كشاورزي آلوده

[najm134]

عناوين گزارشاتي كه تا كنون در اين باره منتشر شده است: رواج كشاورزي آلوده در ايران و روش بازكشت به كشاورزي پاك - مصرف افراطي کودشیمیایی در ايران = رتبه اول آلودكي آب شرب جهان

[najm134]

رواج كشاورزي آلوده در ايران و روش بازكشت به كشاورزي پاك
اشاره: توليد بدون استفاده از كود و سم و با استفاده از روش‌هاي مبارزه‌ي بيولوژيك و غير شيميايي، رويكردي است كه در كشور‌هاي توسعه يافته در حال نهادينه شدن است، و ما اين روش را كشاورزي پاك و روش رايج كه در آن فقط اغراض تجاري و مادّي مورد نظر بوده و صرفا دنبال جلب مشتري با ميوه هاى با شكل اندازه قشنك هرجند بي طعم و بي بو و با بكاربردن هر روش مانند تغيير زنتيك و سمپاشي و كود شيميايي و.... اين روش را كشاورزي آلوده مي ناميم.
روش‌هاي مبارزه بيولوژيك به‌ كارگيري مستقيم يا غيرمستقيم ميكروارگانيسم‌ها و حشرات مفيدي ست كه منجر به كاهش وقوع بيماري يا شدت آن و ازسويي نابودي آفت مي‌شود. در اين روش‌ از سم و كود شيميايي استفاده نمي‌شود.
محصولاتي كه بدون استفاده از سم و كود شيميايي توليد مي‌شود، در اصطلاح محصولات ارگانيك ناميده مي‌شوند. اين محصولات پس از بررسي و تأييد در آزمايشگاه‌هاي گياه‌پزشكي، با برچسب هاي مشخصي به بازارعرضه شده و از حمايت‌هاي ويژه‌ و قيمت بالاتري نيز برخوردار مي‌شوند.
اما توليد كنندگان محصولات غير ارگانيك نيز در كشور‌هاي توسعه يافته بايد با رعايت فرآيند‌هايي خاصي در توليد، ميزان باقيمانده‌ي سم و كود را در حد استاندارد‌هايي بسيار سخت‌گيرانه كاهش دهند. علاوه براستاندارد‌هاي كشور‌هايي اروپايي يا آمريكا، استاندارد‌هاي بين‌المللي تحت عنوان كدكس تدوين مي‌شود كه محصولات كشاورزي هر كشور براي ورود به بازار جهاني ملزم به رعايت آن ها هستند.
امروزه به علت عدم حمايت از توليد كننده و نبود استاندارد‌هاي الزام‌آور، براي توليد اغلب محصولات كشاورزي توليد شده در ايران، از كود و سم‌هاي شيميايي استفاده مي‌شود. در حالي كه تا كنون وزارت كشاورزي و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي، از موضع‌گيري رسمي و ارائه‌ي آمار درباره ميزان باقيمانده سم و كود در محصولات كشاورزي ايران خودداري مي‌كنند، چندي پيش برخي از مهمترين رسانه‌هاي كشور، از جمله رسانه‌ ملي با اعلام غير مجاز بودن ميزان باقيمانده سم و كود در برخي از محصولات كشاورزي به ويژه محصولات نوبرانه، مردم را به خودداري از مصرف اين محصولات تشويق كردند
آن‌چه كه درپي مي‌آيد گزارش دومين كارگاه بررسي « سياست‌هاي بكارگيري نيروي متخصص در عرصه كشاورزي و تدوين استانداردهاي محصول سالم» است كه با حضور مهندس زينب تاجيك عضو انجمن‌كلينيك هاي گياه‌پزشكي استان تهران در دفتر مطالعات خبرگزاري دانشجويان ايران برگزار شد به گزارش خبرنگارسرويس مسائل راهبردي دفتر مطالعات خبرگزاري دانشجويان ايران، دراين كارگاه « تدوين مقررات و استاندار‌دهاي توليد محصول سالم» و هم‌چنين« تعامل ميان وزارت جهاد كشاورزي و پلي كلينيك‌هاي خصوصي كشاورزي »به عنوان دو پيش‌نياز بنيادين استاندارد سازي محصولات كشاورزي وحضور نيروهاي متخصص در عرصه‌ي كشاورزي مورد بررسي قرارگرفت. در پي متن كامل گزارش اين كارگاه به حضور خوانندگان گرامي تقديم مي‌گردد.
خبرنگار: امروزه براي عرضه محصولات كشاورزي در بازارهاي جهاني، ملزم به رعايت قوانين و استانداردهاي بين المللي هستيم و انتظارمي رود كه درآينده اي نزديك توليد چنين محصولاتي ازمطالبات ايرانيان نيز باشد؛ با توجه به اين كه يكي از مهمترين كاركرد‌هاي كلينيك‌هاي گياه‌پزشكي مي‌تواند كمك به توليد محصول سالم براساس انجام آزمون‌هاي تجزيه خاك،‌ آب، گياه و تعيين باقيمانده سم و كودشيميايي باشد، درحال حاضرعملكرد كلينيك‌هاي گياه‌پزشكي را در اين زمينه چگونه ارزيابي مي‌كنيد؟
مهندس تاجيك: حدود يك دهه است كه با اشاعه و ترويج علوم نوين كشاورزي در عرصه، سعي در افزايش آگاهي بهره برداران داريم، اما متاسفانه مصرف كنندگان توانايي شناسايي محصول سالم را ندارند واهميت اين موضوع را نيز درك نكرده اند. با استفاده از دو دستگاه GC و GC-MAS مي‌توان نوع و درصد باقي مانده‌ي سموم محصولات گياهي را مشخص كرد، اما متاسفانه هنوز در بخش كشاورزي استانداردها و قوانيني براي توليد محصولات سالم تدوين نشده است. درسال‌هاي گذشته كشاورزان وبهره برداران كشورهاي اروپايي و توسعه يافته ملزم به رعايت استاندارد بين المللي كدكس‌(CODEX) درتوليد محصولات‌شان بودند، براي نمونه چنان‌چه ميزان سم فسفره‌ي ديازينون در محصولي بالاتر از(دو قسمت در ميليون)2ppm بود، برچسب محصول سالم به آن تعلق نمي گرفت؛ اما درحال حاضراستاندارد كدكس نيز در اين كشور‌ها منسوخ شده است، به طوري كه فروشگاه‌هاي بيو(زيستي) دركشورهاي اروپايي محصولات كشاورزي عاري ازهرگونه كود و سم شيميايي(محصولات ارگانيك) را به مصرف كنندگان‌شان عرضه مي كنند. بايد به اين نكته توجه داشت كه قوانين و مقررات توليد محصولات ارگانيك در كشورهاي توسعه‌يافته بسيار پيچيده‌تر ومشكل‌تراز ديگر كشورها است. ما براي ورود به بازار جهاني محصولات كشاورزي ملزم به رعايت استانداردهاي بين‌المللي مانند كدكس هستيم اين در حالي است كه تا به امروز اين استانداردها دراختيار آزمايشگاه‌هاي مربوطه قرارنگرفته است.
متاسفانه دربخش كشاورزي با معضل مصرف بي رويه سموم مواجه هستيم؛ براي نمونه محصولات گلخانه اي 4 نوبت درهفته سم‌پاشي و به بازار عرضه مي شوند درصورتي كه دوره‌ي كارنس (تجزيه سموم در گياه) اين محصولات حداقل 7 روز است؛ بنابراين محصولاتي با سطح باقيمانده سموم بالا وارد بازارشده كه بسيار خطرناك و سرطان‌زا هستند.
*ايران بازار فروش سموم شيميايي كشور‌هاي توسعه يافته*
متاسفانه به دليل آن‌كه محصولات كشاورزي ما براساس استانداردهاي جهاني توليد نمي شود و ميزان باقيمانده سموم و مواد شيميايي آن بيشتر از حد مجاز است جايگاه مناسبي در بازارهاي جهاني نداريم مگر چندمحصول انگشت شمار مانند پسته كه درحال حاضر براي صادرات آن سخت‌گيري‌هايي وجود دارد. امروز يكي از مشكلات بخش كشاورزي را مي‌توان تبديل ايران به بازار فروش كالاهاي كشورهاي توسعه دانست، براي نمونه هنگامي‌كه سموم شيميايي توليدي اين كشورها بازار داخلي ندارد دركشورهايي مانند ايران به بهره برداران عرضه مي كنند. البته دست يابي به استاندارد‌هاي توليد محصول سالم در كشورما نيز امكان پذير است. با قراردادن دستگاه GC-MAS در ميدان ميوه و تره بار مي توان از كيفيت و سلامت محصولات كشاورزي اطمينان يافت؛ در اين صورت بهره برداران مجبور هستند براي توليد محصولات استاندارد و سالم به متخصصين و كلينيك‌هاي كشاورزي مراجعه كنند. با استفاده از همين دستگاه هم‌چنين مي‌توان ميزان باقيمانده‌ي فسفر را تعيين كرد.
وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي بايد جامعه را از عواقب مصرف محصولات ناسالم آگاه كند و با تاييد سلامت و كيفيت محصولات كشاورزي به آن‌ها برچسب محصول سالم ارائه دهد به نحوي كه محصولات آلوده اجازه‌ي فروش در ميادين ميوه و تربار را نداشته باشند.
خبرنگار: توليد محصول سالم از دو جنبه‌ي بهداشتي و اشتغال زايي(نيروي متخصص) به سود جامعه است. اما متاسفانه بهره برداران اعلام مي‌كنند كه توليد محصولات سالم و ارگانيك منجر به كاهش كيفيت ظاهري اين محصولات مي‌شود آيا شما صحت اين موضوع را تائيد مي‌كنيد؟
مهندس تاجيك: متاسفانه اين تفكر اشتباهي است كه در جامعه رواج پيدا كرده است، براي نمونه توليدكنندگان براين باورند كه سيب‌هايي كه بدون استفاده ازسموم شيميايي توليد مي‌شوند به طورحتم به آفت كرم سيب مبتلا مي شوند يا آن‌كه بوته هاي خياري كه سم پاشي شده اند صد درصد كمبود كلسيم دارند و دچار بدشكلي مي‌شوند، اما واقعيت امر اين‌گونه نيست. درتمام مبارزات شيميايي، بيولوژيك، زراعي و... درصدي خسارت در محصولات وجود خواهد داشت، بنابراين بايد با اجراي مديريت تلفيقي بتوانيم ميزان خسارت را كاهش دهيم و ازسويي محصول سالم توليد كنيم.
تذكر: بر فرض كه قيافه ظاهري محصول بسيار درشت و.. نباشد، آيا مصرف محصولات با جلوه ممتاز ظاهري اين قدر ارزش دارد كه سلامتيمان را به خطر بياندازيم؟ افزايش فوق العاده ابتلا به بيماريهاى و شيوع لاعلاج در دوره رواج محصولات با سمباشي و تغيير زنتيك و كودشيميايي بوده است!
خبرنگار: دركارگاه‌هايي كه در دفتر مطالعات خبرگزاري دانشجويان درباره طرح به كارگيري نيروي متخصص و ايجاد شبكه خدمات مشاوره اي، فني و مهندسي برگزارشد، اين نتيجه حاصل شد كه هنگامي حضور نيروي متخصص درعرصه‌ي كشاورزي معناي واقعي پيدا مي كند كه قوانين و استانداردهاي ملي كشاورزي تدوين و تصويب شود تا بتوان به پشتوانه‌ي قوانين و آئين نامه‌هاي اجرايي اين بخش به بهره برداران اعلام كرد كه براي توليد محصول سالم نياز به مراجعه به مهندسين دارند.
مهندس تاجيك: در ايران قوانين و استاندارد‌هاي لازم و ضمانت اجراي قوانين وجود ندارد و با توجه به وضعيت كنوني كشور نمي توانيم توسط مهندسين ناظر، بهره برداران را ملزم به اجراي قوانين و استانداردهاي اين بخش كنيم. وقتي قانون ضعيف باشد فرهنگ تخلف نيز ايجاد مي شود، براي نمونه هنگامي‌كه سم فروش و توزيع كننده‌ي سموم غيرمجاز جريمه نمي شود بنابراين به كارخود ادامه مي دهد و با فرهنگ سازي در جهت تخلف، فعاليت خود را قانوني و عادي جلوه مي دهد. انجام بسياري ازفعاليت‌ها با پشتوانه‌ي قانون امكان پذيراست اما بايد درنظرداشت كه قانون هنگامي ارزشمند است كه قابليت اجرا داشته باشد؛ براي نمونه تعدادي از سم فروش‌ها تحت كنترل و نظارت سازمان حفظ نبات فعاليت مي كنند و موظفند تنها سموم مجاز را با نسخه‌ي گياه‌پزشك به بهره برداران بفروشند، اما از سويي تعدادي ازاين افراد نيز مجوز ندارند و سموم غيرمجاز را به ميزان بالا از كارخانه‌هاي مختلف خريداري و توزيع مي كنند و دولت از وجود آن‌ها بي خبراست. بنابراين درحال حاضر نوع و ميزان سموم مصرفي در مناطق زراعي به طور دقيق مشخص نيست كه اين امر معضل بزرگ و خطرناكي براي كشاورزي ايران محسوب مي شود.
از سوي ديگر بايد توجه كنيم كه اگر چه وضع استاندارد‌هاي باقيمانده‌ي سم و كود در محصولات توليدي امكان‌پذير است، اما براي دست‌يابي به استاندارد‌هاي توليد نمي توان از الگوي فرآيندهاي توليد يكساني براي محصولات استفاده كرد، چرا كه ما با ارقام و نهاده‌هاي بسيار متغيري مواجه هستيم. براي نمونه در شهرستان ورامين كه بيشترين سطح زير كشت آن به خيارگلخانه‌اي اختصاص دارد، 20 واريته از اين محصول با ويژگي‌ها و نيازهاي متفاوت كشت مي‌شود. ازسويي خاك يا بستر كشت اين محصولات نيز ازنظر عناصر و اجزا متفاوت است. بنابراين مهندسين هنگامي مي توانند نظر كارشناسي ارائه دهند كه تمام فاكتورهاي نسبي مرتبط با توليد و عرضه‌ي محصولات را دقيق بررسي كنند، براي نمونه كارشناس پس از مشاهده‌ي نتيجه‌ي آزمايش خاك و شرايط جذب عناصر مي تواند سم موثر را تجويز كند. بايد اضافه كنم كه شيوه‌ي نظارتي مهندسين كشاورزي از پيچيدگي‌هاي بسيار ديگري نيز برخوردار است، زيرا به طورمثال تير آهن را مي توان به مدت طولاني پس از تاييد مهندسين ناظرعمران در انبار نگهداري و به بازارعرضه كرد اما براي محصولات كشاورزي شرايط ويژه ي انبارداري بايد در نظر گرفته شود تا به محصولات آسيب نرسد.
خبرنگار: چه عوامل ديگري را در بي‌اهميت تلقي شدن استاندارد‌هاي باقيمانده‌ي سم و كود محصولات كشاورزي در كشور مؤثر مي‌بينيد؟
مهندس تاجيك: بهره برداران به دليل آنكه وابستگي‌هايي مالي به فروشندگان محصولات كشاورزي (بارفروشان) دارند، مجبور هستند كه در تمام مراحل كشت و كار مانند انتخاب نوع سم،‌ كود، محصول، شيوه كشت و... براساس سليقه بارفروشان عمل كنند؛ متاسفانه در سيستم كشاورزي و بانك‌داري ايران سود بانكي بالا و شرايط ارائه‌ي وام بسيار دشوار است. اما در كشورهاي توسعه يافته زارعين از سود بانكي 2 درصد برخوردارند و بانك‌ها در فعاليت‌هاي كشاورزي مشاركت و سرمايه‌گذاري مي‌كنند. به همين دليل آن‌ها ‌دغدغه‌ي مالي ندارند و مي‌ توانند محصول سالمي توليد كند كه ازنظر اقتصادي نيز با حمايت‌هاي انجام گرفته براي آن‌ها اقتصادي‌تر است؛ بنابراين بايد سرمايه در گردش مورد نياز كشاورزان توسط بانك‌ها به شكل وام با سود اندك در اختيار آن‌ها قرارداده شود. در برخي از كشورهاي توسعه يافته حمايت مالي از كشاورزان به اندازه‌اي است كه اگر بهره برداران محصول ناسالم و بدون هماهنگي بازار توليد كنند دولت با ارائه‌ي يارانه به آن‌ها محصولاتشان را جمع آوري و نابود مي كند اما اجازه نمي دهد كه محصول آلوده وارد بازار شود . البته حتي اگر قانون و الزامي در اين باره وجود نداشته باشد، هنگامي كه كشاورزان بدانند استفاده از مديريت تلفيقي آفات منجر مي شود كه ميزان عملكرد محصولات‌شان در واحد سطح افزايش و ازسويي هزينه‌هاي مربوط به خريد سموم شيميايي كاهش يابد، به اين نتيجه مي‌رسند كه استفاده از نيروي متخصص و مهندسين ناظر و توليد محصول سالم به سود بهره‌بردار است.
مهمترين معضل كشاورزي امروز ايران نبود علوم نوين مهندسي دراين بخش و استفاده از روش‌هاي سنتي ترويج است؛ حدود 4 سال است كه بحث توليد محصول سالم دربدنه‌ي ترويج مطرح شده و بسيار نوپا است. متاسفانه پايين بودن اطلاعات كشاورزان از مباحث كشاورزي مانند آفات، بيماري‌ها و تغذيه خاك، منجر شده است كه آنها در بسياري از مواقع از سموم غيرموثر در عرصه‌ي كشاروزي استفاده كنند، براي نمونه سم تماسي زينب(ZINB) كه بايد برروي گياه پاشيده شود را درخاك تزريق مي كنند و اين حركت غيراصولي سبب آلودگي محيط زيست مي شود بدون آن‌كه تاثيري در بهبود سلامت گياه داشته باشد.
تذكر: مهمتر از همه بيروي جشم و كوش بسته از غرب است كه طي هفتاد سال كشاورزي باكيزه ايران را آلوده كردند، و حالا به سنتي بودن آن عيب مي كَيرند.
متاسفانه كشاورزان ايران از نظر معيشتي و اجتماعي در پايين ترين سطح اجتماع قراردارند، درحالي‌كه در كشورهاي توسعه يافته كشاورزان يكي از مهمترين قشرهاي جامعه هستند، از سوي ديگر در بسياري از مواقع زارعين به علم و توانمندي مهندسين كشاورزي اعتقاد ندارند، بنابراين بايد با فرهنگ سازي مناسب زمينه‌هاي گسترش علوم مهندسي را درعرصه كشاورزي ايجاد كنيم.
مهمترين مشكل مهندسين كشاورزي تقليد كوركورانه از دانش سلطه و يا حتى به روز نبودن دانش ايشان است.
مهندسين ناظر بايد با برخورداري از اطلاعات نوين كشاورزي در عرصه به صورت پويا عمل كنند؛ زيرا زارعين ازنظر تجربي و عمليات كشاورزي بسيارعالم هستند و اگر كارشناسان نتوانند از دانش بومي و دانشگاهي به شيوه‌ي مناسب بهره ببرند منجر به سلب اعتماد بهره برداران مي شوند. درحال حاضر قانوني وجود دارد كه براساس آن حضور كارشناس كشاورزي در گلخانه‌هايي با مساحت بيش از 5 هزارمتر الزامي است اما متاسفانه دلايل متفاوتي مانند بي تجربگي كارشناسان وفراهم نبودن شرايط، اين طرح را با شكست مواجه كرده است. دانش آموختگان كشاورزي از پايه‌ي علمي مناسبي برخوردارند اما درعرصه‌ي عملي مهارت‌هاي كافي را كسب نكرده اند و متاسفانه در برخي از مواقع قادر به رقابت با بهره برداران نيستند كه اين امر منجر به سلب اعتماد كشاورزان مي شود. قصد داريم امسال حدود 30 تا 40 مدير فني گلخانه تربيت كنيم و مهارت‌هايي مانند سازه‌هاي گلخانه، شناسايي و مبارزه با آفات و بيماري‌هاي گلخانه اي و... را به آن‌ها آموزش دهيم. تاهنگامي‌كه نظام آموزش عالي اصلاح نشود قوانين كمكي به حل مشكلات بخش كشاورزي نخواهد كرد.
خبرنگار: رويكرد شما براي توليد محصول سالم چيست؟
مهندس تاجيك: ما گام اول را با تهيه‌ي شناسنامه‌ي مزارع برداشتيم كه در آن ويژگي‌هاي كيفي خاك، محيط، آفات و بيماري‌ها‌ي منطقه ثبت شده است و با مطالعه و كسب آگاهي از پيشينه‌ي زمين زراعي مي توان پيشنهادات موثري درجهت پاك‌سازي محيط از سموم شيميايي و يا تعيين الگوي كشت ارائه داد.
خبرنگار: از گفته هاي شما مي توان اين‌گونه نتيجه گرفت كه در فرآيند توليد محصولات كشاورزي نظارت مهندسين گياه‌پزشكي و نيز تاييديه‌ي آزمايشگاه‌هاي گياه‌پزشكي، آب و خاك الزامي است؛ حال دراين جا با اين پرسش مواجه مي شويم كه در توليد محصولات سالم آيا نقش و نظارت ديگر گرايش‌هاي كشاورزي ناديده گرفته مي شود؟ براي نمونه مهندسين ماشين آلات كشاورزي يا زراعت كه محدوده ي فعاليت‌هاي آن‌ها در عرصه‌ي كشاورزي و در مراحل كاشت،‌ داشت و برداشت است نقشي در روند توليد و پايش محصولات كشاورزي نمي توانند ايفا كنند ؟
مهندس تاجيك: در طرحي كه ما با عنوان پلي كلينيك‌هاي كشاورزي ارائه داده‌ايم، تمام گرايش‌ها لحاظ شده است و بخش‌هايي مربوط به آزمايشگاه‌هاي گياه‌پزشكي، آب، خاك، ماشين آلات كشاورزي، سيستم‌هاي آبياري و... وجود دارد. اين طرح جامع در انجمن كلينيك‌هاي گياه‌پزشكي استان تهران نوشته شده است.
توجه كنيد كه تعيين ميزان باقيمانده‌ي فسفر و تشخيص كود مناسب براي خاك به مراتب از باقيمانده‌ي سم در محصولات كشاورزي با اهميت‌تراست، دراين زمينه بايد از نظر فني - كارشناسي مهندسين خاكشناسي استفاده كرد. بسياري از آفات و بيماري‌هاي گياهي در اثرعدم رعايت كشت مناسب شيوع پيدا مي كنند كه اين امر نتيجه‌ي ناآگاهي از علوم زراعت است؛ به طور مثال اگر تاريخ و تراكم كشت مناسب باشد مي توان با بسياري از آفات و بيماري‌ها مبارزه كرد و ميزان خسارت را كاهش داد. مهندسين باغباني نيز با هرس اصولي مي توانند كميت و كيفيت محصولات باغي را كنترل كنند و ميزان عملكرد محصول را در واحد سطح افزايش دهند. درحال حاضر يكي از معضلات اساسي بخش كشاورزي كمبود آب است كه مهندسين آبياري بايد با بهبود سيستم‌هاي آبياري از هدررفتن آب جلوگيري كنند و سبب اقتصادي شدن فعاليت‌هاي كشاورزي شوند.
بنابراين براي توليد محصولات كشاورزي سالم نيازمند همكاري تمام گرايش‌هاي كشاورزي هستيم. درحال حاضر حدود 12گرايش از جمله گياه‌پزشكي، باغباني، توليدات گياهي،‌ آبياري، ماشين آلات،‌ خاكشناسي، اصلاح نبات، ترويج و... دراين طرح گنجانده شده است و درصورت پيشرفت طرح، جايگاهي براي گرايش‌هايي مانند علوم دامي،‌ دامپروري و... نيز درنظر گرفته مي شود. البته درحال حاضر نيز كلينيك‌هاي گياه‌پزشكي نقش پلي كلينيك‌هاي كشاورزي را ايفا مي كنند اما به شيوه‌ي محدودتر.
خبرنگار: نقش ترويج در كلينيك‌هاي گياه‌پزشكي به چه شيوه اي است؟ آيا زارعين براي بهره گيري از خدمات مشاوره اي و فني مهندسي كارشناسان، به كلينيك‌هاي گياه‌پزشكي مراجعه مي كنند و يا آن‌كه مروجين به سراغ بهره برداران مي روند و با حضور و ارائه‌ي راهكار فني و مهندسي آنها را راغب بر اجراي علوم كشاورزي مي كنند؟
مهندس تاجيك: ما منتظر نمي شويم تا كشاورزان به سراغ ما بيايند، شايد اين كارهيچ ‌وقت انجام نشود؛ بلكه سعي داريم با حضور مداوم خود در عرصه، علوم نوين كشاورزي را اشاعه دهيم و با افزايش توانمندي‌هاي خود هميشه يك گام جلوتر از زارعين حركت كنيم.
خبرنگار: فعاليت‌هاي ترويجي كلينيك‌هاي گياه‌پزشكي درچه حدي است؟ آيا ارائه‌ي خدمات ترويجي و مشاوره اي مورد استقبال بهره برداران قرارمي گيرد؟
مهندس تاجيك: من تا به‌حال 2هزار روز آموزش زنان روستايي داشته ام و 3 سايت مدرسه در مزرعه (Farm Filde School ) را هدايت كرده ام كه در زمينه آگاهي و اشاعه ي علوم نوين كشاورزي بسيار موثر است.
خبرنگار: باتوجه به آن‌كه طرح مدرسه در مزرعه توسط معاونت ترويج در عرصه اجرامي شود آيا سايت‌هاي مدرسه در مزرعه( FFS ) كه در قالب بخش خصوصي فعال هستند بايد از دستورالعمل‌ها و شيوه ي اجرايي اين طرح كه در وزارت‌خانه تعبيه شده است پيروي كنند يا آن‌كه مي توانند به صورت خودمختار آموزش‌هاي مورد نياز را به بهره برداران ارائه دهند؟ آيا نظارتي از بخش دولتي بر اجرا و برگزاري اين سايت‌ها وجود دارد؟
مهندس تاجيك: سايتهاي FFS دولتي از استانداردهاي مشخصي تبعيت مي كنند براي نمونه 15 تا 20 كشاورزبايد در سايت حضور داشته باشند اما در بخش خصوصي با چنين محدوديت‌هايي مواجه نيستيم. در اين طرح اساس كار آموزش عملي و مشاهده وقايعي است كه در مزرعه اتفاق مي افتد اين نوع آموزش در دنيا سير تكاملي داشته است، ما آزمايش‌هاي گوناگوني را در مزرعه نمايشي با حضور زارعين انجام داده ايم.
براي نمونه دربحث مبارزه ي بيولوژيك كفشدوزك هفت نقطه اي شكارگر را جمع آوري و سپس در مزارع رهاسازي مي كنيم؛ كشاورزان مشاهده مي كنند كه كفشدوزك‌ها شته‌ها را شكار مي كند بنابراين بدون اين‌كه نياز به مبارزه‌ي شيميايي داشته باشند مي توانند اين آفت را كنترل كنند ازسويي اجراي علوم مهندسي و فني نيز صرفه‌ي اقتصادي بيشتري براي آن‌ها خواهد داشت.
خبرنگار: باتوجه به اين‌كه از مبارزه بيولوژيك به عنوان هدف نهايي دانشمندان گياه پزشكي ياد مي شود و نقش مهمي كه اين نوع كنترل در توليد محصول سالم ايفا مي كنند، شما اين حشرات شكارگر را از چه مراكزي فراهم مي كنيد؟ آيا موسسه‌ي تحقيقات گياه‌پزشكي كشور دراين زمينه با شما همكاري مي كند؟ آيا شما تجربه استفاده از اين حشرات شكارگر را در مزارع وسيع نيز داشته ايد؟
مهندس تاجيك: خير،‌ ما اين حركت را در سطح محدود و به منظور آموزش و ترويج علوم نوين كشاورزي انجام داديم و كفشدوزك‌ها را از عرصه جمع آوري كرديم؛ متاسفانه اين حشره شكارگر در سطح انبوه و تجاري توليد نمي شود. در موسسه‌ي تحقيقات گياه‌پزشكي كشور، زنبور تريكوگراما، بالتوري ها و نيز كفشدوزكي كه عليه شپشك آرد آلود به كار مي رود به منظور استفاده در مبارزات بيولوژيك توليد مي شود. توليد و به كارگيري ديگرحشرات شكارگر از جمله كفشدوزك هفت نقطه اي در مرحله‌ي تحقيق و بررسي است.
اكنون در حالي كه احساس نياز به استفاده از اين قبيل حشرات شكارگر در كشاورزان ايجاد شده است، قادر به پاسخ‌گويي به نيازآن‌ها نيستيم(ولى سم و كود شيميائي هر جقدر بخواهند هست!!!). از سوي ديگر متاسفانه مجبوريم تمام فعاليت‌هاي مربوط به عرصه‌ي كشاورزي مانند آزمون خاك، آب،‌ ترويج وآموزش به بهره‌بردارن را خودمان انجام دهيم.
ما گام نخست را با اصلاح روش‌هاي كشاورزي برداشتيم و دربرخي از مواقع با توليد محصول سالم فاصله‌ي چنداني نداريم. براي نمونه درگذشته 42 بار براي نابودي كنه‌ي دو نقطه‌اي گلخانه در يك دوره ي 6 ماهه سم پاشي انجام مي شد كه ما به‌وسيله‌ي اصلاح روش‌ها توانسته ايم اين عدد را به 2 تا 3 بار سمپاشي كاهش دهيم.
توليد محصول سالم در كشورما بسيار نوين است و بيش از يك دهه از قدمت آن نمي گذرد اما دركشورهاي توسعه يافته و اروپايي پيشينه‌ي آن به يك قرن مي رسد، هم‌چنين دراين كشورها روش ترويجي سايت‌هاي FFS از سال 1940 ابداع شده است.
نكته: يك قرن سابقه محصول سالم در كشورهاى ببيشرفته؛ يعني: فقط جهالت و خباثت موجب آلوده كردن كشاورزي ايران بوده، و اكر متصديان كشاورزي نوين از هفتاد سال قبل تا كنون مزدور يا نادان نبودند؛ بايد بيروي از كشاورزي سالم موجود در غرب را ترويج مي كردن نه كشاورزي ناسالم را.
خبرنگار: باتوجه به وضعيت كنوني ايران و تجاربي كه شما در زمينه‌ي كشاورزي داريد درتدوين اين طرح بايد به چه شاخص‌هايي توجه شود؟
مهندس تاجيك: به عقيده‌ي من بهره برداران يا به‌عبارتي توليد كنندگان محصولات كشاورزي نقش اول تمام طرح‌هايي هستند كه دراين بخش تدوين مي شود، بنابراين بهتر است پس از سنجيدن تمام عواقب كار فعاليتي را آغاز كنيم. طرح توليد محصول سالم نيز بايد درجهت برطرف كردن مشكلات كشاورزان تدوين شود به شيوه اي كه درنهايت به سود آن‌ها باشد و ازسويي فرهنگ استفاده از محصول سالم را در مصرف كنندگان بوجود آوريم. هماهنگي با وزارت بهداشت و ايجاد شرايط مناسب دربخش فروش از مسائل ديگري است كه بايد دراين امردرنظرگرفته شود. روند توليد محصول سالم همانند چرخه اي است كه بايد تمام اركان آن حفظ شود تا موفقيت آميز باشد. موفقيت دراين امر هنگامي حاصل مي شود كه همياري و همكاري تمام موسسات، وزارت‌خانه‌ها حتي صدا و سيما و وزارت ارشاد را داشته باشيم زيرا فرهنگ سازي مسئله‌ي مهمي است كه بايد به صورت جدي به آن توجه كرد. (بركرفته از خبرگزاري دانشجويان ايران - تهران - سرويس مسائل راهبردي ايران)

[najm134]

مضرات کودهای شیمیایی مورد مصرف در کشور]
كودهاي شيميايي مورد مصرف در كشور در چهار گروه ازته ، فسفاته ، پتاسي وگوگرده قرار مي گيرند .
نيترات آلومينيم ، اوره ، سولفات آلومينيم ، نيترات كلسيم ، فسفات منو آمونيوم ، فسفات دي آمونيوم ، سوپر فسفات
عمولي ، آمونياك مايع ، نيترات پتاسيم ، سولفات پتاسيم ، سولفات كلسيم .كلرور پتاسيم از جمله كودهاي شيميايي مورد
صرف كشاورزان است .
استفاده از اين كودهاي شيميايي ومصرف بي رويه آنها اثرات ومضراتي را به همراه دارد كه در اين رابطه كارشناسان نظرات متعددي دارند .
در اين خصوص مهندس بابايي، كارشناس مسئول مسائل زيست محيطي با بيان اينكه مصرف نادرست كودهاي شيميايي اثرات زيست محيطي قابل توجهي به همراه دارد به خبرنگار خبرگزاري دانشجويان ايران ( ايسنا ) منطقه لرستان گفت : مسئله استفاده بي رويه ونادرست از سموم وكودهاي شيميايي بسيار جدي واز چند جنبه قابل بررسي است .
وي از آسيبهاي زيست محيطي وبهداشتي به عنوان مهمترين مضرات استفاده از اين كودها ياد كرد و افزود : بقايا وآثار تركيبات كودهاي شيميايي در محيط آب وخاك موجب بر هم خوردن تعادل اكو سيستم ها مي شود .
وي نفوذ در آبهاي زير زميني ، افزايش خوراكوري تالابها ، تجمع در بافتهاي گياهي ، جانوري و انسان را از جمله عوارض مهم استفاده از كودهاي شيميايي عنوان كرد .
اين كارشناس با اشاره به اثرات مهم افزايش آمونياك در محيط توسط FAO/ECE در سال 1991 بيان داشت : اشباع شدن آبهاي سطحي از مواد مغذي در نتيجه تخليه مستقيم كود و نفوذ نيترات ، فسفات و پتاسيم در نتيجه آبشويي از خاك ، آلودگي آبهاي زير زميني در نتيجه آبشويي نيترات ، آلودگي آبهاي سطحي توسط فلزات سنگين واسيدي شدن در نتيجه انتشار آمونياك از طريق انبار كود و پخش شدن آن در سطح زمين از جمله اثرات مهم افزايش آمونياك در محيط است .
مهندس بابايي در ادامه اظهار داشت : افزايش برخي عناصر در محصولات نيز كيفيت مطلوب را تحت الشعاع قرار مي دهد .
كارشناس مسئائل زيست محيطي با اشاره به خطر استفاده بيش از حد كودهاي فسفره اعلام كرد : استفاده مداوم از كودهاي شيميايي فسفاته منجر به افزايش كادميوم خاكهاي كشاورزي مي شود .
وي از كادميوم به عنوان سمي ترين عنصر براي آبزيان پس از جيوه و مس ياد كرد و گفت : قابليت جذب كادميوم توسط گياهان بسيار زياد است و مصرف كمترين آن هم مي تواند سلامت انسان را به خطر مي اندازد .
بابايي بيان داشت : كودهاي فسفاته از عوامل مهم ايجاد آلودگي كادميوم خاك هستند كه محتواي كادميوم آنها نيز متغير است .
كارشناس مسائل زيست محيطي خاطر نشان كرد : در كشور سالانه 300 تا500 كيلوگرم در هر هكتار ، كودهاي فسفاته مصرف مي شود .
وي تاكيد كرد : براي كنترل ومديريت هر چه بهتر ميزان كادميوم در خاكها بايد انواع خاكهايي كه داراي غلظت غير معمول از اين ماده هستند ، توسط ارگانهاي مسئول شناسايي شوند .
در خصوص استفاده بيش از حد كودهاي شيميايي، الهام برنا كارشناس مسائل زيست محيطي به خبرنگار ايسنا گفت : افزودن كودهاي شيميايي به زمين فقط مواد غذايي گياه را افزايش مي دهد .
وي افزود : اين كوها نه تنها در بهبود خواص فيزيكي خاك مؤثر نيست بلكه باعث خرابي فيزيكي وحتي شيميايي خاك نيز مي شود .
اين كارشناس با بيان اينكه مصرف زياد كودهاي شيميايي محيط زيست را به شدت آلوده مي كند ، اظهار داشت : اضافه كردن كودهاي ازته به مقدار زياد حتي موجب بد مزه شدن وبه اصطلاح بي خاصيتي محصولات مي شود .
الهام برنا اعلام كرد : اين كودها ضمن اينكه فعاليت ميكرو ارگانيزمهاي خاك را بسيار زياد مي كند ودر برخي موارد نيز موجب عدم فعاليت آنها مي شود ودر برخي محصولات مانند اسفناج موجب نيترات در آن شده وممكن است مسموميت وناراحتيهاي ديگر در اثر خوردن اين محصول ايجاد شود .
كارشناس مسائل زيست محيطي تصريح كرد : نيترات وارد خون شده و پس از تركيب با هموگلوبين توليد مت هموگلوبين كرده واين امر مانع جذب اكسيژن كافي در بدن انسان خاصه در كودكان مي شود .
وي در ادامه گفت : در محصولاتي مانند برنج كه يه صورت غرقابي آبياري مي شوند با مصرف بالاي اين كودها به تدريج ميزان اكسيژن محلول آب به 2 ميلي گرم در واحد كاهش پيدا مي كند .
وي افزود : با كاهش اكسيژن آب ، ارگانيزمها از بين رفته ونياز به اكسيژن افزايش پيدا مي كند ومقدار ازت ،فسفر وساير عناصر رو به فزوني مي گرايد .
اين كارشناس اذعان داشت : به سبب تجمع مواد مغذي آب در اثر مصرف بيش از حد كودهاي شيميايي و ورود آنها به محيطهاي آبي ، روندنابودي درياچه ها، تالابها، آب بندانها و ديگر محيطهاي آبي تسريع مي شود.
الهام برنا يادآور شد: آلودگي نيتراتي كشتزارها بر اثر استفاده غير علمي و بي رويه از كودهاي ازته بالاخص نيتراتي بوجود مي آيد.
وي گفت: خود نيترات براي انسان و ساير حيوانات مضر نيست بلكه در دستگاه گوارش تحت تاثير باكتريها تبديل به يون نيتريت شده كه به دو صورت سلامت انسان را تهديد مي كند.
اين كارشناس تصريح كرد: با تشكيل مت همو گلوبين امكان انتقال اكسيژن توسط همو گلوبين به اعضاي بدن كاهش پيدا كرده و تنگي نفس و خفگي حاد را بدنبال دارد
وي از كشاورزان خواست در صورت نياز به اين كودها با نظر كارشناسان مقدار مورد نياز و معيني را مصرف كنند.

[najm134]

غذاهای مسمومی که شبانه روز می‌بلعیم
در جهانی که با کمبود منابع غذایی مواجه است و مردمان بسیاری از گرسنگی رنج می‌برند، دیگر کشاورزی به روش سنتی و فقط به‌عنوان شغلی برای امرارمعاش تنها یک خانواده کارایی‌اش را از دست داده ‌است.
ماجرای «تامین غذا» نگاه تازه‌ای به کشاورزی می‌طلبد. پرورش گیاهان زراعی و باغی امروزه یک فعالیت مهم و گسترده تولیدی است. در این کار، ضرورت افزایش محصول اهمیت پیدا می‌کند. کشاورزی مدرن باید بتواند محصولات خود را از خطر نابودی حفظ کند تا غذای میلیون‌ها گرسنه را درسراسر جهان تأمین کند. اما برای حفظ محصولات کشاورزی از گزند آفات در مزارع و انبارها، مقادیر زیادی آفت‌کش مصرف می‌شود که این سموم علاوه بر آلودگی‌های زیست‌محیطی از جمله آلودگی منابع آب و خاک، سلامت مصرف‌کنندگان را به‌دلیل اثرات باقیمانده درمواد غذایی با منشا گیاهی، تهدید می‌کند.
سموم شیمیایی (آفت‌کش‌ها، قارچ‌کش‌ها و علف‌کش‌ها) موادی هستند که برای پیشگیری، نابودی یا دفع آفات (مثل حشرات و نرم‌تنان زیان‌آور)، بیماری‌های گیاهی و علف‌های هرز مصرف می‌شوند. مواد موثر سموم متنوع بوده و آنها را بر اساس نوع مواد موثره طبقه‌بندی می‌کنند که به عنوان مثال می‌توان به سموم آلی کلردار(ارگانوکلره)، فسفردار (ارگانو فسفره) و یا کاربامات‌ها اشاره کرد. این‌گونه سموم، در آزمایشگاه تولید می‌شوند و به دلیل پایداری درمحیط، به شدت محیط‌زیست را آلوده می‌کنند. به این نوع سموم، سنتتیک می‌گویند. اما گروه‌های دیگری از سموم که طبیعی هستند، سمیت کمتری در مقایسه با گروه قبلی دارند. این گروه از موادی تشکیل شده که منشأ گیاهی دارند. همچنین گروه دیگری از سموم که به نام حشره‌کش‌های میکروبی خوانده می‌شوند و به صورت تجاری برای مبارزه با لارو و نوزاد آفات به فروش می‌رسد خطرات سموم سنتتیک را در پی ندارند. استفاده از این‌گونه مواد، بهترین راه جلوگیری از آلودگی محیط‌زیست است.
راه‌های ورود آفت‌کش‌ها به محیط‌زیست
محیط‌زیست از اجزای زنده و غیرزنده تشکیل شده ‌است. اجزای زنده همان موجودات زنده (ارگانیسم‌ها) هستند که با هم و با بخش غیرزنده در تقابل‌اند و اجزای غیرزنده شامل آب، هوا، غذا و مکان زیست و تقابل ارگانیسم‌ها با خود و محیط‌شان است. آلودگی شیمیایی محیط‌زیست معمولا از طریق آب، هوا و خاک صورت می‌گیرد. آفت‌کش‌ها یا از طریق تبخیر و یا مستقیما از طریق هوا وارد اتمسفر می‌شوند. آب‌های سطحی، پساب‌های صنعتی و شهری و کاربرد مستقیم آفت‌کش‌ها برای کنترل آفات آبزی، از راه‌های ورود سموم به منابع آبی است. خاک نیز از طریق گیاهان تیمار شده با سموم، باران، دفن غیر اصولی ظروف خالی سم و همین‌طور استفاده مستقیم آنها روی خاک برای کنترل آفات خاکزی، آلوده می‌شود.
اما درباره اثرات باقیمانده سموم در غذا، موضوع جالب‌تر می‌شود. امنیت غذایی یکی از مسائل مهم انسان امروز است. به موازات این مساله، موضوع سلامت غذا هم مورد توجه مصرف‌کنندگان محصولات کشاورزی قرار گرفته است. با توجه به جمعیت روبه‌رشد جهان و کمبود منابع غذایی و نیاز به تأمین غذا برای ساکنان گرسنه زمین، حفاظت از تولیدات کشاورزی دربرابر نابودی در اثر خسارات خشکسالی و همین‌طور آفات و بیماری‌ها بیش ‌از پیش ضروری به‌نظر می‌رسد. اما این افزایش تولید برای ما هزینه‌های بسیاری سوای هزینه‌های اقتصادی داشته‌است. زارعین در همه جای دنیا برای مبارزه با عوامل زنده کاهش تولید (آفات و بیماری‌ها)، ناچارند به انواع مواد شیمیایی آفت‌زدا روی آورند. این سموم نه تنها روی سطح محصولات می‌ماند، بلکه به داخل بافت میوه‌ها، سبزی‌ها و حتی دانه‌های غلات نفوذکرده و در آن باقی می‌مانند. هر چند شستن میوه یا گرفتن پوست آنها می‌تواند در کاهش آلودگی‌های سطحی موثر باشد اما زدودن آفت‌کش‌هایی که به بافت میوه نفوذ کرده‌اند تقریبا غیرممکن است.
انباشت زیستی
ورود سم از طریق گیاه به بدن حیوانات اهلی که گوشت و شیر آنها مورد استفاده انسان قرار می‌گیرد نیز از راه‌های آلوده‌شدن به سموم است؛ مثلا تجمع سموم بسیار نامحلول در آب مانند سم کلران که در ارگانیسم‌ها باقی می‌ماند و با گذشت زمان مقدار آن افزایش می‌یابد. اگر جانوری که این سموم در بدنش موجود است توسط جانور بزرگ‌تری که توانایی حفظ این سم را دارد خورده شود، مقدار سم در بدن این موجود زنده از مقدار آن در آب محل زندگی، بیشتر خواهد شد. این حد، برای ماهی‌ها ممکن است صدها تا هزاران برابر بیشتر از مقدار موجود در آب برای همان سم باشد. این تجمع به نام انباشت زیستی نامیده می‌شود. انسان‌ها در انتهای زنجیره غذایی در طبیعت هستند و به‌سبب خوردن غذاهایی با منشا حیوانی و گیاهی که حاوی سموم و مواد آلی شیمیایی هستند، این مواد در بدنشان تجمع پیدا کرده و بنابراین در معرض مقادیر بالای سم خواهند بود.
دوام آفت‌کش‌ها
امروزه آفت‌کش‌ها با حجم وسیعی در مراحل تولید مواد غذایی با منشأ گیاهی به‌کار می‌روند. کلمه آفت‌کش در این نوشتار، یک اصطلاح عمومی است و شامل حشره‌کش‌ها، قارچ‌کش‌ها، علف‌کش‌ها و... می‌شود. محصولات تیمار شده با این مواد مقادیری پس‌مانده دارند. این مواد شیمیایی، حتی در محصولات فراوری شده مانند آب‌سیب یا رب گوجه‌فرنگی نیز کشف شده‌اند. اکثر آفت‌کش‌ها ثبات زیادی دارند و با داشتن ترکیبات شیمیایی پیچیده، به آسانی در طبیعت تجزیه نمی‌شوند. بنابراین ضمن تاثیر روی آفات گیاهی، آلودگی محیط‌زیست و تولیدات کشاورزی را نیز در پی دارند.
ترکیبات سمی با دوامی مثل د.د.ت یا لیندین، در خاک، آب، هوا، چربی انسان‌ها و حیوانات قابل مشاهده هستند. همچنین باقیمانده سموم در میوه‌ها، سبزی‌ها، گوشت، شیر، آب آلوده و... در مدت طولانی موجب مسمومیت مزمن انسان و حیوانات می‌شوند. این مسمومیت در اثر مصرف مقادیر جزئی، اما متوالی پس مانده‌های آفت‌کش‌ها در مواد غذایی است. اکثر مواد شیمیایی آفت‌زدا سرطان‌زا بوده و وجود انواع سرطان‌ها در جوامع امروز زنگ خطر را برای کاهش پس‌مانده‌های سموم در مواد غذایی به صدا در آورده است. شاید تعجب کنید اگر بشنوید در اروپا میوه‌های سمپاشی نشده حتی باوجود داشتن آثار آفت‌زدگی، گران‌تر هستند.
اقدام آگاهانه
خوشبختانه امروزه با افزایش آگاهی‌های عمومی، اکثر مردم از زیان‌های ناشی از مصرف سموم آگاه هستند. ولی در عمل، گاهی چنان وقت برای نجات یک گیاه یا یک محصول تنگ می‌شود که حتی انسان آگاه به مضرات آفت‌کش‌ها، ناچار می‌شود از این سموم استفاده کند. در این گونه مواقع باید با رعایت نکاتی از خطرات زیست محیطی سموم تا حد ممکن کاست.

[najm134]

مصرف 65 نوع سم+ سرانه مصرف سم هر ايراني 370 كرم = افزايش بيماريها و آفات كشاورزي و رسيدن به 607 عامل

معاون بهبود توليدات گياهي جهاد كشاورزي استان اصفهان:
607 عامل در ايران به كشاورزي خسارت وارد مي‌كند
معاون بهبود توليدات گياهي جهاد كشاورزي استان اصفهان گفت: در كشور 607 عامل باعث خسارت‌ به محصولات كشاورزي مي‌شود.
محمد نصر در مراسم افتتاح و توسعه عرضه محصولات سالم در اصفهان با اشاره به اولويت‌هاي ده‌گانه جهاد كشاورزي استان اصفهان در سال جاري نسبت به محصولات زراعي و دامي بيان داشت: وظيفه جهاد كشاورزي تنها محدود به توليد صرف محصولات كشاورزي نبوده و وظيفه توليد محصولات سالم را نيز عهده‌دار است.
وي اظهار داشت: در كشور 607 عامل باعث خسارت‌ به محصولات كشاورزي شده كه از جمله آن عوامل 50 درصد آفات، 27 درصد بيماري‌ها و حدود 23 درصد علف‌هاي هرز است.
معاون بهبود توليدات گياهي سازمان جهاد كشاورزي استان اصفهان ادامه داد: براي كنترل عامل‌هاي مخرب محصولات كشاورزي كه باعث كاهش محصولات كشاورزي نزديك به 30 تا 35 درصد شده، توليدكنندگان مجبور به استفاده از سموم آفت‌كش و علف‌كش در محصولات خود هستند.
وي از ثبت و مصرف 265 قلم سم در كشور براي محصولات كشاورزي خبر داد و افزود: از اين تعداد 265 قلم سم، حدود 6.8 درصد از سموم پرخطر بوده كه 27 درصد از آن‌ها داراي خطر متوسط و 64 درصد نيز كم خطر است.
نصر گفت: سازمان حفظ نباتات سعي كرده هر سال سمومي را كه باعث خطراتي بوده و مشكلاتي را به همراه داشته حذف كند كه در حال حاضر حدود 113 قلم از اين نوع سم‌‌ها از بخش كشاورزي حذف شده است.
وي ادامه داد: از 16 ميليون اراضي در كشور، حدود 12 ميليون آن اراضي اقدامي براي مبارزه با سم كرده كه در حال حاضر اين چهار ميليون باقيمانده از اين زمين‌ها بدون استفاده از سم براي توليد محصولات كشاورزي استفاده مي‌شود.
معاون بهبود توليدات گياهي سازمان جهاد كشاورزي استان اصفهان افزود: در حال حاضر توليد محصول سالم در كشور بسيار جزئي و ناچيز است.
وي با اشاره به توليد كم محصول سالم در كشور بيان داشت: منظور مطلب ذكر شده اين نيست كه محصولاتي كه در قبل توليد شده ناسالم است، بلكه منظور اين بوده كه بعضي از عوامل خسارت‌زا مانند سم يا آنتي‌بيوتيك‌ها بيشتر از حد استاندارد و طبيعي در محصولات و توليدات كشاورزي استفاده شده است.
نصر به توضيح در مورد محصول سالم و ارگانيك توليدات كشاورزي پرداخت و اظهار داشت: محصول ارگانيك به محصولي اطلاق مي‌شود كه فاقد باقيمانده غيرمجاز سموم، كودهاي شيمياي و فلزات بوده و محصول سالم نيز محصولي است كه در حد طبيعي، از مواد سمي و شيميايي براي محصولات كشاورزي استفاده شود.
وي ادامه داد: حدود هفت درصد محصولات باغي و يك درصد مصولات زراعي در كشور ارگانيك است كه هنوز در ايران به‌صورت چشمگيري محصولات از طريق ارگانيك توليد نمي‌شود.
معاون بهبود توليدات گياهي سازمان جهاد كشاورزي استان اصفهان گفت: تمام محصولات كشاورزي تحت كنترل IPM است كه به‌صورت كنترل تلفيقي آفات صورت گرفته و به‌صورت مكانيكي، بيولوژيك و شيميايي كه آخرين مرحله آن بوده، انجام مي‌شود.
وي اظهار داشت: مسئولان جهاد كشاورزي استان اصفهان درصدد هستند تا محصولات سالم و بدون سم در استان اصفهان توليد بيشتري داشته باشد.
نصر از مصرف سرانه سم در كشور خبر داد و اضافه كرد: مصرف سرانه سم در ايران براي هر نفر 370 گرم بوده كه نسبت به مصرف بالاي كشورهاي ديگر دنيا درا ستفاده از سموم، رتبه بالايي ندارد.
وي ادامه داد: مصرف سم در جهان نسبت به هرهكتار زمين حدود يك كيلوگرم بوده ولي در كشور ايران استفاده از سم در محصولات كشاورزي نسبت به يك هكتار زمين حدود 800 گرم است.
معاون بهبود توليدات گياهي سازمان جهاد كشاورزي استان اصفهان از اقدامات اين استان براي كاهش مصرف سم در محصولات كشاورزي خبر داد و بيان داشت: با اقداماتي كه در استان اصفهان نسبت به كاهش مصرف سموم انجام شده موجب كاهش استفاده از سموم و رسيدن به ميزان 700 تن بوده در حالي كه در 10 سال گذشته استان اصفهان در هر سال حدود يك هزار و 200 تن مصرف سم داشته است.
وي از اقدامات مهم انجام شده جهاد كشاورزي استان اصفهان در زمينه توليد محصولات كشاورزي سالم خبر داد و افزود: استان اصفهان براي نخستين‌بار توانسته در سطح استان نزديك سه هكتار گلخانه را تحت پوشش بيولوژيك قرار دهد.
نصر با اشاره به همكاري بخش خصوصي در زمينه توليد محصولات سالم در استان اصفهان ادامه داد: در مراسم امروز، چهارمحصول گلخانه‌اي از جمله؛ خيار، گوجه فرنگي، فلفل و توت فرنگي كه به صورت سالم و بدون استفاده از هيچ‌گونه سم توليد شده، عرضه مي‌شود.
وي افزود: در زمين به‌صورت فضاي باز نيز توليدات انار، گوجه‌فرنگي و در آينده سيب و خربزه نيز، توليد مي‌شود.
معاون بهبود توليدات گياهي سازمان جهاد كشاورزي استان اصفهان خاطرنشان كرد: در حال حاضر هيچ لوگوي خاصي براي عرضه اين محصولات به بازار، در كشور آماده نشده است.
وي تاكيد كرد: در آينده نزديك حدود 30 تا 40 هكتار زمين گلخانه‌اي، براي توليد محصولات تحت پوشش IPM به سه هكتار گلخانه‌ تحت پوشش اين طرح در استان اصفهان اضافه مي‌شود

[pejuhesh232]

هشدار به مسئولین در خصوص واردات بی‌ضابطه سموم خارجی؛
مصرف علف‌کش سرطان‌زای «رانداپ» را متوقف کنید

گروه اقتصادي مشرق- چندی پیش آژانس بین المللی تحقیقات سرطان (International Agency for Research on Cancer ) خبری مبنی تأثیر یک علف‌کش در ایجاد بیماری سرطان را منتشر کرد. مقاله IARC بخشی از شواهد و اخبار اثرات رانداپ بر سلامت انسان و محیط‌زیست را بیان کرده است. این مقاله بیان می‌دارد که شواهد زیادی در مورد ضرر رانداپ برای سلامتی انسان به ثبت رسیده است.

برخی عناصر موجود در علف‌کش رانداپ احتمال بروز بیماری‌هایی همچون درخودماندگی (Autism)، نقص‌های مادرزادی، بیماری سلیاک و سندروم التهابی روده را بالا می‌برد. این علف‌کش خطرناک علاوه بر مخاطراتی که برای سلامت انسان‌ها دارد، به محیط‌زیست آسیب رسانده و خاک را به شدت آلوده می‌کند.

بدون خاک کشاورزی مناسب، در آینده امنیت غذایی با چالش‌های فراوانی روبرو خواهد شد. به دلیل اهمیت زیاد خاک در تأمین امنیت غذایی سال 2015 از طرف سازمان ملل متحده به نام سال جهانی خاک نام‌گذاری شده است.

حال با توجه به خطرات جدی این علف‌کش برای انسان و منابع پایه همچون خاک و آب، آیا نباید از واردات و تولید این علف‌کش جلوگیری به عمل آورد؟



مطالعات دانشگاه واشنگتن نشان می‌دهد استفاده از علف‌کش راندآپ به دلیل مقاوم شدن علف‌های هرز روزبه‌روز بیشتر می‌شود؛ که خبر بدی برای سلامت انسان‌ها و سلامت خاک است.

متأسفانه تنها راهکار شرکت‌های زیست فناوری استفاده از علف‌کش‌هایی با سمیّت بالاتر برای کنترل علف‌های هرز،آفات و بیماری‌ها است.

برای محافظت از سلامت موجودات زنده می‌بایست از مصارف رو به تزاید سموم شیمیایی جلوگیری کرد و به دنبال جایگزینی برای کنترل آفات و علف‌های هرز بود.

قاچاق سموم خطرناک

در طی سالیان گذشته در پی مشاهده آثار مخرب برخی از سموم کشاورزی بر سلامت مردم و محیط‌زیست هیئت نظارت بر سموم کشور تعدادی از سموم را از فهرست مجاز حذف کرد (جدول 1)؛ که در پی آن واردات قانونی برخی از سموم کشاورزی به کشور منع شد.

اما متأسفانه واردات غیرقانونی این سموم به کشور همچنان، ادامه دارد و مورد استفاده برخي کشاورزان قرار می‌گیرد. نکته بسیار مهم تغییر نگرش مسئولین این حوزه و کشاورزان نسبت به آثار زیان‌بار این سموم غیرمجاز بر سلامت مردم و محیط‌زیست است تا با درک اهمیت آن، بتوان از واردات غیرقانونی سموم کشاورزی جلوگیری کرده و توسط کشاورزان مورد استفاده قرار نگیرد.



وابستگی کشور در تأمین سموم شیمیایی

در اين زمينه سید مهدی حسینی یزدی، رئیس انجمن واردکنندگان سم و بذر مي‌گويد كه در کشورمان سالانه 18 تا 20 هزار تن سموم شیمیایی در کشاورزی استفاده می‌شود و از مجموع سموم مصرفی 80 درصد آن در داخل کشور ترکیب می شود و 20 درصد آن به ارزش 120 تا 150 میلیون دلار از محل واردات تأمین می‌شود و در این بین ماده اولیه سموم ترکیب‌شده در کشور نیز وارداتی بوده و حدود70 درصد ماده اولیه از چین، 15 درصد از هند و 15 درصد از کشورهای اروپایی وارد می‌شود(نمودار1).



تولید عامل سرطان در ایران

در حال حاضر انجمن صنایع تولیدکنندگان سموم ایران مواد اولیه علف‌کش رانداپ را از چین وارد کرده و در ایران تولید می‌کنند (شکل 2)، این علف‌کش حدود 10 تا 12 درصد از کل علف‌کش‌های مورد استفاده در کشور را به خود اختصاص داده است.

نکته بسیار مهم و تأسف‌برانگیز استفاده این سم بسیار خطرناک در کشورمان است که عامل بسیاری از بیماری‌های انسانی و سرطانی و همچنین، آثار جبران‌ناپذیر زیست‌محیطی است.

بنابراین، با توجه به ایجاد انواع سرطان‌ها و نابودی محیط‌زیست توسط رانداپ می‌بایست به جد از تولید و مصرف علف‌کش رانداپ در کشور جلوگیری شود.



گسترش اجباری محصولات تراریخته (GMO) نتیجه بکارگیری علف‌کش رانداپ

رانداپ بازدارنده ساخت آنزیم EPSPS (5- enolpyruvylshiki mate -3- phosphate synthesis) در گیاه است که از سنتز اسیدهای آمینه آروماتیک ضروری، برای ساخت پروتئین جلوگیری می‌کند.

برای مقابله با اثر علف‌کش رانداپ باید از محصولات تراریخته دستکاری ژنتیکی شده (GMO) استفاده کرد تا بتوانند در برابر رانداپ مقاومت کنند.

بنابراین، با گسترش مصرف علف‌کش رانداپ به اجبار استفاده از محصولات تراریخته نیز افزایش خواهد یافت (شکل 3). بنابراین صادرات علف‌کش رانداپ، ابزاری برای وابسته کردن اجباری کشورها به محصولات تراریخته غربی است که بدون لحاظ کردن پروتکل های قانونی و مراحل قرنطینه‌ای در بازارهای کشورهای درحال توسعه رواج می‌یابد.

در همين ارتباط ارديبهشت ماه بود كه سازمان بین‌المللی تحقیقات سرطان (IARC) که بخشی از سازمان بهداشت جهانی است اعلام کرد که گلیوفوسیت (Glyphosate) برای انسان‌ها سرطان‌زا است.

گلیوفوسیت ماده فعال علف‌کش راندآپ (Roundup) است که توسط شرکت مونسانتو (Monsanto) بزرگ‌ترین شرکت تولیدکننده بذر و علف‌کش در جهان تولید می‌شود.

سازمان حفاظت از محیط زیست آمریکا در واکنش به یافته‌های سازمان بین‌المللی تحقیقات سرطان اعلام کرد که ممکن است آزمایش محصولات غذایی را برای کشف بقایای علف‌کش‌ها در آن‌ها آغاز کند.

کمپین گروه صلح سبز از جمله گروه‌هایی بود که خواستار واکنش اتحادیه اروپا بود.

این کمپین در نامه‌ای به ویتنیس آندریوکایتیز کمیساریای بهداشت اتحادیه اروپا، از وی خواست که در مورد تصمیم سازمان بین‌المللی تحقیقات سرطان در خصوص بررسی بی‌خطری گلیوفوسیت اقدام جدی داشته باشد.

این در حالی است که دوره فعلی تایید گليوفوسیت روز 31 دسامبر 2015 (10 دی 94) به پایان می‌رسد و این کمیسيون در حال تصمیم‌گیری در مورد تمدید این تاریخ است.

یک مقام اتحادیه اروپا که خواست نامش فاش نشود، گفت: تا زمانی که همه مراحل روند ارزیابی در مورد یک تجدید نظر احتمالی کامل نشود، هیچ تصمیمی گرفته نخواهد شد.

خبرگزاری نیوزویک (NewsWeek) هم آورده است كه کشور فرانسه، پس از آنکه سازمان ملل احتمال سرطان‌زا بودن علف‌کش رانداپ را داد، مصرف اين سم را در كشور خود ممنوع اعلام كرد.



بنابراین، با توجه به وارداتی بودن بخش عمده زنجیره تأمین سموم کشاورزی می‌بایست علاوه بر حمایت از شرکت های دانش‌بنیان این بخش جهت بازاررسانی دستاوردهای تحقیقاتی خود، آثار ثانویه مصرف هر یک از سموم بر سلامت جامعه و محیط‌زیست به دقت مورد بررسی قرارگرفته و در صورت مشاهده عدم سلامت، از واردات و مصرف در کشور جلوگیری کرد.

[pejuhesh232]

آبیاری محصولات کشاورزی با فاضلاب خام در برخی استان‌ها
وجود باقی‌مانده سموم در برخی محصولات کشاورزی

رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت به موضوع آبیاری محصولات کشاورزی با فاضلاب خام در برخی استان‌ها اشاره کرد و گفت: علاوه بر این موضوع، شاهد هستیم که در برخی محصولات کشاورزی نیز باقی‌مانده سموم بیش از حد استاندارد است.

به گزارش فارس، خسرو صادق‌نیت در نشست خبری مسئولین معاونت بهداشت وزارت بهداشت در پاسخ به سؤالی پیرامون نحوه نظارت بر محصولات غذایی در کشور گفت: طرحی داریم که براساس آن با استفاده از امکانات بخش خصوصی، همکاری با اصناف و اطلاع‌رسانی اولیه از طریق مراکز عرضه تغذیه، شهروندان را در خصوص مواد غذایی مضر مطلع کنیم.

وی ادامه داد: در این خصوص استان تهران برای اجرای طرح آزمایشی انتخاب شده و با افزایش توان بازرسی‌ها و دیده شدن تمامی جوانب، کار را در این استان آغاز می‌کنیم. در این زمینه، بخشی از نظارت به شرکت‌های خصوصی واگذار می‌شود و ما نیز بر آنها نظارت می‌کنیم.

رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت در پاسخ به سؤالی درباره وضعیت آب آشامیدنی و نظارت و پایش آن گفت: یکی از معضلات سیستم آبرسانی ما فرسودگی تجهیزات اندازه‌گیری بود که سیستم نظارتی و تجهیزات آن را بازسازی خواهیم کرد، البته در این زمینه وزارت نیرو امکانات خیلی خوبی دارد، اما وزارت بهداشت به عنوان ارگان ناظر، این تجهیزات را بازسازی نکرده است.

وی در زمینه فاضلاب‌های شهری نیز گفت: فاضلاب‌های شهری جزو حیطه وظایف ما نیست، بلکه ما تنها نظارت می‌کنیم تا از فاضلاب خام برای آبیاری استفاده نشود که متأسفانه هنوز در برخی استان‌ها این مشکل وجود دارد.

صادق‌نیت در مورد فعالیت‌های وزارت بهداشت در خصوص آلودگی هوا گفت: ارگان اصلی در این زمینه برای پایش، محیط‌زیست است و ما هنگام وقوع آلودگی هوا دو اقدام انجام می‌دهیم که یکی خدمات اورژانسی در مواقع حاد و دیگری بررسی اثرات آلودگی هوا و سلامت مردم است.

وی در پاسخ به سؤالی درخصوص سموم کشاورزی نیز گفت: مصرف سموم کشاورزی یکی از معضلات جدی کشور است، چرا که استفاده از سموم غیراستاندارد باعث می‌شود که در محصولات کشاورزی، این سموم بیشتر از حد استاندارد باقی بمانند.

رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت ارگان اصلی نظارت بر محصولات کشاورزی را وزارت جهاد کشاورزی دانست و گفت: در بعضی محصولات ما مشکلات باقی‌مانده سموم را داریم که با تذکر به وزارت جهاد در پی رفع آن هستیم.

وی همچنین در خصوص پسماندهای بیمارستانی نیز گفت: ما چهار نوع پسماند شبه‌خانگی، عفونی، شیمیایی و هسته‌ای داریم که به روش درستی آنها را تفکیک می‌کنیم و عفونی‌ها را بی‌خطر می‌سازیم.

