آشنايى با مصائب ومقتل حضرت اباعبدالله الحسين وخاندان وياران

[aelaa.net]

مواسات در مصائب حضرت اباعبدالله الحسين،خاندان،ياران عليهم السلام

معرفت - زيارت - ذكر مصائب و روضه و مقتل خواني - انواع عزادارايها از گريه و ناله و ضجه و سينه زني و زنجير زني و وووو - خدمت مجالس و زوار حسيني - بياده رفتن براى زيارت - اقامه مجالس حسيني - نشر معارف حسيني

معرفت
معرفت بخصوص حق معرفت به حضرت ابي عبدالله الحسين عليه السلام باب الأبواب و مفتاح و كليد راهيابي به آستان حضرتش مي باشد

زيارت

كتاب زيارت عاشوراء كامله:
http://aelaa.net/Fa/Ersaal/11/P-AshoraaKaamelah5.pdf


اقتباس از رساله شريفه: آئين حج حسيني (عليه السلام)
عبد الله علوي فاطمي
طرح و برنامه ريزي علمي و پژوهشی و مديرت و اشراف علمي
دار المعارف الإلهية
شامل:
زيارت حضرت امام حسين عليه السلام در روز عاشوراء
عظمت زيارت عاشوراء و ارتباط آن با كلام وحي
زيارت عاشوراء معروفه و عاشوراء غير معروفه
ويژگیهای نسخه کامله زيارت عاشوراء معروفه
طرق نقل حديث زيارت عاشوراء
حديث زيارت عاشوراء در كلام خازنان وحي عليهم السلام
ترتيب زيارت عاشوراء و نماز آن
متن زيارت عاشوراء كامله

-------------------------------------------------

كتاب زيارت عاشوراء تامّة:



هوالله العلي الاعلى
بسمالله الرحمان الرحيم

از بركات حضرت ثار الله عليه وعلى اهل بيته واصحابه سلام الله
راهنماي كتاب زيارت عاشوراي تامه منتشر مي شود
با اين معرفينامه بطور اجمالي با اين كتاب شريف آشنا مي شويد
اميدواريم به عنايت حضرتش بزودي نسخه اصلي كتاب اين كتاب نفيس را منتشر نماييم

هر جند اصل كتاب مخصوص خواص اهل معرفت است ولي راهنماي آن عمومي بوده و براى همكان قابل ارائه است
براي دريافت راهنما به اين آدرس مراجعه نماييد
http://aelaa.net/Fa/Ersaal/3/Taqwim-ela ... aammeh.pdf

زيارت عاشوراء حتى نسخه كامله؛
در حقيقت روايت مختصر متن اصلي زيارت عاشوراء است،
زيارت عاشوراء كامله را در محرم 1431 منتشر نموديم

اما نسخه مفصل زيارت عاشوراء تا كنون منتشر نشده بود،
به عنايت حضرت ثار الله عليه السلام،
متن نسخه مفصل را كه به: زيارت عاشوراء تامّه، ناميده ايم؛
در اين ايام عزاي حسيني (عليه السلام) منتشر مي نمائيم،


اين نسخه مخصوص خواص اهل معرفت است
براي دريافت كتاب به اين آدرس مراجعه نماييد
http://aelaa.net/Fa/Ersaal/11/ZiyaaratA ... ammeh4.pdf

والحمد لله رب العالمين

---------------------------------------------------

سؤال: در دعاها و زيارات تكرار يك فقره خاص چه حكمى دارد؟ مثلاً در زيارت عاشورا (سلم لمن سالمكم وحرب لمن حاربكم) يا در دعاى كميل (يا من اسمه دواء وذكره شفاء).

جواب: مانعى نداشته در صورت تناسب، و مثل موارد فوق چه بسا رجحان داشته باشد. [شمارة ثبت: (129) منبع: المسائل القمّيّة]


انواع عزاداريها:
گريه - ناله - ضجه - سينه زني - زنجير زني و وووو - خدمت مجالس و زوار حسيني - بياده رفتن براى زيارت - اقامه مجالس حسيني - نشر معارف حسيني

سؤال: پوشيدن لباس مشكى براى شهادت معصوم (عليه السلام) چه حكمى دارد؟ پوشيدن لباس مشكى در طول ماه هاى محرّم و صفر چه حكمى دارند؟

جواب: در كلام معصومين (عليه السلام) در باب لباس سياه؛ تعبير باز دارنده بكار برده شده، و بطور كلى رنگ سياه در پوشيدنيها (بجز كفش وعبا وعمامه) مطلوب نبوده بلكه نهى شده است، و بر اجتناب از آن در نماز هم تأكيد شده، حتى در عزا و مصيبت عزيزان هم ممدوح نيست، ولي در خصوص عزاي حضرات معصومين (عليهم السلام) سيّما سيد الشهداء (عليه السلام) چه بسا محذوري نداشته باشد، و امّا راجع به مدت آن: در مواردي كه به دستور و هدايت صريح ايشان بوده؛ اگر حال شخص هم همراه نباشد ممدوح است، مثل بكاء و حالت عزادار و مصيبت زده داشتن، ولى در غير آن موارد به قدري اكتفا شود كه با حال واقعى شخص مطابقت داشته باشد، و شايان ذكر است كه در عزاداري مهمترين امر؛ حالت عزادار داشتن است قلبا و باطنا، و غفلت يا حال عادى وي را؛ رنگ و پرچم سياه جبران نمى كند، و از مهمترين نكات كه مورد توجه نبوده و بعضا در اثر جهل مرتكب مى شوند؛ حالت عزادار و افسرده وغمناك نداشتن است، يا لباسهاى نو وخوب وظاهري آراسته داشتن، و يا شادي و خنده و شوخي و مانند آن، كه همه اينها از نواقض واقعيه و حقيقيه عزاداري است، كه رنگ سياه لباس و جنجال دسته جات جبران كننده آن نيست، تعليم مولا (عليه السلام) اقتضا دارد كه: در اثر توجه از دل و قلب و درون به مصايب آل محمّد(عليهم السلام)؛ غم و افسردگى در حال فرد پيدا شده، و با تحقق اين توجه و بروز حال غمزدگي؛ خود بخود مستلزم بروز آثار غم و عزا [از آه وفغان و تضرع و بكاء و شوريدگي ] در شخص مى گردد، ولذا عزادارى را با اجتناب از مظاهر شخص غير عزادار (مانند پوشيدن لباسهاى خوب و نو، و آراستگى و داشتن نشاط و شادى و خنده) شروع كرده، و با تفريغ حال (براى توجه به مصائب و استغراق در آن)، و شركت به اخلاص در مجالس واقعيه (تذكر مصائب) آن را تحقق مي بخشد.[شمارة ثبت: (881) منبع: المسائل القمّيّة]

-----------------
سؤال:
برای عزاداری آقا ابا عبدالله الحسین (عليه السلام) هنگام سینه زدن در مجالس زنانه،
اغلب خانمها به جای زدن دستهایشان به سینه، همین طور که نشسته اند به پایشان (رانها) میزنند
آیا این درست است؟ آیا بی ادبی نیست؟ و بعضی هم ، هم به سینه و هم به پایشان میزنند، آیا این اشکال دارد؟

جواب:
اشكالي ندارد.
هر دو حركت مذكور و نيز بر سر و يا صورت زدن، همگي واكنش طبيعي انسان در وقت تالم از مصيبت است
كه بنا به شدت مصيبت از انسان صادر مي شود،
كه در مصائب دنيوي توصيه برهيز شده، و در مصيبت حضرتش نه تنها منع نشده بلكه توصيه نيز گرديده است.



[center]

مواسات انبياء و اوصياء و اولیاء الهي با مصائب و آلام امام حسين و خاندان و ياران عليهم السلام:

مواسات حضرت آدم ( عليه السلام ) با امام حسين(عليه السلام) در جاري شدن خون از بدن در كربلا
هنگاميكه حضرت آدم ( عليه السلام ) در زمين سير ميكرد ، به محل شهادت امام حسين(عليه السلام) ميرسد پايش به چيزي برخورد مي كند و برزمين افتاده خون ازپايش جاري مي شود او سر به آسمان
بلند كرده و عرض ميكند : خداوندا آيا گناهي ازمن سرزده كه من به خاطر آن عقوبت شده ام ؟ وحي ميرسد : نه اي آدم اين سرزميني است كه فرزندت حسين ( عليه السلام ) درآن كشته مي شود و خون تو همانند خون او بر روي زمين جاري شده است . حضرت آدم ( عليه السلام ) عرض مي كند : قاتل او كيست ؟ وحي مي آيد كه قاتل او يزيد ملعون است پس او را لعن كن و حضرت آدم ( عليه السلام ) نيز اورا لعن مي كند. (( بحار، ج44، ص244))

[center]

مواسات حضرت ابراهيم با امام حسين(عليهما السلام) در جاري شدن خون از بدن در كربلا
حضرت ابراهيم ( عليه السلام ) هنگاميكه بر اسبش سوار بود به وادي مقدس كربلا ميرسد و درحين عبور از آنجا اسبش اورا بر زمين مي زند كه درهمين حين سر او شكسته و خون ازسرش جاري ميشود پس به خداوند عرض مي كند : چه گناهي از من صادر شده كه من بايد به خاطر آن چنين عقوبت شوم ؟ اسبش به سخن در مي آيد و مي گويد : اي خليل خدا بدان كه دراين جا محل به شهادت رسيدن فرزند حضرت خاتم الانبياء ( صلي الله عليه وآله ) است و براي تأسي به آن بزرگوار و شريك بودن درمصائبش خون سرتو نيزمانند خون او برروي زمين جاري شده است . ((بحار، ج44، ص243 ))

حضرت اسماعيل ( عليه السلام ) و مواسات =امتناع از نوشيدن آب در كربلا
روايت است كه گوسفندان حضرت اسماعيل عليه السلام در كنار فرات مى چريدند. روزى شبان آنها به خدمت حضرت اسماعيل عليه السلام آمد و گفت : چند روز است كه گوسفندان از اين نهر آب نمى
آشامند پس ‍ حضرت در مناجات با خدا از سبب اين حالت سوال كرد همان ساعت حضرت جبرئيل عليه السلام از طرف خداوند خدمت حضرت اسماعيل عليه السلام نازل شد و گفت : اى اسماعيل سبب
اين حالت را از گوسفندان بپرس ، آنها پاسخت را خواهند داد. پس آن حضرت از گوسفندان پرسيد: چرا از اين رودخانه آب نمى نوشيد ؟ گوسفندان به زبان فصيح پاسخ دادند: به ما خبر رسيده كه فرزند تو حسين - كه سبط گرامى محمد صلى الله عليه و آله است - در اين زمين با لب تشنه كشته خواهد شد پس ما از اين آب نمى آشاميم به جهت حزن و اندوه براى تشنگى آن بزگوار . (( بحار، ج44، ص243))

مواسات حضرت زكريا (عليه السلام) = فرزند خواستن براي شهادت و مصايب مثل امام حسين (عليه السلام)
از حضرت مهدي ( عج ) نقل شده كه زكريا از خداوند درمورد اسماء خمسه طاهره سوال نمود و ازحضرت باري تعالي خواست تا آن اسماء را بد وهم بياموزد ، جبرئيل نازل شد وآن اسماء را به او ياد داد . زكريا نيزآن اسماء را ذكرنمود وحالات عجيبي براو مستولي ميشد اوهرگاه نام حضرت محمد ( صلي الله عليه وآله ) ، علي( عليه السلام ) و فاطمه( سلام الله عليها ) وحسن(عليه السلام ) را مي برد غم و اندوه ازدلش رخت برمي بست اما همين كه نام حسين ( عليه السلام ) را می برد بغض گلويش را مي گرفت و دلش به طپش مي افتاد واشكانش جاري مي گشت . پس به خداوند عرض كرد : خدايا چه ميشود كه نام آن چهار بزرگوار مرا ازهم وغم نجات ميدهد ولي اسم حسين ( ع ) را كه مي برم اشكانم جاري ميشود و دلم مي شكند ؟ سپس خداوند او را خبرداد از قضيه شهادت حسين ( عليه السلام ) و فرمود ( كهيعص) پس كاف به كربلا و ( هاء ) به هلاكت و كشته شدن عترت طاهره و ( ياء ) به يزيد قاتل و كشنده امام حسين ( عليه السلام ) و ( عين ) به عطش او و ( صاد ) به صبرش برمصائب دلالت دارد . چون ذكريا اين مصائب را شنيد تا سه روزازمسجد بيرون نيامد و كسي را بحضورنپذيرفت و پشت هم ميگريست وعرض كرد خدايا آيا بهترين خلق خود را به مصيبت فرزندش مبتلا مي سازي ؟ وسپس از خدا خواست تا او را فرزندي عطا كند كه محبت او دردلش بسيار باشد و او نيز به سرنوشت امام حسين ( عليه السلام ) دچارشود ، خداوند نيز حضرت يحيي را به اوعطا فرمود و حضرت يحيي نيز همانند حضرت سيدالشهدا ( عليه السلام ) بدنيا آمد ( يعني مدت حمل او شش ماه بود) و سرازبدن اونيز جداساختند. (( بحار، ج44، ص223 واحتجاج ، ج2، ص272))

مواسات حضرت زينب ( عليه السلام) = از ديدن بر نيزه بودن سر امام حسين؛ تاثر و شكستن سر خويش و جاري شدن خون از مقنعه زينيي؛
ثم ان أم كلثوم أطلعت رأسها من المحمل و قالت لهم: [44] يا أهل الكوفة! تقتلنا رجالكم، و تبكينا نساؤكم؟ فالحاكم بيننا و بينكم الله يوم فصل القضاء. فبينما هي تخاطبهم [45] [46] و اذا بضجة قد ارتفعت [47] ، و اذا هم [48] [49] بالرؤوس يقدمهم رأس [50] الحسين و هو رأس أزهري [51] قمري، أشبه الخلق برسول الله و لحيته [52] كسواد السبج [53] [54] [55] قد اتصل بها [56] الخضاب، و وجهه دائرة [57] قمر طالع، و الريح [58] تلعب بها يمينا و شمالا، فالتفتت زينب فرأت رأس أخيها فنطحت جبينها بمقدم المحمل حتي رأينا الدم يخرج من تحت قناعها. [59] . / الطريحي، المنتخب، /478 - 477 مساوي عنه: البهبهاني، الدمعة الساكبة، 45 - 44/5؛ مثله المجلسي، البحار، 115 - 114/45؛ البحراني، العوالم، 374 - 372/17؛ / الدربندي، أسرار الشهادة، /468؛ القمي، نفس المهموم، /410 - 399؛ القزويني، تظلم الزهراء /250 - 249؛ المازندراني، معالي السبطين، 100 - 99/2؛ الميانجي، العيون العبري، /233 - 231؛ النقدي، زينب الكبري، /112 - 110؛ الزنجاني، وسيلة الدارين، /358 - 356

[مواساة السيدة زينب عليهاالسلام]: و كان ثاني من أظهر من نفسه المواساة بعد الامام أميرالمؤمنين عليه السلام ابنته الوفية عقيلة بني هاشم السيدة زينب عليهاالسلام، فأنها واست أخاها الامام الحسين عليه السلام علي كان حال، و في كل زمان و مكان، و في كل مصيبة ورزية، من النفي و التبعيد، و المطاردة و التشريد، و الجوع و العطش، و فقد الأخوة و الأولاد، و قاسمته باختيار الأسر، بعد أن اختار هو عليه السلام الشهادة، و واسته حتي في سوق الكوفة حين وقع نظرها الي رأس أخيها عليه السلام يقطر دما، فنطحت هي عليهاالسلام جبينها بمقدم المحمل حتي سال الدم من طرف قناعها و تقاطر علي الأرض. فما أكبر هذه المواساة و أعظمها، و ما أجملها و أكرمها، فنعمت الأخت المواسية. الجزائري، الخصائص الزينبية،/233 - 232

* و در بعضي از کتب معتبر از مسلم جصاص (گچکار) روايت کرده‏ اند که گفت: ام ‏کلثوم چون صداي گريه‏ي ايشان را شنيد، از ميان محمل صدا زد: «اي اهل کوفه! مردان شما، ما را مي‏کشند و زنان شما بر ما مي‏گريند. خدا در روز قيامت ميان ما و شما حکم کند.» در اين حال صداي شيون برخاست. ناگاه ديدم سرهاي شهيدان را که بر سر نيزه‏ها کرده بودند، پيدا شد و در ميان آن‏ها سري ديدم در نهايت حسن و صفا، شبيه‏ترين خلق به رسول خدا که مانند ماه تابان مي‏درخشيد و اثر خضاب از لحيه‏ي مبارکش ظاهر بود. چون زينب خاتون را نظر بر سر آن سرور افتاد، سر خود را بر چوب محمل زد که خون بر زمين ريخت. از سخنان جانسوز آن نورديده‏ي زهرا، آتش حسرت از ثري به ثريا زبانه کشيد و از اشک خونين حاضران، رخساره‏ي زمين گلگون شد و از دود آه دل سوختگان، هوا تيره شد. مجلسي، جلاء العيون، /717 - 715.

* موافق خبر مسلم جصاص چون اهل بيت را به کوفه درآوردند، مي‏گويد: بالجمله، زنان کوفيان بر ايشان زار زار مي‏گريستند. اين وقت جناب ام‏کلثوم سلام الله عليها سر از محمل بيرون کرد و با آن جماعت فرمود: «يا أهل الکوفة! تقتلنا رجالکم و تبکينا نساؤکم؟! فالحاکم بيننا و بينکم الله يوم فصل القضاء»؛ «اي مردم کوفه! مردان شما ما را مي‏کشند و زنان شما بر ما مي‏گريند! همانا حاکم در ميان ما و شما در روز قيامت خداوند است.» و هنوز اين سخن در دهان داشت که سر مبارک حضرت سيدالشهدا سلام الله عليها را که چون بدر منير (بدر منير: ماه شب چهارده.) نورافشان و چون آفتاب تابنده درخشان و از همه کس به رسول خدا صلي الله عليه و آله شبيه‏تر و موي لحيه مبارکش با کتم (کتم: وسمه، که موي را سياه و براق مي‏کند.) مخضوب و شعشعه طلعت همايونش چون ماه گردون لمعان برآورده، و لحيه مبارکش را باد از يمين و شمال جنبش همي‏داد باز کردند. زينب سلام الله عليها چون اين بديد، سر مبارک را بر چوب مقدم محمل بزد؛ چنان که خون از زير مقنعه‏اش فرو دويد. ([تا اين جا قريب به اين مضمون در ناسخ التواريخ سيدالشهدا عليه‏السلام، 55 - 53/3 تکرار شده است].).

* ام‏ کلثوم سر از محمل بيرون کرد و به آنها گفت: «خاموش باشيد اي اهل کوفه! مردان شما، ما را کشتند و زنان شما بر ما گريه مي‏کنند؟! حاکم ميان ما و شما خداست در روز جزا.» در اين ميان که با آن‏ها سخن مي‏گفت، شيوني برخاست و سرها را آوردند. سر حسين جلو آن‏ها بود و آن سر زهري و قمري بود و از همه‏ي مردم به رسول خدا شبيه‏تر بود. ريشش خضاب شبه‏ مانندي داشت و چهره‏اش چون قرص ماه تابنده بود و باد آن را بر سر نيزه به راست و چپ مي‏برد. زينب روي گرداند و سر برادر را ديد و پيشاني به چوب محمل کوفت و ما به چشم خود ديديم که خون از زير روپوشش بيرون ريخت. او با سوز دل به وي اشارت کرد و گفت: اي مه نو که هنوزت نشده وقت کمال - ناگهان برده خسوفت ز جفا سوي زوال - اي عزيز دل من! باور من کي مي‏شد - که قضا و قدر اين روز سيه داده مجال - اي برادر! به سخن فاطمه‏ ات را بنواز - که دلش آب شد و گشت ز غم مالامال - اي برادر! دل پر مهر و وفاي تو کجاست؟ از چه بي‏مهر شد و کرد فراموش عيال - اي برادر! تو نديدي که علي گشت اسير - بي‏پدر بود و جوابي نتوانست و سؤال - هر گه اش دشمن بي‏رحم بيازرد بگفت: وا حسيناه! و روان اشک به چهرش بي‏حال - اي برادر! ببرش گير و به گرمي بنواز - بکن آرام دل پر ز هراسش في الحال، اي دريغا ز يتيمي که برآرد فرياد: اي پدر جان! و جواب از پدرش هست محال. آيت الله کمره‏ اي، ترجمه نفس المهموم،/190 - 189.

مواسات يكي از مواليان اهل بيت در حضور حضرت زينب عليها السلام
در وقت ورود كاروان حسيني به كوفه بعد از شناختن و ديدن وضع ايشان؛
با كريه و شيون و لطمه به صورت و درين لباس و شكسيتن سر خود با سنك

روي مرسلا عن رجل من الشيعة قال: أخطأت خطيئة و جنيت جناية لولم تغفر لي لما شككت أني من أهل النار، و هي أني كنت في الكوفة و ليس لي علم بما جري علي الحسين عليه السلام و عياله،: فبينما أنا جالس في سوق الكوفة و نفسي مستوحشة مما أراه من تغير الليل و النهار، و أري جدران الكوفة كأنها مطلية بدم عبيط، و الآفاق مسودة، و الجهات مغيرة، و كل انسان أراه كأن ثيابه و وجهه مطليان بالدم، و الناس في حيرة شديدة و دهشة عظيمة، و لا أعلم ما سبب ذلك. فبينما أنا علي تلك الحالة و اذا بتكبير و تهليل و أصوات عالية و رجة عظيمة، فقمت لأنظر ماذا و اذا برؤوس مرفوعة علي الرماح و نساء علي الجمال من غير غطاء و لا وطاء، و بين تلك النساء بنات صغار وجوههن كالقناديل، و كل واحدة علي جمل أدبر أعجف، و شعورهن منشورة، و رؤوسهن منكسة حياء من الناس، و بينهن ولد راكب علي جمل و هو مقيد من تحت بطن الناقة، و فخذاه يشخبان دما و هو مكشوف الرأس عار من الثياب، و بين الحاملين للرؤوس رجل علي رمحه رأس أزهر من تلك الرؤوس، و لم ير عليه آثار القتل و هو يتحمس و يقول: أنا صاحب الرمح الطويل - أنا صاحب السيف الصقيل - أنا قاتل الدين الأصيل، ثم سكت لعنه الله، فقالت له امرأة من تلك النساء: فقل يا ويلك: «و من ناغاه في المهد جبرئيل، و من بعض خدامه ميكائيل، و اسرافيل، و عزرائيل، و من عتقائه صلصائيل، و من اهتز لقتله عرش الجليل». و قل يا ويلك: «أنا قاتل محمد المصطفي صلي الله عليه و آله و علي المرتضي، و فاطمة الزهراء، و الحسن المزكي، و أئمة الهدي، و ملائكة السماء و الأنبياء و الأوصياء». فدنوت لواحدة من النساء لأسألها، فقلت لها: ما هذه الرؤوس و ما هذه السبايا؟ فصاحت بي صيحة خلت أنها صاعقة أصابت فؤادي و هي تقول: «أما تستحي من الله تنظر الينا»، فسقطت علي وجهي مغشيا علي. فلما أفقت من غشوتي و قمت رأيتهم قد بعدوا عني، فلطمت علي وجهي و قلت: هلكت و رب الكعبة، فقمت أعدو حتي و صلت قريبا منها، فناديت بين يديها و أطرقت رأسي حياء منها و أنا أبكي و هي مشغولة بالبكاء و أنا أسايرها و لم أتجرأ علي مسألتها، فالتفتت الي و قالت: ما يبكيك يا رجل؟ قلت: عليكم يا سيدتي و علي ما جري عليكم، لكن أخبريني من أنتم؟ و ما هذه الرؤوس المشالة علي الرماح؟ فاني أري لكم هيبة و شأنا جليلا، و أري فؤادي ينصدع من رؤيتكم و عيني تدمع من حزني عليكم، و ما رأيت سبيا كسبيكم، و لا مقتولا تجري عليه المدامع مثل مقتولكم، و لم أعرف من أين أنتم؟ فنكست رأسها حياء مني و قالت: «أنا زينب بنت علي بن أبي طالب عليه السلام، و هذه السبايا بنات رسول الله صلي الله عليه و آله و بنات علي عليه السلام و بنات فاطمة الزهراء عليهاالسلام، و ذلك الرأس الأزهر المتقدم علي الرؤوس رأس أخي الحسين عليه السلام الذي ذبحوه في أرض كربلاء، و ذبحوا أولاده و بني أخيه و أصحابه عن آخرهم، و هذه رؤوسهم، و هذا الصبي المقيد من تحت بطن الناقة علي بن الحسين عليهماالسلام امام العصر بعد أبيه». فلما سمعت كلامها ضربت رأسي بحجر حتي كسرته و مزقت ثيابي و لطمت وجهي و قلت: يا سيدتي! قلع الله عينا تنظر اليكم بخيانة، فأنا محبكم و مواليكم و عزيز علي ما نالكم و ما نزل بكم، فيا لهفتاه عليكم، و يا طول تأسفي علي ما أصابكم. فقالت: «اذا كنت محبنا فلم لا نصرتنا و حاميت عنا؟» قلت: يا سيدتي! سوء حظي أخرني عن نصرتكم، فأدخلوهم قصر الامارة و جري ما جري عليهم. البهبهاني، الدمعة الساكبة، 47 - 46، 44 - 43/5

مواسات امام زمان ( عليه السلام) = ندبه و زاري و خون گريستن هزار و صدساله هر صبح و شام
لَئن اَخَّرَتنِي الُّدهورُ وعاقَني عن نَصركَ المَقدور لاَبكيَّنَكَ صَباحًا وَ مَساءً فَلاَندُبَنَّكَ صَباحًا و مَساءً ولاَبكِيَنَّ عَلَيكَ حتّی بَدَلَ الدُّمُوعِ دَمًا / اگر زمانه مرا تاخير انداخت و مقدرات مرا از ياري تو جلوگيري كرد صبح و شب به ياد مصائب تو گريه مي كنم و از بام تا شام سرشك از ديده مي بارم و ندبه مي نمايم و بجاي اشك خون مي گريم[/center]

-------------------
سؤال:
1- آيا حجامت كه سبب زخمي شدن بدن و ريختن خون مي كردد؛ كار صحيحي است؟

جواب:
حجامت كار بسيار مفيدي است و حكماي طب كهن و اسلامي و حتى قبل از اسلام براى آن خواص بسياري ذكر كرده و كتابهاي متعددي نوشته اند،
در تعاليم اسلام و فرمايشات حضرت رسول الله و ساير معصومين عليهم السلام نيز بر آن بسيار تاكيد شده است،
و در تجربه مليونها نفر در طول قرنها؛ خواص درماني آن نيز بطور بيوسته تجربه و به ثبت رسيده است،
بلكه اطباي جديد هم در اين موضوع تحقيق بسيار كرده؛ و صحت اين عمل و فوايد آنرا تاييد و تاكيد نموده و مقالات و كتابهاي متعددي نيز نوشته اند،


سؤال:
2- آيا بهتر نيست كه بجاي حجامت؛ خون اهداء شود؟

جواب:
خواص حجامت كه در نواحي خاصي انجام مي شود؛ با اهداء خون بدست نيامده؛ و در اهداي خون فوايد اعجازآميز حجامت وجود ندارد،
بجز اين؛ اهداء خون براي همه ميسر نبوده، و تنها افراد خاصي؛ در شرايط جسمي خاصي؛ مي تواند بدان اقدام نمايند،
در حاليكه حجامت براي همه افراد از كودك تا كهنسال ميسر بوده و در هر شرايطي از جمله ضعف و بيماري نيز قابل اجرا بلكه سبب درمان است،


سؤال:
3- آيا فقط حجامت در كتف ها و شانه ها انجام مي شود؟

جواب:
انجام حجامت منحصر به كتفها و شانه ها نبوده، و مواضع بسياري محل حجامت مي باشد،


سؤال:
4- انجام حجامت در سر جه صورتي دارد؟

جواب:
حجامت در سر هم از انواع حجامت است و فوائد بسياري دارد كه در كتب طبي قديم و جديد مسطور است،


سؤال:
5- آيا انجام حجامت در كتفها و يا سر؛ محدود به انجام آن در خفاء است؟ يا به صورت علني و آشكار هم صحيح است؟

جواب:
انجام حجامت در كتفها و يا سر؛ محدود به صورت مخفي (مثل در اتاق عمل اختصاصي بزشك) نبوده،
و انجام آن در اماكن مكشوف و به صورت آشكار نيز مانعي ندارد،
فقط بايد از نظر مراقبتهاي بهداشتي رعايتهاي لازمه بشود.


سؤال:
6- آيا در انجام حجامت شرط است كه زمان خاصي انجام نشود؟ يا در زمان خاصي انجام بشود؟

جواب:
در انجام عمل حجامت شرط زماني وجود ندارد،
اما با توجه به جوشش بيشتر خون در ليالي و ايام بدر (13و14و15) توصيه به عدم انجام حجامت شده
و لذا از 16 و 17 ماه مراكز حجامت بسيار فعال بوده و شلوغتر از مواقع ديكر است.
و در صورت انجام در اين سه روز؛ احتياطات لازم طبي بابد تدارك شود


سؤال:
7- آيا در روز عاشورا يا شب نوزدهم ماه مبارك رمضان يا ديكر ايام مصائب معصومين عليهم السلام؛ عمل حجامت جايز است؟

جواب:
انجام حجامت در اوقات مذكوره منع طبي يا شرعي نداشته، بلكه با توجه به توفيقات احوال و اعمال مذكوره؛ داراي ثواب و اجر تذكر مصايب نيز مي باشد.


سؤال:
8- اكر شخصي كه معتقد به امام علي و امام حسين عليهما السلام است؛ در وقت حجامت يا حين حجامت يا بعد حجامت؛ متذكر زخمها و جراحتها و ضربتهايي كه بر ابدان مباركه ايشان وارد شده بكردد؛ و حالش منقلب شود و كريه كند يا نام حضرات را ببرد؛ آيا حجامت و يا اين تذكر جايز است؟

جواب:
تذكر مصائب حضرات معصومين عليهم السلام و انقلاب حال و بكاء و شيون و ضجه و نام ايشان بردن در وقت حجامت يا در حين آن يا بعد آن؛ اشكالي ندارد
و حجامت هم با اين احوال و اذكار اشكال بيدا نمي كند؛
بلكه سبب مي شود تا عمل طبي او؛ افزون بر آثار سلامتي؛ ابعاد معنوي و عبادي نيز بيدا كرده؛ و توفيق عزاداري همراه با حال مواسات در مصايب ايشان نيز نصيب وي كردد،


سؤال:
9- آيا در صحت و جواز عمل حجامت و نتيجه طبي بردن از آن؛ نيت و قصد حجامت و داشتن هدف طبابت شرط است؟

جواب:
در صحت و جواز عمل حجامت و نتيجه طبي بردن از آن؛ نيت و قصد حجامت و داشتن هدف طبابت شرط نبوده، و كافي است كه در مواضع حجامت عمل حجامت (خراش سطحي و بيرون آمدن خون به قدر لازم) انجام شود


سؤال:
10- اكر بدون نيت حجامت و يا هدف طبي؛ يا به قصد ديكري عمل حجامت از او سر زند؟ آيا خاصيت طبي دارد؟ آيا اين عمل جايز و صحيح است؟

جواب:
نيت و يا هدف طبي در جواز و صحت عمل حجامت و داشتن خاصيت آن شرط نبوده ؛
مهم نفس عمل حجامت در مواضع حجامت است، يعني كافي است خراش سطحي در مواضع حجامت و بيرون آمدن خون به قدر لازم اتفاق بيافتد و نيت كردن يا اسم حجامت بردن لازم ندارد.
فلذا اكر بدون نيت و يا هدف نيت و يا به قصد يا عنوان ديكري اكر اين نحوه عمل شبيه حجامت (ولو به اسم ديكري باشد) اكر از او سر بزند يا براي او انجام شود، اين عمل جايز و صحيح بوده، و خاصيت طبي هم دارد


سؤال:
11- آيا شخصي كه معتقد به امام علي و امام حسين عليهما السلام است؛ در عزاداراي ايشان متذكر زخمها و جراحتها و ضربتهايي كه بر ابدان مباركه ايشان وارد شده بكردد؛ و حالش منقلب شود و كريه كند و نام حضرات را ببرد؛ بدون نيت و هدف حجامت؛ بلكه از روي مواسات با اهل بيت عليهم السلام؛ در مواضع حجامت عملي انجام دهد كه شبيه حجامت است؟ آيا اين عمل جايز و صحيح است؟ آيا خاصيت طبي دارد؟

جواب:
شخصي كه معتقد به امام علي و امام حسين عليهما السلام است؛ اكر در عزاداراي ايشان متذكر زخمها و جراحتها و ضربتهايي كه بر ابدان مباركه ايشان وارد شده بكردد؛ و حالش منقلب شود و كريه كند و نام حضرات را ببرد؛ و بدون نيت و هدف حجامت؛ بلكه از روي تاثر و يا مواسات با اهل بيت عليهم السلام؛ در مواضع حجامت عملي انجام دهد كه شبيه حجامت است، اين عمل جايز و صحيح است و افزون بر اثر معنوي و اجر اخروي؛ خاصيت طبي نيز دارد.

سؤال:
12- افرادي مسلمان يا كافر؛ بخاطر بيسوادي يا غربزدكي و فريفتكي طب تجاري؛ ضمن انكار صحت و جواز عمل حجامت يا شبيه آن (كه خاصيت حجامت دارد) اقدام به استهزاء و يا مخالفت و جوسازي و اتهام عليه افراد فرهيخته و مؤمن ملتزم به حجامت و شبيه حجامت مي نمايند، آيا رويكرد افراد منكر در صحت و جواز عمل حجامت و شبيه حجامت شرط است؟ آيا بايد به آن توجه شده؟ و كلا در انجام يا عدم حجامت و شبه حجامت؛ جكونكي رويكرد ديكر افراد؛ دخالتي دارد؟

جواب:
جواز و صحت انجام عمل صحيح حجامت و شبه حجامت (كه خاصيت حجامت دارد) كه مباني عقلي و علمي و ديني و تجربي محكم و مفصلي دارد؛ مشروط به باور يا موافقت و يا خوشامد ديكران نمي باشد،
و جهالت و انكار و مخالفت و استهزاء و جوسازي و اتهام زني آنها نبايد در عزم افراد فرهيخته و مؤمن براي التزام يا استمرار به حجامت و شبيه حجامت خللي ايجاد نمايد
و ضمن ادامه و التزام؛ با سعه صدر و بيان علمي رفع جهالت منكران نموده و به آنها آكاهي ببخشد.

-------------------
سؤال:
آيا زنجير زنى، قمه زنى و شمشير زنى در عزاى امام حسين (عليه السلام) جايز است؟

جواب:
از موارد فوق آنچه با اخلاص؛ در اثر شوريدگي و بيخود گشتگي عزادار سر بزند اشكالى ندارد، البته شرايط تقيّه حكم ديگرى دارد. [شمارة ثبت: (1086) منبع: المسائل المغربيّة]

سؤال:
ما هو حكم التّطبير الّذي يفعله بعض النّاس أيام عاشوراء؟

جواب:
لا بأس بوقوع امثال ذلك بغير رياء عند هيجان المصائب بقصد القربة. [شمارة ثبت: (343) منبع: المسائل الخراسانية

[aelaa.net]

مقتل مختصر:
متن عربي+ترجمه فارسي:مقتل اللهوف على قتلى الطفوف:سيدبن طاووس
viewtopic.php?f=274&t=10033

مقتل مفصل:
رمز المصيبة: آيت الله ده سرخي
viewtopic.php?f=274&t=10031

[aelaa.net]

مواسات زائران حسيني

[aelaa.net]

عراق:
بغداد: شمار شهدای حادثه حمله به زائران حسینی در جنوب بغداد به 27نفر رسید، به گزارش خبرگزاری رویترز، پلیس عراق اعلام کرد: روز پنجشنبه بر اثر انفجار خودروی بمب گذاری شده توسط یک مهاجم انتحاری در ایستگاه اتوبوس در شهرک ˈالمسیبˈ واقع در جنوب بغداد، دست کم 27 نفر کشته و 60 نفر زخمی شدند. به گفته پلیس، حادثه زمانی رخ داد که فرد مهاجم، خودروی بمب گذاری شده را در این ایستگاه مملو از زائران شیعه که آماده بازگشت از کربلا به بغداد و استان های شمالی کشور بودند، منفجر کرد. شهرک المسیب در فاصله 60 کیلومتری جنوب بغداد قرار دارد
كركوك: به گزارش خبرگزاري فرانسه، در پي انفجار بمبي در مسير كاروان زائران شيعه در "كركوك"، 4 نفر شهيد و 19نفر مجروح شدند كه به اين ترتيب شمار شهداي زائران حسيني(ع) از سه‌شنبه گذشته تاكنون به 32 نفر و تعداد مجروحان به 164 نفر رسيد.
سرگرد "حسين البياتي" رئيس پليس منطقه "طوزخورماتو" (واقع در 175 كيلومتري شمال بغداد) اعلام كرد در اثر انفجار بمب در يك كاروان شيعه تركماني در جنوب شهر كركوك، 4 نفر كشته و 19 نفر مجروح شدند. وي افزود كه اين انفجار حوالي ساعت 9 صبح امروز به وقت محلي، در ميان كاروان شيعيان تركماني كه به مناسبت عاشوراي حسيني در حال عزاداري بودند صورت گرفته است. بياتي تاكيد كرد حال 5 نفر از مجروحان كه در ميان آنان يك كودك نيز وجود دارد، بسيار وخيم است. با انفجار امروز در كركوك شمار شهداي زائران شيعه از سه‌شنبه گذشته تاكنون به 32 نفر و تعداد مجروحان به 164 نفر رسيد. زمان كزارش: 88/10/06 - 12:23
بعقوبه: انفجار سه خودروی بمب گذاری شده در نزدیک یک هیئت عزاداری در خیابان «خریسان» در مرکز شهر بعقوبه منجر به شهادت 8 نفر و زخمی شدن 15 تن دیگر شد. همچنين سه انفجار به دسته جات عزاداری حسینی در استان دیالی واقع در شمال عراق، ده‌ها نفر کشته و زخمی شده‌اند
السيدية:شبکه خبری اسکای نیوز در خبری گزارش داد که در حملات پراکنده در مناطق مختلف عراق (عاشوري 1435) که شدیدترین آن در شهر السیدیه روی داد، بیش از 40 نفر شهید شدند. خبرگزاری رویترز نیز گزارش داد که در حمله به زائران حسینی تنها در شهر السیدیه در جنوب بغداد دست کم 16 نفر کشته شدند. شبکه خبری المنار نیز گزارش داد که در حمله به عزاداران حسینی در شمال بغداد، 15 نفر شهید و 65 نفر دیگر زخمی شدند. خبرگزاری رویترز نیز شمار زخمی های این حملات را نیز ۶۵ نفر اعلام کرد. عليرغم اين حملات برنامه عزاداري و زيارت
مردم اين مناطق ادامه يافت.
کوت:تروریست‌ها امروز (عاشوري 1435) با دو خودروی بمبگذاری شده یک هیئت عزاداری در منطقه «الحفریه» در شهر کوت واقع در جنوب بغداد را هدف قرار دادند که منجر به شهادت 8 نفر و زخمی شدن ۲۴ تن دیگر شد. عليرغم اين حملات برنامه عزاداري و زيارت
مردم اين مناطق ادامه يافت.


سوريه:
حمص: حمله انتحاری به یک حسینیه در ریف حمص در سوریه منجر به کشته شدن 12 نفر و زخمی شدن 30 تن دیگر شد. به گزارش پایگاه خبری المنار، تروریست‌های تکفیری با حمله به مراسم عزاداری سالار شهیدان در منطقه الثابتیه در ریف حمص 12 نفر را به شهادت رساندند. یکی از کشته شده‌ها در این حمله کودکی 6 ماهه بود و 30 عزادار امام حسین(ع) نیز زخمی شده‌اند.


عربستان:
مدینه منوره: شیعیان مظلوم عربستان، امسال نیز تحت شدیدترین فشارها، مراسم عزاداری حسینی را برگزار نموده و در این راه مشکلات زیادی را تحمل کردند؛ از جمله صدها تن از وهابی های عربستان در روز عاشورا با یورش به هیئت های عزاداری و سوگواران حسینی در مدینه منوره تلاش کردند تا از عزاداری امام حسین (ع) جلوگیری کنند؛ و نیز از برگزاری یک مراسم شب شعر حسینی در شهر “قطیف” ممانعت گردید. به گزارش خبرگزاری، در درگیری شدیدی که در “مدینه منوره” به وجود آمد و حدود یک ساعت به طول انجامید، صدها تن از وهابیون منطقه “العصبة” ، برای جلوگیری از برگزاری مراسم عاشورا در این شهر با سنگ و چوب به هیئت‏های عزاداری و عزاداران سید الشهداء(ع) در محله همسایه خود ـ در منطقه “قبا” ـ یورش بردند.این درگیری‏ها با دخالت نیروهای ضد شورش و شلیک تیر هوایی و گاز اشک ‏آور پایان یافت و به رغم اینکه وهابیون، حمله‏ کننده و آغازگر این درگیری بودند، اما نیروهای امنیتی سعودی ۳۸ شیعه و تعداد قلیلی از وهابیون را بازداشت کردند.
قطيف: همچنین نیروهای امنیتی عربستان روز گذشته از برگزاری یک مراسم شب شعر حسینی در شهر “قطیف” ممانعت کردند.در همین حال رسانه‏های سعودی، حضور میلیونی شهروندان این کشور در مراسم عاشورای حسینی را تحت بایکوت شدید خبری قرار داده‏اند و کلیه شبکه‏های رادیو تلویزیونی، روزنامه، مجلات و رسانه‏ها از نقل اخبار مراسم و مناسبت‏های دینی و فرهنگی شیعه منع شده ‏اند.


بحرين:
المنامة:«نيروهاى امنيّتى بحرين در روز عاشورا عزاداران حسينى را در يكى از مساجد غرب منامه با شلّيك گلوله و گاز اشك‏آور مورد حمله قرار دادند». روزنامه كيهان - 31/2/76
البلاد القديم: «علماى بحرين از مسلمانان و آزادگان جهان خواستند كه به يارى مردم ستمديده و حق پرست بحرين بشتابند. در اطّلاعيه‏اى كه به همين مناسبت منتشر شده آمده است: مردم بحرين هيچ گناهى ندارند جز اينكه مى‏خواهند با آنان مثل بشر رفتار شود، و به شعائر و مراسم مذهبى‏شان احترام بگذارند... مأموران امنيّتى بحرين با حمله به مراسم عزادارى سوگواران شهادت امام سجّاد (ع) يكى از جوانان مسلمان به نام سيّد عبد الزّهرا ستراوى را به شهادت رساندند. همچنين هفته گذشته به حسينيّه منطقه البلاد القديم هجوم آورده و آنرا تخريب نمودند». روزنامه جمهورى اسلامى - 29/3/76
بوري و المعامير و سند و عالي:سایت جمعیت وفاق بحرین تأکید کرد، نيروهاي امنيتي رژیم آل خلیفه همچنان پرچم‌ها و پارچه نوشته‌ها و نمادهاي ماه محرم را جمع آوري مي‌كنند به طوری که گشتي‌هاي امنيتي ديروز تعدادي از اين نمادها و پارچه نوشته‌ها را در منطقه سند جمع آوري كردند. اين اقدام همزمان با تعرض نيروهاي امنيتي به مجالس عاشورایی در شماري از مناطق بحرين از جمله بوري و المعامير صورت گرفت به گونه‌اي كه نيروهاي امنيتي با گازهاي سمي و خفه كننده به عزاداران حسینی حمله کردند. نیروهای امنیتی همچنین بدون مجوز دادستانی کل و دیگر نهادها به دسته عزاداران حسینی در منطقه عالی حمله کردند، و در مناطقی مانند سند و بوری چند پرچم عزای حسینی را پاره کردند. هم چنین مزدوران آل خلیفه که از برگزاری مراسم عزاداری های محرم به هول و هراس می افتند، روزگذشته بار دیگر در ادامه جنایاتشان علیه مردم بیگناه بحرین، به مراسم عزاداری که بحرینی ها به مناسبت فرا رسیدن ایام محرم برگزار کرده بودند بدون هیچ توجیه و دلیلی با استفاده از گازهای سمی یورش بردند. این برای اولین بار نیست که رژیم آل خلیفه مانع از برگزاری مراسم عزاداری محرم در بحرین می شود چراکه در سالهای گذشته نیز به آزادی دینی و حقوق آنان از طریق یورش به نمادهای مذهبی تجاوز می کردند. عوامل آل خلیفه همچنین سالهای گذشته مانع از خروج هیئت های مذهبی می شدند و این در حالی است که بحرینی ها از سالها پیش به مناسبت فرا رسیدن ماه محرم وارد خیابان ها شده و عزارداری می کنند.پنجشنبه ۱۶ آبان ۱۳۹۲
النویدرات:حمله به عزاداران حسینی با گازهای سمی: عوامل رژیم آل خلیفه امروز در روز عاشورا (1435) با گازهای سمی به عزاداران حسینی حمله کردند. نیروهای رژیم آل خلیفه امروز در راستای سرکوب ایجاد خفقان و محدودیت برای اهل تشیع در بحرین به کاروان عزاداران حسینی در روز عاشورا و در منطقه النویدرات در جنوب منامه حمله کردند. در این حمله که با گاز اشک آور و گازهای سمی صورت گرفت شماری از عزاداران از جمله کودکان و افراد مسن زخمی شدند. عوامل آل خلیفه همچنین یک جوان را که شعار "لبیک یا حسین" سر داده بود را مورد ضرب و شتم قرار دادند و بازداشت کردند. بنا بر اعلام اهالی منطقه مذکور، نیروهای آل خلیفه علاوه بر استفاده از گازهای سمی علیه زائران حسینی از سوی بالگردهای رژیم که بر فرار آسمان منطقه پرواز می کردند پشتیبانی می شدند.


یمن:
صنعا:تروریست‌ها با بمب‌گذاری و پرتاب گلوله‌های آتشین به عزاداران عاشورای حسینی در صنعا حمله کردند. بنابر این گزارش در این حملات که شب گذشته در منطقه الجراف در صنعا برگزار شد تعدادی از مردم شهید و تعدادی زخمی شدند.جنبش الحوثی همچنین مسئولیت این شهدا و زخمی‌ها را بر دوش دولت یمن دانسته و هدف از این اقدامات را ایجاد فتنه طائفی و بر هم زدن امنیت در یمن عنوان کرده است. تاریخ انتشار: ۰۵ آذر ۱۳۹۱ - ۱۶:۴۹


افغانستان:
کابل: قبل از ظهر سه‏شنبه همزمان با عاشورای حسینی یک بمب‏گذار انتحاری، مواد منفجره همراه خود را در مراسم عزاداری عاشورا در زیارت منسوب به حضرت ابوالفضل(ع) واقع مرادخانی از مربوطات ناحیه دوم و مقابل ارگ ریاست جمهوری در مرکز شهر کابل منفجر کرد. فاجعه عاشورای امسال 1434 علاوه برتلفات افراد ملکی، حتی زنان و کودکان خانواده‌های بیشتری را به سوگ می‌نشاند که بی سابقه بود. بر اساس گذارش ها مراسم عزاداری حسینی در کابل بر اثر انفجاری که در یکی از زیارت های معروف شهر کابل رخ داد به خاک و خون کشیده شد. که بر اثر آن حدود 30 تن از عزاداران شهید و تعدادی نیز زخمی گردیدند. این انفجار در ساعت 11:45 دقیقه بوقوع پیوست. قبل از اين هم در حمله انتحاری به عزاداران عاشورای۱۴۳۳ هجری قمری افغانستان بسیاری از خانواده ها را داغدار کرد.
مزارشریف: در عملیات تروریستی دیگری در افغانستان، عزارادان در شهر مزار شریف مورد حمله قرار گرفتند. این عملیات بر اثر هنگام عبور عزاداران از چهاراه الکوزی در مقابل شفاخانه ملکی و در شمال روضه سخی به وقوع پیوست. گفته شده است که در این انفجار نیز سه غیر نظامی شهید و سه فرد دیگر زخمی گردیده اند.
قندهار: عزاداران حسینی در شهر قندهار هم هدف حمله انفجاری قرار گرفتند.
» حمله به مسجد شیعیان درافغانستان پنجشنبه ۱۴ شهریور ۱۳۹۲ امتیار شما به این مطلب: دست‌کم سه نمازگزار شیعه در حمله شبه نظامیان به مسجدی در کابل، پایتخت افغانستان زخمی شده‌اند. نیروهای امنیتی افغانستان گفتند،این حمله در ساعات اولیه روز پنجشنبه ( ۱۴ شهریور) زمانی روی داد که مهاجمان ملبس به یونیفورم پلیس افغان وارد مسجد شدند و به روی نمازگزاران آتش گشودند. نیروهای امنیتی افغانستان بلافاصله پس از این حمله دو تن از مهاجمان را کشتند. سازمان اطلاعات افغانستان در بیانیه‌ای اعلام کرد : « دو تبعه پاکستانی مجهز به سلاح AK-۴۷ guns، دو اسلحه، دو چاقو و مهمات وارد مسجد امام حسن مجتبی (ع) د رغرب کابل شدند. مهاجمان اقدام به تیراندازی بی هدف علیه نمازگزاران کردند که در نتیجه سه نفر زخمی شدند.»
لوگر:در روز عاشورا هنگامی که عزاداران افغان در شهر مشغول عزاداری بودند، یک عامل انتحاری خود را در میان عزاداران منفجر کرد که به روایت رسمی بیش از 80 کشته و 150 زخمی بر جای گذاشت. این حمله تروریستی نخستین بار بود که در ایام عزاداری ماه محرم و میان دسته‌ای از عزاداران صورت گرفت و خشم و انزجار زیادی را در پی داشت.


پاکستان:
راولپندی: بر اثر یک حمله انتحاری در مراسم عزاداری شیعیان در راولپندی ده‌ها نفر کشته و بیش از ۶۰ نفر مجروح شدند. به گزارش دویچه وله، با آغاز مراسم عزاداری ماه محرم در پاکستان بر شدت عملیات تروریستی علیه شیعیان افزوده شده است. در روزهای اخیر شماری از شیعیان در ولایات کراچی، کویته و لاهور بر اثر حمله‌های انتحاری کشته و مجروح شده‌اند. انفجار بمب در منطقه دهوک سیدان شهر راولپندی که در نزدیکی اسلام‌آباد، پایتخت پاکستان، قرار دارد خونین‌ترین واقعه‌ی چند روز گذشته بوده است. به نقل از رسانه‌های غربی: "این حمله زمانی صورت گرفت كه عامل انتحاری تلاش كرد، خود را وارد دسته عزاداران حسینی كند، اما زمانی كه با ممانعت نیروهای امنیتی رو‌به‌رو شد، بمب همراه خود را منفجر كرد." بنابر گزارش‌ها پیش از حادثه‌ی راولپندی دو انفجار دیگر در نزدیکی یک حسینیه‌ی شیعیان در کراچی چند کشته و تعدادی زخمی به جا گذاشته بود. مسئولیت عملیات انتحاری در راولپندی و انفجارهای کراچی را طالبان پاکستان بر عهده گرفته است. یکی از سخنگویان پولیس پاکستان می‌گوید: عامل انفجار در نزدیکی اسلام‌آباد جوانی ۱۸ ساله بوده که واسکت حاوی مواد منفجره بر تن داشته و تعدادی نارنجک با خود حمل می‌کرده است. چهارشنبه ۲۲ عقرب ۱۳۹۲
«تروريستها در شهر راولپندى در ايالت پنجاب پاكستان يك رهبر دسته‏هاى عزادارى اهل تشيّع را در منزلش خفه كردند». روزنامه ايران - 22/6/76
لاهور: به گزارش واحد مرکزی خبر از اسلام آباد و به نقل از شبکه های تلویزیون خصوصی آ.آر.وای/ جیو و دنیا ، دو حمله انتحاری به عزاداران امام علی (ع) در منطقه "بهاتی گت" و حسینیه " کربلا گامه شاه" در شهر لاهور مرکز ایالت پنجاب پاکستان حداقل 12 کشته و بیش از صد زخمی برجای گذاشت.۱۱ شهريور ۱۳۸۹
حمله عده‌ای وابسته به یک گروه افراطی به شرکت کنندگان در مراسم عزاداری امام حسین (ع) در این شهر، دست کم 20 زخمی بر جای گذاشت. عزاداران حسینی در شهر لاهور در حالی که قصد برگزاری مراسم "روز حسین" را در دانشگاه پنجاب داشتند، هدف حمله گروهی از افراط گرایان قرار گرفتند که 20 تن از شرکت کنندگان زخمی شدند.پیش از آغاز رسمی مراسم و در حالی که شرکت‌کنندگان در حال ورود به سالن محل برگزاری بودند، عده‌ای که شمار آنان به 300 نفر می‌رسدی و به سلاح سرد مسلح بودند با حمله به این عزاداران تعدادی را مضروب و روانه بیمارستان کردند. این حمله در حالی صورت گرفت که به گفته شاهدان عینی، پلیس و مسئولان دانشگان اقدام مؤثری برای جلوگیری از این حرکت مهاجمان صورت ندادند.بنا به اعلام منابع بیمارستانی، حال یکی از زخمی‌ها وخیم گزارش شده است. تاریخ انتشار : پنجشنبه ۱ جدی ۱۳۹۰ ساعت ۱۸:۴۰
کراچی: تروریستهای فرقه گرا همچنین عصر امروز در شهر کراچی با تیراندازی بسوی عزاداران امام علی (ع) حداقل 7 تن از عزاداران را زخمی کردند. تروریستها از یک ساختمان دو طبقه در منطقه " بازار امپرس" شهر کراچی مرکز ایالت سند بسوی عزاداران " تیراندازی کردند. در این حال شبکه های تلویزیون خصوصی در پاکستان بنقل از پلیس اعلام کردند: پنج تن از مظنونان این حملات تروریستی بازداشت شده اند. حمله امروز به عزاداران حسینی در حالی صورت گرفت که بر اثر حمله تروریستی روز گذشته "لشکر جهنگوی" به هیئت سینه‌زنی شیعیان در شهر کراچی دست کم سه تن زخمی شدند. ۱۱ شهريور ۱۳۸۹
مولتان: جنایت های تروریستی نمی تواند شور عزاداری حسینی را کاهش دهد، حجت الاسلام راجه ناصر عباس جعفری، رییس مجلس وحدت مسلمین پاکستان در مراسم عزای حسینی که در شهر ملتان پاکستان برگزار شد، گفت: بقای عزاداری سرور سالار شهیدان اباعبدالله(ع) از ما نیست، بلکه بقا و وجود ما از عزاداری سرور و سالار شهیدان(ع) است. وی با اشاره به حملات تروریستی یزیدیان زمان و دشمنان اسلام علیه عزاداران حسینی، خاطر نشان کرد : عزاداری یک جنبشی است که اھمیت جهانی دارد و عزاداران حسینی در نقاط مختلف جهان وجود دارند، اگر قرار بود عزاداری حسینی با جنایت های تروریستی و کشتار عزاداران به پایان می رسید اکنون دیگر شاهد هیچ گونه مراسم عزای حسینی در جهان نبودیم، زیرا تروریست ها قرن هاست در حال کشتار عزاداران هستند، ولی این عزاداری ها با شور و هیجان بیشتری برگزار می شود. وي ادامه داد: عزاداری سید الشهدا(ع) و محبت و مؤدت اھل بیت(ع) عامل خشنودی خدا و بقای نهضت امام حسین(ع) و شهدای کربلا است. حجت الاسلام جعفری تصریح کرد: عزاداری حسینی غذا و انرژی روحی ما به شمار می آید و تا زمانی که روح در بدنمان قرار دارد در برابر ظلم و ظالمان خواهیم ایستاد. همانگونه که جسم بدون روح تنها یک پیکر بی جان است زندگی ما نیز بدون عزاداری سرور و سالار شهیدان بی معنا است. 1391/10/16
لکی مروت: ساعتی پیش بر اثر حمله یک عامل انتحاری در نزدیکی هیئت عزاداران حسینی در محله ای در شهر لکی مروت چنین نفر به شدت مجروح شدند اما این حادثه تلفاتی نداشت. عامل انتحاری که سوار بر "رکشا" بود، قصد داشت خود را میان عزاداران منفجر کند اما با اقدام به موقع پلیس حاضر در محل و تیراندازی به سمت وی، پیش از ورود به میان جمعیت منفجر و چند نفر از جمله 2 پلیس زخمی شدند. این در حالی است که به گزارش منابع خبری عزاداری در شهر مذکور همچنان ادامه دارد
هنگو: حمله خمپاره اي به شهر "هنگو" ـ واقع در ايالت خيبرپختون خوا ـ اگرچه به دسته‏هاي عزاداري اصابت نکرد اما موجب شهادت تعدادي از مردم بي‏دفاع اين شهر شد. تروريست‏هاي طالبان از کوهستان‏هاي اورکزئي ايجنسي، مناطق مختلفي در شهرستان هنگو را هدف خمپاره قرار دادند. در اين حملات مناطق "قاضي تالاب"، "خوري کلئ"، "ملک آباد" و "بازار هنگو" هدف قرار گرفتند و مجموعاً هشت نفر در اين حملات کشته شدند. با توجه به اينکه بيشتر اين مناطق شيعه‏نشين نيستند، تعداد دقيق شيعيان شهيدشده معلوم نيست؛ اما براساس يک گزارش، در ملک آباد دو نفر از شيعيان عزادار شهيد شده‏اند؛ و گزارش ديگري حاکي است که شش نفر شهيد شده‏اند.
پيشاور: پرتاب بمبي به ميان کاروان عزادارن حسيني(ع) در دسته‏ي شب عاشوراي شهر "پيشاور" ـ مرکز ايالت خيبرپختون خوا ـ موجب زخمي شدن تعداد زيادي از شيعيان پاکستاني شد. «محمد سيرگا» فرماندار پيشاور نيز به رسانه‏ها گفت: «تروريستي که با بمب دست‏ساز به شيعيان عزادار حمله کرده، انتحاري نبوده است و او بمب خود را به ميان جمعيت عزادار پرتاب کرده است!» به گفته سيرگا، پليس پيشاور نتوانست تروريست را دستگير کند.
شکارپور: اما در شهر "شکارپور" ـ واقع در ايالت سند ـ يک عامل انتحاري که قصد داشت خود را در جمع عزاداران حسيني منفجر کند براثر تيراندازي پليس زخمي شد؛ اما وي خود را منفجر کرد که در اثر آن، چهار پليس، زخمي شدند
ابيت آباد: اعضاى گروهك وهّابى سپاه صحابه با حمله به مراسم عزادارى شيعيان در شهر ابيت آباد پاكستان هفت تن از آنها را مجروح كردند». روزنامه كيهان - 15/4/76
چكوال: «... اهالى روستاى شيعه نشين چكوال (در پنجاب پاكستان) كه غالباً كشاورز و دامدار هستند، در اربعين حسينى به دليل فشارهاى وهّابيّون كه از حمايت پليس محلّى نيز برخوردارند، موفّق به برگزارى مراسم عزادارى نشده و همچنان در محاصره كامل اين گروه افراطى قرار دارند. در ايّام عزادارى سرور شهيدان حضرت اباعبداللّه الحسين (ع) وهّابيّون به انحاء مختلف از برگزارى مراسم مذهبى و عزادارى شيعيان جلوگيرى مى‏كنند، و محافل و اماكن مذهبى آنان به وسيله بمب و سلاحهاى گرم مورد حمله وحشيانه قرار مى‏گيرد. يك حسينيه مسلمانان اين منطقه نيز اخيراً توسّط وهّابيّون به آتش كشيده شد». روزنامه جمهورى اسلامى - 3/5/75


هند:
كشمير- سرینگر: واحد مرکزی خبر، یک مقام پلیس هند که خواست نامش فاش نشود، گفت پلیس ضد شورش کشمیر با استفاده از باتوم و گاز اشک آور اقدام به متفرق کردن شیعیان عزادار در سرینگر کرد. وی تصریح کرد: "ما همچنین از ماشین های آبپاش برای متفرق کردن آنها استفاده کردیم". مقامات هند برگزاری چنین مراسم هایی را در کشمیر ممنوع اعلام کرده اند.این مقام پلیس کشمیر هند افزود: "ما باید بیش از۳۰ نفر از عزاداران را که این ممنوعیت ها را نقض کرده بودند، بازداشت می کردیم".به گزارش خبرگزاری فرانسه از سرینگر ، این مقام خاطر نشان کرد در این درگیری ها بیش از بیست نفر از عزاداران و یک مامور پلیس زخمی شدند.چهارشنبه،۲۲ آبان،۱۳۹۲
«پليس كشمير تعدادى از عزاداران حسينى را به بهانه سرپيچى از دستور منع اجتماعات در خيابانهاى سرينگر مورد ضرب و شتم قرار داد، و چند تن از آنان را نيز بازداشت كرد». روزنامه ايران - 28/2/76
حمله به عزاداران عاشورای حسینی در کشمیر: پلیس وابسته به دولت هند با عزاداران منطقه سرینگر کشمیر درگیر شد و از تجمع و عزاداری آنان جلوگیری کرد، گزارش می‌شود که پلیس هند، برای متفرق کردن دسته‌های عزاداری از گاز اشک آور و باتوم استفاده کرده است.(عاشوري 1435)

