لجالو

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم.

[pejuhesh237]

لجالو:به فتح لام و جيم و الف و ضم لام و سكون واو لغت هندى است.

فارسی:

عربی:

یونانی:

انگلیسی:

فرانسه:

آلمانی:

ایتالیائی:

[pejuhesh237]

گياهى است كه در كنار آبها و زمينهاى نمناك مى‏رويد و در موسم باران بيشتر
و دو قسم مى‏ باشد :

قسم اول: نبات آن به يك ذرع و شاخ‏هاى آن باريك و برگ آن ريزه باريك شبيه به برگ ام غيلان و از آن ريزه‏تر

و قسم دويّم:

و اين مفروش بر روى زمين مى‏باشد و در شاخ و برگ شبيه بدان قسم

و از خواص هر دو قسم است كه چون دست نزديك آن برند و بدان رسانند برگ‏هاى آن به هم مجتمع مى‏گردند

و چون دست را بكشند و از آن دور نمايند بعد از اندك زمانى از هم باز مى‏گردند

به حالت اصلى خود و از جمله ادويه عظيم النفع است نزد اهل هند و به اصطلاح خود آن را از رساين مى‏دانند.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 698

[pejuhesh237]

باشد قسمى در خشكى و زمينهاى نمناك مى‏رويد .

و قسم دويّم مايى كه در كنار آب و غديرها مى‏رويد .کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 698

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

در دويّم سرد و تر.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 698

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

محلل و جالى و منضج و مفتح و به جهت فساد خون و امراض حادثه از آن و امراض صفراويه شرباً نافع

و قطور آب آن جهت ناصور و زخمهاى كهنه مفيد و گويند چون آفتاب در برج سرطان

و در منزل نثره باشد كه به هندى پكهه فچهتر نامند بروند بر كنار غديرى كه در آنجا گياه لجالو باشد

و اولًا غسل بكنند و قدرى شيرينى تصدق نمايند و بخور منسوب به زحل بسوزانند مانند مقل ازرق با روغن سرشف

پس آن گياه را از ريشه بركنند به نحوى كه سايه آن كس بر آن نيفتد و در سايه خشك نمايند

و باز چون ماه در آن منزل آيد نرم كوفته بيخته به قدر فلفلى از آن را با شير گاو تازه دوشيده ممزوج كرده

اين منتر را هفت مرتبه بر آن خوانده بنوشند منتر اين است: بسم الله الرحمن الرحيم دولها امرت دولها سنكه ادان نمونمو بشواد

تا سه هفته هر هفته هر روز بدين نحو بخورند در هفته اول امراض سوداوى

و حميات ربع و مركبه دفع گردد و در هفته دويّم بواسير و نواصير و يرقان و امثال اينها زايل گردد

و در هفته سيّم جذام و بهق و قوبا و آتشك و مانند اينها برطرف گردد بعون الله تعالى

و بالجمله مداومت بدان قواى حيوانى بيفزايد و از اسرار است نزد ايشان.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 698

[pejuhesh237]

محلل و جالى و منضج و مفتح و به جهت فساد خون و امراض حادثه از آن و امراض صفراويه شرباً نافع

و قطور آب آن جهت ناصور و زخمهاى كهنه مفيد و گويند چون آفتاب در برج سرطان

و در منزل نثره باشد كه به هندى پكهه فچهتر نامند بروند بر كنار غديرى كه در آنجا گياه لجالو باشد

و اولًا غسل بكنند و قدرى شيرينى تصدق نمايند و بخور منسوب به زحل بسوزانند مانند مقل ازرق با روغن سرشف

پس آن گياه را از ريشه بركنند به نحوى كه سايه آن كس بر آن نيفتد و در سايه خشك نمايند

و باز چون ماه در آن منزل آيد نرم كوفته بيخته به قدر فلفلى از آن را با شير گاو تازه دوشيده ممزوج كرده

اين منتر را هفت مرتبه بر آن خوانده بنوشند منتر اين است: بسم الله الرحمن الرحيم دولها امرت دولها سنكه ادان نمونمو بشواد

تا سه هفته هر هفته هر روز بدين نحو بخورند در هفته اول امراض سوداوى

و حميات ربع و مركبه دفع گردد و در هفته دويّم بواسير و نواصير و يرقان و امثال اينها زايل گردد

و در هفته سيّم جذام و بهق و قوبا و آتشك و مانند اينها برطرف گردد بعون الله تعالى

و بالجمله مداومت بدان قواى حيوانى بيفزايد و از اسرار است نزد ايشان.کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 698

[pejuhesh237]

.