ضفدع

[pejuhesh237]

بسم الله الرحمان الرحیم

[pejuhesh237]

تحفه حکیم مومن
ضفدع
به فارسى وزغ و به تركى قرباغه نامند
برى و نهرى و بحرى می باشد
و از مطلق او نهرى مراد است
و برى از سموم قتاله
و مجموع او در سيم سرد و در اول خشك
و شرب اقسام او مورث استسقا و كشنده است
بدرور منى و قى و ورم احشا و درد دل
و ضماد شق كردهء او جاذب پيكان
و امثال او و سموم گزندكان و قاطع سيلان خون
و التيام دهندهء زخمها خصوصاً سوخته او با زفت تر جهة داء الثعلب نافع
و طلاى پيه او مانع سوزانيدن آتش و قاطع دندان است بى المى و دماغ محرق او قاطع انفجار خون اعضا
و نفوخ و طلاى او قاطع رعافست
و آنكه طلاى آن را مانع بر آمدن موى مجرب دانسته‌اند اصلى ندارد
و چون اطراف و احشاى او را انداخته با بيه گردهء بز مهرا پخته روغن او را جمع كنند جهة بواسير حار مجربست
و قسمى از ضفدع در اشجار می باشد سبز و بسيار كوچك و در دارالمرز بسيار است
و خون او را با مثل او دانهء پنبه بسوزانند اكتحالش جهة نزول آب از مجرباتست.

کتاب تحفه حکیم مومن-طبع قدیم- ص-175