رئیس مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت ادامه داد: این اقدامات بیمارستان‌ها از سوی محیط زیست نظارت می‌شود و بیش از 90 درصد بیمارستان‌ها آن را به خوبی انجام می‌دهند، اما در عین حال 10 درصد بیمارستان‌ها در اجرای وظایف خود در خصوص پسماندهای بیمارستانی کوتاهی می‌کنند که به دلایل مختلفی از جمله نبود دستگاه مربوطه و یا خراب شدن آن است.

وی خاطرنشان کرد: ما بر تمام بیمارستان‌ها نظارت می‌کنیم و سهل‌انگاری آنها در موضوع پسماندهای بیمارستانی نمره منفی برایشان خواهد داشت و درجه آنها را کاهش می‌دهد.

صادق‌نیت در خصوص پسماندهای شیمیایی گفت: ما مراکزی را برای بی‌خطرسازی این پسماندها شناسایی کرده‌ایم و برخی‌ها نیز که اصول را رعایت نمی‌کردند به مانند مرکزی در استان مرکزی، از چرخه خارج شدند، اکنون یکی از مشکلات ما در شهر تهران که با پسماندهای شیمیایی بود، از طریق مرکزی حوالی استان قزوین حل شده است.

[pejuhesh232]

دکتر ظریف: تراریخته‌ها، سلاح کشتار جمعی است

به گزارش مشرق، چهارشنبه شب گذشته جلسه «تبیین اجمالی پیوست الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت برای برنامه ششم» در دانشگاه امام صادق (ع) برگزار شد. حجت‌الاسلام علی کشوری، کارشناس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در این جلسه، تحلیلی از ابعاد گسترده تناقض برنامه ششم توسعه با الزامات و نیازهای بومی مردم ایران ارائه کرد. وی در ادامه از قانونی شدن نفوذ عمیق و چند وجهی در این برنامه پرده برداشت.

** برنامه ششم توسعه، نفوذ را قانونی می‌کند

کشوری در ادامه با بیان اینکه ما پیرامون برنامه ششم نگرانیهای فراوانی داریم گفت: توضیح تمام این نگرانیها در یک جلسه امکان ندارد، ولی مهمترین نگرانی ما پیرامون برنامه‌ی ششم - که در جاهای دیگر این مسأله را بیان کرده‌ام - این است که برنامه‌ ششمِ کشور نفوذ را قانونی می‌کند. در این رابطه 4 نوع نفوذ را می‌توان تصویر کرد؛ نفوذ اول، نفوذ فکری و فرهنگی است. نفوذ دوم سیاسی، نفوذ سوم اقتصادی و نفوذ چهارم امنیتی است.

** مهم‌ترین مصداق نفوذ امنیتی مسأله‌ تراریخته‌هاست

کارشناس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت ادامه داد: من از نفوذ امنیتی شروع می‌کنم. مهمترین مصداق نفوذ امنیتی، مسأله‌ تراریخته‌هاست. کارشناسان موافق و مخالفی که در حوزه‌ تراریخته‌ها بحث می‌کنند این مسأله را سه زاویه‌ بررسی می‌کنند؛ عده‌ای می‌گویند بیایید بحث کنیم که آیا تراریخته‌ها را خودمان در داخل تولید نماییم یا وارد کنیم؟ آیا محصولاتِ «مونسانتو» و «راکفلر» را وارد کنیم یا خودمان در کشور کشت کنیم؟ این یک زاویه‌ی دید است.

وی افزود: کارشناسانِ دیگری در کشور می‌‌گویند: دوگانه‌ صحیح در حوزه‌ تراریخته‌ها این است که بگوییم اصولاً تراریخته مصرف کنیم یا محصولات ارگانیک؟ ما در مباحث پیوست الگوی ایرانی اسلامی پیشرفت ضمن نقدِ دیدگاه اول و پذیرش دیدگاه دوم با نرمش قهرمانانه، یک سؤال جدید مطرح می‌کنیم؛ آیا اساساً تراریخته‌ها سلاح به حساب می‌آیند یا غذا؟ ما این نگاه را مطرح کرده‌ایم.

دبیر شورای راهبردی الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت ادامه داد: جناب آقای دکتر ظریف، زمانی پیرامون پروتکل بین‌المللی زیستی «کارتاهینا» مذاکره می‌کردند؛ بعد از مذاکرات نامه‌ای به رئیس جمهور وقت فرستادند. ایشان آنجا می‌گویند تراریخته‌ها، سلاح کشتار جمعی است.

وی افزود: «کمپانی مونسانتو» که بخش اعظم فناوری و تجارت تراریخته دنیا را در قبضه دارد یک شرکت صهیونیست و همکار با سازمانهای امنیتی امریکاست. اصلاً صبغه و تعریفِ شرکت، از ابتدای قرن بیستم، امنیتی است؛ اما در پوشش کشاورزی. یا «بنیاد جایزه‌ جهانی غذا» توسط کمپانی صهیونیستی راکفلر وقف شده و اصولاً ذیل طراحیهای امنیتی پایه‌گذاری شده است. بعضی ساده‌انگاران به اشتباه فکر می‌کنند بنیاد جایزه‌ جهانی غذا یک نهاد بین‌المللی و مثلاً ذیل فائو ایجاد شده است. کدهای مفصل دیگری نیز وجود دارد که بعدها مفصل راجع به آنها صحبت می‌کنم. لذا به نظر ما مسأله‌ تراریخته‌ها را باید با این نگاه سوم بررسی کنیم. اگر اینطور نگاه کنیم دلایل قطعی قابل توجهی به‌دست می‌دهد که گزینه‌ «استفاده از تراریخته به‌عنوان سلاح» توسط استکبار را تقویت می‌کند. لذا این امر یک نفوذ امنیتی محسوب می‌شود.

حجت الاسلام کشوری افزود: ما در سابقه‌ استکبار در کشورمان می‌بینیم که استکبار از چنین کارهایی ابا ندارد. بنده در ایام تعطیلات نوروز توفیق یافتم و اوضاع استانِ کردستان در زمان جنگ‎ ‌جهانی را بررسی کردم. در زمان جنگ جهانی یک اتفاق و یک توافق نانوشته‌ - البته شاید نوشته شده و ما بی‌خبر هستیم - بین انگلستان، روسیه و برخی از خوانین داخلی حاصل شد که نتیجه آن، کشته‌شدن 10 میلیون ایرانی بود. استکبار بارها در سابقه‌ خود نشان داده که اهل چنین کشتارهای جمعی‌ای هست. این کشتارهای جمعی را هم نسبت به کشور ایران و هم نسبت به کشورهای دیگر مانند ژاپن و ویتنام انجام داده است. پس بنابر شهادت تاریخ، انگیزه‌ این کار را در حال حاضر نیز دارند. شواهدی که در بحثها بیان کردم -مانند همین دو شاهد مثال که الآن عرض کردم؛ یعنی جمع‌بندی جناب ظریف از مشروح مذاکرات و شواهد دیگر - به ما نشان می‌دهد که می‌توانیم این گزینه را جدی بگیریم که تراریخته‌ها اساساً سلاح محسوب می‌شوند؛ البته امکان دارد این فناوری و محصولات حاصل از آن بعضی فواید هم داشته باشند؛ اما با توجه به ماهیت ابداع کنندگان و صاحبان فعلی این فناوری دلایل جدّی وجود دارد که این محصولات، در دست صهیونیستها و به‌عنوان سلاح استفاده می‌شود. حالا بحث داخلی محصولات تراریخته یک بحث مفصل جداگانه است. قانونی شدن رهاسازی و مصرف عمومی این محصولات قطعاً یک مصداق برای نفوذ امنیتی است.

وی در خاتمه تصریح کرد: در یک جمله باید بگویم برنامه‌ ششم کشور، نفوذ را قانونی می‌کند و این امر، بسیار مهم است. لایه‌های عمیق دیگری از نفوذ در برنامه‌ ششم وجود دارد که ان ‌شاء ‌الله در جلسات دیگر آنها را شرح خواهم داد.

[pejuhesh232]

ممنوعيت كشت برنج در سرتاسر ايران بجز شمال!

به گزارش مشرق، معاون زراعت و باغبانی وزارت جهاد کشاورزی در جلسه جایگزین کشت برنج در اصفهان گفت: کمبود آب در سراسر کشور مشهود است ، و در هیچ کجای دنیا، برنج در مناطقی ، با بارش کمتر از 800 میلیمتر کشت نمی شود.



عباس کشاورز افزود: پیرو ابلاغ صورت گرفته کشت برنج در سراسر کشور (به جز استان های گیلان و مازندران) ممنوع است و این موضوع حتی به بیمه های کشاورزی نیز اعلام شده است.

کشاورز با اشاره به طراحی نرم افزاری در وزارت کشاورزی گفت: الگوی کشت اصفهان نیز می تواند در این نرم افزار نهادینه و در چند جلسه ارائه شود.

وی با بیان اینکه در دو سال گذشته وسعت، کشت برنج به جز در استان های گیلان و مازندران، 120 هزار هکتار کاهش یافته است، گفت: تضمین می دهم بذر مورد نیاز کشت جایگزین تامین شود.
استاندار اصفهان نیز گفت: سطح کشت برنج در سه ساله گذشته به یک پنجم قبل رسیده ولی همین مقدار نیز با توجه به تبعات اجتماعی آن قابل تأمل است.

رسول زرگرپور اختلاف مصرف آب بین کشت جایگزین با کشت برنج راحداکثر 20 میلیون متر مکعب اعلام و اضافه کرد: با حذف کشت برنج مشکل بی آبی حل نخواهد شد زیرا حق آبه کشاورزان به قوت خود باقی است.

در سه سال گذشته در 20 هزار هکتاراز زمین ها تغییر الگوی کشت صورت گرفته و توسعه کشت محصولات با نیاز آبی کم و کاهش یا حذف تدریجی محصولات با نیاز آبی زیاد را در دستور کار قرار گرفته و کشت برنج از 19 هزار هکتار به 4 هزار هکتار رسیده است.

توضيح:

صدها سال است مختلف كشور؛ از جمله خوزستان با پنج رودخانه، و چهارمحال و بختياري با داشتن سرچشمه رودخانه هاى استانهاى اصفهان و خوزستان، و استان گلستان با بارشهاى ساحلي و جنگلي، بلكه حتى نواحي كم آبي مانند كلات نادري خراسان، بم كرمان، كامفيروز و مرودشت فارس، و اصفهان همواره برنج مي كاشته اند، و مقدار كاشت و برداشتشان را ميزان بارش هر سال تعيين مي كرده، هم مردم محل خودكفا بودند هم مردم شهرهاى ديكر از برنج معطر آنها متنعم بودن، جون برنجهاى معطر كشور هم عمدتا از اين نواحي است، و هيج نيازي به اين بخشنامه ممنوعيتها نبود، ظاهرا عوامل نفوذي اجانب در دولت دنبال ريشه كني برنج معطر بومي ايران هستند، از طرفي واردات بي رويه برنج و خصوصا الوده خارجي، و از طرفي ممنوعيت برنجهاى بومي، اگر واقعا قصد هدر رفت آب را دارند اينقدر چمن كاري در كشور بي اب مثل ايران نكنند و بجايش سبزيجات مفيد و كم اب مصرف كن را رايج كنند، مصرف اب چمنهاى كشور بيش از مصرف اب اشاميدني كل جمعيت ايران است!!!

در اينجا نقل كلام آقاي قرائتي بجاست:
ما در مملکت‌مان مشکل جگر داریم. لیسانس اوه... فوق لیسانس اوه... حجت الاسلام اوه... هر چه بخواهی داریم. آن چیزی که الان در مملکت ما کم است، جگر است.
وزیر به من می‌گوید: در تلویزیون بگو، مصرف آب کم بشود، نگران آب و جیره‌بندی آب و قحطی آب هستیم.

گفتم: خوب نمی‌شود عوض اینکه به مردم بگوییم آب کم مصرف کنید، چمن را حذف کنید. سبزی بکارید. سبزی هفته‌ای یک بار دوبار آب می‌خواهد. چمن هر روز آب می‌خواهد.
می‌گوید: یعنی در ادارات سبزی بکاریم؟ می‌گوید: زشت است. نمی‌شود.
چرا نمی‌شود؟ آمریکا این کار را کرد. یک سال در آمریکا آب کم آمد، بخشنامه آمد چمن حذف، سبزی بکارید. منتهی ما فکر می‌کنیم اگر چمن بکاریم، روشنفکر هستیم، سبزی بکاریم، دهاتی هستیم.
تازه زنده‌باد دهاتی‌ها! دهاتی‌ها به گردن ما حق دارند. دهاتی تولید کننده هستند، شهری‌ها مصرف‌کننده هستند. دهاتی بر شهر ارزش دارد. ببینید ما جگر اینکه چمن را تبدیل به سبزی کنیم نداریم. طرح‌هایی باید باشد.

نكته: جزو انحرافات فكري كه غرب ترويج مي كند، و اخيرا در مستندي كه براى مصرف آب تلويزيون ايران بخش كرد، خلاصه اش اين بود كه ان متخصص خارجي مي گفت بيشتر مصرف مال تهيه مواد خوراك و پوشاك است، و اينها از كشورهاى خاورمياننه و اسيا وارد مي شود، و اب انها كه كمبود دارند مصرف ما مي شود، فلذا راه حل اين است كه اجناس اسيايي وارد نكنيم و انها هم توليدشان را تعطيل كنند و از اروبا وارد كنند!!!!

همين نظريه مرتبا در امارهاى داخلي تكرار مي شود كه بيشترين مصرف اب مال كشاورزي است!!! اشاره به اينكه تعطيل شود، البته در اين گزارش حقيقت بزرگي را مخفي كرده است چون براى توليد هراتومبيل چهارصد هزار ليتر اب مصرف مي شود!!!! و مصرف اب هر زمين گلف به اندازه مصرف اب اشاميدني یک شهر ده هزار نفري است!!!! و بر همين قياس مصرف چمن كاريهاى كشور را تو حساب كن.

همچنانكه جزو انحرافات فكري القاء شده غربي اين است كه هر قدر مزد و پول كارگر و كار مند بدهي نقدينگي كشور بالا مي رود و اين به ضرر اقتصاد است!!! و به همين بهانه مرتبا دستمزدهاى مردم زحمتكش و بازنشستگان تعويق مي افتد، اما هزينه هاي هزاران ملياردي براى برگزاري جلسات همايش و نمايش ووو فراموش مي شود.

[pejuhesh232]

جنايت امريكا بالاتر از بمب اتم نسبت به كشاورزي عراق بعد اشغال

گروه بین‌الملل مشرق- خلاصه گزارش: آمریکایی‌ها با دروغ وارد عراق شدند و با وحشیگری از این کشور خارج شدند. واشنگتن بعد از سال‌ها بمباران و قتل‌عام مردم عراق، وقتی مجبور شد از این کشور خارج شود، تصمیم گرفت، بلایی بر سر این کشور بیاورد که مردم آن دیگر هیچ‌گاه رنگ خوشی را نبینند. یک سال قبل از خروج ارتش آمریکا از عراق، «پال برمر» فردی که آمریکایی‌ها برای ریاست بر حکومت موقت عراق در زمان اشغال انتخاب کرده بودند، لیستی از 100 دستورالعمل را تدوین و دولت‌های بعدی عراق را موظف به اجرای آن کرد که تنها یک دستور آن، برای سیاه کردن آینده مردم عراق کافی بود: کشاورزان عراقی حق نداشتند بذرهایی را بکارند که خودشان کشت کرده بودند، بلکه مجبور بودند بذرهای عقیم را از شرکت‌های آمریکایی خریداری کنند. این یعنی صنعت کشاورزی عراق هر سال باید برای تأمین بذرهای مورد نیاز خود دستش را جلوی جنایت‌کارانی نظیر «مونسانتو» دراز می‌کرد، شرکت‌هایی که در بمباران شیمیایی مردم عراق با پنتاگون هم‌دست بودند.


«مونسانتو دارد شما را مسموم می‌کند»

حمله آمریکا به عراق، علاوه بر سقوط حکومت صدام، پیامدهای سیاسی[1]، اقتصادی[2]، نظامی[3]، فرهنگی[4] و حقوق بشری[5] دیگری هم برای هر دو کشور[6] عراق و آمریکا داشت[7] که چه بسا از تغییر حکومت در این کشور بزرگ‌تر بودند[8]. به اعتراف اوباما، داعش[9] تنها یکی از این پیامدها[10] بود[11]. برنامه آمریکا برای اشغال عراق، جنبه‌های زیادی داشت که به ابعاد نظامی یا سیاسی خلاصه نمی‌شد.

دلیل بسیاری از این تحولات، یک سری قراردادها بود که میان آمریکا و عراق امضا شد. یکی از این قراردادها «توافق‌نامه وضعیت نیروها» میان دو کشور بود که رسماً «توافق‌نامه میان آمریکا و عراق درباره عقب‌نشینی نیروهایی آمریکایی از عراق و سازمان‌دهی فعالیت‌های آن‌ها طی حضور موقت‌شان در عراق» نام داشت. این قرارداد سال 2008 به دست جورج بوش امضا شد و برنامه عقب‌نشینی نیروهای آمریکایی از عراق تا پایان سال 2011 را تأیید کرد[12].

توافق‌نامه دیگری هم میان دو کشور امضا شد که «توافق‌نامه چارچوب استراتژیک» نام داشت. هدف این توافق‌نامه، اطمینان از تلاش‌های بین‌المللی برای «بازسازی» عراق، تضمین حقوق اساسی شهروندان این کشور به خصوص اقلیت‌ها، برنامه‌های تبادل دانش‌جو، و هم‌کاری در زمینه توسعه انرژی، بهداشت محیط‌زیست، خدمات درمانی، و فناوری اطلاعات و ارتباطات بود.

آن‌چه شاید از این قراردادها مهم‌تر بود، سندی به نام «100 دستور» بود که «پال برمر» رئیس حکومت عراق پیش از خروج نیروهای آمریکایی از این کشور تنظیم کرد و سرنوشت مردم عراق را تا ابد تغییر داد. در این گزارش درباره «100 دستور برمر» بیش‌تر خواهید خواند، اما برای درک تأثیرات این قوانین آمریکایی بر عراق، ابتدا باید از گذشته درخشان این کشور دست‌کم در زمینه اقتصادی و کشاورزی مطلع باشید.


«به [محصولات] ارگانیسم‌های تغییریافته ژنتیکی بگویید نه»؛
مونسانتو از بزرگ‌ترین تولیدکنندگان محصولات تغییریافته ژنتیکی است

قراردادهای میان آمریکا و عراق، مانند ماهیت جنگ عراق، ناگفته‌های زیادی دارد که افشای آن‌ها به روشن شدن ابعاد گسترده بلاهایی که واشنگتن بر سر مردم عراق آورده، کمک می‌کند. توافق‌هایی که مقامات کاخ سفید با دولت موقت عراق امضا کردند، نه تنها با مخالفت‌های شدید در این کشور مواجه شد، بلکه بندهای محرمانه‌ای داشت که در صورت اطلاع مردم از آن‌ها شاید سرنوشت حضور نظامی آمریکا در عراق به گونه‌ای کاملاً متفاوت رقم می‌خورد.

وضعیت اقتصادی عراق قبل از حمله آمریکا

یکی از پیامدهای ویرانگر جنگ عراق بر این کشور، در حوزه کشاورزی بروز پیدا کرد. آن‌چه در ادامه این گزارش می‌خوانید، برگرفته از تحقیقات «دالیا وصفی» است؛ پزشک و فعال صلح‌طلب اصالتاً عراقی که در نیویورک به دنیا آمده و تقریباً تمام عمر خود را نیز در آمریکا سپری کرده است. وی با این وجود، سال‌های اولیه عمر خود را در دوران حکومت صدام در عراق بود و بعدها هم چند بار به عراق سفر کرد. وصفی علاوه بر تجربه شخصی، تحقیقات گسترده‌ای درباره اثرات اشغالگری آمریکا بر عراق در جنبه‌های مختلف از جمله اقتصاد، کشاورزی و رفاه مردم کرده است:

عراقی که تا دهه 1950 یکی از اصلی‌ترین تأمین‌کنندگان خرما در جهان بود و زمان با داشتن بیش از 35 میلیون درخت خرما، 400 نوع از این میوه را تولید می‌کرد، سال 2008 و بر اثر اشغال توسط نیروهای آمریکایی، کم‌تر از 15 میلیون درخت خرما داشت. دهه 1970 (زمانی که «وصفی» با خانواده‌اش در عراق زندگی می‌کرد)، به نوعی دوران اوج شکوفایی عراق بود و اتفاقاتی که در این دوره افتاد، بی‌ارتباط با حمله آمریکا و اشغال این کشور نبود.

صرف‌نظر از سرکوب‌های سیاسی و مقابله شدید صدام با هرگونه به چالش کشیدن حزب بعث در عراق، روی‌داد مهمی که بین سال‌های 1972 تا 1975 در عراق افتاد، ملی شدن صنعت نفت این کشور بود؛ اتفاقی که احتمالاً یکی از انگیزه‌های آمریکا برای حمله به عراق بوده است. آمریکایی‌ها نمی‌توانستند بپذیرند که مردم عراق از منابع طبیعی خود بهره‌مند می‌شوند تا جایی که ارزش هر یک دینار عراق، از سه دلار آمریکا هم بیش‌تر شده است، به خصوص که دلار در آن زمان، ارزش پایینی هم نداشت.

بین سال‌های دهه 1970 تا 2003 یعنی قبل از حمله آمریکا، وضعیت اقتصادی عراق کاملاً قابل‌قبول بود و مردم از خدمات درمانی و آموزش رایگان بهره می‌بردند. حتی از سال 1980 به بعد با آغاز جنگ عراق علیه ایران و با وجود آن‌که بغداد مجبور شد رو به اقتصاد جنگ‌محور بیاورد، اما باز هم مردم عراق عموماً مشکلی در زمینه زیرساخت‌ها از جمله برق، آب و تغذیه نداشتند.

نقطه عطف در روابط واشنگتن-بغداد و حملات اقتصادی آمریکا

نقطه عطف مهم در روابط میان آمریکایی‌ها با صدامی که قبلاً از جمله در زمان جنگ با ایران بی هیچ ابایی به او سلاح‌های شیمیایی، بیولوژیکی و متعارف، علاوه بر اطلاعات جاسوسی ماهواره‌ای می‌دادند، حمله صدام به کویت در تاریخ 2 آگوست 1990 بود که موجب شد تا به فاصله چهار روز، تحریم‌های اقتصادی علیه عراق وضع شود. رابطه آمریکا با عراق آن‌قدر وخیم شد که رامسفلدی که سال 1983 ضمن دیدار با صدام بر گرمی روابط میان دو کشور تأکید کرده بود، بعدها همین صدام را «مستبدی بدتر از هیلتر» توصیف نمود.


مونسانتو، خانه ارگانیسم‌های تغییریافته ژنتیکی و عامل نارنجی»؛
مونسانتو در تولید سلاح‌های شیمیایی به دولت آمریکا کمک کرد

اولین حمله اقتصادی آمریکا به عراق طی جنگ خلیج و از ابتدای سال 1991 آغاز شد. آمریکایی‌ها 42 روز پیاپی عراق را بمباران کردند و در این مدت علاوه بر حمله به زیرساخت‌هایی مانند نیروگاه‌ها و مراکز توزیع برق، تأسیسات تصفیه آب و مراکز ارتباطی (که حمله به همه آن‌ها بر خلاف کنوانسیون‌های ژنو است)، نظام خدمات درمانی عراق را نیز نابود کرد. بد نیست بدانید، تا آن زمان، نظام خدمات درمانی عراق را «الماس دنیای عرب» می‌دانستند و مردم از کشورهای عربی دیگر برای درمان به عراق می‌آمدند.

آمریکایی‌ها نقشه‌های گسترده‌ای برای «نابودی حیات» در عراق داشتند. تحریم‌های اقتصادی، بمباران‌های پی‌درپی و استفاده از اورانیوم ضعیف‌شده تنها بخشی از این نقشه‌ها بود. ما در ادامه این گزارش به تحریم‌های اقتصادی و استفاده آمریکا از روشی وحشیانه برای کشتن عراقی‌ها و وابسته کردن آن‌ها به خود از راه قحطی و گرسنگی می‌پردازیم.

بلاهای آمریکا بر سر کشاورزی عراق

تحریم‌های اقتصادی علیه عراق که فروش نفت یعنی 95 درصد از اقتصاد عراق را فلج کرد، موجب شد تا اقتصاد کشاورزی عراق با مشکلات جدی مواجه شود. به طور خاص، برنامه آمریکا برای تحریم غذایی عراق از سال 1990 شروع شد و تا همین امروز هم ادامه دارد. این برنامه نه حکومت وقت عراق، بلکه مردم این کشور را هدف گرفت و به جای آن‌که به صدام فشار آورد، مردم را بیش‌تر به او محتاج کرد، حتی برای تأمین غذای روزمره خودشان.

تا پیش از سال 2003، صنعت کشاورزی عراق بسیار قوی بود، به گونه‌ای که این کشور از تقریباً هر نوع بذر گندم در دنیا، قوی‌ترین گونه را داشت. کشاورزان عراقی بذرهای خود را ذخیره می‌کردند، متنوع می‌نمودند و گونه‌های قوی را مجدداً کشت می‌کردند و از همین راه، تخصص آن‌ها و صنعت کشاورزی عراق روزبه‌روز پیش‌رفت می‌کرد.

با این حال، سال 2003 و با حمله آمریکا به عراق، این شرایط کاملاً معکوس شد. تأسیسات تحقیقات و تولید بذر در عراق عملاً از کار افتادند و تحت تأثیر تحریم‌های بین‌المللی هیچ‌گاه بازسازی نشدند. شاید باور این نکته برای افرادی که عراق امروز را می‌بینند، دشوار باشد، اما عراق از هزاران سال پیش، یک بانک ملی بذر داشت که انواع بذرها در آن نگه‌داری می‌شدند. این بانک ملی بعد از حمله آمریکا، به کل نابود شد. سال 2005 یعنی دو سال بعد از حمله آمریکا، بذرهای عراقی، تنها جواب‌گوی چهار درصد از نیاز این کشور بودند.

مونسانتو، شرکتی خطرناک‌تر از بمب اتم

«پال برمر» رئیس آمریکایی حکومت ائتلاف موقت عراق (حکومت عراق در زمان اشغال توسط آمریکا) سال 2010 دستورالعملی را برای مردم عراق تعیین کرد[13] که شامل 100 دستور می‌شد و به «100 دستور» یا «100 [دستور] برمر» مشهور شد. این دستورات بر خلاف نص صریح قوانین بین‌المللی از جمله کنوانسیون‌های لاهه، و حتی دستورالعمل خود ارتش آمریکا، نه تنها قوانین رسمی کشور عراق را تغییر می‌داد، بلکه هیچ دولت منتخبی در عراق هم اختیار تغییر این دستورالعمل‌ها را نداشت.


بخشی از «دستور 81» «برمر» که کشاورزان عراقی را حتی از
تولید، بازتولید، فروش، صادرات و ذخیره بذرهای عقیم منع می‌کند

اگرچه نمی‌توانیم در این‌جا به همه 100 دستور برمر بپردازیم، اما تنها بخشی از یکی از این دستورها نشان می‌دهد این قوانین آمریکایی، چه بلایی بر سر کشور عراق آورده‌اند. بخشی از دستور 81 می‌گوید: «کشاورزان [عراقی] اجازه ندارند بذرهای گونه‌های حفاظت‌شده یا هر گونه‌ای که در بخش ... ذکر شده، را کشت مجدد کنند.» این دستور هم‌چنین مردم عراق را از ذخیره بذر منع می‌کرد و تنها به آن‌ها اجازه می‌داد بذرهایی را بکارند که از توزیع‌کننده‌های مجاز آمریکایی دریافت کرده‌اند. این قانون به همان اندازه که مشکوک است، برای صنعت کشاورزی عراق مخرب هم بود.

شرکت آمریکایی «مونسانتو» (گزارش‌های مشرق را از این‌جا و این‌جا بخوانید) یکی از بزرگ‌ترین شرکت‌های تولیدکننده محصولات شیمیایی و غذایی است که از آب گل‌آلود در عراق، سود بی‌اندازه‌ای برده است. اگر فیلم‌های «ترمیناتور» یا «نابودگر» را دیده باشید، احتمالاً می‌توانید تصور کنید بذرهای این شرکت موسوم به «بذرهای نابودگر» (یا «بذرهای پایان‌دهنده») با زمین‌های کشاورزی عراق چه کرده‌اند.

بذرهای نابودگر، بذرهایی هستند که با استفاده از «فناوری محدودیت استفاده ژنتیکی» تولید شده‌اند و محصول روئیده از آن‌ها، خودش دیگر بذری تولید نمی‌کند و بنابراین قابل کشت مجدد نیست. کشت این نوع بذر موجب شد تا کشاورزان عراقی هر سال برای تأمین بذر مورد نیاز خود، مجبور باشند دستشان را جلوی مونسانتو دراز کنند. البته ناگفته نماند که این فناوری برای اولین بار با هم‌کاری وزارت کشاورزی آمریکا و برخی شرکت‌های تولیدکننده محصولات کشاورزی مانند «دلتا اند پاین لند» در دهه 1990 عملیاتی و به فاصله تنها چند سال، در عراق آزمایش شد.

علاوه بر مونسانتو، شرکت‌های دیگر آمریکایی مانند «داو کمیکال» (غول چندملیتی تولیدکننده محصولات شیمیایی، پلاستیکی، و کشاورزی) و «کارگیل» (غول تولیدکننده محصولات غذایی و کشاورزی، و بزرگ‌ترین شرکت خصوصی آمریکا از نظر درآمد) هم در این بازار، سود می‌برند، چون مواد شیمیایی‌ای را تولید می‌کنند که کشاورزان عراقی برای کشت بذرهای مونسانتو به آن‌ها نیاز دارند. جالب این‌که «دانیل آمستوتز» نایب‌رئیس سابق کارگیل، بعدها مشاور کشاورزی حکومت ائتلافی عراق شد.

در نتیجه این منفعت‌طلبی آمریکایی‌ها و به خصوص مونسانتو، عراق تبدیل به یک آزمایشگاه بزرگ و عراقی‌ها به موش‌های آزمایشگاهی تبدیل شدند که باید دانه‌های تغییریافته ژنتیکی را مصرف می‌کردند. اما این پایان کار نبود. آمریکایی‌ها تنها شش نوع بذر گندم به عراقی‌ها می‌دادند، در مقابل تقریباً آن همه انواع بذر گندمی که قبلاً به آن اشاره کردیم. از این شش نوع بذر، سه نوع، بذر گندمی بود که برای تولید پاستا از آن استفاده می‌شود.

طبیعی است که شما هم خبر نداشته باشید، اما عراقی‌ها هیچ علاقه خاصی به پاستا ندارند، بنابراین واقعیت این است که آمریکایی‌ها به جمعیتی در خطر مرگ به خاطر گرسنگی، بذرهایی را داده بودند که نیمی از محصولاتش باید به خارج از این کشور صادر می‌شد و سود این صادرات قطعاً به مردم عراق نمی‌رسید.

نکته دیگری که در این‌باره وجود دارد این است که گرسنگی و قحطی، نیاز مردم به بذرهایی مانند گندم را افزایش می‌دهد و افزایش نیاز می‌تواند با افزایش عرضه بذرهای نابودگر و در نتیجه، افزایش وابستگی صنعت کشاورزی عراق یا هر کشور دیگری به شرکت‌هایی مانند مونسانتو شود.

از طرف دیگر، بسیاری از مواد آفت‌کش‌هایی شیمیایی که شرکت‌های آمریکایی در اختیار عراقی‌ها قرار می‌دهند، موجب تضعیف خاک زمین‌های این کشور شده و عملاً امکان کاشت بذری غیر از بذرهای تغییریافته را از بین می‌برد. در نتیجه، چرخه‌ای باطل از وابستگی به شرکت‌های آمریکایی در عراق به وجود آمده که هر روز، کشاورزی این کشور را ضعیف‌تر می‌کند؛ و همه این‌ها به خاطر جنگی که از همان ابتدا با یک دروغ بزرگ آغاز شد.

[1] Political Consequences Link

[2] Economic Consequences Link

[3] Consequences for the US Military Link

[4] Destruction of Cultural Heritage Link

[5] Iraq's Humanitarian Crisis Link

[6] The US invasion of Iraq: failings and consequences Link

[7] Iraq: The Lasting Impact of the US Invasion Link

[8] Iraq: Damaging Consequences Of the Invasion Link

[9] ISIS: The "unintended consequences” of the US-led war on Iraq Link

[10] The consequences of the US-led war against Iraq Link

[11] Intended Consequences of Iraq War Link

[12] U.S.–Iraq Status of Forces Agreement Link

[13] CPA Official Documents Link

[pejuhesh232]

محصولات تراریخته؛ دستاوردی مشکوک؟!

