فلفل مویه

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

فلفل مویه
به ضم ميم و سكون واو و فتح يا و ها به هندى پيپلامول به لام و پيپلامور به راى مهمله نيز نامند

و مول و مور به لغت اهل هند اسم بيخ است و پيپل نام دارفلفل يعنى بيخ دارفلفل و دارفلفل

فارسی: اسم فارسى درخت فلفل است .

عربی:

یونانی:

انگلیسی:

فرانسه:

آلمانی:

ایتالیائی:

[pejuhesh237]

و گويند اعم از بيخ و چوب درخت اوست

و ابن خنجل ريشهء درختى غير فلفل دانسته كه و اصلى ندارد

و بهترين او سفيد تازه است کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص -197

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

بيخى است گره‏دار و بعضى متشعب و اغبر و مغز آن سفيد و ريشه‏ دار و تند طعم کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 596

نوعی از مشومات(بوکردنی‌ها) و مانند دوشاب و آن را عنبر عسلی نیز گویند؛

رطوبتی غلیظ چسبنده است که از ساق و برگ درخت کوهی حاصل می‌گردد و آن درخت به قدر درخت انار

و شبیه به درخت دبق(سریش) است.قرابادین کبیر، تألیف مرحوم سید محمد حسین عقیلی علوی خراسانی شیرازی

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

.طبیعت آن در اول گرم و در دوم خشک و آنچه از بلاد جنوبی به هم می‌رسد گرم‌تر و بعضی در دوم گرم و در اول سوم خشک گفته‌اند.قرابادین کبیر، تألیف مرحوم سید محمد حسین عقیلی علوی خراسانی شیرازی

[pejuhesh237]

.

[pejuhesh237]

و در خواص و قدر شربت

و مصلح مانند فلفل است

و در امراض سپرز و ورك قويتر از آن

و سعوط آن جهة سكته و صرع نافع و بدلش دار فلفل است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص -197

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و خاییدن آن به تنهایی و یا با مویز و یا غرغره آن با طبیخ مویزج جاذب و قالع بلغم از دماغ و جهت امراض مذکوره نافع است.

مشهی طعام و هاضم آن و حرارت معده را برافروزد و جهت قولنج و ریاح بارده

و امراض طحال و عرق النساء و نقرس و اوجاع بارده و ریحیه و تشنج شدید النفع و قوی تر از دارفلفل شرباً و ضماداً آن

بدل آن‏: به وزن آن نارمشك و دو ثلث آن سورنجان و ثلث آن مغز حب القرطم و دارفلفل نيز گفته‏اند.

مضر محررين و مقلل نور بصر و منى است. کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 596

[pejuhesh237]

و در خواص و قدر شربت

و مصلح مانند فلفل است

و در امراض سپرز و ورك قويتر از آن

و سعوط آن جهة سكته و صرع نافع و بدلش دار فلفل است.کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم ص -197

متن مخزن الادويه مراجعه شد و مطالب آن موافق تحفه بود با اين اضافات:

و خاییدن آن به تنهایی و یا با مویز و یا غرغره آن با طبیخ مویزج جاذب و قالع بلغم از دماغ و جهت امراض مذکوره نافع است.

انفیه آن برای صرع و سکته مفید و جویدن آن به تنهایی و یا با مویز و یا غرغره آن با مویز پخته جذب کننده

و برطرف کننده بلغم از دماغ است و برای امراض مذکوره نافع

مشهی طعام و هاضم آن و حرارت معده را برافروزد و جهت قولنج و ریاح بارده

و امراض طحال و عرق النساء و نقرس و اوجاع بارده و ریحیه و تشنج شدید النفع و قوی تر از دارفلفل شرباً و ضماداً آن

و به طور کلی اشتهاآور و هاضم و حرارت معده را افزایش می دهد و برای قولنج و نفخ سرد و امراض طحال و مفاصل تکیه گاهی و

سیاتیک و نقرس و دردهای سرد و بادی و تشنج نافع و بسیار مؤثر و قوی تر از خود دارفلفل است

بدل آن‏: به وزن آن نارمشك و دو ثلث آن سورنجان و ثلث آن مغز حب القرطم و دارفلفل نيز گفته‏اند.

مضر محررين و مقلل نور بصر و منى است. کتاب مخزن الادویه طبع قدیم ص 596


برای گرم مزاجان مضر و سوی چشم را کم می کند.

[pejuhesh237]

.