به عرضه ماهی‌های مسموم کرده‌اند.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، از روز گذشته ماهی‌های رودخانه قره‌سو در حاشیه شهرک کرناچی در حال تلف شدن هستند و بررسی‌های انجام‌شده نشان می‌دهد که علت مرگ ماهیان نشت پسماند یکی از کارخانه‌های بالادست است.



با وجود اینکه مصرف این ماهی‌ها به‌طور قطع عامل بروز بیماری است اما مردم منطقه اقدام به گرفتن ماهی کرده‌اند و عده‌ای نیز با جمع‌آوری ماهی‌های مرده آن را به‌صورت دستفروشی عرضه می‌کنند که باید مردم نسبت به این موضوع هوشیار باشند.

مردم ماهی‌های اطراف رودخانه را مصرف نکنند

بهمن خدادادیان مسئول بهداشت محیط مرکز بهداشت شهرستان کرمانشاه در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در کرمانشاه، با اشاره به تلف شدن هزاران ماهی در رودخانه قره‌سوی کرمانشاه اظهار داشت: از چند روز گذشته چند کارخانه که در مسیر قرار دارند پساب خود را وارد رودخانه قره‌سو و در آن تخلیه کرده‌اند.

وی با اشاره به اینکه این پساب بار اسیدی و شیمیایی بسیار زیادی داشته و سبب تلفات تعداد زیادی ماهی شده است عنوان کرد: همکاران در شهرداری‌، بهداشت، دامپزشکی و محیط زیست با همکاری نیروی انتظامی و محوریت فرمانداری در حال پیگیری این موضوع هستند.

کارشناس بهداشت شهرستان کرمانشاه با بیان اینکه نمونه‌برداری‌ها انجام شده است گفت: باید با این کارخانه با قاطعیت برخورد شود و ما نیز مدعی هستیم.

خدادادیان افزود: از مردم درخواست می‌شود از خرید هرگونه ماهی از دستفروشان و دوره‌گردها که دور میادین و برخی بازار روزها مستقر هستند خودداری کنند و ماهی مصرفی را از فروشگاه‌های بزرگ خریداری کنند.

وی تأکید کرد: از اجرائیات شهرداری نیز درخواست می‌شود تانکرهایی را که دور میادین در شرایط بسیار نامناسب اقدام به عرضه ماهی می‌کنند جمع‌آوری کنند.