در خضاباة و انچه موى را دراز كند و بروياند و نرم كند و بسترد

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

خضاب ديگر
منقول از ابن هبل و به تجربه رسيده است
مرداسنگ و اهك را با ٦ وزن آن اب بخيسانند و در ٣ روز در آفتاب بگذارند
و به پشم سفيد امتحان كنند هر گاه سياه نكند صاف نموده بار ديگر مذكور آن را بقدر سدس اضافه كنند تا به امتحان رسد
پس صاف نموده دو جزو حنا و يک جزو وسمه را به او خمیر کرده قدری قرنفل اضافه نمایند و قرصها ساخته استعمال نمایند
و مجربین اطبا اجماع نموده اند که چون مرطوب قوى بنیه يك ل از زاج سبز بلخى بنوشند موى سفيد ساقط گرديده سياه ميرويد
و چون زاج مزبور سّم است و مضر شش ترطيب شش لازمست

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

خضاب ديگر
منقول از ايلاقى و جامع الادويه و كتب معتبره در تقوية و تسويد موى بيعديلست
آمله 50 م، آب مورد تازه 150 ل ،آب صاف ٣٥0 ل،
آب را با ادويه بجوشانند تا به نصف رسد پس صاف نموده با 50 ل خطمى و 50 ل وسمه و مثل او سنا و 20عدد مازوى بريان كرده كه به روغن زيتون آلوده كرده باشند و 50 ل صمغ عربى و ٢ ل زاج جوشانيده تا منعقد گردد
و به مشك و قرنفل معطر ساخته استعمال نمايند
از اهل تجربه مكرر يافته‌اند و تصريح كرده اند و از متقدمين نيز منقول است كه چون هر روز به روغن زيتون صحرائى تدهن نمايند موى سفيد نمى گردد
و به دستور هر روز يك عدد هليله سياه تناول نمايند و هميشه هليله سياه در دهان نگاهدارند باعث سواد مو است
و آنچه سفيد شده باشد بعد از مداومت يك سال شروع به سياه شدن مى كند و اين از مجرباتست

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

دوائى كه موى سفيد را قلع نموده در حال بر آن موضع ضماد كنند سياه روياند و از مجرباتست
زهرهء خطاف و خون او نوشادر طلا كرده و قدر حبهء از زهرهء او سعوط كنند

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

دوائى ديگر
كه صاحب جامع امين الدوله مجرب دانسته‌اند و مبالغه در تاثير او نموده و از عجايب الاسرار شمرده است
زهرهء گربهء سياه و زهرهء غراب و زهرهء برهء سياه و زهرهء مرغ سياه بالسويه با روغن كنجد مخلوط نموده بر سر و لحيه بمالند
و تاثيرش سياه كردن موى سفيد است كه ابداً سفيد نشود

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

دوائى ديگر
كه بر موضع موى مقلوع بمالند سفيد بر نيايد
علق را با سركه در شيشه كرده چهل روز در سرگين اسب دفن نمايند و استعمال نمايند

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

و ايضا
حجر البقر را با شراب(حلال=حل کننده) بر موضع موى مقلوع برص و داء الثعلب بمالند به جاى موى سفيد سياه بر مى آيد و مجربست

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

دوائى ديگر
منقول ازو كه زمان طويل سياهى او ميماند
روغن نارجيل كهنه هليله سياه نوشادر

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

دوائى ديگر
منقول از او كه دست و جلد را سياه نمى كند و موى سر و لحيه را بغايت سياه مى كند و مجرب دانسته‌اند
برگ نمام را شسته با آب بقدر آن كه يك بند انگشت او را بپوشاند بجوشانند تا پخته شود
و قطرهء از آب او بر روى كارد و با صفحهء آهن صيقلى بريزند چون آهن را سياه كند انگاه صاف نمايند
و مادامى كه سياه نكند بايد جوشانيده پس آب صاف او را بجوشاند تا قريب الانعقاد گردد و جرم نمام را مهرا پخته بر سر ضماد نمايند
و آب منعقد را به آب گرم حل نموده بر اصول شعر بمالند و روز ديگر بشويند والا در حمام تا شش ساعت مكث نمايند

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

اما ادويهء خضابيه
كه امهاتند وسمه و حنا براداة آهن و مس و راسخت و خبث الحديد و آب پوست باقلى و آب پوست گردكان تازه
و آب مورد و تخم او و برگ چغندر و لادن و مرداسنگ و اهك و آمله و مازو پوست انار و زاج سياه و شقايق النعمان و قرنفل و حضض است
و محمد بن زكريا حنا و قرنفل را بالسويه از خضابات قويه شمرده است و همچنين سم سوخته الاغ سياه را با روغن مورد بليغ الاثر بيان فرموده
و به تجربه رسيده است كه تطويس وسمه را تضميد حنا اولاً يا بعد از آن زايل مى كند

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن:

مبيّضات
چون موی را به گوگرد بخور نموده طلا كنند سفيد گرداند
سرگين خطاف ماش پوست ترب خشك كرده بيخ راسن گوگرد مجموعه و يا بعضى آنها به زهرهء گاو و سركه سرشته طلا كنند
و اگر موی را با گلاب و كافور تر كرده به گوگرد مسحوق بيالايند و به دود گوگرد بدارند و بعد از چند ساعت به سركه شسته باز اعادهء عمل كند در چند دفعه موی را سفيد گرداند
و به دستور سرگين خطاف با زهرهء گاو همين اثر دارد
و به دستور چون ضفدع با روغن زنبق در شيشه كرده چهل روز در سرگين اسب دفن نمايند طلاى او موی را سفيد گرداند

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص362