نوشا

توسط **pejuhesh237** » سه شنبه ژانويه 22, 2013 8:58 am

بسم الله الرحمان الرحیم

توسط **pejuhesh237** » سه شنبه ژانويه 22, 2013 9:18 am

تحفه حکیم مومن
نوشا
در لغة فارسي است و او معدنى و مائى و مصنوعى می باشد
و معدنى او در بلاد حاره مثل حبشه قطعات او مانند شور يافت می شود
و مائى او از آبي است كه چون به دست حركة بسيار دهند كف می كند
و از جوشانيدن آن آب قطعات سفيد بر روى آن بسته می شود
و انطاكى گويد در نواحى اصفهان آب مذكور موجود است
و گويند در جبال خراسان نيز می باشد و معدنى و مائى غريز الوجودند
و مصنوعى او از دودهای كثيف حمام به هم می رسد
و رنگ او اولاً اغبر است و از دو تصعيد سفيد مي گردد
و چون سفيد صاف او را با مثل او زاج زرد لارى عشر او زنگار تصعيد كند سرخ می شود
در آخر سيم گرم و در اول آن خشك و ملطف و جاذب از عمق بدن به ظاهر و مجفف قروح
و قاطع خون جارى و حابس قى و مفتح سدد
و التيام دهندهء زخمهاى باطنى و رافع چرك سينه و صلابت سپرز
و طلاى او جهة خناق و با روغن تخم مرغ جهة برص
و با عسل جهة داء الثعلب و حيه و سعفه و با روغن كنجد جهة جرب
و غرغرهء او با آب سداب جهة زلوئي كه در حلق مانده باشد
و اكتحال او جهة التيام قرحه و رفع بياض و دمعهء بارده مفيد
و در خواص مكتومه مذكور است كه چون او را با مثل او فضله ء انسان تصعيد كنند
شرب يك مثقال او در رفع مطلق سم مجربست
و پاشيدن محلول او كه در جاى نمناك گذاشته حل كنند و يا با سركه حل نمايند
و به دستور بخور او باعث گريختن مار و هوام است از آن مكان
و چون محلول آن را بر كاغذى نقش كرده و در اطراف خود گذارند هوام پيرامون او نگردند
و سه درهم او قاتل است به تقطيع احشا.

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم-ص258