لكنهو: هزاران تن از مسلمانان شهر لكنهوى هند، روز شنبه در اعتراض به مرگ دو جوانى كه در اعتراض به ممنوعيّت بيست ساله عزادارى عاشورا در اين شهر خود سوزى كردند، در خيابانهاى اين شهر به راهپيمايى پرداختند... تظاهر كنندگان تهديد كردند اگر ممنوعيّت عزادارى ايّام عاشورا لغو نشود آنها نيز خود را آتش خواهند زد». روزنامه قدس - 31/1/76
«در پى درگيريهاى پراكنده روز پنج‏شنبه ميان پليس هند و شيعيان اين شهر مركز اتارپرادش كه به منظور راهپيمايى به خيابانهاى شهر سرازير شده بودند تعداد زيادى از راهپيمايان و نيروهاى پليس مجروح و شمارى نيز كشته، و پنج‏هزار تن از شيعيان نيز بازداشت شدند. اين راهپيمايى در اعتراض به ممنوعيّت بيست‏ساله عزادارى ايّام محرّم در معابر عمومى شهرهاى ايالت اتارپرادش برپا شد. اين مقرّرات در سال جارى ميلادى به بهانه جلوگيرى از درگيرى ميان شيعيان و اهل تسنّن در اين ايالت وضع شده است». روزنامه كيهان - 7/4/76
«پس از مراسم اربعين 680 تن از شخصيّتهاى شيعه شهر لكنهو را به دليل نقض ممنوعيّت عزادارى در معابر عمومى اين شهر و راه انداختن مراسم عزادارى اربعين در شهر لكنهو بازداشت كردند... رئيس پليس شهر لكنهو ديروز اعلام كرد كلب‏جواد از رهبران شيعه شهر ياد شده را نيز بازداشت كرده، و هم اكنون در پى دستگيرى ساير شخصيّتهاى پرنفوذ شيعه در اين شهر هستند». روزنامه ايران - 9/4/76


مالزی:
سلانگور: ماه گذشته همزمان با شب عاشورای 1432 (24 آذر 1389) گروه دویست نفره شیعیان در "حسینیه حوزه امام علی بن موسی الرضا علیه السلام" در منطقه "سری گُمباک" واقع در ایالت "سلانگور" در کشور مالزی، گرد هم آمدند، که این گرد‏همایی با دخالت پلیس به دستگیری شرکت کنندگان و از جمله دستگیری «حجت الاسلام والمسلمین محسن رادمرد» از مبلغان ایرانی و «حجت الاسلام کامل زهیری» از روحانیون شیعه بومی منجر شد . این در حالی است که عملکرد دولت مالزی در شکنجه و آزار و اذیت شیعیان از طرف علمای برجسته این کشور به شدت مورد انتقاد قرار گرفته و مقامات این کشور را به حرکت دادن کشور به سمت "طالبانی شدن" متهم کرده‏اند.


اندونزی:
جزیره جاوه: حمله گروههای تندروی وهابی به شیعیان اندونزی بویژه در جزیره جاوه در شرق این کشور همچنان ادامه دارد و با نزدیک شدن به اربعین حسینی این روند در حال تشدید شدن است. به گزارش سرویس ترجمه شفقنا، شیعیان این منطقه در کشور اندونزی همزمان با فراررسیدن ماه محرم الحرام و آغاز برگزاری مراسم شهادت امام حسین(ع)، از سوی وهابی های افراطی این کشور که از سوی عربستان سعودی و قطر حمایت می شوند، مورد حمله واقع می شوند و در بیشتراوقات منازل آنها را به آتش می کشند امری که آنها را وادار به فرار از منازل و پناه بردن به مناطقی دیگر از جمله اماکن ورزشی می کند.حادثه ی پناه بردن شصت خانوار شیعه به استادیوم سامپانگ از جمله این حوادث فرقه گرایانه گروههای تندروی وهابی است که چندی پیش و در روز عاشورا رخ داد. این حادثه پس از آن صورت گرفت که گروههای تندروی وهابی چند هفته پیش با حمله به منازل شیعیان در بسیاری از روستاهای جزیره جاوه به دلیل برگزاری مراسم شهات امام حسین(ع)، اقدام به آتش زدن و سوزاندن منازل، مساجد، و تنها مدرسه ی شیعه در این منطقه کردند و صدها نفر ازآنها را از منازلشان بیرون کردند.


جمهوری آذربایجان:
گنجه: فرماندار گنجه که برای تفریح در یکی از کشورهای اروپایی به سر می برد پس از ممنوعیت عزاداری های ایام محرم، برگزاری مراسم احیای شب های قدر را هم ممنوع اعلام کرد. البته جوانان مومن گنجه باز هم مخالفت صریح خود را با این سیاست ها اعلام کرده و گفته اند که شب های قدر را در مساجد احیاء خواهند کرد. مراسمات پر شور روزهای عاشورا و تاسوعای شهر گنجه در طول سالیان متمادی مورد توجه مردم گنجه و شهرها و روستاهای اطراف بوده است اما با سختگیری های پی در پی المار ولی اف و سیاست های دین ستیزانه وی، باعث گردیده است تا گردانندگان اصلی این مراسمات مذهبی در ایام محرم و صفر در بازداشت بسر ببرند. در شهر گنجه نیز عزاداری ماه محرم از شکوه خاصی برخوردار است و مردم در مساجد و حسینیه‌ها و خیابانها به عزاداری می‌پردازند. علی‌رغم ممانعتهای حکومت، عزاداران حسینی به مداحی و تعزیه سرایی می‌پردازند. آنچه در این سفر ما را تحت تاثير قرار داد و با عث تعجب گردید، علاقه و عشق سرشار مرد و زن، کودک و سالخورده، جوانان و نوجوانان این دیار به حضرت سالار شهیدان بود. زیارتگاهها و مساجد و اماکن مذهبی اصلی‌ترین محلهای حضور مردمی برای عزاداری می‌باشند. با وجود اینکه حکومت، محدویتهایی برای کشیده شدن عزاداریها به محوطه خیابانها ایجاد می‌کند، اما در عمل مردم در شهرهای مختلف در خیابانها نیز عزاداری می‌کنند.
نارداران: مراسم عزاداری حضرت سالار شهیدان در جمهوری آذربایجان از گذشته تا بحال با فراز و نشیب‌های مختلفی همراه و برگزار شده است و حتی در دوران خفقان حاکمیت دیکتاتوری کمونیستی مردم آشکارا و پنهانی خود را ملزم به شرکت در عزای امام حسین (ع)می‌کردند. این گرایشات موجب توجه تحلیل گران خارجی نیز شده است: "شیعیان هر ساله روز 10 محرم، روز یادبود امام حسین(ع)را برگزار می‌کنند. منابع تاریخی در برگیرنده شواهد برگزاری این مراسم از قرون وسطای اولیه هستند. حتی تعقیب دین در دوران حکومت شوروی نتونست این مراسم را ریشه کن کند. در حال حاضر همانند دوران کمونیستی هیچ کس در روز عاشورا عروسی برگزار نمی‌کند و هیچ جشن خانوادگی صورت نمی‌گیرد. ویژگی آذربایجان این است که اقلیت سنی هم در مراسم عاشورا شرکت می‌کنند. زیارتگاه حضرت رحیمه (س)که در نزد مردم به بی بی رحیمه و خواهر حضرت امام رضا (ع)منتسب است و در روستای نارداران باکو قرار دارد، یکی از اماکنی است که مردم از نقاط مختلف این کشور جهت زیارت و شرکت در مراسم عزاداری در آن شرکت می‌کنند. این روستا به میمنت حضور این امام زاده در طول تاریخ 200 ساله بعد از جدایی از ایران هویت دینی خود را حفظ کرده و عزاداری و سایر مراسم دینی در این روستا به فرهنگ تبدیل شده است. عزاداری با حضور مردم دیندار بخصوص جوانان و نوجوانان و زنان مومنه رونق خاصی دارد و بیش از 20 هزار نفر در غم شهادت سالار شهیدان بر سر و سینه می‌زنند. رهبر فقيد اسلامگرایان جمهوری آذربایجان در خاطرات خود آورده است: من علی اکرام علی زاده(علی اف) فرزند اسماعیل در سال 1940 در روستای معروف«نارداران» - 25 کیلومتری شمال باکو - در یک خانواده متدین به دنیا آمدم.نیاکان و خاندان ما در گذشته از شیعیان خاص در منطقه بوده اند. گورستان قدیمی نارداران که صدها سال و شاید بیش از هزار سال قدمت دارد، به «مزار شهدا» معروف است. یادم هست وقتی بچه بودم به دیدن قبور ویران شده می رفتیم. استخوان ها و جمجمه ها یی از آن ها بیرون آمده جمجمه هایی که میخ های بزرگ بر پیشانی آن ها کوبیده بودند و از پشت سرشان بیرون آمده بود! جای مسمار ها به شکل سوراخی در پیشانی و پشت جمجمه ها مانده بود. هنوز هم گاهی از این جمجمه ها پیدا می شود. مردم می گفتند صاحبان این جمجمه ها شیعیان امام علی (ع) بود که در زمان حجاج بن یوسف یا در حکومت های ضد خدایی دیگر گرفتار و به این کیفیت کشته شده اند یعنی روی زمین به پشت خوابانیده اند و مسمار را بر پیشانی شان می کوبیده اند. (ولي عليرغم همه اين آسيبها و شهادتها بر عقيده به اهل بيت پايداري كرده و عزاداري براي ايشان را به هر قيمتي بود برپا مي نمودند).
زندان بايل باكو: «... حاجى‏آقا نورى‏اف عضو شوراى عالى حزب اسلامى كه به دليل بيمارى از زندان بايل باكو به بيمارستان اين زندان منتقل شده بود، با بستن پارچه‏هاى سياه در محلّ اسكان خود قصد برپايى مراسم عزادارى حسينى را داشت؛ امّا به دستور رئيس زندان براى 15 روز به يك اطاق انفرادى در اين بيمارستان منتقل شده است. حاجى آقا نورى‏اف و سه تن ديگر از اعضاى شوراى عالى حزب اسلامى از جمله على اكرام على‏اف رهبر اين حزب سال گذشته در آستانه عاشوراى حسينى دستگير شدند». روزنامه كيهان - 25/2/76

[aelaa.net]

زيارت، روضه، عزاداراي امام حسين در شرايط سخت1
محمد حسن ضیغمی از رزمندگان لشکر«42 قدر» استان مرکزی است. او که سال 65 به جبهه اعزام شده بود، با بیان خاطره‌ای از ماه محرم و حضورش در جبهه می‌گوید: اواخر پاییز سال 65 به عنوان معلم به جبهه رفتم و در پادگان «حر» اهواز مستقر شدم. یادم می‌آید اولین حضورم مصادف شده بود با ایام محرم. از همین رو زمانی که در پادگان بودیم بع د از نماز به عزاداری و سینه‌زنی می‌پرداختیم.
روزهایی هم که به شلمچه یا جزیره مجنون می‌رفتیم با رعایت جوانب امنیتی و احتیاط در سنگرها مراسم عزاداری سیدالشهدا (ع) را برگزار می‌کردیم. در جبهه از آن‌جایی که امام حسین (ع) الگوی شهیدان و رزمندگان است عزاداری و برپایی مراسم سینه‌زنی از معنویت بیشتری برخوردار بود.
یادم می‌آید روز عاشورا به اهواز رفتیم. دسته‌های عزاداری متعددی در کوچه و خیابان‌های این شهر به چشم می‌خورد. ستون عزاداری تلفیقی از رزمندگان با لباس خاکی و مردم عادی بود و همین باعث شد شهر از روحیه حماسی خاصی برخوردار شود. در میان ما یک نوجوان مداح وجود داشت که نوحه می‌خواند. همراه او به مسجدی در مرکز شهر رفتیم. در همان حال که با نوحه سوزناکش سینه‌زنی می‌کردیم ناگهان چشمم به پیرمردی افتاد که در گوشه‌ای از مسجد نشسته است. نوحه و هوای او را منقلب کرده بود و آن چنان که قطره‌های اشک با درخشش خاصی از چشمش بر روی محاسن‌اش جاری شد. تماشای این صحنه و ارتباطی که با نوحه برقرار کرده بود را هنوز پس از گذشت حدود 27 سال به یاد دارم و همواره دلم خواسته است که یک لحظه جای آن پیرمرد بودم.

زيارت، روضه، عزاداراي امام حسين در شرايط سخت 2
داود احمـدپور در خصوص عزاداري‌هاي محرم در جبهه‌ها گفت : عزاداري براي امام حسين(ع) در جبهه‌ها مختص محرم نبود و نسبت به امام حسين(ع)، كربلا، شهداي كربلا و عاشورا در تمام ايام برنامه بود. به ‌خصوص در دهه محرم برنامه‌ها به صورت منظم پيش مي‌رفت؛ زيارت عاشورا هر روز صبح خوانده مي‌شد و نوحه‌خواني و عزاداري مدام برپا مي‌شد، زيرا اعتقاد رزمنده‌ها بر اين بود كه حيات جبهه‌ها بستگي به توسل به شهيد كربلا داشت. وي به خاطرات ايام محرم در جبهه اشاره كرد و گفت: تنها افتخارم حضور در جبهه كه هنوز هم به آن مي‌‌بالم اين بود كه با بچه هيأتي‌‌ها بودم؛ با بچه‌هايي كه نسبت به مسأله عاشورا و كربلا حساسيت خاصي داشتند، وقتي از جبهه برگشتند، هركجا كه امكان داشت هيأت خود را فعال كردند. به عنوان مثال رزمندگان گردان قمر بني‌هاشم (ع) به صورت فعال در تهران بين بچه‌هاي رزمنده فعاليت مي‌كنند و هيأت مكتب عاشورا در شهرري توسط شهيد محمود ملكي برپا شد. احمدپور اضافه كرد: روز اول محرم سال 63 در تهران بودم كه يك نوار نوحه جديد تهيه و به سمت مهران حركت كردم. وقتي براي روز دوم به شهر مهران رسيدم شهيد مصطفي ملكي و شهيد علي سنبله كار با تعدادي ديگر از رزمنده‌ها پشت خاكريز نشسته بودند. شهيد مصطفي ملكي ناراحت بود، علت ناراحتي‌ او را جويا شدم. گفت «2 شب از محرم گذشته و من هنوز براي امام حسين (ع) سينه‌زني نكرده‌ام». در اين هنگام شهيد علي سنبله‌كار رو به شهيد مصطفي ملكي كرد و گفت: «اين كه ناراحتي ندارد، اگر دوست داري، براي مراسم سينه‌زني، حسينيه‌اي برپا مي‌كنيم»؛ وقتي اين پيشنهاد را شهيد سنبله‌كار داد، بچه‌ها به اتفاق هم با يك يا علي (ع) برخاستند و به يكي از سنگرها رفتند تا آن سنگر كوچك را براي حسينيه آماده كنند. اين رزمنده دفاع مقدس بيان كرد: در وضعيتي كه ما قرار داشتيم، بلدوزر و لودر نمي‌توانست به آن قسمت بيايد، زيرا ما پشت خاكريز بوديم و عراقي‌ها در ارتفاعات قرار داشتند و به سنگرهاي ما مسلط بودند؛ ما مجبور بوديم خودمان به كندن زمين و برپايي حسينيه اقدام كنيم. تا اينكه بچه‌هاي رزمنده‌ با دست خالي شروع به كندن زمين كردند. براي برپايي حسينيه در جبهه امكانات محدود بود و رزمندگان با دستان خود زمين را مي‌كندند كه بعد از آن دست همه آنها به شدت تاول زده بود و طوري اين حسينيه مسقف شد تا بچه‌هاي رزمنده بتوانند ايستاده سينه‌زني كنند. وي افزود: ديوارهاي حسينيه را با پتوهاي مشكي سياهپوش كرديم، حميد ترابي خط خوبي داشت و روي كاغذ اشعاري را نوشت و به صورت كتيبه دور سنگر نصب كرد. حدود 4 شبانه روز تلاش كرديم تا حسينيه را براي عزاداري سالار شهيدان برپا كنيم. وقتي سنگر حسينيه به اتمام رسيد به همه رزمنده‌ها اعلام كرديم براي عزاداري، شب به اين سنگر بيايند. احمدپور ادامه داد: شهيد مهدي هدايتي، شهيد احمد كيايي، رضا پوراحمد، محمد طاهري و مجيد قنبري‌ها از رزمنده‌هاي مداح بودند كه در آنجا حضور داشتند. در حسينيه براي نوحه‌خواني حاضر مي‌شدند و وقتي شب فرا مي‌رسيد، نماز خوانده مي‌شد و نوحه‌خواني و سينه‌زني را برگزار مي‌كردند. وي اضافه كرد: در همان موقع شهيد مصطفي ملكي روضه حضرت رقيه (س) را براي بچه‌ها خواند و گفت: «شما با عشق امام حسين (ع) اين حسينيه را برپا كرديد و هيچ اجباري در كار نبود و براي اينكه اينجا جمع شويد و براي امام حسين (ع) سينه بزنيد، دستانتان تاول زده و نمي‌توانيد سينه بزنيد و ياد كنيد لحظه‌اي كه دختر سه ساله با پاهاي كوچك و تاول‌زده خود روي آتش و سنگ راه مي‌رفت و تازيانه بر سر او مي‌زدند».
وي افزود: مراسم عزاداري تا بعد از عاشورا در آن حسينيه برپا شد، بچه‌هاي رزمنده خوشحال بودند كه فضايي وجود دارد كه در آنجا سينه‌زني و عزاداري كنند؛ براي بچه‌هاي رزمنده‌اي كه از ما فاصله داشتند و امكان ورود به سنگر حسينيه را نداشتند، هميشه يكي از مداحان در روز به 7 يا 8 سنگر مي‌رفتند و نوحه‌خواني مي‌كردند تا رزمندگان را به عطشي كه نسبت به محرم داشتند، سيراب كنند.
احمدپور خاطرنشان كرد: از آن جمعي كه به عشق حضرت اباعبدالله‌الحسين(ع) در مهران سينه مي‌زدند، حدود 12 نفر شهيد شدند. مصطفي ملكي، علي سنبله‌كار، مجتبي صفدري، رحيم عزيزي، ‌مجيد قنبري‌ها كه بعد از آن جريان و در ادامه جنگ به فيض عظيم شهادت نايل آمدند و يكي از پرافتخار‌ترين و زيباترين خاطراتي كه در ذهن دارم، قصه اين عزاداري بود كه آن روز در آن جا به خاطرش حسينيه برپا شد.

زيارت، روضه، عزاداراي امام حسين در شرايط سخت3
یكى از رزمندگان در خاطرات خویش مى نویسد: برادر موسى كسى بود كه در مقرّ فاطمیّه ، مراسم به یاد فاطمه زهرا(س ) برپا مى كرد. هر شـب بـا او زیـارت عـاشـورا مـى خـوانـدیـم . ایـن هـا بـاعـث شـده بـود تـا حـال و هوایى ایجاد شود كه هیچ سازماندهى نظامى نمى توانست این طور در بچّه ها احساس مسؤولیّت ایجاد كند. بچّه ها بیش تر از حدّ و ظرفیت جسم و توانشان كار مى كردند. خداى تبارك و تعالى شاهد بود، چیزى به جز عشق ، بچّه ها را حمایت نمى كرد. روضـه در زیارت عاشورا، چاشنى همیشه برنامه بود و اشك وسوز و سوگوارى ، روح و جان را تـلطـیـف مـى كـرد. یكى از رزمندگان در خاطره اى درباره سردار سرلشكر، شهید حسن باقرى (افشردى ) مى گوید: سومین یا چهارمین بارى بود كه آهنگران به منطقه ما مى آمد. حسن باقرى از او خواهش كرد صبح پـنـج شنبه براى بچّه ها زیارت عاشورا بخواند. آهنگران خیلى خسته بود. شب ، یك ساعت بیش تـر نـخـوابـیـده بـود. بعد از زیارت عاشورا، حسن باقرى خواهش كرد روضه حضرت رقیه را بـخـوانـد. تـنـهـا مـن مـى دانستم چه اتّفاقى خواهد افتاد. ته دلم خالى شد، بچّه هاى اطراف از حالت من تعجّب كردند. نمى دانستند حسن باقرى چقدر به حضرت رقیّه ارادت دارد. نـگـران شـدم .مـى دانـستم تا شهر مسافت زیادى راه است و او با شنیدن روضه حضرت رقیّه از حـال مـى رود. بـه هـر حـال ، آهـنـگـران شـروع كـرد. از اوّل تـا آخـر روضـه ، حسن باقرى در حال سجده بود. شاید مى خواست كسى نبیند كه چه حالى دارد. فـضـاى روضـه مـرا گـرفـته بود و در فكر حسن باقرى بودم . روضه تمام شد. منتظر بـودیـم او سـر از سـجـده بـردارد. كـف سـنـگر، سه تا پتو روى هم انداخته بودیم . جایى كه باقرى سرش را گذاشته بود، خیس بود. پتو را برداشتم ، پتوى بعدى هم خیس بود، آن را هم برداشتم ، پتوى سومى هم خیس بود!

زيارت، روضه، عزاداراي امام حسين در شرايط سخت4
پست نگهبانیش افتاده بود نیمه شب. سر پست نشسته بود رو به قبله و اطرافش رو می پایید. داشت با خودش زمزمه می کرد. (توسل و زيارت امام حسين عليه السلام)
نفر بعدی که رفت پست رو تحویل بگیره دید مهدی با صورت افتاده رو زمین. خیال کرد رفته سجده،هر چی صداش زد صدایی نشنید. اومد بلندش کنه دید تیر خورده توی پیشونیش و شهید شده.
فکر شهادتش اذیتمون می کرد، هم تنها شهید شده بود هم ما نفهمیده بودیم. خیلی خودمون رو می خوردیم.
تا اینکه یه شب اومد به خواب یکی از بچه ها و گفته بود: نگران نباشید، همین که تیر خورد به پیشونیم، به زمین نرسیده افتادم توی آغوش آقا امام حسین(ع)

زيارت، روضه، عزاداراي امام حسين در شرايط سخت5
اسیران ایرانی نیز در زمان اسارت محرم، عاشورا و عزاداری برای سید الشهدا را فراموش نمی کردند تا جایی که برای این کار سخت ترین شکنجه ها را تحمل می کردند. باید گفت با وجود تمام محدودیت ها و سخت ترین آزارها دشمن خبیث بعثي نتوانست شور حسینی را از اسرای ایرانی بگیرد.
یکی از آزادگان درباره مراسم سوگواری ماه محرم در اسارت به نقل خاطره ای از آن ایام پرداخت و گفت: از طریق شورای مخفی هدایتگری اردوگاه که شامل تعدادی از نخبگان اسیر بود، در نخستین سال اسارت که مراسم عزاداری رونقی چندان هم نداشت تصمیماتی برای سوگواری گرفته شد لذا در اولین گام مداحان حاضر در جمع اسرا شناسایی شدند.
عبدالله کریمی با بیان اینکه تبادل اشعار و مرثیه ها گام بعدی بركزاري عزاداری بود، گفت: احسان آبیاری، بصیری، مزاری، محمدی و نعمتی از جمله مداحان بودند.
وی افزود: در مرحله بعد باید قلم و کاغذ تهیه می شد بنابراین مخفیانه به یک قلم دسترسی پیدا کردیم و از سفیدی حاشیه روزنامه و کاغذهای پاکت سیمان و پودر لباسشویی استفاده کردیم تا اشعار و نوحه ها بصورت مکتوب در اختیار مداحان قرار گیرد.
کریمی با بیان اینکه در «اردوگاه تکریت 12» بیش از 9 آسایشگاه با جمعیت 70 تا یکصد نفر وجود داشت، افزود: به دلیل حضور نگهبانان عراقی، عزاداری در خارج از آسایشگاه ها امکان پذیر نبود.
این آزاده سرافراز اضافه کرد: یک نفر را مامور کرده بودیم که در نزدیکی پنجره ها نگهبانی دهد تا اسرا را از آمدن نگهبانان عراقی مطلع کند بنابراین وقتی آنها به نزدیک پنجره می رسیدند، صداهایمان را آهسته می کردیم اما برخی مواقع هم که عراقی ها متوجه مراسم می شدند، همان موقع به میان اسرا هجوم می آوردند و اسرا را به باد کتک می گرفتند.
کریمی با بیان اینکه عزاداری اسرا برای سالار شهیدان در اوج مظلومیت و غربت بود، اظهار کرد: از سال دوم اسارت به خاطر مقاومت و فشارهای اسرا، عراقی ها متقاعد شدند که برای برگزاری این مراسم مجوز صادر کنند.
وی افزود: برگزاری مراسم عزاداری با گذاردن شرط و شروط هایی توسط عراقی ها آزاد همراه شد اما یکی از این شرط ها این بود که هنگام اجرا چراغ ها روشن باشد و در زمان محدود و مشخص اسرا به صورت نشسته به عزاداری بپردازند.
صبح ها در یک آسایشگاه و بعد از ظهرها در آسایشگاه دیگر عزاداری انجام می شد و قبل از آن نیز یکی از اسرا که اطلاعات خوبی درباره واقعه عاشورا داشت، سخنرانی می کرد.
کریمی افزود: در محرم یکی از این سال های اسارت عزاداری به همان سبک و سیاقی که دیکته شده بود به اجرا درآمد ناگهان متوجه یکی از نگهبانان عراقی شدیم که در پشت پنجره آسایشگاه هم صدا با بچه ها می خواند و سینه زنی می کند.همه تعجب کردیم و منتظر تنبیه او از سوی مسئولان اردوگاه شدیم.
این آزاده افزود: صبح روز بعد که سرنگهبان برای آمار اسرا آمده بود در مقابل چشمان همه، بعثی ها آن نگهبان را به جرم همراهی و مشارکت در عزاداری با اسرا به شدت تنبیه و مجازات کردند,

زيارت، روضه، عزاداراي امام حسين در شرايط سخت6
علي آقا قيومي، يكي از پيرغلامان حسيني ابرقو: در دوران رضاشاه، روضه در خفا و با تعداد میهمانان کم برگزار می شد و مراقب بودند که خبر برگزاری همین نشست‌های کوچک هم جایی ذکر نشود تا موجب دردسر عزاداران حسینی نشود. برای برپایی مراسم، درب خانه را بسته و یکی از بانیان سر کوچه کشیک می داده است. اگر رهگذری و یا شخص آشنا یا مورد اعتمادی می آمد، با اشاره او را به منزل راهنمایی می کردند. هیئت ها به طور کامل تعطیل شد، با فشارهای اعمال شده از سوی حکومت رضاخانی، برپایی هیئت و یا حرکت دسته‌جات در معابر و کوچه‌ها به طور کامل تعطیل شده بود و فقط بعضی افراد به اسم هیئت به صورت پنهانی به امامزاده عباسعلی(ع) رفته و عزاداری می‌کردند. این امامزاده نسبت به ابرکوه دورافتاده بود و امنیه خاصی نیز آنجا نبوده به همین دلیل عزاداران تا قبل از اینکه شخص غریبه‌ای به آن محل بیاید، می‌توانستند به گریه و زاری بر مصائب اهل‌بیت(ع) بپردازند اما در همان حال نیز وحشت از حضور شخصی خبرچین در جمع وجود داشته است. آژان ها مانع برپایی خیمه های عزای حسینی می شدند.

زيارت، روضه، عزاداراي امام حسين در شرايط سخت7
* از دوران ممنوعيت روضه‌خواني و عزاداري در زمان رضاخان بگوييد.
مرحوم استاد حاج نصرالله كياماري پيش‌كسوت ذاكران آل طه (ع) شهرستان دماوند: اين دوره كه بين مردم به دوران « قدغني» معروف است به مردم خيلي سخت گذشت. من آن ايام 25 سالم بود و معمولاً در ايام محرم به نوحه‌خواني مشغول مي‌شدم. مجالس روضه در آن سال‌ها در خانه‌ها تشكيل مي‌شد. در برخي مواقع نيز مراسم سينه زني و عزاداري در زير زمين مسجد جامع برگزار مي‌شد؛ شام را مي‌ پختند بعد بين خانه‌ها تقسيم مي‌كردند، ماهم در خانه‌ها گردش مي‌كرديم و به هر در خانه يكي از جوانان مامور مي‌شد كه نگهباني بدهد و چنانچه مأموران امنيه مي‌آمدند به ما خبر مي‌داد. البته در بعضي موارد مأموران هم آدم‌هاي خوب و متديني بودند و مجالس را گزارش نمي‌كردند، بعضي افراد نيز به گرفتن مقداري پول و غذا راضي شده و مي‌رفتند. اما بعضي نيز كه عناد و لجاجت داشتند خيلي اذيت مي‌كردند.
در آن زمان مسجد جامع ، امام جماعت نداشت و ما در زيرزمين روضه‌خواني مي‌كرديم، 5 يا 6 شب كه گذشت و ناگهان امنيه‌ها به داخل مجلس ريختند. من مشغول روضه‌خواني بودم يكي از امنيه ها به جان من افتاد و با شلاق و لگد مرا به ساختمان امنيه برد (همين جايي كه الان ساختمان جديد مخابرات را ساخته‌اند). يك شب را در زندان ماندم تا اينكه يكي از همشهري‌ها به نام علي آقا حاجي محمد كه متصدي مجالس سينه‌زني بود آمد و 50 تومان به رئيس امنيه داد و او نيز مرا آزاد كرد. اهالي محله چالكا آن‌طور كه شنيده‌ام مي‌رفتند و پشت كوه سرهار عزاداري مي‌كردند، در همان زمان مرحوم حاج غفور حاج حسيني كه چراغ دار بود؛ مي‌آمد دنبال من و با هم به خانه‌هاي مردم مي‌رفتيم.
خاطره اول: رئيس امنيه به روستاها و محلات سر مي‌زد و اگر مجلس برقرار بود بهم مي‌زد؛ يكي از شب‌ها به اوره رفت ديد خبري نيست. از آنجا به دشتمزار آمد متوجه شد كه چراغ حسينيه دشتمزار روشن است ، با كمال جسارت با سگي كه همراهش بود وارد حسينيه‌ شد. مرحوم آقا سيد جواد مدني (روحاني محل) در مجلس بود، آنجا چه گذشت من نمي‌دانم. اما وقتي رئيس امنيه بيرون آمد رنگ‌پريده و دستپاچه بود. آن‌قدر كه اسب او را بر زمين زد. آنجا بود كدخداي اوره به را كه به همراه او آمده بود سرزنش كرد كه اين جا چه جايي بود كه مرا آوردي؟! يكي دوماه بعد همين رئيس امنيه مامور خدمت در كردستان شد كه در هنگام عزيمت به كردستان بر اثر تصادف كشته شد!!
خاطره دوم: يكي از مأموران امنيه نيز بود كه وقتي جوانان دسته عزاداري بلند كرده بودند، بيرق را از دست يكي از بچه‌ها به زور گرفت و با پاي خود شكست. همين آدم را خبر دارم اواخر در تهران نو ، مبتلا به درد پا شد كه همان پايش را كه سياه شده بود قطع كردند.
خاطره سوم: يك نفر بود بنام اخلاقي كه منزل او در كنار حسينيه چالكا بود. مادر متدين و مؤمنه اي داشت. زياد به او سفارش مي‌كرد كه به مردم كاري نداشته باش! اما او خيلي توجه نمي‌كرد در همان سال كه به دماوند آمده بود از مردم پول مي‌گرفت و اجازه مي‌داد. شب چهاردهم ماه محرم بود كه خانه اش آتش گرفت و به كلي اموالش از بين رفت.
خاطره چهارم: مسجد كمال، مسجد كوچكي است در محله درويش (شايد گنجايش حداكثر 20 نفر را داشته باشد) يكي از شب‌ها من آنجا روضه‌خواني داشتم. عده اي از محله درويش بودند، بعد عده زيادي هم از محله فرامه آمدند. حالا من تعجب مي كنم كه چگونه اين جمعيت در آن مسجد جاي گرفت.
خاطره پنجم: مرحوم حاج شيخ ابراهيم انصاري واعظ نقل مي كرد، از فرامه به طرف دشتمزار حركت كردم، كربلايي سلطان به من رسيد بود گفت در تكيه دشتمزار كسي نيست . بيخود زحمت به خودت راه نده و برگرد. من از نيمه راه برگشتم و آن شب را روضه نخواندم. صبح كربلايي سلطان را ديدم گريان و نالان به نزد من آمد و گفت: ديشب من سيد بزرگواري را در عالم رويا ديدم كه بسيار ناراحت بود. به من گفت تو چه كار داري كه مجلس روضه ما مستمع دارد يا نه! بگذار روضه بخوانند ما خودمان هستيم.
آن مدت كه 5 – 6 سال طول كشيد مردم كه عاشق امام حسين بودند خيلي رنج بردند اما دست از عزاداري و عرض ادب به ساحت مقدس حسيني نكشيدند و خدا مي‌داند چقدر امام حسين در همان ايام از مردم دستگيري كرد و به داد مردم رسيد.
خاطره ششم: امامزاده اي هست در روح‌افزا به نام «سيده فضه خاتون » كه از نوادگان موسي‌بن‌جعفر (ع) است. زماني من پايم خيلي درد گرفته بود به طوري كه ديگر رفتن به امامزاده فضه خاتون برايم مشكل شده بود و نمي‌توانستم بروم و روضه بخوانم. بعد از سفري كه به مشهد مقدس داشتم، چند شيشه عطر خريدم يكي از آن‌ها را دادم به متولي امامزاده فضه خاتون تا به ضريح خانم فضه خاتون بزند.
شب در خواب در همين محل امامزاده، بانوي جليل القدر را ديدم در كنار ساختمان امامزاده ايستاده، مرد ميان‌سال و نوراني هم در كنار من ايستاده است. مقداري دورتر سر سه‌راهي روح‌افزا هم جوان رشيد و زيبا چهره‌اي رو به ما كرده و ما را نگاه مي‌كند، به طرف من مي‌آمد و گفت: فلاني پايت درد مي‌كند، بيا تو را سوار ماشين كنم. من سوار ماشين شدم از آن زمان تا مدت زيادي پايم خوب شد و من ديگر زيارت آن مرقد مطهر را تا موقعي كه توان داشتم ترك نكردم. حالا هم با اينكه ديگر نمي‌توانم اگر فرصتي پيدا كنم حتماً براي زيارت به آنجا مي‌روم.

زيارت، روضه، عزاداراي امام حسين در شرايط سخت8
تاریخ انتشار: عاشوراي 1435 = ۲۳ آبان ۱۳۹۲ ذبح نوجوان عزادار سوری با سربند "رقیة بنت الحسین(ع)"
ساعاتی پیش برخی شبکه های اجتماعی تصویر سر بریده یک نوجوان 16 ساله عزادار سوری را منتشر کردند که یکي از يزيديان تکفیری در حالی که سر این نوجوان را در دست دارد با آن عکس یادگاری گرفته است. جانيان اموي این نوجوان شیعه عزادار سوری را در حالی که سربند «رقیة بنت الحسین(ع)» به سر بسته بوده سربريده و به شهادت رسانده اند. اللهم العن... وآخرتابع له على ذلك.
http://abna.ir/a/uploads//456/2/456270.jpg

[najm137]

دليل اينكه امام حسين عليه السلام به قاسم "بُنَيّ" (پسرم) می گفتند

تكميل صحبتهاى مرحوم آيت الله خراسانی در مجلس روضه اونلاين در مسجد مدفن الراس نجف اشرف = دليل اينكه امام حسين عليه السلام به قاسم "بُنَيّ" (پسرم) می گفتند

چونكه قاسم وقتی پدرش امام مجتبى عليه السلام شهيد شدند سه ساله بود؛ و از همانوقت به خانه عمويش امام حسين علیه السلام منتقل و در آغوش ايشان بزرگ شده است؛ كودكی كه خاطره اى شايد از پدرش نداشته و فقط عمويش امام حسين را پدر و مربيش داشته است؛ و لذا علاقه حضرت امام حسين عليه السلام به قاسم فوق العاده بوده است؛ البته ملكات شخصيت قاسم هم دخالت داشته است؛ در علاقه حضرت علیه السلام اما وجه پسرم گفتن به او همان جهت است.