گفت وگو با دکتر علی کرمی: محصولات تراریخته باید دارای برچسب شوند


شفقنا زندگی- امیر صالحی: تراریخته واژه‌ای است که این روزها دغدغه بسیاری از مردضم و کارشناسان شده است و گزارش‌ها و مقالات زیادی را به خود اختصاص داده است. واژه “تراریخته” ریشه در دست‌کاری ژنتیک محصولات مصرفی اعم از پوشاک و تغذیه دارد، درواقع محصول تراریخته را می‌توان محصولی نام‌برد که از طریق ایجاد تغییرات ژنتیکی، توانایی‌هایی را به‌دست آورده که در محصولات معمولی وجود ندارند، این تغییر در ژنتیک می‌تواند باعث مقاومت در برابر خشکی، شوری خاک، پر باری محصول، مقاومت در برابر آفات و…شود، در کل محصولاتی که از این طریق تولید می‌شوند را نمی‌توان در طبیعت پیدا کرد.

چندی است بحث واردات و حتی کشت این محصولات در داخل ایران داغ شده است و با بالا گرفتن بحث محصولات تراریخته، برآن شدیم تا با مخالفان و موافقان اجرای این طرح در کشور گفت‌وگو داشته باشیم، به این منظور ابتدا به سراغ دکتر علی کرمی، متخصص بیوتکنولوژی پزشکی و فوق تخصص مهندسی ژنتیک و استاد تمام دانشگاه، رفتیم:

محصولات تراریخته چیست؟

دکتر کرمی در گفت وگو با خبرنگار شفقنا زندگی محصولات تراریخته را اینگونه تعریف کرد: محصولات تراریخته؛ محصولات دستکاری شده ژنتیکی هستند که در دنیا با نام (جی ام او) شناخته شده‌اند، این محصولات به شکل دست کاری ژنتیکی اصلاح شده است، تعریف ساده از این محصولات این است که؛ این محصولات به روش دست کاری پزشکی در آزمایشگاه ساخته شده است؛ یعنی یک ژن بیگانه را وارد یک محصول کرده‌اند، در مهندسی ژنتیک تراریخته می‌توان ژن هرچیزی را وارد محصول دیگر کرد مثلاً ژن سم مار را وارد یک محصول کرد، با اینکه به هم مربوط نیستند اما این نوع دست کاری ها را می‌توان با این روش انجام داد، سی سال پیش دانشمندان به فکر افتادند که چرا از این روش برای محصولات کشاورزی استفاده نکننیم و گیاهی به‌وجود آوریم که نیازی به سم پاشی نداشته باشد و یا یک گیاه را اصلاح کنیم، برای مثال قارچ‌های خوراکی بعد از مدتی لکه دار می‌شوند و مردم آن‌ها را نمی‌پسندند با روش اصلاح ژنتیکی از لکه شدن قارچ‌ها جلوگیری کردند و یا گوجه‌فرنگی وقتی برای مدتی بماند نرم می‌شود و دانشمندان با همین روش از نرم شدن گوجه‌فرنگی نیز جلوگیری کردند در واقع ژن این محصولات را دست کاری کردند و محصولاتی را پدید آوردند که در طبیعت وجود ندارد، در روش دست کاری ژنتیکی، می‌توانند ژن یک محصول را حذف و یا یک ژن بیگانه را به آن اضافه کنند، برای مثال در مزارع ذرت که وسعت این مزارع زیاد است و نمی‌شود به شکل سنتی و مرسوم آن‌ها را وجین کرد، دانشمندان آمدند از یک باکتری به نام (بی تی) ژنی را به دست آوردند که در برابر آفات مقاومت می‌کرد و با آن ژن سم ضد آفت تولید می‌کرد، این ژن را وارد دانه‌های این ذرت وارد کردند، این ذرت تراریخته اکنون ژنی دارد که توانایی تولید سم را دارد و آفت با خوردن شیره این گیاه، سم وارد بدنش می‌شود و از بین می‌رود، از طرفی در کشورهایی که مزارع ذرت وسیع دارند برای جلوگیری از رشد علف هرز از روشی استفاده می‌کنند که متأسفانه در کشور ما نیز در حال شکل گرفتن است، در این روش؛ سمی به نام سم علف هرز کش تولید شده که با هواپیما روی مزارع پاشیده می‌شود، اما چون این سم قوی است دیدند روی محصول نیز اثر می‌گذارد، برای جلوگیری از این مشکل مجبور شدند ژن دیگری را نیز وارد ذرت کنند تا در برابر علف کش ها مقاومت کند، اکنون سوال اینجا است که آیا این ژن‌هایی که وارد ذرت‌ها شده است برای انسان مشکل‌زا است یا نه، در ریشه ذرت این ژن بی تی وجود دارد اما چرا وارد دانه‌ها نشده است؟

وی ادامه داد: چند سال پیش فردی با کمک بنیاد راکفلر که بنیادی صهیونیستی است، این ژن‌ها را وارد برنج کرد و اکنون ما نمی‌دانیم که کدام برنج که در بازار است؛ تراریخته شده‌اند، خانم دکتر صالحی، استاد دانشگاه رشت، دو سال پیش آزمایشی انجام داد که نتیجه عجیبی داشت، بر اساس این تحقیق ۴۸ درصد برنج‌های بازار ایران و البرز تراریخته است، البته من معتقدم ممکن است در روند این تحقیق اشتباهی پیش آمده باشد، اما چرا مسئولین اعلام می‌کنند که محصول تراریخته در ایران وجود ندارد.

کرمی در مورد محصولات تراریخته در بازار تصریح کرد: واقعاً معلوم نیست که کدام محصولات در بازار تراریخته شده هستند، در اروپا تمام محصولات تراریخته دارای برچسب جی ام او هستند و مصرف کننده حق انتخاب دارد، در بازار ما ۹۹ درصد روغن‌ها تراریخته شده هستند، با فشاری که ما به مسئولین آوردیم موفق شدیم فقط سه برند روغن را برچسب دار کنیم که البته آن هم خیلی ریز کنار مشخصاتش آورده شده از مثلاً تخمه آفتابگردان براریخته شده استفاده شده است.

چگونگی ورود این محصولات به ایران

وی در مورد ورود این محصولات به ایران اظهار کرد: آن شخصی که وارد کننده این محصولات بوده است، می‌دانسته که این محصولات تراریخته هستند اما چون آگاهی عمومی وجود نداشته کسی هم متوجه نشده است. اکنون ما درحال اطلاع رسانی هستیم که مردم شما در حال خوردن محصولات تراریخته هستید، ۱۰ سال است که از این محصولات استفاده می‌کنید، سوال من از مسئولین این است که چرا به مردم اطلاع رسانی نکرده‌اند، درخواست ما این است که یک طرح شناخته شده مانند استاندارد شکل بگیرد که روی محصولات تراریخته شده بزرگ حک شود.

این استاد ژنتیک در ادامه گفت: من بارها ترور شخصیتی شده‌ام؛ همه جور تهمتی به من وارد شده، همه این‌ها به این خاطر است که حرف حق می‌زنم، چرا در اروپا آگاهی بالا است؟ چرا در اروپا فردی که می‌خواهد یک محصول را بخرد آن‌را به دقت مورد مطالعه قرار می‌دهد اما ما حتی به شکل فله خرید می‌کنیم؟ این‌ها به این دلیل است که به مردم آگاهی داده شده است، اکنون ما نیز چنین کاری را راه‌اندازی کرده‌ایم.در اینترنت سه کلیپ پنج دقیقه‌ای وجود دارد به نام دانسته‌هایی در باره روغن. یک سوال دارم فرض کنیم تخمه آفتابگردان کیلویی پنج هزار تومان باشد چطور ممکن می‌شود روغنی که فرآوری شده و از هر یک کیلو تخمه شاید صد گرم روغن به دست می‌آید، کیلویی سه هزار تومان باشد؟ پس قطعاً یک جریانی در کار است، چرا هنوز در سایت غذا و دارو بخش تراریخته وجود ندارد؟ رئیس سازمان غذا و دارو به من گفت ما آزمایشگاه غذا و دارو نداریم و تازه پول گرفتیم تا آزمایشگاه بسازیم، پس تا حالا با غذای مردم چه می‌کردید؟

دلیل عدم اطلاع رسانی چیست؟

وی افزود: مردم همه دنیا علاقه‌ای به محصول دست کاری شده ندارند. همه جا سه نوع محصول وجود دارد؛ محصولات ارگانیک، محصولاتی که به شکل سنتی به عمل آمده‌اند و همین محصولات تراریخته. البته همیشه قیمت محصولات تراریخته کمتر از بقیه محصولات بوده است چون مردم تمایلی به محصولات دست کاری شده ندارند.

آیا همه محصولات دست کاری شده خطرناک هستند؟

محصولات تراریخته باید دارای برچسب شوند

کرمی در مورد اینکه آیا همه محصولات دست کاری شده خطرناک هستند؟ گفت: در کشورهای دیگر محصولات غیر خوراکی را تراریخته می‌کنند، محصولاتی مانند پنبه که برای لباس از آن استفاده می‌شود که البته اینجا بحث حساسیت پوستی نیر مطرح است، اما در برخی کشورها غذای مردم را تراریخته می‌کنند، بزرگترین مشکل کشور ما، مشکل غذا نیست، بزرگتریم مشکل ما کویری بودن کشور ما است. چرا درختانی مقاوم به کمبود آب و مقاوم به شوری خاک تولید نمی‌شود تا کویرهای کشور را آباد کنیم. چندصد هزار هکتار زمین شور و کویری در کشور وجود دارد که می‌توان با این گیاهان کویر زدایی کرد، پس چرا به جای این کار، غذای مردم دست کاری می شود؟ اکنون بعد از سالها مبارزه دانشمندان با کمپانی‌های دخانیات، شاهد وجود برچسب‌های سرطانزا بودن سیگار روی پاکت‌های آن هستیم، باید محصولات تراریخته نیز به همین شکل دارای برچسب شوند.

میزان کشت محصولات تراریخته در کشور

این فوق تخصص ژنتیک پاسخ داد: آمار رسمی دارم که در حال حاضر در خاک جمهوری اسلامی ایران ۳/۱ میلیون هکتار زمین زیر کشت محصولات تراریخته هستند، متآسفانه ژن‌هایی که وارد یک محصول می‌شوند باعث آلوده شدن دیگر محصولات نیز می‌شوند، به این شکل که وقتی یک مزرعه زیر کشت محصولات تراریخته است، گرده‌های این محصولات روی محصولات مرازع معمولی می‌نشیند و با لقاح باعث به وجود آمدن بذر آلوده می‌شود و این ترتیب نسل‌های بعدی محصولات نیز تراریخته می‌شوند، شرکت مافیایی مونسانتو، شرکتی است که سلاح‌های شمیایی تولید می‌کرد اکنون در حال ساختن محصولات کشاورزی تراریخته شده و عقیم است، یعنی بذر به دست آمده از محصولات این شرکت قابل رشد نیستند و این بذر را هرسال باید خریداری کرد، من نقد کننده تراریخته هستم نه مخالف آن، اما سوال دارم چطور این محصولات سر از زمین‌های ما در آورده است؟ در برنامه ششم دولت دو محصول برنج و پنبه را قصد کاشت دارند و شنیده‌ام که آماده هستند تا به مزرعه بروند، آن هم بدون مجوز، در بند چهارم قانون ایمنی زیستی آمده که هرکس بخواهد مزرعه را تجاری سازی و یا رها کند باید از سه مرجع، وزارت کشاورزی، سازمان بهداشت و سازمان حفاظت محیط زیست مجوز دریافت کند، اما فقط از جهاد کشاورزی که خودش هم تولید کننده است مجوز گرفتند و محصولات را به مزارع بردند، صادقانه بگویم ما نمی‌دانیم چقدر از محصولات بازار تراریخته شده هستند.

عوارض مصرف محصولات تراریخته

کرمی گفت: محصول تراریخته باید قبل از ورود به بازار به شکل دقیق مورد آزمایش قرار بگیرد تا مشخص شود چقدر از ژن وارد محصول شده و میزان آن ژن چقدر است. برای یک ایرانی که سالها برنج مصرف می‌کند باید مشخص شود این محصولات چه عوارضی دارد.ض باید در آزمایشگاه روی حیوانات چک شود و با این وجود مدت زمان آزمایش تراریختگی سه ماه است، مگر ما فقط سه ماه برنج می‌خوریم، من پیشنهاد دارم که یک سازمانی به ما بودجه بدهد تا این دعوا را جمع کنیم، در این رابطه که این محصولات برای مردم ضرر دارد یا نه؛ صدها مقاله وجود دارد که مضر بودن آن‌ها را تأیید می‌کند و در مقابل آن‌ها صدها مقاله نیز و جود دارد که عکس این را تأیید می‌کند دقیقاً مانند سرطانزا بودن سیگار که بعد از مدت‌ها ثابت شد که سیگار مضر است، آیا باید سی سال صبر کنیم تا عده‌ای سودجو به اهداف خود برسند و ضررات این محصولات نمایان شود و سرطان و دیابت و مریضی‌های دیگر اوج بگیرد تا دست به کار شویم؟ پاسخی که داده می‌شود این است که این محصولات در آمریکا عرضه می‌شود اما مشکلی وجود ندارد اما این همه آمار بیماری قلبی و بیماری‌های گوارشی لز کجا است؟ چرا غذای مشکوک به مردم دهیم؟ رهبر معظم انقلاب در مورد محصولات کشاورزی فرمودند باید کشاورزی سالم منبتی بر ارگانیک باشد، اما مسئولین پاسخ می‌دهند در این جمله واژه سالم به تراریخته اشاره دارد، اینکار برای چیست؟

نوع برخورد کشورهای دنیا با این محصولات

این استاد تمام دانشگاه بیان کرد: در دنیا ۳۸ کشور این محصول را منع کرده‌اند و ۶۴ کشور دنیا این محصول را برچسب گذاری کرده‌اند و رژیم صهیونیستی اجازه کشت محصولات تراریخته را حتی به یک متر زمین نمی‌دهد، خب ما با این اطلاعاتی که در اختیار داریم چرا باز باید اشتباه کنیم،در سال ۱۹۹۷ که ایران با کمک بنیاد راکفلر برنج را تراریخته کرد چرا کشورهایی مانند چین و هند و پاکستان که بزرگترین تولید کنندگان برنج در دنیا هستند این کار را نکردند؟ چون می‌خواستند ببینند نتیجه در ایران چطور خواهد بود، من باز تکرار می‌کنم من نقد کننده تراریخته هستم نه مخالف آن، سوال من این است که چرا عجله می‌کنیم برای کشت این محصولات، چرا آزمایشات را تکمیل نمی‌کنند، چرا از یک سازمان مسئول مجوز نمی‌گیرند؟ کشورهایی که این محصولات را ممنوع کرده‌اند ابهامات را می‌دانند؛ ابهاماتی اعم از ابهام برای ذخایر ژنتیکی کشور، ابهام برای سلامتی انسان، ابهام برای محیط زیست، ابهام برای نابود کردن تنوع ژنتیکی کشور و…کشور بی‌طرفی مثل سوئیس سه دوره پنج ساله کشت محصولات تراریخته را تعلیق کرده است، سوئیس به اندازه یکی از استان‌های ما نیست.

خطرات محصولات تراریخته برای محیط زیست

وی گفت: اول اینکه این محصولات باعث نابودی ذخایر ژنتیکی می‌شود و دوم وقتی یک حشره این محصول را می‌خورد و کشته می‌شود، قورباغه و مار و… نیز آن‌ها را می‌خورند و آن‌ها نیز از بین می‌روند، اکنون در کانادا فاجعه‌ای برای زنبورهای عسل پیش آمده که همه آن‌ها در حال مرگ هستند،از یک وکیل کتابی به چاپ رسیده است که تمام کارهای پشت پرده این محصولات را فاش می‌کند، کتاب ژن‌های تغییر یافته؛ حقیقت تحریف شده، تمام این رازها را فاش می‌کند.

پیشنهادی برای حل مسئله محصولات تراریخته

علی کرمی در پایان به پیشنهاد خود اشاره کرد و گفت: ابتدا مانند سوئیس کشت این محصولات را تعلیق کنیم، من تضمین می‌دهم که هیچ اتفاقی رخ ندهد، بودجه دهند تا در این مدت تعلیق این محصولات را آنالیز کنیم تا در نهایت به یک دقیق نتیجه برسیم و اینکه بر روی محصولات تراریخته برچسب بزنیم تا مردم حق انتخاب داشته باشند.

[pejuhesh232]

محصولات تراریخته؛ خوراک یا قاتل؟!

نتانیاهو: اکنون خوشبختانه ایرانیان از رژیم غذایی که ما اراده کرده ایم و می‌خواهیم می‌خورند!!»،

شفقنا زندگی- امیر صالحی: عبدالمجید شیخی، محقق در زمینه کشاورزی است که سال‌ها در مورد گیاهان تحقیقات زیادی داشته است. وی تا کنون با تیم‌های مجهز در مورد گیاهان تراریخته پژوهش‌های متعددی داشته و به نتایجی نیز دست پیدا کرده است، او خود را بیشتر یک منتقد می‌داند و معتقد است: نباید شتاب‌زده عمل کرد بلکه باید ابتدا گیاهان تراریخته را مورد تحقیق و پژوهش قرار داد و سپس دست به کار شد.

تأثیر گیاهان تراریخته مخرب‌تر از مین است!

عبدالمجید شیخی، عضو سابق هیئت علمی جهاد کشاورزی، استاد دانشگاه و دکتری اقتصاد، در گفت وگو با خبرنگار شفقنا زندگی در رابطه با گفته خود در مورد گیاهان تراریخته که بیان کرده بود؛ گیاهان تراریخته مانند مین هستند، گفت: این محصولات حتی از مین هم خطرناک‌تر هستند چرا مین همان نقطه‌ای را که کارگذاری شده است را نابود و به شعاع محدودی خسارت وارد می‌کند اما محصولات تراریخته مهاجمانی با ژن غالب هستند که به‌شکل ویروسی تکثیر پیدا می‌کنند و به محیط زیست خسارت وارد می‌کند،ذخایر ژنتیکی را ازبین می برند همانطور که متخصصان ژنتیکی گفته‌اند، این محصولات مهاجم هستند و ژن آن‌ها بر ژن‌های دیگر غلبه پیدا می‌کنند و حتی با فرض غدم غلبه ژنی با ترویج کاشت آنها دیگر کنترل آنها ممکن نیست زیرا دانه یک موجود زنده وقابل تکثیر است و طبق تمثیل معروف دربیان قرآن کریم «… کمثل حبه إنبتت سبع سنابل فى کل سنبله مإئه حبه و الله یضاعف لمن یشإ و الله واسع علیم».«… بسان بذرى هستند که هفت خوشه برویاند که در هر خوشه یک صد دانه باشد, و خداوند براى هر کسى بخواهد دو یا چند برابر مى کند(رحمت) خدا وسیع و او دانا است( سوره مبارکه بقره آیه شریفه۲۶۱). و لذا از هر دانه‌ آن‌ها هزاران دانه دیگر پدید می‌آید و همینطور سلسله وار از هر دانه تولید شده قبلی مجدداً نیز به همین شکل دانه‌های آلوده دیگر تولید می‌شود، تکثیر شدن این محصولات محدودیتی ندارد اما مین دارای برد کوتاه و محدود است.

شیخی راجع‌به تأثیرات مصرف این محصولات تصریح کرد: ما در یکی از سازمان‌ها که اجازه نامبردن آن را ندارم؛ یک تیم تحقیقاتی مجهز تشکیل داده‌ایم و اسنادی را به دست ‌آوردیم که دلایل محکمی بر مضر بودن محصولات تراریخته مخصوصاً اثر آن‌ها روی عقیم سازی انسان، تاثیر نا مطلبوب بر سلول های خونی کبد و روده،پوست، رشد سرطان‌ها و تومورها و آثار دیگر را اثبات می کنند. مثلاً استفاده از لباسی که از پنبه تراریخته درست شده است تآثیرات منفی روی پوست انسان دارد، اما توضیح بیشتر از این باید از متخصصان علم ژنتیک مطالبه شود.

دلیل صادر شدن مجوز استفاده از گیاهان تراریخته در کشورهای غربی

وی در پاسخ به اینکه چرا کشورهایی مانند آمریکا برای این محصولات مجوز صادر کرده‌ است، گفت: دلایل محکمی وجود دارد که این محصولات مضر هستند و باید به این موضوع توجه کرد که آزمایشگاه‌های آمریکا در اختیار بنیاد راکفلر هستند و این بنیاد خودش مولد این محصولات هستند و یا شرکت مونسانتو که یک شرکت چندملیتی و صهیونیستی است، سالهاست که مضر بودن این محصولات را از دنیا مخفی نگهداشته‌اند،همین سئوال درباره رواج حمل اسلحه توسط مردم نیز مطرح است برای مثال مگر اسلحه یک وسیله خطرناک نیست؟ آیا آمریکایی‌ها عقلشان نمی‌رسد که این سلاح‌ها خطرناک هستند؟ پاسخ روشن است که منافع بنیادهایی مانند راکفلر و تولید کنندگان اسلحه در فروش آزادانه سلاح است و این‌ها سوداگران جنایتکاری هستند که برای پر کردن جیب و شکم خود از هر جنایتی فروگذار نیستند وهرگز از منافع اقتصادی خود نمی‌گذرند، به این ترتیب نه‌تنها جلوی کشت را نمی‌گیرند بلکه از واردات و صادرات این محصولات نیز استقبال می‌کنند.

کتاب «شاخص‌های امنیت غذایی با رویکرد پدافند غیر عامل»

شیخی در رابطه با کتاب «شاخص‌های امنیت غذایی با رویکرد پدافند غیر عامل» که به دست خودش به قلم تحریر در آمده است، تصریح کرد: در این کتاب نیز به موضوع محصولات تراریخته اشاره کرده‌ام و به چند شاخص اشاره شده است. یکی از ابعاد امنیت غذا کیفیت غذا است که باید از دست‌کاری ژنتیکی دور باشد.

دست گیری نافرجام فرد متخلف

وی درمورد کشت محصولات تراریخته در کشور اظهار کرد: ما (هیئت بدوی انتظامی اعضای هیئت علمی)کسی را که در سال ۱۳۸۳ به شکل غیر قانونی کشت این محصولات را آغاز کرد، را محاکمه کردیم، و هیئت تجدید نظر نیز حکم را تآیید کرد، این شخص در مزارع شمال کشور این کار را انجام داده بود و در دو سال پیش نیز کنگره‌ای برگزار شد و توسط وزیر جهاد کشاورزی به دو کشاورز جایزه کشت محصولات تراریخته داد. این عامل و بانی غیر قانونی کشت تراریخته، که اکنون از طرف آقای نوبخت پست بالایی را در سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور غصب کرده است، به کشاورزانی که این محصولات را کشت داده بودند جایزه داد و عملاً تمرد مجدد خود را از قانون نشان داد وعمل غیرقانونی خود را دوباره تکرار کرد و به رخ جامعه کشید، ما اصلاً مجوز قانونی برای کشت و واردات این محصولات را نداریم.زیرا مسئول مستقیم صدور مجوز طبق«قانون ایمنی زیستی جمهوری اسلامی ایران» ترکیبی از سه دستگاه« ـ وزارت جهاد کشاورزی در امور مرتبط با تولیدات بخش کشاورزی و منابع طبیعی. ـ وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در امور مرتبط با ایمنی و سلامت موادغذایی، آرایشی، بهداشتی و موادپزشکی.
و ـ سازمان حفاظت محیط زیست در امور مرتبط با حیات وحش و بررسی ارزیابی مخاطرات زیست محیطی بر مبنای مستندات علمی ارائه شده توسط متقاضی » است. و این سه نهاد تاکنون هرگز چنین مجوزی نداده اند.

عارضه‌هایی که با استفاده از این محصولات برای انسان رخ می‌دهد

این آثاری که عرض کردم بخشی از آثار شناخته شده است و هنوز آثار زیادی از عارضه‌های این محصولات ناشناخته مانده است، برای مثال اگر بر اساس علم آمار احتمالات احتمال بدهید که ممکن است هواپیمایی که قرار است بر آن سوار شوید سقوط کند هرگز سوار آن نخواهید شد زیرا خسارت سوار شدن به هواپیما ممکن است جان انسان باشد، حتی احتمال بسیار کم هم آدم را وادار به احتیاط می‌کند، بنیادهای صهیونیستی کمر به براندازی جوامع مسلمان بسته‌اند، نتانیاهواخیراً در جایی گفته است که « اکنون خوشبختانه ایرانیان از رژیم غذایی که ما اراده کرده ایم و می‌خواهیم می‌خورند»، این حرف به این معناست که غذاهای آلوده‌ای وارد سبد غذایی ما شده است، اکنون بیشتر از ۹۰ درصد روغن‌های وارداتی از همین محصولات تراریخته هستند.

این استاد دانشگاه به روغن‌های دارای نشان تراریختگی اشاره کرد و گفت: اخیراً اتفاقی رخ داده که باعث شده برخی شرکت‌ها ، تراریخته بودن محصولشان را ذکر کنند، البته این از پنهان کاری بهتر است، من از مسئولین می‌خواهم تا اطلاع رسانی کنند، بهتر است مردم به غذاهای سنتی روی‌آورند و از سرخ‌کردنی‌ها دوری کنند.

اصلاح نژاد گیاهان خوب است اما نه اصلاح و دست‌کاری غذای مردم

وی ادامه داد: اصلاح نژاد گیاهان خوب است اما نه اصلاح و دست‌کاری غذای مردم که آن‌هم عوارض نامشخص دارد، امثال بنده نه تنها بیسواد نیستیم بلکه در جمع ما اشخاصی با بالاترین رتبه‌های علمی و فوق تخصصی از دستگاههای مختلف مانند دانشگاههای مختلف کشور،جهاد کشاورزی و جهاد سازندگی حضور دارند و در جمع ما فوق تخصص ژنتیک، فوق تخصص تغذیه، فوق تخصص رشته‌های کشاورزی و… حضور دارند و ما تکنولوژی هراس نیستیم و من اگر می‌گویم با بردن این محصولات به مزرعه مخالف هستم به دلیل آثار مخربی که مشخص شده و آثاری که هنوز مشخص نشده مانده است، حتی احتمال مضر بودن آن بسیار مهم است چراکه این ضررها نسلی و ژنتیکی خواهند بود، اگر مراجعه‌ای به بیماری‌‌های حال حاضر جامعه نگاه کنیم، می‌بینیم در دو دهه گذشته بیماری‌هایی مطرح شده است که تا قبل از آن اصلاً وجود نداشته‌اند، خب علت یا از غذا یا از آب و یا از هوا است و تمام متخصصان تغذیه معتقدند تغذیه مردم مشکل دارد.

میزان اجناس تراریخته در بازار

شیخی با اشاره به میزان اجناس تراریخته در بازار گفت: در تحقیقی آمده بود که ۴۸ درصد برنج بازار تراریخته شده است که البته بعداً این ادعا رد شد اما طبق گزارشات ما؛ برنج طارم مولایی را یک زمانی تراریخته کرده بودند، اما از میزان محصولات تراریخته موجود در بازار اطلاعی ندارم فقط همین‌قدر می‌دانم که اکثر روغن‌های وارداتی ما تراریخته هستند.

وی افزود: متأسفانه این جنایت صورت گرفته، ابعادی ناپیدا دارد و اکنون «صحبت یا سکوت» مانند خنجر دولبه است، اگر سکوت کنیم به مردم خیانت کرده ایم و مردم از اینکه ممکن است با مصرف این محصولات دچار؛ سرطان، عقیمی، سوء هاضمه و امراض دیگر شوند بی‌اطلاع خواهند ماند و اگر بیان کنیم؛ ممکن است شوک بزرگی به بازار وارد شود و مردم به چند روغن داخلی رو کنند و تمام این جریان ممکن است با واکنش احتکار و گرانفروشی سوداگران بی انصاف بازاربه نفع دلالان تمام شود، تنها راه حل این است که مجوز واردات به این محصولات ندهند و جهاد کشاورزی به کشت نهال‌ستانهای وسیع مانند زیتون اقدام کنند، اکنون روغن‌ زیتون‌های داخلی ما از نظر دست‌کاری ژنتیکی سالم هستند.ما توان لازم برای خود کفایی در روغن را داریم. تنها نباید به دانه های روغنی زراعی بسنده کرد بلکه حتی با کشت درختان زیتون دیم ظرف چند سال می توان حتی جزء صادر کنندگان روغن به خارج قرار بگیریم.

شیخی ادامه داد:در مقابله با توصیه دانشمندان فرهیخته مبنی بر ضرورت سالم سازی غذای جامعه با محصولات سالم و ارگانیک که در بند ۸ مبنی بر گسترش اقتصاد سبز با تأکید بر:۱ـ۸. صنعتِ کم‌کربن، استفاده از انرژی‌های پاک، محصولات کشاورزی سالم و ارگانیک که مورد تاکید «سیاست های کلی ابلاغی مقام معظم رهبری درباره محیط زیست» است و سند بالادستی قوانین تابعه و تبعی هر گونه مجوز بعدی نیز می شود، اکنون طرفداران سوداگر محصولات دست کاری شده ژنتیکی اظهار می‌کنند که محصولات کشاورزی سمی هستند و با سم به عمل می‌آیند و به محصولات ارگانیک نیز سم می‌زنند اما محصولات ارگانیک هیچ چیز سمی در تولید آن‌ها استفاده نشده است. این گفته متناقض است زیرا اگر محصولی سمی باشد دیگر ارگانیک و سالم نیست. ما بنا بر توصیه قرآن مامور به خوردن غذای حلال و طیب شده ایم. کلمه ی طیب که چندین بار پس از حلال در قرآن ذکر شده ضد خبیث است و معنای پاکیزه و دست نخورده و سالم ی دهد.

محصولات تراریخته؛ خوراک یا قاتل؟

شیخی واردات محصولات تراریخته را نوعی نفوذ دشمن و مصداق بیوتروریسم دانست و تصریح کرد: این محصولات نمونه بارز نفوذ و بیوتروریسم هستند چراکه کم هزینه‌ترین، نافذترین و عمومی‌ترین سلاح، غذا است، با یک بمب چند صد نفر کشته می‌شوند، با آلوده کردن دارو فقط افرادی که دارو مصرف می‌کنند دچار عارضه می‌شوند اما غذا تمام افراد و تمام نسل‌ها را آلوده می‌کند و این غذاها نسل را از بین می‌برند و همه را ترور می‌کنند، در داخل کشور متآسفانه موضع موافقان این طرح فقط توهین به منتقدان است، به ما می‌گویند ما طرفدار واردات هستیم اما حقیقتاً اینطور نیست اما تولید این محصولات برای محیط زیست بسیار خطرناک‌تر است، حرف ما این است که ما اسنادی داریم که ۳۸ کشورهای اروپایی مانند سوئیس تولید، واردات و مصرف این محصولات را کاملاً ممنوع کرده‌اند، اسرائیل تمام راه‌ها را روی این محصولات بسته است.

برای به نتیجه رسیدن در مورد محصولات تراریخته صبر و تحقیق نیاز است

وی در پایان برای خروج از این بحران پیشنهاداتی ارائه داد: ما برای مقابله با چنین مسئله‌ای نیاز به تحقیق و صبر داریم و صبر کنیم تا ببینیم دیگر کشورهایی که درحال استفاده هستند چه اتفاقی برایشان رخ خواهد داد و خودمان در این حین آزمایشات مختلف را انجام دهیم تا به خودمان صدمه وارد نکنیم، هیچ مشکلی ندارد که ما دانش تراریخته را داشته باشیم که اگر مورد تهاجم آن قرار گرفتیم، مشکلات و مضرات آن را بشناسیم و خنثی کنیم. بعلاوه ما هنوز از ظرفیت کامل کشاورزی در نظامات فعلی خود استفاده نکرده ایم. با افزایش بهره وری آب، فناوری آبیاری، فناوری مبارزه بیولوژیک با آفات و انتقال دانش کشت و داشت وبرداشت امکان تولید بیش از ۶ برابر تولید کنونی در کشور وجود دارد و آنهم تولید محصولات طبیعی سالم و طیب!

[pejuhesh232]

قطع 14 هزار هکتار درخت لیموترش، بهای سوء تدبیر مسئولان

چرا طی حدود 3 دهه اخیر که این بیماری جای خود را در باغات لیموترش جنوب کشور بازکرده است، فکری به حال آن نشد تا امروز شاهد فاجعه قطع 14 هزار هکتار باغ لیموترش نباشیم.



سرویس اقتصاد مشرق- اخبار منتشرشده حاکی از نابودی و قطع بیش از 80 درصد باغات لیموترش جنوب کشور بالغ بر 14 هزار هکتار، توسط سازمان حفظ نباتات در اثر ابتلا به بیماری جاروک لیموترش است. این اتفاق در شرایطی رخ می-دهد که طی چند دهه گذشته تهدید باغات لیموترش توسط بیماری جاروک به کرات توسط دانشگاهیان و محققین به مسئولین ذیربط گوشزد شده است. آمارها نشان می¬دهد بیماری جاروک لیموترش نخستین بار در سال 1367 در نیک شهر استان سیستان و بلوچستان، در سال 1377 و 1379 در میناب و رودان استان هرمزگان و در سال 1381 در جیرفت و کهنوج گزارش شده است.

قطع 14 هزار هکتار از باغات لیموترش جنوب کشور آن هم توسط سازمانی که خود مسئول حفاظت از گیاهان است بی شباهت به یک خودکشی بزرگ و شکست تاریخی برای این سازمان نیست. سوال اینجاست که چرا طی حدود 3 دهه اخیر که این بیماری جای خود را در باغات لیموترش جنوب کشور بازکرده است، فکری به حال آن نشده؟ تا امروز شاهد فاجعه قطع 14 هزار هکتار باغ لیموترش نباشیم. هزینه‌های سوء تدبیر مسئولان و عدم قرنطینه و مبارزه به موقع سالیانه 546 میلیارد تومان برآورد می‌شود. سازمان حفظ نباتات، مؤسسه تحقيقات گياه‌پزشكي با آن همه کارمند و بودجه و اساتید و دانشجویان پر شمار گیاه‌پزشکی چرا نمی‌توانند از شیوع یک بیماری شناخته شده طی چند دهه برآیند تا زحمات چندین ساله یک کشاورز روستایی که با مشقت فراوان سال‌ها به انتظار محصول خود نشسته است یکباره بر باد نرود.

عامل بیماری جاروک

حالت جارویی شدن نوک شاخه درختان لیمو (Lime Witches' Broom) (شکل 1) ناشی از یک فیتوپلاسما با نام Candidatus Phytoplasma aurantifolia می‌باشد. بیماری جاروک به وسیله نوعی حشره كوچك منتقل می‌شود. تغذیه این حشره از شیره درختان لیمو می‌باشد؛ حشره شیره درختان را می‌مكد و بیماری را از درخت آلوده به درخت سالم منتقل می‌کند. حشره با جذب مواد غذائی مورد نیاز گیاه باعث گرسنگی، ضعف و مرگ تدریجی گیاه می‌شود.


شکل 1- علائم بیماری جاروک روی درختان لیموترش

براساس تحقیقات انجام شده در ایران زنجرک (Hishimonus phycitis) ناقل بیماری جاروک است (شکل 2). این موجود ذره‌بینی به همراه شیره درخت در سراسر اندام‌های درخت لیموترش از ریشه وساقه تا برگها و گل و میوه پخش می‌شود و در مدت چند روز خیلی سریع تكثیر می‌شود و میلیون‌ها عامل بیماری شبیه خودش تولید می‌كند. این بیماری از طریق خاك، ریشه یا بذر قابل انتقال نبوده و بیشتر از طریق زنجرک آلوده قابل انتقال می‌باشد. این بیماری در طبیعت علاوه بر انواع لیموترش در گریپ‌فروت، بكرایی(تلخو)، بالنگ(ترنج) و بعضی از پایه‌های مركبات و تعدادی از علف‌های هرز (تاجریزی و پروانش) آلودگی ایجاد می‌كند ولی روی لیموترش و بکرایی آثار مخرب‌تری دارد. درختان پرتقال و نارنگی در برابر این بیماری مقاوم می‌باشند.


شکل2- Hishimonus phycitis ناقل بیمای جاروک

راهکار مقابله با بیماری جاروک

بر اساس خصوصیات عامل بیماری (فیتوپلاسما Candidatus Phytoplasma aurantifolia)، محل زندگی آن در گیاه، مقاومت آن در برابر سموم و روش‌های انتقال بیماری، مبارزه با بیماری جاروك لیموترش می‌بایست در ابتدا متكی به روش‌های پیشگیری و سپس درمان باشد. در این راستا چند گام بسیار مهم بصورت زیر بایستی اجرا شود.

1- جلوگیری از كاشت ارقام حساس لیموترش و سایر مركباتی که در برابر بیماری جاروك حساس هستند. استفاده از ارقام بومی مقاوم مانند پرشین لایم و احداث باغات جدید با استفاده از نهال‌های گواهی شده و عاری از بیماری با پایه‌های مقاوم.

2-تولید نهال سالم و عاری از بیماری با استفاده از تکنیک ریز پیوندی (Micro Grafting) در شرایط آزمایشگاهی (شکل 3). با توجه به اینکه نقاط رشد جدید عاری از بیماری‌ها می‌باشند لذا با استفاده تکنیک ریز پیوندی می‌توان اقدام به تولید نهال‌های سالم نمود.




شکل 3- تولید نهال عاری از بیماری با تکنیک ریز پیوندی

3- تقویت غذایی درختان مركبات سالم و غیرآلوده با استفاده از كودهای آلی (كود پوسیده حیوانی) و كودهای معدنی (شیمیایی) بخصوص كودهای دارای پتاسیم و عناصر ریزمغذی مانند آهن، منگنز، مس، كلسیم، روی و بور برای افزایش مقاومت گیاه در برابر بیماری از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

4- از بین بردن میزبان آفت جاروک. در این راستا علف‌های هرز میزبان مانند تاج‌ریزی و پروانش درون و یا اطراف باغ لیموترش (چه باغ آلوده و چه باغ سالم) را به منظور حذف میزبان بیماری می‌بایست حذف نمود.

5- کنترل بیولوژیکی: در این روش می‌بایست شکارگرهای طبیعی ناقل بیماری جاروک شناسایی شده و حتی به صورت مصنوعی تکثیر شود و در باغات مستعد بیماری رهاسازی شود.

6- با مشاهده علائم بیماری، سمپاشی با استفاده از سموم حشره‌كش نفوذی و یا سیستمیك قوی می‌تواند با نابود کردن ناقل این بیماری از ابتلاء درختان سالم به جاروک جلوگیری کند. سمپاشی به صورت منظم و دوره‌ای (3 تا 4 بار در سال) باید انجام گیرد.

7- در صورت عدم کنترل بیماری و خشک شدن درخت، می بایست درخت مذکور به همراه ریشه از زمین خارج گردد چراکه تمامی بخش‌های درخت آلوده محلی برای ذخیره عامل بیماری می‌باشند.

خسارت وارده به باغداران جنوبی

با توجه به سطح 14 هزار هکتاری باغات لیمو که به دست سازمان حفظ نباتات نابود شده‌اند و همچنین، عملکرد متوسط 13 تن بر هکتار باغات لیمو می‌توان تولید 182 هزار تن محصول را در طول یک سال از این باغات برآورد کرد. اگر قیمت سر مزرعه هر کیلو لیمو را 3000 تومان فرض کنیم در یک سال میزان خسارت وارده 546 میلیارد تومان است.

با توجه به اینکه مدت زمان به ثمر نشینی درخت لیمو پس از کاشت نهال 7-6 سال است؛ بنابراین، با قطع درختان لیمو با سن 6 سال باغداران از درآمد حاصله بی‌بهره خواهند ماند؛ البته اگر باغداران بلافاصله اقدام به کاشت درختان جدید مقاوم به بیماری جاروک کنند، با این وجود در طول این 6 سال 3276 میلیارد تومان به باغداران جنوبی خسارت وارد می‌شود.

البته خسارتی که به منافع ملی وارد شده فراتر از این حساب و کتاب ساده است. زیرا هزینه‌های از بین رفتن ذخایر ژنتیکی بومی، شیوع بیماری‌های مهلک و تبعات اجتماعی از کار افتادگی باغدارانی که امرار و معاششان از این طریق می‌گذشت، سر به فلک خواهد گذاشت.

مسئله اصلی اینجاست که متولی حفاظت از گونه‌های گیاهی کشور یک نهاد دولتی است که سهل انکاری و سوء مدیریتش به هیچ وجه تأثیری در نظام تنبیه و پاداش کارکنان و مدیرانش نگذاشته و نهایتاً با تغییر یک مسئول همه چیز به روال سابق باز می‌گردد. خلاء قانونی مجازات‌های متناسب با حجم خسارت برای مسئولان مرتبط با سلامت دام و گیاه در کشور امری ضروری است که امیدواریم نمایندگان محترم مردم در مجلس شورای اسلامی مورد مداقه و توجه ویژه قرار دهند.

[pejuhesh232]

تهاجم زیستی چه بر سر بزرگترین انجیرستان دیم جهان آورده است؟

گروه اقتصادی مشرق- خبرهایی از این دست که فلان آفت یا بیماری خاص که سابقه‌ای در ایران نداشته ناگهان به جان مزارع یا باغات می‌افتد و داغی بر دل کشاورزان می‌گذارد؛ برای کارشناسان کشاورزی ایران طبیعی شده است.

این اتفاقات زمانی برای کشور هزینه‌بارتر می‌شود که بدانیم مزارع آفت زده جزء مزیت‌های رقابتی ایران در بازارهای منطقه‌ای و حتی جهانی است.

شاید رقبای تجاری ایران وقتی امکان تولید محصولات کشاورزی با کیفیت ایرانی را ندارند، چاره جزء تهاجم زیستی نمی‌بینند. جنگی که به آسانی در ایران امکان وقوع آن وجود دارد و کشور ما در این حوزه به شدت آسیب‌پذیر است.

کافی است در واردات هر موجود زنده‌ای اعم از محصول کشاورزی، نهال، بذر و غیره مراحل قرنطینه‌ای به صورت استاندارد صورت نگیرد؛ نتیجه آن از دست رفتن امید کشاورزانی می‌شود که تمام سرمایه خود را در این حرفه گذاشته‌اند و کشاورزی عامل حضور آن‌ها در روستاها و مانع مهاجرتشان به شهرهای بزرگ است.

اخبار حاکی از ادامه ویرانگی ویروسی در اجیرستان‌های استهبان فارس است که متأسفانه همچنان کنترل نشده و بزرگترین انجیرستان دیم جهان را به مخاطره انداخته است.

منشأ و علائم ویروس موزاییک انجیر

ویروس موزاییک انجیر (Fig mosaic virus) یک ویروس تک رشته‌ای از جنس RNA بوده که در گیاهان خانواده انجیر ایجاد بیماری می‌کند.

این ویروس برای اولین بار در سال 1933مشاهده گردید و تاکنون در کشورهای یونان، ایتالیا، اسپانیا، ترکیه، سوریه، تونس، الجزایر، اردن، نیوزیلند، چین، انگلستان، پورتوریکو، استرالیا، و ایالات‌متحده مشاهده شده است.

علائم این ویروس بیشتر در برگ‌ها قابل مشاهده است. در برخی از انواع انجیر علاوه بر برگ به میوه نیز سرایت می‌کند.

لکه‌های موزاییک ایجادشده توسط این ویروس زردرنگ می‌باشد و ممکن است مناطق بزرگی از برگ را پوشش دهند (شکل 1). این ویروس می‌تواند باعث لکه‌دار شدن، کوچک‌تر شدن و تغییر شکل برگ‌ها و میوه‌ها،کاهش رشد درخت، ریزش زودرس برگ، ریزش میوه و در نهایت کاهش تولید محصول شود.

ارقام مختلف در برابر این ویروس مقاومت متفاوتی از خود نشان می‌دهند. به عنوان مثال رقم Black Mission دارای بیش‌ترین حساسیت، ارقام Kadota و Calimyrna دارای کمترین حساسیت به ویروس موزاییک انجیر می‌باشند.



عامل بیماری موزاییک انجیر

ناقل اصلی ویروس موزاییک انجیر (FMV) کنه Eriophiyd mite از خانواده Eriophyidae است. گونه‌های مختلف کنه‌های این خانواده می‍‌توانند در بسیاری از گیاهان از قبیل انجیر، سیب، گلابی، هلو، شلیل، بادام، خرمالو، مرکبات، گوجه‌فرنگی، بید، داغاغان، صنوبر و کاج ایجاد بیماری کنند.

علاوه بر ناقل کنه، قلمه‌های رویشی مورد استفاده در تکثیر غیرجنسی و ادوات باغبانی آلوده به این ویروس، نیز از ناقلان این بیماری می‌باشند.

کنه Eriophiyd mite حدود یک دهم میلی‌متر طول داشته و رنگ آن شفاف است. این کنه بر خلاف اکثر کنه‌ها دارای تعداد 4 پا در نزدیکی سر می‌باشد (شکل 2).

کنه‌های بالغ و بارور ماده و نر زمستان را در زیر فلس‌های جوانه و سایر نقاط مناسب در اطراف گیاه مانده و بهار در زمان شکفتن جوانه‌ها بیرون آمده و با شروع رشد شاخه‌ها تخم‌گذاری می‌کنند و طی 3-2 هفته بالغ شده و چرخه زندگی آن‌ها تکمیل می‌گردد و باعث آسیب اقتصادی در برگ و میوه می‌گردد.



روش‌های غلبه بر ویروس موزاییک انجیر

1-کنترل به‌زراعی

با توجه به حساسیت متفاوت ارقام مختلف، اولین و بهترین راهکار، انتخاب و کاشت ارقام مقاوم به ویروس موزاییک انجیر است. در مرحله بعد می‌بایست در واردات و جابجایی مواد گیاهی تکثیری که در انجیر قلمه می‌باشد دقت نمود.

با توجه به اینکه ویروس موزاییک انجیر در تعداد زیادی از کشورهای خارجی وجود دارد (به بخش اول مراجعه شود) لذا در واردات مواد گیاهی انجیر از این کشورها می‌بایست قوانین قرنطینه‌ای به جد انجام گیرد؛ چرا که ممکن است برخی کشورهای متخاصم حتی به عمد و در راستای سیاست‌های بیوتروریسمی خود بخواهند این ویروس یا سایر ویروس‌های گیاهی را وارد کشورمان کنند.

از دیگر روش‌های به‌زراعی هرس قسمت‌های آلوده است. بدین منظور قسمت‌های آلوده به ویروس را از درخت جدا کرده و به منظور نابودی آن سوزانده می‌شود.

همچنین، در صورت تشخیص وجود کنه‌های زمستان گذران در فلس‌های جوانه نوک شاخه، می‌بایست نوک شاخه‌ها قطع‌شده و منهدم گردند.

2-کنترل شیمیایی

• سموم شیمیایی

در استفاده از سموم شیمیایی می‌بایست به این نکته اساسی توجه داشت که آفت¬کش¬ها طیف وسیعی از حشرات را از بین می‌برند که ممکن است بسیاری از این حشرات، حشرات مفید و شکارچیان طبیعی آفات مضر باشند.

همچنین، بکار بردن نادرست سموم می‌تواند در درازمدت باعث مقاومت یک آفت به سم شود. لذا در استفاده از سموم شیمیایی باید در ابتدا میزان اثربخشی سموم بر انواع مختلف حشرات بررسی گردد.

در صورت آسیب زیاد به درخت و عدم کنترل توسط سایر روش‌ها می‌توان از برخی حشره‌کش‌ها و کنه کش‌ها استفاده کرد (جدول 1).




• سایر مواد شیمیایی

روغن‌ها و صابون‌های باغبانی از جمله این مواد هستند که در زمان 10-7 روز قبل از باز شدن جوانه و هنگام باز شدن جوانه مورد استفاده قرار می‌گیرند. این مواد در طول بهار و تابستان می‌توانند علاوه بر کنه، شته‌ها را نیز کنترل کنند. از دیگر مواد شیمیایی کنترل‌کننده کنه کائولن و گوگرد است.

3-کنترل بیولوژیکی

در این روش از شکارگرهای طبیعی برای از بین بردن کنه ناقل ویروس موزاییک انجیر استفاده می‌شود. شکارگر از کنه Eriophiyd mite تغذیه کرده و جمعیت آن را کاهش می‌دهد.

در این روش اجتناب از بکار بردن سموم حشره‌کش بسیار حائز اهمیت است چرا که در صورت استفاده از حشره‌کش‌ها، شکارگرها نیز از بین خواهند رفت.

به عنوان مثال در ژاپن برای مبارزه با این کنه در باغات مرکبات از شکارگرهای طبیعی Amblyseius eharia، Amblyseius longispinosus و Agistemus terminalis با موفقیت استفاده کردند.

تحقیقات نشان می‌دهد از گیاهان نیز به عنوان کنترل بیولوژیکی کنه‌ها می‌توان استفاده کرد. گونه‌های سیرسیوم، لیتروم، مریم گلی، نیلوفر و گالیوم گیاهانی هستند که کشت آن‌ها در باغات انجیر میتواند از انتقال ویروس موزایک توسط کنه Eriophiyd mite جلوگیری می‌کند.

[pejuhesh232]

انتهای راه محصولات تراریخته، ناباروری است؟

به گزارش مشرق، براساس آمار رسمی حدود 20 درصد زوج‌ها ناباروری را تجربه می‌کنند. ناباروری به دلایل مختلفی بروز می‌کند که می‌توان این دلایل را به مشکلات جسمی و ژنتیکی زوجین و سبک زندگی تقسیم کرد. بحث تغذیه یکی از مهم‌ترین مواردی است که پزشکان به عنوان یک فاکتور در ایجاد ناباروری به آن اشاره می‌کنند و گروهی از آن‌ها معتقدند وجود محصولات تراریخته می‌تواند نقش بسیاری در این زمینه داشته باشد؛ به‌ویژه آن‌که پژوهش‌های متعددی در سطح بین‌المللی نشان از ارتباط میان استفاده از این محصولات و افزایش ناباروری دارد. با توجه به این‌که کشورهای در حال توسعه، بازار اصلی محصولات تراریخته تولیدی در کشورهای توسعه‌یافته هستند، در این گزارش به بررسی این وضعیت در ایران می‌پردازیم.



ناباروری اصولاً به مواردی گفته می‌شود که یک زوج در طول یک سال رابطه جنسی، موفق به ایجاد جنین نشوند. ناباروری اولیه به مواردی مربوط می‌شود که زوج برای اولین‌بار تصمیم به تشکیل جنین دارند اما ناباروری ثانویه زمانی اتفاق می‌افتد که زوجین پس از یک‌بار بچه‌دار شدن، به دلایلی جنین بعدی را از دست بدهند. برای زنان بیش از 35 سال حداقل تلاش 6 ماهه و برای زنان کم‌تر از این سن حداقل تلاش یک ساله وضعیت ناباروری را مشخص می‌کند.

دکتر آراسته، متخصص اورولوژی و آندرولوژی احتمال باروری در طول یک ماه را برای سالم‌ترین افراد فقط 20 درصد، در 6 ماه 75 درصد و در یک سال 90 درصد دانست.

وضعیت ناباروری در ایران

به گفته محمد اسلامی، رییس اداره جمعیت و باروری سالم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی شاخص ناباروری کشور براساس سرشماری سال 90، 15 تا 20 درصد است. البته همچنان نیز از این آمار استفاده می‌شود اما میانگین عنوا‌ شده عموماً از 15 تا 20 درصد است که در این بین گاهی 10 درصد و 25 درصد نیز دیده شده است.

اسلامی شایع‌تر بودن ناباروری در مردان را نمی‌پذیرد و معتقد است که باید دید شیوه آمارگیری به چه شکلی بوده. در مورد تعداد زوج‌های نابارور، بررسی‌ها متفاوت است و دامنه‌های متفاوتی دارد. با این وجود بررسی زیر 15 درصد و بالای 20 درصد وجود نداشته است. اگر بخواهیم با تأکید بر همین درصد آماری مطرح کنیم، براساس سرشماری سال 90 تعداد زوج‌های شامل زنان بین 15 تا 49 سال سن و در سنین باروری، 15 میلیون بوده است که اگر 15 درصد در نظر بگیریم ،2 میلیون و 250 هزار زوج نابارور و اگر 20 درصد در نظر بگیریم، 3 میلیون زوج نابارور در کشور وجود دارد و هرکدام از فاکتورهای زن یا مرد حدود 50 درصد نقش دارند.

با وجود آمارهایی که از سوی وزارت بهداشت درباره مساوی‌بودن میزان فاکتورهای ناباروری در زنان و مردان ارایه شده است، همچنان شاهد آمارهای مختلف از سوی پزشکان هستیم؛ برخی سهم مردان را بیشتر و برخی سهم زنان را بیشتر می‌دانند. گروهی نیز معتقدند فاکتورها مساوی است.

رشد ناباروری در سال‌های اخیر چگونه بوده است؟

سال 91 محمد‌مهدی آخوندی، رییس پژوهشگاه ابن‌سینا اعلام کرد که در تمام کشورها آمارهایی درباره نرخ باروری وجود دارد و آن‌ها مطابق همین آمار متوجه شده‌اند که در 15 سال اخیر ناباروری رشد داشته است، اما در کشور ما چنین آماری وجود ندارد که بتوانیم مقایسه کنیم.

همچنین مرکز فوق‌تخصصی درمان ناباروری و سقط مکرر ابن‌سینا با آمارگیری از 17 هزار زوج ایرانی مشخص کرد که 20.2 درصد زوجین ایرانی نابارورند که از میانگین جهانی بالاتر است. یعنی از هر10 زوج، 2 زوج نابارور هستند. همچنین میزان ناباروری مردان بیشتر از زنان ارزیابی شد.

سبک زندگی و ناباروری

شیوه رایج زندگی انسان‌ها روی وضعیت سلامتی آن‌ها بسیار مؤثر است. نوع تغذیه، پوشش مناسب، زمان خواب و بیداری، آب‌و‌هوا و ورزش از جمله مواردی است که نقش به‌سزایی در سلامتی عمومی بدن دارد. بسیاری از این موارد در ناباروری نیز مؤثرند. محققان معتقدند استعمال سیگار، قلیان، اعتیاد به مواد مخدر، غذای آماده، استرس، استفاده از ظروف پلاستیکی، مصرف مشروبات الکلی، فرکانس‌های موبایل، وعده‌های غذایی نامنظم و گرسنگی‌های طولانی‌مدت روی باروری اثر منفی دارد. استفاده از مکمل ورزشی به دلیل به‌هم خوردن تعادل هورمونی، فرد را در معرض ناباروری قرار می‌دهد.

مشاغلی که منجر به نشستن در ساعات طولانی می‌شود، استفاده مدام از حمام بسیار داغ، سونا و جکوزی، قراردادن لپ‌تاپ روی پاها و پوشیدن لباس تنگ از عوامل نازایی در مردان شناخته می‌شود. چاقی بیش از اندازه نیز از دلایل ناباروری زنان است که عموماً با نوع تغذیه و سبک زندگی فرد در ارتباط است.

نقش تغذیه در ناباروری

علت‌های مختلفی موجب بروز ناباروری در بین زوجین می‌شود. این روزها تأثیر سبک زندگی در ناباروری مورد توجه بسیاری از متخصصان قرار گرفته است. دکتر ربابه طاهری‌پناه، عضو هیأت مدیره انجمن علمی تخصصی باروری و ناباروری ایران یکی از عوامل مهم در ناباروری را سبک زندگی فرد دانست و گفت: هرچه وزن زنان افزایش یابد، اختلالات تخمک‌گذاری آن‌ها نیز افزایش می‌یابد و همین امر آن‌ها را مساعد ناباروری می‌کند.

متأسفانه در کشور ما فعالیت‌های فیزیکی کاهش پیدا کرده است. در رژیم غذایی نیز به فست‌فودها تمایل زیادی پیدا شده است که همین امر باعث به‌هم خوردن متابولیسم بدن می‌شود و در نتیجه با افزایش وزن نوجوانان و جوانان روبه‌رو هستیم که خود عامل مساعد‌کننده‌ای برای ناباروری است.

او ادامه داد: در نتیجه توصیه می‌کنیم به‌طورکلی فست‌فودها کنار گذاشته شوند و سعی شود مواد غذایی طبیعی باشند. همچنین ظروف پلاستیکی سمومی دارند که در صورت قرار دادن مواد غذایی در آن‌ها می‌توانند در احتمال ناباروری نقش داشته باشند.

پس زوج‌ها در تغذیه خود تا آن‌جایی‌که می‌شود از سموم محیطی دوری کنند و از مواد غذایی که متخصصان احتمال می‌دهند در ایجاد ناباروری تأثیر داشته باشد پرهیز کنند. به زنان توصیه می‌کنم فعالیت‌های فیزیکی و رژیم غذایی خوبی داشته باشند. زنان نابارور حتماً به پزشک مراجعه کنند و دستورات پزشک را انجام دهند.

برای برخی موارد ناباروری حتماً کاهش وزن می‌تواند نقش بسیار مهمی در اصلاح روند و الگوی تخمک‌گذاری آن‌ها داشته باشد. گاهی در سندروم تخمدان پلی‌کیستیک یا کیست‌های تخمدان کاهش 5 درصدی وزن، بسیاری از مشکلات بیمار را حل می‌کند.

محصولات تراریخته و باروری در کشورهای درحال‌توسعه

چندی است گروهی از پزشکان بحث تأثیر منفی مواد تراریخته روی باروری را مطرح می‌کنند. همچنین دکتر احمد حمزه، عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز نقش عمده‌ای برای محصولات تراریخته در بروز ناباروری‌ها قائل شده است. مهندسی ژنتیک یکی از شاخه‌های مهم بخش کشاورزی است که دستاوردهای مهمی را در سالیان اخیر به‌همراه داشته است.

یکی از دست‌آوردهای مناقشه‌انگیز این دانش، تولید محصولات تراریخته (Genetically Modified Organisms) است که در حال حاضر، یک بحث علمی، اقتصادی، پزشکی، محیط زیست، امنیت غذایی، و اخلاقی مهم در کشورهای مختلف، بسته به الگوهای مختلف فرهنگی-اقتصادی و نیز در سطح بین‌الملل نظیر سازمان تجارت جهانی (WTO) به راه انداخته است.

کشورهای غرب اروپا، استرالیا و ژاپن، خواستار لغو واردات و تولید محصولات تراریخته و یا الزام فروشندگان محصولات غذایی برای قرار دادن برچسب مخصوص برای تفکیک این محصولات از محصولات طبیعی هستند. این در حالی است که بیشترین شکاف، چه از نظر تولید و چه مصرف، میان کشورهای توسعه‌یافته و درحال توسعه است. از جمله این دغدغه‌ها، موضوع سلامت و به‌طورخاص، سلامت باروری است.

محصولات تراریخته؛ تولید، مصرف، و بحث‌های جمعیت

حامیان مهندسی ژنتیک در کشاورزی معتقدند در طول تاریخ پیدایش تمدن بشری و از زمانی که انسان با سبک زندگی یکجانشینی و اقتصاد کشاورزی آشنا شد، همواره تلاش برای بهبود بخشیدن به کیفیت و مرغوبیت محصولات کشاورزی از طریق انتقال ژن‌ها مدنظر بوده است. البته این تلاش تنها از طریق انتقال ژن‌های یک گونه به یکدیگر صورت گرفته و در بهترین حالت، زمان زیادی، شاید ۱۵ سال، برای به‌دست آوردن کیفیت مطلوب از این طریق، زمان صرف می‌شده است.

دانش مدرن تولید تراریخته، یعنی تجمیع تمامی صفات مطلوب چندین گونه نزدیک، در یک گونه خاص از طریق تزریق این صفات و نه لقاح طبیعی. این دانش به تولیدکننده امکان می‌دهد تا ترکیب ژنتیکی مطلوب خود را در مدت زمان کوتاه و با تنوع بیشتری تحقق بخشد.

بیشتر تحقیقات مربوط به کشاورزی تراریخته در کشورهای توسعه‌یافته آمریکا، اروپا و آمریکای لاتین انجام شده است. در این کشورها نیز این تحقیقات عمدتاً زیرنظر شرکت‌های علوم زندگی (life sciences) همچون Bayer CropScience، BASF، Dow AgroSciences،DuPont‪/Pioneer، LimaGrain، Monsato و Syngenta صورت می‌گیرد.‬.

اولین محصول تراریخته در شکل مدرن آن، در سال ۱۹۹۴ تولید شد؛ گوجه‌فرنگی تأخیری محصول شرکت آمریکایی Calgene. تولید چنین محصولاتی از ۱۹۹۶ تا ۲۰۱۴، صد برابر شده است. مساحت زمین‌های زیرکشت محصولات تراریخته در همین بازه زمانی از 1.7میلیون هکتار به 181.5میلیون هکتار رسیده که سهم کشورهای درحال‌توسعه از آن روبه‌افزایش است. از میان ۲۸ کشور پرورش‌دهنده این نوع محصولات، ۲۰ کشور درحال‌توسعه و ۸ کشور، توسعه‌یافته هستند.

مزایای قطعی محصولات تراریخته نسل اول عبارتند از: افزایش تولید، کاهش هزینه‌های کشت، افزایش سود کشاورزی و بهبود سلامت و محیط زیست. مهندسی ژنتیک در حال حاضر در نسل دوم این محصولات به‌دنبال تکثیر برنج غنی‌شده با آهن، ویتامین آ و ای، و لیسین؛ سیب‌زمینی با نشاسته و اینولین بیشتر؛ واکسن‌های خوراکی در ذرت، موز، و سیب‌زمینی است.

معایب و خطرات مصرف محصولات تراریخته نیز از این قرار ذکر شده‌اند: ایجاد ناخواسته آلرژی‌های جدید در مواد غذایی؛ احتمال رسوخ تراریخته‌ها از محصول به گونه‌های وحشی؛ احتمال افزایش مقاومت آفت‌ها به توکسین‌های این محصولات؛ و خطر تأثیر این توکسین‌ها بر ارگانیسم‌های غیرهدف.

محصولات تراریخته و بازار کشورهای درحال‌توسعه

یکی از اعتقادات مطرح در رابطه با مصرف محصولات تراریخته آن است که (علی‌رغم توسعه دانش و محصولات تراریخته در کشورهای توسعه‌یافته)، کشورهای درحال‌توسعه بهترین بازار مصرف این محصولات هستند. درواقع، این روندی است که در آن، کشورهای توسعه‌یافته از طریق تولید دانش (تراریخته) در حقیقت به تعیین شرایط در سایر کشورها اقدام کرده‌اند.

مصرف محصولات تراریخته و عوارض باروری

در اروپا، شرکت‌های غذایی چون Kellogg، Pepsi، Coke و Kraft استفاده از محصولات تراریخته در تولیدات خود را به‌دلیل مخالفت مصرف‌کنندگان، متوقف کرده‌اند. این کشورها، کمتر از ۳ دهم درصد از کل محصولات تراریخته جهان را تولید می‌کنند. گزارشی از سوی آکادمی آمریکایی پزشکی و محیط زیست نیز در گزارشی اعلام کرده است: «رابطه علی میان مواد غذایی تراریخته و تأثیرات نامطلوب بر سلامت، بسیار جدی است». ازاین‌رو، در آمریکا تفکیک مواد تراریخته از محصولات عادی، خواسته اکثریت مصرف‌کنندگان است.

آرژانتین، سویای تراریخته و افزایش ناباروری

گزارش‌هایی در سال ۲۰۰۲، حاکی از آن بود که ساکنان مناطقی از آرژانتین که کشت سویای تراریخته از سال ۲۰۰۰ در آن ایجاد شده بود، با افزایش اختلالات زایمان، ناباروری، تولد جنین مرده، سقط و انواع سرطان روبه‌رو شده‌اند.

برخی پژوهش‌ها و مطالعات که نشان می‌دهد میان استفاده از محصولات تراریخته و ناباروری رابطه وجود دارد

در سال ۲۰۰۸، نتایج یک مطالعه از سوی دولت استرالیا نشان داد که موش‌هایی که با ذرت تراریخته تغذیه شده بودند در نسل سوم و چهارم، بچه‌های کمتری از موش‌هایی داشتند که از محصولات عادی تغذیه شده‌اند. این تفاوت در میزان باروری در این مطالعه به منبع تغذیه موش‌های گروه کنترل و موش‌های مورد آزمون نسبت داده شده است.

نانسی سوانسون، دکترای فیزیک، عضو تیم تحقیقاتی نیروی دریایی آمریکا، دارنده پنج اختراع ثبت‌شده، ۳۰ مقاله علمی و 2 کتاب درباره زنان و علوم، بعد از آن‌که در اثر قطع مصرف مواد تراریخته بهبودی خود از چندین اختلال سلامت را شاهد بود، به مطالعه محصولات تراریخته پرداخت که در سال ۲۰۱۳ منتشر شد.

طبق مقاله سوانسون، مصرف مواد تراریخته عامل اختلال در عملکرد اندوکرین و لذا اختلال در هر سیستمی می‌شود که تحت‌تأثیر هورمون‌ها عمل می‌کند. ناباروری در کنار اختلال زایمان، باعث چاقی، اختلال در انزال، سرطان سینه، اختلال در رشد جنسی و اختلال در رشد جنین، نوزاد و کودک می‌شود.

برخی مطالعات حاکی از تغییر رنگ بیضه برخی جانداران در اثر مصرف مواد تراریخته هستند. برخی دیگر، حکایت از تغییر اسپرم و درنتیجه، کاهش دفعات بارداری در جانداران دارد. مصرف کمترین میزان مواد تراریخته در جانداران، تغییراتی در دی‌ان‌ای را در پی داشته است.

باروری موجودات ماده نیز به‌همین نسبت تحت‌تأثیر مواد فراریخته است؛ به‌طوری‌که مطالعه حیوانات ماده تغذیه‌شده با مواد تراریخته حاکی از افزایش ناباروری و زایمان‌های زودرس، وزن کم نوزاد و مرگ نوزادان (۹۹٪ در مقایسه با ۱۰٪ در حیوانات تغذیه شده با مواد غیرتراریخته) بعد از تولد است.

برخی منابع حاکی از آن هستند که از سال ۱۹۷۰، تولید اسپرم در مردان جهان به‌میزان ۴۰ تا ۵۰ درصد (از 4.4 در ۱۹۷۰ به 2.5در۲۰۱۴) کاهش یافته است. این موضوع از آن جهت حائز اهمیت است که براساس آن می‌توان جمعیت آینده جهان را کشور به کشور پیش‌بینی کرد.

کشورهای در حال توسعه بازار محصولات تراریخته

ثبات جمعیت زمانی حاصل می‌شود که نرخ باروری (تعداد کودک به‌ازای هر زن) در حدود 2.1 باشد. این میزان در حال حاضر، در بیشتر کشورهای جهان (غیر از آفریقا)، بین یک تا 2 فرزند است که علاوه‌بر کاهش نرخ باروری، به مرگ‌و‌میر نوزادان پس از تولد نیز مربوط است.

در سال ۱۹۷۰، کمترین نرخ باروری مربوط به فنلاند (1.8) بود که این جایگاه در حال حاضر متعلق به کشور درحال‌توسعه سنگاپور (0.8) است. بیشترین کاهش نرخ باروری نیز در کشورهای درحال‌توسعه لیبی، مالدیو، کویت، قطر، بنگلادش، کره جنوبی، امارات، برونئی و ایران رخ داده است. پرجمعیت‌ترین کشورهای جهان نیز شاهد کاهش قابل توجه موالید بوده‌اند (هند از 5.5 به 2.4 و چین از 5.5 به 1.6).

با وجود این‌که مطالعه دقیقی برای بررسی همبستگی‌های میان مصرف مواد تراریخته و کاهش نرخ باروری در سطح جهانی یا ملی صورت نگرفته است، می‌توان هم‌زمانی کاهش جهانی باروری و افزایش مصرف مواد تراریخته را به‌خصوص با تأکید بر الگوی جمعیتی چین و هند، با هم مرتبط دانست. با توجه به این واقعیت، و نیز بی‌میلی مصرف‌کنندگان اروپایی و آمریکایی به مصرف مواد تراریخته علی‌رغم توسعه این دانش در این کشورها، عامل بروز نگرانی از هدایت عوارض مصرف این مواد به بخش‌های جمعیتی ویژه‌ای در دنیاست که تحت عنوان کشورهای درحال‌توسعه یا جنوب می‌شناسیم.

[pejuhesh232]

تراریخته خطری بالقوه‌ برای ایجاد ناباروری

به گزارش مشرق، طی نامه‌ای از طرف 500 نفر از استادان علوم پزشکی، پزشکان و دانشجویان پزشکی کشور به کمیسیون تلفیق مجلس آمده است: با توجه به درج بند مربوط به محصولات دستکاری شده ژنتیکی (تراریخته) در لایحه برنامه ششم، به این وسیله نگرانی جمعی از استادان، پزشکان و دانشجویان پزشکی کشور در خصوص «تجاری‌سازی بدون ارزیابی کافی» این محصولات به اطلاع شما می‌رسد.

البته این نگرانی‌های جدی منحصر به جمع نگارنده نیست؛ چنان‌که در مطالعه‌ای که بین متخصصان بیوتکنولوژی در مراکز دانشگاهی استان تهران انجام شد، تنها 44.5 درصد از متخصصان نسبت به تولید گیاهان تراریخته نگرشی مثبت یا نسبتاً مثبت داشتند و سایرین دارای نگرشی منفی و یا نسبتاً منفی بوده و تمایلی به مصرف محصولات دستکاری شده ژنتیکی نداشته اند. نگرانی‌های مربوط به محصولات تراریخته در سه حوزه شرعی، علمی و امنیتی طبقه‌بندی می‌شوند.

** نگرانی‌ها در حوزه شرعی

مقدم بر دلایل علمی و امنیتی، مراجع معظم تقلید نظر صریح خود را درباره «تجاری‌سازی» این محصولات ابراز کرده‌اند و در صورت عدم احراز قطعی سلامت، استفاده از این محصولات را جایز نمی‌دانند. در این میان می‌توان به خصوص به آراء آیات عظام علوی گرگانی، مکارم شیرازی، موسوی اردبیلی، نوری همدانی و وحید خراسانی اشاره کرد.

** نگرانیها در حوزه علمی

گرچه مطالعات کوتاه‌مدت پژوهشگران ـ مانند مطالعات 90 روزه ـ سلامت محصولات تراریخته را عموماً تأیید می‌کند، مطالعات بلندمدت‌تر ـ مانند مطالعات دو ساله ـ احتمال ایجاد آثار زیانبار فراوان و جبران‌ناپذیر محصولات تراریخته را مطرح می‌کند.به گفته بسیاری از پژوهشگران تراز اول کشور و جهان، مطالعه کافی در این زمینه وجود ندارد و این موضوع بررسی های بیشتر و انجام مطالعات بلندمدت تر را ضروری می‌نماید.

نگرانیهای علمی در این مقوله عبارتند از:

1- به هم ریختن تعادل زیست محیطی:

برهم زدن یکباره و دفعی نظم در یک زیست بوم ـ که طی میلیونها سال به تعادل رسیده ـ برای موجودات زنده آن محیط، مخاطرات جدی در پی خواهد داشت، که نهایتا می تواند سبب اخلال در زندگی انسان شود.

برای مثال از بین رفتن دفعی علفهای هرز در یک زیست بوم می‌تواند زندگی زنجیره موجوداتی را که از آن علف تغذیه می‌کنند به مخاطره اندازد؛ همین مشکل در آمریکا در اثر کاشت نوعی سویا و ذرت تراریخته به‌وجود آمده و نسل گونه ای از پروانه‌هایی که از گیاه استبرق تغذیه می‌کنند به خطر افتاده است.
خطر دیگر این است که با انتقال ژن‌های مقاوم، به علف های هرز مجاور گیاهان تراریخته, این علف ها نیز نسبت به آفت مقاوم شده و به «ابرعلف هرز» تبدیل شوند.

همچنین در صورت آمیختگی بذرهای تراریخته با گونه‌های بومی، احتمال انتقال ژن تراریخته و ایجاد آثار سوء بر روی گنجینه ذخایر ژنتیکی کشور نیز وجود دارد.

این مثال‌ها پیچیده بودن عوامل مؤثر بر یک زیست بوم و لزوم بررسی‌های بیشتر و ارزیابی، قبل از تغییرات شتاب‌زده در محیط زیست را یادآور می‌شود.
2- تولید پروتئینهای جدید در اثر ژنهای جدید وارد شده به محصول زراعی، ممکن است باعث حساسیت‌زایی شده و یا با القای تغییرات متابولیکی در گیاهان، میزان ترکیبات حساسیت‌زا یا سمی گیاه را افزایش دهد؛ این احتمال را می‌توان و باید با تحقیقات بیشتر و انجام آزمایشات دقیق بر روی نمونه‌های آزمایشگاهی ارزیابی کرد.

3- مطالعات معتبر علمی نشان می‌دهد محصولات تراریخته با تأثیر بر غدد درون‌ریز بدن و ایجاد «اندومتریوز» می‌توانند خطر بالقوه‌ای برای ایجاد ناباروری در دراز مدت به شمار بروند.

4- در برخی مقالات معتبر بین‌المللی آثار مضر میکروسکوپی و مولکولی روی بافت‌ها و اعضای مختلف بدن در اثر مصرف برخی محصولات تراریخته گزارش شده است؛ باز هم باید با ارزیابی دقیق این احتمال را ارزیابی نمود.

5- این محصولات ممکن است در درازمدت خطرات جبران ناپذیری داشته باشند. به عنوان نمونه در بررسی مدلهای حیوانی، طی آزمایشاتی که به مدت دو سال روی «رت» های مصرف کننده ذرت تراریخته انجام شد، مرگ و میر بیشتر و سریع‌تر «رت» ها، همچنین ایجاد سرطان پستان در رت‌های ماده (تقریباً در تمام موارد) آسیب به غده هیپوفیز، احتقان و نکروز کبد و مشکلات کلیه مشاهده شد. این مقاله مدتی پس از چاپ، رد شد اما دوباره پس از چند سال منتشر شد که این موضوع بر مبهم بودن جریان تولید تراریخته در جهان و لزوم ارزیابی بیشتر این محصولات صحه می گذارد.

6- برخی پژوهشها ارتباط مستقیم بین مصرف محصولات تراریخته و بیماریهای خاص مانند اوتیسم را نشان می‌دهد. بر اساس پژوهش ها گلیفوسیت -که برخی محصولات تراریخته به آن مقاوم اند –هنگام مصرف در مزرعه برای از بین بردن علف های هرز، در گیاهان تراریخته تجمع پیدا میکند و عامل ایجاد بیماری های متعددی می باشد.

همه این شواهد و دلایل نشان می‌دهد بنابر قاعده عقلی «دفع ضرر احتمالی» باید نسبت به توقف و انجام ارزیابی‌های بومی تا حصول اطمینان از سلامت این محصولات اقدام کنیم.

** نگرانیها در حوزه امنیتی

1- 39 کشور پیشرفته جهان، و ازجمله رژیم صهیونیستی کشت محصولات تراریخته را کاملاً ممنوع کرده‌اند و 64 کشور نیز برچسب زنی را اجباری نموده اند بر اثر اعمال اقدامات احتیاط‌آمیز طی 40 سال گذشته «فقط 28 کشور» و آن هم با ملاحظاتی کشت این محصولات را انجام می‌دهند. البته برخی از این کشورها، واردات و مصرف این محصولات را تحت قوانین سختگیرانه برچسب‌گذاری آزاد کرده‌اند. به‌گونه‌ای که در این کشورها نیز عموماً واردات محصولات با تراریختگی بالای 1% کاملاً ممنوع است، اما نکته اینجاست که حتی کشورهای واردکننده نیز برای «کشت محصولات دستکاری شده ژنتیکی» ممنوعیتهای سختی در نظر گرفته‌اند. «ممنوعیت کشت» به‌دلیل تأثیرات عمیق کشت این محصولات در به‌هم‌زدن زیست بومهای کشور است. بنابراین گرچه واردات این محصولات در درازمدت خطراتی برای سلامت مردم در پی دارد، اما کشت این محصولات، باید در اولویت تحریم و ممنوعیت قرار گیرد.

در ایران نیز سازمان حفاظت از محیط زیست به مدت 20 سال است که به دلیل آثار و مخاطرات ناشناخته محصولات تراریخته با آن مقابله می‌کند.

2- تجربه شکست کشور پاکستان در کشت پنبه تراریخته:

در پاکستان با کشت 10 ساله این محصول برخلاف پیش‌بینی‌ها نه تنها میزان تولید پنبه افزایش نیافت، بلکه به دو سوم میزان اولیه رسید. همچنین کشت این محصولات باعث برهم خوردن شرایط زیست محیطی و تغییر نوع آفت پنبه در این کشور شد.

3- عقیم و یکبار مصرف بودن برخی گونه‌های بذر محصولات تراریخته:

به صورتی که ساخت مجدد آنها به‌جای «خودزایش طبیعی» باید توسط «آزمایشگاه و خطوط تولید سازندگان» صورت گیرد؛ فناوری تولید این محصولات نیز عمدتاً در اختیار صهیونیستهاست. به‌همین دلیل کشاورزی کشور، از سال اول کشت، به تولیدکننده این بذرها وابسته خواهد شد و طبیعتاً در اثر این وابستگی، امنیت غذایی و امنیت ملی کشور به مخاطره خواهد افتاد.

4- بدسابقه و شناخته شده بودن شرکت‌های اصلی محصولات تراریخته در جهان از جمله شرکت یهودی آمریکایی «مونسانتو» و «بنیاد راکفلر»

5- انتشار اسناد نفوذ جریانهای بین‌المللی منتسب به صهیونیستها در برخی مراکز تصمیم‌ساز عرصه زیست‌فناوری کشور بسیار نگران کننده است؛ چنان که محمدرضا اسکندری - وزیر اسبق جهادکشاورزی- می‌گوید: در کمال تعجب افرادی که قصد تولید و انبوه‌سازی محصولات تراریخته را دارند، با بودجه پژوهشی کشور، شرکت دانش‌بنیان تأسیس کرده‌اند و خودشان نیز عضو کمیته نظارت بر تراریخته و مجوز واردات محصولات تراریخته‌اند. اما هیچ فردی از مخالفان تراریخته را نمی‌بینیم که در کمیته صدور مجوز واردات حضور داشته باشد.

6- اعطای سه مدال (از سه مدال) طلای کشاورزی ایران به سه صهیونیست شناخته شده بین‌المللی ـ «نورمن بورلاگNorman Ernest Borlaug-» در سال 78 و به«گوریو خوشGurev Khush-» در سال 79 و به «ون مونتاگوMarc Van Montagu-» در سال 94 ـ دلیل دیگری بر مشکوک بودن جریان تراریخته در ایران است.

7- وارد ساختن انتقادات جدی بر بند مربوط به محصولات تراریخته در اسناد لایحه برنامه ششم از سوی مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی و بیان مورد تایید نبودن ایمنی این محصولات درمورد محیط زیست و سلامت انسان از نظر متخصصان دنیا و کشور و همچنین اجرایی نشدن و مشکل‌دار بودن قوانین و مقررات حوزه ی محصولات تراریخته در کشور نگرانی ها را تشدید کرده است.

8- احساس خطر دکتر محمد جواد ظریف و بیان احتمال استفاده از محصولات تراریخته به‌عنوان «سلاح» و «برای عقیم‌سازی یک نسل» یا «تغییر حالات روحی و روانی یک نسل» که در سال 78 طی نامه‌ای به رییس جمهور وقت، نوشته شد، نیز حائز اهمیت است.

9- دکتر مهناز مظاهری استاد تمام بیوتکنولوژی و معاون پژوهشی سازمان محیط زیست نیز اظهاراتی داشته اند مبنی بر اینکه نه ‌تنها در کشور هیچ ارزیابی خطر در مورد تراریخته‌ها صورت نگرفته، بلکه اصولاً هیچ متخصص ارزیاب خطری در این بخش تربیت نشده و خود ذی‌نفعان به‌ صورت «خوداظهاری بدون شاخص» این ارزیابی خطرات احتمالی را انجام داده‌اند.

10- محمدعلی ملبوبی، معاون پژوهشگاه ملی مهندسی ژنتیک و زیست‌فناوری، که سمت پرزیدنت فدراسیون بیوتکنولوژی آسیا و ریاست کارگروه کشاورزی ستاد توسعه زیست‌فناوری را دارد نیز بر عدم شناخت تأثیرات بلند مدت این محصولات بر سلامتی و محیط زیست تأکید دارد.

11- با توجه به اینکه برخی پژوهشگران داخلی، ابداعات ثبت شده کمپانیهای جهانی را بدون کسب اجازه از صاحب اختراع، در تولید این محصولات به‌کار گرفته‌اند، در صورت پیوستن ایران به سازمان تجارت جهانی، تجاری‌سازی این محصولات (بدون کسب اجازه رسمی از صاحب اختراع) در آینده نزدیک سبب محکومیت بین‌المللی و تحمیل میلیاردها دلار هزینه به کشور، به نفع کمپانیهای خارجی خواهد شد.

با این اوصاف به نظر می‌رسد دلایل کافی برای تأکید و صحه گذاشتن بر مصوبه دقیق کمیسیون کشاورزی مجلس شورای اسلامی در ممنوعیت واردات و کشت محصولات تراریخته و تاکید بر تحقیقات توسعه ای وجود داشته باشد.

ما جمعی از اساتید، پزشکان و دانشجویان پزشکی کشور درخواست داریم که جهت حفظ سلامت و امنیت ملت ایران و حفظ محیط زیست میهن عزیزمان، واردات، تولید و مصرف محصولات تراریخته طی پنج سال آینده ممنوع اعلام شود تا در طی این فرصت ضمن حمایت از تحقیقات و بررسی‌های علمی و کارشناسی و ارزیابی در حوزه‌های مختلف این محصولات در انتهای این فرصت تصمیم مناسب جهت حفظ امنیت ملی، امنیت غذایی، سلامت مردم و حفاظت از منابع و ذخایر ژنتیکی کشور اتخاذ شود و در ضمن بر اساس بند 8 ابلاغیه رهبر معظم انقلاب در سیاست‌های کلان محیط زیست «کشاورزی سالم و ارگانیک» توسعه یابد.

گفتنی است اسامی 500 نفر از استادان علوم پزشکی، پزشکان و دانشجویان پزشکی کشور به کمیسیون تلفیق مجلس محفوظ است.

[pejuhesh232]

"برنامه راکفلرها برای سفره و نسل ایرانیان!"

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس دهم از نمایندگان و نخبگان انقلابی خواست در موضوع «تراریخته» هشیار باشند.

حجت الاسلام احمد سالک کاشانی با تأکید بر اینکه «اسنادی در اختیار است که نشان می‌دهد مقامات ارشد امنیتی کاخ سفید و بنیاد صهیونیستی راکفلر موضوع رهاسازی و توسعه مصرف تراریخته‌ها را توسط عوامل خود در ایران هدایت می‌کنند» خاطرنشان کرد: برخی متخصصان دستکاری ژنتیکی ایران، که از قضا افراد برجسته این جریان به شمار می‌روند، از بیش از یک دهه قبل در زمان وزارت برخی افراد برای آموزش به مراکز آموزشی راکفلر فرستاده شده‌اند و پس از آموختن فنون دستکاری ژنتیکی، برای اجرای برنامه آنان، که اشاعه محصولات تراریخته است، به ایران بازگشته‌اند.

وی اضافه کرد: متأسفانه این افراد در حدود دو دهه است که در بدنه برخی دستگاههای دولتی حضور داشته‌اند و الآن نیز به مدارج اجرایی قابل توجهی رسیده‌اند و بر حوزه تصمیم‌سازی در دستگاههای دولتی ذی‌ربط در این حوزه بسیار تأثیرگذار هستند.

وی تصریح کرد: متأسفانه علی‌رغم تأکیدات و هشدارهای رهبر فرزانه و روشن‌بین انقلاب در خصوص اهمیت توجه به بحث «نفوذ» این مقوله مورد غفلت و بی‌توجهی قرار گرفته، بگونه‌ای که صهیونیستهای شناخته شده بین‌المللی و مقامات کاخ سفید، به‌وسیله همین تصمیم‌سازان نفوذی، رسماً به ایران دعوت می‌شوند؛ برای پیش‌برد اهدافشان به ایران سفر می‌کنند؛‌ حتی از دست شخص وزیر در مراسم رسمی بالاترین جایزه را می‌گیرند؛ در مهمانسرای ویژه شخص وزیر پذیرایی می‌شوند؛ سخنرانی می‌کنند؛ از آنها تقدیر می‌شود؛ بعد هم برمی‌گردند و با جسارت می‌گویند ما مقاومت ایران در برابر امریکا را شکستیم و راه را باز کردیم.

نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی ادامه داد: من بسیاری از کارهای وزیر جهادکشاورزی را واجد ارزش و تقدیر می‌دانم؛ مثلاً خودکفایی دوباره گندم به دست ایشان شایسته تقدیر است؛ اما از ایشان سؤال می‌کنم؛ «کنت مک کوئین» فرد امنیتی کهنه‌کار کاخ سفید است؛ همکار نزدیک 50 ساله و و رفیق گرمابه و گلستان «هنری کیسینجر» است؛ و از راکفلرها برای «بنیاد صهیونیستی جایزه جهانی غذا» حکم رسمی دارد و مسئول آنجاست. چرا باید پژوهشکده ذیل شما ــ که لانه زنبور همانجاست ــ در سال 93 او را دعوت کند؟ این فرد چرا باید در غفلت بالاترین مقام کشاورزی کشور از دست او تابلو فرش نفیس هدیه بگیرد؟ او چه برنامه‌هایی را ذیل وزارتخانه شما انجام داده که بعد از بازگشت پایکوبی می‌کند که من مأموریتم را در تهران انجام دادم؟

وی ادامه داد: «مارک ون مونتاگو» که فرد ارشد دانشی راکفلرهاست، چرا در سال 94 باید از دست شما با ارزشترین مدال یعنی مدال طلای کشاورزی ملی ایران را بگیرد؟ مگر این صهیونیستهای راکفلر برای کشاورزی این سرزمین چه کرده‌اند که مدال طلا به گردن آنها می‌آویزید؟

سالک متذکر شد: البته شاید لازم باشد سؤال اصلی را از آقای عیسی کلانتری بپرسیم که این مدال را طراحی کرده و با کمال تأسف بیست سال قبل دو مدال را هم به «نورمن بورلاگ» و «گوردیو خوش» اعطا کرده و در مراسم این مدال سومی هم نقش پررنگی دارد.

وی ادامه داد: نورمن بورلاگ برجسته‌ترین صهیونیست راکفلرها در برنامه «انقلاب سبز» بوده که او را «پدر انقلاب سبز» می‌نامند. یا «گوردیو خوش» چرا باید از دست رئیس جمهور ایران و «عذار وایزمن»رئیس جمهور خبیث اسرائیل، همزمان مدال کشاورزی بگیرد؟ این آقایان به ملت بزرگ ایران توضیح دهند و بگویند اینها چه کرده‌اند که اصلاً در ایران راهشان داده‌اند تا چه رسد به تقدیم مدال ملی ایران؟

نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: کار به وزارت جهاد‌کشاورزی ختم نمی‌شود؛ این افراد نفوذی که آن مقام کاخ سفید را دعوت کرده‌اند و در مراسم تقدیر از او اظهار خاکساری می‌کنند، از آقای نوبخت هم حکم رسمی گرفته‌اند و گلوگاه کل بودجه پژوهشی کشور را در اختیار دارند.

وی تأکید کرد: اسنادی دارم که همین افراد بودجه مملکت را به نفع جیب خودشان هدایت می‌کنند. همین افراد در برخی پژوهشگاهها شبکه‌ای از افراد را سرکار آورده‌اند که آنها هم بعضاً‌ زیر دست راکفلر درس خوانده‌اند و منویات راکفلر را پیگیری می‌کنند؛ حاصل این شده که در این مراکز کوچکترین مخالفتی از سوی دانشمندان، تبعات سختی خواهد داشت و همه را ساکت کرده‌اند.

سالک با اشاره به اینکه «این نفوذیهایی که دستشان در دست راکفلر است، خود را انقلابی دو آتشه و دانشمندان برجسته و دلسوز انقلاب معرفی می‌کنند و ظاهرالصلاح بودنشان باعث گمراهی برخی نخبگان می‌شود» افزود: همین افراد که کلیددار بخشی از سازمان برنامه هستند بند مربوط به تراریخته را در لایحه برنامه ششم آورده‌اند کهپازل حمله مستقیم راکفلر به غذای مردم ایران این بار قانونی و کامل شود که با توجه به خباثت این صهیونیستها معلوم نیست جه بر سر نسل این کشور بیاید.

نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه «برخی از مراجع رسمی همین دولت و دانشمندان پیشتاز این رشته اعلام کرده‌اند که این محصولات به هیچ وجه ارزیابی نشده و حتی ارزیاب تخصصی این رشته‌ها در داخل کشور وجود ندارد» افزود:‌ خیلی جالب است که این افراد می‌گویند این محصولات از مزرعه تا بشقاب مردم ارزیابی می‌شود، اما اسنادش محرمانه است! همه جای دنیا مقالات علمی منتشر می‌شود؛ با ارائه این مقالات در معرض راستی‌آزمایی قرار می‌گیرد و ارتقاء علمی محققان هم وابسته به این مقالات است؛ آن وقت اینها می‌گویند محرمانه است! اگر ریگی به کفش ندارید و ارزیابیها درست است چرا منتشر نمی‌کنید چرا مسیر قانونی آن را طی نمی‌کنید؟

سالک در ادامه به نامه دکتر ظریف درباره این موضوع به رئیس جمهور وقت اشاره کرد و گفت: زمانی که وزیر محترم امور خارجه همین دولت به عنوان مذاکره کننده ارشد پروتکل کارتاهنا حضور داشته یک نامه به رئیس جمهور وقت نوشته و بر احتمال سوء استفاده‌های عجیب دشمنان ما در سرطانزایی، عقیم کردن و ایجاد مشکلات دیگر برای مردم ایران هشدار داده است. او می‌نویسد:

«این امکان وجود خواهد داشت که حتی به‌صورت سلاح مورد بهره برداری قرار گرفته و یا با استفاده از ژنهای خاصی حالات جسمی، روانی انسانها را تغییر داده و محیط زیست را به نابودی بکشانند.
فرضاً با نصب ژن عقیمی بر روی گندم، تولیدکنندگان آن قادرند نسلی از یک کشور را عقیم ساخته یا با پیوند ژنتیک ژنهای مولد اخلاق پست نظیر درنده‌خویی کوسه‌ها یا صفات رذیله خوکها بر محصولات کشاورزی می‌توانند آن را به گروهی از انسان‌های کشور هدف خود منتقل سازند.»

حالا با این بیانات دکتر ظریف، ما این محصولات را بدون ارزیابی به خورد مردم بدهیم؟ آیا در بلندمدت یا کوتاه مدت اثری بر نسل ما نخواهد گذاشت؟

وی با اشاره به اینکه «خوشبختانه مراجع بیدار تشیع باز هم پیشتاز تشخیص و اعلام منشأ اسرائیلی محصولات تراریخته شده‌اند و هشدار داده‌اند» خاطرنشان کرد: برخی مراجع عظام قم دقیقاً به منشأ اسرائیلی تراریخته‌ها اشاره کرده و بعضاً به صراحت آنها را تا حصول نتایج آزمایشات دقیق و جدی حرام دانسته‌اند؛ حتی مرکز پژوهشهای مجلس و کمیسیون کشاورزی مجلس هم برخورد کاملاً درستی با این بند کردند، اما اطلاع دقیق دارم که همان نفوذیها برای بازگرداندن این بند در کمیسیون تلفیق یا صحن مجلس، فعالیت گسترده‌ای می‌کنند تا به هر طریق مقاومت نمایندگان را در هم بشکنند.

نایب رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس تأکید کرد: موضوع فقط برنج و پنبه در برنامه ششم نیست؛ بیش از یک دهه است که روغنهای مایع تراریخته وارد کشور می‌شود و نه تنها کسی به فکر نیست و ارزیابی نمی‌شود، اصلاً در مبادی ورودی و در گمرکها تشخیص اینها وجود ندارد. چرا دستگاههای مسئول در این خصوص آنگونه که شایسته است کاری نمی‌کند؟ آیا بسیاری از موارد سرطان و بیماریهای دیگر مردم به این موضوع مرتبط هست یا نه؟ چرا یکسره می‌گویند نه؟ مگر تحقیقی کرده‌اید؟ چرا یک پژوهش جدی در این رابطه نمی‌کنند؟

وی افزود: چرا باید واردکننده‌های روغن فقط از انواع «تراریخته» به ایران وارد کنند؟ چرا باید تبلیغ آنها در تلویزیون آزاد باشد؟ چرا وقتی تحریمها به اوج خود رسید و حتی خرید دارو با مشقت فراوان همراه بود، ورود این اقلام به داخل کشور هیچ مشکلی نداشت؟ آیا نباید کمی فکر و تأمل کنیم؟

وی تأکید کرد:‌ وقتی در کشاورزی بومی خودمان ظرفیتهای معطل مانده بیشمار داریم؛ وقتی بازدهی منابع آبمان به گفته وزیر نیرو تنها 33 درصد است؛ وقتی بهره‌وری برداشت در واحد سطح نصف کشورهایی در رده خودمان است؛ وقتی برداشت میانگین کشور تقریباً در تمام انواع محصولات کشاورزی، به 25 درصد کشاورزانِ رکورددارمان نرسیده و با سرمایه‌گذاری اندک می‌توان این شکاف را به‌راحتی ترمیم کرد؛ چرا باید به سمت محصولات تراریخته‌ یا موارد مشکوک دیگر برویم؟ اگر آقایان دلشان به حال کشاورزی سوخته این موارد را جدی بگیرند ما هم در مجلس حمایت می‌کنیم.

سالک تصریح کرد: اینجا شاید لازم است خطر را به نخبگان گوشزد کنیم؛ آقا ما اعلام خطر می‌کنیم! علمای بزرگ، نخبگان جمهوری اسلامی، نمایندگان مجلس، نهادهای امنیتی، رسانه‌ها و همه مردم باید در برابر این توطئه هوشیار باشند. صهیونیستها یک برنامه حساب شده برای حمله مستقیم به سفره غذای مردم تدارک دیده اند که تبعاتش را فقط خدا می‌داند. مبادا در اثر تحرکات این افراد نفوذی سلامت مردم ایران مورد مخاطره قرار گیرد.

[pejuhesh232]

آشنايي ضروري با خطير بودن محصولات تراريخته

نياز به اشنايي و التزام در اين باره به چند جهت :

1- سلامتي خود و نسل خود
2- عدم تقويت مركز شيطاني جنايتكار و برائت عملي از آنها
3- حفظ هوشياري و اراده و عزم خود؛ و پرهيز از وادادگي و سپردن زمام خود به بيگانه و دشمن

=====اشنايي ضروري با خطير بودن محصولات تراريخته =========

«تراریخته سلاح است .. » اشاره ای که دکتر ظریف 16 سال قبل درپی قانونی سازی استفاده از محصولات تراریخته هشدار داد که این محصولات قادرند نسلی را عقیم کنند.

محصولات تراریخته، اصطلاحاً به محصولاتی گفته می‌شود که با دستکاری ژنتیکی، از حالت عادی خارج شده‌اند، برای مثال، انتقال ژن یک حیوان مقاوم به سرما، به میوه گوجه‌فرنگی، تحت شرایطی سبب مقاومت گوجه دستکاری شده (تراریخته) نسبت به سرما خواهد شد؛ یا انتقال یک ژن مقاوم نسبت به سم، یا انواع ژنهایی که خواص بیشمار دیگری را منتقل می‌کنند.

خطرناکترین مورد درباره این محصولات، عدم‌شناسایی و یا لاپوشانی عوارض، به‌دلیل مقاصد سازمان های تجاری و سیاسی جهان، در مورد این محصولات، و احتمال بروز عوارض بسیار شدید و غیرقابل بازگشت طی طولانی مدت، و در نسل های بعدی کشورهای هدف از جمله ایران است. استفاده قدرت های جهانی از محصولات تراریخته خصوصاً ایالات متحده، جهت بهره برداری تجاری، و همچنین قابلیت استفاده از این محصولات برای ضعیف کردن و وابستگی کامل کشورهای هدف، احتمال بروز خطرات جبران ناپذیری را مطرح می‌سازد؛ به‌طوری که وزیر خارجه کشورمان سال‌های پیش از آن به‌عنوان یک «سلاح» نام برد.

پاسخ به ۲۳ پرسش درباره محصولات تراریخته:

وقتی یک قطعه از «دی ان‌ای» یک جاندار یا یک ژن کامل از یک جاندار را جدا سازی نموده و به درون مجموعه ژن ها(ژنوم) یک موجود دیگر وارد کنیم، موجود جدید، موجود تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) نام می‌گیرد. به طور خلاصه به تراریخته‌ها GMO هم گفته می‌شود.

ـ آیا اطلاعات بشر از ژنوم خود و موجودات زنده دیگر همچون گیاهان کامل است؟

مطابق آخرین آمار در هرسلول انسان چیزی در حدود 19هزار تا 20 هزار ژن شناسایی شده است (تردید درباره 1000 ژن کم نیست) که فقط یک و نیم درصد کل DNA انسان را تشکیل می‌دهند . همینطور ژنوم انسان از حدود 6 میلیاردجفت نوکلئوتید ساخته شده است که درباره عملکرد بیش از 98 درصد ژنوم انسان هنوز اطلاعاتی بدست نیامده است. تاکنون درباره عملکرد و وظایف بیش از 90 درصد ژنوم بسیاری از گیاهان و موجودات دیگر نیز با میلیونها نوکلئوتید ابهام وجود دارد و هیچ کس عملکرد آنها را هنوز نمی‌داند.

حال آیا درست است در چیزی که شناخت کافی از آن نداریم و با مرگ و حیات و سلامتی موجودات در ارتباط است، آن هم در مقیاس وسیع دستکاری کنیم و یک ژن را در میان چندین جزء ناشناخته (به لحاظ عملکردی) وارد‌نماییم که نمی‌دانیم واکنش آنها نسبت به هم چه خواهد بود.

ـ مهمترین حامیان محصولات تراریخته(دستکاری ژنتیکی شده) کدام کشورها و مؤسسات هستند؟

دولت آمریکا مهمترین بوجود آورنده وحمایت‌کننده محصولات تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) است و کمپانی‌ها و شرکتهای صهیونیستی آمریکایی حرف اول را درباره تولید تجاری و صادرات تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده)‌ها می‌زنند.

مونسانتو، داپونت، بایر، داو، سینجنتا و بی. ای.اس.اف شرکت‌های بزرگ حامی محصولات تراریخته(دستکاری ژنتیکی شده) کشاورزی هستند که به استثنای دو تای آخر (سوییس و آلمان) همگی در آمریکا قرار دارندو به جز یکی از آنها همگی تولیدکننده مواد شیمیایی مضر و علفکش‌ها و آفت کش‌ها می‌باشند.

ـ سایر شرکت‌های بزرگ تولید‌کننده و حامی محصولات تراریخته در جهان کدامند؟

سایر شرکتهای حامی تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) نیز اغلب تولیدکننده مواد شیمیایی سرطان زا، مضر و علفکش‌ها و آفت کش‌ها و... بوده و در مقاطع مختلف کمپانی‌های صهیونیستی داپونت، بایر (315 شعبه در سراسر جهان دارد) و داو و مونسانتو با یکدیگر همکاری داشته و به حمایت از یکدیگر در برابر قوانین پرداخته‌اند. شرکت دیگر که اکنون تولید‌کننده و حامی محصولات تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) است شرکت «بایر» است، این شرکت نیز جنایاتی مانند تامین سلاح‌های شیمیایی کشتار جمعی(گازهای کلرین و موستارد و ترکیبات ارگانو فسفات سمی و زیکلون B) در جنگ جهانی اول و دوم و در جنگ با کنگو و انجام آزمایشات غیر مجاز بر انسان‌ها و... انجام داده است. داو در تولید عامل نارنجی و حمایتهای قانونی بعدی با شرکت مونسانتو شراکت داشت. پرسشی که به ذهن متبادر می‌شود این است که آیا می‌شود باور نمود که این کمپانی‌های صهیونیستی تولید مواد کشنده و معلول‌کننده میلیون‌ها انسان در سراسر دنیا اکنون در فکر تولید غذای مردم هستند تا مردم براثرگرسنگی نمیرند؟

ـ درباره شرکت آمریکایی مونسانتو به عنوان معروفترین و مهمترین شرکت سرمایه‌گذار در امر تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) چه می‌دانید؟

معروفترین و مهمترین شرکت سرمایه گذار در امر تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) که مادر بیوتکنولوژی کشاورزی محسوب می‌شود، شرکت مخوف مونسانتوی آمریکایی است که ید طولائی در زمینه تحقیقات و تولید سلاحهای کشتار جمعی داشته است. پیش از آن نیز بنیانگزاران مونسانتو به شغل انتقال سیاهپوستان از آفریقا به آمریکا و فروش بردگان اشتغال داشته‌اند.

شرکت مونسانتو در سال 1901 توسط جان فرانسیس کوینی از اعضای گروه فراماسونری (اتاق فکر شیطان پرستی و ابزاری برای استفاده از نیروی فکری نخبگان در جهت کمک به صهیونیست ها) شوالیه‌های مالت پایه ریزی شد. این شرکت در چارچوب پروژه مانهاتان که مسئول تولید اولین بمب اتم بود و در تشریک مساعی با دولت آمریکا که به بمباران هیروشیما و ناکازاکی انجامید (1945-1943) تحقیقات بر روی اورانیوم را انجام داد. بعلاوه شرکت مونسانتو تولید ماده شیمیایی«عامل نارنجی» با همکاری شرکت داو(که آن شرکت نیز اکنون در زمینه تجارت تراریخته(دستکاری ژنتیکی شده‌های کشاورزی فعال است) را انجام داد و با اطلاع از کشنده و خطرناک بودن این ماده آن را در اختیار دولت آمریکا نهاد تا در سطح وسیع برای ازبین بردن برگ‌های جنگل‌های ویتنام به منظور مشخص شدن مخفیگاه‌های ویتنامی‌ها به کار رود. این ماده قویاً کشنده سبب مرگ نیم میلیون شهروند و ناقص الخلقه شدن نیم میلیون نوزاد ویتنامی و حتی شیمیایی شدن هزاران نظامی آمریکایی شد که اثر آن تاکنون بر آنها ادامه دارد. تولید تجاری مواد خطرناک دیگری همچون ساخارین، PCBs ، آفت کش خطرناک DDT، آسپارتام(مسبب بیماریهایی مانند MS، مولد سرطان وحفره‌های حجیم در مغز ، آلزایمر، پارکینسون و بیماریهای دیگر مطابق تحقیقات سازمان غذا و داروی آمریکا)، علفکش رانداپ یا گلایفوسیت (که بسیار قوی بوده و برای انسان عوارضی چون سرطان واختلالات رشد و نقص مادرزادی دارد) و مواد سمی دیگرکه هریک عوارضی داشته و مسبب مشکلاتی بوده‌اند نیز در پیشینه این شرکت می‌باشد. بعلاوه مونسانتو ماده شیمیایی ممنوعه «فسفر سفید» را در جنگ غزه برای سوزاندن پوست، گوشت و استخوان فلسطینیان در دمای 2760 درجه و کشتن آنها در سال 2008 و 2009 در اختیار وزارت جنگ رژیم اسرائیل قرار داد. در سال 1994 مونسانتو به تعدادی که ممکن بود شرکتهای تولید بذر در آمریکا را خرید و بذر آنها را به شیوه‌ای تجدید ناپذیر تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) نمود (تولید بذر ترمیناتور) تا هم رقبا را حذف نماید و هم مردم برای غذا به صورت دائم به مونسانتو وابسته شوند. مونسانتو پس از توسعه یافتن در سال 2000 خود را بعنوان یک شرکت صرفا کشاورزی (بیوتکنولوژی کشاورزی) معرفی نمود!

ـ آیا محصولات تراریخته مزیت و برتری دارند؟

محصولات تراریخته مزیت و برتری واقعی ندارند، این مطلب را هم متخصصان و هم کشاورزان بیان می‌دارند:

یک متخصص‌: از بذرهای تراریخته کار خاصی برنمی‌آید و بازده و عملکرد برتری ندارند آنها صرفا یا در برابر علف‌کش‌ها مقاوم هستند یا حشره کش‌های خاص خود را تولید می‌کنند که هردو مضر بوده و به طبیعت آسیب می‌رسانند.ضمن اینکه مبارزه با آفات و... دارای راه‌های جایگزین هستند. کشاورز نمونه برنج کار: ببینید؛ برای چه ما می‌خواهیم به ژن بذرها دست بزنیم؟ مثلاً می‌گویند مزیت بیشتری دارد؛ مثلاً می‌گویند در‌حالی‌که ما بحران آب و غذا داریم، با استفاده از این بذرها می‌شود بیشتر تولید کرد. درصورتی‌که به‌هیچ‌وجه اینطور نیست! تولید با آن ارقام بذرهای دستکاری شده‌ای که آنها برای کشت پیشنهاد می‌کنند، اصلاً بالا نیست. میزان تولید آن در هکتار اصلاً پرمحصول نیست. حدود ۴ تن در یک هکتار است که نمی‌تواند جلوی واردات را بگیرد؛ و ما با این بذر دستکاری شده خودکفا نمی‌شویم .

ـ چرا بخشی از مهمترین کشورهای دنیا و دانشمندان آزاده مخالف تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) هستند؟

واقعیت آن است که در بسیاری از کشورهای اروپایی تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده)‌ها ممنوع شده‌اند زیرا که در کشورهای اروپایی عمدتا عقلانیت و علم گرایی بیشتر از آمریکای عریض و طویل و کاپیتالیست و سرمایه دار حاکم است، کشورهای مهمی چون فرانسه و آلمان و روسیه و 25 کشور دیگر قاره اروپا (بیشتر اعضای اتحادیه اروپا) و کشورهای دیگر از سراسر جهان از جمله ترکیه و عربستان کشت محصولات غذایی تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) را در کشور خود ممنوع کرده‌اند.

ـ علل مخالفت دانشمندان و محققان آزاده با تراریخته‌ها از قرار زیر است:

1- دانش نا کافی بشر با وجود همه پیشرفت‌ها، درباره عملکرد بیش از 98 درصد ژنوم انسان (و درصدهای بیشتر در اغلب موجودات زنده دیگر) و تعداد دقیق ژنهای بسیاری موجودات از جمله انسان! 2- دانش ناکافی بشر نسبت به شرایط خاص بیان ژنها (بیان ژن یعنی همان ساخت پروتئین از روی ژنها، ممکن است ژن وارد شده در گیاه یا دام، تحت شرایط خاص عملا به ژن دیگری مثلا ژن ایجاد پروتئین سرطانزا یا ژن ایجاد سم تبدیل شود و این مورد نیز هرگز در آزمایشگاه‌ها بررسی نمی‌شود.)

3- دانش ناکافی بشر به تمامی صفات آدمی و حتی سایر موجودات (پروتئین‌ها صفات موجودات زنده و ازجمله انسان را تعیین می‌نمایند و بشر هنوز تحقیقی اصلا درباره برخی صفات ژنتیکی انجام نداده است.)

4-عدم امکان بررسی‌های کامل و همه جانبه اثرات ژن منتقل شده بدلیل زیاد بودن و طولانی مدت بودن و روی هم رفته گران بودن، آزمایشات اثبات بی‌خطر بودن برای محیط زیست و جانوران و انسان عملا امکان ندارد.

5-عدم بررسی کامل همه اثرات ژن منتقل شده، حتی وقتی یک ژن، تولید چند پروتئین را موجب می‌شود: پس از انتقال ژن در آزمایشگاه فقط وجود تقریبی همان نوکلئوتیدها و نهایتا یک پروتئین تولیدی و یک یا دو صفت مورد نظر را بررسی می‌نماییم درحالیکه که هریک ژن ممکن است چند صفت را کنترل نماید و موجب شود.

6- عدم بررسی کامل اثرات ژن منتقل شده در طول نسلهای انسانی: در بررسی‌هایی که پس از انتقال دادن ژن به موجود دیگر در سطح جهان انجام می گیرد فقط اثر انتقال ژن در یک نسل انسانی ممکن است بررسی شود (و بعضا اصلا انجام نمی‌شود و به 90 روز بررسی موشهای آزمایشگاهی اکتفا می‌شود) و آزمایشات چند نسلی انجام نمی‌شوند.

7-ایجاد پروتئین‌های ناشناخته بیماری آور یا سرطان زا بر اثر شکسته شدن ژن و قرار گرفتن در وسط ژن دیگر: با روشهای مرسوم انتقال ژن معمولا مکان ژن وارد شده به موجود زنده مشخص می‌باشد یعنی معلوم است که این ژن وارد چه اندام یا سلول از موجود می‌شود اما از آنجا که ما هزاران کپی و نسخه از ژن را وارد گیاه می‌سازیم مشخص نیست که همه آن نسخه‌های ژنی دقیقا درکجای ژنهای آن اندام یا آن سلول خواهند نشست و ممکن است ژن شکسته شده و وسط یک ژن دیگر بنشیند.

8-روشی غیر طبیعی است: در مهندسی ژنتیک انتقال ژن بر دو نوع است: انتقال عمودی و انتقال افقی.

انتقال عمودی از راه تولید مثل صورت می‌گیرد اما انتقال افقی همان چیزیست که در تراریخته‌ها رخ می‌دهد و امری را که در طبیعت تقریبا محال است انجام می‌دهند یعنی انتقال ژن از موجودی به موجود دیگر که ممکن است هیچ شباهتی هم به هم نداشته باشند مانند انتقال ژن از ملخ به اسب یا انتقال ژن از ماهی به فیل و....

9- فرصت ندادن به طبیعت برای بازسازی خود: اگر در طبیعت جهش یا انتقال ژنی صورت می‌گیرد، آن جهش و یا تغییر ژنتیکی در طی قرن ها توسط سیستم پیچیده طبیعت گزینش و انتخاب طبیعی می‌شود و چنانچه نامطلوب باشد به صورت طبیعی حذف می‌شود. هنگامی که مهندسین ژنتیک به دفعات گیاهان را دستکاری ژنتیکی می‌کنند و گیاه تراریخته (دستکاری ژنتیکی شده) را وارد طبیعت می‌نمایند، کارخانه هستی و اکوسیستم دستخوش لطمات جبران ناپذیری خواهد شد. مانند کارخانه‌ای که آنقدر کمیت تولید آن زیاد است که فرصتی برای کنترل کیفی و جداسازی محصولات معیوب وجود ندارد.

10-احتمال انتقال ناهنجاری‌های ناشی از انتقال ژن، مانند آنچه در موارد فوق برشمردیم، به گیاهان هرز و گیاهان مزارع مجاور و پراکنده شدن آن در طبیعت (فرار ژن) و بوجود آوردن مخاطرات طبیعی وجود دارد. مثلا تولید هزاران گیاه مسموم و سرطان زا برای موجودات تغذیه‌کننده و برای انسان از نتایج آن خواهد بود. مقاوم‌سازی به حشرات با انتقال ژن تولید‌کننده سم حشره کش که ممکن است نوعی پروتئین باشد به گیاه همراه است و از آن پس مثلا در برگها یا سایر اندامهای گیاه سم حشره کش نیز تولید می‌شود.

11- مقاوم شدن باکتری‌ها و میکروب‌ها به آنتی بیوتیک‌ها: یکی دیگر از مخاطرات مطرح در تولید گونه‌های تراریخته واجد ژن‌های مقاومت به آنتی بیوتیک، احتمال انتقال این ژن‌ها به باکتری‌ها است که نمونه‌ای از آن انتقال ژن مقاومت به آمپی‌سیلین در ذرت Bt شرکت «نوارتیس سید» بود. البته احتمال انتقال ژن به باکتری همیشه وجود دارد و با تولید گیاهان تراریخت دوز ژن مقاوم به آنتی بیوتیک را در طبیعت بالا می‌بریم که سبب مقاومت به آنتی بیوتیکها و ... می‌شود.

12-برخی روشهای انتقال ژن سرطان زا و خطرناک می‌باشند: استفاده از روشهای نادرست برای انتقال ژن از دلایل اثبات شده برخی سرطانهاست. مثلا انتقال ژن با استفاده از ویروس در انتقال آنزیم ADA که در کارایی سیستم ایمنی مؤثر است به ایجاد سرطان منتهی شده است.

13-امکان سوء‌استفاده شیادان قاتل: بدلیل بسیار ریز بودن و فنی بودن و آزمایشگاهی بودن و گران بودن تکنیک انتقال ژن ممکن است شیادان و قاتلانی ژنهای نامناسب را ضمن آزمایشات خود وارد گیاهان یا موجودات دیگر سازند (مانند سازمانهایی که به منظور فروش دارو و واکسن اقدام به انتشار بیماریهای خطرناک و کشنده می‌نمایند) مانند ساخت و توزیع تجاری واکسن کشنده VIOXX در آمریکا با حمایت FDA که جان بیش از 60000 نفر را گرفت و 130000 نفر را دچار حمله قلبی نمود.

ـ آیا تراریخته تنها راه مبارزه با آفات است؟

یک کشاورز نمونه : اگر مشکل، مبارزه بیولوژیک است که ما داریم مبارزه بیولوژیک می‌کنیم. همانقدر هم از زمین بهره‌برداری می‌کنیم، سم هم نمی‌زنیم؛ منابع آبمان هم همان مدلی است که برای تمام بذرها استفاده می‌شود. ما اگر واقعاً نگرانیم، می‌توانیم بقیه مشکلاتمان، از جمله فناوری‌ها، سیاستگذاری‌ها و غیره را در بخش کشاورزی بهبود ببخشیم؛ چرا به سراغ بذر رفتیم؟ آن هم این بذرهای دستکاری ژنتیکی شده، به بهانه کرم ساقه‌خوار. من یک نمونه هستم؛ مبارزه بیولوژیک کردم و اصلاً هم کرم ساقه‌خوار ندارم. احتیاجی هم به بذر دستکاری ژنتیکی شده ندارم. ما از سم بسیار کم استفاده می‌کنیم. یک کیسه سم تا پارسال پنجاه تا شصت هزار تومان قیمت داشت؛ من تا ده یا دوازده هزار تومان برای هر هکتار یک بسته صدتایی زنبور می‌خرم.

ـ چگونه استفاده از محصولات تراریخته باعث کاهش تنوع زیستی و خطر برای محیط زیست می‌شود؟

به دلیل استفاده بیشتر از سموم و نیز به دلیل تولید سم پروتئینی در بخشهای سبز گیاهان تراریخته مقاوم به آفت، تغییرات ژنتیکی باعث آسیب به برخی موجودات (مانند آفات و حشرات) در اکوسیستم می‌شود و از تنوع زیستی آن‌ها می‌کاهد و خطری برای محیط زیست می‌باشد، از سوی دیگر یک گیاه دستکاری شدۀ آلوده شده به یک ژن خارجی، چنانچه در مزرعه کشت شود این آلودگی توسط گرده افشانی در محیط زیست پخش می‌شود و ارقام بومی و سایر ذخایر ژنتیکی را هم آلوده خواهد ساخت و تنوع زیستی را در معرض نابودی قرار خواهد داد.

ـ تکنولوژی تراریخته چگونه ذخایر ژنتیکی مفید کشور را در تقابل با حملات بیوتروریستی از بین خواهد برد؟

دشمن به هر نحوی که ممکن است در پی خارج کردن ذخایر ژنتیکی از ایران و ثبت در کشور خود (در نهایت تخریب آن در کشور ایران) می‌باشد. این درحالی است که همین ذخایر ژنتیکی و تنوع آن (با توجه به ژن‌های قدرتمندشان) به عنوان برترین عامل برای مقابله با هر نوع تهدید و حمله بیوترویستی و اگروتروریستی می‌باشد.اکنون عده‌ای به نام علم!؟ در برخی موسسات و حتی دانشگاه‌ها در حال تراریخت نمودن گیاهان دارویی می‌باشند که علاوه بر امکان ایجاد مواد سمی یا آلرژی زا در آنها، منجر به حذف و کم شدن خواص آنها و نیز تهدیدی برای دوام حضورشان در اکوسیستم خواهد بود در این صورت بهبود بسیاری از بیماریهای صعب العلاج و کشنده که اکنون با کمک طب سنتی در حال انجام است نیز میسر نخواهد شد و بازهم عوامل مقابله با حملات بیوتروریستی از دسترس خارج خواهند شد.

ـ آیا مقاله و مطلب علمی واقعی درباره بی‌خطر بودن دستکاری ژنتیکی شده‌ها وجود دارد؟

خیر. هیچ مقاله علمی و دقیقی درباره بی‌خطر بودن محصولات تراریخته وجود ندارد. صرفا کلی گویی‌هایی غیر علمی و نادقیق درباره تراریخته‌ها به عنوان دلیل بر کشت آنها می‌آورند،یا مستنداتی غیر قابل رد یا اثبات بیان می‌کنند، مثلا با کلی گویی می‌گویند در طی 20 سال گذشته! که تراریخته‌ها را در برخی کشورها استفاده نموده اند، بیماری خاصی ناشی از تراریخته‌ها مشاهده ننموده‌اند! درحالی که بعید است یک نفر یا یک تیم در این ۲۰ سال، مستمرا در این باره کار و یادداشت برداری کرده باشند و با مراجعه به بیمارستانها یا حتی مردم بیمار یا با دراختیار گرفتن اسناد احتمالی موجود، تغذیه آنها و درصد استفاده مثلا بیماران سرطانی یا والدین بیماران اوتیسم از تراریخته‌ها را محاسبه کرده باشند. اگر اسنادی داشتند قطعا ارائه می‌نمودند.

ـ چرا مجبور شدن کشاورزان به استفاده از صرفا یک نوع کشت خطرناک است؟

یکی از نگرانی‌ها در خصوص محصولات دستکاری شده ژنتیکی این است که چون شرکت تولیدی فقط یک نوع بذر را در اختیار کشاورز می‌گذارد، در این محصولات تک کشتی بوجود می‌آید و به دنبال آن تنوع زیستی کاهش خواهد یافت و یا از بین خواهد رفت. تک کشتی شدن علاوه بر کاهش تنوع زیستی ممکن است در شیوع یا اپیدمی یک بیماری خاص مؤثر باشد و در اثر حمله یک بیماری یا آفت همه مزرعه ازبین برود.

ـ از ممنوعیت کشت تراریخته‌ها در کشورهای دیگر چه خبر؟

بسیاری از کشورها ( حداقل 37 کشور) مانند کشورهای اروپایی که برخی سابقه مصرف تراریخته‌ها را داشته‌اند پس از عوارض بسیار آنها و سمومشان، اکنون کشت محصولات دستکاری شده را منع نموده‌اند. احتمالا مواردی مانند مسمومیت مرگبار ناشی از خیارهای تراریخته در اروپا و شیوع سرطان‌ها و انواع بیماری‌ها، در این تصمیم گیری‌ها بی‌تأثیر نبوده‌اند.

ـ آیا مقاومت گیاهان تراریخته به علف کش‌ها یک برتری مطلوب است؟

برتری گیاهان تراریخته موجود به دلیل مقاومت آنها به علف کش‌هاست که اصلا مطلوب نیست زیرا:

الف- باعث می‌شود سم علفکش بیشتری مصرف شود چون گیاه اصلی آسیب نمی‌بیند و کشاورز تمایل به ایجاد مزرعه‌ای کاملا پاک دارد.

ب- باعث مصرف چندبرابری سم می‌شود چرا چون آفات و گیاهان زنده‌اند و به سموم مقاوم می‌شوند.

ج- باعث می‌شود که گیاهان هرز مفید که ذخیره ژنتیکی محسوب می‌شوند هم نابود شوند و تنوع زیستی کاهش یابد.

د- باعث می‌شود که کشاورز برای تولید سم هم به کارخانه تولید‌کننده تراریخته وابسته شود چون سم باید متناسب با گیاه باشد.

ه- سمی که در تراریخته‌ها استفاده می‌شود سم گلایفوسیت یا رانداپ است که کمیته مشترک سازمان جهانی بهداشت و فائو بر مبنای اظهار نظر انجمن بین‌المللی تحقیقات سرطان‌ به این نتیجه رسیده‌اند که علف‌کش‌ غالب در محصولات تراریخته یعنی گلایفوسیت سرطان‌زاست. در حالی که از زمان تجاری شدن محصولات تراریخته در سال ۱۹۹۶ تاکنون مصرف این علف‌کش ۱۵ برابر افزایش یافته است.

و- باعث می‌شود که اثرات سم در زمین باقی بماند و حتی در سالیان دیرتر قابلیت کشت سایر گیاهان حساس به علفکش را از دست بدهد که به معنای از بین رفتن تدریجی تنوع ژنتیکی می‌باشد.

ـ آیا امکان استفاده هدفمند از محصولات دستکاری شده ژنتیکی به عنوان سلاح علیه کشور هدف وجود دارد؟

دو پژوهشگر؛ ‌دکتر گراث نیکلسون و همسرش نانسی در جنگ خلیج‌فارس ، یک باکتری را در خون حدود نیمی از سربازانی که دچار بیماری در جنگ خلیج‌فارس شدند، پیدا کردند،‌ که این باکتری دارای میزانی از ویروس ایدز( HIV ) بود. مشخص بود که این میکروب، دست‌ساز است و ژنتیک آن مهندسی شده برای جنگ بیولوژیک می‌باشد.یا بوجود آوردن تسلیحات بیولوژیک مانند ساخت بیوتکنولوژیکی ویروس ابولا و سیاه زخم و باکتری طاعون سیاه در موسسه دیمونا توسط رژیم اسرائیل. با وجود بیوتکنولوژی کشاورزی دیگر نیاز به استفاده مستقیم از داروها واکسن‌ها و... نیست بلکه بدون اینکه هیچکس مطلع شود، ژنهای بیماری مورد نظر را در میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات و حتی فرآورده‌های دامی قرار می‌دهند، خواه توسط دشمنان خارجی به وسیله واردات یا توسط مزدوران داخلی . به عنوان مثال ژن عقیمی را بر روی گندم برای عقیم کردن نسلی از یک کشور می‌توان نصب نمود.

ـ آیا استفاده از محصولات تراریخته الزامی و اجتناب نا پذیر است؟

به گفته جمع زیادی از محققین و کشاورزان، عملا لزومی به استفاده از تراریخته‌ها وجود ندارد زیرا نسبت به ارقام طبیعی، عملکرد بالایی ندارند و خواص خوبشان هم مانند مقاومت به آفات و علف‌کش‌ها پر از ضرر و زیان است و اگر محدودیت‌هایی باشد، روش‌های دیگری برای رفع آنها هست مثلا برای مبارزه با آفات و امراض نیز می‌توان از کاشت همزمان ارقام متنوع استفاده نمود و با مبارزه بیولوژیک از عوامل زیستی بی‌خطر مانند برخی کفشدوزک‌ها و زنبور تریکوگراما و... برای مبارزه با آفات بهره برد همینطور می‌توان کشاورزها را به هم مرتبط نمود تا به تبادل تجربیات مفید و موثر بپردازند،یا مثلا برای رفع مشکل کم آبی هم باید به اصلاح نظام مدیریتی آب ، بازگرداندن حقآبه‌ها و مبارزه با چاههای غیر مجاز که به خشک شدن قنوات و چاه‌های کشاورزان منجر می‌شود پرداخت، شیوه‌های آبیاری را هم بهبود داد مثلا از آبیاری‌های قطره‌ای و... بهره برد، کشت گیاهانی که آب زیادی مصرف می‌کنند ازجمله ذرت تراریخته و نیز گیاه آکالیپتوس که آب‌های زیر زمینی را با شدت برداشت می‌کند و... را ممنوع نمود.

ـ آیا ارزش غذایی محصولات دستکاری شده ژنتیک از محصولات طبیعی بالاتر است؟

بر اساس پژوهش‌های صورت گرفته دلایل محکمی وجود دارد که محتوای مواد مغذی در مواد غذایی تراریخته به مراتب کمتر از مواد غذایی غیر تراریخته است و استفاده از آنها به فقر غذایی خواهد انجامید. در محصولات غیر تراریخته سطح بالاتر آنتی اکسیدان‌ها، مواد مغذی بالاتر، انرژی بیشتر و پروتئین سالم تر، عملیات کشاورزی بهتر همگی منجر به محصولات بهتری به نسبت محصولات تراریخته می‌شود.

ـ محصولات تراریخته چگونه باعث وابستگی دولت‌ها و تهدیدی برای امنیت ملی خواهند بود؟

محصولات تراریخته به تبع کشاورزان، دولت‌ها را نیز به شرکت یا مجموعه‌ای خاص وابسته ساخته و تهدیدی برای امنیت ملی خواهند بود. آیا وابستگی غذایی به یک مجموعه خاص خصوصا برای محصولات استراتژیک، نمی‌تواند تهدیدی ملی به شمار آید؟ در این صورت، تک تک کشاورزان ما و به تبع آنها مردم مصرف‌کننده و حتی دولتی که باید تامین‌کننده مایحتاج مردم باشد، صد‌در‌‌‌صد وابسته به یک مجموعه‌ای می‌شوند، که می‌تواند به‌راحتی همه را در تنگنا قرار دهد؛ و دیگر بذری به کسی ندهد؛ یا شرایطی را تعیین نماید و با فشار غذایی بر مردم، دولت را نیز تحت کنترل خود قرار دهد.

آیا این نمونه دیگری از عملی شدن توصیه هنری کیسینجر نیست که می‌گوید: «نفت را کنترل کن تا ملت‌ها را بتوانی کنترل‌نمایی، غذا را کنترل کن تا مردم را بتوانی کنترل کنی.»

ـ چه گزارش های مستندی از بیماری‌زایی‌تراریخته‌ها وجود دارد؟

1- اوتیسم: برخی پژوهشها ارتباط مستقیم بین مصرف محصولات تراریخته و بیماریهای خاص مانند اوتیسم را نشان می‌دهد.

2‌-سرطان بر اثر سم مخصوص تراریخته‌ها: کمیته مشترک سازمان جهانی بهداشت و فائو بر مبنای اظهار نظر انجمن بین‌المللی تحقیقات سرطان‌ به این نتیجه رسیده‌اند که علف‌کش‌ غالب در محصولات تراریخته یعنی گلایفوسیت سرطان‌زاست.

3‌- آکادمی پزشکی زیست محیطی آمریکا AAEM، تأثیرات مصرف محصولات تراریخته را شامل ارگان‌های داخلی صدمه دیده، اختلالات دستگاه گوارش، اختلالات دستگاه ایمنی بدن، افزایش سرعت پیر شدن و ناباروری عنوان کرده است.

4- سمی شدن خون مادر و جنین: یک تحقیقات در کانادا حضور آفت کش‌های مرتبط با غذاهای دستکاری شده ژنتیکی در خون زنان، مادران باردار و جنین را نشان داده است.

5-DNA محصولات دستکاری شده ژنتیکی به انسان‌هایی که آنها را می‌خورند، منتقل می‌شود.در یک مطالعه جدید که با بررسی کارشناسی کتابخانه عمومی علوم (PLOS) منتشر شد، محققان تاکید کردند که شواهد کافی وجود دارد که قطعات DNA غذا حاوی ژن‌های کاملی هستند که می‌توانند از طریق یک مکانیسم ناشناخته وارد سیستم گردش خون انسان شوند.

6- اختلال خود ایمنی، بیماری سلیاک که علائم آن شامل نفوذپذیری روده، باکتری‌های نامتعادل روده، اختلال دستگاه ایمنی بدن و واکنش آلرژیک، اختلال هضم و آسیب به دیواره روده است. مطالعات جدید محصولات دستکاری شده را با اختلالات گلوتن در 18 میلیون آمریکایی مرتبط می‌داند.

7- نقایص مادرزادی بر اثر سم مخصوص تراریخته ها: گلیفوسیت(علف کش) با نقص در هنگام تولد مرتبط است . کمیسیون اتحادیه اروپا از سال 2002 می‌داند که گلیفوسیت باعث ناهنجاری می‌شود.

8- اوتیسم، پارکینسون و آلزایمر: یک مطالعه انجام شده علف‌کش گلیفوسیت را به اوتیسم، پارکینسون و آلزایمر مرتبط می‌داند.

9- مرگ و میر سریع و زیاد، سرطان پستان در رت‌های ماده (تقریباً در تمام موارد) آسیب به غده هیپوفیز، احتقان و نکروز کبد و مشکلات کلیه و بیماری‌های بسیار دیگر.

ـ آیا درست است که اگر مثلا برنج تراریخته کشت نکنیم، جامعه گرسنه می‌ماند؟

خیر، اصلا درست نیست. زیرا اولا برنج‌ها و اغلب محصولات تراریختۀ دیگر، از لحاظ عملکردی بر برنج‌های معمولی و طبیعی برتری ندارند، بلکه فقط دارای ژنهای مقاومت به آفات و علفکش‌ها هستند که خسارات آفات راه حل طبیعی و مؤثر دارد و نیازی به ایجاد تغییر ژنتیکی نیست.از سوی دیگر از جای دیگری که زمین نمی‌آورند، بلکه همین زمین‌هایی را که برنج طبیعی و سالم در آن کشت می‌شود، به تراریخته‌ها با تقریبا همان میزان عملکرد اختصاص می‌دهند پس کشت محصولات دستکاری شده مردم را سیر نمی‌کند و همچنان نیاز به واردات باقی می‌ماند.

ـ مزیت دیگری که عنوان می‌کنند مقاومت تراریخته‌ها به آفات است، آیا این یک مزیت مطلوب است؟

این ویژگی هم اصلا مطلوب نیست زیرا:

الف- به این گیاهان ژن تولید‌کننده پروتئین حشره کش از باکتری Bt موسوم به Cry اضافه شده است که سبب مرگ حشرات آفت تغذیه‌کننده از این گیاه می‌شوند. سم وارد شده به گیاهان تراریخته تنها باعث دفع آفات نمی‌شود، بلکه به از بین رفتن حشرات نیز می‌انجامد از طرفی در آمریکا مشاهده شد که نسل گونه‌ای از پروانه‌های نادر به نام Danaus Plexipuss نیز به همین دلیل ازمیان رفت همینطور نسل زنبورهای عسل که سبب گرده افشانی و بقاء حیات سبز بر روی زمین هستند طبق اظهارات گروهی از زنبورداران کانادایی، زنبورهایی که نزدیک مزارع غلات دستکاری شده حضور دارند به واسطه سم موجود در این گیاهان می‌میرند و در ایران نیز برخی زنبورداران اظهارات مشابهی را داشته‌اند.

ب- در گیاهان دستکاری شده مقاومت به یک نوع آفت مثلا ساقه خوار وجود دارد پس باز هم باید مثلا برای برگ‌خوارها و بقیه انواع آفت‌ها از سم استفاده شود.

ج- میزان مصرف آفتکش بیشتر خواهد شد زیرا وقتی حشره آفت نتواند از غذای خود استفاده کند جهش خواهد یافت یا با حشرات آفت دیگری که مقاوم هستند جایگزین خواهد شد مانند آنچه در پاکستان اتفاق افتاده است و به جای سود، از پنبه دستکاری شده فقط ضرر عایدشان شد.

د- همچنین این نگرانی وجود دارد که به اکوسیستم خاک و موجودات و نیز حشرات به عنوان چرخه دوم و پرندگانی که این حشرات را می‌خورند به عنوان چرخه سوم و دام و طیور وانسان در چرخه‌های بعدی لطمه وارد شود که در عمل نیز چنین تجاربی وجود دارد. مثلا در آلمان ذرت مقاوم به آفت باعث افزایش 10 درصدی مرگ و میر و سقط جنین در یک گاوداری در فاصله سال‌های 1998 الی 2001 شد و کمپانی سوئیسی تولید‌کننده بذرهای ذرت تراریخته علاوه بر پرداخت غرامت بذر ذرت مشکوک را از بازار خارج کرد. آیا آن سمومی که بر گاو اثر می‌گذارند بر انسان بی‌تاثیر خواهند بود؟

ـ وابستگی کشاورزان به محصولات شرکت تولید‌کننده بذر مانند سم علفکش و کود چه خطراتی دارد؟

ما از هرنوع گیاهی در طبیعت خود چندین نوع و رقم متفاوت و سازگار به شرایط آب و هوایی و متناسب با نیازها و ذائقه خود داریم؛ به این موضوع «تنوع زیستی» می‌گویند. ولی محصول تراریخته که از یک شرکت خاص خریده می‌شود معمولا فقط یک نوع است و اگر بیماری یا آفتی پیدا شد که نسبت به آن حساس باشد، همه مزرعه یا مزارع در معرض نابودی قرار خواهند گرفت، از سویی معمولا بذر دستکاری ژنتیکی «عقیم» و یکبار مصرف است؛ پس ما نمی‌توانیم از این بذر دوباره تولید کنیم؛ در‌حالی‌که کشاورزان با استفاده از بذر طبیعی، در سال‌های متعدد(امسال و سال آینده و پس از آن) امکان کشت دارند. به این ترتیب محصولات دستکاری ژنتیکی شده از جهت تهیه بذر صد‌در‌صد به آن شرکت وابسته می‌شوند؛ ضمن اینکه برای کشت بذور دستکاری شده، به سم و کود متناسب آن با توصیه شرکت سازنده بذور نیاز است از جهت مصرف سم و مصرف کود هم همینطور؛ چون بذرها برای کشت به سم و کود نیاز دارند. یعنی تک تک کشاورزان ما صد‌در‌‌‌صد وابسته به یک مجموعه‌ای می‌شوند، که می‌تواند به‌راحتی آنها را در تنگنا قرار دهد و دیگر بذری به کسی ندهد؛ یا برای آنها شرایطی را تعیین نماید یا در آینده از آنها حق انحصاری برای محصولات تراریخت خود بخواهد یا حتی مثلا بدلیل بدهی زمین‌ها و دارایی آنها را نیز مصادره کند و به یغما ببرد.

در هندوستان برخی کشاورزان به دلیل بدهی به مونسانتو و فشارهای وارده در مزارعشان خودشان را آتش زدند و خودسوزی نمودند.

راه حل اساسی و راهگشا برای بی‌نیازی از واردات این حجم از تراریخته‌ها چیست؟

برای بی‌نیازی از واردات این حجم از تراریخته‌ها (بیش از 50 درصد) باید دست کم 6 راه حل را به صورت جهادی در دستور کار قرار داد:

1- راه حل اول تولید داخلی در زمین‌های تحت کشت به علاوه واردات محصولات غیر تراریخته و طبیعی.

2-به بالاترین حد رسانیدن برداشت بذور طبیعی توسط مبارزه طبیعی با آفات مانند استفاده همزمان از چند رقم مختلف یا مبارزه بیولوژیک با آفات (استفاده از دشمنان طبیعی آفات مانند برخی زنبورها یا برخی از کفشدوزک ها) و...

3- تحقیق درباره صحت آمارها : آیا نیاز به واردات 60 درصد تراریخته واقعیست؟ (در حالی که درباره ضعف آمارها در کشور به خوبی آگاهی یافته ایم).

4- استفاده از روشهای مؤثر و طبیعی اصلاح کلاسیک مانند انواع هیبریداسیون، اینتروگرسیون، استفاده از تلاقی‌های برگشتی، انواع انتخابهای دوره‌ای و توده‌ای و... (که در واقع افزودن و کاستن طبیعی ژن‌ها می‌باشند) و متاسفانه چندان بر آنها تمرکز نمی‌شود.

5- برنامه‌ریزی برای اصلاح ساختار خاک‌ها و کشت زمین‌های انبوه غیر بارور در ایران با راه حل‌هایی نوین و سرمایه‌گذاری در این زمینه.

6- به گفته محققین و کشاورزان، درصد ضایعات برخی محصولات کشاورزی در کشور ما بسیار چشمگیر است و مطابق آمار به چند صد میلیون تن در سال می‌رسد. برنامه ریزی برای استفاده بهینه از منابع موجود و کاهش ضایعات و تلفات محصولات تولیدی در داخل و بازار رسانی آنلاین محصولات حتی از طریق سیستم حمل و نقل هوایی بهتر است مورد نظر قرار گیرد.

7- اگر آنگونه که برخی آقایان بیان می‌دارند با کشت ارگانیک و طبیعی تنها حدود 50 درصد نیاز کشور تامین می‌شود و حدود50 درصد به واردات متکی می‌باشیم به نظر می‌رسد اکنون زمان فرهنگ‌سازی برای منطقی عمل نمودن مردم و تغییر سبک زندگی‌ها رسیده است. با توجه به نیاز جامعه، هر خانواده‌ای به نحوی نقش در تولید محصولات سالم کشاورزی داشته باشد و حتی می‌توان در‌باره آن برنامه‌ریزی نمود.

نقل از افکارنیوز،

[pejuhesh232]

طرحی برای نازا کردن زنان و مقطوع‌النسل کردن مردان؛
"پروژه یوژنیکس" چیست؟

سران سازمان های مخفی یعنی انگلیس و آمریکا با مدیریت رژیم صهیونستی از همه حیله ها برای این منظور بهره جستند. آنها با طرح "پروژه یوژنیکس" یا همان "علم به‌نژادی"، همه تلاش خود را مصروف عقیم سازی مردم جهان، ممانعت از تولد و کنترل زاد و ولد کردند و با همه قوا این پروژه را بر کشورهای شرقی و مذهبی تحمیل نمودند.

گروه فرهنگی مشرق - "ادوارد سعید"، محقق معروف فلسطینی الاصل که در مجامع دانشگاهی آمریکایی صاحب نام و کرسی است معتقد است "غرب همواره به شرق اسلامی با کینه و ترس برخورد کرده است. برای این کینه و ترس، دلایل مختلف و فراوان روان شناختی و مذهبی می توان ذکر کرد؛ اما همه دشمنی غرب، به نگاه آنها به چالش های آخر الزمانی بر می گردد.



کشتار خاموش ساکنان زمین
موضوع "کشتار خاموش" ساکنان زمین و به حداقل رساندن این جمعیت و غلبه دادن جماعتی خاص بر عموم مردم، جزء برنامه های دائمی سران مخفی و موسسان حکومت جهانی بوده است. تباه شدن حرث و نسل، آلودگی آب و نان، تحمیل غذا و داروی رنگین، اما مسموم در کنار بسیاری از ترفندها، عمر عمومی ساکنان زمین را به 50% عمر طبیعی کاهش داده است. سران سازمان های مخفی یعنی انگلیس و آمریکا با مدیریت رژیم صهیونستی از همه حیله ها برای این منظور بهره جستند. آنها با طرح "پروژه یوژنیکس" یا همان "علم به نژادی"، همه تلاش خود را مصروف عقیم سازی مردم جهان، ممانعت از تولد و کنترل زاد و ولد کردند و با همه قوا این پروژه را بر کشورهای شرقی و مذهبی تحمیل نمودند.



مهندسی ژنتیک، علم جدیدی است که با دست کاری در اساس طبیعت، موجودات گیاهی و حیوانی و دخل و تصرف در ژن ها و حتی وارد ساختن ژن های سایر موجودات در دانه های زراعی به تولید محصولات جدید مبادرت می ورزد. محصولاتی که در صورت و شکل ظاهری مشابهتی کامل با محصول اصلی دارند اما با حمل مولکول های جدید در خود، پیامدهای غیر منتظره و مطالعه نشده ای را خواهند داشت که یکی از پیامدهای جدی و خطرناک آن عقیم کردن زنان و مردان، سرطانی کردن سلول ها و نیز ایجاد اختلالات شدید روحی و روانی در افراد است.




بنیانگذاران صهیونیستی پروژه یوژنیکس یا همان دروغ بزرگ انقلاب سبز
بنیادهای صهیونیستی "راکفلر"، "بیل گیتس"، بنیانگذار "مایکروسافت" و چند شرکت فرا ملیتی در زمره سرمایه گذاران اصلی این پروژه شیطانی اند. آنها این پروژه را در دهه 1970 میلادی با عنوان و به بهانه انقلاب سبز برای تغییر ژنتیکی بذرها و تخم های گیاهی آغاز کرده اند.




خزانه و انبار بذرها و تخم های قیامت
یکی از اهداف "پروژه یوژنیکس"، جمع آوری کلیه گونه های مختلف بذر و دانه خوراکی مورد نیاز کشاورزان همچون گندم، برنج و ذرت و نگهداری انحصاری و منجمد شده این دانه های بومی در دپوی تخم و بذر، در نزدیکی "روستای لانگربین" واقع در جزیرة "اسپیدس برگن" و در داخل یک کوه است. برنامه ریزی شده است تا در "خزانه و انبار بذرها و تخم های قیامت" ۳ میلیون تخم و بذر نباتی و گیاهی ذخیره گردد. این انبار از ساختار فنی ویژه‌ای، از جمله دیوارهای مسلّح به فولاد به ضخامت یک متر، درب‌های فولادی و سیستم کنترل بسیار پیشرفته برخوردار است. بذرها و دانه‌های موجود در این انبار برای حفظ و به دور نگه داشتن از رطوبت در ظرف‌های ویژه‌ای نگه‌داری می‌شوند.

برای ساخت "انبار بذرها و تخم های قیامت" بالغ بر 123 میلیارد دلار هزینه شده است و ریاست این انبار بر عهده شخصی کانادایی به نام "مارگاریت کتلی کارسون" است ( رئیس سابق "شورای جمعیت "آقای راکفلر یهودی بوده است و این شورا نیز با هدف کاهش جمعیت کشورهای در حال توسعه و عقیم کردن مردم آن کشورها تاسیس شده است.) بعد از دپوی دانه های بومی در" انبار قیامت" بذرهای دست کاری شده ژنتیکی و محصولات غذایی ای که تغییر ژنتیکی پیدا کرده اند در بین کشاورزان و مردم مستضعف توزیع می گردد و بدین ترتیب کشاورزان ناگزیر به خرید بذری می شوند که تنها برای یک بار قدرت زایش دارند و بنابراین هر ساله کشاورزان در هنگام کشت، ناگزیر به خرید دانه های بذر جدید می شوند و با این برنامه ریزی، مواد گیاهی و حیوانی دست کاری شده هر ساله با ساختارهای جدیدتر و البته خطرناک تر در سبد غذایی مردم قرار می گیرد.




شرکت بیوتکنولوژیکی "Epicyte " اعلام کرد "به روش مهندسی ژنتیکی، ذرتی را تولید نموده است که کشنده اسپرم و عقیم کننده مردان می باشد." وزارت کشاورزی آمریکا، حامی تولید ذرت عقیم کننده بود.
حکومت فدرال «ایالات متحده آمریکا» از سال 2001 تا 2004 میلادی در ارتباط با مطالعات تحقیقات مربوط به جنگ های بیولوژیکی 5/14 میلیارد دلار هزینه کرده است.




در "پروژه یوژنیکس" یا همان علم به نژادی؛ پروژه‌ها و برنامه‌های متنوعی به کار گرفته شده است، از جمله «عقیم و نازا کردن» زنانی که عموماً در سنین باروری قرار دارند، «مقطوع‌النسل کردن» مردان، به اجرا گذاردن برنامه‌هایی از قبیل «تنظیم خانواده» و شعارهایی مثل: جمعیّت کمتر و زندگی بهتر(!)، عمومی و اجباری کردن کشت بذرها و دانه‌های تغییر ژنتیک داده شده (GMO) که دارای اثرات مخرّب و مرگ‌آوری بر محیط زیست و سلامتی و حیات انسان است، مثل پروژه‌های تولید «ذرّت عقیم کننده» و «برنج سرطان‌زا» به عنوان دست‌آورد مهندسی ژنتیک، دستکاری ژنتیکی DNA حیوانات و تغییر ماهیّت طبیعی آنها و در نتیجه «بیماری‌زا نمودن گوشت و محصولات لبنی و گوشتی» حاصل از آنها که حامل بسیاری از بیماری‌های کشنده و مرگ آفرین، «مثل سرطان پروستات» در مردان و «سرطان سینه» در زنان، به عنوان حاصل این‌گونه اقدامات ژنتیکی اعلام شده است، تولید داروهای مرگ آفرین، یا تعبیه نمودن مواد عقیم‌کننده در داروها، تولید و فروش بیماری‌ها! و… همه و همه نقشه های شومی است که امریکا و رژیم صهیونیستی در سر می پروراند.

[pejuhesh232]

چرا تولیدکنندگان برنج تراریخته اسناد آزمایش هایشان را ارایه نمی کنند؟

سلامت نیوز:٣٠٠هزار کشاورز طی ١٥‌سال در هندوستان خودکشی کردند. سم راندآپ خوردند و تمام. قرار بود زمین‌های کشاورزی‌شان که در آن پنبه می‌کاشتند، با بذرهای وارداتی تغییر ژنتیک داده شده، نسبت به بی‌آبی، آفت‌ و علف ‌مقاوم شوند و زمین‌هایشان آبادتر و سودشان بیشتر اما بذرهای وارداتی تراریخته تیشه به ریشه زمین و کشاورزان زد. بذرهای عقیمی که فقط یک‌بار جوانه می‌زنند باعث شدند کشاورزان هر‌سال مجبور به خرید بذر از خارج شوند. علف‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها هم گران بودند و هر بار استفاده از آنها، زمین را مقاوم‌تر کرد و زمین، آفت‌کش‌های بیشتری می‌خواست. زمین‌شان را به‌خاطر هزینه‌ بالای سم و بذر گرو گذاشتند و آخر هم نتیجه آنچه باید می‌شد، نشد و فقط هر‌سال بیشتر از‌ سال قبل آنها را زیر دین برد و اکثرشان مجبور شدند زمین‌شان را واگذار کنند و بعد هم جان‌شان تمام.

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه شهروند در ادامه می نویسد: این روایتی است که واندانا شیوا، کاندیدای جایزه نوبل آلترناتیو و فعال محیط‌زیست ‌سال قبل و در سومین همایش بین‌المللی ارگانیک در تهران تعریف کرد. روایتی از پنبه‌کاران هندی که بازماندگان‌شان هم وضعیتی مشابه دارند و شاید روایتی از زندگی بسیاری از کشاورزان در سطح جهان در سالیان اخیر. سال‌هایی که کمپانی مونتسانو، به تولید بذر تراریخته و در نتیجه آن محصولات تغییر ژنتیک داده‌شده پرداخت و بذر ذرت، کلزا، سویا و پنبه را روانه بازار کرد. بذرهای تراریخته و سمومی که آفت را از محصولات کشاورزی دور می‌کنند اما خودشان آفتی برای کشاورزان و سلامتی مردم شده‌اند.


در جریان تراريخته شدن گیاهان و حیوانات، ژن‌ يا ژن‌هايي از يک موجود به موجود ديگر منتقل مي‌شود. با انتقال ژن جديد به سلول يا موجود زنده، ويژگي جديدي در آن موجود ايجاد مي‌شود. اتفاقی که به گفته مخالفان این عمل، کاری خارج از حلقه فلسفی و عرفی تعریف شده برای زنجیره بقاست. فارغ از بر هم خوردن زنجیره بقا که در طولانی مدت اثرات غیرقابل جبرانی بر حیات انسان‌ها خواهد داشت، این محصولات می‌توانند عامل ایجاد بیماری‌های گوناگون باشند. افزایش سرطان‌، اوتیسم، ام‌اس و بیماری‌هایی از این دست محصول همین محصولات خوراکی جدید است.‌ سال گذشته محققان دانشگاه کان فرانسه آثار و تبعات مصرف ذرت «بی‌تی ١٧٦» را طی ٥‌سال متوالی و روی هفتاد رأس گاو مورد بررسی قرار دادند. به ژن این نوع از ذرت‌ها برای مقاوم شدن در مقابل سموم، نوعی از حشره‌کش تزریق شده بود که درنهایت ذرت‌ها حدود ١٥درصد سموم حشره‌کش را در خود داشتند و مصرف بلندمدت آنها باعث بروز مشکلات کلیوی، ایجاد اختلال در غدد پستانی (شیری) و موارد دیگری از مشکلات شد.


برای کنترل همین موارد هم، ٢٣‌سال قبل یعنی‌ سال ١٩٩٢ م. پروتکل جهانی ايمنی زيستی کارتاهنا نوشته شد. پروتکلی که اصلي‌ترين ابزار بين‌المللي بـراي کنترل نقـل و انتقال فرامرزي محصولات مهندسي ژنتيك و زيست فناوري نـوين و هدف اصلي آن هم حفظ تنـوع زيسـتي، استفاده پايدار از منابع طبيعي و تقسيم منافع حاصل از آن به‌گونه‌اي عادلانه بود. پروتکلی که ایران هم به عضویت آن درآمد و در‌ سال ١٣٨٨ در مجلس شورای اسلامی به تصویب رسید. چهار‌سال بعد، کمیسیون کشاورزی مجلس در گزارشی در مورد اجرا نشدن این قانون و بی‌توجهی دستگاه‌های اجرایی به آن هشدار داد. این گزارش دولت دهم را در مورد تدوین، تصویب و ابلاغ نکردن آیین‌نامه‌های این قانون مقصر اعلام کرده بود. قانونی که در آن به نیاز فوری برای تأسیس آزمایشگاه‌های سلامت محصولات ژنتیکی وارد شده، اشاره شده بود. همچنین براساس مقررات جهانی از ایران خواسته شده بود گلخانه‌هایی داشته باشد که بتواند در آنها از خروج و به اصطلاح فرار ناخواسته گیاهان تراریخته و رهاشدن آنها در محیط جلوگیری کند. اتفاقی که عملیاتی نشد.


در قانون ایمنی زیستی بر مورد دیگری هم تأکید شد و آن هم داشتن برچسب مخصوص کالاهای تغییر ژنتیکی وارداتی است اما پیگیری‌ها برای اجرایی شدن این قانون از ‌سال ١٣٩٣ شروع شد. بابک توتونچی، مدیر مرکز غیردولتی مطالعات راهبردی و دکترینال علوم اجتماعی، صلح و محیط زیست؛ ازجمله فعالانی بود که برای عملیاتی شدن این قانون پا پیش گذاشت «از ‌سال٩٣ پیگیری‌هایی جدی با کمک رسانه‌ها برای عمل به پروتکل جهانی ايمنی زيستی کارتاهنا را شروع کردیم که بعد از دو‌سال نتیجه داد و از ابتدای امسال شاهدیم تا حدودی رعایت می‌شود. این درحالی است که بسیاری از کارخانه‌های تولید روغن و مواد خوراکی، مواد غذایی تراریخته را در انبارهای خود دارند، چون خریدهایشان به صورت طولانی مدت است و هنوز هم از همان استفاده می‌کنند.»

او می‌گوید: «هنری کسینجر، دیپلمات آمریکایی جمله‌ای معروف دارد، او می‌گوید: اگر می‌خواهید بر دولت‌ها مسلط شوید، باید اختیار دارو را در دست بگیرید و اگر می‌خواهید بر ملت‌ها مسلط شوید اختیار خوراک آنها را در دست بگیرید. اتفاقی که با در دست گرفتن قدرت کشاورزی و وابسته کردن کشاورز به محصولات تراریخته ممکن می‌شود. کمپانی‌های چند ملیتی درصدد سلطه بر بشقاب غذای ملت‌ها هستند. اتفاقی که درحال رخ‌دادن است.»


مردم را نترسانید
«در هفته آخر مرداد جلسه‌ای با حضور معاون اول رئیس‌جمهوری، رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست، وزیر بهداشت و موافقان و مخالفان بحث تراریخته در پاستور تشکیل شد. جلسه‌ای که در آن وزیر بهداشت خواست کمی بحث‌ها در مورد تراریخته را بی‌صدا کنند، چون این میزان از آگاهی ممکن است باعث ایجاد رعب و ‌وحشت در مردم شود.» اینها را منبع آگاهی می‌گوید که در این جلسه حضور داشت و نخواست نامش برده شود. این منبع آگاه اضافه می‌کند هرچند این بحث‌ها ممکن است ترس به دل بیندازد اما نیاز است مردم از مواردی که امنیت غذایی‌شان را تهدید می‌کند، آگاه باشند. امنیتی که نه‌تنها متعلق به امروز که برای نسل‌های بعدی است و نباید ترس‌ مردم را بهانه‌ای برای پوشاندن مسأله کرد. باید ترسید و ترساند.


اما موافقان استفاده از محصولات تراریخته آن را علمی جدید می‌دانند که نباید از آن ترسید. علمی که برای سال‌های آینده زندگی بشر باید مورد توجه قرار گیرد. مخالفان را فناوری ‌هراس و مخالف پیشرفت می‌دانند. حالا کاترین رضوی، مدیرعامل موسسه توسعه پایدار که سال‌ها روی تولید غذای سالم و ارگانیک کار کرده از برخوردهای موافقان تراریخته عصبانی است «به مخالفان استفاده از بذرهای تغییر ژنتیک داده شده، فناوری ‌هراس و بی‌تخصص می‌گویند. به ما می‌گویند در این موارد دخالت نکنید چون نمی‌دانید. هر شهروندی باید نسبت به خوراکی که مصرف می‌کند، حساس باشد. باید از مسئولان بخواهد که با سلامتی او و نسل‌های بعد بازی نکند، حتی نوزاد در داخل شکم مادرش هم این حق را دارد.» او می‌گوید: «سوال ما این است که چرا کشورهای توسعه‌یافته استفاده از محصولات تغییر ژنتیک یافته را کنار گذاشته‌اند؟ سوال دیگر این است که افزایش این‌همه بیماری از کجاست؟ آمریکا کشوری است که میزان بیماری در آن بسیار زیاد است و ما می‌خواهیم تجربه قرن‌ها کشاورزی‌مان را به راحتی از دست بدهیم و از تجربه آنها استفاده کنیم. این یعنی امنیت غذایی و حاکمیت بذرمان را به حراج بگذاریم».


منظور رضوی از کشورهایی که از محصولات تراریخته استفاده نمی‌کنند، کشورهای سوییس، آلمان، اتریش، ژاپن، فرانسه، ایتالیا، ایرلند شمالی، صربستان، مجارستان، یونان، بلغارستان، لوکزامبورگ، هلند، روسیه، لهستان، اسلوونی، کراوسی و نیوزلند است. توتونچی هم به روسیه و سوییس اشاره می‌کند. کشورهایی که تولیدکننده محصولات تراریخته‌اند اما در کشورشان خبری از استفاده آنها نیست «روسیه با تصمیم مجلس و با حکم پوتین استفاده از مواد تراریخته را محکوم کرده‌ است. سوییس هم تولیدکننده بذرهای تراریخته است اما در کشور خودش مورداستفاده قرار نمی‌دهد و استفاده نکردن از این محصولات را هر ٥‌سال یکبار تمدید می‌کند، چون معتقدند هنوز نتایج آن روی انسان دیده نشده»، نتایجی که ممکن است سال‌ها بعد پژوهشگران آن دوره را مبهوت و متحیر کند. زمانی که دیگر آب، خاک و هوا همه آلوده شده‌اند و امکان تجدیدشان هم فراهم نیست.


برنج، پنبه و حالا چغندر دستکاری شده
سال ١٣٨٥ بود که خبر تولید برنج تراریخته ایرانی سروصدای زیادی به پا کرد. خبرها می‌گفت این برنج تنها برنج تراریخته در جهان است. بذر برنج طارم مولایی، این بذر نتیجه مطالعه و آزمایشات محقق ایرانی بود. هرچند به‌گفته «بهزاد قره‌یاضی»، بنیانگذار پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی پیش از این به شرق گفته است ایران کشوری بود که از ‌سال ١٣٧٤، یعنی دوسال قبل از این‌که در دنیا یک وجب محصول تراریخته به زیرکشت برود، برنج تراریخته را برای تولید انبوه آماده کرد، برنج تراریخته طارم مولایی مقاوم به آفت‌کش که نیازی به مصرف سم ندارد.

پژوهشگر ایرانی اما برای این کار برنج را به خارج از کشور برد «او برنج ایرانی را به فیلیپین برد و با کمک شرکت سینجنتا که شرکت تولیدکننده و واردکننده سموم و بذرهای کشاورزی است این کار را انجام داد. البته آوردنش در ایران و کاشت آن بی‌اجازه بوده. من با خود شرکت نامه‌نگاری داشته‌ام.» اینها را رضوی می‌گوید که حالا نگرانی‌اش برای بشقاب خوراک خانوارها بیش از پیش است. «شواهدی هست که نشان می‌دهد تغییر ژنتیکی در برنج ‌هاشمی هم انجام داده‌اند و این وحشتناک است و البته گفته می‌شود در گرگان کاشته شده.»

آزاد عمرانی، عضو اتحادیه ملی محصولات کشاورزی هم ‌سال گذشته در گفت‌وگویی با رسانه‌ها تولید بذر برنج تراریخته در داخل و استفاده از آن را اتفاقی «وحشتناک» دانسته بود. اتفاقی که حتی در کشورهایی مانند هند و پاکستان که نیازمند برنج زیادی برای مردم کشورشان هستند هم رخ نداده است. «جز کشت بسیار محدود در کشور چین آن هم به صورت کنترل شده و آزمایشی، در هیچ‌کجای دنیا برنج تراریخته به‌عنوان محصولی که مستقیما مورد مصرف انسان قرار گیرد، کشت تجاری و انبوه نشده، زیرا میزان مصرف روزانه برنج توسط انسان قابل مقایسه با ذرت، کلزا و سویا نیست و تاکنون هیچ کشوری این مخاطره را نپذیرفته است.»مخاطره‌ای که حالا سال‌هاست جدی شده و حتی آزمایش دقیقی روی تبعات آن در داخل کشور انجام نگرفته است.

پروفسور کرمی، فوق‌تخصص مهندسی ژنتیک هم‌ سال گذشته از وجود نداشتن منابع آزمایشگاهی درباره برنج تراریخته گله کرده و گفته بود: «تولید‌کنندگان برنج تراریخته در کشور می‌گویند سال‌ها آزمایش روی این محصولات انجام داده‌اند، اما هر وقت که درخواست می‌کنیم اسناد این آزمایش را ارایه کنند، ادعا می‌کنند اسناد محرمانه است و قابل ارایه نیست. این درحالی است که درحال حاضر آزمایشگاه جامع و پیشرفته محصولات تراریخته در سازمان غذا و دارو نداریم.»


علاوه بر این، محصولات تغییر ژنتیک یافته، بدون هرگونه برچسب توزیع می‌شوند. هرچند از ابتدای‌ سال‌جاری چند کارخانه تولید روغن این برچسب را روی محصول‌شان اضافه کرده‌اند، اما استفاده از برچسب ازجمله اصول اولیه کشورهای امضا‌کننده پروتکل جهانی ايمنی زيستی کارتاهناست.


هرچند ممکن است برخی از روغن‌ها این برچسب را داشته باشند اما همچنان برنج، پنبه و سایر محصولات از این گردونه خارج‌ هستند. برنجی که می‌گویند ارزان‌تر از نمونه‌های ارگانیک است اما تولیدش به‌گفته توتونچی می‌تواند برای کشور هزینه بسیاری داشته باشد. «براساس اسناد موجود، برنج طارم مولایی با همکاری بنیاد راکفلر به نتیجه رسیده و مواردی هم شنیده شده که این برنج کاشته شده. هرچند کاشت این نوع برنج بعدا رد شد. اما نکته دارای اهمیت این است که تراریخته‌کردن این برنج توسط تفنگ ژنی انجام می‌گیرد که این تنفگ ساخته شرکت مونتسانو و در انحصار این کمپانی است. این شرکت با ادعای مالکیت معنوی روی این تفنگ می‌تواند از ایران به دلیل استفاده از آن شکایت کرده و غرامت‌های هنگفتی بگیرد.»

به غیراز برنج و ذرت، پنبه محصول دیگر لیست تغییر ژنتیکی است، محصولی که درنهایت به زندگی روزمره‌مان وارد می‌شود و به الیاف پارچه‌ها، گوش‌پاک‌کن‌ها و از آن مهم‌تر به پوشک بچه و نواربهداشتی تبدیل می‌شود. رضوی می‌گوید: «پنبه تراریخته شده آن‌طور که اسنادی از آن موجود است در گرمسار و ورامین کاشته می‌شود و این غم‌انگیز است. می‌گویند پنبه خطری ندارد، درحالی‌که کنجاله آن را به دام می‌دهند و به این ترتیب در چرخه غذایی ما حضور گسترده‌ای دارد. وارداتش هم بدون امضا و تأیید انجام نمی‌شود. من سال‌هاست پیگیر این مواردم و حداقل حدود ٨‌سال است که به گمرک رفت‌وآمد می‌کنم. تمام اینها با مجوز وارد می‌شوند.» رضوی می‌گوید حالا نوبت چغندر است و خبرهایی شنیده از کشت چغندر تغییر ژنتیک داده شده، خبرهایی که بیش از پیش غمگینش می‌کنند.


عجله نکنیم، دیر نمی‌شود
در لیست کالاهای وارداتی کشور چند کالا بیشترین نقش را دارند و در چهار ماه نخست سالی که در آن هستیم، ذرت دامي به ارزش ٣٣٥ ميليون دلار، لوبيای سويا ٣١٥ميليون دلار وكنجاله سويا ٢٤٠ميليون دلار در لیست گزارش عملکرد تجارت خارجی کشور جا خوش کرده‌اند. کالاهایی که پیش از این هم بیشترین میزان واردات به کشور را داشتند، خوراک دام می‌شوند، روغن می‌شوند و ذرت و پفیلای تولیدی از آنها در دست بچه‌ها می‌نشیند. محصولاتی که اکثرشان تا پیش از این بدون برچسب تغییر ژنتیک وارد می‌شدند و آن‌طور که کارشناسان می‌گویند حتی معلوم نیست چه ژن‌هایی در آنها نهادینه شده است.


آزاد عمرانی، عضو هیأت رئیسه انجمن ارگانیک ایران‌ سال گذشته در گفت‌وگویی گفته بود محصولات دستکاری شده ژنتیکی که در ایران با عنوان تراریخته شناخته می‌شود، درواقع موجوداتی هستند که حاصل انتقال یک یا چند ژن از یک گونه به گونه دیگرند که باعث می‌شود صفت یا صفت‌های جدیدی در موجود گیرنده ژن القا شود. انتقال صفت از این ژن‌ها موضوع چالش‌برانگیزی است.

موضوعی که توتونچی آن را تأیید کرده و می‌گوید: «حجت‌الاسلام ارجمند، فعال و پژوهشگر حوزه بیوتروریسم و سرپرست نمایندگی ولی فقیه در جهاد کشاورزی استان البرز، مطالعات گسترده‌ای دراین‌باره انجام داده و می‌گوید می‌توان ژن‌های حیوانات گوناگون را به این محصولات اضافه کرد. برای مثال می‌شود ژن کوسه را به بذرهای مصرفی اضافه کرد و در نتیجه مصرف‌کنندگان را به طرف خشونت‌های ناخودآگاه سوق داد که باعث تنش‌های فردی و اجتماعی شوند یا ژن خوک و سایر حیوانات را.» اتفاقی که به گفته توتونچی احتمال آن بسیار زیاد است و تنها راه و چاره‌اش هم این است که عجله نکنیم، چراکه برای استفاده تجاری و همگانی از این محصولات دیر نمی‌شود.

می‌توان تحقیقات را افزایش داد. آزمایشگاه‌ها را مجهز کرد و بعد از سال‌ها که این محصولات امتحان خود را پس دادند، آنها را به سر سفره ببریم. موافقان استفاده از این نوع محصولات می‌گویند امنیت غذایی در جهان در مخاطره است. بی‌آبی و آفت محصول را می‌سوزاند، مخالفان می‌گویند ایران توانمندی‌های اکولوژیکی گسترده‌ای دارد و از ١٣اقلیم موجود در جهان، ١١اقلیم در کشورمان موجود است. می‌گویند باید کشاورزان و مردمان بومی در استفاده از بذرهای بومی به نژادی که به روش‌های سنتی اصلاح شده‌اند، بازتوانمندسازی شوند و نیازی به بذرهای عقیم تراریخته‌شده نیست. می‌گویند دشت خوزستان و مغان هرکدام به تنهایی توانایی تأمین گندم صد‌میلیون نفر را دارند. می‌گویند تنوع بذری گسترده‌ای در کشور وجود دارد. می‌گویند باید ترمز کشیده شود تا با سرعت کودهای شیمیایی و بذرهای تغییر ژنتیک داده‌شده، بشقاب‌های خوراک‌مان را تسخیر نکرده‌اند.